შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
კაფს. 320 მგ: 30 ც.

1 კაფსულა შეიცავს აქტიური სამკურნალო კომპონენტის:
საბალის ნაყოფის ექსტრაქტი (Ext. Sabalis serrulatae 9-11:1)–320 მგ დამხმარე ნივთიერებები:
სუქცინილირებული ჟელატინი, გლიცერინი, საღებავები E 124, E 171, E 172.

ჩვენებები
კომპლექსურ თერაპიაში წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის(I და II სტადია) მქონე პაციენტების სამკურნალოდ.

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატის 1 კაფსულის მიღება ხდება დღეში ერთხელ, ერთსა და იმავე დროს, დაუღეჭავად, კვების შემდეგ სითხის მცირე რაოდენობის მიყოლებით.
პრეპარატის გამოყენების ხანგრძლივობა – არა ნაკლებ 1,5 თვე, მყარი ეფექტის მიღწევის ვადა დამოკიდებულია დაავადების სტადიაზე.
პროსტამოლი® უნოს კარგი ამტანობის გამო მისი გამოყენება შესაძლებელია ხანგრძლივი დროის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები
შესაძლებელია ალერგიული რეაქციების განვითარება. იშვიათად შეიძლება აღინიშნოს კუჭის ტკივილი.

უკუჩვენება
პრეპარატის ინდივიდუალური აუტანლობა.

განსაკუთრებული მითითებები
მყარი თერაპიული ეფექტის მიღწევა საჭიროებს პრეპარატის ხანგრძლივ მიღებას იმ შემთხვევაშიც, როცა დაავადების სიმპტომების გამოვლენა მცირდება.

შენახვის პირობები და ვადები
შენახვის ვადა არის 3 წელი.
ვარგისიანობის ვადის გასვლის თარიღი მითითებულია მუყაოს კოლოფზე და ბლისტერზე.
კოლოფზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება!
პრეპარატი ინახება სინათლისგან დაცულ ადგილას, ტემპერატურა +15°C - +25°C
პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას!

აფთიაქში გაცემის წესი
პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტის გარეშე.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა:
BERLIN-CHEMIE AG
გერმანია

მელონი
(Melon)

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: ამბროქსოლი, სალბუტამოლი, გვაიფენეზინი.

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
ტაბლეტები: მკრთალი ვარდისფერი, მრგვალი ფორმის, ბრტყელი ზედაპირის მქონე შემოუგარსავი ტაბლეტები მუქი ვარდისფერი ჩანართებით, ნაზოლითა და ჭდით.
სიროფი: ღია ნარინჯისფერი ბლანტი სითხე არომატული სუნითა და მოტკბო გემოთი.

შემადგენლობა:   
1 შემოუგარსავი ტაბლეტი შეიცავს:
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდს – 15 მგ,
სალბუტამოლის სულფატს, ეკვივალენტურს სალბუტამოლის 2 მგ-ისა,
გვაიფენეზინს – 100 მგ;
დამხმარე ნივთიერებები: კალციუმის ჰიდროფოსფატი, სიმინდის სახამებელი, პოვიდონი, ნატრიუმის მეთილჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის პროპილჰიდროქსიბენზოატი, ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, გასუფთავებული ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, საღებავი Ponceau 4R (E 124),

სიროფის 5 მლ შეიცავს:
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდს _ 15 მგ, სალბუტამოლის სულფატს, ეკვივალენტურს სალბუტამოლის  1 მგ-ისა, გვაიფენეზინს – 50 მგ;
დამხმარე ნივთიერებები: მენთოლი, საქაროზა, ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, მეთილპარაბენი, პროპილპარაბენი, გლუკოზა, გლიცერინი, სორბიტოლი, ნატრიუმის საქარინი, პროპილენგლიკოლი, მარწყვის ესენცია, ანანასის ესენცია, საღებავი Sunset Yellow FCF (E 110), გასუფთავებული წყალი.

გამოშვების ფორმა:
შემოუგარსავი ტაბლეტები.
სიროფი პერორალური მიღებისათვის.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ბრონქოლიზური, მუკოლიზური და ამოსახველებელი საშუალება. ათქ-კოდი: R03CK.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
მელონი წარმოადგენს ბრონქოლიზურ, მუკოლიზურ და ამოსახველებელ საშუალებას. პრეპარატის ეფექტურობას განაპირობებს მასში შემავალი კომპონენტების ფარმაკოლოგიური თვისებები. ამბროქსოლი არის ბრომჰექსინის აქტიური მეტაბოლიტი, იგი ხელს უწყობს ბრონქების ლორწოვანი გარსის ეპითელური ჯირკვლების მიერ სეკრეტის გამოყოფას, ზრდის  სურფაქტანტის შემცველობას ფილტვებში, ააქტივებს ჰიდროლიზურ  ფერმენტებს, რის გამოც ხელს უწყობს ნახველის გათხიერებას. მუკოცილიარული ტრანსპორტის გაძლიერების გამო ხელს უწყობს ტრაქეობრონქული ხის განთავისუფლებას ნახველისაგან.
პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი სალბუტამოლი წარმოადგენს პირდაპირი მოქმედების სიმპათომიმეტურ საშუალებას, იგი სელექტიურად მოქმედებს ბრონქების ბეტა-2 რეცეპტორებზე, იწვევს გლუვი კუნთების მოდუნებას და ამ გზით ამცირებს წინაღობას ზედა სასუნთქ გზებში, ახდენს ბრონქოსპაზმის კუპირებას, ზრდის ფილტვების სასიცოცხლო მოცულობას.
გვაიფენეზინს გააჩნია ამოსახველებელი მოქმედება. იგი ათხიერებს ნახველს და ხელს უწყობს სასუნთქი გზების განთავისუფლებას ნახველისაგან.
 
ფარმაკოკინეტიკა:
ამბროქსოლი პერორალურად მიღების შემდეგ სწრაფად და სრულად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80 %-ს, ყველაზე მაღალ კონცენტრაციას ამბროქსოლი აღწევს ფილტვებში, მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში, პრეპარატის 90 % გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით. ამბროქსოლის მოქმედება იწყება 30 წთ-ში და გრძელდება 6-12 სთ. მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი ვლინდება მესამე დღეს.
სალბუტამოლი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, მისი პლაზმის ცილებთან დაკავშირება შეადგენს 10%-ს. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 4-6 სთ-ს. ღვიძლში განიცდის პირველად დაშლას, მისი ძირითადი მეტაბოლიტია არააქტიური სულფატური კონიუგატი, რომელიც გამოიყოფა ორგანიზმიდან შარდთან ერთად.
გვაიფენეზინი ადვილად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1 სთ-ს, ორგანიზმიდან გამოიყოფა უცვლელი სახით შარდთან ერთად.
 
ჩვენება:
• პროდუქციული ხველით მიმდინარე სასუნთქი გზების მწვავე და ქრონიკული ანთებითი დაავადებები;
• ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება;
• ბრონქული ასთმა;
• ბრონქოექტაზია;
• ბრონქიოლიტი;
• მუკოვისციდოზი.
 
მიღების წესი და დოზირება:
ტაბლეტები:
2-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში _ 1/2 ტაბლეტი 3-4-ჯერ დღეში;
6-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში _ 1 ტაბლეტი 3-4-ჯერ დღეში;
მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზემოთ ბავშვებში _ 1-2 ტაბლეტი 3-4-ჯერ დღეში.
სიროფი:
2-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში _ 2.5 მლ 3-ჯერ დღეში;
6-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში _ 5 მლ 3-ჯერ დღეში;
მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზემოთ ბავშვებში _ 5-10 მლ 3-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები:
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: პალპიტაცია, ტაქიკარდია;
სასუნთქი სისტემის მხრივ: რინორეა, ზემო სასუნთქი გზების სიმშრალე;
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, გულისრევა, ღებინება, პირის სიმშრალე;
ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, ტრემორი;
ალერგიული რეაქციები: შეშუპება, გამონაყარი კანზე, შეწითლება, სახის შეშუპება.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ, გულის პათოლოგიები, ჰიპერთირეოიდიზმი, ორსულობა და ლაქტაცია, მწვავე პორფირია.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
ამბროქსოლი აუმჯობესებს ანტიბიოტიკების (ამოქსიცილინი, ცეფუროქსიმი, დოქსიციკლინი, ერითრომიცინი) შეღწევადობას სასუნთქ სისტემაში. ამბროქსოლი ეფექტურად გამოიყენება დოქსიციკლინთან კომბინაციაში.
მელონის გამოყენებამ ხველის საწინააღმდეგო საშუალებებთან ერთად შესაძლოა გამოიწვიოს ფილტვებში ნახველის დაგროვება.
სალბუტამოლის გამოყენებისას სხვა ბეტა-2 აგონისტებთან, კორტიკოსტეროიდებთან, შარდმდენებსა და ქსანთინებთან ერთად იზრდება ჰიპოკალიემიის განვითარების რისკი.
თეოფილინთან კომბინაციაში მატულობს ტაქიკარდიისა და სუპრავენტრიკულური არითმიების განვითარების რისკი.

ჰიპერდოზირება:
ჰიპერდოზირებისას მოსალოდნელია გვერდითი მოვლენების გაძლიერება, მკურნალობა სიმპტომურია.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის 28 კვირის შემდგომ პერიოდში ჩატარებულმა კლინიკამდელმა და კლინიკურმა კვლევებმა ამბროქსოლის უარყოფითი ზემოქმედება ორსულებზე არ გამოავლინა. სალბუტამოლის გამოყენება აკრძალულია ორსულობის I და II ტრიმესტრში სპონტანური აბორტის შესაძლო განვითარების გამო, III ტრიმესტრში პლაცენტის ნაადრევი აშრევებისა და სისხლდენის საშიშროების არსებობისას, ასევე III ტრიმესტრის ტოქსიკოზის დროს. სალბუტამოლი გადადის დედის რძეში, ამის გამო ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება დასაშვებია იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი  მკვეთრად სჭარბობს ბავშვზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.

გამოყენების თავისებურებები:
პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება ჰიპერთირეოზის, გულის უკმარისობის, არითმიების, QT-ინტერვალის გახანგრძლივებისადმი მიდრეკილების და ჰიპერტენზიის დროს. გვაიფენეზინი არ გამოიყენება პერსისტიული ხველის დროს, რომელიც განპირობებულია თამბაქოს მოხმარებით, ბრონქული ასთმით, ემფიზემით, ჭარბი ბრონქული სეკრეციით, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც პრეპარატის დანიშვნა და გამოყენება ხდება მკაცრი სამედიცინო კონტროლის ქვეშ. ხანგრძლივად მიმდინარე ხველა შესაძლებელია იყოს რომელიმე სერიოზული დაავადების სიმპტომი. თუ ხველა გრძელდება ერთ კვირაზე მეტ ხანს, აღინიშნება მისი გაძლიერება ან ხველას დაერთო ცხელება, გამონაყარი, თავის ტკივილი, საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.
ექიმის კონსულტაციის გარეშე გვაიფენეზინი არ გამოიყენება 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის ან/და ღვიძლის უკმარისობის დროს. იგი არ გამოიყენება ხველის საწინააღმდეგო საშუალებებთან ერთად, რომლებიც აფერხებენ ნახველის გამოყოფას.
 
შეფუთვა:
10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში, 3 კონტურული შეფუთვა მუყაოს კოლოფში;
100 მლ სიროფი ნარინჯისფერ მინის ფლაკონებში, თითო ფლაკონი მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა  და ბავშვებისაგან დაცულ
ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა :
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
გაიცემა რეცეპტით.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).
მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.

ლაზოლვანი 

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
მუკოლიზური, ამოსახველებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 და 50 ც.
1 ტაბ.
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი  30 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი.

ჩვენებები:
პრეპარატი გამოიყენება მწვავე და ქრონიკული ბრონქოპულმონური დაავადებების სეკრეტოლიზური თერაპიისათვის, რომელიც დაკავშირებულია ნახველის ევაკუაციის დარღვევასთან.

მიღების წესი და დოზირება:
მოზრდილებში 1 ტაბლეტი ინიშნება 3-ჯერ დღეში. მკურნალობის ეფექტი შესაძლოა გავზარდოთ დღეში 2-ჯერ 2 ტაბლეტის მიღებით. ტაბლეტი ინიშნება ჭამის შემდეგ წყლის მიყოლებით.

გვერდითი მოვლენები:
ლაზოლვანს როგორც წესი კარგად იტანენ პაციენტები, შესაძლებელია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ უმნიშვნელო სახის დარღვეები (კუჭის წვა, დისპეფსია, ძალიან იშვიათად გულისრევა და ღებინება).
ალერგიული რეაქციები აღინიშნება ძალიან იშვიათად და ვლინება კანზე გამონაყარით. ძალიან იშვიათად ვითარდება ანაფილაქსიური ტიპის მწვავე რეაქციები.

უკუჩვენებები:
* პრეპარატის გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია მასში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის I ტრიმესტრში პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება.
* რადგან ლაზოლვანი აღწევს დედის რძეში, ლაქტაციის პერიოდში არ არის მიზანშეწონილი მისი გამოყენება.

განსაკუთრებული მითითებები:
* ლაზოლვანის შემადგენლობაში შემავალმა კონსერვანტმა - ბენზალკონიუმის ქლორიდმა ინჰალაციის დროს შესაძლებელია გამოიწვიოს ბრონქოსპაზმი.

ჭარბი დოზირება:
არ მოიპოვება მონაცემები.
ჭარბი დოზირების შემთხვევაში რეკომენდებულია  სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ლაზოლვანისა და ანტიბიოტიკების (ამოქსიცილინი, ცეფუროქსიმი, ერითრომიცინი, დოქსიციკლინი) ერთდროული გამოყენება უზრუნველყოფს ფილტვის ქსოვილში ანტიბიოტიკის თერაპიულ კონცენტრაციას.

შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 30^oC ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა:
5 წელი.

აქვა მარის 10მლ ცხვირის წვეთები საბავშვო

შემადგენლობა 

100 მლ ხსნარი შეიცავს 30 მლ ადრიატიკის ზღვის წყალს ნატურალური მიკროელემენტებით და 70 მლ გასუფთავებულ წყალს.
არ შეიცავს კონსერვანტებს.
იონები:
Na - არანაკლებ 2.50 მგ/მლ;
Ca - არანაკლებ 0.08 მგ/მლ;
Mg2 - არანაკლებ 0.35 მგ/მლ;
Cl - არანაკლებ 5.50 მგ/მლ;
SO42 - არანაკლებ 0.60 მგ/მლ;
HCO3 - არანაკლებ 0.03 მგ/მლ;
აღწერილობა
უფერო გამჭვირვალე ხსნარი სუნის გარეშე.

სტერილიზებული იზოტონიური ზღვის წყალი ხელს უწყობს ცხვირის ღრუს ლორწოვანი გარსის ნორმალური ფიზიოლოგიური მდგომარეობის შენარჩუნებას. პრეპარატი ხელს უწყობს ლორწოს გათხელებას და მისი გამომუშავების ნორმალიზებას ცხვირის ღრუს ლორწოვანი გარსის ბოკალისებურ უჯრედებში. 
პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი მიკროელემენტები აუმჯობესებენ ციმციმის ეპითელიუმის ფუნქციას, ახდენენ ანთების საწინააღმდეგო, გამასუფთავებელ, მასტიმულირებელ, აღმდგენ მოქმედებას ცხვირის ღრუს ლორწოვან გარსზე. ალერგიული და ვაზომოტორული რინიტების დროს პრეპარატი ხელს უწყობს ცხვირის ლორწოვანადან ალერგენების ჩამორეცხვასა და მოშორებას, ადგილობრივი ანთებითი პროცესის შემცირებას.
ჰიგიენური მიზნებით გამოყენებული აქვა მარისი ხელს უწყობს ლორწოვანას გასუფთავებას მასზე დალექილი ქუჩისა და ოთახის მტვერისაგან.

- ცხვირის ღრუს, დამატებითი სინუსებისა და ცხვირ-ხახის მწვავე და ქრონიკული ანთებითი დაავადებები;
- ადენოიდები;
- ოპერაციის შემდგომი პერიოდი (ცხვირის ღრუს ოპერაციების შემდეგ);
- ალერგიული და ვაზომოტორული რინიტები, განსაკუთრებით იმ პირებში, რომლებიც მიდრეკილნი არიან ან აწუხებთ ჰიპერმგრძნობელობა სამკურნალო საშუალებების მიმართ, მ.შ. ორსულ ქალებსა და ლაქტაციის პერიოდში;
- ცხვირის ღრუს ინფექციის პროფილაქტიკა შემოდგომა-ზამთრის პერიოდში (მ.შ. ორსულ ქალებსა და ლაქტაციის პერიოდში);
- ცხვირის ღრუს ლორწოვანი გარსის სიმშრალე: ცხვირის ღრუს ლორწოვანი გარსის ფიზიოლოგიური მახასიათებლების შენარჩუნება შეცვლილ მკროკლიმატურ პირობებში – იმ პირებში, რომლებიც ცხოვრობენ და მუშაობენ შენობებში კონდიცირებული ჰაერით და/ან ცენტრალური გათბობით; ადამიანებში, რომელთა ზედა სასუნთქი გზების ლორწვანი გარსი მუდმივად იმყოფება მავნე ზემოქმედების ქვეშ (მწეველები, ავტოტრანსპორტის მძღოლები, ცხელ და მტვრიან საამქროებში მომუშავე ადამიანები, ასევე, რომლებიც იმყოფებიან მკაცრი კლიმატური პირობების რეგიონებში).

მკურნალობის მიზნით:
აქვა მარისი ცხვირის წვეთები ბავშვებისათვის:
- ბავშვებში სიცოცხლის 1-ლი დღიდან: დღეში 4-ჯერ 2 წვეთი თითოეულ ნესტოში.
აქვა მარისი ნაზალური დოზირებული სპრეი:
- 1-7 წლის ბავშვებში: დღეში 4-ჯერ ორი შესხურება თითოეულ ნესტოში;
- 7-16 წლის ბავშვებში: დღეში 4-6-ჯერ ორი შესხურება თითოეულ ნესტოში;
- მოზრდილებში: დღეში 4-8-ჯერ ორი-სამი შესხურება თითოეულ ნესტოში.
ყველა შემთხვევაში მკურნალობის კურსი 2-4 კვირას შეადგენს (ექიმის გადაწყვეტილების მიხედვით).
რეკომენდებულია ერთი თვის შემდეგ კურსის გამეორება.
ჰიგიენის მიზნით:
აქვა მარისი ცხვირის წვეთები ბავშვებისათვის:
- ბავშვებში სიცოცხლის 1-ლი დღიდან ტუალეტი უნდა ჩატარდეს აქვა მარისის წვეთების ჩაწვეთების სახით დღეში 2-3-ჯერ 1-2 წვეთი თითოეულ ნესტოში.
აქვა მარისი ნაზალური დოზირებული სპრეი:
- 1-7 წლის ბავშვებში: დღეში 3-ჯერ ერთი-ორი შესხურება თითოეულ ნესტოში;
- 7-16 წლის ბავშვებში: დღეში 2-4-ჯერ ორი შესხურება თითოეულ ნესტოში;
- მოზრდილებში: დღეში 3-6-ჯერ ორი-სამი შესხურება თითოეულ ნესტოში.
ბინძური გროვებისა და ცხვირიდან გამონადენის დარბილებისა და მოშორებისათვის:
- აქვა მარისი შეისხურება ან ჩაიწვეთება იმდენი, რამდენსაც მოითხოვს სიტუაცია, ბამბის ან ცხვირსახოცის მეშვეობით გამოდენილი ზედმეტი სითხის მოწმენდით. პროცედურა შეიძლება მრავალჯერ განმეორდეს მანამ, სანამ დამაბინძურებელი ნაწილაკების გროვები წარმატებით არ დაბილდება და მოშორდება.

შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები.

ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ. 1 წლამდე ბავშვთა ასაკი (ნაზალური დოზირებული სპრეისათვის).

ახალშობილებში, შუა ყურის ინფიცირების რისკის პრევენციის მიზნით, ცხვირის ღრუში ხსნარი ჩაიწვეთება სიფრთხილით ფლაკონზე მინიმალური დაჭერით.

ჭარბი დოზის შემთხვევები ცნობილი არ არის.

ვინაიდან პრეპარატი არ ახდენს სისტემურ ზემოქმედებას ორგანიზმზე, ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან აღნიშნული არ არის. დაიშვება სურდოს სამკურნალოდ გამოყენებად სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან ერთად გამოყენება.

ინახება არაუმეტეს 25^oC ტემპერატურაზე ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა
ცხვირის სპრეი, დოზატორით, 3 წელი. შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ გამოყენება არ შეიძლება. 
ცხვირის წვეთები ბავშვებისთვის 2 წელი. შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ გამოყენება არ შეიძლება.

რეცეპტის გარეშე.

თვის შეთავაზება

მხოლოდ 150 ლარად – გულმკერდის ღრუს (ფილტვების, ბრონქების, საყლაპავის, გულმკერდის მალების, სარძევე ჯირკვლების) კომპიუტერული ტომოგრაფია!

ლაზოლვანი 

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
მუკოლიზური, ამოსახველებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
სიროფი: ფლაკონში 100 მლ
5 მლ
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი ..........15 მგ
5 მლ
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი ..........30 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი ბენზილამინების ჯგუფის ბრომჰექსინის აქტიურიმეტაბოლიტია, რომელიც ხასიათდება მუკოლიზური და ამოსახველებელი მოქმედებით.
პრეპარატი ასტიმულირებს ბრონქების ლორწოვანი გარსის ადენოციტების მიერ სეკრეტის გამოყოფას, რითაც ხელს უწყობს ნახველის გათხიერებას. იგი ააქტივებს ჰიდროლიზურ ფერმენტებს და აძლიერებს ლიზოსომების გამოთავისუფლებას კლარის უჯრედებიდან, რაც იწვევს ბრონქულ სეკრეტში მჟავე მუკოპოლისაქარიდების დაშლას. ლიზლის მოქმედებით ძლიერდება სურფაქტანტის წარმოქმნის პროცესი ალვეოლებსა და ბრონქებში, რაც ასევეაუმჯობესებს ბრონქული სეკრეტის რეოლოგიურ მაჩვენებლებს, ამცირებს მის სიბლანტესა და ადჰეზიურ თვისებებს. პრეპარატი, სურფაქტანტის სინთეზის სტიმულირებით, ამცირებსრესპირაციული დისტრეს-სინდრომის განვითარების რისკს ახალშობილებში (მათ შორის, დღენაკლულებში). ლიზლი ასტიმულირებს ბრონქების მოციმციმე ეპითელიუმის წამწამების მოძრაობას, რაც ხელს უწყობს ნახველის ევაკუაციას, ამცირებს ბრონქების სპასტიკურ ჰიპერრეაქტიულობას. პრეპარატი ხასიათდება ანთების საწინააღმდეგო დაანტიოქსიდანტური მოქმედებით, ზრდის ადგილობრივ იმუნიტეტს. პრეპარატის მოქმედება იწყება მიღებიდან 30 წთ-ის შემდეგ და გრძელდება 6-12 სთ-ის განმავლობაში (დოზის შესაბამისად). მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი ვლინდება მკურნალობის მესამე დღეს.

ფარმაკოკინეტიკა:
ლაზოლვანი სწრაფად და თითქმის მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში 0.5-3 სთ-ში აღწევს. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 70%-ს. პლაზმის ცილებს უკავშირდება მისი 80%.
მაღალი ტროპიზმის გამო, პრეპარატი ადვილად ნაწილდება ბრონქების ლორწოვან გარსსა და ფილტვის ქსოვილში. ამბროქსოლი გადის ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტურ ბარიერებს, მისი კონცენტრაცია ნაყოფის პლაზმაში დედის პლაზმასთან შედარებით 2-4-ჯერ მეტია. პრეპარატი გადადის დედის რძეში. ამბროქსოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 8-10 სთ-ს. T1/2ხანგრძლივდება თირკმლის მძიმე ქრონიკული უკმარისობის დროს და არ იცვლება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას. პრეპარატი პირველად მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში არააქტიური კონიუგატების (დიბრომანტრანილის მჟავა, გლუკურონიდები) წარმოქმნით. ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით: 90% - წყალში ხსნადი მეტაბოლიტების სახით, 5% - უცვლელი სახით. ამბროქსოლი არ განიცდის კუმულაციას.

ჩვენებები:
სასუნთქი სისტემის მწვავე და ქრონიკული დაავადებები, რომელთაც თან ახლავს ნახველის გაძნელებული გამოყოფა: ბრონქიტი, ბრონქიოლიტი, ბრონქული ასთმა, პნევმონია, მუკოვისციდოზი, ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება, ბრონქოექტაზიური დაავადება;
ბრონქებსა და ფილტვებში შეგუბებით მიმდინარე დაავადებების პროფილაქტიკა (ქირურგიული ოპერაციების შემდეგ, ტრავმების დროს და სხვა).

მიღების წესი და დოზირება:
ტაბლეტები:
მოზრდილებსა და ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზემოთ მკურნალობის დაწყებიდან პირველი 2-3 დღის განმავლობაში რეკომენდებულია 1 ტაბლეტი (30 მგ) 3-ჯერ დღეში, შემედგ 1 ტაბლეტი 2-ჯერ ან 1/2 ტაბლეტი (15 მგ) 3-ჯერ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში თერაპიული ეფექტის გასაძლიერებლად შესაძლებელია 2 ტაბლეტის (60 მგ) დანიშვნა 2-ჯერ დღეში.
5-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1/2 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში.
სიროფი:
მოზრდილებსა და ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზემოთ მკურნალობის დაწყებიდან პირველი 2-3 დღის განმავლობაში რეკომენდებულია 10 მლ 3-ჯერ დღეში, შემდეგ 10 მლ 2-ჯერ ან 5 მლ 3-ჯერ დღეში.
მოზრდილებში შესაძლებელია 20 მლ-ის მიღება 2-ჯერ დღეში თერაპიული ეფექტის მისაღწევად.
5-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებული 5 მლ 2-3-ჯერ დღეში.
2-დან 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებულია 2.5 მლ 3-ჯერ დღეში.
2 წლამდე ასაკის ბავშვებში ინიშნება 2.5 მლ 2-ჯერ დღეში.
ლაზოლვანი (ტაბლეტები ან სიროფი) მიიღება ჭამის შემდეგ დიდი რაოდენობის სითხესთან ერთად, რაც ხელს უწყობს პრეპარატის მუკოლიზური მოქმედების გაძლიერებას.
თირკმლის მწვავე უკმარისობის ან ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევის შემთხვევაშისაჭიროა პრეპარატის დოზის შემცირება ან მიღებებს შორის ინტერვალის გაზრდა. მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად ექიმის მიერ და დამოკიდებულია ავადმყოფობის სიმძიმის ხარისხზე. პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენება საჭიროებს ექიმის მეთვალყურეობას. მკურნალობის კურსის გახანგრძლივების შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის 2-ჯერ შემცირება. დოზირების რეჟიმის დარღვევისას მკურნალობის ეფექტი მცირდება.

გვერდითი მოვლენები:
პრეპარატის რეკომენდებული დოზებით მიღებისას გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება.
იშვიათად მოსალოდნელია:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დისპეფსიური მოვლენები;
სასუნთქი სისტემის მხრივ: სასუნთქი გზების ლორწოვანი გარსის სიმშრალე, რინორეა;
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება; ცალკეულ შემთხვევებში - ალერგიული კონტაქტური დერმატიტი; ერთეულ შემთხვევებში - ანაფილაქსიური ტიპის რეაქციები (მათ შორის, ანაფილაქსიური შოკი);
სხვა: ზოგადი სისუსტე, თავის ტკივილი, დიზურია.

უკუჩვენებები:
* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის ან ბრომჰექსინის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:
* ლაზოლვანის გამოყენება ორსულობის I ტრიმესტრში არ არის რეკომენდებული.
* პრეპარატის მიღება ორსულობის II და III ტრიმესტში დასაშვებია იმ  შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.
* პრეპარატი გადადის დედის რძეში, რის გამოც მკურნალობის პერიოდში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები:
* ლაზოლვანი სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის ფუნქციის დარღვევის ან/და ღვიძლის მძიმე დაზიანების შემთხვევაში, მოტორული ბრონქოპათიის დროს, ვინაიდან მოსალოდნელია ნახველის ევაკუაციის შეფერხება.
* სიროფი შეიცავს შაქრის ისეთ შემცვლელებს, როგორიცაა სორბიტოლი და საქარინი, ამიტომ შესაძლებელია პრეპარატის მიღება შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში, მხოლოდ იმ გარემოების გათვალისწინებით, რომ სიროფის ყოველი 5 მლ შეიცავს 1.2 გ სორბიტოლს. სიროფი არ შეიცავს ეთანოლს.
* პრეპარატმა შეიძლება გავლენა იქონიოს კუჭისა და 12-გოჯა წალავის წყლულოვანი დაავადების კლინიკურ სურათზე.
პაციენტი უნდა იყოს ინფორმირებული, რომ მდგომარეობის გაუარესების ან გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა მიმართოს ექიმს.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:პრეპარატი არ მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარსა და ყურადღების კონცენტრაციაზე.

ჭარბი დოზირება:
პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში მოსალოდნელია შემდეგი სიპტომები:გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სხვა დარღვევები, ძლიერი ჰიპერდოზირების შემთხვევაში შესაძლებელია მკვეთრი არტერიული ჰიპოტენზია.
მკურნალობა: პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, ღებინების გამოწვევა, კუჭის ამორეცხვა (მხოლოდ ექსტრემალური ჰიპერდოზირების შემთხვევაში) პრეპარატის მიღებიდან 1-2 სთ-ის განმავლობაში, სითხეების (რძე, ჩაი) ცხიმიანი საკვების მიღება, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის მუდმივი კონტროლი, აუცილებლობის შემთხვევაში - სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
- ლაზოლვანი ხელს უწყობს ბრონქების ლორწოვან გარსსა და ბორონქულ სეკრეტში ანტიმიკრობული საშუალებების (ამოქსიცილინი, ცეფუროქსიმი, ერითრომიცინი, დოქსიციკლინი, სულფანილამიდები) შეღწევას.
- ამბროქსოლის თეოფილინთან ერთად გამოყენებისას იზრდება მისი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში, რაც მკურნალობის ვადის შემცირების შესაძლებლობას იძლევა. მონაცემები ამბროქსოლისა და ბრონქული ასთმის ბაზისურ თერაპიაში გამოყენებული სხვა საშუალებების (ბრონქოდილატატორები, მეთილქსანთინის წარმოებულები, კორტიკოსტეროიდები) ურთიერთქმედების შესახებ არ მოიპოვება.
- არ არის რეკომენდებული პრეპარატის დანიშვნა ხველის საწინააღმდეგო საშუალებებთან (მათ შორის, კოდეინთან) ერთად, რადგან ხველის შესუსტება აფერხებს ნახველის გამოყოფას.
- შესაძლებელია პრეპარატის გამოყენება საგულე გლიკოზიდებთან, დიურეზულ და ტოკოლიზურ საშუალებებთან ერთად.

შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25^oC  ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას. სიროფის გაყინვა დაუშვებელია. ფლაკონის გახსნის შემდეგ სიროფი ვარგისია გამოყენებისათვის 30 დღის განმავლობაში

ქვეყანა: გერმანია

მწარმოებელი: დ.გუსტავ კლეინ Gmbh & CokG

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ანტიფლუ კიდსი(ANTIFLU KIDS)

ფურცელ-ჩანართი

(პაციენტებისთვის)

სავაჭრო დასახელება

ანტიფლუ კიდსი.

სამკურნალწამლო ფორმა      

შიგნის მისაღები ხსნარის მოსამზადებელი ფხვნილი.

აღწერილობა

თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის, კრისტალური ჩანართების შემცველი, ჟოლოს სუსტი სუნის მქონდე, ფხვიერი ფხვნილი.

შემადგენლობა

მოქმედი ნივთიერებები (1 პაკეტში): აცეტამინოფენი 150მგ, ასკორბინის მჟავა 50მგ, ქლორფენირამინის მალეატი 1მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ჟოლოს არომატიზატორი, შაქარი, შაქრის ფხვნილი, ლიმონმჟავა, კრემნიუმის დიოქსიდი, კრემნიუმის გაუწყლოებული დიოქსიდი, ნატრიუმის ციტრატი, სიმინდის სახამებელი, ტიტანის დიოქსიდი, კალციუმის ფოსფატი, წითელი საღებავი FD&C #40 (E129).

ფარმაკოლოგიური თვისებები

აცეტამინოფენი (პარაცეტამოლი) ავლენს ტკივილგამაყუჩებელ, სიცხის დამწევ და ანთებისსაწინააღმდეგო სუსტ ეფექტს.

ასკორბინის მჟავა (ვიტამინი ც) ამაღლებს ინფექციებისადმი ორგანიზმის წინააღმდეგობის უნარს.

ქლორფენირამინის მალეატს გააჩნია ალერგიის საწინააღმდეგო მოქმედება, ამსუბუქებს სიმპტომებს: სურდოს, ცრემლდენას, თვალების და ცხვირის ქავილს.

ფარმაკოკინეტიკა

აცეტამინოფენი აბსორბირდება სწრაფად და სრულად. პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 30-60 წუთის შემდეგ. ღვიძლში მეტაბოლიზმი მიმდინარეობს გლუკორონის მჟავასთან და გოგირდმჟავასთან დაკავშირებული კონიუგატების წარმოქმნით, რომლებიც გამოიყოფა თირკმლით 24 საათის განმავლობაში.

ასკორბინის მჟავა შეიწოვება წვრილ ნაწლავში ფართოდ ნაწილდება და ნაწილობრივ დეპონირდება ქსოვილებში (განსაკუთრებით თირკმელზედაში). პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს დაახლოებით 25%-ს. თუ ორგანიზმში შემოსული მისი რაოდენობა არ აჭარბებს აუცილებელ რაოდენობას, ნაჭარბი გამოიყოფა შარდით.

ქლორფენირამინის მალეატის ბიოტრანსფორმაცია ხორციელდება ღვიძლში. ბავშვებში T_1/2  შეადგენს 9,6-13,1 საათს. მეტაბოლიზმის პროდუქტები და პრეპარატის არამეტაბოლიზირებული ნაწილი გამოიყოფა შარდით. 

მიღების ჩვენებები

გაციების და გრიპის სიმპტომური შემსუბუქებისათვის, 6-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში: გამჭირვალე გამონადენი ცხვირიდან, ცრემლდება, ცემინება, თავის ტკივილი, და კუნთების ტკივილი ან/და ცხელება (ორგანიზმის მომატებული ტემპერატურა).

მიღების წესები და დოზირება

შიგნით მისაღებად 6-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად, 1-პაკეტის შიგთავსის 150 მლ თბილ წყალში წინასწარი გახსნის შემდეგ. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია განმეორებითი მიება 4-6 საათიანი ინტერვალით, მაგრამ არაუმეტეს 4 პაკეტისა დღე-ღამეში.  

მკურნალობის საერთო ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს 3 დღეს.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას პრეპარატის მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს 8 საათს.

გვერდითი მოქმედება

რეკომენდებულ დოზებში პრეპარატი კარგად გადაიტანება.

ქვემოთ ჩამოთვლილი არასასურველი რეაქციები სამკურნალო საშუალებების მიღებისას, დამყარებულია ლიტერატურულ წყაროებზე, ამიტომ სიხშირის კატეგორიები CIOMS III არ არის შესაძლებელი.

ადგილი აქვს შემდეგ გვერდით მოქმედებებს:

ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი, დაღლილობის შეგრძნება, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, მეხსიერების დარღვევა და დეზორიენტაცია, შფოთვა, ძილის დარღვევა, კომა, კრუნჩხვები, დისკინეზია, არანორმალური ქცევა;

საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მხრივ: გულისრევს, ღებინება,  პირის სიმშრალე, მუცელში დისკომფორტი, ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, აპეტიტის დაქვეითება, დისპეფსია, დიარეა, შეკრულობა.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრიდან: გულისცემა, ტაქიკარდია, ჰიპოტენზია.

ენდოკრინული სისტემის მხრივ: ჰიპოგლიკემია (კომის განვითარებამდე);

სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: ანემია, ჰემოლიზური ანემია, განსაკუთრებით პაციენტებში გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტით; თრომბოციტოპენიული პურპურა, ლეიკოპენია, პანციტოპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, მეტჰემოგლობინემია;

სასუნთქი გზების მხრივ: ბრონქოსპაზმი პაციენტებში, რომლებიც მგრძნობიარე არიან აცმ-ს ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ, ან ბრონქიალური ასთმის გამწვავებისას;

ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ: ღვიძლის დაზიანება (როგორც წესი, სიყვითლის გამოვლენის გარეშე), ჰეპატიტი, ასევე დოზადამოკიდებული ღვიძლისმიერი უკმარისობა, ღვიძლის ნეკროზი (დოზადამოკიდებული ეფექტი). ხანგრძლივმა არასათანადო მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ღვიძლის ფიბროზი და ცეროზი.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დაზიანებები: ქავილი, კანზე გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, ალერგიული შეშუპება, კვინკეს შეშუპება, მწვავე გენერალიზირებული ეგზანტემატოზური პუსტულეზი, მდგრადი წამლისმიერი გამონაყარი, პოლიმორფული ერითემა (სტივენს-ჯონსონის სინდრომის ჩათვლით) ტოქსიკური ეპიდერმალური ნეკროზი (ლაიელლას სინდრომი);

იმუნური სისტემის მხრივ: მომატებული მგრძნობელობა (მაგალითად, ალერგიული რეაქცია, ანაფილაქსიური რეაქცია, ანაფილაქსიური შოკი), სიცხის შეგრძნებები.

მხედველობის ორგანოს მხრიდან: მხედველობის დაქვეითება, აკომოდაციის რღვევა, თვალების სიმშრალე, მიდრიაზი; მომატებული თვალშიდა წნევა;

თირკმლისა და შარდგამომყოფი სისტემის მხრიდან: შარდის შეკავება.

არასასურველი რეაქციების შესახებ შეტყობინების წარდგენა

იმ შემთხვევაში თუ აღმოჩნდა არასასურველი რეაქცია აუცილებლად მიმართეთ ექიმს. ეს რეკომენდაცია ვრცელდება ნებისმიერ უარყოფით რეაქციაზე, მათ შორის მათზეც, რომელიც არ არის აღწერილი ფურცელ-ჩანართში. ინფორმაცია არასასურველი რეაქციების შესახებ, თქვენ ასევე შეგიძლიათ შეატყობინოთ ნაციონალურ საინფორმაციო ბაზაში - სამკურნალო საშუალებების არასასურველი რეაქციების შესახებ, ასევე,  მიაწოდოთ ინფორმაციასამკურნალო საშუალებების არაეფექტურობის შესახებ. არასასურველი რეაქციების შეტყობინებით, თქვენ ეხმარებით მიიღოთ მეტი ინფორმაცია პრეპარატის უსაფრთხოებაზე.

უკუჩვენებები

ბავშვთა ასაკი 6 წლამდე; ინდივიდუალური ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ; ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა ღვიძლის მძიმე უკმარისობით ( > 9 ჩაილდა-პიუს შკალით); დახურულკუთხოვანი გლაუკომა; შარდის შეკავება, რომელიც დაკავშირებულია წინამდებარე ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევასთან; ფრუქტოზის აუტანლობა, გლუკოზა/გალაქტოზის მალაბსორბცია ან საქაროზა-იზომალლტაზის უკმარისობა (შემადგენლობაში შაქრის არსებობის გამო); მონოამინოოქსიდაზების ინჰიბიტორების ერთდროული მიღება და მათი მიღება შეწყვეტიდან 2 კვირის განმავლობაში.

ჭარბი დოზირება

მოზრდილებში პარაცეტამოლის 10გ-ზე მეტი დოზის და ბავშვებში 150მგ/კგ-ზე ერთჯერადი მიღებით გამოწვეულმა ჭარბმა დოზირებამ შეიძლება გამოიწვიოს ციტოლიზის გავნითარება, რომელსაც თავის მხრივ შეიძლება მოყვეს ღვიძლის სრული შეუქცევადი ნეკროზი, ღვიძლის უკმარისობა, ენცეფალოპათია, კომის და ლეტალური შედეგების განვითარებაც კი.

ზედოზირების რისკი იზრდება პაციენტებში ისეთი რისკ-ფაქტორებით, როგორიცაა:

-  კარბამაზეპინით ხანგრძლივი მკურნალობა, ასევე ფენობარბიტალით, ფენიტოინით, პრიმიდონით, რიფამპიცინით, კრაზანით ან სხვა პრეპარატებით, რომლებიც ინდუცირებას უწევენ ღვიძლისმიერ ფერმენტებს;

- ალკოჰოლის ჭარბი მოხმარება

-  გლუტათიონის შესაძლებელი დეფიციტი (შეიძლება ადგილი ჰქონდეს კვებითი მოწამვლისას, მუკოვისციდოზისას, აივ-ინფექციისას, შიმშილობისას, კახექსიისას)

აცეტამინოფენის ზედოზირების სიმპტომები: პირველ დღეებში - სიფერმკრთალე, გულისრევა, ღებინება, ანორექსია და მუცლის ტკივილი. ღვიძლის დაზიანებას შეიძლება ადგილი ჰქონდეს 12-48 საათის შემდეგ პრეპარატის მიღებისას. შესაძლოა გლუკოზის მეტაბოლიზმის  ცვლილებები და მეტაბოლური აციდოზი. მძიმე მოწამვლისას ღვიძლისმიერი უკმარისობა შეიძლება პროგრესირდეს ენცეფალოპათიის განვითარებამდე, სისხლდენა, ჰიპოგლიკემია,  ტვინის შეშუპება, სიკვდილი. პაციენტში წელის ტკივილის გამოვლენისას, ჰემატურიის და პროტეინურისსას შეიძლება  ადგილი ჰქონდეს ღვიძლის მწვავე უკმარისობას მწვავე ტუბულარული ნეკროზით, რასაც შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ღვიძლის დაზიანების გარეშედაც.

მკურნალობა. ზედოზირებისას აუცილებელია სასწრაფო სამედიცინო დახმარება. პაციენტი უნდა მიყვანილ იქნას საავადმყოფოში, თუ არ არის გამოვლენილი ადრეული ზედოზირების სიმპტომები.

სიმპტომები შეიძლება იყოს გამოვლენილი გულისრევით და ღებინებით და შეიძლება არ ირეკლავდეს ზედოზირების სიმძიმეს და ორგანოების დაზიანების რისკს. აქტივირებული ნახშირის გამოყენება, მიზანშეწონილია თუ ჭარბი დოზის მიღება მოხდა არაუმეტეს 1 საათის წინ.

აცეტამინოფენის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში უნდა იზომებოდეს 4 საათის მერე ან მოგვიანებით მიღების შემდეგ (კონცენტრაცია, რომელიც გაზომილი იყო უფრო ადრეულ ვადაში, არ არის ზუსტი). N-აცეტილცისტეინით მკურნალობა შეიძლება გამოყენებულ იქნას ზედოზირების მერე 24 საათის განმავლობაში, მაქსიმალური ეფექტი დგება 8 საათის განმავლობაში, შემდეგ ეფექტურობა მნიშვნელოვნად მცირდება. საჭიროებისას პაციენტში ინტრავენურად შეჰყავთ  N-აცეტილცისტეინი რეკომენდებულ დოზებში. ღებინების არ არსებობისას შესაძლებელია გამოყენებულ იქნას მეთიონინი პერორალურად, როგორც ამბულატორიულ ეტაპზე მკურნალობისას ალტერნატიული საშუალება.

ზედოზირების სიმპტომები ქლორფენირამინით: სედაცია, ცნს-ით პარადოქსალური აღგზნებადობა, კრუნჩხვები, ქოშინი, ანტიქოლინერგიული ეფექტები, დისტონიური რეაქციები და არითმია.

მკურნალობა. სიმპტომატიკური და ხელშემწყობი. ძირითადი ყურადღება უნდა დაეთმოს გულის, სუნთქვის, თირკმლის და ღვიძლის ფუნქციების, წყალ-ელექტრონულ ბალანსს.

უკუჩვენებების არარსებობისას და ზედოზირების ცოტა ხნის წინ გამოვლენისას შეიძლება გამოყენებულ იქნას აქტივირებული ნახშირი პერორალურად (ეს არის ყველაზე ეფექტური, თუ პრეპარატის შინაგანად მიღების მომენტიდან გასულია არაუმეტეს 1 საათი). ჰიპოტენზიის და არითმიის მკურნალობა დაწყებული უნდა იყოს დაუყოვნებლივ. კრუნჩხვების გაჩენისას ეფექტურია დიაზეპამი. მძიმე შემთხვევების დროს შესაძლებელია ჰემოპერფუზია.

ასკორბინის მჟავა: არ არის მონაცემები, რომ ამ პროდუქტს შეუძლია გამოიწვიოს ზედოზირება რეკომენდაციების შესაბამისად გამოყენების დროს.

ასკორბინის მჟავის მაღალი დოზები (3გ-ზე მეტი) დროებით შეუძლია გამოიწვიოს ოსმოტიკური დიარეა და კნტ-ის დარღვევა (გულისრევა, დისკომფორტი კუჭის მიდამოში).

უსაფრთხოების ზომები

არ უნდა გაზარდოთ რეკომენდებული დოზა.

ზედოზირების თავიდან აცილების მიზნით პრეპარატი არ უნდა იქნას გამოყენებული სხვა ანტიჰისტამინურ საშუალებებთან ან აცეტამინოფენთან ერთად, მათ შორის გაციების სამკურნალო პრეპარატებთან ერთად.

სუპერინფექციის სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში ან მყარი სიმპტომებისას, მომატებული ტემპერატურის შენარჩუნებისას 3 დღეზე მეტხანს, საჭიროა მკურნალობის სქემის გადახედვა.

სიფრთხილით გამოიყენება ეპილეფსიის დროს, მძიმე გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების, თირკმლის ან ღვიძლის ფუნქციის ზომიერი დაზიანებისას, თანდაყოლილი ჰიპერბილირუბინემიისას (ჟილბერის სინდრომი), გლაუკომის, შარდის შეკავების, წინამდებარე ჯირკვლის გაზრდის, პილოროდუოდენალური ობსტრუქციის, ასთმის, ბრონქიტის, თირეოტოქსიკოზის, მძიმე ჰიპერტენზიის, გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდდროგენაზის მემკვიდრეობით დეფიციტისას, ალკოჰოლიზმის, გლუტათიონის დეფიციტის, ჰიპეროქსალათურიის, სისხლის შედედების დარღვევის, ავთვისებიანი წარმონაქმნების, ჰემოქრომატოზის დროს.

ასკორბინის მჟავამ შეიძლება იქონიოს გავლენა ლაბორატორიულ კვლევებზე.

ყოველი პაკეტი შეიცავს 11,59გ შაქაროზას, რაც მხედბელობაშია მისაღები ყოველდღიურად გამოყენებისას, შაქრის შემცირებული რაოდენობის დიეტის ან დიაბეტის შემთხვევაში.

ორსულობა და ლაქტაცია

აღნიშნული სამკურნალო საშუალება გამოიყენება ბავშვებში. არ არის რეკომენდებული მისი მიღება ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს.

გავლენა ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვაზე

პრეპარატის ძილიანობის გამომწვევი თვისების გათვალისწინებით, საჭიროა მიღებიდან 4 საათის განმავლობაში პაციენტებმა თავი შეიკავონ ისეთი ქმედებებისგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციას.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

პრეპარატი ანტიფლუ კიდსის სხვა სამკურნალო საშუალებასთან ურთიერთქმედების შესახებ ინფორმაცია არ არსებობს.

ცნობილია შემდეგი სახის ურთიერთქმედებაზე რომელიც დამოკიდებულია ცალკეულ მოქმედ ნივთიერებებზე:

პარაცეტამოლი

ქვემოთ მოცემული პრეპარატების და პარაცეტამოლის ურთიერთქმედებისას შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს შემდეგ ურთიერთქმედებებს: კრუნჩხვების საწინააღმდეგო საშუალებები (ფენითიონი, ბარბიტურატები, კარბამაზეპინი), რიფამპიცინი და ალკოჰოლი ზრდის პარაცეტამოლის ჰეპატოტოქსიურობას, პარაცეტამოლის დიდი დოზით გამოყენებას იზონიაზიდთან ერთად ან რიფამპიცინთან შესაძლებელია გაზარდოს ჰეპატოტოქსიურობის სინდრომის რისკი; პარაცეტამოლის აბსორბციის სიჩქარე შესაძლებელია გაიზარდოს მეთოკლოპრამიდისა და დომპერიდონის მიღებისას, სიჩქარის შემცირება შეიძლება გამოიწვიოს ქოლესტირამინის მიღებამ; კუმარინის წარმოებულების ხანგრძლივი გამოყენებისას(მაგალითად: ვარფარინის) პარაცეტამოლთან ერთად შეიძლება გააძლიეროს მისი მოქმედება და გაზარდოს სისხლისხდენის რისკი; პაციენტები, რომლებიც იღებენ პერორალურად ანტიკოაგულანტებს კონსულტაცია უნდა გაიარონ ექიმთან. რეკომენდებულია სისხლის შედედების მონიტორინგი. ტროპისერტონის და გრანისერტონის, 5-ჰიდროქსიტრიპტამინის მე-3 ტიპის რეცეპტორების ანტაგონისტებს შეუძლია მთლიანად გაანეიტრალონ პარაცეტამოლის ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტი ფარმაკოდინამიკური ურთიერთზემოქმედებისგან გამომდინარე. პარაცეტამოლის და AZT-ის (ზიდოვუდინი) ერთდროული მიღება აძლიერებს ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირების  (ნეიტროპენია) ტენდენციას. ამიტომ არ არის რეკომენდებული პარაცეტამოლის მიღება AZT--სთან ერთად ექიმის რეკომენდაციის გარეშე.

ასკორბინის მჟავა

დეფეროქსამინი: ვიტამინ ც შეიძლება გაზარდოს რკინის კანისმიერი ტოქსიურობა, განსაკუთრებით მიოკარდში, და გამოიწვიოს გულის მოქმედების დეკომპენსაცია.

ქლორფენირამინის მალეატი

მაო-ს ინჰიბიტორები არ შეიძლება გამოყენებულ იქნას ანტიჰისტამინურებთან ერთად კომბინაციაში ცნს-ის დაქვეითების გამო, რომელიც პოტენციურ გვერდით ეფექტეს წარმოადგენს. მათ ასევე შეუძლია გაახანგრძლივოს ან გააძლიეროს ანტიჰისტამინების ანტიქოლინერგული მოქმედება.

ქლორფენირამინის მალეატმა შეიძლება გააძლიეროს ბევრი სამკურნალო საშუალების და ნივთიერების დამთრგუნველი მოქმედება ცნს-ზე, ამცირებს რა რეაქციების სისწრაფეს და ყურადღების კონცენტრაციას.

ეს არის მორფინის წარმოებულები (ანალგეტიკები, ხველისსაწინააღმდეგო ნივთიერებები), ნეიროლეპტიკები, ტრანკვილიზატორები, ბარბიტურატები, ბენზოდიაზეპინები, საძილე, სედატიური ანტიდეპრესანტები (ამიტრიპტილინი, მიანსერინი, მირტაზალინი, თიმიპრამინი) H1-ბლოკატორები სედატიური მოქმედებით, ცენტრალური მოქმედების ჰიპოტენზიური საშუალებები, ბაკლოფენი, ტალიდომედი. ეთანოლი აძლიერებს ქლორფენირამინ მალეატის სედატიურ მოქმედებას.

შენახვის პირობები

არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისგან მიუწვდომელ ადგილას.

შენახვის ვადა

3 წელი. პრაპარტის გამოყენება არშეიძლება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

შეფუთვა

5, 8 ან 10 პაკეტი ფურცელ-ჩანართთან ერთად მოთავსებულია კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები

ურეცეპტოდ.

განმცხადებელი/მწარმოებელი ფირმის დასახელება, მისამართი

ბაიერ კონსუმერ კერ აგ

პეტერ მერიან-შტრასე 84, 4052 ბაზელი შვეიცარია

კონტრაკტ ფარმაკალ კორპორეიშიონ,

135 ადამს ავენიუ, ჰოპოგ, ნიუ იორკი, 11788 აშშ.

რიზოპროლი
(RIZOPROL)

სავაჭრო დასახელება
რიზოპროლი, Rizoprol

საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება
ბისოპროლოლი, Bisoprolol

სამკურნალწამლო ფორმა
გარსით დაფარული ტაბლეტები
აღწერილობა
რიზოპროლი 5 მგ: გულის ფორმის ღია ყვითელი ტაბლეტები გამყოფი ხაზით (ჭდით).
რიზოპროლი 10 მგ: გულის ფორმის ღია ვარდისფერი ტაბლეტები გამყოფი ხაზით (ჭდით).

შემადგენლობა
შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: ბისოპროლოლის ფუმარატი (2:1) 5მგ ან 10 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, სიმინდის სახამებელი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, უწყლო კოლოიდური სილიციუმი.
გარსის შემადგენლობა: ჰიპრომელოზა 5, მაკროგოლი 400, რკინის ოქსიდის ჰიდრატი _ ყვითელი (5 მგ-იანი დოზისთვის) ან რკინის I.I.I. ოქსიდი_ წითელი (10 მგ-იანი დოზისთვის), ტიტანის დიოქსიდი.

პრეპარატის ათქ კოდი C07AB07

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
სელექციური β1-ადრენობლოკატორები

ფარმაკოლოგიური თვისებები
რიზოპროლი მიეკუთვნება β1-ადრენობლოკატორებს, შერჩევითად მოქმედებს β1-ადრენერგულ რეცეპტორებზე შინაგანი სიმპათომიმეტური აქტივობის გარეშე. თერაპიულ დოზებში არ გააჩნია შინაგანი სიმპათომიმეტური აქტივობა და კლინიკურად მნიშვნელოვანი მემბრანომასტაბილიზებელი თვისებები.
რიზოპროლს ახასიათებს ჰიპოტენზიური, ანტიარითმიული, ანტიანგინური მოქმედება; აბლოკირებს რა გულის β1-ადრენორეცეპტორებს, ამცირებს კატექოლამინებით სტიმულირებული ატფ-დან ცამფ-ის წარმოქმნის პროცესს, ამცირებს კალციუმის იონების უჯრედშიდა ნაკადს, აიშვიათებს გულის შეკუმშვათა რიცხვს, თრგუნავს გამტარებლობას, ამცირებს მიოკარდიუმის კუმშვადობას.
რიზოპროლი ახორციელებს ჰიპოტენზიურ მოქმედებას გულის მიერ გადმოსროლილი სისხლის მოცულობის შემცირების ხარჯზე, მოქმედებს რა აორტის რკალისა და კაროტიდული სინუსის ბარორეცეპტორებზე,  და თრგუნავს თირკმლის მიერ რენინის სეკრეციას. ხანგრძლივი მიღებისას რიზოპროლი ამცირებს პირველადად მომატებულ სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიულ წინააღმდეგობას. პრეპარატს გააჩნია ანტიანგინური მოქმედება. აქვეითებს მიოკარდიუმის ჟანგბადისადმი მოთხოვნილებას გულის შეკუმშვათა რიცხვის, გულის მიერ გადმოსროლილი სისხლის მოცულობის და არტერიული წნევის შემცირების ხარჯზე. ასევე აუმჯობესებს მიოკარდიუმის ჟანგბადით მომარაგებას საბოლოო დიასტოლური წნევის შემცირების და დიასტოლის გახანგრძლივების ხარჯზე.
ანტიარითმიული ეფექტი ვლინდება არითმოგენულ რეცეპტორებზე დამთრგუნველი მოქმედებით.; პრეპარატი აფერხებს იმპულსების გატარებას ანტეგრადული და, ნაკლებად, რეტროგრადული მიმართულებით ატრიოვენტრიკულური კვანძის და სხვა დამატებითი გზების საშუალებით.
გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს რიზოპროლი თრგუნავს გააქტიურებულ სიმპატო-ადრენალურ და რენინ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემებს, რაც აუმჯობესებს დაავადების მიმდინარეობას.
თერაპიულ დოზებში არ ახასიათებს კარდიოდეპრესიული მოქმედება, არ ახდენს გავლენას გლუკოზის ცვლაზე და არ იწვევს ნატრიუმის იონების შეკავებას ორგანიზმში.

ფარმაკოკინეტიკა
პერორალურად მიღებისას შეიწოვება 80-90%-ით. საკვების მიღება არ ახდენს გავლენას აბსორბციაზე. Cmax მიიღწევა 2-4 საათის შემდეგ. პლაზმის ცილებთან შეკავშირებულია 30%-ით. T1/2_ 9-12 საათია. პრეპარატის 98%-ზე მეტი გამოიყოფა თირკმლებით (50% - შეუცვლელი, დანარჩენი - არააქტიური მეტაბოლიტების სახით), 2%_ ფეკალიებით. ჰემატოენცეფალური და პლაცენტური ბარიერების განვლადობა დაბალია, სეკრეცია დედის რძესთან ერთად _ უმნიშვნელო.

ჩვენებები
-არტერიული ჰიპერტენზია;
-გულის იშემიური დაავადება (სტენოკარდია);
-პოსტინფარქტული პერიოდი;
-გულის შეკუმშვათა რითმის დარღვევა (სინუსური ტაქიკარდია, პარკუჭზედა და პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია);
-არითმია მიტრალური სარქვლის პროლაფსის, თირეოტოქსიკოზის ფონზე;
-გულის ქრონიკული უკმარისობა.

უკუჩვენებები
- კარდიოგენური შოკი;
- II და III ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა;
-სინუსის კვანძის სისუსტის სინდრომი;
-გამოხატული სინოატრიალური ბლოკადა;
-არტერიული ჰიპოტენზია (90 მმ. ვწყ. სვ-ზე დაბალი სისტოლური არტერიული წნევა);
-ბრონქოსპაზმისადმი მიდრეკილება (ბრონქული ასთმა, სასუნთქი გზების ობსტრუქციული დაავადებები);
-პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევის გვიანი სტადიები;
-ბრადიკარდია (გულის შეკუმშვათა რიცხვი _ 60-ზე ნაკლები წუთში) და არტერიული ჰიპოტენზია (სისტოლური არტერიული წნევა 100 მმ ვწყ. სვ-ზე ნაკლები) გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებში;
-მონოამინოოქსიდაზას ინჰიბიტორების ერთდროული მიღება (B ჯგუფის მონოამინოოქსიდაზას ინჰიბიტორების გარდა);
-პრეპარატის კომპონენტებისადმი ჰიპერმგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები
საჭიროა სიფრთხილის დაცვა შემდეგ შემთხვევებში:
-შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტების მკურნალობა სისხლში შაქრის შემცველობის მნიშვნელოვანი მერყეობით; შესაძლებელია ჰიპოგლიკემიის სიმპტომების შენიღბვა;
-მკაცრი დიეტა;
-მეტაბოლური აციდოზის მქონე პაციენტების მკურნალობა;
-თირეოტოქსიკოზის მქონე პაციენტების მკურნალობა;
-მძიმე ფორმით გამოხატული ჰიპერმგრძნობელობის მქონე პაციენტების მკურნალობა;
-მადესენსიბილიზებელი თერაპიის ჩატარება;
- I ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა;
-ვაზოსპასტიური სტენოკარდია (პრინცმეტალის სტენოკარდია).
ანამნეზში ფსორიაზზე მითითების შემთხვევაში რიზოპროლი ინიშნება მხოლოდ მკურნალობის რისკისა და სარგებლის გულდასმით შეფასების შემდეგ. ფეოქრომოციტომის არსებობისას რიზოპროლი მიზანშეწონილია დაინიშნოს მხოლოდ α-ადრენობლოკატორების მიღების შემდგომ.
გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს რიზოპროლი არ ინიშნება დაავადების გამწვავების ან დეკომპენსაციის ფაზაში, როდესაც საჭირო ხდება დადებითი ინოტროპული ეფექტის მქონე პრეპარატების ინტრავენური შეყვანა.

პრეპარატის გავლენა ავტოტრანსპორტის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე
საჭიროა სიფრთხილის დაცვა ტრანსპორტის მართვისას, ან ისეთი სამუშაოს შესრულებისას, რომელიც მოითხოვს განსაკუთრებულ ყურადღებას. სხვადასხვა სახის ინდივიდუალრი რეაქციების განვითარების გამო შესაძლოა დაქვეითდეს  სატრანსპორტო საშუალების ან მოწყობილობების მართვის უნარი. ეს განასაკუთრებით ეხება მკურნალობის საწყის სტადიას, როდესაც ხდება დოზის გაზრდა, სხვა საშუალებების გამოყენება ან ალკოჰოლის მიღება.

ორსულობა
ორსულობისას პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როცა სარგებელი დედისთვის აღემატება პოტენციურ რისკს ახალშობილისთვის.

გვერდითი მოვლენები
შესაძლოა აღინიშნოს შემდეგი გვერდითი მოვლენები:
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, წონასწორობის დარღვევა, სინკოპე, თავის ტკივილი, პარესთეზია, მომატებული აგზნებადობა, განგაშის გრძნობა, მოუსვენრობა, ყურადღების და მეხსიერების დაქვეითება. ჩვეულებრივ ეს მოვლენები მსუბუქადაა გამოხატული და, როგორც წესი, ქრება მკურნალობის დაწყებიდან 1-2 კვირის განმავლობაში.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება ბრადიკარდია, გულისცემის გაძლიერება, რითმის დარღვევის სხვა სახეები, კიდურების გაციება, შარკოს სინდრომი, ორთოსტატიული ჰიპოტენზია და ქოშინი ფიზიკური დატვირთვის დროს.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ზოგჯერ: ტკივილი მუცელში, გასტრიტი, დისპეპსია, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ყაბზობა.
საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება ტკივილი სახსრებში, ართროპათია, ზურგის, კისრის ტკივილი, კუნთთა სისუსტე, კრუნჩხვები, ტრემორი.
კანის მხრივ: გამონაყარი, აკნე (ფერიმჭამელები), კანის გაღიზიანება, ქავილი, შეშუპება, გაძლიერებული ოფლდენა, დერმატიტი, კვინკეს შეშუპება.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: იშვიათად აღინიშნება ქოშინი, ბრონქოსპაზმი, ხველა.

მიღების წესი და დოზირება
რეკომენდებულია რიზოპროლის მიღება დილით უზმოზე ან საუზმის დროს, დაუღეჭავად, დიდი რაოდენობის სითხესთან ერთად.
დოზირების რეჟიმი ინდივიდუალურია, დოზის გაზრდისას საჭიროა არტერიული წნევის და პულსის კონტროლი.
-არტერიული ჰიპერტენზია: საწყისი დოზაა 5 მგ/დღეში. მსუბუქი არტერიული ჰიპერტენზიის დროს  (დიასტოლური არტერიული წნევა 105 მმ. ვწყ. სვ-ზე ნაკლები) _ 2,5 მგ/დღეში. საჭიროების შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 10 მგ-მდე დღეში. დოზის შემდგომი ზრდა დასაშვებია ექიმის კონტროლით.
-დაძაბვის სტენოკარდია: ინიშნება 5 მგ დღეში. აუცილებლობის დროს შესაძლოა დოზის გაზრდა 10 მგ-მდე დღეში. დოზის შემდგომი მომატება დასაშვებია ექიმის კონტროლით.
-გულის ქრონიკული უკმარისობა: რიზოპროლი ენიშნებათ პაციენტებს გულის ქრონიკული უკმარისობის ზომიერი ან მძიმე ფორმით (განდევნის ფრაქცია

დოზირების რეჟიმი გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს

მიღების დრო                             დოზირების რეჟიმი
პირველი კვირა                   საწყისი დოზა 1,25 მგ/დღეში
მე-2 კვირა                               2,5 მგ/დღეში
მე-3 კვირა                               3,75 მგ/დღეში
მე-4-8 კვირა                               5 მგ/დღეში
მე-9-12 კვირა                             7,5 მგ/დღეში
მე-13 კვირიდან                მაქსიმალური დოზა 10 მგ/დღეში

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა მოზრდილებისთვის_ 20მგ.
გულის ქრონიკული უკმარისობით დაავადებულებს პრეპარატი ენიშნებათ  ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან კომბინაციაში (ან სხვა ვაზოდილატატორებთან ერთად აგფ-ინჰიბიტორების აუტანლობის შემთხვევაში), დიურეტიკებთან, ან, საჭიროების შემთხვევაში, საგულე გლიკოზიდებთან ერთად.
რეკომენდებულია პრეპარატის მოხსნა დოზის თანდათან შემცირებით.
პაციენტებს ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციის მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის დარღვევით, ასევე ასაკოვან პირებს დოზირების რეჟიმის კორექცია, როგორც წესი, არ ესაჭიროებათ.
პაციენტებისათვის თირკმლისა (კრეატინინის კლირენსი რიზოპროლით მკურნალობის კურსი ხანგრძლივია, დოზის შეცვლა არ შეიძლება ექიმის გარეშე.
არ შეიძლება რიზოპროლით მკურნალობის უეცარი შეწყვეტა. მკურნალობის კურსი უნდა დასრულდეს, როგორც წესი, დოზის ნელი, თანდათანობითი კლებით.

დოზის გადაჭარბება (ჰიპერდოზირება)
სიმპტომები: ბრადიკარდია, არტერიული ჰიპოტენზია, გულის უკმარისობა, ბრონქოსპაზმი.
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხავა, აქტივირებული (გააქტივებული) ნახშირის მიღება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
რიზოპროლის და შემდეგი მედიკამენტების ერთდროული მიღებისას:
-ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების მიღებისას შესაძლოა გაძლიერდეს ამ უკანასკნელთა მოქმედება;
-რეზერპინის, ალფა-მეთილდოფას, კლონიდინის, სათითურას პრეპარატების ან გუანფაცინის მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს გულის შეკუმშვათა სიხშირის მკვეთრი შემცირება;
-ვერაპამილის ან დილთიაზემის ან სხვა ანტიარითმიული პრეპარატების მიღებისას შესაძლოა არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითება, გულის შეკუმშვათა რიცხვის შემცირება, ასევე არითმიის ან/და გულის უკმარისობის განვითარება (აუცილებელია ექიმის გაძლიერებული კონტროლი). რიზოპროლით მკურნალობის ფონზე არ არის მიზანშეწონილი კალციუმის არხების ბლოკატორების და ანტიარითმიული პრეპარატების ინტრავენური შეყვანა.;
-ერგოტამინის ნაწარმების (მათ შორის შაკიკის სამკურნალოდ გამოყენებული ერგოტამინშემცველი საშუალებების) მიღებისას შესაძლებელია პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევების  გაღრმავება;
-რიფამპიცინის მიღებისას შესაძლოა რიზოპროლის T1/2-ის უმნიშვნელო შემცირება (რიზოპროლის დოზის გაზრდა ჩვეულებრივ არ არის საჭირო);
-ინსულინის ან სხვა პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების მიღებისას შესაძლოა ჰიპოგლიკემიური მოქმედების გაძლიერება. ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები ინიღბება ან სუსტდება (აუცილებელია სისხლის პლაზმაში გლუკოზის დონის მუდმივი კონტროლი);
-ნიფედიპინი ან დიჰიდროპირიდინის წარმოებული კალციუმის არხების სხვა ბლოკატორები აძლიერებენ რიზოპროლის ანტიჰიპერტენზიულ მოქმედებას.

გამოშვების ფორმა
შემოგარსული ტაბლეტები. 10 ტაბლეტი ფირფიტაზე.
3 ფირფიტა გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები
ინახება მშრალ ადგილას არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა
3 წელი წარმოების თარიღიდან
პრეპარატის გამოყენება ვადის გასვლის შემდეგ არ შეიძლება .

აფთიაქიდან გაცემის პირობა: 
გაიცემა რეცეპტით.

მწარმოებელი:
რიზოპროლი წარმოადგენს კომპანიის “როტაფარმ” ინგლისი პროდუქტსა და სავაჭრო მარკას.
დამზადებულია:
“გლობალ ნაპი ფარმაცეუტიკალსი”
მეორე სამრეწველო ზონა, #40, ქუჩა #18, სიქს ოვ ოქტობერ სიტი, გიზა, ეგვიპტე.

ქვეყანა: ინდოეთი

მწარმოებელი: რატნამანი ჰეალსქეა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული