კოკარნიტი ფხვ+2მლ გამხს#3ა

კოკარნიტი
(Cocarnit)

შემადგენლობა:
თითოეული ლიოფილიზირებული ამპულა შეიცავს 10 მგ ადენოზინტრიფოსფატს, 50 მგ კოკარბოქსილაზას, 500 მკგ ციანოკობალამინს (ვიტ. B12) და 20 მგ ნიკოტინამიდს;
გამხსნელის თითოეული ამპულა შეიცავს 10 მგ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს.
დამხმარე ნივთიერებები: გლიცინი, მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი; პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ადენოზინტრიფოსფატის თერაპიული ზემოქმედება გულ-სისხლძარღვთა სისტემაზე მდგომარეობს სისხლძარღვთა გამაფართოებელ მოქმედებაში გულის კუნთის სისხლით უკეთ მოსამარაგებლად და მისი დაშლის შედეგად (ფოსფატის რადიკალის გამოთავისუფლება) მიღებული ენერგიით მიოკარდიუმის მომარაგებაში.
კოკარბოქსილაზა კოფერმენტია, რომელიც ორგანიზმში წარმოიქმნება თიამინისგან. იგი ახდენს მარეგულირებელ ზემოქმედებას ორგანიზმის ცალკეულ ფუნქციებზე, უმეტესად ცვლით პროცესებზე; კოენზიმის სახით მონაწილეობს ნივთიერებათა ცვლის პროცესებში, განსაკუთრებით მნიშვნელოვან როლს თამაშობს ნახშირწყლოვან ცვლაში. აუმჯობესებს ნერვული ქსოვილის ტროფიკას, ხელს უწყობს გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის ნორმალიზებას.
ციანოკობალამინი მონაწილეობს ტრანსმეთილირების პროცესში, წყალბადის ტრანსპორტში, მეთიონინის, ნუკლეინის მჟავების, ქოლინის წარმოქმნის პროცესებში; მონაწილეობს ერითროციტების ფორმირებაში. ვიტ. B12 ავლენს დადებით ეფექტს ნერვული სისტემის ფუნქციაზე, აუმჯობესებს თავის ტვინის მუშაობას, მონაწილეობს იმ ფერმენტების სინთეზში, რომლებიც აუცილებელია მიელინის გარსში შემავალი ლიპო-პროტეიდების პროდუქციისათვის.
ნიკოტინამიდი არეგულირებს ფოსფორილირების პროცესებს და წყლისა და ელექტროლიტების მეტაბოლიზმს. ნიკოტინამიდის ფარმაკოლოგიური მოქმედება გულ-სისხლძარღვთა სისტემაზე განპირობებულია მისი სისხლძარღვთა გამაფართოვებელი ეფექტით.

ჩვენებები:
_ ნევრიტები და სხვადახვა გენეზის ნევრალგიები;
_ რადიკულიტი, ლუმბაგო;
_ მიალგია, იშალგია;
_ ბურსიტები და ტენდინიტები;
_ გულის იშემიური დაავადება, მიოკარდიტები და კარდიომიოპათიები;
_ პერნიციოზული ანემია;
_ დიაბეტური ნეიროპათია, ანგიოპათია, რეტინოპათია;
_ ორსულთა ტოქსიკოზი, ნაყოფის ჰიპოქსია;
_ ქრონიკული დაავადებების კომპლექსური მკურნალობა.

უკუჩვენებები:
კოკარნიტი უკუნაჩვენებია თიამინის ან ციანოკობალამინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას.

გვერდითი ეფექტები:
შესაძლოა აღინიშნოს ჰიპერმგრძნობელობა იმ ავადმყოფებში, რომელთაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა თიამინის ან ციანოკობალამინის მიმართ.

გამოყენების მეთოდი და დოზირება:
კოკარნიტის 1-2 ამპულა ყოველდღიურად ან დღეგამოშვებით ექიმის დანიშნულებისამებრ შეჰყავთ კუნთებში. ხსნარის მომზადების შემდეგ იგი დაუყოვნებლივ უნდა იქნას გამოყენებული.

გაფრთხილება:
ამპულა არ გამოიყენება, თუკი შეიცვლება მომზადებული ხსნარის წითელი ფერი.

შენახვის პირობები:
შეინახეთ არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გამოშვების ფორმა:
კოლოფი, რომელიც შეიცავს 3 ლიოფილიზირებულ ამპულას და 3 ამპულას გამხსნელით, რომელიც შეიცავს 10 მგ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი

გაცემის წესი: რეცეპტით

წარმოებულია:
“ე.ი.პ.ი.კო” ტენტ ოვ რამადან სიტი A.R.E. პირველი სამრეწველო ზონა B1, ეგვიპტე
“E.I.P.I.CO.” Tenth of Ramadan City A.R.E. First Industrial Zone B1, Egypt

“ვორლდ მედიცინ ლ.ლ.ც.”-სათვის (აშშ), 400, ვესტ ეფლ სტრიტ, SD, თი, 57064, აშშ
For “World Medicine L.L.C.” (USA), 400, West Apple Street, SD, Tea, 57064, USA.
E-mail: [email protected], Web-Site: www.wmcorp.us

ვიტ B6 5% 1მლ #10ა (თბ)

პირისოქსინის ჰიდროქლორიდი
(ვიტამინი B6)

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო და ქიმიური სახელწოდება: პირიდოქსინი; [2-მეთილ-3-ოქსი-4,5-დი(ოქსიმეთილ)-პირიდინის ჰიდროქლორიდი];
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები: გამჭვირვალე უფერო სითხე;
შემცველობა: 1 მლ საინექციო ხსნარი შეიცავს პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდს 0.05 გ;
დამხმარე ნივთიერებები: ეთილენდიამიტეტრაძმარმჟავას დინატრიუმის მარილი (ნატრიუმის ედეტატი), საინექციო წყალი.

გამოშვების ფორმა. საინექციო ხსნარი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი. ვიტამინების მარტივი პრეპარატები. კოდი ATC A11HA02.

ფარმაკოლოგიური თვისებები. პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი (ვიტამინი B6) აუცილებელია ცენტრალური ნერვული სისტემის ნორმალური ფუნქციონირებისათვის. ფოსფორილირებულ ფორმაში ვიტამინი B6 შედის ფერმენტების შემადგენლობაში, რომლებიც ახორციელებენ ამინომჟავების დეკარბოქსილირებისა და გადაამინირების პროცესებს. იგი აქტიურად მონაწილეობს ტრიპტოპანის, მეთიონინის, ცისტეინის, გლუტამინისა და სხვა ამინომჟავების მეტაბოლიზმში, დოპამინის ნორადრენალინის, ადრენალინის, სეროტონინის, ჰისტამინის ბიოსინთეზში; აუმჯობესებს ლიპიდების ცვლას ათეროსკლეროზის დროს; ზრდის დიურეზს.

ფარმაკოკინეტიკა. პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი ღვიძლში მეტაბოლიზირდება. მეტაბოლიზმის საბოლოო პროდუქტები (4-პირიდოქსილმჟავა და 5-ფოსფოპირიდოქსილმჟავა) თირკმელებით გამოიყოფა. პრეპარატის დაახლოებით 8-10% გამოიყოფა უცვლელი სახით შარდთან ერთად.

გამოყენების ჩვენებები. პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი გამოიყენება ჰიპო- და ავიტამინოზისას B6, ორსულების ტოქსიკოზების, ათეროსკლეროზის, ანემიების (რადიკულიტები, ნევრიტები, ნევრალგიები, პარკინსონიზმი, ლიტლის დაავადება), ინვოლუციური ასაკის დეპრესიების, მწვავე და ქრონიკული ჰეპატიტების, ნეიროდერმიტების, ფსორიაზის, ექსუდატიური დიათეზები დროს. ასევე ინიშნება ზღვისა და ჰაერის დაავადებების, მენიერის დაავადების დროს. გარდა ამისა, პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი არიდებს ან ამცირებს ტოქსიკურ ეფექტებს (განსაკუთრებით პოლინევრიტებს) ტუბერკულოზის საწინააღმდგო პრეპარატებით მკურნალობის დროს.

გამოყენების წესი და დოზები. პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი შეიყვანება ინტრაკუნთურად, ინტრავენურად და კანქვეშ, განსაკუთრებით, თუ ნაწლავში შეწოვის დარღვევის გამო პრეპარატის შინაგანად მიღება შეუძლებელია.
B6-ჰიპოვიტამინოზის პროფილაქტიკისათვის დღის დოზა უფროსებისათვის შეადგენს 0.002-0.005 გ, ბავშვებისათვის – 0.002 გ დღეში.
პარენტერალურად შეყვანის დროს დღე-ღამის სამკურნალო დოზა უფროსებისათვის, რომელი ინიშნება 1-2 მიღებად, შეადგენს 0.05-0.1 გ, ბავშვებისათვის – 0.02გ. მკურნალობის კურსი შეადგენს 30 დღეს და 14 დღეს, შესაბამისად.
პარკინსონიზმისას ი/კ შეიყვანება 2 მლ 5% ხსნარი დღეში (კურსი – 20-25 დღე, 2-3 თვეში განმეორებითი კურსი). სხვა სქემის მიხედვით 5% ხსნარი შეიყვანება ი/კ საწყისი დღის დოზით 50-100 მგ, ხოლო შემდეგ დოზა ყოველდღიურად იზრდება 50 მგ-ით და დაიყვანება 300-400 მგ-მდე დღე-ღამეში (ერთჯერადად). ამ დროს თერაპია 12-15-დღიანი კურსებით ხორციელდება.
ინვოლუციური ასაკის დეპრესიების სამკურნალოდ პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი-დარნიცა შეიყვანება კუნთში 200 მგ დღე-ღამეში.
სიდერობლასტური ანემიის თერაპიისას პრეპარატი შეიყვანება ი/კ 100 მგ (0.1 გ) ორჯერ კვირაში (ამ დროს რეკომენდებულია ფოლის მჟავას, რიბოფლავინის, ვიტამინის B12 გამოყენება).
ნევრიტებისა და სხვა გართულებების ასარიდებლად ფტივაზიდითა და იზონიკოტინმჟავას ჰიდრაზიდის სხვა წარმოებულებით პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი ინიშნება 0.005-0.01 გ დღეში.

გვერდითი მოქმედება. შესაძლებელია კან-ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები. ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან. პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი ხსნარი აძლიერებს დიურეტიკების მოქმედებას.
პრეპარატი არ ინიშნება ა-დოფასთან ერთდროულად, ვინაიდან ასუსტებს უკანასკნელი მოქმედებას.
არ შეიძლება ერთ შპრიცში პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი ციანოკობალამის ხსნარებთან და თიამინინთან ერთად გამოყენება.
ჭარბი დოზა. ხანგრძლივი გამოყენებისას დიდი დოზებით ვითარდება ხასიათდება კუნთის ქსოვილში და შინაგან ორგანოებში ცილის შემცველობის მკვეთრი შემცირებით. ჰიპერვიტამინოზის B6, ადრეულ სტადიებში შესაძლოა გამოვლინდეს კანზე გამონაყარი, თავბრუსხვევა, კრუნჩხვები, რაც მოითხოვს პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტას.

გამოყენების განსაკუთრებულობანი. პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის მძიმე დაზიანებების, კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების, გულის იშემიური დაავადების დროს.

შენახვის პირობები და ვადები. ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა – 3 წელი.

გაცემის პირობები. რეცეპტით.

შეფუთვა. 1 მლ ამპულებში, 10 ამპულა კოლოფებში.

ამს გრავიდა მაგნეზია70მგ#90ტ

ამს გრავიდა მაგნეზია 70მგ #90ტ

დამატებითი ინფორმაცია
დღის მანძილზე მისაღები რაოდენობა: 1 კაფსულა
90 კაფსულა შეფუთვაში

1 კაფსულა შეიცავს		% დღიური ნორმა
მაგნიუმი (ოქსიდი და ციტრატი)	70 მგ	30%
ვიტამინი B6 (პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი)	5მგ	250%

სხვა ინგრედიენტები: ცელულოზა, ჟელატინი (კაფსულა); სილიციუმის დიოქსიდი; მაგნიუმის სტეარატი

მაგნიუმი ხელ უწყობს ჰიპოფიზსა და საკვერცხეებში ესტროგენებისა და პროგესტერონის დიდი რაოდენობით წარმოქმნას, რაც აუცილებელია ორსულობის უსაფრთხოებისთვის სანამ პლაცენტა საბოლოოდ ჩამოყალიბდება.
ვიტამინი B6 ხელს უწყობს პროგესტერონის დონის ნორმალიზაციას ქალებში ლუთეალური ფაზის უკმარისობით, რომლის დროსაც ლუთეალური ფაზა არასაკმარისად ხანგრძლივია ორსულობის წარმატებით შენარჩუნებისთვის.

მაგნიუმის პრეპარატი. მაგნიუმი წარმოადგენს უმნიშვნელოვანეს მიკროელემენტს. აუცლიებელია მრავალი ენერგეტიკული პროცესისათვის, მონაწილეობს ცილების, ცხიმების, ნახშირწყლებისა და ნუკლეინის მჟავების ცვლის პროცესებში. მაგნიუმი მონაწილეობს ნერვულ-კუნთოვანი აგზნებადობის პროცესებში, ნერვულ-კუნთოვანი გამტარობის დაქვეითებით. განსაკუთრებით საინტერესოა მაგნიუმი, როგორც ბუნებრივი კალციუმის ფიზიოლოგიური ანტაგონისტი. მაგნიუმი აკონტროლებს მიოკარდიუმის უჯრედების ნორმალურ ფუნქციას; მონაწილეობს მიოკარდიუმის კუმშვის ფუნქციაში. სტრესულ სიტუაციაში თავისუფალი იონიზებული მაგნიუმი ჭარბი რაოდენობით გამოიყოფა, აქედან გამომდინარე მაგნიუმის დამატებითი რაოდენობა ხელს უწყობს სტრესისადმი რეზისტენტობის მომატებას.

პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ნივთიერებათა ცვლის პროცესებში, ამინომჟავების (ტრიპტოფანი, მეთიონინი, ცისტეინი, გლუტამინი და სხვა) მეტაბოლიზმსა და ნეირომედიატორების (დოფამინი, ნორადრენალინი, ადრენალინი, სეროტონინი და სხვა) ბიოსინთეზში. იგი აუცილებელია ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის ნორმალური ფუნქციონირებისათვის, ხელს უწყობს ფოლის მჟავას გარდაქმნას მის აქტიურ ფორმად, ზრდის დიურეზს, ასტიმულირებს ჰემოპოეზს. ათეროსკლეროზის დროს ვიტამინი B6 აუმჯობესებს ლიპიდურ ცვლას.

გაფრთხილება: თუ თქვენ ხართ ორსული, ან მეძუძური დედა, ან იღებთ რაიმე მედიკამენტს, გამოყენების წინ დაუკავშირდით თქვენს ექიმს. არასასურველი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში დაუკავშირდით თქვენს ექიმს და შეწყვიტეთ პრეპარატის მიღება.
შეინახეთ ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილას, ოთახის ტემპერატურაზე. არ გამოიყენოთ თუკი თავსახურის ქვემოთ საცობი დაზიანებულია ან არ არის.

მითითებება: გამოიყენეთ პრეპარატი ექიმის დანიშნულებისამებრ. მიიღეთ საკვებთან ერთად.
გამოიყენება შესაძლებელია ვეგეტარიანელების მიერ
არ შეიცავს ხელოვნურ საღებავებს, სურნელის მიმნიჭებლებს და დამატკბობლებს; შემნახველებს, შაქრებს, სახამებელს, რძეს, ლაქტოზას, გლუტენს, საფუარსა და ნატრიუმს.

გრავიდა მაგნიუმი დამზადებულია პროდუქციის ხარისხის მიმნიჭებელი უმაღლესი სტანდარტებით, ნივთიერების სისუფთავისა და ეფექტურობის ჩათვლით.

პრეპარატი გაიცემა რეცეპტის გარეშე. საუკეთესო ეფექტის მისაღებად მიღეთ პრეპარატი ექიმის მითითებისამებრ.

პრეპარატი მიეკუთვნება მინერალური დანამატების ჯგუფს.
მაგნიუმის დეფიციტის შემთვევაში ( იზოლირებული ან კომბინირებული) - შეიძლება გამოვლინდეს შემდეგი სიმპტომები:
აგზნება, გაღიზიანება, შფოთვა, დაღლილობა, ძილის მსუბუქი დარღვევები;
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სპაზმი, გულის აჩქარება (ჯანმრთელი გულის პირობებში)
კუნთების დაჭიმვა,

პრეპარატის მიღება არ შეიძლება
თუკი გაქვთ ალერგია ან ჰიპერმგრძნობელობა მასში შემავალი რომელიმე კომპონენტის ან ძირითადი ნივთიერების მიმართ
თუკი გაქვთ თირკმლის მწვავე უკმარისობა.
გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის სისტემა: კუჭ-ნაწლავის აშლილობა და დიარეა (მაღალი დოზების მიღებისას), რაც ჩვეულებრივ გაივლის თავისით პრეპარატის დოზის შემცირებით; ალერგიული რეაქციები.

ორსულობა და ლაქტაცია
შესაძლებელია პრეპარატის დანიშნულებისამებრ მიღება ფეხმძიმობისა და ლაქტაციის პერიოდში, ვინაიდან ამ პერიოდში მნიშვნელოვნად იზრდება მაგნიუმზე მოთხოვნილება. მაგნიუმის არაბალანსირებულმა შემცველობამ შეიძლება გამოიწვიოს სერიოზული გართულებები, მათ შორის ფეხმძიმობის შეწყვეტაც.

დიროსატი 10მგ #28ტ

ქვეყანა: თურქეთი

მწარმოებელი: ილკო ილაჩ სან ვე თურქეთი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

კოკარბოქსილაზა 0.05გ #5ა (საქ)

კოკარბოქსილაზას ჰიდროქლორიდი 0,05გ საინექციო

Cocarboxylase Hydrochloride

პრეპარატის სავაჭრო დასახელება: კოკარბოქსილაზას ჰიდროქლორიდი

INN: Cocarboxylasi hydrochloridum.

ATC კოდი: A11DA

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ვიტამინური პრეპარატი, ნახშირწყლების მიმოცვლის რეგულატორი.

შემადგენლობა:
ყოველი ამპულა პრეპარატი შეიცავს:
0,05გრ კოკარბოქსილაზას ჰ/ქ და 0,008გრ ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი;
ყოველი ამპულა გამხსნელი შეიცავს 2მლ საინექციო წყალს
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
გააჩნია კოფერმენტული მოქმედება. წარმოადგენს თიამინფოსფატის კოფერმენტს. ცილასთან და მაგნიუმის იონებთან კომპლექსში შედის ფერმენტ კარბოქსილაზას შემადგენლობაში. მონაწილეობს ალფა-კეტომჟავების კარბოქსილირებასა და დეკარბოქსილირებაში, ხელს უწყობს აცეტილ-კოფერმენტ А-ს წარმოქმნას, არეგულირებს ნახშირწყლების მიმოცვლის პროცესებს.

ჩვენებები:
პრეპარატი გამოიყენება დიაბეტური წარმოშობის აციდოზის, აციდოზის, ღვიძლისა და თირკმელების უკმარისობის, ქრონიკული კარდიო-პულმონური სინდრომის, დიაბეტური და ღვიძლის კომის, კორონარული სისხლმიმოქცევის უკმარისობის, პერიფერიული ნევრიტების, სხვადასხვა პათოლოგიური პროცესების სამკურნალოდ, რომლებიც მოითხოვენ ნახშირწყლების ცვლის პროცესის გაუმჯობესებას.

მიღების წესი და დოზირება:
პრეპარატი შეჰყავთ კუნთებში ან ვენაში. ხსნარს ამზადებენ უშუალოდ გამოყენების წინ, ამისათვის ამპულის შიგთავსს ხსნიან ერთ გამხსნელ ამპულაში.
მოზრდილებში პრეპარატი შეჰყავთ დოზით 0,05-0,1გ ერთხელ დღეში.
ბავშვებში – 0,025-0,05 გ.
მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 15-30 დღეს.

გვერდითი მოქმედება:
იშვიათ შემთხვევებში აღინიშნება ლოკალური ალერგიული რეაქციები, ქავილი და ჰიპერემია შეყვანის ადგილას.

წინააღმდეგჩვენება:
არ აღინიშნება.
ორსულობა და ლაქტაცია:
შეზღუდვები არ არის.

ურთიერთქმედება:
აძლიერებს გულის გლიკოზიდების ეფექტს.

შენახვის პირობები:
სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს +15⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

სტანდარტული შეფუთვა:
5 ამპულა პრეპარატი და 5 ამპულა გამხსნელი მუყაოს კოლოფში მოხმარების ინსტრუქციასთან ერთად.

გაცემა: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

მწარმოებელი:
ს/ს “ბიოფარმი”, საქართველო.
0160, გოთუას ქ. #3, თბილისი.
ტელ/ფაქსი: 225-29-56

E-mail: [email protected]

ვიტ B6 5% 1მლ #10ა (დარნიცა)

პირისოქსინის ჰიდროქლორიდი-დარნიცა
(ვიტამინი B6-დარნიცა)

გამოშვების ფორმა. საინექციო ხსნარი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი. ვიტამინების მარტივი პრეპარატები. კოდი ATC A11HA02.

გამოყენების ჩვენებები. პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი-დარნიცა გამოიყენება ჰიპო- და ავიტამინოზისას B6, ორსულების ტოქსიკოზების, ათეროსკლეროზის, ანემიების (რადიკულიტები, ნევრიტები, ნევრალგიები, პარკინსონიზმი, ლიტლის დაავადება), ინვოლუციური ასაკის დეპრესიების, მწვავე და ქრონიკული ჰეპატიტების, ნეიროდერმიტების, ფსორიაზის, ექსუდატიური დიათეზები დროს. ასევე ინიშნება ზღვისა და ჰაერის დაავადებების, მენიერის დაავადების დროს. გარდა ამისა, პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი-დარნიცა არიდებს ან ამცირებს ტოქსიკურ ეფექტებს (განსაკუთრებით პოლინევრიტებს) ტუბერკულოზის საწინააღმდგო პრეპარატებით მკურნალობის დროს.

გამოყენების წესი და დოზები. პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი-დარნიცა შეიყვანება ინტრაკუნთურად, ინტრავენურად და კანქვეშ, განსაკუთრებით, თუ ნაწლავში შეწოვის დარღვევის გამო პრეპარატის შინაგანად მიღება შეუძლებელია.
B6-ჰიპოვიტამინოზის პროფილაქტიკისათვის დღის დოზა უფროსებისათვის შეადგენს 0.002-0.005 გ, ბავშვებისათვის – 0.002 გ დღეში.
პარენტერალურად შეყვანის დროს დღე-ღამის სამკურნალო დოზა უფროსებისათვის, რომელი ინიშნება 1-2 მიღებად, შეადგენს 0.05-0.1 გ, ბავშვებისათვის – 0.02გ. მკურნალობის კურსი შეადგენს 30 დღეს და 14 დღეს, შესაბამისად.
პარკინსონიზმისას ი/კ შეიყვანება 2 მლ 5% ხსნარი დღეში (კურსი – 20-25 დღე, 2-3 თვეში განმეორებითი კურსი). სხვა სქემის მიხედვით 5% ხსნარი შეიყვანება ი/კ საწყისი დღის დოზით 50-100 მგ, ხოლო შემდეგ დოზა ყოველდღიურად იზრდება 50 მგ-ით და დაიყვანება 300-400 მგ-მდე დღე-ღამეში (ერთჯერადად). ამ დროს თერაპია 12-15-დღიანი კურსებით ხორციელდება.
ინვოლუციური ასაკის დეპრესიების სამკურნალოდ პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი-დარნიცა შეიყვანება კუნთში 200 მგ დღე-ღამეში.
სიდერობლასტური ანემიის თერაპიისას პრეპარატი შეიყვანება ი/კ 100 მგ (0.1 გ) ორჯერ კვირაში (ამ დროს რეკომენდებულია ფოლის მჟავას, რიბოფლავინის, ვიტამინის B12 გამოყენება).
ნევრიტებისა და სხვა გართულებების ასარიდებლად ფტივაზიდითა და იზონიკოტინმჟავას ჰიდრაზიდის სხვა წარმოებულებით პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი-დარნიცა ინიშნება 0.005-0.01 გ დღეში.

გვერდითი მოქმედება. შესაძლებელია კან-ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები. ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან. პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი-დარნიცას ხსნარი აძლიერებს დიურეტიკების მოქმედებას.
პრეპარატი არ ინიშნება ა-დოფასთან ერთდროულად, ვინაიდან ასუსტებს უკანასკნელი მოქმედებას.
არ შეიძლება ერთ შპრიცში პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი-დარნიცას ციანოკობალამის ხსნარებთან და თიამინინთან ერთად გამოყენება.
ჭარბი დოზა. ხანგრძლივი გამოყენებისას დიდი დოზებით ვითარდება ხასიათდება კუნთის ქსოვილში და შინაგან ორგანოებში ცილის შემცველობის მკვეთრი შემცირებით. ჰიპერვიტამინოზის B6, ადრეულ სტადიებში შესაძლოა გამოვლინდეს კანზე გამონაყარი, თავბრუსხვევა, კრუნჩხვები, რაც მოითხოვს პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტას.

გამოყენების განსაკუთრებულობანი. პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი-დარნიცა სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის მძიმე დაზიანებების, კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების, გულის იშემიური დაავადების დროს.

გაცემის პირობები. რეცეპტით.

შეფუთვა. 1 მლ ამპულებში, 10 ამპულა კოლოფებში.

მწარმოებელი. დსს ფარმაცევტული ქარხანა “დარნიცა”.
მისამართი. 02093, უკრაინა, ქ. კიევი, ბორისპოლსკაიას ქ. 13.

ამინოსოლი ნეო 10% 500მლ ფლ

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - საშუალებები პარენტერალური კვებისათვის; ამინომჟავებისა და ელექტროლიტების ხსნარები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
10% და 15% საინფუზიო ხსნარი 500 მლ ფლაკონებში

სამკურნალო ფორმა: საინფუზიო ხსნარი
აღწერილობა: უფეროდან ღია ყვითელი შეფერილობის გამჭვირვალე ხსნარი
შემადგენლობა:
1 ლ ხსნარი შეიცავს: 10 % 15%
L-იზოლეიცინი 5.00 გ 5.20 გ
L-ლეიცინი 7.40 გ 8.90 გ
L-ვალინი 6.20 გ 5.50 გ
L-ლიზინი (L---ლიზინის მონოაცეტატის ფორმით 6.60 გ 9.31 გ) 11.10 გ
15.66 გ
L-მეთიონინი 4.30 გ 3.80 გ
L-ტრეონინი 4.40 გ 8.60 გ
L-ფენილალანინი 5.10 გ 5.50 გ
L-ალანინი 14.00 გ 25.00 გ
L-არგინინი 12.00 გ 20.00 გ
გლიცინი 11.00 გ 18.50 გ
L-ჰისტიდინი 3.00 გ 7.30 გ
L-პროლინი 11.20 გ 17.00 გ
L- სერინი 6.50 გ 9.60 გ
L- თიროზინი 0.40 გ 0.40 გ
ტაურინი 1.00 გ 2.00 გ
L-ტრიფტოფანი 2.00 გ 1.60 გ
დამხმარე ნივთიერებები: ყინულოვანი ძმარმჟავა q.s. 4.20 გ
L- ვაშლის მჟავა - q.s.
საინექციო წყალი 1000 მლ-მდე 1000 მლ-მდე
ენერგეტიკული ღირებულება 1680კჯ/ლ 400 კკალ/ლ 2520 კჯ/ლ
600კკალ/ლ თეორიული ოსმოლარობა 990 მოსმ/ლ 1505 მოსმ/ლ
pH 5.5-6.5 5.5-6.5

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ამინოსოლ-ნეო არის პარენტერული კვების კომბინირებული პრეპარატი, რომელიც შეიცავს შეუცლელი და ჩანაცვლებადი ამინომჟავების ოპტიმალურ თანაფარდობას. ყველა ამინომჟავა იმყოფება L-ფორმაში, რაც უზრუნველყოფს მათ უშუალო მონაწილეობას ცილების ბიოსინთეზში შეიცავს რვა ამინომჟავას, რომელთა სინთეზი ადამიანის ორგანიზმს არ შეუძლია: L-ვალინი, L- იზოლეიცინი ,L- ლეიცინი, L- ლიზინი, L- მეთიონინი, L- ტრეონინი, L-ფენილალანინი, L- ტრიფტოფანი; პირობით ცვლად ამინომჟავებად ითვლება L- არგინინი და L- ჰისტიდინი. ისინი სინთეზირდება ადამიანის ორგანიზმში, მაგრამ ზოგიერთი პათფიზიოლოგიური მდგომარეობის დროს (მაგალითად ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობა) და პატარა ბავშვებში მათი კონცენტრაცია არ აღწევს აუცილებელ დონეს.
L- არგინინი ხელს უწყობს ამიაკის ოპტიმალურ გარდაქმნას შარდოვანად, უკავშირდება რა ამონიუმის ტოქსიკურ იონებს, რომლებიც წარმოიქმნებიან ღვიძლში პროტეინების კატაბოლიზმით.
L-იზოლეიცინი ,L- ლეიცინი, და L-ვალინი (შეუცვლელი ამინომჟავები გვერდითი განშტოებებით) აკმაყოფილებენ ორგანიზმის ენერგეტიკულ მოთხოვნილებას, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია უშუალოდ ოპერაციის შემდგომ პერიოდში.
ამინომჟავები, რომლებიც შეიცავენ არომატულ რგოლს, წარმოდგენილია L-ფენილალანინი თ და L- თიროზინით მცირე და უსაფრთხო რაოდენობით, რაც განპირობებულია მაღალი კონცენტრაციების დროს ცერებროტოქსიკური მოქმედების პოტენციური შესაძლებლობით. უმთავრესად კონცენტრაციის მინიმიზაცია ვრცელდება L- თიროზინზე ერთ-ერთი ნაწარმით, რომელიც არის აკტოპამინი – ცრუ ნეიროტრანსმიტერი, რომელიც ავლენს ტოქსიკურ მოქმედებას ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე.
აზოტის შემცველობა 10% ხსნარზე- 16.2 გ/ლ, 15%-25.7 გ/ლ
ამინომჟავები მთელ 10% ხსნარზე - -100.0 გ/1000 მლ, 15%-150 გ/1000 მლ.
ფარმაკოკინეტიკა
პარენტერულად შეყვანილი ამინომჟავები ორგანიზმში გამოიყენება ცილის სინთეზის დროს. ამ პროცესში გამოყენებისას ამინომჟავები დეზამინირდება შარდოვანას წარმოქმნით, რომელიც შემდეგში გამოიყოფა შარდით. ამინომჟავების ნახევრაგამოყოფის პერიოდი ჯანმრთელ პირებში შეადგენს 5-15 წუთს. ამინომჟავების ნაწილი შეიძლება არ დაექვემდებაროს ბიოტრანსფორმაციას და ექსკრეტირდება შეუცვლელი სახით, ასეთ შემთხვევაში ამ შენაერთების სასურველი ეფექტი იკარგება. ამ ფარმაკოკინეტიკური განსაკუთრებულობის მოხსნა შეიძლება პრეპარატის ნელა შეყვანით, რათა ამინომჟავების კონცენტრაცია სისხლში მკვეთრად არ გაიზარდოს. შეყვანის ასეთი მეთოდი საშუალებას იძლევა გამოიყოს ამინომჟავები თირკმელების საშუალებით შეუცვლელი სახით.

ჩვენებები
ნაწილობრივი ან სრული პარენტერული კვება (ცხიმოვანი ემულსიების, ელექტროლიტების და ნახშირწყლების დამატებით), აგრეთვე ცილების და ცხიმების დანაკარგის პროფილაქტიკა და მკურნალობა, როდესაც შეუძლებელია ენტერაული კვების გამოყენება: გასტროინტესტინალური დაავადებების მძიმე შემთხვევები (ობსტრუქცია, მალაბსორბცია, ნაწლავის ანთებითი დაავადება, პანკრეატიტი და ნაწლავური ფისტულები), ჰიპერმეტაბოლური მდგომარეობა (ტრავმები, დამწვრობა, სეფსისი), და სხვა შემთხვევები, რომლებიც საჭიროებენ პარენტერულ კვებას (ავთვისებიანი დაავადებების დროს, ოპერაციის მოსამზადებლად და ოპერაციული ჩარევის შემდეგ).

მიღების წესები და დოზები
ამინასოლ-ნეო-ს ინტრავენური ტრანსფუზია წარმოებს ერთ-ერთ ცენტრალურ ვენაში. დოზირება არის ინდივიდუალური და დამოკიდებულია ამინომჟავებზე ორგანიზმის მოთხოვნილებაზე და მეტაბოლური დარღვევების სიმძიმეზე.
10% ხსანრი:
მოზრდილების საშუალო დოზა შეადგენს 10-20 მლ/კგ/დღე, შესაბამისად 1-2 ამინომჟავა/კგ/დღეში. შეყვანის მაქსიმალური დასაშვები სიჩქარე 1 მლ/კგ/სთ, ინფუზიის რეკომენდირებული სიჩქარე 20-35 წვეთი/წუთი, მაქსიმალური დასაშვები სადღეღამისო დოზა არის 20 მლ/კგ.
15% ხსნარი:
მოზრდილების საშუალო დოზა შეადგენს 6.7-13.3 მლ/კგ/დღეში, შესაბამისად 1-2 ამინომჟავა/კგ/დღეში. შეყვანისMმაქსიმალური დასაშვები სიჩქარე 0.67 მლ/კგ/სთ, მაქსიმალური დასაშვები სადღეღამისო დოზა არის 13.3 მლ/კგ. 70 კგ ადამიანის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 470-930 მლ, ხოლო შეყვანის რეკომენდირებული სიჩქარე – 16 წვეთი/წუთში.
დოზირება თირკმლის უკამრისობის დროს: პაციენტებში, რომლებიც არ იმყოფებიან დიალიზზე, რეკომენდირებულია ცილების შეყვანა 0.6-1.0 გ/კგ/დღეში დოზით. დიალიზზე მყოფები: 1.2-2.7 გ/კგ/დღეში.
დოზირება ღვიძლის უკამრისობის დროს: ღვიძლის უკმარისობით დაავადებული პაციენტები ვერ იტანენ ამინომჟავების მომატებულ რაოდენობას და ამიტომ მათი მოთხოვნილება ცილებზე შეადგენს 0.8-1.1 გ/კგ/დღეში.

გვერდითი მოვლენები
ამინოსოლ-ნეოს 10% და 15% ხსნარების გამოყენებისას შესაძლებელია ფოლატების დეფიციტი ორგანიზმში, რის შედეგადაც მოცემული პრეპარატით მკურნალობის დროს აუცილებელია ფოლის მჟავის ყოველდღიური მიღება.

უკუჩვენება
მეტაბოლური აციდოზი, თირკმლის და ღვიძლის მწვავე უკმარისობა, შოკი, ჰიპოქსია, გულის დეკომპენსირებული უკმარისობა, ორსულობა და ლაქტაცის პერიოდი, საბავშვო ასაკი - 18 წლამდე (არ არის დადგენილი ეფექტურობა და უსაფრთხოება)
სიფთხილით: სეფსისი, ესენციური ჰიპერტენზია, ღვიძლის დაავადება, შაქრიანი დიაბეტი.

ორსულობა და ლაქტაცია
პრეპარატის გამოყენების ეფექტურობა და უსაფრთხოება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ არის დადგენილი.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალმა არგინინმა შეიძლება გამოიწვიოს ფოსფორის კონცენტრაციის შემცირება და კალიუმის კონცენტრაციის მომატება პლაზმაში. ეს ცვლილებები განსაკუთრებით გამოხატულია შაქრიანი დიაბეტით დაავდებულებში. ინსულინი აფერხებს ჰიპერკალიემიას, რომელიც გამოწვეულია არგინინით, ამიტომ სტრესულ სიტუაციებში მყოფ პაციენტებში და აგრეთვე შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულბში (I და II ტიპის) აუცილებელია ინსულინის შეყვანა, თუ ეს პაციენტები იღებენ ამინოსოლ-ნეოს. კათეტერიზაციის დროს ცენტრალური ვენის დაზიანებისას, რომელიც მიმდინარეობს სისხლჩაქცევით, შესაძლებელია განვითარდეს ბაქტერიული ან სოკოვანი თრომბოფლებიტი.
გამოიყენეთ მხოლოდ გამჭვირვალე ხსნარი დაუზიანებელი ფლაკონიდან!

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, გაძლიერებული ოფლდენა, ციებ-ცხელება, ტაქიკარდია. მაღალი სიჩქარით შეყვანის დროს შესაძლებელია ჰიპერვოლემია და პლაზმის ელექტროლიტური შემადგენლობის დარღვევა.
მკურნალობა: მოცემული გამოვლინებები არის შექცევადი. აუცილებელია შეყვანის სიჩქარის შემცირება ან პრეპარატის მოხსნა და სიმპტომატური მკურნალობის დაწყება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
არ არის რეკომენდირებული ამინოსოლ-ნეოს ხსნარში სხვა სამკურნალო პრეპარატების ჩამატება. ფარმაცევტულად ეთავსება შემდეგ ანტიბიოტიკებს: ამიკაცინი, ამპიცილინი, ცეფოტაქსიმი, ცეფტრიაქსონი, დოქსიციკლინი, ერითრომიცინი, გენტამიცინი, ქლორამფენიკოლი, კლინდამიცინი, ნეტილმიცინი, პენიცილინი, პიპერაცილინი, ტეტრაციკლინი, ტობრამიცინი და ვანკომიცინი; სხვა პრეპარატები – ამინოფილინი, ციკლოფოსფამიდი, ციმეტიდინი, ციტარაბინი, დიგოქსინი, დოფამინი, ფამოტიდინი, ფიტომენადიონი, ფტორურაცილი, ფოლის მჟავა, ფუროსემიდი, ჰეპარინი, ქლორპრომაზინი, ინსულინი, კალციუმის გლუკონატი, ლიდოკაინი, მეთილდოფა, მეთილპრედნიზოლონი, მეტოკლოპრამიდი, მეთოტრექსატი, მორფინი, ნიზატიდინი, ნორეპინეფრინი, პროპრანოლოლი, რანიტიდინი და რიბოფლავინი.
არგინინის და თიაზიდური შარდმდენების და ამინოფილინის ერთდროული შეყვანა ზრდის ინსულინის შემცველობას სისხლში.
ესტროგენებმა და პერორალურმა კონტრაცეპტივებმა შეიძლება გამოიწვიონ ზრდის ჰორმონის კონცენტრაციის მატება, რომელიც გამოწვეულია არგინინით და შეამცირონ გლუკაგონური და ინსულინური პასუხი არგინინზე. არგინინის ურთიერთქმედება სპირონოლაქტონთან იწვევს მძიმე ჰიპერკალიემიას. არგინინი არ ეთავსება თიოპენტალ ნატრიუმს.

შენახვის პირობები და ვადები
2 წელი
არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ.
ინახება 15-25ºC, სინათლისგან დაცულ ადგილას.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით (11 ჯგუფი)
გამოიყენება მხოლოდ სტაციონარულ სამედიცინო დაწესებულებებში.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
ჰემოფარმ ა.დ
სერბეთი

კალციუმის ქლორ.10% 5მლ#10(დარნ

~~4.25 ლარი~~
4.08 ლარი

ქვეყანა: უკრაინა

მწარმოებელი: დარნიცა კიევი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ვიტ B12 500მკგ 1მლ #10ა (თბილქ

ციანოკობალამინი (ვიტამინი B12) 200მკგ ან 500მკგ საინექციო
(CYANOCOBALAMINUM PRO INJECTIONIBUS)

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: Cianocobalaminum (Vitamin B12).
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ვიტამინური პრეპარატი. ათქ კოდი: B03BA01
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა: ერთი ამპულა შეიცავს 200მკგ ან 500მკგ ციანოკობალამინს და 8,8 მგ ნატრიუმის ქლორიდს, საინექციო ხსნარის ფორმით.
ფარმაკოლოგიური თვისებები: ციანოკობალამინი არის სისხლწარმოქმნის და ერიტროციტების მომწიფების პროცესების აუცილებელი ფაქტორი. ასტიმულირებს ძვლის ტვინის ფუნქციას, რაც აუცილებელია ნორმაბლასტური ერითროპოეზისათვის. ხელს უწყობს ღვიძლის და ნერვული სისტემის ფუნქციების დარღვევების ნორმალიზაციას. იგი მონაწილეობს მრავალი მეტაბოლიტის სინტეზში და არეგულირებს სულფჰიდრილური ჯგუფების შემცველი ნაერთების სინთეზს ორგანიზმში.
ფარმაკოკინეტიკა: სისხლში ციანოკობალამინი უერთდება ტრანსკობალამინ I და II-ს, რომლებიც ახდენენ მის ტრანსპორტირებას ქსოვილებში. დეპონირება ძირითადად ხდება ღვიძლში და ნაწლავის კედლებში, გამოიყოფა ძირითადად თირკმლიდან.
ჩვენებები: ვიტამინი В12 წარმოადგენს ჰიპერქრონული ანემიის ყველაზე ეფექტურ სამკურნალო პრეპარატს. იგი აგრეთვე გამოიყენება ღვიძლის დაავადებების, პოლინევრიტების, რადიკულიტების, სამწვერა ნერვის ნევრალოგიების, ბავშთა ცერებრალური დამბლის, პერიფერიული ნერვების ტრავმების და რიგი კანის დაავადებების სამკურნალოდ.
მიღების წესი და დოზირება: ინტრავენური, ინტრამუსკულარული და ინტრალუმბალური ინექციები.
ერთჯერადი დოზები მოზრდილებისათვის: 100-500 მკგ, ადრეული ასაკის ბავშვებისთვის: 30მკგ. მიღება დღეგამოშვებით ან 3 დღეში ერთხელ. მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების ხასიათზე და განისაზღვრება მკურნალი ექიმის მიერ.
უკუჩვენებები: ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ, ჰიპერკოაგულაცია, ერითრემია, ერითროციტოზი.
ჭარბი დოზირება: მონაცემები არ არის.
გვერდითი მოქმედება: თავის ტკივილი, თავბრუხვევა, აღგზნება, ტკივილები გულის არეში, ტაქიკარდია, ალერგიული რეაქციები.
განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილე: პრეპარატის მიღების პერიოდში აუცილებელია სისხლის სურათის და შედედების უნარის კონტროლი. განსაკუთრებული სიფრთხილით პრეპარატს ნიშნავენ სტენოკარდიისა და კეთილ ან ავთვისებიანი ახლადწარმონაქმნების ფონზე.
არ არის რეკომენდირებული პრეპარატის შერევა ვიტამინ B1 და ვიტამინ B6-თან ერთ შპრიცში.
ორსულობა და ლაქტაცია: უკუჩვენებები არ არის.
ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან: პრეპარატი ამაღლებს ვიტამინ B1-ით გამოწვეული ალერგიული რეაქციების ალბათობას.
პრეპარატი არ მოქმედებს მექანიკური საშუალებებისა და ავტოტრანსპორტის მართვაზე.
შეფუთვა: 1მლ პრეპარატი (200მკგ ან 500მკგ) ამპულაში. შეფუთვაში 10 ამპულა.
შენახვის პირობები: სინათლისგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს +25⁰C ტემპერატურაზე.
ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.
გაცემა: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.
მწარმოებელი: ფარმაცევტული კომპანია “ბიოფარმი”, 0160, გოთუას ქ. 3, თბილისი, საქართველო. ტელ./ფაქსი: 225-29-56

ატორისი 20მგ #30ტ

საერთაშორისო დასახელება:

ATORVASTATIN

მწარმოებელი: KRKA, სლოვენია

მოქმედი ნივთიერება: ატორვასტატინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰიპოლიპიდემიური საშუალება

გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 1, 3 და 9 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ატორვასტატინი ............. 10 მგ

(კალციუმის მარილის სახით)

1 ტაბ.

ატორვასტატინი ............. 20 მგ

(კალციუმის მარილის სახით)

დამხმარე ნივთიერებები:

პოვიდონი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, კალციუმის კარბონატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი (E171), მაკროგოლ 3000, პოლივინილის სპირტი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ატორვასტატინი ჰიპოლიპიდემიური საშუალებაა სტატინების ჯგუფიდან. მისი მოქმედების ძირითადი მექანიზმია 3-ჰიდროქსი-3-მეთილგლუტარილ-კოენზიმ-A (ჰმგ-კოA)-რედუქტაზას, ფერმენტის, რომელიც აკატალიზებს ჰმგ-კოA-ს გარდაქმნას მევალონის მჟავად, აქტიურობის ინჰიბირება. ეს გარდაქმნა არის ერთ-ერთ ადრეული ეტაპი ორგანიზმში ქოლესტერინის სინთეზის ჯაჭვში. ქოლესტერინის სინთეზის ატორვასტატინით დათრგუნვა იწვევს დაბალი სიმკრივის ლიპოპროტეინების მომატებულ რეაქტიულობას ღვიძლში, ასევე ღვიძლგარე ქსოვილებში. ეს რეცეპტორები დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინებს იერთებენ და აშორებენ სისხლის პლაზმას, რაც თავის მხრივ იწვევს სისხლში ქოლესტერინის დონის დაწევას.

ატორვასტატინის ანტისკლეროზული ეფექტი არის პრეპარატის სისხლძარღვთა კედელზე და სისხლის კომპონენტებზე მოქმედების შედეგი. პრეპარატი თრგუნავს იზოპრენოიდების სინთეზს, რომლებიც სისხლძარღვთა შიდა გარსის უჯრედების ზრიდს ფაქტორებია. ატორვასტატინის მოქმედებით უმჯობესდება სისხლძარღვების ენდოთელიუმ-დამოკიდებული გაფართოება. ატორვასტატინი აქვეითებს საერთო ქოლესტერინის, დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების ქოლესტერინის, აპოლიპოპროტეინი A-ს შემცველობის მატებას.

როგორც წესი, ატორისის მოქმედება იწყება პრეპარატის მიღების დაწყებიდან ორ კვირაში, მაქსიმალური ეფექტი კი მიიღწევა 4 კვირის შემდეგ.

ფარმაკოკონეტიკა:

ატორვასტატინის აბსორბცია მაღალია, დაახლოებით 80% შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო (Cmax) საშუალოდ 1-2 საათია. ქალებში Cmax 20%-ით მაღალია, ხოლო AUC მაჩვენებელი 10%-ით დაბალია. ღვიძლის ალკოჰოლური ციროზით დაავადებულებში მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო ნორმაზე 16-%-ჯერ მაღალია. ღვიძლში "პირველი გავლისას" ინტენსიური მეტაბოლიზმის შედეგად ატორვასტატინის ბიოშეღწევადობა დაბალია (12%). ატორვასტატინის განაწილების საშუალო მოცულობაა 381 ლ. ატორვასტატინის 98%-ზე მეტი უკავშირდება სისხლის პლაზმის ცილებს. ატორვასტატინი ვერ გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს. მეტაბოლიზდება უპირატესად ღვიძლში ციტოქრომ P4503A4-ს ზემოქმედებით, ფარმაკოლოგიურად აქტიური მეტაბოლიტების (ორთო- და პარა-ჰიდროქსილირებული მეტაბოლიტები, ბეტა დაჟანგვის პროდუქტები) წარმოქმნით. ეს აქტიური მეტაბოლიტებია, რომლებიც განაპირობებენ დაახლოებით 70% მაინჰიბირებელ აქტიურობას ჰმგ-კოA-რედუქტაზასთან მიმართებაში. ეს აქტიურობა ნარჩუნდება 20-30 საათის განმავლობაში.

ატორვასტატინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი 14 საათია. გამოიყოფა ძირითადად ნაღვლით (არ გამოიყოფა ჰემოდიალიზის პროცესში). ატორვასტატინის დაახლოებით 46% გამოიყოფა განავალთან ერთად, ხოლო 2%-ზე ნაკლები - შარდით.

ჩვენებები:

პირველადი ჰიპერქოლესტერინემია, შერეული ჰიპერლიპიდემია (მათ შორის ინსულინდამოუკიდებელი შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებში), ჰეტეროზიგოტური და ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია.

მიღების წესები და დოზირება:

ატორისით მკურნალობის დაწყებამდე პაციენტი უნდა გადავიდეს დიეტაზე, რომელიც უზუნველყოფს სისხლში ლიპიდების შემცველობის კლებას. დიეტა უნდა დაცულ იქნას პრეპარატის მკურნალობის განმავლობაში.

პრეპარატი მიიღება შიგნით, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად (უზმოზე ან ჭამის შემდეგ). რეკომენდებულია საწყისი დოზა - 10 მგ ყოველდღიურად. საბოლოოდ მისაღწევი ეფექტის გათვალისწინებით დღიური დოზა შეიძლება იყოს გაზრდილი 80 მგ-მდე. ატორისი შეიძლება მიღებული იქნეს ერთჯერადად დღის ნებისმიერ მონაკვეთში, ოღონდ ყოველდღე ერთი და იგივე დროს. საგრძნობი თერაპიული ეფექტი აღინიშნება მკურნალობის დაწყებიდან 2 კვირის შემდეგ, ხოლო მაქსიმალური ეფექტი მიიღწევა 4 კვირის შემდეგ. ამიტომ დოზის შეცვლა არ არის სასურველი მკურნალობის დაწყებიდან 4 კვირის გავლამდე.

ჰომოზიგოტური მემკვიდრეობითი ჰიპერქოლესტერინემია: დოზების დიაპაზონი ისეთივეა, როგორიც სხვა ტიპის ჰიპერლიპიდემიის დროს. საწყისი დოზა ირჩევა ინდივიდუალურად, დაავადების გამოვლენის მიხედვით. ასეთი ავადმყოფების მკურნალობის ოპტიმალური ეფექტი გამომჟღავნდა სადღეღამისო დოზის - 80 მგ-ს გამოყენებისას (ერთჯერადად). ატორისი გამოიყენება როგორც დამატებითი თერაპიული მკურნალობის სხვა მეთოდებთან ერთად (პლაზმაფერეზი) ან როგორც ძირითადი მკურნალობა თუ სხვა მეთოდებით მკურნალობა შეუძლებელია.

ხანდაზმული პაციენტებისათვის და პაციენტებისათვის თირკმელების დაავდებით ატორისის დოზის ცვლა სასურველი არ არის.

პაციენტებს, რომელთაც აღენიშნებათ ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, პრეპარატი ენიშნებათ სიფრთხილით ორგანიზმიდან მისი გამოყოფის შენელების გამო. მსგავს სიტუაციაში უნდა კონტროლდებოდეს კლინიკური და ლაბორატორიული მაჩვენებლები და მნიშვნელოვანი პათოლოგიური ცვლილებების გამოვლენისას დოზა უნდა შემცირდეს ან მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

გვერდითი მოვლენები:

ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ასთენიური სინდრომი, უძილობა ან ძილიანობა, კოშმარული სიზმრები, ამნეზია, პარესთეზია, პერიფერიული ნეიროპათია, ემოციური ლაბილობა, ატაქსია, ჰიპერკინეზები, დეპრესია, ჰიპერესთეზია.

გრძნობათა ორგანოების მხრივ: ამბლოპია, ყურებში შუილი, კონიუნქტივის სიმშრალე, აკომოდაციის დარღვევა, სისხლჩაქცევა თვალებში, სიყრუე, გლაუკომა, პაროსმია, საგემოვნო შეგრნებების დაკარგა.

გულსისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: გაძლიერებული გულისცემა, ვაზოდილატაცია, შაკიკი, პოსტურალური ჰიპოტენზია, არტერიული წნევის მომატება, ფლეიბიტი, არითმია.

სისხლწარმოქმნელი სისტემის მხრივ: ანემია, ლიმფადენოპათია, თრომბოციტოპენია.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქიტი, რინიტი, დისპნოე, ბრონქული ასთმა, სისხლდენა ცხვირიდან.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, გულძმარვა, ყაბზობა ან დიარეა, მეტეორიზმი, გასტრალგია, აბოდომინალური ტკივილი, ანორექსია ან მადის მომატება, პირის სიმშრალე, ბოყინი, დისფაგია, ღებინება, სტომატიტი, ეზოფაგიტი, გლოსიტი, გასტროენტერიტი, ჰეპატიტი, ღვიძლის კოლიკა, ხეილიტი, თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული, პანკრეატი, ქოლესტაზური სიყვითლე, "ღვიძლის" ფერმენტების აქტიურობის მატება, რექტალური სისხლდენა, მელენა, სისხლმდენი ღრძილები, ტენეზმები.

საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: ართრიტი, ფეხის კუნთების კრუნჩხვები, ბურსიტი, მიოზიტი, მიოპათია, ართრალგია, მიალგია, რაბდომიოლიზი, სახსრების კონტრაქტურა.

შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: უროგენიტალური ინფექციები, დიზურია (მათ შორის პოლაკიურია, ნიქტურია, შარდის შეუკავებლობა ან შარდვის გაძნელება, შარდვის იმპერატიული სურვილი), ცისტიტი, ჰემატურია, ვაგინალური სისხდენა, სისხლდენა საშვილოსნოდან, შარდკენჭოვანი დაავადება, მეტრორაგია, ეპიდიდიმიტი, ლიბიდოს დაქვეითება, იმპოტენცია, ეაკულაციის დარღვევა.

კანის საფარის მხრივ: ალოპეცია, ოფლიანობა, ეგზემა, სებორეა, ეკხიმოზები.

ალერგიული რეაქციები: კანის ქავილი, გამონაყარი, კონტაქტური დერმატიტი, იშვიათად ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება, სახის შეშუპება, ფოტოსენსიბილიზაცია, ანაფილაქსია, მულტიფორმული ექსუდაციური ერითემა, სტივენ-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი).

ლაბორატორიული მაჩვენებლები: ჰიპერგლიკემია, ჰიპოგლიკემია, შრატის კრეატინფოსფოსკინაზის მომატება, ალბუმინურია, ალანინამინოტრანსფერაზას და ასპარტატამინოტრანსფერაზას აქტიურობის მომატება.

სხვა: პერიფერიული შეშუპებები, სხეულის მასის ზრდა, გინეკომასტია, პოდაგრის გამწვავება.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ;
ღვიძლის დაავადებები აქტიურ სტადიაში (მათ შორის აქტიური ქრონიკული ჰეპატიტი, ქრონიკული ალკოჰოლური ჰეპატიტი);
ღვიძლის უკმარისობა;
ნებისმიერი ეტიოლოგიის ღვიძლის ციროზი;
გაურკვეველი გენეზის ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მატება;
ჩონჩხის კუნთების დაავადებები;
ორსულობა და ლაქტაცია;
18 წლამდე ასაკი (ეფექტურობა და უსაფრთხოება არ არის დადგენილი).

სიფრთხილით: ალკოჰოლიზმი, ანამნეზში ღვიძლის დაავადებები, ელექტროლიტური ბალანსის მძიმე დარღვევები, ენდოკრინული და მეტაბოლური დარღვევები, არტერიული ჰიპოტენზია, მწვავე ინფექციები (სეფსისი), არაკონტროლირებადი ეპილეფსია, სერიოზული ქირურგიული ჩარევები, ტრავმა.

განსაკუთრებული მითითებები:

ატორისით მკურნალობის დაწყებამდე პაციენტს ენიშნება სტანდარტული ჰიპოქოლესტერინემიული დიეტა, რომელიც მან უნდა დაიცვას მთელი მკურნალობის განმავლობაში.

სისხლის შრატში "ღვიძლის" ფერმენტების აქტივობის მომატება შეიძლება აღინიშნოს ატორისით მკურნალობის პერიოდში. ეს მატება, როგორც წესი, უმნიშვნელოა და მას არა აქვს კლინიკური მნიშვნელობა. ამის მიუხედავად, რეკომენდებულია ზემოხსნებული ფერმენტების აქტივობის კონტროლი სისხლის შრატში მკურნალობამდე, მკურნალობიდან 6 კვირის შემდეგ, 12 კვირის შემდეგ და ატორვასტატინის დოზის მომატებისას. თუ აღინიშნება ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით ალანინამინოტრანსფერაზას და/ან ასპარტატამინოტრანსფერეზას აქტივობის 3-ჯერადი ზრდა, ატორისით მკურნალობა უნდა შეწყდეს. ატორვასტატინმა შეიძლება გამოიწვიოს კრეატინფოსფოკინაზების და ამინტრანსფერაზების აქტივობის ზრდა. იმ ქალებში, რომლებიც იმყოფებიან რეპროდუქციულ ასაკში და არ იყენებენ საიმედო კონტრაცეპციას, ატორისის მიღება რეკომენდებული არ არის. თუ პაციენტი გეგმავს ორსულობას, მან უნდა შეწყვიტოს ატორისის მიღება, უკიდურეს შემთხვევაში დაგეგმილ ორსულობამდე 12 თვით ადრე.

ატორისით მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს მიოპათია, რომელსაც ხანდახან ერთვის რაბდომიოლიზი, რაც იწვევს თირკმლის მწვავე უკმარისობას. ამ გართულების რისკი იზრდება ატორისის ერთდროული მიღებისას შემდეგ პრეპარატებთან: ფიბროის მჟავას წარმოებულები, ნიაცინი, ციკლოსპორინი, ნეფაზადონი, ზოგიერთი ანტიბიოტიკი, სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებები "აზოლების" ჯგუფიდან, აივ-პროტეაზის ინჰიბიტორები. პაციენტი უნდა გაფრთხილებულ იქნას, რომ ამ გართულების სიმპტომების გამოვლენისას (კუნთოვანი სისუსტე და ტკივილი) დაუყოვნებლივ მიმართოს ექიმს.

პრეპარატის გავლენა ავტომანქანისა და სხვა პოტენციურად საშიში მექანიზმების მართვაზე:

ატორისის არასასურველი გავლენის შესახებ ინფორმაცია არ მოიპოვება.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირებისას აცილებელია ჩატარდეს შემდეგი ზოგადი ღონისძიებები: სასიცოცხლო ფუნქციების მონიტორინგი და შენარჩუნება და პრეპარატის შემდგომი შეწოვის თავიდან აცილება (კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირისა და საფაღარათო საშუალებების მიღება). მიოპათიის განვითარებისას შემდგომ რაბდომიოლიზით და თირკმლის მწვავე უკმარისობით (იშვიათი, მაგრამ მძიმე გვერდითი მოვლენა) პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს, პაციენტს კი დაენიშნოს დიურეტიკი და გადაესხას ნატრიუმის ჰიდროკარბონატის ხსნარი. აუცილებლობისას უნდა ჩატარდეს ჰემოდიალიზი. რაბდომიოლიზმა შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერკალიემია, რომლის თავიდან ასაცილებლად საჭიროა კალციუმის ქლორიდის ან კალციუმის გლუკონატის ინტრავენური შეყვანა, გლუკოზის ინფუზია ინსულინთან ერთად, მძიმე შემთხვევაში კი ჰემოდიალიზის ჩატარება. იმდენად, რამდენადაც ატორვასტატინი მნიშვნელოვნადაა დაკავშირებული სისხლის პლაზმურ ცილებთან, ჰემოდიალიზი შედარებით ნაკლებ ეფექტური მეთოდია ამ ნივთიერების ორგანიზმიდან გამოდევნისათვის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ატორვასტატინის ერთდროულმა გამოყენებამ ციკლოსპორინთან, ანტიბიოტიკებთან (ერითრომიცინი, კლარითრომიცინი, კვინუპრისტინი/დალფოპროსტინი), აივ-პროტეაზის ინჰიბიტორებთან (ინდინავირი, რიტონავირი), სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებებთან (ფლუკონაზოლი, იტრაკონაზოლი, კეტოკონაზოლი), ან ნეფაზოდონთან ერთად შეიძლება გამოიწვიოს სისხლის შრატში ატორვასტატინის შემცველობის მომატება, რაც ზრდის მიოპათიების რაბდომიოლიზით და თირკმლის უკმარისობით განვითარების რისკს. მსგავსი ურთიერთქმედება შესაძლებელია ატორისის ერთდროული მიღებისას ფიბროის მჟავასა და მიაცინთან ერთად.

ატორვასტატინის ერთდროულმა მიღებამ ფენიტოინთან ერთად შეიძლება გამოიწვიოს ატორვასტატინის ეფექტურობის შემცირება. ერთდროული მიღებისას ანტაციდები (მაგნიუმისა და ალუმინის ჰიდროქსიდების სუსპენზია) აქვეითებენ სისხლის პლაზმაში ატორვასტატინის შემცველობას. ატორვასტატინის ერთდროული მიღებისას კოლესტიპოლთან, პლაზმაში ატორვასტატინის შემცველობა იკლებს 25%-ით, მაგრამ კომბინაციის თერაპიული ეფექტი უფრო მაღალია, ვიდრე მხოლოდ ატორვასტატინის ეფექტი.

პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ 80 მგ ატორვასტატინს და დიგოქსინს, პლაზმაში დიგოქსინის რაოდენობა იზრდება 20%-ით, რის გამოც ისინი უნდა იმყოფებდენ მეთვალყურეობის ქვეშ.

ატორვასტატინისა და პერორალური კონტრაცეპტივების (ნორეთინდრონის და ეთინილესტრადიოლის კომბინაცია) ერთდროული მიღებისას შეიძლება გაძლიერდეს კონტრაცეპტივების შეწოვა და მათი კონცენტრაციის მატება სისხლის პლაზმაში; საჭიროა კონტრაცეპტივის დანიშვნის კონტროლირება ქალებში, რომლებიც იღებენ ატორვასტატინს.

ატორვასტატინის ერთდროულმა მიღებამ ვარფარინთან პირველ დღეებში შეიძლება გააძლიეროს ვარფარინის ანტიკოაგულანტური მოქმედება. ეს ეფეეტი ქრება ზემო აღნიშნული პრეპარატების მიღებიდან 15 დღის შემდეგ.

ატორისით მკურნალობის პერიოდში გრეიფრუტის წვენის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს სისხლის პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციის ზრდა. ამასთან დაკავშირებით პაციენტები, რომლებიც მკურნალობენ ატორისით უნდა მოერიდონ ამ წვენის მიღებას.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25 C ტემპერატურაზე. ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

1...293294295...798 გვერდი 294 of 798