დეპანტოლი #10ვაგ.სუპოზ.(ნიჟფ.)

~~30.32 ლარი~~
28.50 ლარი

ქვეყანა: რუსეთი

მწარმოებელი: ნიჟფარმი სს

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ლორისტა HD 100მგ/25მგ #28ტ

ლორისტა НD
(Lorista HD)

პრეპარატის სავაჭრო (პატენტირებული) დასახელება: ლორისტა НD

საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება ან ჯგუფური სახელწოდება: ლოზარტანი+ჰიდროქლოროთიაზიდი

წამლის ფორმა: შემოგარსული ტაბლეტები

შემადგენლობა
1 ტაბლეტი შეიცავს:
ბირთვი:
აქტიური ნივთიერებები:
ლოზარტან კალიუმი       100 მგ
ჰიდროქლოროთიაზიდი       25 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
პრეჟელატინიზირებული სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მაგნიუმის სტეარატი.
გარსი:
ჰიპრომელოზა, მაკროგოლი 4000, ქინოლის ყვითელი საღებავი (E 104), ტიტანის დიოქსიდი (E 171), სალმანდი.

აღწერილობა
ოვალური, ორივე მხრიდან ამობურცული, მოყვითალო ან მომწვანო ელფერის მქონე შემოგარსული ტაბლეტები.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
ჰიპოტენზიური კომბინირებული საშუალება (ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ბლოკატორი + დიურეზული).
კოდი ათქ: C09DA01.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ლორისტა® НД – არის კომბინირებული პრეპარატი; ფლობს ჰიპოტენზიურ მოქმედებას.
ლოზარტანი წარმოადგენს არაცილოვანი ბუნების, შიგნით მისაღებ, ანგიოტენზინ II რეცეპტორების (AT¹ ტიპის) სელექტიურ ანტაგონისტს. In vivo და in vitro ლოზარტანი და მისი ბიოლოგიურად აქტიური კარბოქსილური მეტაბოლიტი (EXP-3174), მიუხედავად მისი სინთეზის გზისა, აბლოკირებენ ანგიოტენზინ II რეცეპტორების აქტივაციის ფიზიოლოგიურად ყველა მნიშვნელოვან ეფექტებს: იწვევს სისხლის პლაზმის რენინის აქტივობის მატებას, სისხლის პლაზმაში ამცირებს ალდოსტერონის კონცენტრაციას.
ანგიოტენზინ II-ის დონის მომატების ხარჯზე, ლოზარტანი ირიბად იწვევს AT² რეცეპტორების აქტივაციას.
ლოზარტანი არ თრგუნავს კინინაზა II-ის აქტივობას, ფერმენტის, რომელიც მონაწილეობას იღებს ბრადიკინინის მეტაბოლიზმში.
იგი ამცირებს პერიფერიული სისხლძარღვების ზოგად წინააღმდეგობას, ამცირებს წნევას სისხლის მიმოქცევის ,,მცირე’’ წრეში, ავლენს დიურეზულ ეფექტს, ხელს უშლის მიოკარდიუმის ჰიპერტროფიის განვითარებას, გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებში ზრდის ტოლერანტობას ფიზიკური დატვირთვის მიმართ. ლოზარტანის დღეში ერთხელ გამოყენება იწვევს სისტოლური და დიასტოლური არტერიული წნევის სტატისტიკურად მნიშვნელოვან შემცირებას. ლოზარტანი თანაბრად აკონტროლებს წნევას დღის გამავლობაში, ამასთან, ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი შეესაბამება ბუნებრივ ცირკადულ რიტმს. პრეპარატის დოზის მოქმედების ბოლო მონაკვეთში არტერიული წნევის დაწევა შეადგენდა პრეპარატის მოქმედების პიკის დროს, გამოყენებიდან 5-6 საათის შემდეგ, განვითარებული ეფექტის დაახლოებით 70-80%-ს. ,,მოხსნის’’ სინდრომი არ არის გამოვლენილი; ასევე, ლოზარტანი არ ავლენს კლინიკურად მნიშვნელოვან ზემოქმედებას გულის შეკუმშვების სიხშირეზე.
ლოზარტანი ეფექტურია როგორც მამაკაცებში, ასევე ქალებში და ასაკოვან (≥65 წელი) და უფრო ახალგაზრდა პაციენტებში (≤65 წელი).
ჰიდროქლოროთიაზიდი. თიაზიდური დიურეზულია, რომლის დიურეზული ეფექტი დაკავშირებულია ნეფრონის დისტალურ ნაწილში წყლის, მაგნიუმის, კალიუმის, ქლორის, ნატრიუმის იონების რეაბსორბციის დარღვევასთან; აფერხებს კალციუმის იონების, შარდმჟავას გამოყოფას. ავლენს ანტიჰიპერტენზიულ თვისებას; ჰიპოტენზიური მოქმედება ვლინდება არტერიოლების გაფართოების ხარჯზე. პრაქტიკულად არ მოქმედებს ნორმალურ არტერიულ წნევაზე. დიურეზული ეფექტი ვლინდება 1-2 საათის შემდეგ, მაქსიმუმს აღწევს 4 საათის შემდეგ და გრძელდება 6-12 საათი. ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება ვლინდება 3-4 დღის შემდეგ, თუმცა, ოპტიმალური თერაპიული ეფექტის მისაღწევად შეიძლება საჭირო გახდეს 3-4 კვირა.

ფარმაკოკინეტიკა
ერთდროული გამოყენებისას, ლოზარტანისა და ჰიდროქლოროთიაზიდის ფარმაკოკინეტიკა არ განსხვავდება მათი ცალ-ცალკე გამოყენებისაგან.
ლოზარტანი.
ლოზარტანი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. კარბოქსილურ მჟავასთან აქტიური მეტაბოლიტისა (EXP-3174) და სხვა არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით, ღვიძლში ,,პირველი გასვლის’’ შემდეგ, განიცდის მნიშვნელოვან მეტაბოლიზმს. ბიოშეღწევადობა დაახლოებით 33%-ია. საკვებთან პრეპარატის მიღება არ ახდენს კლინიკურად მნიშვნელოვან ზემოქმედებას მის პლაზმურ კონცენტრაციაზე. TCmax – შიგნით მიღებიდან 1 საათს შეადგენს, ხოლო მისი აქტიური მეტაბოლიტის (EXP-3174) – 3-4 საათი.
ლოზარტანისა და EXP-3174 99%-ზე მეტი უკავშირდება სისხლის პლაზმის ცილებს, ძირითადად, ალბუმინებს. ლოზარტანის განაწილების მოცულობა უდრის 34 ლ-ს, ცუდად აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში. ლოზარტანის მეტაბოლიზმის შემდეგ წარმოიქმნება აქტიური (EXP-3174) მეტაბოლიტი (14%) და არააქტიური, ბუთილის ჯგუფის ჯაჭვის ჰიდროქსილირების გზით წარმოქმნილი ორი ძირითადი მეტაბილიტის ჩათვლით, და ნაკლებად მნიშვნელოვანი მეტაბოლიტი, N-2-ტეტრაზოლ გლუკურონიდი.
ლოზარტანისა და მისი აქტიური მეტაბოლიტის პლაზმური კლირენსი შეადგენს დაახლოები 10 მლ/წმ. (600 მლ/წუთ.) და 0,83 მლ/წმ. (50 მლ/წუთ.) შესაბამისად. ლოზარტანისა და მისი აქტიური მეტაბოლიტის თირკმლისმიერი კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 1,23 მლ/წმ. (74 მლ/წუთ.) და 0,43 მლ/წმ (26 მლ/წუთ.). ლოზარტანისა და მისი აქტიური მეტაბოლიტის ნაწილობრივი გამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 2 საათს და 6-9 საათს, შესაბამისად. ძირითადად გამოიყოფა ნაღველით – 58%, თირკმელებით – 35%.
ჰიდროქლოროთიაზიდი.
გამოყენების შემდეგ, ჰიდროქლოროთიაზიდის შეწოვა შეადგენს 60-80%-ს. სისხლში ჰიდროქლოროთიაზიდის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა გამოყენებიდან 1-5 საათის შემდეგ. სისხლის პლაზმის ცილებთან ჰიდროქლოროთიაზიდის კავშირი შეადგენს – 64%-ს.
ჰიდროქლოროთიაზიდი არ მეტაბოლიზდება და სწრაფად გამოიყოფა თირკმელებით. ნაწილობრივი გამოყოფის პერიოდი შეადგენს 5-15 საათს.

გამოყენების ჩვენება
-არტერიული ჰიპერტენზია (პაციენტები, რომელთათვის ნაჩვენებია კომბინირებული თერაპია).
-გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებათა და სიკვდილიანობის საშიშროების შემცირება არტერიული ჰიპერტენზიისა და მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიის მქონე პაციენტებში.

უკუჩვენება
ჰიპერმგრძნობელობა ლოზარტანის, პრეპარატის სხვა კომპონენტებისა და სულფონამიდების წარმოებულების საშუალებების მიმართ; ანურია, თურკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევები (კრეატინინის კლირენსი 30 მლ/წუთ. ნაკლები), ჰიპერკალიემია, დეჰიდრატაცია (მათ შორის, დიურეზულების მაღალი დოზის გამოყენების ფონზე), ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები, რეფრაქტორული ჰიპოკალიემია, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი, არტერიული ჰიპოტენზია, 18 წლამდე ასაკი (არ არის დადგენილი ეფექტურობა და უსაფრთხოება), ლაქტაზის დეფიციტი, გალაქტოზემია ან გლუკოზის/გალაქტოზის მალაბსორბციის სინდრომი.
სიფრთხილით: სისხლის წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა (ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემიული ალკალოზი, ჰიპომაგნიემია, ჰიპოკალიემია), თირკმელების არტერიების ორმხრივი სტენოზი ან ერთადერთი თირკმლის არტერიის სტენოზი, შაქრიანი დიაბეტი, ჰიპერკალციემია, ჰიპერურიკემია და/ან პოდაგრა, დამძიმებული ალერგიული ანამნეზი (ზოგიერთ პაციენტში წარსულში ანგიონევროზული შეშუპება ვითარდებოდა სხვა საშუალებების, მათ შორის აპფ ინჰიბიტორების გამოყენებისას) და ბრონქული ასთმა, სისხლის სისტემური დაავადებები (მათ შორის, სისტემური წითელი მგლურა), არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატების ერთდროული დანიშვნა, მათ შორის, ციკლოოქსიგენაზა-II (COX-2 ინჰიბიტორები) ინჰიბიტორები.

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი
ორსულობის პერიოდში ლოზარტანის გამოყენების თაობაზე არ არის მოწოდებული მონაცემები. ნაყოფის თირკმლისმიერი პერფუზია, რომელიც დამოკიდებულია რენინ-ანგიოტენზიური სისტემის განვითარებაზე, ფუნქციონირებას იწყებს ორსულობის მესამე ტრიმესტრში. ნაყოფისათვის საშიშროება იზრდება ლოზარტანის მეორე და მესამე ტრიმესტრში გამოყენებისას. ორსულობის დადგენისას ლორისტა® НД გამოყენება წყდება. ლაქტაციის პერიოდში, პრეპარატის დანიშვნის საჭიროების შემთხვევაში, ბავშვის ბუნებრივი კვება წყდება.

გამოყენების წესი და დოზირება
შიგნით მისაღები, პრეპარატის გამოყენება არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე. დასაშვებია ლორისტა НД და სხვა ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების შეთავსება.

არტერიული ჰიპერტენზია
საწყისი და შემანარჩუნებელი დოზა – ლორისტა НД (100/25 მგ) 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ. როგორც წესი, პრეპარატი ინიშნება ლორისტა H ადექვატური თერაპიული ეფექტის არ არსებობისას (50/12,5მგ). მაქსიმალური ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი ვლინდება თერაპიიდან 3 კვირის განმავლობაში. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა – პრეპარატი ლორისტა НД -ის 1 ტაბლეტი.
ცირკულირებული სისხლის შემცირებული მოცულობის მქონე პაციენტებში (მაგალითად, დიურეტიკების დიდი დოზების გამოყენების ფონზე) ჰიპოვოლემიის მქონე პაციენტებში ლოზარტანის რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 25 მგ დღეში ერთხელ. ამასთან დაკავშირებით, ლორისტა НД -ით თერაპიის დაწყება საჭიროა დიურეზულების გამოყენების შეწყვეტისა და ჰიპოვოლემიის კორექციის შემდეგ.
ასაკოვან და თირკმელების ზომიერი უკმარისობის (კრეატინინის კლირენსი 30-50 მლ/წუთ.) მქონე პაციენტებისათვის, მათ შორის დიალიზზე მყოფი პაციენტების ჩათვლით, საწყისი დოზა არ საჭიროებს კორექციას.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებათა და სიკვდილიანობის საშიშროების შემცირება არტერიული ჰიპერტენზიისა და მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიის მქონე პაციენტებში.
ლოზარტანის სტანდარტული საწყისი დოზა შეადგენს 50 მგ დღეში ერთხელ. პაციენტებში, რომლებშიც 50 მგ/დღ. ლოზარტანის გამოყენების ფონზე, შეუძლებელი იყო არტერიული წნევის მიზნობრივი დონის მიღწევა, თერაპიის შერჩევა ხდება ლოზარტანისა და ჰიდროქლოროთიაზიდის დაბალი დოზების (12,5მგ) კომბინაციის გზით, საჭიროების შემთხვევაში კი, ჰიდროქლოროთიაზიდის 12,5 მგ/დღ. დოზასთან ერთად საჭიროა ლოზარტანის 100 მგ-მდე დოზის მომატება, შემდეგ – მთლიანად ლორისტა НД -ის 100/25 მგ 1 ტაბლეტამდე გაზრდა (100 მგ ლოზარტანი და 25 მგ ჰიდროქლოროთიაზიდი დღეში ერთჯერადად).

გვერდითი ეფექტები
სისხლისა და ლიმფური სისტემის მხრივ:
არახშირი: ანემია, შენლეინ-გენოხის პურპურა.
იმუნური სისტემის მხრივ:
იშვიათად: ანაფილაქსიური რეაქციები, ანგიონევროზული შეშუპება (მათ შორის, ხორხისა და ენის შეშუპება, რაც იწვევს სასუნთქი გზების ობსტრუქციას და/ან სახის, ტუჩების, საყლაპავის შეშუპებას).
ცნს და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ:
ხშირი: თავის ტკივილი, სისტემური და არასისტემური თავბრუსხვევა, უძილობა, გადაღლა;
არახშირად: შაკიკი.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ:
ხშირი: ორთოსტატული ჰიპოტენზია (დოზადამოკიდებული), გულისცემის გაძლიერება, ტაქიკარდია;
იშვიათად: ვასკულიტი.
სასუნთქი სისტემის მხრივ:
ხშირად: ხველა, სასუნთქი გზების ზედა ნაწილების ინფექციები, ფარინგიტი, ცხვირის ლორწოვანი გარსის შეშუპება.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:
ხშირად: დიარეა, დისპეპსია, ღებინება, გულისრევა, მუცლის ტკივილი.
ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ:
იშვიათად: ჰეპატიტი, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა.
კანის საფარისა და კანქვეშა ცხიმოვანი უჯრედისის მხრივ:
არახშირად: ჭინჭრის ციება, კანის ქავილი.
საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემისა და შემაერთებელი ქსოვილის მხრივ:
ხშირად: მიალგია, ზურგის ტკივილი;
არახშირად: ართრალგია.
სხვა:
ხშირად: ასთენია, სისუსტე, პერიფერიული შეშუპება, ტკივილი მკერდის არეში.
ლაბორატორიული მონაცემები:
ხშირად: ჰიპერკალციემია, ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის მომატებული კონცენტრაცია (კლინიკურად უმნიშვნელო);
არახშირად: სისხლის პლაზმაში კრეატინინისა და შარდოვანას დონის ზომიერი მატება;
ძალიან იშვიათად: ღვიძლის ფერმენტებისა და ბილირუბინის აქტივობის მატება.

ჭარბი დოზა
ლოზარტანი
სიმპტომები: არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება, პარასიმპათიკური (ვაგუსური) სტიმულაციით განპირობებული ბრადიკარდია.
მკურნალობა: ფორსირებული დიურეზი, სიმპტომატური თერაპია, ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.
ჰიდროქლოროთიაზიდი
სიმპტომები: ყველაზე ხშირად გამოვლენილ სიმპტომებს მიეკუთვნება ელექტროლიტების დეფიციტი (ჰიპოკალიემია, ჰიპოქლორემია, ჰიპონატრიემია) და ზედმეტი დიურეზის შედეგად განვითარებული დეჰიდრატაცია. გულის გლიკოზიდების ერთდროული გამოყენებისას ჰიპოკალიემიამ შეიძლება დაამძიმოს არითმიის მიმდინარეობა.
მკურნალობა: სიმპტომატური.

ზემოქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
ლოზარტანი
კლინიკურ კვლევებში პრეპარატისა და ჰიდროქლოროთიაზიდის, დიგოქსინის, ვარფარინის, ციმეტიდინის, ფენობარბიტალის, კეტოკონაზოლისა და ერითრომიცინის ერთდროული გამოყენებისას არ გამოვლენილა ფარმაკოკინეტიკური ზემოქმედების რაიმე კლინიკურად მნიშვნელოვანი ზემოქმედება. რიფამპიცინი და ფლუკონაზოლი ამცირებს აქტიური მეტაბოლიტის დონეს(მოცემული ზემოქმედება კლინიკურად შესწავლილი არ არის).
ლოზარტანისა და კალიუმის შემნახველი დიურეზულების (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი), კალიუმის შემნახველი დანამატებისა და კალიუმის მარილების ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერკალიემია.
არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატებს, მათ შორის, ციკლოოქსიგენაზა-2-ის სელექტიურ ინჰიბიტორებს შეუძლია შეამციროს დიურეზულებისა და სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებების, მათ შორის, ლოზარტანის, ეფექტი.
თირკმელების ფუნქციის დარღვევების მქონე პაციენტებში, რომლებიც იყენებდნენ არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატებით თერაპიას (მათ შორის, ციკლოოქსიგენაზა-2-ის ინჰიბიტორები), ანგიოტენზინ II-ის რეცეპტორების ანტაგონისტებით თერაპიამ შეიძლება გამოიწვიოს თირკმელების ფუნქციის შემდგომი დამძიმება, მათ შორის, თირკმელების მწვავე უკმარისობა, რომელიც ჩვეულებრივ შექცევადია.
ისევე, როგორც სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებების, ასევე, ლოზარტანის ჰიპოტენზიური ეფექტი, შეიძლება შემცირდეს ინდომეტაცინის გამოყენებისას.
ჰიდროქლოროთიაზიდი
თიაზიდურ დიურეზულებთან ისეთი სამკურნალო საშუალებების გამოყენებამ, როგორიც არის ეთანოლი, ბარბიტურატები და ნარკოტიკული საშუალებები, შეიძლება გამოიწვიოს ორთოსტატული ჰიპოტენზიის განვითარების საშიშროება.
ჰიპოგლიკემიური საშუალებები (შიგნით მისაღები და ინსულინი) – შეიძლება საჭირო გახდეს ჰიპოგლიკემიური საშუალების დოზის კორექცია.
სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებები – ადიტიური ეფექტი.
კოლესტირამინი და კოლესტიპოლი – ანიონური ცვლის ფისის არსებობისას ჰიდროქლოროთიაზიდის შეწოვა ირღვევა.
კორტიკოსტეროიდები, ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონი – ელექტროლიტების დონის გამოხატული შემცირება, ძირითადად ჰიპოკალიემია.
პრესორული ამინები (მაგალითად, ეპინეფრინი, ნორეპინეფრინი) – პრესორული ამინების გამოყენებაზე გამოხატული პასუხის შემცირება.
არამადეპოლარიზებელი ტიპის მოქმედების მიორელაქსანტები (მაგალითად, ტუბოკურარინი) – მიორელაქსანტების ეფექტის გაძლიერება.
ლითიუმი – დიურეზულები ამცირებს ლითიუმის თირკმლისმიერ კლირენსს და ზრდის ლითიუმის ტოქსიური მოქმედების განვითარების საშიშროებას; არ არის რეკომენდებული ერთდროული გამოყენება.
არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატები (მათ შორის, ციკლოოქსიგენაზა-2-ის ინჰიბიტორები) – შეიძლება შეამციროს დიურეზულების დიურეზული, ნატრიურეზული და ჰიპოტენზიური ეფექტი.
კალციუმის მეტაბოლიზმზე ზემოქმედებასთან დაკავშირებით, მათმა გამოყენებამ შეიძლება ცრუ შედეგები გამოავლინოს პარაფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის კვლევის შედეგების მხრივ.

განსაკუთრებული მითითებები
დასაშვებია სხვა ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან ერთდროული დანიშვნა.
ასაკოვანი პაციენტებისათვის არ არის აუცილებელი საწყისი დოზის სპეციალური შერჩევა.
თირკმელების არტერიების ორმხრივი სტენოზისა და ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზის მქონე პაციენტებში, პრეპარატმა შეიძლება გაზარდოს სისხლის პლაზმაში შარდოვანასა და კრეატინინის კონცენტრაცია.
ჰიდროქლოროთიაზიდმა შეიძლება გააძლიეროს არტერიული ჰიპოტენზია და დაარღვიოს წყალ-ელექტროლიტური ბალანსი (ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის შემცირება, ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემიული ალკალოზი, ჰიპომაგნიემია, ჰიპოკალიემია), დაარღვიოს ტოლერანტობა გლუკოზის მიმართ, შეამციროს შარდით გამოყოფილი კალციუმის დონე და გამოიწვიოს სისხლის პლაზმაში კალციუმის კონცენტრაციის გარდამავალი უმნიშვნელო ზრდა, გაზარდოს ქოლესტერინისა და ტრიგლიცერიდების კონცენტრაცია, გამოიწვიოს პოდაგრის და/ან ჰიპერურიკემიის განვითარების პროვოცირება.
ორსულობის II და III ტრიმესტრის დროს, სამკურნალო საშუალებების გამოყენებამ, რომლებიც უშუალოდ ზემოქმედებს რენინ-ანგიოტენზინის სისტემაზე, შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის დაღუპვა.
დაორსულების შემთხვევაში ნაჩვენებია პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტა.
დედის ორგანიზმში თრომბოციტოპენიის, ნაყოფში და ახალშობილში სიყვითლის განვითარების მომატებულ საშიშროებასთან დაკავშირებით, ორსულობის პერიოდში დიურეზულების გამოყენება ჩვეულებრივ არ არის რეკომენდებული.
დიურეზულებით მკურნალობა არ თრგუნავს ორსულთა ტოქსიკოზის განვითარებას.
განსაკუთრებული მითითებები, რომლებიც ეხება დამხმარე ნივთიერებებს:
ლორისტა НД შეიცავს ლაქტოზას, შესაბამისად, არ გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში: ლაქტაზის დეფიციტი, გალაქტოზემია ან გლუკოზის/გალაქტოზის მალაბსორბციის სინდრომი.

სატრანსპორტო საშუალებებისა და სხვა მექანიზმების მართვა
ლორისტა НД გამოყენების პერიოდში პრაქტიკულად ყველა პაციენტმა შეიძლება შეასრულოს მოქმედება, რომელიც მოითხოვს მომატებულ ყურადღებას (მაგალითად, სატრანსპორტო საშუალებების მართვა). ცალკეულ პირებში, თერაპიის დასაწყისში, პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის დაწევა და თავბრუსხვევა, შესაბამისად, ირიბად იმოქმედოს მათ ფსიქოემოციურ მდგომარეობაზე. უსაფრთხოების მიზნით, ისეთი მოქმედების განხორციელებამდე, რომელიც თხოულობს მომატებულ ყურადღებას, პაციენტმა თავდაპირველად უნდა შეაფასოს საკუთარი რეაქცია ჩატარებულ მკურნალობაზე.

გამოშვების ფორმა
შემოგარსული ტაბლეტები, 100 მგ + 25 მგ.
ბლისტერში – 7, 10 და 14 ტაბლეტი.
2, 4, 8, 12 ან 14 ბლისტერი (ბლისტერში – 7 ტაბლეტი) გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.
3, 6 ან 9 ბლისტერი (ბლისტერში – 10 ტაბლეტი) გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.
1, 2, 4, 6 ან 7 ბლისტერი (ბლისტერში – 14 ტაბლეტი) გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.
შენახვის პირობები: სია ბ.
პრეპარატი ინახება მშრალ ადგილას, ტემპერატურა 30 0ჩ -მდე.
პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა
2 წელი.
არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის წესი
რეცეპტით

მწარმოებელი
კრკა, დ.დ., ნოვო მესტო, შმარეშკა ცესტა 6, 8501 ნოვო მესტო, სლოვენია

ყველა საკითხთან დაკავშირება ხდება რფ-ში წარმომადგენლის მისამართზე:
123022, მოსკოვი, ქ. მე-2 ზვენიგოროდსკაია, სახ. 13, შენ. 41
ტელ.: (495) 739-66-00; ფაქსი: (495) 739-66-01

რუსეთის საწარმოში შეფუთვაზე ხდება მითითება:
შპს ,,კრკა-რუს’’ 143500, რუსეთი, მოსკოვის ოლქი, ქ. ისტრა, ქ. მოსკოვსკაია, ს. 50
ტელ.: (495) 994-70-70; ფაქსი: (495) 994-70-78

მაგნეროტი 500მგ #50ტ

საერთაშორისო დასახელება – magnium orotat dihydrat

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – ელექტროლიტურ ცვლაზე მოქმედი საშუალებები; ორგანიზმში მაგნიუმის შემავსებელი პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
500 მგ ტაბლეტი #20
500 მგ ტაბლეტი #50

1 ტაბლეტი შეიცავს:
აქტიური მოქმედი ნივთიერება: მაგნიუმის ოროტატის დიჰიდრატი 500 მგ (მაგნიუმი-32.8 მგ),
დამხმარე ნივთიერებები: აეროსილი, ნატრიუმის კარმელოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, სახამებელი, პოვიდონ K 30, ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ნატრიუმის ციკლომატი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი.
აღწერა:
თეთრი ფერის ტაბლეტები, ცალ მხარეზე ნაზოლითა და ჭდით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
მაგნიუმის პრეპარატი. მაგნიუმი წარმოადგენს უმნიშვნელოვანეს მიკროელემენტს. აუცლიებელია მრავალი ენერგეტიკული პროცესისათვის, მონაწილეობს ცილების, ცხიმების, ნახშირწყლებისა და ნუკლეინის მჟავების ცვლის პროცესებში. მაგნიუმი მონაწილეობს ნერვულ-კუნთოვანი აგზნებადობის პროცესებში, ნერვულ-კუნთოვანი გამტარობის დაქვეითებით. განსაკუთრებით საინტერესოა მაგნიუმი, როგორც ბუნებრივი კალციუმის ფიზიოლოგიური ანტაგონისტი. მაგნიუმი აკონტროლებს მიოკარდიუმის უჯრედების ნორმალურ ფუნქციონირებას; მონაწილეობს მიოკარდიუმის კუმშვადობის ფუნქციაში. სტრესულ სიტუაციაში თავისუფალი იონიზირებული მაგნიუმი მოჭარბებული რაოდენობით გამოიყოფა, აქედან გამომდინარე მაგნიუმის დამატებითი რაოდენობა ხელს უწყობს სტრესისადმი რეზისტენტობის მომატებას.
მაგნეროტის შემადგენლობაში შედის ოროტის მჟავა, რომელიც ხელს უწყობს უჯრედების ზრდას, მონაწილეობს ნივთიერებათა ცვლის პროცესებში. გარდა ამისა, ოროტის მჟავა აუცილებელია უჯრედის ატფ-ში მაგნიუმის ფიქსაციისათვის და მისი მოქმედების გამოვლენისათვის.

ჩვენებები
გამოიყენება კომპლექსური მკურნალობისას მიოკარდიუმის ინფარქტის, გულის ქრონიკული უკმარისობის, მაგნიუმის დეფიციტით გამოწვეული არითმიის, სპასტიური მდგომარეობის (მათ შორის ანგიოსპაზმის), ათეროსკლეროზის, დისლიპიდემიის პროფილაქტიკისათვის.

მიღების წესები და დოზები
ტაბლეტები მიიღება შიგნით, მცირე რაოდენობის სითხესთან ერთდ.
ინიშნება 2 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში 7 დღის განმავლობაში; შემდეგ – 1 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში ყოველდღიურად. კურსის ხანგრძლივობაა არა ნაკლებ 4-6 კვირა. განმეორებითი კურსის ჩატარება დასაშვებია ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ. კანჭის ტყუპი კუნთის კრუნჩხვების დროს რეკომენდებულია საღამოს 2-3 ტაბლეტი.

გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის სისტემა: კუჭ-ნაწლავის აშლილობა და დიარეა (მაღალი დოზების მიღებისას), რაც ჩვეულებრივ გაივლის თავისით პრეპარატის დოზის შემცირებით; ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენება
პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, შარდკენჭოვანი დაავადება, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ასციტით მიმდინარე ღვიძლის ციროზი, 18 წლამდე ასაკი (არ არის დადგენილი ეფექტურობა და უსაფრთხოება).

ორსულობა და ლაქტაცია
შესაძლებელია პრეპარატის დანიშნულებისამებრ მიღება ფეხმძიმობისა და ლაქტაციის პერიოდში, ვინაიდან ამ პერიოდში მნიშვნელოვნად იზრდება მაგნიუმზე მოთხოვნილება. მაგნიუმის არაბალანსირებულმა შემცველობამ შეიძლება გამოიწვიოს სერიოზული გართულებები, მათ შორის ფეხმძიმობის შეწყვეტაც.

განსაკუთრებული მითითებები
მაგნეროტის მიღება დასაშვებია ხანგრძლივად. უნდა იქნეს გათვალისწინებული, რომ ორგანიზმში მაგნიუმის დეფიციტი შესაძლოა გამოწვეული იყოს კუჭ-ნაწლავის სიტემის დაავადებებით; მაგნიუმის დაბალი შემცველობის საკვების მიღებით; ქრონიკული ალკოჰოლიზმით (თირკმლის სადინრებში მაგნიუმის რეზორბციის შემცირების და ორგანიზმიდან მაგნიუმის გამოყოფის გაძლიერების გამო); ზოგიერთი სამკურნალო საშუალების მიღებით (პერორული კონტრაცეპტივები, დიურეტიკები, მიორელაქსანტები, გლუკოკორტიკოსტეროიდები, ინსულინი); მაგნიუმზე მომატებული მოთხოვნის მდგომარეობები (ჰიპოდინამია, სტრესი, ფეხმძიმობა).

ჭარბი დოზირება
შესაძლებელია აღწერილი გვერდითი მოვლენების გაძლიერება.
მკურნალობა სიმპტომატურია.

შენახვის პირობები და ვადები
არა უმეტეს + 25ºC ტემპერატურაზე.
შეინახეთ ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე.
ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.
არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
ვიორვაგ ფარმა გმბხ და კო. კგ
გერმანია

გინოტრანი #14ტ.ვაგინალური

გინოტრანი ვაგ. სანთლები
GYNOTRAN

შემადგენლობა:
ერთი სანთელი შეიცავს 500 მგ. მეტრონიდაზოლს და 100მგ. მიკონაზოლის ნიტრატს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
გინოტრანის ვაგინალურ სანთელს, მასში მეტრონიდაზოლის შემცველობის გამო, გამოხატული აქვს ანტიბაქტერიული და ანტიპროტოზოული მოქმედება, ხოლო მიკონაზოლ ნიტრატის არსებობაც, ანიჭებს მას ანტიფუნგალურ ეფექტს.
მეტრონიდაზოლს ახასიათებს ბაქტერიციდული მოქმედება ანაერობულ ბაქტერიებზე, რომლებიც იწვევენ ვაგინიტების განვითარებას, პირველ რიგში Gardnerella vaginalis-ზე და Trichomonas vaginalis-ზე. პრეპარატებზე ჩატარებულმა გამოკვლევებმა აჩვენეს მაღალი ეფექტურობა მისი ვაგინალური ფორმების გამოყენების დროს.
მიკონაზოლ ნიტრატი ფართო სპექტრის ანტიფუნგალური მოქმედების პრეპარატია, იმიდაზოლის წარმოებული, შეიძლება გამოყენებულ იქნას ადგილობრივად (ვაგინალურად), ეფექტურია მრავალი სახის პათოგენური სოკოების მიმართ, პირველ რიგში Candida albicas-ის მიმართ, აგრეთვე ზოგიერთი გრამდადებითი ბაქტერიების მიმართ.
მეტრონიდაზოლი თავის ეფექტს განახორციელებს მიკროორგანიზმის უჯრედზე შუალედური პროდუქტების (ჰიდროქსილური მეტაბოლიტების) ტოქსიური გავლენით.
მიკონაზოლი კი მიკოზური უჯრედების მემბრანის განვლადობის ცვლილებით და უჯრედის გლუკოზისადმი მოთხოვნილების ინჰიბირებით.

ფარმაკოკინეტიკა:
მეტრონიდაზოლის ვაგინალური გზით გამოყენების შემთხვევაში სისხლის პლაზმაში მისი კონცეტრაცია შეადგენს 2-12% ორალური ერთჯერადი დოზით მიღებული 500მგ. მეტრონიდაზოლის კონცეტრაციიდან. ეს მონაცემები თამაშობენ მნოშვნელოვან როლს პრეპარატის ვაგინალური ხმარების დროს მეტრონიდაზოლის სისტემური მოქმედების მინიმალიზაციაში.
ვაგინალური გზით მიკონაზოლ ნიტრატის გამოყენებისას, ძალიან მცირე კონცენტრაცია შეიწოვება (დოზის 1,4%)
გინოტრანის ვაგინალურ სანთლებზე ჩატარებულმა გამოკვლევებმა აჩვენა, რომ სისხლის პლაზმა არ შეიცავს მიკონაზოლს, ხოლო მეტრონიდაზოლი წარმოდგენილია 1,6-7,2მკგრმლ-ით. (მეტრონიდაზოლის დონე ორალური გზით სტანდარტული დოზით—200მგ-ის მიღებისას შეადგენს 5მკგმლ)
მეტრონიდაზოლი მეტაბოლიზირდება ღვიძლში, ნახევრად დაშლის პერიოდი შეადგენს 6-11 სთ-ს. შეწოვილი დოზის 20% შეუცვლელი სახით გამოიყოფა შარდთან ერთად. 5 დღის მანძილზე 75%-გამოიყოფა შარდთან, ხოლო 15-% ფეკალურ მასებთან ერთად.

ჩვენება:
გამოიყენება ვაგინალური კანდიდოზის, ბაქტერიული ვაგინიტის (არასპეციფიური ვაგინიტი), ტრიხომონიაზისა და მიკს-ინფექციების ადგილობრივად სამკურნალოდ.

უკუჩვენება:
არ გამოიყენება გინოტრანის შემადგენლობაში შემავალი ნივთიერებებისა და მათი წარმოებულების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის შემთხვევაში, ორსულობის პირველ ტრიმესტრში, პორფირიის, ეპილეფსიის და ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევების დროს.

რეკომენდაციები, სიფრთხილე:
ორსულობის პირველი ტრიმესტრის შემდეგ, მკურნალობის მწვავე აუცილებლობის შემთხვევაში გინოტრანის ვაგინალური სანთელი ინიშნება ექიმის კონტროლის ქვეშ. მეძუძურმა ქალებმა მკურნალობის დროს უნდა შეწყვიტონ დედის რძის მიცემა ბავშვებისათვის, მეტრონიდაზოლის რძეში გადასვლის გამო. ძუძუთი კვება აღდგება მკურნალობის დასრულებიდან 24-48 სთ.-ში. გარკვეული რეაქციების აღმოცენების შესაძლებლობის გამო, რომელიც მსგავსია დისულფირამის გამოყენების შედეგად მიღებული რეაქციების, მკურნალობის პირველ 2 დღეს ალკოჰოლის მიღება არ შეიძლება.
ვაგინალური სანთლები არ ინიშნება კონტრაცეპტიულ დიაფრაგმასთან და პრეზერვატივებთან ერთდროულად, ამ უკანასკნელთა რეზინის დაზიანების გამო.
გინოტრანის სანთლით ტრიხომონადული ვაგინიტის მკურნალობის დროს, პარალელურად მკურნალობა უნდა ჩაუტარდეს სქესობრივ პარტნიორს.

გვერდითი მოვლენები, ადვერსიული მოქმედება.
გინოტრანის ვაგინალური სანთლების გამოყენებას შეიძლება თან ახლდეს ადგილობრივი და სისტემური გვერდითი რეაქციები, რაც დაკავშირებულია პრეპარეტში შემავალი მეტრონიდაზოლის და მიკონაზოლ ნიტრატის მოქმედებასთან.
ვაგინალური გზით მიკონაზოლ ნიტრატის გამოყენებამ, ისევე როგორც, იმიდაზოლის წარმოებული სხვა ანტიფუნგალური პრეპარატების ხმარებამ, 2-6% -ში შეიძლება გამოიწვიოს ვაგინალური ირიტაციის განვითარება (წვა, ქავილი), იშვიათად—თავის ტკივილი, ტკივილი მუცლის არეში, გამონაყარი კანზე. საშოს ლორწოვანის ანთების და ვაგინიტის გამო ვაგინალური ირიტაციის ნიშნები შეიძლება გამოვლინდეს მკურნალობის დაწყებიდან პირველ ან მესამე დღეს. თუ ირიტაციის ნიშნები სუსტადაა გამოხატული მკურნალობა გრძელდება, სიმპტომები თანდათან შემცირდება და შემდეგ გაივლის. ხოლო თუ გართულება სერიოზულ სახეს ატარებს მკურნალობა წყდება.
იმის გამო, რომ გინოტრანის შემადგენლობაში შემავალი მეტრონიდაზოლის დონე ვაგინალური გამოყენების დროს დაბალია(2-12%) ამ უკანასკნელის ორალური გზით მიღებულ კონცეტრაციასთან შედარებით, სისტემური გვერდითი მოვლენების განვითარების შესაძლებლობა ნაკლებია.
მეტრონიდაზოლის ორალური გზით მიღების შემდეგ ვითარდება შემდეგი გვერდითი მოვლენები: იშვიათად—ჰიპერსენსიბილიზაცია, ლეიკოპენია, ატაქსია. პრეპარეტის მაღალი დოზებით ხანგძლივი გამოყენების შემთხვევაში-პერიფერიული ნეიროპათია, კონვულსიები, იშვიათად დიარეა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, მადის არარსებობა, გულისრევა, პირღებინება, ტკივილები ან სპაზმები მუცლის არეში, იშვიათად—გემოვნების შეცვლა, პირის სიმშრალე, შეკრულობა, საერთო სისუსტე.
გინოტრანის ვაგინალური გამოყენებისას მეტრონიდაზოლის სისხლის პლაზმაში დაბალი შემცველობის გამო აღნოშნული მოვლენები იშვიათად გვხვდება. მიკონაზოლ ნიტრატი ხელს უშლის ვაგინალური კანდიდოზის განვითარებას მეტრონიდაზოლის მკურნალობის დროს.
სხვა მოვლენების განვითარების შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს!

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება:
ალკოჰოლი: ალკოჰოლის აუტანლობა
ორალური ანტიკოაგულანტები: ანტიკოაგულანტების მოქმედების გაძლიერება
ფენითოინი: სისხლის პლაზმაში ფენითოინის დონის მომატება, მეტრონიდაზოლის დაკლება.
დისულფირამი: ეფექტები ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრიდან
ციმეტიდინი: სისხლში მეტრონიდაზოლის დონის მატება, ნევროლოგიური გვერდითი მოვლენების მომატების რისკი.
ლითიუმი: ლითიუმის ტოქსიურობის მომატება
ასტემიზოლი და ტერფენადინი: სისხლის პლაზმაში მათი კონცეტრაციის მომატება.
მეტრონიდაზოლით მკურნალობის დროს შეიძლება აღინიშნებოდეს ურთიერთქმედება ღვიძლის ფერმენტების, გლუკოზის, ტეოფილინის და პროკაინამიდის დონეებს შორის.

გამოყენების მეთოდი და დოზირება:
არ გამოიყენება ექიმის დანიშნულების გარეშე. მკურნალობის დასაწყისში ინიშნება ერთი ვაგინალური სანთელი ყოველ საღამოს 14 დღის განმავლობაში ან 7 დღის განმავლობაში დღეში 2 სანთელი, დილას და საღამოს.
რეციდივის შემთხვევაში, განმეორებითი მკურნალობის დროს 14 დღის განმავლობაში ინიშნება გინოტრანის 2 ვაგინალური სანთელი ასევე დილას და საღამოს.
გინოტრანის ვაგინალური სანთელი შეიყვანება მწოლიარე მდგომარეობაში საშოს სიღრმეში სათითურის მეშვეობით, რომელიც მოყვება კოლოფს.
მოხუცები: 65 წლის ზევით ინიშნება დიდების დოზა
ბავშვები: ბავშვებში არ ინიშნება
ქალიშვილებში არ გამოიყენება
არ მიიღება ორალური გზით.

დოზის გადაჭარბება და მკურნალობა:
გინოტრანის per os შემთხვევით მიღების შემთხვევაში აუცილებელია ხელოვნური ღებინების გამოწვევა და კუჭის გამორეცხვა. ანტიდოტი არ არსებობს, ინიშნება სიმპტომური თერაპია.

შენახვის პირობები:
ინახება ოთახის ტემპერატურაზე არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე
მაცივარში მისი შენახვა არ შეიძლება.

გამოშვების ფორმა: კოლოფშია 14 ვაგინალური სანთელი 14 ცალ სათითურთან ერთად.

ლიცენზიის მფლობელი და წარმოების ადგილი:
ემბილი/თურქეთი

ლორისტა H 50მგ/12.5მგ #28ტ

~~9.45 ლარი~~
8.88 ლარი

ქვეყანა: სლოვენია

მწარმოებელი: კა_ერ_კა სლოვენია

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

მაგნეროტი 500მგ #20ტ

საერთაშორისო დასახელება – magnium orotat dihydrat

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
500 მგ ტაბლეტი #20
500 მგ ტაბლეტი #50

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
ვიორვაგ ფარმა გმბხ და კო. კგ
გერმანია

გინოტრან-ფორტე L #7ვაგ.სუპოზ

საერთაშორისო დასახელება – metronidazole

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – პროტოზოას, მიკრობების და სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებები ადგილობრივი გამოყენებისათვის
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
750მგ 7ც სანთელი

ყოველი სანთელი შეიცავს 750მგ. მეტრონიდაზოლს, 200მგ. მიკონაზოლის ნიტრატეს და 100მგ. ლიდოკაინს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
გინოტრან ფორტე L-ის ვაგინალური სანთლები შეიცავენ მიკონაზოლის ნიტრატს-ანტიფუნგალური, მეტრონიდაზოლს- ანტიბაქტერიული და ანტიტრიქომონადული მოქმედებისთვის და ლიდოკაინს ადგილობრივი ანესთეზიისთვის მიკონაზოლის ნიტრატი იმიდაზოლის ჯგუფის სინთეზური პრეპარატია, რომელსაც აქვს ანტიფუნგალური მოქმედების ფართო სპექტრი, ეფექტურია სოკოს პათოგენური გამომწვევების მიმართ – Candida albicans – ის, გრამ (+) ბაქტერიების ჩათვლით. მოქმედების ეფექტურობა გაპირობებულია ციტოპლაზმურ მემბრანაში ერგოსტეროლის სინთეზის ინჰიბირებით.
მეტრონიდაზოლი 5-ნიტროიმიდაზოლის ჯგუფის ანტიბაქტერიული და ანტიპროტოზოული მოქმედების პრეპარატია. იგი ეფექტურია ანაერობული ბაქტერიების მიმართ Gardnerella vaginalis, Trichomonas vaginalis და ანაერობული სტრეპტოკოკების მიმართ.
მეტრონიდაზოლი და მიკონაზოლი არ წარმოადგენენ არც სინერგისტებს და არც ანტაგონისტებს.
ლიდოკაინი ადგილობრივი საანესთეზიო პრეპარატია, რომელიც თრგუნავს ტკივილის შეგრძნებას
ფარმაკოკინეტიკა
მიკონაზოლის ნიტრატი: ინტრავაგინალური შეყვანისას მისი მხოლოდ უმნიშვნელო ნაწილი შეიწოვება (1.4% მიღებული დოზიდან). პრეპარატის მიღებიდან მესამე დღეს სისხლში მიკონაზოლის ნიტრატი არ ვლინდება.
მეტრონიდაზოლი: ინტრავაგინალური მოხმარებისას მეტრონიდაზოლის ბიოშეღწევადობა per os მიღებული მეტრონიდაზოლის დოზის 20%-ს შეადგენს. სისხლის ანალიზში გინოტრან ფორტე L -ის მიღებიდან მესამე დღეს მეტრონიდაზოლის დონე აღწევს 1.1-5.0 გ/მლ. ნივთიერება მეტაბოლიზდება ღვიძლში ორი ძირითადი მეტაბოლიტის სახით-ჰიდროქსილურ მეტაბოლიტად და აცეტილის მჟავის მეტაბოლიტად. ჰიდროქსილური მეტაბოლიტის 30 % გააჩნია მეტრონიდაზოლის აქტივობიდან მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი არის 6-11 საათია. per os ან ი/ვ-ად მიღებული მეტრონიდაზოლის 60-80% გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით შარდთან ერთად, ასევე უცვლელი სახით – მიღებული დოზის 20%.
ლიდოკაინი: ლიდოკაინის ეფექტი ვლინდება მიღებიდან 3-5 წუთის შემდეგ. ლიდოკაინი აბსორბირდება დაზიანებული კანიდან და ლორწოვანიდან, მეტაბოლიზდება ღვიძლში. გამოიყოფა საშარდე სისტემით როგორც მეტაბოლიტების ასევე შეუცვლელი სახით (10% მიღებული დოზიდან). პრეპარატის მიღებიდან მესამე დღეს აბსორბირებულია ლიდოკაინის უმნიშვნელო კონცენტრაცია 0.04-1უგ/მლ.

ჩვენებები
გამოიყენება C. Albicans – ით გამოწვეული ვაგინალური კანდიდოზის, Gardnerella vaginalis – ით და ანაერობული ბაქტერიებით გამოწვეული ბაქტერიული ვაგინოზის, Trichomonas vaginalis – ით გამოწვეული ტრიქომონადული ვაგინიტის და აგრეთვე შერეული ინფექციების დროს.

მიღების წესები და დოზები
ექიმის რეკომენდაციის გარეშე არ გამოიყენება.
თუ ექიმის მიერ გამოყენების სხვა მეთოდი არაა გათვალისწინებული, ერთი ვაგინალური სანთელი გამოიყენება ერთხელ დღე-ღამეში, ძილის წინ, 7 დღის განმავლობაში.
რეციდივისა და მკურნალობის მიმართ რეზისტენტობის გამოვლენის შემთხვევაში გამოიყენება 1 სანთელი ღამით, 14 დღის განმავლობაში.
ვაგინალური სანთლები უნდა იყოს მოთავსებული ღრმად საშოში შეფუთვაში არსებული ერთჯერადი სათითურების მეშვეობით.
ხანდაზმულთათვის (65 წლის ასაკის ზევით): იგივე რეკომენდაციებია, რაც ახალგაზრდებისთვის.
ბავშვები: ბავშვებში არ ინიშნება
არაა რეკომენდებული ქალიშვილებისთვის.
არ შეიძლება მათი დალევა ან სხვა გზით გამოყენება.

გვერდითი მოვლენები
იშვიათ შემთხვევაში ვლინდება მგრძნობელობის მომატების სიმპტომები-წვა, ქავილი, საშოს გაღიზიანება, თავის ტკივილი, ტკივილი მუცლის არეში, იშვიათად კანის გამონაყარი. სისტემური გვერდითი მოვლენები მეტრონიდაზოლის ინტრავაგინალური გამოყენებისას უმნიშვნელოა, რადგან ამ შემთხვევაში მეტრონიდაზოლის კონცენტრაცია ძალიან დაბალია სისტემურ გამოყენებასთან შედარებით (2-12%).
მიკონაზოლის ნიტრატმა, ისევე როგორც სხვა ანტიფუნგალურმა იმიდაზოლის წარმოებულმა ვაგინალურმა სანთლებმა მათი გამოყენებისას, 2-6% შემთხვევაში, შეიძლება გამოიწვიონ ვაგინალური ირიტაცია (წვა, ქავილი). სერიოზული ირიტაციის შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს. მეტრონიდაზოლის სისტემური გამოყენებისთვის დამახასიათებელია გვერდითი ეფექტები: ჰიპერსენსიბილიზაცია, ლეიკოპენია, ატაქსია, ფსიქიური მდგომარეობის შეცვლა, დიარეა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, უმადობა, გულისრევის შეგრძნება, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, გემოვნების გაუკუღმართება, ყაბზობა, პირის სიმშრალე და ლითონის გემო პირში, დაღლილობის შეგრძნება იშვიათად გვხვდება. ხანგრძლივი მოხმარებისას იშვიათად პერიფერიული ნეიროპათია და კრუნჩხვა. თუმცა მეტრონიდაზოლის მცირე დოზის გამო აღნიშნული გვერდითი მოვლენები იშვიათია.
გვერდითი ეფექტების გამოვლენისას მიმართეთ ექიმს!

უკუჩვენება
პრეპარატი არ გამოიყენება მასში შემავალი ნივთიერებებისა და მისი წარმოებულების მიმართ ორგანიზმის მომატებული მგრძნობელობისას, ორსულობის I სამ თვეს, პორფირიის, ეპილეფსიის და ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევების დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია
მეტრონიდაზოლისა და ლიდოკაინის ორსულობის პერიოდში გამოყენების რისკის კატეგორიაა-B, მიკონაზოლის ნიტრატისთვის-C.
გინოტრან ფორტე L-ის ვაგინალური სანთლები გამოიყენება მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში ორსულობის II ტრიმესტრიდან ექიმის კონტროლის ქვეშ. იქიდან გამომდინარე , რომ მეტრონიდაზოლი აღწევს დედის რძეში, მკურნალობის დროს ძუძუთი კვება შეწყვეტილ უნდა იქნეს. მკურნალობის დამთავრებიდან 24-48 საათში შეიძლება ძუძუთი კვება შეიძლება აღდგეს.
არ არსებობს ინფორმაცია დედის რძეში ლიდოკაინის შეღწევის შესახებ, ამიტომ მეძუძური ქალებისთვის ამ პრეპარატის გამოყენება არაა რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები
დისულფირამის მსგავსი რეაქციების განვითარების საშიშროების გამო, მკურნალობის პროცესში და მკურნალობის დამთავრებიდან 2 დღის განმავლობაში არ შეიძლება ალკოჰოლური სასმელის მიღება.
პრეპარატის ხანგრძლივი მიღება შეიძლება გახდეს პერიფერიული ნეიროპათიისა და კრუნჩხვითი მდგომარეობების ჩამოყალიბების მიზეზი. სანთლები არ უნდა იქნეს გამოყენებული კონტრაცეფციისთვის არსებული დიაფრაგმისა და პრეზერვატივის თანხლებით, პრეპარატი შეიძლება გახდეს რეზინის დაზიანების მიზეზი.
ტრიქომონადული ვაგინიტის მკურნალობისას აუცილებელია მოხდეს სქესობრივი პარტნიორის მკურნალობაც.
არსებობს მონაცემები თირკმელების უკმარისობის დროს მეტრონიდაზოლის დოზების შემცირების შესახებ. ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევების დროს მეტრონიდაზოლის კლირენსი გართულებულია. სიფრთხილეა საჭირო პრეპარატის მიღებისას ჰეპატური ენცეფალოპათიით დაავადებულთათვის, რადგან სისხლში მეტრონიდაზოლის კონცენტრაციის მატება იწვევს დაავადების სიმპტომების გაძლიერებას. სადღეღამისო დოზა ასეთ პაციენტებში მცირდება 1/3-მდე.
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში ლიდოკაინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეიძლება გახანგრძლივდეს 2-ჯერ.თირკმლის ფუნქციის დარღვევა თავის მხრივ არ მოქმედებს ლიდოკაინის ფარმაკოკინეტიკაზე, თუმცა შეიძლება გაიზარდოს მეტაბოლიტების დაგროვება.

ჭარბი დოზირება
პრეპარატის ჭარბი რაოდენობით მიღების შემთხვევაში, საჭიროა კუჭის ამორეცხვა. პრეპარატს არ გააჩნია ანტიდოტი. ინიშნება სიმპტომატური თერაპია. ავადმყოფებში, რომელთაც მიღებული აქვთ 12 გ მეტრონიდაზოლი, შეიძლება მდგომარეობის გაუმჯობესების მიღწევა. მეტრონიდაზოლის დოზის გადაჭარბებისას შეიძლება გამოვლინდეს: ატაქსია, ფსიქიური მდგომარეობის შეცვლა, დიარეა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, უმადობა, გულისრევის შეგრძნება, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, გემოვნების გაუკუღმართება, ყაბზობა, პირის სიმშრალე და ლითონის გემო პირში, შარდის გამუქება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
მეტრონიდაზოლის ქვემოთჩამოთვლილ ნივთიერებებთან ერთად გამოყენება:
ალკოჰოლი: ალკოჰოლის აუტანლობა.
ორალური ანტიკოაგულანტები: აძლიერებს ანტიკოაგულანტების მოქმედებას.
ფენიტოინი: ფენიტოინის შემცველობა სისხლში იზრდება, ხოლო მეტრონიდაზოლისა-მცირდება.
ფენობარბიტალი: მეტრონიდაზოლის შემცველობის შემცირება სისხლში.
დისულფირამი: ფსიქოტონური რეაქციები (ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედების ეფექტი).
ციმეტიდინი: მეტრონიდაზოლის შემცველობის გაზრდა სისხლში ნევროლოგიური გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკი.
ლითიუმი: ლითიუმის ტოქსიკურობის მომატება.
ასთემიზოლი და ტერფენადინი: მიკონაზოლი და მეტრონიდაზოლი აინჰიბირებენ ამ პრეპარატების მეტაბოლიზმსდა ზრდიან შესაბამისად სისხლში მათ კონცენტრაციას.
მკურნალობის პროცესში მეტრონიდაზოლის გავლენა სისხლში ღვიძლის ფერმენტების, გლუკოზის, თეოფილინისა და პროკაინამიდის დონის მატებაზე.

შენახვის პირობები და ვადები
შეინახეთ ოთახის ტემპერატურაზე 25ºC ქვემოთ
არ გამოიყენოთ წამლის შენახვის ვადის გასვლის შემდგომ(მითითებულია კოლოფზე).
შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას
შენახვის ვადა: 2 წელი

აფთიაქში გაცემის წესი
იყიდება ექიმის რეცეპტით!

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა:
EMBİL İLAÇ SANAYİİ LTD.ŞT
თურქეთი

ლორისტა H 100მგ/12.5მგ #28ტ

~~32.00 ლარი~~
30.08 ლარი

ქვეყანა: სლოვენია

მწარმოებელი: კა_ერ_კა სლოვენია

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

მაგნეო 250მგ/250მგ #50ტ

მაგნეო

(მაგნიუმის ჰიდროასპარაგინატი +კალიუმის ჰიდროასპარაგინატი)

(17 მგ მაგნიუმის იონები+54 მგ კალიუმის იონები), ტაბლეტები

შემადგენლობა:

ერთი ტაბლეტი შეიცავს:

250 მგ მაგნიუმის ჰიდროასპარაგინატს (რომელიც შეესაბამება 17 მგ კალიუმის იონებს)

250 მგ კალიუმის ჰიდროასპარაგინატს (რომელიც შეესაბამება 54 მგ კალიუმის იონებს)

ასევე დამხმარე ნივთიერებებს:

კარტოფილის სახამებელი, უწყლო კოლოიდური სილიციუმი, პოლივინილის სპირტი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი.

პრეპარატის რაოდენობა შეფუთვაში:

50 ტაბლეტი

1. რას წარმოადგენს პრეპარატი მაგნეო და რა მიზნით გამოიყენება

მაგნეო პრეპარატია, რომელიც შეიცავს მაგნიუმის და კალიუმის ელემენტებს ასპარაგინის მჟავას მარილების სახით. ისინი შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაგნიუმი, კალიუმი და ასპარაგინის მჟავა მონაწილეობენ მეტაბოლურ პროცესებში, იონური წონასწორობის, ნერვული და ნერვ-კუნთოვანი გამტარებლობის შენარჩუნებაში.

მაგნეო გამოიყენება კალიუმის, მაგნიუმის და ასპარაგინატის დეფიციტის პროფილაქტიკისა და შევსებისათვის.

მაგნიუმი:

მაგნიუმის ყველაზე დიდ რაოდენობას შეიცავს ქსოვილები ყველაზე გაძლიერებული მეტაბოლური პროცესებით: თავის ტვინი, გულის კუნთები და ღვიძლი. მაგნიუმი კალციუმის იონებთან ერთად ქმნის ძვლოვანი ქსოვილის სტრუქტურას.

მაგნიუმის სწორი რაოდენობა მოქმედებს:

• აგზნებადობის დაქვეითებაზე,

• აადვილებს ყურადღების კონცენტრაციას და დაძინების პროცესს

• აქვეითებს აღქმას სტრესისა და კუნთების მუშაობის დარღვევისას, რაც გამოიხატება მათი კანკალით, კრუნჩხვით და უნებლიე მოძრაობებით.

• აქვეითებს კორონარული დაავადებების, მიოკარდიუმის ინფარქტისა და გულის რითმის დარღვევის რისკს.

მაგნიუმის დეფიციტი აძლიერებს კორონარული დაავადებების, მიოკარდიუმის ინფარქტისა და გულის რითმის დარღვევის რისკს.

კალიუმი:

კალიუმის იონების კონცენტრაცია ადამიანის ორგანიზმის უჯრედებში 15-ჯერ მეტია, ვიდრე მისი კონცენტრაცია უჯრედგარე სითხეში. კალიუმის ცვლის მოშლის (გამოწვეული მაგ. კალიუმის დეფიციტით) დარღვევა სერიოზული საფრთხეა შემდეგი სისტემების სწორი მუშაობისათვის:

• ნერვული სისტემა, ნერვული და ნერვ-კუნთოვანი გამტარებლობის დარღვევის თვალსაზრისით (მოძრაობა, გულის მუშაობა, სხვა შინაგანი ორგანოების მუშაობა)

• სხვადასხვა ნივთიერებების ორგანიზმის ქსოვილების უჯრედებიდან და უჯრედებში ტრანსპორტირების დარღვევა (კვება, სუნთქვა, გამოყოფა)

• სისხლის მიმოქცევის და გამომყოფი სისტემის წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის შენარჩუნების თვალსაზრისით (სისხლის პერიფერიული წნევის და მჟავიანობის ზღვრების დაცვა)

ასპარაგინის მჟავა წარმოადგენს ნეიროტრანსმიტერს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში. ასტიმულირებს ორგანიზმის აქტიურობას, არეგულირებს რა უჯრედებში კალიუმის, ნატრიუმის და კალციუმის კონცენტრაციას.

2. პრეპარატ მაგნეოს გამოყენება

არ შეიძლება მაგნეოს მიღება:

• პრეპარატის შემადგენელი ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერებისადმი აუტანლობის დროს;

• თირკმელების ან თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობისას, ჰიპერკალიემიის(სისხლის შრატში კალიუმის მომატებული კონცენტრაცია), ჰიპერმაგნიემიის (სისხლის შრატში მაგნიუმის მომატებული კონცენტრაცია), წინაგულ-პარკუჭოვანი ბლოკადის, მიასთენიის, მნიშვნელოვანი არტერიული ჰიპერტონიისას.

არ შეიძლება გამოყენება ფოსფატებთან, რკინის ნაერთებთან, კალციუმის მაღალ დოზებთან, ფტორქინოლინებთან, ტეტრაციკლინებთან ერთდროულად(ამ პრეპარატების მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 3 საათს).

შედარებით უკუჩვენებად ითვლება უკვე არსებული სიმსივნური პროცესი.

უსაფრთხოების განსაკუთრებული ზომების დაცვა პრეპარატ მაგნეოს მიღებისას:

პრეპარატი შეიცავს მაგნიუმს და კალიუმს. ჭარბი დოზირების რისკის გამო გამოყენების წინ უნდა დავრწმუნდეთ, რომ სხვა პრეპარატები, რომლებსაც ვიყენებთ, არ შეიცავენ მაგნიუმს და კალიუმს. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება მკვეთრი გაუწყლოების, ქსოვილის დიდი ფართობის დაზიანებისას (მაგ. სხეულის დიდი ზედაპირის დამწვრობა). ხანგრძლივი გამოყენებისას საჭიროა მაგნიუმის და კალიუმის დონის კონტროლი.

სიფრთხილით გამოიყენება უფროსი ასაკის პაციენტებში კალიუმის გამოყოფის დაქვეითების გამო.

ორსულობა:

პრეპარატის გამოყენების წინ მიმართეთ ექიმს.

ძუძუთი კვება:

პრეპარატის გამოყენების წინ მიმართეთ ექიმს.

სხვა სამკურნალო საშუალებების გამოყენება:

საჭიროა შეატყობინოთ ექიმს ბოლო დროს გამოყენებული სამკურნალო საშუალებების შესახებ, მათ შორის რეცეპტის გარეშე გასაცემი პრეპარატების შესახებაც.

მაგნიუმის პერორალურად მისაღები პრეპარატები აქვეითებს პერორალურად მისაღები შედედების საწინააღმდეგო, ვარფარინის წარმოებული პრეპარატების შეწოვას.

არ შეიძლება გამოყენება ფოსფატებთან, რკინის ნაერთებთან, კალციუმის მაღალ დოზებთან, ფტორქინოლინებთან, ტეტრაციკლინებთან (ამ პრეპარატების მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 3 საათს).

ფოსფატების, რკინის ნაერთების და კალციუმის შემცველ პრეპარატებთან ერთად მიღება იწვევს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან მათი შეწოვის ორმხრივ დაქვეითებას.

მაგნიუმის შემცველ სხვა პრეპარატებთან (რომლებსაც აქვთ საფაღარათო ან კუჭის მჟავიანობის დამაქვეითებელი მოქმედება) ერთად მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს მაგნიუმით მოწამვლის სიმპტომები, განსაკუთრებით თირკმლის უკმარისობით დაავადებულებში.

კალიუმდამზოგველ დიურეტიკებთან, ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან, ზოგიერთ არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატთან (მაგ. ინდომეტაცინთან) ერთად მიღება აძლიერებს ჰიპერკალემიის რისკს.

კალიუმის პრეპარატები აქვეითებს სათითურას გლიკოზიდების მოქმედებას.

3. როგორ მივიღოთ პრეპარატი მაგნეო

პერორალურად მისაღები პრეპარატი.

მოზრდილები – საშუალოდ 2-დან 6 ტაბლეტამდე დაყოფილი დოზებით დილით და საღამოს ჭამის შემდეგ.

პრეპარატი არ შეიცავს შაქარს და გამოიყენება შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებშიც.

გადაჭარბებული დოზით პრეპარატ მაგნეოს მიღებისას:

დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

4. შესაძლო გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატმა მაგნეომ, ისევე როგორც სხვა სამკურნალო საშუალებებმა, შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები.

ჭამის წინ პრეპარატის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს გულისრევა და დიარეა.

პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს წინაგულ-პარკუჭოვანი გამტარებლობის დარღვევა.

ამ ჩანართ ფურცელში აღუწერელი სხვა გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა მათ შესახებ აცნობოთ ექიმს.

5. პრეპარატ მაგნეოს შენახვა

პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ და შეუმჩნეველ ადგილას.

არ შეიძლება პრეპარატ მაგნეოს გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

ინახება არაუმეტეს 25^○C ტემპერატურაზე.

6. სხვა ინფორმაცია პრეპარატ მაგნეოს შესახებ

უფრო დაწვრილებითი ინფორმაციის მისაღებად უნდა მიმართოთ პასუხისმგებელ სუბიექტს

შპს აფლოფარმი სამკურნალო საშუალებების ფაბრიკა

შკოლნას ქ. 31

95-054 კსავერუვ, პოლონეთი

გინომიქსი #12ვაგ.კაფს

გინომიქსი

კომბინირებული ანტიბაქტერიული და სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატი ადგილობრივი გამოყენებისთვის გინეკოლოგიაში.

რძისფერი ოვალური ფორმის, რბილი ვაგინალური კაფსულა, შეიცავს ღია ყვითელ სითხეს.

შემადგენლობა

ყოველი კაფსულა (1.820მგ) შეიცავს:

1. ნეომიცინის სულფატს 50.2მგ (35მგ. 35 000 სე ნეომიცინის სახით),

2. ნისტატინს 100.000 სე,

3. პოლიმიქსინ B სულფატს 35.000 სე

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ნეომიცინის სულფატი – წარმოადგენს ამინოგლიკოზიდების ჯგუფის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს, მოქმედებს ბაქტერიციდულად გრამდადებით მიკროორგანიზმებზე (Staphylococcus aureus, Corinebacterium spp., და სხვა) და გრამუარყოფით მიკროორგანიზმებზე (Enterococcus faecium, Enterobacter aerogenes, Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Proteus vulgaris, Klebsiella pneumoniae, Mycobacterium tuberculosis, Pseudomonas aeruginosa, Ureaplasma urealyticum).

პოლიმიქსინ B-ს სულფატი – პოლიპეპტიდური ბუნების ანტიბიოტიკი, აქტიურია გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ

ნისტატინი მიეკუთვნება პოლიენური ჯგუფის ანტიბიოტიკებს და პროდუცირდება აქტინომიცეტ Streptomyces noursei მიერ. ნისტატინი სელექტიურად მოქმედებს პათოგენურ, განსაკუთრებით საფუარის მაგვარ, კანდიდას ჯგუფის სოკოებზე და ასპერგილებზე, ცვლის მიკროორგანიზმების უჯრედის მემბრანის შეღწევადობას და ამცირებს მათ ზრდას.

აქტიური ნივთიერებები თანაბრად ნაწილდებიან საშოს ლორწოვანზე და ავლენენ ადგილობრივ ბაქტერიოციდულ და ფუნგიციდურ მოქმედებას.

გინომიქსის გამოყენების ძირითადი მიმართულებებია:

• ვაგინიტები არასპეციფიური, სოკოვანი და შერეული

• ვულვოვაგინიტები არასპეციფიური, სოკოვანი და შერეული

• ცერვიკოვაგინიტები არასპეციფიური, სოკოვანი და შერეული

• ვაგინალური კანდიდოზი

• გინეკოლოგიაში ყველა სახის ქირურგიული ჩარევის წინ

• საშვილოსნოს ყელის დიათერმოკოაგულაციის წინ და შემდეგ

• საშვილოსნოსშიდა დიაგნოსტიკური პროცედურების წინ

• მშობიარობის წინ

გინომიქსი:

• NNP კომბინაცია გამოსადეგია ვაგინიტის ემპირიული მკურნალობისთვის მიკრობიოლოგიური შდეგების არ არსებობისას.

• შენარჩუნებული ეფექტურობა Candida spp . წინააღმდეგ მნიშვნელოვანი ფაქტორია, განსაკუთრებით აზოლებისადმი non-albicans შტამების ვარიაბელური სენსიტიურობის დროს. (ანუ არ ახასიათებს რეზისტენტობა Candida spp.-s წინააღმდეგ)

• არ საჭიროებს მკურნალობის შეწყვეტას მენსტრუაციული ციკლის დროს

• მოქმედი ნივთიერებები თანაბრად ნაწილდება საშოს ლორწოვანზე

• კომბინაცია და შესაბამისად მისი მოქმედების ფართო სპექტრი იძლევა უფრო მაღალ კლინიკურ ეფექტურობას ვაგინიტში ყველაზე ხშირად ჩართული ბაქტერიებზე.

დოზირება და გამოყენების წესი: ინიშნება ინტრავაგინალურად. მწვავე ან ქრონიკული ინფექციის შემთხვევაში 1-2 კაფსულა დღეში, დილით და საღამოს. მკურნალობის კურსი: 6-12 დღე.

პროფილაქტიკის მიზნით: 6 დღე

უკუჩვენება: პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის დროს პრეპარატი ინიშნება ექიმის რეკომენდაციით.

1...170171172...799 გვერდი 171 of 799