სავაჭრო დასახელება: ასპირინი® კარდიო
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: აცეტილსალიცილის მჟავა
სამკურნალწამლო ფორმა: ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული ტაბლეტები
შემადგენლობა:
ასპირინ®კარდიოს ერთი ტაბლეტი შეიცავს 100 მგ აცეტილსალიცილის მჟავას (აქტიური ნივთიერება).
დამხმარე ნივთიერებები: ცელულოზას ფხვნილი, სიმინდის სახამებელი; გარსი: მეტაკრილის მჟავასა და ეთილაკრილატის თანაპოლიმერი (1:1), პოლისორბატი 80, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, ტალკი, ტრიეთილციტრატი.
აღწერა: მრგვალი, ორმხრივამოზნექილი, თეთრი ფერის გარსით შემოსაზღვრული ტაბლეტები.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორები (ჰეპარინის გარდა).
ათქ კოდი: В01АС06.
ფარმაკოლოგიური მოქმედება
ფარმაკოდინამიკა
აცეტილსალიცილის მჟავას (ასმ) ანტიაგრეგანტული მოქმედების მექანიზმს საფუძვლად უდევს ციკლოოქსიგენაზას (ცოგ-1) შეუქცევადი ინჰიბირება, რის შედეგადაც იბლოკება თრომბოქსან A2-ის სინთეზი და ითრგუნება თრომბოციტების აგრეგაცია. ეფექტი არის ხანგრძლივი და გრძელდება, როგორც წესი, თრომბოციტის რვადღიანი სიცოცხლის მთელი პერიოდის განმავლობაში.
პარადოქსულია, მაგრამ აცეტილსალიცილის მჟავა, ასევე, სისხლძარღვის კედლების ენდოთელიურ უჯრედებში პროსტაციკლინის (პროსტაგლანდინი, რომელსაც გააჩნია თრომბოციტების აგრეგაციის სტიმულირების თვისება და სისხლძარღვების შემავიწროებელი მოქმედება) წარმოქმნის ინჰიბირებას ახდენს. ეფექტი ხანგრძლივი არ არის.
როგორც კი აცეტილსალიცილის მჟავა სისხლიდან გამოირეცხება, ბირთშემცველ ენდოთელიალურ უჯრედებში აღდგება პროსტაციკლინის გამომუშავება.
ამის გამო, აცეტილსალიცილის მჟავას დაბალი დოზის (ასმ-ს ასევე ახასიათებს ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი, სიცხის დამწევი ეფექტები.
ფარმაკოკინეტიკა
შიგნით მიღების შემდეგ აცეტილსალიცილის მჟავა (ასმ) სწრაფად და თითქმის მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ასმ ნაწილობრივ მეტაბოლიზირდება აბსორბაციისას. შეწოვების დროს და შეწოვების შემდეგ ასმ გადაიქცევა ძირითად მეტაბოლიტად – სალიცილის მჟავად, რომელიც მეტაბოლიზირდება, ძირითადად, ღვიძლში ფერმენტების ზეგავლენის ქვეშ ისეთი მეტაბოლიტების წარმოქმნით, როგორიცაა ფენილსალიცილატი, გლუკურონიდის სალიცილატი და სალიცილურის მჟავა, რომელთა აღმოჩენა შესაძლებელია ბევრ ქსოვილში და შარდში. ქალებში მეტაბოლიზმის პროცესი მიმდინარეობს უფრო ნელა (ფერმენტების ნაკლები აქტივობა სისხლის შრატში). სისხლის პლაზმაში ასმ-ის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა შიგნით მიღებიდან 10-20 წუთში, სალიცილის მჟავაში – 0,3-2 საათში. იმის გამო, რომ ტაბლეტები დაფარულია მჟავაგამძლე გარსით, ასმ გამოთავისუფლდება არა კუჭში (გარსი ეფექტურად ბლოკავს კუჭში პრეპარატის გახსნას), არამედ თორმეტგოჯა ნაწლავის ტუტე გარემოში. ესე იგი, ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული ასმ-ის ტაბლეტების აბსორბცია, ჩვეულებრივ (გარსის გარეშე) ტაბლეტებთან შედარებით, შენელებულია 3-6 საათით.
ასმ და სალიცილის მჟავა ძლიერად უერთდება სისხლის პლაზმის ცილებს (66%-დან 98%-მდე, დოზიდან გამომდინარე) და სწრაფად ვრცელდება ორგანიზმში. სალიცილის მჟავა აღწევს პლაცენტაში და გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად.
სალიცილის მჟავას გამოყოფა დამოკიდებულია დოზაზე, რადგან მისი მეტაბოლიზმი შეზღუდულია ფერმენტაციული სისტემის შესაძლებლობებით. ნახევრად გამოყოფის პერიოდი ასმ დაბალი დოზების მიღებისას 2-3 საათს შეადგენს და 15 საათს აღწევს პრეპარატის მაღალი დოზების მიღებისას (აცეტილსალიცილის მჟავას ჩვეული დოზები, ანალგეზირებადი საშუალების სახით მიღებისას). სხვა სალიცილატებისგან განსხვავებით, პრეპარატის მრავალჯერადი მიღებისას, არაჰიდროლიზირებული ასმ არ გროვდება სისხლის შრატში. სალიცილის მჟავა და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა თირკმლებით. თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებში პრეპარატის 80-100%-იანი ერთჯერადი დოზა გამოიყოფა თირკმლებით 24-72 საათის განმავლობაში.
მიღების ჩვენება
ასპირინი® კარდიო 100 მგ
• მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი. გამოიყენება როგორც სტანდარტული თერაპიის შემადგენელი ნაწილი;
• განმეორებითი მიოკარდიუმის ინფარქტის პროფილაქტიკა;
• არასტაბილური სტენოკარდია. გამოიყენება როგორც სტანდარტული თერაპიის შემადგენელი ნაწილი;
• ინსულტის პროფილაქტიკა (მათ შორის თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის წარმავალი დარღვევის მქონე პაციენტებში);
• თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის წარმავალი დარღვევის პროფილაქტიკა;
• თრომბოემბოლიის პროფილაქტიკა ოპერაციისა და სისხლძარღვებზე ინვაზიური ჩარევის შემდეგ (მაგალითად, აორტოკორონარული შუნტირება, საძილე არტერიების ენდარტერექტომია, არტერიოვენოზური შუნტირება, კორონარული არტერიების ანგიოპლასტიკა და სტენირება, საძილე არტერიების ანგიოპლასტიკა)
გამოყენების მეთოდი და დოზირება
ასპირინ® კარდიოს ტაბლეტების მიღება სასურველია ჭამის წინ, დიდი რაოდენობით სითხის მიყოლებით. ასპირინ® კარდიოს ტაბლეტები მიიღება დღეში ერთხელ. ასპირინ® კარდიო განკუთვნილია ხანგრძლივი გამოყენებისათვის. თერაპიის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ექიმის მიერ.
მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი:
რეკომენდებული დღიური დოზა შეადგენს 100 მგ.
განმეორებითი ინფარქტის პროფილაქტიკა:
რეკომენდებული დღიური დოზა შეადგენს 300 მგ.
არასტაბილური სტენოკარდია (როგორც სტანდარტული თერაპიის შემადგენელი ნაწილი):
რეკომენდებული დღიური დოზა შეადგენს 100 მგ.
ინსულტის და თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის წარმავალი დარღვევის პროფილაქტიკა:
რეკომენდებული დღიური დოზა შეადგენს 100 მგ.
თრომბოემბოლიის პროფილაქტიკა ოპერაციისა და სისხლძარღვებზე ინვაზიური ჩარევის შემდეგ:
რეკომენდებული დღიური დოზა შეადგენს 100 მგ.
ქმედება, სამკურნალო პრეპარატის ერთი ან რამდენიმე დოზის გამოტოვების დროს:
გამოტოვებული ტაბლეტი მიიღეთ მაშინვე, როგორც კი გაგახსენდებათ, რომ გამოგრჩათ, შემდეგ განაგრძეთ მიღება ჩვეულ რეჟიმში. დოზის გაორმაგების თავიდან ასაცილებლად ნუ მიიღებთ გამოტოვებულ ტაბლეტს, თუ მოახლოვებულია მომდევნო ტაბლეტის მიღების დრო.
სამკურნალო პრეპარატის მოქმედების თავისებურებები პირველი მიღების დროს და გაუქმების შემთხვევაში:
სამკურნალო პრეპარატის მოქმედების თავისებურებები პირველი მიღების დროს და გაუქმების შემთხვევაში არ აღინიშნება.
გვერდითი მოვლენები
გვერდითი მოვლენის წარმოქმნის სიხშირის შესაფასებლად გამოიყენება ავადობის შემდეგი კოეფიციენტი:
|
ძალიან ხშირად: |
≥ 1/10 |
|
ხშირად: |
≥ 1/100-dan |
|
არა ხშირად: |
≥ 1/1 000-dan |
|
იშვიათად: |
≥ 1/10 000-dan |
|
ძალიან იშვიათად: |
|
|
უცნობია: |
სიხშირის დადგენა შეუძლებელია არსებული მონაცემების საფუძველზე |
დარღვევები სისხლძარღვთა და ლიმფური სისტემების მხრივ:
შემჩნეულია მძიმე სისხლდენის იშვიათი და ძალიან იშვიათი შემთხვევები, როგორიცაა ცერებრალური სისხლდენა, განსაკუთრებით არაკონტროლირებადი ჰიპერტონიის მქონე პაციენტებში ან/და თანმხლები თერაპიის ჩატარებისას ანტიკოაგულანტური პრეპარატების გამოყენებით, ცალკეულ შემთხვევებში პოტენციურად სიცოცხლისთვის საფრთხის შემქმნელი სიტუაციები აღინიშნებოდა.
აღინიშნებოდა ჰემოლიზის და ჰემოლიტური ანემიის შემთხვევები, გლუკოზა-6-ფოსფატ-დეჰიდროგენაზის (გ6ფდ) დეფიციტის მძიმე ფორმით დაავადებულ პაციენტებში.
სისხლდენა, მაგალითად, სისხლდენა ცხვირიდან, ღრძილების სისხლდენა, კანის სისხლდენა ან უროჰენიტალური სისხლდენა, შესაძლოა თან ახლდეს სისხლდენის ხანგრძლივობის მომატება. აღნიშნული მდგომარეობა შეიძლება შენარჩუნდეს მიღების შემდეგ 4-დან 8 დღემდე.
დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში:
ხშირი:
- დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში, როგორიცაა ძმარვა, ღებინების შეგრძნება, ღებინება, ტკივილები მუცლის არეში და დიარეა.
- სისხლის უმნიშვნელო გამოდინება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან (მიკროსისხლდენა).
არა ხშირი:
- კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლული, რომელსაც ძალიან იშვიათ შემთხვევებში შეუძლია გამოიწვიოს გახვრეტა.
- კუჭ-ნაწლავი სისხლდენები.
პრეპარატის - ასპირინ პროტექტის 100 მგ ხანგრძლივმა მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს რკინადეფიციტური ანემია, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლის ფარული დაკარგვის შედეგად.
- კუჭ-ნაწლავური ანთებები.
თუ პაციენტს დეფეკაციისას აღენიშნება შავი განავალი (კუპრისებრი განავალი) ან სისხლიანი ღებინება, ორივე მოვლენა კუჭში სერიოზული სისხლდენის ნიშანია, საჭიროა ამის შესახებ დაუყოვნებლივ ეცნობოს მკურნალ ექიმს.
დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ:
თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, სმენის დაქვეითება, ტინიტუსი ან გონების დაბინდვა შეიძლება იყოს დოზის გადაჭარბების ნიშანი.
დარღვევები კანისა და კანქვეშა ქსოვილებში:
არახშირი:
- კანის რეაქციები (ძალიან იშვიათად, ექსუდატიური მულტიფორმული ერითემაც კი).
დარღვევები იმუნური სისტემის მხრივ:
იშვიათი:
- მომატებული მგრძნობელობის რეაქცია კანის, სასუნთქი ორგანოების და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ, განსაკუთრებით ასთმით დაავადებულ პაციენტებში. მსგავს სიმპტომებს მიეკუთვნება: ჰიპოტენზია, ქოშინის შეტევები, რინიტი, ცხვირის გაგუდულობა, ანაფილაქსიური შოკი და ანგიონევროტიკული შეშუპება.
ჰეპატობილიარული სისტემის დარღვევები:
ძალიან იშვიათი:
- ღვიძლის ფუნქციის მომატებული მაჩვენებლები.
დარღვევები თირკმელსა და შარდგამომყოფ სისტემაში:
ძალიან იშვიათი:
- თირკმლის უკმარისობა და ღვიძლის მწვავე უკმარისობა.
ნივთიერებათა ცვლა:
ძალიან იშვიათი:
- ჰიპოგლიკემია.
- მცირე დოზით მიღებისას აცეტილსალიცილის მჟავა ამცირებს შარდის მჟავის ექსკრეციას. მიდრეკილების მქონე პაციენტებში შესაძლოა გამოიწვიოს ნიკრისის ქარის (პოდაგრის) შეტევა.
უკუჩვენება
• მომატებული მგრძნობელობა აცეტილსალიცილის მჟავას და დამხმარე ნივთიერებების მიმართ პრეპარატში.
• ბრონქული ასთმა, რომელიც ინდუცირებულია სალიცილატების და ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მიღებით; კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებები (მწვავე სტადიაში)
• სისხლდენა კუჭ-ნაწლავში
• ჰემორაგიული დიათეზი
• მეტოტრექსატთან ერთად მიღება კვირაში 15 მგ ან მეტი დოზით
• ორსულობა (III ტრიმესტრი) დღეში 150 მგ-ზე მეტი დოზის შემთხვევაში
• თირკმლის გამოხატული უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი (კკ) 30 მლ/წთ-ზე ნაკლები)
• თირკმლის გამოხატული უკმარისობა (კლასი B და მეტი ჩაილდ პიუს შკალით)
• NYHA კლასიფიკაციის მიხედვით III-IV ფუნქციონალური კლასის გულის ქრონიკული უკმარისობა
დასაცავია სიფრთხილე:
• ნიკრისის ქარის (პოდაგრის), ჰიპერურიკემიის დროს, რადგან დაბალი დოზებით მიღებული ასმ ამცირებს შარდის მჟავის ექსკრეციას; გასათვალისწინებელია, რომ დაბალი დოზებით მიღებულ ასმ-ს შეუძლია გამოიწვიოს მიდრეკილების (შარდის მჟავის დაბალი ექსკრეციის) მქონე პაციენტებში ნიკრისის ქარის (პოდაგრის) განვითარების პროვოცირება;
• ანამნეზში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაზიანებების ან კუჭ-ნაწლავის სისხლდენების არსებობის შემთხვევაში;
• ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას (B კლასზე ნაკლები ჩაილდ პიუს შკალით);
• თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას (კრეატინინის კლირენსი (კკ) 30 მლ/წთ-ზე მეტი), ასევე სისხლის ისეთი მიმოქცევის დარღვევისას, რომელიც მოხდა თირკმლის არტერიების ათეროსკლეროზის, მიყუჩებული გულის უკმარისობის, ჰიპოვოლემიის, ფართო ქირურგიული ჩარევის, სეფსისის, მასიური სისხლდენის შემთხვევების შედეგად, რადგან ყველა ზემოაღნიშნულ შემთხვევაში ასმ-ს შეუძლია გაზარდოს თირკმლის მწვავე უკმარისობის განვითარების და თირკმლის ფუნქციის დარღვევის რისკი.
• ბრონქიალური ასთმის დროს, სასუნთქი ორგანოების ქრონიკული დაავადებებისას, თივისმიერი ცხელებისას, ცხვირის პოლიპოზის დროს, წამლებზე ალერგიის, მათ შორის ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული ჯგუფის საშუალებებზე (ანალგეტიკები, ანთების საწინააღმდეგო, რევმატიზმის საწინააღმდეგო საშუალებები);
• სავარაუდო ქირურგიული ჩარევის დროს (უმნიშვნელოს ჩათვლით, მაგალითად: კბილის ექსტრაქცია), რადგან ასმ-მა შეიძლება გამოიწვიოს სისხლდენის განვითარებისაკენ მიდრეკილება, პრეპარატის მიღების შემდეგ რამდენიმე დღის განმავლობაში;
• პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ გლუკოზა-6-ფოსფატ-დეჰიდროგენაზის (გ6ფდ) მწვავე დეფიციტი, ასმ-ს შეუძლია ჰემოლიზის ან ჰემოლიტიკური ანემიის გამოწვევა. ფაქტორებს, რომლებსაც შეუძლიათ ჰემოლიზის რისკის გამწვავება მიეკუთვნება, მაგალითად: დიდი დოზა, ტემპერატურის მომატება ან მწვავე ინფექციები;
ქვემოჩამოთვლილ სამკურნალო პრეპარატებთან ერთად მიღებისას (იხ. ნაწილი `ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან”):
- მეტოტრექსატთან. კვირაში არანაკლებ 15 მგ-ზე ნაკლები დოზის შემთხვევაში;
- ანტიკოაგულანტური, თრომბოლითური ან სხვა ანტიაგრეგატულ საშუალებებთან;
- დიდი დოზებით ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებთან და სალიცილის მჟავასგან წარმოებულ საშუალებებთან;
- დიგოკსინთან;
- შიგნით მისაღებ ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან (სულფონილშარდოვანასგან ნაწარმოები პრეპარატები) და ინსულინთან;
- ვალპროის მჟავასთან;
- ალკოჰოლთან (ალკოჰოლური სასმელები, კერძოდ);
- სეროტონინის უკუმიტაცების სელექციურ ინჰიბიტორებთან;
- იპუბროფენთან;
ჭარბი დოზირება
სალიცილატური ინტოქსიკაცია, რომელიც ვითარდება დღე-ღამეში 100 მგ/კგ-ზე მეტი დოზით ასმ-ის მიღებისას, 2 დღე-ღამეზე მეტი ხნის განმავლობაში, შეიძლება იყოს პრეპარატის ტოქსიკური დოზების ხანგრძლივი მიღების შედეგი, პრეპარატის არასწორი თერაპიული გამოყენების გამო (ქრონიკული ინტოქსიკაცია) ან მოზრდილსა ან ბავშვის მიერ პრეპარატის ტოქსიკური დოზის ერთჯერადი შემთხვევითი ან გამიზნული მიღების შედეგი (მწვავე ინტოქციკაცია).
სალიცილის მჟავასგან ნაწარმოები პრეპარატების ქრონიკული ინტოქსიკაციის სიმპტომები არასპეციფიურია და ხშირად ძალიან რთულია მათი დიაგნოსტირება. მსუბუქი სიმძიმის ინტოქციკაცია, როგორც წესი, ვითარდება მხოლოდ პრეპარატის დიდი დოზების არაერთჯერადი გამოყენების შემდეგ და ვლინდება თავბრუსხვევით, ყურებში შუილით, სმენის გაუარესებით, ჭარბი ოფლიანობით, გულისრევით და ღებინებით, თავის ტკივილებით და ცნობიერების დაბინდვით. აღნიშნული სიმპტომატიკა ქრება პრეპარატის დოზის შემცირების შემდეგ. ყურებში ხმაური შესაძლოა ვლინდებოდეს სისხლის პლაზმაში 150-დან 300-მდე მკგ/მლ-ზე მეტი ასმ კონცენტრაციისას. უფრო მძიმე სიმპტომები ვლინდება, როდესაც ასმ-ის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში 300 მკგ/მლ აღემატება.
მწვავე ინტოქსიკაციის ძირითადი ნიშანია ძირითადი მჟავური მდგომარეობის დარღვევა, რომლის გამოვლინება დამოკიდებულია ავადმყოფის ასაკსა და ინტოქსიკაციის სიმძიმეზე. ბავშვებში უფრო ტიპიურია მეტაბოლური აციდოზის განვითარება. ინტოქციკაციის მკურნალობა ხდება მიღებული სტანდარტების დაცვით და დამოკიდებულია ინტოქსიკაციის სიმძიმესა და კლინიკურ სურათზე, მკურნალობა მიმართული უნდა იყოს, ძირითადად, პრეპარატის გამოყვანის დაჩქარებასა და წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის და ძირითადი მჟავური მდგომარეობის აღდგენაზე.
• მსუბუქი და საშუალო ხარისხის ჭარბი დოზირების სიმპტომები:
თავბრუსხვევა, ყურებში შუილი, სმენის გაუარესება, ჭარბი ოფლიანობა, გულისრევა, ღებინება, თავის ტკივილები, ცნობიერების დაბინდვა, პროფუზული ოფლიანობა, ტაქიპნოე, ჰიპერვენტილაცია, რესპირატორული ალკალოზი.
მკურნალობა: კუჭის ლავაჟი, აქტივირებული ნახშირის მრავალჯერადი მიღება, ფორსირებული ტუტოვანი დიურეზი, წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის და ძირითადი მჟავური მდგომარეობის აღდგენა ^
• საშუალო და მძიმე ხარისხის ჭარბი დოზირების სიმპტომები:
- რესპირატორული ალკალოზი კომპენსატორული მეტაბოლური აციდოზით;
- ჰიპერპირექსია (სხეულის ძალიან მაღალი ტემპერატურა);
- სუნთქვის დარღვევები: ჰიპერვენტილაცია, ფილტვების არაკარდიოგენული შეშუპება, სუნთქვის დათრგუნვა, ასფიქსია;
- დარღვევები გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: გულის რიტმის დარღვევები, არტერიული ჰიპოტენზია, გულის მოქმედების დათრგუნვა;
- წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა: დეჰიდრატაცია, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა: ოლიგურიით დაწყებული, თირკმლის უკმარისობის განვითარებით დამთავრებული, რომელსაც ახასიათებს ჰიპოკალიემია, ჰიპერნატრიემია, ჰიპონატრიემია;
- გლუკოზის მეტაბოლიზმის დარღვევა: ჰიპერგლიკემია, ჰიპოგლიკემია (განსაკუთრებით ბავშვებში), კეტოაციდოზი;
- ხმაური ყურებში, სიყრუე;
- სისხლდენები კუჭ-ნაწლავში;
- ჰემატოლოგიური დარღვევები: ინჰიბირებული აგრეგაციით დაწყებული კოაგულოპათიით დამთავრებული, პროთრომბინული დროის გახანგრძლივება, ჰიპოპროთრომბინემია;
- ნევროლოგიური დარღვევები: ტოქსიკური ენცეფალოპათია და ცენტრალური ნერვული სისტემის (ცნს) ფუნქციის დათრგუნვა (ძილიანობა, გონების დაბინდვა, კომა, კრუნჩხვები).
მკურნალობა: გადაუდებელი ჰოსპიტალიზაცია სპეციალიზირებულ განყოფილებაში სასწრაფო თერაპიის ჩასატარებლად - კუჭის ლავაჟი, აქტივირებული ნახშირის მრავალჯერადი მიღება, ფორსირებული ტუტოვანი დიურეზი, ჰემოდიალიზი, წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის და ძირითადი მჟავური მდგომარეობის აღდგენა, სიმპტომატური თერაპია.
განსაკუთრებული მითითებები
• პრეპარატის მიღება საჭიროა ექიმის დანიშნულების შემდეგ.
• ასმ-ს შეუძლია ბრონქოსპაზმის პროვოცირება, ასევე ბრონქული ასთმის შეტევებისა და ჰიპერმგრძნობელობის სხვა რეაქციების გამოწვევა. რისკის ფაქტორებია ანამნეზში ბრონქული ასთმის, თივისმიერი ცხელების, ცხვირის პოლიპოზის, სასუნთქი სისტემის ქრონიკული დაავადებების არსებობა, ასევე ალერგიული რეაქციები სხვა პრეპარატებზე (მაგალითად, კანის რეაქციები, ქავილი, ჭინჭრის ციება).
• თრომბოციტების აგრეგაციაზე ასმ-ის ინჰიბირებადი მოქმედება ნარჩუნდება მიღების შემდეგ რამდენიმე დღის განმავლობაში, რასთანაც დაკავშირებით შესაძლებელია სისხლდენების რისკის მომატება ოპერაციული ჩარევის მსვლელობისას ან ოპერაციის შემდგომ პერიოდში. ოპერაციული ჩარევის დროს სისხლდენის აბსოლუტური გამორიცხვის აუცილებლობისას, შეძლებისდაგვარად, სრულად უნდა გამოირიცხოს ასმ-ის გამოყენება ოპერაციის წინა პერიოდში.
• ასმ-ს დოზების გადაჭარბებას თან ახლავს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის რისკი.
• ჭარბი დოზირება განსაკუთრებით საშიშია ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში.
• გლუკოზა-6-ფოსფატ-დეჰიდროგენაზის (გ6ფდ) მწვავე დეფიციტის მძიმე შემთხვევებში ასმ-ს შეუძლია გამოიწვიოს ჰემოლიზი და ჰემოლიტური ანემია. ფაქტორები, რომლებსაც შეუძლიათ ჰემოლიზის განვითარების რისკის გაზრდა, არიან: ცხელება, მწვავე ინფექციები და პრეპარატის მაღალი დოზები.
• მცირე დოზებში ასმ ამცირებს შარდმჟავას გამოყოფას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ნიკრისის ქარის (პოდაგრის) შეტევა, ამ დაავადებისადმი მიდრეკილების მქონე პაციენტებში.
• აცეტილსალიცილის მჟავას შემცველი პრეპარატები, ექიმის კონსულტაციის გარეშე არ უნდა დაენიშნოს ბავშვებს და მოზარდებს ისეთი ვირუსული ინფექციების მკურნალობისას, რომლებსაც თან ახლავს ან არ ახლავს ცხელება. ზოგიერთი ვირუსული დაავადების დროს, განსაკუთრებით A გრიპის, B გრიპის და ჩუტყვავილას დროს, არსებობს რეინეს სინდრომის განვითარების რისკი, რომელიც ძალიან იშვიათ, მაგრამ სიცოცხლისთვის საშიშ დაავადებას წარმოადგენს და საჭიროებს სასწრაფო სამედიცინო ღონისძიებების ჩატარებას. ეს რისკი შეიძლება გაიზარდოს აცეტილსალიცილის მჟავის ერთდროული (თანმხლები) მიღებისას; თუმცა მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი დაუდგენელია. რეინეს სინდრომის ნიშნები შეიძლება გამოიხატებოდეს განუწყვეტლივი ღებინებით ზემოაღნიშნული დაავადებებისას.
გავლენა ავტომობილის/მოძრავი მექანიზმების მართვის უნარზე
პრეპარატი ასპირინ®კარდიოს მიღება გავლენას არ ახდენს ავტომობილის/მოძრავი მექანიზმების მართვის უნარზე.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
ერთდროული მიღებისას ასმ აძლიერებს შემდეგი სამკურნალო პრეპარატების მოქმედებას; აღნიშნულ პრეპარატებთან ასმ-ის ერთდროული დანიშვნის აუცილებლობის შემთხვევაში განსახილველია აღნიშნული პრეპარატების დოზის შემცირების აუცილებლობა:
• მეტოტრექსატი. თირკმლის კლირენსის დაქვეითებისა და პლაზმის ცილებთან კავშირიდან გამოთავისუფლების გამო; ასმ-ის და მეტოტრექსატის ერთდროულ მიღებას თან ახლავს სისხლმიმოქცევის ორგანოების მხრივ გვერდითი ეფექტების განვითარების მაღალი სიხშირე; ასპირინ®კარდიოს გამოყენება მეტოტრექსატთან ერთად უკუნაჩვენებია, თუ ამ უკანასკნელის დოზა კვირაში 15 მგ აღემატება (იხ. ნაწილი `უკუჩვენება”), და დასაშვებია სიფრთხილით გამოიყენება, თუ მეტოტრექსატის დოზა კვირაში 15 მგ-ზე ნაკლებია;
• ჰეპარინი და არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტები. თრომბოციტების ფუნქციის დარღვევისა და არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების პლაზმის ცილებთან კავშირიდან გამოთავისუფლების გამო;
• ანტიკოაგულანტებთან, თრომბოლიზური და ანტიაგრეგატულ პრეპარატებთან (ტიკლოპიდინი) ერთდროული მიღებისას, აღინიშნება სისხლდენების რისკის მომატება, გამოსაყენებელი პრეპარატების ძირითადი თერაპიული ეფექტების სინერგიზმის შედეგად;
• ანტიკოაგულანტური, თრომბოლიზური და ანტიაგრეგატული მოქმედების მქონე პრეპარატებთან ერთდროული მიღებისას, შეინიშნება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსზე დამაზიანებელი მოქმედების გაძლიერება;
• სეროტონინის უკუმიტაცების სელექციური ინჰიბიტორები. რამაც შეიძლება გამოიწვიოს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა განყოფილებებში სისხლდენის რისკის მომატება (სინერგიზმი ასმ-თან);
• დიგოქსინი. მისი თირკმლისმიერი ექსკრეციის დაქვეითების გამო, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს მისი დოზის გადაჭარბება;
• შიგნით მისაღები ჰიპოგლიკემიური საშუალებები (სულფონილშარდოვანასგან ნაწარმოები საშუალებები) და ინსულინი. თვით ასმ-ის ჰიპოგლიკემიური მახასიათებლების გამო, მაღალი დოზებით მიღებისას, და სისხლის პლაზმის ცილების კავშირიდან სულფონილშარდოვანასგან ნაწარმოები საშუალებების გამოთავისუფლების შედეგად; ეს გასათვალისწინებელია შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ აღნიშნულ სამკურნალო საშუალებებს, ასმ-ის დანიშვნის დროს;
• ვალპროის მჟავასთან ერთდროულად გამოყენებისას იზრდება მისი ტოქსიკურობა, სისხლის პლაზმის ცილების კავშირიდან გამოთავისუფლების გამო;
• დიდი დოზებით გამოყენებული ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები და სალიცილის მჟავასგან წარმოებული საშუალებები. (ულცეროგენული ეფექტის და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის რისკის გაზრდა, მოქმედების სინერგიზმის შედეგად);
• ეთანოლი (ალკოჰოლური სასმელები). (კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვანი გარსის დაზიანების მაღალი რისკი და სისხლდენის დროის გახანგრძლივება, ასმ-ის და ეთანოლის ეფექტების ურთიერთგაძლიერების შედეგად).
დიდი დოზით ასმ-ის ერთდროული დანიშვნა ასუსტებს შემდეგი სამკურნალო პრეპარატების მოქმედებას. აღნიშნულ პრეპარატებთან ასმ-ის ერთდროული დანიშვნის აუცილებლობის შემთხვევაში განსახილველია ქვემოჩამოთვლილი პრეპარატების დოზის კორექციის აუცილებლობა:
• ნებისმიერი დიურეტიკები. (ასმ-თან ერთდროული მიღების დროს შეინიშნება გორგალური ფილტრაციის სიჩქარის დაქვეითება, თირკმლებში პროსტაგლანდინების სინთეზის დაქვეითების შედეგად);
• ანგიოტენსინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორები. (აღინიშნება გორგალური ფილტრაციის სიჩქარის (გფს) დოზაზე დამოკიდებული დაქვეითება პროსტაგლანდინების ინჰიბირების შედეგად, რომლებსაც გააჩნია სისხლძარღვთა გამაფართოებელი მოქმედება, შესაბამისად – ჰიპოტენზიური მოქმედების დაქვეითება. გორგალური ფილტრაციის სიჩქარის დაქვეითების კლინიკური მნიშვნელობა აღინიშნება ასმ-ის არაუმეტეს 160 მგ დღიური დოზის შემთხვევაში. გარდა ამისა აღინიშნება ანგიოტენსინ-გარდამქმნელი ფერმენტის იმ ინჰიბიტორების დადებითი კარდიოპროტექციული მოქმედების დასუსტება, რომლებიც დაენიშნათ პაციენტებს ქრონიკული გულის უკმარისობის სამკურნალოდ. ეს ეფექტი ასევე ვლინდება ასმ-თან დიდი დოზით გამოყენებისას);
• ურიკოზურიული მოქმედების პრეპარატები – ბენზბრომარონი, პრობენეციდი (ურიკოზურიული ეფექტის დასუსტება, შარდმჟავას თირკმლის არხოვანი ექსკრეციის კონკურენტული დათრგუნვის შედეგად).
იბუპროფენთან ერთდროული მიღებისას აღინიშნება ანტაგონიზმი თრომბოციტების შეუქცევადი დათრგუნვის მხრივ, რომელიც განპირობებულია ასმ-ის მოქმედებით, და იწვევს ასმ-ის კარდიოპროტექციული ეფექტების დასუსტებას. ამიტომ არ არის რეკომენდებული ასმ-ის შეთავსება იბუპროფენთან იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების მომატებული რისკი.
სისტემურ გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან (გკს) ერთდროული გამოყენებისას (გარდა ჰიდროკორტიზონისა ან სხვა გკს-ის, რომელიც გამოიყენება ადისონის დაავადების შენაცვლებადი თერაპიისთვის) აღინიშნება სალიცილატების ელიმინაციის გაძლიერება და, შესაბამისად, მათი მოქმედების დასუსტება. გკს-ების და სალიცილატის ერთდროული გამოყენებისას უნდა გვახსოვდეს, რომ მკურნალობის დროს სალიცილატების დონე სისხლში შემცირებულია, ხოლო გკს-ის გაუქმების შემდეგ შესაძლებელია სალიცილატების ჭარბი დოზირება მოხდეს.
გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში
პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბირებას შეუძლია უარყოფითი მოქმედება იქონიოს ორსულობაზე და ემბრიონის ან ნაყოფის განვითარებაზე.
ორსულობის პირველ 3 თვეში (I ტრიმესტრი) სალიცილატების დიდი დოზებით მიღება (დღე-ღამეში 300 მგ-ზე მეტი; საუბარია სამ ჩვეულ დოზებზე – დაწყებული 500 მგ-ით გამაყუჩებლის სახით) ასოცირდება ნაყოფის განვითარების დეფექტების (მგლის ხახა, გულის მანკები) სიხშირის გაზრდასთან. ორსულობის I ტრიმესტრში სალიცილატების დანიშვნა უკუნაჩვენებია.
ორსულობის მე-III ტრიმესტრში სალიცილატები მაღალი დოზებით (დღე-ღამეში 300 მგ-ზე მეტი; საუბარია ასმ ჩვეულ დოზებზე – დაწყებული 500 მგ-ით გამაყუჩებლის სახით) იწვევენ სამშობიარო მოქმედების დამუხრუჭებას, ნაყოფში არტერიული სადინარის ნაადრევ დახურვას, მომატებულ სისხლმდენობას ნაყოფსა და დედაში, ხოლო ზუსტად მშობიარობამდე დანიშვნამ შეიძლება გამოიწვიოს ქალასშიდა სისხლჩაქცევები, განსაკუთრებით დღენაკლულ ბავშვებში. ორსულობის მე-III ტრიმესტრში სალიცილატების დანიშვნა უკუნაჩვენებია.
ორსულობის მე-II ტრიმესტრში სალიცილატების დანიშვნა დასაშვებია მხოლოდ რისკის მკაცრი შეფასების და დედისა და ნაყოფისთვის სარგებლის გათვალისწინებით, უმჯობესია დღე-ღამეში არაუმეტეს 150 მგ დოზით და მოკლე ხანგრძლივობით.
გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში
სალიცილატები და მათი მეტაბოლიტები მცირე რაოდენობით აღწევს დედის რძეში. ლაქტაციის პერიოდში სალიცილატების შემთხვევით მიღებას თან არ სდევს ბავშვში გვერდითი რეაქციების განვითარება და არ მოითხოვს ძუძუთი კვების შეწყვეტას. თუმცა პრეპარატის ხანგრძლივი მიღებისას ან მისი დიდი დოზებით დანიშვნისას, ძუძუთი კვება სასწრაფოდ უნდა შეწყდეს.
გამოშვების ფორმა
ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული 100 მგ ტაბლეტები:
14 ტაბლეტი ალუმინის/პვქ ბლისტერში; 2 ბლისტერი (28 ტაბლეტი) ან 4 (56 ტაბლეტი) ბლისტერი სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.
შენახვის პირობები
ინახება არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე!
ვარგისობის ვადა
5 წელი. გამოყენება არ შეიძლება ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.
გაცემის წესი:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III ჯგუფი, გაიცემა რეცეპტის გარეშე
მწარმოებლის დასახელება და მისამართი:
ბაიერ კონსიუმერ კერ აგ, შვეიცარია;
წარმოებულია ბაიერ ბიტერფელდ გმბჰ, D-06803, ბიტერფელდ-ვოლფენ, გერმანია;
Bayer Consumer Care AG, Switzerland;
manufactured by Bayer Bitterfeld GmbH, D-06803 Bitterfeld-Wolfen, Germany
დამატებითი ინფრომაციისთვის მიმართეთ შემდეგ მისამართზე:
220073, მინსკი, 1-ლი ზაგოროდნის შესახვევი, სახლი № 20, მე-10 სართული
ტელ. +375(17) 202-23-91
ფაქსი: +375 (17) 202-23-92
www.bayerpharma.ru
