კომპანია „ავერსი“ 1994 წლის 14 ნოემბერს დაარსდა. დამფუძნებლის ინიციატივით, მის სახელწოდებად იმთავითვე იქნა შერჩეული ლათინური სიტყვა, რომლის მნიშვნელობაც ყველაზე უკეთ შეესატყვისებოდა კომპანიის განვითარების პრინციპს - უწყვეტ და თანაბარზომიერ განვითარებას, სპირალურ წინსვლას.
ბეიბიქალმი / BABYCALM
საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): comb. drug
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გასტროენტეროლოგია, ჰეპატოლოგია → ნაწლავებში აირწარმომქნის შემამცირებელი პრეპარატები
მწარმოებელი კომპანია: Hisunit
მწარმოებელი ქვეყანა: ისრაელი
გამოშვების ფორმა: ზეთოვანი ხსნარი შუშის ფლაკონში 15 მლ - 50 მლ სხნარის მოსამზადებლად
გაცემის ფორმა: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)
შემადგენლობა:
კამის ზეთი, ბაღის პიტნის ზეთი, ანისულის ზეთი, გლიცერინი.
არ შეიცავს შაქარს და დამატკბობლებს; არ შეიცავს ალკოჰოლს; არ შეიცავს კონსერვანტებს და საღებავებს.
მოქმედება:
კამის ზეთი – მიიღება მცენარის მარცვლებისგან და აქვს სასიამოვნო არომატი. ანეიტრალებს აირებს და არეგულირებს მონელების პროცესებს კუჭნაწლავში. ეფექტურია საჭმლის მონელების თითქმის ყველა პრობლემის სამკურნალოდ - აირების დაგროვების, მუცლის შებერილობის, ნაწლავური სპაზმების და შეკრულობის ჩათვლით.
ანისულის ზეთი - მიიღება მცენარის ხმელი ნაყოფისგან. ასტიმულირებს საჭმლის მონელების პროცესებს, ხსნის სპაზმებს ნაწლავებში, აქვს ტკივილგამაყუჩებელი და ანტისეპტიკური მოქმედება. განსაკუთრებით ეფექტურია სხვადასხვა სახის სტრესით გამოწვეული ნაწლავური პრობლემების სამკურნალოდ.
ბაღის პიტნის ზეთი - მიიღება მთლიანი მცენარისგან. ახდენს ძლიერ ზემოქმედებას მთელ მომნელებელ ტრაქტზე. არის ძლიერი სპაზმოლიზური საშუალება. ხსნის კოლიკებს, აქვს ამოქაფების და ღებინების საწინააღმდეგო მოქმედება, ამშვიდებს ნერვულ სისტემას.
ჩვენებები:
სპაზმური ტკივილები საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში (ახალშობილთა კოლიკები); საჭმლის მონელების გაძნელება, ყაბზობის ელემენტებით; ხშირი ამოქაფება და/ან ღებინება; ძილის დარღვევა ახალშობილებში
მიღების წესები და დოზები
ბოთლი უნდა შეივსოს ანადუღარი და გაგრილებული წყლით ეტიკეტის ზედა საზღვრამდე, ისე, რომ საბოლოოდ მივიღოთ 50 მლ სხნარი. ყოველი გამოყენების წინ ბოთლი კარგად უნდა შევანჯღრიოთ. გამზადებული ხსნარი თავისივე პიპეტით ჩავაწვეთოთ ბავშვს პირის ღრუში - 10 წვეთი ყოველი ჭამის წინ ან ჭამათა შორის შუალედებში - ნელნელა, წვეთ-წვეთობით (არ გამოიყენოთ კოვზი). დღეღამის განმავლობაში გამოყენების ჯერადობა შეზღუდული არ არის.
შენიშვნა: გამოიყენება გახსნიდან 8 კვირის განმავლობაში.
გვერდითი მოვლენები
არ გამოვლენილა.
უკუჩვენება
გამოვლენილი და დადასტურებული ალერგიული რეაქციები (ჰიპერმგრძნობელობა) პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ.
განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატის მიმართ ცუდი ამტანობისას ან გაუთვალისწინებელი სიმპტომებისას მიმართეთ ექიმს.
ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირებისას ან პრეპარატის მიღების შეწყვეტისას მავნე ეფექტების განვითარების საშიშროება არ არსებობს.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ცნობილი არ არის.
შენახვის პირობები და ვადები
ინახება 25°C ტემპერატურამდე. ბნელ, სინათლისგან და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა:
2 წელი. ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის თარიღი მითითებულია შეფუთვასა და ფლაკონზე. ამ თარიღის გასვლის შემდეგ პრეპარატს ნუ გამოიყენებთ.
აფთიაქში გაცემის წესი
გაიცემა რეცეპტის გარეშე
ბებინოსი
(BABYNOS)
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა: წვეთები შიგნით მისაღებად, ბავშვებისათვის, მუქ ფლაკონში, 30 მლ. 1გ (=24 წვეთს) შეიცავს ცერეცოს თესლების (320 მგ), გვირილას ყვავილების (200მგ) და კორიანდრის თესლების (200მგ) თხევად ექსტრაქტს.
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: მუცლის შებერილობის საწინააღმდეგო საშუალება.
ფარმაკოლოგიური ჯგუფები: ა) მუცლის შებერილობის საწინააღმდეგო საშუალებები; ბ) სპაზმოლიზური საშუალებები;
ჩვენებები: კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სპაზმები და მეტეორიზმი (მათ შორის, ხელოვნურ კვებასთან დაკავშირებული) ჩვილ ბავშვებში, ასევე მცირე და სასკოლო ასაკის ბავშვებში. ხსნის და ხელს უშლის კუჭ-ნაწლავის სპაზმებისა და ტკივილის განვითარებას, რაც დაკავშირებულია მეტეორიზმთან. ეფექტი განპირობებულია კორიანდრის, ცერეცოს თესლებსა და გვირილის ყვავილებში არსებული ეთეროვანი ზეთებით, აზულენით, ანტემისის მჟავით, გლიკოზიდებით, ტერპენებით.
უკუჩვენებები: მომატებული მგრძნობელობა (მათ შორის სორბიტის აუტანლობა).
გვერდითი ეფექტები: კანისა და რესპირაციულ-ალერგიული რეაქციები.
დოზირება: ინიშნება დასალევად. წყალში გაუზავებლად ან მცირე რაოდენობით ფაფასთან ან სითხესთან ერთად. ჩვილ ბავშვებში – 3-6 წვეთი 3-ჯერ დღეში, 1 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში – 6-10 წვეთი 3-ჯერ დღეში, სასკოლო ასაკის ბავშვებში – 10-15 წვეთი 3-ჯერ დღეში.
განსაკუთრებული მითითებები: მიღების წინ ფლაკონი უნდა შეანჯღრიოთ.
შენახვის პირობები: ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას, 2-20ºС ტემპერატურაზე.
მწარმოებელი: DENTINOX, გერმანია.
6.90 ლარი
6.49 ლარი
ქვეყანა: რუსეთი
მწარმოებელი: მატერია მედიკა ჰოლდინგი
გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბლეტი #100
1 ტაბლეტში (250 მგ) შედის:
აქტიური ნივთიერებები: Cinnabaris (ვერცხლისწყლის გოგირდოვანი ნაერთი) trit D3 25 mg, Echinacea (ექინაცეა) trit D1 25 მგ, Hydrastis (ძირყვითელა) trit D3 25 მგ, Kalium bichromicum (კალიუმის ბიქრომატი) trit D3 25 მგ,;
სხვა ინგრედიენტები (შემავსებლები): ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მაგნიუმის სტეარატი, ხორბლის სახამებელი.
ჩვენებები
ცხვირის დანამატი ღრუების მწვავე და ქრონიკული ანთება (სინუსიტი).
მიღების წესები და დოზები
სხვა მითითებათა არარსებობისას ცინაბსინის მიღება შემდეგნაირად ხდება:
დაავადების მწვავე მიმდინარეობის დროს: 2-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებს 1 ტაბლეტს ყოველ 2 საათში (დღეში არაუმეტეს 8 ტაბლეტი), გაუმჯობესების დადგომამდე აძლევენ; შემდეგ, აღნიშნული ასაკის პაციენტები 1 ტაბლეტს დღეში 3-ჯერ, დაავადების სიმპტომების გაქრობამდე იღებენ. მოზრდილებმა და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებმა 1 ტაბლეტი ყოველ საათში (დღეში არაუმეტეს 12 ტაბლეტი) მდგომარეობის გაუმჯობესებამდე უნდა მიიღონ. ამის შემდეგ, დაავადების სიმპტომების გაქრობამდე 1-2 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში ინიშნება.
უკუჩვენება
პრეპარატის დანიშვნა არ შეიძლება ქრომის, Echinacea, სხვა რთულყვავილოვანთა ან რომელიმე შემადგენელი ინგრედიენტის მიმართ გამოვლენილი ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევაში. პრინციპული მოსაზრებებით, ცინაბსინის დანიშვნა არ შეიძლება პროგრესირებადი სისტემური დაავადებების, მაგალითად, ტუბერკულოზის, ლეიკემიის, ლეიკოზების, კოლაგენოზების, აუტოიმუნური დაავადებების, გაფანტული სკლეროზის, შიდს-ის, აივ-ინფექციისა და სხვა ქრონიკული ვირუსული დაავადებების დროს.
ცინაბსინის გამოყენება მიზანშეწონილია გლუტეინური ენტეროპათიებით დაავადებულ ავადმყოფთათვის. პრეპარატი არ ინიშნება სახამებლის მიმართ ალერგიის დროს (ეს დაავადება გლუტეინური ენტეროპათიისგან სრულიად განსხვავებულია).
განსაკუთრებული მითითებები
თუ ექიმმა გითხრათ, რომ რომელიმე შაქრის აუტანლობა გაქვთ, ცინაბსინის მიღების დაწყებამდე საკონსულტაციოდ ექიმს მიმართეთ.
ყველა სხვა ფარმაცევტული პრეპარატის ანალოგიურად, ცინაბსინის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ექიმთან წინასწარი კონსულტაციის შემდეგაა დასაშვები.
2 წლამდე ასაკის ბავშვთა მკურნალობისთვის ცინაბსინის გამოყენება ექიმთან წინასწარი კონსულტაციის შემდეგაა დასაშვები.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ცნობილი არ არის.
ჰომეოპათიური პრეპარატებით მკურნალობა სხვა სამკურნალო საშუალებების მიღებას არ გამორიცხავს.
მწარმოებელი ქვეყანა - გერმანია
ცელებრექსი
შემადგენლობა
აქტიური ნივთიერება: ცელეკოქსიბი - 100 ან 200 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, პოვიდონი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა და მაგნიუმის სტეარატი, გარსი: ჟელატინი, ტიტანის დიოქსიდი.
მელანი შეიცავს: ცისფერი (SB -6018), შელაქი, დეჰიდრირებული სპირტი, იზოპროპილის სპირტი, ბუთილის სპირტი, პროპილენგლიკოლი, ამიაკის ძლიერი ხსნარი, FD & C Blue#2 Aluminium Lake(E132) - კაფსულები 100 მგ და ყვითელი (SB -3002), შელაქი, დეჰიდრირებული სპირტი, იზოპროპილის სპირტი, ბუთილის სპირტი, პროპილენგლიკოლი, ამიაკის ძლიერი ხსნარი, რკინის ყვითელი ოქსიდი(E 172) - 200 მგ კაფსულები.
აღწერილობა:
დოზირება 100 მგ: გაუმჭვირვალე თეთრი ან თითქმის თეთრი, მყარი ჟელატინის კაფსულა ცისფერ ზოლებზე თეთრი მარკირებით: '100' - კაფსულის ერთ ნაწილზე და '7767' - მეორე ნაწილზე.
დოზირება 200 მგ: გაუმჭვირვალე თეთრი ან თითქმის თეთრი, მყარი ჟელატინის კაფსულა ყვითელ ზოლებზე თეთრი მარკირებით: '200' - კაფსულის ერთ ნაწილზე და '7767' - მეორე ნაწილზე.
ანთებითი პროსტაგლანდინების (Pg), ძირითადად ციკლოოქსიგენაზა-2-ის (ცოგ-2) წარმოქმნის ინჰიბირების ბლოკირების ხარჯზე, ცელეკოქსიბს გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი მოქმედება.
ცოგ-2-ის ინდუქცია ხდება ანთების საპასუხოდ და იწვევს პროსტაგლანდინების სინთეზსა და დაგროვებას, ძირითადად პროსტაგლანდინ E2-ის, ამასთან, ხდება ანთებითი პროცესის გაძლიერება (შეშუპება და ტკივილი).
თერაპიული დოზებით ცელეკოქსიბი უმნიშვნელოდ აინჰიბირებს ციკლოოქსიგენაზა 1-ს (ცოგ-1) და არ ახდენს გავლენას პროსტაგლანდინებზე, რომლებიც სინთეზირდება ცოგ-1-ის აქტივაციის შედეგად, ასევე არ ახდენს გავლენას ნორმალურ ფიზიოლოგიურ პროცესებზე, რომლებიც დაკავშირებულია ცოგ-1-თან და რომლებიც მიმდინარეობს ქსოვილებში, პირველ რიგში კი კუჭის, ნაწლავის ქსოვილებში და აგრეთვე თრომბოციტებში.
გავლენა თირკმლების ფუნქციაზე. ცელეკოქსიბი აქვეითებს Pg E2 და 6-კეტო- Pg F1(პროსტაციკლინის მეტაბოლიტი) შარდით გამოყოფას, მაგრამ არ ახდენს გავლენას შრატის თრომბოქსან B2-ზე და შარდით 11-დეჰიდრო-თრომბოქსან B2-ის, თრომბოქსანის მეტაბოლიტის (ორივე ცოგ-1-ის პროდუქტია) გამოყოფაზე. ცელეკოქსიბი არ იწვევს გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარის დაქვეითებას ხანდაზმულ პაცენტებსა და თირკმლის ქრონიკული უკმარისობით დაავადებულებში, ტრანზიტორულად აქვეითებს ნატრიუმის გამოყოფას. ართრიტიან ავადმყოფებში პერიფერიული შეშუპებების, არტერიული ჰიპერტენზიისა და გულის უკმარისობის განვითარების სიხშირე შეიძლება შედარდეს იგივე მოვლენებს ცოგ-ის არასელექტიური ინჰიბიტორების მიღების ფონზე,.
შეწოვა.
უზმოზე მიღებისას ცელეკოქსიბი კარგად შეიწოვება, აღწევს პლაზმაში მაქსიმალურ კონცენტრაციას (Cmax) დაახლოებით 2-3 საათის შემდეგ,
ჩმახ პლაზმაში 200 მგ მიღების შემდეგ - 705 ნგ/მლ. პრეპარატის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა არ გამოკვლეულა. Cmax და ფართობი ფარმაკოკინეტიკური მრუდის ქვეშ 'კონცენტრაცია-დრო' (AUC) დაახლოებით პროპორციულია მიღებული დოზის, დოზების დიაპაზონში 200 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში; პრეპარატის უფრო დიდი დოზების მიღებისას Cmax და AUC - ის მატების ხარისხი ნაკლებ პროპორციულად ხდება.
საკვების მიღების გავლენა. ცელეკოქსიბის მიღება ცხიმიან საკვებთან ერთად ზრდის Cmax - ის მიღწევის დროს დაახლოებით 1-2 საათით და აძლიერებს სრულ შეწოვას დაახლოებით 20%-ით.
განაწილება.
პლაზმის ცილებთან კავშირი არ არის დამოკიდებული კონცენტრაციაზე და შეადგენს დაახლოებით 97%-ს, ცელეკოქსიბი არ უკავშირდება სისხლის ერითროციტებს. პრეპარატი გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს. მეტაბოლიზმი. ცელეკოქსიბი მეტაბოლიზდება ღვიძლში ჰიდროქსილირების, ჟანგვის და ნაწილობრივ გლუკურონიდირების გზით. მეტაბოლიზმი ძირითადად მიმდინარეობს ციტოქრომ P450CYP2C9 -ს მონაწილეობით (იხ. 'ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებთან'). სისხლში აღმოჩენილი მეტაბოლიტები ცოგ-1-სა და ცოგ-2-ის მიმართ ფარმაკოლოგიურად აქტიურები არ არიან.
გამოყოფა. ცელეკოქსიბი მეტაბოლიზდება ღვიძლში, გამოიყოფა განავლით და შარდით მეტაბოლიტების (შესაბამისად 57% და 27%) სახით, მიღებული დოზის 3%-ზე ნაკლები - უცვლელი სახით. განმეორებითი მიღებისას ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 8-12 საათს, კლირენსი კი 500 მლ/წთ. განმეორებითი მიღებისას გაწონასწორებული კონცენტრაციები პლაზმაში მიიღწევა მე-5 დღისათვის. ძირითადი ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების (AUC, Cmax, ნახევარგამოყოფის პერიოდი) ვარიაბელობა შეადგენს 30%-ს.
განსაკუთრებული ჯგუფები:
ხანდაზმული პაციენტები: 65 წელზე მეტი ასაკის პაციენტებში აღინიშნება ცელეკოქსიბის Cmax და AUC საშუალო მნიშვნელობების ზრდა 1,5-2-ჯერ, რაც მეტწილად განპირობებულია სხეულის მასის ცვლილებით, და არა ასაკით (ხანდაზმულ პაციენტებს, როგორც წესი, აღენიშნებათ სხეულის შედარებით მცირე საშუალო მასა, ვიდრე შედარებით ახალგაზრდა ასაკის პირებს). იმავე მიზეზით ხანდაზმულ ქალებს, ჩვეულებრივ, აღენიშნებათ პრეპარატის უფრო მაღალი კონცენტრაცია პლაზმაში, ვიდრე ხანდაზმულ მამაკაცებს. ფარმაკოკინეტიკის აღნიშნული თავისებურებები, როგორც წესი, არ საჭიროებს დოზის კორექციას. ამის მიუხედავად, ხანდაზმულმა პაციენტებმა 50 კგ-ზე ნაკლები სხეულის წონით მკურნალობა უნდა დაიწყონ ყველაზე დაბალი რეკომენდებული დოზით.
რასა. ნეგროიდული რასის წარმომადგენლებში ცელეკოქსიბის AUC დაახლოებით 40%-ით მეტია, ვიდრე ევროპელებში. ამ ფაქტის მიზეზი და კლინიკური მნიშვნელობა უცნობია, ამიტომ მათი მკურნალობის დაწყება უნდა მოხდეს მინიმალური რეკომენდებული დოზით.
ღვიძლის ფუნქციის მოშლა: ღვიძლის მსუბუქი ხარისხის უკმარისობის (კლასიA Child-Pugh - ის მიხედვით) მქონე პაციენტებში ცელეკოქსიბის კონცენტრაციები უმნიშვნელოდ იცვლება. ღვიძლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობის (კლასი B Child-Pugh - ის მიხედვით) მქონე პაციენტებში ცელეკოქსიბის კონცენტრაციები შეიძლება გაიზარდოს თითქმის 2-ჯერ.
თირკმლების ფუნქციის მოშლა. თირკმლის ქონიკული უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში, რომელთა გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარე (გფს) >65 მლ/წთ/1,73მ2 და პაციენტებში, რომელთა გფს 35-60 მლ/წთ/1,73მ2 ტოლია, ცელეკოქსიბის ფარმაკოკინეტიკა არ იცვლება. არ ვლინდება მნიშვნელოვანი კავშირი შრატის კრეატინინის (ან კრეატინინის კლირენსისა) და ცელეკოქსიბის კლირენსს შორის. ვარაუდობენ, რომ თირკმლის მძიმე უკმარისობის არსებობა არ ახდენს გავლენას ცელეკოქსიბის კლირენსზე, იმდენად, რამდენადაც მისი გამოყოფის გზაა ღვიძლში არააქტიურ მეტაბოლიტებად გარდაქმნა.
- ანთებისა და ტკივილის სიმპტომური მკურნალობა ოსტეოართროზის და რევმატოიდული ართრიტის დროს;
- მწვავე ტკივილის მკურნალობა (ტკივილი ზურგში, ძვალ-კუნთოვანი, პოსტოპერაციული და ინტენსივობით მსგავსი სხვა ტკივილი).;
- პირველადი დისმენორეის მკურნალობა;
- ადენომატოზური კოლორექტალური პოლიპების ნეიტრალიზაცია და შემცირება, რამაც შეიძლება ოჯახური ადენომატოზური პოლიპოზის მქონე პაციენტებში გამოიწვიონ კოლორექტალური კიბოს განვითარება (გამოიყენება მკურნალობის ჩვეულებრივი მეთოდების დამატების სახით).
პერორალურად, დაუღეჭავად, წყლის მიყოლებით, საკვების მიღებისაგან დამოუკიდებლად.
ოსტეოართროზის სიმპტომური მკურნალობა: რეკომენდებული დოზა შეადგენს 200 მგ დღეღამეში 1 ან 2-ჯერადი მიღებისას. აღნიშნულია 400 მგ-მდე დოზის დღეში 2-ჯერ მიღების უვნებლობა.
რევმატოიდული ართრიტის სიმპტომური მკურნალობა: რეკომენდებული დოზაა 100 ან 200 მგ 2-ჯერ დღეში. აღნიშნულია 400 მგ დღეში 2-ჯერ მიღების უვნებლობა.
ტკივილის სინდრომის და პირველადი დისმენორეის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 400 მგ, აუცილებლობის შემთხვევაში მომდევნო, დამატებითი დოზის 200 მგ მიღებით პირველ დღეს. მომდევნო დღეებში რეკომენდებული დოზაა 200 მგ 2-ჯერ დღეში აუცილებლობის მიხედვით.
ხანდაზმული პაციენტები: ჩვეულებრივ, დოზის კორექცია საჭირო არ არის. მიუხედავად ამისა, ხანდაზმულმა პაციენტებმა 50 კგ-ზე ნაკლები სხეულის წონით მკურნალობა უნდა დაიწყონ ყველაზე დაბალი რეკომენდებული დოზით.
ღვიძლის ფუნქციის მოშლა: ღვიძლის მსუბუქი ხარისხის უკმარისობის მქონე პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის, საშუალო ხარისხის უკმარისობით დაავადებულების მკურნალობა უნდა დაიწყოს ყველაზე დაბალი რეკომენდებული დოზით.
თირკმლის ფუნქციის მოშლა: მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობის დროს დოზის კორექცის საჭირო არ არის. თირკმლის მძიმე უკმარისობით დაავადებულებში პრეპარატის გამოყენების გამოცდილება არ არსებობს.
] პაციენტებს, რომლებიც იღებენ ფლუკონაზოლს (CYP2C9 ინჰიბიტორს), ცელებრექსი ენიშნებათ მინიმალური რეკომენდებული დოზით.
ხშირი: ( > 1% და ზოგადი: ალერგიული დაავადებების გამწვავება, გრიპისებრი სინდრომი.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: პერიფერიული შეშუპება;
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: აბდომინალური ტკივილი, დიარეა, დისპეფსია, მეტეორიზმი, კბილების დაავადებები (პოსტექსტრაქციული ალვეოლიტი)
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, კუნთების ტონუსის მომატება, უძილობა.
თირკმლებისა და საშარდე სისტემის მხრივ: საშარდე გზების ინფექციები
სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქიტი, ხველა, ფარინგიტი, რინიტი, სინუსიტი, ზემო სასუნთქი გზების ინფექციები.
კანის საფარველების მხრივ: კანის ქავილი, გამონაყარი
ნაკლებად ხშირი ( > 0.1% და სისხლის მხრივ: ანემია, ეკქიმოზები, თრომბოციტოპენია
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპერტენზიის მიმდინარეობის დამძიმება, არტერიული წნევის მომატება, არითმია, ალები, გაძლიერებული გულისცემა, ტაქიკარდია.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ღებინება
ფსიქიური სტატუსი: მოუსვენრობა, ძილიანობა
კანის საფარის მხრივ: ალოპეცია, ჭინჭრის ციება
იშვიათად: ( > 0.01% და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: გულის შეგუბებითი უკმარისობის გამოვლინება, იშემიური ინსულტი და მიოკარდიუმის ინფარქტი
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული, საყლაპავის წყლული, ნაწლავის პერფორაცია, პანკრეატიტი
იმუნური სისტემის მხრივ: ანგიონევროტული შეშუპება, ბულოზური გამონაყარი;
ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ: 'ღვიძლის' ფერმენტების აქტიურობის მომატება
ფსიქიური სტატუსი: ჰალუცინაციები
ნერვული სისტემის მხრივ: საგემოვნო შეგრძნებების, ყნოსვის დაკარგვა, ასეპტიური მენინგიტი;
სისხლძარღვების მხრივ: ვასკულიტი
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: სისხლდენა კუჭ-ნაწლავიდან
ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ: ჰეპატიტი, ღვიძლის უკმარისობა
თირკმლებისა და შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმლის მწვავე უკმარისობა, ინტერსტიციალური ნეფრიტი.
კანის საფარის მხრივ: ფოტომგრძნობელობის რეაქციები, კანის აქერცვლა (მრავალფორმიანი ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომის ჩათვლით);
რეპროდუქციული სისტემის მხრივ: მენსტრუალური ციკლის მოშლა.
- პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ცელეკოქსიბის ან პრეპარატის ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
- სულფანილამიდებისადმი მომატებული მგრზნობელობა პაციენტებში.
- პაციენტებში, რომლებშიც აღინიშნებოდა ბრონქული ასთმის, ჭინჭრის ციების შეტევები ან ალერგიული რეაქციები აცეტილსალიცილის მჟავისა და სხვა არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატების მიღების შემდეგ, ციკლოოქსიგენაზა-2-ის (ცოგ-2) სხვა სპეციფიური ინჰიბიტორების ჩათვლით.
- ოპერაციის შემდგომი ტკივილის მკურნალობა იმ პაციენტებში, რომლებმაც გადაიტანეს კორონარული შუნტირება. (იხ. განყოფილება სპეციალური გაფრთხილებები);
- თირკმლებისა და ღვიძლის მძიმე უკმარისობა (არ არის გამოყენების გამოცდილება).
- 18 წლამდე ასაკი (არ არის გამოყენების გამოცდილება);
ორსულობა და ლაქტაცია (იხ. განყოფილება გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს)
სიფრთხილით:
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებები (წყლული, სისხლდენა), ვარფარინთან ან სხვა ანტიკოაგულანტებთან ერთად გამოყენება, სითხის შეკავება და შეშუპებები, ღვიძლის ფუნქციის საშუალოDსიმძიმის დარღვევა, გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები. (NYHA II-IV) აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა CYP2C9 ინჰიბიტორებთან ერთდროული მიღებისას.
არ არის საკმარისი მონაცემები ორსულებში ცელეკოქსიბის გამოყენების შესახებ. ორსულობისას ცელეკოქსიბის გამოყენების პოტენციური რისკი დადგენილი არ არის, მაგრამ არც მისი გამორიცხვა შეიძლება. ცელეკოქსიბმა, რომელიც ეკუთვნის პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბიტორების ჯგუფს, ორსულობის მიღებისას, განსაკუთრებით III ტრიმესტრში, შეიძლება გამოიწვიოს საშვილოსნოს შეკუმშვების სისუსტე და არტერიული მიმოქცევის ნაადრევი დახშობა.
არსებობს შეზღუდული ცნობები იმის შესახებ, რომ ცელეკოქსიბი გამოიყოფა დედის რძით. ბავშვში ცელეკოქსიბის გვერდითი ეფექტების პოტენციური შესაძლებლობის მხედველობაში მიღებით შეიძლება შეფასდეს ძუძუთი კვების გაგრძელების მიზანშეწონილობა დედისათვის ცელებრექსის მიღების აუცილებლობის გათვალისწინებით.
გავლენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე. ავადმყოფებს, რომლებიც იღებდნენ ცელეკოქსიბს, უკიდურესად იშვიათად აღენიშნებოდათ პერფორაციის, წყლულების განვითარების და სისხლდენის შემთხვევები. ამ გართულებების განვითარების რისკი შედარებით მაღალია ხანდაზმულ ადამიანებში, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებულებში, აგრეთვე პაციენრებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ აცეტილსალიცილის მჟავას, და ავადმყოფებში, რომლებსაც ანამნეზში აქვთ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ისეთი დაავადებები, როგორიცაა წყლული, სისხლდენა გამწვავების სტადიაში. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ განვითარებული სერიოზული გვერდითი ეფექტების შესახებ ცნობათა უმრავლესობა ეხებოდა ხანდაზმულ და დასუსტებულ პაციენტებს.
ვარფარინთან და სხვა ანტიკოაგულანტებთან ერთდროული გამოყენება. დაფიქსირებული იყო სერიოზული სისხლდენის შემთხვევები პაციენტებში, რომლებიც იტარებდნენ თანმხლებ მკურნალობას ვარფარინით ან ანალოგიური საშუალებით. იმდენად, რამდენადაც ცნობილია პროთრომბინის დროის ზრდის შესახებ, ცელებრექსით მკურნალობის დაწყების შემდეგ ან მისი დოზის ცვლილების შემთხვევაში უნდა გაკონტროლდეს ანტიკოაგულანტური აქტივობა.
სითხის შეკავება და შეშუპებები: როგორც პროსტაგლანდინების სინთეზის დამამუხრუჭებელი სხვა სამკურნალო საშუალებების გამოყენებისას, რიგ პაციენტებს, რომლებიც იღებენ ცელებრექსს, შეიძლება აღენიშნოთ სითხის შეკავება და შეშუპებები, ამიტომ საჭიროა სიფრთხილის დაცვა მოცემული პრეპარატის დანიშვნისას პაციენტებისათვის, რომელთა მდგომარეობა სითხის შეკავებისაგან შეიძლება გაუარესდეს. პაციენტები გულის უკმარისობით ანამნეზში ან არტერიული ჰიპერტენზიით უნდა იმყოფებოდნენ განსაკუთრებული მეთვალყურეობის ქვეშ.
გავლენა თირკმლების ფუნქციაზე: ცელებრექსი სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის მოშლით. ასეთი პაციენტების თირკმლის ფუნქცია უნდა კონტროლდებოდეს.
ცელებრექსით მკურნალობის დანიშვნისას საჭიროა სიფრთხილის დაცვა დეჰიდრატაცის მქონე პაციენტებში. ასეთ შემთხვევებში მიზანშეწონილია თავდაპირველად რეჰიდრატაციის ჩატარება, ხოლო შემდეგ ცელებრექსით თერაპიის დაწყება.
გავლენა ღვიძლის ფუნქციაზე. საჭიროა ცელებრექსის სიფრთხილით გამოყენება ღვიძლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობის მქონე პაციენტებისათვის და დანიშვნა უმცირესი რეკომენდებული დოზებით.
პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის მოშლით და/ან ნიშნებით, ანუ ისინი, ვისაც გამოუმჟღავნდათ ღვიძლის ფუნქციის მოშლა ლაბორატორიული მეთოდებით, უნდა იმყოფებოდნენ მეთვალყურეობის ქვეშ, ცელებრექსით მკურნალობისას, ღვიძლის მხრივ უფრო მძიმე რეაქციების განვითარების თავიდან ასაცილებლად.
ანაფილაქსიური რეაქციები. ცელებრექსის მიღებისას რეგისტრირებულია ანაფილაქსიური რეაქციების შემთხვევები.
ცელებრექსს, სიცხის დამწევი მოქმედების გამო, შეუძლია დააქვეითოს ისეთი სიმპტომის დიაგნოსტური მნიშვნელობა, როგორიცაა ცხელება, და გავლენა იქონიოს ინფექციის დიაგნოზირებაზე.
ჭარბი დოზირების კლინიკური გამოცდილება შეზღუდულია. კლინიკურად მნიშვნელოვანი გვერდითი ეფექტების გარეშე გამოყენებულ იქნა დოზები ერთჯერადად 1200 მგ-მდე და მრავალჯერადად 1200 მგ-მდე დღეში 2-ჯერ მისაღებად.
ჭარბი დოზირების სიმპტომები შემდეგია: სისუსტე, ძილიანობა, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმში. ჩვეულებრივ, ეს სიმპტომები თავისით გაივლის. შეიძლება განვითარდეს სისხლდენა კუჭ-ნაწლავიდან, ასევე ძალიან იშვიათად შეიძლება მოხდეს არტერიული წნევის მომატება, თირკმლების მწვავე უკმარისობა, სუნთქვის უკმარისობა და კომა. ჭარბ დოზირებაზე ეჭვის შემთხვევაში აუცილებელია ღებინების გამოწვევა, აქტივირებული ნახშირის დანიშვნა და შესაბამისი თერაპიის ჩატარება. სავარაუდოდ დიალიზი არ არის ეფექტური მეთოდი პრეპარატის სისხლიდან გამოსაყვანად მისი ცილასთან მაღალი ხარისხის კავშირის გამო.
'in vitro' გამოკვლევებმა აჩვენა, რომ მართალია ცელეკოქსიბი არ არის CYP2D6 სუბსტრატი, მაგრამ აინჰიბირებს მის აქტივობას. ამიტომ არსებობს ალბათობა 'in vivo' წამლისმიერი ურთიერთქმედებისა პრეპარატებთან, რომლების მეტაბოლიზმიც დაკავშირებულია ციტოქრომ CYP2D6 -თან.
ვარფარინი და სხვა ანტიკოაგულანტები: ერთდროული მიღებისას შეიძლება პროთრომბინის დროის გაზრდა;
ფლუკონაზოლი, კეტოკონაზოლი: პაციენტებს, რომლებიც იღებენ ფლუკონაზოლს (CYP2C9 ინჰიბიტორს), ცელეკოქსიბი ენიშნებათ უმცირესი რეკომენდებული დოზით. კეტოკონაზოლი (CYP3A4 ინჰიბიტორი) არ ახდენს კლინიკურად მნიშვნელოვან გავლენას ცელეკოქსიბის მეტაბოლიზმზე.
აგფ ინჰიბიტორები: პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბირებამ შეიძლება დააქვეოთოს ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორების ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი, ეს ურთიერთქმედება მხედველობაში უნდა იქნეს მიღებული ცელეკოქსიბის დანიშვნისას აგფ ინჰიბიტორებთან ერთად. თუმცა არ აღნიშნულა მნიშვნელოვანი ფარმაკოდინამიური ურთიერთქმედება ლიზინოპრილთან არტერიულ წნევაზე უზემოქმედების კუთხით.
დიურეტიკები: ადრე ცნობილ არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებს ზოგიერთ პაციენტში შეუძლიათ დააქვეითონ ფუროსემიდის და თიაზიდების ნატრიურეზული ეფექტი პროსტაგლანდინების თირკმლისმიერი სინთეზის დაქვეითების ხარჯზე, ეს უნდა გათვალისწინებულ იქნას ცელეკოქსიბის დანიშვნისას.
პერორალური კონტრაცეპტივები: კლინიკურად მნიშვნელოვანი გავლენა კონტრაცეპტული კომბინაციის (1მგ ნორეტინდრონი/35 მკგ ეტინილესტრადიოლი) ფარმაკოკინეტიკაზე არ აღნიშნულა.
ლითიუმი: ლითიუმისა და ცელეკოქსიბის ერთდროულად მიღებისას აღინიშნა პლაზმაში ლითიუმის კონცენტრაციის მატება დაახლოებით 17%-ით. პაციენტები, რომლებიც მკურნალობენ ლითიუმით, უნდა იმყოფებოდნენ მეთვალყურეობის ქვეშ ცელეკოქსიბის დანიშვნისას და მოხსნისას.
სხვა პრეპარატები: არ აღინიშნება კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება ცელეკოქსიბსა და ანტაციდებს (ალუმინი, მაგნიუმი), ომეპრაზოლს, მეტოტრექსატს, გლიბენკლამიდს, ფენიტოინს ან ტოლბუტამიდს შორის.
ცელეკოქსიბი არ მოქმედებს აცეტილსალიცილის მჟავის ანტიაგრეგანტულ მოქმედებაზე, ამიტომ იგი არ შეიძლება განიხილოს, როგორც აცეტილსალიცილის მჟავას შემცვლელი, რომელიც ინიშნება გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების პროფილაქტიკისათვის.
სია ბ, 15-30 oC ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისობის ვადა: 3 წელი არ შეიძლება გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის ამოწურვის შემდეგ.
რეცეპტით
3.19 ლარი
3.06 ლარი
ქვეყანა: საქართველო
მწარმოებელი: იმედი
გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო
3.15 ლარი
3.02 ლარი
ქვეყანა: საქართველო
მწარმოებელი: იმედი
გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები; ოქსიკამები
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
გარსით დაფარული 8 მგ ტაბ.
ფარმაკოლოგიური მოქმედება
ახასიათებს მკვეთრად გამოხატული ტკივილგამაყუჩებელი და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება. ლორნოქსიკამის მოქმედების მექანიზმი რთულია. მას საფუძვლად უდევს პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვა, იზოფერმენტ ციკლოოქსიგენაზა 1 და 2 ის აქტივობის დათრგუნვის ხარჯზე, როგორც ანთების კერაში ასევე ჯანსაღ ქსოვილში. ამას გარდა, ლორნოქსიკამი თრგუნავს ჟანგბადის თავისუფალი რადიკალების გამოთავისუფლებას გააქტივებული ლეიკოციტებიდან.
ლორნოქსიკამის ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტი არ არის დაკავშირებული ნარკოტიკულ მოქმედებასთან. პრეპარატი ქსეფოკამი რაპიდი არ ახდენს ოპიოიდურ მოქმედებას ცნსზე, ნარკოტიკული ანალგეტიკებისგან განს ხვავებით არ იწვევს მედიკამენტურ დამოკიდებულებას და არ თრგუნავს სუნთქვას.
ფარმაკოკინეტიკა
პერორალური მიღებისას ლორნოქსიკამი სწრაფად და პრაქტიკულად მთლიანად შეიწოვება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან, ამასთანავე მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში აღწევს დაახლოებით 12 სთის შემდეგ. ქსეფოკამი რაპიდის მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) აღემატება ქსეფოკამის ტაბლეტების Cmax ს და ექვივალენტურია პარენტერალური გამოყენებისლორნოქსიკამის ფორმების Cmax -ისა. ლორნოქსიკამის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა (გამოთვლილია ფართობი "კონცენტრაცია დროის“ მრუდის ქვეშ მაჩვენებლის სიდიდის საფუძველზე AUC) 90-100% ია და ექვივალენტურია ქსეფოკამის ტაბლეტების ბიოშეღწევადობისა. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი 34 საათია.
ლორნოქსიკამი პლაზმაში, ძირითადად, იმყოფება უცვლელ მდგომარეობაში და აგრეთვე, ჰიდროქსილირებული მეტაბოლიტის სახით, რომელსაც არ ახასიათებს ფარმაკოლოგიური აქტივობა.
ლორნოქსიკამის ცილებთან, შეკავშირება 99%-ია და არ არის დამოკიდებული მის კონცენტრაციაზე.
ლორნოქსიკამი მთლიანად მეტაბოლიზდება. მეტაბოლიტის დაახლოებით 1/3 ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით, ხოლო 2/3 – ღვიძლით. ლორნიქსიკამი (დიკლოფენაკის და სხვა ოქსიკამების მსგავსად) მეტაბოლიზდება ციტოქრომ P450 2C9 მონაწილეობით. გენეტიკური პოლიმორფიზმის შედეგად არსებობენ პირები ინტენსიური და შენელებული მეტაბოლიზმით, რაც შესაძლებელია გამოიხატოს ლორნოქსიკამის დონის პლაზმაში გაზრდით, შენელებული მეტაბოლიზმის მქონე პირებში. ლორნოქსიკამი არ იწვევს ღვიძლის ფერმენტების ინდუქციას. რეკომენდებული დოზების მრავალჯერადი მიღების შემდეგ არ კუმულირდება.
ლორნოქსიკამის საკვებთან ერთად მიღება აქვეითებს Cmax 30%ით, მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო თმახ იზრდება 1,5-დან 2,3 საათამდე. ლორნოქსიკამის შეწოვა გამოთვლილი AUC - მიხედვით, შეიძლება შემცირდეს 20%მდე. ლორნოქსიკამის ფარმაკოკინეტიკაზე არ მოქმედებს მისი მიღება ანტაციდებთან ერთად. ხანდაზმულებში კლირენსი შემცირებულია 30-40%ით.
თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში ლორნოქსიკამის ფარმაკოკინეტიკის მნიშვნელოვანი ცვლილებები არ აღინიშნება.
ჩვენებები
ტკივილის სინდრომის ხანმოკლე მკურნალობა ტრავმების და პოსტოპერაციულ პერიოდში, ალგოდისმენორეა, ლუმბოიშიალგია. რევმატოიდული ართრიტის და ოსტეოართროზის სიმპტომური მკურნალობა.
მიღების წესები და დოზები
ქსეფოკამი რაპიდის აპკოვანი გარსით დაფარული ტაბლეტები განკუთვნილია პერორალური მიღებისთვის და საჭიროებს დიდი რაოდენობით სითხის დაყოლებას.
ხანდაზმულ პაციენტებში თირკმლების და ღვიძლის უკმარისობის არარსებობის შემთხვევაში არ არის საჭირო დოზის სპეციალური შერჩევა. ამ დარღვევების არსებობის შემთხვევაში სადღეღამისო დოზა უნდა შემცირდეს.
ყველა პაციენტისთვის დოზირების რეჟიმი შეირჩევა ინდივიდუალურად.
8 მგ. ლორნოქსიკამის დანიშვნისას სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 16 მგ.
გვერდითი მოვლენები
დაახლოებით პაციენტების 16%-ს (ხანგრძლივი მკურნალობის შემ თხვევაში პაციენტების 20-25%-ს) შეიძლება აღენიშნოს არასასურველი რეაქციები კუჭნაწლავის ტრაქტის მხრივ.
პაციენტების 5% შეიძლება აღინიშნებოდეს არასასურველი რეაქციები და/ან დარღვევები ცნსის მხრივ და 2% კანის რეაქციები. ქსეფოკამი რაპიდის გამოყენების დროს შეიძლება აღინიშნებოდეს შემდეგი არასასურველი გვერდითი მოვლენები.
კუჭნაწლავის ტრაქტი:
ხშირად (არ აღემატება 10%-ს:) აღინიშნება ტკივილები მუცლის არეში, დიარეა, გულისრევის შეგრძნება, ღებინება.
იშვიათად (1%-ზე ნაკლები) – ყაბზობა, დისფაგია, მეტეორიზმი, პირის სიმშრალე, გასტრიტი, გასტროეზოფაგური რეფლუქსი, პეპტიური წყლულები და/ან სისხლდენები კუჭნაწლავის ტრაქტიდან, სტომატიტი, ჰემოროიდული სისხლდენა, ღვიძლის ტრანსამინაზების და ტუტე ფოსფატაზების აქტი ურობის ზრდა.
კანის საფარველი:
იშვიათად: გამონაყარი კანზე, ბულოზური გამონაყარი, ეგზემა, პოლიმორფული ერითემა, ერითროდერმია (ექსფოლიაციური დერმატიტი), ალოპეცია, ფოტოსენსიბილიზაცია, პურპურა.
სისხლმბადი სისტემა:
სისხლის ფორმულის შეცვლა, სისხლის პათოლოგიური ცვლილებები, ლეიკოპენია.
იშვიათად: თრომბოციტოპენია, სისხლის შედედების დროის გახანგრძლივება, ანემია, ერითროციტების, ჰემოგლობინის და ლეიკოციტების რაოდენობის დაქვეითება.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემა:
იშვიათად; შეშუპება, არტერიული წნევის მომატება ან დაქვეითება, გახშირებული გულისცემა, ტაქიკარდია.
ცენტრალური ნერვული სისტემა: ხშირად: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი. პერიოდულად: უძილობა, სისუსტე, ალები.
იშვიათად: ძილიანობა, პარესთეზია, ტრემორი, გემოვნების დარღვევა, აგზნება, დეპრესია.
სასუნთქი სისტემა:
იშვიათად: ქოშინი, ბრონქოსპაზმი, ხველა, რინიტი.
შარდგამომყოფი სისტემა:
იშვიათად: სისხლში კრეატინინის და შარდში აზოტის დონის მომატება. ინტერსტიციალური ნეფრიტი, შარდვის დარღვევა, გლომერულონეფრიტი, თირკმლის ტუბულარული ნეკროზი ან ნეფროზული სინდრომი.
ძვალ-სახსროვანი სისტემა:
იშვიათად: მიალგია, წვივის კუნთების კრუნჩხვა.
გრძნობის ორგანოები
იშვიათად: მხედველობის დარღვევა, კონიუნქტივიტი, ყურებში შუილი.
ალერგიული რეაქციები:
იშვიათად: ბრონქოსპაზმი, ჭინჭრის ციება, სტივენსჯონსის სინდრომი. ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი), ალერგიული პურპურა, სისტემური ანაფილაქსური რეაქციები (შოკის ჩათვლით).
სხვა დანარჩენი:
იშვიათად: მადის დაქვეითება, სხეულის მასის ცვლილება.
უკუჩვენება
პრეპარატი ქსეფოკამი რაპიდი არ ენიშნებათ პაციენტების შემდეგ ჯგუფებს:
მომატებული მგრძნობელობა/ალერგია ლორნოქსიკამის ან პრეპარატში შემავალი ერთერთი კომპონენტისადმი;
ანამნეზში აცეტილსალიცილის მჟავასადმი ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებისადმი ჰიპერმგრძნობელობა;
სისხლდენები კუჭნაწლავის ტრაქტიდან; ასევე დამტკიცებული ან სავარაუდო ცერებროვასკულარული სისხლდენა;
აქტიური პეპტიური წყლულის მქონე პაციენტები ან პაციენტები პეპტიური წყლულის რეციდივებით ანამნეზში;
ღვიძლის უკმარისობის მძიმე ხარისხი;
თირკმლის უკმარისობის მძიმე ხარისხი (კრეატინინი შრატში > 700 მკმოლლ)
პაციენტები გამოხატული თრომბოციტოპენიით;
პაციენტები გულის უკმარისობის მძიმე ხარისხით და ჰიპოვოლემიით;
ორსულობის ან ლაქტაციის პერიოდში;
18 წლამდე ასაკის პაციენტები (კლინიკური გამოცდილების არარსებობის გამო);
ორსულობა და ლაქტაცია
არასრული კლინიკური გამოცდილების გამო ქსეფოკამი რაპიდი ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ გამოიყენება. ქსეფოკამი რაპიდის უსაფრთხოება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ არის გამოკვლეული და ქსეფოკამი რაპიდი არ გამოყენება ამ მდგომარეობების დროს. ამჟამად, კლინიკური მონაცემები ლორნოქსიკამის დედის რძით გამოყოფის შესახებ არ არის ცნობილი, თუმცა პრეკლინიკური კვლევების შედეგად, ლორნოქსიკამი აღმოჩენილი იქნა ცხოველების რძეში (ძუძუმწოვარა ვირთაგვებში ლორნოქსიკამის დონე შეადგენდა დედის ორგანიზმში ლორნოქსიკამის კონცენტრაციის 30%)
განსაკუთრებული მითითებები
პაციენტებმა, რომლებიც იღებენ ქსეფოკამ რაპიდს, აუცილებელია თავი შეიკავონ ალკოჰოლის გამოყენებისაგან და იმ მოქმედებებისგან, რომლებიც მოითხოვენ გაძლიერებულ ყურადღებას, სწრაფ ფსიქიკურ და მოძრაობით რეაქციას.
ლორნოქსიკამის ულცეროგენული მოქმედების თავიდან ასაცილებლად მკურნალობა შესაძლებელია H-2 ბლოკატორების, ომეპრაზოლის, პროს ტაგლანდინების სინთეზური ანალოგების ერთდროული მიღებით.
17კეტოსტეროიდების განსაზღვრის აუცილებლობის შემთხვევაში პრეპარატი უნდა მოიხსნას გამოკვლევამდე 48 სთით ადრე.
ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებების მქონე პაციენტებისათვის ქსეფოკამის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ "სარგებლობა/რისკის” ფაქტორის საგულდაგულო შეფასების შემდეგ:
- კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაზიანება და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენა ანამნეზში;
- რეკომენდებულია რეგულარულად კლინიკური დაკვირვება. თუ პაციენტს ქსეფოკამი რაპიდის მიღების პერიოდში განუვითარდა პეპტიური წყლული და/ან კუჭნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენა, აუცილებელია პრეპერატის მიღების შეწყვეტა და შესაბამისი ზომების განხორციელება;
თირკმლის უკმარისობა:
- თირკმლის არამკვეთრად გამოხატული უკმარისობის მქონე პაციენტებმა (კრეატინინი შრატში 150300 მკმოლლ) ყოველ კვარტალში უნდა გაიარონ შემოწმება;
- თირკმლის ზომიერად გამოხატული უკმარისობის მქონე პაციენტებმა (კრეატინინი შრატში 300700 მკმოლლ) ყოველ ერთორ თვეში უნდა გაიარონ შემოწმება;
- თირკმლის ფუნქციის გაუარესების შემთხვევაში აუცილებელია პრეპერატის მიღების შეწყვეტა;
პაციენტები სისხლის შედედების ფუნქციის დარღვევით:
- რეკომენდებულია საფუძვლიანი კლინიკური დაკვირვების ჩატარება და ლაბორატორული მაჩვენებლების შეფასება (მაგ. პროთრომბინული ინდექსის);
ღვიძლის დაავადებები (მაგ. ღვიძლის ციროზი);
- რეკომენდებულია რეგულარული კლინიკური დაკვირვების ჩატარება და ლაბორატორული მაჩვენებლების შეფასება (მაგ. ღვიძლის ფერმენტების აქტივობა).
ხანგრძლივი მკურნალობა (1 თვეზე მეტი)
- რეკომენდებულია რეგულარულად ჩატარდეს სისხლის სურათის (ჰემოგლობინი), თირკმლის ფუნქციების (კრეატინინი) და ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის შეფასება.
ხანდაზმული ასაკი (65 წ. და ზევით, რათა შესაძლოა ლორნოქსიკამის კლირენსის დაქვეითება), სხეულის დაბალი წონის მქონე (50 კგზე ნაკლები) ავადმყოფები, რომლებმაც ოპერაციული ჩარევა გადაიტანეს.
- რეკომენდებულია თირკმლის და ღვიძლის ფუნქციების კონტროლი. მნიშვნელოვანია თირკმლის ფუნქციების კონტროლი შემდეგ პაციენტებში;
- მათ ვისაც გადატანილი აქვთ ფართო ქირურგიული ჩარევა, თირკმლის ფუნქციების დარღვევა (მაგ. გამოწვეული მნიშვნელოვანი სის ხლდენით და ორგანიზმის ძლიერი გაუწყლოვნებით);
- გულის უკმარისობით;
- პაციენტები რომლებიც ერთდროულად მკურნალობენ დიურეტი კებითა ან პრეპრატებით, რომლებმაც საეჭვოა ან დადასტურებულია რომ გამოიწვიონ თირკმლების დაზიანება.
გასათვალისწინებელია, რომ პრეპარატი ზრდის სპინალური/ეპიდუ რალური ჰემატომის რისკს, სპინალური ან ეპიდურალური ანესთეზიის ჩატარებისას.
ჭარბი დოზირება
ქსეფოკამი რაპიდის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შეიძლება აღინიშნებოდეს შემდეგი სიმპტომები: გულისრევა და ღებინება, ცერებრალური სიმპტომები (თავბრუსხვევა, კომაში და კრუნჩხვებში გარ დამავალი ატაქსია), შესაძლოა ღვიძლის და თირკმლის ფუნქციის ცვლი ლებები და სისხლის შედედების დარღვევა.
რეალური ან სავარაუდო დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.
ხანმოკლე ნახევრადგამოყოფის პერიოდის გამო ლორნოქსიკამი სწრაფად გამოდის ორგანიზმიდან. ლორნოქსიკამი დიალიზს არ ექვემ დებარება. დღეისათვის სპეციფიური ანტიდოტი ცნობილი არ არის. წი ნასწარ გასათვალისწინებელია გადაუდებელი ზომების შესაძლო მიღება, კუჭის ამორეცხვის ჩათვლით. მკურნალობის საერთო პრინციპებიდან გა მომდინარე, ქსეფოკამი რაპიდის მიღების შემდეგ, მაშინვე აქტივირებული ნახშირის მიღებამ შესაძლოა ამ პრეპარატის შეწოვა დააქვეითოს.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ფარმაკოდინამიური:
ერთდროული მიღება ქსეფოკამის და:
ანტიკოაგულანტების ან თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორების:
სისხლდენის დროის შესაძლო გახანგრძლივება (სისხლდენის რისკის გაზრდა);
სულფანილშარდოვანას წარმონაქმნების:
შესაძლოა გაზარდოს უკანასკნელის ჰიპოგლიკემიური ეფექტი;
სხვა არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან ერთად მიღება ზრდის არასასურველი რეაქციების რისკს.
დიურეტიკების:
ამცირებს მარყუჟოვანი დიურეტიკების ეფექტს.
ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორების: შეიძლე ბაშეამციროს ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორების მოქმედება.
ლითიუმის პრეპარატები: შესაძლოა გამოიწვიოს პლაზმაში ლითიუმის მაქსიმალური კონცენტრაციის ზრდა და ამით გააძლიეროს ლითიუმისმიერი გვერდითი მოვლენები.
მეტოტრექსატის და ციკლოსპორინის: ზრდის მათ კონცენტრაციას შრატში.
ციმეტიდინის: ზრდის ლორნოქსიკამის კონცენტრაციას პლაზმაში (ურთიერთქმედება ქსეფოკამი რაპიდის და რანიტიდინის ან ქსეფოკამი რაპიდის და ანტაციდების არ არის აღმოჩენილი).
დიგოქსინი:ამცირებს დიგოქსინის თირკმლოვან კლირენსს. ინდუქტორები (ფენიტოინი, ეთანოლი, ბარბიტურატები, რიფამპიცინი, ფენილბუტაზონი, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები) ამცირებენ აქტიური პრეპარატის კონცენტრაციას პლაზმაში, მიკროსომული დაჟანგვის ინჰიბიტორები აძლიერებენ გვერდით მოვლენებს.
შენახვის პირობები და ვადები
18-30ºC . ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა
2 წელი. ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ არ გამოიყენოთ.
აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.
მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
ნიკომედი დანია A/C, დანია.
45.65 ლარი
42.91 ლარი
ქვეყანა: ავსტრია
მწარმოებელი: ტაკედა ავსტრია გმბჰ
გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული
