ტარკა – TARKA – ТАРКА

საერთაშორისო დასახელება:

trandolapril, verapamil

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები; კომბინირებული მოქმედების საშუალებები

მწარმოებელი: Abbott GmbH & Co. KG;გერმანია

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

2მგ/180მგ კაფსულა #28

მოქმედი ნივთიერებები:

1 ტაბლეტი შეიცავს ტრანდოლაპრილის 2 მგ და ვერაპამილის ჰიდროქლორიდს 180 მგ;

1 ტაბლეტი შეიცავს ტრანდოლაპრილის 2 მგ და ვერაპამილის ჰიდროქლორიდს 240 მგ;

1 ტაბლეტი შეიცავს ტრანდოლაპრილის 4 მგ და ვერაპამილის ჰიდროქლორიდს 240 მგ;

დამხამრე ნივთიერებები: სიმინდის სახამებელი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, პოვიდონი, სტეარილფუმარატის ნატრიუმი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ალგინატის ნატრიუმი, სტეარატის მაგნიუმი, გამოხდილი წყალი, ჰიპრომელოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, მაკროგოლი 400, მაკროგოლი 6000, ტალკი, დიოქსიდის სილიციუმი კოლოიდური უწყლო, დოკუზატის ნატრიუმი, ტიტანის დიოქსიდი (E171), რკინის ოქსიდი და ჰიდროქსიდი (E172).

ტაბლეტები მოდიფიცირებული გამონთავისუფლებით, დაფარული აპკიანი გარსით.

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:

2 მგ/180 მგ: ტაბლეტები, დაფარული აპკიანი გარსით, ოვალური ფორმის ვარდისფერი, ერთ მხარეზე ამოტვიფრული ლოგოტიპით Knoll და “182”;

2 მგ/240 მგ: ტაბლეტები აპკიანი გარსით, ოვალური ფორმის ჟანგისფერი (ღია ყვითელი ყავისფერი ელფერით), ერთ მხარეზე ამოტვიფრული ლოგოტიპით Knoll და “242”;

4 მგ/240 მგ: ტაბლეტები აპკიანი გარსით, ოვალური ფორმის წითელი-ყავისფერი, ერთ მხარეზე ამოტვიფრული ლოგოტიპით Knoll და “244”;

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ვერაპამილის ფარმაკოლოგიური მოქმედება განპირობებულია კალციუმის იონების ნაკადის დათრგუნვით სისხლძარღვების გლუვი კუნთების უჯრედოვანი მემბრანის კალციუმის არხებით და მიოკარდის უჯრედებით.

ვერაპამილის მოქმედების მექანიზმი უზრუნველყოფს შემდეგ ეფექტებს.

1.არტერიული ვაზოდიტალაცია.

ვერაპამილი დაბლა წევს არტერიულ წნევას, როგორც მშვიდი მდგომარეობის დროს, ასევე ფიზიკური დატვირთვისას პერიფერიული არტერიების გაფართოების ხარჯზე.

პერიფერიული სისხლძარღვების ზოგადი წინააღმდეგობის შემცირებას (პოსტადვირთვა) მივყავართ ჟანგბადისა და ენერგიიის მოხმარების შემცირებისკენ მიოკარდის მიერ.

2. მიოკარდის კუმშვადობის შემცირება

ვერაპამილის ნეგატიური ინოტროპული მოქმედება კომპენსირდება ზოგადი პერიფერული წინააღმდეგობის შემცირებით. გულის ინდექსი ამ დროს მცირდება ავადმყოფების მარცხენა პარკუჭის დისფუნქციის გამოკლებით.

ვერაპამილი არ მოქმედებს გულის სიმპატიკურ რეგულაციაზე, ვინაიდან არ ახდენს ბეტა - ადრენერგეტიკული რეცეპტორების ბლოკირებას. ამიტომაც ბრონქოსპაზმი და მსგავსი მდგომარეობები არ არის უკუნაჩვენები ვერაპამილის მისაღებად.

ტრანდოლაპრილი ახდენს რენინ-ანგიტენზინ-ალდოსტერონული სისტემის (PAC) ბლოკირებას, რაც იწვევს ანგიოტენზინის II დონის დაწევას სისხლის პლაზმაში და მივყავართ ვაზოპრესორული აქტივობის დაწევისკენ და ალდოსტერონის სეკრეციის დაწევისკენ. მიუხედავად იმისა, რომ უკანასკნელის დაწევა უმნიშვნელოა, თუმცა შეიძლება წარმოიშვას კალიუმის კონცენტრაციის მცირედ მომატება სისხლის შრატში ნატრიუმისა და სითხის დაკარგვასთან ერთად.

ტრანდოლაპრილი ასევე ხელს უწყობს პერიფერიულ ვაზოდილატაციას პროსტაგლანდური სისტემის ხარჯზე. შესაძლოა ამ მექანიზმმა მონაწილეობა მიიღოს აგფ ინჰიბიტორების ჰიპოტენზიურ ეფექტებში და უპასუხოს გვერდითი რეაქციების განსაზღვრას. ავადმყოფებში არტერიული ჰიპერტენზიით აგფ ინჰიბიტორების მიღებას მივყავართ არტერიული წნევის დაწევისაკენ, ისევე როგორც წოლითი მდგომარეობის ასევე დგომის დროსაც, დაახლოებით ერთნაირად გულის შეკუმშვის სიხშირის კომპენსატორული მომატებით. პერიფერიული არტერიული რეზისტენტულობა მცირდება ცვლილებების გარეშე ან „გულის ამოვარდნის“ მომატებით.

ნაჩვენებია თირკმლის სისხლის მიმოქცევის მომატება, თუმცა გორგლისებური ფილტრაცია რჩება შეუცვლელი. არტერიული წნევის ოპტიმალური დაწევის მიღწევა ზოგიერთ პაციენში მოითხოვს რამდენიმე კვირიან თერაპიას. ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი ნარჩუნდება ხანგრძლივი თერაპიის დროს. თერაპიის მკვეთრი შეწყვეტას თან არ ახლდა არტერიული წნევის სწრაფი აწევა.

ტრანდორაპრილის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი დგინდება 1 საათის შემდეგ დოზის მიღებიდან და გრძელდება არა ნაკლებ 24 სთ განმავლობაში, არტერიული წნევის ცირკადულ რითმზე ზემოქმედების გარეშე.

გამოკვლევებმა არ აჩვენა ფარმაკოკონეტიკური ან PAC ურთიერთმოქმედება ვერაპამილსა და ტრანდოლაპრილს შორის. ამიტომაც დაკვირვებული სინერგიული აქტივობა ამ ორი მოქმედი ნივთიერებისა განპირობებულია მათი კომპლემენტარული ფარმაკოლოგიური მოქმედებებით.

ტარკას კლინიკური გამოკვლევებში ეფექტური იყო აწეული არტერიული წნევის დაწევა, ვიდრე ცალკეული მისი მოქმედი ნივთიერებისა.

ტარკას ტაბლეტები ორფენიანია: ერთი ფენა შემუშავებულია ვერაპამილის ჰიდროქლორიდის ნელა გამოსასვლელად, ხოლო მეორე - ტრანდოლაპრილის ნელა გამოსასვლელად.

აბსორბირდება დაახლოებით 90% პერორალურად მიღებული ვერაპამილი წვრილ ნაწლავში. საშუალო ბიოშეღწევადობა შეადგენს 22% ექსტენსიური ჰეპატური ექსტრაციის გამო პირველადი გავლის და დიდი ვარიაბელურობის (10-35%) დემონსტრირებას ახდენს. საშუალო ბიოშეღწევადობა მრავალრიცხოვანი მიღების შემდეგ შეიძლება გაიზარდოს 30%-მდე.

საკვები არ მოქმედებს ვერაპამილის ბიოშეღწევადობაზე.

სისხლის პლაზმაში საბოლოო კონცენტრაციის მიღწევის საშუალო დრო შეადგენს 4 სთ. საბოლოო კონცენტარცია ნორვერაპამილისა სისხლის პლაზმაში აღწევს დაახლოებით დოზის მიღებიდან 6 სთ. შემდეგ.

თანაბარი კონცენტრაცია მრავალჯერადი დოზირების შემდეგ რეჟიმით 1 – ჯერ დღეში მიიღწევა 3-4 დღის შემდეგ.

ვერაპამილის კავშირი სისხლის პლაზმის ცილებთან შეადგეს დაახლოებით 90%.

გამოყოფა

ნახევრადგამოყოფის პერიოდი მრავალჯერადად მიღების შემდეგ შეადგენს 8 სთ. 3-4 % შეყვანილი დოზიდან, გამოდის თირკმელებით უცნობ მდგომარეობაში. მეტობილიტი გამოდის შარდთან ერთად (70%) და ფეკალიებით (16%). ნორვერაპამილი არის ერთ-ერთი 12 მეტაბოლიტთაგანი, განსაზღვრული შარდში, ვერაპამილის ფარმაკოლოგიური აქტიურობიდან გააჩნია 10-20 % და გამოსული პრეპარატიდან შეადგენს 6 %. სისხლის პლაზმაში ნორვერაპამალის და ვერაპამილის კონცენტრაციის წონასწორობა არის ერთნაირი. ვერაპამილის კინეტიკა არ იცვლება თირკმელის ფუნქციის უკმარისობისას.

თირკმელების ფუნქცია არ მოქმედებს ვერაპამილის გამოსვლაზე.

პერორალურად მიღებისას ტრანდოლაპრილი სწრაფად შეიწოვება. აბსორბცია შეადგენს 30-60% და არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე.

კონცენტრაციის პიკის მიღწევის დრო სისხლის პლაზმაში შეადგენს 30 წთ.

ტრანდოლაპრილი ძალიან ხშირად გამოდის სისხლის პლაზმიდან, მისი ნახევრად გამოყოფის პერიოდი შეადგეს 1 საათზე ნაკლებს. ტრანდოლაპრილი ჰიდროლიზირდება პლაზმაში ტრანდოლაპრილამდე- სპეციფიკური აგფ ინჰიბიტორებით. ტრანდოლაპრილის წარმოქმნის რაოდენობა არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე.

ტრანდოლაპრილის საბოლოო კონცენტრაციის საშუალო მნიშვნელობების მიღწევის დრო სისხლის პლაზმაში შეადგენს 3-8 საათს. ტრადოლაპრილატის აბსოლიტური ბიოშეღწევადობა მიღების შემდეგ ტრანდოლაპრილატის დოზის მიღებიდან შეადგენს 13%.

ტრანდოლაპრილატის კავშირი პლაზმის ცილებთან შეადგენს დაახლოებით 80 %. აგფ კავშირი არის გაჯერებული მაღალი მსგავსებით. ცირკულირებული ტრანდოლაპრილატის დიდი ნაწილი ასევე დაკავშირებულია (გაჯერებული კავშირი) ალბუნამინებთან. ტრანდოლაპრილატის თანაბარი კონცენტრაციის შემადგენლობა მიიღწევა 4 დღის დოზა რეგულარულად მიღების შემდეგ ერთხელ დღე-ღამეში, როგორც ჯანმრთელ მოხალისეებზე, ასევე პაციენტებში სხვა ასაკის არტერიული ჰიპერტენზიით. ტრადოლაპრილის ნახევრადგამოყოფის ეფექტური პერიოდი არის 15-23 საათი.

ტრანდოლაპრილის 9-14% შეყვანილი დოზა გამოდის შარდიდან ტრადოლაპრილის შეცვლილი სახით. რადიოაქტიურად დანიშნული ტრადოლაპრილის პერორალური მიღების შემდეგ 1/3 რადიაქტიურობა ჩანს შარდში და 2/3-ფეკალში.

ტრანდოლაპრილის თირკმელის კლირენსი დემონსტრირებას უწევს სახაზო კორელაციას კრეატინინის კლირენსი და ვარირებს 0,15 – 4 ლ/სთ დოზაზე დამოკიდებულებით. ტრანდოლაპრილის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მნიშვნელოვნად მაღალია ავდმყოფებში კრეატინინის კლირენსით

ტრანდოლაპრილის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში ავადმყოფებში ღვიძლის ციროზით ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით შეიძლება 10 -ჯერ მეტი იყოს. კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში და ტრანდოლაპრილის გამოყოფა ასევე მატულობს ავადმყოფებში ციროზით, თუმცა რამდენადმე ნაკლები ხარისხით.

ღვიძლის ფუნქციის კომპენსირებული დარღვევით ავადმყოფებში ტრანდოლაპრილის /ტრანდოლაპრილატის კინეტიკა არ იცვლება.

ვინაიდან კინეტიკური ურთიერთმოქმედება ვერაპამილსა და ტრანდოლაპრილისა ან ტრანდოლაპრილატს შორის არ არის დადგენილი, მაშინ აღნიშნული კომბინერბული პრეპარატის მიმართ მთლიანობაში გამოიყენება ინდივიდუალური კლინიკური პარამეტრები ამ ორი სამკურნალო საშუალებისა.

ჩვენებები:

მიღების წესები და დოზები:

მოზრდილები იღებენ 1 ტაბლეტს ერთხელ დღე-ღამეში, საკვების მიღების დამოუკიდებლად. ტაბლეტი უნდა გადაიყლაპოს მთლიანად, დაუღეჭავად წყალთან ერთად.

ხანშიშესული პირები: ზოგიერთ ხანშიშესულ პაციენტს შეიძლება აღენიშნებოდეს არტერიული წნევის მკვეთრი დაწევა მაღალი სისტემური ბიოშეღწევადობის გამო, უფრო ახალგაზრდა პაციენტებთან შედარებით, რომლებსაც აწუხებთ არტერიული ჰიპერტენზია.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატ ტარკას გვერდითი რეაქციები შეთანხმებულია ცნობილ რეაქციებთან მისი შესაბამისი კლასის აქტიური კომპონენტების ან სამკურნალო საშუალებების გამოყენებისას. ხშირად საუბარი იყო ხველაზე, თავის ტკივილზე, შეკრულობაზე, თავბრუსხვევასა და სისხლის მოდინებაზე.

არასასურველი მოვლენები, სპონტანური და მიღებული კლინიკური გამოკვლევის ჩატარების დროს, წარმოდგენილი ქვემოთ. ორგანოების თითოეული სისტემისათვის გვერდითი რეაქციები კლასიფიცირდება შემდეგი სახით შეტყობინებაზე დამოკიდებულებით: ხშირი ( > 1/100, 1/1000, 1/10 000, ლიმფური სისტემების მხრიდან: ძალიან იშვიათად – ლეიკოპენია, პანციტოპენია, თრომბოციტოპენია.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მოშლილობა: ხშირად – სისხლის მოზღვავება; არც ისე ხშირად - AV- ბლოკადა I ხარისხის, გულისცემის შეგრძნება; ძალიან იშვიათად - სტენოკარდია, წინაგულების ფიბრილაცია, სრული AV-ბლოკადა, არასპეციფიკური AV-ბლოკადა, ბრადიკარდია, გულის გაჩერება, ტვინში სისხლის ჩაქცევა, პერიფერიული შეშუპება, არასპეციფიკური შეშუპება, გულის უკმარისობა, ჰიპოტენზიური მოვლენები, ორთოსტატიკური ჰიპოტენზიის ჩათვლით ან არტერიული წნევის მერყეობით, ტაქიკარდია.

ხშირად - ხველა, ძალიან იშვიათად – ასთმა, ბრონქიტი, ქოშინი;

დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან (კნტ): ხშირად – შეკრულობა, არც ისე ხშირად - მუცლის ტკივილი, დიარეა, არასპეციფიკური კუჭ-ნაწლავის მოშლილობა, გულისრევა, ძალიან იშვიათად პირის/ყელის სიმშრალე, პანკრეატიტი, ღებინება.

ძალიან იშვიათად -ანგიონევროზული შეშუპება, მულტიფორმული ერითემა, ეგზანთემა ან დერმატიტი, ფსორიაზი, ჭინჭრის გამონაყარი, ცნობილი იყო სტივენს - ჯონსის სინდრომის წარმოქმნის შესახებ.

გაგრძელება