Aviabiletebi avia.ge
მთავარი წაკითხვა გვერდი 153

ენაპი 20მგ #20ტ

ენაპი 20 მგ
(Enalapril)

პრეპარატის სავაჭრო სახელწოდება
ენაპი
საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება
ენალაპრილი
ქიმიური რაციონალური სახელწოდება
(S)-1-[1-(ეტოქსიკარბონილ)-3-ფენილპროპილ]-L-ალანილ]-L-პროლინი (მალეატის სახით)
წამლის ფორმა
ტაბლეტები
შემადგენლობა
1 ტაბლეტი შეიცავს 2.5 მგ, 5 მგ, 10 მგ ან 20 მგ აქტიურ ნივთიერებას ენალაპრილის მალეატს.
დამხმარე ნივთიერებები: ტაბლეტები 2.5 მგ და ტაბლეტები 5 მგ: ლაქტოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი.
დამხმარე ნივთიერებები: ტაბლეტები 10 მგ და ტაბლეტები 20 მგ: ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ოქსიდი (მღებავი ნივთიერება E172).
აღწერილობა
2.5 მგ ტაბლეტები – მრგვალი, ორმხრივამოზნექილი, ჩამოთლილი ნაპირებით, თეთრი ფერის ტაბლეტები.
5 მგ ტაბლეტები – თეთრი, მრგვალი, ბრტყელი ტაბლეტები ჩამოთლილი ნაპირებითა და ცალ მხარეს ნაზოლით.
10 მგ ტაბლეტები – მრგვალი, ბრტყელი მოწითალო-მოყავისფრო ტაბლეტები ჩამოთლილი ნაპირითა და ნაზოლით ცალ მხარეს და თეთრი ჩანართებით ტაბლეტის ზედაპირსა და მასაში.
20 მგ ტაბლეტები – მრგვალი, ბრტყელი ღია-ნარინჯისფერი ტაბლეტები ჩამოთლილი ნაპირითა და ნაზოლით ცალ მხარეს და თეთრი ჩანართებით ტაბლეტის ზედაპირსა და მასაში.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორი.
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ენალაპრილი – ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატია, რომლის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის აქტივობის დათრგუნვასთან, რაც იწვევს ანგიოტენზინი-II-ის წარმოქმნას.
ფარმაკოკინეტიკა
შიგნით მიღების შემდეგ შეიწოვება ენალაპრილის 60%. საკვების მიღება შეწოვაზე ზეგავლენას არ ახდენს. ღვიძლში ექვემდებარება მეტაბოლიზმს აქტიური მეტაბოლიტის ენალაპრილატის წარმოქმნით, რომელიც აგფ-ს უფრო აქტიური გარდამქმნელია, ვიდრე ენალაპრილი. ენალაპრილატის პლაზმის ცილებთან კავშირი 50-60% შეადგენს. შრატში ენალაპრილატის მაქსიმალური კონცენტრაციები 3-4 საათში აღინიშნება, ენალაპრილის – 1 საათში. შრატში სტაბილური კონცენტრაციები აღინიშნება 4 დღეში. ენალაპრილატი ადვილად აღწევს ჰისტოჰემატურ ბარიერებში, ჰებ-ს გარდა, მცირე რაოდენობა აღწევს პლაცენტაში და დედის რძეში.
ენალაპრილატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი 11 საათს შეადგენს. გამოიყოფა ძირითადად თირკმელებით – 60% (20% ენალაპრილის სახით და 40% ენალაპრილატის სახით), ნაწლავიდან – 33% (6% ენალაპრილის სახით და 27% ენალაპრილატის სახით).
გამოიდევნება ჰემოდიალიზის (სიჩქარე 62 მლ/წთ) და პერიტონული დიალიზის დროს.
პრეპარატის მაქსიმალური ეფექტი აღინიშნება 6-8 საათში. ეფექტი შენარჩუნდება 24 საათის განმავლობაში. ზოგადი თერაპიული ეფექტი მიიღწევა რამდენიმე კვირიანი მკურნალობის შემდეგ.
გამოყენების ჩვენებები
პრეპარატი გამოიყენება პირველადი არტერიული ჰიპერტენზიის, თირკმელების დაავადებისას მეორადი ჰიპერტენზიის (ასევე თირკმელების უკამირისობის და შაქრიანი დიაბეტით განპირობებული თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას), გულის ქრონიკული უკმარისობის და მარცხენა პარკუჭის უსისტემო დისფუნქციის (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში) დროს.
უკუჩვენებები
ჰიპერმგრძნობელობა ენალაპრილის, პრეპარატის სხვა კომპონენტებისა და აგფ-ს სხვა ინჰიბიტორების მიმართ, ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, პორფირია. პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება პაციენტებში ანგიონევროზული შეშუპებით ანამნეზში, რომელიც დაკავშირებულია აგფ-ს ინჰიბიტორების წინამორბედ გამოყენებასთან (ალერგიული რეაქცია ტუჩების, სახის, კისრისა და, შესაძლოა ხელებისა და ფეხების მკვეთრი შეშუპებით, რასაც თან ახლავს ხუთვა და ხმის ჩახლეჩვა), პაციენტებში, რომლებსაც როდესღაც აღენიშნათ ანგიონევროზული შეშუპება.
სიფრთხილის ზომები
ენაპი სიფრთხილით უნდა იყოს გამოყენებული პაციენტების მკურნალობისას თირკმელების არტერიების ორმხრივი სტენოზით ან ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზით; გულის მძიმე ხარისხის იშემიური დაავადებით, მძიმე ცერებროვასკულარული დაავადედებით და პაციენტებში აორტის შესართავის ჰემოდინამიურად მნიშვნელოვანი სტენოზით ან მარცხენა პარკუჭიდან სისხლის გადმოსროლის მიმართ სხვა წინაღობით, ვინაიდან არსებობს არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი.
გამოყენების წესი და დოზები
პრეპარატის დოზა ყოველთვის ავადმყოფის მდგომარეობის და მიხედვით კორექტირდება.
არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს დღე-ღამეში ერთხელ. დოზის კორექტირება დამოკიდებულია თერაპიული ეფექტის მიღწევაზე (არტერიული წნევის დაწევა). ჩვეულებრივ შემანარჩუნებელი დოზა 10-20 მგ-ს შეადგენს, საჭიროებისა და საკმარისად კარგი ამტანობის შემთხვევაში დოზის გაზრდა შეიძლება 40 მგ-მდე დღე-ღამეში. უფრო მაღალი დოზებისას მიზანშეწონილია მისი 2 მიღებად დაყოფა. საწყისი დოზა ავადმყოფებისათვის, რომლებმაც ვერ შეძლეს დიურეზულების მიღების შეწყვეტა მკურნალობის დაწყებამდე, შეადგენს 2.5 მგ-ს ერთჯერადი დოზის სახით. რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის ან სავარაუდო რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის მკურნალობა სპეციალისტმა უნდა ჩაატაროს.
გულის ქრონიკული უკმარისობის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში ერთხელ. ენაპის დოზა თანდათან უნდა გაიზარდოს მაქსიმალური კლინიკური ეფექტის მიღწევამდე, ჩვეულებრივ 2-4 კვირაში. ჩვეულებრივი შემანარჩუნებელი დოზა 2.5-10 მგ-ს შეადგენს ერთჯერადი დოზის სახით; მაქსიმალური შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 20 მგ-ს დღე-ღამეში.
მარცხენა პარკუჭის უსისტემო დისფუნქციის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში ორჯერ. დოზის კოექტირება დამოკიდებულია ავადმყოფის მიერ პრეპარატის ამტანობაზე. ჩვეულებრივ შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დღე-ღამეში ორჯერ.
არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა თირკმელების დაავადების დროს: ენაპის დოზა განისაზღვრება თირკმლის ფუნქციის და/ან კრეატინინის კლირენსის მაჩვენებლების მიხედვით. ავადმყოფებში 0.5 მლ/წ-ზე მეტი (30 მლ/წთ) კრეატინინის კლირენსით საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს დღე-ღამეში; ავადმყოფებში 0.5 მლ/წ-ზე ნაკლები (30 მლ/წთ) კრეატინინის კლირენსით საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში და თანდათან იზრდება კლინიკური ეფექტის მიღწევამდე.
ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტები: ჰემოდიალიზის ჩატარების დღეს – 2.5 მგ; სხვა დღეებში ექიმი დოზას აკორექტირებს არტერიული წნევის მაჩვენებლების მიხედვით.
ტაბლეტები ჩაიყლაპება მთლიანად, მცირე რაოდენობით სითხის დაყოლებით. ტაბლეტების მიღება შეიძლება ჭამამდე, ჭამის დროს ან მის შემდეგ. პრეპარატის მიღება უნდა ხდებოდეს რეგულარულად ერთი და იგივე დროს. თუ პაციენტმა გამოტოვა პრეპარატის მიღება, იგი რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მიიღოს, მაგრამ მხოლოდ არა იმ შემთხვევაში, თუ სქემით შემდეგი დოზის მიღებამდე მცირე დროა დარჩენილი. ამ შემთხვევაში უნდა მიიღოს სქემით შემდეგი დოზა და არ მიიღოს გამოტოვებული დოზა. არ შეიძლება დოზების გაორმაგება. ენაპით მკურნალობისას საჭიროა რეგულარული სამედიცინო გამოკვლევების ჩატარება, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში და/ან პრეპარატის უფრო მოსახდენი დოზის განსაზღვრისას. სამედიცინო გამოკვლევების სიხშირეს ექიმი ადგენს.
ენაპით მკურნალობა ხანგრძლივია, ჩვეულებრივ მთელი სიცოცხლის განმავლობაში, თუ არ შეიქმნა მისი მიღების შეწყვეტისათვის საჭირო გარემოებები.
გვერდითი მოქმედება
ენაპით მკურნალობის პერიოდში გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები ჩვეულებრივ სუსტია, გარდამავალი ხასიათი აქვთ და პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტას არ საჭიროებენ:
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული წნევის ძლიერი დაქვეითება, ორთოსტატული კოლაფსი, იშვიათად – სტენოკარდია, მიოკარდის ინფარქტი (ჩვეულებრივ დაკავშირებულია არტერიული წნევის ძლიერ დაქვეითებასთან), არითმიები (წინაგულოვანი ბრადი- და ტაქიკარდია, წინაგულების ციმციმი), გულისცემა, ფილტვის არტერიის ტოტების თრომბოემბოლია, ტკივილები გულის არეში, გულყრა.
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, სისუსტე, მომატებული დაღლილობა, ძილიანობა (2-3%), ძალიან იშვიათად გონების დაბინდვა, მომატებული დაღლილობა, ძალიან იშვიათად მაღალი დოზების გამოყენებისას – ნევროზულობა, დეპრესია, პარესთეზიები.
გრძნობის ორგანოების მხრივ: ვესტიბულური აპარატის მხრივ დარღვევები, სმენისა და მხედველობის დარღვევები, შუილი ყურებში.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირში სიმშრალე, ანორექსია, დისპეფსიური მოშლილობები (ღებინება, დიარეა ან ყაბზობა, გულისრევა, ტკივილები მუცლის არეში), ნაწლავის გაუვალობა, პანკრეატიტი, ღვიძლისა და ნაღვლის გამოყოფის ფუნქციის დარღვევა, ჰეპატიტი, სიყვითლე.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: არაპროდუქციული მშრალი ხველა, ინტერსტიციული პნევმონიტი, ბრონქოსპაზმი, ქოშინი, რინორეა, ფარინგიტი.
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, სახის, ენის, ტუჩების, ხმის ხვრელის და/ან ხორხის ანგიონევროზული შეშუპება, დისფონია, პოლიმორფული ერითემა, ექსფოლიატური დერმატიტი, სტივენ-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, პემფიგუსი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზირება, სეროზიტი, ვასკულიტი, მიოზიტი, ართრალგია, ართრიტი, სტომატიტი, გლოსიტი.
ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკრეატინემია შარდოვანას შემცველობის მომატება, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ჰიპერბილირუბინემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია, ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის შემცველობის დაქვეითება, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი (ავადმყოფებში აუტოიმუნური დაავადებებით), ეოზინოფილია.
შარდის გამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმელების ფუნქციის დარღვევები, პროტეინურია.
სხვა: ალოპეცია, ლიბიდოს შემცირება.
თუ პაციენტი ამჩნევს ან ეჭვი აქვს პრეპარატის გამოყენებით განვითარებული გვერდითი ეფექტების არსებობაზე, უნდა მიმართოს ექიმს.
ჭარბი დოზა
თუ პაციენტმა ერთ მიღებაზე მიიღო დიდი რაოდენობით ტაბლეტები, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.
ჭარბი დოზის სიმპტომები: არტერიული წნევის ძლიერი დაქვეითება კოლაფსის, მიოკარდის ინფარქტის, თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევების ან თრომბოემბოლური გართულებების, კრუნჩხვების, შიშების განვითარებამდე. მკურნალობა: ავადმყოფი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში დაბალი სათავეთი. მსუბუქ შემთხვევებში ნაჩვენებია კუჭის ამორეცხვა და ფიზიოლოგიური ხსნარის, პლაზმის შემცვლელების გამოყენება, საჭიროების შემთხვევებში – ანგიოტენზინ II-ის ვენაში შეყვანა, ჰემოდიალიზი (ენალაპრილატის შეყვანის სიჩქარე 62 მლ/წთ).
განსაკუთრებული მითითებები
არტერიული ჰიპოტენზია (არტერიული წნევის ძლიერი დაქვეითება) შეიძლება აღინიშნოს (პირველი დოზის მიღებიდან რამდენიმე საათის შემდეგაც კი) პაციენტებში გულის მძიმე უკმარისობით ან თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევებით, ასევე პაციენტებში წყალ-ელექტროლიზური ბალანსის დარღვევებით, რომლებიც განპირობებულია დიურეზულებით მკურნალობით, უმარილო დიეტით, დიარეით, ღებინებით ან ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში. არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება, როგორც წესი ვლინდება ღებინების, გულის შეკუმშვების გახშირებისა და გულყრების სახით. ჰიპოტენზიის განვითარების შემთხვევაში ავადმყოფი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, დაბალი სათავეთი და გამოიძახოს ექიმი. არტერიული ჰიპოტენზია და მისი მძიმე შედეგები იშვიათად აღინიშნება და გარდამავალი ხასიათი გააჩნია. ტრანზიტორული არტერიული ჰიპოტენზია არ წარმოადგენს უკუჩვენებას პრეპარატით მკურნალობის გასაგრძელებლად. როგორც კი არტერიული წნევა ნორმალიზდება, პაციენტი ნორმალურად იტანს პრეპარატის შემდგომი დოზების მიღებას. არტერიული ჰიპოტენზიის პრევენცია შესაძლებელია ენაპით მკურნალობის დაწყებამდე დიურეზულებით მკურნალობის შეწყვეტით და უმარილო დიეტაზე უარის თქმით, თუ ეს შესაძლებელია. თუ ვითარდება არტერიული ჰიპოტენზიის რეციდივები, რომლებსაც ახლავს ისეთი სიმპტომები, როგირიცაა ღებინება, გულის შეკუმშვების გახშირება და გულყრა, აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
ენაპით მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია თირკმელების ფუნქციის მონიტორინგის ჩატარება.
ენაპით მკურნალობის პერიოდში შესაძლებელია სისხლის შრატში კალიუმის შემცველობის მომატება, განსაკუთრებით ავადმყოფებში თირკმელების ქრონიკული უკმარისობით, შაქრიანი დიაბეტით, კალიუმის შემანარჩუნებელ დიურეზულებთან (როგორებიცა სპირონოლაქტონი, ამილორიდი და ტრიამტერენი) ან კალიუმის შემცველ ტაბლეტებთან ერთად დანიშვნისას. ამიტომ ენაპისა და ამ პრეპარატების ერთად მიღებისას აუცილებელია ექიმის მითითებების დაცვა. თუ ასეთი მკურნალობის პერიოდში პაციენტი გრძნობს კუნთების სისუსტეს ან გულის არარეგულარულ შეკუმშვებს, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.
ალერგიული რეაქციები შეიძლება განვითარდეს გამფილტრავი მემბრანა დარჩეს! ზოგიერთი ტიპის გამოყენების გამო, რომლებიც გამოიყენება ჰემოდიალიზის ან სისხლის გაფილტვრის (აფერეზი) სხვა სახეობებისას. თუ ექიმი ასეთ მკურნალობას გეგმავს, მას უნდა ეცნობოს ენაპით მკურნალობის შესახებ.
ფუტკრის შხამის მიმართ ალერგიის (დესენსიბილიზაცია) მკურნალობის პერიოდში შესაძლოა აღინიშნოს ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები.
თუ ექიმი ასეთ მკურნალობას გეგმავს, მას უნდა ეცნობოს ენაპით მკურნალობის შესახებ.
ბავშვების მკურნალობისას პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის, ამიტომ მისი ბავშვებში დანიშვნა არ შეიძლება.
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ქალებში ორსულობისა დროს და ლაქტაციის პერიოდში ამ პრეპარატის დანიშვნა არ შეიძლება. თუ დაორსულება ენაპით მკურნალობის პერიოდში ხდება, ამის შესახებ დაუყოვნებლივ ექიმს უნდა ეცნობოს. იგი სხვა ანტიჰიპერტენზიულ პრეპარატს დანიშნავს.
ზეგავლენა ავტომობილის მართვისა და/ან პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
ცალკეულ პაციენტებში პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზია და თავბრუსხვევა, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში, ამგვარად, იგი ახდენს ირიბ და გარდამავალ ზეგავლენას ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
პაციენტმა თავი უნდა შეიკავოს ალკოჰოლური სასმელების მიღებისაგან, ვინაიდან ალკოჰოლი აძლიერებს ენალაპრილით არტერიული წნევის დაქვეითებას.
ენალაპრილისა და დიურეზულების ან სხვა ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების ერთად გამოყენება აძლიერებს ამ პრეპარატების ეფექტურობას. გულის უკმარისობის სამკურნალოდ გამოყენებად პრეპარატებთან (საგულე გლიკოზიდები) ურთიერთქმედებას კლინიკური მნიშვნელობა არ გააჩნია.
ქირურგიულ ჩარევის წინ ექიმს უნდა ეცნობოს პაციენტის მიერ ენალაპრილის მიღების შესახებ, ვინაიდან არსებობს ზოგადი ანესთეზიის დროს არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი.
ენალაპრილისა და ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების ან ასპირინის ერთად გამოყენებამ შეიძლება შეამციროს ენალაპრილის ეფექტურობა და გაზარდოს თირკმელების ფუნქციის დარღვევის რისკი.
ზოგიერთი დიურეზულის (სპირონოლაქტონი, ამილორიდი ან ტრიამტერენი) ერთდროულად გამოყენებამ და/ან კალიუმის შემცველი ტაბლეტების დამატებითმა დანიშვნამ შესაძლოა გამოიწვიოს სისხლის შრატში კალიუმის შემცველობის მომატება (ჰიპერკალიემია).
ენალაპრილი ასუსტებს თეოფილინის შემცველი პრეპარატების მოქმედებას. ლითიუმის პრეპარატებთან ერთად გამოყენება აძლიერებს ლითიუმის გვერდით მოქმედებას. ციმეტიდინის შემცველი პრეპარატები ახანგრძლივებენ ენალაპრილის მოქმედებას. თუ პაციენტი უკვა იღებს ზემოაღნიშნულ პრეპარატებს ან მას ურჩევენ მათგან რომელიმეს გამოყენებას, აუცილებლად უნდა ეცნობოს ექიმს ენაპით მკურნალობის შესახებ.
გამოშვების ფორმა
20 ტაბლეტი 2.5 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
20 ტაბლეტი 5 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
20 ტაბლეტი 10 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
30 ტაბლეტი 10 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 3 ბლისტერი შეფუთვაში)
20 ტაბლეტი 20 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
30 ტაბლეტი 20 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 3 ბლისტერი შეფუთვაში)
შენახვის პირობები
ინახება მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 250C ტემპერატურაზე.
ვარგისიანობის ვადა. 3 წელი.
პრეპარატის გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ არ შეიძლება.
გაცემის პირობები. რეცეპტით.
კრკა, დ.დ., სლოვენია.

ჩაი ორკბილას ბალახის #20პაკ

2.60 ლარი
2.49 ლარი

ქვეყანა: საქართველო

მწარმოებელი: იმედი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ენაპი 10მგ #20ტ

ენაპი 10 მგ
(Enalapril)

პრეპარატის სავაჭრო სახელწოდება
ენაპი
საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება
ენალაპრილი
ქიმიური რაციონალური სახელწოდება
(S)-1-[1-(ეტოქსიკარბონილ)-3-ფენილპროპილ]-L-ალანილ]-L-პროლინი (მალეატის სახით)
წამლის ფორმა
ტაბლეტები
შემადგენლობა
1 ტაბლეტი შეიცავს 2.5 მგ, 5 მგ, 10 მგ ან 20 მგ აქტიურ ნივთიერებას ენალაპრილის მალეატს.
დამხმარე ნივთიერებები: ტაბლეტები 2.5 მგ და ტაბლეტები 5 მგ: ლაქტოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი.
დამხმარე ნივთიერებები: ტაბლეტები 10 მგ და ტაბლეტები 20 მგ: ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ოქსიდი (მღებავი ნივთიერება E172).
აღწერილობა
2.5 მგ ტაბლეტები – მრგვალი, ორმხრივამოზნექილი, ჩამოთლილი ნაპირებით, თეთრი ფერის ტაბლეტები.
5 მგ ტაბლეტები – თეთრი, მრგვალი, ბრტყელი ტაბლეტები ჩამოთლილი ნაპირებითა და ცალ მხარეს ნაზოლით.
10 მგ ტაბლეტები – მრგვალი, ბრტყელი მოწითალო-მოყავისფრო ტაბლეტები ჩამოთლილი ნაპირითა და ნაზოლით ცალ მხარეს და თეთრი ჩანართებით ტაბლეტის ზედაპირსა და მასაში.
20 მგ ტაბლეტები – მრგვალი, ბრტყელი ღია-ნარინჯისფერი ტაბლეტები ჩამოთლილი ნაპირითა და ნაზოლით ცალ მხარეს და თეთრი ჩანართებით ტაბლეტის ზედაპირსა და მასაში.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორი.
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ენალაპრილი – ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატია, რომლის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის აქტივობის დათრგუნვასთან, რაც იწვევს ანგიოტენზინი-II-ის წარმოქმნას.
ფარმაკოკინეტიკა
შიგნით მიღების შემდეგ შეიწოვება ენალაპრილის 60%. საკვების მიღება შეწოვაზე ზეგავლენას არ ახდენს. ღვიძლში ექვემდებარება მეტაბოლიზმს აქტიური მეტაბოლიტის ენალაპრილატის წარმოქმნით, რომელიც აგფ-ს უფრო აქტიური გარდამქმნელია, ვიდრე ენალაპრილი. ენალაპრილატის პლაზმის ცილებთან კავშირი 50-60% შეადგენს. შრატში ენალაპრილატის მაქსიმალური კონცენტრაციები 3-4 საათში აღინიშნება, ენალაპრილის – 1 საათში. შრატში სტაბილური კონცენტრაციები აღინიშნება 4 დღეში. ენალაპრილატი ადვილად აღწევს ჰისტოჰემატურ ბარიერებში, ჰებ-ს გარდა, მცირე რაოდენობა აღწევს პლაცენტაში და დედის რძეში.
ენალაპრილატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი 11 საათს შეადგენს. გამოიყოფა ძირითადად თირკმელებით – 60% (20% ენალაპრილის სახით და 40% ენალაპრილატის სახით), ნაწლავიდან – 33% (6% ენალაპრილის სახით და 27% ენალაპრილატის სახით).
გამოიდევნება ჰემოდიალიზის (სიჩქარე 62 მლ/წთ) და პერიტონული დიალიზის დროს.
პრეპარატის მაქსიმალური ეფექტი აღინიშნება 6-8 საათში. ეფექტი შენარჩუნდება 24 საათის განმავლობაში. ზოგადი თერაპიული ეფექტი მიიღწევა რამდენიმე კვირიანი მკურნალობის შემდეგ.
გამოყენების ჩვენებები
პრეპარატი გამოიყენება პირველადი არტერიული ჰიპერტენზიის, თირკმელების დაავადებისას მეორადი ჰიპერტენზიის (ასევე თირკმელების უკამირისობის და შაქრიანი დიაბეტით განპირობებული თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას), გულის ქრონიკული უკმარისობის და მარცხენა პარკუჭის უსისტემო დისფუნქციის (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში) დროს.
უკუჩვენებები
ჰიპერმგრძნობელობა ენალაპრილის, პრეპარატის სხვა კომპონენტებისა და აგფ-ს სხვა ინჰიბიტორების მიმართ, ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, პორფირია. პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება პაციენტებში ანგიონევროზული შეშუპებით ანამნეზში, რომელიც დაკავშირებულია აგფ-ს ინჰიბიტორების წინამორბედ გამოყენებასთან (ალერგიული რეაქცია ტუჩების, სახის, კისრისა და, შესაძლოა ხელებისა და ფეხების მკვეთრი შეშუპებით, რასაც თან ახლავს ხუთვა და ხმის ჩახლეჩვა), პაციენტებში, რომლებსაც როდესღაც აღენიშნათ ანგიონევროზული შეშუპება.
სიფრთხილის ზომები
ენაპი სიფრთხილით უნდა იყოს გამოყენებული პაციენტების მკურნალობისას თირკმელების არტერიების ორმხრივი სტენოზით ან ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზით; გულის მძიმე ხარისხის იშემიური დაავადებით, მძიმე ცერებროვასკულარული დაავადედებით და პაციენტებში აორტის შესართავის ჰემოდინამიურად მნიშვნელოვანი სტენოზით ან მარცხენა პარკუჭიდან სისხლის გადმოსროლის მიმართ სხვა წინაღობით, ვინაიდან არსებობს არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი.
გამოყენების წესი და დოზები
პრეპარატის დოზა ყოველთვის ავადმყოფის მდგომარეობის და მიხედვით კორექტირდება.
არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს დღე-ღამეში ერთხელ. დოზის კორექტირება დამოკიდებულია თერაპიული ეფექტის მიღწევაზე (არტერიული წნევის დაწევა). ჩვეულებრივ შემანარჩუნებელი დოზა 10-20 მგ-ს შეადგენს, საჭიროებისა და საკმარისად კარგი ამტანობის შემთხვევაში დოზის გაზრდა შეიძლება 40 მგ-მდე დღე-ღამეში. უფრო მაღალი დოზებისას მიზანშეწონილია მისი 2 მიღებად დაყოფა. საწყისი დოზა ავადმყოფებისათვის, რომლებმაც ვერ შეძლეს დიურეზულების მიღების შეწყვეტა მკურნალობის დაწყებამდე, შეადგენს 2.5 მგ-ს ერთჯერადი დოზის სახით. რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის ან სავარაუდო რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის მკურნალობა სპეციალისტმა უნდა ჩაატაროს.
გულის ქრონიკული უკმარისობის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში ერთხელ. ენაპის დოზა თანდათან უნდა გაიზარდოს მაქსიმალური კლინიკური ეფექტის მიღწევამდე, ჩვეულებრივ 2-4 კვირაში. ჩვეულებრივი შემანარჩუნებელი დოზა 2.5-10 მგ-ს შეადგენს ერთჯერადი დოზის სახით; მაქსიმალური შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 20 მგ-ს დღე-ღამეში.
მარცხენა პარკუჭის უსისტემო დისფუნქციის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში ორჯერ. დოზის კოექტირება დამოკიდებულია ავადმყოფის მიერ პრეპარატის ამტანობაზე. ჩვეულებრივ შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დღე-ღამეში ორჯერ.
არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა თირკმელების დაავადების დროს: ენაპის დოზა განისაზღვრება თირკმლის ფუნქციის და/ან კრეატინინის კლირენსის მაჩვენებლების მიხედვით. ავადმყოფებში 0.5 მლ/წ-ზე მეტი (30 მლ/წთ) კრეატინინის კლირენსით საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს დღე-ღამეში; ავადმყოფებში 0.5 მლ/წ-ზე ნაკლები (30 მლ/წთ) კრეატინინის კლირენსით საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში და თანდათან იზრდება კლინიკური ეფექტის მიღწევამდე.
ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტები: ჰემოდიალიზის ჩატარების დღეს – 2.5 მგ; სხვა დღეებში ექიმი დოზას აკორექტირებს არტერიული წნევის მაჩვენებლების მიხედვით.
ტაბლეტები ჩაიყლაპება მთლიანად, მცირე რაოდენობით სითხის დაყოლებით. ტაბლეტების მიღება შეიძლება ჭამამდე, ჭამის დროს ან მის შემდეგ. პრეპარატის მიღება უნდა ხდებოდეს რეგულარულად ერთი და იგივე დროს. თუ პაციენტმა გამოტოვა პრეპარატის მიღება, იგი რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მიიღოს, მაგრამ მხოლოდ არა იმ შემთხვევაში, თუ სქემით შემდეგი დოზის მიღებამდე მცირე დროა დარჩენილი. ამ შემთხვევაში უნდა მიიღოს სქემით შემდეგი დოზა და არ მიიღოს გამოტოვებული დოზა. არ შეიძლება დოზების გაორმაგება. ენაპით მკურნალობისას საჭიროა რეგულარული სამედიცინო გამოკვლევების ჩატარება, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში და/ან პრეპარატის უფრო მოსახდენი დოზის განსაზღვრისას. სამედიცინო გამოკვლევების სიხშირეს ექიმი ადგენს.
ენაპით მკურნალობა ხანგრძლივია, ჩვეულებრივ მთელი სიცოცხლის განმავლობაში, თუ არ შეიქმნა მისი მიღების შეწყვეტისათვის საჭირო გარემოებები.
გვერდითი მოქმედება
ენაპით მკურნალობის პერიოდში გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები ჩვეულებრივ სუსტია, გარდამავალი ხასიათი აქვთ და პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტას არ საჭიროებენ:
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული წნევის ძლიერი დაქვეითება, ორთოსტატული კოლაფსი, იშვიათად – სტენოკარდია, მიოკარდის ინფარქტი (ჩვეულებრივ დაკავშირებულია არტერიული წნევის ძლიერ დაქვეითებასთან), არითმიები (წინაგულოვანი ბრადი- და ტაქიკარდია, წინაგულების ციმციმი), გულისცემა, ფილტვის არტერიის ტოტების თრომბოემბოლია, ტკივილები გულის არეში, გულყრა.
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, სისუსტე, მომატებული დაღლილობა, ძილიანობა (2-3%), ძალიან იშვიათად გონების დაბინდვა, მომატებული დაღლილობა, ძალიან იშვიათად მაღალი დოზების გამოყენებისას – ნევროზულობა, დეპრესია, პარესთეზიები.
გრძნობის ორგანოების მხრივ: ვესტიბულური აპარატის მხრივ დარღვევები, სმენისა და მხედველობის დარღვევები, შუილი ყურებში.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირში სიმშრალე, ანორექსია, დისპეფსიური მოშლილობები (ღებინება, დიარეა ან ყაბზობა, გულისრევა, ტკივილები მუცლის არეში), ნაწლავის გაუვალობა, პანკრეატიტი, ღვიძლისა და ნაღვლის გამოყოფის ფუნქციის დარღვევა, ჰეპატიტი, სიყვითლე.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: არაპროდუქციული მშრალი ხველა, ინტერსტიციული პნევმონიტი, ბრონქოსპაზმი, ქოშინი, რინორეა, ფარინგიტი.
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, სახის, ენის, ტუჩების, ხმის ხვრელის და/ან ხორხის ანგიონევროზული შეშუპება, დისფონია, პოლიმორფული ერითემა, ექსფოლიატური დერმატიტი, სტივენ-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, პემფიგუსი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზირება, სეროზიტი, ვასკულიტი, მიოზიტი, ართრალგია, ართრიტი, სტომატიტი, გლოსიტი.
ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკრეატინემია შარდოვანას შემცველობის მომატება, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ჰიპერბილირუბინემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია, ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის შემცველობის დაქვეითება, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი (ავადმყოფებში აუტოიმუნური დაავადებებით), ეოზინოფილია.
შარდის გამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმელების ფუნქციის დარღვევები, პროტეინურია.
სხვა: ალოპეცია, ლიბიდოს შემცირება.
თუ პაციენტი ამჩნევს ან ეჭვი აქვს პრეპარატის გამოყენებით განვითარებული გვერდითი ეფექტების არსებობაზე, უნდა მიმართოს ექიმს.
ჭარბი დოზა
თუ პაციენტმა ერთ მიღებაზე მიიღო დიდი რაოდენობით ტაბლეტები, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.
ჭარბი დოზის სიმპტომები: არტერიული წნევის ძლიერი დაქვეითება კოლაფსის, მიოკარდის ინფარქტის, თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევების ან თრომბოემბოლური გართულებების, კრუნჩხვების, შიშების განვითარებამდე. მკურნალობა: ავადმყოფი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში დაბალი სათავეთი. მსუბუქ შემთხვევებში ნაჩვენებია კუჭის ამორეცხვა და ფიზიოლოგიური ხსნარის, პლაზმის შემცვლელების გამოყენება, საჭიროების შემთხვევებში – ანგიოტენზინ II-ის ვენაში შეყვანა, ჰემოდიალიზი (ენალაპრილატის შეყვანის სიჩქარე 62 მლ/წთ).
განსაკუთრებული მითითებები
არტერიული ჰიპოტენზია (არტერიული წნევის ძლიერი დაქვეითება) შეიძლება აღინიშნოს (პირველი დოზის მიღებიდან რამდენიმე საათის შემდეგაც კი) პაციენტებში გულის მძიმე უკმარისობით ან თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევებით, ასევე პაციენტებში წყალ-ელექტროლიზური ბალანსის დარღვევებით, რომლებიც განპირობებულია დიურეზულებით მკურნალობით, უმარილო დიეტით, დიარეით, ღებინებით ან ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში. არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება, როგორც წესი ვლინდება ღებინების, გულის შეკუმშვების გახშირებისა და გულყრების სახით. ჰიპოტენზიის განვითარების შემთხვევაში ავადმყოფი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, დაბალი სათავეთი და გამოიძახოს ექიმი. არტერიული ჰიპოტენზია და მისი მძიმე შედეგები იშვიათად აღინიშნება და გარდამავალი ხასიათი გააჩნია. ტრანზიტორული არტერიული ჰიპოტენზია არ წარმოადგენს უკუჩვენებას პრეპარატით მკურნალობის გასაგრძელებლად. როგორც კი არტერიული წნევა ნორმალიზდება, პაციენტი ნორმალურად იტანს პრეპარატის შემდგომი დოზების მიღებას. არტერიული ჰიპოტენზიის პრევენცია შესაძლებელია ენაპით მკურნალობის დაწყებამდე დიურეზულებით მკურნალობის შეწყვეტით და უმარილო დიეტაზე უარის თქმით, თუ ეს შესაძლებელია. თუ ვითარდება არტერიული ჰიპოტენზიის რეციდივები, რომლებსაც ახლავს ისეთი სიმპტომები, როგირიცაა ღებინება, გულის შეკუმშვების გახშირება და გულყრა, აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
ენაპით მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია თირკმელების ფუნქციის მონიტორინგის ჩატარება.
ენაპით მკურნალობის პერიოდში შესაძლებელია სისხლის შრატში კალიუმის შემცველობის მომატება, განსაკუთრებით ავადმყოფებში თირკმელების ქრონიკული უკმარისობით, შაქრიანი დიაბეტით, კალიუმის შემანარჩუნებელ დიურეზულებთან (როგორებიცა სპირონოლაქტონი, ამილორიდი და ტრიამტერენი) ან კალიუმის შემცველ ტაბლეტებთან ერთად დანიშვნისას. ამიტომ ენაპისა და ამ პრეპარატების ერთად მიღებისას აუცილებელია ექიმის მითითებების დაცვა. თუ ასეთი მკურნალობის პერიოდში პაციენტი გრძნობს კუნთების სისუსტეს ან გულის არარეგულარულ შეკუმშვებს, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.
ალერგიული რეაქციები შეიძლება განვითარდეს გამფილტრავი მემბრანა დარჩეს! ზოგიერთი ტიპის გამოყენების გამო, რომლებიც გამოიყენება ჰემოდიალიზის ან სისხლის გაფილტვრის (აფერეზი) სხვა სახეობებისას. თუ ექიმი ასეთ მკურნალობას გეგმავს, მას უნდა ეცნობოს ენაპით მკურნალობის შესახებ.
ფუტკრის შხამის მიმართ ალერგიის (დესენსიბილიზაცია) მკურნალობის პერიოდში შესაძლოა აღინიშნოს ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები.
თუ ექიმი ასეთ მკურნალობას გეგმავს, მას უნდა ეცნობოს ენაპით მკურნალობის შესახებ.
ბავშვების მკურნალობისას პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის, ამიტომ მისი ბავშვებში დანიშვნა არ შეიძლება.
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ქალებში ორსულობისა დროს და ლაქტაციის პერიოდში ამ პრეპარატის დანიშვნა არ შეიძლება. თუ დაორსულება ენაპით მკურნალობის პერიოდში ხდება, ამის შესახებ დაუყოვნებლივ ექიმს უნდა ეცნობოს. იგი სხვა ანტიჰიპერტენზიულ პრეპარატს დანიშნავს.
ზეგავლენა ავტომობილის მართვისა და/ან პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
ცალკეულ პაციენტებში პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზია და თავბრუსხვევა, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში, ამგვარად, იგი ახდენს ირიბ და გარდამავალ ზეგავლენას ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
პაციენტმა თავი უნდა შეიკავოს ალკოჰოლური სასმელების მიღებისაგან, ვინაიდან ალკოჰოლი აძლიერებს ენალაპრილით არტერიული წნევის დაქვეითებას.
ენალაპრილისა და დიურეზულების ან სხვა ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების ერთად გამოყენება აძლიერებს ამ პრეპარატების ეფექტურობას. გულის უკმარისობის სამკურნალოდ გამოყენებად პრეპარატებთან (საგულე გლიკოზიდები) ურთიერთქმედებას კლინიკური მნიშვნელობა არ გააჩნია.
ქირურგიულ ჩარევის წინ ექიმს უნდა ეცნობოს პაციენტის მიერ ენალაპრილის მიღების შესახებ, ვინაიდან არსებობს ზოგადი ანესთეზიის დროს არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი.
ენალაპრილისა და ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების ან ასპირინის ერთად გამოყენებამ შეიძლება შეამციროს ენალაპრილის ეფექტურობა და გაზარდოს თირკმელების ფუნქციის დარღვევის რისკი.
ზოგიერთი დიურეზულის (სპირონოლაქტონი, ამილორიდი ან ტრიამტერენი) ერთდროულად გამოყენებამ და/ან კალიუმის შემცველი ტაბლეტების დამატებითმა დანიშვნამ შესაძლოა გამოიწვიოს სისხლის შრატში კალიუმის შემცველობის მომატება (ჰიპერკალიემია).
ენალაპრილი ასუსტებს თეოფილინის შემცველი პრეპარატების მოქმედებას. ლითიუმის პრეპარატებთან ერთად გამოყენება აძლიერებს ლითიუმის გვერდით მოქმედებას. ციმეტიდინის შემცველი პრეპარატები ახანგრძლივებენ ენალაპრილის მოქმედებას. თუ პაციენტი უკვა იღებს ზემოაღნიშნულ პრეპარატებს ან მას ურჩევენ მათგან რომელიმეს გამოყენებას, აუცილებლად უნდა ეცნობოს ექიმს ენაპით მკურნალობის შესახებ.
გამოშვების ფორმა
20 ტაბლეტი 2.5 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
20 ტაბლეტი 5 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
20 ტაბლეტი 10 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
30 ტაბლეტი 10 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 3 ბლისტერი შეფუთვაში)
20 ტაბლეტი 20 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
30 ტაბლეტი 20 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 3 ბლისტერი შეფუთვაში)
შენახვის პირობები
ინახება მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 250C ტემპერატურაზე.
ვარგისიანობის ვადა. 3 წელი.
პრეპარატის გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ არ შეიძლება.
გაცემის პირობები. რეცეპტით.
კრკა, დ.დ., სლოვენია.

ჩაი თირკმლის 2.5გ #20პაკ

3.50 ლარი
3.36 ლარი

ქვეყანა: საქართველო

მწარმოებელი: იმედი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ენაპი 5მგ #20ტ

ენაპი 5 მგ
(Enalapril)

პრეპარატის სავაჭრო სახელწოდება
ენაპი
საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება
ენალაპრილი
ქიმიური რაციონალური სახელწოდება
(S)-1-[1-(ეტოქსიკარბონილ)-3-ფენილპროპილ]-L-ალანილ]-L-პროლინი (მალეატის სახით)
წამლის ფორმა
ტაბლეტები
შემადგენლობა
1 ტაბლეტი შეიცავს 2.5 მგ, 5 მგ, 10 მგ ან 20 მგ აქტიურ ნივთიერებას ენალაპრილის მალეატს.
დამხმარე ნივთიერებები: ტაბლეტები 2.5 მგ და ტაბლეტები 5 მგ: ლაქტოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი.
დამხმარე ნივთიერებები: ტაბლეტები 10 მგ და ტაბლეტები 20 მგ: ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ოქსიდი (მღებავი ნივთიერება E172).
აღწერილობა
2.5 მგ ტაბლეტები – მრგვალი, ორმხრივამოზნექილი, ჩამოთლილი ნაპირებით, თეთრი ფერის ტაბლეტები.
5 მგ ტაბლეტები – თეთრი, მრგვალი, ბრტყელი ტაბლეტები ჩამოთლილი ნაპირებითა და ცალ მხარეს ნაზოლით.
10 მგ ტაბლეტები – მრგვალი, ბრტყელი მოწითალო-მოყავისფრო ტაბლეტები ჩამოთლილი ნაპირითა და ნაზოლით ცალ მხარეს და თეთრი ჩანართებით ტაბლეტის ზედაპირსა და მასაში.
20 მგ ტაბლეტები – მრგვალი, ბრტყელი ღია-ნარინჯისფერი ტაბლეტები ჩამოთლილი ნაპირითა და ნაზოლით ცალ მხარეს და თეთრი ჩანართებით ტაბლეტის ზედაპირსა და მასაში.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორი.
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ენალაპრილი – ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატია, რომლის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის აქტივობის დათრგუნვასთან, რაც იწვევს ანგიოტენზინი-II-ის წარმოქმნას.
ფარმაკოკინეტიკა
შიგნით მიღების შემდეგ შეიწოვება ენალაპრილის 60%. საკვების მიღება შეწოვაზე ზეგავლენას არ ახდენს. ღვიძლში ექვემდებარება მეტაბოლიზმს აქტიური მეტაბოლიტის ენალაპრილატის წარმოქმნით, რომელიც აგფ-ს უფრო აქტიური გარდამქმნელია, ვიდრე ენალაპრილი. ენალაპრილატის პლაზმის ცილებთან კავშირი 50-60% შეადგენს. შრატში ენალაპრილატის მაქსიმალური კონცენტრაციები 3-4 საათში აღინიშნება, ენალაპრილის – 1 საათში. შრატში სტაბილური კონცენტრაციები აღინიშნება 4 დღეში. ენალაპრილატი ადვილად აღწევს ჰისტოჰემატურ ბარიერებში, ჰებ-ს გარდა, მცირე რაოდენობა აღწევს პლაცენტაში და დედის რძეში.
ენალაპრილატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი 11 საათს შეადგენს. გამოიყოფა ძირითადად თირკმელებით – 60% (20% ენალაპრილის სახით და 40% ენალაპრილატის სახით), ნაწლავიდან – 33% (6% ენალაპრილის სახით და 27% ენალაპრილატის სახით).
გამოიდევნება ჰემოდიალიზის (სიჩქარე 62 მლ/წთ) და პერიტონული დიალიზის დროს.
პრეპარატის მაქსიმალური ეფექტი აღინიშნება 6-8 საათში. ეფექტი შენარჩუნდება 24 საათის განმავლობაში. ზოგადი თერაპიული ეფექტი მიიღწევა რამდენიმე კვირიანი მკურნალობის შემდეგ.
გამოყენების ჩვენებები
პრეპარატი გამოიყენება პირველადი არტერიული ჰიპერტენზიის, თირკმელების დაავადებისას მეორადი ჰიპერტენზიის (ასევე თირკმელების უკამირისობის და შაქრიანი დიაბეტით განპირობებული თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას), გულის ქრონიკული უკმარისობის და მარცხენა პარკუჭის უსისტემო დისფუნქციის (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში) დროს.
უკუჩვენებები
ჰიპერმგრძნობელობა ენალაპრილის, პრეპარატის სხვა კომპონენტებისა და აგფ-ს სხვა ინჰიბიტორების მიმართ, ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, პორფირია. პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება პაციენტებში ანგიონევროზული შეშუპებით ანამნეზში, რომელიც დაკავშირებულია აგფ-ს ინჰიბიტორების წინამორბედ გამოყენებასთან (ალერგიული რეაქცია ტუჩების, სახის, კისრისა და, შესაძლოა ხელებისა და ფეხების მკვეთრი შეშუპებით, რასაც თან ახლავს ხუთვა და ხმის ჩახლეჩვა), პაციენტებში, რომლებსაც როდესღაც აღენიშნათ ანგიონევროზული შეშუპება.
სიფრთხილის ზომები
ენაპი სიფრთხილით უნდა იყოს გამოყენებული პაციენტების მკურნალობისას თირკმელების არტერიების ორმხრივი სტენოზით ან ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზით; გულის მძიმე ხარისხის იშემიური დაავადებით, მძიმე ცერებროვასკულარული დაავადედებით და პაციენტებში აორტის შესართავის ჰემოდინამიურად მნიშვნელოვანი სტენოზით ან მარცხენა პარკუჭიდან სისხლის გადმოსროლის მიმართ სხვა წინაღობით, ვინაიდან არსებობს არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი.
გამოყენების წესი და დოზები
პრეპარატის დოზა ყოველთვის ავადმყოფის მდგომარეობის და მიხედვით კორექტირდება.
არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს დღე-ღამეში ერთხელ. დოზის კორექტირება დამოკიდებულია თერაპიული ეფექტის მიღწევაზე (არტერიული წნევის დაწევა). ჩვეულებრივ შემანარჩუნებელი დოზა 10-20 მგ-ს შეადგენს, საჭიროებისა და საკმარისად კარგი ამტანობის შემთხვევაში დოზის გაზრდა შეიძლება 40 მგ-მდე დღე-ღამეში. უფრო მაღალი დოზებისას მიზანშეწონილია მისი 2 მიღებად დაყოფა. საწყისი დოზა ავადმყოფებისათვის, რომლებმაც ვერ შეძლეს დიურეზულების მიღების შეწყვეტა მკურნალობის დაწყებამდე, შეადგენს 2.5 მგ-ს ერთჯერადი დოზის სახით. რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის ან სავარაუდო რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის მკურნალობა სპეციალისტმა უნდა ჩაატაროს.
გულის ქრონიკული უკმარისობის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში ერთხელ. ენაპის დოზა თანდათან უნდა გაიზარდოს მაქსიმალური კლინიკური ეფექტის მიღწევამდე, ჩვეულებრივ 2-4 კვირაში. ჩვეულებრივი შემანარჩუნებელი დოზა 2.5-10 მგ-ს შეადგენს ერთჯერადი დოზის სახით; მაქსიმალური შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 20 მგ-ს დღე-ღამეში.
მარცხენა პარკუჭის უსისტემო დისფუნქციის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში ორჯერ. დოზის კოექტირება დამოკიდებულია ავადმყოფის მიერ პრეპარატის ამტანობაზე. ჩვეულებრივ შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დღე-ღამეში ორჯერ.
არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა თირკმელების დაავადების დროს: ენაპის დოზა განისაზღვრება თირკმლის ფუნქციის და/ან კრეატინინის კლირენსის მაჩვენებლების მიხედვით. ავადმყოფებში 0.5 მლ/წ-ზე მეტი (30 მლ/წთ) კრეატინინის კლირენსით საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს დღე-ღამეში; ავადმყოფებში 0.5 მლ/წ-ზე ნაკლები (30 მლ/წთ) კრეატინინის კლირენსით საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში და თანდათან იზრდება კლინიკური ეფექტის მიღწევამდე.
ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტები: ჰემოდიალიზის ჩატარების დღეს – 2.5 მგ; სხვა დღეებში ექიმი დოზას აკორექტირებს არტერიული წნევის მაჩვენებლების მიხედვით.
ტაბლეტები ჩაიყლაპება მთლიანად, მცირე რაოდენობით სითხის დაყოლებით. ტაბლეტების მიღება შეიძლება ჭამამდე, ჭამის დროს ან მის შემდეგ. პრეპარატის მიღება უნდა ხდებოდეს რეგულარულად ერთი და იგივე დროს. თუ პაციენტმა გამოტოვა პრეპარატის მიღება, იგი რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მიიღოს, მაგრამ მხოლოდ არა იმ შემთხვევაში, თუ სქემით შემდეგი დოზის მიღებამდე მცირე დროა დარჩენილი. ამ შემთხვევაში უნდა მიიღოს სქემით შემდეგი დოზა და არ მიიღოს გამოტოვებული დოზა. არ შეიძლება დოზების გაორმაგება. ენაპით მკურნალობისას საჭიროა რეგულარული სამედიცინო გამოკვლევების ჩატარება, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში და/ან პრეპარატის უფრო მოსახდენი დოზის განსაზღვრისას. სამედიცინო გამოკვლევების სიხშირეს ექიმი ადგენს.
ენაპით მკურნალობა ხანგრძლივია, ჩვეულებრივ მთელი სიცოცხლის განმავლობაში, თუ არ შეიქმნა მისი მიღების შეწყვეტისათვის საჭირო გარემოებები.
გვერდითი მოქმედება
ენაპით მკურნალობის პერიოდში გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები ჩვეულებრივ სუსტია, გარდამავალი ხასიათი აქვთ და პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტას არ საჭიროებენ:
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული წნევის ძლიერი დაქვეითება, ორთოსტატული კოლაფსი, იშვიათად – სტენოკარდია, მიოკარდის ინფარქტი (ჩვეულებრივ დაკავშირებულია არტერიული წნევის ძლიერ დაქვეითებასთან), არითმიები (წინაგულოვანი ბრადი- და ტაქიკარდია, წინაგულების ციმციმი), გულისცემა, ფილტვის არტერიის ტოტების თრომბოემბოლია, ტკივილები გულის არეში, გულყრა.
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, სისუსტე, მომატებული დაღლილობა, ძილიანობა (2-3%), ძალიან იშვიათად გონების დაბინდვა, მომატებული დაღლილობა, ძალიან იშვიათად მაღალი დოზების გამოყენებისას – ნევროზულობა, დეპრესია, პარესთეზიები.
გრძნობის ორგანოების მხრივ: ვესტიბულური აპარატის მხრივ დარღვევები, სმენისა და მხედველობის დარღვევები, შუილი ყურებში.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირში სიმშრალე, ანორექსია, დისპეფსიური მოშლილობები (ღებინება, დიარეა ან ყაბზობა, გულისრევა, ტკივილები მუცლის არეში), ნაწლავის გაუვალობა, პანკრეატიტი, ღვიძლისა და ნაღვლის გამოყოფის ფუნქციის დარღვევა, ჰეპატიტი, სიყვითლე.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: არაპროდუქციული მშრალი ხველა, ინტერსტიციული პნევმონიტი, ბრონქოსპაზმი, ქოშინი, რინორეა, ფარინგიტი.
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, სახის, ენის, ტუჩების, ხმის ხვრელის და/ან ხორხის ანგიონევროზული შეშუპება, დისფონია, პოლიმორფული ერითემა, ექსფოლიატური დერმატიტი, სტივენ-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, პემფიგუსი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზირება, სეროზიტი, ვასკულიტი, მიოზიტი, ართრალგია, ართრიტი, სტომატიტი, გლოსიტი.
ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკრეატინემია შარდოვანას შემცველობის მომატება, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ჰიპერბილირუბინემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია, ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის შემცველობის დაქვეითება, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი (ავადმყოფებში აუტოიმუნური დაავადებებით), ეოზინოფილია.
შარდის გამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმელების ფუნქციის დარღვევები, პროტეინურია.
სხვა: ალოპეცია, ლიბიდოს შემცირება.
თუ პაციენტი ამჩნევს ან ეჭვი აქვს პრეპარატის გამოყენებით განვითარებული გვერდითი ეფექტების არსებობაზე, უნდა მიმართოს ექიმს.
ჭარბი დოზა
თუ პაციენტმა ერთ მიღებაზე მიიღო დიდი რაოდენობით ტაბლეტები, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.
ჭარბი დოზის სიმპტომები: არტერიული წნევის ძლიერი დაქვეითება კოლაფსის, მიოკარდის ინფარქტის, თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევების ან თრომბოემბოლური გართულებების, კრუნჩხვების, შიშების განვითარებამდე. მკურნალობა: ავადმყოფი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში დაბალი სათავეთი. მსუბუქ შემთხვევებში ნაჩვენებია კუჭის ამორეცხვა და ფიზიოლოგიური ხსნარის, პლაზმის შემცვლელების გამოყენება, საჭიროების შემთხვევებში – ანგიოტენზინ II-ის ვენაში შეყვანა, ჰემოდიალიზი (ენალაპრილატის შეყვანის სიჩქარე 62 მლ/წთ).
განსაკუთრებული მითითებები
არტერიული ჰიპოტენზია (არტერიული წნევის ძლიერი დაქვეითება) შეიძლება აღინიშნოს (პირველი დოზის მიღებიდან რამდენიმე საათის შემდეგაც კი) პაციენტებში გულის მძიმე უკმარისობით ან თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევებით, ასევე პაციენტებში წყალ-ელექტროლიზური ბალანსის დარღვევებით, რომლებიც განპირობებულია დიურეზულებით მკურნალობით, უმარილო დიეტით, დიარეით, ღებინებით ან ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში. არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება, როგორც წესი ვლინდება ღებინების, გულის შეკუმშვების გახშირებისა და გულყრების სახით. ჰიპოტენზიის განვითარების შემთხვევაში ავადმყოფი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, დაბალი სათავეთი და გამოიძახოს ექიმი. არტერიული ჰიპოტენზია და მისი მძიმე შედეგები იშვიათად აღინიშნება და გარდამავალი ხასიათი გააჩნია. ტრანზიტორული არტერიული ჰიპოტენზია არ წარმოადგენს უკუჩვენებას პრეპარატით მკურნალობის გასაგრძელებლად. როგორც კი არტერიული წნევა ნორმალიზდება, პაციენტი ნორმალურად იტანს პრეპარატის შემდგომი დოზების მიღებას. არტერიული ჰიპოტენზიის პრევენცია შესაძლებელია ენაპით მკურნალობის დაწყებამდე დიურეზულებით მკურნალობის შეწყვეტით და უმარილო დიეტაზე უარის თქმით, თუ ეს შესაძლებელია. თუ ვითარდება არტერიული ჰიპოტენზიის რეციდივები, რომლებსაც ახლავს ისეთი სიმპტომები, როგირიცაა ღებინება, გულის შეკუმშვების გახშირება და გულყრა, აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
ენაპით მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია თირკმელების ფუნქციის მონიტორინგის ჩატარება.
ენაპით მკურნალობის პერიოდში შესაძლებელია სისხლის შრატში კალიუმის შემცველობის მომატება, განსაკუთრებით ავადმყოფებში თირკმელების ქრონიკული უკმარისობით, შაქრიანი დიაბეტით, კალიუმის შემანარჩუნებელ დიურეზულებთან (როგორებიცა სპირონოლაქტონი, ამილორიდი და ტრიამტერენი) ან კალიუმის შემცველ ტაბლეტებთან ერთად დანიშვნისას. ამიტომ ენაპისა და ამ პრეპარატების ერთად მიღებისას აუცილებელია ექიმის მითითებების დაცვა. თუ ასეთი მკურნალობის პერიოდში პაციენტი გრძნობს კუნთების სისუსტეს ან გულის არარეგულარულ შეკუმშვებს, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.
ალერგიული რეაქციები შეიძლება განვითარდეს გამფილტრავი მემბრანა დარჩეს! ზოგიერთი ტიპის გამოყენების გამო, რომლებიც გამოიყენება ჰემოდიალიზის ან სისხლის გაფილტვრის (აფერეზი) სხვა სახეობებისას. თუ ექიმი ასეთ მკურნალობას გეგმავს, მას უნდა ეცნობოს ენაპით მკურნალობის შესახებ.
ფუტკრის შხამის მიმართ ალერგიის (დესენსიბილიზაცია) მკურნალობის პერიოდში შესაძლოა აღინიშნოს ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები.
თუ ექიმი ასეთ მკურნალობას გეგმავს, მას უნდა ეცნობოს ენაპით მკურნალობის შესახებ.
ბავშვების მკურნალობისას პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის, ამიტომ მისი ბავშვებში დანიშვნა არ შეიძლება.
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ქალებში ორსულობისა დროს და ლაქტაციის პერიოდში ამ პრეპარატის დანიშვნა არ შეიძლება. თუ დაორსულება ენაპით მკურნალობის პერიოდში ხდება, ამის შესახებ დაუყოვნებლივ ექიმს უნდა ეცნობოს. იგი სხვა ანტიჰიპერტენზიულ პრეპარატს დანიშნავს.
ზეგავლენა ავტომობილის მართვისა და/ან პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
ცალკეულ პაციენტებში პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზია და თავბრუსხვევა, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში, ამგვარად, იგი ახდენს ირიბ და გარდამავალ ზეგავლენას ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
პაციენტმა თავი უნდა შეიკავოს ალკოჰოლური სასმელების მიღებისაგან, ვინაიდან ალკოჰოლი აძლიერებს ენალაპრილით არტერიული წნევის დაქვეითებას.
ენალაპრილისა და დიურეზულების ან სხვა ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების ერთად გამოყენება აძლიერებს ამ პრეპარატების ეფექტურობას. გულის უკმარისობის სამკურნალოდ გამოყენებად პრეპარატებთან (საგულე გლიკოზიდები) ურთიერთქმედებას კლინიკური მნიშვნელობა არ გააჩნია.
ქირურგიულ ჩარევის წინ ექიმს უნდა ეცნობოს პაციენტის მიერ ენალაპრილის მიღების შესახებ, ვინაიდან არსებობს ზოგადი ანესთეზიის დროს არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი.
ენალაპრილისა და ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების ან ასპირინის ერთად გამოყენებამ შეიძლება შეამციროს ენალაპრილის ეფექტურობა და გაზარდოს თირკმელების ფუნქციის დარღვევის რისკი.
ზოგიერთი დიურეზულის (სპირონოლაქტონი, ამილორიდი ან ტრიამტერენი) ერთდროულად გამოყენებამ და/ან კალიუმის შემცველი ტაბლეტების დამატებითმა დანიშვნამ შესაძლოა გამოიწვიოს სისხლის შრატში კალიუმის შემცველობის მომატება (ჰიპერკალიემია).
ენალაპრილი ასუსტებს თეოფილინის შემცველი პრეპარატების მოქმედებას. ლითიუმის პრეპარატებთან ერთად გამოყენება აძლიერებს ლითიუმის გვერდით მოქმედებას. ციმეტიდინის შემცველი პრეპარატები ახანგრძლივებენ ენალაპრილის მოქმედებას. თუ პაციენტი უკვა იღებს ზემოაღნიშნულ პრეპარატებს ან მას ურჩევენ მათგან რომელიმეს გამოყენებას, აუცილებლად უნდა ეცნობოს ექიმს ენაპით მკურნალობის შესახებ.
გამოშვების ფორმა
20 ტაბლეტი 2.5 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
20 ტაბლეტი 5 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
20 ტაბლეტი 10 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
30 ტაბლეტი 10 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 3 ბლისტერი შეფუთვაში)
20 ტაბლეტი 20 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 2 ბლისტერი შეფუთვაში)
30 ტაბლეტი 20 მგ (ბლისტერი 10 ტაბლეტით, 3 ბლისტერი შეფუთვაში)
შენახვის პირობები
ინახება მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 250C ტემპერატურაზე.
ვარგისიანობის ვადა. 3 წელი.
პრეპარატის გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ არ შეიძლება.
გაცემის პირობები. რეცეპტით.
კრკა, დ.დ., სლოვენია.

ფუროსემიდი 40მგ #50ტ (ბელორ)

1.65 ლარი
1.58 ლარი

ქვეყანა: ბელორუსია

მწარმოებელი: ბორისოვო მედ/პრ ქ-ნა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ფუროსემიდი 40მგ #50ტ

ფუროსემიდი

სამკურნალო საშუალების შემადგენლობა:
მოქმედი ნივთიერება: ფუროსემიდი;
1 ტაბლეტი ფუროსემიდის 40 მგ-ს შეიცავს;
დამხმარე ნივთიერებები: სიმინდის სახამებელი მოდიფიცირებული, მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, პოვიდონი, მაკროგოლი 6000, ლაქტოზა მონოჰიდრატი.

სამკურნალო ფორმა.
ტაბლეტები.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი.
დიურეზული საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები.
ძლიერი და სწრაფი მოქმედების შარდმდენი. ფუროსემიდის მოქმედების მექნიზმი ჰენლეს მარყუჟის აღმავალ ნაწილში ნატრიუმისა და ქლორის იონების რეაბსორბციის ბლოკადასთან არის დაკავშირებული. პრეპარატს გააჩნია გამოხატული დიურეზული, ნატრიურეზული, ქლორურეზული მოქმედება. ასევე ზრდის კალიუმის, მაგნიუმისა და კალციუმის გამოყოფოას.
პერორალური მიღებისას დიურეზული ეფექტი აღინიშნება 20 – 30 წუთის შემდეგ, პრეპარატის მოქმედების მაქსიმუმი 1 – 2 საათის შემდეგ მიიღწევა, ერთჯერადი მიღების შემდეგ ეფექტი ხანგრძლივობა 4 სთ და მეტია.
პერორალური მიღების შემდეგ ფუროსემიდი შეიწოვება საჭმლისმომნელებელი ტრაქტიდან, ბიოშეთვისებადობა 64%-ს შეადგენს. სისხლის პლაზმაში პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია დოზის მომატებასთან ერთად იზრდება, თუმცა მისი მიღწევის დრო არ არის დამოკიდებული დოზაზე და დიდ ფარგლებში ვარირებს პაციენტის მდგომარეობის მიხედვით.
ფუროსემიდი გადადის პლაცენტარულ ბარიერში, გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად. ნახევრად დაშლის პერიოდი – 1 – 1,5 სთ.

ჩვენებები.
სხვადასხვა გენეზის შეშუპებითი სინდრომი, მათ შორის IIბ-III სტადიის გულის ქრონიკული უკმარისობის, ღვიძლის ციროზის (პორტალური ჰიპერტენზიის სინდრომი), ნეფროზული სინდრომის დროს; არტერიული ჰიპერტენზია, ჰიპერტონული კრიზი; პრედმენსტრუალური სინდრომი, ფორსირებული დიურეზი, ჰიპერკალიემია, ჰიპერნატრიემია, ჰიპერკალციემია.

უკუჩვენებები.
მწვავე გლომერულონეფრიტი, თირკმლის უკმარისობის ტერმინალური სტადია, შარდგამომყოფი გზების მექანიკური გაუვალობა, თირკმლის უკმარისობა, დიაბეტური კომა; წყალ-მარილოვანი ცვლის დარღვევა (ჰიპოკალიემია, ჰიპონატრიემია, დეჰიდრატაცია, ალკალოზი); ორსულობის პირველი ნახევარი, პრეპარატის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა (მათ შორის სულფონილამიდების მიმართ), ანურია, პოდაგრა, დეკომპენსირებული არტერიული ან მიტრალური სტენოზი; გამოხატული ჰიპოტენზია, პანკრეატიტი, მიოკარდიუმის ინფარქტი, შაქრიანი დიაბეტი ნახშირწყლების მიმართ ტოლერანტობის დარღვევით, ჰიპერტროფული კარდიომიოპათია მარცხენა პარკუჭის დაღმავალი ტრაქტის ობსტრუქციით, წითელი მგლურა. 3 წლამდე ბავშვთა ასაკი.

უსაფრთხოების ზომები.
პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება მძიმე გულ-სისხლძარღვოვანი უკმარისობისას, საგულე გლიკოზიდებით ხანგრძლივი მკურნალობისას, ხანდაზმულ პაციენტებში გამოხატული ათეროსკლეროზით. მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა სერიოზული ელექტროლიტური დარღვევების კომპენსირება.
ორსულობის პირველ ნახევარში ფუროსემიდი უკუნაჩვენებია, მეორე ნახევარში გამოიყენება მხოლოდ მკაცრი ჩვენებებით და მცირე დროის განმავლობაში, რომელსაც ექიმი ადგენს.
ლაქტაციის პერიოდში ფუროსემიდის მიღების აუცილებლობისას ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს, ვინაიდან პრეპარატს შეუძლია გადავიდეს დედის რძეში, და დათრგუნოს ლაქტაცია.
პრეპარატის გამოყენებისას არ შეიძლება გამოვრიცხოთ ყურადღების დაქვეითება, რაც მნიშვნელოვანია მძღოლებისა და მექმანიზმებთან მომუშავე პირთათვის.
24 საათის განმავლობაში ოლიგურიის შენარჩუნებისას ფუროსემიდი უნდა მოიხსნას.
არტერიული ჰიპერტენზიის დროს “რიკოშეტის” სინდრომის თავიდან ასაცილებლად ფუროსემიდს სულ მცირედ დღეში ორჯერ ნიშნავენ.
თუ დაავადების ნიშნები არ გაქრა, პირიქით, ჯანმრთელობის მდგომარეობა გაუარესდა, ან არასასურველი მოვლენები განვითარდა, საჭიროა შეწყდეს პრეპარატის მიღება და მივმართოთ ექიმს.

სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება.
ფუროსემიდი ერთდროული გამოყენებისას საგულე გლიკოზიდებთან მატულობს გლიკოზიდური ინტოქსიკაციის საშიშროება, გლუკოკორტიკოიდებთან კომბინაციაში – ჰიპოკალიემიის განვითარების საშიშროება.
ფუროსემიდი აძლიერებს მიორელაქსანტების, ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების მოქმედებას. ამინოგლიკოზიდებთან, ცეფალოსპორინებთან  და ცისპლატინთან ერთად გამოყენებისას შესაძლებელია სისხლის პლაზმაში მათი კონცენტრაციების მომატება, რამაც შეიძლება ნეფრო- და ოტოტოქსიური ეფექტები გამოიწვიოს.
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებმა შეიძლება შეამცირონ ფუროსემიდის დიურეზული ეფექტი.
ფუროსემიდთან ერთდროული გამოყენებისას ჰიპოგლიკემიზირებელი პრეპარატების მოქმედება შეიძლება შესუსტდეს. ფუროსემიდი ერთდროულმა გამოყენებამ ლითიუმის პრეპარატებთან შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის მილაკებში ლითიუმის რეაბსორბციის გაძლიერება და ტოქსიკური ეფექტის განვითარება.
პრობენეციდი ზრდის კონცენტრაციას სისხლში.

განსაკუთრებული მითითებანი.
მკურნალობისას აუცილებელია ელექტროლიტების, კარბონატების, შარდოვანას დონის კონტროლი. მკურნალობა კალიუმით მდიდარი დიეტის ფონზე უნდა წარიმართოს.

გამოყენების მეთოდები და დოზები.
ფუროსემიდი ინიშნება პერორალურად ჭამამდე. დოზა შეირჩევა დაავადების სიმძიმის და ეფექტის გამოხატულობის მიხედვით. პერორალურად ღებულობენ 40 მგ-ს (1 ტაბლეტი) დღეში ერთხელ დილით. არსაკმარისი მოქმედებისას დოზას ზრდიან 80 – 160 მგ-მდე დღეში (2-3-ჯერ 6 საათიანი შუალედით). შეშუპებების შემცირებისას ინიშნება უფრო მცირე დოზებში 1-2 დღის შუალედით. მაქსიმალური დოზა 160 მგ-ს შეადგენს.
არტერიული ჰიპერტენზიის დროს საწყისი დოზა  მოზრდილებში დღეში 80 მგ-ს შეადგენს, ორ მიღებად. ის პაციენტის მდგომარეობას უნდა შეესაბამებოდეს, არასათანადო ეფექტისას საჭიროა სხვა ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან ერთად დანიშვნა. გულის თანმხლები უკმარისობიბისას დღიური დოზა შეიძლება 80 მგ-მდე გაიზარდოს.
3 წლის და ზემოთ ბავშვებისათვის საშუალო დღიური დოზა, ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ პერორალურად მიღებული, შეადგენს 4 – მგ/კგ-ს 1-4-ჯერ. ყველაზე ძლიერი შარდმდენი ეფექტი პირველი 3-5 დღის განმავლობაშია. შეშუპებების გაქრობის შემდეგ გადადიან ფუროსემიდის დროგამოშვებით მიღებაზე – დღეგამოშვებით ან კვირაში 1-2-ჯერ.
თუ ადრე ბავშვი ფუროსემიდს ან სხვა შარდმდენებს არ ღებულობდა, მაშინ არ არის საჭირო დიურეზულის დანიშვნა საშუალო დღიური დოზით. თავდაპირველად საჭიროა გამოვიყენოთ დიურეზული დოზით, რომელიც საშუალო დღიური დოზის ¼ - ½ -ს შეადგენს, ხოლო შემდეგ, თუ დიურეზული ეფექტი არ არის, დოზა უნდა გავზარდოთ. ბავშვებისათვის საწყისი დოზა 2 მგ/კგ-ს შეადგენს, საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება გაიზარდოს 1-2 მგ/კგ-მდე.
ჭარბი დოზირების სიმპტომები: დეჰიდრატაცია, მოცირკულირე სისხლის მოცულობის შემცირება, არტერიული ჰიპოტენზია, ელექტროლიტური დისბალანსი, ჰიპოკალიემია, და ჰიპოქლორემიული ალკალოზი, დიურეზული ეფექტით განპირობებული.
ჭარბი დოზირების სიმპტომების განვითარებისას პაციენტმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს.

გვერდითი მოვლენები.
შესაძლებელია გულისრევა, ღებინება, ჰიპოვოლემია, დეჰიდრატაცია, ჰიპერემია, კანის ქავილი, ჰიპოტენზია, გულის რითმის დარღვევა, სმენის, მხედველობის შექცევადი დარღვევები, პარესთეზიები, ინტერსტიციული ნეფრიტი. გაძლიერებული დიურეზის გამო შეიძლება განვითარდეს თავბრუ, დეპრესია; კუნთების სისუსტე, წყურვილი, დეჰიდრატაცია, ჰიპოკალიემია, ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემია, მეტაბოლური ალკალოზი; ტრანზიტორული ჰიპერურიკემია, ურიკოზურია, პოდაგრის გამწვავება, ცალკეულ შემთხვევებში ჰიპერგლიკემია, მდგომარეობის გაუარესება ობსტრუქციული უროპათიის დროს.

ვარგისიანობის ვადა.
2 წელი. ნუ გამოიყენებთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

შენახვის პირობები.
შეინახეთ მშრალ, სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას არა უმეტეს 25°C ტემპერატურის პირობებში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები.
რეცეპტით.

შეფუთვა.
10 ტაბლეტი კონტურულ შეფუთვაში; 5 კონტრურული შეფუთვა კოლოფში.

ენალაპრილი 10მგ #20ტ

ენალაპრილი 10მგ

 

შემადგენლობა

1 ტაბლეტი შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას ენალაპრილის მალეატს - 5, 10, ან 20 მგ-ს.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მაგნიუმის კარბონატი, ჟელატინი, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი.
აღწერა:
5, 10 ან 20 მგ-იანი ტაბლეტებისთვის:- მრგვალი ორმხრივამოზნექილი ტაბლეტები ცალ მხარეს ნაზოლით.


ფარმაკოდინამიკა
ენალაპრილი - ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატი აგფ ინჰიბიტორების ჯგუფიდან. ენალაპრილი წარმოადგენს “პრომედიკამენტს”; მისი ჰიდროლიზის შედეგად წარმოიქმნება ენალაპრილატი, რომელიც აინჰიბირებს აგფ-ს. მისი მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ანგიოტენზინ I-ისგან ანგიოტენზინ II-ის წარმოქნნის შემცირებასთან, რომლის შემცველობის დაქვეითებაც იწვევს ალდოსტერონის გამოყოფის პირდაპირ შემცირებას. ამის ფონზე ქვეითდება სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობა, სისტოლური და დიასტოლური არტერიული წნევა, პოსტ და პრედატვირთვა მიოკარდზე.
უფრო მეტად აფართოებს არტერიებს, ვიდრე ვენებს, ამ დროს გულის შეკუმშვათა სიხშირის რეფლექსური მომატება არ აღინიშნება.
ჰიპოტენზიური ეფექტი უფრო მეტად გამოხატულია პლაზამში რენინის მაღალი დონისას, ვიდრე მისი ნორმის ან დაქვეითებისას. არტერიული წნევის დაქვეითება თერაპიულ ფარგლბში გავლენას არ ახდენს თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევაზე, ტვინის სისხლძარღვებში სისხლის დინება საკმარის დონეზე ნარჩუნდება დაქვეითებული არტერიული წნევის ფონზეც. აძლიერებს კორონალურ და თირკმლის სისხლმიმოქცევას.
ხანგრძლივი მიღებისას მცირდება მიოკარდის მარცხენა პარკუჭისა და რეზისტიური ტიპის არტერიების კედლების მიოციტების ჰიპერტროფია, ხელს უშლის გულის უკმარისობის პროგრესირებას და ანელებს მარცხენა პარკუჭის დილატაციას. აუმჯობესებს იშემიური მიოკარდის სისხლმომარაგებას.
აქვეითებს თრომბოციტების აგრეგაციას.
აქვს გარვკვეული დიურეზული ეფექტი.
შიგნით მიღებისას ჰიპოტენზიური ეფექტი ვლინდება - 1 საათში; მაქსიმუმს აღწევს 4-6 საათის შემდეგ და ნარჩუნდება 24 საათამდე. ზოგიერთ პაციენტში არტერიული წნევის ოპტიმალური დონის მისაღწევად აუცილებელია თერაპია რამდენიმე კვირის განმავლობაში. გულის უკმარისობისას შესამჩნევი კლინიკუირ ეფექტი აღინიშნება ხანგრძლივი მიღებისას - 6 თვე და მეტი.


შიგნით მიღების შემდეგ შეიწოვება პრეპარატის 60%. საკვების მიღება არ მოქმედებს ენალაპრილის შეწოვაზე. ენალაპრილი 50%-ით უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ენალაპრილი სწრაფად მეტაბოლიზდება ღვიძლში აქტიური მეტაბოლიტის-ენალაპრილატის წარმოქმნით, რომელიც უფრო ძლიერი აგფ ინჰიბიტორია ვიდრე ენალაპრილი. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 40%-ს. სისხლის პლაზმაში ენალაპრილის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1 საათის შემდეგ, ენალაპრილატის- 3-4 საათის შემდეგ. ენალაპრილატი ადვილად გადის ჰისტოჰემატურ ბარიერებს, ჰემატოენცეფალურის გარდა, მცირე რაოდენობით აღწევს პლაცენტაში და რძეში. 
ენალაპრილატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი დაახლოებით 11 საათია. ენალაპრილი უპირატესად თირკმელებით გამოიყოფა-60% (20%- ენალაპრილის და 40 % ენალაპრილატის სახით) ნაწლავებით 33% ( 6 %- ენალაპრილის და 27% ენალაპრილატის სახით).
გამოიყოფა ჰემოდიალიზისას (სიჩქარე-62მლ/წთ) და პერიტონეალური დიალიზისას.


- არტერიული ჰიპერტენზია
- გულის ქრონიკული უკმარისობა (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში).


ინიშნება შიგნით მისაღებად, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად.
არტერიული ჰიპეტენზიის მონოთერაპიისას საწყისი დოზაა 5მგ დღეში ერთხელ. 1-2 კვირის შემდეგ კლინიკური ეფექტის არ არსებობის შემთხვევაში დოზა იზრდება 5მგ-ით. საწყისი დოზის მიღების შემდეგ ავადმყოფები უნდა იმყოფებოდნენ სამედიცინო დაკვირვების ქვეშ 2 საათის განმავლობაში და დამატებით 1 საათის განმავლობაში სანამ არტერიული წნევა არ დასტაბილიზდება. აუცილებლობისას და საკმარისი ატანის შემთხვევაში შეიძლება დოზა გაიზარდოს 40მგ/დღ-მდე 2 მიღებაზე. 2-3 კვირის შემდეგ გადადიან შემანარჩუნებელ დოზაზე 10-40მგ/დღე, გაყოფილი 1-2 მიღებაზე. ზომიერი არტერიული ჰპერტენზიის შემთხვევაში საშუალო დღეღამური დოზა შეადგენს დაახლოებით 10მგ-ს.
პრეპარატის მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 40მგ/დღე-ს.
იმ პაციენტებისთვის დანიშვნის შემთხვევაში, რომლებიც იღებენ დიურეზულებს მკურნალობის შეწყვეტა აუცილებელია ენალაპრილის დანიშვნამდე 2-3 დღით ადრე. თუ ეს შეუძლებელია, პრეპარატის საწყისი დოზა უნდა შეადგენდეს 2,5მგ/დღე-ს.
ჰიპონატრიემიის მქონე (სისხლის შრატში ნატრიუმის იონების კონცენტრაცია 130მმოლ/ლ-ზე დაბალი) ან პლაზმაში კრეატინინის კონცენტრაციის 0,14მმოლი/ლ-ზე დიდი დონის შემთხვევაში საწყისი დოზაა 2,5მგ დღეში ერთხელ.
რენოვასკულარული ჰიპერტენზიისას საწყისი დოზა-2,5-5მგ დღე-ღამეში. მაქსიმალური დღეღამური დოზა შეადგენს 20მგ-ს.
გულის ქრონიკული უკმარისობისას საწყისი დოზა შეადგენს 2,5მგ-ე ერთჯერადად, შემდეგ დოზა 2,5-5მგ-ით იზრდება ყოველი 3-4 დღის შემდეგ კლინიკური რეაქციების შესაბამისად მაქსიმალურად ასატან დოზებამდე არტერიულ წნევაზე დამოკიდებით, მაგრამ არაუმეტეს 40მგ/დღეში ერთჯერადად ან 2 მიღებაზე. დაბალი სისტოლური აწ-ს მქონე პაციენტებში (110მმ.ვწყ.სვ-ზე დაბალი) თერაპიის დაწყება საჭიროა 1,25მგ/დღ დოზით. დოზის შერჩევა უნდა ხდებოდეს 2-4 კვირის განმავლობაში ან უფრო მოკლე ხანში. საშუალო დამხმარე დოზაა-5-20მგ/დღ, 1-2 მიღებაზე.
ხანდაზმულ ადამიანებში უფრო ხშირად აღინიშნება გამოხატული ჰიპოტენზიური ეფექტი და პრეპარატის მოქმედების დროის გახანგრძლივება, რაც დაკავშირებულია ენალაპრილის გამოყოფის სიჩქარის შემცირებასთან, ამიტომ ხანდაზმულებში რეკომენდებულის საწყისი დოზაა 1,25მგ.
თირკმლის ქრონიკული უკმარისობსას კუმულაცია ვითარდება ფილტრაციის 10მლ/წთ-მდე დაქვეითებისას. კრეატინინის კლირენსის (კკ) 80-30მლ/წთ-სას დოზა ჩვეულებრივ შეადგენს 5-10მგ/დღ-ს, კკ 30-10 მლ/წთ-სას-2,5-5მგ/დღ-ს, კკ-ს 10მლ/წთ-ზე დაბალი დონისას 1,25-2,5მგ/დღ-ს მხოლოდ დიალიზის დღეებში.
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია თერაპიის ეფექტურობაზე. აწ-ს ზედმეტად გამოხატული დაქვეითებისას პრეპარატის დოზა თანდათანობით მცირდება.
პრეპარატი მიიღება როგორც მონოთერაპიისას, აგრეთვე სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან ერთად.


ენალაპრილის საერთოდ კარგი ამტანობით ხასიათდება და უმრავლეს შემთხვევაში არ იწვევს გვერდით მოქმედებებს, რომელთა დროსაც საჭიროა პრეპარატის მოხსნა.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: აწ-ის ზედმეტად დაქვეითება, ორთოსტატული კოლაფსი, იშვიათად - ტკივილი გულმკერდის არეში, სტენოკარდია, მიოკარდის ინფარქტი (ჩვეულებრივ დაკავშირებულია აწ-ს გამოხატულ დაქვეითებასთან), ძალიან იშვიათად-არითმიები (წინაგულოვანი ბრადი ან ტაქიკარდია, წინაგულების ციმციმი), გულისცემა, ფილტვის არტერიის ტოტების თრომბოემბოლია.
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, სისუსტე, უძილობა, შფოთვა, ცნობიერების დაბინდვა, მომატებული დაღლილობა, ძილიანობა (2-3%-ში), ძალიან იშვიათად მაღალი დოზების მიღებისას - ნევროზულობა, დეპრესია, პარესთეზიები.
გრძნობათა ორგანოების მხრივ: ვესტიბულური აპარატის დარღვევა, სმენისა და მხედველობის დარღვევა, ხმაური ყურებში.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირის სიმშრალე, ანორექსია, დისპეფსიური დარღვევები (გულისრევა, დიარეა ან ყაბზობა, ღებინება, ტკივილი მუცელში), ნაწლავთა გაუვალობა, პანკრეატიტი, ღვიძლისა და ნაღვლისგამომყოფი ფუნქციის დარღვევა, ჰეპატიტის, სიყვითლე.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: არაპროდუქტიული მშრალი ხველა, ინტერსტიციული პნევმონიტი, ბრონქოსპაზმი, ქოშინი, რინორეა, ფარინგიტი.
ალერგიული რეაქციები: კანის გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება, ძალიან იშვიათად - დისფონია, პოლიმორფული ერითმა, ექსფოლიატიური დერმატიტი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმალური ნეკროლიზი, პემფიგუსი, ფოტოსენსიბილიზაცია, სეროზიტი, ვასკულიტი, მიოზიტი, ართრალგია, ართრიტი, სტომატიტი, გლოსიტი.
ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკრეატინინემია, შარდოვანას დონის მომატება, “ღვიძლის” ფერმენტების მომატებული აქტივობა, ჰიპერბილირუბინემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია.
ზოგიერთ შემთხვევაში აღინიშნება ჰემატოკრიტის დაქვეითება, ედს-ის მომატება, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი (აუტოიმუნური დაავადებების მქონე პაციენტებში), ეოზინოფილია.
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმლის ფუნქციების დარღვევა, პროტეინურია. სხვა: ალოპეცია, ლიბიდოს დაქვეითება, “მოვარდნები”.


მომატებული მგრძნობელობა ენალაპრილის და აგფ სხვა ინჰიბიტორების მიმართ, ანამნეზში ანგიონევროზული შეშუპება, რომელიც დაკავშირებულია აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობასთან, პორფირია, ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, 18 წლამდე ასაკი (ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის).
სიფრთხილით უნდა მიიღონ პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმის, თირკმლის არტერიების ორმხრივი სტენოზის, ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზის, ჰიპერკალიემიის, თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი მდგომარეობის; აორტალური სტენოზის, მიტრალური სტენოზისას (ჰემოდინამიკის დარღვევისას), შემაერთებელი ქსოვილების სისტემური დაავადებების, გულის იშემიური დაავადების, ცერებროვასკულარული დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტის, თირკმლის უკმარისობის (პროტეინურია 1გ/დღ-ზე მეტი), ღვიძლის უკმარისობის და პაციენტებში, რომლებიც იცავენ დიეტას, რომელშიც შეზღუდულია მარილი ან პაციენტებში, როლებიც ჰემოდიალიზზე იმყოფებიან, იმუნოდეპრესანტების და სალურეტიკების ერთდროული მიღებისას, ხანდაზმულ ადამიანებში (65 წელზე უფროსებში).


ენალაპრილის დანიშვნისას აუცილებელისა სიფრთხილის დაცვა ისეთ პაციენტებში, რომლებსაც დაქვეითებული აქვთ მოცირკულირე სისხლის მოცულობა (დიურეზულებით თერაპიის, სუფრის მარილის შეზღუდული მოხმარების, ჰემოდიალიზის, დიარეის ან ღებინების შედეგად) - მომატებულია აწ-ის უეცარი და გამოხატული დაქვეითების რისკი აგფ ინჰიბიტორების საწყისი დოზის მიღების შემდეგაც კი. ტრანზიტორული არტერიული ჰიპოტენზია არ წარმოადგენს პრეპარატით მკურნალობის გაგრძელების უკუჩვენებას აწ-ს სტაბილიზაციის შემდეგ. აწ-ის განმეორებითი გამოხატული დაქვეითების შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება ან პრეპარატის მოხსნა.
მემბრანაში შეღწევადი დიალიზური საშუალეების მიღება ზრდის ანაფილაქსიური რეაქციების განვითარების რისკს. დიალიზისგან თავისუფალ დღეებში დოზის რეჟიმის კორექცია უნდა ხორციელდებოდეს აწ- დონის მიხედვით.
აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობამდე და მკურნალობისას აუციელბელია აწ-ის სისხლის მაჩვენებლების (ჰემოგლობინი, კალიუმი, კრეატნინი, შარდოვანა, “ღვიძლის” ფერმენტების აქტივობა), შარდში ცილის პერიოდული კონტროლი.
საჭიროა ინტენსიური დაკვირვება გულის მძიმე უკმარისობის, გულის იშემიური დაავადების და ტვინის სისხლძარღვების დაავადების მქონე პაციენტებზე, რომლებშიც აწ-ის მკვეთრმა დაქვეითებამ შეიძლება გამოიწვიოს მიოკარდის იფნარქტი, ინსულტი ან თირკმელების ფუნქციის დარღვევა.
მკურნალობის უეცარი მოხსნა იწვევს “მოხსნის” სინდრომს (აწ-ს მკვეთრ მომატებას).
ახალშობილებისა და მეძუძური ბავშვებისთვის, რომლებიც მუცლადყოფნისას აგფ ინჰიბიტორების მოქმედებას განიცდიდნენ, რეკომენდებულია ინტენსიური დაკვირვება აწ-ის გამოხატული დაქვეითების, ოლიგურიის, ჰიპერკალიემიის და ნევროლოგიური დარღვევების დროულად გამოსავლენად, რომლებიც შეიძლება გამოწვეული იყოს თირკმლისა და თავის ტვინის სისხლმიმოქცევის შემცირებით აწ-ის დაქვეითებისას, რაც გამოწვეულია აგფ ინჰიბიტორებით. ოალიგურიისას აუცილებელია აწ-ის და თირკმლის პერფუზიის შენარჩუნება შესაბამისი სითხეების და სისხლძარღვთა შემავიწროებელი საშუალებების შეყვანის გზით. თირკმლის უკმარისობის არსებობის შემთხვევაში შესაძლებელია აქტიური მეტაბოლიტის გამოყოფის დაქვეითება, რაც ზრდის მის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში. ამგვარ პაციენტებს შეიძლება დაჭირდეთ პრეპარატის უფრო მცირე დოზის დანიშვნა.
არტერიული ჰიპერტენზიის და თირკმლის არტერიების ცალმხრივი ან ორმხრივი სტენოზის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია სისხლის შრატში შარდოვანას და კრეატინინის დონის მომატება.
ამგვარ პაციენტებში აუცილებელია თირკმელის ფუნქციის კონტროლი თერაპიის პირველი რამდენიმე კვირის განმავლობაში. შეიძლება საჭირო გახდეს პრეპარატის დოზირების დაქვეითება.
ენალაპრილის დანიშვნისას კორონარული და ცერებროვასკულური უკმარისობის მქონე პაციენტებში უნდა გაითვალისწინონ რისკისა და შესაძლებელი სარგებლის შეფარდება, იშემიის გაზრდის საშიშროებასთან დაკავშირებით უზომო არტერიული ჰიპოტენზიისას. 
პრეპარატი უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულები ჰიპერგლკემიის განვითარების რისკის გამო.
პაციენტებს, რომლებსაც ანამნეზში მითითებული აქვთ ანგიონევროზული შეშუპება, ენალაპრილით მკურნალობის ფონზე შეიძლება აღენიშნოთ ანგიონევროზული შეშუპების განვითარების მაღალი რისკი.
გამოხატული აუტოიმუნური დაავადებების მქონე პაციენტებში, მაგალითად სისტემური წითელი მგლურას ან სკლეროდერმიისას, ენალაპრილით მკურნალობის ფონზე მომატებულია ნეიტროპენიის ან აგრანულოციტოზის განვითარების რისკი. 
რეკომენდებულია სიფრთხილის გამოჩენა ენალაპრილის დანიშვნისას გულის ქრონიკული უკმარისობისას პაციენტებში, რომლებიც იღებენ საგულე გლიკოზიდებს ან/და დიურეზულების. 
პარათიროიდული ჯირკვლების ფუნქციის გამოკვლევამდე სასურველია პრეპაარატის მოხსნა. 
ალკოჰოლი ზრდის პრეპარატის ჰიპოტენზიურ მოქმედებას.
მკურნალობის დასაწყისში, დოზის შერჩევის პერიოდის დამთავრებამდე, აუცილებელია ავტომობილის მართვისა და პოტენციურად საშიში მოქმედებებისგან თავის შეკავება, რომლებიც მოითხოვს ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს, რადგან შესაძლებელია თავბრუსხვევა, განსაკუთრებით აგფ ინჰიბიტორების საწყისი დოზის მიღების შემდეგ იმ პაციენტებში, რომლებიც დიურეზულ საშუალებებს იღებენ.
ქირურგიული ჩარევის წინ (სტომატოლოგიურის ჩათვლით) აუცილებელია ქირურგის/ანესთეზიოლოგის გაფრთხილება აგფ ინჰიბიტორების მიღების შესახებ.


სიმპტომები: აწ-ის გამოხატული დაქვეითება კოლაფსის განვითარებამდე,მიოკარდის ინფარქტამდე, ტვინის სისხლისმიმოქცევის მწვავე დარღვევამდე ან თრომბოემბოლიურ გართულებებამდე, კრუნჩხვები, სტუპორი.
მკურნალობა: ავადმყოფი გადაყავთ ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, თავით დაბლა. მსუბუქ შემთხვევებში ნაჩვენებია კუჭის ამორეცხვა და შიგნით მარილის ხსნარის მიღება, უფრო მძიმე შემთხვევებში-აწ-ს სტაბილიზაციისკენ მიმართული ღონისძიებები: ფიზიოლოგიური ხსნარის ინტრავენური შეყვანა, პლაზმის შემცვლელები, აუცილებლობისას-ანგიოტენზინ II-ის შეყვანა, ჰემოდიალიზი (ენალაპრილატის გამოყოფის სიჩქარე საშუალოდ შეადგენს 62მლ/წთ-ს).


ენალაპრილის არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან ერთდროული მიღებისას შესაძლებელია ჰიპოტენზიური ეფექტის დაქვეითება; კალიუმდამზოგველ დიურეზულებთან ერთად (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი) შეიძლება განვითარდეს ჰიპერკალიემია; ლითიუმის მარილებთან ერთად-ლითიუმის გამოყოფის შენელება (ნაჩვენებია სისხლის პლაზმაში ლითიუმის დონის კონტროლი).
სიცხისდამწევ და ტკვილგამაყუჩებელ საშუალებებთან ერთად მიღებისას შეიძლება დაქვეითდეს ენალაპრილის ეფექტი.
ენალაპრილი ასუსტებს თეოფილინის შემცველი პრეპარატების მოქმედებას.
ენალაპრილის ჰიპოტენზიურ მოქმედებას აძლიერებენ დიურეტიკები, ბეტა-ადრენობლოკატორები, მეთილდოფა, ნიტრატები, კალციუმის “ნელი” არხების ბლოკატორები, ჰიდრალაზინი, პრაზოზინი.
იმუნოდეპრესანტები, ალოპურინოლი, ციტოსტატიკები აძლიერებენ ჰემატოტოქსიურობას.
პრეპარატები, რომლებიც იწვევენ ძვლის ტვინის დათრგუნვას, ზრდიან ნეითროპენიის და/ან აგრანულოციტოზის განვითარების რისკს.


სია ბ.
ინახება მშრალ, სინათლისგან დაცულ ადგილას 15-25oC ტემპერატურაზე. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისობის ვადა 3 წელი.
გამოყენება არ შეიძლება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.


რეცეპტით.

ჰექსოსეპტი-რნ 16მგ #10სუპოზ.

35.65 ლარი
33.51 ლარი

ქვეყანა: ბელორუსია

მწარმოებელი: რუბიკონ

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ენალაპრილი 5მგ #20ტ (ბელ)

ენალაპრილი 5მგ

 

შემადგენლობა

1 ტაბლეტი შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას ენალაპრილის მალეატს - 5, 10, ან 20 მგ-ს.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მაგნიუმის კარბონატი, ჟელატინი, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი.
აღწერა:
5, 10 ან 20 მგ-იანი ტაბლეტებისთვის:- მრგვალი ორმხრივამოზნექილი ტაბლეტები ცალ მხარეს ნაზოლით.


ფარმაკოდინამიკა
ენალაპრილი - ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატი აგფ ინჰიბიტორების ჯგუფიდან. ენალაპრილი წარმოადგენს “პრომედიკამენტს”; მისი ჰიდროლიზის შედეგად წარმოიქმნება ენალაპრილატი, რომელიც აინჰიბირებს აგფ-ს. მისი მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ანგიოტენზინ I-ისგან ანგიოტენზინ II-ის წარმოქნნის შემცირებასთან, რომლის შემცველობის დაქვეითებაც იწვევს ალდოსტერონის გამოყოფის პირდაპირ შემცირებას. ამის ფონზე ქვეითდება სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობა, სისტოლური და დიასტოლური არტერიული წნევა, პოსტ და პრედატვირთვა მიოკარდზე.
უფრო მეტად აფართოებს არტერიებს, ვიდრე ვენებს, ამ დროს გულის შეკუმშვათა სიხშირის რეფლექსური მომატება არ აღინიშნება.
ჰიპოტენზიური ეფექტი უფრო მეტად გამოხატულია პლაზამში რენინის მაღალი დონისას, ვიდრე მისი ნორმის ან დაქვეითებისას. არტერიული წნევის დაქვეითება თერაპიულ ფარგლბში გავლენას არ ახდენს თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევაზე, ტვინის სისხლძარღვებში სისხლის დინება საკმარის დონეზე ნარჩუნდება დაქვეითებული არტერიული წნევის ფონზეც. აძლიერებს კორონალურ და თირკმლის სისხლმიმოქცევას.
ხანგრძლივი მიღებისას მცირდება მიოკარდის მარცხენა პარკუჭისა და რეზისტიური ტიპის არტერიების კედლების მიოციტების ჰიპერტროფია, ხელს უშლის გულის უკმარისობის პროგრესირებას და ანელებს მარცხენა პარკუჭის დილატაციას. აუმჯობესებს იშემიური მიოკარდის სისხლმომარაგებას.
აქვეითებს თრომბოციტების აგრეგაციას.
აქვს გარვკვეული დიურეზული ეფექტი.
შიგნით მიღებისას ჰიპოტენზიური ეფექტი ვლინდება - 1 საათში; მაქსიმუმს აღწევს 4-6 საათის შემდეგ და ნარჩუნდება 24 საათამდე. ზოგიერთ პაციენტში არტერიული წნევის ოპტიმალური დონის მისაღწევად აუცილებელია თერაპია რამდენიმე კვირის განმავლობაში. გულის უკმარისობისას შესამჩნევი კლინიკუირ ეფექტი აღინიშნება ხანგრძლივი მიღებისას - 6 თვე და მეტი.


შიგნით მიღების შემდეგ შეიწოვება პრეპარატის 60%. საკვების მიღება არ მოქმედებს ენალაპრილის შეწოვაზე. ენალაპრილი 50%-ით უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ენალაპრილი სწრაფად მეტაბოლიზდება ღვიძლში აქტიური მეტაბოლიტის-ენალაპრილატის წარმოქმნით, რომელიც უფრო ძლიერი აგფ ინჰიბიტორია ვიდრე ენალაპრილი. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 40%-ს. სისხლის პლაზმაში ენალაპრილის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1 საათის შემდეგ, ენალაპრილატის- 3-4 საათის შემდეგ. ენალაპრილატი ადვილად გადის ჰისტოჰემატურ ბარიერებს, ჰემატოენცეფალურის გარდა, მცირე რაოდენობით აღწევს პლაცენტაში და რძეში. 
ენალაპრილატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი დაახლოებით 11 საათია. ენალაპრილი უპირატესად თირკმელებით გამოიყოფა-60% (20%- ენალაპრილის და 40 % ენალაპრილატის სახით) ნაწლავებით 33% ( 6 %- ენალაპრილის და 27% ენალაპრილატის სახით).
გამოიყოფა ჰემოდიალიზისას (სიჩქარე-62მლ/წთ) და პერიტონეალური დიალიზისას.


- არტერიული ჰიპერტენზია
- გულის ქრონიკული უკმარისობა (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში).


ინიშნება შიგნით მისაღებად, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად.
არტერიული ჰიპეტენზიის მონოთერაპიისას საწყისი დოზაა 5მგ დღეში ერთხელ. 1-2 კვირის შემდეგ კლინიკური ეფექტის არ არსებობის შემთხვევაში დოზა იზრდება 5მგ-ით. საწყისი დოზის მიღების შემდეგ ავადმყოფები უნდა იმყოფებოდნენ სამედიცინო დაკვირვების ქვეშ 2 საათის განმავლობაში და დამატებით 1 საათის განმავლობაში სანამ არტერიული წნევა არ დასტაბილიზდება. აუცილებლობისას და საკმარისი ატანის შემთხვევაში შეიძლება დოზა გაიზარდოს 40მგ/დღ-მდე 2 მიღებაზე. 2-3 კვირის შემდეგ გადადიან შემანარჩუნებელ დოზაზე 10-40მგ/დღე, გაყოფილი 1-2 მიღებაზე. ზომიერი არტერიული ჰპერტენზიის შემთხვევაში საშუალო დღეღამური დოზა შეადგენს დაახლოებით 10მგ-ს.
პრეპარატის მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 40მგ/დღე-ს.
იმ პაციენტებისთვის დანიშვნის შემთხვევაში, რომლებიც იღებენ დიურეზულებს მკურნალობის შეწყვეტა აუცილებელია ენალაპრილის დანიშვნამდე 2-3 დღით ადრე. თუ ეს შეუძლებელია, პრეპარატის საწყისი დოზა უნდა შეადგენდეს 2,5მგ/დღე-ს.
ჰიპონატრიემიის მქონე (სისხლის შრატში ნატრიუმის იონების კონცენტრაცია 130მმოლ/ლ-ზე დაბალი) ან პლაზმაში კრეატინინის კონცენტრაციის 0,14მმოლი/ლ-ზე დიდი დონის შემთხვევაში საწყისი დოზაა 2,5მგ დღეში ერთხელ.
რენოვასკულარული ჰიპერტენზიისას საწყისი დოზა-2,5-5მგ დღე-ღამეში. მაქსიმალური დღეღამური დოზა შეადგენს 20მგ-ს.
გულის ქრონიკული უკმარისობისას საწყისი დოზა შეადგენს 2,5მგ-ე ერთჯერადად, შემდეგ დოზა 2,5-5მგ-ით იზრდება ყოველი 3-4 დღის შემდეგ კლინიკური რეაქციების შესაბამისად მაქსიმალურად ასატან დოზებამდე არტერიულ წნევაზე დამოკიდებით, მაგრამ არაუმეტეს 40მგ/დღეში ერთჯერადად ან 2 მიღებაზე. დაბალი სისტოლური აწ-ს მქონე პაციენტებში (110მმ.ვწყ.სვ-ზე დაბალი) თერაპიის დაწყება საჭიროა 1,25მგ/დღ დოზით. დოზის შერჩევა უნდა ხდებოდეს 2-4 კვირის განმავლობაში ან უფრო მოკლე ხანში. საშუალო დამხმარე დოზაა-5-20მგ/დღ, 1-2 მიღებაზე.
ხანდაზმულ ადამიანებში უფრო ხშირად აღინიშნება გამოხატული ჰიპოტენზიური ეფექტი და პრეპარატის მოქმედების დროის გახანგრძლივება, რაც დაკავშირებულია ენალაპრილის გამოყოფის სიჩქარის შემცირებასთან, ამიტომ ხანდაზმულებში რეკომენდებულის საწყისი დოზაა 1,25მგ.
თირკმლის ქრონიკული უკმარისობსას კუმულაცია ვითარდება ფილტრაციის 10მლ/წთ-მდე დაქვეითებისას. კრეატინინის კლირენსის (კკ) 80-30მლ/წთ-სას დოზა ჩვეულებრივ შეადგენს 5-10მგ/დღ-ს, კკ 30-10 მლ/წთ-სას-2,5-5მგ/დღ-ს, კკ-ს 10მლ/წთ-ზე დაბალი დონისას 1,25-2,5მგ/დღ-ს მხოლოდ დიალიზის დღეებში.
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია თერაპიის ეფექტურობაზე. აწ-ს ზედმეტად გამოხატული დაქვეითებისას პრეპარატის დოზა თანდათანობით მცირდება.
პრეპარატი მიიღება როგორც მონოთერაპიისას, აგრეთვე სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან ერთად.


ენალაპრილის საერთოდ კარგი ამტანობით ხასიათდება და უმრავლეს შემთხვევაში არ იწვევს გვერდით მოქმედებებს, რომელთა დროსაც საჭიროა პრეპარატის მოხსნა.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: აწ-ის ზედმეტად დაქვეითება, ორთოსტატული კოლაფსი, იშვიათად - ტკივილი გულმკერდის არეში, სტენოკარდია, მიოკარდის ინფარქტი (ჩვეულებრივ დაკავშირებულია აწ-ს გამოხატულ დაქვეითებასთან), ძალიან იშვიათად-არითმიები (წინაგულოვანი ბრადი ან ტაქიკარდია, წინაგულების ციმციმი), გულისცემა, ფილტვის არტერიის ტოტების თრომბოემბოლია.
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, სისუსტე, უძილობა, შფოთვა, ცნობიერების დაბინდვა, მომატებული დაღლილობა, ძილიანობა (2-3%-ში), ძალიან იშვიათად მაღალი დოზების მიღებისას - ნევროზულობა, დეპრესია, პარესთეზიები.
გრძნობათა ორგანოების მხრივ: ვესტიბულური აპარატის დარღვევა, სმენისა და მხედველობის დარღვევა, ხმაური ყურებში.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირის სიმშრალე, ანორექსია, დისპეფსიური დარღვევები (გულისრევა, დიარეა ან ყაბზობა, ღებინება, ტკივილი მუცელში), ნაწლავთა გაუვალობა, პანკრეატიტი, ღვიძლისა და ნაღვლისგამომყოფი ფუნქციის დარღვევა, ჰეპატიტის, სიყვითლე.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: არაპროდუქტიული მშრალი ხველა, ინტერსტიციული პნევმონიტი, ბრონქოსპაზმი, ქოშინი, რინორეა, ფარინგიტი.
ალერგიული რეაქციები: კანის გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება, ძალიან იშვიათად - დისფონია, პოლიმორფული ერითმა, ექსფოლიატიური დერმატიტი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმალური ნეკროლიზი, პემფიგუსი, ფოტოსენსიბილიზაცია, სეროზიტი, ვასკულიტი, მიოზიტი, ართრალგია, ართრიტი, სტომატიტი, გლოსიტი.
ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკრეატინინემია, შარდოვანას დონის მომატება, “ღვიძლის” ფერმენტების მომატებული აქტივობა, ჰიპერბილირუბინემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია.
ზოგიერთ შემთხვევაში აღინიშნება ჰემატოკრიტის დაქვეითება, ედს-ის მომატება, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი (აუტოიმუნური დაავადებების მქონე პაციენტებში), ეოზინოფილია.
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმლის ფუნქციების დარღვევა, პროტეინურია. სხვა: ალოპეცია, ლიბიდოს დაქვეითება, “მოვარდნები”.


მომატებული მგრძნობელობა ენალაპრილის და აგფ სხვა ინჰიბიტორების მიმართ, ანამნეზში ანგიონევროზული შეშუპება, რომელიც დაკავშირებულია აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობასთან, პორფირია, ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, 18 წლამდე ასაკი (ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის).
სიფრთხილით უნდა მიიღონ პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმის, თირკმლის არტერიების ორმხრივი სტენოზის, ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზის, ჰიპერკალიემიის, თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი მდგომარეობის; აორტალური სტენოზის, მიტრალური სტენოზისას (ჰემოდინამიკის დარღვევისას), შემაერთებელი ქსოვილების სისტემური დაავადებების, გულის იშემიური დაავადების, ცერებროვასკულარული დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტის, თირკმლის უკმარისობის (პროტეინურია 1გ/დღ-ზე მეტი), ღვიძლის უკმარისობის და პაციენტებში, რომლებიც იცავენ დიეტას, რომელშიც შეზღუდულია მარილი ან პაციენტებში, როლებიც ჰემოდიალიზზე იმყოფებიან, იმუნოდეპრესანტების და სალურეტიკების ერთდროული მიღებისას, ხანდაზმულ ადამიანებში (65 წელზე უფროსებში).


ენალაპრილის დანიშვნისას აუცილებელისა სიფრთხილის დაცვა ისეთ პაციენტებში, რომლებსაც დაქვეითებული აქვთ მოცირკულირე სისხლის მოცულობა (დიურეზულებით თერაპიის, სუფრის მარილის შეზღუდული მოხმარების, ჰემოდიალიზის, დიარეის ან ღებინების შედეგად) - მომატებულია აწ-ის უეცარი და გამოხატული დაქვეითების რისკი აგფ ინჰიბიტორების საწყისი დოზის მიღების შემდეგაც კი. ტრანზიტორული არტერიული ჰიპოტენზია არ წარმოადგენს პრეპარატით მკურნალობის გაგრძელების უკუჩვენებას აწ-ს სტაბილიზაციის შემდეგ. აწ-ის განმეორებითი გამოხატული დაქვეითების შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება ან პრეპარატის მოხსნა.
მემბრანაში შეღწევადი დიალიზური საშუალეების მიღება ზრდის ანაფილაქსიური რეაქციების განვითარების რისკს. დიალიზისგან თავისუფალ დღეებში დოზის რეჟიმის კორექცია უნდა ხორციელდებოდეს აწ- დონის მიხედვით.
აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობამდე და მკურნალობისას აუციელბელია აწ-ის სისხლის მაჩვენებლების (ჰემოგლობინი, კალიუმი, კრეატნინი, შარდოვანა, “ღვიძლის” ფერმენტების აქტივობა), შარდში ცილის პერიოდული კონტროლი.
საჭიროა ინტენსიური დაკვირვება გულის მძიმე უკმარისობის, გულის იშემიური დაავადების და ტვინის სისხლძარღვების დაავადების მქონე პაციენტებზე, რომლებშიც აწ-ის მკვეთრმა დაქვეითებამ შეიძლება გამოიწვიოს მიოკარდის იფნარქტი, ინსულტი ან თირკმელების ფუნქციის დარღვევა.
მკურნალობის უეცარი მოხსნა იწვევს “მოხსნის” სინდრომს (აწ-ს მკვეთრ მომატებას).
ახალშობილებისა და მეძუძური ბავშვებისთვის, რომლებიც მუცლადყოფნისას აგფ ინჰიბიტორების მოქმედებას განიცდიდნენ, რეკომენდებულია ინტენსიური დაკვირვება აწ-ის გამოხატული დაქვეითების, ოლიგურიის, ჰიპერკალიემიის და ნევროლოგიური დარღვევების დროულად გამოსავლენად, რომლებიც შეიძლება გამოწვეული იყოს თირკმლისა და თავის ტვინის სისხლმიმოქცევის შემცირებით აწ-ის დაქვეითებისას, რაც გამოწვეულია აგფ ინჰიბიტორებით. ოალიგურიისას აუცილებელია აწ-ის და თირკმლის პერფუზიის შენარჩუნება შესაბამისი სითხეების და სისხლძარღვთა შემავიწროებელი საშუალებების შეყვანის გზით. თირკმლის უკმარისობის არსებობის შემთხვევაში შესაძლებელია აქტიური მეტაბოლიტის გამოყოფის დაქვეითება, რაც ზრდის მის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში. ამგვარ პაციენტებს შეიძლება დაჭირდეთ პრეპარატის უფრო მცირე დოზის დანიშვნა.
არტერიული ჰიპერტენზიის და თირკმლის არტერიების ცალმხრივი ან ორმხრივი სტენოზის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია სისხლის შრატში შარდოვანას და კრეატინინის დონის მომატება.
ამგვარ პაციენტებში აუცილებელია თირკმელის ფუნქციის კონტროლი თერაპიის პირველი რამდენიმე კვირის განმავლობაში. შეიძლება საჭირო გახდეს პრეპარატის დოზირების დაქვეითება.
ენალაპრილის დანიშვნისას კორონარული და ცერებროვასკულური უკმარისობის მქონე პაციენტებში უნდა გაითვალისწინონ რისკისა და შესაძლებელი სარგებლის შეფარდება, იშემიის გაზრდის საშიშროებასთან დაკავშირებით უზომო არტერიული ჰიპოტენზიისას. 
პრეპარატი უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულები ჰიპერგლკემიის განვითარების რისკის გამო.
პაციენტებს, რომლებსაც ანამნეზში მითითებული აქვთ ანგიონევროზული შეშუპება, ენალაპრილით მკურნალობის ფონზე შეიძლება აღენიშნოთ ანგიონევროზული შეშუპების განვითარების მაღალი რისკი.
გამოხატული აუტოიმუნური დაავადებების მქონე პაციენტებში, მაგალითად სისტემური წითელი მგლურას ან სკლეროდერმიისას, ენალაპრილით მკურნალობის ფონზე მომატებულია ნეიტროპენიის ან აგრანულოციტოზის განვითარების რისკი. 
რეკომენდებულია სიფრთხილის გამოჩენა ენალაპრილის დანიშვნისას გულის ქრონიკული უკმარისობისას პაციენტებში, რომლებიც იღებენ საგულე გლიკოზიდებს ან/და დიურეზულების. 
პარათიროიდული ჯირკვლების ფუნქციის გამოკვლევამდე სასურველია პრეპაარატის მოხსნა. 
ალკოჰოლი ზრდის პრეპარატის ჰიპოტენზიურ მოქმედებას.
მკურნალობის დასაწყისში, დოზის შერჩევის პერიოდის დამთავრებამდე, აუცილებელია ავტომობილის მართვისა და პოტენციურად საშიში მოქმედებებისგან თავის შეკავება, რომლებიც მოითხოვს ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს, რადგან შესაძლებელია თავბრუსხვევა, განსაკუთრებით აგფ ინჰიბიტორების საწყისი დოზის მიღების შემდეგ იმ პაციენტებში, რომლებიც დიურეზულ საშუალებებს იღებენ.
ქირურგიული ჩარევის წინ (სტომატოლოგიურის ჩათვლით) აუცილებელია ქირურგის/ანესთეზიოლოგის გაფრთხილება აგფ ინჰიბიტორების მიღების შესახებ.


სიმპტომები: აწ-ის გამოხატული დაქვეითება კოლაფსის განვითარებამდე,მიოკარდის ინფარქტამდე, ტვინის სისხლისმიმოქცევის მწვავე დარღვევამდე ან თრომბოემბოლიურ გართულებებამდე, კრუნჩხვები, სტუპორი.
მკურნალობა: ავადმყოფი გადაყავთ ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, თავით დაბლა. მსუბუქ შემთხვევებში ნაჩვენებია კუჭის ამორეცხვა და შიგნით მარილის ხსნარის მიღება, უფრო მძიმე შემთხვევებში-აწ-ს სტაბილიზაციისკენ მიმართული ღონისძიებები: ფიზიოლოგიური ხსნარის ინტრავენური შეყვანა, პლაზმის შემცვლელები, აუცილებლობისას-ანგიოტენზინ II-ის შეყვანა, ჰემოდიალიზი (ენალაპრილატის გამოყოფის სიჩქარე საშუალოდ შეადგენს 62მლ/წთ-ს).


ენალაპრილის არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან ერთდროული მიღებისას შესაძლებელია ჰიპოტენზიური ეფექტის დაქვეითება; კალიუმდამზოგველ დიურეზულებთან ერთად (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი) შეიძლება განვითარდეს ჰიპერკალიემია; ლითიუმის მარილებთან ერთად-ლითიუმის გამოყოფის შენელება (ნაჩვენებია სისხლის პლაზმაში ლითიუმის დონის კონტროლი).
სიცხისდამწევ და ტკვილგამაყუჩებელ საშუალებებთან ერთად მიღებისას შეიძლება დაქვეითდეს ენალაპრილის ეფექტი.
ენალაპრილი ასუსტებს თეოფილინის შემცველი პრეპარატების მოქმედებას.
ენალაპრილის ჰიპოტენზიურ მოქმედებას აძლიერებენ დიურეტიკები, ბეტა-ადრენობლოკატორები, მეთილდოფა, ნიტრატები, კალციუმის “ნელი” არხების ბლოკატორები, ჰიდრალაზინი, პრაზოზინი.
იმუნოდეპრესანტები, ალოპურინოლი, ციტოსტატიკები აძლიერებენ ჰემატოტოქსიურობას.
პრეპარატები, რომლებიც იწვევენ ძვლის ტვინის დათრგუნვას, ზრდიან ნეითროპენიის და/ან აგრანულოციტოზის განვითარების რისკს.


სია ბ.
ინახება მშრალ, სინათლისგან დაცულ ადგილას 15-25oC ტემპერატურაზე. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისობის ვადა 3 წელი.
გამოყენება არ შეიძლება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.


რეცეპტით.

Don`t copy text!