საერთაშორისო დასახელება:

comb. drug

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნაწლავის მიკროფლორის წონასწორობის მარეგულირებელი საშუალებები

მწარმოებელი: ESI s.p.a, იტალია

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულა # 15

თითოეული კაფსულის შემადგენლობაში აქტიური კომპონენტების სახით შედის:

Bifidobacterium bifidum, Lactobacillus acidophilus, Streptococcus thermophilus, Lactobacillus bulgaricus, Lactobacillus rhamnosus ბაქტერიების კუჭის მჟავე გარემოს მიმართ მდგრადი 20 მილიარდი შტამი,

1.4 მგ ვიტამინი B1;

1.6 მგ ვიტამინი B2;

2 მგ ვიტამინი B6;

1 მკგ ვიტამინი B12;

20 მგ ალოე ვერა 200:1.

დამხმარე ნივთიერებები:

საკვები ჟელატინი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, მცენარეული მაგნიუმის სტეარატი და სილიციუმის დიოქსიდი, საღებავი – ტიტანის დიოქსიდი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფერმენტალის შემადგენლობაში შემავალი გასტრო-რეზისტენტული რძემჟავა ბაქტერიები არ იშლებიან კუჭის მჟავე გარემოში, ხანმოკლე დროის განმავლობაში აღწევენ ნაწლავებამდე და აღადგენენ ნაწლავური მიკროფლორის დარღვეულ ბალანსს.

Bifidobacterium bifidum, Lactobacillus acidophilus და Lactobacillus bulgaricus ნორმალური ნაწლავური ფლორის წარმომადგენლებია. ეს ბაქტერიები არეგულირებენ და ინარჩუნებენ ნაწლავური მიკროფლორის ფიზიოლოგიურ ბალანსს და უზრუნველყოფენ მის ფიზიოლოგიურ ფუნქციონირებას, ხელს უშლიან პირობით – პათოგენური და პათოგენური მიკროორგანიზმების განვითარებას, ასტაბილებენ პერისტალტიკას, აუმჯობესებენ საჭმლის მონელებას, მონაწილეობენ ვიტამინების სინთეზში, მცირდება აირების წარმოქმნა.

Lactobacillus rhamnosus ასტიმულირებს ინტერფერონის და იმუნოგლობულინების სინთეზს, რის შედეგად იზრდება ორგანიზმის მდგრადობა ინფექციური დაავადებების მიმართ. Lactobacillus rhamnosus ამცირებს ნაწლავების ავთვისებიანი სიმსივნის განვითარების რისკს.

B ჯგუფის ვიტამინები ავსებენ ნაწლავების ფიზიოლოგიური წონასწორობის დარღვევის შედეგად განვითარებულ ვიტამინების დეფიციტს. ამავე დროს B ჯგუფის ვიტამინები უზრუნველყოფენ ნაწლავური ფლორის წონასწორობის აღდგენას.

ალოე ვერა აღმოფხვრის დისპეფსიურ მდგომარეობას და აუმჯობესებს საჭმლის მონელებას, აძლიერებს ლორწოვანი გარსის რეგენერაციას, აკონტროლებს ნაწლავური მოკროფლორის განვითარებას, ხელს უშლის პათოგენური მიკროორგანიზმების და სოკოების განვითარებას. ფერმენტალის შემადგენლობაში შემავალი ალოე წარმოადგენს მოლეკულა ანტრაქინონ-ლაქსატივებისგან გასუფთავებულ ალოეს, რის გამოც არ ახასიათებს საფაღარათო მოქმედება.

ჩვენებები:

ფერმენტალი გამოიყენება შემდეგი მდგომარეობების დროს:

• დისბაქტერიოზი და მისი სიმპტომები.
• ანტიბიოტიკოთერაპიის და სხივური თერაპიის შედეგად განვითარებული დისბაქტერიოზი.
• საჭმლის მონელების დარღვევები (დისპეფსია): ყაბზობა, მეტეორიზმი, გულისრევა, ღებინება, ბოყინი, ტკივილი მუცლის მიდამოში.
• მალაბსორბციის სინდრომი.
• მწვავე ნაწლავური ინფექციები (დიზენტერია, სალმონელოზი, სტაფილოკოკური ენტეროკოლიტი, როტავირუსული ინფექცია და სხვა).
• იმუნოდეფიციტური მდგომარეობები. საფაღარათო საშუალებების ხანგრძლივი გამოყენება.

მიღების წესები და დოზები:

ორი წლის ზემოთ და მოზრდილებში ინიშნება 1 კაფსულა დღეში ერთხელ. ორ წლამდე ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1/2 კაფსულა დღეში ერთხელ. კაფსულის გახსნის შემდეგ მისი შიგთავსი შეიძლება გაიხსნას სითხეში (ჩაი, წყალი, წვენი).

გვერდითი მოვლენები:

არ აღნიშნულა.

უკუჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ.

შენახვის პირობები და ვადები:

მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატი არ გამოიყენება.

ინახება არაუმეტეს 25С° ტემპერატურაზე, მშრალ ადგილას, კოლოფში.

სასახსრე სითხე:

სასახსრე სითხე  არის სახსრის საპოხი ნივთიერება, რომლის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი შემადგენელი კომპონენტია ჰიალურონის მჟავა – ნატრიუმის ჰიალურონატის სახით. ჰიალურონის მჟავა არის ბუნებრივი წარმოშობის ნივთიერება, რომელიც შედის ხერხემლიანი ორგანიზმის თითქმის ყველა შემაერთებელი ქსოვილის ციტოპლაზმის შემადგენლობაში. ადამიანის სახსრის ჰიალურონის მჟავა წარმოიქმნება  სასახსრე ქსოვილში და გამოიყოფა სასახსრე სივრცეში სადაც აკუმულირდება ხრტილებისა და იოგების ზედაპირზე.

სახსარში ჰიალურონის მჟავის არსებობა უზრუნველყოფს კოლაგენური ქსოვილის გაპოხვას, დაცვას და მექანიკურ სტაბილურობას. ჰიალურონის მჟავა იცავს სასახსრე ხრტილის უჯრედებს ბიომექანიკური ცვეთისაგან და ტკივილის რეცეპტორებს გაღიზიანებისაგან.

ოსტეოართრიტი:

ოსტეოართრიტი არის არაანთებითი გენეზის პროგრესირებადი დაავადება, რომელიც აზიანებს მოძრავი სახსრს, განსაკუთრებით კი წონითი დატვირთვის მქონე სახსარს, როგორიცაა მუხლის სახსარი.

დაავადება იწვევს სინოვიალური სითხის შემადგენლობის ცვლილებებს, რის შედეგადაც სინოვიალური სითხის სხვადასხვა დამცავი ფიზიოლოგიური ფუნქციები ითრგუნება. კლინიკური კვლევები ადასტურებენ ნატურალური ნივთიერების ჰიალურონის მჟავის სახსარშიდა ინექციის დადებით თერაპიული ეფექტს, რის შედეგადაც მცირდება ტკივილი და სახსარში მოძრაობა უმჯობესდება.

ოსტეოართრიტი იწვევს სასახსრე სითხის ცვლილებებს:

• მცირდება ჰიალურონის მჟავის საშუალო მოლეკულურ მასა;

• მცირდება სინოვიალური სითხის წებოვნება-სიბლანტე;

• მცირდება ჰიალურონის მჟავის კონცენტრაცია;

• მცირდება ჰიალურონის მჟავის ინტრამოლეკულური ურთიერთქმედება.

აღნიშნული რეოლოგიური თვისებების შეცვლა იწვევს კოლაგენური ქსოვილის მთლიანობის დარღვევას და ტკივილის რეცეპტორების გაღიზიანებას. ჰიალურონის მჟავის შემცველი ბუნებრივი სასახსრე სითხის ინექციის შედეგად ხდება სასახსრე სივრცის რეოლოგიური თვისებების აღდგენა. პირველად 1971 წელს აღწერილ იქნა ამ მეთოდის   გამოყენება ადამიანზე; შემდგომმა კვლევებმა დაადასტურა რომ იგი წარმოადგენს ეფექტურ სიმპტომურ თერაპიას.

ფერმატრონი არის ნატრიუმის ჰიალურონატის ხსნარი სახსარშიდა ინექციისთვის. ფერმატრონის შემადგენლობაში შემავალი ნატრიუმის ჰიალურონატის მოლეკულური მასაა 1 მლნ დალტონი; იგი ქიმიურად ადამიანის ორგანიზმში აღმოჩენილი ნატრიუმის ჰიალურონატის იდენტურია. აქედან გამომდინარე ცხადია, რომ ფერმატრონი ხასითდება მაქსიმალურად მაღალი ბიოშეთავსებადობით.

წარმოება: ნატრიუმის ჰიალურონატის წარმოება ხდება ბუნებრივი ბაქტერიის Streptococcus equi-ის უწყვეტი ფერმენტაციის შედეგად. უწყვეტი ფერმენტაციის პროცესი ქმნის ხელსაყრელ მდგრად გარემოს, სადაც მიკროორგანიზმების ზრდა ბალანსირებულია და უჯრედის დაშლისა და ცვლის დონის მინიმიზირების შედეგად მცირდება ტოქსიური მეტაბოლიტების გამოყოფა.

ნატრიუმის ჰიალურონატი წარმოიქმნება ბაქტერიის ირგვლივ კაფსულის სახით, ასე რომ რომ მისი გამოყოფა შესაძლებელია ბაქტიერიის მთლიანობის დაშლის გარეშე. უწყვეტი ბაქტერიული ფერმენტაციის პროცესი იძლევა მარტივი, მაგრამ საგულდაგულო გასუფთავების საშუალებას, რის შედეგადაც მიიღება მაღალ დასუფთავებული საბოლოო პროდუქტი.

აღწერილობა: ფერმატრონი წარმოადგენს ნატრიუმის ჰიალურონატისა და  ბუფერული ფოსფატის წმინდა სტერილურ 1%-იანი ხსნარს. ფილტრაციის გზით სტერილიზირებული 2.0მლ ფერმატრონი მოთავსებულია ერთჯერადი მოხმარების მინის შპრიცში. შპრიცი შეფუთულია ბლისტერით და მოთავსებულია გარეგან შეფუთვაში – მუყაოს კოლოფში. შპრიცის გარეგანი ზედაპირი სტერილიზებულია ეთილენის ოქსიდით.

დოზირება:

რეკომენდირებული დოზირების რეჟიმი – დაზიანებული სინოვიალური სახსრის არეში ინექცია კვირაში ერთხელ, ინექციის რაოდენობა ვარირებს 3-5 ინექციამდე და დამოკიდებულია სანოვიალური სახსრის დეგენერაციული პროცესის ან ტრამვის სიმძიმეზე. მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის მუხლის სახსრის ოსტეოართრიტის დროს კეთდება  2მლ ფერმატრონის ინექცია, კვირაში ერთი, ინექციების საერთო რაოდენობა ვარირებს – 3-5–მდე.

ინექციის გაკეთების წესი:

აუცილებელია დარწმუნდეთ, რომ დაზიანებული სახსრის არე – ანუ ინექციის არე არ არის ინფიცირებული, და გამოირიცხოს კანის რომელიმე დაავადება. გაწმინდეთ საინექციო არე ანტისეპტიკური საშულებით. ინექციის გაკეთებდამდე დაელოდეთ საინექციო არის გაშრობას. თუ კი ადგილი აქვს სახსრიდან გამონადენის არსებობას, ინექციის ჩატარებამდე აუცილებელია მისი ამოშრობა.

შპრიცის შიგთავსი სტერილურია, ამიტომ ინექციის ჩატარება უნდა მოხდეს სტერილური შესაბამისი ზომის ნემსით (რეკომენდირებულია 19-დან 20 დანაყოფამდე). შპრიცი ერგება ლუერის საკეტით (6%).

მუხლის ოსტეოართრიტის დროს ფერმატრონის ეფექტურობა და უსაფრთოხოება შედარებულ იქნა ალტერნატიულ საპოხი თვისებების მქონე დანამატთან ფართო რანდომიზირებულ მრავალცენტრიან კვლევაში

Lequesne Index –ეს ინდექსი მოიცავს ტკივილის (5 კითხვა), სიარულის დისტანციის (1 კითხვა), (4 კითხვა) თეძოსა და მუხლის სახსარში მოძრაობის  შესაძლებლობების შესახებ მონაცემებს. თითოეულ კითხვის შესაბამისი ქულა ჯამდება სხვა დანარჩენთან, რათა განსაზღვრულ იქნეს დაავადების სიმძიმის შემაფასებელი ქულა. ქულა 1-დან 4 მდე  – კლასიფიცირებულია როგორც მსუბუქი ოსტეოართრიტი, 5-7-მდე – საშუალო სიმძიმის ოსტეოართრიტი, 8-10მდე – მძიმე ფორმის ოსტეოართრიტი, 14 –კი უკიდურესად მძიმე ფორმის ოსტეოართრიტი.

მთლიანი შეფასება: დაკვირვების შედეგად დადგინდა ლექუესნეს ინდექსისა და ტკივილის სიმპტომის შესაბამისი ქულის გაუმჯობესება ფერმატრონით ნამკურნალევ პაციენტთა 72.4%-ში, ხოლო 69-6%-ანალოგიური პრეპარატით ნამკურნალევ პაციენტთა ჯგუფში. კლინიკური სიმტომების გაუმჯობესება ნარჩუნდება არანაკლებ 6 თვის განმავლობაში, მხოლოდ 9 პაციენტის შემთხვევაში შეიქმნა დამატებითი ჩარევის აუცილებლობა.

ამტანობა:

ტოლერანტულობა ინტრაარტიკულარული ინექციის მიმართ დამაკმაყოფილებელია. არ აღინიშნებოდა ფერმატრონთან დაკავშირებული სისტემური გვერდითი ეფექტები.

მხოლოდ 24 პაციენტში აღინიშნებოდა ისეთი სიმპტომები როგორიცაა ტკივილი, შეშუპება, გამონადენი, სახსარში მოძრაობის შეზღუდვა. აღნიშნული სიმპტომები გამოწვეულია სახსარშიდა ინექციით და წარმოადგენს ადგილობრივი რეაქციის შედეგს. ეს სიმპტომები უმეტეს შემთხვევაში არის ადგილობრივი და უმთავრესად ატარებს მსუბუქ და გარდამავალ ხასიათს ამიტომ მკურნალობის შეწყვეტის აუცილებლობა არ იქმნება.

ვიზუალური ანალოგიური ტკივილის შკალა: დაზინებული სახსარში ტკივილი პაციენტის მიერ შეფასებულ იქნა – 100მმ VAS-ით. ორივე ჯგუფის შემთხვევაში ტკივილის მნიშვნელოვანი შემცირება აღინიშნა. ფერმატონის ჯგუფში საწყისი მაჩვენებლიდან სამი თვის გასვლის შემდეგ ტკივილის მაჩვენებელი შემცირდა 55%-ით. ჯგუფებს შორის მნიშვენლოვანი განსხვავება არ დაფიქსირებულა.

საერთაშორისო დასახელება:

IRON PROTEINSUCCINILATE

მწარმოებელი: ITALFARMACO

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

რკინის პრეპარატი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნარი პერორალური მიღებისათვის: ფლაკონში 15 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 ფლ.

რკინის პროტეინსუქცინილატი (ექვივალენტურია 40 მგ Fe³⁺) ………  800 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფერლატუმი რკინის პრეპარატია, ორგანიზმში ავსებს რკინის დეფიციტს. რკინის მთავარი ფუნქციაა ჟანგბადის გადატანა ქსოვილებში. რკინა შედის ჰემოგლობინის, მიოგლობინის, რკინის შემცველი ფარმანტების – ციტოქრომების შემადგენლობაში, გადააქვს ელექტრონები და მუშაობს როგორც ჟანგვითი რეაქციის, ჰიდროქსილირების და სხვა მეტაბოლური პროცესების კატალიზატორი.

ფერლატუმი შეიცავს რკინა–პროტეინ სუქცინატს, რომელიც წარმოადგენს კომპლექსურ ნაერთს, სადაც სამვალენტიანი რკინის ატომები (Fe ³⁺) შემოკრულია ნახევრადსინთეზური ცილოვანი გადამტანებით, რომელიც კუჭის ლორწოვან გარსს იცავს დაზიანებისაგან. ცილოვანი მატარებელი განმეორებით იხსნება თორმეტგოჯა ნაწლავში,  თავისუფლდება რკინა, რომელიც უკეთ შეიწოვება. ნაწლავიდან სისხლში სამვალენტიანი რკინა ხვდება აქტიური შეწოვის გზით, რის გამოც დოზის გადაჭარბება და მოწამვლა შეუძელბელია.

ჩვენებები:

ლატენტური და კლინიკურად გამოხატული რკინის დეფიციტის მკურნალობა (რკინადეფიციტური ანემია);

რკინის დეფიციტის პროფილაქტიკური თერაპია ორსულობისას, ლაქტაციისას, აქტიური ზრდის დროს; ხანგრძლივი სისხლდენისას, არასრულფასოვანი და არაბალანსირებული კვებისას.

უკუჩვენებები:

პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

რკინით გადატვირთვა (ჰემოქრომატოზი);

რკინის უტილიზაციის დარღვევა (სიდეროაქრესტიული ანემია, ტყვიით გამოწვეული ანემია);

არარკინადეფიციტური ანემია (ჰემოლიტიკური ანემია; მეტაბოლური ანემია, გამოწვეული ვიტამინი B₁₂ დეფიციტით);

ქრონიკული პანკრეატიტი;

ღვიძლის ციროზი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატი ფერლატუმის მიღება რეკომენდირებული შეიძლება იყოს რკინი დეფიციტის პროფილაქტიკისა და მკურნალობისათვის, რომელიც ორსულობისა და ლაქტაციის დროს ვითარდება.

მიღების წესი და დოზირება:

ფერლატუმს ღებულობენ პერორალურად ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ.

მოზრდილები: 1–2 ფლაკონი დღეში, (ექვივალენტური 40–80მგ Fe ³⁺) 2 მიღებაზე. ან ექიმის მითითების შესაბამისად,

ბავშვები: 1.5 მლ/კგ/დღეში (ექვივალენტური 4 მგ/კგ/დღეში Fe ³⁺ ) 2 მიღებაზე ან ექიმის რჩევის შესაბამისად.

ორსულობა:

რკინადეფიციტური ანემიის პროფილაქტიკისათვის – 1 ფლაკონი დღეში. ლატანტურად და კლინიკურად გამოხატული რკინის დეფიციტის პროფილაქტიკისათვის – 1–2 ფლაკონი დღეში 2 მიღებაზე. შრატის რკინის და ჰემოგლობინის ნორმალურ მაჩვენებლამდე მიღწევისას მკურნალობა გრძელდება შემანარჩუნებელი დოზით კიდევ არა ნაკლებ 8–12 კვირა.

გვერდითი ეფექტები:

ფერლატუმის მომატებული დოზით გამოყენებისასან პრეპარატის მოხსნისას იშვიათ შემთხვევაში შესაძლებელია კუჭ–ნაწლავის მოშლილობა (დიარეის, ყაბზობის, ღებინების და ეპიგასტრიუმში ტკივილით).

ჭარბი დოზირება:

არ არის აღწერილი ინტოქსიკაციისა და ორგანიზმში პრეპარატ ფერლატუმის ჭარბი დოზით მოხვედრის ნიშნები. თუმცა, რკინის პრეპარატის ჭარბი დოზით მიღებისას პირველ 6–8 საათში შესაძლებელია ეპიგასტრალური ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, (ზოგჯერ სისხლის შენარევით), დიარეა, ზოგჯერ ძილიანობა, კანის საფარველის სიფერმკრთალე. შესაძლებელია შოკური მდგომარეობა კომამდე. გადაუდებელი სამკურნალო ღონისძიება, კვალიფიციურ სამედიცინო დახმარებამდე, გულისხმობს კუჭის ამორეცხვას.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება:

არ არის აღნიშნული ფერლატუმის სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება. თუმცა რკინის წარმოებულები უზრუნველყოფენ ტეტრაციკლინის აბსორბციის დარღვევას კუჭ–ნაწლავის ტრაქტიდან, ამის გამო არ შეიძლება მათი ერთდროული მიღება.

რკინის შეწოვის გაზრდა შეიძლება 200მგ–ზე მეტი ასკორბინის მჟავის ერთდროული დანიშვნით,  შეწოვის დაქვეითება კი –  ანტაციდების მიღებით.

ქლორამფენიკოლი იწვევს უმწვავეს საპასუხო რეაქციას რკინით მკურნალობისას. H₂ რეცეპტორების ანტაგონისტებით თანმხლები მკურნალობისას არ იქნა აღნიშნული ფარმაკოლოგიური ურთიერთქმედება.

განსაკუთრებული მითითებები:

ფერლატუმის უწყვეტმა მიღებამ არ უნდა გადააჭარბოს 6 თვეს, გამონაკლისი შემთხვევების გარდა, როცა საქმე ეხება სისხლის დაკარგვას (მენორაგია, ბუასილი და სხვა). და ორსულობას. არ ახდენს გავლენას პოტენციურად საშიში სამუშაობის შესრულებაზე, რომელიც მოითხოვს მომატებულ ყურადღების კონცენტრაციას და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს (მათ შორის ტრანსპორტის მართვა).

შენახვის პირობები:

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე არაუმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

საერთაშორისო დასახელება:

ferrous (III) hydroxyde polymaltose complex

მწარმოებელი: BILIM PPHARMACEUTICALS A.S.

კლინიკურ– ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიანემიური პრეპარატები; შინაგანი გამოყენების.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

50მგ/5მლ 150 მლ სიროფი

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფერიმაქსი 50 მგ/5 მლ სიროფი შექმნილია რკინის დეფიციტის მკურნალობისა და პროფილაქტიკისათვის. პოლინუკლეარული რკინა (III) ჰიდროქსიდის ბირთვები შემოგარსულია არა-კოვალენტურად შეკავშირებული პოლიმალტოზას მოლეკულებით.

რკინა (III) ჰიდროქსიდის პოლიმალტოზას კომპლექსი სტაბილურია და ფიზიოლოგიურ მდგომარეობაში არ გამოყოფს იონურ რკინას. პოლინუკლეარულ ბირთვებში, რკინა ისეთივე სტრუქტურით არის შეკავშირებული, როგორც ფიზიოლოგიურად მიღებული ფერიტინი და აქტიურად შეიწოვება.

რკინა (III) ჰიდროქსიდის პოლიმალტოზას კომპლექსს არ გააჩნია პროოქსიდაციური თვისება. იგი აქვეითებს ლიპოპროტეინების (VLDL, LDL) ოქსიდაციის უნარს.

ქვემოთ მოყვანილია ცხრილი, სადაც მოცემულია რკინის დღიური საერთო მოთხოვნილებები:

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვის შემსწავლელმა კვლევებმა აჩვენეს, რომ, როდესაც ბაზისად მიღებულია ჰემოგლობინისა და მიოგლობინის სინთეზი, რკინა (III) ჰიდროქსიდის პოლიმალტოზას კომპლექსისა და რკინა (II) მარილების თერაპიული და ფიზიოლოგიური დოზირებებისას რკინის შეწოვა ერთნაირია. რკინის შეწოვა ძირითადად თორმეტგოჯა ნაწლავიდან და წვრილი ნაწლავის ზედა ნაწილიდან ხდება. ისეთი აღდგენითი ნივთიერებები, როგორებიცაა მარილმჟავა, ასკორბინის მჟავა, ხელს უწყობენ შეწოვას; ფოსფატები, ფიტატები, ტანატები და ანტაციდები შეწოვაზე უარყოფითად მოქმედებენ. მარტო 1 გრამამდე C ვიტამინი (ასკორბინის მჟავა) რკინის შეწოვას 10%-ით ზრდის. ისეთი დაბალი დოზირება, როგორიცაა 100 მგ, მნიშვნელოვნად არ მოქმედებს რკინის შეწოვაზე.

ორსულობისა და ლაქტაციის, ზრდისა და რკინა დეფიციტური ანემიის დროს, როდესაც რკინის მიმართ მოთხოვნილება მომატებულია, ორგანიზმს გააჩნია უნარი გაზარდოს რკინის შეწოვა; ხანმოკლე პერიოდის განმავლობაში რკინის მარაგსა და რკინის შეწოვას შორის საწინააღმდეგო კავშირი ყალიბდება. ნაწლავებში რკინის შეწოვის შემდეგ, ის ლორწოვანი უჯრედებიდან გადადის სისხლში, სადაც ტრანსფერინის ცილების მეშვეობით მიემართება ერითროციტებისაკენ, რომლებიც ძვლის ტვინში წარმოიქმნებიან. ძვლის ტვინი ინახება რეტიკულოენდოთელურ უჯრედებში, ძირითადად ღვიძლსა და ელენთაში. რკინა (III) ჰიდროქსიდის პოლიმალტოზას კომპლექსით რკინის მარაგის შევსებას და შრატში ფერიტინის დონის გაზრდას ცოტათი უფრო მეტი დრო სჭირდება, ვიდრე რკინა (II) მარილებისათვის. ეს შეწოვის განსხვავებული მექანიზმების შედეგი და მიზეზია, რის გამოც არ ვითარდება ინტოქსიკაცია რკინა (III) ჰიდროქსიდის პოლიმალტოზას კომპლექსით. სამვალენტიანი რკინის შეწოვა პლაზმის ფერიტინთან არის კავშირში. რკინის შეწოვილი რაოდენობა დამოკიდებულია ინდივიდუალურ რკინის დეფიციტსა და დოზირებაზე. რკინა, რომელიც არ შეიწოვება, გამოიყოფა განავალში.

ჩვენებები:

პრეპარატი ნაჩვენებია რკინა დეფიციტური ანემიის და რკინის ყველა სახის სხვადასხვა წარმოშობის დეფიციტის მკურნალობისა და პროფილაქტიკისათვის: ორსულობის, ლაქტაციის და რკინით დამატებითი თერაპიის დროს ბავშვთა ასაკში.

მიღების წესები და დოზები:

ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ:

ბავშვები: 1-2 კოვზი დღეში (5 მლ).

უფროსები: 2-3 კოვზი დღეში (5 მლ).

მისი მიღება შეიძლება ხილის ან ბოსტნეულის წვენთან ერთად.

იგი გამოიყენება ექიმის მიერ რეკომენდებული პერიოდის განმავლობაში.

იგი გამოიყენება რკინის დეფიციტის ჩვენებების გაქრობიდან, სულ მცირე ერთი თვის განმავლობაში მარაგის შესავსებად.

გვერდითი მოვლენები:

რკინის პერორალური პრეპარატების გამოყენებისას განავალი მუქდება. ამის მიზეზი არის რკინა, რომლის შეწოვაც არ მოხდა, ეს მდგომარეობა საზიანო არ არის. ვინაიდან რკინა (III) ჰიდროქსიდის პოლიმალტოზას კომპლექსში შემავალი რკინა (III) ფაქტიურად არა-იონურია, არასასურველი მოვლენები, როგორებიცაა კუჭ-ნაწლავის გაღიზიანება, კუჭის სისავსის შეგრძნება, გულისრევა, ფაღარათი და შეკრულობა, რომლებიც აღინიშნება რკინის იონიზირებული მარილის პრეპარატების გამოყენებისას, იშვიათია ფერიმაქსის სიროფის დროს.

არასასურველი მოვლენის განვითარების შემთხვევაში, მიმართეთ ექიმს კონსულტაციისათვის.

უკუჩვენება:

იგი არ გამოიყენება პაციენტებში, რკინის დატვირთვის პირობებში ან ისეთი დარღვევების დროს, როდესაც აღინიშნება რკინის მოხმარება (მაგალითად: ჰემოქრომატოზი, ჰემოსიდეროზი, ტყვიის ანემია, სიდერო-აქრესტული ანემია და თალასემია) და სხვა ანემიები, რომლებიც არ არის გამოწვეული რკინის დეფიციტით (მაგალითად: ჰემოლიზური ანემია).

ორსულობა და ლაქტაცია:

A კატეგორიის პრეპარატი.

რეპროდუქციულმა კვლევებმა ცხოველებში რაიმე რისკი არ გამოავლინა. ორსულ ქალებში კონტროლირებულმა კვლევებმა, ორსულობის პირველ ტრიმესტრში დედისა და ნაყოფისათვის საშიშროება არ გამოავლინეს. რისკი არ აღინიშნება პირველ ტრიმესტრში.

ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში, გამოიყენება ექიმის რეკომენდაციითა და მისი კონტროლის ქვეშ.

განსაკუთრებული მითითებები:

იგი სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში კუჭის წყლულის დროს. რკინის პერორალური პრეპარატების გამოყენებისას განავალის ფერი შეიძლება გამუქდეს; ეს მდგომარეობა ნორმალურია და არ საჭიროებს განსაკუთრებული ზომების მიღებას. ის არ იწვევს ცდომილებას განავალში ფარული სისხლის კვლევისას. ამიტომ ამ კვლევის დროს არ არის აუცილებელი მკურნალობის შეწყვეტა.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბმა მოხმარებამ შეიძლება გამოიწვიოს რკინით მწვავე ინტოქსიკაცია. ინტოქსიკაციის შემთხვევაში გამოიყენება დესფერიოქსამინი და ეთილენდიამინტეტრაძმარმჟავას აცეტატის კალციუმის დინატრიუმის მარილი.

დესფერიოქსამინს ტერატოგენური ეფექტი გააჩნია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ვინაიდან რკინა (III), რკინა (III) ჰიდროქსიდის პოლიმალტოზას კომპლექსში ქმნის კომპლექსს, იონური ურთიერთქმედება თანმხლებად მიღებულ საკვებთან (ფიტინი, ოქსალატი, ტანინი) და სამკურნალო საშუალებებთან (ტეტრაციკლინები ანტაციდები) ერთად არ აღინიშნება. ამის საწინააღმდეგოდ, ზემოთ აღნიშნულ ნივთიერებებთან უხსნადი ქელატების წარმოქმნით რკინის იონები აქვეითებენ რკინის შეწოვას.

იგი არ იწვევს ცრუ შედეგებს განავალში ფარული სისხლის კვლევისას. ამიტომ ამ კვლევის დროს არ არის აუცილებელი მკურნალობის შეწყვეტა.

რძის, ჩაისა და ხორბლის საკვების მიღება რკინის პრეპარატებთან ერთად არ არის რეკომენდებული, თუმცა სასარგებლოა  C ვიტამინით მდიდარი სითხეებისა და საკვების მიღება (მაგალითად ფორთოხლის წვენი), რომლებიც ზრდიან შეწოვას.

შენახვის პირობები და ვადები:

ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურის პირობებში.

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას ორიგინალურ შეფუთვაში.

შენახვის ვადა : 24 თვე

აფთიაქში გაცემის წესი:

რეცეპტის გარეშე .

საერთაშორისო დასახელება:

PARACETAMOL; ASCORBIC ACID;

მწარმოებელი: UPSA Laboratories a division of

BRISTOL-MYERS SQUIBB, საფრანგეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სიცხის დამწევი, ტკივილგამაყუჩებელი, ალერგიის საწინააღმდეგო კომბინირებული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფერვექსი შაქრით მოზრდილებისათვის:

გრანულები: პაკეტი 13.1 გ შეფუთვაში 8 ც.

1 პაკ.

პარაცეტამოლი ………….      500 მგ

ასკორბინის მჟავა …………   200 მგ

ფენირამინის მალეატი ….     25 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

საქაროზა, უწყლო ლიმონმჟავა, აკაციის ფისი, ხსნადი საქარინი, ლიმონ-რომის არომატიზატორი.

ფერვექსი ჟოლოს გემოთი მოზრდილებისათვის:

გრანულები: პაკეტი 12.75 გ. შეფუთვაში 8 ც.

1 პაკ.

პარაცეტამოლი ………….   500 მგ

ასკორბინის მჟავა ……..    200 მგ

ფენირამინის მალეატი ….. 25 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

საქაროზა, უწყლო ლიმონმჟავა, აკაციის ფისი, ნატრიუმის საქარინატი, ჟოლოს არომატიზატორი.

ფერვექსი უშაქრო მოზრდილებისათვის:

გრანულები: პაკეტი 13.1 გ. შეფუთვაში 8 ც.

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატურალური არომატიზატორი. შაქრის შემცველი – ასპარტამი.

ფერვექსი ბავშვებისათვის ბანანის არომატით:

გრანულები: პაკეტი 3 გ. შეფუთვაში 8 ც.

1 პაკ.

პარაცეტამოლი  ……..      280 მგ

ასკორბინის მჟავა ………  100 მგ

ფენირამინის მალეატი ….. 10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

საქაროზა, რიბოფლავინის ფოსფატი, უწყლო ტრიმაგნიუმის დიციტრატი, ასპარტამი, ბანან-კარამელის არომატიზატორი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფერვექსი აღჭურვილია სამი ფარმაკოლოგიური თვისებით:

– ფენირამინ ჰისტამინური – H₁ რეცეპტორების ბლოკადით განაპირობებს მის ანტიჰისტამინურ აქტივობას, რომელიც ამცირებს ცხვირიდან გამონადენს, თვალებიდან ცრემლდენას და გააჩნია ანტიექსუდაციური და ანტიალერგიული ეფექტი;

– ანალგეზიური და სიცხის დამწევი მოქმედება (მაგ. თავის და კუნთის ტკივილის დროს) გამოწვეული პარაცეტამოლის შემცველობით, რომელიც თავის ანტიპირექსულ და ტკივილგამაყუჩებელ მოქმედებას ახორციელებს ჰიპოთალამუსის თერმორეგულაციის ცენტრზე ზემოქმედებით და პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბირებით;

– ვიტამინი C უზრუნველყოფს ორგანიზმის მოთხოვნილებას ასკორბინის მჟავას მიმართ. იგი ზრდის ორგანიზმის დამცველობით უნარს, ამცირებს სისხლძარღვთა განვლადობას და ამაღლებს მათ რეზისტენტობას.

ფარმაკოკინეტიკა:

პარაცეტამოლს ახასიათებს: სწრაფი და მთლიანი აბსორბცია კუჭ-ნაწლავიდან, სწრაფი განაწილება ორგანიზმის ბიოლიგურ სითხეებში და პლაზმის ცილებთან სწრაფი შეკავშირების უნარი. მისი კონცენტრაციის პიკი სისხლში აღინიშნება მიღებიდან 30-60 წუთის შემდეგ, ხოლო ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 2 საათს.

ღვიძლში მეტაბოლიზმი: პარაცეტამოლს გააჩნია გამოყოფის ორი ძირითადი გზა: შარდით გამოყოფა გლუკურონიდული (60-80%) და სულფურონიდული კონიუგატების სახით 20-30-%, ხოლო 5%-ზე ნაკლები ელიმინირდება უცვლელი სახით. მისი მცირე ფრაქცია (4%-ზე ნაკლები) გარდაიქმნება მეტაბოლიტად ციტოქრომ P450 მეშვეობით და შემდგომში ხდება მისი დეტოქსიკაცია გლუტათიონით კონიუგაციის გზით.

ფენირამინ მალეატი: კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1 საათიდან – 1 საათსა და 30 წუთამდე, ქსოვილების მიმართ ხასიათდება მაღალი აფინურობით. მისი ელიმინაცია წარმოებს თირკმელებით.

ვიტამინი C: კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და გამოიყოფა შარდით.

ჩვენებები:

• მწვავე რესპირატორული ინფექციების, გაცივების სიმპტომური მკურნალობა; ალერგიული რინიტი, რინოფარინგიტი.

ფერვექსი ბავშვებისათვის გამოიყენება 6-15 წლამდე ასაკის ბავშვებში, ხოლო ფერვექსი მოზრდილებისათვის – მოზრდილები და ბავშვები 15 წლის ასაკის ზევით.

მიღების წესი და დოზირება:

ფერვექსი მოზრდილებისთვის

– მოზრდილები და ბავშვები 15 წლის ასაკის ზევით: 1 პაკეტი 2-3-ჯერ დღეში.

ფერვექსი ბავშვებისათვის

ბავშვები 6-10 წელი – 1 პაკეტი 2-3-ჯერ დღეში;

ბავშვები 10-12 წელი – 1 პაკეტი 3-ჯერ დღეში;

ბავშვები 12-15 წელი – 1 პაკეტი 4-ჯერ დღეში.

პრეპარატი მთლიანად იხსნება 200 მლ თბილ წყალში (50-60⁰C) უმჯობესია პრეპარატის მიღება საკვების მიღებებს შორის. პრეპარატი ინიშნება 4 საათიანი ინტერვალით. ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს და ხანდაზმულებში პრეპარატი მიიღება 8 საათიანი ინტერვალით.

პრეპარატი, როგორც ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება, არ უნდა გამოვიყენოთ 5 დღეზე მეტ ხანს, ხოლო სიცხის დამწევის სახით – 3 დღეზე მეტ ხანს ექიმის რეკომენდაციის გარეშე.

გვერდითი მოვლენები:

რეკომენდებულ დოზებში გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება.

პირის სიმშრალე, აკომოდაციის დარღვევა, გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი, შარდის შეკავება ყაბზობა, ალერგიული რეაქციები, რომელიც გამოიხატება კანზე გამონაყარით, ქავილით, ურტიკარიით და კვინკეს შეშუპებით.

იშვიათად – ანემია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, მეტჰემოგლობინემია. გადაჭარბებული დოზებით ხანგრძლივად გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს ჰეპატოტოქსიკური ან ნეფროტოქსიური მოქმედება, ჰემოლიზური ანემია, აპლაზიური ანემია, მეტჰემოგლობინემია, პანციტოპენია.

არასასურველი სიმპტომების გამოვლენისთანავე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ;

* კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებები (გამწვავების ფაზაში);

* თირკმლის ფუნქციის დარღვევა;

* პორტალური ჰიპერტენზია;

* ალკოჰოლიზმი,

* გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი.

* ორსულობა (I-III ტრიმესტრი) და ლაქტაცია;

* გაძნელებული შარდვა დაკავშირებული წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერტროფიასთან;

* გლაუკომა.

* სიფრთხილით ინიშნება – ღვიძლის უკმარისობის, დახურულკუთხოვანი გლაუკომის, წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერპლაზიის, თანდაყოლილი ჰიპერბილირუბინემიის (სინდრომები – ჟილბერის, დუბინ-ჯონსონის და როტორის), ვირუსული ჰეპატიტის, ალკოჰოლური ჰეპატიტის და ხანდაზმული ასაკის დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის დროს მიიღება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ფერვექსის გამოყენება არ არის რეკომენდებული სხვა, პარაცეტამოლის შემცველ პრეპარატებთან ერთად.

◄ პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციური ტესტებისა და პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი.

◄ შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში გასათვალისწინებელია თითოეულ პაკეტში შაქრის შემცველობა.

◄ თერაპიული ეფექტის არარსებობისას (როცა ჰიპერთერმია გრძელდება 3 დღეზე მეტი და ტკივილი 5 დღეზე მეტი) საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.

სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და მანქანა/მექანიზმებზე მუშაობა: სატრანსპორტო საშუალებების მძღოლებმა და პირებმა, რომლებიც მუშაობენ მანქანა/მექანიზმებზე, ყურადღება უნდა მიაქციონ ძილიანობის განვითარების რისკს.

ჭარბი დოზირება:

პარაცეტამოლით გამოწვეული სიმპტომები: კანის სიფერმკრთალე, მადის დაქვეითება, გულისრევა, ღებინება; ჰეპატონეკროზი.

ტოქსიკური ზემოქმედება მოზრდილებში ვითარდება >10-15 გ პარაცეტამოლის მიღების შემდეგ: ღვიძლის მიერი ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, პროთრომბინის დროის მომატება (მიღებიდან 12-48 საათში); ღვიძლის დაზიანების კლინიკური ნიშნები ვითარდება 1-6 დღეში. იშვიათად ღვიძლის უკმარისობა ვითარდება ელვისებურად და შესაძლებელია გართულდეს თირკმლის უკმარისობით (ტუბულარული ნეკროზი).

მკურნალობა: პირველი 6 საათი – კუჭის ამორეცხვა, დონატორების SH-ჯგუფის და გლუტათიონის სინთეზში მონაწილე წინამორბედი ნივთიერებების შეყვანა ჰიპერდოზირებიდან 8-9 საათში და აცეტილცისტეინის – 12 სათში. დამატებითი მკურნალობის ჩატარება განისაზღვრება სისხლში პარაცეტამოლის კონცენტრაციისა და მისი ბოლო მიღებიდან გასული დროის მიხედვით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– ეთანოლი აძლიერებს ანტიჰისტამინური პრეპარატების მოქმედებას. ანტიდეპრესანტები, ანტიპარკინსონული და ანტიფსიქოზური საშუალებები (ფენოთიაზინის წარმოებულები) – აძლიერებენ გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკს (გაძნელებული შარდვა, პირის სიმშრალე, ყაბზობა).

– გლუკოკორტიკოიდები ზრდიან გლაუკომის განვითარების რისკს.

– ღვიძლში მიკროსომული ფერმენტების ინდუქტორები (ფენიტოინი, ეთანოლი, ბარბიტურატები, რიფამპიცინი, ფენილბუტაზონი, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები ზრდიან ჰეპატოტოქსიკურობის განვითარების რისკს.

– სალიცილატებთან ერთდროული გამოყენება ზრდის ნეფროტოქსიკურობის განვითარების რისკს.

– ლევომიცეტინის (ქლორამფენიკოლი) ერთდროული მიღება ზრდის ლევომიცეტინის ტოქსიკურობას.

– ეთანოლი ხელს უწყობს მწვავე პანკრეატიტის განვითარებას. ინჰიბიტორები (ციმეტიდინი) ამცირებენ ჰეპატოტოქსიკური მოქმედების რისკს.

– პარაცეტამოლი ზრდის არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტების მოქმედებას და ამცირებს ურიკოზული პრეპარატების ეფექტურობას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ოპიოიდური ანალგეტიკი, ოპიოიდური რეცეპტორების აგონისტი, უპირატესად მიურეცეპტორებზე მოქმედებს, ანალგეტიკური მოქმედება მორფინის ანალგეტიკურ მოქმედებას მნიშვნელოვნად აღემატება.

ანალგეტიკური (ტკივილგამაყუჩებელი) თვისებებით მორფინზე გაცილებით ძლიერია. დამთრგუნველად მოქმედებს სუნთქვის ცენტრზე, გულის რიტმზე. არტერიული წნევა არსებითად არ იცვლება ვენაში შეყვანილი ფენტანილის ანალგეტიკური ეფექტი 1-3 წუთში ვლინდება, კუნთებში შეყვანის შედეგად – 10-15 წუთში. ერთჯერადი შეყვანის პირობებში მოქმედების ხანგრძლივობა 30 წთ არ აღემატება.

ფარმაკოკინეტიკა

ფენტანილი ბიოქიმიურად ძირითადად ღვიძლში გარდაიქმნება; დაახლოებით 75% შარდში გამოიყოფა მეტაბოლიტების (გარდაქმნის პროდუქტების) ფორმით, 10%-ზე ნაკლები – უცვლელად; დაახლოებით 9% უპირატესად მეტაბოლიტების ფორმით ფეკალიებში გამოიყოფა.

ჩვენებები

• ნეიროლეპტანალგეზია (დროპერიდოლთან კომბინაციაში);
• პრემედიკაცია (გარკვეული სქემების შემადგენლობაში);
• ანალგეზია (გაუტკივარება);
• მოკლევადიანი ოპერაციები;
• დამატებითი საშუალება ადგილობრივი ანესთეზიით ოპერაციებში;
• ძლიერი ტკივილები მიოკარდიუმის ინფარქტის, ფილტვის ინფარქტის და ღვიძლისა და თირკმლის კოლიკების დროს;
• პოსტოპერაციული ტკივილები;
• კანზე ადგილობრივი (ზედაპირული) გამოყენება;
• ქრონიკული ტკივილი ონკოლოგიური დაავადებების დროს;
• აუტანელი ტკივილები.

დოზირების რეჟიმი

კლინიკური მდგომარეობის გათვალისწინებით შეყავთ კუნთებში ან ვენაში 2.5-150 მკგ/კგ დოზით;

ინტერვალები ცალკეულ შეყვანას შორის ინდივიდუალურად დგინდება. კანზე ადგილობრივი გამოყენების შემთხვევაში დოზას ადგენენ პაციენტის მდგომარეობისა და მკურნალობის ეფექტურობის გათვალისწინებით.

გვერდითი მოვლენები

ცენტრალურ და პერიფერიულ ნერვულ სისტემაში: მოსალოდნელია ძილიანობა, არეული ცნობიერება, ჰალუცინაციები, ეიფორია, კუნთების რიგიდულობა.

სისხლის მიმოქცევის სისტემაში: შესაძლებელია ბრადიკარდია.

მომნელებელ სისტემაში: გულისრევა, ღებინება და ყაბზობაა მოსალოდნელი.

სუნთქვის სისტემაში: შესაძლებელია ბრონქოსპაზმი, სუნთქვის დათრგუნვა.

შარდგამომყოფ სისტემაში: შარდის შეკავება.

ადგილობრივი რეაქციები: კანზე ადგილობრივი გამოყენების შემთხვევაში – გამონაყარი, ერითემა, ქავილი.

უკუჩვენებები

* ბრონქული ასთმა;

* ნარკომანია;

* სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვით მიმდინარე პათოლოგიები;

* სამეანო ოპერაციები;

* ჭარბი მგრძნობელობა (ჰიპერსენსიტივობა) ფენტანილისადმი.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობის დროს გამოყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაშია გამართლებული, თუ დედისათვის ნავარაუდევი სასარგებლო ეფექტი ნაყოფისათვის პოტენციალურ რისკზე ბევრად მნიშვნელოვანი იქნება.

ფენტანილი რძეში გადადის, ამიტომ აუცილებლობის შემთხვევაში ძუძუთი კვების საკითხია გადასაწყვეტი.

ფენტანილის გამოყენების პერიოდში ქალებისათვის კონტრაცეპციის საიმედო საშუალებები უნდა იქნეს დანიშნული.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ ფენტანილის გამოყენება რეკომენდებულია ექიმანესთეზიოლოგის თანდასწრებით, რეანიმაციული მზადყოფნის პირობებში.

♦  ვენაში შეყვანილმა 100-1500 მკგ  ოდენობის დოზამ შეიძლება სუნთქვის ღრმა დათრგუნვა ან გაჩერებაც (აპნოე) გამოიწვიოს.

♦  ინსულინთან ერთროული გამოყენების შემთხვევაში ფენტანილის დოზირებაში შესაბამისი კორექცია კეთდება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

– ცნს დამთრგუნველი სხვა პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენების შედეგად ეფექტების ურთიერთგაძლიერებაა მოსალოდნელი.

– ბარბიტურატების სისტემატური გამოყენების (განსაკუთრებით ფენობარბიტალის) პირობებში მოსალოდნელია ოპიოიდური ანალგეტიკების ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედების დაქვეითება.

–  ბარბიტურატების ან ოპიოიდური ანალგეტიკების ხანგრძლივმა მიღებამ ჯვარედინი ტოლერანტობის სტიმულაცია შეიძლება გამოიწვიოს. ფენტანილინით გამოწვეული კუნთების რიგიდულობა ძლიერდება აზოტის ქვეჟანგის გავლენით.

– ოპიოიდური ანალგეტიკებით მიღებული ანალგეზია ბათილდება და დათრგუნული სუნთქვაც აღდგება ნალოქსონის (ოპიატური ანტაგონიტის) ზეგავლენით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატი წარმოადგენს ანტიბიოტიკს ბიოსინთეზური პენიცილინების  ჯგუფიდან, ხასიათდება ბაქტერიციდული მოქმედებით. პრეპარატი აქტიურია გრამდადებითი (სტაფილოკოკი, სტრეპტოკოკი, პნევმოკოკი) და გრამუარყოფითი (მენინგოკოკი, გონოკოკი) კოკების, სპიროქეტების, კლოსტრიდიის, კორინებაქტერიის მიმართ.

იგი არ მოქმედებს სტაფილოკოკების შტამებზე, რომლებიც წარმოქნიან პენიცილინაზას, ტუბერკულოზის მიკრობაქტიერიაზე, უმრავლეს გრამუარყოფით ბაქტერიებზე, ვირუსებზე, რიკეტსიებზე. პრეპარატი მჟავაგამძლეა.

ჩვენებები

ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, რომლებიც გამოწვეულია პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით, მათ შორის:

• ბრონქიტი, პნევმონია, ანგინა, ქუნთრუშა, ოტიტი, გონორეა, სიფილისი, ტეტანუსი, ციმბირის წყლული, კანის და რბილი ქსოვილების ჩირქოვანი დაავადებები. რევმატიზმის გამწვავების პროფილაქტიკა.

დოზირების რეჟიმი

ინდივიდუალურია. საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს მოზრდილებში და ბავშვებში 10 წლის ასაკის ზევით ინიშნება – 3000000 ეთრ/დღეში.

მძიმე მიმდინარეობის ინფექციის დროს პრეპარატის დოზა იზრდება 6000000-9000000 ერთ-მდე დღეში.

ბავშვებში 10 წლამდე ასაკის – 50000-100000 ერთ/კგ სხეულის წონაზე დღეღამეში.

პრეპარატით მკურნალობის კურსი შეადგენს არანაკლებ 5-7 დღეს. ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკით გამოწვეული ინფექციების სამკურნალოდ – არანაკლებ 7-10 დღე.

გვერდითი მოვლენები

პრეპარატის გამოყენებისას შესაძლოა განვითარდეს ალერგიული რეაქციები (ურტიკარია, ერითემა, კვინკეს შეშუპება, რინიტი, ეოზინოფილია, ძალიან იშვიათად – ანაფილაქსიური შოკი). იშვიათად აღინიშნება პირის ღრუს და ხახის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება (სტომატიტი, ფარინგიტი).

უკუჩვენებები

* აფტოზური სტომატიტი, ფარინგიტი;

* მომატებული მგრძნობელობა პენიცილინების მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები

პაციენტებში მომატებული მგრძნობელობით პენიცილინების მიმართ შესაძლოა განვითარდეს ჯვარედინი ალერგიული რეაქციები ცეფალოსპორინული ანტიბიოტიკების მიმართ.

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

საერთაშორისო დასახელება:

PHENOBARBITAL

მწარმოებელი: INSTITUTE of PHARMACOCHEMISTRY

მოქმედი ნივთიერება: ფენობარბიტალი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ბარბიტურატების ჯგუფი; კრუნჩხვის საწინააღმდეგო, საძილე და სედატიური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

ფენობარბიტალი ………  50 მგ

ვრცლად ფენობარბიტალი (აქტიური ნივთიერება), (დოზირება ინდივიდუალური)

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატი წარმოადგენს საძილე, ეპილეფსიის სამკურნალო საშუალებას.

ჩვენებები

• იგი ეფექტური საშუალებაა სხვადასხვა (როგორც გენერალიზებული, ასევე პარციალური) ეპილეფსიური სინდრომის მკურნალობისათვის. ფენობარბიტალი გამოიყენება როგორც ცალკე, ასევე სხვა ანტიეპილეფსიურ პრეპარატებთან კომბინაციაში.

იგი უფრო ხშირად იწვევს გამოხატულ სედაციას, ვიდრე სხვა ანტიეპილეფსიური საშუალებები.

დოზირების რეჟიმი

პერორალურად 4-6 მგ/კგ (ბავშვებში 3-5 მგ/კგ/დღეში) ძილის წინ ან 2-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები

ძილიანობა, ლეთარგია, დეპრესია, ჰიპერკინეზი ბავშვებში, ანემია, კრუნჩხვები მოხსნის სინდრომის დროს, სუნთქვის დეპრესია (გამოხატული დათრგუნვის შემთხვევაში პრეპარატი უნდა მოიხსნას). ხანგრძლივმა მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს წამლისმიერი დამოკიდებულების განვითარება.

უკუჩვენებები

* ღვიძლის, თირკმელების, გულის უკმარისობა;

* ცნს ინტოქსიკაცია;

* სუნთქვის მწვავე დათრგუნვა;

* პორფირია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

– ღვიძლის ფერმენტების ინდუქციის გამო ფენობარბიტალი, კარბამაზეპინი და ფენიტოინი კომპლექსური თერაპიის შემთხვევაში ახდენენ ბიოტრანსფორმაციის დაჩქარებას, რაც იწვევს სისხლის პლაზმაში მათი კონცენტრაციის დაქვეითებას.

– ფენობარბიტალი აგრეთვე ამცირებს ვარფარინის, კორტიკოსტეროიდების, ციკლოსპორინის, ქალის სასქესო ჰორმონების ორალური კონტრაცეპტივების, თეოფილინის, თიროქსინის, ქინიდინის, ქლორამფენიკოლის, დოქსიციკლინის ეფექტურობას.

– ანტიფსიქოზური და ანტიდეპრესიული პრეპარატები ავლენენ ანტაგონიზმს ფენობარბიტალის ანტიეპილეფსიური ეფექტის მიმართ.