რეკომენდებულია: ქალებისთვის მენოპაუზის და მის შემდგომ პერიოდში, განსაკუთრებით ადრეული მენოპაუზის დროს, ძვლოვანი სისტემის ჯანმრთელობის შენარჩუნებისათვის, აგრეთვე ნერვული, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ნორმალური ფუნქციონირების ხელშეწყობისთვის.

ვეგეტარიანელებისთვის შესაფერისი

დამზადებულია ხარისხის კონტროლის GMP (Good Manufacturing Practice) სტანდარტების შესაბამისად, რომლებიც აღემატება საკვები დანამატების ჩვეულებრივ სტანდარტებს.

შემადგენლობა:

* რდნ=რეკომენდებული დღიური ნორმა, მკგ=მიკროგრამი, მგ=მილიგრამი, IU=საერთაშორისო ერთეული

გამოყენების წესი: ორი აბი დღეში ძირითადი კვების დროს ან დაუყოვნებლივ მის შემდეგ. მიიღეთ წყალთან ან სხვა ცივ სასმელთან ერთად. არ გადააჭარბოთ რეკომენდებულ დოზას

გაფრთხილება ალერგიის დროს: შეიცავს სოიოს

შენახვის წესი: შეინახეთ 25°C-ზე ნაკლებ ტემპერატურაზე მშრალ, ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.

მწარმოებელი: Vitabiotics Ltd, 1 Apsley Way, ლონდონი, NW2 7HF, დიდი ბრიტანეთი

მენოპეისი არის ეფექტური დანამატი, რომელიც სპეციალურად არის შექმნილი ქალებისთვის მენოპაუზის პერიოდში და ამ პერიოდის შემდეგ მათი ჯანმრთელობისა და სიცოცხლისუნარიანობის შესანარჩუნებლად. 
მენოპეისის 21 კომპონენტიან დაბალანსებულ ფორმულაში შემავალი ვიტამინები და მინერალები, ნატურალური სოიოს იზოფლავონოიდები და აუცილებელი კო-ფაქტორები ძალზედ მნიშვნელოვანია მენოპაუზის დროს. 
მენოპეისი არ შეიცავს რაიმე ჰორმონს, ასე რომ მისი მიღება შეიძლება დამოუკიდებლად ან ჰორმონ ჩანაცვლებით თერაპიასთან (HRT) ერთად. 
მენოპეისი შეიცავს ორგანიზმში გამა– ლინოლენის მჟავის ბუნებრივი სინთეზისათვის საჭირო აუცილებელ კოფერმენტებს, რომლებიც ხელს უწყობენ ჰორმონულ ბალანსში ცვლილებების მოწესრიგებას. 
მენოპეისი ასევე შეიცავს D₃ ვიტამინს, მაგნიუმს,თუთიას და სხვა საკვებ ნივთიერებებს, რომლებიც უზრუნველყოფენ კალციუმის შესაბამისი დონეების და ძლიერი ძვლოვანი სტრუქტურის შენარჩუნებას. 
ნატურალური E-ვიტამინი, ფოლის მჟავა და B ჯგუფის ვიტამინების კომპლექსი, ასოცირებული ჰომოცისტეინის დონესთან დაგეხმარებათ ჯანმრთელი გულის შენარჩუნებაში მენოპაუზის დროს. 
მენოპაუზის და შემდგომ პერიოდში მენოპეისის მიღება შეიძლება იმდენ ხანს, რამდენიც საჭიროა. 
მწარმოებელი: ფარმაცევტული კომპანია „ ვიტაბიოტიკსი“ ლონდონი, ინგლისი

შემადგენლობა:
აქტიური ინგრედიენტი საშ. 1 ტაბლეტი რეკომენდებული დღიური
რაციონი

სოიოს იზოფლავონოიდების ექსტრაქტში შემავალი : 
დიადზეინი ........... 1.1 მგ 
გლიცეტინი ........... 0.77 მგ - 
გენისტეინი ........... 0.33 მგ 
მიღების წესი:
ერთი ტაბლეტი დღეში ძირითად საკვებთან ერთად ერთი ჭიქა წყლის ან ცივი სასმელის მიყოლებით. არ შეიძლება ტაბლეტის უზმოზე მიღება. არ შეიძლება ტაბლეტების დაღეჭვა და რეკომენდებული დოზის გადამეტება. 
შენახვის პირობები: ინახება 25 °C-მდე გრილ, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. 
გაცემა: ურეცეპტოდ.

საერთაშორისო დასახელება:

MENTHOL; PROCAINE; BENZOCAINE

მწარმოებელი: FITOPHARM

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნეიროტროპული საშუალება; ადგილობრივი ტკივილგამაყუჩებელი და ქავილის საწინააღმდეგო მოქმედების

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნარი გარეგანი გამოყენებისათვის: ფლაკონში 40 მლ

10 მლ

მენთოლი ............     250 მგ

პროკაინი ............    100 მგ

ბენზოკაინი ..........   100 მგ

ჩვენებები:

• ნევრალგია;
• კუნთოვანი და სახსროვანი ტკივილი (მიალგია, ართრალგია);
• ქავილით მიმდინარე დერმატოზი.

მიღების წესი:

მენოვაზინის ხსნარს შეიზელენ კანის დაზიანებულ უბანზე 2–3–ჯერ დღეში.

გვერდითი მოქმედება:

თავბრუსხვევა;

საერთო სისუსტე;

არტერიული წნევის დაქვეითება.

უკუჩვენებები:

მენოვაზინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

მონაცემები არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:

არ აღინიშნება

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ცივ, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე.

ვადა – 2 წელი

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ახასიათებს გვირგვინოვანი სისხლძარღვების გამაფართოებელი მოქმედება. იწვევს სისხლძარღვთა ზომიერ რეფლექსურ გაფართოებას, პირის ღრუს ლორწოვანი გარის მგრძნობიარე რეცეპტორების („სიცივის რეცეპტორები“) გაღიზიანებით. რეცეპტორების სტიმულაციას თან ახლავს კორონარო დილატაციური ეფექტი. პრეპარატი ავლენს ასევე სედატიურ მოქმედებას და ზომიერად გამოხატულ ზოგად ვაზოდილატაციურ ეფექტს.

ჩვენებები

• ფუნქციური კარდიალგია, ანგიონევროზული ხასიათის სტენოკარდიული შეტევა.
• პრეპარატი როგორც დამხმარე საშუალება გამოიყენება გულის იშემიური დაავადების დროს, სტენოკარდიის არახანგრძლივი შეტევის კუპირებისათვის;
• ნევროზების, ისტერიების, „ზღვის“ დაავადებების შეტევის კუპირებისათვის;
• ეფექტურია ნევროზული წარმოშობის მსუბუქი გულისრევის დროს.

დოზირების რეჟიმი

პრეპარატი მიიღება სუბლინგვალურად ერთი ტაბლეტის ოდენობით მისი სრული გაწოვით. პრეპარატის მიღების სადღეღამისო სიხშირე და მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია მკურნალობის ეფექტზე.

გვერდითი მოვლენები

პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენების შემთხვევაში აღინიშნება მსუბუქი გულისრევის შეგრძნება, ცრემლდენა, თავბრუსხვევა, რომლებიც თავისთავად ქრება.

უკუჩვენებები

პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა

სავაჭრო სახელწოდება მენემაქსი / Menemax
საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება) comb. drug
კლინიკურ­ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბიოლოგიურად აქტიური დანამატები
მწარმოებელი კომპანია COMPLETE­PHARMA
მწარმოებელი ქვეყანა: ფინეთი
გამოშვების ფორმა: კაფსულა N30 
შემადგენლობა:
L-­Arginin ­­­­­­­­­­­­ 500 მგ
Tribulus ­­­­­­­­­­­­­­150 მგ
Yohimbine ­­­­­­­­­­­25 მგ
Epimedium ­­­­­­­­­­­.50 მგ
Tongkat Ali ­­­­­­­­­­­ 40 მგ
Maca ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­40 მგ
Siberian Ginseng ­­­­ 30 მგ
Gingko biloba ­­­­­­­­­­ 30 მგ
Zinc (gluconate) ­­­­­­­ 30 მგ
Selen ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ 0.2 მგ
Vitamin B3 ­­­­­­­­­­­­­­­ 10 მგ
Vitamin B6 ­­­­­­­­­­­­­­­2 მგ
Vitamin B9 (Folic acid) ­­­­ 0.2 მგ
Vitamin B12 ­­­­­­­­­­0.002 მგ
ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
L-­Arginin – მნიშვნელოვანი ამინომჟავაა, რომელიც ზრდის სისხლის მიწოდებას ყველა სასიცოცხლო ორგანოში, განსაკუთრებით მამაკაცის სასქესო ორგანოში, რის შედეგადაც უმჯობესდება ერექცია.
Tribulus –ზრდის ჰიპოფიზის მიერ მალუთეინიზირებელი ჰორმონის გამომუშავებას, რაც იწვევს ორგანიზმის მიერ ტესტოსტერონის გამომუშავების სტიმულაციას, ლიბიდოს და ორგასტური შეგრძნებების მომატებას.
Yohimbine – ბუნებრივი აფროდიზიაკია. წარმოადგენს სხეულის პერიფერიულ ნაწილებზე სისხლის მიმოქცევის აღმდგენ საშუალებას. სელექტიურად ბლოკავს  პრესინაფსურ α2 (ალფა­2) რეცეპტორებს. გამოიყენება სხვადასხვა ეტიოლოგიის ერექციული დისფუნქციის სამკურნალოდ (შაქრიანი დიაბეტი, მედიკამენტოზური და სხვა)
Epimedium –მცენარეული აფროდიზიაკია. მასში შემავალი ფლავონოიდი იკარინი­აუმჯობესებს მამაკაცთა სექსუალურ ფუნქციას და ააქტიურებს სპერმატოგენეზს, იკარინი ორი განსხვავებული მექნიზმით იწვევს მღვიმოვანი სხეულის გლუვი კუნთების მოდუნებას, არტერიების გაფართოებას და მამაკაცის სასქესო ორგანოში სისხლის ნაკადის გაზრდას. იკარინი ახდენს ტესტოსტერონის ეფექტების იმიტაციას.
Euricoma Longifolia, იგივე Tongkat Ali მცენარეული აფროდიზიაკია და საუკეთესო მატონიზირებელი საშუალება. ამაღლებს ტესტოსტერონის დონეს. აქვეითებს მღვიმოვანი სხეულის გლუვი კუნთების ტონუსს, რის შედეგადაც ხდება მამაკაცის სასქესო ორგანოს სისხლის მომარაგების გაუმჯობესება.
Tongkat Ali –ახანგრძლივებს ეაკულაციის პროცესს.
Maca –ტრადიციული აფროდიზიაკია. ჰორმონალური ფონის შეუცვლელად აუმჯობესებს ლიბიდოს და სექსუალურ ფუქციას. ზრდის სპერმატოზოიდების რაოდენობას და მოძრაობის უნარს, თრგუნავს პროსტატის ჰიპერტროფიას. ეფექტურია სეროტონინ­სპეციფიური უკუმიტაცების ინჰიბიტორებით (ტიპიური ანტიდეპრესანტები) გამოწვეული ერექციული დისფუნქციის აღმოსაფრხვრელად. Maca­ მდიდარია ესენციური ამინომჟავებით, ალკალოიდებითა და საპონინებით, ცხიმოვანი მჟავებით (ლინოლენის, პალმიტინის და ოლეინის), მინერალებით: Ca, P, Mg, K, Na, Cu, Zn, I, Fe , Mn, და ვიტამინებით­ C, B1 და B2. Maca ში შემავალი გლუკოზინატები და იზოთიაციანატები ავლენენ ანტიკანცეროგენულ მოქმედებას.
Siberian Ginseng­ ციმბირული ჯენშენის­ Eleuthero­ის სასარგებლო თვისებები განპირობებულია მასში შემავალი ელეუტეროზიდებითა და პოლისაქარიდებით. ჯენშენი მძლავრი იმუნოსტიმულატორი და ანაბოლური საშუალებაა; აძლიერებს კუნთებს, სისხლში აქვეითებს გლუკოზის დონეს.
Gingko biloba – გინკო ბილობა ერექციული დისფუნქციის სამკურნალო ეფექტური საშუალებაა. შეიცავს 40­მდე ბიოლოგიურად აქტიურ ნივთიერებებს, მათ შორის ვიტამინებს, მიკრო­და მაკროელემენტებს, ამინომჟავებს. Gingko biloba –მამაკაცებში 75%­ით აუმჯობესებს ერექტიულ ფუნქციას.
Zinc (gluconate) – თუთია ერთ­ერთი მნიშვნელოვანი მიკროელემენტია ერექტიული დისფუნქციის სამკურნალოდ. ძინც დიდი რაოდენობით კონცენტრირდება წინამდებარე ჯირკვალში. ამაღლებს ტესტოსტერონის დონეს, აუმჯობესებს მამაკაცურ პოტენციალს და ლიბიდოს.
Selen – ანტიოქსიდანტი, რომელიც მონაწილეობს სათესლე ჯირკვლის განვითარებაში, სპერმატოგენეზში, ერექციის და განაყოფიერების პროცესში, ზრდის სპერმატოზოიდების რაოდენობას.
მენემაქსში შემავალი B ჯგუფის ვიტამინები (B3, B9, B12) მონაწილეობენ ერექციული დისფუნქციის დაძლევაში, აძლიერებენ ერექციული დისფუნქციის სამკურნალო საშუალებების მოქმედებას.
ჩვენებები:
• ერექციული დისფუნქცია
• იმპოტენცია
• ლიბიდოს დაქვეითება
მიღების წესი და დოზირება: მიიღება 1 კაფსულა დღეში, მკურნალობის კურსი 3­6 თვე. 
გვერდითი მოვლენები :
შესაძლებელია გამოიწვიოს მსუბუქი ჰიპოტენზია
სხვა მედიკამენტებთან ურთერთქმედება:
აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია, თუ პაციენტი ღებულობს წნევის დამწევ საშუალებებს, ანტიდეპრესანტებს და ანტიკოაგულანტებს.
უკუჩვენება:
ინდივიდუალური აუტანლობა მენემაქსში შემავალი კომპონენტების მიმართ
გაფრთხილება: არ გადააჭარბოთ რეკომენდებულ დოზას!

მწარმოებელი: შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
მყარი ჟელატინის კაფსულები მწვანე ფერის კორპუსითა და თავსახურით, შევსებული მოყავისფრო ფხვნილით;
შემადგენლობა:
1 კაფსულა შეიცავს შემდეგი მცენარეების ექსტრაქტს: ბაკოპა (Bacopa monnieri) – 250 მგ; ხვართქლა (Convolvulus pluricaulis) – 125 მგ; ვითანია (Withania somnifera) – 50 მგ;  ნარდი (Nardostachys jatamansi) – 10 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, აეროსილი, ორფუძიანი კალციუმის ფოსფატი, ნატრიუმის მეთილპარაბენი, ნატრიუმის პროპილპარაბენი, ბრონოპოლი, ნატრიუმის ბენზოატი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, გასუფთავებული ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი.
კაფსულის გარსის შემადგენლობა: გასუფთავებული წყალი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, პოვიდონი, ბრონოპოლი, ჟელატინი, საღებავები: Brilliant Blue (E 133), Tartrazine (E 102), ტიტანის დიოქსიდი (E 171).

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
მეხსიერების გასაუმჯობესებელი საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
მემორტაბი N წარმოადგენს კომბინირებულ მცენარეულ პარასამკურნალო საშუალებას, რომლის თერაპიული ეფექტი ორგანიზმზე განპირობებულია მასში შემავალი აქტიური ინგრედიენტების ფარმაკოლოგიური თვისებებით. პრეპარატი შეიცავს მცენარეების მშრალ ექსტრაქტებს, რომელთაც გააჩნიათ შემდეგი თვისებები: 
Bacopa monnieri-ს ექსტრაქტი აუმჯობესებს გონებრივ შესაძლებლობებს ქოლინერგული და გაემ-ერგული ნეიროგადაცემის მოდულაციის გზით. აძლიერებს საფეთქლის წილის კორტიკალური მუსკარინული და ქოლინერგული რეცეპტორების აქტივობას. გააჩნია ანქსიოლიზური, დამამშვიდებელი და ანტიოქსიდანტური თვისებები. Bacopa monnieri-ს შემადგენლობაში შემავალ A და B ბაკოზიდებს გააჩნიათ კოგნიტური თვისებების გამაძლიერებელი ეფექტი.
Convolvulus pluricaulis-ის ექსტრაქტი ზრდის თავის ტვინში ნეიროპეპტიდების სინთეზს. სისხლის პლაზმაში ამცირებს ქოლესტეროლის, ტრიგლიცერიდების და ფოსფოლიპიდების დონეს, აძლიერებს დამახსოვრების უნარს.
Withania somnifera-ს ექსტრაქტს გააჩნია ანტისტრესული, ადაპტოგენური და ნერვული სისტემის მასტიმულირებელი მოქმედება.
Nardostachys jatamansi-ს ექსტრაქტს ახასიათებს სედაციური მოქმედება ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე. გამოიყენება უძილობის, მოუსვენრობის დროს, ასევე ნევროლოგიური დარღვევებისას.

ჩვენება:
• მეხსიერების დაქვეითება;
• ასაკთან დაკავშირებული დემენცია;
• გონებრივი გადაღლა;
• სტრესი.

მიღების წესი და დოზირება:
მემორტაბი N მიიღება პერორალურად. 
მოზრდილებში და ბავშვებში 12 წლის ზევით მიიღება თითო კაფსულა 2-ჯერ დღეში. 
შესაძლებელია დოზის კორექცია ექიმის დანიშნულებით.
მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება მკურნალი ექიმის მიერ და შეადგენს საშუალოდ 1-3 თვეს.

გვერდითი მოვლენები:
მითითებული დოზირების დაცვის შემთხვევაში გამოვლენილი არ არის.

უკუჩვენება:
* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ;
* ორსულობა;
* ლაქტაცია.

ჰიპერდოზირება:
დოზის გადაჭარბების შემთხვევებზე მონაცემები არ არსებობს.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი: შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:

ყავისფერი, გამჭვირვალე სიროფი დამახასიათებელი სუნით;

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

100 მლ სიროფი ნარინჯისფერ პოლიმერულ ფლაკონში დოზირებული ხუფით. თითო ფლაკონი მუყაოს კოლოფში.

სიროფის 10 მლ შეიცავს შემდეგი მცენარეების ექსტრაქტს: ბაკოპა (Bacopa monnieri) - 200 მგ; ხვართქლა (Convolvulus pluricaulis) - 100 მგ; ცენტელა (Centella asiatica) – 100 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: თაფლი, შაქარი, თხევადი გლუკოზა, პროპილენგლიკოლი, მანიტოლი, ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, ნატრიუმის მეთილპარაბენი, ნატრიუმის პროპილპარაბენი, ბრონოპოლი, ნატრიუმის ბენზოატი, საღებავი: Sugar Caramel Colour

(E 150), არომატიზატორები: მანგოს არომატიზატორი, თაფლის არომატიზატორი.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მეხსიერების გასაუმჯობესებელი საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მემორტაბის სიროფი წარმოადგენს კომბინირებულ მცენარეულ პარასამკურნალო საშუალებას, რომლის თერაპიული ეფექტი ორგანიზმზე განპირობებულია მასში შემავალი აქტიური ინგრედიენტების ფარმაკოლოგიური თვისებებით. პრეპარატი შეიცავს მცენარეების მშრალ ექსტრაქტებს, რომელთაც გააჩნიათ შემდეგი თვისებები:

Bacopa monnieri-ს ექსტრაქტი აუმჯობესებს გონებრივ შესაძლებლობებს ქოლინერგული და გაემ-ერგული ნეიროგადაცემის მოდულაციის გზით. აძლიერებს საფეთქლის წილის კორტიკალური მუსკარინული და ქოლინერგული რეცეპტორების აქტივობას. გააჩნია ანქსიოლიზური, დამამშვიდებელი და ანტიოქსიდანტური თვისებები. მცენარეში შემავალი A და B ბაკოზიდები ავლენენ კოგნიტური თვისებების გამაძლიერებელ ეფექტს.

Convolvulus pluricaulis-ის ექსტრაქტი ზრდის თავის ტვინში ნეიროპეპტიდების სინთეზს. სისხლის პლაზმაში ამცირებს ქოლესტეროლის, ტრიგლიცერიდების და ფოსფოლიპიდების დონეს, აძლიერებს დამახსოვრების უნარს.

Centella asiatica-ს ექსტრაქტი  გამოიყენება როგორც მეხსიერების გასაუმჯობესებელი საშუალება.

ჩვენება:

• მეხსიერების დაქვეითება;

• ასაკთან დაკავშირებული დემენცია;

• გონებრივი გადაღლა;

• დასწავლის ფუნქციასთან დაკავშირებული პრობლემები ბავშვებში;

• სტრესი.

მიღების წესი და დოზირება:

მემორტაბის სიროფი მიიღება პერორალურად.

მოზრდილებში და ბავშვებში 12 წლის ზევით – 10-10 მლ 2-ჯერ დღეში.

ბავშვებში 3-დან 12 წლამდე მემორტაბი ინიშნება დასწავლის ფუნქციასთან დაკავშირებული პრობლემების შემთხვევაში, დოზით 5-5 მლ 2-ჯერ დღეში.

შესაძლებელია დოზის კორექცია ექიმის დანიშნულებით.

მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება მკურნალი ექიმის მიერ და შეადგენს საშუალოდ 1-3 თვეს.

გამოყენების წინ ფლაკონი შეანჯღრიეთ!

გვერდითი მოვლენები:

მითითებული დოზირების დაცვის შემთხვევაში გამოვლენილი არ არის.

უკუჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების   მიმართ;

* ორსულობა;

* ლაქტაცია.

ჰიპერდოზირება:

დოზის გადაჭარბების შემთხვევებზე მონაცემები არ არსებობს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

სიროფის გაყინვა დაუშვებელია. სიროფი ვარგისია ფლაკონის გახსნიდან 1 თვის განმავლობაში.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:

გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი: RICHARD BITTNER, AG

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ჰომეოპათიური შიგნით მისაღები წვეთები გამჭვირვალე, ღია ყვითელიდან მოწითალო–მოყვითალო ფერამდე ხსნარი, სპეციფიური სუნის გარეშე.

Hypericum D1 .....................  15 მლ

Ginkgo D6 ...........................  10მლ

Conium D6 ..........................  10მლ

Ginseng D6  ........................  10მლ

Arnica D12 ..........................  10მლ

დამხმარე ნივთიერებები: ეთნოლი 43% წონის მიხედვით, გასუფთვებული წყალი.

20მლ, 50მლ, 100მლ მუქი მინის ფლაკონი საწვეთურით.

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰომეოპათური პრეპარატი , ტვინის მეტაბოლიზმის გამაუმჯობესებელი.

ჩვენებები:

• მეხსიერებისა და ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა;
• ცერებრალური ათროსკლეროზისა და მისი თანამდევი თავის ტკივილის და თავბრუსხვევის კომპლექსური  თერაპიის შემადგენლობაში.

დოზირების რეჟიმი:

მოზრდილები და მოზარდები –  პრეპარატი ინიშნება 10 წვეთი 3–ჯერ დღეში.

მკურნალობის კურსი შეადგენს 2–3 თვეს. აუცილებლობისას შესაძლებელია მკურნალობის განმეორებითი კურსის დანიშვნა.

დაავადების დასაწყისში, ასევე შემთხვევებში, რომელიც მოითხოვს სიმპტომების სწრაფ შესუსტებას, შესაძლებელია პრეპარატის ყოველ 0,5–1 სთ–ში მიღება 8–8– წვეთი, მაგრამ არა უმეტეს 8–ჯერ დღეში. მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ – 3–ჯერ დღეში.

პრეპარატი მიიღება ჭამამდე 30წთ–ით ადრე ან ჭამიდან 1 სთ–ის შემდეგ სუფთა სახით ან 1 სუფრის კოვზ წყალში განზავებული, გადაყლაპვამდე პირში მცირე ხნით უნდა  დაყოვნდეს.

გვერდითი მოქმედება:

იშვიათად: ფოტოსენსიბილიზაცია (რადგანაც პრეპარატი შეიცავს კრაზანას).

ნებისმიერი სხვა გვერდითი ეფექტის გამოვლენისას პაციენტმა უნდა აცნობოს ექიმს.

უკუჩვენებები;

პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ამ პერიოდში მემორიას მიღების საკითხს ინდივიდუალურად გადაწყვეტს ექიმი.

აფთიაქიდან გაცემა:

გაცემა შეიძლება ურეცეპტოდ.

შენახვის პირობები და ვადები:

პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

ვადა – 5 წელი.

არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.

ლიცენზიის მფლობელი: NOBEL ILAC SANAYII VE TICARET A.S.

ISTANBUL/TÜRKIYE

შემადგენლობა:

ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 7.5 მგ მელოქსიკამს

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკური თვისებები:

მელოქსიკამი არის ენოლის მჟავას წარმოებული, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი, ანტიპირეტული საშუალება. მელოქსიკამი ავლენს ანტი-ინფლამატორული ჯგუფისთვის დამახასიათებელ  ყველა სტანდარტურ თვისებას.

ანთებითი პროცესების ერთ-ერთი მთავარი კომპონენტის-პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბირება განაპირობებს მელოქსიკამის ყველა ზემოთ ჩამოთვლილ თვისებას.

in vitro – მელოქსიკამი ავლენს ციკლოოქსიგენაზა-2-ის (COX-2) სელექტიური ინჰიბირების უნარს ციკლოოქსიგენაზა-1 (COX-1)-თან შედარებით.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები:

პერორალური მიღებისას მელოქსიკამი კარგად ადსორბირდება (89%). საკვები არ ცვლის მის ბიოშეღწევადობას. კონცენტრაცია და  ადსორბციის ხარისხი არ იცვლება 7,5მგ და 15მგ დოზების დანიშვნის დროს, რაც მიუთითებს მის ხაზოვან ფარმაკოკინეტიკაზე. მელოქსიკამის Cmax  მიიღწევა 4-5 საათის განმავლობაში. მელოქსიკამის კონცენტრაციის მეორე პიკი მიიღწევა დოზის მიღებიდან 12 -14 საათში, რაც მიუთითებს გასტროინტესტინალურ რეცირკულაციაზე. საკვები და ანტაციდები არ ცვლის მის ბიოშეღწევადობას. თერაპიული დოზების ფარგლებში მელოქსიკამის დაახლოებით 99.4% დაკავშირებულია პლაზმის ცილებთან (ძირითადად ალბუმინებთან).

მელოქსიკამს აქვს აგრეთვე სინოვიალურ სითხეებში შეღწევის უნარი. ერთჯერადი ორალური დოზის მიღების შემდეგ მელოქსიკამის კონცენტრაცია სინოვიალურ სითხეში მერყეობს პლაზმის კონცენტრაციის 40-50%-ში. თავისუფალი ფრაქცია სინოვიალურ სითხეში 2.5-ჯერ მეტია ვიდრე პლაზმაში. მელოქსიკამი თითქმის სრულად მეტაბოლიზდება 4 ფარამკოლოგიურად არააქტიურ პროდუქტად. ძირითადი პროდუქტი, 5-კარბოქსი-მელოქსიკამი (დოზის 60%), წარმოიქმნება შუალედური პროდუქტის 5’-ჰიდროქსიმეთილ მელოქსიკამის დაჟანგვის შედეგად, რომელიც ასევე ექსკრეტირდება უფრო ნაკლები ხარისხით (დოზის 9%). ინ-ვიტრო კვლევები მიუთითებს, რომ ციტოქრომ P-450 მნიშვნელოვან როლს თამაშობს მისი მეტაბოლიზმის ციკლში.

მელოქსიკამის ექსკრეცია ხდება ძირითადად მისი მეტაბოლიზმის პროდუქტების სახით და თანაბარი ხარისხით გამოიყოფა როგორც თირკმლების, ასევე კუჭ-ნაწლავის ტრაქტით. პრეპარატის მხოლოდ მცირე რაოდენობა გამოიყოფა არამეტაბოლიზირებული სახით - 0.2% თირკმლების და 1,6% განავლის საშუალებით. აგრეთვე აღინიშნება წამლის მნიშვნელოვანი ბილიარული და ენტერალური ექსკრეცია. საშუალო ნახევარდაშლის პერიოდი (T_1/2) მერყეობს 15-დან 20 საათამდე. პლაზმის კლირენსი მერყეობს 7-დან 9 მლ/წთ-მდე, ეს რიცხვი მცირდება ასაკოვან პაციენტებში.

ჩვენება:

მელსიკამი არის არასტერიოდული, ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი და ანტიპირეტული საშუალება, რომელიც გამოიყენება შემდეგი ჩვენებების დროს:

-    რევმატოიდული ართრიტი;

-    მტკივნეული ოსტეოართრიტი (ართროზი, სახსრის დეგენერაციული დაავადება);

-    მაანკილოზირებელი სპონდილიტის სიმპტომური მკურნალობა;

-    ნევრალგიები;

-    სხვადასხვა გენეზის ლუმბალური ტკივილი;

-    რბილი ქსოვილების რევმატიული ტკივილი(ბურსიტი, ტენდინიტი);

-    პოსტოპერაციული ტკივილი;

-    სტომატოლოგიაში ანთებითა და ტკივილით მიმდინარე დაავადებების დროს.

უკუჩვენება:

მელსიკამი უკუნაჩვენებია პაციენტებში,რომლებსაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ან მის შემადგენლობაში შემავალი სხვა კომპონენტების მიმართ. აგრეთვე პაციენტებში, რომლებიც ანამნეზში აღნიშნავენ ასთმას, ურტიკარიას ან სხვა ტიპის ალერგიულ რეაქციებს ასპირინის ან სხვა არასტეროიდების მიმართ.

მელსიკამი აგრეთვე უკუნაჩვენებია იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ქვემოთ ჩამოთვლილი პრობლემები :

აქტიური პეპტიური წყლული;

ღვიძლის მწვავე უკმარისობა;

თირკმლის მწვავე უკმარისობა;

გულის შეგუბებითი უკმარისობა.

გაფრთხილებები/სიფრთხილის ზომები :

გასტროინტესტინალური სისტემა:

განტროინტესტინალური სისტემის მხრივ გართულება, როგორებიცაა სისხლდენა, წყლული, კუჭისა და 12– გოჯა ნაწლავის პერფორაცია, შეიძლება, განვითარდეს იმ პაციენტებში, რომლებიც ადრე მკურნალობდნენ სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებებით. მცირე დისპეფსიები შეიძლება, შეგვხვდეს ნებისმიერ დროს ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებებით მკურნალობისას. ყოველი 5 პაციენტიდან მხოლოდ ერთს უვითარდება სერიოზული გასტროინტესტინალური გვედრითი მოვლენები. ცნობილია, რომ გასტროინტესტინალური წყლული, სისხლდენა ან პერფორაცია, გამოწვეული ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებებით, ვითარდება დაახლეობით პაციენტების 1%-ში, რომლებიც მკურნალობდნენ 3-6 თვის განმავლობაში და დაახლოებით 2-4%-ში 1 წლიანი მკურნალობის დროს.

ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებები დიდი ყურადღებით უნდა დაენიშნოს პაციენტებს წყლულოვანი დაავადების ან ანამნეზში სისხლდენის არსებობის დროს.

მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში გამოყენებულ უნდა იქნას ალტერნატიული მკურნალობა, რომელიც არ შეიცავს ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდულ საშუალებებს.

ანაფილაქსიური რეაქცია:

აღინიშნება პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ალერგია ასპირინის ტრიადის მიმართ.

თირკმლის ქრონიკული დაავადებები:

თირკმლის ქრონიკული დაავადებების დროს მელოქსიკამით მკურნალობა რეკომენდებული არ არის. თუ საჭიროა ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებებით მკურნალობა, ასეთი პაციენტის თირკმლის ფუნქციური სინჯები ექვემდებარება მონიტორინგს.

ღვიძლი:

ღვიძლის ფუნქციური სინჯები, შეიძლება, შეიცვალოს პაციენტთა 15%-ში, რომელიც სწრაფად ლაგდება მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.

ALT და AST შესამჩნევი მომატება (ზღვრული ლიმიტის დაახლეობით 2-3ჯერ მეტი) აღენიშნებათ პაციენტთა 1%-ს.

თირკმლები:

სიფრთხილე უნდა დავიცვათ მელოქსიკამით მკურნალობის დაწყების წინ დეჰირდრატირებულ პაციენტებში. უმჯობესია, მოხდეს პაციენტის რეჰიდრატაცია და შემდგომ იქნას დაწყებული მკურნალობა.

ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებების ხანგრძლივმა დანიშვნა იწვევს თირკმლის პაპილარულ ნეკროზს და თირკმლის სხვა მედულარულ ცვლილებებს. თირკმლისმიერი ტოქსიურობა იქნა ნანახი ასევე პაციენტებში, სადაც თირკმლის პროსტაგლანდინები კომპენსატორულ როლს თამაშობენ თირკმლის პერფუზიის შენარჩუნებისათვის. ამ პაციენტებში ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებების დანიშვნამ შეიძლება, გამოიწვიოს პროსტაგლანდინების წარმოქმნის დოზადამოკიდებული შემცირება და მეორადად თირკმლის სისხლის ნაკადის შემცირება, რამაც შეიძლება, გამოავლინოს თირკმლის დეკომპენსაცია. განსაკუთრებული რისკის ქვეშ იმყოფებიან პაციენტები დარღვეული თირკმლის ფუნქციით, გულის უკმარისობით, ღვიძლის დისფუნქციით, რომლებიც ღებულობენ დიურეტიკებს და ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტების ინჰიბიტორებს და ხანდაზმულები. ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებების შეწყვეტას ჩვეულებრივად მოყვება მდგომარეობის აღდგენა მკურნალობისწინა მდგომარეობამდე.

ჰემატოლოგიური:

პაციენტებს, რომლებიც ღებულობენ ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებებს, ხანდახან შეიძლება, აღენიშნოთ ანემია. ეს შეიძლება, იყოს განპირობებული სითხის შეკავებით, გასტროინტესტინალური სისხლის დაკარგვით. პაციენტები, რომლებიც დიდხანს მკურნალობენ ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებებით, მათ შორის მელოქსიკამით, საჭიროებენ  ჰემოგლობინის და ჰემატოკრიტის შემოწმებას.

ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებები აინჰიბირებენ თრომბოციტების აგრეგაციას და ნაჩვენები იქნა, რომ ზოგიერთ პაციენტში ახანგრძლივებენ სისხლდენას. ასპირინისგან განსხვავებით, მისი ეფექტი თრომბოციტების ფუნქციაზე რაოდენობრივად ნაკლებია, ან უფრო მოკლე ხნისაა და შექცევადი. მელოქსიკამი არ ახდენს გავლენას თრომბოციტების რაოდენობაზე, პროთრომბინის დროზე ან ნაწილობრივი თრომბოპლასტინის დროზე (PTT).

პაციენტები, რომლებიც ღებულობენ მელოქსიკამს და აღენიშნებათ კოაგულაციური დარღვევები, საჭიროებენ ექიმის მეთვალყურეობას.

სითხის შეკავება და შეშუპება:

სითხის შეკავება და შეშუპება იქნა აღწერილი ზოგიერთ პაციენტში, რომლებიც ღებულობენ ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებებს, მათ შორის მელოქსიკამს. ამის გამო, როგორც სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებები, ასევე მელოქსიკამი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში სითხის შეკავებით, ჰიპერტენზიით ან გულის უკმარისობით.

ასთმა:

ასთმით დაავადებულ პაციენტებს, შეიძლება, ქონდეთ ასპირინ-მგრძნობიარე ასთმა. ასპირინის გამოყენება პაციენტებში ასპირინ-მგრძნობიარე ასთმით დაკავშირებულ იქნა მწვავე ბრონქოსპაზმთან, რომელიც შეიძლება ფატალურიც აღმოჩნდეს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

მიეკუთვნება კატეგორია C.

ორსულობის პირველ და მეორე ტრიმესტრში, თუ ამის აუცილებლობა იქნა, ინიშნება მაქსიმალურად დამზოგველი დოზით და მაქსიმალურად მოკლე კურსით. პრეპარატი აგრეთვე უკუნაჩვენებია ორსულობის მესამე ტრიმესტრისთვის.

მელოქსიკამი, ისევე როგორც სხვა არასტეროიდები, გადადის დედის რძეში; ამიტომ ის არ არის რეკომედებული ლაქტაციის დროს.

ტრანსპორტის მართვა/ხელსაწყოებთან მუშაობა:

განსაკუთრებული კვლევები არ ჩატარებულა. მელოქსიკამის ფარმაკოკინეტიკის და მოქმედების მექანიზმის მიუხედავად, პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ მომატებული აგზნებადობა, სომნოლენცია, თავბრუსხვევა, ურჩევენ, პრეპარატის მიღებისგან თავი შეიკავონ.

გვერდითი ეფექტები:

იშვიათი გვერდითი ეფექტები, რომელიც შეიძლება იქნას გამოვლენილი მელოქსიკამის გამოყენების დროს ჩამოთვლილია ქვემოთ:

ძალიან ზოგადი (>1/10); ზოგადი (>1/100,1/100, 1/10000,

სისხლი და ლიმფური სისტემა :

ზოგადი : ანემია;

არაზოგადი:

სისხლის ფორმულის ცვლილება: ლეიკოციტოპენია, თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი.

ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემა:

ზოგადი : მსუბუქი თავის ტკივილი;

არაზოგადი: თავბრუსხვევა,ყურებში შუილი,სომნოლენცია;

იშვიათი: აგზნებადობა.

გული:

არაზოგადი : ტაქიკარდია.

სისხლძარღვები: არტერიული ჰიპერტენზია.

რესპირატორული სისტემა: ასთმის მწვავე შეტევა ასპირინზე ან სხვა არასტეროიდზე არსებული ინდივიდუალური ალერგიის  დროს.

გასტროინტესტინალური სისტემა:

ზოგადი: მუცლის ტკივილი, დიარეა, დისპეპსია, მეტეორიზმი, გულისრევა, შეკრულობა, ღებინება;

არაზოგადი: სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან;გასტრო-ინტესტინალური წყლული,ეზოფაგიტი,სტომატიტი;

იშვიათი: პერფორაცია,გასტრიტი,კოლიტი.

კანი და რბილი ქსოვილები:

ზოგადი: გამონაყარი, ქავილი;

არაზოგადი: ურტიკარია;

იშვიათი: სტივენ-ჯონსონის სინდრომი და ტოქსიურ-ეპიდერმალური

ნეკროზი,ანგიოდემა,სხვადასხვა ფორმის ერითემა,ფოტოსენსიტიური რეაქციები.

საშარდე სისტემა:

არაზოგადი: წყლის და მარილების შეკავება,ჰიპერკალემია და თირკმლის ლაბორატორიული ტესტების ცვლილება;

იშვიათი: თირკმლის მწვავე უკმარისობა რისკის მქონე პაციენტებში.

ნებისმიერი გვერდითი მოვლენის დროს მიმართეთ ექიმს !!!

ფარმაკოლოგიური ურთიერთქმედება:

– არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები აცეტილსალიცილატების ჩათვლით :

მელოქსიკამის და აცეტილსალიცილის მჟავას, ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ერთდროული გამოყენება არ არის რეკომენდებული - იზრდება გასტრო-ინტესტინალური წყლულის, სისხლდენების განვითარების რისკი.

– პერორალური ანტიკოაგულანტები:

არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტებთან მისი კომბინაციით იზრდება სისხლდენის რისკი, რადგან  მცირდება შედედების ეფექტი და კუჭის ლორწოვანზე დამაზიანებელი მოქმედება. ამიტომ მათი დანიშვნა კომბინაციაში არარეკომენდებულია.

მსგავსი კომბინაციის დანიშვნისას საჭიროა ექიმის მუდმივი მეთვალყურეობა.

– დიურეტიკები, აგფ ინჰიბიტორები, ანგიოტენზინ-2 ანტაგონისტები:

ამ ჯგუფის პრეპარატები ცოგ-2 –ის ინჰიბიტორებთან კომბინაციაში, ზრდიან

თირკმლის დატვირთვას, გამო, შეიძლება, განვითარდეს, თირკმლის

მწვავე უკმარისობა. ამიტომ საჭიროა, ასეთი პაციენტების

მუდმივი კონტროლი (ასაკოვანი პაციენტების ჩათვლით).

– სხვა ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები:

ბეტა-ბლოკერების ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი მცირდება( პროსტაგლანდინების ინჰიბირებით მცირდება ვაზოდილატაციური ეფექტი).

– ლითიუმი:

კლინიკური კვლევებით ცნობილია, რომ არასტეროიდები ზრდიან სისხლში ლითიუმის კონცენტრაციას და თირკმლის საშუალებით მისი გამოყოფა ორგანიზმიდან რთულდება. ამიტომ მელოქსიკამით მკურნალობისას და მკურნალობის დასრულებისას საჭიროა, ლითიუმის კონცენტრაციის განსაზღვრა სისხლში.

– მეტოტრექსატი: არასტეროიდები ამცირებენ მეტოტრექსატის ტუბულარულ სეკრეციას. რაც იწვევს სისხლში მისი კონცენტრაციის მატებას. ამიტომ, პაციენტებში, რომლებმაც დიდი დოზით (15მგ/კვირაში) უნდა მიიღონ მეტოტრექსატი, არასტეროიდების დანიშვნა არარეკომენდებულია.

– ქოლესტირამინი:

ზრდის მელოქსიკამის კლირენსს, რის გამოც ენტერო-ჰეპატურ ციკლში მელოქსიკამის კონცენტრაცია იზრდება.

ანტაციდებთან, ციმეტიდინთან და დიგოქსინთან ურთიერთქმედება კლინიკურად ნაკლებადაა შესწავლილი.

– ციმეტიდინი: ციმეტიდინის ერთდროული დანიშვნა (4-ჯერ დღეში) არ ცვლის მელოქსიკამის ერთჯერადი დოზის ფარმაკოკინეტიკას.

– დიგოქსინი: ერთდროულ დანიშვნას მნიშვნელოვანი ფარმაკოკინეტიკური ცვლილებები არ გამოუწვევია

– ვარფარინი: პაციენტები, რომლებიც ღებულობენ ვარფარინს ან მსგავს ანტიკოაგულანტებს უნდა იყვნენ მონიტორირებული ანტიკოაგულაციურ აქტივობაზე, განსაკუთრებით მელოქსიკამით მკურნალობის დაწყების ან ცვლილების პირველ დღეებში, ვინაიდან ასეთი პაციენტების სისხლდენის გაზრდილი რისკის ქვეშ იმყოფებიან.

დოზირება და დანიშვნა:

რევმატოიდული ართრიტი: 15 მგ დღეში, თერაპიული მოქმედების მიხედვით ის შეიძლება დაინიშნოს 7.5 მგ/დღეში

ოსტეოართრიტი: 7.5 მგ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 15 მგ/დღე-მდე

მაანკილოზებელი სპონდილიტი: 15 მგ დღეში. პაციენტებში გვერდითი მოვლენების მაღალი რისკით, მკურნალობა უნდა დაიწყოს 7.5 მგ დღეში .

ნებისმიერი ტკივილის დროს დოზირება უნდა შერჩეული იქნას ექიმის მიერ, თუმცა მელოქსიკამის მაქსიმალური  დღიური დოზა არის 15 მგ.

პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით დღიურმა დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს 7.5 მგ-ს.

ჩვეულებრივი დოზირება ბავშვებისათვის დადგენილი არ არის.

ტაბლეტები უნდა იყოს მიღებული წყალთან ან სხვა სითხესთან ერთად ჭამის დროს.

დოზის გადაჭარბება:

მელოქსიკამის დოზის გადაჭარბების შეზღუდული გამოცდილება არსებობს. ცნობილია, რომ ქოლესტრიამინი აჩქარებს მელოქსიკამის კლირენსს.

ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებების გადაჭარბებული დოზირების სიმპტომები ძირითადად შემოისაზღვრება ლეთარგიით, ძილიანობით, გულისრევით, ღებინებით, ტკივილით ეპიგასტრიუმში, რომელიც ხშირად შექცევადია სიმპტომური მკურნალობით. შეიძლება განვითარდეს გასტროინტესტინალური სისხლდენა. მწვავე მოწამვლამ შეიძლება, გამოიწვიოს ჰიპერტენზია, თირკმლის მწვავე უკმარისობა, ღვიძლის დისფუნქცია, რესპირატორული დეპრესია, კომა, კრუნჩხვები, კარდიოვასკულარული კოლაფსი და გულის შეტევა. ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებების დოზის გადაჭარბების დროს პაციენტის მკურნალობა სიმპტომატურია. მწვავე მოწამლვების დროს რეკომენდებულია კუჭის ლავაჟი შემდგომში გააქტივებული ნახშირის მიღებით. კუჭის ლავაჟს დოზის გადაჭარბებიდან 1 საათის შემდეგ დიდი მნიშვნელობა არ აქვს. გააქტივებული ნახშირის მიცემა რეკომენდებულია დოზის გადაჭარბებიდან 1-2 საათის განმავლობაში. დოზის აშკარა გადაჭარბების ან მწვავედ სიმპტომატურ პაციენტებში განმეორებით შეიძლება აქტივირებული ნახშირის მიცემა. ფორსირებული დიურეზი, შარდის გატუტოვნება, ჰემოდიალიზი ან ჰემოპერფუზია შეიძლება, არ იყოს სასარგებლო ცილასთან მისი დაკავშირების გამო.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება საკუთარ კონტეინერში 25ºC-მდე ტემპერატურის პირობებში, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გამოშვების ფორმა:

მელსიკამი 7.5 მგ ტაბლეტი - 10 ან 30 ტაბლეტი

ფარმაცევტული დოზირების სხვა ფორმები:

მელსიკამ ფორტე -15მგ ტაბლეტი - 10 ან 30 ტაბლეტი

ვარგისიანობის ვადა :

4 წელი.

გაცემის წესი:

ურეცეპტოდ.

ლიცენზიის მფლობელი: NOBEL ILAC SANAYII VE TICARET A.S.

ISTANBUL/TÜRKIYE

შემადგენლობა:

ყოველი ამპულა შეიცავს 15მგ აქტიურ ნივთიერება მელოქსიკამს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკური თვისებები:

მელოქსიკამი არის ენოლის მჟავას წარმოებული, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატი, რომელიც ცხოველებში ამჟღავნებს ანთების საწინააღმდეგო ტკივიგამაყუჩებელ ანტიპირეტულ თვისებებს.

პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბირებით,რომლებიც წარმოადგენენ ანთების მედიატორებს. in vitro მელოქსიკამი ავლენს უპირატესად ციკლოოქსიგენაზა-2-ის სელექტიურ ინჰიბირებას, ციკლოოქსიგენაზა-1 –თან შედარებით.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები:

მელოქსიკამი სრულად შეიწოვება ინტრავენოზურად შეყვანის შემდეგ. ინტრამუსკულარულად შეყვანიდან 60 წუთში პლაზმაში აღწევს მაქსიმალურ კონცენტრაციას. მელოქსიკამის თერაპიული დოზის 99,4 % უერთდება პლაზმის პროტეინებს (უპირატესად ალბუმინს).

მელოქსიკამი ძალიან სწრაფად გადადის სინოვიურ სითხეში-პლაზმის კონცენტრაციის 40-50%. თავისუფალი ფრაქცია სინოვიალურ სითხეში 2.5-ჯერ მეტია ვიდრე პლაზმაში, რაც განპირობებულია სინოვიურ სითხეში თავისუფალი ალბუმინის მცირე რაოდენობით.

მეტაბოლიზმი:

ნახევარდაშლის პერიოდი (t1/2) მერყეობს 15-დან 20 საათამდე. პლაზმის კლირენსი საშუალოდ 8მლ/წთ-მდეა და ეს რიცხვი მცირდება ასაკოვან პაციენტებში.

გამოყოფა:

მელოქსიკამი თითქმის სრულად მეტაბოლიზდება 4 ფარამკოლოგიურად არააქტიურ პროდუქტად. ძირითადი პროდუქტი, 5-კარბოქსი-მელოქსიკამი (დოზის 60%), წარმოიქმნება შუალედური პროდუქტის 5’-ჰიდროქსიმეთილ მელოქსიკამის დაჟანგვის შედეგად, რომელიც ასევე ექსკრეტირდება უფრო ნაკლები ხაირსხით (დოზის 9%). ინ-ვიტრო კვლევები მიუთითებს, რომ ციტოქრომ P-450 მნიშვნელოვან როლს თამაშობს მისი მეტაბოლიზმის ციკლში.

მელოქსიკამის ექსკრეცია ხდება ძირითადად მისი მეტაბოლიზმის პროდუქტების სახით .მისი მცირე რაოდენობა გამოიყოფა შარდის(0,2%) და განავლის (1,6%) საშუალებით.მისი როგორც თირკმლების, ასევე კუჭ-ნაწლავის ტრაქტით.

ჩვენება:

მელსიკამის საინექციო ფორმა გამოიყენება ოსტეოართრიტის და რევმატოიდული ართრიტის სიმპტომების დროს.

უკუჩვენება:

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ან მის შემადგენლობაში შემავალი სხვა კომპონენტების მიმართ.აცეტილსალიცილის მჟავასა და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ ჯვარედინი რეაქციების განვითარება;

ანამნეზში-ბრონქული ასთმა, ცხვირის ლორწოვანი გარსის პოლინოზები, ანგიონევროზული შეშუპება, ურტიკარია, აქტიური პეპტიური წყლული (იხ.გაფრთხილება/სიფრთხილის ზომები).

გაფრთხილება/სიფრთხილის ზომები:

გასტროინტესტინალური სისტემა:

განტროინტესტინალური სისტემა:  არასტეროიდულმა პრეპარატებმა,მათ შორის მელოქსიკამმა, შეიძლება,გამოიწვიოს  კუჭის, წვრილი და მსხვილი ნაწლავის ლორწოვანის ანთება, წყლული და სისხდენა, რაც შეიძლება, ფატალური აღმოჩნდეს.

გასტრო-ინტესტინური სისტემის ზედა ნაწილში ჩივილები მსუბუქ ხასიათს ატარებს (დისპეფსია) (gastrointestinal) ჩივილები ვრცელია და შეიძლება წარმოიქმნას ნებისმიერი არასტეროიდით მკურნალობისას. როგორც ექიმი, ისე პაციენტი უნდა იყოს ფხიზლად, რათა პიროვნებას არ აღენიშნოს სისხლდენა ან წყლული მკურნალობის პერიოდში. პაციენტები უნდა იყვნენ ინფორმირებული სერიოზული გასტრო-ინტესტინური შესაძლო  შესახებ. პერიოდული ლაბორატორიული გამოკვლევების ჩატარების სარგებლიანობა ჯერ-ჯერობით არაა დამტკიცებული და საკითხი საფუძვლიანად არაა შეფასებული.

არასტეროიდული პრეპარატების გამოყენებისას, სერიოზული გასტრო-ინტესტინური  უკუჩვენებით გამოვლენილი ყოველი ხუთი პაციენტისაგან მხოლოდ ერთს აღმოაჩნდა სიმპტომები. დადგენილია, რომ 3-4 თვის განმავლობაში არასტეროიდული  პრეპარატებით ნამკურნალევი პაციენტებისგან დაახლოებით 1 %-ს აღმოაჩნდა მედიკამენტის შემდგომი წყლული, სისხლდენა ან პერფორაცია. 1 წლის განმავლობაში მკურნალობაზე მყოფი პაციენტებში კი აღნიშნული შეფარდება იყო 2-4 %-მდე.

გადატანილი წყლულის ან გატროინტესტინური სისხლდენის მქონე პაციენტებში, არასტეროიდული პრეპარატების  გამოყენების დროს დიდი სიფრთხილეა საჭირო.

ფატალური შედეგების შემთხვევები, ძირითადად, ხანდაზმულ და ლოგინად ჩავარდნილ პაციენტებში აღინიშნება, რის გამოც ასეთი პაციენტის ჯგუფის მკურნალობისას საჭიროა ძალიან დიდი სიფრთხილე და ყურადღება. რისკის მაქსიმალურად შემცირების მიზნით საჭიროა, მინიმუმი დოზის გამოყენება და მკურნალობის ხანმოკლე კურსის ჩატარება. განსაკუთრებით დიდი რისკის ქვეშ მყოფი პაციენტებში უნდა იქნეს გათვალისწინებული, რომ არ უნდა იყოს გამოყენებული არასტეროიდული ჯგუფის პრეპარატები.

განხორციელებული სამუშაოების შედეგად დადგენილია, რომ არასტეროიდული პრეპარატების  გამოყენებისას, გასტრო-ინტესტინური სისხლდენის რისკი, წყლულის ან გატროინტესტინური სისხლდენის ანამნეზის მქონე პაციენტებში 10-ჯერ მეტია.

გასტროინტესტინური სისხლდენის  რისკის გაძლიერებას იწვევს : კორტიკოსტეროიდული და ანტიკოაგულანტური პრეპარატების კომბინაციაში გამოყენება არასტეროიდებთან ერთად; აგრეთვე, სიგარეტი და ალკოჰოლი.

ანაფილაქსიური რეაქცა:

არასტეროიდული პრეპარატების მსგავსად, ანაფილაქსიური რეაქცია, შეიძლება, განვითარდეს იმ პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებოდათ ალერგია მელოქსიკამზე. მელოქსიკამი არ ინიშნება იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებთ ასპირინის ტრიადა. ასეთი შემთხვევებიში აღინიშნება ტიპიური რინიტი, (ცხვირის პოლიპების პარალელურად ან მათ გარეშე)  ასთმის დაავადების მქონე პაციენტებში. გარდა ამისა, შეიძლება, განვითარდეს ფატალური ბრონქოსპაზმი. განვითარებული ფაქტების შემთხვევაში სასწრაფოდ უნდა მოხდეს რეანიმაციული  ჩარევა.

თირკმლის ქრონიკული დაავადებები:

თირკმლის ქრონიკული დაავადებების დროს მელოქსიკამით მკურნალობა რეკომენდებული არ არის. თუ საჭიროა ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებებით მკურნალობა, ასეთი პაციენტის თირკმლის ფუნქციური სინჯები ექვემდებარება მონიტორინგს.

ღვიძლი:

მელოქსიკამის, ან სხვა არასტეროიდული პრეპარატებით  ნამკურნალევი პაციენტების 15 %-ში, ერთხელ ან რამდენჯერ ღვიძლის ფუნქციური სინჯების ჩატარების შედეგად  დადგენილია ამ მაჩვენებლების მატება, რაც მკურნალობის დასრულების შემდგომ ლაგდება;

ნამკურნალები პაციენტების დაახლოებით 1 %-ში გამოვლინდა  ALT-ს და AST-ს დონის მატება ნორმაზე სამჯერ ან უფრო მეტად. სიყვითლე, ელვისებური  ჰეპატიტი, ციროზი  და მწვავე უკმარისობა  ვითარდება იშვიათ შემთხვევებში.

მელოქსიკამით მკურნალობის დროს, ღვიძლი ფუნქციების დარღვევის მაჩვენებლების მქონე პაციენტებს უნდა მიექცეს განსაკუთრებული ყურადღება და უნდა იქნას გათვალისწინებული, რათა არ განვითარდეს უკმარისობა.  გართულების შემთხვევაში, მელოქსიკამით მკურნალობის გაგრძელება უნდა შეწყდეს.

თირკმლები:

სიფრთხილე უნდა დავიცვათ მელოქსიკამით მკურნალობის დაწყების წინ დეჰირდრატირებულ პაციენტებში. უმჯობესია, მოხდეს პაციენტის რეჰიდრატაცია და შემდგომ იქნას დაწყებული მკურნალობა.

ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებების ხანგრძლივმა დანიშვნა იწვევს თირკმლის პაპილარულ ნეკროზს და თირკმლის სხვა მედულარულ ცვლილებებს. თირკმლისმიერი ტოქსიურობა იქნა ნანახი ასევე პაციენტებში, სადაც თირკმლის პროსტაგლანდინები კომპენსატორულ როლს თამაშობენ თირკმლის პერფუზიის შენარჩუნებისათვის. ამ პაციენტებში ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებების დანიშვნამ შეიძლება, გამოიწვიოს პროსტაგლანდინების წარმოქმნის დოზადამოკიდებული შემცირება და მეორადად თირკმლის სისხლის ნაკადის შემცირება, რამაც შეიძლება, გამოავლინოს თირკმლის დეკომპენსაცია. განსაკუთრებული რისკის ქვეშ იმყოფებიან პაციენტები დარღვეული თირკმლის ფუნქციით, გულის უკმარისობით, ღვიძლის დისფუნქციით, რომლებიც ღებულობენ დიურეტიკებს და ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტების ინჰიბიტორებს და ხანდაზმულები. ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებების შეწყვეტას ჩვეულებრივად მოყვება მდგომარეობის აღდგენა მკურნალობისწინა მდგომარეობამდე.

ჰემატოლოგიური:

პაციენტებს, რომლებიც ღებულობენ ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებებს, ხანდახან შეიძლება, აღენიშნოთ ანემია. ეს შეიძლება, იყოს განპირობებული სითხის შეკავებით, გასტროინტესტინალური სისხლის დაკარგვით. პაციენტები, რომლებიც დიდხანს მკურნალობენ ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებებით, მათ შორის მელოქსიკამით, საჭიროებენ  ჰემოგლობინის და ჰემატოკრიტის შემოწმებას, თუ აღენიშნათ ანემიის სიმპტომები. პრეპარატები, რომლებიც აინჰიბირებენ პროსტაგლანდინების სინთეზს, გავლენას ახდენენ თრომბოციტულ აგრეგაციაზე და აძლიერებენ სისხლდენის რისკს.

ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებები აინჰიბირებენ თრომბოციტების აგრეგაციას და ზოგიერთ პაციენტში ახანგრძლივებენ სისხლდენას. ასპირინისგან განსხვავებით, მისი ეფექტი თრომბოციტების ფუნქციაზე რაოდენობრივად ნაკლებია, ან უფრო ხანმოკლე, და შექცევადი. მელოქსიკამი არ ახდენს გავლენას თრომბოციტების რაოდენობაზე, პროთრომბინის დროზე ან ნაწილობრივი თრომბოპლასტინის დროზე (PTT). პაციენტები, რომლებიც ღებულობენ მელოქსიკამს და აღენიშნებათ კოაგულაციური დარღვევები, საჭიროებენ ექიმის მეთვალყურეობას.

სითხის შეკავება და შეშუპება:

სითხის შეკავება და შეშუპება იქნა აღწერილი ზოგიერთ პაციენტში, რომლებიც ღებულობენ ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებებს, მათ შორის მელოქსიკამს. ამის გამო, როგორც სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებები, ასევე მელოქსიკამი, სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში სითხის შეკავებით, ჰიპერტენზიით ან გულის უკმარისობით.

ასთმისწინა მდგომარეობა:

ასთმით დაავადებულ პაციენტებს, შეიძლება, ქონდეთ ასპირინდამოკიდებული ასთმა. ასპირინის გამოყენება ასეთ პაციენტებში იწვევს მწვავე ბრონქოსპაზმს, რომელიც შეიძლება, ფატალურიც აღმოჩნდეს. მათთან სხვა არასტეროიდული პრეპარატების, მათ შორის მელოქსიკამის გამოყენება დიდ სიფრთხილს საჭიროებს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

მიეკუთვნება კატეგორია C/D (მე-3 ტრიმესტრიდან). მელოქსიკამი ორსულობის დროს, რადგან ის იწვევს “ductus arteriosus” –ის ნაადრევ დახურვას.

მელოქსიკამი, ისევე როგორც სხვა არასტეროიდები, გადადის დედის რძეში; ამიტომ ის არ არის რეკომედებული ლაქტაციის დროს.

პედიატრიული გამოყენება: რეკომენდებულია მხოლოდ 18 წლის ზევით ასაკობრივ ჯგუფებში.

გვერდითი ეფექტები:

ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი მოვლენები ეხებათ იმ პაციენტებს,რომლებიც ღებულობდნენ მელოქსიკამს 15მგ დღის განმავლობაში 6 თვის ხანგრძლივობით:

გასტროინტესტინური: მუცლის ტკივილი (2,9), ყაბზობა (2,6), ფაღარათი (2,6), დისპეპსია (9,5), მეტეორიზმი (2,6), გულისრევა (7,2), ღებინება (2,6).

ზოგადად სხეული: შეშუპება (1,6), ტკივილი (5,2).

ნერვული სისტემა: თავბრუსხვევა (2,6), თავის ტკივილი (2,6).

ჰემატოლოგოიური:  ანემია (2,9).

ჩონჩხ-კუნთოვანი სისტემა: ართრალგია (1,3), ზურგის ტკივილი (0,71).

ფსიქიატრიული : დარღვეული ძილის რეჟიმი (1,6).

სასუნთქი სისტემა: ხველა (1,0), ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები (7,5).

კანი: (1,3).

საშარდე სისტემა: გახშირებული შარდვა (1,3), ინფექციები (6,9).

ნებისმიერი გვერდითი მოვლენის დროს მიმართეთ ექიმს !!!

ფარმაკოლოგიური ურთიერთქმედება:

აგფ – ინჰიბიტორები:

აგფ – ინჰიბიტორების ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი მცირდება მელოქსიკამთან კომბინაციაში,რაც გასათვალისწინებელია იმ პაციენტებთან, რომლებიც ამ ჯგუფის პრეპარატებს რეგულარულად ღებულობენ.

ასპირინი: ასპირინთან ერთად გამოყენებისას, იზრდება მელოქსიკამის AUC და Cmax.

კლინიკურად ამის მნიშვნელობა არაა ცნობილი. ხვა არასტეროიდების მსგავსად, წამლებში, მელოქსიკამის ასპირინთან ერთად გამოყენება არაა რეკომენდირაბული, რადგან იზრდება  ნეგატიური ზეგავლენა – დიდია გასტროინტესტინური სისხლდენების რისკი.

კარდიოვასკულური მიზნით ასპირინის დანიშვნის პარალელურად მელოქსიკამის დანიშვნა არაა რეკომენდებული.

ქოლესტირამინი:

ზრდის მელოქსიკამის კლირენსს,რის გამოც ენტერო-ჰეპატურ ციკლში მელოქსიკამის კონცენტრაცია იზრდება.

ციმეტიდინი: ციმეტიდინის 200მგ დოზა არ ცვლის მელოქსიკამის ერთჯერადი დოზის ფარმაკოკინეტიკას.

დიგოქსინი: ერთდროულ დანიშვნას მნიშვნელოვანი ფარმაკოკინეტიკური ცვლილებები არ გამოუწვევია.

ფუროსემიდი: დადგენილია, არასტეროიდული პრეპარატები ფუროსემიდის და სხვა თიაზიდურების  ნატრიურეტიკური ეფექტს ამცირებს, რაც განპირობებულია რენული პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბირებით. ფუროსემიდის ერთი და მულტიდოზირება არ ცვლის მელოქსიკამის  ფარმაკოდინამიკურ და ფარმაკოკინეტიკურ თვისებებს. ფუროსემიდთან ერთად მელოქსიკამის დანიშვნისას საჭიროა,თირკმლის ფუნქციური სინჯების მონიტორინგი.

ლითიუმი:

კლინიკური კვლევებით ცნობილია,რომ არასტეროიდები ზრდიან სისხლში ლითიუმის კონცენტრაციას და თირკმლის საშუალებით მისი გამოყოფა ორგანიზმიდან რთულდება. ამიტომ მელოქსიკამით მკურნალობისას და მკურნალობის დასრულებისას საჭიროა, ლითიუმის კონცენტრაციის განსაზღვრა სისხლში.

მეტოტრექსატი: არასტეროიდები ამცირებენ მეტოტრექსატის ტუბულარულ სეკრეციას. რაც იწვევს სისხლში მისი კონცენტრაციის მატებას. ამიტომ, პაციენტებში, რომლებმაც დიდი დოზით (15მგ/კვირაში) უნდა მიიღონ მეტოტრექსატი, არასტეროიდების დანიშვნა არარეკომენდებულია.

ვარფარინი: პაციენტები, რომლებიც ღებულობენ ვარფარინს ან მსგავს ანტიკოაგულანტებს უნდა იყვნენ მონიტორირებული ანტიგოაგულაციურ აქტივობაზე, განსაკუთრებით მელოქსიკამით მკურნალობის დაწყების ან ცვლილების პირველ დღეებში, ვინაიდან ასეთი პაციენტების სისხლდენის გაზრდილი რისკის ქვეშ იმყოფებიან.

დოზირება:

მელოქსიკამის ამპულისთვის რეკომენდებული დღიური დოზა 15 მგ. (1 ამპულა).

გვერდითი მოვლენების  გათვალისწინებით გამოყენებისას, რეკომენდებული დოზაა 7,5 მგ.

თირკმლის მძიმე უკმარისობისას დიალიზზე მყოფი პაციენტებისთვის დღიური დოზა 7,5 მგ.-ზე მეტი არ უნდა იყოს.

მელოქსიკამის ამპულა 2 ან 3 დღის ვადით უნდა იქნეს გამოყენებული და, საჭიროების შემთხვევაში საჭიროების შემთხვევაში,  პაციენტი უნდა იქნეს გადაყვანილი ორალური ფორმებზე.

მელოქსიკამის ამპულა უნდა იქნეს გამოყენებული მხოლოდ 18 წელზე ზევით პირებისთვის.

დოზის გადაჭარბება:

მელოქსიკამის დოზის გადაჭარბების შეზღუდული გამოცდილება არსებობს. ცნობილია, რომ ქოლესტრიამინი აჩქარებს მელოქსიკამის კლირენსს.

ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებების გადაჭარბებული დოზირების სიმპტომები ძირითადად შემოისაზღვრება ლეთარგიით, ძილიანობით, გულისრევით, ღებინებით, ტკივილით ეპიგასტრიუმში, რომელიც ხშირად შექცევადია სიმპტომური მკურნალობით. შეიძლება განვითარდეს გასტროინტესტინალური სისხლდენა. მწვავე მოწამვლამ შეიძლება, გამოიწვიოს ჰიპერტენზია, თირკმლის მწვავე უკმარისობა, ღვიძლის დისფუნქცია, რესპირატორული დეპრესია, კომა, კრუნჩხვები, კარდიოვასკულარული კოლაფსი და გულის შეტევა.

ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული საშუალებების დოზის გადაჭარბების დროს პაციენტის მკურნალობა სიმპტომატურია. მწვავე მოწამლვების დროს რეკომენდებულია კუჭის ლავაჟი შემდგომში გააქტივებული ნახშირის მიღებით. კუჭის ლავაჟს დოზის გადაჭარბებიდან 1 საათის შემდეგ დიდი მნიშვნელობა არ აქვს. გააქტივებული ნახშირის მიცემა რეკომენდებულია დოზის გადაჭარბებიდან 1-2 საათის განმავლობაში. დოზის აშკარა გადაჭარბების ან მწვავედ სიმპტომატურ პაციენტებში განმეორებით შეიძლება აქტივირებული ნახშირის მიცემა. ფორსირებული დიურეზი, შარდის გატუტოვნება, ჰემოდიალიზი ან ჰემოპერფუზია შეიძლება, არ იყოს სასარგებლო ცილასთან მისი დაკავშირების გამო.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება საკუთარ კონტეინერში 25ºC-მდე ტემპერატურის პირობებში, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გამოშვების ფორმა:

მელსიკამი 15 მგ./1,5 მლ ამპულა -  3 ამპულა შეფუთვაში.

ფარმაცევტული დოზირების სხვა ფორმები:

მელსიკამი 7.5 მგ ტაბლეტი; -10 ან 30 ტაბლეტი

მელსიკამი ფორტე – 15მგ ტაბლეტები; 10 ან 30 ტაბლეტი

ვარგისიანობის ვადა :

2 წელი.

გაცემის წესი:

ურეცეპტოდ.