ქვეყანა: გერმანია

მწარმოებელი: დ.გუსტავ კლეინ Gmbh & CokG

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ანტიფლუ კიდსი(ANTIFLU KIDS)

ფურცელ-ჩანართი

(პაციენტებისთვის)

სავაჭრო დასახელება

ანტიფლუ კიდსი.

სამკურნალწამლო ფორმა      

შიგნის მისაღები ხსნარის მოსამზადებელი ფხვნილი.

აღწერილობა

თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის, კრისტალური ჩანართების შემცველი, ჟოლოს სუსტი სუნის მქონდე, ფხვიერი ფხვნილი.

შემადგენლობა

მოქმედი ნივთიერებები (1 პაკეტში): აცეტამინოფენი 150მგ, ასკორბინის მჟავა 50მგ, ქლორფენირამინის მალეატი 1მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ჟოლოს არომატიზატორი, შაქარი, შაქრის ფხვნილი, ლიმონმჟავა, კრემნიუმის დიოქსიდი, კრემნიუმის გაუწყლოებული დიოქსიდი, ნატრიუმის ციტრატი, სიმინდის სახამებელი, ტიტანის დიოქსიდი, კალციუმის ფოსფატი, წითელი საღებავი FD&C #40 (E129).

ფარმაკოლოგიური თვისებები

აცეტამინოფენი (პარაცეტამოლი) ავლენს ტკივილგამაყუჩებელ, სიცხის დამწევ და ანთებისსაწინააღმდეგო სუსტ ეფექტს.

ასკორბინის მჟავა (ვიტამინი ც) ამაღლებს ინფექციებისადმი ორგანიზმის წინააღმდეგობის უნარს.

ქლორფენირამინის მალეატს გააჩნია ალერგიის საწინააღმდეგო მოქმედება, ამსუბუქებს სიმპტომებს: სურდოს, ცრემლდენას, თვალების და ცხვირის ქავილს.

ფარმაკოკინეტიკა

აცეტამინოფენი აბსორბირდება სწრაფად და სრულად. პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 30-60 წუთის შემდეგ. ღვიძლში მეტაბოლიზმი მიმდინარეობს გლუკორონის მჟავასთან და გოგირდმჟავასთან დაკავშირებული კონიუგატების წარმოქმნით, რომლებიც გამოიყოფა თირკმლით 24 საათის განმავლობაში.

ასკორბინის მჟავა შეიწოვება წვრილ ნაწლავში ფართოდ ნაწილდება და ნაწილობრივ დეპონირდება ქსოვილებში (განსაკუთრებით თირკმელზედაში). პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს დაახლოებით 25%-ს. თუ ორგანიზმში შემოსული მისი რაოდენობა არ აჭარბებს აუცილებელ რაოდენობას, ნაჭარბი გამოიყოფა შარდით.

ქლორფენირამინის მალეატის ბიოტრანსფორმაცია ხორციელდება ღვიძლში. ბავშვებში T_1/2  შეადგენს 9,6-13,1 საათს. მეტაბოლიზმის პროდუქტები და პრეპარატის არამეტაბოლიზირებული ნაწილი გამოიყოფა შარდით. 

მიღების ჩვენებები

გაციების და გრიპის სიმპტომური შემსუბუქებისათვის, 6-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში: გამჭირვალე გამონადენი ცხვირიდან, ცრემლდება, ცემინება, თავის ტკივილი, და კუნთების ტკივილი ან/და ცხელება (ორგანიზმის მომატებული ტემპერატურა).

მიღების წესები და დოზირება

შიგნით მისაღებად 6-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად, 1-პაკეტის შიგთავსის 150 მლ თბილ წყალში წინასწარი გახსნის შემდეგ. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია განმეორებითი მიება 4-6 საათიანი ინტერვალით, მაგრამ არაუმეტეს 4 პაკეტისა დღე-ღამეში.  

მკურნალობის საერთო ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს 3 დღეს.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას პრეპარატის მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს 8 საათს.

გვერდითი მოქმედება

რეკომენდებულ დოზებში პრეპარატი კარგად გადაიტანება.

ქვემოთ ჩამოთვლილი არასასურველი რეაქციები სამკურნალო საშუალებების მიღებისას, დამყარებულია ლიტერატურულ წყაროებზე, ამიტომ სიხშირის კატეგორიები CIOMS III არ არის შესაძლებელი.

ადგილი აქვს შემდეგ გვერდით მოქმედებებს:

ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი, დაღლილობის შეგრძნება, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, მეხსიერების დარღვევა და დეზორიენტაცია, შფოთვა, ძილის დარღვევა, კომა, კრუნჩხვები, დისკინეზია, არანორმალური ქცევა;

საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მხრივ: გულისრევს, ღებინება,  პირის სიმშრალე, მუცელში დისკომფორტი, ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, აპეტიტის დაქვეითება, დისპეფსია, დიარეა, შეკრულობა.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრიდან: გულისცემა, ტაქიკარდია, ჰიპოტენზია.

ენდოკრინული სისტემის მხრივ: ჰიპოგლიკემია (კომის განვითარებამდე);

სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: ანემია, ჰემოლიზური ანემია, განსაკუთრებით პაციენტებში გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტით; თრომბოციტოპენიული პურპურა, ლეიკოპენია, პანციტოპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, მეტჰემოგლობინემია;

სასუნთქი გზების მხრივ: ბრონქოსპაზმი პაციენტებში, რომლებიც მგრძნობიარე არიან აცმ-ს ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ, ან ბრონქიალური ასთმის გამწვავებისას;

ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ: ღვიძლის დაზიანება (როგორც წესი, სიყვითლის გამოვლენის გარეშე), ჰეპატიტი, ასევე დოზადამოკიდებული ღვიძლისმიერი უკმარისობა, ღვიძლის ნეკროზი (დოზადამოკიდებული ეფექტი). ხანგრძლივმა არასათანადო მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ღვიძლის ფიბროზი და ცეროზი.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დაზიანებები: ქავილი, კანზე გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, ალერგიული შეშუპება, კვინკეს შეშუპება, მწვავე გენერალიზირებული ეგზანტემატოზური პუსტულეზი, მდგრადი წამლისმიერი გამონაყარი, პოლიმორფული ერითემა (სტივენს-ჯონსონის სინდრომის ჩათვლით) ტოქსიკური ეპიდერმალური ნეკროზი (ლაიელლას სინდრომი);

იმუნური სისტემის მხრივ: მომატებული მგრძნობელობა (მაგალითად, ალერგიული რეაქცია, ანაფილაქსიური რეაქცია, ანაფილაქსიური შოკი), სიცხის შეგრძნებები.

მხედველობის ორგანოს მხრიდან: მხედველობის დაქვეითება, აკომოდაციის რღვევა, თვალების სიმშრალე, მიდრიაზი; მომატებული თვალშიდა წნევა;

თირკმლისა და შარდგამომყოფი სისტემის მხრიდან: შარდის შეკავება.

არასასურველი რეაქციების შესახებ შეტყობინების წარდგენა

იმ შემთხვევაში თუ აღმოჩნდა არასასურველი რეაქცია აუცილებლად მიმართეთ ექიმს. ეს რეკომენდაცია ვრცელდება ნებისმიერ უარყოფით რეაქციაზე, მათ შორის მათზეც, რომელიც არ არის აღწერილი ფურცელ-ჩანართში. ინფორმაცია არასასურველი რეაქციების შესახებ, თქვენ ასევე შეგიძლიათ შეატყობინოთ ნაციონალურ საინფორმაციო ბაზაში – სამკურნალო საშუალებების არასასურველი რეაქციების შესახებ, ასევე,  მიაწოდოთ ინფორმაციასამკურნალო საშუალებების არაეფექტურობის შესახებ. არასასურველი რეაქციების შეტყობინებით, თქვენ ეხმარებით მიიღოთ მეტი ინფორმაცია პრეპარატის უსაფრთხოებაზე.

უკუჩვენებები

ბავშვთა ასაკი 6 წლამდე; ინდივიდუალური ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ; ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა ღვიძლის მძიმე უკმარისობით ( > 9 ჩაილდა-პიუს შკალით); დახურულკუთხოვანი გლაუკომა; შარდის შეკავება, რომელიც დაკავშირებულია წინამდებარე ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევასთან; ფრუქტოზის აუტანლობა, გლუკოზა/გალაქტოზის მალაბსორბცია ან საქაროზა-იზომალლტაზის უკმარისობა (შემადგენლობაში შაქრის არსებობის გამო); მონოამინოოქსიდაზების ინჰიბიტორების ერთდროული მიღება და მათი მიღება შეწყვეტიდან 2 კვირის განმავლობაში.

ჭარბი დოზირება

მოზრდილებში პარაცეტამოლის 10გ-ზე მეტი დოზის და ბავშვებში 150მგ/კგ-ზე ერთჯერადი მიღებით გამოწვეულმა ჭარბმა დოზირებამ შეიძლება გამოიწვიოს ციტოლიზის გავნითარება, რომელსაც თავის მხრივ შეიძლება მოყვეს ღვიძლის სრული შეუქცევადი ნეკროზი, ღვიძლის უკმარისობა, ენცეფალოპათია, კომის და ლეტალური შედეგების განვითარებაც კი.

ზედოზირების რისკი იზრდება პაციენტებში ისეთი რისკ-ფაქტორებით, როგორიცაა:

–  კარბამაზეპინით ხანგრძლივი მკურნალობა, ასევე ფენობარბიტალით, ფენიტოინით, პრიმიდონით, რიფამპიცინით, კრაზანით ან სხვა პრეპარატებით, რომლებიც ინდუცირებას უწევენ ღვიძლისმიერ ფერმენტებს;

– ალკოჰოლის ჭარბი მოხმარება

–  გლუტათიონის შესაძლებელი დეფიციტი (შეიძლება ადგილი ჰქონდეს კვებითი მოწამვლისას, მუკოვისციდოზისას, აივ-ინფექციისას, შიმშილობისას, კახექსიისას)

აცეტამინოფენის ზედოზირების სიმპტომები: პირველ დღეებში – სიფერმკრთალე, გულისრევა, ღებინება, ანორექსია და მუცლის ტკივილი. ღვიძლის დაზიანებას შეიძლება ადგილი ჰქონდეს 12-48 საათის შემდეგ პრეპარატის მიღებისას. შესაძლოა გლუკოზის მეტაბოლიზმის  ცვლილებები და მეტაბოლური აციდოზი. მძიმე მოწამვლისას ღვიძლისმიერი უკმარისობა შეიძლება პროგრესირდეს ენცეფალოპათიის განვითარებამდე, სისხლდენა, ჰიპოგლიკემია,  ტვინის შეშუპება, სიკვდილი. პაციენტში წელის ტკივილის გამოვლენისას, ჰემატურიის და პროტეინურისსას შეიძლება  ადგილი ჰქონდეს ღვიძლის მწვავე უკმარისობას მწვავე ტუბულარული ნეკროზით, რასაც შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ღვიძლის დაზიანების გარეშედაც.

მკურნალობა. ზედოზირებისას აუცილებელია სასწრაფო სამედიცინო დახმარება. პაციენტი უნდა მიყვანილ იქნას საავადმყოფოში, თუ არ არის გამოვლენილი ადრეული ზედოზირების სიმპტომები.

სიმპტომები შეიძლება იყოს გამოვლენილი გულისრევით და ღებინებით და შეიძლება არ ირეკლავდეს ზედოზირების სიმძიმეს და ორგანოების დაზიანების რისკს. აქტივირებული ნახშირის გამოყენება, მიზანშეწონილია თუ ჭარბი დოზის მიღება მოხდა არაუმეტეს 1 საათის წინ.

აცეტამინოფენის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში უნდა იზომებოდეს 4 საათის მერე ან მოგვიანებით მიღების შემდეგ (კონცენტრაცია, რომელიც გაზომილი იყო უფრო ადრეულ ვადაში, არ არის ზუსტი). N-აცეტილცისტეინით მკურნალობა შეიძლება გამოყენებულ იქნას ზედოზირების მერე 24 საათის განმავლობაში, მაქსიმალური ეფექტი დგება 8 საათის განმავლობაში, შემდეგ ეფექტურობა მნიშვნელოვნად მცირდება. საჭიროებისას პაციენტში ინტრავენურად შეჰყავთ  N-აცეტილცისტეინი რეკომენდებულ დოზებში. ღებინების არ არსებობისას შესაძლებელია გამოყენებულ იქნას მეთიონინი პერორალურად, როგორც ამბულატორიულ ეტაპზე მკურნალობისას ალტერნატიული საშუალება.

ზედოზირების სიმპტომები ქლორფენირამინით: სედაცია, ცნს-ით პარადოქსალური აღგზნებადობა, კრუნჩხვები, ქოშინი, ანტიქოლინერგიული ეფექტები, დისტონიური რეაქციები და არითმია.

მკურნალობა. სიმპტომატიკური და ხელშემწყობი. ძირითადი ყურადღება უნდა დაეთმოს გულის, სუნთქვის, თირკმლის და ღვიძლის ფუნქციების, წყალ-ელექტრონულ ბალანსს.

უკუჩვენებების არარსებობისას და ზედოზირების ცოტა ხნის წინ გამოვლენისას შეიძლება გამოყენებულ იქნას აქტივირებული ნახშირი პერორალურად (ეს არის ყველაზე ეფექტური, თუ პრეპარატის შინაგანად მიღების მომენტიდან გასულია არაუმეტეს 1 საათი). ჰიპოტენზიის და არითმიის მკურნალობა დაწყებული უნდა იყოს დაუყოვნებლივ. კრუნჩხვების გაჩენისას ეფექტურია დიაზეპამი. მძიმე შემთხვევების დროს შესაძლებელია ჰემოპერფუზია.

ასკორბინის მჟავა: არ არის მონაცემები, რომ ამ პროდუქტს შეუძლია გამოიწვიოს ზედოზირება რეკომენდაციების შესაბამისად გამოყენების დროს.

ასკორბინის მჟავის მაღალი დოზები (3გ-ზე მეტი) დროებით შეუძლია გამოიწვიოს ოსმოტიკური დიარეა და კნტ-ის დარღვევა (გულისრევა, დისკომფორტი კუჭის მიდამოში).

უსაფრთხოების ზომები

არ უნდა გაზარდოთ რეკომენდებული დოზა.

ზედოზირების თავიდან აცილების მიზნით პრეპარატი არ უნდა იქნას გამოყენებული სხვა ანტიჰისტამინურ საშუალებებთან ან აცეტამინოფენთან ერთად, მათ შორის გაციების სამკურნალო პრეპარატებთან ერთად.

სუპერინფექციის სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში ან მყარი სიმპტომებისას, მომატებული ტემპერატურის შენარჩუნებისას 3 დღეზე მეტხანს, საჭიროა მკურნალობის სქემის გადახედვა.

სიფრთხილით გამოიყენება ეპილეფსიის დროს, მძიმე გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების, თირკმლის ან ღვიძლის ფუნქციის ზომიერი დაზიანებისას, თანდაყოლილი ჰიპერბილირუბინემიისას (ჟილბერის სინდრომი), გლაუკომის, შარდის შეკავების, წინამდებარე ჯირკვლის გაზრდის, პილოროდუოდენალური ობსტრუქციის, ასთმის, ბრონქიტის, თირეოტოქსიკოზის, მძიმე ჰიპერტენზიის, გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდდროგენაზის მემკვიდრეობით დეფიციტისას, ალკოჰოლიზმის, გლუტათიონის დეფიციტის, ჰიპეროქსალათურიის, სისხლის შედედების დარღვევის, ავთვისებიანი წარმონაქმნების, ჰემოქრომატოზის დროს.

ასკორბინის მჟავამ შეიძლება იქონიოს გავლენა ლაბორატორიულ კვლევებზე.

ყოველი პაკეტი შეიცავს 11,59გ შაქაროზას, რაც მხედბელობაშია მისაღები ყოველდღიურად გამოყენებისას, შაქრის შემცირებული რაოდენობის დიეტის ან დიაბეტის შემთხვევაში.

ორსულობა და ლაქტაცია

აღნიშნული სამკურნალო საშუალება გამოიყენება ბავშვებში. არ არის რეკომენდებული მისი მიღება ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს.

გავლენა ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვაზე

პრეპარატის ძილიანობის გამომწვევი თვისების გათვალისწინებით, საჭიროა მიღებიდან 4 საათის განმავლობაში პაციენტებმა თავი შეიკავონ ისეთი ქმედებებისგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციას.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

პრეპარატი ანტიფლუ კიდსის სხვა სამკურნალო საშუალებასთან ურთიერთქმედების შესახებ ინფორმაცია არ არსებობს.

ცნობილია შემდეგი სახის ურთიერთქმედებაზე რომელიც დამოკიდებულია ცალკეულ მოქმედ ნივთიერებებზე:

პარაცეტამოლი

ქვემოთ მოცემული პრეპარატების და პარაცეტამოლის ურთიერთქმედებისას შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს შემდეგ ურთიერთქმედებებს: კრუნჩხვების საწინააღმდეგო საშუალებები (ფენითიონი, ბარბიტურატები, კარბამაზეპინი), რიფამპიცინი და ალკოჰოლი ზრდის პარაცეტამოლის ჰეპატოტოქსიურობას, პარაცეტამოლის დიდი დოზით გამოყენებას იზონიაზიდთან ერთად ან რიფამპიცინთან შესაძლებელია გაზარდოს ჰეპატოტოქსიურობის სინდრომის რისკი; პარაცეტამოლის აბსორბციის სიჩქარე შესაძლებელია გაიზარდოს მეთოკლოპრამიდისა და დომპერიდონის მიღებისას, სიჩქარის შემცირება შეიძლება გამოიწვიოს ქოლესტირამინის მიღებამ; კუმარინის წარმოებულების ხანგრძლივი გამოყენებისას(მაგალითად: ვარფარინის) პარაცეტამოლთან ერთად შეიძლება გააძლიეროს მისი მოქმედება და გაზარდოს სისხლისხდენის რისკი; პაციენტები, რომლებიც იღებენ პერორალურად ანტიკოაგულანტებს კონსულტაცია უნდა გაიარონ ექიმთან. რეკომენდებულია სისხლის შედედების მონიტორინგი. ტროპისერტონის და გრანისერტონის, 5-ჰიდროქსიტრიპტამინის მე-3 ტიპის რეცეპტორების ანტაგონისტებს შეუძლია მთლიანად გაანეიტრალონ პარაცეტამოლის ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტი ფარმაკოდინამიკური ურთიერთზემოქმედებისგან გამომდინარე. პარაცეტამოლის და AZT-ის (ზიდოვუდინი) ერთდროული მიღება აძლიერებს ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირების  (ნეიტროპენია) ტენდენციას. ამიტომ არ არის რეკომენდებული პარაცეტამოლის მიღება AZT–სთან ერთად ექიმის რეკომენდაციის გარეშე.

ასკორბინის მჟავა

დეფეროქსამინი: ვიტამინ ც შეიძლება გაზარდოს რკინის კანისმიერი ტოქსიურობა, განსაკუთრებით მიოკარდში, და გამოიწვიოს გულის მოქმედების დეკომპენსაცია.

ქლორფენირამინის მალეატი

მაო-ს ინჰიბიტორები არ შეიძლება გამოყენებულ იქნას ანტიჰისტამინურებთან ერთად კომბინაციაში ცნს-ის დაქვეითების გამო, რომელიც პოტენციურ გვერდით ეფექტეს წარმოადგენს. მათ ასევე შეუძლია გაახანგრძლივოს ან გააძლიეროს ანტიჰისტამინების ანტიქოლინერგული მოქმედება.

ქლორფენირამინის მალეატმა შეიძლება გააძლიეროს ბევრი სამკურნალო საშუალების და ნივთიერების დამთრგუნველი მოქმედება ცნს-ზე, ამცირებს რა რეაქციების სისწრაფეს და ყურადღების კონცენტრაციას.

ეს არის მორფინის წარმოებულები (ანალგეტიკები, ხველისსაწინააღმდეგო ნივთიერებები), ნეიროლეპტიკები, ტრანკვილიზატორები, ბარბიტურატები, ბენზოდიაზეპინები, საძილე, სედატიური ანტიდეპრესანტები (ამიტრიპტილინი, მიანსერინი, მირტაზალინი, თიმიპრამინი) H1-ბლოკატორები სედატიური მოქმედებით, ცენტრალური მოქმედების ჰიპოტენზიური საშუალებები, ბაკლოფენი, ტალიდომედი. ეთანოლი აძლიერებს ქლორფენირამინ მალეატის სედატიურ მოქმედებას.

შენახვის პირობები

არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისგან მიუწვდომელ ადგილას.

შენახვის ვადა

3 წელი. პრაპარტის გამოყენება არშეიძლება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

შეფუთვა

5, 8 ან 10 პაკეტი ფურცელ-ჩანართთან ერთად მოთავსებულია კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები

ურეცეპტოდ.

განმცხადებელი/მწარმოებელი ფირმის დასახელება, მისამართი

ბაიერ კონსუმერ კერ აგ

პეტერ მერიან-შტრასე 84, 4052 ბაზელი შვეიცარია

კონტრაკტ ფარმაკალ კორპორეიშიონ,

135 ადამს ავენიუ, ჰოპოგ, ნიუ იორკი, 11788 აშშ.

რიზოპროლი
(RIZOPROL)

სავაჭრო დასახელება
რიზოპროლი, Rizoprol

საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება
ბისოპროლოლი, Bisoprolol

სამკურნალწამლო ფორმა
გარსით დაფარული ტაბლეტები
აღწერილობა
რიზოპროლი 5 მგ: გულის ფორმის ღია ყვითელი ტაბლეტები გამყოფი ხაზით (ჭდით).
რიზოპროლი 10 მგ: გულის ფორმის ღია ვარდისფერი ტაბლეტები გამყოფი ხაზით (ჭდით).

შემადგენლობა
შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: ბისოპროლოლის ფუმარატი (2:1) 5მგ ან 10 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, სიმინდის სახამებელი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, უწყლო კოლოიდური სილიციუმი.
გარსის შემადგენლობა: ჰიპრომელოზა 5, მაკროგოლი 400, რკინის ოქსიდის ჰიდრატი _ ყვითელი (5 მგ-იანი დოზისთვის) ან რკინის I.I.I. ოქსიდი_ წითელი (10 მგ-იანი დოზისთვის), ტიტანის დიოქსიდი.

პრეპარატის ათქ კოდი C07AB07

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
სელექციური β1-ადრენობლოკატორები

ფარმაკოლოგიური თვისებები
რიზოპროლი მიეკუთვნება β1-ადრენობლოკატორებს, შერჩევითად მოქმედებს β1-ადრენერგულ რეცეპტორებზე შინაგანი სიმპათომიმეტური აქტივობის გარეშე. თერაპიულ დოზებში არ გააჩნია შინაგანი სიმპათომიმეტური აქტივობა და კლინიკურად მნიშვნელოვანი მემბრანომასტაბილიზებელი თვისებები.
რიზოპროლს ახასიათებს ჰიპოტენზიური, ანტიარითმიული, ანტიანგინური მოქმედება; აბლოკირებს რა გულის β1-ადრენორეცეპტორებს, ამცირებს კატექოლამინებით სტიმულირებული ატფ-დან ცამფ-ის წარმოქმნის პროცესს, ამცირებს კალციუმის იონების უჯრედშიდა ნაკადს, აიშვიათებს გულის შეკუმშვათა რიცხვს, თრგუნავს გამტარებლობას, ამცირებს მიოკარდიუმის კუმშვადობას.
რიზოპროლი ახორციელებს ჰიპოტენზიურ მოქმედებას გულის მიერ გადმოსროლილი სისხლის მოცულობის შემცირების ხარჯზე, მოქმედებს რა აორტის რკალისა და კაროტიდული სინუსის ბარორეცეპტორებზე,  და თრგუნავს თირკმლის მიერ რენინის სეკრეციას. ხანგრძლივი მიღებისას რიზოპროლი ამცირებს პირველადად მომატებულ სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიულ წინააღმდეგობას. პრეპარატს გააჩნია ანტიანგინური მოქმედება. აქვეითებს მიოკარდიუმის ჟანგბადისადმი მოთხოვნილებას გულის შეკუმშვათა რიცხვის, გულის მიერ გადმოსროლილი სისხლის მოცულობის და არტერიული წნევის შემცირების ხარჯზე. ასევე აუმჯობესებს მიოკარდიუმის ჟანგბადით მომარაგებას საბოლოო დიასტოლური წნევის შემცირების და დიასტოლის გახანგრძლივების ხარჯზე.
ანტიარითმიული ეფექტი ვლინდება არითმოგენულ რეცეპტორებზე დამთრგუნველი მოქმედებით.; პრეპარატი აფერხებს იმპულსების გატარებას ანტეგრადული და, ნაკლებად, რეტროგრადული მიმართულებით ატრიოვენტრიკულური კვანძის და სხვა დამატებითი გზების საშუალებით.
გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს რიზოპროლი თრგუნავს გააქტიურებულ სიმპატო-ადრენალურ და რენინ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემებს, რაც აუმჯობესებს დაავადების მიმდინარეობას.
თერაპიულ დოზებში არ ახასიათებს კარდიოდეპრესიული მოქმედება, არ ახდენს გავლენას გლუკოზის ცვლაზე და არ იწვევს ნატრიუმის იონების შეკავებას ორგანიზმში.

ფარმაკოკინეტიკა
პერორალურად მიღებისას შეიწოვება 80-90%-ით. საკვების მიღება არ ახდენს გავლენას აბსორბციაზე. Cmax მიიღწევა 2-4 საათის შემდეგ. პლაზმის ცილებთან შეკავშირებულია 30%-ით. T1/2_ 9-12 საათია. პრეპარატის 98%-ზე მეტი გამოიყოფა თირკმლებით (50% – შეუცვლელი, დანარჩენი – არააქტიური მეტაბოლიტების სახით), 2%_ ფეკალიებით. ჰემატოენცეფალური და პლაცენტური ბარიერების განვლადობა დაბალია, სეკრეცია დედის რძესთან ერთად _ უმნიშვნელო.

ჩვენებები
-არტერიული ჰიპერტენზია;
-გულის იშემიური დაავადება (სტენოკარდია);
-პოსტინფარქტული პერიოდი;
-გულის შეკუმშვათა რითმის დარღვევა (სინუსური ტაქიკარდია, პარკუჭზედა და პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია);
-არითმია მიტრალური სარქვლის პროლაფსის, თირეოტოქსიკოზის ფონზე;
-გულის ქრონიკული უკმარისობა.

უკუჩვენებები
– კარდიოგენური შოკი;
– II და III ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა;
-სინუსის კვანძის სისუსტის სინდრომი;
-გამოხატული სინოატრიალური ბლოკადა;
-არტერიული ჰიპოტენზია (90 მმ. ვწყ. სვ-ზე დაბალი სისტოლური არტერიული წნევა);
-ბრონქოსპაზმისადმი მიდრეკილება (ბრონქული ასთმა, სასუნთქი გზების ობსტრუქციული დაავადებები);
-პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევის გვიანი სტადიები;
-ბრადიკარდია (გულის შეკუმშვათა რიცხვი _ 60-ზე ნაკლები წუთში) და არტერიული ჰიპოტენზია (სისტოლური არტერიული წნევა 100 მმ ვწყ. სვ-ზე ნაკლები) გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებში;
-მონოამინოოქსიდაზას ინჰიბიტორების ერთდროული მიღება (B ჯგუფის მონოამინოოქსიდაზას ინჰიბიტორების გარდა);
-პრეპარატის კომპონენტებისადმი ჰიპერმგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები
საჭიროა სიფრთხილის დაცვა შემდეგ შემთხვევებში:
-შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტების მკურნალობა სისხლში შაქრის შემცველობის მნიშვნელოვანი მერყეობით; შესაძლებელია ჰიპოგლიკემიის სიმპტომების შენიღბვა;
-მკაცრი დიეტა;
-მეტაბოლური აციდოზის მქონე პაციენტების მკურნალობა;
-თირეოტოქსიკოზის მქონე პაციენტების მკურნალობა;
-მძიმე ფორმით გამოხატული ჰიპერმგრძნობელობის მქონე პაციენტების მკურნალობა;
-მადესენსიბილიზებელი თერაპიის ჩატარება;
– I ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა;
-ვაზოსპასტიური სტენოკარდია (პრინცმეტალის სტენოკარდია).
ანამნეზში ფსორიაზზე მითითების შემთხვევაში რიზოპროლი ინიშნება მხოლოდ მკურნალობის რისკისა და სარგებლის გულდასმით შეფასების შემდეგ. ფეოქრომოციტომის არსებობისას რიზოპროლი მიზანშეწონილია დაინიშნოს მხოლოდ α-ადრენობლოკატორების მიღების შემდგომ.
გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს რიზოპროლი არ ინიშნება დაავადების გამწვავების ან დეკომპენსაციის ფაზაში, როდესაც საჭირო ხდება დადებითი ინოტროპული ეფექტის მქონე პრეპარატების ინტრავენური შეყვანა.

პრეპარატის გავლენა ავტოტრანსპორტის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე
საჭიროა სიფრთხილის დაცვა ტრანსპორტის მართვისას, ან ისეთი სამუშაოს შესრულებისას, რომელიც მოითხოვს განსაკუთრებულ ყურადღებას. სხვადასხვა სახის ინდივიდუალრი რეაქციების განვითარების გამო შესაძლოა დაქვეითდეს  სატრანსპორტო საშუალების ან მოწყობილობების მართვის უნარი. ეს განასაკუთრებით ეხება მკურნალობის საწყის სტადიას, როდესაც ხდება დოზის გაზრდა, სხვა საშუალებების გამოყენება ან ალკოჰოლის მიღება.

ორსულობა
ორსულობისას პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როცა სარგებელი დედისთვის აღემატება პოტენციურ რისკს ახალშობილისთვის.

გვერდითი მოვლენები
შესაძლოა აღინიშნოს შემდეგი გვერდითი მოვლენები:
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, წონასწორობის დარღვევა, სინკოპე, თავის ტკივილი, პარესთეზია, მომატებული აგზნებადობა, განგაშის გრძნობა, მოუსვენრობა, ყურადღების და მეხსიერების დაქვეითება. ჩვეულებრივ ეს მოვლენები მსუბუქადაა გამოხატული და, როგორც წესი, ქრება მკურნალობის დაწყებიდან 1-2 კვირის განმავლობაში.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება ბრადიკარდია, გულისცემის გაძლიერება, რითმის დარღვევის სხვა სახეები, კიდურების გაციება, შარკოს სინდრომი, ორთოსტატიული ჰიპოტენზია და ქოშინი ფიზიკური დატვირთვის დროს.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ზოგჯერ: ტკივილი მუცელში, გასტრიტი, დისპეპსია, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ყაბზობა.
საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება ტკივილი სახსრებში, ართროპათია, ზურგის, კისრის ტკივილი, კუნთთა სისუსტე, კრუნჩხვები, ტრემორი.
კანის მხრივ: გამონაყარი, აკნე (ფერიმჭამელები), კანის გაღიზიანება, ქავილი, შეშუპება, გაძლიერებული ოფლდენა, დერმატიტი, კვინკეს შეშუპება.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: იშვიათად აღინიშნება ქოშინი, ბრონქოსპაზმი, ხველა.

მიღების წესი და დოზირება
რეკომენდებულია რიზოპროლის მიღება დილით უზმოზე ან საუზმის დროს, დაუღეჭავად, დიდი რაოდენობის სითხესთან ერთად.
დოზირების რეჟიმი ინდივიდუალურია, დოზის გაზრდისას საჭიროა არტერიული წნევის და პულსის კონტროლი.
-არტერიული ჰიპერტენზია: საწყისი დოზაა 5 მგ/დღეში. მსუბუქი არტერიული ჰიპერტენზიის დროს  (დიასტოლური არტერიული წნევა 105 მმ. ვწყ. სვ-ზე ნაკლები) _ 2,5 მგ/დღეში. საჭიროების შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 10 მგ-მდე დღეში. დოზის შემდგომი ზრდა დასაშვებია ექიმის კონტროლით.
-დაძაბვის სტენოკარდია: ინიშნება 5 მგ დღეში. აუცილებლობის დროს შესაძლოა დოზის გაზრდა 10 მგ-მდე დღეში. დოზის შემდგომი მომატება დასაშვებია ექიმის კონტროლით.
-გულის ქრონიკული უკმარისობა: რიზოპროლი ენიშნებათ პაციენტებს გულის ქრონიკული უკმარისობის ზომიერი ან მძიმე ფორმით (განდევნის ფრაქცია

დოზირების რეჟიმი გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს

მიღების დრო                             დოზირების რეჟიმი
პირველი კვირა                   საწყისი დოზა 1,25 მგ/დღეში
მე-2 კვირა                               2,5 მგ/დღეში
მე-3 კვირა                               3,75 მგ/დღეში
მე-4-8 კვირა                               5 მგ/დღეში
მე-9-12 კვირა                             7,5 მგ/დღეში
მე-13 კვირიდან                მაქსიმალური დოზა 10 მგ/დღეში

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა მოზრდილებისთვის_ 20მგ.
გულის ქრონიკული უკმარისობით დაავადებულებს პრეპარატი ენიშნებათ  ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან კომბინაციაში (ან სხვა ვაზოდილატატორებთან ერთად აგფ-ინჰიბიტორების აუტანლობის შემთხვევაში), დიურეტიკებთან, ან, საჭიროების შემთხვევაში, საგულე გლიკოზიდებთან ერთად.
რეკომენდებულია პრეპარატის მოხსნა დოზის თანდათან შემცირებით.
პაციენტებს ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციის მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის დარღვევით, ასევე ასაკოვან პირებს დოზირების რეჟიმის კორექცია, როგორც წესი, არ ესაჭიროებათ.
პაციენტებისათვის თირკმლისა (კრეატინინის კლირენსი რიზოპროლით მკურნალობის კურსი ხანგრძლივია, დოზის შეცვლა არ შეიძლება ექიმის გარეშე.
არ შეიძლება რიზოპროლით მკურნალობის უეცარი შეწყვეტა. მკურნალობის კურსი უნდა დასრულდეს, როგორც წესი, დოზის ნელი, თანდათანობითი კლებით.

დოზის გადაჭარბება (ჰიპერდოზირება)
სიმპტომები: ბრადიკარდია, არტერიული ჰიპოტენზია, გულის უკმარისობა, ბრონქოსპაზმი.
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხავა, აქტივირებული (გააქტივებული) ნახშირის მიღება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
რიზოპროლის და შემდეგი მედიკამენტების ერთდროული მიღებისას:
-ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების მიღებისას შესაძლოა გაძლიერდეს ამ უკანასკნელთა მოქმედება;
-რეზერპინის, ალფა-მეთილდოფას, კლონიდინის, სათითურას პრეპარატების ან გუანფაცინის მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს გულის შეკუმშვათა სიხშირის მკვეთრი შემცირება;
-ვერაპამილის ან დილთიაზემის ან სხვა ანტიარითმიული პრეპარატების მიღებისას შესაძლოა არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითება, გულის შეკუმშვათა რიცხვის შემცირება, ასევე არითმიის ან/და გულის უკმარისობის განვითარება (აუცილებელია ექიმის გაძლიერებული კონტროლი). რიზოპროლით მკურნალობის ფონზე არ არის მიზანშეწონილი კალციუმის არხების ბლოკატორების და ანტიარითმიული პრეპარატების ინტრავენური შეყვანა.;
-ერგოტამინის ნაწარმების (მათ შორის შაკიკის სამკურნალოდ გამოყენებული ერგოტამინშემცველი საშუალებების) მიღებისას შესაძლებელია პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევების  გაღრმავება;
-რიფამპიცინის მიღებისას შესაძლოა რიზოპროლის T1/2-ის უმნიშვნელო შემცირება (რიზოპროლის დოზის გაზრდა ჩვეულებრივ არ არის საჭირო);
-ინსულინის ან სხვა პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების მიღებისას შესაძლოა ჰიპოგლიკემიური მოქმედების გაძლიერება. ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები ინიღბება ან სუსტდება (აუცილებელია სისხლის პლაზმაში გლუკოზის დონის მუდმივი კონტროლი);
-ნიფედიპინი ან დიჰიდროპირიდინის წარმოებული კალციუმის არხების სხვა ბლოკატორები აძლიერებენ რიზოპროლის ანტიჰიპერტენზიულ მოქმედებას.

გამოშვების ფორმა
შემოგარსული ტაბლეტები. 10 ტაბლეტი ფირფიტაზე.
3 ფირფიტა გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები
ინახება მშრალ ადგილას არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა
3 წელი წარმოების თარიღიდან
პრეპარატის გამოყენება ვადის გასვლის შემდეგ არ შეიძლება .

აფთიაქიდან გაცემის პირობა: 
გაიცემა რეცეპტით.

მწარმოებელი:
რიზოპროლი წარმოადგენს კომპანიის “როტაფარმ” ინგლისი პროდუქტსა და სავაჭრო მარკას.
დამზადებულია:
“გლობალ ნაპი ფარმაცეუტიკალსი”
მეორე სამრეწველო ზონა, #40, ქუჩა #18, სიქს ოვ ოქტობერ სიტი, გიზა, ეგვიპტე.

ქვეყანა: ინდოეთი

მწარმოებელი: რატნამანი ჰეალსქეა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ქვეყანა: გერმანია

მწარმოებელი: დ.გუსტავ კლეინ Gmbh & CokG

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

კომპანია „ავერსი“ 1994 წლის 14 ნოემბერს დაარსდა. დამფუძნებლის ინიციატივით, მის სახელწოდებად იმთავითვე იქნა შერჩეული ლათინური სიტყვა, რომლის მნიშვნელობაც ყველაზე უკეთ შეესატყვისებოდა კომპანიის განვითარების პრინციპს – უწყვეტ და თანაბარზომიერ განვითარებას, სპირალურ წინსვლას.

იხილეთ ვრცლად

ანტიფლუ (ANTIFLU)

ხსნადი ფხვნილი

ფურცელ-ჩანართი

(პაციენტებისთვის)

სავაჭრო დასახელება

ანტიფლუ

სამკურნალწამლო ფორმა

ხსნადი ფხვნილი

აღწერა

თეთრი, უმნიშვმელო ელფერის მქონე ფხვიერი ფხვნილი, რომელიც შეიცავს კრისტალურ ნაწილაკებს, ლიმონის სუსტი სუნით.

შემადგენლობა

მოქმედი ნივთიერებები: (1 პაკეტში): აცეტამინოფენი 650მგ, ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი 10მგ, ქლორფენირამინის მალეატი 4მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ასკორბინის მჟავა, შაქარი (შაქრის ფხვნილი), შაქარი (საქაროზა), ლიმონმჟავა, კრემნიუმის დიოქსიდი, კრემნიუმის კოლოიდური დიოქსიდი, ლიმნის არომატიზატორი, სამფუძიანი ნატრიუმის ციტრატი, სახამებელი (სიმინდის სახამებელი), ტიტანის დიოქსიდი, ტრიკალციუმის ფოსფატი, D&C ყვითელი №10 (E104), FD&C ყვითელი N6 (E110).

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

გაციებით მიმდინარე დაავადებების დროს გამოსაყენებელი პრეპარატი.. ათქ კოდი:N02BE51

ფარმაკოლოგიური თვისებები

აცეტამინოფენი (პარაცეტამოლი) ახდენს ანალგეზიურ, სიცხის დამწევ და სუსტ ანთებისსაწინააღმდეგო მოქმედებას. ამცირებს თავის, კუნთების და სახსრების ტკივილს, ასევე, ყელის ტკივილს.

ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი ახდენს სისხლძარღვთა შემავიწროვებელ მოქმედებას, ამცირებს ცხვირის და ცხვირ-ხახის ლორწოვანი გარსის შეშუპენას და ჰიპერემიას, აადვილებს ცხვირით სუნთქვას.

ქლორფენირამინის მალეატი ახდენს ანტიჰისტამინურ მოქმედებას: ამცირებს ცხვირის ლორწოვანი გარსის, ცხვირ ხახის, ზედა სასუნთქი გზების შეშუპებას, ამცირებს თვალის ქავილს.

გამოყენების ჩვენებები

ზედა სასუნთქი გზების მწვავე რესპირატორული დაავადებების სიმპრომების (ჰიპერთერმია, თავის, სახსრების და კუნთების ტკივილი, ცხვირის გაჭედილობა, სურდო, ცრემლდენა) და გრიპის სამკურნალოდ.

გამოყენების წესი და დოზირება

უფროსებისათვის: გახსენით ერთი პაკეტი ერთ ჭიქა ცხელ წყალში და გამოიყენეთ ცხელი სახით. აუცილებლობის შემთხვევაში გაიმეორეთ ყოველ 4 საათში ერთხელ, მაგრამ არაუმეტეს 4 მიღებისა დღე ღამეში. შესაძლებელია გემოვნებით შაქრის და თაფლის დამატება. damateba.

გვერდითი მოქმედებები

ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ტოქსიკური ეპიდერმიალური ნეკროლიზი (ლაიელას სინდრომი), პოლიმორფო-ბულეზური ერითემა (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი), მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემატოზური პუსტულეზი, ანგიონევროტული შეშუპება (კვინკეს შეშუპება), ანაფილაქსიური შოკი.

ცნს-ის მხრივ: თავბრუსხვევა, მომატებული აღგზნებადობა (განსაკუთრებით ბავშვებში), ძილის მოშლა, ძილიანობა, ფსიქომოტორული რეაქციების სიჩქარის დაქვეითება, დაღლილობის შეგრძნება.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ანემია, თრომბოციტოპენია, თრომბოციტოპენიური პურპურა, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, ჰემოლიტიკური ანემია, მეტჰემოგლობინემია, პანციტოპენია.

კუჭ-ნაწლავთა სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი, პირის სიმშრალე, დიარეა.

ღვიძლისა და სანაღვლე გზების მხრიდან: ღვიძლის მოშლა (ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატებული აქტივობა), ჰეპატიტი, ასევე დოზადამოკიდებული ღვიძლისმიერი უკმარისობა, ღვიძლის ნეკროზი. ხანგრძლივად გაუმართლებელი მიღებისას შეიძლება მოხდეს ღვიძლის ფიბროზი, ღვიძლის ცეროზი.

სუნთქვის ორგანოების მხრივ: ბრონქოსპაზმი ან ბრონქიალური ასთმის გამწვავება, მათ შორის იმ პაციენტებში, რომლებიც მგრძნობიარენი არიან აცეტილსალიცილის მჟავას მიმართ და სხვა არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატების მიმართ.

გულ-სისხლძარღვთა  სისტემის მხრიდან: გულისცემის შეგრძნება, მომატებული არტერიული წნევა.

შარდმდენი სისტემის მხრიდან: შარდის შეკავება, დიდი ხნის განმავლობაში მისი დიდი დოზებით მიღებისას შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ნეფროტოქსიურ მოქმედებას.

სხვა: მიდრიაზი, აკომოდაციის პარეზი, თვალშიდა წნევის მატება.

უკუჩვენებები

ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის ცალკეული კომპონენტების მიმართ. პორტალური ჰოპერტენზია, ალკოჰოლიზმი, თირკმლის უკმარისობა, ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები, დახურულკუთხოვანი გლაუკომა, წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერტროფია, საქაროზა/იზომალტაზის დეფიციტი, ფრუქტოზის გადაუტანლობა, გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბცია, გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი. ბავშვთა ასაკი 18 წლამდე. პრეპარატის ერთდროული მიღება არ შეიძლება – მონოოქსიგენაზას ინჰიბიტორებთან, საძილეებთან, ტრანკვილიზატორებთან და ისეთ პერპარატებთან ერთად, რომელიც შეიცავს პარაცეტამოლს.

სიფრთხილით მიიღება: არტერიული ჰიპერტენზიის, გულ-სისხლძარღვთა მძიმე დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტის, ბრონქიალური ასთმის, ფილტვების ქორნიკული ობსტრუქციული დაავადებების, თირეოტოქსიკოზის, ფეოქრომოციტომის, ღვიძლისა და თირკმლების მძიმე დაავადებების, გაძნელებული შარდვისას წინამდებარე ჯირკვლის ადენომის დროს, სისხლის დაავადებების, თანდაყოლილი ჰიპერბილირუბინემიის (ჟილბერის, დუბინ-ჯონსონის და როტერის სინდრომი), ვირუსული ჰეპატიტის, ჰიპეროქსალატურიის დროს.

დოზის გადაჭარბება

ზედოზირების დროს აუცილებელია დაუყოვნებლივ მიმართოთ სამედიცინო დახმარებას.

პარაცეტამოლი. ვლინდება მისი 10-15 გ-ზე მეტი დოზებით ყოველდღიურად მიღებისას. სიმპტომები: კანის საფარველის სიფერმკრთალე, დიარეა, მადის დაქვეითება, გულისრევა და ღებინება,  დისკომფორტი მუცლის ღრუში და/ან აბდომინალური ტკივილი, მომატებული ოფლიანობა. პარაცეტამოლის კლინიკური ზედოზირების სურათი მისი მიღებიდან ვითარდება 6-14 საათის განმავლობაში. ქრონიკული ზედოზირების სიმპტომები ვლინდება 2-4 დღე-ღამის შემდეგ, პრეპარატის მომატებული დოზებით მიღებისას. მძიმე მოწამვლის შემთხვევაში ვითარდება ღვიძლისმიერი უკმარისობა ღვიძლის ენცეფალოპათიის, კომისა და სიკვდილის ჩათვლით. ჰიპოკალიემია და მეტაბოლიზური აციდოზი (მათ შორის ლაქტოაციდოზი) შეიძლება განვითარდეს მწვავე ან/და ქრონიკული ზედოზირებისას. ხშირი კლინიკურ გამოვლინებების შემთხვევებს 3-5 დღის შემდეგ წარმოადგენს: სიყვითლე, ცხელება, ღვიძლის სუნი პირიდან, ჰემორაგიული დიათეზი, ჰიპოგლიკემია, ღვიძლის უკმარისობა. მწვავე ღვიძლის უკმარისობა სადინრების მწვავე ნეკროზით, რომლის დიაგნოსტიკა ხდება წელის ტკივილით, ჰემატურიით და პროთეინურიით, შეიძლება განვითარდეს ღვიძლის მძიმე დარღვევებისგან დამოუკიდებლად.

ზედოზირების ბარიერი შეიძლება მცირე იყოს იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ გარკვეული სახის მედიკამენტებს, ალკოჰოლს ან არიან სერიოზულად გამოფიტულნი.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირი პირველი 6 საათის განმავლობაში, SH ჯგუფის დონატორების, გლუტათიონის სინთეზის წინამორბედის – მეთიონინის შეყვანა ზედოზირებიდან 8-9 საათის შემდეგ და N-აცეტილცისტეინის შეყვანა 12 საათის შემდეგ.

ქლორფენირამინი. სიმპტომები: თავბრუსხვევა, აღგზნებადობა, ძილის დარღვევა.

მკურნალობა: სიმპტომატიკური

ფენილეფრინი.  სიმპტომები: აღგზნებადობა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, მძიმე შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს ჰალუცინაციები, გონების არევა, კრუნჩხვები, მომატებული არტერიული წნევა და არითმია.

მკურნალობა: სიმპტომატიკური, მძიმე არტერიული ჰიპერტენზიისას ალფა-ადრენობლოკატორების გამოყენება, ისეთის როგორიცაა: ფენტოლამინი.

ასკორბინის მჟავა: ასკორბინის მჟავას დიდმა დოზებმა (3000 მგ-ზე მეტი) შეიძლება გამოიწვიოს დროებითი ოსთომიტიკური დიარეა და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მუშაობის დარღვევა, ისეთი როგორიცაა: გულისრევა, დისკომფორტი კუჭის მიდამოში.

მკურნალობა: სიმპტომატიკური, ფორსირებული დიურეზი.

განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები

მკურნალობის პერიოდში უნდა აკრძალოთ ალკოჰოლის,საძილე საშუალებების და ანქსიოლიტური (ტრანკვილიზატრები) საშუალებების მიღება. ცოტა რაოდენობის ალკოჰოლის მიღება პარაცეტამოლთან ერთად ზრდის ღვიძლის ტოქსიურობის პოტენციურ რისკს. კანზე  სერიოზული რეაქციების შესახებ შეტყობინება ძალიან იშვიათია. კანის სიწითლის, გამონაყარის, ბუშტუკების ან აქერცვლის შემთხვევაში უნდა შეწყდეს პარაცეტამოლით მკურნალობა და უნდა მიმართოთ ექიმს.

ღვიძლის დაზიანების რისკი იზრდება იმ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ ალკოჰოლური ჰეპატოზი. ცვლის ლაბორატორიული კვლევების ჩვენებებს გლუკოზის რაოდენობრივი განსაზღვრისას და პლაზმაში შარდოვანას მჟავას დადგენის დროს. ხანგრძლივი მკურნალობისას აუცილებელია პერიფერიული სისხლისა და ღვიძლის ფუნქციონალური მდგომარეობის მაჩვენებლების კონტროლი. არ მიიღოთ სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად, რომელიც შეიცავს პარაცეტამოლს. ჰიპერთერმიისას, რომლის ხანგრძლივობაა 3 დღეზე მეტხანს, ხოლო ტკივილის სინდრომის დროს 5 დღეზე მეტხანს, აუცილებელია ექიმის კონსულტაცია.

ორსულობა და ლაქტაცია

არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღება ორსულობის და ლაქტაციის დროს.

გავლენა მანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე

მკურნალობის პერიოდში სასურველია თავი აარიდოთ სატრანსპორტო საშუალებების მართვას, მექანიზმებზე მუშაობას და სხვა პოტენციურად საშიშ საქმიანობას.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

რეკომენდებულია პრეპარატთან ერთად მონოამინოოქსიდაზის ინჰიბიტორების, სედატიური სამკურნალო საშუალებების, ეთანოლის მიღებისგან თავის შეკავება. პარაცეტამოლის მიერ ჰეპატოტოქსიურობის განვითარების რისკი იზრდება ბარბიტურატებთან, ფენიტოინთან, კარბამაზეპინთან, რიფამპიცინთან, ზიდოვუდინთან და სხვა ღვიძლის მიკროსომალური ფერმენტების ინდუქტორებთან ერთად მიღებისას. ეთანოლი აძლიერებს ქლორფენირამინის სედატიურ მოქმედებას. ანტიდეპრესანტები, პარკინსონსაწინააღმდეგო და ფენოთიაზინური ანტიფსიქოტოზური სამკურნალო საშუალებები ზრდის გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკს (შარდის შეკავება, პირის ლორწოვანი გარსის სიმშრალე, გაუვალობა). გლუკოკორტიკოსტეროიდები ზრდის გლაუკომის განვითარების რისკს. პარაცეტამოლი ამცირებს ურიკოზურული სამკურნალო საშუალებების ეფექტურობას და ზრდის არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების ეფექტურობას. ქლორფენირამინმა მონოამინოოქსიდაზას ინჰიბიტორებთან ერთად, მაგ. ფურაზოლიდონთან ერთად შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერტონული კრიზი, აღგზნებადობა, ჰიპერპირექსია. ტრიციკლიდური ანტიდეპრესანტები აძლიერებს ფენილეფრინის სიმპატომიმეტიკურ მოქმედებას, გალოტანის ერთდროული დანიშვნისას იზრდება პარკუჭოვანი არითმიის განვითარების  რისკი. ფენილეფრინი ამცირებს გუანეტიდინის ჰიპოტენზიურ მოქმედებას, რომელიც თავის მხრივ, აძლიერებს ფენილეფრინის ალფა-ადრენომასტიმულირებელ აქტიურობას. ასკორბინის მჟავა ზრდის პენიცილინის, რკინის შეწოვას, ამცირებს ჰეპარინისა და არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების კლინიკურ ეფექტს, ზრდის კრისტალურიის განვითარების რისკს სალიცილატებისა და ხანმოკლე მოქმედების სულფანილამიდების მიღებისას, ანელებს თირკმელიდან მჟავების გამოყოფას, ზრდის იმ სამკურნალო საშუალებების გამოყოფას, რომელსაც აქვთ ტუტოვანი რეაქციები (მათ შორის ალკალოიდები), ამცირებს პერორალური კონტრაცეპტივების კონცენტრაციას სისხლში.

ქლორამფენიკოლთან ერთდროული მიღებისას შეიძლება გაიზარდოს ნახევრადგამოყოფის პერიოდი სისხლის პლაზმიდან და ტოქსიური მოქმედების გაძლიერება.

პარაცეტამოლი (ან მისი მეტაბოლიტები) ურთიერთქმედებენ ფერმენტთან, რომელიც მონაწილეობს სისხლის შედედების  K-დამოკიდებული ფაქტორის სინთეზში. პარაცეტამოლთან და ვარფარინთან ან კუმარინ-წარმოებულებთან ერთად მისი ურთიერთქმედებისას შეიძლება გამოიწვიოს საერთო ნორმალიზებული ურთიერთქმედების და სისხლდენის რისკის ზრდა. პაციენტები, რომლებიც იღებენ პერორალურ ანტიკოაგულანტებს, არ უნდა მიიღონ პარაცეტამოლი ხანგრძლივად, სამედიცინო დაკვირვების გარეშე.

ტროპისეტრონისა და გრანისეტრონის ანტაგონისტები, მე-3 ტიპის 5-ჰიდროქსიტრიპტამინმა შეიძლება მთლიანად დააინჰიბიროს პარაცეტამოლის ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედების გამო.

პარაცეტამოლი არ უნდა იქნას მიღებული ზიდოვუდინთან ერთად ექიმის კონსულტაციის გარეშე, ვინაიდან, არსებობს ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირების ტენდენციის გაძლიერების რისკი (ნეიტროპენია).

შენახვის პირობები

არაუმეტეს +25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

შენახვის ვადა

3 წელი. არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე აღნიშნული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ

გამოშვების ფორმა

5 პაკეტი ფურცელ-ჩანართთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

გაცემის პირობები

რეცეპტის გარეშე

განმცხადებელი/მწარმოებელი ფირმის დასახელება, მისამართი

ბაიერ კონსუმერ კერ აგ

პეტერ მერიან-შტრასე 84, 4052 ბაზელი შვეიცარია

კონტრაკტ ფარმაკალ კორპორეიშიონ,

135 ადამს ავენიუ, ჰოპოგ, ნიუ იორკი, 11788 აშშ.

პროსტაკური

რით გამოირჩევა პროსტატიტის საწინააღმდეგო და პარასამკურნალო მცენარული ნაყენი პროსტაკური სხვა ანალოგიური საშუალებებისგან, ანუ რატომ გირჩევთ მის გამოყენებას !?
პროსტაკური წარმოადგენს ორგანიზმის გამაჯანსაღებელ 100%-იან ნატურალურ, სამკურნალო მცენარეთა ნაყენს,
რომელიც მოწოდებულია მწვავე და ქრონიკული პროსტატიტის, შარდის ბუშტის ანთების სამკურნალოდ და შარდგამომყოფი გზების სადეზინფექცოდ. 
დღეს სააფთიაქო ქსელში ანალოგიური დანიშნულების უამრავი იმპორტული ქიმიურ-სინთეზური მედიკამენტია, რომელთა უმეტესობა დაბალი თერაპიული მოქმედებითა და მრავალი არასასურველი გვერდითი მოვლენებით ხასიათდება.
სინთეზური ქიმიის მედიკამენტებისაგან განსხვავებით მცენარეულ პროსტაკურს ახასიათებს შემდეგი თვისებები:
1. 
მასში შემავალი სხვადასხვა სახის სამკურნალო მცენარეთა წვენები მოქმედებს ანტისეპტიკურად, ეფექტურად აქრობს ქსოვილებში მიმდინარე ანთებას, უებარი საშუალებაა პროსტატის ჯირკვალის სამკურნალოდ და მასში მომდინარე ანთებითი პროცესების ჩასაქრობად; გამოჰყავს ორგანიზმიდან მავნე ტოქსინები , არეგულირებს ორგანიზმში ნივთიერებათა ცვლას , გააჩნია მსუბუქი შარდმდენი, ნაღველმდენი მოქმედება . 
პროსტაკურის სისტემატიური მიღებით იკურნება ნევროზი, უმჯობესდება კუჭის მოქმედება, ძილი.

2. 
პროსტაკური შესაძლებელია დაინიშნოს კომბინაციაში სხვა ქიმიურ მედიკამენტებთან ერთად და არ უშლის ხელს მათი თერაპიული ეფექტის გამოვლენას, პირიქით ეხმარება ორგანიზმის გამოჯანმრთელებას და მწვავე და ქრონიკული პროსტატიტის სიმპტომების ალაგებას.
შემჩნეულია ზოგიერთი პაციენტისათვის მკურნალობის პერიოდში სქესობრივი პოტენციის საგრძნობლად მომატება და ორგანიზმის საერთო სასცოცხლო ტონუსის და ენერგიის ამაღლება, შრომის ნაყოფერების გაუმჯობესება. 
პროსტაკური საუკეთესო პროფილაქტიკური საშულებაა ჯანმრთელი მამაკაცებისთვისაც, რადგანაც სულ არსებობს მამაკაცისთვის რისკი აღმავალი გზებით პროსტატის ჯირკვალის დაინფიცირებისა, პროსტაკური საუკეთესოა ასევე დაბალი ფიზიკრი აქტივობის ფონზე შარდის ბუშტის მოდუნების გამო ინფექციური პროცესების განვითარების თავიდან ასაცილებლად. 
კარგია თუ პროსტატიტის – ამ მძიმე დაავადებისგან დაზღვევის და პროფილაქტიკის მიზნით დრო გამოშვებით ჯანმრთელი მამაკაციც ჩაიტარებს პროსტაკურის გამოყენებით 2-3 თვიან სანაციის კურსს.
ქალებში ძლიერ გავრცელებულია შარდის ბუშტის ანთება(ცისტიტი) . პროსტაკური მასში შემავალი ანტისეპტიკური მცენარეული წვენებით ამ დაავადების საწინააღმდეგოდ საუკეთესო თერაპიულ ეფექტს იძლევა.
3. 
პროსტაკურში შედის ისეთი მაღალი თერაპიული მოქმედების სამკურნალო მცენარეთა წვენები როგორიცაა: ფარსმანდუკი, სალბი, თავშავა, და სხვა. იგი მეტად ადვილი და პრაქტიკული მისაღებია:
მიღების წესი:
პროსტაკური არ ინიშნება ბავშვებისა და მოზარდებისთვის .
მოზრდილებისთვის:
ნაყენის 2 სუფრის კოვზი (30 მლ.) გახსენით ნახევარ ჩაის ჭიქა წყალში (150 მლ.) და მიიღეთ ჭამამდე 1 საათით ადრე დღეში 3–ჯერ.
პაციენტებს ვურჩევთ მკურნალობის ერთ ან ორ თვიან უწყვეტ კურსს, შესაძლებელია ორ კვირიანი შესვენების შემდეგ კურსის ისევ განახლება.
4. 
როგორც მკურნალობის პროცესში, ისე საზოგადოდ პაციენტისთვის სასარგებლოა თუკი საკუთარი კვების რაციონიდან ამოიღებს ზედმეტად დაშაქრულ, მწუთხე და მწარე საჭმელებს; მოერიდება ყავის ხშირ მიღებას, სიგარეტს, ალკოჰოლს, რადგანაც ისინი ხშირად ორგანიზმში ნივთიერებათა ცვლის დარღვევისა და მრავალ ქრონიკულ დაავადებათა გამომწვევნი არიან.
უკუჩვენება:
პროსტაკურის მიღება არ შეიძლება,როდესაც გახასიათებთ დაბალი წნევა, ალერგიულობა, კენჭოვანი დაავადებები,ასევე ორსულობის,ძუძუთი კვების და მენსტრუაციის დროს.
ასევე პროსტაკური არ შეიძლება რომ მიიღოს იმ პაციენტებმა, რომლებსაც გადატანილი აქვთ: ინფაქტი, ინსულტი დამბლითა და კრიზისული გაჟონვებით, ოპერაციები თავის ტვინზე და გულ-სისხლძარღვოვან სისტემაზე,აქვთ ეპილეფსია,კრუნჩხვები,ყოფილან კომაში…..რადგანაც ამგვარი მძიმე კატეგორიის ავადმყოფები საჭიროებენ ექიმის მუდმივ მკაცრ ზედამხედველობას.
მცენარეული პროსტაკური საუკეთესო არჩევანია განსხვავებით სინთეზურ–ქიმიური მედიკამენტებისაგან, რომელთა ჯამრთელობაზე არასასურველი გვერდითი ზემოქმედება ფართოდ არის ცნობილი.
გამოიყენეთ პარასამკურნალო საშუალება მცენარეული პროსტაკური და გვერწმუნეთ კმაყოფილი დარჩებით!

რამიზეკ კომბი

ათქ კლასიფიკაციის კოდი 
C09BB07

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
კაფსულები: შეფუთვაში 30 ც. 

5 მგ+5 მგ, მყარი კაფსულა შეიცავს
რამიპრილი  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 მგ
ამლოდიპინი (ამლოდიპინ ბესილატის სახით) . . . . . 5 მგ 

5 მგ+10 მგ, მყარი კაფსულა შეიცავს
რამიპრილი  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 მგ
ამლოდიპინი (ამლოდიპინ ბესილატის სახით) . . . . 10 მგ 

10 მგ+5 მგ, მყარი კაფსულა შეიცავს
რამიპრილი  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 მგ
ამლოდიპინი (ამლოდიპინ ბესილატის სახით) . . . . . 5 მგ 

10 მგ+10 მგ, მყარი კაფსულა შეიცავს
რამიპრილი  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 მგ
ამლოდიპინი (ამლოდიპინ ბესილატის სახით) . . . . 10 მგ 

დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, უწყლო კალციუმის  ჰიდროფოსფატი, სიმინდის სახამებელი პრეჟელატინირებული, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი (ტიპი A), ნატრიუმის სტეარილფუმარატი, რკინის წითელი ოქსიდი (E172), ტიტანის დიოქსიდი (E171), ჟელატინი, რკინის ყვითელი ოქსიდი (E172) (10 მგ+10 მგ), რკინის შავი ოქსიდი (E172) (10 მგ+10 მგ)

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
დიჰიდროპირიდინების ჯგუფის კალციუმის ანტაგონისტის (ამლოდიპინი) და აგფ-ინჰიბიტორის (რამიპრილი) კომბინაცია.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
რამიზეკი კომბი შეიცავს ორ აქტიურ ნივთიერებას: რამიპრილსა და ამლოდიპინს. რამიპრილი მიეკუთვნება აგფ ინჰიბიტორების ჯგუფს. ამლოდიპინი მიეკუთვნება კალციუმის ანტაგონისტების ჯგუფს. 
რამიპრილის მოქმედების მექანიზმი:
– თრგუნავს ანგიოტენზინ II-ის წარმოქმნის პროცესს და ამით ამცირებს ანგიოტენზინ II-ის ვაზოკონსტრიქტორულ და ალდოსტერონის სეკრეციაზე მის მასტიმულირებელ მოქმედებას
– ამცირებს საერთო პერიფერიულ სისხლძარღვოვან წინააღმდეგობას
– აადვილებს გულის მიერ სისხლის გადატყორცნას მთელ ორგანიზმში. 
ამლოდიპინის მოქმედების მექანიზმი:
– კალციუმის იონების შეღწევის ბლოკირებით სისხლძარღვების გლუვი კუნთების უჯრედებში და მიოკარდში იწვევს სისხლძარღვების გლუვი კუნთების რელაქსაციას და პერიფერიული სისხლძარღვების წინაღობის დაქვეითებას, რის შედეგადაც ხდება წნევის დაწევა
– ამლოდიპინი ამცირებს მიოკარდის მარცხენა პარკუჭის მასას.
– ამლოდიპინის ანტიანგინალური მოქმედება დაკავშირებულია მიოკარდის მიერ ჟანგბადის მოთხოვნილების შემცირებასთან და სისხლის მიწოდების გაუმჯობესებასთან.
– ამლოდიპინი ახდენს კორონარული სისხლძარღვების სპაზმის პრევენციას, ასევე ხელს უწყობს მათ მოდუნებას.

ჩვენებები
რამიზეკი კომბი გამოიყენება ჰიპერტენზიის სამკურნალოდ, პაციენტებში, რომელთა არტერიული წნევა ადექვატურად კონტროლდება ამლოდიპინისა და რამიპრილის კომბინირებული გამოყენებისას ცალ-ცალკე პრეპარატების სახით ისეთივე დოზებით, როგორც წარმოდგენილია რამიზეკი კომბი-ში. 

დოზირების რეჟიმი
პრეპარატი მიიღება დღის ერთსადაიმავე მონაკვეთში, ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ. 
რამიზეკი კომბი მიიღება დღეში ერთხელ. 
მაქსიმალური დღიური დოზა არის ერთი კაფსულა 10 მგ + 10 მგ. 

გამოყენება ბავშვებსა და მოზარდებში
რამიზეკი კომბის გამოყენება ბავშვებსა და 18 წლამდე ასაკის მოზარდებში რეკომენდებული არ არის, ვინაიდან აღნიშნული პოპულაციის შესახებ საკმარისი ინფორმაცია არ მოიპოვება. 

რამიზეკი კომბის მიღების გამოტოვება
დოზის გამოტოვების შემთხვევაში მიიღება მომდევნო დოზა ჩვეულებისამებრ. ნუ მიიღებთ ორმაგ დოზას გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად. 

გვერდითი მოვლენები
ყველა წამლის მსგავსად, არსებულმა პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები, თუმცა ყოველთვის არა. 
– კანის მძიმე რეაქციებით (გამონაყარი, წყლულები პირის ღრუში, არსებული კანის დაავადების გაუარესება, კანის სიწითლე, ბუშტუკების წარმოქმნა ან კანის აქერცვლა (მაგ. სტივენს ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროზი ან მრავალფორმიანი ერითემა) ან სხვა ალერგიული რეაქციები. 
– გულის რითმის აჩქარება, არათანაბარი თუ ძლიერი გულისცემა (გულის ფრიალი), გულმკერდის არეში ტკივილი, გულმკერდზე მოჭერის შეგრძნება ან უფრო მძიმე დარღვევები გულის შეტევებისა და ინსულტის ჩათვლით. 
– სუნთქვის გაძნელება ან ხველა. 
– სისხლჩაქცევები, სისხლდენის გახანგრძლივება, სისხლდენის ნებისმიერი ნიშანი (მაგ. სისხლდენა ღრძილებიდან), ალისფერი ლაქები, კანის დალაქავება ან ჩვეულზე უფრო ხშირი ინფექციები, ანგინა და ცხელება, ადვილად დაღლილობა, გონების დაკარგვა, თავბრუსხვევა ან ფერმკრთალი კანი. ეს ყველაფერი შეიძლება იყოს სისხლის ან ძვლის ტვინის ფუნქციების დარღვევის ნიშნები. 
– ცხელება, შემცივნება, დაღლილობა, მადის დაკარგვა, გულისრევის შეგრძნება, კანის ან თვალების გაყვითლება (სიყვითლე). ეს ყველაფერი შეიძლება ღვიძლის პრობლემების, მაგ ჰეპატიტის ან ღვიძლის დაზიანების ნიშნები იყოს. აღნიშნული გვერდითი მოვლენების სიხშირე უცნობია (არსებული მონაცემებით შეფასება ვერ ხერხდება). 

სხვა გვერდითი მოვლენებია:
ხშირი (10-დან 1 პაციენტში):
– ძილიანობა (განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში);
– გულის ფრიალი (გულისცემის დარღვევა), წამოხურება;
– კოჭის შეშუპება (ედემა);
– თავის ტკივილი ან დაღლილობა;
– თავბრუსხვევა. ამის განვითარება უფრო მოსალოდნელია რამიზეკი კომბის მიღების დაწყებისას ან მაღალი დოზით მკურნალობის დაწყებისას;
– გონების დაკარგვა, ჰიპოტენზია, განსაკუთრებით სწრაფად ადგომის ან დაჯდომისას;
– მშრალი ხველა, სინუსიტი ან ბრონქიტი, სუნთქვის გაძნელება.
– მუცლის ტკივილი, კუჭის ან ნაწლავების ტკივილი, ფაღარათი, მონელების მხრივ დარღვევები, გულისრევის შეგრძნება ან ღებინება;
– კანზე გამონაყარი ამობურცული უბნებით ან მათ გარეშე;
– გულმკერდის ტკივილი;
– სპაზმები ან ტკივილი კუნთებში;
– სისხლის ანალიზში კალიუმის მომატებული დონე. 
არახშირი (100-დან 1 პაციენტში):
– გუნება-განწყობილების შეცვლა, უძილობა
– კანკალი, სისუსტე, ტკივილი, ცუდად ყოფნის შეგრძნება;
– მხედველობის დარღვევა, მხედველობის გაორება, დაბინდული მხედველობა, ხმაური ყურებში;
– ცემინება, გამონადენი ცხვირიდან გამოწვეული ცხვირის ლორწოვანი გარსის ანთებით (რინიტი);
– ნაწლავების მოქმედების არევა (ფაღარათი ან შეკრულობა), გულძმარვა, პირის სიმშრალე;
– თმის ცვენა, მომატებული ოფლიანობა, კანის ქავილი, კანზე წითელი ლაქები, კანის ფერის შეცვლა;
– შარდვის დარღვევეა, შარდვის მოთხოვნილების მომატება, განსაკუთრებით ღამით, შარდვის გახშირება;
– ერექციის უნარის დაკარგვა, სექსუალური უუნარობა მამაკაცებში, დაქვეითებული სექსუალური სურვილი მამაკაცებსა თუ ქალებში;
– სარძევე ჯირკვლების გადიდება ან დისკომფორტი მამაკაცებში;
– სახსრების ან კუნთების ტკივილი, სპაზმები, ზურგის ტკივილი;
– წონაში მომატება ან დაკლება;
– წონასწორობის დარღვევები (ვერტიგო);
– ქავილი და კანის უჩვეულო შეგრძნებები, როგორებიცაა მოდუნება, ჩხვლეტა, ცოცვა, წვა კანზე (პარესთეზია), ტკივილის შეგრძნებების დაკარგვა
– გემოს შეცვლას;
– ძილის დარღვევები;
– დეპრესია, შფოთვა, ჩვეულზე მეტი ნერვიულობა ან მოუსვენრობა;
– ცხვირის დახშობა, სუნთქვის გაძნელება ან ასთმის გაუარესება;
– ნაწლავის ტრაქტში ქსოვილების შეშუპება, ე.წ. “ნაწლავური ანგიოედემა”, რაც გამოიხატება სიმპტომებით: მუცლის ტკივილი, ღებინება და ფაღარათი.
– მადის შემცირება ან დაკარგვა (ანორექსია);
– არარეგულარული გულისცემა ან მისი მომატება;
– ხელებისა და ფეხების შეშუპება, რაც შეიძლება ორგანიზმში წყლის  შეკავების ნიშანი იყოს;
– ციებ-ცხელება;
– სისხლის ანალიზში სისხლის თეთრი უჯრედების რაოდენობის მომატება (ეოზინოფილია).
– სისხლის ანალიზში აღმოჩენილი ცვლილებები ღვიძლის, პანკრეასის ან თირკმლების ფუნქციური სინჯების მხრივ. 
იშვიათი (1000-დან 1 პაციენტში)
– დაბნეულობის შეგრძნება;
– წითელი და შეშუპებული ენა;
– აქერცვლადი კანი, ქავილი, ხორკლიანი გამონაყარი;
– ფრჩხილის პრობლემები (მაგ. გათხელება ან აქერცვლა);
– კანზე გამონაყარი ან სისხლჩაქცევები;
– ჭინჭრის ციება;
– კანზე მუწუკები და კიდურებში სიცივის შეგრძნება;
– თვალის სიწითლე, ქავილი, შეშუპება ან ცრემლდენა;
– სმენის დარღვევა;
– სისხლის წითელი უჯრედების, თეთრი უჯრედებისა თუ თრომბოციტების რაოდენობის ან ჰემოგლობინის შემცირება. 
ძალიან იშვიათი (10,000-დან 1 პაციენტი)
– მზის სხივების მიმართ ჩვეულზე მეტი მგრძნობელობა;
– სისხლში შაქრის დონის მომატება (ჰიპერგლიკემია);
– ღრძილების შეშუპება;
– მუცლის შებერილობა (გასტრიტი);
– ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, ღვიძლის ანთება (ჰეპატიტი), კანის გაყვითლება (სიყვითლე);
– კუნთების დაჭიმულობის მომატება;
– სისხლძარღვების ანთება, ხშირად გამონაყარი კანზე;
– მგრძნობელობა სინათლის მიმართ
– დარღვევები, რომლებიც მოიცავს რიგიდულობას, ტრემორს და ან მოძრაობის დარღვევებს.

უკუჩვენებები
– ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ
– დიალიზის ან სისხლის ფილტრაციის რაიმე სხვა პროცედურა
– თირკმლის არტერიის ორმხრივი სტენოზი
– აორტის მძიმე ხარისხის სტენოზი
– გამოხატული ჰიპოტენზია 
– ორსულობის ბოლო 6 თვე

ორსულობა და ლაქტაცია
რამიზეკი კომბის გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პეროიდში არ არის რეკომენდებული

განსაკუთრებული მითითებები
სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და მექანიზმების მომსახურეობა: რამიზეკი კომბი-მ შეიძლება ზეგავლენა იქონიოს ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. ეს განსაკუთრებით აღინიშნება მკურნალობის დასაწყისში, ან სხვა პრეპარატების შეცვლისას. 

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
აღნიშნულ პრეპარატებს შეუძლიათ რამიზეკი კომბის ეფექტურობის შემცირება:
– ტკივილგამაყუჩებელი და ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატები (მაგ. არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები, როგორებიცაა იბუპროფენი ან ინდომეტაცინი და ასპირინი);
– დაბალი არტერიული წნევის, შოკის, გულის უკმარისობის, ასთმის ან ალერგიის სამკურნალო პრეპარატები, როგორებიცაა ეფედრინი, ნორადრენალინი ან ადრენალინი. ექიმს დასჭირდება თქვენი არტერიული წნევის კონტროლი;
– რიფამპიცინი (ტუბერკულოზის სამკურნალო ანტიბიოტიკი);
– Hypericum perforatum  (კრაზანას პრეპარატი დეპრესიის სამკურნალოდ). 
აღნიშნულ პრეპარატებს, რამიზეკი კომბისთან ერთად კომბინირებისას, შეუძლიათ გაზარდონ გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკი:
– ტრიმეტოპრიმი და კო-ტრიმოქსაზოლი (ბაქტერიით გამოწვეული ინფექციის მკურნალობისათვის);
– ტემსიროლიმუსი (სიმსივნის სამკურნალოდ);
– ევეროლიმუსი (ტრანსპლანტანტის მოცილების პრევენციისათვის);
– ტაკროლიმუსი (გამოიყენება თქვენი ორგანიზმის იმუნური პასუხების საკონტროლოდ, რაც საშუალებას აძლევს ორგანიზმს მიიღოს გადანერგილი ორგანო);
– კლარითრომიცინი (ბაქტერიული ინფექციის სამკურნალოდ);
– ტკივილგამაყუჩებელი და ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატები (მაგ. არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატები, როგორებიცაა იბუპროფენი ან ინდომეტაცინი და აცეტილსალიცილის მჟავა);
– სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატები (ქიმიოთერაპია);
– ტრანსპლანტაციის შემდეგ ორგანოს მოცილების საწინააღმდეგო პრეპარატები, როგორიცაა ციკლოსპორინი;
– დიურეტიკები (შარდმდენები), მაგ. ფუროსემიდი;
– სისხლში კალიუმის დონის გასაზრდელი პრეპარატები, როგორებიცაა სპირონოლაქტონი, ტრიამტერინი, ამილორიდი, კალიუმის მარილები და ჰეპარინი (სისხლის გასათხელებლად);
– ანთებისსაწინააღმდეგო სტეროიდული პრეპარატები, როგორიცაა პრედნიზოლონი;
– ალოპურინოლი (ორგანიზმში შარდმჟავას დონის შესამცირებლად);
– პროკაინამიდი (გულის რითმის დარღვევებისათვის);
– კეტოკონაზოლი, იტრაკონაზოლი (სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები);
– რიტონავირი, ინდინავირი, ნელფინავირი (ე.წ. პროტეაზას ინჰიბიტორები აივ ინფექციის სამკურნალოდ);
– ერითრომიცინი, კლარიტრომიცინი (ანტიბიოტიკები);
– ვერაპამილი, დილთიაზემი (გულის მხრივ დარღვევების ან მაღალი არტერიული წნევის სამკურნალო პრეპარატები);
– დანტროლენი (ინფუზია ორგანიზმის ტემპერატურის მძიმე დარღვევების სამკურნალოდ).
– ექიმმა შეიძლება საჭიროდ ჩათვალოს დოზის შეცვლა და/ან სხვა ზომების მიღება, იმ შემთხვევაში, თუ ღებულობთ ანგიოტენზინ II რეცეპტორის ბლოკერს ან ალისკირენს 

აღნიშნული პრეპარატების რამიზეკი კომბისთან ერთად გამოყენებისას შეიძლება შეიცვალოს მათი ეფექტურობა:
– პრეპარატები დიაბეტისათვის, როგორებიცაა პერორალური ჰიპერგლიკემიური პრეპარატები და ინსულინი. რამიზეკი კომბის შეუძლია შეამციროს სისხლში გლუკოზის დონე. რამიზეკი კომბის გამოყენებისას აუცილებელია სისხლში შაქრის დონის სათანადო მონიტორინგი. 
– ლითიუმი (ფსიქიკური დარღვევების სამკურნალოდ). რამიზეკი კომბიმ შეიძლება გაზარდოს ორგანიზმში ლითიუმის დონე. ექიმის მიერ უნდა მოხდეს ლითიუმის დონის სათანადო მონიტორინგი.
– სიმვასტატინი (ქოლესტერინის დონის შესამცირებელი პრეპარატი). რამიზეკი კომბის შეუძლია გაზარდოს სიმვასტატინის დონე თქვენს ორგანიზმში. 
– გრეიფრუტის წვენისა და გრეიპფრუტის მიღება რამიზეკი კომბით მკურნალობის დროს არ შეიძლება. რადგანაც გრეიპფრუტსა და გრეიპფრუტის წვენს შეუძლია გამოიწვიოს სისხლში აქტიური ნივთიერების ამლოდიპინის დონის გაზრდა, რამაც თავის მხრივ შეიძლება გაზარდოს რამიზეკი კომბის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი. 

შენახვის პირობები და ვადა 
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30° ტემპერატურის პირობებში, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ და სინათლისგან დაცულ ადგილას. 
ვარგისობის თარიღი აღნიშნავს თვის ბოლო დღეს.