1 მლ სიროფი შეიცავს 1 მგ ლორატადინს.
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ბენზოატი, საქაროზა, პროპილენგლიკოლატი, გლიცერინი, ლიმონმჟავა უწყლო, ვანილინის არომატი AB-710, მარწყვის არომატი 22754-00 და გამოხდილი წყალი.

ეროლინის აქტიური ინგრედიენტი წარმოადგენს ხანგრძლივად და შერჩევითად მოქმედ პერიფერულ ჰისტამინური H1-რეცეპტორების სამციკლიან ბლოკატორს.
მას არ ახასიათებს გამოხატული სედაციური და ქოლინომაბლოკირებელი თვისებები. ლორატადინი ცუდად გადის ჰემატო-ენცეფალურ ბარრიერს და ახასიათებს სუსტი აფინიტეტი თავის ტვინის ჰისტამინური რეცეპტორების მიმართ. პრეპარატი გამოირჩევა უსაფრთხოებით. მისი ხანგრძლივი დანიშვნა არ იწვევს ფიზიოლოგიური ფუნქციების, ლაბორატორიული მონაცემების, ფსიქიკური სტატუსის და ელექტროენცეფალოგრამის მხრივ ცვლილებებს.
პრეპარატის ხანგრძლივი შეყვანის დროს პირდაპირი ტოქსიკური ზემოქმედების ან სპეციფიკური ეფექტების შესწავლისას, ცვლილებები არ არის გამოვლენილი.

ლორატადინი პერორალური გამოყენებისას სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის მოქმედება იწყება 1-3 საათის შემდეგ, ეფექტის მაქსიმუმი აღინიშნება 8-12 საათის შემდეგ. პრეპარატის მოქმედების ხანგრძლივობა ერთჯერადი გამოყენებისას შეადგენს 24-48 საათს.
ლორატადინის მიღებისას ჭამის შემდეგ ფართობი მრუდის (კონცენტრაცია – დრო) ქვეშ ლორატადინისთვის და მისი აქტიური მეტაბოლიტისთვის იზრდება, ასევე, პროლონგირებას განიცდის Tmax ორივე სუბსტანციისთვის.
ლორატადინის ერთჯერადი დანიშვნისას იგი აღწევს წონასწორულ კონცენტრაციას მე-5 დღეს. თუ პრეპარატი შეჰყავთ დოზით 10 მგ-დან 40 მგ-მდე, საწყისი ნივთიერების და მისი აქტიური მეტაბოლიტის ფარმაკოკინეტური პარამეტრები არ არის დამოკიდებული დოზაზე.
ლორატადინი განიცდის სრულ მეტაბოლიზმს ღვიძლში იზოენზიმ CYP3A4-ის ზემოქმედებით. ამ ფერმენტული სისტემის ინჰიბიტორების ზეგავლენით ლორატადინი განიცდის მეტაბოლიზმს იზოენზიმ CYP2D6 – ით. ინტენსიური მეტაბოლიზმის დროს წარმოიქმნება აქტიური მეტაბოლიტი – დესკარბოეტოქსილორატადინი. იგი უფრო აქტიურია, ვიდრე საწყისი ნივთიერება; მეტაბოლიტი განიცდის ინაქტივირებას მისი შემდგომი კონიუგაციის დროს.
ლორატადინი და მისი აქტიური მეტაბოლიტი აღწევს ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერს. ჯანმრთელ პაციენტებში ლორატადინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 12-15 საათს. ეს დრო უფრო ხანგრძლივია ხანდაზმულებში და ავადმყოფებში ღვიძლის ქრონიკული დაავადებებით. პრეპარატის მიღებიდან 24 საათის შემდეგ თირკმელებით გამოიყოფა დოზის 27%. პრეპარატის დანიშვნისას 10 დღის განმავლობაში შეყვანილი რაოდენობის 40% და 42% განიცდის ელიმინაციას შესაბამისად შარდით და განავლით. ლორატადინი და მისი აქტიური მეტაბოლიტი გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად.

გამოიყენება ალერგიის ისეთი სიმპტომების დროს, როგორიცაა ცემინება, სურდო, ქავილი და თვალების სიწითლე; ასევე, კანზე გამონაყარის, ქავილისა და ჭინჭრის ციების შემთხვევაში;

მოზრდილებში:
საწყისი დოზა მოზრდილებისთვის და მოზრდილებში 12 წლის ასაკის ზევით ინიშნება 10 მგ ლორატადინი (10 მლ სიროფი) 1 ჯერ დღეში.
ავადმყოფებში ღვიძლის ფუნქციის უკმარისობით და თირკმელების უკმარისობით დოზირება ხდება ინდივიდუალურად. საწყისი დოზა მცირდება 5 მგ-მდე (5 მლ სიროფი) დღეში ან ინიშნება 10 მგ (10 მლ) დღეში დღეგამოშვებით.
ხანდაზმულებში:
პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა ავადმყოფებში 60 წლის ზევით არასაკმარისად არის შესწავლილი. სავარაუდოა გვერდითი მოვლენების ხშირი განვითარება, ამიტომ პრეპარატის დანიშვნისას ამ ასაკში საჭიროა სიფრთხილე.
ბავშვებში:
ბავშვებში 2 წლიდან 12 წლამდე პრეპარატი ინიშნება წონის მიხედვით:
30 კგ-მდე წონის ბავშვებში – 5 მგ (5 მლ სიროფი) დღეში,
30 კგ მეტი წონის ბავშვებში – 10 მგ (10 მლ) დღეში.

პრეპარატი, როგორც წესი, კარგი ამტანობით ხასიათდება. მკურნალობის დროს აღინიშნება: თავის ტკივილი, ძილიანობა, დაღლილობა, პირის სიმშრალე, ღებინება, მადის გაძლიერება, დისკომფორტი კუჭის არეში, ნაწლავების ფუნქციის დარღვევა.
ბავშვებში ეროლინი იწვევს მოუსვენრობას, ასთმური ტიპის სუნთქვას, დაღლილობას, ჰიპერკინეზიას, ტკივილს მუცელში, კონიუნქტივიტს, დისფონიას და ადინამიას.

– მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის და მისი ინგრედიენტების მიმართ;
– ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.
– ბავშვებში 2 წლის ასაკის ქვევით.

პრეპარატით მკურნალობის ხანგრძლივობა დგინდება ინდივიდუალურად. ეროლინის მიღება წყდება 4 დღით ადრე Prick -ტესტის ჩატარებამდე, რადგანაც შესაძლებელია ამ სინჯის ცრუ უარყოფითი შედეგი.
ეროლინის პირველი მიღებისას, აუცილებელია ყურადღება მიექცეს გვერდითი მოვლენების განვითარებას (მაგალითად, ძილიანობა), რამაც შეიძლება იმოქმედოს ავტომობილისა და მექანიკური მოწყობილობის მართვის უნარზე.
ავადმყოფებმა თავი უნდა შეიკავონ ამგვარი სამუშაოსგან გვერდითი მოვლენების გაქრობამდე.

40-180მგ ლორატადინის მიღების შემდეგ აღინიშნება ძილიანობა, ტაქიკარდია, თავის ტკივილი. 
მკურნალობა: სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს. აუცილებელია სწრაფად დაიწყოს სიმპტომური თერაპია. ავადმყოფებში, რომელთაც შენარჩუნებული აქვთ ცნობიერება, ინიშნება ემეტური საშუალებები. იპეკაკუანას პრეპარატების დანიშვნა ნაჩვენებია სპონტანური ღებინების შემთხვევაშიც. კუჭის გაწმენდის შემდეგ ინიშნება აქტივირებული ნახშირი და სითხე დიდი რაოდენობით. თუ ღებინების გამოწვევა უკუნაჩვენებია, აუცილებელია კუჭის ამორეცხვა. გადაუდებელი ღონისძიებების ჩატარების შემდეგ ავადმყოფები საჭიროებენ სამედიცინო დაკვირვებას.
მკურნალობა: სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს. აუცილებელია სწრაფად დაიწყოს სიმპტომატური თერაპია. ავადმყოფებში, რომლებსაც შენარჩუნებული აქვთ ცნობიერება, ინიშნება ემეტური საშუალებები. იპეკაკუანას პრეპარატების დანიშვნა ნაჩვენებია სპონტანური ღებინების შემთხვევაშიც. კუჭის გაწმენდის შემდეგ ინიშნება აქტივირებული ნახშირი და სითხე დიდი რაოდენობით. თუ ღებინების გამოწვევა უკუნაჩვენებია, აუცილებელია კუჭის ამორეცხვა. გადაუდებელი ღონისძიებების ჩატარების შემდეგ ავადმყოფები საჭიროებენ სამედიცინო დაკვირვებას.

აუცილებელია სიფრთხილე ეროლინის ერთდროული დანიშვნისას ერითრომიცინთან, ციმეტიდინთან, ან კეტოკონაზოლთან, რაც იწვევს ლორატადინის და მისი მეტაბოლიტის კონცენტრაციის ზრდას სისხლის პლაზმაში. ციმეტიდინის და კეტოკონაზოლის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში რჩება უცვლელი, ხოლო ერითრომიცინის შემცველობა მცირდება 15%-ით. ასევე, ეროლინის ერთდროული დანიშვნისას ღვიძლის ფერმენტების ინჰიბიტორებთან (გუანიდინი, ფლუკონაზოლი, ფლუოქსეტინი) საჭიროა სიფრტხილე, რადგანაც არ არის საკმარისი მონაცემები ამ კომბინაციის უსაფრთხოების შესახებ.

3 წელი; ვარგისიანობის ვადა მითითებულია კოლოფზე.
შენახვის პირობები:
არაუმეტეს 25oC.
ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
არ შეიძლება ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება.
გახსნილი ფლაკონი ინახება 6 თვის განმავლობაში.

ფარმაცევტული პროდუქტის III ჯგუფი (რეცეპტის გარეშე)

ტაბლეტები————————————————— 1 ტაბ
ფექსოფენადინის ჰიდროქლორიდის ————–120 მგ
სხვა ინგრედიენტები: ტიტანის დიოქსიდი

ფარმაკოდინამიკა:
ფექსოფენადინი წარმოადგენს სპეციფიკურ H1 _ ჰისტამინური რეცეპტორების ანტაგონისტს. ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ ფექსოფენადინი აინჰიბირებს ანტიგენით გამოწვეულ ბრონქოსპაზმსა და ჰისტამინის გამოთავისუფლებას პერიტონეალური პოხიერი უჯრედებიდან. 
ფექსოფენადინი თერაპიულ დოზებში არ ამჟღავნებს მნიშვნელოვან ანტიქოლინერგულ, ანტიადრენერგულ ან ანტიდოფამინერგულ აქტივობას. იგი დიდი დოზითაც კი არ იწვევს კალიუმის არხების ბლოკირებას მიოკარდიოციტებში, შესაბამისად არ გააჩნია კარდიოტოქსიური ეფექტი (QT – ინერვალის გახანგრძლივება, გულის არითმიები). პრეპარატი არ გადის ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერს, შესაბამისად არ მოქმედებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში განლაგებულ H 1 _ რეცეპტორებზე. პრეკლინიკურ კვლევებში არ აღინიშნებოდა მისი სედატიური ან სხვა ეფექტი ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე (ფსიქომოტორული ფუნქციის მოშლა).
ჩატარებული იქნა პრეპარატის კლინიკური გამოცდა სეზონური ალერგიული რინიტით დაავადებულ მოზრდილებში. პრეპარატის 60, 120, 180 მგ-ის მიღებას მოჰყვა მდგომარეობის სწრაფი სიმპტომატური გაუმჯობესება ერთ საათში, სეზონური ალერგიული რინიტის სიმპტომები უსაფრთხოდ და ეფექტურად კონტროლირდებოდა 24 საათის მანძილზე. 8-დან 11,5 წლამდე ბავშვებს უზმოდ დაენიშნათ ფექსოფენადინის ჰიდროქლორიდის ერთჯერადი დოზა 30მგ ან 60მგ. პრეპარატის ანტიჰისტამინური ეფექტი (ჰისტამინის კანქვეშ შეყვანით გამოწვეული სიწითლის განვითარების დათრგუნვა) გამომჟღავნდა 1-2 საათში და გრძელდებოდა 8-24 საათის განმავლობაში, მიღებული პრეპარატის დოზისა და გამოყენებული ჰისტამინის კონცენტრაციის მიხედვით.

შეწოვა: პერორალურად მიღების შემდეგ ფექსოფენადინი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში აღწევს 2,6 სთ-ში. პრეპარატის 60მგ დოზით პერორალური ხსნარის სახით მიღების დროს მისი Cmax-ის საშუალო მაჩვენებელი პლაზმაში შეადგენს 209ნგ/მლ-ს. პრეპარატის დოზით 60მგ ყოველ 12 საათში 10-ჯერ მიღებისას მისი წონაწორული კონცენტრაცია პლაზმაში შეადგენს 286ნგ/მლ-ს. ფექსოფენადინის 120 მგ-ის დღეში 2-ჯერ მიღებისას ფარმაკოკინეტიკა ატარებს სწორხაზოვან ხასიათს.
მეტაბოლიზმი, განაწილება, გამოყოფა: პრეპარატის დოზით 60მგ პერორალურად დღეში 2 ჯერ მიღების შემდეგ ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 14,4 სთ-ს. უფროს ასაკობრივ ჯგუფში (65 წლის ზევით) თ1/2-ის მაჩვენებელი ისეთივეა, როგორც სხვა მოხალისეებში. Bბავშვებში, რომლებიც იღებდნენ ფექსოფენადინის ჰიდროქლორიდს ერთჯერადი დოზით 30მგ ან 60მგ, ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენდა 18 სთ-ს. 
სისხლის ცილებს უკავშირდება 60-70%. მეტაბოლიზდება მიღებული დოზის დაახლოებით 5%. პერორალური დოზის 80% და 11% გამოიყოფა შესაბამისად განავალთან და შარდთან ერთად.

ფექსოფენადინი ნაჩვენებია სეზონური ალერგიული რინიტისა და ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციების სიმპტომური მკურნალობისათვის.

სეზონური ალერგიული რინიტი: რეკომენდებული დოზა მოზრდილებში და ბავშვებში 12 წლის ზევით შეადგენს 180მგ-ს დღეში ერთხელ.
ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციება: რეკომენდებული დოზა მოზრდილებში და ბავშვებში 12 წლის ზევით შეადგენს 120მგ-ს დღეში ერთხელ.

კლინიკური კვლევის დროს აღნიშნული გვერდითი მოვლენები ატარებდა სუსტ და გარდამავალ ხასიათს.
არასასურველი მოქმედების სიხშირე მნიშვნელოვნად არ განსხვავდება პლაცებოსაგან.
ადგილი აქვს შემდეგი ხასიათის გვერდით მოვლენებს:
თავის ტკივილი, გულისრევა, თავბრუსხვევა, დაღლილობა, პირის ღრუს სიმშრალე.

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.

დამადასტურებელი ცნობები ფექსოფენადინის უსაფრთხოებასა და ეფექტურობაზე ორსულებსა და მეძუძურ ქალებში არ არსებობს. მისი გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად ჭარბობს ნაყოფზე უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

ფექსოფენადინის უსაფრთხოება და ეფექტურობა 6 თვემდე ასაკის ბავშვებში დადგენილი არ არის. 
მოხუცებში (65 წლის ზევით), აგრეთვე ღვიძლისა და თირკმლების დაავადებების მქონე პაციენტებში ფექსოფენადინის დოზის კორექცია საჭირო არ არის. 
გავლენა ავტოტრანსპორტის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე
აღწერილი გვერდითი მოვლენების გათვალისწინებით, პრეპარატი გავლენა ავტოტრანსპორტის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე ნაკლებადსავარაუდოა. იგი არ ახდენს გავლენას ცენტრალური ნერვული სისტემის ფუნქციებზე. ეს ნიშნავს, რომ პაციენტს შეუძლია მართოს ავტომობილი და შეასრულოს სამუშაო, რომელიც მოითხოვს ყურადღების კონცენტრირებას. იმისათვის, რომ გამოვავლინოთ მგრძნობიარე ავადმყოფები, რეკომენდებულია შემოწმდეს ინდივიდუალური რეაქცია იმ სამუშაოს შესრულებამდე, რომელიც მოითხოვს ყურადღების კონცენტრაციას.

ჭარბი დოზირების მკურნალობა სიმპტომატურია. სისხლიდან ფექსოფენადინის ჰიდროქლორიდის გამოსაყოფად ჰემოდიალიზის გამოყენება არაეფექტურია.

ანტაციდების მიღება მოქმედებს ფექსოფენადინის ეფექტურობაზე, ამიტომ ალუმინისა და მაგნიუმის შემცველ ანტაციდებთან კომბინირებისას აუცილებლად დაცული უნდა იქნას 2 საათიანი ინტერვალი.
ფექსოფენადინის ჰიდროქლორიდისა და ერითრომიცინის ან კეტოკონაზოლის ერთდროული მიღება იწვევს პლაზმაში ფექსოფენადინის დონის მომატებას 2-3-ჯერ.

პრეპარატი ინახება 25°C-მდე ოთახის ტემპერატურაზე.
ვარგისიანობის ვადა
შენახვის ვადა _ 3 წელი.
პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის ამოწურვის შემდეგ.

პრეპარატი გაიცემა ურეცეპტოდ.

_ პრეპარატის მიღებამდე ყურადღებით გაეცანით ინსტრუქციას,
_ შეინახეთ ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

დეტრალექსი _ ფრანგული ფარმაცევტული კომპანია “სერვიეს”მიერ წარმოებული ორიგინალური პრეპარატი.

საერთაშორისო დასახელება:

DIOSMIN

მწარმოებელი: SERVIER, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: დიოსმინი+ჰესპერედინი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვენების მატონიზირებელი, ანგიოპროტექტული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

მიკრონიზირებული ფლავონოიდების ფრაქცია …..          500 მგ

მათ შორის: დიოსმინი (90%) ………………………….         450 მგ

ჰესპერედინი (10%)  ……………………………………………….50 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის გლიკოლატის სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ჟელატინი, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი, თეთრი სანთელი, გლიცეროლი, ჰიპრომელოზა, მაკროგოლი 6000, ნატრიუმის ლაურილ სულფატი, ყვითელი ფერის რკინის ოქსიდი (E172), ტიტანის დიოქსიდი(E171).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატს გააჩნია ვენომატონიზირებელი დ ანგიოპროტექტული მოქმედება. იგი ამცირებს ვენების ჭიმვადობას, ზრდის მათ ტონუსს და აქვეითებს ვენურ შეგუბებებს. დეტრალექსი ამცირებს კაპილარების განვლადობას და ზრდის მათ რეზისტენტობას. ამასთან ერთად იგი აუმჯობესებს როგორც მიკროცირკულაციას, აგრეთვე ლიმფურ დრენაჟს.

დეტრალექსის სისტემატური მიღებისას აღინიშნება ქვედა კიდურების ქრონიკული ვენური უკმარისობისათვის (როგორც ორგანული, ისე ფუნქციური გენეზის) დამახასიათებელი კლინიკური სიმპტომების შემცირება.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატის მეტაბოლიტებს წარმოადგენს სხვადასხვა ფენოლური მჟავები, რასაც ადასტურებს შარდში მათი არსებობა.

დიოსმინის T_1/2 შეადგენს 11 სთ-ს.

დიოსმინი ორგანიზმიდან გამოიყოფა ძირითადად ფეკალიებით, ხოლო მიღებული დოზის 14% გამოიყოფა თირკმელებით.

ჩვენებები:

• პრეპარატი გამოიყენება ქვედა კიდურების ორგანული და ფუნქციური გენეზის ვენების ქრონიკული უკმარისობის სამკურნალოდ, რომლის თანმხლებია ქვედა კიდურებში სიმძიმის შეგრძნება, ტკივილი.
• ღამის კრუნჩხვები, ტროფიკული დარღვევები,
• დეტრალექსი აგრეთვე გამოიყენება ჰემოროიდული დაავადების (ბუასილის) სამკურნალოდ.

მიღების წესები და დოზირება:

ვენური უკმარისობის დროს პრეპარატი ინიშნება დღე-ღამეში 2 ტაბლეტის ოდენობით შუადღესა და საღამოს, ჭამის დროს.

ბუასილის მწვავე შეტევის შემთხვევაში პრეპარატი ინიშნება დღე-ღამეში 6 ტაბლეტის ოდენობით პირველი 4 დღის განმავლობაში. მომდევნო 3 დღის განმავლობაში კი – 4 ტაბლეტის ოდენობით.

გვერდითი მოვლენები:

ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება უმნიშვნელო ცვლილებები საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ და ნეიროვეგეტატური დარღვევები, რომლებიც არ საჭიროებენ პრეპარატის მიღების შეწყვეტას.

უკუჩვენებები:

*პრეპარატის მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია მის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს.

*ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდებული.

ორსულობა და ლაქტაცია:

დეტრალექსით მკურნალობის პერიოდში არ არის რეკომენდებული ძუძუთი კვება, რადგან აქტიური ნივთიერების გამოყოფა ქალის რძით არ არის შესწავლილი.

ექსპერიმენტულ კვლევებში არ არის დადგენილი მისი ტერატოგენული ეფექტი.

განსაკუთრებული მითითებები:

ბუასილის გამწვავებისას დეტრალექსის მიღება ვერ ცვლის ანორექტალური უბნის დაავადების სპეციფიკურ მკურნალობას. პრეპარატი გამოიყენება მკურნალობის ხანმოკლე კურსის სახით. ეფექტის არ არსებობის შემთხვევაში საჭიროა ჩავატაროთ დამატებითი კვლევა და მოვახდინოთ მკურნალობის კორექცია.

პაციენტები, რომლებსაც  დარღვეული აქვთ ვენური სისხლმიმოქცევა, ინფორმირებულნი უნდა იყვნენ იმის შესახებ რომ თავი შეიკავონ დიდი ხნის განმავლობაში მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისაგან. აგრეთვე საჭიროა სხეულის წონის დაკლება. აღნიშნული კატეგორიის პაციენტებმა უნდა ატარონ სპეციალური სამედიცინო დანიშნულების წინდები, რომელიც ხელს უწყობს სისხლის ცირკულაციის გაუმჯობესებას.

დეტრალექსი არ ახდენს გავლენას სატრანსპორტო საშუალების მართვის უნარზე, აგრეთვე იმ სამუშოების შესრულებაზე, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მაღალ კონცეტრაციას.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების სიმპტომები აღწერილი არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

დეტრალექსის ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან არ არის აღწერილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი.

ტაბლეტები ———————————————— 1 საღეჭი ტაბ.
მონტელუკასტ ნატრიუმი, რაც შეესაბამება
მონტელუკასტის ——————————————— 4 მგ-ს

მონტელუკასტი არის პერორალური სელექტიური მოქმედების ლეიკოტრიენული რეცეპტორების ანტაგონისტი, რომელიც სპეციფიკურად აბლოკირებს ცისტეინური ლეიკოტრიენების CysLT1 რეცეპტორებს. 
ცისტეინური ლეიკოტრიენები (LTC4, LTD4, LTE4) წარმოადგენს ანთებით მედიატორებს, რომლებიც გამოთავისუფლდებიან სხვადასხვა უჯრედებიდან, მათ შორის ეოზინოფილებიდან. ეს მნიშვნელოვანი პროასთმური მედიატორები უკავშირდებიან ცისტეინური ლეიკოტრიენების CysLT1 რეცეპტორებს სასუნთქ გზებში და იწვევენ ისეთ მოვლენებს, როგორიცაა ბრონქოკონსტრიქცია, ლორწოს ჰიპერსეკრეცია, სისხლძარღვთა განვლადობის მომატება და ეოზინოფილების აკუმულაცია. 
ალერგიული რინიტის დროს, ალერგენთან შეხებისას, როგორც ადრეული ისე გვიანი ფაზის რეაქციების განმავლობაში, ცისტეინური ლეიკოტრიენები გამოთავისუფლდებიან ცხვირის ლორწოვანი გარსიდან და იწვევენ ალერგიული რინიტის სიმპტომების განვითარებას. ცისტეინური ლეიკოტრიენების ინტრანაზალური ეფექტი ვლინდება ცხვირის ღრუს გამტარობის გაუარესებაში. მონტელუკასტის ინტრანაზალური გამოყენება შესწავლილი არ არის. კლინიკურმა კვლევებმა აჩვენა მონტელუკასტის ეფექტურობა სეზონური ალერგიული რინიტის სიმპტომატურ მკურნალობაში.
მონტელუკასტი მაღალი აფინურობით და სელექტიურობით უკავშირდება CysLT1 რეცეპტორებს (ვიდრე სხვა ფარმაკოლოგიურად მნიშვნელოვან სასუნთქი გზების რეცეპტორებს, როგორიცაა პროსტანოიდული, ქოლინერგული ან ბეტა-ადრენერგული რეცეპტორები), და ამის გამო აინჰიბირებს LTD4–ის ფიზიოლოგიურ მოქმედებას.
კლინიკური კვლევებისას მონტელუკასტის მცირე დოზა (5 მგ-მდე) აინჰიბირებს ინჰალაციური LTD4-ით გამოწვეულ ბრონქოკონსტრიქციას. პრეპარატის მიღებიდან 2 საათის შემდეგ მიიღწევა ბრონქოდილატაცია. მონტელუკასტი აინჰიბირებს ანტიგენით გამოწვეულ ადრეული და გვიანი ფაზის ბრონქოკონსტრიქციას.

მონტელუკასტი პერორალურად მიღებისას სწრაფად და თითქმის მთლიანად შეიწოვება. 2-5 წლის ასაკის ბავშვებში 4 მგ-ის უზმოზე მიღებისას საშუალო პიკური კონცენტრაცია პლაზმაში მიიღწევა 2 საათის შემდეგ.
მონტელუკასტის 99%-ზე მეტი უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მონტელუკასტის განაწილების მოცულობა შეადგენს საშუალოდ 8-11 ლიტრს.
მონტელუკასტი აქტიურად მეტაბოლიზდება. მორდილებსა და ბავშვებში მონტელუკასტის თერაპიული დოზების გამოყენებისას მისი მეტაბოლიტების პლაზმური კონცენტრაციები განსაზღვრული არ არის. 
ღვიძლის მიკროსომების გამოყენებით ჩატარებული in vitro კვლევები მიუთითებენ, რომ მონტელუკასტის მეტაბოლიზმში ციტოქრომები P450 3A4 და 2C9 მონაწილეობენ. 
ჯანმრთელ ადამიანებში მონტელუკასტის კლირენსი შეადგენს საშუალოდ 45 მლ/წთ-ს. მონტელუკასტი და მისი მეტაბოლიტები თითქმის სრულად გამოიყოფა სანაღვლე გზებით.
ახალგაზრდებში ჩატარებული ზოგიერთი კვლევისას მონტელუკასტის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2.7-5.5 სთ-ს. მონტელუკასტის ფარმაკოკინეტიკა (50მგ-მდე დოზით) თითქმის ხაზოვანია. 10 მგ მონტელუკასტის ერთჯერადად მიღებისას პრეპარატის კუმულაცია პლაზმაში შეადგენს დაახლოებით 14%-ს. 
მონტელუკასტის ერთჯერადი პერორალური დოზის ფარმაკოკინეტიკა და ბიოშეღწევადობა ასაკოვნებსა და ახალგაზრდებში ერთნაირია. მონტელუკასტის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი ასაკოვნებში რამდენადმე ხანგრძლივია. დოზის კორეგირება ასაკოვნებში საჭირო არ არის.
პაციენტებში მსუბუქი/ზომიერი ღვიძლის უკმარისობისას და ციროზისას მონტელუკასტის 10 მგ ერთჯერადი დოზის მიღებისას პლაზმური კონცენტრაციის მრუდქვეშა ფართი (AUC) 41%-ით გაზრდილია. მონტელუკასტის ელიმინაცია იყო რამდენადმე გახანგრძლივებული ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით (ნახევრადგამოყოფის საშუალო პერიოდი – 7.4 სთ). დოზის კორექცია ღვიძლის მსუბუქი-ზომიერი უკმარისობისას საჭირო არ არის. მონტელუკასტის ფარმაკოკინეტიკა, პაციენტებში ღვიძლის მძიმე უკმარისობისას ან ჰეპატიტის დროს, გამოკვლეული არ არის. ასეთ პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის.
რამდენადაც, მონტელუკასტი და მისი მეტაბოლიტები არ გამოიყოფა შარდთან ერთად, მისი ფარმაკოკინეტიკა თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში, გამოკვლეული არ არის.
2-5 წლის ასაკის ბავშვებში ფარმაკოკინეტიკის კვლევისას AUC მაჩვენებელი მონტელუკასტის 4 მგ-ის ერთჯერადად მიღებისას ისეთივეა, როგორც მოზრდილების მიერ 10 მგ-ის ერთჯერადად მიღებისას.

მონტელუკასტის 4 მგ ნაჩვენებია 2-5 წლის ასაკის ბავშვებში ბრონქული ასთმის სამკურნალოდ და პროფილაქტიკისათვის, მათ შორის:
– დღისა და ღამის სიმპტომების პრევენცია;
– ,,ასპირინული” ბრონქული ასთმის მკურნალობა;
– ფიზიკური დატვირთვით გამოწვეული ბრონქოსპაზმის პროფილაქტიკა.
მონტელუკასტის 4 მგ ნაჩვენებია 2-5 წლის ასაკის ბავშვებში სეზონური და მუდმივი ალერგიული რინიტის დღისა და ღამის სიმპტომების პრევენციისათვის.

გამოყენება პედიატრიაში
შესაბამისი კონტროლირებული კვლევებისას 6-14 წლის ასაკის ბავშვებში დამტკიცებულია მონტელუკასტის გამოყენების ეფექტურობა და უსაფრთხოება. ამ ასაკობრივ ჯგუფში ეფექტურობისა და უსაფრთხოების პროფილი მოზრდილების ანალოგიურია.
პლაცებო-კონტროლირებადმა კვლევებმა აჩვენა 4 მგ მონტელუკასტის საღეჭი ტაბლეტების გამოყენების უსაფრთხოება 2-5 წლის ასაკის ბავშვებში.
კვლევებმა დაამტკიცა 4 მგ და 5 მგ მონტელუკასტის საღეჭი ტაბლეტების გამოყენების უსაფრთხოება 2-14 წლის ასაკის ბავშვებში, როგორც ასთმის, ასევე სეზონური ალერგიული რინიტის სამკურნალოდ. 
მონტელუკასტის გამოყენების ეფექტურობა და უსაფრთხოება 24 თვემდე ასაკის ბავშვებში გამოკვლეული არ არის.
გამოყენება ხანდაზმულ ასაკში
მონტელუკასტის ეფექტურობისა და უსაფრთხოების შესაფასებლად ჩატარებულ კლინიკურ კვლევებში ასაკთან დაკავშირებული განსხვავებები არ შეინიშნა.

იმ შემთხვევაში, თუ მკურნალი ექიმის მიერ არ არის დანიშნული პრეპარატის მიღების სხვა სქემა, გამოიყენება შემდეგი დოზირების რეჟიმი:
2-5 წლის ასაკის ბავშვებში ასთმის ან სეზონური ალერგიული რინიტის დროს სადღეღამისო დოზა შეადგენს 4 მგ-ს ძილის წინ (ერთი საღეჭი ტაბლეტი). მონტელუკასტის მიღება უნდა მოხდეს ჭამამდე 1 საათით ადრე ან ჭამიდან 2 საათის შემდეგ. 
აღნიშნულ ასაკობრივ ჯგუფში დოზის კორექცია საჭირო არ არის.
ზოგადი რეკომენდაციები:
მონტელუკასტის თერაპიული ეფექტი ასთმის ძირითად სიმპტომებთან მიმართებაში ვლინდება ერთი დღის განმავლობაში. ასაკოვნებში, პაციენტებში თირკმლის ან ღვიძლის მსუბუქ-ზომიერი უკმარისობით, დოზის კორექცია საჭირო არ არის. 
ბრონქული ასთმის სამკურნალო სხვა საშუალებებთან ერთად გამოყენება
მონტელუკასტი შეიძლება დაემატოს პაციენტის მკურნალობის არსებულ სქემას.
ბრონქოდილატატორები: მონტელუკასტი უნდა დაემატოს იმ პაციენტების მკურნალობას, რომელთა მდგომარეობა ვერ კონტროლდება ბრონქოდილატატორებით მონოთერაპიისას. კლინიკური პასუხის მიღებისას (ძირითადად პირველი დოზის შემდეგ) ბრონქოდილატატორების დოზა შეიძლება შემცირდეს მინიმალურ ეფექტურ დოზამდე.
ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდები: ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობისას მონტელუკასტის დამატება უზრუნველყოფს დამატებით კლინიკურ ეფექტს. კორტიკოსტეროიდების დოზა შეიძლება შემცირდეს თანდათანობით, კონტროლის ქვეშ. ზოგიერთ პაციენტში ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდები, დოზის შემცირების შემდეგ, შეიძლება მოიხსნას. ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდების მონტელუკასტით დაუყოვნებლივ ჩანაცვლება არ შეიძლება.

გვერდითი ეფექტები ძირითადად უმნიშვნელოა და არ მოითხოვს პრეპარატის მოხსნას. 
მონტელუკასტის ეფექტურობა შესწავლილია 2-5 წლის ასაკის ბავშვებში, რომლებიც იღებდნენ პრეპარატის ერთჯერად ან მრავალჯერად დოზას. კლინიკური კვლევებით დადგინდა, რომ მონტელუკასტის 4 მგ ერთჯერადი დოზა ძილის წინ, კარგად გადაიტანება. 2-5 წლის ასაკის ბავშვების 2%-ზე მეტს მონტელუკასტის მიღებისას პლაცებოსთან შედარებით ხშირად გამოვლინდა შემდეგი გვერდითი ეფექტები: სხეულის ტემპერატურის მომატება, ხველა, ტკივილი მუცელში, დიარეა, თავის ტკივილი, სურდო, სინუსიტი, ოტიტი, გრიპი, გამონაყარი, ყურის ტკივილი, გასტროენტერიტი, ეგზემა, ჭინჭრის ციება, წითელი ქარი, პნევმონია, დერმატიტი, კონიუქტივიტი.
პოსტმარკეტინგული კვლევები: პოსტმარკეტინგული კვლევებისას შეინიშნა შემდეგი გვერდითი ეფექტები: მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები (ანაფილაქსია, ანგიონევროზული შეშუპება, ქავილი, ჭინჭრის ციება, იშვიათად – ღვიძლის ეოზინოფილური ინფილტრაცია), ანომალური სიზმრები, ძილიანობა, აგზნებადობა, მოუსვენრობა, უძილობა, გულისრევა, ღებინება, დისპეფსია, ფაღარათი, ძალიან იშვიათად – პანკრეატიტი, კრუნჩხვები, მიალგია, სისხლდენა, ჰემატომები, შეშუპება. 
გაუთვალისწინებელი ეფექტების გამოვლენისას მიმართეთ ექიმს.

პრეპარატი უკუნაჩვენებია მონტელუკასტის ან პრეპარატის შემადგენელი რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას.

ორსულობის B კატეგორია. ორსულ ქალებში საკმარისად კონტროლირებული კვლევები არ ჩატარებულა. ორსულობისას მონტელუკასტი უნდა დაინიშნოს მხოლოდ უკიდურესი აუცილებლობისას.

ზოგადი: მონტელუკასტი არ გამოიყენება ბრონქოსპაზმის კუპირებისათვის მწვავე ასთმური შეტევისას, აგრეთვე ასთმური სტატუსის სამკურნალოდ. ამ დროს რეკომენდებულია შესაბამისი პრეპარატების მიღება. მონტელუკასტით მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს დაავადების მწვავე ფაზაში. 
ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდების დოზის თანდათანობითი კონტროლირებადი შემცირების დროსაც არ უნდა მოხდეს პერორალური ან ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდების სწრაფად შეცვლა მონტელუკასტით. ფიზიკური დატვირთვის ასთმის მქონე პაციენტებმა უნდა განაგრძონ ინჰალაციური ბეტა-აგონისტების მიღება პროფილაქტიკის მიზნით, ამავე დროს მუდამ ხელთ უნდა ჰქონდეთ ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-აგონისტები შეტევის მოსახსნელად. ,,ასპირინული” ბრონქული ასთმის მქონე პაციენტებმა მონტელუკასტის მიღების დროსაც არ უნდა მიიღონ ასპირინი და სხვა აასს. მონტელუკასტი აუმჯობესებს სასუნთქი გზების ფუნქციას ,,ასპირინული” ბრონქული ასთმის მქონე პაციენტებში.
ეოზინოფილური მდგომარეობა:
იშვიათ შემთხვევებში მონტელუკასტით მკურნალობის ფონზე შეიძლება განვითარდეს სისტემური ეოზინოფილია, შეიძლება გამოვლინდეს ვასკულიტის სიმპტომები, რომლებიც სისტემური კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობის ფონზე განვითარებული Churg-Stauss – ის სინდრომის მსგავსია. ზოგადად, ეს შემთხვევები დაკავშირებულია პერორალური კორტიკოსტეროიდების დოზის შემცირებასთან. ექიმი ყურადღებით უნდა იყოს პაციენტის ეოზინოფილიის, ვასკულიტის, ფილტვების ფუნქციის დარღვევის სიმპტომების, გულზე სხვადასხვა გართულებების და ნეიროპათიის განვითარებისას. თუმცა მიზეზობრივი კავშირი მონტელუკასტის მიღებასა და აღნიშნულ მდგომარეობებს შორის აღმოჩენილი არ არის.

გავლენა მექანიზმების მართვის უნარზე
მონტელუკასტი არ მოქმედებს მექანიზმების მართვის უნარზე. თუმცა იშვიათად შეინიშნება მოთენთილობა.

სპეციფიკური ინფორმაცია, მონტელუკასტის ჰიპერდოზირების მკურნალობის შესახებ, არ არსებობს. ხანგრძლივი დროით ჩატარებული გამოკვლევებისას პაციენტებს ეძლეოდათ მონტელუკასტი 200 მგ/დღეში 22 კვირის განმავლობაში, ხოლო ხანმოკლე კვლევებისას – 900 მგ/დღეში 1 კვირის განმავლობაში. ამ დროს რაიმე კლინიკურად მნიშნელოვანი არასასურველი ეფექტი არ დაფიქსირებულა. ჰიპერდოზირების შემთხვევაში აუცილებელია პრეპარატის შეუწოველი ნაწილის გამოდევნა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, კლინიკური დაკვირვება და შემანარჩუნებელი თერაპია.
მონტელუკასტის პოსტმარკეტინგულ და კლინიკურ კვლევებში არსებობს ინფორმაცია პრეპარატის დოზის მწვავე გადაჭარბების შესახებ ბავშვებში, რომლებიც იღებდნენ მონტელუკასტს დღეში 150 მგ-დან. კლინიკური და ლაბორატორიული მონაცემები მოზრდილებსა და უფროსი ასაკის ბავშვებში შეესაბამება უსაფრთხოების პროფილს. ჭარბი დოზირების უმეტეს შემთხვევებში გვერდითი ეფექტები არ არის დაფიქსირებული. შედარებით ხშირად მოსალოდნელი გვერდითი ეფექტებია: წყურვილი, ძილიანობა, მიდრიაზი, ჰიპერკინეზიები, ტკივილი მუცლის არეში.
უცნობია, გამოიყოფა თუ არა მონტელუკასტი ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზით ან პერიტონეალური დიალიზით.

მონტელუკასტი შეიძლება გამოყენებულ იქნეს ასთმის პროფილაქტიკისა და მკურნალობისათვის სხვა პრეპარატებთან ერთად გვერდითი ეფექტების გაძლიერების გარეშე. სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან ურთიერთქმედების კვლევებში მონტელუკასტის რეკომენდებული დოზა არ ახდენს მნიშნელოვან ცვლილებებს შემდეგი პრეპარატების ფარმაკოკინეტიკაზე: თეოფილინი, პრედნიზონი, პრედნიზოლონი, ორალური კონტრაცეპტივები (ნორეთინდრონი 1 მგ/ეთილესტრადიოლი 35 მგ), ტერფენადინი, დიგოქსინი, ვარფარინი.
ფენობარბიტალთან კომბინაციაში 10 მგ მონტელუკასტის ერთჯერადი დოზის მიღებისას, პლაზმური კონცენტრაციის მრუდქვეშა ფართი (AUC) შემცირდა დაახლოებით 40%-ით. მონტელუკასტის დოზის კორექცია რეკომენდებული არ არის. 
მონტელუკასტის ციტოქრომ P450 –ის ძლიერ ინდუქტორებთან ერთად მიღებისას, როგორიცაა ფენობარბიტალი ან რიფამპინი, საჭიროა პაციენტზე დაკვირვება.
კრაზანას პრეპარატებს შეუძლიათ შეამცირონ მონტელუკასტის პლაზმური დონე.

პრეპარატი ინახება 25°C-მდე ოთახის ტემპერატურაზე.
ვარგისიანობის ვადა:
შენახვის ვადა – 2 წელი. პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის ამოწურვის შემდეგ.

პრეპარატი გაიცემა რეცეპტით (II ჯგუფი).

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატი წარმოადგენს ანგინინვაზოპრესინს, ჰიპოფიზის ბუნებრივი ჰორმონის – ვაზოპრესინის სინთეზურ ანალოგს, რომლისგანაც განსხვავებით იგი ნაკლებად მოქმედებს სისხლძარღვთა გლუვ კუნთოვან ელემენტებზე და შინაგან ორგანოებზე. იგი ხასიათდება გამოხატული ანტიდიურეზული და უმნიშვნელო პრესორული ეფექტით. დადგენილია, რომ პრეპარატით მკურნალობა ნიქტურიით შეპყრობილ პაციენტებში იწვევს მოშარდვის მიზნით ადგომის საშუალო რაოდენობის 45%-ით და ღამის საშუალო დიურეზის დაახლოებით 0.6 მლ/წთ-ში შემცირებას. აღნიშნულის გამო, მშვიდი ძილის პირველი პერიოდის ხანგრძლივობა იზრდება საშუალოდ 2 სთ-ით.

ჩვენებები

• ჰიპოფიზის ჰორმონის ვაზოპრესინის გამოყოფის შემცირებით გამოწვეული უშაქრო დიაბეტის და ღამის პირველადი ენურეზის დიაგნოსტიკა და მკურნალობა.
• დროებითი პოლიურიის და პოლიდიფსიის მკურნალობა ჰიპოფიზზე ჩტარებული ოპერაცის შემდეგ.
• ნიქტურიის სამკურნალოდ როგორ მონო, ასევე კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში.
• თირკმელების კონცენტრაციის უნარის განსაზღვრის მიზნით, როგორც დიაგნოსტიკური საშუალება.

დოზირების რეჟიმი

ვენაში შესაყვანად: ტრავმები და ქირურგიული ჩარევები ჰემოფილიის მსუბუქი და ზომიერი ფორმით შეპყრობილ პაციენტებში (ვილებრანდის დაავადება).

დოზირების რეჟიმი ინდივიდუალურია.

ინტრანაზალური გამოყენებისათვის

– მოზრდილებში დოზა შეადგენს 10-40 მკგ/დღეში, 1 ან რამოდენიმე მიღებაზე. – ბავშვებში ასაკით 3 თვიდან 12 წლამდე – 5-30 მკგ/დღეში;

კანქვეშ, კუნთებში ან ვენაში შესაყვანად დოზა მოზრდილებში შეადგენს 1-4 მკგ/დღეში, ხოლო ბავშვებში – 0.4-2 მკგ/დღეში.

გვერდითი მოვლენები

თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ნაწლავების ჭვალი, გულისრევა, არტერიული წნევის მომატება, რინიტი, ცხვირის ლორწოვანის შეშუპება, კონიუნქტივიტი, ნერწყვის გამოყოფის დარღვევა, კანზე გამონაყარი, ალგოდისმენორეა.

უკუჩვენებები

* დესმოპრესინის ან მასში შემავალი ინგრედიენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

* თანდაყოლილი ან ფსიქოგენური პოლიდიფსია, ანურია.

* სხვადასხვა ეტიოლოგიის სითხის შეკავება, პლაზმის ჰიპოოსმოლარობა;

* გულის უკმარისობა და სხვა მდგომარეობები, რომლებიც მოითხოვს დიურეზული საშუალებებით მკურნალობას.

* ინტრავენური შეყვანისათვის – არასტაბილური სტენოკარდია, ვილებრანდის დაავადების II B ტიპი.

ორსულობა და ლაქტაცია

დესპოპრესინი სიფრთხილით ინიშნება ორსულობის პერიოდში. ორსულობის დროს უშაქრო დიაბეტით შეპყრობილი პაციენტების მკურნალობისას დესმოპრესინით ერთეულ შემთხვევებში შესაძლებელია ახალშობილების განვითარების მხრივ დარღვევები.

ლაქტაციის პერიოდში დესმოპრესინი გამოიყოფა დედის რძეში რაოდენობით, რომელიც არ ახდენს გავლენა ბავშვის დიურეზზე და ჰემოსტაზზე.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ ცხვირის ლორწოვანი გარსის შეშუპების დროს გამოხატული რინიტისას, შესაძლებელია დესპოპრესინის შეწოვის დარღვევა მისი ინტრანაზალური გამოყების დროს. ასეთ შემთხვევებში რეკომენდებულია პრეპარატის სუბლინგვალური მიღება

მოცულობით გადატვირთვის პრევენციისათვის საჭიროა პაციენტების შემდეგი ჯგუფების განსაკუთრებული კონტროლი:

♦  ბავშვები და მოზარდები, ხანდაზმულები, წყლის ან მინერალური ცვლის მოშლის მქონე პირები და პაციენტები ქალასშიდა წნევის მომატების რისკით.

პრეპარატს სიფრთხილით უნიშნავენ თირკმელების ფუნქციის დარღვევით;

♦  გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებებისას სადიაგნოსტიკო საშუალების სახით. მისი განმეორებითი დოზების ვენაში შეყვანის დროს არ არის მიზანშეწონილი ფორსირებული ჰიდრატაციის ჩატარება (შიგნით ან პარენტერულად), პაციენტმა უნდა მიიღოს სითხის ის რაოდენობა, რომელიც საჭიროა წყურვილის მოსაკლავად.

♦  ბავშვებში ასაკით 1 წლამდე პრეპარატის გამოყენება მიზანშეწონილია მხოლოდ სტაციონარის პირობებში.

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები: სითხის გამოყოფის შეფერხების და ჰიპონატრიემიის განვითარების მომატებული რისკი.

მკურნალობა:

მიუხედავად იმისა, რომ ჰიპონატრიემიის მკურნალობა ინდივიდუალურია, საჭიროა საერთო რეკომენდაციების გამოყენება. ჰიპონატრიემიის მკურნალობა შესაძლებელია დესმოპრესინის გამოყენების შეწყვეტით, სითხის მიღების შეზღუდვით და აუცილებლობის შემთხვევაში სიმპტომატური მკურნალობით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

– პრეპარატები, რომლებიც გავლენას ახდენენ ანტიდიურეზული ჰორმონის სეკრეციაზე, როგორიცაა: ანტიდეპრესანტები, სეროტონინის სელექტიური ინჰიბიტორები, ქლორპრომაზინი, კარბამაზეპინი, იწვევენ ანტიდიურეზული ეფექტის გაძლიერბას და წყლის შეფერხების – ჰიპონატრიემიის რისკის გაზრდას.

– ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებთან დესმოპრესინის კომბინაცია ორგანიზმში წყლის შეკავების გამო იწვევს ჰიპონატრიემიას.

– მონაცემები დესმოპრესინის ურთიერთქმედების შესახებ ღვიძლის მეტაბოლიზმის პროცესზე მომქმედ პრეპარატებთან არ მოიპოვება.

– პრეპარატის უარყოფითი მოქმედების შესახებ ავტოტრანსპორტის მძღოლებში და იმ პირებში, რომელთა მუშაობა ტექნიკასთან მოითხოვს გაძლიერებულ ყურადღებას, მონაცემები არ მოიპოვება.

სამკურნალწამლო ფორმა:

წვეთები შიგნით მისაღებად. აღწერილობა: გამჭვირვალე, უფერო სითხე.

შემადგენლობა:

პრეპარატის 1 მლ-ის შემადგენლობაშია:

აქტიური ნივთიერება: ცეტირიზინის დიჰიდროქლორიდი 10მგ

დამხმარე ნივთიერებები: გლიცეროლი 85%, პროპილენგლიკოლი, ნატრიუმის საქარინატი, მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი, პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის აცეტატ ტრიჰიდრატი, ყინულოვანი ძმარმჟავა, გასუფთავებული წყალი.

პრეპარატის ათქ კოდი  R06AE07

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

სისტემური მოქმედების ანტიჰისტამინური პრეპარატები. პიპერაზინის წარმოებულები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა:

როლინოზი _ პერიფერიული ჰისტამინური H1-რეცეპტორების სელექციური ბლოკატორი, ჰიდროქსიზინის მეტაბოლიტი. ახდენს ანტიჰისტამინურ, ალერგიის საწინააღმდეგო მოქმედებას. ხელს უშლის ალერგიული რეაქციების განვითარებას და ამსუბუქებს მათ მიმდინარეობას. ახასიათებს ქავილის საწინააღმდეგო და ანტიექსუდაციური მოქმედება.

მოქმედებს ალერგიული რეაქციის ადრეულ სტადიაზე, ასევე ამცირებს ანთების მედიატორების მიგრაციას და თრგუნავს მედიატორების გამოთავისუფლებას, რომლებიც მონაწილეობენ ალერგიული რეაქციის მოგვიანებითი ფაზის განვითარებაში. ამცირებს კაპილარების განვლადობას, ხელს უშლის  შეშუპების განვითარებას, ხსნის გლუვი კუნთების სპაზმს. ახდენს კანისმხრივი რეაქციის

კუპირებას ჰისტამინის და სპეციფიური ალერგენების შეყვანაზე, აგრეთვე სიცივეზე (სიცივით პროვოცირებული ჭინჭრის ციების დროს). ამცირებს ჰისტამინინდუცირებულ ბრონქოკონსტრიქციას მსუბუქი მიმდინარეობის ბრონქული ასთმის დროს. 

რეკომენდებულ დოზებში გამოყენებისას პრაქტიკულად არ გააჩნია სედაციური ეფექტი და პრაქტიკულად არ ახდენს ანტისეროტონინულ და ანტიქოლინერგულ მოქმედებას.

ფარმაკოკინეტიკა

პრეპარატი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, აბსორბცია-70 %. პლაზმაში მაქსიმალურ კონცენტრაციას აღწევს 1 საათის შემდეგ. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 7-10 საათს.

მინიმალურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში არააქტიური მეტაბოლიტის წარმოქმნით და შეუცვლელი სახით გამოიყოფა ძირითადად თირკმლის საშუალებით.  

გამოყენების ჩვენებები

სეზონური და ქრონიკული ალერგიული რინიტი; პოლინოზი (თივის ცხელება);  ჭინჭრის ციება (ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციების ჩათვლით); ქავილით მიმდინარე დერმატოზები (მათ შორის, ატოპიური დერმატიტი, ნეიროდერმიტი); ალერგიული კონიუნქტივიტი; ქრონიკული ეკზემა;

ბრონქული ასთმა კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში; ანგიონევროზული (ქვინკეს) შეშუპება.

უკუჩვენებები

პრეპარატის კომპონენტების ან ჰიდროქსიზინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

6 თვემდე ასაკი; 

გვერდითი მოვლენები

პრეპარატი ჩვეულებრივ კარგად გადაიტანება. გვერდითი მოვლენები იშვიათად ვითარდება და ახასიათებს გარდამავალი ხასიათი.

საჭმლის-მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირის სიმშრალე, დისპეფსიური მოვლენები.

ცენტრალური ნერვული სისტემის (ცნს)-ის მხრივ: თავის ტკივილი, ძილიანობა, დაღლილობა, თავბრუსხვევა, აგზნება, შაკიკი.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი, ანგიონევროზული შეშუპება, ჭინჭრის ციება, ქავილი.

დოზირება და გამოყენების წესი

როლინოზი მიიღება შიგნით, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად, დიდი რაოდენობით სითხის მიყოლებით.

6 თვიდან 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება 2,5მგ. (5 წვეთი) ერთხელ დღეში.

1-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში  პრეპარატი ინიშნება 5მგ. (10 წვეთი) ერთხელ დღეში ან 2,5მგ. (5 წვეთი) 2-ჯერ დღეში. 

6 წლიდან  პრეპარატი ინიშნება დოზით 10მგ. (20 წვეთი) ერთხელ დღეში ან 5მგ. (10წვეთი) 2-ჯერ დღეში. 

ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში (თირკმლის ნორმალური ფუნქციის შემთხვევაში) არ არის საჭირო როლინოზის დოზის შემცირება. 

პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის ზომიერი ან მძიმე დარღვევით რეკომენდებულია პრეპარატის დოზის ორჯერ შემცირება.

დოზის გადაჭარბება

სიმპტომები: გვერდითი რეაქციების გამო  აქტივირებული ნახშირის მიღება, აუცილებლობის შემთხვევაში _ სიმპტომური თერაპია. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია. პერიტონეული დიალიზის ეფექტურობა არ არის დადგენილი. 

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

სამკურნალწამლო ურთიერთქმედების შესწავლისას როლინოზის მრავალჯერადი, ერთდროული გამოყენებისას ფსევდოეფედრინთან, კეტოკონაზოლთან, ერითრომიცინთან, აზიტრომიცინთან, ციმეტიდინთან, დიაზეპამთან არ გამოვლენილა ცეტირიზინის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ცვლილებები სისხლის პლაზმაში.

არ არსებობს მონაცემები ცეტირიზინის ალკოჰოლთან ურთიერთქმედების შესახებ. მიუხედავად ამისა, სპირტიანი სასმელების მიღება ცეტირიზინით მკურნალობის დროს სასურველი არაა.  

განსაკუთრებული მითითებები

პრეპარატი სიფრთხილით უნდა დაინიშნოს თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის დროს (საშუალო და მძიმე ხარისხის უკმარისობა), ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში:

როლინოზის მიღება ორსულობის დროს უნდა მოხდეს ექიმის რეკომენდაციით (B კატეგორია). ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობის დროს ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე ზემოქმედება:

როლინოზის გამოყენებისას მიზანშეწონილია თავის შეკავება ისეთი ქმედებების მიმართ,  რომლებიც მოითხოვენ გაძლიერებულ ყურადღებასა და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

გამოშვების ფორმა

წვეთები შიგნით მიღებისთვის მუქი ფერის ფლაკონში 20მლ. ფლაკონი აღჭურვილია საწვეთურით და ბავშვებისგან დამცავი სისტემის მქონე თავსახურით.

1 ფალაკონი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად – მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები

ინახება არა უმეტეს 25oC ტემპერატურის პირობებში, მშრალ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა

3 წელი წარმოების თარიღიდან. ნუ გამოიყენებთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები

III ჯგუფი (გაცემის რეჟიმი: ურეცეპტოდ).

მწარმოებელი

სამკურნალწამლო ფორმა:

წვეთები შიგნით მისაღებად. აღწერილობა: გამჭვირვალე, უფერო სითხე.

შემადგენლობა:

პრეპარატის 1 მლ-ის შემადგენლობაშია:

აქტიური ნივთიერება: ცეტირიზინის დიჰიდროქლორიდი 10მგ

დამხმარე ნივთიერებები: გლიცეროლი 85%, პროპილენგლიკოლი, ნატრიუმის საქარინატი, მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი, პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის აცეტატ ტრიჰიდრატი, ყინულოვანი ძმარმჟავა, გასუფთავებული წყალი.

პრეპარატის ათქ კოდი  R06AE07

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

სისტემური მოქმედების ანტიჰისტამინური პრეპარატები. პიპერაზინის წარმოებულები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა:

როლინოზი _ პერიფერიული ჰისტამინური H1-რეცეპტორების სელექციური ბლოკატორი, ჰიდროქსიზინის მეტაბოლიტი. ახდენს ანტიჰისტამინურ, ალერგიის საწინააღმდეგო მოქმედებას. ხელს უშლის ალერგიული რეაქციების განვითარებას და ამსუბუქებს მათ მიმდინარეობას. ახასიათებს ქავილის საწინააღმდეგო და ანტიექსუდაციური მოქმედება.

მოქმედებს ალერგიული რეაქციის ადრეულ სტადიაზე, ასევე ამცირებს ანთების მედიატორების მიგრაციას და თრგუნავს მედიატორების გამოთავისუფლებას, რომლებიც მონაწილეობენ ალერგიული რეაქციის მოგვიანებითი ფაზის განვითარებაში. ამცირებს კაპილარების განვლადობას, ხელს უშლის  შეშუპების განვითარებას, ხსნის გლუვი კუნთების სპაზმს. ახდენს კანისმხრივი რეაქციის

კუპირებას ჰისტამინის და სპეციფიური ალერგენების შეყვანაზე, აგრეთვე სიცივეზე (სიცივით პროვოცირებული ჭინჭრის ციების დროს). ამცირებს ჰისტამინინდუცირებულ ბრონქოკონსტრიქციას მსუბუქი მიმდინარეობის ბრონქული ასთმის დროს. 

რეკომენდებულ დოზებში გამოყენებისას პრაქტიკულად არ გააჩნია სედაციური ეფექტი და პრაქტიკულად არ ახდენს ანტისეროტონინულ და ანტიქოლინერგულ მოქმედებას.

ფარმაკოკინეტიკა

პრეპარატი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, აბსორბცია-70 %. პლაზმაში მაქსიმალურ კონცენტრაციას აღწევს 1 საათის შემდეგ. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 7-10 საათს.

მინიმალურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში არააქტიური მეტაბოლიტის წარმოქმნით და შეუცვლელი სახით გამოიყოფა ძირითადად თირკმლის საშუალებით.  

გამოყენების ჩვენებები

სეზონური და ქრონიკული ალერგიული რინიტი; პოლინოზი (თივის ცხელება);  ჭინჭრის ციება (ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციების ჩათვლით); ქავილით მიმდინარე დერმატოზები (მათ შორის, ატოპიური დერმატიტი, ნეიროდერმიტი); ალერგიული კონიუნქტივიტი; ქრონიკული ეკზემა;

ბრონქული ასთმა კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში; ანგიონევროზული (ქვინკეს) შეშუპება.

უკუჩვენებები

პრეპარატის კომპონენტების ან ჰიდროქსიზინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

6 თვემდე ასაკი; 

გვერდითი მოვლენები

პრეპარატი ჩვეულებრივ კარგად გადაიტანება. გვერდითი მოვლენები იშვიათად ვითარდება და ახასიათებს გარდამავალი ხასიათი.

საჭმლის-მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირის სიმშრალე, დისპეფსიური მოვლენები.

ცენტრალური ნერვული სისტემის (ცნს)-ის მხრივ: თავის ტკივილი, ძილიანობა, დაღლილობა, თავბრუსხვევა, აგზნება, შაკიკი.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი, ანგიონევროზული შეშუპება, ჭინჭრის ციება, ქავილი.

დოზირება და გამოყენების წესი

როლინოზი მიიღება შიგნით, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად, დიდი რაოდენობით სითხის მიყოლებით.

6 თვიდან 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება 2,5მგ. (5 წვეთი) ერთხელ დღეში.

1-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში  პრეპარატი ინიშნება 5მგ. (10 წვეთი) ერთხელ დღეში ან 2,5მგ. (5 წვეთი) 2-ჯერ დღეში. 

6 წლიდან  პრეპარატი ინიშნება დოზით 10მგ. (20 წვეთი) ერთხელ დღეში ან 5მგ. (10წვეთი) 2-ჯერ დღეში. 

ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში (თირკმლის ნორმალური ფუნქციის შემთხვევაში) არ არის საჭირო როლინოზის დოზის შემცირება. 

პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის ზომიერი ან მძიმე დარღვევით რეკომენდებულია პრეპარატის დოზის ორჯერ შემცირება.

დოზის გადაჭარბება

სიმპტომები: გვერდითი რეაქციების გამო  აქტივირებული ნახშირის მიღება, აუცილებლობის შემთხვევაში _ სიმპტომური თერაპია. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია. პერიტონეული დიალიზის ეფექტურობა არ არის დადგენილი. 

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

სამკურნალწამლო ურთიერთქმედების შესწავლისას როლინოზის მრავალჯერადი, ერთდროული გამოყენებისას ფსევდოეფედრინთან, კეტოკონაზოლთან, ერითრომიცინთან, აზიტრომიცინთან, ციმეტიდინთან, დიაზეპამთან არ გამოვლენილა ცეტირიზინის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ცვლილებები სისხლის პლაზმაში.

არ არსებობს მონაცემები ცეტირიზინის ალკოჰოლთან ურთიერთქმედების შესახებ. მიუხედავად ამისა, სპირტიანი სასმელების მიღება ცეტირიზინით მკურნალობის დროს სასურველი არაა.  

განსაკუთრებული მითითებები

პრეპარატი სიფრთხილით უნდა დაინიშნოს თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის დროს (საშუალო და მძიმე ხარისხის უკმარისობა), ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში:

როლინოზის მიღება ორსულობის დროს უნდა მოხდეს ექიმის რეკომენდაციით (B კატეგორია). ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობის დროს ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე ზემოქმედება:

როლინოზის გამოყენებისას მიზანშეწონილია თავის შეკავება ისეთი ქმედებების მიმართ,  რომლებიც მოითხოვენ გაძლიერებულ ყურადღებასა და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

გამოშვების ფორმა

წვეთები შიგნით მიღებისთვის მუქი ფერის ფლაკონში 20მლ. ფლაკონი აღჭურვილია საწვეთურით და ბავშვებისგან დამცავი სისტემის მქონე თავსახურით.

1 ფალაკონი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად – მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები

ინახება არა უმეტეს 25oC ტემპერატურის პირობებში, მშრალ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა

3 წელი წარმოების თარიღიდან. ნუ გამოიყენებთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები

III ჯგუფი (გაცემის რეჟიმი: ურეცეპტოდ).

მწარმოებელი

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

ტაბლეტის შემადგენლობა: 
პერილას მშრალი ექსტრაქტი (Extractum perillae siccum) – 0,3გ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა, მაგნიუმის ფუძეკარბონატი, კალციუმის სტეარატი, სახამებელი, ტალკი, საქაროზა, პოლივინილპიროლიდონი, მაგნიუმის კარბონატი, აეროსილი, ტიტანის ორჟანგი, წითელი პიგმენტი.

პერილას ანტიალერგიული მოქმედება (შერჩევითი ეფექტი მცენარეული მტვერით გამოწვეულ ალერგიულ სიმპტომებზე) განპირობებულია მასში როზმარინის მჟავას, კოფეინის მჟავას და ლუტეოლინის შემცველობით. მცენარის შემადგენლობაში შემავალი პოლისაქარიდები და პოლიფენოლები განსაზღვრავს ანტიოქსიდანტურ აქტივობას, გარდა ამისა, ქრიზოერიოლის, ლუტეოლინის და როზმარინის მჟავას არსებობით განპირობებულია ანტიპირექსული მოქმედება.

• რინიტი;
• პოლინოზები;
• ალერგიული ცემინება;

მიიღება პერორალურად.
მოზრდილებში: 1-2 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში.

არ იწვევს ძილიანობას, არ მოქმედებს მოძრაობის კოორდინაციაზე და მეხსიერებაზე, არ ახასიათებს შეჩვევა.

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატში შემავალი კომპონენტების მიმართ.

ორსულობის დროს პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული, რადგან არ არსებობს პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოების დამადასტურებელი უტყუარი კლინიკური მონაცემები.
ლაქტაციის დროს პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული, რადგან არ არსებობს პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოების დამადასტურებელი უტყუარი კლინიკური მონაცემები.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმის მართვის უნარზე:
პრეპარატი არ მოქმედებს ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.
შენახვა: ინახება 15-25oC ტეპერატურულ პირობებში, სინათლისგან დაცულ ადგილზე.

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III – გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

ტაბლეტის შემადგენლობა: 
პერილას მშრალი ექსტრაქტი (Extractum perillae siccum) – 0,3გ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა, მაგნიუმის ფუძეკარბონატი, კალციუმის სტეარატი, სახამებელი, ტალკი, საქაროზა, პოლივინილპიროლიდონი, მაგნიუმის კარბონატი, აეროსილი, ტიტანის ორჟანგი, წითელი პიგმენტი.

პერილას ანტიალერგიული მოქმედება (შერჩევითი ეფექტი მცენარეული მტვერით გამოწვეულ ალერგიულ სიმპტომებზე) განპირობებულია მასში როზმარინის მჟავას, კოფეინის მჟავას და ლუტეოლინის შემცველობით. მცენარის შემადგენლობაში შემავალი პოლისაქარიდები და პოლიფენოლები განსაზღვრავს ანტიოქსიდანტურ აქტივობას, გარდა ამისა, ქრიზოერიოლის, ლუტეოლინის და როზმარინის მჟავას არსებობით განპირობებულია ანტიპირექსული მოქმედება.

• რინიტი;
• პოლინოზები;
• ალერგიული ცემინება;

მიიღება პერორალურად.
მოზრდილებში: 1-2 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში.

არ იწვევს ძილიანობას, არ მოქმედებს მოძრაობის კოორდინაციაზე და მეხსიერებაზე, არ ახასიათებს შეჩვევა.

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატში შემავალი კომპონენტების მიმართ.

ორსულობის დროს პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული, რადგან არ არსებობს პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოების დამადასტურებელი უტყუარი კლინიკური მონაცემები.
ლაქტაციის დროს პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული, რადგან არ არსებობს პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოების დამადასტურებელი უტყუარი კლინიკური მონაცემები.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმის მართვის უნარზე:
პრეპარატი არ მოქმედებს ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.
შენახვა: ინახება 15-25oC ტეპერატურულ პირობებში, სინათლისგან დაცულ ადგილზე.

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III – გაიცემა რეცეპტის გარეშე.