საერთაშორისო დასახელება:
CLONAZEPAM
მწარმოებელი: AWD, გერმანია
მოქმედი ნივთიერება: კლონაზეპამი
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტიეპილეფსიური საშუალება (ტრანკვილიზატორი).
გამოშვების ფორმა:
ანტელეფსინი 0.25
ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.
1 ტაბ.
კლონაზეპამი ...... 250 მკგ
ანტელეფსინი 1
ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.
1 ტაბ.
კლონაზეპამი ........ 1 გ
დამხმარე ნივთიერებები:
კალციუმის ლაქტატის პენტაჰიდრატი, ლაქტოზის მონოჰიდრატი, კარტოფილის სახამებელი, ჟელატინი, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი, საღებავები.
ჩვენებები:
- სხვადასხვა კლინიკური ფორმებით მიმდინარე ეპილეფსია ჩვილ, სკოლამდელი და სასკოლო ასაკის ბავშვებში, ძირითადად მცირე ეპილეფსიის ტიპიური და არატიპიური გულყრებისათვის და პირველადი-გენერალიზებული ან მეორადი-გენერალიზებული ტონურ-კლონური კრუნჩხვების დროს;
- ფოკალური ეპილეფსიური გულყრები მოზრდილებში.
მიღების წესები და დოზირება:
პრეპარატის დოზის შერჩევა ხდება მკურნალი ექიმის მიერ ინდივიდუალურად, ავადმყოფის ასაკის, კლინიკური რეაქციის და პრეპარატის ამტანობის მიხედვით.
გვერდითი მოვლენების თავიდან აცილების მიზნით მკურნალობა იწყება პრეპარატის დაბალი დოზებით, შემდგომში დოზის თანდათანობითი მომატებებით, რომელიც იძლევა ოპტიმალური სამკურნალო ეფექტის მიღწევის შესაძლებლობას.
საშუალო შემანარჩუნებელი დოზის შერჩევა ხდება ექიმის მიერ 2-4 კვირის განმავლობაში. პრეპარატის დოზები ავადმყოფის ასაკის მიხედვით:
ჩვილ ბავშვებში:
სადღეღამისო დოზა: 0.5-1 მგ/დღეში.
ადრეული ასაკის ბავშვებში:
სადღეღამისო დოზა: 1-3 მგ/დღეში.
მოზრდილებში:
სადღეღამისო დოზა: 3-(-8) მგ/დღეში.
ტაბლეტების მიღება წარმოებს პერორალურად, დაუღეჭავად მცირე რაოდენობის სითხის მიყოლებით. სადღეღამისო დოზას ყოფენ 3-4 მიღებაზე დღეში.
მკურნალობას წყვეტენ პრეპატის დოზის თანდათანობითი შემცირებით, ვინაიდან მისი უეცარი მოხსნის შემთხვევაში შესაძლებელია ახალი გულყრების ან მოხსნის სიმპტომების პროვოცირება.
პრეპარატით მკურნალობის ხანგრძლივობას განსაზღვრავს მკურნალი ექიმი დაავადების და პრეპარატის მიმართ ავადმყოფის ინდივიდუალური რეაქციის მიხედვით.
პრეპარატის ერთჯერადი დოზის მიღების გამოტოვების შემთხვევაში, მისი გამოყენება გაორმაგებული დოზით ნებადართული არ არის. პრეპარატის შემდგომი მიღება ხდება ჩვეულებრივი სქემის მიხედვით. რაიმე ეჭვის არსებობისას საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.
შედარებით მცირე დოზებში პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია მკურნალობის შედეგის ეჭვის ქვეშ დაყენება. ამ დროს შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს დაავადების სიმპტომების რედიცივს.
პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია, რომლის მიერ ხდება პრეპარატის დოზის თანდათანობითი შემცირება. პრეპარატის მიღების დამოუკიდებლად შეწყვეტა იწვევს დაავადების სიმპტომების რეციდივს.
პრეპარატის დიდი დოზით შემთხვევით გამოყენებისას შესაძლებელია ძლიერი ძილიანობის განვითარება. ამ დროს საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია, რომლის მიერ დააავადების სიმპტომების მიხედვით ხდება აუცილებელი მკურნალობის ჩატარება.
გვერდითი მოვლენები:
ძირითადად ადგილი აქვს ცნს-ის მხრივ დოზადამოკიდებული გვერდითი ეფექტების განვითარებას, რაც უმრავლეს შემთხვევაში აღინიშნება პრეპარატის მაღალი დოზებით დანიშვნისას, მკურნალობის ბოლოს, ან მაღალი დოზების სწრაფად ზრდის შედეგად, აგრეთვე ხანგრძლივი მკურნალობის დროს. გვერდითი მოვლენების მნიშვნელოვანი შემცირება ან საერთოდ მათი თავიდან აცილება შესაძლებელია მკურნალობის დაწყებით პრეპარატის ძალიან მცირე დოზებით და მათი თანდათანობითი გაზრდით (აუცილებლობის დროს აგრეთვე დოზის შემცირებით). გვერდითი ეფექტების უმრავლესობას ადგილი აქვს მკურნალობის დასაწყისში, რომლებიც პრეპარატით მკურნალობის გაგრძელების პროცესში თანდათან სუსტდება.
ხშირად შესაძლებელია გადაღლილობის შეგრძნება, ძილიანობა, არასასურველი სედატიური ეფექტი, ცნობიერების დაბინდვა, ადინამია, ატაქსია და ზოგჯერ კუნთების სისუსტე.
ჩვილ და მცირეწლოვან ბავშვებში პრეპარატი იწვევს გაძლიერებულ ნერწყვდენას ან ბრონქული სეკრეტის ჭარბ წარმოქმნას (სასუნთქი გზების დახშობის საშიშროება).
ზოგჯერ შესაძლებელია ტონურ-კლონური კრუნჩხვების პროვოცირება.
იშვიათად დეპრესია, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ გართულებები (გასტროინტესტინური დარღვევები, მხედველობის დარღვევა, არტიკულაციის მოშლა, არტერიული წნევის დაქვეითება, სასუნთქი გზების ობტურაცია, ცნს-ის ფუნქციის დათრგუნვა, აგრეთვე პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობით გამოწვეული სუნთქვის ცენტრის დამბლა (ზედაპირული სუნთქვა მის სრულ გაჩერებამდე).
გარდა ამისა გამორიცხული არ არის სხვა ბენზოდიაზეპინების გამოყენების შედეგად გამოწვეული გვერდითი მოვლენების განვითარება: მეხსიერების არასასურველი დროებითი დარღვევა (ანტეროგრადული ამნეზია), ცნობიერების დაბინდვა, რომელიც ძლიერდება ანტელეფსინის კომბინაციით ფენობარბიტალთან და პრიმიდონთან.
ანტელეფსინი ეფექტურად მოქმედებს ეპილეფსიით დაავადებულ ავადმყოფებში. იშვიათ შემთხვევაში მკურნალობის დროს შესაძლებელია პარადოქსული რეაქციების განვითარება (მაგ, მწვავე აგზნებადობა, აგრესიული მდგომარეობა).
ეპილეფსიური გულყრების განვითარების თავიდან აცილების მიზნით ანტელეფსინით მკურნალობის შეწყვეტა ხდება დოზის თანდათანობითი შემცირებით. ამასთან ერთად, შესაძლებელია სხვა სიმპტომების განვითარება, როგორიცაა: გუნება-განწყობის შეცვლა (მსუბუქი დისფორია), ძილის დარღვევა, კუნთების კრუნჩხვები და მუცლის არეში სპაზმები, ღებინება, გაძლიერებული ოფლდენა და ტრემორი.
აღნიშნული გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია, რომლის მიერ ტარდება სპეციფიკური მკურნალობა.
უკუჩვენებები:
პრეპარატის ან ბენზოდიაზეპინების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, კუნთების ტკივილით მიმდინარე სისუსტე (მძიმე მიასთენია), ცნს-ზე დამთრგუნველად მოქმედი სამკურნალო საშუალებებით და ალკოჰოლით მწვავე მოწამვლა ანამნეზიდან ცნობილი წამლისმიერი, ნარკოტიკული და ალკოჰოლური დამოკიდებულების შემთხვევაში.
ორსულობა და ლაქტაცია:
კრუნჩხვების საწინააღმდეგო საშუალებებით ეპილეფსიით დაავადებული ორსული ქალების მკურნალობა ნებადართულია, თუმცა მეორე მხრივ, ორსულობა ეპილეფსიით დაავადებული ქალებისათვის წარმოადგენს რისკ ფაქტორს (როგორც ქალისათვის, აგრეთვე ბავშვისათვის), რომელიც იზრდება მედიკამენტოზური მკურნალობის ჩატარებისას. ამიტომ ქალებმა ბავშვის გაჩენის სურვილის შემთხვევაში, ან ორსულობის დროს, საჭიროა მიმართონ მკურნალ ექიმს, რომელიც ჩარევის რისკსა და მოსალოდნელი სასარგებლო შედეგის შეფასებით შეარჩევს მკურნალობის შედარებით უფრო უსაფრთხო მეთოდს, როგორც დედისათვის, აგრეთვე ნაყოფისათვის.
ორსულობის ადრეულ პერიოდში საჭიროა პრეპარატის დოზების ხელახალი შერჩევა, ხოლო ორსულობის მე-20 და მე-40 დღეებს შორის ინიშნება პრეპარატის მინიმალური დოზები.
რისკის შემდგომი შემცირების მიზნით ამ დროს საჭიროა ანტელეფსინის და სხვა სამკურნალო საშუალებების კომბინაციისაგან თავის შეკავება.
ორსულობის პერიოდში ანტელეფსინის გამოყენებამ შესაძლოა ახალშობილებში გამოიწვიოს აბსტინენციის სიმპტომები და "დუნე ბავშვის სინდრომი", რომლისთვისაც დამახასიათებელია სხეულის ტემპერატურის დაქვეითება (ჰიპოთერმია), სუნთქვის ცენტრს დამბლა და ძუძუს წოვის რეფლექსის დათრგუნვა.
ანტელეფსინი ექსკრეგირებს დედის რძეში. ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.
განსაკუთრებული მითითებები:
ანტელეფსინის გამოყენება წარმოებს განსაკუთრებული სიფრთხილით მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.
პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ენიშნებათ ღვიძლის მძიმე დაზიანებით დაავადებულებს (მაგ, ინფექციური სიყვითლის დროს), ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დაქვეითების, მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევის (ატაქსია), ძილში სუნთქვის დროებითი შეჩერების (აპნოე ძილში) და სუნთქვის მძიმე ქრონიკული უკმარისობის დროს (ჰიპერკაპნია).
პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება ხანდაზმული ასაკის ავადმყოფებში სამკურნალო საშუალების მიმართ ნაკლები ტოლერანტობით ორგანიზმიდან მათი გამოყოფის შეფერხების გამო, აგრეთვე გულისა და ფილტვების უკმარისობის დროს.
ჩვილ და მცირეწლოვან ბავშვებში პრეპარატი იწვევს გაძლიერებულ ნერწყვდენას ან ბრონქული სეკრეტის ჭარბ წარმოქმნას (სასუნთქი გზების დახშობის საშიშროება).
ზოგჯერ შესაძლებელია პრეპარატის მიმართ ტოლერანტობის განვითარება, განსაკუთრებით მისი ხანგრძლივი გამოყენებისას. ამ დროს სუსტდება პრეპარატის კრუნჩხვების საწინააღმდეგო (ანტიკონვულსური) მოქმედება და ხელახლა ვითარდება ეპილეფსიური გულყრები.
სხვა ბეზოდიაზეპინების მსგავსად, ანტელეფსინიმა შესაძლებელია გამოიწვიოს პრეპარატისადმი ფსიქიური და/ან ფიზიკური დამოკიდებულების განვითარება, განსაკუთრებით მაღალი დოზებით ხანგრძლივი დროის განმავლობაში მკურნალობისას.
პრეპარატით მკურნალობის დასაწყისში შესაძლებელია ისეთი გვერდითი მოვლენების განვითარება, როგორიცაა: გადაღლილობის შეგრძნება, ძილიანობა, თავბრუსხვევა და სმენის დაქვეითება, რომლის დროსაც სუსტდება სწრაფად რეაგირების უნარი. ამიტომ პრეპარატის დანიშვნა ავტოტრანსპორტის მძღოლებში და იმ პირებში, რომელთა მუშაობა მოითხოვს ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას ნებადართული არ არის.
ალკოჰოლი კიდევ უფრო ასუსტებს სწრაფი რეაგირების უნარს, ამიტომ მკურნალობის დროს საჭიროა ალკოჰოლური სასმელების მიღებისაგან თავის შეკავება.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ანტელეფსინის კომბინაციისას სხვა ეპილეფსიის საწინააღმდეგო პრეპარატებთან, სასურველი თერაპიული ეფექტის მისაღწევად საჭიროა თითოეული პრეპარატის დოზის ხელახალი შერჩევა. ანტელეფსინი აფერხებს ფენიტოინის მეტაბოლიზმს ორგანიზმში, რაც იწვევს ამ უკანასკნელის კონცენტრაციის გაზრდას სისხლის პლაზმაში მის ტოქსიკურ მოქმედებამდე.
ანტელეფსინი აძლიერებს პრიმიდონის მოქმედების ეფექტს. ფენობარბიტალი და კარბამაზეპინი აძლიერებენ ანტელეფსინის ცვლის პროცესს ორგანიზმში, რის გამოც ერთი მხრივ მცირდება ანტილეფსინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში, ხოლო მეორე მხრივ ძლიერდება პრეპარატის გვერდითი მოქმედების ეფექტი.
ცალკეულ შემთხვევებში ანტელფაინის და ვალპროატის კომბინაციით შესაძლებელია არასასურველი თერაპიული ეფექტის განვითარება (ახალი გულყრების პროვოცირება).
ანტელეფსინის კომბინაცია ცსნ-ზე მოქმედ პრეპარატებთან (მაგ., ნარკოტიკული, საძილე, ტკივილდამაყუჩებელი და სხვა ფსიქოტროპული პრეპრატები) და/ან ალკოჰოლთან იწვევს მათი ურთიერთმოქმედების გაძლიერებას.
რადგან ალკოჰოლი უარყოფითად მოქმედებს პრეპარატის თერაპიულ ეფექტზე და იწვევს არასასურველ გვერდით მოვლენებს, მკურნალობის დროს საჭიროა სპირტიანი სასმელების მიღებისგან თავის შეკავება.
შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარატი ინახება ოთახის პირობებში, ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.
