დემანტინი – DEMANTIN – ДЕМАНТИН

წარმოებელი: Abdi Ibrahim  Ilac Sanayi ve Ticaret A.S.

ჰადიმკოი იოლუ, თურქეთი.

გამოშვების ფორმა: დემანტინი შემოგარსული ტაბლეტები, შეფუთვაში 50 და 100 ტაბლეტი.

თითოეული შემოგარსული ტაბლეტი აქტიური ინგრედიენტის სახით შეიცავს 10 მგ მემანტინის ჰიდროქლორიდს,  რომელიც 8,31 მგ მემანტინის ექვივალენტურია და ტიტანის დიოქსიდს, როგორც საღებავს.

გლუტამატერგული ნეირიოტრანსმისიის დისფუნქცია (განსაკუთრებით N-მეთილ-D-ასპარტატის (NMDA) რეცეპტორების დონეზე), როგორც ფიქრობენ, მონაწილეობს ალცჰეიმერის დაავადების სიმპტომატიკის განვითარებასა და თვითონ დაავადების პროგრესირებაში.

მემანტინი, როგორც ანტიდემენციური საშუალება,  არის NMDA რეცეპტორების პოტენციური ანტაგონისტი. მემანტინი აბლოკირებს გლუტამატის დონის პათოლოგიურ ზრდას, რომელიც იწვევს ნეირონულ დისფუნქციას.

მემანტინის ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 100 %-ს. პრეპარატის Tmax მაჩვენებელი არის 3-8 საათი. საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს მემანტინის შეწოვაზე.  მემანტინის მყარი კონცენტრაციები (70-150 ნგ/მლ) მიიღწევა 20 მგ დღიური დოზებით და ეს მაჩვენებლები ვარირებს ინდივიდუალურად. ცერებროსპინალურ სითხეში და სისხლის შრატში აქტიური ინგრედიენტის კონცენტრაციების შეფარდება არის 0,52, 5-30 მგ დღიური დოზების მიღების ფონზე. მემანტინის განაწილების მოცულობაა 10 ლ/კგ და პლაზმის პროტეინებით შებოჭვის კოეფიციენტი – 45%.

პერორალური მიღების შემდეგ მიღებული დოზის 80% უცვლელი ფორმით გვხვდება სისხლში. მემანტინის ძირითადი მეტაბოლიტია N-3,5-დიმეთილ-გლუდანტანი, -4 და –6 ჰიდროქსი მემანტინის შერეული იზომერი და 1-ნიტროზო- 3,5-დიმეთილ ადამანტანი. აღნიშნულ მეტაბოლიტებს არა აქვთ ანტი-NMDA აქტივობა. In vitro კვლევებში ციტოქრომ P450 სისტემით კატალიზებული მემანტინის მოტაბოლოზმის რეაქციები გამოვლენილი არ არის.

მემანტინის ტერმინალური ნახევარდაშლის პერიოდი შეადგენს (T1/2) 60 – 100 საათს. მიღებული დოზის 84% გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით. მემანტინის თირკმლისმიერი კლირენსი გაშუალედებურია ტუბულარული სეკრეციით და ტუბულარული აბსორბციით. ტუტე შარდის შემთხვეავაში (pH = 7-9), მემანტინის ექსკრეცია შეიძლება შემცირდეს. შარდის გატუტიანების მიზეზი შეიძლება იყოს კვების რეჟიმის რადიკალური შეცვლა (მაგ. ხორცით მდიდარი დიეტიდან გადასვლა ბოსტნეულით მდიდარ დიეტაზე, ან ანტაციდების ჭარბი გამოყენება).

კვლევებში, რომლებშიც მონაწილეობდნენ ხანდაზმული მოხალისეები, თირკმლის ნორმალური ან დაქვეითებული ფუნქციით, (კრეატინინის კლირენსი 50-100 მლ/წთ/1,73 მ2), მნიშვნელოვანი კორელაცია არ აღნიშნულა კრეატინინის კლირენსსა და მემანტინის ტოტალურ რენულ კლირენსს შორის.

მემანტინი ექვემდებარება მცირე მეტბოლიზმს ღვიძლში და მის მეტაბოლიტებს არ აქვთ ანტი-NMDA აქტივობა. ღვიძლის ფუნქციების მსუბუქი და საშუალო დარღვევების დროს მემანტინის ფარმაკოკინეტიკაში მნიშვნელოვანი ცვლილებები მოსალოდნელი არ არის.

მემანტინის დღეში 20 მგ დოზა  საკმარისია მისი ადეკვატური კონცენტრაციის მისაღწევად ცერებრო-სპინალურ სითხეში.

დემანტინი გამოიყენება ალცჰეიმერის დაავადების საშუალო და მძიმე ფორმების დროს.

დემანტინი უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ჰიპერმგრძნობელობა მემანტინის ჰიდროქლორიდისადმი ან პრეპარატის სხვა კომპონენტებისადმი.

თირკმლის მძიმე   უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ეპილეფსიის მქონე პაციენტებში მისი ფარმაკოლოგიური თვისებებიდან და ცალკეული შემთხვევებიდან გამომდინარე.

დემანტინი არ გამოიყენება სხვა NMDA ანტაგონისტებთან ერთად, როგორიცაა ამანტადინი, კეტამინი და დექსტრომეთორფანი. აღნიშნული სუბსტანციებიც მოქმედებენ იმავე რეცეპტორებზე, რომელზეც მემანტინი, რამაც შეიძლება გამოირვიოს გვერდითი მოვლენები (განსაკუთრებით ცნს მხრივ).

შარდის pH გაზრდის შემთხვევაში (ხორცით მდიდარი დიეტიდან გადასვლა ბოსტნეულით მდიდარ დიეტაზე, ან ანტაციდების ჭარბი გამოყენება, ან ტუბულარული აციდოზი ან პროტეუსით გამოწვეული საშარდე სისტემის სერიოზული ინფექცია) პაციენტებს შესაძლოა დასჭირდეთ ინტენსიური მონიტორინგი.

პაციენტები ახალგადატანილი მიოკრადიუმის ინფარქტით, ან შეგუბებითი გულის უკმარისობით (NYHA III-IV) ან არაკონტროლირებადი ჰიპერტენზიით არ იყვნენ ჩართულები მემანტინის კვლევებში. ამიტომ ამ კონტინგენტში მემანტინის გამოყენების შესახებ მონაცემები არასაკმარისია. პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში ეს პაციენტები საჭიროებენ ინტენსიურ მონიტორინგს.

ორსულობის კატეგორია B. ცხოველებზე ჩატარებულ კვლევებში აღინიშნა ფეტალური განვითარების შეფერხება მემანტინის ადამიანების დოზების ექვივალენტური ან ოდნავ უფრო მაღალი დოზებით გამოყენებისას. ცნობილი არ არის რამდენად ასახავს ეს მონაცემები რისკს ადამიანებში. შესაბამისად, მემანტინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ორსულებში, თუ არ არის აუცილებელი ჩვენება.

მემანტინის მიღებისას რეკომენდებულია ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

მემანტინით მკურნალობისას საშუალო და მძიმე დემენციის მქონე პაციენტში გვერდითი ეფექტების სიხშირე პრაქტიკულად არ განსხვავდება პლაცებოსგან  და აღნიშნული გვერდითი მოვლენები, როგორც წესი არის მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის.

მემანტინის ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტებია (> 4%) :

მემანტინის გამოყენებისას გამოვლენილი ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტებია (1-10 % ფარგლებში და პლაცებოსთან შედარებით უფრო ხშირი): ჰალუცინაციები, გონების დაბინდვა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი და სისუსტე.

მემანტინის გამოყენებისას გამოვლენილი ყველაზე არახშირი გვერდითი ეფექტებია (0,1-1 % ფარგლებში და პლაცებოსთან შედარებით უფრო ხშირი): აღგზნებულობა, ჰიპერტონია, გულისრევა, ცისტიტი და ლიბიდოს გაძლიერება.

გულყრები აღინიშნა ძირითადად იმ პაციენტებში, რომელთაც ანამნეზში ჰქონდათ კონვულსიები და ეპილეფსიისადმი განწყობა.

არასასურველი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს.

მემანტინთან ერთად მიღებისას შეიძლება გაიზარდოს  L-დოპას, დოფამინერგული აგონისტების და ანტიქოლინერგული აგენტების ეფექტი. ბარბიტურატებისა და ნეიროლეპტიკების ეფექტი შეიძლება შემცირდეს მემანტინთან ერთად მიღებისას. ერთდროული მიღებისას მემანტინმა შეიძლება გაზარდოს ანტისპაზმური აგენტების, დანტროლენის ან ბაკლოფენის ეფექტი, და ასეთ შემთხვევაში საჭიროა ამ აგენტების დოზის კორექცია.

არ არის სასურველი მემანტინის დანიშვნა სხვა NMDA ანტაგონისტებთან ერთად, როგორიცაა ამანტადინი, კეტამინი და დექსტრომეთორფანი, ფარმაკოტოქსიკური ფსიქოზის განვითარების რისკის არსებობის გამო.

წამლები, რომლებიც იყენებენ იგივე რენულ კათიონურ სისტემას (ციმეტიდინი, რანიტიდინი, პროკაინამიდი, ქინიდინი, ქინინი და ნიკოტინი) ურთიერთქმედებს მემანტინთან და ზრდის სისხლში მის დონეს. მემანტინთან ერთად გამოყენებისას მცირდება ჰიდროქლორთიაზიდის ექსკრეცია.

In vitro კვლევებში მემანტინი არ აინჰიბირებს CYP  1A2, 2A6, 2C9, 2D6, 2E1, 3A, ფლავინ მონოქსიდაზას და ჰიდროლაზა ეპოქსიდ ფერმენტებს და სულფატირების პროცესს.

შეუთავსებლობა: არ ახასიათებს.

მაქსიმალური დღიური დოზა არის 20 მგ;

რეკომენდებული საწყისი დოზა პირველი კვირის მანძილზე არის 5 მგ ერთხელ დღეში (ნახევარი ტაბლეტი ყოველ დილით) გვერდითი ეფექტის რისკის შესამცირებლად. დოზა უნდა გაიზარდოს 5 მგ-ობით 10 მგ-მდე (ნახევარი ტაბლეტი დღეში ორჯერ) მეორე კვირის განმავლობაში და 15 მგ-მდე / დღეში (1 ტაბლეტი დილით და ნახევარი ტაბლეტი საღამოს) მესამე კვირაში. მკურნალობა გრძელდება 20 მგ-მდე დოზის გაზრდით (1 ტაბლეტი ორჯერ დღეში) მეოთხე კვირიდან.

დემანტინის მიღება შეიძლება უზმოზეც და ჭამის შემდეგაც.

რეკომენდებული დღიური დოზა 65 წელს გადაცილებულ პაციენტებში არის  20 მგ (1 ტაბლეტი ორჯერ დღეში).

ბავშვები და 18 წელზე ნაკლები ასაკის მოზარდები:

ბავშვებში არ არის შესწავლილი მემანტინის ეფექტურობა და უსფრთხოება.

დოზის შემცირება არ არის საჭირო თირკმლის ფუნქციის მსუბუქი დარღვევის (კრეატინინის დონე სისხლში 130 მოლ/ლ) მქონე პაციენტებში. დღიური დოზა თირკმლის საშუალო ხარისხის უკმარისობის დროს (კრეატინინის კლირენსი 40-60 მლ/წთ/1,73 მ2) არის 10 მგ. ადექვატური მონაცემები არ მოიპოვება თირკმლის მძიმე უკმარისობის დროს პრეპარატის გამოყენების შესახებ.

ასეთ კონტინგენტში პრეპარატის გამოყენების შესახებ ადექვატური მონაცემები არ მოიპოვება.

ჭარბი დოზირების შემთხვევაში მკურნალობა სიმპტომურია.

მემანტინის ჭარბი ორალური დოზირების ერთი შემთხვევის დროს (400 მგ) პაციენტს აღენიშნა  ჩივილები ცნს მხრივ (შფოთვა, ფსიქოზი, მხედველობითი ჰალუცინაციები, კონვულსიის წინა მდგომარება, სომნოლენცია, სტუპორი და ცნობიერების დაკარგვა). პაციენტი გამოჯანმრთელდა პერმანენტული გართულებების გარეშე.

აფთიაქიდან გაცემა:
პრეპარატი გაიცემა რეცეპტით.