ატაკანდი 

სავაჭრო სახელწოდება: ატაკანდი ( Atacand )

საერთაშორისო არადაპატენტებული სახელწოდება: კანდესარტანი

წამლის ფორმა: ტაბლეტები

შემადგენლობა

აქტიური ნივთიერება

ერთი ტაბლეტი შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას კანდესარტანის ცილექსეტილს 8 მგ ან 16 მგ – ს .

დამხმარე ნივთიერებები

კალციუმის კარმელოზა ( კარმელოზას კალციუმის მარილი ), ჰიპროლოზა ( ჰიდროქსიპროპილცელულოზა), საღებავი რკინის ოქსიდი წითელი E 172, ლაქტოზას მონოჰიდრატი , მაგნიუმის სტეარატი , სიმინდისსახამებელი , მაკროგოლი .

აღწერა

ატაკანდი 8 მგ : ღია ვარდისფერი , ორმხრივ ამობურცული ტაბლეტები , ნაზოლით , ერთ მხარესამოტვიფრულია A/CG , ხოლო მეორე მხარეს – 008.

ატაკანდი 16 მგ : ღია ვარდისფერი , ორმხრივ ამობურცული ტაბლეტები , ნაზოლით , ერთ მხარესამოტვიფრულია A/CH , ხოლო მეორე მხარეს – 016.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი : ანგიოტენზინ II- ის რეცეპტორების ანტაგონისტი .

ათქ კოდი: C09CA06 .

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ანგიოტენზინი II – რენინ – ანგიოტენზინ – ალდოსტერონის სისტემის ძირითადი ჰორმონი , რომელიცმნიშვნელოვან როლს ასრულებს არტერიული ჰიპერტენზიის , გულის უკმარისობისა და სხვა გულ -სისხლძარღვოვანი დაავადებების პათოგენეზში . II ანგიოტენზინის ძირითადი ფიზიოლოგიური ეფექტებიავაზოკონსტრიქცია , ალდოსტერონის წარმოების სტიმულაცია , წყალ – ელექტროლიტური ჰემოსტაზისრეგულაცია და უჯრედოვანი ზრდის სტიმულაცია . ყველა ეს ეფექტი განპირობებულია ანგიოტენზინ II- ისურთიერთქმედებით 1 ტიპის ანგიოტენზინურ რეცეპტორებთან ( AT1 რეცეპტორები ).

კანდესარტანი – 1 ტიპის II ანგიოტენზინ II- ის რეცეპტორების სელექციური ანტაგონისტია ( AT1რეცეპტორების ). კანდესარტანი არ აინჰიბირებს ანგიოტენზინ – გარდამქმნელ ფერმენტს ( აგფ – ს ),რომელიც ახდენს I ანგიოტენზინის გარდაქმნას II ანგიოტენზინად და ანადგურებს ბრადიკინინს ;გავლენას არ ახდენს აგფ – ზე და არ იწვევს ბრადიკინინის ან P სუბსტანციის დაგროვებას . კანდესარტანისაგფ ინჰიბიტორებთან შედარებისას ხველა ნაკლებად იშვიათად ვითარდებოდა იმ პაციენტებში ,რომლებიც იღებდნენ კანდესარტანის ცილექსეტილს . კანდესარტანი არ უკავშირდება სხვა ჰორმონებისრეცეპტორებს და არ აბლოკირებს იონურ არხებს , რომლებიც მონაწილეობენ გულ – სისხლძარღვთასისტემის რეგულაციაში . ანგიოტენზინ II- ის AT1 რეცეპტორების ბლოკირების შედეგად ხდება რენინის ,ანგიოტენზინ I- ის , ანგიოტენზინ II- ის დონეების მომატება და ალდოსტერონის კონცენტრაციისშემცირება სისხლის პლაზმაში .

არტერიული ჰიპერტენზია

არტერიული ჰიპერტენზიის დროს კანდესარტანი იწვევს არტერიული წნევის ხანგრძლივდოზადამოკიდებულ შემცირებას . პრეპარატის ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტს განაპირობებსსისხლძარღვების საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობის შემცირება გულის შეკუმშვების სიხშირისცვლილების გარეშე . პრეპარატის პირველი დოზის მიღების შემდეგ არ აღინიშნა გამოხატულიარტერიული ჰიპოტენზიის შემთხვევები , აგრეთვე აბსტინენციის სინდრომი თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ .

კანდესარტანის ცილექსეტილის პირველი დოზის მიღების შემდეგ ჰიპოტენზიური მოქმედების დაწყებააღინიშნება 2 საათის განმავლობაში . ფიქსირებული დოზით თერაპიის შემდგომი მიმდინარეობისასარტერიული წნევის მაქსიმალური დაწევა მიიღწევა 4 კვირის განმავლობაში და ნარჩუნდება მკურნალობისმთელ პერიოდში . დღეში ერთხელ კანდესარტანის ცილექსეტილის მიღება უზრუნველყოფს არტერიულიწნევის ეფექტურ დაწევას 24 საათის განმავლობაში არტერიული წნევის უმნიშვნელო ცვალებადობითპრეპარატის მორიგი დოზების მიღებებს შორის ინტერვალებში . ჰიდროქლორთიაზიდთან ერთადგამოყენება იწვევს ჰიპოტენზიური ეფექტის გაძლიერებას . კანდესარტანის ცილექსეტილისა დაჰიდროქლორთიაზიდის ( ან ამლოდიპინის ) კომბინაციური გამოყენება კარგად გადაიტანება .

პრეპარატის ეფექტურობა დამოკიდებული არ არის პაციენტთა ასაკსა და სქესზე .

კანდესარტანის ცილექსეტილი ზრდის თირკმლის სისხლმიმოქცევას და არ ცვლის ან ზრდისგორგლისებური ფილტრაციის სიჩქარეს , მაშინ როდესაც თირკმლის სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობა დაფილტრაციური ფრაქცია მცირდება . კანდესარტანის ცილექსეტილის მიღება დოზით 8-16 მგ 12 კვირისგანმავლობაში უარყოფით გავლენას არ ახდენს გლუკოზის დონესა და ლიპიდურ პროფილზე არტერიულიჰიპერტენზიისა და 2 ტიპის შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში .

კანდესარტანის ცილექსეტილის კლინიკური მოქმედება ავადობისა და სიკვდილიანობის დონეზე 8-16 მგდოზით მიღებისას ( საშუალო დოზა 12 მგ ) დღეში ერთხელ შესწავლილ იქნა რანდომიზირებულიკლინიკური გამოკვლევებისას 4937 ხანდაზმული პაციენტის მონაწილეობით ( ასაკი 70-89 წელი ,პაციენტთა 20%- ის ასაკი იყო 80 წელი და ზევით ), რომლებსაც აღენიშნებოდათ მსუბუქი და ზომიერისიმძიმის არტერიული ჰიპერტენზია და რომლებიც   იმყოფებოდნენ კანდესარტანის ცილექსეტილისთერაპიაზე საშუალოდ 3,7 წლის განმავლობაში ( გამოკვლევა COPE – ხანდაზმულ პაციენტებშიკოგნიტური ფუნქციების პროგნოსტული გამოკვლევა ). პაციენტები იღებდნენ კანდესარტანს ან პლაცებოს ,აუცილებლობისას , სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან კომბინაციაში . იმ პაციენტთა ჯგუფში ,რომლებიც იღებდნენ კანდესარტანს , აღინიშნა არტერიული წნევის დაწევა 166/90- დან 145/80- მდე , ხოლოსაკონტროლო ჯგუფში – 167/90- დან 149/82- მდე . პაციენტთა ორ ჯგუფს შორის სტატისტიკურადმნიშვნელოვანი სხვაობა გულ – სისხლძარღვოვანი გართულებების ( ლეტალობა გულ – სისხლძარღვოვანიდაავადებების შედეგად , მიოკარდიუმის ინფარქტისა და ინსულტის სიხშირე , რომელსაც არ გამოუწვევიასიკვდილი ) სიხშირეებს შორის არ აღინიშნა .

პაციენტთა იმ ჯგუფში , რომლებიც იღებდნენ კანდესარტანს , აღინიშნა გულ – სისხლძარღვოვანიგართულებების განვითარების 26,7 შემთხვევა 1000 პაციენტზე წელიწადში , ხოლო საკონტროლო ჯგუფში  – 30.0 შემთხვევა 1000 პაციენტზე წელიწადში ( რისკების ურთიერთმიმართება =0.89, 95% საიმედოინტერვალი 0.75-1.06, p =0.19).

გულის ქრონიკული უკმარისობა

CHARM ( კანდესარტანი გულის ქრონიკული უკმარისობისას – სიკვდილიანობისა და ავადობის დონისშემცირების შეფასება ) გამოკვლევის შედეგების მიხედვით , კანდესარტანის ცილექსეტილის გამოყენებაიწვევდა ლეტალური შედეგების სიხშირისა და გულის ქრონიკული უკმარისობის გამო ჰოსპიტალიზაციისაუცილებლობის შემცირებას და მარცხენა პარკუჭის სისტოლური ფუნქციის გაუმჯობესებას .

გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტები ძირითად თერაპიასთან ერთად იღებდნენკანდესარტანის ცილექსეტილს დოზით 4-8 მგ დღე – ღამეში დოზის მომატებით 32 მგ – მდე დღე – ღამეშიან მაქსიმალურ გადასატან თერაპიულ დოზამდე ( საშუალო დოზა – 24 მგ ). დაკვირვების ხანგრძლივობისმედიანა შეადგენდა 37.7 თვეს . 6- თვიანი თერაპიის შემდეგ პაციენტთა 63%, რომლებიც აგრძელებდნენკანდესარტანის ცილექსეტილის მიღებას (89%), იღებდა 32 მგ დოზას .

მეორე გამოკვლევაში CHARM – Alternative (n =2.028) მონაწილეობდნენ მარცხენა პარკუჭისგამოტყორცნის შემცირებული ფრაქციის ( ФВЛЖ )

CHARM-added გამოკვლევისას ( n =2548) იმ პაციენტებში , რომლებსაც აღენიშნებოდათ Y შემცირებულიმარცხენა პარკუჭის განდევნის ფრაქცია ( მპგფ ) 40% ) არ გამოვლენილაეფექტიანობის კომბინირებული კრიტერიუმების მნიშვნელობების სტატისტიკურად უტყუარი სხვაობები ,რომელიც მოიცავდა ლეტალური შედეგებისა და პირველი ჰოსპიტალიზაციის სიხშირეს გულისქრონიკული უკმარისობის გამო , კანდესარტანისა და პლაცებოს ჯგუფებში ( რისკებისურთიერთმიმართება =0.89, 95% სანდოობის ინტერვალი 0.77 -1.03, p=0.118 ). ამ კრიტერიუმის მცირედშემცირება განპირობებული იყო გულის ქრონიკული უკმარისობის გამო ჰოსპიტალიზაციის სიხშირისშემცირებით . აღნიშნული გამოკვლევისას არ გამოვლენილა კანდესარტანის ზემოქმედება ლეტალურიშედეგების სიხშირეზე .

CHARM პროგრამის 3 გამოკვლევის შედეგების ცალკეული ანალიზის შედეგად არ იქნა მიღებულისხვაობები კანდესარტანისა და პლაცებოს ჯგუფებში ლეტალური შედეგების სიხშირის მხრივ . თუმცა ,ლეტალური შედეგების სიხშირე შეფასებულ იქნა გაერთიანებულ პოპულაციაში CHARM – Alternative დაCHARM – Added გამოკვლევებში და სამივე გამოკვლევისას ( რისკების ურთიერთმიმართება = 0.91, 95%სანდოობის ინტერვალი 0.83-1.00, p =0.055). კანდესარტანის თერაპიის ფონზე გულის ქრონიკულიუკმარისობის გამო ლეტალური შედეგებისა და ჰოსპიტალიზაციის სიხშირის შემცირება დამოკიდებული არიყო ასაკზე , სქესსა და თანმდევ თერაპიაზე . კანდესარტანი ასევე ეფექტური იყო იმ პაციენტებში ,რომლებიც იღებდნენ ბეტა – ადრენობლოკატორებს აგფ ინჰიბიტორებთან ერთად , ამასთან კანდესარტანისეფექტიანობა არ იყო დამოკიდებული იმაზე , იღებდა თუ არა პაციენტი აგფ ინჰიბიტორის ოპტიმალურდოზას .

გულის ქრონიკული უკმარისობისა და მარცხენა პარკუჭის დაქვეითებული სისტოლური ფუნქციის მქონეპაციენტებში , კანდესარტანის მიღება ხელს უწყობდა ზოგადი პერიფერიული სისხლძარღვოვანიწინააღმდეგობისა და ფილტვებში კაპილარული წნევის დაწევას , რენინის აქტივობისა და სისხლისპლაზმაში II ანგიოტენზინის კონცენტრაციის მომატებას , აგრეთვე ალდოსტერონის დონის დაქვეითებას.

ფარმაკოკინეტიკა

შეწოვა და განაწილება

კანდესარტანის ცილექსეტილი წარმოადგენს პროპრეპარატს , რომელიც მიიღება პერორალურად . ისსწრაფად გარდაიქმნება აქტიურ ნივთიერებად კანდესარტანად ეთერული ჰიდროლიზის მეშვეობით კუჭ -ნაწლავის ტრაქტიდან შეწოვისას , მყარად უკავშირდება AT1 – რეცეპტორებს და ნელა დისოცირდება , არგააჩნია აგონისტის თვისებები . კანდესარტანის ცილექსეტილის ხსნარის პერორალურად მიღების შემდეგკანდესარტანის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 40%- ს . ტაბლეტის ფორმაშიპრეპარატის შედარებითი ბიოშეღწევადობა პერორალურად მისაღებ ხსნართან შედარებით შეადგენსდაახლოებით 34%- ს . ამგვარად , ტაბლეტის ფორმაში პრეპარატის გამოთვლილი აბსოლუტურიბიოშეღწევადობა შეადგენს 14%- ს . სისხლის შრატში მაქსიმალური კონცენტრაცია ( Cmax ) მიიღწევაპრეპარატის ტაბლეტის ფორმის მიღებიდან 3-4 საათის შემდეგ . რეკომენდებულ ფარგლებში პრეპარატისდოზის მომატებისას კონდესარტანის კონცენტრაცია სწორხაზოვნად მატულობს . კანდესარტანისფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები დამოკიდებული არ არის პაციენტის სქესზე . საკვების მიღებამნიშვნელოვან გავლენას არ ახდენს “ კონცენტრაცია – დრო ”- ის მრუდის ქვეშ ( AUC ) ფართობზე , ე . ი .საკვების იმავდროულად მიღება გავლენას არ ახდენს პრეპარატის ბიოშეღწევადობაზე . კანდესარტანიაქტიურად უკავშირდება სისხლის პლაზმის ცილებს (99%). კანდესარტანის განაწილების მოცულობაშეადგენს 0.1 ლ / კგ – ს.

მეტაბოლიზმი და ორგანიზმიდან გამოდევნა

კანდესარტანი ორგანიზმიდან გამოიდევნება ძირითადად თირკმლებით და ნაღველით უცვლელი სახით დამისი მხოლოდ უმნიშვნელო ნაწილი მეტაბოლიზდება ღვიძლში . კანდესარტანის გამოყოფისნახევარპერიოდი შეადგენს დაახლოებით 9 საათს . კუმულაცია ორგანიზმში არ აღინიშნება .

კანდესარტანის საერთო კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 0.37 მლ / წთ / კგ – ს , ამასთან თირკმლისმიერიკლირენსი – დაახლოებით 0.19 მლ / წთ / კგ . კანდესარტანის თირკმლისმიერი ექსკრეცია ხორციელდებაგორგლისებური ფილტრაციისა და აქტიური არხისმიერი სეკრეციის გზით . რადიოაქტიურიკანდესარტანის ცილექსეტილის შინაგანად მიღებისას მიღებული რაოდენობის დაახლოებით 26%გამოიყოფა თირკმლებით კანდესარტანის სახით და 7% არააქტიური მეტაბოლიტის სახით , მაშინ როცაგანავალში აღინიშნება მიღებული რაოდენობის 56% კანდესარტანის სახით და 10% არააქტიურიმეტაბოლიტის სახით .

ხანდაზმულებში (65 წლის ზემოთ ) კანდესარტანის Cmax და AUC იზრდება 50% და 80%- ით ,შესაბამისად , ახალგაზრდა პაციენტებთან შედარებით . თუმცა , ჰიპოტენზიური ეფექტი და გვერდითიეფექტების განვითარების სიხშირე ატაკანდის გამოყენებისას დამოკიდებული არ არის პაციენტის ასაკზე .

თირკმლების ფუნქციის მსუბუქი და ზომიერი დარღვევების მქონე პაციენტებში კანდესარტანის Cmax დაAUC იზრდება 50%- ით და 70%- ით შესაბამისად , მაშინ როცა პრეპარატის გამოყოფის ნახევარპერიოდი არიცვლება იმ ავადმყოფებთან შედარებით , რომლებსაც აღენიშნებათ თირკმლების ნორმალური ფუნქცია .თირკმლების ფუნქციის სერიოზული დარღვევების მქონე პაციენტებში კანდესარტანის Cmax და AUCგაიზარდა 50%- ით და 110%- ით შესაბამისად , ხოლო პრეპარატის გამოყოფის ნახევარპერიოდი ორგზის .ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში გამოვლინდა კანდესარტანის ისეთივე ფარმაკოკინეტიკურიპარამეტრები , როგორიც თირკმლების ფუნქციის სერიოზული დარღვევების მქონე პაციენტებში .

ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი და ზომიერი დარღვევების მქონე პაციენტებში აღინიშნა კანდესარტანის AUC- ის მომატება 23%- ით .

გამოყენების ჩვენებები

არტერიული ჰიპერტენზია

გულის ქრონიკული უკმარისობა და მარცხენა პარკუჭის სისტოლური ფუნქციის დარღვევა ( მპგფ  

უკუჩვენებები

მომატებული მგრძნობელობა კანდესარტანის ცილექსეტილის ან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალისხვა კომპონენტების მიმართ .

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი ( იხ . “ ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი ”).

ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა და / ან ქოლესტაზი .

სიფრთხილით : თირკმლების გამოხატული უკმარისობის ( კრეატინინის კლირენსი 30 მლ / წთ – ზენაკლები ), თირკმლის არტერიის ორმხრივი სტენოზის ან ერთადერთი თირკმლის არტერიის სტენოზის ,აორტული და მიტრალური სარქველის ჰემოდინამიკურად მნიშვნელოვანი სტენოზის მქონე პაციენტებში ,ანამნეზში თირკმლების გადანერგვის შემდეგ , ცერებროვასკულარული დაავადებებისა და გულისიშემიური დაავადებების , ჰიპერკალიემიის მქონე პაციენტებში , იმ პაციენტებში , რომლებსაცაღენიშნებათ მოცირკულირე სისხლის მოცულობის შემცირება , პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი (კლინიკური გამოკვლევებით საკმარისი მონაცემები არ არსებობს ), ჰიპერტროფული კარდიომიოპათია , 18წლამდე ასაკი ( ეფექტიანობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის ).

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი

ორსულობა

ადამიანის ემბრიონს თირკმლების სისხლით მომარაგების სისტემა , რომელიც დამოკიდებულია რენინ -ანგიოტენზინ – ალდოსტერონის სისტემის განვითარებაზე , უყალიბდება ორსულობის მეორე ტრიმესტრში .ამგვარად , რისკი ნაყოფისათვის იზრდება ატაკანდის დანიშვნისას ორსულობის მეორე და მესამეტრიმესტრებში . პრეპარატებმა , რომლებიც პირდაპირ მოქმედებენ რენინ – ანგიოტენზინ – ალდოსტერონისსისტემაზე , შეიძლება გამოიწვიონ ნაყოფის განვითარების დარღვევა ან უარყოფითი ზეგავლენამოახდინონ ახალშობილზე ლეტალურ შედეგამდე პრეპარატის ორსულობის მეორე და მესამეტრიმესტრებში გამოყენებისას .

ცხოველებზე ჩატარებული გამოკვლევებისას კანდესარტანის ცილექსეტილის გამოყენებისას გამოვლინდათირკმლების დაზიანება ემბრიონალურ და ნეონატალურ პერიოდებში . ნავარაუდევია , რომ დაზიანებისმექანიზმს განაპირობებს პრეპარატის ფარმაკოლოგიური ზემოქმედება რენინ – ანგიოტენზინ -ალდოსტერონის სისტემაზე .

მიღებული ინფორმაციის საფუძველზე , ატაკანდის გამოყენება არ შეიძლება ორსულობის პერიოდში . თუორსულობა გამოვლინდა ატაკანდით მკურნალობის პერიოდში , თერაპია უნდა შეწყდეს ( იხ . “უკუჩვენებები ”).

ლაქტაციის პერიოდი

ამჟამად არ არის ცნობილი აღწევს თუ არა კანდესარტანი დედის რძეში . ძუძუთი კვებაზე მყოფ ბავშვებზეშესაძლო არასასურველი მოქმედების გამო , ატაკანდი არ გამოიყენება ლაქტაციის პერიოდში .

გამოყენების წესი და დოზები

ატაკანდი გამოიყენება დღე – ღამეში ერთჯერ საკვების მიღების მიუხედავად .

არტერიული ჰიპერტენზია

ატაკანდის რეკომენდებული საწყისი და შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 8 მგ – ს დღე – ღამეში ერთხელ .იმ პაციენტებისათვის , რომლებიც საჭიროებენ არტერიული წნევის შემდგომ დაწევას , რეკომენდებულიადოზის გაზრდა 16 მგ – მდე დღე – ღამეში ერთხელ . მაქსიმალური ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი მიიღწევამკურნალობის დაწყებიდან 4 კვირის განმავლობაში .

თუ ატაკანდით თერაპია არ იწვევს არტერიული წნევის დაწევას ოპტიმალურ დონემდე , რეკომენდებულიათერაპიაში თიაზიდური დიურეტიკის დამატება.

ხანდაზმული ასაკის პაციენტები

ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში არ არსებობს პრეპარატის საწყისი დოზის კორექტირების აუცილებლობა .

თირკმლების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტები

თირკმლების ფუნქციის მსუბუქი ან ზომიერი დარღვევების მქონე პაციენტები ( კრეატინინის კლირენსი >30მლ / წთ /1,73 მ 2 სხეულის ზედაპირის ფართობისა ) არ საჭიროებენ პრეპარატის საწყისი დოზისცვლილებას .

თირკმლების ფუნქციის მძიმე დარღვევების მქონე პაციენტებში ( კრეატინინის კლირენსი 2 სხეულის ზედაპირის ფართობისა ) პრეპარატის გამოყენების კლინიკური გამოცდილება შეზღუდულია ;ასეთ შემთხვევაში , განხილული უნდა იყოს მკურნალობის დაწყება 4 მგ სადღეღამისო დოზით .

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტები

ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი და საშუალო ხარისხის სიმძიმის დარღვევების მქონე პაციენტებისათვისრეკომენდებულია მკურნალობის დაწყება დღე – ღამეში ერთხელ 2 მგ სადღეღამისო დოზით .აუცილებლობისას , შესაძლებელია დოზის მომატება . საკმარისი კლინიკური გამოცდილება ღვიძლისსერიოზული დაზიანებების მქონე პაციენტებში პრეპარატის გამოყენების შესახებ ხელმისაწვდომი არ არის .

კომბინაციური თერაპია

ატაკანდის გამოყენებისას თიაზიდური ტიპის დიურეტიკებთან ერთად ( მაგალითად ,ჰიდროქლორთიაზიდთან ) შეიძლება აღინიშნოს ატაკანდის ჰიპოტენზიური ეფექტის გაძლიერება .

გულის ქრონიკული უკმარისობა

ატაკანდის რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 4 მგ – ს დღე – ღამეში ერთჯერ . დოზის მომატება 32მგ – მდე დღე – ღამეში ერთჯერ ან მაქსიმალურ ასატან დოზამდე ხდება მისი გაორმაგების გზით არანაკლებ 2- კვირიანი ინტერვალებით ( იხ . “ განსაკუთრებული მითითებები ”).

პაციენტთა განსაკუთრებული ჯგუფები

ხანდაზმული ასაკის პაციენტებსა და თირკმლების ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევების მქონე პაციენტებშისაჭირო არ არის პრეპარატის საწყისი დოზის შეცვლა .

გამოყენება ბავშვებსა და მოზარდებში

ატაკანდის გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტიანობა ბავშვებსა და მოზარდებში (18 წლამდე ასაკის )დადგენილი არ არის .

თანმდევი თერაპია

ატაკანდი შეიძლება დაინიშნოს სხვა ისეთ საშუალებებთან ერთად , რომლებიც გამოიყენება გულისქრონიკული უკმარისობის თერაპიისას , როგორიცაა მაგალითად , აგფ ინჰიბიტორები , ბეტა -ადრენობლოკატორები , დიურეტიკები და საგულე გლიკოზიდები ( იხ . “ განსაკუთრებული მითითებები”, “ ფარმაკოდინამიკა ”).

გვერდითი მოქმედება

არტერიული ჰიპერტენზია

კლინიკური გამოკვლევებისას გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები იყო ზომიერი და გარდამავალიხასიათის და სიხშირის მიხედვით შეესაბამებოდა პლაცებოს ჯგუფს . ატაკანდის მიღების ფონზეგვერდითი ეფექტების განვითარების საერთო სიხშირე დამოკიდებული არ იყო პრეპარატის დოზაზე დაპაციენტის ასაკზე . გვერდითი ეეფქტების გამო თერაპიის შეწყვეტის შემთხვევების სიხშირე იყოერთიდაიგივე კანდესარტანის ცილექსეტილის (2.4%) და პლაცებოს (2.6%) გამოყენებისას .

ჩატარებული გამოკვლევების მონაცემების ანალიზისას გამოვლინდა შემდეგი გვერდითი ეფექტები ,ხშირად (>1/100) – კანდესარტანის ცილექსეტილის გამოყენების ფონზე . აღწერილი გვერდითი ეფექტებიაღინიშნა მინიმუმ 1%- ით უფრო ხშირად , ვიდრე პლაცებოს ჯგუფში .

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ :

თავბრუსხვევა / სისუსტე , თავის ტკივილი ;

ძვალ – კუნთოვანი სისტემის , შემაერთებელი ქსოვილების მხრივ : ზურგის ტკივილი

ინფექციები: რესპირატორული ინფექციები ;

ლაბორატორიული მაჩვენებლები : მთლიანობაში ატაკანდის გამოყენებისას არ აღინიშნა სტანდარტულილაბორატორიული მაჩვენებლების კლინიკურად მნიშვნელოვანი ცვლილებები . როგორც სხვა რენინ -ანგიოტენზინ – ალდოსტერონის სისტემის ინჰიბიტორების გამოყენებისას , შეიძლება აღინიშნოსჰემოგლობინის კონცენტრაციის მცირე შემცირება . გამოვლინდა კრეატინინის , შარდოვანას ან კალიუმისშემცველობის მომატება და ნატრიუმის შემცველობის დაქვეითება . ALT დონის მომატება უფრო ხშირადაღინიშნა ატაკანდის გამოყენებისას , ვიდრე პლაცებოს გამოყენებისას (1.3% და 0.5%- სა ). ატაკანდისგამოყენებისას ჩვეულებრივ საჭირო არ არის ლაბორატორიული მაჩვენებლების რეგულარული კონტროლი .თუმცა , თირკმლების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია სისხლის შრატშიკალიუმის დონისა და კრეატინინის პერიოდული კონტროლი .

გულის ქრონიკული უკმარისობა

გვერდითი ეფექტები , რომლებიც გამოვლინდა ატაკანდის გამოყენების ფონზე გულის უკმარისობის მქონეპაციენტებში , შეესაბამებოდა პრეპარატის ფარმაკოლოგიურ თვისებებს და დამოკიდებული იყო პაციენტისმდგომარეობაზე . CHARM – ის კლინიკური გამოკვლევების მიმდინარეობისას მოხდა ატაკანდის დოზით 32მგ ( n =3803) შედარება პლაცებოსთან ( n =3796), 21%- მა პაციენტებისა პაციენტთა იმ ჯგუფიდან, რომლებიც იღებდნენ კანდესარტანის ცილექსეტილს და 16,1%- მა პაციენტებისა პაციენტთა იმ ჯგუფიდან ,რომლებიც იღებდნენ პლაცებოს , შეწყვიტეს მკურნალობა გვერდითი რეაქციების განვითარების გამო .

უფრო ხშირად გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები ( >1/100,

გულ – სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ : არტერიული წნევის გამოხატული დაწევა ;

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ : თირკმლების ფუნქციის დარღვევა ;

ლაბორატორიული ცვლილებები : კრეატინინის , შარდოვანას და კალიუმის დონეების მომატება .

რეკომენდებულია სისხლის შრატში კრეატინინისა და კალიუმის დონეების კონტროლი .

ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტები პრეპარატის პოსტმარკეტინგული გამოყენების პერიოდშიძალიან იშვითად აღინიშნა (

სისხლმბადი და ლიმფური სისტემის მხრივ : ლეიკოპენია , ნეიტროპენია და აგრანულოციტოზი ;

მეტაბოლიზმის დარღვევა და მეტაბოლიზმის დარღვევით გამოწვეული დაავადებები :

ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია ;

ნერვული სისტემის მხრივ : თავბრუსხვევა , სისუსტე , თავის ტკივილი ;

კუჭ – ნაწლავის ტრაქტის მხრივ : გულისრევა ;

ღვიძლისა და ნაღვლგამომყოფი გზების მხრივ : “ ღვიძლისმიერი ” ფერმენტების აქტივობის მომატება ,ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა ან ჰეპატიტი ;

ალერგიული რეაქციები : ანგიონევროზული შეშუპება , კანზე გამონაყარი , ჭინჭრის გამონაყარი , კანისქავილი ;

ძვალ – კუნთოვანი სისტემის , შემაერთებელი ქსოვილების მხრივ : ზურგის ტკივილი , ართრალგია ,მიალგია ;

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ : თირკმლების ფუნქციის დარღვევა , მათ შორის თირკმლის უკმარისობაწინასწარგანწყობილ პაციენტებში .

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები

პრეპარატის ფარმაკოლოგიური თვისებების ანალიზის საფუძველზე მიიჩნევა , რომ ზედოზირებისმთავარი გამოვლინება შეიძლება იყოს კლინიკურად გამოხატული არტერიული წნევის დაწევა დათავბრუსხვევა . აღწერილია პრეპარატით ზედოზირების ცალკეული შემთხვევები (672 მგ – მდეკანდესარტანის ცილექსეტილი ), რომლებიც დასრულდა პაციენტთა გამოჯანმრთელებით მძიმე შედეგებისგარეშე .

მკურნალობა

კლინიკურად გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარებისას აუცილებელია სიმპტომატურიმკურნალობის ჩატარება და პაციენტის მდგომარეობის კონტროლირება . პაციენტი უნდა მოთავსდესმწოლიარე და თავაწეულ მდგომარეობაში . აუცილებლობისას , უნდა მოხდეს მოცირკულირე პლაზმისმოცულობის გაზრდა , მაგალითად , ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონური ხსნარის ვენებში შეყვანის გზით. აუცილებლობის შემთხვევაში , შეიძლება დაინიშნოს სიმპტომატური პრეპარატები . ნაკლებშესაძლებელიაკანდესარტანის გამოდევნა ჰემოდიალიზით .

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

ფარმაკოკინეტიკური გამოკვლევებისას შესწავლილ იქნა ატაკანდისა და ჰიდროქლორთიაზიდების ,ვარფარინის , დიგოქსინის , პერორალური კონტრაცეპტივების ( ეთილესტრადიოლის /ლევონორგესტრელის ), გლიბენკლამიდის , ნიფედიპინისა და ენალაპრილის კომბინაციური გამოყენება .არ გამოვლენილა კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედებები .

კანდესარტანი უმნიშვნელოდ   მეტაბოლიზდება ღვიძლში ( CYP2C9 ). ურთიერთქმედებების შესახებჩატარებული გამოკვლევებით არ გამოვლენილა პრეპარატის ზემოქმედება CYP2C9 და CYP3A4 – ზე ,ხოლო მოქმედება სხვა P450 ციტოქრომის სისტემის სხვა იზოფერმენტებზე შესწავლილი არ ყოფილა .

ატაკანდის გამოყენება სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან ერთად აძლიერებს ჰიპოტენზიურ ეფექტს.

რენინ – ანგიოტენზი

ატაკანდი 

სავაჭრო სახელწოდება: ატაკანდი ( Atacand )

საერთაშორისო არადაპატენტებული სახელწოდება: კანდესარტანი

წამლის ფორმა: ტაბლეტები

შემადგენლობა

აქტიური ნივთიერება

ერთი ტაბლეტი შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას კანდესარტანის ცილექსეტილს 8 მგ ან 16 მგ – ს .

დამხმარე ნივთიერებები

კალციუმის კარმელოზა ( კარმელოზას კალციუმის მარილი ), ჰიპროლოზა ( ჰიდროქსიპროპილცელულოზა), საღებავი რკინის ოქსიდი წითელი E 172, ლაქტოზას მონოჰიდრატი , მაგნიუმის სტეარატი , სიმინდისსახამებელი , მაკროგოლი .

აღწერა

ატაკანდი 8 მგ : ღია ვარდისფერი , ორმხრივ ამობურცული ტაბლეტები , ნაზოლით , ერთ მხარესამოტვიფრულია A/CG , ხოლო მეორე მხარეს – 008.

ატაკანდი 16 მგ : ღია ვარდისფერი , ორმხრივ ამობურცული ტაბლეტები , ნაზოლით , ერთ მხარესამოტვიფრულია A/CH , ხოლო მეორე მხარეს – 016.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი : ანგიოტენზინ II- ის რეცეპტორების ანტაგონისტი .

ათქ კოდი: C09CA06 .

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ანგიოტენზინი II – რენინ – ანგიოტენზინ – ალდოსტერონის სისტემის ძირითადი ჰორმონი , რომელიცმნიშვნელოვან როლს ასრულებს არტერიული ჰიპერტენზიის , გულის უკმარისობისა და სხვა გულ -სისხლძარღვოვანი დაავადებების პათოგენეზში . II ანგიოტენზინის ძირითადი ფიზიოლოგიური ეფექტებიავაზოკონსტრიქცია , ალდოსტერონის წარმოების სტიმულაცია , წყალ – ელექტროლიტური ჰემოსტაზისრეგულაცია და უჯრედოვანი ზრდის სტიმულაცია . ყველა ეს ეფექტი განპირობებულია ანგიოტენზინ II- ისურთიერთქმედებით 1 ტიპის ანგიოტენზინურ რეცეპტორებთან ( AT1 რეცეპტორები ).

კანდესარტანი – 1 ტიპის II ანგიოტენზინ II- ის რეცეპტორების სელექციური ანტაგონისტია ( AT1რეცეპტორების ). კანდესარტანი არ აინჰიბირებს ანგიოტენზინ – გარდამქმნელ ფერმენტს ( აგფ – ს ),რომელიც ახდენს I ანგიოტენზინის გარდაქმნას II ანგიოტენზინად და ანადგურებს ბრადიკინინს ;გავლენას არ ახდენს აგფ – ზე და არ იწვევს ბრადიკინინის ან P სუბსტანციის დაგროვებას . კანდესარტანისაგფ ინჰიბიტორებთან შედარებისას ხველა ნაკლებად იშვიათად ვითარდებოდა იმ პაციენტებში ,რომლებიც იღებდნენ კანდესარტანის ცილექსეტილს . კანდესარტანი არ უკავშირდება სხვა ჰორმონებისრეცეპტორებს და არ აბლოკირებს იონურ არხებს , რომლებიც მონაწილეობენ გულ – სისხლძარღვთასისტემის რეგულაციაში . ანგიოტენზინ II- ის AT1 რეცეპტორების ბლოკირების შედეგად ხდება რენინის ,ანგიოტენზინ I- ის , ანგიოტენზინ II- ის დონეების მომატება და ალდოსტერონის კონცენტრაციისშემცირება სისხლის პლაზმაში .

არტერიული ჰიპერტენზია

არტერიული ჰიპერტენზიის დროს კანდესარტანი იწვევს არტერიული წნევის ხანგრძლივდოზადამოკიდებულ შემცირებას . პრეპარატის ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტს განაპირობებსსისხლძარღვების საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობის შემცირება გულის შეკუმშვების სიხშირისცვლილების გარეშე . პრეპარატის პირველი დოზის მიღების შემდეგ არ აღინიშნა გამოხატულიარტერიული ჰიპოტენზიის შემთხვევები , აგრეთვე აბსტინენციის სინდრომი თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ .

კანდესარტანის ცილექსეტილის პირველი დოზის მიღების შემდეგ ჰიპოტენზიური მოქმედების დაწყებააღინიშნება 2 საათის განმავლობაში . ფიქსირებული დოზით თერაპიის შემდგომი მიმდინარეობისასარტერიული წნევის მაქსიმალური დაწევა მიიღწევა 4 კვირის განმავლობაში და ნარჩუნდება მკურნალობისმთელ პერიოდში . დღეში ერთხელ კანდესარტანის ცილექსეტილის მიღება უზრუნველყოფს არტერიულიწნევის ეფექტურ დაწევას 24 საათის განმავლობაში არტერიული წნევის უმნიშვნელო ცვალებადობითპრეპარატის მორიგი დოზების მიღებებს შორის ინტერვალებში . ჰიდროქლორთიაზიდთან ერთადგამოყენება იწვევს ჰიპოტენზიური ეფექტის გაძლიერებას . კანდესარტანის ცილექსეტილისა დაჰიდროქლორთიაზიდის ( ან ამლოდიპინის ) კომბინაციური გამოყენება კარგად გადაიტანება .

პრეპარატის ეფექტურობა დამოკიდებული არ არის პაციენტთა ასაკსა და სქესზე .

კანდესარტანის ცილექსეტილი ზრდის თირკმლის სისხლმიმოქცევას და არ ცვლის ან ზრდისგორგლისებური ფილტრაციის სიჩქარეს , მაშინ როდესაც თირკმლის სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობა დაფილტრაციური ფრაქცია მცირდება . კანდესარტანის ცილექსეტილის მიღება დოზით 8-16 მგ 12 კვირისგანმავლობაში უარყოფით გავლენას არ ახდენს გლუკოზის დონესა და ლიპიდურ პროფილზე არტერიულიჰიპერტენზიისა და 2 ტიპის შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში .

კანდესარტანის ცილექსეტილის კლინიკური მოქმედება ავადობისა და სიკვდილიანობის დონეზე 8-16 მგდოზით მიღებისას ( საშუალო დოზა 12 მგ ) დღეში ერთხელ შესწავლილ იქნა რანდომიზირებულიკლინიკური გამოკვლევებისას 4937 ხანდაზმული პაციენტის მონაწილეობით ( ასაკი 70-89 წელი ,პაციენტთა 20%- ის ასაკი იყო 80 წელი და ზევით ), რომლებსაც აღენიშნებოდათ მსუბუქი და ზომიერისიმძიმის არტერიული ჰიპერტენზია და რომლებიც   იმყოფებოდნენ კანდესარტანის ცილექსეტილისთერაპიაზე საშუალოდ 3,7 წლის განმავლობაში ( გამოკვლევა COPE – ხანდაზმულ პაციენტებშიკოგნიტური ფუნქციების პროგნოსტული გამოკვლევა ). პაციენტები იღებდნენ კანდესარტანს ან პლაცებოს ,აუცილებლობისას , სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან კომბინაციაში . იმ პაციენტთა ჯგუფში ,რომლებიც იღებდნენ კანდესარტანს , აღინიშნა არტერიული წნევის დაწევა 166/90- დან 145/80- მდე , ხოლოსაკონტროლო ჯგუფში – 167/90- დან 149/82- მდე . პაციენტთა ორ ჯგუფს შორის სტატისტიკურადმნიშვნელოვანი სხვაობა გულ – სისხლძარღვოვანი გართულებების ( ლეტალობა გულ – სისხლძარღვოვანიდაავადებების შედეგად , მიოკარდიუმის ინფარქტისა და ინსულტის სიხშირე , რომელსაც არ გამოუწვევიასიკვდილი ) სიხშირეებს შორის არ აღინიშნა .

პაციენტთა იმ ჯგუფში , რომლებიც იღებდნენ კანდესარტანს , აღინიშნა გულ – სისხლძარღვოვანიგართულებების განვითარების 26,7 შემთხვევა 1000 პაციენტზე წელიწადში , ხოლო საკონტროლო ჯგუფში  – 30.0 შემთხვევა 1000 პაციენტზე წელიწადში ( რისკების ურთიერთმიმართება =0.89, 95% საიმედოინტერვალი 0.75-1.06, p =0.19).

გულის ქრონიკული უკმარისობა

CHARM ( კანდესარტანი გულის ქრონიკული უკმარისობისას – სიკვდილიანობისა და ავადობის დონისშემცირების შეფასება ) გამოკვლევის შედეგების მიხედვით , კანდესარტანის ცილექსეტილის გამოყენებაიწვევდა ლეტალური შედეგების სიხშირისა და გულის ქრონიკული უკმარისობის გამო ჰოსპიტალიზაციისაუცილებლობის შემცირებას და მარცხენა პარკუჭის სისტოლური ფუნქციის გაუმჯობესებას .

გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტები ძირითად თერაპიასთან ერთად იღებდნენკანდესარტანის ცილექსეტილს დოზით 4-8 მგ დღე – ღამეში დოზის მომატებით 32 მგ – მდე დღე – ღამეშიან მაქსიმალურ გადასატან თერაპიულ დოზამდე ( საშუალო დოზა – 24 მგ ). დაკვირვების ხანგრძლივობისმედიანა შეადგენდა 37.7 თვეს . 6- თვიანი თერაპიის შემდეგ პაციენტთა 63%, რომლებიც აგრძელებდნენკანდესარტანის ცილექსეტილის მიღებას (89%), იღებდა 32 მგ დოზას .

მეორე გამოკვლევაში CHARM – Alternative (n =2.028) მონაწილეობდნენ მარცხენა პარკუჭისგამოტყორცნის შემცირებული ფრაქციის ( ФВЛЖ )

CHARM-added გამოკვლევისას ( n =2548) იმ პაციენტებში , რომლებსაც აღენიშნებოდათ Y შემცირებულიმარცხენა პარკუჭის განდევნის ფრაქცია ( მპგფ ) 40% ) არ გამოვლენილაეფექტიანობის კომბინირებული კრიტერიუმების მნიშვნელობების სტატისტიკურად უტყუარი სხვაობები ,რომელიც მოიცავდა ლეტალური შედეგებისა და პირველი ჰოსპიტალიზაციის სიხშირეს გულისქრონიკული უკმარისობის გამო , კანდესარტანისა და პლაცებოს ჯგუფებში ( რისკებისურთიერთმიმართება =0.89, 95% სანდოობის ინტერვალი 0.77 -1.03, p=0.118 ). ამ კრიტერიუმის მცირედშემცირება განპირობებული იყო გულის ქრონიკული უკმარისობის გამო ჰოსპიტალიზაციის სიხშირისშემცირებით . აღნიშნული გამოკვლევისას არ გამოვლენილა კანდესარტანის ზემოქმედება ლეტალურიშედეგების სიხშირეზე .

CHARM პროგრამის 3 გამოკვლევის შედეგების ცალკეული ანალიზის შედეგად არ იქნა მიღებულისხვაობები კანდესარტანისა და პლაცებოს ჯგუფებში ლეტალური შედეგების სიხშირის მხრივ . თუმცა ,ლეტალური შედეგების სიხშირე შეფასებულ იქნა გაერთიანებულ პოპულაციაში CHARM – Alternative დაCHARM – Added გამოკვლევებში და სამივე გამოკვლევისას ( რისკების ურთიერთმიმართება = 0.91, 95%სანდოობის ინტერვალი 0.83-1.00, p =0.055). კანდესარტანის თერაპიის ფონზე გულის ქრონიკულიუკმარისობის გამო ლეტალური შედეგებისა და ჰოსპიტალიზაციის სიხშირის შემცირება დამოკიდებული არიყო ასაკზე , სქესსა და თანმდევ თერაპიაზე . კანდესარტანი ასევე ეფექტური იყო იმ პაციენტებში ,რომლებიც იღებდნენ ბეტა – ადრენობლოკატორებს აგფ ინჰიბიტორებთან ერთად , ამასთან კანდესარტანისეფექტიანობა არ იყო დამოკიდებული იმაზე , იღებდა თუ არა პაციენტი აგფ ინჰიბიტორის ოპტიმალურდოზას .

გულის ქრონიკული უკმარისობისა და მარცხენა პარკუჭის დაქვეითებული სისტოლური ფუნქციის მქონეპაციენტებში , კანდესარტანის მიღება ხელს უწყობდა ზოგადი პერიფერიული სისხლძარღვოვანიწინააღმდეგობისა და ფილტვებში კაპილარული წნევის დაწევას , რენინის აქტივობისა და სისხლისპლაზმაში II ანგიოტენზინის კონცენტრაციის მომატებას , აგრეთვე ალდოსტერონის დონის დაქვეითებას.

ფარმაკოკინეტიკა

შეწოვა და განაწილება

კანდესარტანის ცილექსეტილი წარმოადგენს პროპრეპარატს , რომელიც მიიღება პერორალურად . ისსწრაფად გარდაიქმნება აქტიურ ნივთიერებად კანდესარტანად ეთერული ჰიდროლიზის მეშვეობით კუჭ -ნაწლავის ტრაქტიდან შეწოვისას , მყარად უკავშირდება AT1 – რეცეპტორებს და ნელა დისოცირდება , არგააჩნია აგონისტის თვისებები . კანდესარტანის ცილექსეტილის ხსნარის პერორალურად მიღების შემდეგკანდესარტანის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 40%- ს . ტაბლეტის ფორმაშიპრეპარატის შედარებითი ბიოშეღწევადობა პერორალურად მისაღებ ხსნართან შედარებით შეადგენსდაახლოებით 34%- ს . ამგვარად , ტაბლეტის ფორმაში პრეპარატის გამოთვლილი აბსოლუტურიბიოშეღწევადობა შეადგენს 14%- ს . სისხლის შრატში მაქსიმალური კონცენტრაცია ( Cmax ) მიიღწევაპრეპარატის ტაბლეტის ფორმის მიღებიდან 3-4 საათის შემდეგ . რეკომენდებულ ფარგლებში პრეპარატისდოზის მომატებისას კონდესარტანის კონცენტრაცია სწორხაზოვნად მატულობს . კანდესარტანისფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები დამოკიდებული არ არის პაციენტის სქესზე . საკვების მიღებამნიშვნელოვან გავლენას არ ახდენს “ კონცენტრაცია – დრო ”- ის მრუდის ქვეშ ( AUC ) ფართობზე , ე . ი .საკვების იმავდროულად მიღება გავლენას არ ახდენს პრეპარატის ბიოშეღწევადობაზე . კანდესარტანიაქტიურად უკავშირდება სისხლის პლაზმის ცილებს (99%). კანდესარტანის განაწილების მოცულობაშეადგენს 0.1 ლ / კგ – ს.

მეტაბოლიზმი და ორგანიზმიდან გამოდევნა

კანდესარტანი ორგანიზმიდან გამოიდევნება ძირითადად თირკმლებით და ნაღველით უცვლელი სახით დამისი მხოლოდ უმნიშვნელო ნაწილი მეტაბოლიზდება ღვიძლში . კანდესარტანის გამოყოფისნახევარპერიოდი შეადგენს დაახლოებით 9 საათს . კუმულაცია ორგანიზმში არ აღინიშნება .

კანდესარტანის საერთო კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 0.37 მლ / წთ / კგ – ს , ამასთან თირკმლისმიერიკლირენსი – დაახლოებით 0.19 მლ / წთ / კგ . კანდესარტანის თირკმლისმიერი ექსკრეცია ხორციელდებაგორგლისებური ფილტრაციისა და აქტიური არხისმიერი სეკრეციის გზით . რადიოაქტიურიკანდესარტანის ცილექსეტილის შინაგანად მიღებისას მიღებული რაოდენობის დაახლოებით 26%გამოიყოფა თირკმლებით კანდესარტანის სახით და 7% არააქტიური მეტაბოლიტის სახით , მაშინ როცაგანავალში აღინიშნება მიღებული რაოდენობის 56% კანდესარტანის სახით და 10% არააქტიურიმეტაბოლიტის სახით .

ხანდაზმულებში (65 წლის ზემოთ ) კანდესარტანის Cmax და AUC იზრდება 50% და 80%- ით ,შესაბამისად , ახალგაზრდა პაციენტებთან შედარებით . თუმცა , ჰიპოტენზიური ეფექტი და გვერდითიეფექტების განვითარების სიხშირე ატაკანდის გამოყენებისას დამოკიდებული არ არის პაციენტის ასაკზე .

თირკმლების ფუნქციის მსუბუქი და ზომიერი დარღვევების მქონე პაციენტებში კანდესარტანის Cmax დაAUC იზრდება 50%- ით და 70%- ით შესაბამისად , მაშინ როცა პრეპარატის გამოყოფის ნახევარპერიოდი არიცვლება იმ ავადმყოფებთან შედარებით , რომლებსაც აღენიშნებათ თირკმლების ნორმალური ფუნქცია .თირკმლების ფუნქციის სერიოზული დარღვევების მქონე პაციენტებში კანდესარტანის Cmax და AUCგაიზარდა 50%- ით და 110%- ით შესაბამისად , ხოლო პრეპარატის გამოყოფის ნახევარპერიოდი ორგზის .ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში გამოვლინდა კანდესარტანის ისეთივე ფარმაკოკინეტიკურიპარამეტრები , როგორიც თირკმლების ფუნქციის სერიოზული დარღვევების მქონე პაციენტებში .

ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი და ზომიერი დარღვევების მქონე პაციენტებში აღინიშნა კანდესარტანის AUC- ის მომატება 23%- ით .

გამოყენების ჩვენებები

არტერიული ჰიპერტენზია

გულის ქრონიკული უკმარისობა და მარცხენა პარკუჭის სისტოლური ფუნქციის დარღვევა ( მპგფ  

უკუჩვენებები

მომატებული მგრძნობელობა კანდესარტანის ცილექსეტილის ან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალისხვა კომპონენტების მიმართ .

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი ( იხ . “ ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი ”).

ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა და / ან ქოლესტაზი .

სიფრთხილით : თირკმლების გამოხატული უკმარისობის ( კრეატინინის კლირენსი 30 მლ / წთ – ზენაკლები ), თირკმლის არტერიის ორმხრივი სტენოზის ან ერთადერთი თირკმლის არტერიის სტენოზის ,აორტული და მიტრალური სარქველის ჰემოდინამიკურად მნიშვნელოვანი სტენოზის მქონე პაციენტებში ,ანამნეზში თირკმლების გადანერგვის შემდეგ , ცერებროვასკულარული დაავადებებისა და გულისიშემიური დაავადებების , ჰიპერკალიემიის მქონე პაციენტებში , იმ პაციენტებში , რომლებსაცაღენიშნებათ მოცირკულირე სისხლის მოცულობის შემცირება , პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი (კლინიკური გამოკვლევებით საკმარისი მონაცემები არ არსებობს ), ჰიპერტროფული კარდიომიოპათია , 18წლამდე ასაკი ( ეფექტიანობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის ).

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი

ორსულობა

ადამიანის ემბრიონს თირკმლების სისხლით მომარაგების სისტემა , რომელიც დამოკიდებულია რენინ -ანგიოტენზინ – ალდოსტერონის სისტემის განვითარებაზე , უყალიბდება ორსულობის მეორე ტრიმესტრში .ამგვარად , რისკი ნაყოფისათვის იზრდება ატაკანდის დანიშვნისას ორსულობის მეორე და მესამეტრიმესტრებში . პრეპარატებმა , რომლებიც პირდაპირ მოქმედებენ რენინ – ანგიოტენზინ – ალდოსტერონისსისტემაზე , შეიძლება გამოიწვიონ ნაყოფის განვითარების დარღვევა ან უარყოფითი ზეგავლენამოახდინონ ახალშობილზე ლეტალურ შედეგამდე პრეპარატის ორსულობის მეორე და მესამეტრიმესტრებში გამოყენებისას .

ცხოველებზე ჩატარებული გამოკვლევებისას კანდესარტანის ცილექსეტილის გამოყენებისას გამოვლინდათირკმლების დაზიანება ემბრიონალურ და ნეონატალურ პერიოდებში . ნავარაუდევია , რომ დაზიანებისმექანიზმს განაპირობებს პრეპარატის ფარმაკოლოგიური ზემოქმედება რენინ – ანგიოტენზინ -ალდოსტერონის სისტემაზე .

მიღებული ინფორმაციის საფუძველზე , ატაკანდის გამოყენება არ შეიძლება ორსულობის პერიოდში . თუორსულობა გამოვლინდა ატაკანდით მკურნალობის პერიოდში , თერაპია უნდა შეწყდეს ( იხ . “უკუჩვენებები ”).

ლაქტაციის პერიოდი

ამჟამად არ არის ცნობილი აღწევს თუ არა კანდესარტანი დედის რძეში . ძუძუთი კვებაზე მყოფ ბავშვებზეშესაძლო არასასურველი მოქმედების გამო , ატაკანდი არ გამოიყენება ლაქტაციის პერიოდში .

გამოყენების წესი და დოზები

ატაკანდი გამოიყენება დღე – ღამეში ერთჯერ საკვების მიღების მიუხედავად .

არტერიული ჰიპერტენზია

ატაკანდის რეკომენდებული საწყისი და შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 8 მგ – ს დღე – ღამეში ერთხელ .იმ პაციენტებისათვის , რომლებიც საჭიროებენ არტერიული წნევის შემდგომ დაწევას , რეკომენდებულიადოზის გაზრდა 16 მგ – მდე დღე – ღამეში ერთხელ . მაქსიმალური ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი მიიღწევამკურნალობის დაწყებიდან 4 კვირის განმავლობაში .

თუ ატაკანდით თერაპია არ იწვევს არტერიული წნევის დაწევას ოპტიმალურ დონემდე , რეკომენდებულიათერაპიაში თიაზიდური დიურეტიკის დამატება.

ხანდაზმული ასაკის პაციენტები

ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში არ არსებობს პრეპარატის საწყისი დოზის კორექტირების აუცილებლობა .

თირკმლების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტები

თირკმლების ფუნქციის მსუბუქი ან ზომიერი დარღვევების მქონე პაციენტები ( კრეატინინის კლირენსი >30მლ / წთ /1,73 მ 2 სხეულის ზედაპირის ფართობისა ) არ საჭიროებენ პრეპარატის საწყისი დოზისცვლილებას .

თირკმლების ფუნქციის მძიმე დარღვევების მქონე პაციენტებში ( კრეატინინის კლირენსი 2 სხეულის ზედაპირის ფართობისა ) პრეპარატის გამოყენების კლინიკური გამოცდილება შეზღუდულია ;ასეთ შემთხვევაში , განხილული უნდა იყოს მკურნალობის დაწყება 4 მგ სადღეღამისო დოზით .

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტები

ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი და საშუალო ხარისხის სიმძიმის დარღვევების მქონე პაციენტებისათვისრეკომენდებულია მკურნალობის დაწყება დღე – ღამეში ერთხელ 2 მგ სადღეღამისო დოზით .აუცილებლობისას , შესაძლებელია დოზის მომატება . საკმარისი კლინიკური გამოცდილება ღვიძლისსერიოზული დაზიანებების მქონე პაციენტებში პრეპარატის გამოყენების შესახებ ხელმისაწვდომი არ არის .

კომბინაციური თერაპია

ატაკანდის გამოყენებისას თიაზიდური ტიპის დიურეტიკებთან ერთად ( მაგალითად ,ჰიდროქლორთიაზიდთან ) შეიძლება აღინიშნოს ატაკანდის ჰიპოტენზიური ეფექტის გაძლიერება .

გულის ქრონიკული უკმარისობა

ატაკანდის რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 4 მგ – ს დღე – ღამეში ერთჯერ . დოზის მომატება 32მგ – მდე დღე – ღამეში ერთჯერ ან მაქსიმალურ ასატან დოზამდე ხდება მისი გაორმაგების გზით არანაკლებ 2- კვირიანი ინტერვალებით ( იხ . “ განსაკუთრებული მითითებები ”).

პაციენტთა განსაკუთრებული ჯგუფები

ხანდაზმული ასაკის პაციენტებსა და თირკმლების ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევების მქონე პაციენტებშისაჭირო არ არის პრეპარატის საწყისი დოზის შეცვლა .

გამოყენება ბავშვებსა და მოზარდებში

ატაკანდის გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტიანობა ბავშვებსა და მოზარდებში (18 წლამდე ასაკის )დადგენილი არ არის .

თანმდევი თერაპია

ატაკანდი შეიძლება დაინიშნოს სხვა ისეთ საშუალებებთან ერთად , რომლებიც გამოიყენება გულისქრონიკული უკმარისობის თერაპიისას , როგორიცაა მაგალითად , აგფ ინჰიბიტორები , ბეტა -ადრენობლოკატორები , დიურეტიკები და საგულე გლიკოზიდები ( იხ . “ განსაკუთრებული მითითებები”, “ ფარმაკოდინამიკა ”).

გვერდითი მოქმედება

არტერიული ჰიპერტენზია

კლინიკური გამოკვლევებისას გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები იყო ზომიერი და გარდამავალიხასიათის და სიხშირის მიხედვით შეესაბამებოდა პლაცებოს ჯგუფს . ატაკანდის მიღების ფონზეგვერდითი ეფექტების განვითარების საერთო სიხშირე დამოკიდებული არ იყო პრეპარატის დოზაზე დაპაციენტის ასაკზე . გვერდითი ეეფქტების გამო თერაპიის შეწყვეტის შემთხვევების სიხშირე იყოერთიდაიგივე კანდესარტანის ცილექსეტილის (2.4%) და პლაცებოს (2.6%) გამოყენებისას .

ჩატარებული გამოკვლევების მონაცემების ანალიზისას გამოვლინდა შემდეგი გვერდითი ეფექტები ,ხშირად (>1/100) – კანდესარტანის ცილექსეტილის გამოყენების ფონზე . აღწერილი გვერდითი ეფექტებიაღინიშნა მინიმუმ 1%- ით უფრო ხშირად , ვიდრე პლაცებოს ჯგუფში .

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ :

თავბრუსხვევა / სისუსტე , თავის ტკივილი ;

ძვალ – კუნთოვანი სისტემის , შემაერთებელი ქსოვილების მხრივ : ზურგის ტკივილი

ინფექციები: რესპირატორული ინფექციები ;

ლაბორატორიული მაჩვენებლები : მთლიანობაში ატაკანდის გამოყენებისას არ აღინიშნა სტანდარტულილაბორატორიული მაჩვენებლების კლინიკურად მნიშვნელოვანი ცვლილებები . როგორც სხვა რენინ -ანგიოტენზინ – ალდოსტერონის სისტემის ინჰიბიტორების გამოყენებისას , შეიძლება აღინიშნოსჰემოგლობინის კონცენტრაციის მცირე შემცირება . გამოვლინდა კრეატინინის , შარდოვანას ან კალიუმისშემცველობის მომატება და ნატრიუმის შემცველობის დაქვეითება . ALT დონის მომატება უფრო ხშირადაღინიშნა ატაკანდის გამოყენებისას , ვიდრე პლაცებოს გამოყენებისას (1.3% და 0.5%- სა ). ატაკანდისგამოყენებისას ჩვეულებრივ საჭირო არ არის ლაბორატორიული მაჩვენებლების რეგულარული კონტროლი .თუმცა , თირკმლების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია სისხლის შრატშიკალიუმის დონისა და კრეატინინის პერიოდული კონტროლი .

გულის ქრონიკული უკმარისობა

გვერდითი ეფექტები , რომლებიც გამოვლინდა ატაკანდის გამოყენების ფონზე გულის უკმარისობის მქონეპაციენტებში , შეესაბამებოდა პრეპარატის ფარმაკოლოგიურ თვისებებს და დამოკიდებული იყო პაციენტისმდგომარეობაზე . CHARM – ის კლინიკური გამოკვლევების მიმდინარეობისას მოხდა ატაკანდის დოზით 32მგ ( n =3803) შედარება პლაცებოსთან ( n =3796), 21%- მა პაციენტებისა პაციენტთა იმ ჯგუფიდან, რომლებიც იღებდნენ კანდესარტანის ცილექსეტილს და 16,1%- მა პაციენტებისა პაციენტთა იმ ჯგუფიდან ,რომლებიც იღებდნენ პლაცებოს , შეწყვიტეს მკურნალობა გვერდითი რეაქციების განვითარების გამო .

უფრო ხშირად გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები ( >1/100,

გულ – სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ : არტერიული წნევის გამოხატული დაწევა ;

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ : თირკმლების ფუნქციის დარღვევა ;

ლაბორატორიული ცვლილებები : კრეატინინის , შარდოვანას და კალიუმის დონეების მომატება .

რეკომენდებულია სისხლის შრატში კრეატინინისა და კალიუმის დონეების კონტროლი .

ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტები პრეპარატის პოსტმარკეტინგული გამოყენების პერიოდშიძალიან იშვითად აღინიშნა (

სისხლმბადი და ლიმფური სისტემის მხრივ : ლეიკოპენია , ნეიტროპენია და აგრანულოციტოზი ;

მეტაბოლიზმის დარღვევა და მეტაბოლიზმის დარღვევით გამოწვეული დაავადებები :

ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია ;

ნერვული სისტემის მხრივ : თავბრუსხვევა , სისუსტე , თავის ტკივილი ;

კუჭ – ნაწლავის ტრაქტის მხრივ : გულისრევა ;

ღვიძლისა და ნაღვლგამომყოფი გზების მხრივ : “ ღვიძლისმიერი ” ფერმენტების აქტივობის მომატება ,ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა ან ჰეპატიტი ;

ალერგიული რეაქციები : ანგიონევროზული შეშუპება , კანზე გამონაყარი , ჭინჭრის გამონაყარი , კანისქავილი ;

ძვალ – კუნთოვანი სისტემის , შემაერთებელი ქსოვილების მხრივ : ზურგის ტკივილი , ართრალგია ,მიალგია ;

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ : თირკმლების ფუნქციის დარღვევა , მათ შორის თირკმლის უკმარისობაწინასწარგანწყობილ პაციენტებში .

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები

პრეპარატის ფარმაკოლოგიური თვისებების ანალიზის საფუძველზე მიიჩნევა , რომ ზედოზირებისმთავარი გამოვლინება შეიძლება იყოს კლინიკურად გამოხატული არტერიული წნევის დაწევა დათავბრუსხვევა . აღწერილია პრეპარატით ზედოზირების ცალკეული შემთხვევები (672 მგ – მდეკანდესარტანის ცილექსეტილი ), რომლებიც დასრულდა პაციენტთა გამოჯანმრთელებით მძიმე შედეგებისგარეშე .

მკურნალობა

კლინიკურად გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარებისას აუცილებელია სიმპტომატურიმკურნალობის ჩატარება და პაციენტის მდგომარეობის კონტროლირება . პაციენტი უნდა მოთავსდესმწოლიარე და თავაწეულ მდგომარეობაში . აუცილებლობისას , უნდა მოხდეს მოცირკულირე პლაზმისმოცულობის გაზრდა , მაგალითად , ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონური ხსნარის ვენებში შეყვანის გზით. აუცილებლობის შემთხვევაში , შეიძლება დაინიშნოს სიმპტომატური პრეპარატები . ნაკლებშესაძლებელიაკანდესარტანის გამოდევნა ჰემოდიალიზით .

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

ფარმაკოკინეტიკური გამოკვლევებისას შესწავლილ იქნა ატაკანდისა და ჰიდროქლორთიაზიდების ,ვარფარინის , დიგოქსინის , პერორალური კონტრაცეპტივების ( ეთილესტრადიოლის /ლევონორგესტრელის ), გლიბენკლამიდის , ნიფედიპინისა და ენალაპრილის კომბინაციური გამოყენება .არ გამოვლენილა კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედებები .

კანდესარტანი უმნიშვნელოდ   მეტაბოლიზდება ღვიძლში ( CYP2C9 ). ურთიერთქმედებების შესახებჩატარებული გამოკვლევებით არ გამოვლენილა პრეპარატის ზემოქმედება CYP2C9 და CYP3A4 – ზე ,ხოლო მოქმედება სხვა P450 ციტოქრომის სისტემის სხვა იზოფერმენტებზე შესწავლილი არ ყოფილა .

ატაკანდის გამოყენება სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან ერთად აძლიერებს ჰიპოტენზიურ ეფექტს.

რენინ – ანგიოტენზი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბლეტები 2,5+მგ+0,625მგ: 30ც

აქტიური ნივთიერებები: პერინდოპრილ არგინინი და ინდაპამიდი. ერთი აპკით შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს 2.5 მგ პერინდოპრილ არგინინს და 0.625 ინდაპამიდს.
სხვა კომპონენტები: ტაბლეტის ბირთვი: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მაგნიუმის სტეარატი (E 470B), მალტოდექსტრინი, უწყლო სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი (E551), ნატრიუმის სახამებელგლიკოლატი (A ტიპი); გარსი: გლიცერინი (E422), ჰიპრომელოზა (E 464), მაკროგოლ 6000, მაგნიუმის სტეარატი (E 470B), ტიტანის დიოქსიდი (E 171).

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ნოლიპრელ არგინინი წარმოადგენს ორი აქტიური კომპონეტის – პერინდროპილისა და ინდაპამიდის კომბინაციას. ეს არის ჰიპოტენზიური პრეპარატი, რომელიც გამოიყენება მომატებული არტერიული წნევის (ჰიპერტენზიის) სამკურნალოდ.
პერინდოპრილი მიეკუთვნება პრეპარატების კლასს, რომლებიც წარმოადგენენ აგფ-ის ინჰიბიტორებს. ის ავლენს სისხლძარღვებზე გამაფართოებელ ზეგავლენას რაც ამსუბუქებს სისხლის მოწოლას. ინდაპამიდი წარმოადგენს შარდმდენს. შარდმდენები ზრდიან შარდის მოცულობას, რომელიც გამომუშავდება თირკმელებით. თუმცა, ინდაპამიდი განსხვავდება სხვა დიურეტიკებისგან, რამდენადაც ის მხოლოდ მცირედ ზრდის გამომუშავებული შარდის მოცულობას. ყოველი აქტიური კომპონენტი ამცირებს არტერიულ წნევას და ისინი ერთად აკონტროლებენ პაციენტის არტერიულ წნევას

მიღების წესები და დოზები
ნოლიპრელ არგინინი ინიშნება პერორალურად.
ნოლიპრელ არგინინის მიღებისას აუცილებელია ექიმის რეკომენდაციების დაცვა. თუ პაცეინტს ეჭვი ეპარება პრეპარატის მიღების სისწორეში, მან უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს. ჩვეულებრივი საწყისი დოზა შეადგენს ერთ ტაბლეტს დღეღამეში. ექიმს შეუძლია გაზარდოს პრეპარტის დოზა დღეში 2 ტაბლეტამდე ან შეცვალოს მიღების რეჟიმი, თუ პაციენტს დარღვეული აქვს თირკმლის ფუნქცია. სასურველია პრეპარატის მიღება დილით, ჭამამდე. ტაბლეტი უნდა გადაიყლაპოს ჭიქა წყლის დაყოლებით.)
ნოლიპრელ არგინინის მიღება საკვებთან და სასმელთან ერთად
ნოლიპრელ არგინინის მიღება სასურველია ჭამამდე.

გვერდითი მოვლენები
ისევე, როგორც ყველა სხვა პრეპარატმა, ნოლიპრელ არგინინმაც შესაძლოა არა ყველა პაციენტში, მაგრამ მაინც გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები მათ შორის:
• გავრცელებული (1:10-ზე ნაკლები, მაგრამ არაუმეტეს 1:100-ზე): დარღვევევბი საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ (ტკივილი კუჭის ან მუცლის არეში, მადის დაკარგვა, ღებინება, ყაბზობა, მადის შეცვლა), პირის სიმშრალე, მშრალი ხველა.
• ნაკლებად გავრცელებული (1:100-ზე ნაკლები, მაგრამ არაუმეტეს 1:1000-ზე): დაღლილობის შეგრძენება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, განწყობის ცვალებადობა, ძილის დარღვევები, კრუნჩხვები, ჩხვლეტის შეგრძნებები, ალერგიული რეაქციები როგორიცაა გამონაყარი კანზე, პურპურა (კანზე წითელი წერტილები), ჰიპოტენზია (არტერიული წნევის დაქვეითება), ორთოსტატიკული რეაქციები (თავბრუსხვევა ადგომის დროს) ან არა. სისტემური წითელი მგლურას დროს (კოლაგენოზურ-სისხლძარღვოვანი დაავადების სახეობა), შესაძლებელია მდგომარეობის გაუარესება.
• ძალიან იშვიათად (1:10000-ზე ნაკლები): ანგიოშეშუპება (ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა მსტვენავი სუნთქვა, სახის ან ენის შეშუპება, ინტენსიური ქავილი ან ინტენსიური გამონაყარი კანზე), ხანდაზმულებში და გულის უკმარისობის მქონე პაციენტებში დეჰიდრატაციის მომატებული რისკი. ღვიძლის უკმარისობის შემთხვევაში (ღვიძლის დააავდება, შესაძლებელია ენცეფალოპათიური ღვიძლის ჩამოყალიბება (ტვინის დეგენერაციული დაავადება)
• შესაძლებელია სისხლის, თირკმლის, ღვიძლის, პანკრეასის ფუნქციების დარღვევები, ან ლაბორატორიული პარამეტრების ცვლილებები (სისხლის ანლიზი) შესაძლოა მკურნალმა ექიმმა დანიშნოს სისხლის ანლიზი.
თუ აღინიშნება ქვემოჩამოთვლილთაგან ერთ-ერთი სიმპტომი, საჭიროა პრეპარატის მიღების დაუყოვნებლივი შეწყვეტა და მკურნალი ექიმის კონსულტაცია:
• სახის, ტუჩების, ენის, პირის, ან ყელის შეშუპება
• სუნთქვის გაძნელება
• თავბრუსხვევა და გონების დაკარგვა
• უჩვეულო და არარეგულარული გულისცემა
თუ გვერდითი მოვლენები ღებულობენ სერიოზულ ხასიათს ან აღინიშნება არასასურველი ეფექტები, ისეთი რომლებიც არ არის ჩამოთვლილი ჩანართში, საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

ორსულობა და ლაქტაცია
სამკურნალო პრეპარატის მიღებამდე საჭიროა ექიმის ან ფარმაცვეტის კონსულტაცია.
არ შეიძლება ნოლიპრელ არგინინის მიღება ორსულობის პირველ სამ თვეში და მე-4 თვის დასაწყისიდან (იხ. რა შემთხვევბში არ შეიძლება პრეპარატის მიღება). თუ დაგეგმილია ორსულობა ან დადასტურდა ორსულობის ფაქტი, საჭიროა რაც შეიძლება სწრაფად გადასვლა მკურნალობის ალტერნატიულ სახეზე.
ნოლიპრელ არგინინი ორსულობისას არ მიიღება.
საჭიროა მკურნალი ექიმის დაუყოვნებელი კონსულტაცია.

განსაკუთრებული მითითებები
ნოლიპრელ არგინინის გამოყენება არ შეიძლება შემდეგ შემთხვევებში:

ავტოტრანსპორტის და სხვა მექანიზმების მართვა:
ნოლიპრელ არგინინი არ მოქმედებს ყურადღებაზე, მაგრამ ზოგიერთ პაციენტში დაქვეითებული არტერიული წნევის გამო შეიძლება გამოვლინდეს სხვადასხვა სახის რეაქციები, მაგალითად თავბრუსხვევა და სისუსტე. შედეგად, შეიძლება დაირღვეს ავტოტრანსპორტის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარი.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია პრეპარატში ნოლიპრელ არგინი შემავალი ზოგიერთი ინგრედიენტის შესახებ
პრეპარატი ნოლიპრელ არგინინი შეიცავს ლაქტოზას. თუ პაციენტს გააჩნია ზოგიერთი შაქრის აუტანლობა მაშინ ამ პრეპარატის მიღებამდე საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.

ჭარბი დოზირება
საჭიროა სასწრაფო დახმარების უახლოეს პუნქტში წასვლა ან მკურნალი ექიმის დაუყოვნებლივი კონსულტაცია. დოზის გადაჭარებების დროს ყველაზე სარწმუნო ეფექტი არის არტერიული წნევის დაქვეითება. წნევის ვარდნისას (თავბრუსხვევა ან გულის წასვლა), საჭიროა დაწოლა და ფეხების მაღლა აწევა

ნოლიპრელ არგინინის მიღების დავიწყებისას:
მნიშვენელოვანია პრეპარატის ყოველდღიური მიღება, რამდენადაც რეგულარულობა მკურნალობას უფრო ეფექტურს ხდის. ნოლიპრელ არგინინის დოზის გამორჩენისას, შემდეგი დოზა მიიღება ჩვეულებრივ დროს. მომდევნო დოზა არ ორმაგდება.
ნოლიპრელ არგინინის მიღების შეწყვეტისას:
იმდენად, რამდენადაც ჰიპოტენზიური მკურნალობა ჩვეულებრივ გრძელდება მთელი ცხოვრება, პრეპარატის მიღების შეწყვეტამდე საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.
დამატებითი კითხვების გაჩენისას პრეპარატის მიღებასთან დაკავშირებით, საჭიროა მკურნალი ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
პაციენტმა უნდა შეატყობინოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ რა პრეპარატებს ღებულობს ან იღებდა ბოლო დროს, ისეთების შესახებაც, რომლებიც გაიცემა ურეცეპტოდ.
პაციენტი უნდა მოერიდოს ნოლიპრელ არგინინის ერთდროულ გამოყენებას შემდეგ პრეპარატებთან:
• ლითიუმი (გამოიყენება დეპრესიის სამკურნალოდ)
• კალიუმის შემნახველი დიურეტიკები (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი), კალიუმის მარილები.
ნოლიპრელ არგინინით მკურნალობაზე შეიძლება იმოქმედოს სხვა პრეპარატების ერთდროულმა გამოყენებამ. მკურნალმა ექიმმა აუცილებლად უნდა იცოდეს თუ, პაციენტი იღებს შემდეგ პრეპარატებს, ვინაიდან, მათი მიღებისას აუცილებელია განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომების დაცვა:
• პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება არტერიული ჰიპერტენზიის დროს
• პროკაინამიდი (არარეგულარული გულისცემის რითმის სამკურნალოდ)
• ალოპურინოლი (პოდაგრის სამკურნალო)
• ტერფენადინი ან ასთემიზოლი (ანტიჰისტამინური პრეპარატები თივის ცხელების ან ალერგიის დროს)
• კორტიკოსტეროიდები, რომლებიც გამოიყენება სხვადასხვა მდგომარეობების სამკურნალოდ, მათ შორის მძიმე ასთმის ან რევმატოიდული ართრიტის დროს.
• იმუნოდეპრესიული პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება აუტოიმუნური დარღვევვების სამკურნალოდ ან ტრანსპლანტაციური ოპერაციების შემდეგ შეუთავსებლობის თავიდან ასაცილებლად (მაგალითად ციკლოსპორინი)
• სიმსივნის სამკურნალოდ დანიშნული პრეპარატები
• ინტრავენური ერითრომიცინი (ანტიბიოტიკი)
• გალოფანტრინი (გამოიყენება მალარისს სხვადასხავა ფორმის სამკურნალოდ)
• პენტამიდინი (გამოიყენება პნევმონიის სამკურმნალოდ)
• ვინკამინი (გამოიყენება ხანდაზმულებში კოგნიტური დარღვევების სიმპტომური მკურანალობისთვის)
• ბეპრიდილი (გამოიყენება სტენოკარდიის სამკურნალოდ)
• სულტოპრიდი (ანტიფსიქოტიური პრეპარატი)
• გულისცემის რითმის დარღვევის სამკურნალოდ დანიშნული პრეპარატები (მაგალითად: ქინიდინი, ჰიდროქინიდინი, დიზოპირამიდი, ამიოდარონი, სოტალოლი)
• დიგოქსინი (გულის დაავადებების სამკურნალოდ)
• ბაკლოფენი (კუნთების გამაგრების სამკურანალოდ, რომელიც ვითარდება ზოგიერთი დაავადების დროს, მაგალითად სკლეროზების დროს)
• დიაბეტის სამკურნალო პრეპარატები, როგორიცაა ინსულინი და მეთმორფინი
• კალციუმი
• მასტიმულირებელი საფაღარათე საშუალებები, (მაგალითად სინამაქი)
• არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები (მაგალითად იბუპროფენი) და სალიცილატების მაღალი დოზები (მაგალითად ასპირინი)
• ამფოტერიცინ B, ინტრავენურად (სერიოზული სოკოვანი დაავადებების სამკურნალოდ)
• მენტალური დარღვევების, მაგალითად დეპრესიის, შიზოფრენიის, შფოთვის და ა.შ. სამკურნალო პრეპარატები, (მაგ. ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები, ნეიროლაპტიკები)
• ტეტრაკოზაკტიდი (კრონის დაავადების სამკურნალოდ

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
შენახვის ვადა: 30 თვე
არ შეიძლება ნოლიპრელ არგინინის მიღება მუყაოს კოლოფზე და კონტეინერზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ. შენახვის ვადაში გასათვალისწინებელია მითითებული თვის ბოლო დღე.
სინესტისაგნ დასცავად შეფუთვა უნდა დაიხუროს მჭიდროდ.
არ შეიძლება პრეპარტის ჩაშვება გამდინარე წყალში ან კანალიზაციაში. პრეპარტის გამოყენების შემდეგ მისი გადაგდების შესახებ საჭიროა ფარმაცვეტის კონსულტაცია. ეს ღონისძიებები მიმართულლია გარემოს დაცვისკენ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი ქვეყანა – საფრანგეთი

ქვეყანა: იტალია

მწარმოებელი: ფულტონ მედიცინალ იტალია

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

პანანგინი
PANANGIN
საინექციო ხსნარი

გენერიული დასახელება:
potassium-magnesium aspartate
შემადგენლობა:
1 შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:
მაგნიუმის ასპარაგინატი (Mg⁺⁺=11,8მგ) 140მგ;
კალიუმის ასპარაგინატი (K⁺ =36,2მგ) 158მგ;
1 ამპულა (10მლ) შეიცავს:
მაგნიუმის ასპარაგინატი (Mg⁺⁺=33,7მგ) 400მგ;
კალიუმის ასპარაგინატი (K⁺ =103,3მგ) 452მგ
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ჰიპოკალიემიის საკორექციო საშუალება
ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები;
საინექციო ხსნარი
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
პრეპარატი აუმჯობესებს მიოკარდიუმის ნივთიერებათა ცვლას. იგი ზრდის სათითურას პრეპარატების ამტანიანობას და გააჩნია ანტიარითმული ეფექტი.
ჩვენება:
სტენოკარდია, არითმია, მიოკარდიუმის ინფარქტი და მისი გადატანის შემდგომი მდგომარეობა, არითმია, გამოწვეული სათითურას პრეპარატების აუტანლობით, დიგიტალისური ინტოქსიკაცია. გულის რითმის დარღვევა: ტაქიარითმია, პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია.
წინააღმდეგჩვენება:
თირკმელების მწვავე და ქრონიკული უკმარისობა.
დოზირება და მიღების წესი:
გულის სისხლმიმოქცევის დარღვევის დროს ყოველდღიურად 2-2ტაბლეტი 3 ჯერ დღეში ან 1-2 ამპულა 1-2 ჯერ დღეში, განზავებული 5% გლუკოზის ხსნარის 50-100მლ-ში, ნელა, ინტრავენურად ან წვეთოვანის სახით.
პროფილაქტიკის მიზნით და შემანარჩუნებელი დოზის სახით _ 1 ტაბლეტი 3 ჯერ დღეში.
მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს 2 ამპულა დღეში (ერთი დილით, ერთი საღამოს) განზავებული 5% გლუკოზის ხსნარის 50-100მლ-ში.
დასაშვებია პანანგინის კომბინირება სტროფანტინთან ან სათითურას პრეპარატებთან.

შენახვის ვადა 
ტაბლეტები: 5 წელი
საინექციო ხსნარი: 3 წელი
შენახვის პირობები:
ოთახის ტემპერატურაზე, სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
არ შეიძლება ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება.
შეფუთვა:
50 ცალი ტაბლეტი;
10მლ 5 ამპულა

გაცემის წესი – ექიმის რეცეპტით.
მწარმოებელი
ს.ს. “გედეონ რიხტერი”, უნგრეთი

NOLIPREL ARGININE FORTE

ათქ.კლასიფიკაციის კოდი – C09BA04
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – ანგიოტენზინ-გარდაქმნელი ფერმენტების ინჰიბიტორები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბ.ფორტე 5 მგ+1,25მგ: 30ც

აქტიური ნივთიერებები: პერინდოპრილ არგინინი და ინდაპამიდი. ერთი აპკით შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს 5 მგ პერინდოპრილ არგინინს და 1,25 ინდაპამიდს.
სხვა კომპონენტები: ტაბლეტის ბირთვი: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მაგნიუმის სტეარატი (E 470B), მალტოდექსტრინი, უწყლო სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი (E551), ნატრიუმის სახამებელგლიკოლატი (A ტიპი); გარსი: გლიცერინი (E422), ჰიპრომელოზა (E 464), მაკროგოლ 6000, მაგნიუმის სტეარატი (E 470B), ტიტანის დიოქსიდი (E 171).

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ნოლიპრელ ფორტე არგინინი წარმოადგენს ორი აქტიური კომპონეტის – პერინდოპრილისა და ინდაპამიდის კომბინაციას. ეს არის ჰიპოტენზიური პრეპარატი, რომელიც გამოიყენება მომატებული არტერიული წნევის (ჰიპერტენზიის) სამკურნალოდ.
პერინდოპრილი მიეკუთვნება პრეპარატების კლასს, რომლებიც წარმოადგენენ აგფ-ის ინჰიბიტორებს. ის ავლენს სისხლძარღვებზე გამაფართოებელ ზეგავლენას რაც ამსუბუქებს სისხლის მოწოლას. ინდაპამიდი წარმოადგენს შარდმდენს. შარდმდენები ზრდიან შარდის მოცულობას, რომელიც გამომუშავდება თირკმელებით. თუმცა, ინდაპამიდი განსხვავდება სხვა დიურეტიკებისგან, რამდენადაც ის მხოლოდ მცირედ ზრდის გამომუშავებული შარდის მოცულობას. ყოველი აქტიური კომპონენტი ამცირებს არტერიულ წნევას და ისინი ერთად აკონტროლებენ მას.

მიღების წესები და დოზები
ნოლიპრელ ფორტე არგინინი ინიშნება პერორალურად.
ნოლიპრელ ფორტე არგინინის მიღებისას აუცილებელია ექიმის რეკომენდაციების დაცვა. თუ პაციენტს ეჭვი ეპარება პრეპარატის მიღების სისწორეში, მან უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს. ჩვეულებრივი საწყისი დოზა შეადგენს ერთ ტაბლეტს დღეღამეში. ექიმს შეუძლია გაზარდოს პრეპარტის დოზა დღეში 2 ტაბლეტამდე ან შეცვალოს მიღების რეჟიმი, თუ პაციენტს დარღვეული აქვს თირკმლის ფუნქცია. სასურველია პრეპარატის მიღება დილით, ჭამამდე. ტაბლეტი უნდა გადაიყლაპოს ჭიქა წყლის დაყოლებით.
ნოლიპრელ ფორტე არგინინის მიღების დავიწყებისას: მნიშვენელოვანია პრეპარატის ყოველდღიური მიღება, რამდენადაც რეგულარულობა მკურნალობას ხდის უფრო ეფექტურს. ნოლიპრელ ფორტე არგინინის დოზის გამორჩენისას, შემდეგი დოზა მიიღება ჩვეულებრივ დროს. მომდევნო დოზა არ ორმაგდება.
ნოლიპრელ ფორტე არგინინის მიღების შეწყვეტისას:იმდენად, რამდენადაც ჰიპოტენზიური მკურნალობა ჩვეულებრივ გრძელდება მთელი ცხოვრება, პრეპარატის მიღების შეწყვეტამდე, საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.
დამატებითი კითხვების გაჩენისას პრეპარატის მიღებასთან დაკავშირებით, საჭიროა მკურნალი ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

გვერდითი მოვლენები
ისევე, როგორც ყველა სხვა პრეპარატმა, ნოლიპრელ ფორტე არგინინმაც შესაძლოა არა ყველა პაციენტში, მაგრამ მაინც გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები
მათ შორის:
• გავრცელებული (1:10-ზე ნაკლები, მაგრამ არაუმეტეს 1:100-ზე):
დარღვევევბი საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ (ტკივილი კუჭის ან მუცლის არეში, მადის დაკარგვა, ღებინება, ყაბზობა, მადის შეცვლა), პირის სიმშრალე, მშრალი ხველა.
• ნაკლებად გავრცელებული (1:100-ზე ნაკლები, მაგრამ არაუმეტეს 1:1000-ზე): დაღლილობის შეგრძენება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, განწყობის ცვალებადობა, ძილის დარღვევები, კრუნჩხვები, ჩხვლეტის შეგრძნებები, ალერგიული რეაქციები როგორიცაა გამონაყარი კანზე, პურპურა (კანზე წითელი წერტილები), ჰიპოტენზია (არტერიული წნევის დაქვეითება), ორთოსტატიკული რეაქციები (თავბრუსხვევა ადგომის დროს) ან არა. სისტემური წითელი მგლურას დროს, (კოლაგენოზურ-სისხლძარღვოვანი დაავბადების სახე), შესაძლებელია მდგომარეობის გაუარესება.
• ძალიან იშვიათად (1:10000-ზე ნაკლები): ანგიოშეშუპება (ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა მსტვენავი სუნთქვა, სახის ან ენის შეშუპება, ინტენსიური ქავილი ან ინტენსიური გამონაყარი კანზე), ხანდაზმულებში და გულის უკმარისობის მქონე პაციენტებში დეჰიდრატაციის მომატებული რისკი. ღვიძლის უკმარისობის შემთხვევაში (ღვიძლის დაავადება, შესაძლებელია ენცეფალოპათიური ღვიძლის ჩამოყალიბება (ტვინის დეგენერაციული დაავადება)
• შესაძლებელია სისხლის, თირკმლის, ღვიძლის, პანკრეასის ფუნქციების დარღვევები, ან ლაბორატორიული პარამეტრების ცვლილებები (სისხლის ანლიზი) შესაძლოა კურნალმა ექიმმა დანიშნოს სისხლის ანლიზი.
თუ აღინიშნება ქვემოჩამოთვლილთაგან ერთ-ერთი სიმპტომი, საჭიროა პრეპარატის მიღების დაუყოვნებლივი შეწყვეტა და მკურნალი ექიმის კონსულტაცია:
• სახის, ტუჩების, ენის, პირის, ან ყელის შეშუპება
• სუნთქვის გაძნელება
• თავბრუსხვევა და გონების დაკარგვა
• უჩვეულო და არარეგულარული გულისცემა

თუ გვერდითი მოვლენები ღებულობენ სერიოზულ ხასიათს ან აღინიშნება არასასურველი ეფექტები, ისეთი რომლებიც არ არის ჩამოთვლილი ჩანართში, საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

ორსულობა და ლაქტაცია
სამკურნალო პრეპარატის მიღებამდე საჭიროა ექიმის ან ფარმაცვეტის კონსულტაცია.
არ შეიძლება ნოლიპრელ ფორტე არგინინის მიღება ორსულობის პირველ სამ თვეში და მე-4 თვის დასაწყისიდან (იხ. რა შემთხვევბში არ შეიძლება პრეპარატის მიღება). თუ დაგეგმილია ორსულობა ან დადასტურდა ორსულობის ფაქტი, საჭიროა რაც შეიძლება სწრაფად გადასვლა მკურნალობის ალტერნატიულ სახეზე.
ნოლიპრელ ფორტე არგინინი ორსულობისას არ მიიღება.
საჭიროა მკურნალი ექიმის დაუყოვნებელი კონსულტაცია.

განსაკუთრებული მითითებები
ნოლიპრელ ფორტე არგინინი გამოყენება არ შეიძლება შემდეგ შემთხვევებში:
• ალერგია პერინდპორილზე, აგფ-ის ნებისმირერ ინჰიბიტორზე, ინდაპამიდზე, რომელიმე სულფონილამიდზე ან ნოლიპრელ ფორტე არგინინის ნებისმიერ კომპონენტზე.
• თუ ადრე აგფ-ის ნებისმიერი სხვა ინჰიბიტორის მიღებისას ან სხვა შემთხვევაში, პაციენტს ან მის ერთ-ერთ ნათესავს გამოუვლინდა ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა მსტვენავი სუნთქვა, სახის ან ენის შეშუპება, ინტენსიური ქავილი ან გამონაყარი კანზე (ანგიოშეშუპება)
• ღვიძლის დააავადება ან ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია (ტვინის დეგენერაციული დაავადება).
• თირკმლის ფუნქციის მნიშვნელოვანი დარღვევა ან დიალიზი.
• სისხლში კალიუმის მეტისმეტად მაღალი ან დაბალი დონე.
• გულის განუკურნებელ დეკომპენსირებულ უკმარისობაზე ეჭვი (მარილების სერიოზული შეკავება, გაძნელებული სუნთქვა).
• ორსულობა ან ორსულობის დაგეგმვა
• ლაქტაცია
ნოლიპრელ ფორტე არგინინის მიღებისას საჭიროა განსაკუთრებლი სიფრთხილის გამოჩენა და ექიმის კონსულტაცია, თუ ქნვემოთჩამოთვლილთაგან ადგილი აქვს ერთ-ერთ სიმპტომს:
• აორტის სტენოზი (გულიდან მიმავალი თავის ტვინის სიხლძარღვის შევიწროვება), ჰიპერტროფირებული კარდიომიოპათია (გულის კუნთის დააავადება) ან თირკმლის არტერიის სტენოზი (თირკმლის სისხლით მომმარაგებელი არტერიის შევიწროვება),
• სხვა სახის გულის ან თირკმლის დაავადება,
• ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა,
• სისტემური წითელი მგლურას ან სკლეროდერმიის ტიპის კოლაგენოზურ-სისხლძარღვიავანი დაავადება,
• ათეროსკლეროზი (არტერიის კედლის გასქელება),
• ჰიპერპარათირეოიდიზმი (პარათირეოიდული ჯირკვლების დისფუნქცია),
• პოდაგრა,
• დიაბეტი,
• მარილის მცირე შემცველობის დიეტა ან კალიუმის შემცველი მარილის შემცვლელების მიღება.
• ლითიუმის ან კალიუმის დამზოგველი დიურეტიკების მიღება (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი), რამდენადაც მათი მიღება არ შეიძლება ნოლიპრელ ფორტე არგინინთან ერთად (იხ. სხვა პრეპარატების მიღება)

ნოლიპრელ ფორტე არგინინი გამოყენების დაწყებისას, საჭიროა მიეწოდოს მკურნალ ექიმს ან სამედიცინო პერსონალს შემდეგი ინფორმაცია:
• მოსალოდნელი ანესთეზია ან სერიოზული ქირურგიული ოპერაცია,
• ბოლო დროს აღნიშნული დიარეა ან ღებინება,
• თუ გადიხართ დსლპ აფერეზის კურსს (სისხლიდან ქოლესტერინის აპარატული გამოძევება)
• დესენსიტიზაცია, რომელმაც უნდა შეამციროს ალერგიული რეაქციები ფუტკრებისა და კრაზანების ნაკბენებზე.
• სამედიცინო გამოკვლევა, რომლისთვისაც საჭიროა იოდშემცველი რენტგენოკონტრასტული ნივთიერებების შეყვანა (ნივთიერებები, რომლებიც შესაძლებელს ხდიან შინაგანი ორგანოების, მაგალითად თირკმელების ან კუჭის გამოკვლევას რენტგენის სხივების დახმარებით)
სპორტსმენებმა უნდა იცოდნენ, რომ ნოლიპრელ ფორტე არგინინი შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას (ინდაპამიდი), რომელმაც შეიძლება მოგვცეს დადებითი რეაქცია დოპინგ-კონტროლის ჩატარების დროს.

ნოლიპრელ ფორტე არგინინის დანიშვნა ბავშვებში არ შეიძლება.
ავტოტრანსპორტის და სხვა მექანიზმების მართვა:
ნოლიპრელ ფორტე არგინინი არ მოქმედებს ყურადღებაზე, მაგრამ ზოგიერთ პაციენტში დაქვეითებული არტერიული წნევის გამო შეიძლება გამოვლინდეს სხვადასხვა სახის რეაქციები, მაგალითად თავბრუსხვევა და სისუსტე. შედეგად, შეიძლება დაირღვეს ავტოტრანსპორტის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარი.

ჭარბი დოზირება
საჭიროა სასწრაფო დახმარების უახლოეს პუნქტში წასვლა ან მკურნალი ექიმის დაუყოვნებლივი კონსულტაცია. დოზის გადაჭარებების დროს ყველაზე სარწმუნო ეფექტი არის არტერიული წნევის დაქვეითება. წნევის ვარდნისას (თავბრუსხვევა ან გულის წასვლა), საჭიროა დაწოლა და ფეხების მაღლა აწევა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
პაციენტმა უნდა შეატყობინოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ რა პრეპარატებს ღებულობს ან იღებდა ბოლო დროს, ისეთების შესახებაც, რომლებიც გაიცემა ურეცეპტოდ.
პაციენტი უნდა მოერიდოს ნოლიპრელ ფორტე არგინინის ერთდროულ გამოყენებას შემდეგ პრეპარატებთან:
• ლითიუმი (გამოიყენება დეპრესიის სამკურნალოდ)
• კალიუმის შემნახველი დიურეტიკები (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი), კალიუმის მარილები.
ნოლიპრელ ფორტე არგინინით მკურნალობაზე შეიძლება იმოქმედოს სხვა პრეპარატების ერთდდროულმა გამოყენებამ. მკურნალმა ექიმმა აუცილებლად უნდა იცოდეს თუ პაციენტი იღებს შემდეგ პრეპარატებს, იმდენად, რამდენადაც მათი მიღებისას აუცილებელია განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომების დაცვა:
• პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება არტერიული ჰიპერტენზიის დროს
• პროკაინამიდი (არარეგულარული გულისცემის რითმის სამკურნალოდ)
• ალოპურინოლი (პოდაგრის სამკურნალო)
• ტერფენადინი ან ასთემიზოლი (ანტიჰისტამინური პრეპარატები თივის ცხელების ან ალერგიის დროს)
• კორტიკოსტეროიდები, რომლებიც გამოიყენება სხვადასხვა მდგომარეობების სამკურნალოდ, მათ შორის მძიმე ასთმის ან რევმატოიდული ართრიტის დროს
• იმუნოდეპრესიული პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება აუტოიმუნური დარღვევვების სამკურნალოდ ან ტრანსპლანტაციური ოპერაციების შემდეგ შეუთავსებლობის თავიდან ასაცილებლად (მაგალითად ციკლოსპორინი)
• სიმსივნის სამკურნალოდ დანიშნული პრეპარატები
• ინტრავენური ერითრომიცინი (ანტიბიოტიკი)
• გალოფანტრინი (გამოიყენება მალარის სხვადასხავა ფორმის სამკურნალოდ)
• პენტამიდინი (გამოიყენება პნევმონიის სამკურმნალოდ)
• ვინკამინი (გამოიყენება ხანდაზმულებში კოგნიტური დარღვევების სიმპტომური მკურანალობისთვის)
• ბეპრიდილი (გამოიყენება სტენოკარდიის სამკურნალოდ)
• სულტოპრიდი (ანტიფსიქოტიური პრეპარატი)
• გულისცემის რითმის დარღვევის სამკურნალოდ დანიშნული პრეპარატები (მაგალითად: ქინიდინი, ჰიდროქინიდინი, დიზოპირამიდი, ამიოდარონი, სოტალოლი)
• დიგოქსინი (გულის დაავადებების სამკურნალოდ)
• ბაკლოფენი (კუნთების გამაგრების სამკურანალოდ, რომელიც ვითარდება ზოგიერთი დაავადების დროს, მაგალითად სკლეროზების დროს)
• დიაბეტის სამკურნალო პრეპარატები, როგორიცაა ინსულინი და მეთმორფინი
• კალციუმი
• მასტიმულირებელი საფაღარათე საშუალებები, (მაგალითად სინამაქი)
• არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები (მაგალითად იბუპროფენი) და სალიცილატების მაღალი დოზები (მაგალითად ასპირინი)
• ამფოტერიცინ B, ინტრავენურად (სერიოზული სოკოვანი დაავადებების სამკურნალოდ)
• მენტალური დარღვევების, მაგალითად დეპრესიის, შიზოფრენიის, შფოთვის და ა.შ. სამკურნალო პრეპარატები, (მაგ. ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები, ნეიროლაპტიკები)
• ტეტრაკოზაკტიდი (კრონის დაავადების სამკურნალოდ)

ნოლიპრელ ფორტე არგინინის მიღება საკვებთან და სასმელთან ერთად
ნოლიპრელ ფორტე არგინინის მიღება სასურველია ჭამამდე.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
შენახვის ვადა: 30 თვე
არ შეიძლება ნოლიპრელ ფორტე არგინინის მიღება მუყაოს კოლოფზე და კონტეინერზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ. შენახვის ვადაში გასათვალისწინებელია მითითებული თვის ბოლო დღე.
სინესტისაგან დასაცავად შეფუთვა უნდა დაიხუროს მჭიდროდ.
არ შეიძლება პრეპარტის ჩაშვება გამდინარე წყალში ან კანალიზაციაში. პრეპარტის გამოყენების შემდეგ მისი გადაგდების შესახებ საჭიროა ფარმაცვეტის კონსულტაცია. ეს ღონისძიებები მიმართულია გარემოს დაცვისკენ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი ქვეყანა – საფრანგეთი

პანანგინი
PANANGIN
შემოგარსული ტაბლეტები

გენერიული დასახელება:
potassium-magnesium aspartate
შემადგენლობა:
1 შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:
მაგნიუმის ასპარაგინატი (Mg⁺⁺=11,8მგ) 140მგ;
კალიუმის ასპარაგინატი (K⁺ =36,2მგ) 158მგ;
1 ამპულა (10მლ) შეიცავს:
მაგნიუმის ასპარაგინატი (Mg⁺⁺=33,7მგ) 400მგ;
კალიუმის ასპარაგინატი (K⁺ =103,3მგ) 452მგ
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ჰიპოკალიემიის საკორექციო საშუალება
ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები;
საინექციო ხსნარი
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
პრეპარატი აუმჯობესებს მიოკარდიუმის ნივთიერებათა ცვლას. იგი ზრდის სათითურას პრეპარატების ამტანიანობას და გააჩნია ანტიარითმული ეფექტი.
ჩვენება:
სტენოკარდია, არითმია, მიოკარდიუმის ინფარქტი და მისი გადატანის შემდგომი მდგომარეობა, არითმია, გამოწვეული სათითურას პრეპარატების აუტანლობით, დიგიტალისური ინტოქსიკაცია. გულის რითმის დარღვევა: ტაქიარითმია, პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია.
წინააღმდეგჩვენება:
თირკმელების მწვავე და ქრონიკული უკმარისობა.
დოზირება და მიღების წესი:
გულის სისხლმიმოქცევის დარღვევის დროს ყოველდღიურად 2-2ტაბლეტი 3 ჯერ დღეში ან 1-2 ამპულა 1-2 ჯერ დღეში, განზავებული 5% გლუკოზის ხსნარის 50-100მლ-ში, ნელა, ინტრავენურად ან წვეთოვანის სახით.
პროფილაქტიკის მიზნით და შემანარჩუნებელი დოზის სახით _ 1 ტაბლეტი 3 ჯერ დღეში.
მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს 2 ამპულა დღეში (ერთი დილით, ერთი საღამოს) განზავებული 5% გლუკოზის ხსნარის 50-100მლ-ში.
დასაშვებია პანანგინის კომბინირება სტროფანტინთან ან სათითურას პრეპარატებთან.

შენახვის ვადა 
ტაბლეტები: 5 წელი
საინექციო ხსნარი: 3 წელი
შენახვის პირობები:
ოთახის ტემპერატურაზე, სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
არ შეიძლება ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება.
შეფუთვა:
50 ცალი ტაბლეტი;
10მლ 5 ამპულა

გაცემის წესი – ექიმის რეცეპტით.
მწარმოებელი
ს.ს. “გედეონ რიხტერი”, უნგრეთი

ქვეყანა: ირლანდია

მწარმოებელი: სერვიე

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული