რიდერის სინდრომი ანუ დამბლა წარმოადგენს ხელის პარეზსა და მგრძნობელობის დარღვევას მხრის წნულის მექანიკური დაზიანების დროს. კლინიკური სურათი ასეთია: ლავიწქვეშა არე ხელის დაჭერისას მტკივნეულია, ხელში მგრძნობელობა დაქვეითებულია ან დაკარგული (ჰიპო- ან პარესთეზია), აღინიშნება სისუსტე, აქტიური მოძრაობა შეზღუდულია, მყესთა და პერიოსტალური რეფლექსები - დაქვეითებული. ანამნეზში დასტურდება მძიმე ტვირთის მხრით ტარება.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომური
რილ-პალტაუფის
სინდრომი
რილ-პალტაუფის სინდრომი (სინონიმი: ანდერსონის ვერუკოზული მგლურა) წარმოადგენს კანის მეჭეჭოვან ტუბერკულოზს, რომელსაც ახასიათებს კანის (უპირატესად კიდურთა) გამშლელ ზედაპირზე მკვრივი, მოლურჯო-მოწითალო, ნელა მზარდი პაპულების გაჩენა. წარმოიშობა გამომწვევის მოხვედრის შედეგად ისეთი ადამიანის კანზე, რომელიც უკვე იყო ავად ტუბერკულოზით.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რილეი-შვახმანის
სინდრომი
რილეი-შვახმანის სინდრომი გამოიხატება სიარულის გაძნელებით ძვლოვანი და ნევროლოგიური ცვლილებების შედეგად, რასაც თან ახლავს კუნთების გენერალიზებული სისუსტე, ტერფის კლონუსი (მყესის მომატებული რეფლექსების გამო). რენტგენოლოგიურად დასტურდება გრძელი ლულოვანი ძვლების სკლეროზი.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რიმბო-ჟიუსის სინდრომი
რიმბო-ჟიუსის სინდრომი წარმოადგენს კომატოზურ ენცეფალიტს - სიმპტომოკომპლექსს, რომელიც ვითარდება ენცეფალიტის ზოგიერთი ფორმის დროს. მისთვის დამახასიათებელია: ცხელება, ლოკალური ან ზოგადი კრუნჩხვები, ჰემიპლეგია, ჰიპერგლიკემია, ლეიკოციტოზი, აზოტემია, ტვინის შეშუპება და პერიფერიული დემიელინიზაცია. ხშირია ლეტალური შედეგი.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რიჩარდსონ-ოლშევსკის
სინდრომი
რიჩარდსონ-ოლშევსკის სინდრომი (სინონიმი: სტილ-რიჩარდსონ-ოლშევსკის სინდრომი) წარმოადგენს ოკულო-ფასციო-ცერვიკალურ დისტონიას, სუპრანუკლეარულ პროგრესულ დამბლას, ნევროლოგიურ სიმპტომთა კომპლექსს თავის ტვინის ზოგიერთი უბნის დეგენერაციის შედეგად. მისთვის დამახასიათებელია: ოფთალმოპლეგია (ქვემოთა მიმართულებით თვალის მოძრაობის შეუძლებლობა, ზემოთა მიმართულებით მოძრაობის შეზღუდვა), ფსევდობულბარული დამბლა, დიზართრია, ინტელექტის დაქვეითება, კისრისა და ხერხემლის კუნთების რიგიდულობა. პირველი ნიშნები თავს იჩენს 60 წლის ასაკში და ოთხ-ხუთ წელიწადში ლეტალურად მთავრდება. პათოგენური ცვლილებები ხასიათდება ციტოლიზით, მარცვლოვანი დეგენერაციითა და დემიელინიზაციით.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რიჩარდს-რანდლის
სინდრომი
რიჩარდს-რანდლის სინდრომი წარმოადგენს კეტოაციდურიას გონებრივი ჩამორჩენილობით. იგი მემკვიდრეობითი პათოლოგიაა, ახასიათებს სიყრუე, მეორეული სასქესო ნიშნების არასრული განვითარება, ატაქსია, კუნთოვანი ატროფია, შარდით კეტომჟავების გამოყოფის მომატება. მემკვიდრეობის ტიპი აუტოსომურ-რეცესიულია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რიხერის სინდრომი
რიხერის სინდრომი (სინონიმები: რიხერ-ჰანჰარტის სინდრომი, ჰანჰარტის სინდრომი) წამოადგენს ხელისგულებისა და ფეხისგულების მემკვიდრეობითი კერატოზის ნაირსახეობას გადაცემის აუტოსომურ-რეცესიული ტიპით. კლინიკური სურათი ასეთია: ჰიპერჰიდროზი არ აღინიშნება; რქოვანა დისტროფიულია, ეპითელიუმში შეინიშნება დენდრიტისებრი განტოტებები; რქოვანას მგრძნობელობა დაქვეითებული არ არის; გონებრივი და ფიზიკური განვითარება ფერხდება; პაციენტი რჩება ტანდაბალი ან ჯუჯისებრი სიმაღლისა; აღენიშნება ენურეზი, მრავლობითი ლიპომა.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რიხტერის სინდრომი
რიხტერის სინდრომი წარმოადგენს ქრონიკული ლიმფოლეიკოზის დროს პროგრესირებად სიმსივნეს, რომელიც მორფოლოგიურად წარმოდგენილია რეტიკულური უჯრედებით. გვხვდება აგრეთვე ჰოჯკინის დაავადებისა და რეტიკულოსარკომის დროს. კლინიკურად დამახასიათებელია ლოკალური ან გენერალიზებული მნიშვნელოვანი და სწრაფი ლიმფადენოპათიის განვითარება ქრონიკული ლიმფოლეიკოზის როგორც გამწვავების, ისე რემისის პერიოდში. ლიმფური კვანძები მკვრივია. აღინიშნება მაღალი ტემპერატურული რეაქცია, კახექსია, ზოგიერთ შემთხვევაში - ჰემოლიზური ანემია, სიყვითლე. ლიმფური კვანძებიდან აღებულ ბიოპტატში მრავლადაა ატიპური რეტიკულური უჯრედი. პროგნოზი მძიმეა.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რობერტსონ-კიხარას
სინდრომი
რობერტსონ-კიხარას სინდრომი წარმოადგენს პირველად ჰიპერრენიზმს. ვლინდება უპირველესად არტერიული ჰიპერტენზიით იუქსტამედულური უჯრედების სიმსივნით გამოწვეული რენინის ჰიპერპროდუქციის გამო.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რობინსონ-მილერ-
ბენსიმონის სინდრომი
რობინსონ-მილერ-ბენსიმონის სინდრომი წარმოადგენს მემკვიდრეობითი ანომალიების შერწყმას, გადაცემის, სავარაუდოდ, აუტოსომურ-დომინანტური ტიპით. მისთვის დამახასიათებელი: ყრუმუნჯობა, კონუსისებრი კბილები, ნაწილობრივი ანოდონტია, ფრჩხილების დისპლაზია, ჰიპერჰიდროზი, სინდაქტილია, პოლიდაქტილია. ოფლში ელექტროლიტები ჭარბადაა.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რობინშტაინ-ტეიბსის
სინდრომი
რობინშტაინ-ტეიბსის სინდრომი წარმოადგენს ოლიგოფრენიისა და ქონდრისკაცობის შერწყმას ჰიპერტელორიზმთან, სახის ასიმეტრიასთან, ნისკარტისებურ ცხვირთან, ანომალიურ საჭრელ კბილებთან, ჰიპერმეტროპიასთან, ასტიგმატიზმთან, ხელისა და ფეხის დიდი თითების დამახასიათებელ დამოკლებასა და გასქელებასთან. ხშირია ჩონჩხისა და შინაგან ორგანოთა განვითარების სხვა ანომალიები.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როვირალტის სინდრომი
როვირალტის სინდრომი, იგივე ფრენიკოპილორუსის სინდრომი, არის დიაფრაგმისა და კუჭის თანდაყოლილი, შესაძლოა, მემკვიდრეობითი ანომალიების კომპლექსი. მისი ნიშნებია: სიცოცხლის პირველი დღეებიდანვე ძლიერი სპასტიკური ღებინება სისხლის მინარევით, ყლაპვის გაძნელება, განავალში დადებითი რეაქცია ბენზიდინზე. რენტგენოლოგიურად - რეფლუქს-ეზოფაგიტი, დიაფრაგმული თიაქარი, პილორუსის ჰიპერტროფიული სტენოზი.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რიხაბალის სინრომი
რიხაბალის სინდრომს (სინონიმები: ლორენსის სინდრომი, ჰეტჩინსონის სინდრომი, მუნის სინდრომი, ბარდეს სინდრომი, ბიდლის სინდრომი, ლორენს-მუნ-ბიდლ-როზაბალის სინდრომი, ლორენს-მუნ-ბიდლის სინდრომი, ლორენს-მუნ-ჰეტჩინსონის სინდრომი, ლორენს-მუნ-ბიდლ-ბარდეს სინდრომი, ბიმონდის სინდრომი) ახასიათებს ცხიმოვანი ცვლისა და სასქესო სისტემის თანდაყოლილი დარღვეები (ფრელიხის ადიპოზო-გენიტალური დისტროფიის მსგავსად), პიგმენტური რეტინიტი, სინდაქტილია ან პოლიდაქტილია, გონებრივი განუვითარებლობა (ოლიგოფრენია). აღინიშნება განვითარების მრავალი სხვა დეფექტიც: სიბრმავე, გულის თანდაყოლილი მანკები, ორმხრივი ჰიდრონეფროზი, თავის ქალას დეფორმაცია, სმენის დაქვეითება, სიყრუე, ქვემო კიდურთა სპასტიკური დამბლები, სახსრებში მოძრაობის სიფართის მომატება, მემკვიდრეობითი დიენცეფალურ-რეტინული დეგენერაცია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როზენბახის სინდრომი
როზენბახის სინდრომი უცნობი ეტიოლოგიის პათოლოგიაა. მისთვის დამახასიათებელია პაროქსიზმული ტაქიკარდიის შეტევები, მკაფიოდ გამოხატული ქოშინი, ტკივილი მახვილისებრი მორჩის ზემოთ და საერთო სისუსტე.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როზენბერგ-ჩუტორიენის
სინდრომი
როზენბერგ-ჩუტორიენის სინდრომი (სინონიმი: ტეილორ-როზენბერგ-ჩუტორიენის სინდრომი) წარმოადგენს მემკვიდრეობითი ანომალიების კომპლექსს გადაცემის აუტოსომურ-დომინანტური ან რეცესიული ტიპით. მისთვის დამახასიათებელია: ადრეულ ასაკში გამოხატული სმენის დაქვეითება სიყრუემდე, მეტყველების განვითარების შეჩერება ან ყრუმუნჯობა, სამი-ხუთი წლის ასაკში - სიარულის დარღვევა და ქვედა კიდურების კუნთთა ატროფია (სიმწიფემდე ატროფირდება კიდურის ყველა დისტალური კუნთი), ოცი წლიდან - მხედველობის ნერვის თანდათანობითი ატროფია. კუნთების ბიოფსია აჩვენებს ნეიროგენულ ატროფიას, დემილიენიზაციას.
როზენთალის სინდრომი
როზენთალის დაავადება ანუ სინდრომი (სინონიმი - PთA სინდრომი (თPწ-სინდრომი)) წარმოადგენს მემკვიდრეობით ჩ ჰემოფილიას, PთA-ს დეფიციტს ანუ სისხლში როზენთალის ფაქტორის უკმარისობას გადაცემის აუტოსომურ-რეცესიული ტიპით. მისთვის დამახასიათებელია შემდეგი ნიშნები: უმნიშვნელო ტრავმის დროსაც კი ცხვირიდან სისხლდენა, უფრო ძლიერი სისხლდენა ოპერაციის ან კბილის ამოღების შემდეგ; ჰიპერპოლიმენორეა; კანსა და სახსრებში სისხლჩაქცევები არ შეინიშნება; სისხლში თრომბოციტების რაოდენობა და ფუნქცია ნორმალურია; უმნიშვნელოდაა გახანგრძლივებული შედედება; დარღვეულია თრომბოკინაზის რეგენერაცია; გახანგრძლივებულია რეკალციფიკაცია. დაკავშირებულია სისხლში თრომბოპლასტინის პლაზმური წინამორბედის (როზენთალის ფაქტორის) უკმარისობასთან.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როზენთალ-კლეპფერის
სინდრომი
როზენთალ-კლეპფერის სინდრომი წარმოადგენს ოჯახურ პაქიოდერმოპერიოსტოზს (მემკვიდრეობითი ანომალიების თანაარსებობა) გადაცემის აუტოსომურ-დომინანტური ტიპით. მისთვის დამახასიათებელია: რქოვანას ლეიკომები, თითების ანაბეჭდების თავისებური სურათი, აკრომეგალიის ნიშნები, კანის დაზიანება.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როზენის სინდრომი
როზენის სინდრომი (სინონიმები: ლიბოვის სინდრომი, როზენ-კასტელმენ-ლიბოვის სინდრომი) წარმოადგენს ფილტვის ალვეოლების პროტეინოზს, პნევმო-ფსევდოფიბროზის გამოვლინებას. მისი ნიშნებია: ხველება, ლორწოვანი ნახველი, ქოშინი, ჰემოფტოე, გულმკერდის ტკივილი, გახდომა, დისტროფია, ციანოზი, დოლის ჩხირისებრი თითები, კრეპიტაცია ან სველი ხიხინი ფილტვების ქვედა წილში, რენტგენოლოგიურად - ორმხრივი სიმეტრიული დაჩრდილვა. დამახასიათებელია პროცესის მიგრაცია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როთმან-მაკაის
სინდრომი
როთმან-მაკაის სინდრომი - როთმან-მაკაის სპონტანური პანიკულიტი - არაჩირქებადი, მორეციდივე, ცხელებადი პანიკულიტის ვარიანტია. ახასიათებს მის გარეშე მიმდინარე კვანძების სწრაფი ინვოლუცია, სადაც არ ხდება ცხიმოვანი ქსოვილის ნაწიბუროვანი ატროფია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როიას სინდრომი
როიას სინდრომი წარმოადგენს პაქიდერმოპერიოსტოზის ნაირსახეობას. სავარაუდოა მემკვიდრეობითი გენეზი. მისი ნიშნებია: ქუთუთოების ჰიპერტროფია მეორეული პტოზით, კონიუნქტივიტი, წამწამების დაცვენა, ტელეანგიოექტაზიები, თავის კანის ცვლილება, ფეხისა და ხელისგულების ძვლების გასქელება, რენტგენოლოგიურად - ძვლების ფიბროზი.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როკის სინდრომი
როკის სინდრომი წარმოადგენს პნევმოსკლეროზისა და კორონარული ათეროსკლეროზის შერწყმასა და პარალელურ განვითარებას ხანდაზმულებთან. მისთვის დამახასიათებელია: ხველა, მომატებული ნახველი, ქოშინი, დაძაბვისა და მოსვენების სტენოკარდია, გულის მარცხენა და მარჯვენა პარკუჭების უკმარისობა.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როლეს სინდრომი
როლეს სინდრომი წარმოადგენს ნევროლოგიურ და ვაზომოტორულ სიმპტომთა კომპლექსს ავადმყოფებში, რომელთაც თვალბუდის ზედა ნაწილში აქვთ ანთება, სიმსივნე ან სისხლჩაქცევა. მისი ნიშნებია: ოფთალმოპლეგია, პტოზი, დიპლოპია, ეგზოფთალმი, მხედველობის ნერვის ნევრიტი და ატროფია, მხედველობის ველების გამოვარდნა, შუბლის კანის რქოვანისა და ზედა ქუთუთოს ჰიპერესთეზია ან ანესთეზია. მოგვიანებით ვითარდება ვაზომოტორული დარღვევები.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რომბერგ-პესლერის
სინდრომი
რომბერგ-პესლერის სინდრომი წარმოადგენს სიმპტომოკომპლექსს, რომელიც ვითარდება მუცლის ღრუს ორგანოთა სისხლძარღვების მოულოდნელი გაფართოებისას. მისთვის დამახასიათებელია: არტერიული ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია, შუილი ყურებში, უგონო მდგომარეობა.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როსბახის სინდრომი
როსბახის სინდრომი წარმოადგენს მახვილისებრი მორჩის თავზე ტკივილის შეტევების თანხვედრას ღებინებასთან კუჭის პაროქსიზმული ჰიპერსეკრეციის დროს. წინათ განიხილებოდა დამოუკიდებელ დაავადებად.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როსის სინდრომი I
როსის სინდრომი I იგივეა, რაც უნივერსალური ანჰიდროზი, სეგმენტური ჰიპოჰიდროზი. წარმოადეგნს სიმპათიკური ნერვული სისტემის დარღვევათა კომპლექსს. მისი ნიშნებია: ცალმხრივი პუპილოტონია, მუხლისა და კვირისტავის რეფლექსთა დაქვეითება ან გაქრობა, რამდენიმე წლის შემდეგ - სისუსტე, თავის მორეციდივე ტკივილი, ფიზიკურ დატვირთვაზე სახის ძლიერი გაწითლება, ადგილობრივი ანჰიდროზი, სხვაგან, პირიქით, დაღლილობა, ტაქიკარდია, ტაქიპნოე, ტემპერატურა ფიზიკ¬ური გარჯის შემდეგ. არ გამორიცხავენ სინდრომის მემკვიდრეობით გენეზს.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როსის სინდრომი II
როსის სინდრომი II წარმოადგენს პტერიგოართრომიოდისპლაზიას - მემკვიდრეობითი ანომალიების კომპლექსს გადაცემის, სავარაუდოდ, აუტოსომურ-დომინანტური ტიპით. დამახასიათებელია: საფრენი აპკის პტერიგიები კისერსა და კიდურებზე, ლიმფანგიექზატიური შეშუპება, სინ- და კლინოდაქტილია, დისკრანია, სახსართა ანკილოზი, კუნთების ჰიპოპლაზია, საერთო ოსტეოპოროზი და ძვლების დეფექტები, ინტელექტის დაქვეითება.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როტერ-ერბის სინდრომი
როტერ-ერბის სინდრომი არის შემაერთებელი ქსოვილის დისპლაზია გადაცემის, სავარაუდოდ, აუტოსომურ-რეცესიული ან (უფრო იშვიათად) დომინანტური ტიპით. მისი ნიშნებია: ტანდაბლობა ან ჯუჯისებრი სიმაღლე, სახსრების თანდაყოლილი სისუსტე მრავლობითი ამოვარდნილობით, ეპიფიზების მრავლობითი დისპლაზია ან აპლაზია, ბარქიმეტაბლაზია, ბრაქიმეტაკარპია, ბრაქიმეტატარზია, კიფოსკოლიოზი, ხერხემლისა და თავის ქალას დისპლაზია, ბარქიცეფალია, თხელი ძვლები, ტერფის ანომალია, ძვლებისა და კუნთების ორგანული ან გენერალიზებული ატროფია, გრძელი ძვლების დისპლაზია, შინაგან ორგანოთა მრავლობითი ანომალია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
როტის სინდრომი
როტის სინდრომი წარმოადგენს ბარძაყის კანის გარეთა ნერვის ნევრალგიას. გამოიხატება: ტკივილითა და პარესთეზიით - სითბოს, სიცივის ან გახევების შეგრძნებით - ბარძაყის წინა გარეთა ზედაპირზე. განსაკუთრებით მკვეთრია სიარულისა და დგომის დროს. ობიექტურად შეიძლება ჰიპერესთეზიის კერის აღმოჩენა ბარძაყის წინა გარეთა ზედაპირზე. უკავშირებენ ნერვის დაზიანებას ტრავმის შედეგად მისი ფასციაში გავლის მიდამოში. გვხვდება აგრეთვე ინფექციის, ინტოქსიკაციისა და წელის მალების დერმული სპონდილოზის დროს.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რუდის სინდრომი
რუდის სინდრომი წარმოადგენს ქსეროდერმული ოლიგოფრენიის, ისკერატოზული ოლიგოფრენიის, ოლიგოფრენიის შერწყმას ინფანტილიზმსა და იქთიოზთან, კრუნჩხვით შეტევებთან, მხედველობის დაქვეითებასთან, კუნთების ტონუსის მომატებასთან, ჰიპერრეფლექსიასთან. განპირობებულია ორსულობის დროს დედის ორგანიზმისთვის რეტინოლისა და კაროტინის არასაკმარისი მიწოდებით.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რუსი-კორნილიას
სინდრომი
რუსი-კორნილიას სინდრომი წარმოადგენს პროგრესულ ჰიპერტროფიულ ნევრიტს მოზრდილებში. დამახასიათებელია ფეხისგულებისა და ხელისგულების მგრძნობელობისა და ვეგეტატიური ინერვაციის გარდამავალი დარღვევები, ნერვულ ღეროებზე - გასქელებები, კუნთების მოტორიკის დარღვევა და ატროფია, ტერმინალურ სტადიებზე - დამბლები, შარდისა და განავლის შეუკავებლობა, იმპოტენცია, ზურგტვინის სითხეში ცილის ზომიერი მომატება.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რუსი-ლევის სინდრომი
რუსი-ლევის დაავადება ანუ სინდრომი წარმოადგნს სპინოცერებრული ატაქსიის მემკვიდრეობით ფორმას გადაცემის აუტოსომურ-დომინანტური ტიპით. მისი ნიშნებია: ატაქსია სიარულის დაწყების პირველივე ცდების დროს, ტერფის ანომალია, ხერხემლის სკოლიოზი, წვივის კუნთების ატროფია, ხელებსა და ფეხებზე მყესთა რეფლექსების არქონა, ღრმა მგრძნობელობის დარღვევა, ხელის კოორდინაციის დარღვევა, პუპილოტონია, თანდაყოლილი სტრაბიზმი, კატარაქტა, ოლიგოფრენია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რუსი-ლერმიტ-შელვენის
სინდრომი
რუსი-ლერმიტ-შელვენის სინდრომი წარმოადგენს ტეტრაპლეგიის ან ქვედა პარაპლეგიის შერწყმას პროპიოცეპტურ დარღვევასთან, როცა ტკივილისა და ტემპერატურის შეგრძნება შენარჩუნებულია. ამ დროს დარღვეულია მოძრაობის კოორდინაცია, ადგილი აქვს ატაქსიას, ასინერგიას. აღინიშნება ზურგის ტვინის უკანა რქებისა და სვეტების დაზიანების დროს.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
რუსტის სინდრომი
რუსტის დაავადება ანუ სინდრომი წარმოადგენს სიმპტომთა კომპლექსს, რომელიც ყალიბდება კისრის ზედა ორი მალის დაშლის დროს (ტუბერკულოზი, სიმსივნის მეტასტაზი). მისი ნიშნებია: ტკივილი კეფაში, კისრის უკანა კუნთების რიგიდულობა, შესივება სუბოქციპიტალურ მიდამოში, ჩვეულ მდგომარეობაში თავის გაჩერების შეუძლებლობა, სამწვერა ნერვის ნევრალგია, ენისქვეშა ნერვის დამბლა ენის ატროფიით, ტაქიკარდია ცთომილი ნერვის დამბლის შედეგად, რენტგენოლოგიურად - კისრის ზემოთა მალების დესტრუქცია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
