კომპანია „ავერსი“ 1994 წლის 14 ნოემბერს დაარსდა. დამფუძნებლის ინიციატივით, მის სახელწოდებად იმთავითვე იქნა შერჩეული ლათინური სიტყვა, რომლის მნიშვნელობაც ყველაზე უკეთ შეესატყვისებოდა კომპანიის განვითარების პრინციპს - უწყვეტ და თანაბარზომიერ განვითარებას, სპირალურ წინსვლას.
6.25 ლარი
5.87 ლარი
ქვეყანა: ბულგარეთი
მწარმოებელი: სოფარმა
გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული
9.15 ლარი
8.60 ლარი
ქვეყანა: პოლონეთი
მწარმოებელი: ჯელფა
გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული
9.15 ლარი
8.60 ლარი
ქვეყანა: პოლონეთი
მწარმოებელი: ჯელფა
გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული
კომპანია „ავერსი“ 1994 წლის 14 ნოემბერს დაარსდა. დამფუძნებლის ინიციატივით, მის სახელწოდებად იმთავითვე იქნა შერჩეული ლათინური სიტყვა, რომლის მნიშვნელობაც ყველაზე უკეთ შეესატყვისებოდა კომპანიის განვითარების პრინციპს - უწყვეტ და თანაბარზომიერ განვითარებას, სპირალურ წინსვლას.
კაპტი 25 მგ
(CAPT 25mg)
ზოგადი დახასიათება:
არაპატენტირებული საერთაშორისო დასახელება: კაპტოპრილი;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
თეთრი ფერის, მრგვალი ფორმის, ორმხრივ ამობურცული ზედაპირის მქონე შემოუგარსავი ტაბლეტები ჭდით.
შემადგენლობა:
1 ტაბლეტი შეიცავს:
კაპტოპრილს – 12.5 ან 25 მგ;
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, ლაქტოზა, მაგნიუმის სტეარატი, პოვიდონი.
გამოშვების ფორმა:
შემოუგარსავი ტაბლეტები 12.5 მგ ან 25 მგ.
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტიჰიპერტენზიული საშუალება. ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორი. C09 AA01.
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კაპტი წარმოადგენს ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორს, რომელიც ხელს უშლის ანგიოტენზინ I-ის გარდაქმნას ანგოტენზინ II-ად, რაც თავის მხრივ თრგუნავს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქოვან შრეში ალდოსტერონის სეკრეციას.
კაპტი ხელს უშლის ანგიოტენზინ II-ის პროდუქციას, რომელსაც გააჩნია ძლიერი სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი მოქმედება. ამის გამო კაპტი ამცირებს სისხლძარღვთა სისტემურ წინააღმდეგობას, გლომერულური ფილტრაციის სიჩქარის ცვლილების გარეშე ზრდის სისხლის მიმოქცევას თირკმელებში. ამცირებს წნევას მარჯვენა პარკუჭსა და სისხლის მიმოქცევის მცირე წრეში, ხელს უშლის გულის უკმარისობის პროგრესირების პროცესს. არ იწვევს ორგანიზმში სითხის შეკავებას.
ფარმაკოკინეტიკა:
პერორალურად მიღების შემდეგ კაპტი სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის 75% გადადის სისხლში და მიღებიდან ერთ საათში აღწევს მაქსიმალურ კონცენტერაციას. საკვები ამცირებს წამლის შეწოვას 30-40 %-ით, ამის გამო პრეპარატი მიიღება ჭამამდე 1 სთ-ით ადრე. დაახლოებით 25-30% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2 სთ-ს. კაპტი მეტაბოლიზდება ღვიძლში. შეწოვილი დოზის 95% ელიმინირდება ორგანიზმიდან თირკმელების საშუალებით, აქედან 50% უცვლელი სახით, ხოლო დანარჩენი - აქტიური მეტაბოლიტების სახით. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება, რის გამოც საჭიროა დოზის შემცირება.
ჩვენება:
- არტერიული ჰიპერტენზია;
- გულის ქრონიკული უკმარისობა;
- დიაბეტური ნეფროპათია;
- მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომი პერიოდი.
მიღების წესი და დოზირება:
არტერიული ჰიპერტენზია: მსუბუქი/საშუალო სიმძიმის ჰიპერტონული დაავადების დროს კაპტით მკურნალობის საწყისი დოზა შეადგენს 12.5 მგ-ს ორჯერ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება დოზის თანდათანობითი გაზრდა ყოველ 2 კვირაში ერთხელ. მაქსიმალური დღე-ღამური დოზა შეადგენს 50 მგ-ს ორჯერ დღეში.
მძიმე ფორმის ჰიპერტონული დაავადების დროს კაპტით მკურნალობის საწყისი დოზა შეადგენს 12.5 მგ ორჯერ დღეში, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა _ 50 მგ-ს სამჯერ დღეში.
გულის ქრონიკული უკმარისობა: კაპტით მკურნალობა იწყება ექიმის მკაცრი კონტროლით. საწყისი დოზა შეადგენს 6.25 მგ-ს სამჯერ დღეში, საჭიროების შემთხვევაში, ექიმის მეთვალყურეობით, დოზა შეიძლება გაიზარდოს 25 მგ-მდე სამჯერ დღეში (მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა - 150 მგ).
დიაბეტური ნეფროპათია: რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა შეადგენს 75-100 მგ-ს, გაყოფილი 2-3 მიღებაზე.
მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომი პერიოდი: კაპტით მკურნალობის დაწყება შეიძლება მიოკარდიუმის ინფარქტის განვითარებიდან მესამე დღეს, მკურნალობა იწყება 6.25 მგ დოზით 2-3 ჯერ დღეში. ჰიპოტენზიის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება.
კაპტის გამოყენება ბავშვებში არ არის რეკომენდებული, რადგანაც არ არსებობს კლინიკური მონაცემები პრეპარატის პედიატრიულ პრაქტიკაში გამოყენების შესახებ.
გვერდითი მოვლენები:
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქიტი, ბრონქოსპაზმი, მშრალი ხველა.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება აღინიშნებოდეს ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, გულისრევა, საჭმლის მონელების დარღვევა, გემოს შეგრძნების დარღვევა, პირის სიმშრალე, აფთოზური სტომატიტი.
კანის მხრივ: ქავილი, მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი.
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: დაღლილობა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილის დარღვევა.
შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: შეიძლება განვითარდეს თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, პროტეინურია, სისხლში შარდოვანას, აზოტისა და კრეატინინის მომატება.
იდიოსინკრაზია: ანგიონევროზული შეშუპება, ალერგიული რეაქციები, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზაცია.
ელექტროლიტური ბალანსის მხრივ: ჰიპერკალემია, ჰიპონატრემია, აციდოზი.
სისხლის შედედების სისტემის მხრივ: იშვიათად ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, ანემია.
უკუჩვენება:
აგფ ინჰიბიტორების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა, თირკმლის არტერიების ორმხრივი სტენოზი ან პროგრესირებადი აზოტემიით მიმდინარე ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზი, თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი პერიოდი, ჰიპერკალემია, ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათია, აორტის სტენოზი, კვინკეს შეშუპება, პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
ერთდროული გამოყენებისას კაპტი აძლიერებს ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების მოქმედებას, განსაკუთრებით დიურეზულ საშუალებებთან და განგლიობლოკატორებთან კომბინაციაში. მინიმალური სინერგული ეფექტი ვლინდება ბეტა - ბლოკატორებთან კომბინაციაში. ჰიპერკალემიის განვითარების საშიშროების გამო პრეპარატი არ ინიშნება კალიუმის შემნახველ შარდმდენებთან ერთად (სპირონოლაქტონი, ამილორიდი, ტრიამტერენი).
კაპტი აძლიერებს პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების ეფექტს.
ნიტრატებთან კომბინაციაში საჭიროა მათი დოზის შემცირება.
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები (ინდომეტაცინი, ასპირინი) ამცირებენ კაპტოპრილის ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტს.
ალოპურინოლთან და პროკაინამიდთან კომბინაციაში კაპტმა შეიძლება გამოიწვიოს ნეიტროპენია და სტივენს–ჯონსონის სინდრომი. თირკმელებიდან მისი გამოყოფის შეფერხების გზით პრობენეციდი ზრდის კაპტის კონცენტრაციას სისხლში.
ლითიუმის მარილებთან კომბინაციაში იზრდება ლითიუმის კონცენტრაცია და მასთან დაკავშირებული გვერდითი მოვლენების განვითარების სიხშირე.
იმუნოდეპრესანტებთან კომბინაციაში იზრდება ჰემატოლოგიური დაავადებების განვითარების რისკი.
კაპტით მკურნალობის შედეგად ზოგადი ანესთეზიით მიმდინარე ქირურგიული ოპერაციების დროს შეიძლება განვითარდეს არტერიული ჰიპოტონია, რისი კორექციაც შესაძლებელია პლაზმის შემცვლელი პრეპარატების საშუალებით.
არ არის მიზანშეწონილი კაპტით მკურნალობის პროცესში ალკოჰოლური სასმელების მიღება.
ჰიპერდოზირება:
კაპტით ჰიპერდოზირება ვლინდება ჰიპოტენზიით, შოკით, ბრადიკარდიით, წყლისა და ელექტროლიტების ბალანსის დარღვევით.
არტერიული წნევის ნორმალიზებისათვის საჭიროა ინტრავენურად პლაზმის შემცვლელი ხსნარების ინფუზია, შრატის ელექტროლიტებისა და კრეატინინის რეგულარული კონტროლი.
ჰიპერდოზირების დროს კაპტი ადვილად გამოიდევნება ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით.
ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.
გამოყენების თავისებურებები:
არ არის რეკომენდებული კაპტით მკურნალობა აორტის სტენოზის დროს, ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში. სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის ბილატერალური არტერიების სტენოზის დროს. კაპტი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება კოლაგენოზებით დაავადებულ პაციენტებში, ნეიტროპენიისა და აგრანულოციტოზის განვითარების რისკის გაზრდის გამო. ასევე იმუნოდეპრესანტებით მკურნალობისას, განსაკუთრებით^თირკმლის პათოლოგიებით მიმდინარე დაავადებების დროს.
კაპტის დიდი დოზებით მკურნალობისას საჭიროა შარდში ცილების კონტროლი, რადგან პრეპარატს შეუძლია გამოიწვიოს აზოტისა და კრეატინინის დონის გარდამავალი მომატება.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისაგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს.
შეფუთვა:
10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში, 5 კონტურული შეფუთვა მუყაოს კოლოფში.
შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 30ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა :
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.
აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
გაიცემა რეცეპტით.
მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).
მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
10.00 ლარი
9.40 ლარი
ქვეყანა: უზბეკეთი
მწარმოებელი: ასეპტიკა
გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული
ოფთან თიმოლოლი
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: თიმოლოლი
ქიმიური სახელწოდება: (S)–1 ბუტილამინო)– 3_ [(4–მორფოლინო–1.2.5-ტიადიაზოლი _ 3–ილ) ოქსი]_2_პროპანოლ მალეატი.
წამლის ფორმა: 0.25% და 0.5% ხსნარი (თვალის წვეთები).
შემცველობა 1 მლ-ში:
0.25% ხსნარი:
აქტიური ნივთიერებები:
თიმოლოლის მალეატი თიმოლოლზე გადათვლით – 2,5 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ბენზალკონიუმის ქლორიდი - 0,1 მგ
ნატრიუმის ფოსფატი ერთჩანაცვლებული 2-წყლის, ნატრიუმის ფოსფატი ორჩანაცვლებული 12-წყლის, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი.
0,5% ხსნარი:
აქტიური ნივთიერებები:
თიმოლოლის მალეატი თიმოლოლზე გადათვლით – 5 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ბენზალკონიუმის ქლორიდი - 0,1 მგ
ნატრიუმის ფოსფატი ერთჩანაცვლებული 2-წყლის, ნატრიუმის ფოსფატი ორჩანაცვლებული 12-წყლის, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი.
აღწერილობა:
გამჭვირვალე უფერო ხსნარი.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ბეტა – ადრენობლოკატორი.
კოდი ATC: S0ED01
გამოყენების ჩვენებები:
- თვალშიდა წნევის მომატება (თვალის ჰიპერტენზია);
- ღიაკუთხიანი გლაუკომა;
- გლაუკომა დაავადებულ თვალზე და მეორადი გლაუკომის სხვა სახეები;
- დამატებითი საშუალების სახით თვალის შიდა წნევის დასაწევად დახურულკუთხოვანი გლაუკომის დროს (მიოტიკებთან კომბინაციაში);
- თანდოყოლილი გლაუკომა (სხვა თერაპიული ზომების ნაკლებობისას)
უკუჩვენება
ოფთან-თიმოლოლის მიღება მიზანშეწონილი არ არის, თუ ადრე აღინიშნებოდა მომატებული ინდივიდუალური მგრძნობელობა თიმოლოლის მიმართ. პრეპარატის მიღება ასევე მიზანშეწონილი არ არის პაციენტებისათვის, რომელთა ანამნეზში არსებობს შემდეგი დაავადებები:
- ბრონქიალური ასთმა ან სასუნთქი ორგანოების სხვა მძიმე ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებები;
- სინუსური ბრადიკარდია (შენელებული გულისცემა);
- II ან III ხარისხის ატრიოვენტრიკულარული ბლოკადა;
- გამოხატული გულის უკმარისობა;
- ალერგიული რეაქცია თიმოლოლ მალეატზე ან ბენზალკონიუმის ქლორიდზე;
ოფთან თიმოლოლი სიფრთხილით უნდა იქნეს გამოიყენებული თირკმლის უკმარისობის, მძიმე ცერებროვასკულარული უკმარისობის, ქრონიკული გულის უკმარისობის, შაქრიანი დიაბეტის, ჰიპოგლიკემიის, თირეოტოქსიკოზის, მიასთენიის მქონე ავადმყოფებში და სხვა ბეტა-ადრენობლოკატორების ერთდროულად დანიშვნის დროს.
გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის დროს:
ორსულობის და ლაქტაციის დროს, აგრეთვე ბავშვებში, პრეპარატის გამოყენების გამოცდილება არ არსებობს, მაგრამ დამტკიცებულია, რომ თიმოლოლი გადის პლაცენტარულ ბარიერს, და ასევე ხვდება დედის რძეში. შესაძლებელია ოფთან თიმოლოლის გამოყენება ბავშვების, ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში მყოფი ქალების სამკურნალოდ მკურნალი ექიმის დანიშნულების თანახმად, თუ მოსალოდნელი სამკურნალო ეფექტი აღემატება სავარაუდო გვერდითი ეფექტის განვითარების რისკს.
თუ პრეპარატი გამოიყენებოდა უშუალოდ მშობიარობის წინ ან ლაქტაციის პერიოდში, მაშინ ახალშობილნი უნდა იმყოფებოდნენ ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ დაბადებიდან რამოდენიმე დღის განმავლობაში და მეძუძური დედების პრეპარატ ოფთან თიმოლოლით მკურნალობის მთელი პერიოდის განმავლობაში.
მიღების წესი და დოზირება
პრეპარატ ოფთან თიმოლოლის 0,25% და 0,5% ხსნარის 1-2 წვეთი დაზიანებულ თვალში 2-ჯერ დღეში.
თუ თვალის შიდა წნევა ნორმალიზდება რეგულარული გამოყენებისას, უნდა შეზღუდოთ დოზირება 1 წვეთამდე დღეში ერთხელ დილით.
როგორც წესი, ოფთან თიმოლოლით მკურნალობა ხორციელდება ხანგრძლივი დროის განმავლობაში. შეწყვეტა ან დოზირების შეცვლა უნდა მოხდეს მხოლოდ მკურნალი ექიმის მითითებით.
გვერდითი მოქმედება:
ადგილობრივი რეაქციები: კონიუნქტივის გაღიზიანება და ჰიპერემია, წვა და ქავილი თვალებში, ცრემლდენა, წერტილოვანი ზედაპირული კერატოპათია, რქოვანას ჰიპოსთეზია, თვალების სიმშრალე. მაფისტულიზირებული ანტიგლაუკომატოზური ოპერაციების ჩატარებისას, შესაძლებელია მოხდეს თვალის სისხლძარღოვანი გარსის ჩამოცლა პოსტოპერაციულ პერიოდში.
სისტემური რეაქციები:
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრიდან: ბრადიკარდია, ბრადიარითმია, არტერიალური წნევის დაწევა, კოლაფსი, ატრიოვენტრიკულარული ბლოკადა, ტვინის სისხლის მიმოქცევის გარდამავალი დარღვევა.
სასუნთქი სისტემის მხრიდან: ქოშინი, ბრონქოსპაზმი, ფილტვების უკმარისობა. ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრიდან: თავის ტკივილი, თავბრუხვევა, სისუსტე.
ალერგიული რეაქცია: ჭინჭრის გამონაყარი.
გვერდითი ეფექტების გამოვლინების შემთხვევაში, უნდა შეწყვიტოთ პრეპარატის გამოყენება და რაც შეიძლება სწრაფად მიმართოთ მკურნალ ექიმს (ოფთალმოლოგს).
ჭარბი დოზირება
შესაძლებელია ბეტა - ადრენობლოკატორებისთვის დამახასიათებელი ზოგადრეზორბციული ეფექტების განვითარება: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, არითმია, ბრადიკარდია, ბრონქოსპაზმი, გულისრევა, ღებინება.
მკურნალობა: დაუყოვნებლივ ამოირეცხეთ თვალები წყლით ან ფიზიოლოგიური ხსნარით, სიმპტომური თერაპია.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
ოფთან თიმოლოლის გამოყენებამ ადრენალინის შემცველ თვალის წვეთებთან ერთად, შესაძლოა გამოიწვიოს თვალის გუგის გაფართოება.
პრეპარატის სპეციფიკური მოქმედება – თვალის შიდა წნევის დაწევა იზრდება ეპინეფრინის და პილოკარპინის შემცველ თვალის წვეთების ერთობლივი გამოყენებისას, ორი ბეტა - ადრენობლოკატორის თვალებში ჩაწვეთება მიზანშეწონილი არ არის.
არტერიალური წნევის დაწევა და გულის რითმის შენელება შეიძლება გაძლიერდეს პრეპარატის კალციუმის ანტაგონისტებთან, რეზერპინთან და სისტემურ ბეტა-ადრენობლოკატორებთან ერთობლივი გამოყენებისას.
ერთობლივმა გამოყენებამ ინსულინთან ან დიაბეტის საწინააღმდეგო ორალურ საშუალებებთან შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოგლიკემია.
თიმოლოლი აძლიერებს მიორელაქსანტების მოქმედებას, ამის გამო საჭიროა დაგეგმილ ქირურგიულ ჩარევამდე, რომელიც ტარდება საერთო ნარკოზის გამოყენებით, 48 საათით ადრე გაუქმდეს პრეპარატის მიღება.
ეს მონაცემები ასევე შესაძლოა შეეხოს იმ სამკურნალო პრეპარატებს, რომლებიც გამოიყენებოდა ადრე.
განსაკუთრებული მითითებები
საჭიროა რეგულარულად მიმართოთ ექიმს თვალის შიდა წნევის გასაზომად და რქოვანას გამოსაკვლევად.
თუ პაციენტი ატარებს რბილ კონტაქტურ ლინზებს, მაშინ მან არ უნდა გამოიყენოს თვალის წვეთები ოფთან თიმოლოლი 0.25% და 0.5% ხსნარი, რადგან კონსერვანტი შეიძლება დაილექოს რბილ კონტაქტურ ლინზებში და მოახდინოს არასასურველი ზემოქმედება თვალის ქსოვილებზე.
პრეპარატის ჩაწვეთამდე მყარი კონტაქტური ლინზები უნდა მოიხსნათ და ისევ გაიკეთოთ მხოლოდ 15 წუთის შემდეგ.
ავადმყოფების თიმოლოლზე მკურნალობის გადაყვანისას, შეიძლება საჭირო გახდეს რეფრაქციის კორექცია, ადრე გამოყენებული მიოტიკებით გამოწვეული ეფექტების გამო.
ზოგადი ნარკოზის ქვეშ დაგეგმილი ოპერაციული ჩარევის შემთხვევაში, საჭიროა, 48 საათით ადრე შეწყდეს პრეპარატის მიღება.
გამოშვების ფორმა:
0,25% და 0,5% თვალის წვეთების ხსნარი 5 მლ. პლასტიკურ საწვეთურიან ფლაკონში.
ყოველ ფლაკონ_საწვეთურს ათავსებენ მუყაოს ყუთში პრეპარატის სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.
ვარგისიანობის ვადა
3 წელი. ვარგისიანობის ვადა ფლაკონის გახსნის შემდეგ 1 თვე.
არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.
შენახვის პირობები:
სია ბ. +15 +25ºC ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.
აფთიაქიდან გაცემის პირობა
ექიმის რეცეპტით
მწარმოებელი:
სს „სანტენ“, ნიიტტიჰაანკატუ 20, 33720 ტამპერე, ფინეთი
ვალტანი / VALTAN
საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): valsartan
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გულ-სისხლძარღვთა სისტემა → ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები → ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტები
მწარმოებელი კომპანია: ჯი-ემ-პი
მწარმოებელი ქვეყანა: საქართველო
გამოშვების ფორმა: 160მგ ტაბლეტი #14
გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)
შემადგენლობა
პრეპარატის ერთი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების - ვალსარტანის 80 მგ ან 160 მგ-ს.
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, კროსკარმელოზა ნატრიუმი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, პოლივინილპიროლიდონი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი, შემოსაგარსი ფხვნილი.
მოქმედების მექანიზმი
ანგიოტენზინ II-ს რეცეპტორების სპეციფიკური ანტაგონისტი. ამორჩევითად აინჰიბირებს AT1 ქვეტიპის რეცეპტორებს, რომელიც პასუხისმგებელია ანგიოტენზინ II-ის ეფექტზე. ვალსარტანი აბლოკირებს ანგიოტენზინით გამოწვეული სისხლძარღვების შევიწროვებასა და ალდოსტერონის გამოყოფას. პრეპარატის მიღების შემდეგ, პლაზმაში ანგიოტენზინ II-ის გაზრდილმა დონემ შესაძლოა მოახდინოს AT2 რეცეპტორების სტიმულირება, თუმცა ვალტანის აფინურობა AT1 რეცეპტორების მიმართ 20000-ჯერ მეტია AT2 რეცეპტორებთან შედარებით.
პრეპარატის ერთჯერადად მიღებისას ჰიპოტენზიური ეფექტი 2 საათში მიიღწევა, მაქსიმუმს აღწევს 4-6 საათში და შენარჩუნებული რჩება 24 საათის განმავლობაში. განმეორებითი დოზირების შემთხვევაში მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა მკურნალობიდან 2-4 კვირაში და შენარჩუნებული რჩება ხანგრძლივი თერაპიის შემთხვევაში.
პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში არ ვითარდება მოხსნის სინდრომი. პრეპარატი არ მოქმედებს ანგიოტენზინის გარდამქმნელ ფერმენტზე, არ ხდება ბრადიკინინის დეგრადაცია და შესაბამისად მცირეა ხველის განვითარების რისკი. ვალსარტანი გავლენას არ ახდენს შრატში საერთო ქოლესტერინის, შარდმჟავას, ტრიგლიცერიდებისა და გლუკოზის დონეზე.
ვალსარტანი ასუსტებს გულის უკმარისობის სიმპტომებს, აფერხებს დაავადების პროგრესირებასა და ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევებს, აუმჯობესებს სიცოცხლის ხარისხს.
ფარმაკოკინეტიკა
პერორალურად მიღებული ვალსარტანი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა 23%-ია. 94-97% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მიღებული პრეპარატის ნაწილი (70%) გამოიყოფა ფეკალურ მასებთან ერთად, ხოლო 30% შეუცვლელი სახით - შარდთან ერთად.
ჩვენება
- ჰიპერტონიის მკურნალობა;
- გულის უკმარისობა (II-IV კლასის NYHA-ს კლასიფიკაციით), როდესაც სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებები, როგორიცაა შარდმდენები, სათითურას პრეპარატები, აგფ ინჰიბიტორები, ბეტა-ბლოკატორები არაეფექტურია;
- ინფარქტის შემდგომი მდგომარეობა. აუმჯობესებს მარცხენა პარკუჭის უკმარისობისა ან/და სისტოლური დისფუნქციის სიმპტომებს, მაჩვენებლებს და რენტგენოლოგიურ მონაცემებს კლინიკურად სტაბილურ პაციენტებში.
უკუჩვენება
- პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა;
- ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;
ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ღვიძლის ბილიარული ციროზით, სანაღვლე გზების გაუვალობით; თირკმლის უკმარისობით (კკ
უსაფრთხოების ზომები
იშვიათ შემთხვევაში მკურნალობის საწყის ეტაპზე, პაციენტებში ნატრიუმის ან მოცირკულირე სისხლის მოცულობის (სცმ) გამოხატული დეფიციტით, შესაძლოა განვითარდეს სიმპტომური ჰიპოტენზია. შესაბამისად მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა ნატრიუმის ან მოცირკულირე სისხლის მოცულობის დეფიციტის კორექცია. ჰიპოტონიის განვითარების შემთხვევაში პაციენტმა უნდა მიიღოს ჰორიზონტალური მდგომარეობა და საჭიროების მიხედვით მოხდეს ფიზიოლოგიური ხსნარის ი/ვ ინფუზია. არტერიული წნევის დარეგულირების შემთხვევაში შესაძლებელია ვალტანით მკურნალობის გაგრძელება.
პაციენტები თირკმლის უკმარისობით არ საჭიროებენ დოზის კორექციას, ხოლო თირკმლის გამოხატული უკმარისობის შემთხვევაში (კკ
პაციენტები ღვიძლის უკმარისობით დოზის კორექციას არ საჭიროებენ, ხოლო პაციენტებში, სანაღვლე გზების ობსტრუქციით, ვალტანი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება.
პაციენტებში, გულის უკმარისობით ან ინფარქტის შემდგომ პერიოდში, რომლებიც იღებენ ვალტანს რეკომენდებული დოზით, შესაძლოა განვითარდეს არტერიული წნევის უმნიშვნელო დაქვეითება, რომელიც პრეპარატის მოხსნას არ საჭიროებს. ხოლო პაციენტებში გულის მძიმე ხარისხის უკმარისობით, რომელთა თირკმლის ფუნქციური აქტივობა დამოკიდებულია რენინ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემაზე, ვალტანით მკურნალობამ შესაძლოა გამოიწვიოს ოლიგურია ან/და აზოტემია, ხოლო იშვიათად - თირკმლის მწვავე უკმარისობა. ამიტომ პაციენტის მდგომარეობის შეფასებისას, გულის უკმარისობის და ინფარქტის შემდგომ პერიოდში, საჭიროა თირკმლის ფუნქციური მდგომარეობის განსაზღვრა.
18 წლამდე ასაკის პაციენტებში პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის.
ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა
ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება მექანიკური საშუალებებისა და ავტოტრანსპორტის მართვისას.
დოზის გადაჭარბება
დოზის გადაჭარბებამ შესაძლოა გამოიწვიოს გამოხატული ჰიპოტონია, გონების დაკარგვა, კოლაფსი ან შოკი.
მკურნალობა: ღებინების ინდუცირება (თუ პრეპარატი მიღებულია მცირე ხნის წინ), ჰიპოტენზიის შემთხვევაში რეკომენდებულია ი/ვ ფიზიოლოგიური ხსნარის ინფუზია. ჰემოდიალიზი ნაკლებად ეფექტურია.
ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის მიღება უკუნაჩვენებია. ხოლო მკურნალობის პერიოდში პაციენტის დაორსულების შემთხვევაში პრეპარატი რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მოიხსნას. ვალტანის მიღება ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.
სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
ვალტანის სხვა სამკურნალო საშუალებებთან, როგორიცაა ციმეტიდინი, ვარფარინი, ფუროსემიდი, დიგოქსინი, ატენოლოლი, ინდომეტაცინი, ჰიდროქლორთიაზიდი, ამიოდარონი და გლიბენკლამიდი, კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება გამოვლენილი არ არის.
ვინაიდაინ ვალსარტანი არ განიცდის მეტაბოლიზმს, პრეპარატები, რომლებიც აინჰიბირებენ ან ინდუცირებას უკეთებენ ციტოქრომ P450 ფერმენტულ სისტემას, კლინიკურად ნაკლებად მნიშვნელოვან ურთიერთქმედებას ავლენენ.
კალიუმის დამზოგველ დიურეტიკებთან (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამიოდარონი), კალიუმის შემცველ პრეპარატებთან ან მარილებთან კომბინაციაში ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება კალიუმის დონის შესაძლო მატების გამო.
პაციენტებში გულის უკმარისობით, ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება აგფ ინჰიბიტორებთან და ბეტა-ბლოკატორებთან კომბინაციაში.
დოზირება და მიღების წესი
ვალტანის რეკომენდებული დღიური დოზაა 80 მგ დღეში, ყოველდღიურად.
პრეპარატის ანტიჰიპერტონული ეფექტი მკურნალობის დაწყებიდან 2 კვირაში ვლინდება, ხოლო მაქსიმალური ეფექტი 4 კვირაში მიიღწევა. პაციენტებს, რომლებიც არტერიული წნევის დასარეგულირებლად საჭიროებენ მეტ დოზას, დღიური დოზა შესაძლოა გაიზარდოს 160 მგ-მდე ან დამატებით შარდმდენები დაინიშნოს.
პაციენტები თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობით დოზის კორექციას არ საჭიროებენ, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც ღვიძლის უკმარისობა არ არის განპირობებული ან არ მიმდინარეობს ქოლესტაზით.
გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს საწყისი რეკომენდებული დოზა 40 მგ-ია 2-ჯერ დღეში ყოველდღიურად. დოზა შესაძლოა გაიზარდოს 80 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში, ხოლო კარგად გადატანის შემთხვევაში - 160 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში. შარდმდენებთან ერთდროული მიღების შემთხვევაში შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის შემცირება. მაქსიმალური დღიური დოზაა 320 მგ 2-ჯერ დღეში.
გვერდითი მოვლენები
გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები სუსტი და გარდამავალი ხასიათისაა და იშვიათად მოითხოვს მკურნალობის შეწყვეტას.
ხშირად: ორთოსტატული ჰიპოტონია, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ვირუსული და ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, ხველა, დიარეა, საერთო სისუსტე, რინიტი, სინუსიტი, წელის ტკივილი, ტკივილი მუცლის არეში, გულისრევა, ფარინგიტი, ართრალგია, ნეიტროპენია;
იშვიათად: ალერგიული რეაქცია, ვასკულიტი, ასთენია, ჰიპერკალიემია, უძილობა, ლიბიდოს დაქვეითება;
ძალიან იშვიათად: თრომბოციტოპენია, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, თირკმლის მწვავე უკმარისობა, მიალგია, ანგიონევროზული შეშუპება, გამონაყარი კანზე, ქავილი, ღებინება, გულის უკმარისობა.
ვარგისობა და შენახვის პირობები
პრეპარატის ვარგისობის ვადა-3 წელი.
ინახება არა უმეტეს 30°C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!
გამოშვების ფორმა
გარსით დაფარული ტაბლეტი 80 მგ ან 160 მგ; 30 ტაბლეტი ბლისტერებში; მეორადი შეფუთვა - მუყაოს კოლოფში.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტით.
ვალტანი / VALTAN
საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): valsartan
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გულ-სისხლძარღვთა სისტემა → ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები → ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტები
მწარმოებელი კომპანია: ჯი-ემ-პი
მწარმოებელი ქვეყანა: საქართველო
გამოშვების ფორმა: 160მგ ტაბლეტი #14
გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)
შემადგენლობა
პრეპარატის ერთი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების - ვალსარტანის 80 მგ ან 160 მგ-ს.
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, კროსკარმელოზა ნატრიუმი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, პოლივინილპიროლიდონი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი, შემოსაგარსი ფხვნილი.
მოქმედების მექანიზმი
ანგიოტენზინ II-ს რეცეპტორების სპეციფიკური ანტაგონისტი. ამორჩევითად აინჰიბირებს AT1 ქვეტიპის რეცეპტორებს, რომელიც პასუხისმგებელია ანგიოტენზინ II-ის ეფექტზე. ვალსარტანი აბლოკირებს ანგიოტენზინით გამოწვეული სისხლძარღვების შევიწროვებასა და ალდოსტერონის გამოყოფას. პრეპარატის მიღების შემდეგ, პლაზმაში ანგიოტენზინ II-ის გაზრდილმა დონემ შესაძლოა მოახდინოს AT2 რეცეპტორების სტიმულირება, თუმცა ვალტანის აფინურობა AT1 რეცეპტორების მიმართ 20000-ჯერ მეტია AT2 რეცეპტორებთან შედარებით.
პრეპარატის ერთჯერადად მიღებისას ჰიპოტენზიური ეფექტი 2 საათში მიიღწევა, მაქსიმუმს აღწევს 4-6 საათში და შენარჩუნებული რჩება 24 საათის განმავლობაში. განმეორებითი დოზირების შემთხვევაში მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა მკურნალობიდან 2-4 კვირაში და შენარჩუნებული რჩება ხანგრძლივი თერაპიის შემთხვევაში.
პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში არ ვითარდება მოხსნის სინდრომი. პრეპარატი არ მოქმედებს ანგიოტენზინის გარდამქმნელ ფერმენტზე, არ ხდება ბრადიკინინის დეგრადაცია და შესაბამისად მცირეა ხველის განვითარების რისკი. ვალსარტანი გავლენას არ ახდენს შრატში საერთო ქოლესტერინის, შარდმჟავას, ტრიგლიცერიდებისა და გლუკოზის დონეზე.
ვალსარტანი ასუსტებს გულის უკმარისობის სიმპტომებს, აფერხებს დაავადების პროგრესირებასა და ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევებს, აუმჯობესებს სიცოცხლის ხარისხს.
ფარმაკოკინეტიკა
პერორალურად მიღებული ვალსარტანი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა 23%-ია. 94-97% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მიღებული პრეპარატის ნაწილი (70%) გამოიყოფა ფეკალურ მასებთან ერთად, ხოლო 30% შეუცვლელი სახით - შარდთან ერთად.
ჩვენება
- ჰიპერტონიის მკურნალობა;
- გულის უკმარისობა (II-IV კლასის NYHA-ს კლასიფიკაციით), როდესაც სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებები, როგორიცაა შარდმდენები, სათითურას პრეპარატები, აგფ ინჰიბიტორები, ბეტა-ბლოკატორები არაეფექტურია;
- ინფარქტის შემდგომი მდგომარეობა. აუმჯობესებს მარცხენა პარკუჭის უკმარისობისა ან/და სისტოლური დისფუნქციის სიმპტომებს, მაჩვენებლებს და რენტგენოლოგიურ მონაცემებს კლინიკურად სტაბილურ პაციენტებში.
უკუჩვენება
- პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა;
- ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;
ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ღვიძლის ბილიარული ციროზით, სანაღვლე გზების გაუვალობით; თირკმლის უკმარისობით (კკ
უსაფრთხოების ზომები
იშვიათ შემთხვევაში მკურნალობის საწყის ეტაპზე, პაციენტებში ნატრიუმის ან მოცირკულირე სისხლის მოცულობის (სცმ) გამოხატული დეფიციტით, შესაძლოა განვითარდეს სიმპტომური ჰიპოტენზია. შესაბამისად მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა ნატრიუმის ან მოცირკულირე სისხლის მოცულობის დეფიციტის კორექცია. ჰიპოტონიის განვითარების შემთხვევაში პაციენტმა უნდა მიიღოს ჰორიზონტალური მდგომარეობა და საჭიროების მიხედვით მოხდეს ფიზიოლოგიური ხსნარის ი/ვ ინფუზია. არტერიული წნევის დარეგულირების შემთხვევაში შესაძლებელია ვალტანით მკურნალობის გაგრძელება.
პაციენტები თირკმლის უკმარისობით არ საჭიროებენ დოზის კორექციას, ხოლო თირკმლის გამოხატული უკმარისობის შემთხვევაში (კკ
პაციენტები ღვიძლის უკმარისობით დოზის კორექციას არ საჭიროებენ, ხოლო პაციენტებში, სანაღვლე გზების ობსტრუქციით, ვალტანი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება.
პაციენტებში, გულის უკმარისობით ან ინფარქტის შემდგომ პერიოდში, რომლებიც იღებენ ვალტანს რეკომენდებული დოზით, შესაძლოა განვითარდეს არტერიული წნევის უმნიშვნელო დაქვეითება, რომელიც პრეპარატის მოხსნას არ საჭიროებს. ხოლო პაციენტებში გულის მძიმე ხარისხის უკმარისობით, რომელთა თირკმლის ფუნქციური აქტივობა დამოკიდებულია რენინ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემაზე, ვალტანით მკურნალობამ შესაძლოა გამოიწვიოს ოლიგურია ან/და აზოტემია, ხოლო იშვიათად - თირკმლის მწვავე უკმარისობა. ამიტომ პაციენტის მდგომარეობის შეფასებისას, გულის უკმარისობის და ინფარქტის შემდგომ პერიოდში, საჭიროა თირკმლის ფუნქციური მდგომარეობის განსაზღვრა.
18 წლამდე ასაკის პაციენტებში პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის.
ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა
ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება მექანიკური საშუალებებისა და ავტოტრანსპორტის მართვისას.
დოზის გადაჭარბება
დოზის გადაჭარბებამ შესაძლოა გამოიწვიოს გამოხატული ჰიპოტონია, გონების დაკარგვა, კოლაფსი ან შოკი.
მკურნალობა: ღებინების ინდუცირება (თუ პრეპარატი მიღებულია მცირე ხნის წინ), ჰიპოტენზიის შემთხვევაში რეკომენდებულია ი/ვ ფიზიოლოგიური ხსნარის ინფუზია. ჰემოდიალიზი ნაკლებად ეფექტურია.
ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის მიღება უკუნაჩვენებია. ხოლო მკურნალობის პერიოდში პაციენტის დაორსულების შემთხვევაში პრეპარატი რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მოიხსნას. ვალტანის მიღება ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.
სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
ვალტანის სხვა სამკურნალო საშუალებებთან, როგორიცაა ციმეტიდინი, ვარფარინი, ფუროსემიდი, დიგოქსინი, ატენოლოლი, ინდომეტაცინი, ჰიდროქლორთიაზიდი, ამიოდარონი და გლიბენკლამიდი, კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება გამოვლენილი არ არის.
ვინაიდაინ ვალსარტანი არ განიცდის მეტაბოლიზმს, პრეპარატები, რომლებიც აინჰიბირებენ ან ინდუცირებას უკეთებენ ციტოქრომ P450 ფერმენტულ სისტემას, კლინიკურად ნაკლებად მნიშვნელოვან ურთიერთქმედებას ავლენენ.
კალიუმის დამზოგველ დიურეტიკებთან (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამიოდარონი), კალიუმის შემცველ პრეპარატებთან ან მარილებთან კომბინაციაში ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება კალიუმის დონის შესაძლო მატების გამო.
პაციენტებში გულის უკმარისობით, ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება აგფ ინჰიბიტორებთან და ბეტა-ბლოკატორებთან კომბინაციაში.
დოზირება და მიღების წესი
ვალტანის რეკომენდებული დღიური დოზაა 80 მგ დღეში, ყოველდღიურად.
პრეპარატის ანტიჰიპერტონული ეფექტი მკურნალობის დაწყებიდან 2 კვირაში ვლინდება, ხოლო მაქსიმალური ეფექტი 4 კვირაში მიიღწევა. პაციენტებს, რომლებიც არტერიული წნევის დასარეგულირებლად საჭიროებენ მეტ დოზას, დღიური დოზა შესაძლოა გაიზარდოს 160 მგ-მდე ან დამატებით შარდმდენები დაინიშნოს.
პაციენტები თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობით დოზის კორექციას არ საჭიროებენ, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც ღვიძლის უკმარისობა არ არის განპირობებული ან არ მიმდინარეობს ქოლესტაზით.
გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს საწყისი რეკომენდებული დოზა 40 მგ-ია 2-ჯერ დღეში ყოველდღიურად. დოზა შესაძლოა გაიზარდოს 80 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში, ხოლო კარგად გადატანის შემთხვევაში - 160 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში. შარდმდენებთან ერთდროული მიღების შემთხვევაში შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის შემცირება. მაქსიმალური დღიური დოზაა 320 მგ 2-ჯერ დღეში.
გვერდითი მოვლენები
გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები სუსტი და გარდამავალი ხასიათისაა და იშვიათად მოითხოვს მკურნალობის შეწყვეტას.
ხშირად: ორთოსტატული ჰიპოტონია, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ვირუსული და ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, ხველა, დიარეა, საერთო სისუსტე, რინიტი, სინუსიტი, წელის ტკივილი, ტკივილი მუცლის არეში, გულისრევა, ფარინგიტი, ართრალგია, ნეიტროპენია;
იშვიათად: ალერგიული რეაქცია, ვასკულიტი, ასთენია, ჰიპერკალიემია, უძილობა, ლიბიდოს დაქვეითება;
ძალიან იშვიათად: თრომბოციტოპენია, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, თირკმლის მწვავე უკმარისობა, მიალგია, ანგიონევროზული შეშუპება, გამონაყარი კანზე, ქავილი, ღებინება, გულის უკმარისობა.
ვარგისობა და შენახვის პირობები
პრეპარატის ვარგისობის ვადა-3 წელი.
ინახება არა უმეტეს 30°C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!
გამოშვების ფორმა
გარსით დაფარული ტაბლეტი 80 მგ ან 160 მგ; 30 ტაბლეტი ბლისტერებში; მეორადი შეფუთვა - მუყაოს კოლოფში.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტით.
