საერთაშორისო დასახელება:
LOSARTAN
მწარმოებელი: MERCK SHARP & DOHME IDEA, ნიდერლანდები
მოქმედი ნივთიერება: ლოზარტანი
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანგიოტენზინ II ტიპის რეცეპტორების სპეციფიკური ანტაგონისტი, ანტიჰიპერტენზული საშუალება.
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები: შეფუთვაში 7 და 28 ც.
1 ტაბ.
ლოზარტანი .......... 25 მგ
1 ტაბ.
ლოზარტანი ............50 მგ
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ანგიოტენზინ II (AT1) ტიპის რეცეპტორები ლოკალიზებულია მრავალ ქსოვილში და გააჩნიათ მნიშვნელოვანი ბიოლოგიური აქტივობა (ვაზოკონსტრიქცია და ალდოსტერონის გამოთავისუფლება).
პრეპარატი და მისი ფარმაკოლოგიურად აქტიური მეტაბოლიტი-კარბოქსილის მჟავა აინჰიბირებს ანგიოტენზინ II-ის ყველა ფიზიოლოგიურ ეფექტს. იგი ამცირებს საერთო პერიფერიულ წინააღმდეგობას და გულზე პოსტდატვირთვას, რაც იწვევს სისტემური არტერიული წნევის დაქვეითებას და აგრეთვე წნევის შემცირებას სისხლმიმოქცევის მცირე წრეში. პრეპარატის ეფექტი გრძელდება 24 სთ-ის განმავლობაში.
ჩვენებები:
- არტერიული ჰიპერტენზია.
მიღების წესი და დოზირება:
ჩვეულებრივ კოზაარის საწყისი დოზა შეადგენს 50 მგ ერთხელ დღეში. მაქსიმალური ჰიპერტენზული ეფექტი აღინიშნება მკურნალობის დაწყებიდან 3-6 კვირის შემდეგ. ზოგ შემთხვევაში საჭიროა დოზის გაზრდა 100 მგ-მდე დღეში.
ხანდაზმულებში 75 წლის ასაკის ზევით: საწყისი დოზა შეადგენს 25 მგ დღეში.
თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას: საშუალო სიმძიმის თირკმელების უკმარისობისას (თუ კრეატინინის კლირენსი შეადგენს 25-50 მლ/წუთში) ჩვეულებრივ საწყისი დოზა შეიძლება შეადგენდეს 50 მგ-ს, ხოლო პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ მძიმე ხარისხის თირკმლების უკმარისობა (ანუ, თუ კრეატინინის კლირენსი
პაციენტებში, რომლებიც იღებენ დიურეზული საშუალებების მაღალ დოზებს: რეკომენდებულია კოზაარის დოზის შემცირება 25 მგ-მდე დღეში ერთხელ.
ღვიძლის უკმარისობის დროს: რეკომენდებულია დაბალი დოზებით მკურნალობა.
კოზაარი შეიძლება გამოყენებული იყოს სხვა ანტიჰიპერტერზულ საშუალებებთან ერთად, საკვებთან ან მის გარეშეც.
გვერდითი მოვლენები:
თავბრუსხვევა, ორთოსტატული რეაქციები, ანგიონევროზული შეშუპება (მათ შორის სახის, ტუჩების, ხორხის და/ან ენის შეშუპება), ჭინჭრის ციება, დიარეა, შაკიკი, ქავილი, მიალგია, ურტიკარია; ზოგჯერ ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება.
უკუჩვენებები:
* კოზაარი უკუნაჩვენებია ორსულებში, ლაქტაციის პერიოდში და პაციენტებისათვის, რომელთაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტისადმი.
ორსულობა და ლაქტაცია:
* არ არის მონაცემები კოზაარის გამოყენების შესახებ ორსულებში. ცნობილია, რომ პრეპარატი მოქმედებს რენინგ-ანგიოტენზინურ სისტემაზე, II და III ტრიმესტრში შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის განვითარების დეფექტი ან ზოგ შემთხვევაში სიკვდილიანობაც, ამიტომ ორსულობის დროს პრეპარატის მიღება სასტიკად აკრძალულია. ლაქტაციის პერიოდში უნდა შეწყდეს პრეპარატის მიღება.
განსაკუთრებული მითითებები:
* პაციენტებში დეჰიდრატაციით (რომლებიც იღებდნენ დიურეზული საშუალებების მაღალ დოზებს), კოზაარით მკურნალობის დასაწყისში შეიძლება განვითარდეს სიმპტომური ჰიპოტენზია.
* საჭიროა მკურნალობის დაწყებამდე დეჰიდრატაციის კორექცია ან მკურნალობის დაწყება დაბალი დოზით.
* ფარმაკოლოგიური კვლევები მიუთითებენ, რომ ავადმყოფებში, რომელთაც აღენიშნებათ ღვიძლის ციროზი, კოზაარის კონცენტრაცია პლაზმაში მომატებულია, ამიტომ რეკომენდებულია მისი დაბალი დოზების დანიშვნა.
* პრეპარატებს, რომლებიც მოქმედებენ რენირ-ანგიოტენზინურ სისტემაზე, შესწევთ უნარი გაზარდონ შარდოვანას დონე სისხლში და შრატის კრეატინინი თირკმელების ბილატერალური სტენოზის ან ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზის დროს. ამ შემთხვევებში საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა.
* კოზაარი გამოიყენება კალიუმის შემნახველ დიურეზულ საშუალებებთან კომბინაციაში.
ჭარბი დოზირება:
ჭარბი დოზირებისას აღინიშნება არტერიული ჰიპოტენზია და ტაქიკარდია, ვაგუსის სტიმულაციის გამო შეიძლება განვითარდეს ბრადიკარდია.
კოზაარი და არც მისი აქტიური მეტაბოლიტი არ გამოიყოფა ჰემოდიალიზით.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
არ მოიპოვება მონაცემები სხვა წამლებთან მისი კომბინირებისას კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედების შესახებ. ფარმაკოკინეტიკურ კლინიკურ კვლევებში გამოყენებული იყო ჰიდროქლორთიაზიდი, დიგოქსინი, ვარფარინი, ციმეტიდინი, კეტოკონაზოლი და ფენობარბიტალი.
შენახვის პირობები: პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 300C ტემპერატურაზე, მშრალ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.
