ზინატი – ZINNAT – ЗИННАТ

საერთაშორისო დასახელება:

CEFUROXIME AXETIL

მწარმოებელი: GLAXOSMITHKLINE

მოქმედი ნივთიერება: ცეფუროქსიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

II თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 აბ.

ცეფუროქსიმის აქსეტილი .............  125 მგ

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ცეფუროქსიმის აქსეტილი..............   250 მგ

გრანულები პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად: ფლაკონში 50 მლ

5 მლ.

ცეფუროქსიმი

(ცეფეროქსიმის აქსეტილის სახით) ........125 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

პოვიდონ 30, სტეარინის მჟავა, საქაროზა, არომატიზატორი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ზინატი წარმოადგენს II თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს პერორალური გამოყენებისათვის. ზინატის ბაქტერიოციდული მოქმედება განპირობებულია მიკროორგანიზმების უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებით. იგი მდგრადია უმრავლესი ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ. in vitro ცეფროქსიმი აქტიურია გრამდადებით და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Staphilococcus aureus, Staphilococcus epidermidis (პენიცილიინს მიმართ მდგრადი შტამების ჩათვლით, მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული იშვიათი შტამების გარდა); Haemophilus influencae (ამპიცილინისადმი მდგრადი შტამების ჩათვლით); Streptococcus pyogenes (და სხვა ბეტა-ჰემოლიტური სტრეპტოკოკები), Streptococcus pneumoniae, B ჯგუფის Streptococcus (Streptococcus agalactiae), Streptococcus mitis (ჯგუფი viridans), Bordetella pertusis; აერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus mirabilis, Providencia spp., Proteus rettgeri, Haemophilus influenzae (ამპიცილინ-რეზისტენტული შტამების ჩათვლით), Haemophilus parainfluenzae ((ამპიცილინ-რეზისტენტული შტამების ჩათვლით), Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae (პენიცილინაზის მაპროდუცირებელი და არამაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Neisseria meningitidis, Salmonella spp.; ანაერობული გრამდადებითი ბაქტერიები: Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Clostridium spp, Propionibacterium spp.; ანაერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Bacteroides spp, Fusobacterium spp.; აგრეთვე, აქტიურია Borrelia burgdorferi-ს მიმართ.

ცეფუროქსიმის მიმართ მდგრადია Clostridium difficile, Pseudomonas spp., Campylobacter spp., Acinetobacter calcoaceticus, Listeria monocytogenes, მეტიცილინ-რეზისტენტული შტამები: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Legionella spp.

in vitro კვლევებმა აჩვენა, რლმ ცეფუროქსიმის ამინოგლიკოზიდური ჯგუფის ანტიბიოტიკებთან კომბინაციისას, აღინიშნება ადიტიური ეფექტი, ხოლო ზოგიერთ შემთხვევაში - სინერგიზმი.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: ზინატის პერორალური მიღებისას, ცეფუროქსიმის აქსეტილი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და სწრაფად ჰიდროლიზდება ნაწლავის ლორწოვან გარსსა და სისხლში, სისხლის მიმოქცევის სისტემაში ცეფუროქსიმის გამოთავისუფლებით. მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 2-3 სთ-ის შემდეგ. საკვების მიღება აჩქარებს შეწოვის პროცესს.

განაწილება: პრეპარატის სისხლის ცილებთან შეკავშირების მაჩვენებელი შეადგენს 33%-დან 50%-მდე.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა: ზინატი ორგანიზმში ბიოტრანსფორმაცისა არ განიცდის, იგი საშარდე გზებით უცვლელი სახით გამოიყოფა. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1-1.5 სთ-ს.

ჩვენებები:

ზინატი გამოიყენება პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორიგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ:

• სასუნთქი გზების ინფექციები (მათ შორის მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, ინფიცირებული ბრონქოექტაზია, ბაქტერიული პნევმონია, ფილტვის აბსცესი, გულმკერდის ღრუს ორგანოების ოპერაციის შემდგომი ინფექციები);
• ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები (სინუსიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი);
• შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები (მათ შორის მწვავე და ქრონიკული პიელონეფრიტი, ცისტიტი, ურეთრიტი, ასიმპტომური ბაქტერიურია, მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ანთებითი დაავადებები);
• რბილი ქსოვილების ინფექციები (მათ შორის ფურუნკულოზი, პიოდერმია, იმპეტიგო);
• ძვალ-სახსროვანი სისტემის ინფექციები (მათ შორის ოსტეომიელიტი, სეპტიური ართრიტი);
• გონორეა (მათ შორის მწვავე გაურთულებელი გონოკოკური ურეთრიტი და ცერვიციტი);
• ლაიამის დაავადების მკურნალობა ადრეულ სტადიაში და დაავადების გვიანი სიმპტომების პროფილაქტიკა მოზრდილებსა და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში უმრავლესი ინფექციებისათვის პრეპარატის ერთჯერადი დოზა საშუალოდ შეადგენს 250 მგ-ს, 2-ჯერ დღეში.

ქვემო სასუნთქი გზების მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციები - 250 მგ 2-ჯერ დღეში, ქვემო სასუნთქი გზების მძიმე ინფექციები (მაგ. პნევმონია) - 500 მგ 2-ჯერ დღეში.

საშარდე გზების ინფექციები - 125 მგ 2-ჯერ დღეში. პიელონეფრიტის დროს - 250 მგ 2-ჯერ დღეში.

გაურთულებელი გონორეის დროს - 1 გ დღეში ერთხელ.

ლაიმის დაავადების დროს მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში - 500 მგ 2-ჯერ დღეში 20 დღის განმავლობაში.

2 წლამდე ასაკის ბავშვებს უმრავლესი ინფექციებისათვის ენიშნებათ საშუალოდ 125 მგ (ერთი ტაბ. 125 მგ ან 5 მლ სუსპენზია) 2-ჯერ დღეში.

ბავშვებს 2 წლის ასაკის ზევით და შუა ოტიტის დროს ენიშნებათ 250 მგ 2-ჯერ დღეში.

მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს ერთჯერადი დოზა შეადგენს 10 მგ/კგ.

შუა ოტიტისა და მძიმე ინფექციების დროს ინიშნება 15 მგ/კგ 2-ჯერ დღეში.

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 500 მგ-ს.

პაციენტებს თირკმლის უკმარისობით, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, ენიშნებათ 1 გ დღეში.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა საშუალოდ შეადგენს 7 დღეს (5-10 დღემდე).

ზინატის მიღება რეკომენდებულია ჭამის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, შესაძლებელია ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის ტრანზიტორული მომატება, სიყვითლე, აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტის შემთხვევები.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ჰემოლიზური ანემია, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია.

ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ქავილი, ურტიკარია, ცხელება, მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, შრატის დაავადება. იშვიათად - ანაფილაქსიური შოკი.

ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი.

სხვა: გვერდითი მოვლენები ზოგიერთ ავადმყოფებში აღინიშნება კუმბსის დადებითი რეაქცია.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინული ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ზინატი, სხვა ანტიბიოტიკების მსგავსად, სიფრთხილით ინიშნება ორსულობის I ტრიმესტრში და ლაქტაციის პერიოდში.

ექსპერიმენტულ კვლევებში პრეპარატის ემბრიოტოქსიკური და ტერატოგენული ეფექტი არაა დადგენილი.

განსაკუთრებული მითითებები:

-პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს.

-ზინატის ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია პრეპარატის მიმართ მდგრადი მიკროორგანიზმების (Candida, Enterococci, Clostridium difficile) გაძლიერებული ზრდა, რის გამოც შესაძლებელია აუცილებელი გახდეს პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.

-ანტიბიოტიკების მიღების ფონზე (მათ შორის ზინატის მიღების შემთხვევაშიც) დიარეის განვითარების შემთხვევაში ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარება მოიაზრება.

-ზინატით ლაიმის დაავადების მკურნალობისას იშვიათად აღინიშნება იარიშ-ჰერცჰეიმერის რეაქცია. აღნიშნული რეაქცია წარმოადგენს ზინატის ბაქტერიოციდული მოქმედების პირდაპირ შედეგს დაავადების გამომწვევის სპიროქეტა Borrelia burgdorferi-ის მიმართ, რაც ჩვეულებრივ და ხშირ მოვლენას წარმოადგენს და თავისთავად მალევე გაივლის.

-ზინატის ფონზე სისხლში გლუკოზის დონის განსაზღვრისათვის რეკომენდებულია გლუკოზოკინაზას და ჰექსოკინაზას გამოყენება.

-პრეპარატი არ ახდენს გავლენას ტუტე პიკრატით კრეატინინის განსაზღვრის ტესტის შედეგზე.

-გრანულების პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად ან უკვე დამზადებული სუსპენზიის შერევა ცხელ სითხეებთან რეკომენდებული არ არის.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ცვლილებები ცნს-ის მხრივ - აგზნებადობა, კრუნჩვები.

მკურნალობა: სიმპტომური. ზინატი ორგანიზმიდან გამოიყოფა ჰემოდიალიზისა და პერიტონეალური დიალიზის საშუალებით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ზინატის პრობენეციდთან კომბინაციაში გამოყენებისას 50%-ით იზრდება ცეფუროქსიმის მრუდი “კონცენტრაცია-დრო” ფართი.

ანტაციდები აქვეითებენ ზინატის სუსპენზიის ბიოშეღწევადობას.

შენახვის პირობები:

ტაბლეტები ინახება არა უმეტეს 25C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

გრანულები პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

დამზადებული სუსპენზის შენახვა რეკომენდებული 25⁰C ტემპერატურაზე ან მაცივარში არ უმეტეს 10 დღისა.