საერთაშორისო დასახელება:
S-AMLODIPINE
მწარმოებელი: ACTAVIS Emcure, ინდოეთი
მოქმედი ნივთიერება: ამლოდიპინი
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
კალციუმის არხების ბლოკატორი.
გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 აბ., შეფუთვაში 5 ბლისტერი.
ასომექსი - 2.5
1 ტაბ.
ამლოდიპინი ........... 2.5 მგ
(S - ამლოდიპინის ბეზილატის სახით)
ასომექსი-5
1 ტაბ.
ამლოდიპინი ......... ... 5 მგ
(S - ამლოდიპინის ბეზილატის სახით)
დამხმარე ნივთიერებები:
მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზა, კოლოიდური გაუწყლოებული სილიციუმი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ყვითელი ოქსიდი.
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
S(-) ამლოდიპინი მიეკუთვნება ამლოდიპინის წმინდა ფორმას და წარმოადგენს კალციუმის არხების ანტაგონისტს, რომელიც მიეკუთვნება დიჰიდროპირიდინების კლასს. ამლოდიპინის S(-) იზომერს გააჩნია უფრო ძლიერი ფარმაკოლოგიური მოქმედება, ვიდრე R(-) იზომერს. S(-) ამლოდიპინის დიჰიდროპირიდინულ რეცეპტორებთან კავშირი, R(-)იზომერთან შედარებით 1000-ჯერ უფრო ძლიერია. ადამიანში ამლოდიპინის ძირითადი მოქმედება მიმართულია სისხლძარღვების გაფართოებაზე. ამლოდიპინი ამცირებს სისხლძარღვების პერიფერიულ წინაღმდეგობას ისე, რომ არ იწვევს რეფლექსურ ტაქიკარდიას.
ფარმაკოკინეტიკა:
2.5 S(-) ამლოდიპინის უზმოზე ერთჯერადი დოზით მიღებისას, პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია(Cmax) შეადგენს 8.30± ნგ/მლ და მიიღწევა 2.73± საათში. ამლოდიპინის ბიოტრანსფორმაცია ხდება ღვიძლში, არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით. შეუცვლელი აქტიური ნივთიერების 10% და მეტაბოლიტების 60% ორგანიზმიდან გამოიყოფა შარდთან ერთად. ორგანიზმში მოცირკულირე პრეპარატის 93% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. UC-ს საშუალო მაჩვენებელი 2.5 მგ S(-) ამლოდიპინის ტაბლეტებისათვის შეადგენს 95.33±14.45 ნგ/სთ/მლ-ს. პლაზმური კლირენსის მაჩვენებელი შეადგენს 140.91±28.06ნგ/სთ/მლ-ს.S(-) ამლოდიპინის პლაზმიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდი იმყოფება 14.62-დან 68.88 საათამდე დიაპაზონში.
ჩვენებები:
- ჰიპერტენზია;
- გ.ი.დ.;
- გულის უკმარისობა.
მიღების წესები და დოზირება:
არტერიული ჰიპერტეზიისას ასომექსის ჩვეულებრივი დოზაა 2.5 მგ დღეში ერთხელ. ავადმყოფის კლინიკური რეაქციიდან გამომდინარე დოზის გაზრდა შეიძლება დღეში 5 მგ-მდე. სტაბილური ანგიოსპასტიური სტენოკარდიისას ასომექსის საწყისი დოზაა 2.5 მგ დღეში ერთხელ. ავადმყოფის კლინიკური რეაქციიდან გამომდინარე დოზის გაზრდა შეიძლება დღეში 5 მგ-მდე.
გვერდითი მოვლენები:
- თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ტაქიკარდია, კანის საფარველის ჰიპერემია; მაღალი დოზების გამოყენებისას - არტერიული ჰიპოტენზია, არითმია, ქოშინი;
- დაღლილობის შეგრძნება, ძილიანობა;
- გულისრევა, ტკივილი მუცლის არეში, ღრძილების ჰიპერპლაზია, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება;
- კანზე გამონაყარი, ქავილი, მულტიფორმული ერითემა.
უკუჩვენებები:
- ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიერ კომპონენტზე;
- ორსულობა და ლაქტაცია;
- 18 წლამდე ასაკი.
განსაკუთრებული მითითებები:
ღვიძლის და თირკმლის დარღვეული ფუნქციის მქონე ავადმყოფებში ასომექსის მიღება საჭიროა სიფრთხილით.
ავტოტრანსპორტის და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებზე გავლენის თავისებურებები: მომატებული ყურადღების მომთხოვ ქმედებებზე (ავტომობოლის მართვა და ტექნიკასთან მუშაობა), გავლენას არ ახდენს.
ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: ჭარბი პერიფერიული ვაზოდილატაცია, ჰიპოტენზია.
მკურნალობა: კლინიკურად მნიშვნელოვანი არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარებისას, აუცილებელია კუჭის ამორეცხვა და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციების მხარდამჭერი ღონისძიებების ჩატარება: გულის და ფილტვების ფუნქციების მონიტორინგი; ავადმყოფის ფეხებით ზემოთ პოზაში დაწვენა, მოცირკულირე სითხის და დიურეზის კონტროლი; აუცილებლობისას სიმპტომური თერაპია. კალციუმის არხების ბლოკადისას, შეიძლება კალციუმის გლუკონატის ინტრავენური შეყვანა; ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ასომექსის სხვა ანტიჰიპერტენზიული საშუალებებთან ერთობლივი გამოყენებისას შესაძლებელია ჰიპოტენზიური ეფექტის გაძლიერება. ასომექსის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება ასპირინთან, ასტატინებთან, H2-ბლოკატორებთან, პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებთან, ანტიბიოტიკებთან, არასტრეოიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან აღნიშნული არ არის.
შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250 C ტემპერატურაზე. მშრალ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.
