საერთაშორისო დასახელება:

METRONIDAZOLE

მწარმოებელი: SANOFI AVENTIS

მოქმედი ნივთიერება: მეტრონიდაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული პრეპარატი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

მეტრონიდაზოლი …………  250 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფლაჟილი მიეკუთვნება ნიტრო-5-იმიდაზოლების ჯგუფს, რომელსაც ახასიათებს მოქმედების ფართო სპექტრი ანაერობული მიკროორგანიზმების – Peptostreptococcus, Clostridium sp., Bacteroides sp., Fusobacterium, Prevotella, Veilonella – მიმართ; თრგუნავს შემდეგი უმარტივესების განვითარებას: Trichomonas vaginalis, Giardia intestinalis (Lamblia intestinalis), Entamoeba histolytica. იგი აღწევს მიკრობის უჯრედის შიგნით, სადაც რედუქტაზების მოქმედებით ნიტროჯგუფების რედუქციის შედეგად ადგილი აქვს აქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნას, რომლებიც აინჰიბირებენ მიკროორგანიზმების დნმ-ის სინთეზს ან არღვევენ მის სტრუქტურას.

ფარმაკოკინეტიკა:

შიგნით მიღებისას ფლაჟილი სწრაფად და თითქმის მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს პრეპარატის აბსორბციაზე. ნახევარგამოყოფის პერიოდი 8-10 საათია. სისხლის ცილებთან შეკავშირების ხარისხი უმნიშვნელოა და არ აღემატება 10-20%-ს. პრეპარატი სწრაფად აღწევს ქსოვილებში (ფილტვები, თირკმელები, ღვიძლი, კანი, ნაღველი, თავ-ზურგ-ტვინის  სითხე, ნერწყვი, სათესლე სითხე, ვაგინალური სეკრეტი), ქალის რძეში და გადის პლაცენტურ ბარიერში.

მეტრონიდაზოლი მეტაბოლიზდება ღვიძლში დაჟანგვის გზით. პრეპარატის  40-70% გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით (მიღებული დოზის 20%-მდე გამოიყოფა შეუცვლელი სახით). ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი უცვლელი რჩება.

ჩვენებები:

• ფლაჟილი გამოიყენება ამებიაზის, უროგენიტალური ტრიქომონიაზის, არასპეციფიკური ვაგინიტების, ლამბლიოზის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

ამებიაზის დროს ფლაჟილი ინიშნება 7 დღის განმავლობაში, შიგნით მისაღებად 1.5 გ დღეში 3 მიღებაზე (მოზრდილებში) და 30-40 მგ/კგ დღეში, ასევე 3 მიღებაზე (ბავშვებში).

ლამბლიოზის მკურნალობა წარმოებს 5 დღის განმავლობაში – მოზრდილებს ენიშნებათ 750-1000 მგ ფლაჟილი დღეში, 2-5 წლის ბავშვებს – 250 მგ დღეში; 5-10 წლის ბავშვებს – 375 მგ დღეში, ხოლო 10-15 წლის ბავშვებს – 500 მგ დღეში.

ტრიქომონიაზის დროს ქალები (ურეთრიტის და ვაგინიტის დროს) ფლაჟილი ინიშნება ერთჯერადად დოზით 2 გ, ან 10 დღიანი კურსის სახით: 1 ტაბლეტი (250 მგ) 2-ჯერ დღეში.

არასპეციფიკური ვაგინიტების დროს ინიშნება 500 მგ ფლაჟილი 2-ჯერ დღეში 7 დღის განმავლობაში.

ანაერობული ინფექციების მკურნალობისას მოზრდილებს ენიშნებათ 1-1.5 გ დღეში, ხოლო ბავშვებს – 20-30 მგ/კგ დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათ შემთხვევებში ვითარდება გულისრევა, ლითონის გემო პირში, ანორექსია, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, ღებინება, დიარეა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ასევე კანის ადგილობრივი რეაქციები ჭინჭრის ციებისა და ქავილის სახით. ძალზე იშვიათად – კრუნჩხვები, ცნობიერების დაბინდვა და ჰალუცინაციები.

დიდი დოზებით ხანგრძლივ მკურნალობისას შესაძლებელია აღინიშნოს ლეიკოპენია, პერიფერიული ნევროპათიები, რომლებიც მცირდება მკურნალობის შეწყვეტასთან ერთად.

ძალზე იშვიათად აღწერილია პანკრეატიტის შექცევადი შემთხვევები.

შესაძლებელია აღინიშნოს შარდის მოყავისფრო-წითლად შეფერვა, ფლაჟილის მეტაბოლიზმთან დაკავშირებული პიგმენტების გამოყოფის გამო.

უკუჩვენებები:

* იმიდაზოლების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* აუცილებელია სიფრთხილის გამოჩენა ორსულებში ფლაჟილის გამოყენებისას.

* არ არის რეკომენდებული ფლაჟილის გამოყენება მეძუძურ დედებში, რადგანაც მეტრონიდაზოლი აღწევს ქალის რძეში.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ პრეპარატის ინტრავენურად ხანგრძლივად შეყვანისას საჭიროა სისხლის სურათის კონტროლი. ლეიკოპენიის შემთხვევაში მკურნალობის გაგრძელების აუცილებლობა დამოკიდებულია ინფექციური პროცესის სიმძიმეზე.

◄ მკურნალობა უნდა შეწყდეს ატაქსიის, თავბრუსხვევის, ჰალუცინაციების გავლენისას, პაციენტის ნევროლოგიური სტატუსის გაუარესების დროს.

◄ მეტრონიდაზოლმა შესაძლებელია გამოიწვიოს ტრეპონემების იმობილიზაცია, რაც ნელსონის ტესტის ცრუ დადებითი შედეგის მიზეზი ხდება.

◄ აუცილებელია სიფრთხილის გამოჩენა ორსულებში ფლაჟილის გამოყენებისას.

◄ არ არის რეკომენდებული ფლაჟილის გამოყენება მეძუძურ დედებში, ვინაიდან მეტრონიდაზოლი აღწევს ქალის რძეში.

სხვა წამლებთან ურთერთქმედება:

– არასასურველია ფლაჟილის ერთდროული მიღება დისულფირამთან (ესპერალთან), არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტებთან (ვარფარინი), არაპოლარიზებად მიორელაქსანტებთან (ვეკურონიუმი) და ლითიუმის პრეპარატებთან ერთად.

ერთდროული მიღებისას ფლაჟილი აძლიერებს ვარფარინის, ვეკურონიუმის მოქმედებას, ზრდის 5-ფტორურაცილის ტოქსიკურ ეფექტებს და ლითიუმის დონეს სისხლის პლაზმაში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

Ciprofloxacin

მწარმოებელი:

სავაჭრო მარკა: კომპანია „ROTAPHARM“, დიდი ბრიტანეთი

დამზადებულია:  „UNIPHARMA“, El Obour City, კაირო, ეგვიპტე

წამლის ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები.

აღწერილობა:

ფლაპროქსი 500 მგ: მოგრძო ფორმის ტაბლეტები გამყოფი ხაზით ერთ მხარეს, ბითვი: თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის.

გარსი: თეთრი ფერის.

ფლაპროქსი 750 მგ: ოვალური ორმაგამოზნექილი ტაბლეტები.

ბირთვი: თითქმის თეთრი ან ღიაყვითელი ფერის;

გარსი: თითქმის თეთრი ან ღია ყვითელი ფერის.

შემადგენლობა:

შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება: ციპროფლოქსაცინი ( ჰიდროქლორიდის სახით ) 500 მგ ან 750 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები:

ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, ცელულოზა მიკროკრისტალური, კალციუმის ჰიდროფოსფატი, პოვიდონი K90.

გარსის შემცველობა: ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, ეთილის სპირტი 96%, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, პოლიეთილენგლიკოლი 6000 (750 მგ . დოზირებისთვის),  პოლიეთილენგლიკოლი 4000 (750 მგ . დოზირებისთვის).

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ანტიბაქტერიული პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის. ფტორქინოლონები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები :

ფლაპროქსი: მოქმედების ფართო სპექტრის მიკრობების საწინააღმდეგო საშუალება

ფტორქინოლონების ჯგუფიდან. აინჰიბირებს ბაქტერიების დნმ ჰირაზას

( ტოპოიზომერაზა II და IV, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან

ქრომოსომული დნმ – ის სუპერსპირალიზაციაზე ბირთვული რნმ – ის ირგვლივ, რაც აუცილებელია გენეტიკური ინფორმაციის წაკითვისათვის), რის გამოც ირღვევა 
დნმის   რეპლიკაცია და ბაქტერიების უჯრედული ცილების სინთეზი;

იწვევს გამოხატულ მორფოლოგიურ ცვლილებებს ( მათშორის, უჯრედული კედლის 
და მემბრანებისა) და ბაქტერიული უჯრედის სწრაფ სიკვდილს.

მოქმედებს ბაქტერიციდულად როგორც გამრავლებად მიკროორგანიზმებზე ,

ასევე მოსვენების ფაზაში მყოფ მიკრო ორგანიზმებზეც (ვინაიდან გავლენას ახდენს

არა მხოლოდ დნმ – ჰირაზაზე, არამედ ასევე იწვევს უჯრედული კედლის ლიზისს).

აქტიურია შემდეგი ბაქტერიების მიმართ :

– გრამუარყოფითი ბაქტერიები : Escherichia coli, Salmonella spp , Shigella spp,

Citrobacter spp, Klebsiela spp , Enterobacter spp., Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Serratia marcescens, Hafnia alvei, Edwardsiella tarda, Providencia spp., Morganella morganii, Vibrio spp., Yersinia spp., Haemophilus spp., Pseudomonas aeruginosa, Moraxella catarrhalis, Aeromonas spp., Pasteurella multocida, Pseudomonas shigelloides, Campylobacter jejuni, Neisseria spp.,

–  შიდაუჯრედული მიკროორგანიზმები : Legionella pneumophila, Brucella spp., Chlamydia trachomatis, Listeria monocytogenes, Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium avium-intracellulare, Corynebacterium diphtheriae;

–  გრამდადებითი ბაქტერიები : Streptococcus spp. ( მ . შ . Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae), Staphylococcus spp. ( მ . შ . Staphylococcus aureus, Staphylococcus haemolyticus, Staphylococcus hominis, Staphylococcus saprophyticus).

მეტიცილინის მიმართ მდგრადი უმეტესი სტაფილოკოკი , ასევე მდგრადია 
ციპროფლოქსაცინის მიმართაც.

პრეპარატის მიმართ ზომიერად მგრძნობიარეა Streptococcus pneumoniae, Enterococcus faecalis, Mycobacterium avium ( მდებარე შიდაუჯრედულად ) – მათი დათრგუნვისათვის საჭიროა მაღალი კონცენტრაციები .

პრეპარატის მიმართ მდგრადია Bacteroides   fragilis, Pseudomonas cepacia, Pseudomonas maltophila, Ureaplasma urealyticum, Clostridium difficile, Nocardia asteroides.

პრეპარატის მოქმედება Treponema pallidum ის მიმართ არასაკმარისად არის

შესწავლილი .

ფლაპროქსის მიღებისას არ ვითარდება პარალელური მდგრადობა ჰირაზას

ჯგუფის სხვა ანტიბიოტიკების მიმართ, რაც ხდის მას მაღალეფექტურს ბაქტერიების

მიმართ, რომლებიც მდგრადია ამინოგლიკოზიდების, პენიცილინების ,

ცეფალოსპორინების, ტეტრაციკლინების მიმართ. რეზისტენტულობა

ვითარდება ძალზე ნელა, ვინაიდან ერთის მხრივ, ციპროფლოქსაცინის მოქმედების შემდეგ, პერსისტირებული მიკროორგანიზმები პრაქტიკულად არ რჩება,

ხოლო მეორეს მხრივ ბაქტერიულ უჯრედებს არ აქვთ ფერმენტები, რომლებიც

მის ინაქტივაციას მოახდენენ.

გამოყენების ჩვენებები:

ინფექციურ  ანთებითი დაავადებები , გამოწვეული პრეპარატის მიმართ

მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით;

მათ შორის :

–  სასუნთქი გზების ინფექციები;

–  ყელ – ყურ – ცხვირის ორგანოების ინფექციები;

–  საშარდე სისტემის ინფექციები;

– სასქესო ორგანოების ინფექციები ( გონორეა, პროსტატიტები, ადნექსიტები,

მშობიარობის შემდგომი ინფექციები);

– საჭმლის მომნელებელი სისტემის ინფექციები ( მათ შორის პირის, კბილების,

ყბების), ნაღვლის ბუშტის და სანაღვლე გზების;

– კანის, ლორწოვანი გარსების და რბილი ქსოვილების ინფექციები ;

– საყრდენ – მამოძრავებელი აპარატის ინფექციები ;

– სეფსისი ;

– პერიტონიტი ;

–  მენინგიტი , გამოწვეული გრამ – უარყოფითი მიკროფლორით ;

– ტუბერკულოზი ( კომბინირებულ თერაპიაში რეზისტენტული ტუბერკულოზის

დროს );

– ინფექციების პროფილაქტიკა და მკურნალობის დაქვეითებული

იმუნიტეტის მქონე ავადმყოფებში ( იმუნოდეპრესანტებით თერაპიის ფონზე);

–  ინფექციების პროფილაქტიკა ქირურგიული ჩარევისას .

უკუჩვენებები:

– მომატებული მგრძნობელობა ციპროფლოქსაცინის ან ფტორქინოლონების

ჯგუფის სხვა პრეპარატების მიმართ ;

– 18 წლამდე ბავშთა და მოზარდთა ასაკი.

გვერდითი მოქმედება:

კუჭ – ნაწლავის სისტემის მხრივ :

გულისრევა , ღებინება , დიარეა , ფაღარათი , მუცლის ტკივილი , მადის დაქვეითება , ფსევდომემბრანული კოლიტი .

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი,

დაღლილობა , უძილობა, გულის წასვლა, მხედველობის დარღვევები.

საშარდე სისტემის მხრივ : კრისტალურია, ინტერსტიციული გლომერუნეფრიტი,

დიზურია , პოლიურია, ალბუმინურია, ჰემატურია,

სისხლის შრატში კრეატინინის ტრანზიტორული მომატება .

სისხლმბადი სისტემის მხრივ : ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება.

სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ : ტაქიკარდია, გულის რითმის დარღვევა,

არტერიული ჰოპოტენზია.

ალერგიული რეაქციები: კანის ქავილი, ცხელება, კვინკეს შეშუპება, სტივენს – ჯონსის სინდრომი, ართრალგია.

გვერდითი რეაქციები, დაკავშირებული ქიმიოთერაპიულ მოქმედებასთან:

კანდიდოზი .

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ : ღვიძლის ტრანსამინაზების, ტუტე

ფოსფატაზას, ბილირუბინის, ლაქტატდეჰიდროგენაზას აქტივობის მომატება,

შარდოვანას , კრეატინინის კონცენტრაციის მომატება.

სხვა : ართრალგია; იშვიათად – ფოტოსენსიბილიზაცია.

მიღების წესი და დოზირება:

ფლაპროქსი მიიღება პერორალურად უზმოზე, საკმარისი რაოდენობის სითხის

მიყოლებით.

დოზირების რეჟიმი განისაზღვრება ინდივიდუალურად, ინფექციის ლოკალიზაციის და მიმდინარეობის სიმძიმის, პაციენტის ორგანიზმის მდგომარეობის, ასაკის,

სხეულის მასის,  თირკმელების ფუნქციის მიხედვით .

თირკმელების და საშარდე გზების გაურთულებელი დაავადებების დროს

პრეპარატის დღიური   დოზა – 2-ჯერ 250 მგ, გართულებული – 2- ჯერ 500 მგ.

ქლამიდიებით გამოწვეული საშარდე გზების ინფექციისას დღიური დოზა იზრდება

2- ჯერ 750 მგ -მდე.

ქვედა სასუნთქი გზების დაავადებებისას – დღიური დოზა 2- ჯერ 250 მგ,

მძიმე შემთხვევების დროს – 2-ჯერ 500 მგ.

გონორეის მკურნალობისას პრეპარატი ინიშნება ერთჯერადად დოზით 250-500 მგ.

ენტერიტის, მძიმე მიმდინარეობის კოლიტის, გინეკოლოგიური ინფექციების, პროსტატიტის, ოსტეომიელიტის დროს – დღიური დოზა 2- ჯერ 500 მგ .

დიარეის მკურნალობისას – დღიური დოზა 250-500 მგ .

განსაკუთრებით მძიმე, სიცოცხლისათვის საშიში ინფექციებისას ( სტრეპტოკოკური პნევმონია, შებრუნებითი ინფექციები კისტოზური ფიბროზის დროს,

ძვლების და სახსრების ინფექციები, სეპტიცემია, პერიტონიტი ) – დღიური დოზა 2- ჯერ 750 მგ .

მკურნალობის ხანგრძლივობა დაავადების სიმძიმეზეა დამოკიდებული.

თირკმლების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებისთვის პრეპარატის

ერთჯერადი დოზა პერორალურად მისაღებად შეადგენს საშუალო დღიური

დოზის ნახევარს .

თირკმელების ქრონიკული უკმარისობისას : პრეპარატი ინიშნება კრეატინინის

კლირენსის მიხედვით.

ჰემოდიალიზზე ან პერიტონეალურ დიალიზზე მყოფ პაციენტებს, პრეპარატი

ენიშნებათ დიალიზის შემდეგ დოზით 250-500 მგ 24 საათში ერთხელ .

თერაპიის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმეზე და

მის კლინიკურ და ბაქტერიოლოგიურ მიმდინარეობაზე .

საჭიროა გაგრძელდეს მკურნალობა ციების ან სხვა სიმპტომების გაქრობის შემდეგ

კიდევ 3 დღე .

მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა :

გაურთულებელი მწვავე გონორეა და ცისტიტი: 1 დღე , თირკმელების , საშარდე

გზების და მუცლის  ღრუს ინფექციები – 7 დღე.

დაქვეითებული იმუნიტეტის მქონე პაციენტებში ნეიტროპენიის მთელი

პერიოდი – მაქსიმუმ 2 თვე; ოსტეომიელიტის დროს, 7-14 დღე – სხვა ინფექციებისას –სტრეპტოკოკებით გამოწვეული ინფექციებისას,

გართულებების რისკის გამო, მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს მინიმუმ 10 დღე.

ქლამიდიური ინფექციის შემთხვევაში, თერაპია ასევე უნდა ჩატარდეს მინიმუმ 10

დღე.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების სპეციფიური სიმპტომები არ არსებობს .

მკურნალობა : კუჭის ამორეცხვა , დიდი რაოდენობის სითხის შეყვანა, შარდის

მჟავა რეაქციის შექმნა;

დამატებით ჰემოდიალიზი და პერიტონეალური დიალიზი ( შესაძლებელია

მიღებული დოზის არანაკლებ 10%- ის გაწმენდა);

ყველა ღონისძიება ტარდება სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ფუნქციების შენარჩუნების ფონზე . სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს .

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან :

აქტივობა იზრდება ბეტა ლაქტამურ ანტიბიოტიკებთან, ამინოგლიკოზიდებთან ,

ვანკომიცინთან, კლინდამიცინთან, მეტრონიდაზოლთან კომბინაციისას .

სუკრალფატი, ბისმუთის პრეპარატები, ალუმინის, მაგნიუმის ან კალციუმის

შემცველი ანტაციდები , ვიტამინები მიკროელემენტებთან, რკინის სულფატი, საფაღარათო საშუალებები აქვეითებენ შეწოვას,

და ამის გამო პრეპარატი ინიშნება  ზემოაღნიშნული სამკურნალო საშუალებების

მიღებამდე 1-2 საათით ადრე ან მათი მიღებიდან 4 საათის შემდეგ.

აღნიშნული შეზღუდვა არ ვრცელდება H₂ რეცეპტორების ბლოკატორებზე .

ციპროფლოქსაცინის მიღება ზრდის თეოფილინის, ამინოფილინის და

კოფეინის კონცენტრაციას პლაზმაში.

ზრდის ციკლოსპორინის ნეფროტოქსიკურობას, კრუნჩხვითი რეაქციების რისკს არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ფონზე.

აძლიერებს ვარფარინის და სხვა პერორალური ანტიკოაგულანტების

ეფექტს (ახანგრძლივებს სისხლდენის დროს).

პრეპარატები, რომლებიც ახდენენ შარდის გატუტიანებას, ამცირებენ ხსნადობას

(იზრდება კრისტალურიის ალბათობა ). ციპროფლოქსაცინი აინჰიბირებს ღვიძლის

ჟანგვით ფერმენტებს და შეუძლია გააძლიეროს პრეპარატების მოქმედება , რომლებიც მეტაბოლიზდება ციტოქრომ P₄₅₀ სისტემის ფერმენტების

მეშვეობით .

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება შემდეგი დაავადებების დროს :

თავის ტვინის სისხლძარღვთა ათეროსკლეროზი, თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევა,

ფსიქიკური დაავადებები , ეპილეფსია, კრუნჩხვითი სინდრომი,

გამოხატული თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობა,

გამოყენება ხანდაზმულებში.

მყესების ტკივილების დროს ან ტენდოვაგინიტის პირველი ნიშნების გამოვლენის

შემთხვევაში, მკურნალობა უნდა შეწყდეს. მკურნალობისას ან მკურნალობის შემდეგ მძიმე და ხანგრძლივი დიარეის

გამოვლენის შემთხვევაში , უნდა გამოირიცხოს ფსევდომემბრანული კოლიტის

დიაგნოზი , რომელიც საჭიროებს პრეპარატის დაუყოვნებლივ შეწყვეტას და

შესაბამისი მკურნალობის დანიშვნას.

ფლაპროქსით მკურნალობის პერიოდში შესაძლო ფოტოსენსიბილიზაციის გამო,

საჭიროა თავიდან ავიცილოთ კონტაქტი მზის სხივების პირდაპირი

ზემოქმედებისგან.

ზემოქმედება ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე:

მკურნალობის პერიოდში საჭიროა სიფრთხილე ავტოტრანსპორტის მართვისას

და რთული მოწყობილობებთან მუშაობის დროს, რომელიც მოითხოვს

ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას და ფსიქომოტორული რეაქციების

სისწრაფეს.

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის დროს:

ფლაპროქსი უკუნაჩვენებია ორსულობის დროს .

პრეპარატის ლაქტაციის პერიოდში გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში,

ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს .

გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები. 10 ტაბლეტი ბლისტერში .

1 ბლისტერი მიღების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში .

შენახვის პირობები:

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას არაუმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე .

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი წარმოების თარიღიდან .

არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ .

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II ( გაცემის წესი რეცეპტით ).

საერთაშორისო დასახელება:

AMBROXOL

მწარმოებელი: BERLIN-CHEMIE/MENARINI GROUP

მოქმედი ნივთიერება: ამბროქსოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მუკოლიზური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი ……    30 მგ

ხსნარი: ფლაკონში 100 მლ

5 მლ

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი …….. 15 მგ

ვრცლად ჰალიქსოლი

წამლის შემადგენლობა :

აქტიური ნივთიერება : სპირტის ნაყენი (1:10) მცენარეული ნედლეულისაგან :

კუნელის ნაყოფი – 10 გ ;

კორიანდრის ნაყოფი – 5 გ ;

სამკურნალო ბარამბოს ბალახი – 15 გ ;

ძიძოს ბალახი – 5 გ ;

შვრიის ნაყოფი – 25 გ ;

შავბალახა – 20 გ .

სვიის ნაყოფი – 20 გ,

ეთილის სპირტი 40%

წამლის ფორმა : ნაყენი

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

საძილე და სედაციური   პრეპარატი

ფარმაკოლოგიური თვისებები :

ფარმაკოდინამიკა . ფიტოსედი ახდენს სედაციურ ეფექტს . პრეპარატის სედაციური ეფექტი ვლინდება მისი მიღების პირველივე დღიდან . მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა 1-1,5 საათის შემდეგ და გრძელდება 2-4 საათით . პრეპარატის მოქმედებას განაპირობებს მისი შემადგენელი კომპონენტები.

ჩვენებები:

• პრეპარატი ენიშნება მოზრდილებსა და 12 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებს, როგორც  სედაციური საშუალება სხვადასხვა ეტიოლოგიის ნევროზის დროს;
• ნევრასთენიის მსუბუქი ფორმა: გაღიზიანების, მღელვარების, შიშის, მომეტებული გადაღლილობის, დაბნეულობის თანხლებით;  ნერვული აგზნება; უძილობა;
• ნეიროცირკულაციური დისტონია;
• ჰიპერტონული და კარდიალური ტიპის მიხედვით; ასთენიის სინდრომი
• ( ჰიპერსტენული ფორმა).

უკუჩვენებები : მომატებული მგრძნობელობა.პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ. უკუნაჩვენებია 12 წლამდე ასაკის ბავშვების, ფეხმძიმე და მეძუძური ქალებისათვის.

სიფრთხილის ზომები .

პრეპარატი არ ენიშნება მძღოლებს და მანქანა მექანიზმებთან მომუშავე პაციენტებს, რადგან ასეთი სამუშაო დიდ ყურადღებას და

მოძრაობის სწრაფ რეაქციას საჭიროებს .

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებთან :

თუ ღებულობთ რაიმე სხვა წამლებსაც, აუცილებლად აცნობეთ ამის შესახებ ექიმს .ფიტოსედი აძლიერებს ცენტრალური ნერვული სისტემის დამთრგუნველი წამლების მოქმედებას.

მიღების წესი და დოზა . ფიტოსედი შიგა მიღების პრეპარატია,

მოზრდილებსა და 12 წელზე მეტი ასაკის მოზარდებს ეძლევა 1 ჩაის კოვზი (5 მლ ) ცოტა წყალთან ერთად, 3-4- ჯერ დღეში და 1- ჯერ ძილის წი .

მკურნალობის კურსი გრძელდება 10-30 დღით .

აუცილებლობის შემთხვევაში კურსი შეიძლება განმეორდეს 10–15 დღის შემდეგ .

მიღების წინ შეანჯღრიეთ .

ჭარბი დოზა . რეკომენდირებულზე მეტი დოზის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ძილიანობა .

გვერდითი ეფექტები:

მომატებულმა მგრძნობელობამ პრეპარატის კომპონენტების მიმართ შეიძლება გამოიწვიოს ალერგიული რეაქციები .

რაიმე სახის გვერდითი ეფექტის გამოვლენის შემთხვევაში   აუცილებლად მიიღეთ ექიმის რეკომენდაცია,შეიძლება თუ არა ამ პრეპარატის შემდგომი გამოყენება.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი . მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ , წამალი არ უნდა მიიღოთ .

შენახვის პირობები:

ინახება ბავშვებისაგან ხელმიუწვდომელ, სინათლისაგან დაცულ  ადგილზე, არაუმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე. შენახვისას შესაძლებელია ნალექის გამოყოფა .

შეფუთვა; 100 მლ ნაყენი ფლაკონში ან ქილაში.

გაცემა: რეცეპტის გარეშე .

მწარმოებელი: ქიმიურ ფარმაცევტული ქარხანა  “კრასნაია ზვეზდა”. უკრაინა.

საერთაშორისო დასახელება:

FITOLYZIN          

მწარმოებელი: HERBAPOL, პოლონეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მცენარეული წარმოშობის დიურეზული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შინაგანად მისაღები პასტა: ალუმინის ტუბში 100 გ

1 გ

ფორთოხლის ზეთი ………..        0.15 გ

სალბის ზეთი ……………………    1.0 გ

ბაღის პიტნის ზეთი ……………    0.5 გ

ფიჭვის ზეთი …………………..     0.2 გ

შემდეგი სამკურნალო მცენარეების სქელი ექსტრაქტების ნარევი:

ოქროწკეპლა, მინდვრის შვიტა, ჩვეულებრივი მატიტელა ჭანგის ძირი, ხახვის ფურცლები, არყის ხის ფოთლები, ულუმბოს თესლები, ოხრახუშის ფესვები, ცისკარას ფესვი – 67.2.

დამხმარე ნივთიერებები:

აგარი ………….                1.2 გ

ნიპაგინ A …………..          0.2 გ

ხორბლის სახამებელი …..  2.3 გ

ვანილინი ……………..       0.0004

გლიცერინი  …………..   100 გ-მდე

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფიტოლიზინი ავლენს შარდმდენ, ანთების საწინააღმდეგო, სპაზმოლიზურ მოქმედებას, ხელს უწყობს ქვიშის და მცირე ზომის კომპონენტების გამოდევნას საშარდე გზებიდან, ამცირებს შარდის მინერალური კომპონენტების მინერალიზაციას.

ჩვენებები:

საშარდე გზების ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, ნეფროუროლითიაზი (კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში).

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში ინიშნება 1 ჩაის კოვზი პასტა, გახსნილი 1/2 თბილ, დამტკბარ წყალში. 3-4 ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

ალერგიული რეაქციები: ზოგჯერ – გულისრევა.

გვერდითი მოვლენების გამოვლენისას საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;

* გლომერულონეფრიტი;

* ფოსფატური უროლითიაზი;

* 18 წლამდე ასაკის მოზარდები.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

პარასამკურნალო საშუალება; საფაღარათო საშუალება.

შემადგენლობა:

ფიტოლაქსის მშრალი ექსტრაქტი …………….  0,25გ;

დამხმარე  ნივთიერებები ბირთვის ფორმირებისთვის:

მაგნიუმის ფუძე კარბონატი, კალციუმის სტეარატი, სახამებელი.

შემომგარსავი ნივთიერებები:

საქაროზა; პოლივინილპიროლიდონი; მაგნიუმის კარბონატი; აეროსილი; ტიტანის ორჟანგი; მწვანე საღებავი.

ფიტოლაქსის მშრალი ექსტრაქტი მზადდება სენას ფოთლების, ხეჭრელის ქერქის და ძირტკბილას ფესვების საფუძველზე. მის შემადგენლობაში შედის ანტრაგლიკოზიდები: ემოდინი, ქრიზოფანის მჟავა, გლუკოფრანგულინი, ფრანგულინი და სხვა, ასევე საპონინი გლიცირიზინი.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ნაწლავის ფერმენტებისა და ბაქტერიების ზემოქმედებით ხორციელდება ანტრაგლიკოზიდების და საპონინების ჰიდროლიზი. წარმოქმნილი პროდუქტები აძლიერებენ მსხვილი ნაწლავის პერისტალტიკას, არ აღიზიანებენ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსს. ჰიდროლიზის პროცესის ნელა მიმდინარეობის გამო, საფაღარათო ეფექტი ვითარდება მხოლოდ მსხვილ ნაწლავში, პრეპარატის მიღებიდან 8-10 სთ-ის შემდეგ; პრეპარატში ძირტკბილას საპონინების შემცველობა მას დამატებით ანიჭებს ანთების საწინააღმდეგო, კუჭის-ნაწლავის ლორწოვან გარსის დამცველ, სპაზმოლიზურ მოქმედებას.

ჩვენება:

• სპასტიური კოლიტი;

• ატონიური შეკრულობა;

• ბუასილი (ნაწლავების მოქმედების რეგულირებისთვის);

• ნაპრალები სწორ ნაწლავზე;

პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია ქრონიკული შეკრულობისას, რომელიც უფრო ხშირად უვითარდება მჯდომარე ცხოვრების წესის მქონე ადამიანებს;

მიღების წესი და დოზირება:

1 ან 2 ტაბლეტი საღამოს ძილის წინ.

პრეპარატის ხანგრძლივად მიღება იწვევს მიჩვევას, ამიტომ საჭირო ხდება დოზის გაზრდა, ან პერიოდულად საფაღარათო პრეპარატის შენაცვლება;

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის დიდი დოზებით ხანგრძლივად გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს:

• მცირე მენჯის ორგანოების გაძლიერებული ჰიპერემია;

• ჰიპოკალიემია, დემინერალიზაცია (ამიტომ სასურველი იქნება პარალელურად რომელიმე კალიუმის შემცველი პრეპარატის ან კალიუმით მდიდარი საკვების მიღება ბალანსის აღდგენისათვის);

• ფეხმძიმე ქალებში შესაძლოა გამოიწვიოს მუცლის მოშლა;

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატის მიღება უნდა დაიწყოთ დღეში 1 ტაბლეტით, დოზის გაზრდა დღეში 2 ტაბლეტამდე სასურველია მხოლოდ არასაკმარისი ეფექტის მიღების შემთხვევაში.

თუ პრეპარატის მიღებისას გამოვლინდა გვერდითი ეფექტები, სასურველია ექიმთან კონსულტირება სიმპტომური მკურნალობის ჩატარებისთვის!

უკუჩვენება:

• მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატში შემავალი კომპონენტების მიმართ;

• ნაწლავების გაუვალობა;

• ფეხმძიმობა;

• მენსტრუაცია;

გამოშვების ფორმა: 10 ტაბლეტი ბლისტერზე. 1 ან 2 ბლისტერი კოლოფში.

შენახვის წესი: ინახება 15-25˚C ტემპერატურის პირობებში, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

აკრძალულია პრეპარატის გამოყენება პრეპარატის ვარგისობის ვადის ამოწურვის ან ვიზუალური დათვალიერებისას დეფექტების აღმოჩენის შემთხვევაში.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

გაიცემა: III ჯგუფი (გაცემის რეჟიმი: რეცეპტის გარეშე)

მწარმოებელი: SOPHARMA, ბულგარეთი

მოქმედი ნივთიერება: ფიტინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ზოდაგმატონიზირებელი ფიზიოლოგიური მდგომარეობის შემანარჩუნებელი ბადი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 40 ც.

1 ტაბ.

ფიტინი (ინოზიტოლჰექსაფოსფორის მჟავა არანაკლებ 75%) …….    250 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზას მონოჰიდრატი 110 მგ, ხორბლის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატა, ტალკი, ოპადრა თეთრი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფიტინი წარმოადგენს მცენარეულ პრეპარატს, რომელსაც გააჩნია ზოგადმატონიზირებელი მოქმედება ორგანიზმზე, ხელს უწყობს ფიზიკური, ფსიქიური დაღლილობის და სტრესის დაძლევას. იგი აუმჯობესებს ნივთიერებათა ცვლას, ზრდის ატფ-ს სინთეზს, ასტიმულირებს სისხლწარმოქმნას, ახდენს მასტიმულირებელ მოქმედებას ნერვულ სისტემაზე, ზრდის ყურადღების კონცენტრაციას და შრომისუნარიანობას, აძლიერებს ძვლის ქსოვილის ზრდასა და განვითარებას. ფიტინი მცენარეული წარმოშობის ბუნებრივი ანტიოქსიდანტია: ფიტინის მჟავა კალციუმიონებთან ერთად ჰეტალურ კომპლექსებს ქმნის და ანეიტრალებს თავისუფალ რადიკალებს, მნიშვნელოვნად ამცირებს შარდში კალციოქსალატური კრისტალების ფორმირებას.

ჩვენებები:

• მატონიზირებელი საშუალება ფიზიკური და ფსიქიური გადაღლილობის დროს. მძიმე დაავადების გადატანის შემდეგ;
• კომპლექსური მკურნალობა ნერვული სისტემის დაავადებების დროს;
• კომპლექსური მკურნალობა ონკოლოგიური დაავადებების დროს;
• კომპლექსური მკურნალობა ძვლოვანი სისტემის დაავადებების დროს (თმის ცვენა, ფრჩხილების მტვრევადობა, კარიესი, რაქიტი, მოტეხილობა);
• შარდ-კენჭოვანი დარღვევები;
• ჰემოპოეზის დარღვევა (ნამგლისებურ უჯრედოვანი ანემია);

მიღების წესი და დოზირება:

ფიტინი ინიშნება პერორალურად ჭამამდე ნახევარი საათით ადრე რამდენიმე კვირის განმავლობაში.

მოზრდილები:

0.25-0.5 გ დღეში 3-ჯერ 6-8 კვირის განმავლობაში. საჭიროების შემთხვევაში პრეპარატის დოზა შეიძლება გაიზარდოს 10-16 ტაბლეტამდე დღეში 2-ჯერ.

ბავშვები:

1 წლამდე – 0.05-0.1 გ;      2 წლამდე – 0.1 გ.

3-4 წლის – 0.15გ;              5-6 წლის – 0.2 გ;

7-9 წლის -0.25 გ;             10-14 წლის – 0.25-0.3 გ მიღებაზე დღეში 2-3-ჯერ.

ფიტინის მჟავით მკურნალობის დროს რეკომენდებულია კალციუმით მდიდარი (რძე, რძის პროდუქტები) პროდუქტების მიღება. რეკომენდებულია კალციუმის პრეპარატების მიღება ფიტინის მჟავის მიღებიდან 2 საათის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის ხანგრძლივი დროით და დიდი დოზების მიღების შემთხვევაში დასაშვებია კალციუმის ცვლის დარღვევა (ფიტინის მჟავა უკავშირდება კალციუმს და მაგნიუმს, წარმოქმნის უხსნად მარილს, რაც ხელს უწყობს მის გამოყოფას ორგანიზმიდან).

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატის ხანგრძლივი დოზით მიღების შემთხვევაში რეკომენდებულია პლაზმაში კალციუმის დონის კონტროლი.

ფიტინი არ ახდენს გავლენას სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე, აგრეთვე იმ სამუშაოების შესრულებაზე, რომლებიც მოითხოვს ყურადღების მაღალ კონცენტრაციას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

კალციუმი პრეპარატების მიღება რეკომენდებულია ფიტინის მჟავის მიღებიდან 2 საათის შემდეგ.

არ არსებობს მონაცემები სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედების შესახებ.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

VERAPAMIL

მწარმოებელი: ORION CORPORATION

მოქმედი ნივთიერება: ვერაპამილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კალციუმის არხების ბლოკატორი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 და 100 ც.

1 ტაბ.

ვერაპამილის ჰიდროქლორიდი …….   40 მგ

1 ტაბ.

ვერაპამილის ჰიდროქლორიდი …….   80 მგ

ვრცლად ვერაპამილი(დოზირება,მიღების წესი ინდივიდუალური)

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– ცნს-ის მხრივ გვერდითი ეფექტების განვითარების გამო ფინლეფსინის კომბინაცია მაო-ს ინჰიბიტორებთან (დეპრესიის საწინააღმდეგო საშუალებები) რეკომენდებული არ არის.

– ერთი პრეპარატიდან მეორეზე გადასვლის დროს საჭიროა მკურნალობის 14-დღიანი შესვენება.

ფინლეფსინის ზემოქმედება სისხლის პლაზმაში არსებული სხვა სამკურნალო პრეპარატების კონცენტრაციაზე:

– ფინლეფსინი იწვევს ღვიძლის გარკვეული ფერმენტების აქტივობის მომატებას და ამით სხვა პრეპარატების კონცენტრაციის შემცირებას სისხლის პლაზმაში. ამიტომ ქიმური სტრუქტურით ფინლეფსინის მსგავსი სხვა პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას მცირდება თითოეული მათგანის მოქმედების ეფექტი.

– ფინლეფსინთან კომბინაციის დროს საჭიროა შემდეგი პრეპარატების დოზის კორექცია: კლონაზეპამი, ეტოსუქსიმიდი, პრიმიდონი, ვალპროის მჟავა, ლამოტრიჯინი, ალპრაზოლამი, კლობაზამი, კორტიკოსტეროიდები, ციკლოსპორინი, დიგოქსინი, ტეტრაციკლინები, ფელოდიპინი, ჰალოპერიდოლი, იმიპრამინი, მეტადონი, თეოფილინი, აგრეთვე ანტიკოაგულანტების, როგორიცაა ვარფარინი, ფენპროკოუმონი, დიკუმაროლი.

– ფინლეფსინი ამცირებს ჰორმონული კონტრაცეპტივების მოქმედების ეფექტს. მენსტრუაციებს შორის სისხლდენების განვითარება ორსულობისაგან ჰორმონული პრეპარატებით დაცვის უკმარისობაზე მეტყველებს. ამიტომ ამ დროს რეკომენდებულია ჩასახვისსაწინააღმდეგო სხვა არაჰორმონული საშუალებების გამოყენება.

– ფინლეფსინი იწვევს სისხლის პლაზმაში ფენიტოინის კონცენტრაციის როგორც ზრდას, აგრეთვე მის შემცირებას, რის გამოც ზოგჯერ შესაძლებელია ცნობიერების დაბინდვა კომის განვითარებამდე.

სხვა სამკურნალო საშუალებების მიერ ფინლეფსინის კონცენტრაციის დაქვეითება სისხლის პლაზმაში:

– ფინლეფსინის მაჩვენებელს სისხლის პლაზმაში აქვეითებენ: ფენობარბიტალი, პრიმიდონი, ვალპროის მჟავა, თეოფილინი. სხვა მხრივ ვალპროის მჟავა და პრიმიდონი ზრდიან ფარმაკოლოგიურად აქტიური მეტაბოლიტის კარბამაზეპინ 10.11-ეპოქსიდის მაჩვენებელს სისხლის პლაზმაში.

– ფინლეფსინისა და ვალპროის მჟავას კომბინაციით, ცალკეულ შემთხვევებში შესაძლებელია ცნობიერების დაბინდვა და კომის განვითარება. ამასთან დაკავშირებით შესაძლებლობის და მიხედვით ფინლეფსინის კომბინაცია ნებადართულია არა უმეტეს ერთ ანტიეპილეფსიურ პრეპარატთან. გარდა ამისა, რეკომენდებულია ფინლეფსინისა და სხვა ანტიეპილეფსიური საშუალებების მაჩვენებლების პერიოდული კონტროლი სისხლის პლაზმაში. სხვა სამკურნალო საშუალებების მიერ ფინლეფსინის კონცენტრაციის მომატება სისხლის პლაზმაში:

– ფინლეფსინის მაჩვენებლის ზრდა სისხლის პლაზმაში შესაძლებელია შემდეგი აქტიური ნივთიერების მიერ: მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბოტიკები. მაგ. ერითრომიცინი, იზონიაზიდი, კალციუმის იონების ანტაგონისტები, როგორიცაა: ვერაპამილი, დილთიაზემი; აცეტაზოლამიდი, დექსტროპროპოქსიფენ/პროპოქსიფენი, ვილოქსაზინი, და აზოლი, ნიკოტინამიდის დიდი დოზები მოზრდილებში, B ჯგუფის ვიტამინები, შესაძლებელია აგრეთვე ციმეტიდინი და დეზიპრამინი.

– ფინლეფსინის მაღალი კონცენტრაციებით სისხლის პლაზმაში შესაძლებელია ისეთი გვერდითი მოვლენების განვითარება, როგორიცაა: თავბრუსხვევა, გადაღლილობის შეგრძნება, მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევა, დიპლოპია. აღნიშნული გვერდითი მოვლენების დროს საჭიროა სისხლის პლაზმაში ფინლეფსინის კონცენტრაციის პერიოდული კონტროლი და აუცილებლობის შემთხვევაში მისი დოზის შემცირება.

სხვა ურთიერთქმედებები:

– ავადმყოფების მკურნალობისას ნეიროლეფსიური საშუალებებით (მაგ. ჰალოპერიდოლით) ან მეტოკლოპრამიდით, საჭიროა იმის გათვალისწინება, რომ ფინლეფსინი ამცირებს აღნიშნული პრეპარატების კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში და ამით აძლიერებს დაავადების მიმდინარეობის სურათს. ამ დროს საჭიროა პრეპარატის დოზის კორექცია.

– ფინლეფსინისა და ლითიუმის ერთდროული გამოყენებისას ძლიერდება ორივე აქტიური ნივთიერების ნეიროტოქსიკური მოქმედება, რომლის ძირითადი სიმპტომებია: ატაქსია, ცნობიერების დაბინდვა, თვალის კაკლების ხშირი მოძრაობა, ჰორიზონტალური ნისტაგმი. კუნთების პროპრიოცეპტული რეფლექსების მომატება და ტონურ-კლონური კრუნჩხვები. ამიტომ აღნიშნული პრეპარატების კომბინაციის დროს აუცილებელია სისხლის პლაზმაში მათი კონცენტრაციების კლინიკური კონტროლი.

– ფინლეფსინი აძლიერებს იზონიაზიდის მოქმედების ეფექტს, რასაც შეუძლია გამოიწვიოს ღვიძლის  დაზიანება.

– ტეტრაციკლინები ასუსტებენ ფინლეფსინის თერაპიულ ეფექტს.

– ფინლეფსინის კომბინაცია ჰიდროქლორთიაზიდთან და ფუროსემიდთან იწვევს ნატრიუმის რაოდენობის შემცირებას სისხლის შრატში.

– ფინლეფსინი მოქმედებს ისეთი მიორელაქსანტების ეფექტურობაზე, როგორიცაა მაგ. პანკურონიუმი, რომლის დროსაც შესაძლებელია ნერვკუნთოვანი ბლოკადის შედარებით უფრო სწრაფი მოხსნა. ამიტომ მიორელაქსანტების გამოყენებისას საჭიროა პაციენტთა მეთვალყურეობა და აუცილებლობის შემთხვევაში აღნიშნული პრეპარატების დოზების მომატება.

– მიზოტრეტინოინის და ფინლეფსინის კომბინაციისას საჭიროა ამ უკანასკნელის კონცენტრაციის კონტროლი სისხლის შრატში.

– ფინლეფსინი აძლიერებს ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების ელიმინაციის პროცესს და ზრდის აღნიშნულ ჰორმონებზე მოთხოვნილებას ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დაქვეითებით შეპყრობილ ავადყმოფებში. ამიტომ აღნიშნულ პირებში, ჰორმონჩანაცვლებითი მკურნალობის დროს, ფინლეფსინით მკურნალობის დასაწყისში და მის ბოლოს საჭიროა ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის მაჩვენებლების განსაზღვრა. აუცილებლობის შემთხვევაში – ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონის პრეპარატების დოზის კორექცია.

– სეროტონინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორების ტიპის ანტიდეპრესიული საშუალებების (მაგ. ფლუოქსეტინის) და ფინლეფსინის ერთდროული დანიშვნისას შესაძლებელია სეროტონინური ტოქსიკური სინდრომის განვითარება.

– ფინლეფსინით მკურნალობის პერიოდში საჭიროა ალკოჰოლური სასმელების მიღებისაგან თავის შეკავება, რადგან ისინი განუსაზღვრელად ცვლიან და აძლიერებენ ფინლეფსინის მოქმედების ეფექტს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის პირობებში, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

CARBAMAZEPINE

მწარმოებელი: AWD, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: კარბამაზეპინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.

1 ტაბ.

კარბამაზეპინი ……. 200 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ჟელატინი, მაგნიუმის სტეარატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის კროსკარმელოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები;

ფინლეფსინი წარმოადგენს კრუნჩხვების საწინააღმდეგო პრეპარატს, რომელსაც ასევე გააჩნია ზომიერი ანტიდეპრესიული, ნორმოთიმიური და ანალგეზიური ეფექტი. უშაქრო დიაბეტის დროს იგი ხელს უწყობს წყლის ცვლის ნორმალიზებას.

პრეპარატის ანტიკონვულსიური მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მისი შეკავშირების უნარით Na⁺-ის არააქტიურ (დახურულ) არხებთან და მათი სტაბილიზაციით ამ მდგომარეობაში, რაც ხელს უშლის მათ გამოსვლას მოსვენებითი მდომარეობიდან და შემდგომ გახსნას. ამის შედეგად ადგილი აქვს მოქმედების პოტენციალის აღძვრის ზღურბლის მომატებას და ამასთან ერთად აღგზნების ნეირონთაშორისო გადაცემის ბლოკირებას.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: ფინლეფსინის ბიოშეღწევადობა მისი პერორალური მიღებისას ტაბლეტების სახით შეადგენს 70%. პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციის პიკი აღინიშნება 4-8 სთ-ს შორის ინტერვალში მისი მიღების შემდეგ. ფინლეფსინის პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს დაახლოებით 75%. ხოლო განაწილების მოცულობა – 1.4 ლ/კგ-ზე. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 15 სთ-ს.

ჩვენებები:

• ეპილეფსია: პარციული გულყრები მიმდინარე როგორც მარტივი, ასევე რთული სიმპტომატიკით; გენერალიზებული ტონურ-კლონური კრუნჩხვები, ძირითადი ფოკალური გენეზის დიდი გულყრები (დიდი გულყრები ძილის დროს, დიფუზური დიდი გულყრები);
• ეპილეფსიის შერეული ფორმები;
• სამწვერა ნერვის ნევრალგია;
• ენის ფუძის, ხახისა და რბილი სასის ცალი მხრიდან განვითარებული, უცნობი ეტიოლოგიის შეტევის მსგავსი ტკივილები (გენუინური და გლოსოფარინგეული ნევრალგია);
• პერიფერიული ნერვების დაზიანების შედეგად წარმოშობილი ტკივილები შაქრიანი დიაბეტის დროს (ტკივილით მიმდინარე დიაბეტური ნეიროპათია);
• ეპილეფტიფორმული გულყრები გაფანტული სკლეროზის დროს, როგორიცაა მაგ. სახის კუნთების სპაზმი სამწვერა ნერვის ნევრალგიის დროს. ტონური კრუნჩხვები, მეტყველების და მოძრაობის შეტევით ხასიათის დარღვევა (პარაქსიზმული დიზართრია და ატაქსია), უსიამოვნო შეგრძნებები (პაროქსიზმული პარესთეზიები) და ალერგიური შეტევები.
• ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის დროს ეპილეფსიური გულყრების პროფილაქტიკა.
• ფსიქოზები (ძირითადად მანიაკალურ-დეპრესიული მდგომარებების, იპოქონდრული დეპრესიების დროს). აფექტური და შიზოაფექტური ფსიქოზების მეორადი პროფილაქტიკა.
• ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის დროს ეპილეფსიური გულყრების თავიდან აცილების მიზნით ფინლეფსინის გამოყენება ხდება მხოლოდ სტაციონალურ პირობებში.

მიღების წესი და დოზირება:

ფინლეფსინით მკურნალობა იწყება ფრთხილად, პრეპარატი ინიშნება დაბალი დოზებით ინდივიდუალურად ყოველი ავადმყოფისათვის დაავადების მიმდინარეობისა და სიმძიმის მიხედვით; შემდგომში ხდება დოზის თანდათობით მომატება შედარებით ეფექტურ შემანარჩუნებელ დოზამდე. ავადმყოფისათვის პრეპარატის ოპტიმალური დოზის შერჩევა, განსაკუთრებით კომბინირებული მკურნალობის დროს, ხდება ფინლეფსინის კონცენტრაციის მაჩვენებლების განსაზღვრით სისხლის პლაზმაში. ცნობილი მონაცემების მიხედვით ფინლეფსინის თერაპიული კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში შეადგენს 4-12 მკგ/მლ-ში.

ერთი ანტიეპილეფსური საშუალების შეცვლა ფინლეფსინით ხდება ადრე გამოყენებული პრეპარატის დოზის თანდათანობითი შემცირების შემდეგ. შესაძლებლობის და მიხედვით ანტიეპილეფსიური საშუალებების გამოყენება ხდება მხოლოდ მონოთერაპიის სახით.

მკურნალობის პროცესში საჭიროა ავადმყოფების მეთვალყურეობა ექიმი-სპეციალისტის მიერ.

ფინლეფსინის საწყისი დოზა შეადგენს 200-300 მგ-ს დღეში რომელსაც თანდათან ზრდიან 600-1200 მგ დღეში რომელსაც ყოფენ 3-4 მიღებაზე დღეში. საერთო სადღეღამისო დოზის გაზრდა, რომელიც შეადგენს 1200 მგ-ს, არ არის მიზანშეწონილი. პრეპარატის მაქსიმალური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 1600 მგ-ს, რადგან შედარებით მაღალი დოზები იწვევენ პრეპარატის მოქმედებით გამოწვეული გვერდითი მოვლენების გაძლიერებას.

ცალკეულ შემთხვევებში შესაძლებელია მკურნალობისათვის აუცილებელი დოზის მნიშვნელოვანი კორექცია საწყისი რეკომენდებული და შემანარჩუნებელი დოზისაგან განსხვავებით (მაგ. მეტაბოლიზმის გაძლიერებისას ღვიძლის მიკროსომული ფერმენტული სისტემის ინდუქციის ან კომბინირებული მკურნალობის დროს წამლისმიერი ურთიერთქმედების შედეგად).

პრეპარატის მიღების რეკომენდებული სქემა ეპილეფსიის დროს:

მოზრდილებში საწყის დოზას, რომელიც შეადგენს 200-400 მგ-ს (1-2 ტაბ.) დღეში თანდათან ზრდიან შემანარჩუნებელ დოზამდე, რომელიც შეადგენს 600-1200 მგ-ს (4-6 ტაბ.) დღეში.

ბავშვებში შემანარჩუნებელი დოზა საშუალოდ შეადგენს 10-20 მგ/კგ სხეულის წონაზე დღეში.

*4 წლამდე ასაკის ბავშვებში მკურნალობას იწყებენ ფინლეფსინის სადღეღამისო დოზით, რომელიც შეადგენს 20-60 მგ-ს ოპტიმალური სამკურნალო ეფექტის მისაღწევად შესაძლებელია აღნიშნული სადღეღამისო დოზის დღეგამოშვებით მომატება 20-60 მგ-ით დღეში.

4 წლის ასაკის ზემოთ ბავშვებში პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 100 მგ-ს დღეში. აღნიშნული სადღეღამისო დოზის დღეგამოშვებით მომატება შესაძლებელია 100 მგ-მდე, ოპტიმალური სამკურნალო ეფექტის მისაღწევად. ამავე დროს ფინლეფსინის ზემოაღწერილი დოზების დიაპაზონის გადაჭარბება რეკომენდებული არ არის.

ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის დროს ეპილეფსიური გულყრების პროფილაქტიკა სტაციონალურ პირობებში: პრეპარატის საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 600 მგ-ს, რომელსაც ყოფენ 3 მისაღებ დოზაზე დღის განმავლობაში. მძიმე შემთხვევებში შესაძლებელია აღნიშნული დოზის გაზრდა 1200 მგ-მდე (2 ტაბ. 3-ჯერ დღეში).

ფინლეფსინის კომბინაცია სედატიურ-ჰიპნოზურ საშუალებებთან ერთად თეთრი ცხელების დროს ნებადართული არ არის. კლინიკური მოთხოვნილების შესაბამისად, აუცილებლობის შემთხვევაში ფინლეფსინის კომბინაცია შესაძლებელია ალკოჰოლური აბსტინენციის სამკურნალო სხვა პრეპარატებთან ერთად.

მკურნალობის პროცესში აუცილებელია ფინლეფსინის კონცენტრაციის რეგულარული კონტროლი სისხლის პლაზმაში.

ცენტრალური და ვეგეგატური ნერვული სისტემის მხრივ განვითარებული გვერდითი მოვლენების გამო საჭიროა ავადმყოფების ხანგრძლივი კლინიკური მეთვალყურეობა.

სამწვერა ნერვის ნევრალგია, გენუინური გლოსოფარინგეული ნევრალგია: პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 200-400 მგ-ს, რომელსაც ყოფენ 1-2 მიღება დოზაზე დღეში. აღნიშნული დოზის მომატება ტკივილების სრულ გაქრობამდე შესაძლებელია საშუალოდ 400-800 მგ-მდე, რომელსაც ყოფენ 2-4 მისაღებ დოზაზე დღის განმავლობაში. ამის შემდგომ, ავადმყოფთა გარკვეული ნაწილის მკურნალობა გრძელდება პრეპარატის შედარებით მცირე შემანარჩუნებელი დოზით, რომლითაც კიდევ შესაძლებელია ტკივილის შეტევების პროფილაქტიკა და რომელიც შეადგენს 400 მგ-ს დაყოფილს 2 მისაღებ დოზაზე დღეში.

ხანდაზმულ და შედარებით მგრძნობიარე ავადმყოფებში ფინლეფსინის საწყისი დოზა შეადგენს 200 მგ-ს დღეში (1/2 ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში).

ტკივილი დიაბეტური ნეიროპათიის დროს:

საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 600 მგ-ს, რომელსაც ყოფენ 3 მისაღებ დოზაზე დღეში. განსაკუთრებულ შემთხვევებში ფინლეფსინის დანიშვნა შესაძლებელია 1200 მგ დოზით, რომელსაც ყოფენ 3 მისაღებ დოზაზე დღეში. ეპილეფტიფორმული გულყრები გაფანტული სკლეროზის დროს:

პრეპარატის საშუალო სადღეღამისო დოზა მოზრდილებში შეადგენს 400-800 მგ-ს (1 ტაბ. 2-4-ჯერ დღეში).

ფსიქოზების მკურნალობა და პროფილაქტიკა:

ფინლეფსინის, როგორც საწყისი, აგრეთვე შემანარჩუნელი დოზა შეადგენს 1-2 ტაბ.-ს დღეში (რაც შეესაბამება 200-400 მგ კარბამაზეპინს). აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის გაზრდა 2 ტაბ.-მდე 2-ჯერ დღეში (რაც შეესაბამება 800 მგ კარბამაზეპინს).

შენიშვნა:

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მძიმე დაავადებებით, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევით შეპყრობილ, აგრეთვე ხანდაზმული ასაკის ავადმყოფებს ენიშნებათ ფინლეფსინის შედარებით დაბალი დოზები.

ტაბლეტების მიღება წარმოებს ჭამის დროს ან მის შემდეგ მცირე რაოდენობის სითხესთან ერთად. ზოგჯერ მეტად ეფექტურია სადღეღამისო დოზის დაყოფა 4-5 მიღებაზე.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების მიმდინარეობაზე და ავადმყოფის ინდივიდუალურ რეაქციაზე პრეპარატის მიმართ. ეპილეფსიის მკურნალობა ხანგრძლივია. ავადმყოფის გადაყვანას ფინლეფსინზე, მისი გამოყენების ხანგრძლივობას და მის მოხსნას ყოველ ცალკეულ შემთხვევებში განსაზღვრავს მკურნალი ექიმი. პრეპარატის დოზის შემცირება ან მკურნალობის მთლიანად შეწყვეტა შესაძლებელია კრუნჩხვების არ არსებობისას არანაკლებ 2-3 წლის განმავლობაში. მკურნალობის შეწყვეტა ხდება პრეპარატის დოზის თანდათანობით შემცირებით 1-2 წლის განმავლობაში. ენცეფალოგრაფიული მაჩვენებლები არ უნდა იცვლებოდეს.

ნევრალგიის სამკურნალოდ მიზანშეწონილია ფინლეფსინის დანიშვნა შემანარჩუნებელი დოზით, რომელიც საკმარისია ტკივილების მოსახსნელად, რამდენიმე კვირის განმავლობაში. ტკივილის შეტევების განახლების შემთხვევაში მკურნალობის გაგრძელება ხდება ადრინდელი შემანარჩუნებელი დოზით.

გაფანტული სკლეროზის დროს, დიაბეტური ნეიროპათიის და ეპილეფტიფორმული გულყრების დროს ტკივილის მკურნალობა იგივეა, რაც ნევრალგიების დროს.

ფინლეფსინით ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის მკურნალობა წარმოებს პრეპარატის დოზის თანდათანობითი შემცირებით 7-10 დღის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

გვერდითი მოვლენები კომბინირებული მკურნალობის დროს უფრო ხშირად აღინიშნება, ვიდრე მონოთერაპიის შემთხვევაში.

ცნს/ფსიქიკის მხრივ: ხშირად ადგილი აქვს სმენის დაქვეითებას, ცნობიერების დარღვევას, თავბრუსხვევას, დაღლილობის შეგრძნებას, ძილიანობას, აკომოდაციის დარღვევას და თავის ტკივილს. ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში შესაძლებელია მეხსიერების დაქვეითება და მოუსვენრობა. ცალკეულ შემთხვევებში შესაძლებელია დეპრესია, აგრესიულობა, აზროვნების გაუარესება, ჰალუცინაციები და ყურებში შუილი. ფინლეფსინით მკურნალობისას შესაძლებელია ლატენტური ფსიქოზების გამწვავება. იშვიათად – უნებლიე მოძრაობა, ტრემორი. კუნთების შეკუმშვა ან თვალის ხშირი ხამხამი,

გარდა ამისა ხანდაზმულ ასაკში და თავის ტვინის დაზიანებებისას შესაძლებელია უნებლიე მოძრაობები პირ-სახის მიდამოში (პირ-სახის დისკინეზიები), როტაციული მოძრაობები (ქორეოატეტოზი). ზოგჯერ მეტყველების დარღვევა, ცრუ შეგრძნება, კუნთების სისუსტე, პერიფერიული ნევრიტი, აგრეთვე ქვედა კიდურების დამბლა (პარეზები), გემოვნების შეგრძნების დაკარგვა. აღნიშნული მოვლენების უმეტესობა თავისით გაივლის 8-14 დღის შემდეგ, ან პრეპარატის დოზის დროებითი შემცირების შემდეგ. ამიტომ შესაძლებლობისდა მიხედვით ფინლეფსინით მკურნალობას იწყებენ დაბალი დოზებით, მისი თანდათანობითი გაზრდით.

თვალის მხრივ: ერთეულ შემთხვევებში შესაძლებელია თვალის შემაერთებელი ქსოვილის ანთება, ზოგჯერ თვალის აკომოდაციის გარდამავალი დარღვევა, დიპლოპია, მხედველობის დაბინდვა, ბროლის შემღვრევა, გლაუკომათი დაავადებულ ავადმყოფებში აუცილებელია თვალშიდა წნევის რეგულარული კონტროლი.

საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება სახსრებისა და კუნთების ტკივილი, აგრეთვე კუნთების სპაზმი, რომლებიც პრეპარატის მოხსნის შემდეგ მალევე ქრება.

კანის და ლორწოვანი გარსის მხრივ: ცხელებით ან მის გარეშე მიმდინარე კანის ალერგიული რეაქციები, მაგ. ურტიკარია, კანის ქავილი, ექსფოლიატური დერმატიტი, ერითროდერმია, ლაიელის სინდრომი, ფოტოსენსიბილიზაცია, ექსუდაციური მულტიფორმული ერითემა (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი) ან კვანძოვანი ერითემა, პურპურა და წითელი მგლურას მსგავსი სინდრომი.

ცალკეულ შემთხვეებში ან იშვიათად შესაძლებელია თმის ცვენა და ოფლიანობა.

სისხლის და ლიმფური სისტემის მხრივ: ფინელეფსინის მკურნალობასთან დაკავშირებული მომატებული მგრძნობელობის რეაქციების გარდა შესაძლებელია ცვლილებები პერიფერიული სისხლის სურათის მხრივ: იშვიათად ან ხშირად ლეიკოციტოზი, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია ან თრომბოციტოპენია. ლიტერატურული მონაცემების თანახმად ყველაზე ხშირად აღინიშნება ლეიკოპენიის კეთილთვისებიანი ფორმა (დაახლოებით შემთხვევათა 10%-ი ლეიკოპენიის გარდამავალი ფორმა, ხოლო 2%-ში – პერსისტირებული ფორმა). ზოგჯერ აღინიშნება ავადმყოფის სიცოცხლისათვის საშიში სისხლის სურათის მხრივ დარღვევები, როგორიცაა: აგრანულოციტოზი აპლასტური ანემია, ანემიის სხვა ფორმებთან ერთად (ჰემოლიზური, მეგალობლასტური), აგრეთვე ელენთისა და ლიმფური კვანძების გადიდება. ლეიკოციტოპენიის (ხშირად ნეიტროპენიის), თრომბოციტოპენიის, კანზე ალერგიული გამონაყრის (ეგზანთემის) და ცხელების დროს საჭიროა ფინლეფსინით მკურნალობის შეწყვეტა.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში შესაძლებელია მადის დაკარგვა, პირის სიმშრალე, გულისრევა და ღებინება, იშვიათად დიარეა ან ყაბზობა. ერთეულ შემთხვევებში – მუცლის ტკივილი, აგრეთვე სტომატიტი, გინგივიტი და გლოსიტი. აღნიშნული მოვლენები თავისით გაივლის მკურნალობიდან 8-14 დღის, ან პრეპარატის დოზის დროებითი დაქვეითების შემდეგ. აღნიშნული მოვლენების თავიდან აცილება შესაძლებელია ფინლეფსინის მცირე საწყისი დოზებით დანიშვნით და მათი თანდათანობითი მომატებით. ფინლეფსინი ცალკეულ შემთხვევებში იწვევს კუჭქვეშა ჯირკვლის ანთებას.

ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ: ზოგჯერ შესაძლებელია ღვიძლის ფუნქციური სინჯების მაჩვენებლების ცვილებები, იშვიათად – სიყვითლე, ერთეულ შემთხვევებში – ჰეპატიტის სხვადასხვა ფორმების განვითარება (ქოლესტაზური, ჰეპატოცელულური, გრანულემატოზური, შერეული).

აღწერილია მწვავე ინტერმიტირებული პორფირიის 2 შემთხვევა.

ჰორმონული, ელექტროლიტური ბალანსის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში შესაძლებელია მამაკაცებში სარძევე ჯირკვლის გადიდება (გინეკომასტია) და ქალის სარძევე ჯირკვლების მხრივ ჰიპერსეკრეცია (გალაქტორეა).

ფინლეფსინი მოქმედებს ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის პარამეტრებზე (ტრიიოდთირონინი, თიროქსინი, თირეოტროპული ჰორმონი და თავისუფალი თიროქსინი), განსაკუთრებით მისი კომბინაციისას სხვა ანტიეპილეფსიურ პრეპარატებთან.

ცალკეულ შემთხვევებში – შეშუპებები და სხეულის წონის მომატება.

ფინლეფსინი იწვევს სისხლის შრატში კალიუმის რაოდენობის შემცირებას, რომლის დროსაც ერთეულ შემთხვევებში შესაძლებელია ოსტეომალაციის განვითარება.

სუნთქვის სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში აღწერილია ცხელებით, ქოშინით (დისპნოე), ფილტვების ანთებით და ფილტვების ფიბროზით მიმდინარე მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები პრეპარატზე.

შარდ-სასქესო ტრაქტის მხრივ: იშვიათად პროტეინურიით, ჰემატურიით, ოლიგურიით მიმდინარე და ცალკეულ შემთხვევებში თირკმელების უკმარისობით დამთავრებული თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, რაც განპირობებულია სამკურნალო საშუალების ანტიდიურეზული ეფექტით. ზოგჯერ დიზურია, პოლაკიურია და შარდის შეკავება. გარდა ამისა შესაძლებელია დარღვევები სასქესო სისტემის მხრივ: მაგ. იმპოტენცია და ლიბიდოს დაქვეითება.

გულ-სისხლძარღთა სისტემის მხრივ: იშვიათად ან ერთელ შემთხვევებში, განსაკუთრებით გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაზიანებით შეპყრობილ ხანდაზმული ასაკის ავადმყოფებში შესაძლებელია ბრადიკარდია, გულის რითმის დარღვევა, აგრეთვე იშემიური დაავადების გამწვავება, იშვიათად -გამტარებლობის დარღვევა (ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა), ცალკეულ შემთხვევებში გონების დაკარგვით მიმდინარე. გარდა ამისა ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება არტერიული წნევის მკვეთრად მომატება ან დაქვეითება. არტერიული წნევის დაქვეითება ძირითადად გამოწვეულია პრეპარატის მაღალი დოზების გამოყენებით.

გარდა ამისა შესაძლებელია თრომბოფლებიტის და თრომბოემბოლიის განვითარება.

მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები: იშვიათად აღინიშნება ცხელებებით, კანზე გამონაყარით, სისხლძარღვების კედლის ანთებით, ლიმფური კვანძების გადიდებით, სახსრების ტკივილით, პერიფერიულ სისხლში ლეიკოციტების რაოდენობის ცვლილებით, ღვიძლისა და ელენთის გადიდებით, ღვიძლის ფუნქციური სინჯების მაჩვენებლების ცვლილებებით, აგრეთვე სხვა ორგანოების მაგ. ფილტვების, თირკმელების, კუჭქვეშა ჯირკვლის და მიოკარდის დაზიანებით მიმდინარე პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის შენელებული რეაქციები. ერთეულ შემთხვევებში აღინიშნება მწვავე გენერალიზებული რეაქცია და მიოკალონუსით და ეოზინოფილიით მიმდინარე ტვინის გარსის ასეპტიური ანთება.

– აღნიშნული გვერდითი მოვლენების შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

– პერიფერიულ სისხლში თრომბოციტების რაოდენობის შემცირების, მოთენთილობით მიმდინარე ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის, მადის დაკარგვის, ღებინების, კანის სიყვითლის ან ღვიძლის გადიდების, ცხელების, ყელის ტკივილის და/ან გრიპის მსგავსი სიმპტომების, აგრეთვე ლიმფური კვანძების გადიდებით მიმდინარე კანზე ალერგიული რეაქციების, ლაიელის და სტივენს-ჯონსონის სინდრომის დროს აუცილებელია ექიმთან დაუყოვნებლივი კონსულტაცია, რომლის მიერ ხდება პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი.

– მწვავე ალერგიული რეაქციების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა ფინლეფსინით მკურნალობის შეწყვეტა.

– ღვიძლის ფუნქციის დარღვევების დროს როგორიცაა: მაგ. მოთენთილობა, მადის დაკარგვა, ღებინება, კანის სიყვითლე ან ღვიძლის გადიდება, საჭიროა ექიმთან დაუყოვნებლივი კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

* ძვლის ტვინის ფუნქციის დაზიანებით გამოწვეული დაავადებები, ატრიოვენტირკულური ბლოკადა, მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის, მისი კომპონენტების ანტრიციკლური ანტიდეპრესანტების  მიმართ, აგრეთვე მწვავე ხანგამოშვებითი პორფირია.

* ფინლეფსინის კომბინაცია ლითიუმის პრეპარატებთან ნებადართული არ არის.

* რადგან ფინლეფსინი იწვევს ახალი, ან უკვე არსებული აბსანსების გაძლიერებას. მისი გამოყენება აღნიშნული გულყრებით შეპყრობილ ავადმყოფებში ნებადართული არ არის. ფინლეფსინის გამოყენება მაოს-ინჰიბიტორებთან ერთად წინააღმდეგნაჩვენებია. აღნიშნული პრეპარატებით მკურნალობის შეწყვეტა წარმოებს არანაკლებ 2 კვირით ადრე ფენილეფსინით მკურნალობის დაწყებამდე.

* ფინლეფსინის დანიშვნა ჰემატოლოგიური დაავადებების, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევების, გულის მწვავე უკმარისობის, ნატრიუმის ცვლის მოშლის დროს მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, როდესაც მოსალოდნელი სასარგებლო ეფექტი მკვეთრად სჭარბობს შესაძლო უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის დროს ფინლეფსინის გამოყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელია, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე შესაძლო უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

არსებული ორსულობის დროს, განსაკუთრებით ორსულობის მე-20 და მე-40 დღეებს შორის ინიშნება პრეპარატის მინიმალური ეფექტური დოზა. სადღეღამისო დოზას, განსაკუთრებით ორსულობის შედარებით უფრო მგრძნობიარე პერიოდში ყოფენ რამდენიმე მცირე დოზაზე დღის განმავლობაში. ამ დროს რეკომენდებულია აქტიური ნივთიერების კონცენტრაციის კონტროლი სისხლის პლაზმაში.

იშვიათ შემთხვევებში ფინლეფსინის გამოყენებისას ადგილი აქვს ნაყოფის განვითარების სიმახინჯეებს, აგრეთვე ხერხემლის თანდაყოლილ ანომალიას. შესაძლებლობის მიხედვით საჭიროა ფინლეფსინისა და სხვა ანტიეპილეფსიური საშუალებების ერთდროულად გამოყენებისაგან თავის შეკავება, რადგან ამ დროს იზრდება ნაყოფის სიმახინჯეების განვითარების რისკი.

ფინლეფსინის ღვიძლის ფერმენტებზე მაინდუცირებელი მოქმედების გამო მიზანშეწონილია ფოლის მჟავას დანიშვნა ორსულობის დადგომამდე და ორსულობის პერიოდში.

ახალშობილებში ჰემორაგიული გართულებების თავიდან აცილების მიზნით რეკომენდებულია ვიტამინ K-ს პროფილაქტიკური შეყვანა დედის ორგანიზმში ორსულობის ბოლოს, ან ახალშობილში მისი დაბადებისთანავე.

ეპილეფსიით დაავადებისას, ბავშვის გაჩენის სურვილის შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

ფინლეფსინი ექსკრეგირებს დედის რძეში უმნიშვნელო რაოდენობით, რის გამოც თერაპიული დოზებით პრეპარატის გამოყენება ნაყოფისათვის საშიშროებას არ წარმოადგენს. მხოლოდ ახალშობილის წონაში ცუდი მატების ან ძილიანობის შემთხვევაში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

6 წლამდე ასაკის ბავშვებში ფინლეფსინის დანიშვნა წარმოებს განსაკუთრებული ჩვენებების მიხედვით, მხოლოდ მკურნალობის რისკისა და მოსალოდნელი სასარგებლო ეფექტის შეფასების შემდეგ.

ხანდაზმული ასაკის ავადმყოფებში ფინლეფსინი ინიშნება შედარებით მცირე დოზებით.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ გვერდითი რეაქციების შესაძლებელი განვითარების, აგრეთვე პრეპარატის მიმართ მომატებული რეაქციების გამო რეკომენდებულია (განსაკუთრებით პრეპარატით ხანგრძლივი მკურნალობის დროს) პერიფერიული სისხლის სურათის, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის პერიოდული კონტროლი მკურნალობის დაწყებამდე, მკურნალობის შემდგომ პერიოდში კვირაში ერთხელ, ხოლო მოგვიანებით თვეში ერთხელ. მკურნალობიდან პირველი 6 თვის შემდეგ აღნიშნული ანალიზები კეთდება 2-4-ჯერ წელიწადში.

◄ ასევე რეგულარულად წარმოებს ფინლეფსინისა და სხვა ანტიეპილეფსიური პრეპარატების კონცენტრაციების კონტროლი სისხლის პლაზმაში მათი კომბინირების დროს, ხოლო აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა სადღეღამისო დოზის შემცირება.

◄ ფინლეფსინით მკურნალობის შეწყვეტა ეპილეფსიით დაავადებულ ავადმყოფებში და მათი გადაყვანა სხვა ანტიეპილეფსიურ საშუალებებზე ხდება არა უეცრად, არამედ პრეპარატის დოზის თანდათანობით შემცირებით.

◄ გლაუკომით დაავადებულ პირებში საჭიროა თვალშიდა წნევის რეგულარული კონტროლი. ფინლეფსინის მოქმედებით გამოწვეული გვერდითი ეფექტები ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის მსგავსია და ხშირად შესაძლებელია მათი ერთმანეთში არევა.

◄ პრეპარატით მკურნალობის დასაწყისში შესაძლებელია ისეთი გვერდითი მოვლენების განვითარება როგორიცაა: გადაღლილობის შეგრძნება, ძილიანობა, თავბრუსხვევა და სმენის დაქვეითება (ზოგჯერ სიყრუე), რომლის დროსაც სუსტდება სწრაფი რეაგირების უნარი. ამიტომ პრეპარატის დანიშვნა ავტოტრანსპორტის მძღოლებში და იმ პირებში, რომელთა მუშაობა მოითხოვს ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას ნებადართული არ არის.

◄ ალკოჰოლი კიდევ უფრო ასუსტებს სწრაფი რეაგირების უნარს, რის გამოც მკურნალობის დროს საჭიროა ალკოჰოლური სასმელების მიღებისაგან თავის შეკავება.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ტრემორი, ტონურ-კლონური კრუნჩხვები, აღგზნება, სუნთქვის შესაძლო დათრგუნვით და არტერიული წნევის დაქვეითებით (ხშირად მომატებით) მიმდინარე გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის დარღვევა, გულის შეკუმშვათა სიხშირის მომატება და გამტარებლობის დარღვევა (ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა), ცნობიერების დაკარგვა სუნთქვის და გულის გაჩერებამდე.

ცალკეულ შემთხვევებში – ლეიკოციტოზი, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, გლუკოზურია ან აცეტონურია.

მკურნალობა: სიმპტომურია და წარმოებს სტაციონარის პირობებში.

სპეციფიკური ანტიდოტი არ გააჩნია.

გაგრძელება