მწარმოებელი: ICN Hungary, უნგრეთი
საერთაშორისო დასახელება:
CHLOROQUINE
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის ანთებითი დისტროფიული დაავადებების დროს გამოსაყენებელი საშუალებები, 4-ამინოქინოლონის წარმოებულები;
მალარიის საწინააღმდეგო პრეპარატი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

250მგ ტაბლეტი № 30

1 ტაბლეტი შეიცავს: ქლოროქინს 250მგ, დამხმარე ნივთიერებებს სიმინდის სახამებელს, კოლოიდურ სილიციუმის მჟავას, პოლიაკრილის მჟავას, მაგნიუმის სტეარატს, ტალკს, პოლივინილბუტიროლს.

აღწერილობა ბრტყელი ტაბლეტები დაქანებული კიდეებით, თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის, უსუნო.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პროტოზოების საწინააღმდეგო საშუალება, ავლენს აგრეთვე იმუნოდეპრესულ და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას. იწვევს ყველა სახის პლაზმოდიების უსქესო ერითრიციტული ფორმების დაღუპვას. მოქმედებს გამეტოციდურად Plasmodium falciparum გარდა, რომელზეც მოქმედებს ანტიგამეტოციდურად.

ფარმაკოკინეტიკა შიგნით მიღებისას ადვილად და თითქმის მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. სისხლში მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება უკვე 2-6 საათში. 55%-ით შეკავშირდება პლაზმის ალბუმინებთან. სწრაფად ვრცელდება ქსოვილებსა და ორგანოებში (ღვიძლი, თირკმლები, ელენთა, ფილტვები). იოლად გადის ჰემატო-ენცეფალურ და პლაცენტურ ბარიერებს. მეტაბოლიზდება მცირე რაოდენობით (25%-მდე), გამოიყოფა თირკმლებით (70% უცვლელი სახით) ნელნელა. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი 1-2თვე. თირკმლების უკმარისობის დროს შეიძლება მოხდეს კუმულაცია.

ჩვენებები:

მიღების წესები და დოზები:

შიგნით მალარიას პროფილაქტიკისათვის – 0.5გ პირველ კვირაში ორჯერ, შემდეგ ერთჯერ კვირის ერთიდაიგივე დღეს. მალარიას მკურნალობენ შემდეგი სქემით: პირველ დღეს ერთჯერადად 1გ და 6-8სთ. შემდეგ კიდევ 0.5გ. მეორე და მესამე დღეს 0.75გ ერთ მიღებაზე. ამებიაზის დროს თავიდან 0.5გ 3-ჯერ დღეში 7 დღის მანძილზე, კიდევ 7 დღის განმავლობაში 0.25გ 3-ჯერ დღეში, ხოლო შემდეგ 0.75გ 2-ჯერ კვირაში 2-6თვის მანძილზე.

რევმატოიდული ართრიტის სამკურნალოდ ჯერ 0.25გ 2-ჯერ დღეში 7 დღე, შემდეგ 0.25გ ყოველდღიურად 12 თვის მანძილზე. სისტემური წითელი მგლურის დროს 0.25-0.5გ ყოველდღიურად, ხოლო ფოტოდერმატოზის დროს ჯერ 0.25გ ყოველდღიურად 1 კვირა, შემდეგ 0.5-0.75 კვირაში ერთხელ.

გვერდითი მოვლენები:

კნტ-ის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, გასტრალგია.

ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილის დარღვევა. ფსიქოზი, ეპილეფსიური კრუნჩხვები.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: მიოკარდიუმის დაზიანება ცვლილებებით ელექტროკარდიოგრამაზე, არტერიული წნევის დაქვეითება.

გრძნობის ორგანოების მხრივ: ხანგრძლივი გამოყენებისას – რქოვანას შემღვრევა, ბადურას დაზიანება, მხედველობის დარღვევა და ხმაური ყურებში.

ალერგიული რეაქციები: დერმატიტი, ფოტოსენსიბილიზაცია.

სხვა: მიალგია, ლეიკოპენია, კანისა და თმის ფერის შეცვლა.

უკუჩვენება:

ზემგრძნობელობა, ღვიძლის და/ან თირკმლის უკმარისობა, ძვლოვანი ჰემოპოეზის დაქვეითება, გულის რითმის მძიმე დარღვევები, პსორიაზული ართრიტი, ნეიტროპენია პორფირინურია, ორსულობა, ლაქტაცია. სიფრთხილეა საჭირო გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზის დეფიციტის, რეტინოპათიისა და ეპილეფსიის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები:

მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია სისტემატურად ოკულისტთან გასინჯვა და სისხლის ანალიზების კონტროლი.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ღებინება, ცნობიერების მოშლა, მხედველობია დარღვევა, კრუნჩხვები, კოლაფსი, სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვა სიკვდილის განვითარებითაც კი (სუნთქვის დათრგუნვიდან 2 საათში). მკურნალობა: ღებინების გამოწვევა, კუჭის ამორეცხვა, გააქტიურებული ნახშირის მიღება ქლოროქინის დოზაზე ხუთჯერ მეტი რაოდენობით, პერიტონეული დიალიზი, პლაზმაფარეზი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ფენილბუტაზონთან, ოქროს პრეპარატებთან, პენიცილამინთან, ციტოსტატიკებთან, ლევამიზოლთან ერთდროულად გამოყენებისას იზრდება ძვლის ტვინის აპლაზიისა და კანის დაზიანების საფრთხე.

ანტაციდები არღვევენ აბსორბციას, ციმეტიდინი ზრდის პრეპარატის კონცენტრაციას სისხლში. მალარიას საწინააღმდეგო სხვა წამლებთან კომბინაციაში გამოყენებას შეიძლება მოჰყვეს ანტაგონისტური ეფექტი.

გლიკოკორტიკოსტერიდებთან ერთად გამოყენება ადიდებს მიოპათიისა და კარდიომიოპათიის განვითარების რისკს, მონოამინოოქსიდაზის ინჰიბიტორებთან ერთად ხმარება ზრდის ნეიროტოქსიურობის საფრთხეს, ეთანოლთან - ჰეპატოტოქსიურობას, ხოლო საგულე გლიკოზიდებთან - აძლიერებს გლიკოზიდურ ინტოქსიკაციას

შენახვის პირობები და ვადები:

სია B. ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას, 25ºC ტემპერატურამდე. შენახვის ვადა 5 წელი. არ გამოიყენოთ შენახვის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი:

რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

ნისტატინი, ნეომიცინის სულფატი, გრამიციდინი და ტრიამცინოლინის აცეტონიდი.

მწარმოებელი: Pharmacare Int.Co./Pharmacare PLC Palestine

შემადგენლობა:

1 გ კრემი შეიცავს:

ნისტატინი ........................................ 10000 მე,

ნეომიცინის სულფატი ........................ 2,5მგ,

გრამიციდინი ...................................  0,25მგ,

ტრიამცინოლონის აცეტონიდი ..........   1,0მგ.

გამოყენების ჩვენებები:

ზედაპირული დერმატოზი, კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობისადმი მომატებული მგრძნობელობა, მეორადი ინფექციები ბაქტერიებით და სოკოებით. დეკომბს ახასიათებს ანტიმიკრობული, სოკოს საწინააღმდეგო და ადგილობრივი ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის აქტიური ინგრედიენტის მიმართ, კანის ვირუსული დაზიანება, როზაცეა, დამწვრობა, კანის დაწყლულება, ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

სიფრთხილე:

არ შეიძლება კრემის მოხვედრა თვალში, არ გამოიყენება ბავშვებში დამწოლი ნახვევის ქვეშ, პაციენტებში თირკმლის პათოლოგიით, ან ანამნეზში მონაცემები ქალა-ტვინის მე-IX წყვილი ნერვის დაზიანების შესახებ.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:

მონაცემები არ მოიპოვება.

გვერდითი მოვლენები:

შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები, კანზე გამონაყარი, პრეპარატით მკურნალობის დროს დისკომფორტის აღმოცენების შემთხვევაში შეატყობინეთ მკურნალ ექიმს.

დოზირება:

კრემი დაიტანება კანის დაზიანებულ უბნებში 2-4–ჯერ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა 14 დღე. არ არის რეკომენდებული ექიმის მიერ დანიშნული დოზირების დარღვევა.

პრეპარატი მიიღება ექიმის მიერ დანიშნულ დროს და გარკვეული ინტერვალებით. თუ დაგავიწყდათ პრეპარატის მიღება დანიშნულ დროს გამოიყენეთ იგი გახსენებისთანავე. სიმპტომების შემცირების შემდეგაც არ შეიძლება ექიმთან კონსულტაციის გარეშე მკურნალობის შეწყვეტა თვითნებურად.

სიფრთხილე:

პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. თუ თქვენ შემთხვევით გამოიყენეთ პრეპარატის ჭარბი დოზა ან ბავშვმა შემთხვევით გადაყლაპა იგი, აუცილებლად მიმართეთ სასწრაფო დახმარებას და თან იქონიეთ პრეპარატის შეფუთვა. არ გამოიწვიოთ პირღებინება დამოუკიდებლად ექიმთან კონსულტაციის გარეშე. პრეპარატი არ გამოიყენოთ სიბნელეში. შეამოწმეთ ეტიკეტზე წარწერა და დოზა პრეპარატის ყოველი გამოყენების წინ.

შენახვის ვადა: 2 წელი

შენახვის წესები:

ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას არა უმეტეს 25°C-ის. ინახება ბავშვებისგან მიუწვდომელ ადგილას. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

გაიცემა რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება: DEQUALINUM CHLORIDE: DIBUCAINE

მწარმოებელი: MEPHA-PHARMA,შვეიცარია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიბაქტერიული და ანტიფუნგინალური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საწუწნი ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 და 100 ც.

1 ტაბ.

დექვალინის ქლორიდი ....................     0.25 მგ

დიბუკაინის ჰიბროქლორიდი ...........      0.03 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

სორბიტოლი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, სილიციუმი ორჟანგის კოლოიდური ხსნარი, პიტნის ექსტრაქტი, პიტნის ზეთი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

დეკვალინის ქლორიდი ხასიათდება სწრაფი მოქმედებით იმ მიკროორგანიზმებზე, რომლებიც იწვევენ პირის ღრუსა და ხახის შერეულ ინფექციებს. მას გააჩნია მოქმედების ფართო სპექტრი, იგი ეფექტურია, როგორც გრამდადებითი, ასევე გრამუარყოფითი ბაქტერიების, კოკების, სოკოების, სპიროქეტების, აგრეთვე ანტიბიოტიკების მიმართ მდგრადი ზოგიერთი შტამების მიმართ.

დიბუკაინის ჰიდროქლორიდს ახასიათებს სუსტად გამოხატული ადგილობრივი საანესთეზიო ეფექტი. იგი ასუსტებს პირის ღრუსა და ხახის ინფექციების დროს ტკივილით გამოწვეულ შეგრძნებას.

მიკროორგანიზმები დეკვალინის მიმართ მდგრადობით არ ხასიათდებიან, რის გამოც პრეპარატი ინარჩუნებს თერაპიულ ეფექტურობას მისი განმეორებითი გამოყენებისას.

დეკატილენი არ იწვევს ლორწოვანი გარსის ადგილობრივ გაღიზიანებას და ალერგიულ რეაქციებს, რაც ხელს უწყობს მკურნალობის პროცესს.

ვინაიდან აქტიური ნივთიერების შეწოვა თითქმის არ ხდება, მოსალოდნელ გართულებებს შინაგანი ორგანოების, სისხლმბადი სისტემის ან ცნს მხრივ ადგილი არა აქვს. პრეპარატს აგრეთვე არ ახასიათებს ტერატოგენული მოქმედება.

დეკვალინის ქლორიდი არ მოქმედებს ნაწლავების მიკროფლორაზე.

ჩვენებები:

ტკივილით მიმდინარე პირის ღრუსა და ხახის ინფექციები: კატარული ანგინა, ლაკუნური და წყლულოვანი ანგინა, კატარული ფარინგიტი, ლარინგიტი, გინგივიტი, წყლულოვანი და აფტოზური სომატიტი, პირ-ხახის კანდიდამიკოზი, ტონზილექტომის შემდგომი მდგომარეობა, კბილის ექსტრაქცია, პირ-ხახის ინფექციური-ანთებითი დაავადებების პროფილაქტიკა.

მიღების წესები და დოზირება:

მოზრდილებსა და ბავშვებს ენიშნებათ 1 საწუწნი ტაბლეტი ყოველ 2 სთ-ში, ხოლო ანთების სიმპტომების შესუსტების შემთხვევაში - ყოველ 4 სთ-ში.

დეკატილენი შეიძლება დაინიშნოს დიაბეტის დროს.

გვერდითი მოვლენები

არ ახასაიათებს.

უკუჩვენებები:

არ არის დადგენილი.

შენახვის პირორბები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ და გრილ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

LEVAMISOLE

მწარმოებელი: GEDEON RICHTER ,უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ლევამიზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰელმინთოზური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 2 ც.

1 ტაბ.

ლევამიზოლი .................           50 მგ

ტაბლეტები: შეფუთვაში 1 ც.

1 ტაბ.

ლევამიზოლი ..................           150 მგ

ვრცლად ლევამიზოლი

საერთაშორისო დასახელება:

Demoxytocinum

ქიმიური სახელწოდება: (1-6) β-მერკაპტოპროპიონილ- L-თიროზილ- L -იზოლეიცილ- L -გლუტამინილ- L -ასპარაგინილ- L -ცისტეინილ-პროპილ- L -ლეიცინილ-გლიცინის ციკლური დისულფიდის ამიდი.

მწარმოებელი: ს.ს. «გრინდექსი» ლატვია, რიგა.

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თავისებურებები:

თეთრი ფერის მრგვალი ბრტყელ-ცილინდრული ტაბლეტები ფასეტებით და ღარით.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტი.

1 ტაბლეტი შეიცავს 50 მე დემოქსიტოცინს.

დამხმარე ნივთიერებები: საქაროზა, ლაქტოზა, კარტოფილის სახამებელი, კალციუმის სტეარატი, მეთილცელულოზა.

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

უტეროტონული (საშვილოსნოს მატონიზირებელი) და ლაქტოგენური საშუალება.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

დეზამინოოქსიტოცინი ქიმიური სტრუქტურით ახლოს დგას ოქსიტოცინთან და გააჩნია ანალოგიური ფარმაკოლოგიური თვისებები. იგი ახდენს ამგზნებ მოქმედებას საშვილოსნოს გლუვ მუსკულატურაზე, კუმშავს სარძევე ჯირკვლების მიოეპითელიურ უჯრედებს, აძლიერებს რძის გამოყოფას. დეზამინოოქსიტოცინს გააჩნია ოქსიტოცინთან შედარებით უფრო ძლიერი და ხანგრძლივი მოქმედება, რადგანაც პრეპარატი მდგრადია ფერმენტული ინაქტივაციის მიმართ (ოქსიტოცინაზების მიმართ).

დეზამინოოქსიტოცინს არ გააჩნია ვაზოპრესორული და ანტიდიურეზული მოქმედება, რაც მისი გამოყენების საშუალებას იძლევა ჰიპერტენზიის მქონე ქალებში, გვიანი ტოქსიკოზის მქონე ორსულებსა და თირკმლების დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში.

ჩვენება:

სამშობიარო მოქმედების აღძვრისა და გაძლიერებისათვის სამშობიარო ძალების პირველადი და მეორადი სისუსტის დროს.

საშვილოსნოს ინვოლუციის დასაჩქარებლად და ლაქტაციის სტიმულირებისათვის მშობიარობის შემდგომ პერიოდში.

გამოყენების ხერხი და დოზები:

ტაბლეტს იყენებენ ტრანსბუკალურად, იდებენ მონაცვლეობით მარჯვენა და მარცხენა მხარეს ლოყის ქვეშ და აჩერებენ პირის ღრუში მისი სრულ გახსნასა და შეწოვამდე. საშვილოსნოს შეკუმშვის აღძვრისა და სტიმულირებისათვის ჩვეულებრივ, იყენებენ 50 მე (1 ტაბლეტს) ყოველ 30 წუთში ერთხელ; პრეპარატის აუცილებელ დოზას ინდივიდუალურად განსაზღვრავენ.

მაქსიმალური დოზა ჩვეულებრივ, შეადგენს 500 მე-ს (10 ტაბლეტს), იშვიათ შემთხვევებში – 900 მე-სა და მეტს. რეგულარული, ძლიერი ჭინთვების გამოვლენისას დეზამინოოქსიტოცინის ერთჯერად დოზებს ორჯერ ამცირებენ (აძლევენ 1/2 ტაბლეტს) ან ზრდიან შუალედს მიღებებს შორის (ერთ საათამდე). ეფექტის არქონის შემთხვევაში პრეპარატი შეიძლება განმეორებით გამოვიყენოთ 24 საათის შემდეგ.

ლაქტაციის სტიმულირებისათვის დეზამინოოქსიტოცინს უნიშნავენ მშობიარობის შემდგომი პერიოდის მე-2 მე-6 დღეზე 25-50 მე დოზით (1/2 – 1 ტაბლეტი) ბავშვის კვებამდე 5 წთ-ით ადრე 2-4 ჯერ დღე-ღამეში.

გვერდითი მოქმედება:

პრეპარატის დიდმა დოზებმა შეიძლება გამოიწვიოს საშვილოსნოს ზომაზე ძლიერი სტიმულაცია, რამაც შეიძლება, თავის მხრივ, გამოიწვიოს საშვილოსნოს გასკდომა, ნაყოფის ასფიქსია და სიკვდილიც კი.

იშვიათ შემთხვევებში შესაძლებელია გულისრევა, ღებინება, პერიფერიული სისხლძარღვების შევიწროება და არტერიული წნევის მომატება, ტაქიკარდია.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა (ალერგია) პრეპარატის მიმართ. მენჯისა და ნაყოფის ზომების შეუსაბამობა. ნაყოფის მდებარეობის ანომალიები. ოპერაციის შემდგომი ნაწიბურების არსებობა საშვილოსნოზე (მათ შორის, საკეისრო კვეთის შედეგად). ნაყოფის საშვილოსნოსშიდა ჰიპოქსია. პლაცენტის ნაადრევი მოცილება.

ჭარბი დოზირება:

არ მოიპოვება მონაცემები ინტოქსიკაციის შესახებ.

გამოყენების თავისებურებები:

აუცილებელია მშობიარის პრეპარატზე ინდივიდუალური რეაქციის გათვალისწინება.

დეზამინოოქსიტოცინთან ერთად არ შეიძლება სხვა ანალოგიური მოქმედების პრეპარატების (ოქსიტოცინური საშუალებების) გამოყენება.

დეზამინოოქსიტოცინის ერთი ტაბლეტი  შეიცავს 233,12 მგ საქაროზას და 132, 24 მგ ლაქტოზას.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება:

β-ადრენომიმეტურმა საშუალებებმა შეიძლება შეასუსტონ დეზამინოოქსიტოცინის მასტიმულირებელი გავლენა საშვილოსნოზე.

შენახვის პირობები:

შეინახეთ მშრალ, ბნელ ადგილზე არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე.

შეინახეთ პრეპარატი ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას!

ვარგისიანობის ვადა:

დაიცავით შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადა.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

გაიცემა რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

BISMUTHATE, TRIPOTASSIUM DICITRATO

მწარმოებელი: ASTELLAS, ნიდერლანდები

მოქმედი ნივთიერება: ბისმუტის კოლოიდური დეციტრატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების სამკურნალო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 56 და 112 ც.

1 ტაბ.

ბისმუტის კოლოიდური დეციტრატი  ..........   120 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში მოხვედრის შემდეგ, მჟავე გარემოში, წყლულისა და ეროზიის ზედაპირზე წარმოქმნის დამცავ აპკს, რომელიც ხელს უწყოს ნაწიბურების წარმოქნას. დე-ნოლი აქტიურია მიკროორგანიზმის Helicobacter pylori-ს მიმართ, რომელთანაც დაკავშირებულია წყლულოვანი დაავადების რეციდივი და ქრონიკული გასტრიტი. აღნიშნული მიკროორგანიზმის განადგურება იწვევს გასტრიტის მორფოლოგიური სურათის გაუმჯობესებას, რაც განაპირობებს მკურნალობის შემდეგ წყლულოვანი დაავადების ხანგრძლივ რემისიას.

ფარმაკოკინეტიკა:

ბისმუტის სუბციტრატი არ განიცდის აბსორბციას, მაგრამ მკურნალობის პერიოდში ბისმუტის მინიმალური რაოდენობა გამოეყოფა კოლოიდს და შეიწოვება. იგი ექსკრეციას განიცდის შარდთან ერთად.

მკურნალობის დასრულების შემდეგ ბისმუტის კონცენტრაცია სისხლში სწრაფად მცირდება; პრეპარატის დიდი ნაწილი გამოიყოფა ფეკალიებით.

ჩვენებები:

• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება;
• წყლულოვანი დაავადებით შეპყრობილ პაციენტებში გასტროდუოდენიტის გამწვავება.

მიღების წესები და დოზირება:

პრეპარატი ინიშნება 3-ჯერ დღეში 1 ტაბლეტის ოდენობით 30 წთ-ით ადრე საკვების მიღებამდე და ძილის წინ.

ტაბლეტი მიიღება 1-2 ყლუპი წყლის მიყოლებით (და არა რძის).

დე-ნოლით მკურნალობა მიმდინარეობს 4-6 კვირის განმავლობაში.

აუცილებლობის შემთხვევაში დე-ნოლით მკურნალობა შესაძლებელია გახანგრძლივდეს 8 კვირამდე.

ამის შემდეგ საჭიროა 8 კვირიანი შესვენება, რომლის დროსაც ბისმუტის შემცველი სხვა სამკურნალო საშუალებების გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტს აღმოაჩნდა ბაქტერია Helicobacter pylori, მაშინ მიზანშეწონილია დე-ნოლთან ერთად ტრიქოპოლის (ტინიდაზოლი) ერთდროული გამოყენება 4-ჯერ დღეში 0.25გ 10 დღის განმავლობაში და/ან 0.25 გ ამოქსიცილინის მიღება 4-ჯერ დღეში 10 დღის განმავლობაში.

Helicobacter pylori-ით გამოწვეული დაავადებების რემისიის მიზნით, ასევე ლორწოვანი გარსის სანაციისათვის მიზანშეწონილია 1 წლის განმავლობაში 3-4-2 კვირიანი შესაბამისი ანტიბაქტერიული მკურნალობის კურსის ჩატარება (დე-ნოლი+ამოქსიცილინი ან დე-ნოლი+ტრიქოპოლი, ან დე-ნოლი+ფურაზოლიდონი).

უკუჩვენებები:

*თირკმელების მძიმე ფორმის უკმარისობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული. დე-ნოლით მკურნალობისას წინააღმდეგნაჩვენებია ბისმუტის შემცველი სხვა პრეპარატების (ვიკალინი, ვიკაირი, როტერი) გამოყენება.

განსაკუთრებული მითითებები:

დე-ნოლისა და ანტაციდური საშუალებების ერთდროული გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

დე-ნოლის მიღებამდე ან მიღების შემდეგ ნახევარი საათით ადრე არ არის მიზანშეწონილი რძის გამოყენება.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

იგი წარმოადგენს სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალებას, რომელიც მიეკუთვნება ანტრაციკლინის ჯგუფის ანტიბიოტიკებს. პრეპარატის ციტოტოქსიკური მოქმედება განპირობებულია მისი თვისებით გამოიწვიოს დნმ-ის, რნმ-ის და ცილების სინთეზის ინჰიბირება.

ფარმაკოკინეტიკა

პრეპარატი არ გაივლის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს და მეტაბოლიზდება ღვიძლში აქტიური მეტაბოლიტის - რუბიდანოლის წარმოქმნით. ინტრავენურად შეყვანისას ის ნაწილდება ორგანიზმში, განსაკუთრებით თირკმელებში, ღვიძლში და გულში.

ჩვენებები

• მწვავე ლეიკოზი;
• მწვავე ლიმფოციტური ლეიკემია;
• მწვავე მიელოგენური ლეიკემია;
• ლიმფოგრანულემატოზი, საშვილოსნოს ქორიონეპითელომა, ნეირობლასტომია.

დოზირების რეჟიმი

პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ ინტრავენურად, ვინაიდან იგი აღიზიანებს კანს კუნთებში ან კანქვეშ შეყვანისას. დოზირება ინდივიდუალურია, სადღეღამისო დოზა მოზრდილებისათვის შეადგენს 40-60 მგ/კვ.მ. იგი ინიშნება 3-5 დღის განმავლობაში, ყოველ 3-4 კვირაში ერთხელ. კურსობრივი დოზა შეადგენს 600 მგ/კვ.მ.

10-15 მლ რეკონსტრუირებული ხსნარი 3-5 წუთის განმავლობაში შეჰყავთ ინტრავენურად. ექსტრავაზაცია თავიდან უნდა იქნას აცილებული.

გვერდითი მოვლენები

ანემია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, გულისრევა, პირღებინება, დიარეა, სტომატიტი, გულის უკმარისობა, არითმია, იშვიათად - მიოკარდიტი, პერიკარდიტი, ამენორეა, აზოოსპერმია, ალოპეცია, ალერგიული რეაქციები, თავის ტკივილი, ტკივილი შეყვანის ადგილას, ქსოვილის ნეკროზი (პრეპარატის შეყვანის ტექნიკური მხარის დარღვევისას).

უკუჩვენებები

* ლეიკოპენია (ლეიკოციტების რიცხვი 4000/კუბ.მმ ნაკლები), თრომბოციტოპენია (თრომბოციტების რიცხვი 120000/კუბ.მმ);

* გულის ქრონიკული უკმარისობა დეკომპენსაციის ფაზაში;

* ღვიძლის და/ან თირკმლების გამოხატული უკმარისობა;

* კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადაბის გამწვავება;

* ორსულობა, მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატისადმი.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ პრეპარატს სიფრთხილით უნიშნავენ ღვიძლის ან თირკმელების დარღვევისას (საჭიროა პრეპარატის დოზის შემცირება). მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია ღვიძლის, თირკმელების, გულის ფუნქციის, პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი.

♦ კარდიოტოქსიკური გამოვლენის სიხშირე მატულობს, თუ კურსობრივი დოზა სჭარბობს 400-500 მგ/კვ.მ მოზრდილებში და 300 მგ/კვმ ბავშვებში 2 წლის ასაკის ზევით.

♦ გულის უკმარისობის ნიშნები შეიძლება განვითარდეს დაუნორუბუცინით მკურნალობის დამთავრებიდან რამოდენიმე თვის ან წლის შემდეგ (განსაკუთრებით ბავშვებში).

♦ მკურნალობის დასაწყისში შესაძლებელია შარდის წითლად შეფერვა.

ორსულობა და ლაქტაცია

პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობის დროს. ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- პრეპარატის კომბინირება შეიძლება ციკლოფოსფამიდთან, მეტოტრექსატთან, ვინკრისტინთან, პრედნიზოლონთან;

- დაუნორუბიცინის კომბინაციამ იმ პრეპარატებთან, რომელთაც გააჩნიათ მიელოტოქსიკური მოქმედება, შეიძლება გამოიწვიოს ტოქსიკური ეფექტის გაზრდა.

- ციკლოფოსფამიდის ან დოქსირუბიცინთან კომბინირებისას იზრდება პრეპარატით გამოწვეული კარდიოტოქსიკურობა.

- დაუნორუბიცინის მეტოტრექსატთან კომბინირებისას იზრდება მისი ჰეპატოტოქსიკურობა.

საერთაშორისო დასახელება:

SILYMARIN

მწარმოებელი: DARNITSA, უკრაინა

მოქმედი ნივთიერება: სილიმარინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰეპატოპროტექტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.

1 ტაბ.

სილიმარინი  ............0.035 გ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია სილიმარინის (ფლავანოიდური შენაერთების ჯგუფი) ანტიოქსიდანტური აქტივობით, რაც იწვევს ლიპიდების ზეჟანგვითი დაჟანგვის დათრგუნვას, ცილის სინთეზის სტიმულაციას, ფოსფოლიპიდების ცვლის ნორმალიზაციას და ჰეპატოციტების მემბრანების სტაბილიზაციას.

ჩვენებები:

• მწვავე და ქრონიკული ჰეპატიტები;
• ინფექციური და ტოქსიკური ჰეპატიტების შემდგომი მდგომარეობა;
• ღვიძლის ცხიმოვანი ინფილტრაცია და დისტროფია, ციროზი.

იყენებენ აგრეთვე პროფილაქტიკის მიზნით ღვიძლის ინტოქსიკაციების და ქიმიური დაზიანებების დროს (ალკოჰოლური, მედიკამენტური).

მიღების წესები და დოზირება:

პრეპარატი ენიშნებათ პერორალურად 1-2 ტაბ. (0.035-0.079 გ სილიმარინი) ჭამის შემდეგ მცირე რაოდენობის სითხესთან ერთად 3-ჯერ დღეში.

მკურნალობის კურსი შეადგენს არა უმცირეს 3 თვეს.

პროფილაქტიკის მიზნით პრეპარატი ენიშნებათ 2-3 ტაბ. (0.070-0.105 გ სილიმარინი) დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

ზოგიერთ შემთხვევებში ფაღარათი.

უკუჩვენებები:

არ არის დადგენილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახისს ტემპერატურაზე სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

CEFOPERAZONE

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ცეფოპერაზონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

III თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სტერილური ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში 1 გ

1 ფლ.

ცეფოპერაზონი ........... ...........        1 გ

(ცეფოპერაზონის ექვივალენტური)

ვრცლად დარდუმი

საერთაშორისო დასახელება:

CEFOPERAZONE

მწარმოებელი: LISAPHARMA

მოქმედი ნივთიერება: ცეფოპერაზონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

III თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სტერილური ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში 0.5გ.და 1 გ.

1 ფლ.

ცეფოპერაზონი ...................          0.5 გ

ცეფოპერაზონი  ..............................1გ.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დარდუმი  წარმოადგენს ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკს პარენტერული გამოყენებისთვის. პრეპარატის ბაქტერიციდული მოქმედება განპირობებულია მიკროორგანიზმის უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებით აქტიური გამრავლების ფაზაში.

დარდუმი ხასიათდება ანტიმიკრობული მოქმედების ფართო სპექტრით. იგი აქტიურია შემდეგი ბაქტერიების მიმართ:

გრამდადებითი მიკროორგანიზმები:  Staphylococcus aureus (პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი და არამაპროდუცირებელი შტამები), Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneoumoniae, Streptococcus pyogenes (A ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი), Streptococcus agalactiae (B ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი), Enterococcus (Streptococcus faecalis, S. faecium და S. durans); გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები: Escherichia coli, Klebsiella spp. (მათ შორის K. pneumoniae), Enterobacter spp., Citrobacter spp., Haemophilus influenzae, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Morganella morganii, Providencia stuartii, Providencia rettgeri, Serratia marcescens, Salmonella spp., Shigella spp., Pseudomonas aeruginosa და სხვა Pseudomonas spp., Acinetobacter calcoaceticus-ის ზოგიერთი შტამი, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Bordetella pertussis, Yersinia enterocolotica;
ანაერობები: გრამდადებითი კოკები (Peptococcus და Peptostreptococcus-ის  ჩათვლით), Clostridium spp., Bacteroides fragilis, სხვა Bacteroides spp., Fusobacterium spp.

ფარმაკოკინეტიკა:

მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მიიღწევა 1 გ ცეფოპერაზონის კუნთში ერთჯერადი შეყვანიდან 1 სთ-ის შემდეგ (65 მკგ/მლ) და ინტრავენური შეყვანიდან 15 წთ-ის შემდეგ (153 მკგ/მლ). პრეპარტის 82-93% უკავშირდება პლაზმის ცილებს და კარგად აღწევს ყველა ორგანოსა და ქსოვილში. შეყვანიდან 12 სთ-ის განმავლობაში ცეფოპერაზონი თერაპიული კონცენტრაციით აღინიშნება პერიტონეალურ, ასციტურ, ამნიონურ და თავ-ზურგ-ტვინის სითხეში (ტვინის გარსების ანთების დროს), შარდში, ღვიძლის ქსოვილში, ნაღველში, ნაღვლის ბუშტის კედელში, ფილტვის ქსოვილში, ნახველში, ნუშისებრ ჯირკვლებსა და ცხვირის დანამატი წიაღების ლორწოვან გარსში, საშვილოსნოში, ფალოპის მილებში, სათესლე ჯირკვლებში, თირკმელებში, შარდსაწვეთებში, წინამდებარე ჯირკვალში, ძვლოვან ქსოვილსა და ჭიპლარის სისხლში.

ცეფოპერაზონის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 2 სთ-ს. პრეპარატი გამოიყოფა ორგანიზმიდან ნაღველთან (70-80%) და შარდთან (2-30%) ერთად. ცეფოპერაზონის მაქსიმალური კონცენტრაცია ნაღველში აღინიშნება პრეპარატის შეყვანიდან 1-3 სთ-ის შემდეგ და ამ დროისათვის 100-ჯერ აღემატება მის კონცენტრაციას სისხლის შარტში. ღვიძლში მეტაბოლიზდება პრეპარატის 1%-ზე ნაკლები. ცეფოპერაზონი არ არღვევს კავშირს ბილირუბინსა და პლაზმის ცილებს შორის.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება, ამავე დროს იზრდება მისი შარდთან ერთად ექსკრეცია.

ერთდროულად თირკმლისა და ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია ცეფოპერაზონის დაგროვება სისხლის შრატში.

ჩვენებები:

პრეპარატი გამოიყენება მის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული სხვადასხვა ლოკალიზაციის ჰოსპიტალური და არაჰოსპიტალური ინფექციურ-ანთებითი დაავადების სამკურნალოდ:

• ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მძიმედ მიმდინარე პნევმონიის, ფილტვის აბსცესისა და პლევრის ემპიემის ჩათვლით;
• ზედა და ქვედა საშარდე გზების ინფექციები;
• ინტრააბდომინალური ინფექციები, მათ შორის ქოლეცისტიტი, ქოლანგიტი, ღვიძლის აბსცესი, პერიტონიტი;
• სეპტიცემია;
• მენინგიტი;
• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები;
• ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
• მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, მათ შორის ენდომეტრიტი, გონორეა და სასქესო გზების სხვა ინფექციები;
• ნეიტროპენიისა და იმუნოდეფიციტის ფონზე განვითარებული ინფექციები;
• თორაკო-აბდომინალური, გინეკოლოგიური და ორთოპედიული ოპერაციების ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკა.

მიღების წესები და დოზირება:

დარდუმი შეყავთ ინტრამუსკულარულად და ინტრავენურად.

მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში დარდუმი საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 2-4 გ-ს, რომელიც იყოფა ორ თანაბარ ნაწილად და ინიშნება 11 სთ-ში ერთხელ. მძიმე შემთხვევებში სადღეღამისო დოზას ზრდიან 12 გ-მდე (თანაბარი ოდენობით 8 სთ-იანი ინტერვალით).

გაურთულებელი გონოკოკური ურეთირტის დროს ინიშნება 500 მგ დარდუმი კუნთში ერთჯერადად.

Streptococcus pyrogenes  მიერ გამოწვეული ინფექციის დროს მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს არანაკლებ 10 დღეს.

ოპერაციის შემდგომი გართულებების თავიდან ასაცილებლად ვენაში შეყავთ პრეპარატის 1 გ ან 2 გ ოპერაციამდე 30-90 წთ-ით ადრე. დოზის განმეორება შესაძლებელია ყოველ 12 სთ-ში, მაგრამ უმრავლეს შემთხვევაში არა უმეტეს 24 სთ-ის განმავლობაში. ინფიცირების მაღალი რისკის მქონე ოპერაციების დროს (მაგ. კოლორექტალური მიდამოს ოპერაცია) ან თუ უკვე არსებულ ინფექციას შეუძლია პაციენტს მიაყენოს განსაკუთრებული ზიანი (ღია გულზე ოპერაციისას, სახსრების პროთეზირებისას), პროფილაქტიკის მიზნით პრეპარატის გამოყენება შეიძლება გაგრძელდეს 72 სთ-ის განმავლობაში.

პაციენტბში, რომელთაც თირკმლის ფუნქცია აქვთ  დარღვეული საშუალო სადღეღამისო დოზა (2-4 გ) შეუცვლელი რჩება. მძიმე ფორმის თირკმლის უკმარისობის დროს (კრეტანინის კლირენსი

ახალშობილებსა და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში ინიშნება 50-200 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღე-ღამეში 2 ინექცია 12 სთ-იანი ინტერვალით). მძიმე შემთხვევებში ბავშვებში სადღეღამისო დოზას ზრდიან 200-300 მგ/კგ სხეულის მასაზე (თანაბარი ოდენობით 6-8 სთ-იანი ინტერვალით).

ინტრავენური შეყვანა:

ინტრავენური შეყვანისთვის რეკომენდებულია ცეფოპერაზონის 2-50 მგ/კლ კონცენტრაციით გამოყენება. საინფუზიო ხსნარი მზადდება ორ ეტაპად. პირველადად დარდუმი 1 გ იხსნება 5 მლ შესაბამის გამხსნელში, რისთვისაც გამოიყენება შემდეგი გამხსნელები: 5%-იანი ან 10%-იანი გლუკოზის ხსნარი, 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი, 5%-იანი გლუკოზისა და 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი, 5%-იანი გლუკოზისა და 0.2%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი, სტერილური საინექციო წყალი. ფხვნილის სრული გახსნისათვის ფლაკონს კარგად ანჯღრევენ ხსნარის სრულ გამჭვირვალობამდე.

ინტრავენური ინფუზიისათვის წინასწარ მომზადებულ ხსნსარს ემატება შემდეგი საინფუზიო ხსნარებიდან ერთ-ერთი: 5%-იანი ან 10%-იანი გლუკოზის ხსნარი, 5%-იანი გლუკოზისა და რინგერის ლაქტატის ხსნარი, რინგერის ლაქტატის ხსნარი, 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი, 5%-იანი გლუკოზისა და 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიის ხსნარი. სრული განზავების შემდეგ მიღებული ხსნარი შეჰყავთ წვეთოვნად 15-60 წთ-ის განმავლობაში.

ინტრავენური ინექციის შემთხვევაში მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა მოზრდილებში არ უნდა აღემატებოდეს 2 გ-ს, ბავშვებში - 50 მგ/კგ სხეულის მასაზე. მომზადებული ხსნარი შეყავთ 3-5 წთ-ის განმავლობაში.

ინტრამუსკულარული შეყვანა:

250 მგ/კგ ცეფოპერაზონის კონცენტრაციის მიღებისთვის დარდუმი 1 გ-ს ხსნიან 2.8 მლ საინექციო წყალში, ფლაკონს ანჯღრევენ ფხვნილის სრულ გახსნამდე და უმატებენ 2%-იანი ლიდოკაინის ხსნარის 1 მლ-ს. 333 მგ/მლ ცეფოპერაზონის კონცენტრაციის მისაღწევად დარდუმი 1 გ-ს ხსნიან 2 მლ საინექციო წყალში და გახსნის შემდეგ უმატებენ 2%-იანი ლიდოკაინის ხსნარის 0.6 მლ-ს. გამჭირვალე და ჰომოგენური ხსნარის მიღების შემდეგ პრეპარატი შეყავთ ღრმად კუნთში დუნდულოს ზედა გარეთა კვადრატში. თუ ლიდოკაინის ხსნარი არ გამოიყენება, 250 მგ/ მლ ცეფოპერაზონის კონცენტარციის მიღებისათვის დარდუმი 1 გ-ს ხსნიან 3.8 მლ საინექციო წყალში, ხოლო 333 მგ/მლ კონცენტრაციის მისაღწევად დარდუმი 1 გ იხსნება 2.6 მლ საინექციო წყალში.

მომზადებული ხსნარი ვარგისია 24 სთ-ის განმავლობაში 25⁰C ტემპერატურაზე და 48 სთ-ის განმავლობაში 2-8⁰C ტემპერატურაზე.

გვერდითი მოვლენები:

ალერგიული რეაქციები: მაკულოპაპულოზური გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება, ეოზინოფილია წამლისმიერი ცხელება, მულტიფორმული ექსუდაციური ერითემა, ანაფილაქსიური რეაქცია;

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ტკივილი მუცლის არეში, ფსევდომემბრანული კოლიტი, ღვიძლის ტრანსამინაზებისა და ტუტე ფოსფატაზას აქტივობის გარდამავალი მატება;

სისხლის სურათის მხრივ: პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას - შექცევადი ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია, ჰიპოპროთრომბინემია, ჰემოლიზური ანემია, ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის დაბალი მაჩვენებელი, კუმბსის დადებითი რეაქცია;

ადგილობრივი რეაქციები: შესაძლებელია - მტკივნეულობა კუნთში პრეპარატის შეყვანის ადგილას, ინტრავენური შეყვანისას -  ფლებიტის განვითარება;

სხვა: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, სუნთქვის გაძნელება, მეტად იშვიათდ - ვიტამინ K-ს დეფიციტი (სისხლდენა).

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინების და პენცილინების ჯგუფის ანტიმიკრობული საშუალებების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის გამოყენება ორსულობის პერიოდში შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.

ცეფოპერაზონი მცირე რაოდენობით გადადის დედის რძეში, ამიტომ ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება.

განსაკუთრებული მითითებები:

დარდუმი მოქმედების ფართო სპექტრი იძლევა მონოთერაპიული მკურნალობის საშუალებას თუმცა საჭიროების შემხთვევაში დასაშვებია კომბინაცია სხვა ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან.

დარდუმი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება სისხლდენის განვითარების მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში, სანაღვლე გზების ნაწილობრივი ობსტრუქციის ან ღვიძლის დაავადების დროს, ახალშობილ და დღენაკლულ ბავშვებში, ხანდაზმულებში, აგრეთვე პაციენტებში, რომლებსაც ანემნეზში აღენიშნებათ ალერგიული რეაქციები. ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში მკურნალობის დაწყება რეკომენდებულია მცირე დოზებით.

დარდუმი მაღალი დოზით გამოყენების შემთხვევაში აუცილებელია ცეფოპერაზონის კონცენტრაციის მუდმივი კონტროლი სისხლის შრატში.

ალერგიული რეაქციების განვითარების შემთხვევაში რეკომენდებულია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და შესაბამისი სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება.

დარდუმის გამოყენების შედეგად შესაძლებელია ვიტამინ K-ს დეფიციტის განვითარება, რაც გამოწვეულია აღნიშნული ვიტამინის მასინთეზირებელი ნაწლავური მიკროფლორის დართგუნვით. რისკის ჯგუფს მიეკუთვნებიან არასრუფასოვან დიეტაზე მყოფი ან მალაბსორბციის სინდრომის მქონე პაციენტები (მაგ. მუკოვისციდოზის დროს), აგრეთვე ხანგრძლივი დროის განმავლობაში პარენტერულ კვებაზე მყოფი პაციენტები. ასეთ პაციენტებში აუცილებელია პროთრომბინის დონის კონტროლი და საჭიროებისას -ეგზოგენურად ვიტამინ K-ს მიღება.

ისევე როგორც სხვა ანტიბიოტიკების შემთხვევაში, დარდუმის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ნაწლავის ნორმალური მიკროფლორის დათრგუნვა და Clostridium difficile-ს ჭარბი ზრდა, რაც ხშირად ხდება დიარეისა და ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების მიზეზი. შესაბამისად, დარდუმი სიფრთხილით გამოიყენება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებების განსაკუთრებით კოლიტის მქონე პაციენტებში.

ერთდროულად ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში აუცილებელია ცეფოპერაზონის კონცენტრაციის მონიტორინგი სისხლის შრატში, საჭიროებისას - დოზის კორექცია. წინააღმდეგ შემთხვევაში დარდუმი სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 2 გ-ს.

ამინოგლიკოზიდებთან კომბინირებული მკურნალობის დროს რეკომენდებულია თირკმლის ფუნქციის მონიტორინგი.

ჰემოდიალიზის დროს ცეფოპერაზონის ნახევარგამოყოფის პერიოდი მცირდება. პრეპარატის შეყვანა უნდა წარმოებდეს დიალიზის დამთავრების შემდეგ.

მკურნალობის დროს შარდში გლუკოზის განსაზღვრისას ბენედიქტის ან ფელინგის რეაქტივებით შეიძლება ცრუ დადებითი მაჩვენებლის მიღება.

მკურნალობის პერიოდში და მისი დამთავრებიდან 5 დღის განმავლობაში პაციენტმა თავი უნდა შეიკავოს ალკოჰოლის მიღებისგან და ეთანოლის შემცველი პრეპარატების გამოყენებისგან.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: დარდუმის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე არ არის გამოვლენილი.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის მაღალი დოზით ხანგრძლივი გამოყენების შემთხვევაში შესაძლებელია აღინიშნოს ეპილეფსური გულყრები, ასეთ შემთხვევაში წყდება პრეპარატის მიღება და ტარდება ასიმპტომური მკურნალობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ანტიკოაგულანტებთან და ისეთ პრეპარატებთან, რომლებიც აქვეითებს თრომბოციტების აგრეგაციას (ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალები, სალიცილატები, სულფინპირაზონი), ერთდროული გამოყენებისას მატულობს სისხლდენის განვითარების რისკი. დარდუმი და ამინოგლიკოზიდების ხსნარების შერევა მათი შეუთავსებლობის გამო რეკომენდებული არ არის. აუცილებლობის შემთხვევაში ცეფოპერაზონის შეყვანა უნდა მოხდეს იზოლირებული სისტემით ამინოგლიკოზიდამდე 1 სთ-ით ადრე.

მარყუჟოვან დიურეზულ საშუალებებთან ერთად გამოყენება ზრდის ნეფროტოქსიკური ეფექტის განვითარების რისკს, განსაკუთრებით თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

ეთანოლთან ერთად გამოყენებისას ვითარდება დისულფირამის მსგავსი ეფექტი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.