ლესკოლი® XL – LESCOL® XL – ЛЕСКОЛ® XL

საერთაშორისო დასახელება:

FLUVASTATIN

მწარმოებელი: NOVARTIS FARMACEUTICA S.A., ესპანეთი

NOVARTIS PHARMA AG, შვეიცარიისათვის

მოქმედი ნივთიერება: ფლუვასტატინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰმგ კო A-რედუქტაზის ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთუაში 28 ც.

1 ტაბ.

ნატრიუმის ფლუვასტატინი .................   84.24 მგ

რაც შეესაბამება 80 მგ ფლუვასტატინის თავისუფალ მჟავას.

დამხმარე ნივთიერებები:

მიკროკრისტალური ცელულოზა, ჰიპრომელოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, კალიუმის ჰიდროკარბონატი, პოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ყვითელი ოქსიდი, ტიტანის დიოქსიდი, მაკროგოლი 8000.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფლუვასტატინი, ქოლესტერინის დონის დამწევი. სინთეზური აგენტი, წარმოადგენს ჰმგ-კოA-რედუქტაზის კონკურენტულ ინჰიბიტორს, რომელიც პასუხისმგებელია ჰმგ-კო გარდაქმნაზე მევალონატში, სტეროლების პრეკურსორი, მათ შორის ქოლესტერინის.

ფლუვასტატინი ძირითად მოქმედებას ახორციელებს ღვიძლში და წარმოადგენს ორი ერითროენანტომერების რაცემატს, რომელთაგან ერთი ხასიათდება ფარმაკოლოგიური აქტივობით. ქოლესტერინის ბიოსინთეზის ინჰიბირება აქვეითებს მის შემცველობას ღვიძლის უჯრედებში, რომლებიც ასტიმულირებენ დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების რეცეპტორების სინთეზს, რის გამოც მატულობს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების ნაწილაკების მიტაცება. ამ მექანიზმების საბოლოო შედეგია ქოლესტერინის კონცენტრაციის შემცირება პლაზმაში.

ლესკოლი XL  აქვეითებს საერთო ქოლესტერინის შემცველობას სისხლის პლაზმაში, ასევე დაბალი ხვედრითი წონის ლიპოპროტეინების, B აპოლიპოპროტეინის და ტრიგლიცერიდების და ზრდის ქოლესტერინის მაღალი ხვედრითი წონის ლიპოპროტეინების შემცველობას პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ჰიპერქოლესტერინემია და შერეული დისლიპიდემია.

2 კვირის განმავლობაში ყალიბდება თერაპიული რეაქცია, ხოლო მაქსიმალური ეფექტი აღინიშნება მკურნალობის დაწყებიდან 4 კვირის განმავლობაში და სტაბილიზირდება ხანგრძლივი თერაპიის პროცესში.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: მოხალისეებთან უზმოზე ხსნარის ორალურად შეყვანის შემდეგ ფლუვასტატინი სწრაფად და მთლიანად (98%) შეიწოვება. ლესკოლი XL ორალური შეყვანის შემდეგ, და კაფსულებთან შედარებით ფლუვასტატინის შეწოვის სიჩქარე თითქმის 60%-ით კლებულობს, მაშინ, როდესაც ფლუვასტატინის ყოფნის საშუალო დრო იზრდება დაახლოებით 4 საათით. საკვების მიღების შემდეგ პრეპარატის შეწოვა ნელდება.

განაწილება: ფლუვასტატინი ძირითად ეფექტს ახდენს ღვიძლში, რომელიც წარმოადგენს მეტაბოლიზმის ძირითად ადგილს. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა, რომლის შეფასება ხდება სისხლში სისტემური კონცენტრაციით, შეადგენს 24%-ს. პრეპარატისათვის განაწილების მოქმედი მოცულობა (Vz/t) შეადგენს 330 ლ. ცირკულირებადი პრეპარატის 98%-ზე მეტი უკავშირდება პლაზმის ცილებს და ამ კავშირზე გავლენას არ ახდენენ არც ფლუვასტატინის ან ვარფარინის კონცენტრაცია, ასევე სალიცილის მჟავას და გლიბურიდის.

მეტაბოლიზმი: ფლუვასტატინი მეტაბოლიზდება ძირითადად ღვიძლში. სისხლში ცირკულირებადი ძირითადი კომპონენტებია ფლუვასტატინი და ფარმაკოლოგიურად არააქტიური მეტაბოლიტი N-დეზიზოპროპილ-პროპიონის მჟავა. ჰიდროქსილირებულ მეტაბოლიტებს გააჩნიათ ფარმაკოლოგიური აქტივობა, მაგრამ არ გადადიან სისტემურ სისხლმიმოქცევაში. ადამიანის ორგანიზმში ფლუვასტატინის მეტაბოლიზმის ჰეპატიტური გზა სრულადაა შესწავლილი. ეს არის მრავალვარიანტული ფლუვასტატინის ბიოტრანსფორმაციის ციტოქრომ P450 (CYP450) ალტერნატიული გზა, ამიტომ ფლუვასტატინის მეტაბოლიზმი შედარებით ნაკლებმგრძნობიარეა CYP450 ინჰიბირებისადმი, რომელიც წარმოადგენს წამლების გვერდითი ურთიერთქმედების ძირითად მიზეზს.

ზოგიერთი დეტალური in vitro გამოკვლევები ეძღვნება ფლუვასტატინის ინჰიბირებად პოტენციალს CYP ფერმენტების მიმართ. ფლუვასტატინი აინჰიბირებს მხოლოდ იმ ნივთიერებების მეტაბოლიზმს, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან CYP2C9. მიუხედავად შესაძლებლობისა, რომელიც, ზემოთ აღნიშნულიდან გამომდინარე, არსებობს კონკურენტული ურთიერთქმედებისათვის ფლუვასტატინსა და იმ ნაერთებს შორის, რომლებიც წარმოადგენენ CYP2C9 სუბსტრატებს, როგორიცაა დიკლოფენაკი, ფენიტოინი, ტოლბუტამიდი და ვარფარინი, კლინიკური მონაცემები მიუთითებენ ამგვარი ურთიერთქმედებების მცირე ალბათობაზე.

გამოყოფა: ჯანმრთელ მოხალისეებში  ³H-ფლუვასტატინის შეყვანის შემდეგ რადიოაქტიურობის გამოყოფა შეადგენს დაახლოებით 6%-ს შარდთან და 93%-ს განავალთან, საკუთრივ ფლუვასტატინი - საერთო გამოყოფილი რადიოაქტიურობის 2% ნაკლებს. პლაზმაში ფლუვასტატინის კლირენსი (VL/f) შეადგენს 1.8±0.8 ლ/წთ. პლაზმაში წონასწორული კონცენტრაცია არ მეტყველებს ფლუვასტატინის კუმულაციის სასარგებლოდ მისი 80 მგ/დღ შეყვანისა. ფლუვასტატინის 40 მლ ორალურად შეყვანის შემდეგ, ფლუვასტატინის ნახევარდაშლის ტერმინალური პერიოდი შეადგენს 2.3±0.9 საათს.

დადგენილი არ არის არსებითი განსხვავებები AUC-ში, ფლუვასტატინის შეყვანისას საღამოს საკვების მიღების დროს ან 4 საათის შემდეგ.

პაციენტების მაჩვენებლები: პლაზმაში ფლუვასტატინის კონცენტრაციები არ წარმოადგენს ასაკის ან სქესის ფუნქციას მთელს პოპულაციაში. თუმცა ქალებში და ხანდაზმულებში მკურნალობის გამოძახილი შედარებით მაღალია.

რამდენადაც ფლუვასტატინი ძირითადად გამოიყოფა ბილიარული გზით და წარმოადგენს მნიშვნელოვანი პრესისტემური მეტაბოლიზმის სუბიექტს, არსებობს პრეპარატის კუმულაციის შესაძლებლობა თირმკლის უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში.

ჩვენებები:

• ლესკოლი XL ნაჩვენებია როგორც დიეტის დანამატი, საერთო ქოლესტერინის მომატებული დონის, ქოლესტერინის დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონეების, B აპოლიპოპროტეინის და ტრიგლიცერიდების დონეთა შესამცირებლად და ქოლესტერინის მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების გასაზრდელად პაციენტებში პირველადი ჰიპერქოლესტერინემიითა და შერეული დისლიპიდემიით (ფრედრიქსონის ტიპი IIa და IIb).
• ლესკოლი XL ნაჩვენებია კორონარული ათეროსკლეროზის პროგრესირების შესანელებლად. პირველადი ჰიპერქოლესტერინემიის, სუსტი ფორმების ჩათვლით, და გულის კორონარული დაავადების დროს.
• ლესკოლი XL ასევე ნაჩვენებია გულის ძირითადი გვერდითი რეაქცების დამატებითი პროფილაქტიკისათვის (სიკვდილი გულით, არა მიოკარდის ფატალური ინფარქტი და კორონარული ნეოვასკულარიზაცია) პაციენტებთან გულის იშემიური დაავადებით, ტრანსკათეტერული თერაპის შემდეგ.

მიღების წესი და დოზირება:

დოზები მოზრდილებისათვის: მკურნალობის დაწყებამდე პაციენტი იცავს სტანდარტულ დიეტას, ქოლესტერინის დაბალი შემცველობით. დიეტური თერაპია საჭიროა გაგრძელდეს მკურნალობის მთელს პერიოდში.

რეკომენდებული საწყისი დოზაა 40 ან 80 მგ დღეში ერთხელ.

მსუბუქ შემთხვევებში მიღებულია ფლუვასტატინის 20 მგ დოზა.

საწყისი დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად დაბალი სიმკვრივის ლიპროპროტეიდების საწყისი დონეებისა და თერაპიის რეკომენდებული ამოცანის შესაბამისად.

გულის იშემიური დაავადების მქონე პაციენტებისათვის ტრანსკათეტერული თერაპიის შემდეგ დოზა შეადგენს 80 მგ-ს დღეში.

პრეპარატის მიღება შეიძლება ერთჯერადი დოზით დღის ნებისმიერ მონაკვეთში, საკვების მიღებისაგან დამოუკიდებლად. საჭიროა ტაბლეტის მთლიანად გადაყლაპვა, ჭიქა წყლის მიყოლებით. პრეპარატის აღნიშნული დოზით მიღებისას მაქსიმალური ეფექტის მიღწევა ხდება 4 კვირის განმავლობაში. აუცილებელია დოზის კორექტირება პაციენტის რეაქციის გათვალისწინებით, რაც ხორციელდება 4 კვირიანი ან მეტი ინტერვალებით. თერაპიული ეფექტი აღინიშნება ხანგრძლივი შეყვანის დროს.

პრეპარატის ეფექტურია მონოთერაპიის დროს. არსებული მონაცემები ადასტურებენ ფლუვასტატინის ეფექტურობასა და მის უსაფრთხოებას ნიკოტინის მჟავასთან, ქოლესტირამინთან ან ფიბრატებთან კომბინაციისას.

პაციენტები თირკმლების ფუნქციის დარღვევებით: ფლუვასტატინის გამოყოფა ხდება ღვიძლით, გამოყოფილი დოზის 6%-ზე ნაკლები გამოიყოფა შარდთან, ფლუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკა იგივე რჩება თირკმლის სუსტი ან ძლიერი უკმარისობით დაავადებულებში. ასეთ პაციენტებთან დოზის კორექტირება საჭირო არ არის.

პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევებით:

ლესკოლი XL  უკუნაჩვენებია ღვიძლის აქტიური დაავადების მქონე პაციენტებში ან შრატის ტრანსამინაზების შემცველობის პერსისტირებადი მომატების დროს.

ხანდაზმული და ახალგაზრდა პაციენტების პოპულაციები: კლინიკურ გამოკვლევებში ლესკოლ XL-ის  ეფექტურობა და გადამტანობა ნაჩვენები იყო უმცროს და 65 ასაკზე უფროს ასაკობრივ ჯგუფებში. პაციენტთა უფროს ჯგუფში (>65) გამოძახილი მკურნალობაზე იყო მომატებული, და არ აღნიშნულა ტოლერანტობის დაქვეითების გამოვლინება. ამიტომ საჭირო არ არის დოზის კორექცია ასაკის შესაბამისად.

რამდენადაც არ არსებობს პრეპარატის მიღების გამოცდილება 18 წელზე ნაკლები ასაკის პირებში, მისი გამოყენება ასეთ პაციენტებთან რეკომენდებული არ არის.

გვერდითი მოვლენები:

გვერდითი რეაქციები წარმოდგენილია, გამომდინარე მათი წარმოქმნის სიხშირიდან და განსაკუთრებით ხშირად გამოვლენილი ეფექტიდან, შემდეგი რიგით:

ძალიან ხშირად (1=/10); ხშირად (=1/1000

განსაკუთრებით ხშირი გვერდითი რეაქციებია მინიმალური გასტროინტენსტინალური სიმპტომები: უძილობა და თავის ტკივილი.

დარღვევები სისხლისა და ლიმფური სისტემების მხრივ: ძალიან იშვიათად - თრომბოციტოპენია.

ფსიქიკური დარღვევები: ხშირად - უძილობა.

ნერვული სისტემის მხრივ: ხშირად - თავის ტკივილი; ძალიან იშვიათად - პარესთეზია, დიზასთეზია, ჰიპოასთეზია, რომლებთანაც ასევე ადგილი აქვს ჰიპერლიპიდემიურ დარღვევებს.

სისხლძარღვოვანი დარღვევები: ძალიან იშვიათად - ვასკულიტი.

გასტროინტენსტინალური დარღვევები: ხშირად - დისპეფსია, ტკივილი მუცელში, გულისრევა.

ჰეპატობილიარული დარღვევები: ძალიან იშვიათად - ჰეპატიტი.

დარღვევები კანისა და კანქვეშა ქსოვილის მხრივ:

იშვიათად - მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები, როგორიცაა გამონაყარი, ჭინჭრის ციება; ძალიან იშვიათად - კანის სხვა რეაქციები (ეგზემა, დერმატიტი, ბულოზური ეგზანთემა), სახის შეშუპება, ანგიონევროზული შეშუპება.

დარღვევები შემაერთებელი ქსოვილისა და ძვალკუნთოვანი სისტემის მხრივ: იშვიათად - მიალგია, კუნთოვანი სისუსტე, მიოპათია; ძალიან იშვიათად - რაბდომიოლიზი, მიოზიტი, ლუპუს ერითემატოზის ტიპის რეაქციები.

ლაბორატორიული მაჩვენებლები: ჰმგ-კოA-რედუქტაზის ინჰიბიტორებთან და ლიპიდების დონის დამწევ სხვა აგენტებთან დაკავშირებით აღინიშნება ღვიძლის ფუნქციის ბიოქიმიური ანომალიები. პაციენტთა მცირე რიცხვში (1-2%) განვითარდა ტრანსამინაზების დონის დადასტურებული ზრდა, რომელიც 3-ჯერ აღემატება ნორმის ზედა ზღვარს(ULN).

უკუჩვენებები:

პრეპარატი უკუნაჩვენებია:

* პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ფლუვასტატინის ან ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* პაციენტებში ღვიძლის აქტიური დაავადებით ან შრატისმიერი ტრანსამინაზების შემცველობის გაურკვეველი პერსისტირებადი მომატებით;

* ორსულობისა და ლაქტაციის დროს.

ჭარბი დოზირება:

პლაცებო-კონტროლირებად გამოკვლევებში, რომელიც ჩატარდა 40 პაციენტთან ჰიპერქოლესტერინემიით დოზით 320 მგ/დღ (n=7 ჯგუფში თითოეული დოზით), ლესკოლი XL 80 მგ ტაბლეტების შეყვანის ხარჯზე ორი კვირის განმავლობაში, კარგად იქნა გადატანილი პაციენტების მიერ. სპეციალური რეკომენდაციები დოზის გადაჭარბების დროს მკურნალობისა არ არსებობს. დოზის გადაჭარბების დროს, მკურნალობა ტარდება სიმპტომური და შემანარჩუნებელი ღონისძიებებით.

განსაკუთრებული მითითებები:

ღვიძლის ფუნქცია: ისევე როგორც ლიპიდების დონის დამწევი სხვა პრეპარატების შემთხვევაში, მკურნალობის დაწყებამდე და პერიოდულად მის პროცესში რეკომენდებულია ყველა პაციენტს ჩაუტარდეს ღვიძლის ფუნქციის ტესტები. იმ შემთხვევაში, როდესაც ასტ ან ალტ დონეები 3-ჯერ აღემატება ნორმას და განაგრძობს ზრდას, აუცილებელია თერაპიის შეწყვეტა. იშვიათ შემთხვევებში აღინიშნა პრეპარატის მიღებით გამოწვეული ჰეპატიტები, რომელიც გაივლიდა თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ.

გარკვეული სიფრთხილეა საჭირო ლესკოლ XL მიღებისას პაციენტებთან ანამნეზში ღვიძლის დაავადებებით, ასევე მძიმე ალკოჰოლური დაზიანებების დროს.

ჩონჩხ-კუნთოვანი მოვლენები: იშვიათად ფლუვასტატინის მიღების დროს აღინიშნება მიოპათია, ძალიან იშვიათად - მიოზიტი და რაბდომიოზიტი. პაციენტებთან, რომლებსაც აღენიშნებათ გაურკვეველი ეტიოლოგიის დიფუზური მიალგია, კუნთოვანი სისუსტე და/ან კრეატინკინაზას დონის მნიშვნელოვანი მომატება, აუცილებელია გათვალისწინებული იქნას მიოპათიის, მიოზიტის და რაბდომიოლიზის ალბათობა. ამიტომ აუცილებელია პაციენტი გავაფრთხილოთ, რომ დაუყოვნებლივ აცნობოს ექიმს გაურკვეველი კუნთოვანი ტკივილების, კუნთოვანი სისუსტის შესახებ, განსაკუთრებით თუკი მათ თან ახლავს შეუძლოდ ყოფნა და ცხელება.

კრეატინკინაზას განსაზღვრა: ამჟამად საფუძველი არ არის პლაზმაში საერთო კრეატინკინაზას ან სხვა კუნთოვანი ენზიმების დონეთა მუდმივი მონიტორინგის ჩატარებისა იმ პაციენტებთან, რომლებიც ღებულობდნენ სტატინებს, გამოხატული სიმპტომების გარეშე. თუკი კრეატინკინაზას დონის დადგენა აუცილებელია, ეს არ უნდა გაკეთდეს ენერგიული დატვირთვის შემდეგ ან კრეატინკინაზას მომატების ნებისმიერი შესაძლო ალტერნატიული მიზეზის არსებობის დროს, რომლებმაც შესაძლებელია გაართულონ შედეგების ინტერპრეტაცია.

მკურნალობის დაწყებამდე: ისევე, როგორც სხვა სტატინების დანიშვნისას, ექიმმა გარკვეული სიფრთხილით უნდა დანიშნოს ფლუვასტატინი პაციენტებთან, რომელთაც აღენიშნებათ რაბდომიოლიზისდამი წინასწარგანმწყობი ფაქტორები.

ფლუვასტატინით მკურნალობის დაწყებამდე კრეატინკინაზას დონის განსაზღვრა აუცილებელია შემდეგ შემთხვევებში:

- თირკმლის ფუნქციის დარღვევები;

- ჰიპოთიროიდიზმი;

- მემკვიდრული კუნთოვანი დარღვევების პირადი ან ოჯახური ანამნეზი;

- კუნთებზე სტატინების ან ფიბრატების ადრე დადგენილი ტოქსიკური ზემოქმედება;

- ალკოჰოლის ბოროტად გამოყენება.

ასეთი განსაზღვრის აუცილებლობა გათვალისწინებული უნდა იყოს ხანდაზმული (70 წლის ასაკზე ზევით) პაციენტებთან, რაბდომიოლიზისადმი წინასწარგანმწყობი სხვა ფაქტორების გათვალისწინებით.

ასეთ სიტუაციებში აუცილებელია შეფასდეს მკურნალობის რისკი შესაძლო წარმატებასთან შეფარდებით და კლინიკური მონიტორინგი. თუკი კრეატინკინაზას დონეები მნიშვნელოვნადაა მომატებული საწყისთან შედარებით (>5x ULN), აუცილებელია განსაზღვრის გამეორება 5-7 დღის შემდეგ, რათა დადასტურდეს შედეგი. თუკი კრეატინკინაზას დონეები დარჩა მნიშვნელოვნად მომატებული საწყისთან შედარებით (>5x ULN),  მკურნალობის დაწყება რეკომენდებული არ არის.

მკურნალობის პროცესში: თუკი პაციენტს რომელიც ღებულობდა ფლუვასტატინს, განუვითარდა კუნთების ტკივილი, სისუსტე,  ან კრუნჩხვები, საჭიროა განისაზღვროს კრეატინკინაზას დონეები. მკურნალობა უნდა შეწყდეს, თუკი კრეატინკინაზას დონეები მნიშვნელოვნადაა მომატებული (>5x ULN).

თუკი კუნთოვანი სიმპტომები ძლიერადაა გამოხატული და იწვევენ ყოველდღიურ დისკომფორტს,  მაშინაც კი, როცა კრეატინკინაზას დონე მომატებულია (=5x ULN), -მდე, საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტის აუცილებლობის გადახედვა.

მიოპათიის რისკი მატულობს პაციენტებთან, რომლებიც ღებულობენ იმუნოსუპრესორებს (მათ შორის ციკლოსპორინს), ფიბრატებს, ნიკოტინის მჟავას ან ერითრომიცინს, ჰმგ-კოA-რედუქტაზის სხვა ინჰიბიტორებთან ერთად. თუმცა კლინიკურ დაკვირვებებში არ აღნიშნულა მიოპათიები იმ პაციენტებთან, რომლებიც ფლუვასტატინს ღებულობდნენ, ნიკოტინის მჟავასთან, ფიბრატებთან ან ციკლოსპორინთან ერთად. მიოპათიის ცალკეული შემთხვევები აღინიშნა პოსტმარკეტინგულ დაკვირვებებში, ფლუვასტატინის ციკლოსპორინთან ერთდროულად მიღებისას. ლესკოლი XL გარკვეული სიფრთხილით უნდა მიიღონ პაციენტებმა, რომლებიც ამავდროულად ღებულობენ ზემოთ აღნიშნულ პრეპარატებს.

ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია: არ არსებობს მონაცემები ფლუვასტატინის გამოყენების შესახებ პაციენტებთან ისეთი იშვიათი მდგომარეობებით, როგორიცაა ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია.

ორსულობა.- ვინაიდან ჰმგ -კოA-რედუქტაზის ინჰიბიტორები აქვეითებენ ქოლესტერინის სინთეზს და, შესაძლებელია სხვა ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებებისაც, რომლებიც წარმოადგენენ ქოლესტერინის წარმოებულებს, ორსულ ქალებში მისი მიღება შესაძლოა საშიში იყოს ნაყოფისათვის. ამიტომ პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობის დროს.

ლაქტაცი-. პრეპარატი უკუნაჩვენებია მეძუძური ქალებისათვის.

სატრანსპორტო საშუალებებისა და მექანიზმების მართვის უნარზე ზემოქმედება:

არ არსებობს მონაცემები მანქანის ტარების და მექანიზმის მართვის უნარზე ფლუვასტატინის გავლენის შესახებ.

ურთიერთქმედება საკვებთან: ფლუვასტატინის ეფექტები ერთი და იგივეა მისი მიღებისას საღამოს საკვებთან, ან 4 საათის შემდეგ. ფლუვასტატინის CYP3A4  სხვა სუბსტრატებთან ურთიერთქმედების არარსებობის გათვალისწინებით, სავარაუდოა, რომ ფლუვასტატინი არ რეაგირებს გრეიფრუტის წვენზე.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სხვა პრეპარატების გავლენა ფლუვასტატინზე:

- ფიბრატული მჟავას წარმოებულები (ფიბრატები) და ნიაცინი (ნიკოტინის მჟავა): ფლუვასტატინის ერთდროული შეყვანა ბეზაფიბრატთან, ჰემფიბროზილთან, ციპროფიბრატთან ან ნიაცინთან (ნიკოტინის მჟავა) კლინიკურად მნიშვნელოვან ზეგავლენას არ ახდენს ფლუვასტატინის ან ლიპიდების დონის დამწევ სხვა აგენტების ბიოშეღწევადობაზე. ამასთან, ვინაიდან იმ პაციენტებთან, რომლებიც ღებულობდნენ ჰმგ-კო-რედუქტაზის სხვა ინჰიბიტორებს, არსებობს მიოპათიის განვითარების რისკი, ასეთი კომბინაციები საჭიროა გამოყენებული იქნას გარკვეული სიფრთხილით.

- ინტრაკონაზოლი და ერითრომიცინი: ფლუვასტატინის ერთდროული მიღება ციტორომის მძლავრ ინჰიბიტორებთან P450 (CYP)3A4 ინტრაკონაზოლთან და ერითრომიცინთან, მინიმალურ გავლენას ახდენს ფლუვასტატინის ბიოშეღწევადობაზე, იმის გათვალისწინებით, რომ ეს ფერმენტი მინიმალურადაა ჩართული ფლუვასტატინის მეტაბოლიზმში, ნაკლებსავარაუდოა, რომ CYP3A4 სხვა ინჰიბიტორებიც (მაგალითად კეტოკონაზოლი, ციკლოსპორინი) ზეგავლენას მოახდენენ ფლუვასტატინის ბიოშეღწევადობაზე.

- ფლუკონაზოლი: ჯანმრთელ მოხალისეებში, რომლებიც წინასწარ ღებულობდნენ ფლუკონაზოლს (CYP2C9 ინჰიბიტორი), ფლუვასტატინის შეყვანა იწვევს პრეპარატის დაგროვების და პიკური კონცენტრაციის ზრდას, შესაბამისად 84% და 44%-ით. მართალია, არ არსებობს კლინიკური დადასტურება იმისა, რომ ფლუვასტატინის უსაფრთხოების პროფილი იცვლება იმ პაციენტებთან, რომლებიც წინასწარ ღებულობდნენ ფლუკონაზოლს 4 დღის განმავლობაში, მაინც გარკვეული სიფრთხილეა საჭირო ფლუვოსტატინის მიღებისას ფლუკონაზოლთან ერთად.

- ციკლოსპორინი: ტრანსპლატირებული თირკმლის მქონე პაციენტების გამოკვლევამ აჩვენა, რომ ფლუვასტატინის ბიოშეღწევადობა (40 მგ-მდე დღეში) არ იზრდება კლინიკურად მნიშვნელოვან მაჩვენებლებამდე იმ პაციენტებში, რომლებიც ღებულობდნენ ციკლოსპორინს სტაბილურ რეჟიმში. როდესაც პრეპარატი შეჰყავდათ ტრანსპლანტირებული თირკმლის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებოდნენ ციკლოსპორინის სტაბილურ რეჟიმზე, აღმოჩნდა, რომ ფლუვასტატინის დაგროვება და მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია (C_max) გაიზარდა 2-ჯერ, ჯანმრთელ სუბიექტებში არსებულ მაჩვენებლებთან შედარებით. მართალია, ფლუვასტატინის დონეთა ამგვარი მომატება კლინიკურად მნიშვნელოვანი არ იყო, მაინც გარკვეული სიფრთხილეა საჭირო პრეპარატის ასეთი კომბინაციით გამოყენებისას.

- ნაღვლის მჟავების სეკვესტრანტები: ფლუვასტატინი საჭიროა შევიყვანოთ არაუადრეს  4 საათისა ნაღვლის მჟავების სეკვესტრანტების  (მაგალითად ქოლესტერამინის) შემდეგ, რათა თავიდან იქნას აცილებული პრეპარატის შეკავშირებით გამოწვეული მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება.

- რიფამპიცინი (რიფამიცინი): ფლუვასტატინის შეყვანა ჯანმრთელ მოხალისეებთან, რომლებიც ღებულობდნენ რიფამპიცინის (რიფამპინს), იწვევეს ფლუვასტატინის ბიოშეღწევადობის დაქვეითებას დაახლოებით 50%-ით. მართალია ამჟამად არ არსებობს კლინიკური დადასტურება, რომ ფლუვასტატინის ლიპიდების დონის დამწევი ეფექტურობა შეცვლილია პაციენტებში, რომლებიც ხანგრძლივი დროის განმავლობაში ღებულობდნენ რიფამპიცინს (მაგალითად ტუბერკულოზის მკურნალობის დროს), ლიპიდების დონის დასაქვეითებლად შესაძლებელია საჭირო გახდეს ფლუვასტატინის დოზირების შესაბამისი კორექცია.

- ჰისტამინი H_{2 -} რეცეპტორების ანტაგონისტები და პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები: ფლუვასტატინის ერთდროული შეყვანა ციმეტიდინთან, რანიტიდინთან ან ომეპრაზოლთან იწვევს ფლუვასტატინის ბიოშეღწევადობის გაზრდას, რომელიც კლინიკურად მნიშვნელოვანი არ არის. მართალია ამ ურთიერთქმედების დამატებითი გამოკვლევები ჯერ-ჯერობით არ ჩატარებულა, ნაკლებსავარაუდოა, რომ H₂-რეცეპტორების სხვა ანტაგონისტებმა/პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებმა გამოიწვიონ ფლუვასტატინის ბიოშეღწევადობის ცვლილება.

- ფენიტოინი: ფენიტოინის მინიმალური გავლენა ფლუვასტატინის ფარმაკოკინეტიკაზე მიუთითებს, რომ ფლუვასტატინის დოზის კორექცია მისი ფენიტოინთან ერთდროულად მიღებისას, საჭირო არ არის.

- გულ-სისხლძარღვთა პრეპარატები: ფლუვასტატინის ერთდროულ მიღება პროპრანოლოლთან, დიგოქსინთან, ლოზატრანთან ან ამლოდიპინთან არ იწვევს კლინიკურად მნიშვნელოვან ფარმაკოკინეტიკურ ურთიერთქმედებებს. ფარმაკოკინეტიკური მონაცემების მიხედვით, ფლუვასტატინის და ამ აგენტების ერთობლივი მიღების დროს საჭირო არ არის მონიტორინგი ან დოზის კორექცია.

- ფლუვასტატინის გავლენა სხვა პრეპარატებზე: ციკლოსპორინი. პრეპარტი გავლენას არ ახდენს ციკლოსპორინის ბიოშეღწევადობაზე მათი ერთდროული გამოყენების დროს.

- ფენიტოინი: ფენიტოინის ფარმაკოკინეტიკის ზოგადი ცვლილებები, მისი ფლუვასტატინთან ერთდროული შეყვანის დროს, შედარებით მცირეა და კლინიკური მნიშვნელობა არა აქვს. ამიტომ, ფლუვასტატინთან ერთად მიღებისას საკმარისია პლაზმაში ფენიტოინის დონეთა ჩვეულებრივი მონიტორინგი.

- ვარფარინი და კუმარინის სხვა წარმოებულები: ჯანმრთელ მოხალისეებში ფლუვასტატინისა და ვარფარინის მიღებას არ გამოუწვევია გვერდითი გავლენა პლაზმაში ვარფარინის დონეზე და პროთრომბინის დროზე, თვითონ ვარფარინთან შედარებით. თუმცა იშვიათად ადგილი ჰქონდა სისხლდენის და/ან პროთრომბინის დროის მატების ცალკეულ ეპიზოდებს პაციენტებთან, რომლებიც ერთდროულად ღებულობდნენ ფლუვასტატინსა და ვარფარინს ან კუმარინის სხვა წარმოებულებს, რეკომენდებულია პროთრომბინის დროის მონიტორინგის ჩატარება პაციენტებთან, რომლებიც ღებულობდნენ ვარფარინს ან კუმარინის სხვა წარმოებულებს, და რომლებიც ამ ფონზე მკურნალობას იწყებენ ფლუვასტატინით, აგრძელებენ მას, ან ცვლიან ფლუვასტატინის დოზას.

- დიაბეტის საწინააღმდეგო პერორალური აგენტები: პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ სულფანილშარდოვანას პრეპარატებს (გლიბენკლამიდი - გლიბურიდი, ტოლიუტამიდი) ინსულინდამოუკიდებელი დიაბეტის სამკურნალოდ (2 ტიპის), ფლუვასტატინის შეყვანა არ იწვევს გლიკემიის კონტროლში კლინიკურად მნიშვნელოვან ცვლილებებს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

Facebook კომენტარები