კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ელექტროლიტურ ცვლაზე მოქმედი საშუალებები; ორგანიზმში მაგნიუმის შემავსებელი პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
500 მგ ტაბლეტი #20
500 მგ ტაბლეტი #50

1 ტაბლეტი შეიცავს:
აქტიური მოქმედი ნივთიერება: მაგნიუმის ოროტატის დიჰიდრატი 500 მგ (მაგნიუმი-32.8 მგ),
დამხმარე ნივთიერებები: აეროსილი, ნატრიუმის კარმელოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, სახამებელი, პოვიდონ K 30, ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ნატრიუმის ციკლომატი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი.
აღწერა:
თეთრი ფერის ტაბლეტები, ცალ მხარეზე ნაზოლითა და ჭდით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
მაგნიუმის პრეპარატი. მაგნიუმი წარმოადგენს უმნიშვნელოვანეს მიკროელემენტს. აუცლიებელია მრავალი ენერგეტიკული პროცესისათვის, მონაწილეობს ცილების, ცხიმების, ნახშირწყლებისა და ნუკლეინის მჟავების ცვლის პროცესებში. მაგნიუმი მონაწილეობს ნერვულ-კუნთოვანი აგზნებადობის პროცესებში, ნერვულ-კუნთოვანი გამტარობის დაქვეითებით. განსაკუთრებით საინტერესოა მაგნიუმი, როგორც ბუნებრივი კალციუმის ფიზიოლოგიური ანტაგონისტი. მაგნიუმი აკონტროლებს მიოკარდიუმის უჯრედების ნორმალურ ფუნქციონირებას; მონაწილეობს მიოკარდიუმის კუმშვადობის ფუნქციაში. სტრესულ სიტუაციაში თავისუფალი იონიზირებული მაგნიუმი მოჭარბებული რაოდენობით გამოიყოფა, აქედან გამომდინარე მაგნიუმის დამატებითი რაოდენობა ხელს უწყობს სტრესისადმი რეზისტენტობის მომატებას.
მაგნეროტის შემადგენლობაში შედის ოროტის მჟავა, რომელიც ხელს უწყობს უჯრედების ზრდას, მონაწილეობს ნივთიერებათა ცვლის პროცესებში. გარდა ამისა, ოროტის მჟავა აუცილებელია უჯრედის ატფ-ში მაგნიუმის ფიქსაციისათვის და მისი მოქმედების გამოვლენისათვის.

ჩვენებები
გამოიყენება კომპლექსური მკურნალობისას მიოკარდიუმის ინფარქტის, გულის ქრონიკული უკმარისობის, მაგნიუმის დეფიციტით გამოწვეული არითმიის, სპასტიური მდგომარეობის (მათ შორის ანგიოსპაზმის), ათეროსკლეროზის, დისლიპიდემიის პროფილაქტიკისათვის.

მიღების წესები და დოზები
ტაბლეტები მიიღება შიგნით, მცირე რაოდენობის სითხესთან ერთდ.
ინიშნება 2 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში 7 დღის განმავლობაში; შემდეგ – 1 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში ყოველდღიურად. კურსის ხანგრძლივობაა არა ნაკლებ 4-6 კვირა. განმეორებითი კურსის ჩატარება დასაშვებია ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ. კანჭის ტყუპი კუნთის კრუნჩხვების დროს რეკომენდებულია საღამოს 2-3 ტაბლეტი.

გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის სისტემა: კუჭ-ნაწლავის აშლილობა და დიარეა (მაღალი დოზების მიღებისას), რაც ჩვეულებრივ გაივლის თავისით პრეპარატის დოზის შემცირებით; ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენება
პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, შარდკენჭოვანი დაავადება, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ასციტით მიმდინარე ღვიძლის ციროზი, 18 წლამდე ასაკი (არ არის დადგენილი ეფექტურობა და უსაფრთხოება).

ორსულობა და ლაქტაცია
შესაძლებელია პრეპარატის დანიშნულებისამებრ მიღება ფეხმძიმობისა და ლაქტაციის პერიოდში, ვინაიდან ამ პერიოდში მნიშვნელოვნად იზრდება მაგნიუმზე მოთხოვნილება. მაგნიუმის არაბალანსირებულმა შემცველობამ შეიძლება გამოიწვიოს სერიოზული გართულებები, მათ შორის ფეხმძიმობის შეწყვეტაც.

განსაკუთრებული მითითებები
მაგნეროტის მიღება დასაშვებია ხანგრძლივად. უნდა იქნეს გათვალისწინებული, რომ ორგანიზმში მაგნიუმის დეფიციტი შესაძლოა გამოწვეული იყოს კუჭ-ნაწლავის სიტემის დაავადებებით; მაგნიუმის დაბალი შემცველობის საკვების მიღებით; ქრონიკული ალკოჰოლიზმით (თირკმლის სადინრებში მაგნიუმის რეზორბციის შემცირების და ორგანიზმიდან მაგნიუმის გამოყოფის გაძლიერების გამო); ზოგიერთი სამკურნალო საშუალების მიღებით (პერორული კონტრაცეპტივები, დიურეტიკები, მიორელაქსანტები, გლუკოკორტიკოსტეროიდები, ინსულინი); მაგნიუმზე მომატებული მოთხოვნის მდგომარეობები (ჰიპოდინამია, სტრესი, ფეხმძიმობა).

ჭარბი დოზირება
შესაძლებელია აღწერილი გვერდითი მოვლენების გაძლიერება.
მკურნალობა სიმპტომატურია.

შენახვის პირობები და ვადები
არა უმეტეს + 25ºC ტემპერატურაზე.
შეინახეთ ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე.
ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.
არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ურეცეპტოდ.

საერთაშორისო დასახელება - metronidazole

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - პროტოზოას, მიკრობების და სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებები ადგილობრივი გამოყენებისათვის
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
750მგ 7ც სანთელი

ყოველი სანთელი შეიცავს 750მგ. მეტრონიდაზოლს, 200მგ. მიკონაზოლის ნიტრატეს და 100მგ. ლიდოკაინს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
გინოტრან ფორტე L-ის ვაგინალური სანთლები შეიცავენ მიკონაზოლის ნიტრატს-ანტიფუნგალური, მეტრონიდაზოლს- ანტიბაქტერიული და ანტიტრიქომონადული მოქმედებისთვის და ლიდოკაინს ადგილობრივი ანესთეზიისთვის მიკონაზოლის ნიტრატი იმიდაზოლის ჯგუფის სინთეზური პრეპარატია, რომელსაც აქვს ანტიფუნგალური მოქმედების ფართო სპექტრი, ეფექტურია სოკოს პათოგენური გამომწვევების მიმართ - Candida albicans - ის, გრამ (+) ბაქტერიების ჩათვლით. მოქმედების ეფექტურობა გაპირობებულია ციტოპლაზმურ მემბრანაში ერგოსტეროლის სინთეზის ინჰიბირებით.
მეტრონიდაზოლი 5-ნიტროიმიდაზოლის ჯგუფის ანტიბაქტერიული და ანტიპროტოზოული მოქმედების პრეპარატია. იგი ეფექტურია ანაერობული ბაქტერიების მიმართ Gardnerella vaginalis, Trichomonas vaginalis და ანაერობული სტრეპტოკოკების მიმართ.
მეტრონიდაზოლი და მიკონაზოლი არ წარმოადგენენ არც სინერგისტებს და არც ანტაგონისტებს.
ლიდოკაინი ადგილობრივი საანესთეზიო პრეპარატია, რომელიც თრგუნავს ტკივილის შეგრძნებას
ფარმაკოკინეტიკა
მიკონაზოლის ნიტრატი: ინტრავაგინალური შეყვანისას მისი მხოლოდ უმნიშვნელო ნაწილი შეიწოვება (1.4% მიღებული დოზიდან). პრეპარატის მიღებიდან მესამე დღეს სისხლში მიკონაზოლის ნიტრატი არ ვლინდება.
მეტრონიდაზოლი: ინტრავაგინალური მოხმარებისას მეტრონიდაზოლის ბიოშეღწევადობა per os მიღებული მეტრონიდაზოლის დოზის 20%-ს შეადგენს. სისხლის ანალიზში გინოტრან ფორტე L -ის მიღებიდან მესამე დღეს მეტრონიდაზოლის დონე აღწევს 1.1-5.0 გ/მლ. ნივთიერება მეტაბოლიზდება ღვიძლში ორი ძირითადი მეტაბოლიტის სახით-ჰიდროქსილურ მეტაბოლიტად და აცეტილის მჟავის მეტაბოლიტად. ჰიდროქსილური მეტაბოლიტის 30 % გააჩნია მეტრონიდაზოლის აქტივობიდან მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი არის 6-11 საათია. per os ან ი/ვ-ად მიღებული მეტრონიდაზოლის 60-80% გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით შარდთან ერთად, ასევე უცვლელი სახით - მიღებული დოზის 20%.
ლიდოკაინი: ლიდოკაინის ეფექტი ვლინდება მიღებიდან 3-5 წუთის შემდეგ. ლიდოკაინი აბსორბირდება დაზიანებული კანიდან და ლორწოვანიდან, მეტაბოლიზდება ღვიძლში. გამოიყოფა საშარდე სისტემით როგორც მეტაბოლიტების ასევე შეუცვლელი სახით (10% მიღებული დოზიდან). პრეპარატის მიღებიდან მესამე დღეს აბსორბირებულია ლიდოკაინის უმნიშვნელო კონცენტრაცია 0.04-1უგ/მლ.

ჩვენებები
გამოიყენება C. Albicans - ით გამოწვეული ვაგინალური კანდიდოზის, Gardnerella vaginalis - ით და ანაერობული ბაქტერიებით გამოწვეული ბაქტერიული ვაგინოზის,  Trichomonas vaginalis - ით გამოწვეული ტრიქომონადული ვაგინიტის და აგრეთვე შერეული ინფექციების დროს.

მიღების წესები და დოზები
ექიმის რეკომენდაციის გარეშე არ გამოიყენება.
თუ ექიმის მიერ გამოყენების სხვა მეთოდი არაა გათვალისწინებული, ერთი ვაგინალური სანთელი გამოიყენება ერთხელ დღე-ღამეში, ძილის წინ, 7 დღის განმავლობაში.
რეციდივისა და მკურნალობის მიმართ რეზისტენტობის გამოვლენის შემთხვევაში გამოიყენება 1 სანთელი ღამით, 14 დღის განმავლობაში.
ვაგინალური სანთლები უნდა იყოს მოთავსებული ღრმად საშოში შეფუთვაში არსებული ერთჯერადი სათითურების მეშვეობით.
ხანდაზმულთათვის (65 წლის ასაკის ზევით): იგივე რეკომენდაციებია, რაც ახალგაზრდებისთვის.
ბავშვები: ბავშვებში არ ინიშნება
არაა რეკომენდებული ქალიშვილებისთვის.
არ შეიძლება მათი დალევა ან სხვა გზით გამოყენება.

გვერდითი მოვლენები
იშვიათ შემთხვევაში ვლინდება მგრძნობელობის მომატების სიმპტომები-წვა, ქავილი, საშოს გაღიზიანება, თავის ტკივილი, ტკივილი მუცლის არეში, იშვიათად კანის გამონაყარი. სისტემური გვერდითი მოვლენები მეტრონიდაზოლის ინტრავაგინალური გამოყენებისას უმნიშვნელოა, რადგან ამ შემთხვევაში მეტრონიდაზოლის კონცენტრაცია ძალიან დაბალია სისტემურ გამოყენებასთან შედარებით (2-12%).
მიკონაზოლის ნიტრატმა, ისევე როგორც სხვა ანტიფუნგალურმა იმიდაზოლის წარმოებულმა ვაგინალურმა სანთლებმა მათი გამოყენებისას, 2-6% შემთხვევაში, შეიძლება გამოიწვიონ ვაგინალური ირიტაცია (წვა, ქავილი). სერიოზული ირიტაციის შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს. მეტრონიდაზოლის სისტემური გამოყენებისთვის დამახასიათებელია გვერდითი ეფექტები: ჰიპერსენსიბილიზაცია, ლეიკოპენია, ატაქსია, ფსიქიური მდგომარეობის შეცვლა, დიარეა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, უმადობა, გულისრევის შეგრძნება, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, გემოვნების გაუკუღმართება, ყაბზობა, პირის სიმშრალე და ლითონის გემო პირში, დაღლილობის შეგრძნება იშვიათად გვხვდება. ხანგრძლივი მოხმარებისას იშვიათად პერიფერიული ნეიროპათია და კრუნჩხვა. თუმცა მეტრონიდაზოლის მცირე დოზის გამო აღნიშნული გვერდითი მოვლენები იშვიათია.
გვერდითი ეფექტების გამოვლენისას მიმართეთ ექიმს!

უკუჩვენება
პრეპარატი არ გამოიყენება მასში შემავალი ნივთიერებებისა და მისი წარმოებულების მიმართ ორგანიზმის მომატებული მგრძნობელობისას, ორსულობის I სამ თვეს, პორფირიის, ეპილეფსიის და ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევების დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია
მეტრონიდაზოლისა და ლიდოკაინის ორსულობის პერიოდში გამოყენების რისკის კატეგორიაა-B, მიკონაზოლის ნიტრატისთვის-C.
გინოტრან ფორტე L-ის ვაგინალური სანთლები გამოიყენება მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში ორსულობის II ტრიმესტრიდან ექიმის კონტროლის ქვეშ. იქიდან გამომდინარე , რომ მეტრონიდაზოლი აღწევს დედის რძეში, მკურნალობის დროს ძუძუთი კვება შეწყვეტილ უნდა იქნეს. მკურნალობის დამთავრებიდან 24-48 საათში შეიძლება ძუძუთი კვება შეიძლება აღდგეს.
არ არსებობს ინფორმაცია დედის რძეში ლიდოკაინის შეღწევის შესახებ, ამიტომ მეძუძური ქალებისთვის ამ პრეპარატის გამოყენება არაა რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები
დისულფირამის მსგავსი რეაქციების განვითარების საშიშროების გამო, მკურნალობის პროცესში და მკურნალობის დამთავრებიდან 2 დღის განმავლობაში არ შეიძლება ალკოჰოლური სასმელის მიღება.
პრეპარატის ხანგრძლივი მიღება შეიძლება გახდეს პერიფერიული ნეიროპათიისა და კრუნჩხვითი მდგომარეობების ჩამოყალიბების მიზეზი. სანთლები არ უნდა იქნეს გამოყენებული კონტრაცეფციისთვის არსებული დიაფრაგმისა და პრეზერვატივის თანხლებით, პრეპარატი შეიძლება გახდეს რეზინის დაზიანების მიზეზი.
ტრიქომონადული ვაგინიტის მკურნალობისას აუცილებელია მოხდეს სქესობრივი პარტნიორის მკურნალობაც.
არსებობს მონაცემები თირკმელების უკმარისობის დროს მეტრონიდაზოლის დოზების შემცირების შესახებ. ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევების დროს მეტრონიდაზოლის კლირენსი გართულებულია. სიფრთხილეა საჭირო პრეპარატის მიღებისას ჰეპატური ენცეფალოპათიით დაავადებულთათვის, რადგან სისხლში მეტრონიდაზოლის კონცენტრაციის მატება იწვევს დაავადების სიმპტომების გაძლიერებას. სადღეღამისო დოზა ასეთ პაციენტებში მცირდება 1/3-მდე.
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში ლიდოკაინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეიძლება გახანგრძლივდეს 2-ჯერ.თირკმლის ფუნქციის დარღვევა თავის მხრივ არ მოქმედებს ლიდოკაინის ფარმაკოკინეტიკაზე, თუმცა შეიძლება გაიზარდოს მეტაბოლიტების დაგროვება.

ჭარბი დოზირება
პრეპარატის ჭარბი რაოდენობით მიღების შემთხვევაში, საჭიროა კუჭის ამორეცხვა. პრეპარატს არ გააჩნია ანტიდოტი. ინიშნება სიმპტომატური თერაპია. ავადმყოფებში, რომელთაც მიღებული აქვთ 12 გ მეტრონიდაზოლი, შეიძლება მდგომარეობის გაუმჯობესების მიღწევა. მეტრონიდაზოლის დოზის გადაჭარბებისას შეიძლება გამოვლინდეს: ატაქსია, ფსიქიური მდგომარეობის შეცვლა, დიარეა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, უმადობა, გულისრევის შეგრძნება, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, გემოვნების გაუკუღმართება, ყაბზობა, პირის სიმშრალე და ლითონის გემო პირში, შარდის გამუქება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
მეტრონიდაზოლის ქვემოთჩამოთვლილ ნივთიერებებთან ერთად გამოყენება:
ალკოჰოლი: ალკოჰოლის აუტანლობა.
ორალური ანტიკოაგულანტები: აძლიერებს ანტიკოაგულანტების მოქმედებას.
ფენიტოინი: ფენიტოინის შემცველობა სისხლში იზრდება, ხოლო მეტრონიდაზოლისა-მცირდება.
ფენობარბიტალი: მეტრონიდაზოლის შემცველობის შემცირება სისხლში.
დისულფირამი: ფსიქოტონური რეაქციები (ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედების ეფექტი).
ციმეტიდინი: მეტრონიდაზოლის შემცველობის გაზრდა სისხლში ნევროლოგიური გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკი.
ლითიუმი: ლითიუმის ტოქსიკურობის მომატება.
ასთემიზოლი და ტერფენადინი: მიკონაზოლი და მეტრონიდაზოლი აინჰიბირებენ ამ პრეპარატების მეტაბოლიზმსდა ზრდიან შესაბამისად სისხლში მათ კონცენტრაციას.
მკურნალობის პროცესში მეტრონიდაზოლის გავლენა სისხლში ღვიძლის ფერმენტების, გლუკოზის, თეოფილინისა და პროკაინამიდის დონის მატებაზე.

შენახვის პირობები და ვადები
შეინახეთ ოთახის ტემპერატურაზე 25ºC ქვემოთ
არ გამოიყენოთ წამლის შენახვის ვადის გასვლის შემდგომ(მითითებულია კოლოფზე).
შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას
შენახვის ვადა: 2 წელი

აფთიაქში გაცემის წესი
იყიდება ექიმის რეცეპტით!

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა:
EMBİL İLAÇ SANAYİİ LTD.ŞT
თურქეთი

 მაგნეო

(მაგნიუმის ჰიდროასპარაგინატი +კალიუმის ჰიდროასპარაგინატი)

(17 მგ მაგნიუმის იონები+54 მგ კალიუმის იონები), ტაბლეტები

შემადგენლობა:

ერთი ტაბლეტი შეიცავს:

250 მგ მაგნიუმის ჰიდროასპარაგინატს (რომელიც შეესაბამება 17 მგ კალიუმის იონებს)

250 მგ კალიუმის ჰიდროასპარაგინატს (რომელიც შეესაბამება 54 მგ კალიუმის იონებს)

ასევე დამხმარე ნივთიერებებს:

კარტოფილის სახამებელი, უწყლო კოლოიდური სილიციუმი, პოლივინილის სპირტი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი.

პრეპარატის რაოდენობა შეფუთვაში:

50 ტაბლეტი

1. რას წარმოადგენს პრეპარატი მაგნეო და რა მიზნით გამოიყენება

მაგნეო პრეპარატია, რომელიც შეიცავს მაგნიუმის და კალიუმის  ელემენტებს ასპარაგინის მჟავას მარილების სახით. ისინი შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაგნიუმი, კალიუმი და ასპარაგინის მჟავა მონაწილეობენ მეტაბოლურ პროცესებში, იონური წონასწორობის, ნერვული და ნერვ-კუნთოვანი გამტარებლობის შენარჩუნებაში.

მაგნეო გამოიყენება კალიუმის, მაგნიუმის და ასპარაგინატის დეფიციტის პროფილაქტიკისა და შევსებისათვის.

მაგნიუმი:

მაგნიუმის ყველაზე დიდ რაოდენობას შეიცავს ქსოვილები ყველაზე გაძლიერებული მეტაბოლური პროცესებით: თავის ტვინი, გულის კუნთები და ღვიძლი. მაგნიუმი კალციუმის იონებთან ერთად ქმნის ძვლოვანი ქსოვილის სტრუქტურას.

მაგნიუმის სწორი რაოდენობა მოქმედებს:

• აგზნებადობის დაქვეითებაზე,

• აადვილებს ყურადღების კონცენტრაციას და დაძინების პროცესს

• აქვეითებს აღქმას სტრესისა და კუნთების მუშაობის დარღვევისას, რაც გამოიხატება მათი კანკალით, კრუნჩხვით და უნებლიე მოძრაობებით.

• აქვეითებს კორონარული დაავადებების, მიოკარდიუმის ინფარქტისა და გულის რითმის დარღვევის რისკს.

მაგნიუმის დეფიციტი აძლიერებს  კორონარული დაავადებების, მიოკარდიუმის ინფარქტისა და გულის რითმის დარღვევის რისკს.

კალიუმი:

კალიუმის იონების კონცენტრაცია ადამიანის ორგანიზმის უჯრედებში 15-ჯერ მეტია, ვიდრე მისი კონცენტრაცია უჯრედგარე სითხეში. კალიუმის ცვლის მოშლის (გამოწვეული მაგ. კალიუმის დეფიციტით) დარღვევა სერიოზული საფრთხეა შემდეგი სისტემების სწორი მუშაობისათვის:

• ნერვული სისტემა, ნერვული და ნერვ-კუნთოვანი გამტარებლობის დარღვევის თვალსაზრისით (მოძრაობა, გულის მუშაობა, სხვა შინაგანი ორგანოების მუშაობა)

• სხვადასხვა ნივთიერებების ორგანიზმის ქსოვილების უჯრედებიდან და უჯრედებში ტრანსპორტირების დარღვევა (კვება, სუნთქვა, გამოყოფა)

• სისხლის მიმოქცევის და გამომყოფი სისტემის წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის შენარჩუნების თვალსაზრისით (სისხლის პერიფერიული წნევის და მჟავიანობის ზღვრების დაცვა)

ასპარაგინის მჟავა წარმოადგენს ნეიროტრანსმიტერს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში. ასტიმულირებს ორგანიზმის აქტიურობას, არეგულირებს რა უჯრედებში კალიუმის, ნატრიუმის და კალციუმის კონცენტრაციას.

2. პრეპარატ მაგნეოს გამოყენება

არ შეიძლება მაგნეოს მიღება:

• პრეპარატის შემადგენელი ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერებისადმი აუტანლობის დროს;

• თირკმელების ან თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობისას, ჰიპერკალიემიის(სისხლის შრატში კალიუმის მომატებული კონცენტრაცია), ჰიპერმაგნიემიის (სისხლის შრატში მაგნიუმის მომატებული კონცენტრაცია), წინაგულ-პარკუჭოვანი ბლოკადის, მიასთენიის, მნიშვნელოვანი არტერიული ჰიპერტონიისას.

არ შეიძლება გამოყენება ფოსფატებთან, რკინის ნაერთებთან, კალციუმის მაღალ დოზებთან, ფტორქინოლინებთან, ტეტრაციკლინებთან ერთდროულად(ამ პრეპარატების მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 3 საათს).

შედარებით უკუჩვენებად ითვლება უკვე არსებული სიმსივნური პროცესი.

უსაფრთხოების განსაკუთრებული ზომების დაცვა პრეპარატ მაგნეოს მიღებისას:

პრეპარატი შეიცავს მაგნიუმს და კალიუმს. ჭარბი დოზირების რისკის გამო გამოყენების წინ უნდა დავრწმუნდეთ, რომ სხვა პრეპარატები, რომლებსაც ვიყენებთ, არ შეიცავენ მაგნიუმს და კალიუმს. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება მკვეთრი გაუწყლოების, ქსოვილის დიდი ფართობის დაზიანებისას (მაგ. სხეულის დიდი ზედაპირის დამწვრობა). ხანგრძლივი გამოყენებისას  საჭიროა მაგნიუმის და კალიუმის დონის კონტროლი.

სიფრთხილით გამოიყენება უფროსი ასაკის პაციენტებში კალიუმის გამოყოფის დაქვეითების გამო.

ორსულობა:

პრეპარატის გამოყენების წინ მიმართეთ ექიმს.

ძუძუთი კვება:

პრეპარატის გამოყენების წინ მიმართეთ ექიმს.

სხვა სამკურნალო საშუალებების გამოყენება:

საჭიროა შეატყობინოთ ექიმს ბოლო დროს გამოყენებული სამკურნალო საშუალებების შესახებ, მათ შორის რეცეპტის გარეშე გასაცემი პრეპარატების შესახებაც.

მაგნიუმის პერორალურად მისაღები პრეპარატები აქვეითებს პერორალურად მისაღები შედედების საწინააღმდეგო, ვარფარინის წარმოებული პრეპარატების შეწოვას.

არ შეიძლება გამოყენება ფოსფატებთან, რკინის ნაერთებთან, კალციუმის მაღალ დოზებთან, ფტორქინოლინებთან, ტეტრაციკლინებთან (ამ პრეპარატების მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 3 საათს).

ფოსფატების, რკინის ნაერთების და კალციუმის შემცველ პრეპარატებთან ერთად მიღება იწვევს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან მათი შეწოვის ორმხრივ დაქვეითებას.

მაგნიუმის შემცველ სხვა პრეპარატებთან (რომლებსაც აქვთ საფაღარათო ან კუჭის მჟავიანობის დამაქვეითებელი მოქმედება) ერთად მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს მაგნიუმით მოწამვლის სიმპტომები, განსაკუთრებით თირკმლის უკმარისობით დაავადებულებში.

კალიუმდამზოგველ დიურეტიკებთან, ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან, ზოგიერთ არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატთან (მაგ. ინდომეტაცინთან) ერთად მიღება აძლიერებს ჰიპერკალემიის რისკს.

კალიუმის პრეპარატები აქვეითებს სათითურას გლიკოზიდების მოქმედებას.

3. როგორ მივიღოთ პრეპარატი მაგნეო

პერორალურად მისაღები პრეპარატი.

მოზრდილები - საშუალოდ 2-დან 6 ტაბლეტამდე დაყოფილი დოზებით დილით და საღამოს ჭამის შემდეგ.

პრეპარატი არ შეიცავს შაქარს და გამოიყენება შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებშიც.

გადაჭარბებული დოზით პრეპარატ მაგნეოს მიღებისას:

დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

4. შესაძლო გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატმა მაგნეომ, ისევე როგორც სხვა სამკურნალო საშუალებებმა, შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები.

ჭამის წინ პრეპარატის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს გულისრევა და დიარეა.

პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს წინაგულ-პარკუჭოვანი გამტარებლობის დარღვევა.

ამ ჩანართ ფურცელში აღუწერელი სხვა გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა მათ შესახებ აცნობოთ ექიმს.

5. პრეპარატ მაგნეოს შენახვა

პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ და შეუმჩნეველ ადგილას.

არ შეიძლება პრეპარატ მაგნეოს გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

ინახება არაუმეტეს 25^○C ტემპერატურაზე.

6. სხვა ინფორმაცია პრეპარატ მაგნეოს შესახებ

უფრო დაწვრილებითი ინფორმაციის მისაღებად უნდა მიმართოთ პასუხისმგებელ სუბიექტს

შპს აფლოფარმი სამკურნალო საშუალებების ფაბრიკა

შკოლნას ქ. 31

95-054 კსავერუვ, პოლონეთი

გინომიქსი

კომბინირებული ანტიბაქტერიული და სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატი ადგილობრივი გამოყენებისთვის გინეკოლოგიაში.

რძისფერი ოვალური ფორმის, რბილი ვაგინალური კაფსულა, შეიცავს ღია ყვითელ სითხეს. 

შემადგენლობა

ყოველი კაფსულა (1.820მგ) შეიცავს:

1. ნეომიცინის სულფატს 50.2მგ (35მგ. 35 000 სე ნეომიცინის სახით), 

2. ნისტატინს 100.000 სე, 

3. პოლიმიქსინ B სულფატს 35.000 სე

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ნეომიცინის სულფატი - წარმოადგენს ამინოგლიკოზიდების ჯგუფის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს, მოქმედებს ბაქტერიციდულად გრამდადებით მიკროორგანიზმებზე (Staphylococcus aureus, Corinebacterium spp., და სხვა) და გრამუარყოფით მიკროორგანიზმებზე (Enterococcus faecium, Enterobacter aerogenes, Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Proteus vulgaris, Klebsiella pneumoniae, Mycobacterium tuberculosis, Pseudomonas aeruginosa, Ureaplasma urealyticum). 

პოლიმიქსინ B-ს სულფატი - პოლიპეპტიდური ბუნების ანტიბიოტიკი, აქტიურია გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ 

ნისტატინი მიეკუთვნება პოლიენური ჯგუფის ანტიბიოტიკებს და პროდუცირდება აქტინომიცეტ Streptomyces noursei მიერ. ნისტატინი სელექტიურად მოქმედებს პათოგენურ, განსაკუთრებით საფუარის მაგვარ, კანდიდას ჯგუფის სოკოებზე და ასპერგილებზე, ცვლის მიკროორგანიზმების უჯრედის მემბრანის შეღწევადობას და ამცირებს მათ ზრდას. 

აქტიური ნივთიერებები თანაბრად ნაწილდებიან საშოს ლორწოვანზე და ავლენენ ადგილობრივ ბაქტერიოციდულ და ფუნგიციდურ მოქმედებას. 

გინომიქსის გამოყენების ძირითადი მიმართულებებია:

• ვაგინიტები არასპეციფიური, სოკოვანი და შერეული

• ვულვოვაგინიტები არასპეციფიური, სოკოვანი და შერეული

• ცერვიკოვაგინიტები არასპეციფიური, სოკოვანი და შერეული

• ვაგინალური კანდიდოზი

• გინეკოლოგიაში ყველა სახის ქირურგიული ჩარევის წინ

• საშვილოსნოს ყელის დიათერმოკოაგულაციის წინ და შემდეგ

• საშვილოსნოსშიდა დიაგნოსტიკური პროცედურების წინ

• მშობიარობის წინ

გინომიქსი:

• NNP კომბინაცია გამოსადეგია ვაგინიტის ემპირიული მკურნალობისთვის მიკრობიოლოგიური შდეგების არ არსებობისას.

• შენარჩუნებული ეფექტურობა Candida spp . წინააღმდეგ მნიშვნელოვანი ფაქტორია, განსაკუთრებით აზოლებისადმი non-albicans შტამების ვარიაბელური სენსიტიურობის დროს. (ანუ არ ახასიათებს რეზისტენტობა Candida spp.-s წინააღმდეგ)

• არ საჭიროებს მკურნალობის შეწყვეტას მენსტრუაციული ციკლის დროს

• მოქმედი ნივთიერებები თანაბრად ნაწილდება საშოს ლორწოვანზე

• კომბინაცია და შესაბამისად მისი მოქმედების ფართო სპექტრი იძლევა უფრო მაღალ კლინიკურ ეფექტურობას ვაგინიტში ყველაზე ხშირად ჩართული ბაქტერიებზე.

დოზირება და გამოყენების წესი: ინიშნება ინტრავაგინალურად. მწვავე ან ქრონიკული ინფექციის შემთხვევაში 1-2 კაფსულა დღეში, დილით და საღამოს. მკურნალობის კურსი: 6-12 დღე. 

პროფილაქტიკის მიზნით: 6 დღე

უკუჩვენება: პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის დროს პრეპარატი ინიშნება ექიმის რეკომენდაციით.

ქვეყანა: პორტუგალია

მწარმოებელი: ბლუფარმა ინდუს ტრია

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

               ლიდოკაინი-ლიქვო ეპინეფრინით 2%

პრეპარატის სავაჭრო დასახელება:
ლიდოკაინი-ლიქვო ეპინეფრინით
სინონიმები: ლიგნოკაინი, ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი, ქსილოკაინი, ლიდოკარტი.

პრეპარატის ფორმა:
საინექციო ხსნარი 2% და 1%

შემადგენლობა:
აქტიური ნივთიერება:
ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი 20 მგ/მლ და 10 მგ/მლ

დამხმარე ნივთიერებები:
ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის მეტაბისულფიტი, ლიმონმჟავა;
კონსერვანტი – ბენზალკონიუმის ქლორიდი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ლიდოკაინი წარმოადგენს აცეტანილიდის წარმოებულს, რომელსაც გააჩნია ადგილობრივი საანესთეზიო და ანტიარითმული მოქმედება. იგი იწვევს ადგილობრივი ანესთეზიის ყველა სახეს: ტერმინალურს, ინფილტრაციულს და გამტარებლობითს. ლორწოვანი გარსიდან საკმაოდ სწრაფად შეიწოვება და შეიძლება გამოიწვიოს სისტემური მოქმედება. პრეპარატის ადგილობრივი საანესთეზიო მოქმედებას განაპირობებს ნეირონული მემბრანების სტაბილიზაცია, აგრეთვე ნატრიუმის იონების მიმართ მისი გამტარებლობის დაქვეითება, რაც ხელს უშლის მოქმედების პოტენციალის წარმოშობასა და იმპულსების გამტარებლობას.
 ლიდოკაინი სწრაფად ჰიდროლიზდება ქსოვილების მცირედ ტუტოვან არეში და ხანმოკლე ლატენტუროვანი პერიოდის შემდეგ მოქმედებს 60-90 წუთის განმავლობაში. ქსოვილოვანი აციდოზის დროს პრეპარატის საანესთეზიო აქტივობა მცირდება. პრეპარატი  ლორწოვანი გარსიდან  შეიწოვება სწრაფად და შეიძლება გამოიწვიოს სისტემური მოქმედება.
ეპინეფრინი წარმოადგენს ადრენომიმეტურ, სისხლძარღვების შემავიწროვებელ და ლიდოკაინის ეფექტის გამახანგრძლივებელ საშუალებას.

ფარმაკოკინეტიკა:
პრეპარატი მეტაბოლიზდება ღვიძლში და წარმოქმნის ფარმაკოლოგიურად აქტიურ ორ მეტაბოლიტს.
იგი ელიმინირდება შარდში მეტაბოლიტების სახით და აღწევს პლაცენტურ ბარიერში.
  
ჩვენებები:
ტერმინალური, ინფილტრაციული, გამტარებლობითი, აგრეთვე ადგილობრივი ანესთეზიისათვის სტომატოლოგიაში, ოფთალმოლოგიაში, ოტორინოლარინგოლოგიაში, მეან-გინეკოლოგიაში, ქირურგიაში, დერმატოლოგიაში. პერიფერიული ნერვებისა და ნერვული კვანძების ბლოკადისათვის.
მეანობაში: ეპიზიოტომიის წინ და ნაკერების დადების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:
დოზირების რეჟიმი დგინდება ინდივიდუალურად და დამოკიდებულია პრეპარატის გამოყენების ჩვენებაზე, კლინიკურ სიტუაციასა და სამკურნალო ფორმაზე. ადგილობრივი ანესთეზიის დროს ლიდოკაინ-ეპინეფრინის მაქსიმალური დოზა შეადგენს 500 მგ.

გვერდითი მოვლენები:
თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, უძილობა, მოუსვენრობა. პრეპარატის მაღალი დოზით გამოყენებისას შესაძლებელია ბრადიკარდია, გულის გამტარებლობის შენელება, არტერიული ჰიპოტენზია.
         
წინააღმდეგჩვენებები:
პრეპარატის და ამიდების ჯგუფის სხვა საანესთეზიო საშუალებების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: ფსიქომოტორული აგზნება, ტრემორი, კრუნჩხვები, კოლაფსი, ცნს-ის დათრგუნვა.
მკურნალობა:
ვენაში ხანმოკლე მოქმედების ბარბიტურატების შეყვანა, ბენზოდიაზეპინების ჯგუფის ტრანკვილიზატორების დანიშვნა. აუცილებლობის შემთხვევაში პაციენტს ასუნთქებენ ჟანგბადს, ატარებენ ფილტვების ხელოვნურ ვენტილაციას, მიმართავენ აგრეთვე რეანიმაციურ სხვა ღონისძიებებს. სისხლმიმოქცევის აღსადგენად შესაძლებელია გამოვიყენოდ ვაზოპრესორები.

განსაკუთრებული მითითებები:
სიფრთხილით უნიშნავენ პაციენტებს, რომელთაც აღენიშნებათ გულის ქრონიკული უკმარისობა, არტერიული ჰიპოტონია, ღვიძლის ან თირკმლების ფუნქციის გამოხატული დარღვევა, პარკუჭშიდა გამტარებლობის დარღვევა, სინუსური ბრადიკარდია, შოკი, ჰიპოვოლემია.
ანესთეზიის გამოსაწვევად ლიდოკაინის დიდ დოზებში შეყვანამდე 1 საათით ადრე უნიშნავენ ბარბიტურატებს. ლიდოკაინის ფონზე არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარებისას ინტრავენურად შეჰყავთ სიმპატომიმეტური საშუალებები; ბრადიკარდიის დროს უნიშნავენ 0,5-1 მგ ატროპინს ინტრავენურად.
ლიდოკაინის ხსნარი, რომელიც შეიცავს ეპინეფრინს არ შეიძლება გამოვიყენოთ როგორც ანტიარითმული საშუალება.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის და ლაქტაციის დროს პრეპარატი ინიშნება სასიცოცხლო ჩვენებების შემთხვევაში. ლიდოკაინი გამოიყოფა დედის რძეში, ამიტომ მისი გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:
ლიდოკაინის და საძილე ან სედატიური საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას მოსალოდნელია ცნს-ის დამთრგუნველი მოქმედების გაძლიერება.
ინტრავენურად ჰექსენალის და თიოპენტალ ნატრიუმის შეყვანამ ლიდოკაინის მოქმედების ფონზე შეიძლება გამოიწვიოს სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვა.
მაო-ს ინჰიბიტორების ზემოქმედებით სავარაუდოა ლიდოკაინის ადგილობრივი საანესთეზიო მოქმედების გაძლიერება.

შენახვის პირობები:
ინახება მშრალ, სინათლესაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას, 8-25° C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 
2 წელი.
შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.
გაიცემა რეცეპტით.

გამოშვების ფორმა:
ლიდოკაინი-ლიქვო ეპინეფრინით 2% მინის 20 მლ ფლაკონებში.
ლიდოკაინი-ლიქვო ეპინეფრინით 1% მინის 20 მლ ფლაკონებში.

მწარმოებელი ფირმა:
ლიქვორ-ფარმაცევტიკალი
სომხეთი

ქვეყანა: პორტუგალია

მწარმოებელი: ბლუფარმა ინდუს ტრია

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული