საერთაშორისო დასახელება:

CEFOPERAZONE; SULBACTAM

მწარმოებელი: ავერსი - რაციონალი, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ნატრიუმის ცეფოპერაზონი+ნატრიუმის სულბაქტამი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

III თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი ბეტა-ლაქტამაზას ინჰიბიტორთან კომბინაციაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სტერილური ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში

1 ფლ.

ნატრიუმის ცეფოპერაზონი ........          0.5 გ

(ცეფოპერაზონის ეკვივალენტური)

ნატრიუმის სულბაქტამი ...................   0.5 გ

(სულბაქტამის ეკვივალენტური)

სტერილური ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში

1 ფლ.

ნატრიუმის ცეფოპერაზონი ........          1 გ

(ცეფოპერაზონის ეკვივალენტური)

ნატრიუმის სულბაქტამი ...................   1 გ

(სულბაქტამის ეკვივალენტური)

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ცეფოპერაზონი წარმოადგენს ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკს პარენტერული გამოყენებისთვის. მისი ბაქტერიციდული მოქმედება განპირობებულია მიკროორგანიზმის უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებით აქტიური გამრავლების ფაზაში. ცეფოპერაზონი ხასიათდება ანტიმიკრობული მოქმედების ფართო სპექტრით.

სულბაქტამს არ გააჩნია კლინიკურად მნიშვნელოვანი ანტიბაქტერიული აქტივობა (გამონაკლისია Neisseriaceae და Acinetobacter). იგი შეუქცევადად აინჰიბირებს ბეტა-ლაქტამაზას, რომელსაც წარმოქმნის ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ მდგრადი მიკროორგანიზმები; ხელს უშლის მდგრადი მიკროორგანიზმების ბეტა-ლაქტამაზას მიერ პენიცილინებისა და ცეფალოსპორინების დესტრუქციას. სულბაქტამი უკავშირდება პენიცილინშემაკავშირებელ ცილას, რითაც ავლენს სინერგიზმს პენიცილინებთან და ცეფალოსპორინებთან კომბინაციაში გამოყენებისას.

დარდუმბაქტი აქტიურია ყველა მიკროორგანიზმის მიმართ, რომელიც მგრძნობიარეა ცეფოპერაზონის მიმართ. აგრეთვე იგი სინერგიულად მოქმედებს სხვადასხვა სახის მიკროორგანიზმებზე: Haemophylus influenzae, Bacteroidess spp., Staphylococcus spp., Acinetobacter calcoaceticus, Enterobacter  aerogenes, Escherichia coli, Proteus mirabilis, Klebsiella pneumoniae, Morganella morganii, Citrobacter freundii, Enterobacter cloacae, Citrobacter diversus.
დარდუმბაქტი in vitro აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ: გრამდადებითი მიკროორგანიზმები: Staphylococcus aureus (პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი და არამაპროდუცირებელი შტამები), Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes (A ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი), Streptococcus agalactiae (B ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი), ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკების შტამების უმრავლესობა, Streptococcus faecalis-ის (ენტეროკოკი) მრავალი შტამი; გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები: Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Citrobacter spp., Haemophylus influenzae, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Morganella morganii, Providencia rettgeri, Providencia spp., Serratia spp. (S. marcescens-ის ჩათვლით), Salmonella spp., Shigella spp., Pseudomonas aeruginosa და ზოგიერთი სხვა Pseudomonas spp., Acinetobacter calcoaceticus, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Bordetella pertussis, Yersinia enterocolitica; ანაერობული მიკროორგანიზმები: გრამუარყოფითი ჩხირები (Bacteroides fragilis, სხვა Bacteroides spp. და Fusobacterium-ის სახეობების ჩათვლით), გრამდადებითი და გრამუარყოფითი კოკები (Peptococcus, Peptostreptococcus და Veillonella-ს სახეობების ჩათვლით), გრამდადებითი ჩხირები (Clostridium spp., Eubacterium spp. და Lactobacillus spp).

ფარმაკოკინეტიკა:

ცეფოპერაზონი, ისევე როგორც სულბაქტამი, კარგად ნაწილდება ორგანიზმის სხვადასხვა ქსოვილებსა და სითხეებში, მათ შორის ნაღველში, ნაღვლის ბუშტში, კანში, აპენდიქსში, ფალოპის მილებში, საკვერცხეებში. საშვილოსნოში. პრეპარატი გადის პლაცენტარულ ბარიერს და აღინიშნება ამნიონურ სითხეში.

2 გ დარდუმბაქტის (1 გ სულბაქტამი და 1 გ ცეფოპერაზონი) 5 წთ-ის განმავლობაში ინტრავენური შეყვანის შემდეგ სისხლის შრატში მიიღწევა სულბაქტამისა და ცეფოპერაზონის მაქსიმალური კონცენტრაციები საშუალოდ 130.2 მკკგ/მლ და 236.8 მკგ/ მლ შესაბამისად. ასეთი კონცენტრაციები ადასტურებს სულბაქტამის განაწილების უფრო მეტ მოცულობას V_D=18.0 - 27.6 ლ ცეფოპერაზონის განაწილების მოცულობასთან V_D= 10.2 - 11.3ლ შედარებით. დარდუმბაქტის კუნთში შეყვანის შემდეგ სულბაქტამისა და ცეფოპერაზონის მაქსიმალური კონცენტრაციები სისხლის შრატში მიღწევა 15 წთ-დან 2 სთ-მდე ინტერვალში.

სისხლის პლაზმიდან სულბაქტამის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს საშუალოდ 1 სთ-ს, ცეფოპერაზონის - 1.7 სთ-ს. კონცენტრაცია სისხლის შრატში შეყვანილი დოზის პროპორციულია. დაახლოებით სულბაქტამის დოზის 84% და ცეფოპერაზონის დოზის 25% გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით. ცეფოპერაზონის დარჩენილი უდიდესი ნაწილი ძირითადად ნაღველთან ერთად გამოიყოფა. პრეპარატის ყოველ 8-12 სთ-ში შეყვანისას კუმულაცია არ აღინიშნება.

ცეფოპერაზონი არ არღვევს კავშირს ბილირუბინსა და პლაზმის ცილებს შორის.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის და/ან სანაღვლე გზების ობსტრუქციის მქონე პაციენტებში ცეფოპერაზონის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება, ამავე დროს იზრდება მისი შარდთან ერთად ექსკრეცია. ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევის შემთხვევაშიც კი ნაღველში მიიღწევა ცეფოპერაზონის თერაპიული კონცენტრაცია, ნახევარგამოყოფის პერიოდი კი ხანგრძლივდება მხოლოდ 2-4-ჯერ.

თირკმლის ტერმინალური უკმარისობის მქონე პაციენტებში მნიშვნელოვნად ხანგრძლივდება სულბაქტამის ნახევარგამოყოფის პერიოდი.

ჩვენებები:

პრეპარატი გამოიყენება მის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული სხვადასხვა ლოკალიზაციის ჰოსპიტალური და არასჰოსპიტალური ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ:

• ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების მძიმედ მიმდინარე ინფექციები: ბრონქიტი, პნევმონია, ბრონქოპნევმონია ფილტვის აბსცესი და პლევრის ემპიემა;
• შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები: პიელონეფრიტი, ცისტიტი, პროსტატიტი, ენდომეტრიტი, გონორეა, ვულვოვაგინტი;
• ინტრააბდომინალური ინფექციები: ქოლეცისტიტი, ქოლანგიტი, პერიტონიტი;
• ოტორინოლარინგოლოგიური ინფექციები: ფარინგიტი, ტონზილიტი, შუა ყურის მწვავე ანთება, სინუსიტი;
• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები: ფურუნკულოზი, აბსცესი, პიოდერმია, ლიმფადენიტი, ლიმფანგიტი;
• ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
• სეპტიცემია;
• მენინგიტი;
• ნეიტროპენიის ფონზე განვითარებული ინფექციები;
• თორაკო-აბდომინალური, გინეკოლოგიური და ორთოპედიული ოპერაციების ინფექციური გართულების პროფილაქტიკა.

მიღების წესები და დოზირება:

დარდუმბაქტი შეყავთ ინტრამუსკულარულად და ინტრავენურად.

მოზრდილებში დარდუმბაქტის საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 2-4 გ-ს, რომელიც ინიშნება თანაბრად დაყოფილი დოზებით 12 სთ-ში ერთხელ. მძიმე შემთმხვევებში დარდუმბაქტის სადღეღამისო დოზას ზრდიან 8 გ-მდე, რაც რეკომენდებულ მაქსიმალურ სადღეღამისო დოზას შეადგენს.

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში სულბაქტამის დაქვეითებული კლირენსის კომპენსირებისთვის საჭიროა დარდუმბაქტის დოზის კორექცია. თუ კრეატინინის კლირენსია 15-30 მლ/წთ, დარდუმბაქტის მაქსიმალური დოზა შეადგენს 2 გ-ს 12 სთ-ში ერთხელ (სულბაქტამის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 2 გ, ხოლო თუ კრეატინინის კლირენსი ნაკლებია 15 მლ/წთ - დარდუმბაქტის მაქსიმალური დოზაა 1 გ ყოველ 12 სთ-ში (სულბაქტამის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 1 გ).

ბავშვებში დარდუმბაქტის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 40-80 მგ/კგ სხეულის მასაზე, რომელიც თანაბრად დაყოფილი დოზებით შეყავთ 6-12 სთ-ში ერთხელ. პრეპარატის მაქსიმალურ სადღეღამისო დოზას ბავშვებში შეადგენს 160 მგ/კგ სხეულის მასაზე ინიშნება თანაბრად დაყოფილი დოზებით 6-12 სთ-იანი ინტერვალით.

ახალშობილებში სიცოცხლის პირველი კვირის განმავლობაში დარდუმბაქტის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 80 მგ/კგ სხეულის მასაზე, რომელიც ინიშნება თანაბრად დაყოფილი დოზებით 12 სთ-ში ერთხელ. მძიმე ინფექციების დროს მკურნალობის ეფექტურობის გაზრდა შესაძლებელია ცეფოპერაზონის დამატებითი დოზის შეყვანით.

ინტრავენური შეყვანა. ინტრავენური ინფუზიისათვის ხსნარის მომზადება ხდება ორ ეტაპად:

დარდუმბაქტის 1 გ ჯერ იხსნება 3.4 მლ, 2 გ კი - 6.7 მლ. სტერილურ საინექციო წყალში, ხოლო შემდეგ განზავდება 20 მლ საინექციო წყალში. მიღებული ხსნარი შეყავთ 15-60 წთ-ის განმავლობაში.

ინტრავენური ინექციისათვის ფლაკონის შიგთავსი იხსნება ზემოთ აღნიშნული წესით. მომზადებული ხსნარი შეჰყავთ ნელა, 3-5 წუთ-ის განმავლობაში.

ინტრამუსკულარული შეყვანა. დარდუმბაქტი იხსნება ზემოთ აღწერილი ხსნარის მომზადების პირველი ეტაპის შესაბამისად. ცეფოპერაზონის 250 მგ/მლ და მეტი კონცენტრაციის მიღებისათვის, დარდუმბაქტს სტერილურ წყალში გახსნის შემდეგ ემატება 2%-იანი ლიდოკაინის ხსნარი 0.5%-იანი ლიდოკაინის ხსნარის მიღებისთვის საჭირო ოდენობით.

მომზადებული ხსნარი ვარგისია 24 სთ-ის განმავლობაში 25⁰C ტემპერატურაზე და 48 სთ-ის განმავლობაში 2-8⁰C ტემპერატურაზე.

გვერდითი მოვლენები:

ალერგიული რეაქციები: მაკულოპაპულოზური გამონაყარი კანზე, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ეოზინოფილია წამლისმიერი ცხელება, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, იშვიათად -ანაფილაქსიური შოკი;

საჭლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ტკივილი მუცლის არეში, ფსევდომემბრანული კოლიტი, ღვიძლის ტრანსამინაზების ტუტე ფოსფატაზას აქტივობის და ბილირუბინის დონის გარდამავალი მატება;

სისხლის სურათის მხრივ: პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას - შექცევადი ნეიტროპენია, ლეიკოპენია, თრომობოციტოპენია, ჰიპოპროთრომბნიემია, ჰემოლიზური ანემია, ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის დაბალი  მაჩვენებელი, კუმბსის დადებითი რეაქცია;

ადგილობრივი რეაქციები: შესაძლებელია - მტკივნეულობა კუნთში პრეპარატის შეყვანის ადგილას, ინტრავენური შეყვანისას - ფლებიტის განვითარება;

სხვა: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, სუნთქვის გაძნელება, ჰიპოტენზია, ვასკულიტი, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ჰემატურია, მეტად იშვიათად - ვიტამინ K-ს დეფიციტი (სისხლდენა).

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა სულბაქტამის, ცეფოპერაზონის, სხვა ცეფალოსპორინების ან პენიცილინების ჯგუფის ანტიმიკრობული საშუალების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის გამოყენება ორსულობის პერიოდში შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.

ცეფოპერაზონი და სულბაქტამი მცირე რაოდენობით გადადის დედის რძეში, ამიტომ ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება.

განსაკუთრებული მითითებები:

დარდუმბაქტის მოქმედების ფართო სპექტრი იძლევა მონოთერაპიული მკურნალობის საშუალებას, თუმცა საჭიროების შემთხვევაში დასაშვებია კომბინაცია სხვა ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან.

დარდუმბაქტი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება სიხლდენის განვითარების მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში;

სანაღვლე გზების ნაწილობრივი ობსტრუქციის ან ღვიძლის დაავადების დროს;

ახალშობილ და დღენაკლულ ბავშვებში, ხანდაზმულებში, აგრეთვე

პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებათ ალერგიული რეაქციები.

ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში მკურნალობის დაწყება რეკომენდებულია მცირე დოზებით.

ალერგიული რეაქციის განვითარების შემთხვევაში რეკომენდებულია პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტა და შესაბამისი სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება.

დარდუმბაქტის მაღალი დოზით გამოყენების შემთხვევაში აუცილებელია ცეფოპერაზონის კონცენტრაციის მუდმივი კონტროლი სისხლის შრატში.

დარდუმბაქტის გამოყენების შედეგად შესაძლებელია ვიტამინ K-ს დეფიციტის განვითარება, რაც გამოწვეულია აღნიშნული ვიტამინის მასინთეზირებელი ნაწლავური მიკროფლორის დათრგუნვით.

რისკის ჯგუფს მიეკუთვნებიან არასრულფასოვან დიეტაზე მყოფი ან მალაბსორბციის სინდრომის მქონე პაციენტები (მაგ. მუკოვისციდიოზის დროს), აგრეთვე ხანგრძლივი დროის განმავლობაში პარენტერულ კვებაზე მყოფი პაციენტები. ასეთ პაციენტებში აუცილებელია პროთრომბინის დონის კონტროლი და საჭიროებისას - ეგზოგენურად ვიტამინ K-ს მიღება.

ისევე, როგორც სხვა ანტიბიოტიკების შემთხვევაში დარდუმბაქტის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ნაწლავის ნორმალური მიკროფლორის დათრგუნვა და Clostridium difficile-ს ჭარბი ზრდა, რაც ხშირად ხდება დიარეისა და ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების მიზეზი. შესაბამისად, დარდუმბაქტი სიფრთხილით გამოიყენება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებების განსაკუთრებით კოლიტის მქონე პაციენტებში.

ერთდროულად ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში აუცილებელია ცეფოპერაზონის კონცენტრაციის მონიტორინგი სისხლის შრატში, საჭიროებისას - დოზის კორექცია. წინააღმდეგ შემთხვევაში ცეფოპერაზონის სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 2 გ-ს.

ამინოგლიკოზიდებთან კომბინირებული მკურნალობის დროს რეკომენდებულია თირკმლის ფუნქციის მონიტორინგი.

ჰემოდიალიზის დროს რამდენადმე მცირდება ცეფოპერაზონის ნახევარგამოყოფის პერიოდი და მნიშვნელოვნად იცვლება სულბაქტამის ფარმაკოკინეტიკა ამიტომ, პრეპარატის შეყვანა უნდა წარმოებდეს დიალიზის დამთავრების შემდეგ.

მკურნალობის დროს შარდში გლუკოზის განსაზღვრისას ბენედიქტის ან ფელინგის რეაქტივებით შეიძლება ცრუ დადებითი მაჩვენებლების მიღება.

მკურნალობის პერიოდში და მისი დამთავრებიდან 5 დღის განმავლობაში პცაიენტმა თავი უნდა შეიკავოს ალკოჰოლის მიღებისგან და ეთანოლის შემცველი პრეპარატების გამოყენებისგან.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტსა და მექანიზმების მართვის უნარზე:

დარდუმბაქტის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე არ არის გამოვლენილი.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შესაძლებელია გვერდითი ეფექტების გაძლიერება. თავ-ზურგ-ტვინის სითხეში ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მაღალმა კონცენტრაციამ შესაძლოა გამოიწვიოს ნევროლოგიური დარღვევები. მათ შორის კრუნჩხვები. ასეთ შემთხვევაში წყდება პრეპარატის გამოყენება და ტარდება სიმპტომური მკურნალობა. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში ჰემოდიალიზმა შესაძლოა გააძლიეროს პრეპარატის ორგანიზმიდან გამოყოფა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

რინგერის ლაქტატის ან 2%-იანი ლიდოკაინის ხსნარის გამოყენება დარდუმბაქტის პირველადი გახსნის მიზნით მათი შეუთავსებლობის გამო არ არის რეკომენდებული.

ანტიკოაგულუნტებთან და ისეთ პრეპარატებთან, რომლებიც აქვეითებს თრომბოციტების აგრეგაციას (ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები, სალიცილატები, სულფინპირაზონი), ერთდროული გამოყენებისას მატულობს სისხლდენის განვითარების რისკი. დარდუმბაქტისა და ამინოგლიკოზიდების ხსნარების შერევა მათი შეუთავსებლობის გამო რეკომენდებული არ არის. აუცილებლობის შემთხვევაში აღნიშნული ხსნარები შეჰყავთ თანმიმდევრობით ორი იზოლირებული სისტემით. შეყვანებს შორის ინტერვალში აუცილებელია შესაბამისი გამხსნელით ინტრავენური კათეტერის გამორეცხვა. ინტერვალი დარდუმბაქტისა და ამინოგლიკოზიდების ხსნარების შეყვანებს შორის დღეღამის განმავლობაში უნდა იყოს რაც შეიძლება მეტი.

მარყუჟოვან დიურეზულ საშუალებებთან ერთად გამოიყენება ზრდის ნეფროტოქსიკური ეფექტის განვითარების რისკს. განსაკუთრებით თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

ეთანოლთან ერთად გამოყენებისას ვითარდება დისულფირამის მსგავსი ეფექტი.

ერთდროული გამოყენებისას პრობენეციდი აქვეითებს სულბაქტამის მილაკოვან სეკრეციას თირკმელებში და ზრდის სულბაქტამის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

LISINOPRIL

მწარმოებელი: MEDOCHEMIE

მოქმედი ნივთიერება: ლიზინოპრილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰიპერტენზიული - ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი .............  5 მგ

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი  ........... 10 მგ

ვრცლად კვადრიცა

მწარმოებელი :

ფარნაცევტული საწარმო “GEMI”

შემადგენლობა :

პრეპარატი შეიცავს მცენარეთა ნაკრების სპირტიან ექსტრაქტს (1 : 2): კატაბალახას ფესვები -25 წ .;

ბარამბოს ბალახი .........  25 წ ;

ანგელოზას ფესვები ...... 20 წ .;

სვიის გირჩა ................. 15 წ .;

ლავანდას ყვავილები -15წ . (Etxractum ethanol(1:2) comp.ex.;Valerianae radix – 25 წ . ; Melissae herba-25 წ . ; Angelicae radix-20წ . ; Lupuli strobili-15 წ . ; Lavandulae flos-15 წ . .)

ფარმაკოლოგიური მოქმედება : დამამშვიდებელი წვეთების შემადგენლობაში შედის შემდეგი მოქმედი ნივთიერებები:  ანგელიცინი - ანგელოზას ფესვების შემადგენლობაში შემავალი ფუროკუმარინების ჯგუფიდან , როზმარინის მჟავა - მელისას ბალახის შემადგენლობაში შემავალი ფენოლური მჟავების ჯგუფიდან, ვალეპოტრიატები - კატაბალახას ფესვებიდან, ლუპულინი - სვიის გირჩებიდან , ასევე ლავანდის ზეთი (Oleum Lavandulae)- ლავანდას ყავავილებიდან . მოცემული შემადგენლობის   გამო პრეპარატს გააჩნია დამამშვიდებელი მოქმედება ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე, ახდენს   მარეგულირებელ ეფექტს გულის   მუშაობაზე, ასევე,   კუჭის და ნაწლავების ფუნქციაზე, ხასიათდება სპაზმოლიზური აქტივობით. რეკომენდებულია სტრესული მდგომარეობების, ფსიქო - ემოციური დაძაბულობის, ნევროზების, გაღიზიანების და უძილობის დროს .

გამოყენების ჩვენება:

პრეპარატი გამოიყენება როგორც დამამშვიდებელი, გულის მუშაობის მარეგულირებელი საშუალება ცენტრალური ნერვული სისტემის მომატებული აგზნებადობის,   გახშირებული გულისცემის, არითმიის და ასევე, საჭმლის მომნელებელი სისტემის დისფუნქციის დროს , რომელიც დაკავშირებულია ნევროზულ მდგომარეობასთან .

უკუჩვენება:

პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა .  არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღება მწვავე გასტრიტისა  და თორმეტგოჯა ნაწლავის ანთებითი პროცესის დროს , რომელთაც თან ახლავს ორგანიზმის ზოგადი აგზნება .

განსაკუთრებული მითითებები :

ალკოჰოლის შემცველობის გამო ექიმის დანიშნულების გარეშე არ მიიღება 7 წლამდე ასაკის ბავშვებში .

ორსულობა და ლაქტაცია:

ვინაიდან არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის ცალკეული კომპონენტების დედის რძეში გადასვლის შესახებ, პრეპარატის   გამოყენებამდე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია   ორსულობის და ძუძუთი კვების დროს .

ზეგავლენა ფსიქო - ფიზიკურ შესაძლებლობებზე:

პრეპარატი შეიცავს 50-57% ეთანოლს . რეკომენდებულზე მეტი დოზით პრეპარატის მიღება გავლენას ახდენს სატრანსპორტო საშუალებების და სამანქანო მოწყობილობების მართვაზე .

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან :

დღემდე გამოვლენილი არ არის

დოზირება და გამოყენების მეთოდები:

მოზრდილები და ბავშვები 14 წლის ზემოთ: 2-5 მლ (1 ჩაის კოვზი ) 1-3- ჯერ დღეში .

ბავშვები 7- დან 14 წლამდე: 15-20 წვეთი 1-3 ჯერ დღეში .

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირებისას შეიძლება გამოვლინდეს აპათია და ძილიანობა .

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები , რაც დაკავშირებულია მის შემადგენლობაში შემავალ ანგელოზას ფესვების ფუროკუმარინების მიმართ მომატებულ მგრძნობელობასთან .

შეფუთვა: მუქი ფერის, შუშის 35 გ ფლაკონები , პოლიეთილენის ხრახნიანი საწვეთურით .

ვარგისობის ვადა:

3 წელი . არ გამოიყენოთ ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ .

შენახვის პირობები:

ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას , 15°C-25°C ტემპერატურაზე .

გაცემის წესი:

გაიცემა ექიმის რეცეპტის გარეშე.

XXსაერთაშორისო დასახელება:

comb.drug

მწარმოებელი: P.P.E. "GEMI", პოლონეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სედატიური, სპალმოლიზური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

წვეთები პერორალური გამოყენებისათვის : მუქი ფერის მინის ფლაკონში 35 მლ პოლიეთილენის მჭიდრო თავსახურითა და საწვეთურით. პრეპარატი შეიცავს მცენარეების ნარევის სპირტიან ექსტრაქტს (1:2), კატაბალახას ფესვები 25 წ.; მელისას ბალახი 25 წ.; ანგელოზას ფესვები 20 წ.; სვიის გირჩა 15 წ.; ლავანდას ყვავილები 15 წ.; (Extractum ethanol(1:2) comp. ex.; valeriane radix_ 25 წ.; Melissae herba _ 25 წ.; Angelicae radix _ 20 წ.; Lupul istrobili _ 15 წ.; Lavandulae flos _ 15 წ.;)

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დამამშვიდებელი წვეთები შეიცავს შემდეგ მოქმედ ნივთიერებებს: ანგელიცინს - ანგელოზას ფესვების ფუროკუმარინების ჯგუფიდან, როზმარინის მჟავას, მელისას ბალახს ფენოლის მჟავას ჯგუფიდან, ვალეპოტრიატებს კატაბალახას ფესვების ირიდოიდური ტრიესტრების ჯგუფიდან, ლუპულინს (რომლებსაც შეიცას სვიის გირჩები), აგრეთვე ლავანდას ფესვების ეთერის ზეთს.

პრეპარატის მოქმედების ეფექტი განპირობებულია მისი შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტებით. პრეპარატი ცნს-ზე ავლენს დამამშვედებელ მოქმედებას, ხოლო საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის გლუვ კუნთებზე ახდენს სპაზმოლიზურ ზემოქმედებას. პრეპარატი რეკომენდებულია სტრესული მდგომარეობის, ფსიქო-ემოციური დაძაბულობის, ნევროზების, გაღიზიანებადობის, უძილობის დროს.

ჩვენებები:

პრეპარატი გამოიყენება როგორც დამამშვიდებელი საშუალება. იგი აუმჯობესებს გულის მუშაობას ცნს-ის აგზნების დროს, გამოიყენება ნერვული აღგზნებადობის, აგრეთვე გულისცემის სიხშირის მომატების, გულის არითმიის, ნევროზული მდგომარეობით გამოწვეული მომნელებელი ტრაქტის დისფუნქციის დროს.

მიღების წესები და დოზირება:

7-დან 14 წლამდე ასაკის ბავშვებში: 2-5 მლ (1 ჩაის კოვზი) 1-3-ჯერ დღე-ღამეში;

14 წლის ასაკის ბავშვებში: 15-20 წვეთი 1-3-ჯერ დღე-ღამეში.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის გამოყენებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს მისი აუტანლობა ანგელოზას ფესვებში ფუროკუმარინების შემცველობის გამო.

უკუჩვენებები:

*პრეპარატის ან მის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

*პრეპარატის გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია მწვავე გასტრიტისა და 12-გოჯა ნაწლავის ანთების დროს, რომელსაც თან ახლავს ორგანიზმის ზოგადი აღგზნება.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ვინაიდან არ არსებობს მონაცემები პრეპარატში შემავალი კომპონენტების დედის რძეში გამოყოფის შესახებ, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი შეიცავს ალკოჰოლს, რის გამოც მისი 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში გამოყენება დაუშვებელია.

სატრანსპორტო საშუალებების, მექანიკური დანადგარების და ფსიქო-ფიზიკური შრომის უნარზე ზემოქმედება:

პრეპარატი შეიცავს 50-75% ეთანოლს, რის გამოც რეკომენდებული დოზის გადაჭარბება იწვევს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე ზემოქმედებას.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების სიმპტომები შეიძლება იყოს აპათია, ძილიანობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ აღინიშნება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

საერთაშორისო დასახელება:

CLINDAMYCIN

მწარმოებელი: PHARMACIA

მოქმედი ნივთიერება: კლინდამიცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ლინკოზამიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 16 ც.

1 კაფს.

კლინდამიცინის ჰიდროქლორიდი .......         150 მგ

1 კაფს.

კლინდამიცინის ჰიდროქლორიდი ......         300 მგ

ვრცლად დალაცინ C ფოსფატი(მიღების წესი, დოზირება განსხვავებული)

საერთაშორისო დასახელება:

CLINDAMYCIN

მწარმოებელი: PHARMACIA & UPJOHN, ა.შ.შ.

მოქმედი ნივთიერება: კლინდამიცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ლინკოზამიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკი ადგილობრივი გამოყენებისთვის გინეკოლოგიაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ვაგინალური კრემი 2%: ტუბში 20 გ

1 გ

კლინდამიცინი................        20 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დალაცინის აქტიური ნივთიერება კლინდამიცინი წარმოადგენს ლინკოზამიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკს, რომელიც თრგუნავს მიკრობის უჯრედში ცილის სინთეზს, რიბოსომების 50-S სუბერთეულზე ზემოქმედებით. იგი ავლენს ბაქტერიოსტატულ, ხოლო შედარებით მაღალ დოზებში ზოგიერთი მიკროორგანიზმების მიმართ - ბაქტერიოციდულ მოქმედებას.

პრეპარატი აქტიურია იმ მიკროორგანიზმების მიმართ, რომლებიც იწვევენ ვაგინოზებს: Gardnerella vaginalis, Mobiluncus spp., Bacteroides spp., Mycoplasma hominis, Peptostreptococcus spp. დალაცინი არ არის აქტიური Trichomonas vaginalis და Candida albicans-ის მიმართ. დადგენილია მიკროორაგნიზმების ჯვარედინი მდგრადობა კლინდამიცინისა და ლინკომიცინის მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:

5 გ დალაცინის ერთჯერადი ინტრავაგინალური შეყვანის შემთხვევაში (100 მგ კლინდამიცინი)  სისტემურ სისხლმიმოქცევაში რეზორბცირდება საშუალოდ შეყვანილი დოზის 4%. სისხლის პლაზმაში კლინდამიცინის მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს საშუალოდ 20 მგ/მლ.

ჩვენებები:

ბაქტერიული ვაგინოზების მკურნალობა, რომლებიც მგრძნობიარენი არიან პრეპარატის მიმართ.

მიღების წესები და დოზირება:

ერთჯერადი დოზა (სავსე აპლიკატორი) რეკომენდებულია ძილის წინ შევიყვანოთ საშოში. მკურნალობის კურსი შეადგენს 3 დღეს.

გვერდითი მოვლენები:

სასქესო ორგანოების მხრივ: ცერვიციტი, ვაგინიტი, ვულვის გაღიზიანება.

კუჭ-ნაწლავის და ღვიძლის მხრივ: შესაძლოა ეპიგასტრალურ მიდამოში ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ყაბზობა.

ცნს-ის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი

ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ურტიკარია.

სხვადასხვა: აღწერილია სუპერინფექციის განვითარების შემთხვევები. არსებობს მონაცემები სოკოვანი ვაგინიტის წარმოშობის შესახებ.

უკუჩვენებები:

*კლინდამიცინის ან ლინკომიცინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატის გამოყენებისას მოსალოდნელია კლინდამიცინის სისტემური რეზორბცია. დალაცინით მკურნალობის შემთხვევაში, გამოხატული ან ხანგრძლივი დიარეა შესაძლებელია მიუთითებდეს ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების შესახებ.

ორსულობის I ტრიმესტრში ვაგინალური კრემი გამოიყენება მხოლოდ აუცილებელი ჩვენების მიხედვით. კლინიკური კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ პრეპარატის გამოყენება ორსულობის II და III ტრიმესტრში არ იწვევს რაიმე პათოლოგიურ ცვლილებებს.

ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ აუცილებელი საჭიროების მიხედვით. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის ერთდროული გამოყენება სხვა ინტრავაგინალურ საშუალებებთან.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

დალაცინისა და ერითრომიცინის ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნება ანტაგონისტური ურთიერთქმედება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება გრილ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

CLINDAMYCIN

მწარმოებელი: PHARMACIA,ბელგია

მოქმედი ნივთიერება: კლინდამიცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ლინკოზამიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი ამპულაში 1 მლ, 2 მლ და 4 მლ

1 მლ 1 ამპ.

კლინდამიცინის ფოსფატი ............            150 მგ 150 მგ

1 მლ 1 ამპ.

კლინდამიცინის ფოსფატი ................        150 მგ 300 მგ

1 მლ  ამპ.

კლინდამიცინის ფოსფატი ............            150 მგ 600 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატ დალაცინის აქტიური ნივთიერება კლინდამიცინი წარმოადგენს ლინკოზამიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკს, რომელიც თრგუნავს მიკრობის უჯრედში ცილის სინთეზს. რიბოსომების 50S-სუბერთეულებთან ურთიერთქმედების შედეგად იგი ავლენს ბაქტერიოსტატურ, ხოლო შედარებით მაღალ დოზებში ზოგიერთი მიკროორგანიზმების მიმართ -ბაქტერიოციდულ მოქმედებას.

აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ: აერობული გრამდადებითი კოკები, ანაერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები, ანაერობული გრამდადებითი სპორების არწარმომქმნელი ბაქტერიები და ანაერობული გრამდადებითი კოკები. დალაცინ C-ს მიმართ მგრძნობიარეა Chlamidia trchomatis და Clostridium perfringens-ის შტამების უმრავლესობა. პრეპარატის მიმართ ხშირად მდგრადია Clostridium sporogenes, Clostridium tertium. არსებობს მონაცემები კლინდამიცინისა და ლიკონიმიცინის მიმართ მიკროორგანიზმების ჯვარედინი რეზისტენტობის შესახებ.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატის კუნთებში დოზით 600 მგ შეყვანის შემდეგ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის შრატში (9 მკგ/მლ) აღინიშნება 1-3 სთ-ის შემდეგ.

ვენაში 300 მგ-ის გადასხმის შემდეგ 10 წთ-ის განმავლობაში ან 600 მგ-ის 20 წთ-ის განმავლობაში გადასხმისას პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია (7 მკგ/მლ და 10 მკგ/მლ შესაბამისად) აღინიშნება შეყვანის ბოლოს. წონასწორული კონცენტრაცია აღინიშნება მხოლოდ მესამე შეყვანის შემდეგ.

პერორალურად მიღების შემდეგ პრეპარატი სწრაფად და თითქმის მთლიანად (90%-მდე) აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.

მოზრდილებში პერორალურად 150 მგ-ის მიღების შემდეგ კლინდამიცინის მაქსიმალური კონცენტრაცია (2.5 მკგ/მლ) სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 45 წთ-ის შემდეგ. 3 სთ-ის შემდეგ კონცენტრაცია შეადგენს 1,5 მკგ/მლ-ში, ხოლო 6 სთ-ის შემდეგ - 0.7 მკგ/მლ-ში.

ბავშვებში სიროფის დოზით 2.3 და 4 მგ/კგ სხეულის წონის მიხედით პერორალურად მიღების შემდეგ ყოველ 6 სთ-ში სისხლის შრატში კლინდამიცინის მაქსიმალური კონცენტრაცია 60 წთ-ის შემდეგ მისი პირველი მიღებიდან შესაბამისად შეადგენს 1.2; 2.2 და 2.4 მკგ/მლ-ში. წონასწორული კონცენტრაცია პლაზმაში აღინიშნება მხოლოდ მეხუთე მიღების შემდეგ. პლაზმის ცილებთან მისი კავშირი შეადგენს 40-90%-ს.

ორგანიზმში პრეპარატის კუმულაცია არ აღინიშნება, იგი ადვილად აღწევს ორგანიზმის სითხეებსა და ქსოვილებში. პრეპარატის კონცენტრაცია ძვლოვან ქსოვილში საშუალოდ შეადგენს მისი სისხლის შრატში კონცენტრაციის 40%-ს.

დედის რძეში პრეპარატის კონცენტრაცია უტოლდება მისი შრატში კონცენტრაციის 50-10-ს, სინოვიალურ სითხეში - 50%-ს, ნახველში - 30-75%-ს, პერიტონეალურ სითხეში - 50%-ს, ნაყოფის სისხლში - 40%-ს, პლევრალურ სითხეში - 50-%-ს. პრეპარატი არ აღწევს ზურგის ტვინის სითხეში.

დალაცინი C თითქმის მთლიანად მეტაბოლიზდება ღვიძლში (70-80%). მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1.5-დან 3.5-მდე სთ-ს. პრეპარატი გამოიყოფა არააქტიური მეტაბოლიტის სახით უშუალოდ ფეკალიებით, ხოლო 10-20% - თირკმელებით.

ჩვენებები:

• ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მათ შორის ტონზილიტი, ფარინგიტი, სინუსიტი, ოტიტი, ქუნთრუშა;
• ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მათ შორის ბრონქიტი, პნევმონია, პლევრის ემპიემა და ფილტვის აბსცესი;
• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები, მათ შორის აკნე, ფურუნკულები, ცელულიტი, იმპეტიგო, პანარიციუმი, აბსცესები, ინფიცირებული ჭრილობები, კანისა და რბილი ქსოვილების სპეციფიური ინფექციური პროცესები (წითელი ქარი);
• ძვლებისა და სახსრების ინფექციები, მათ შორის ოსტეომიელიტი და სეპტიური ართრიტი;
• გინეკოლოგიური ინფექციები. მათ შორის საშვილოსნოს ყელის ინფექციები, ენდომეტრიტი, მილებისა და საკვერცხეების აბსცესები, სალპინგიტი და პელვიოპერიტონიტი;
• მუცლის ღრუს ინფექციური დაავადებები, მათ შორის პერიტონიტი და მუცლის ღრუს ორგანოების აბცესები;
• სეპტიცემია და ენდოკარდიტი; პირის ღრუს ინფექციები. მათ შორის პერიოდონტალური აბსცესი. პერიტონიტისა და მუცლის ღრუს აბსცესის პროფილაქტიკისათვის პერფორაციის შედეგად კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში.

მიღების წესები და დოზირება:

მიღების წესი და დოზირება დგინდება ინდივიდუალურად დაავადების სიმძიმის, პაციენტის მდგომარეობის და გამომწვევის მგრძნობელობის მიხედვით.

მოზრდილებში მუცლის ღრუს ინფექციისათვის, ისევე როგორც სხვა მძიმე ინფექციების და გართულებების დროს პრეპარატი მიიღება ინექციის სახით გამოყოფილი 2-3-4 შეყვანაზე დღე-ღამეში დოზით 2.4-2.7 გ. არსებობს გამოცდილება დღე-ღამეში 4.8 გ პრეპარატის წარმატებით გამოყენების შესახებ. შედარებით  მსუბუქი ინფექციის დროს პრეპარატი გამოიყენება მცირე დოზით - 1.2-1.8 გ/დღე-ღამეში (3-4 შეყვანა). პრეპარატის კუნთებში 600 მგ-ზე მეტი დოზით ერთჯერადად გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

ადნექსიტ/პელვიოპერიტონიტის სამკურნალოდ პრეპარატი შეყავთ ვენაში წვეთოვანი გზით ყოველ 8 სთ-ში დოზით 900 მგ (ერთდროულად გრამუარყოფით ფლორაზე მოქმედ ანტიბიოტიკებთან ერთად). ვენაში პრეპარატი თავდაპირველად შეჰყავთ 4 დღის განმავლობაში, ხოლო პაციენტის მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ - 48 სთ-ის განმავლობაში. სასურველი ეფექტის მიღწევის შემდეგ შესაძლებელია პრეპარატის პერორალური ფორმის მიღება  450 მგ ყოველ 6 სთ-ში 10-14 დღის განმავლობაში. პრეპარატი პერორალურად მიიღება ასევე საშუალო და მსუბუქი ფორმის ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ.

მოზრდილებში პრეპარატი მიიღება ყოველ 6 სთ-ში 150-450 მგ. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა დგინდება ინდივიდუალურად, ხოლო ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკით გამოწვეული ინფექციური დაავადების დროს მკურნალობა უნდა გავახანგრძლივოთ არა ნაკლებ 10 დღის განმავლობაში.

საშვილოსნოს ყელის ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია Chlamidia trachomatis -ით, პრეპარატი მიიღება 4-ჯერ დღეში 450 მგ-ის ოდენობით 10-14 დღის განმავლობაში.

1 თვის ასაკის ზევით ბავშვებში პრეპარატი პარენტერალურად შეჰყავთ დღე-ღამეში 20-40 მგ/კგ სხეულის წონის მიხედვით მწვავე საჭიროების შემთხვევაში.

საინექციო ხსნარის მომზადების წესი:

გამხსნელად გამოიყენება საინექციო წყალი, ფიზიოლოგიური ხსნარი, 5% დექსტროზა. მომზადებული ხსნარი აქტიურია 24 სთ-ის განმავლობაში. ხსნარში პრეპარატის კონცენტრაცია არ უნდა აჭარბებდეს 12 მგ/მლ-ში, ხოლო გადასხმის სიჩქარე - 3 მგ/წთ-ში. გადასხმის ხანგრძლივობაა 10-60 წთ. პრეპარატის ორგანიზმში მოხვედრის სასურველი სიჩქარის მისაღწევად რეკომენდებულია 50 მლ ხსნარის 6 მგ/მლ კონცენტრაციით შეყვანა 10 წთ-ის განმავლობაში. 50 მლ 12 მგ/მლ კონცენტრაციის ხსნარი - 20 წთ-ის განმავლობაში; 100 მლ ხსნარი 9 მგ/მლ კონცენტრაციით - 30 წთ-ის განმავლობაში. 100 მლ ხსნარის 12 მგ/მლ კონცენტრაციით შეყვანისას საჭიროა 4 წთ. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის 1.2 გ-ზე მაღალი დოზით გამოყენება 1 სთ-ის განმავლობაში გადასხმის დროს.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავისა და ღვიძლის მხრივ: ტკივილი ეპიგასტრალურ მიდამოში, გულისრევა, ღებინება, დიარეა. ეზოფაგიტის მოვლენები. არსებობს მონაცემები სიყვითლის და სისხლში ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატების შესახებ. აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების შემთხვევები.

ალერგიული რეაქციები: მაკულოპაპულოზური სახის გამონაყარი, ურტიკარია, ქავილი. იშვიათად - ექსფოლიტური და ვეზიკულობულოზური დერმატიტი. ვითარდება ასევე ეოზინოფილია და ანაფილაქტოიდური რეაქციები.

სისხლმბადი სისტემების მხრივ: ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი და თრომბოციტოპენია.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ვენაში პრეპარატის ძალიან სწრაფი შეყვანისას იშვიათად გულის მუშაობის და სუნთქვის გაჩერების შემთხვევები, ასევე არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარება.

სასქესო სისტემის მხრივ: ცერვიციტი, ვაგინიტი, ვულვის გაღიზიანება.

ადგილობრივი რეაქციების მხრივ: კუნთებში პრეპარატის შეყვანის ადგილას შესაძლებელია გაღიზიანება, ტკივილი და აბსცესების წარმოშობა. ვენაში პრეპარატის შეყვანისას ხანდახან აღინიშნებოდა თრომბოფლებიტის ნიშნები.

სხვადასხვა: იშვიათად მოსალოდნელია ნევრ-კუნთოვანი გადაცემის დარღვევები. აღწერილია სუპერინფექციის განვითარების შემთხვევები, ნაწილობრივ სოკოვანი.

უკუჩვენებები:

*ანტიბიოტიკების გამოყენების შედეგად გამოწვეული კოლიტი, ასევე ლინკომიცინისა და კლინდამიცინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის უსაფრთხოება არ არის დადგენილი ორსულებში. ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ მკაცრი აუცილებლობის შემთხვევაში.

განსაკუთრებული მითითებები:

პაციენტებში, რომლებსაც დარღვეული აქვთ თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქცია, რომლის თანმხლებია მეტაბოლიზმის მნიშვნელოვანი ცვლილება, პრეპარატის დოზა დგინდება სიფრთხილით, მხოლოდ მისი მაღალი დოზით დანიშვნისას აუცილებელია სისხლის შრატში კლინდამიცინის კონცენტრაციის შემოწმება.

პრეპარატის ხანგრძლივი დროით გამოყენებისას აუცილებელია თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციის სისტემატური კონტროლი. დოზა სიფრთხილით დგინდება ანამნეზში კუჭ-ნაწლავის დაზიანებისას (განსაკუთრებით კოლიტის დროს). პრეპარატის გამოყენებისას მოსალოდნელია მძიმე ფორმის ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარება, როგორც მკურნალობს დროს, ასევე მისი დასრულებიდან 2-3 კვირის განავლობაში.

მსუბუქი ფორმის კოლიტის განვითარებისას შესაძლებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, ხოლო მძიმე ფორმის არსებობისას კი რეკომენდებულია ვანკომიცინის 4-ჯერ დღე-ღამეში დოზით 125-500 მგ-ი ან 25 000 სე ბაციტრაცინის 4-ჯერ დღე-ღამეში მიღება 7-10 დღის განმავლობაში. ასევე მეტრონიდაზოლის გამოყენება 3-ჯერ დღე-ღამეში 500 მგ-ის ოდენობით. ჰომეოსტაზის დარღვევის კორექციისათვის რეკომენდებულია ელექტროლიტების, პლაზმის შემცველი საშუალებების, ცილოვანი ხსნარების შეყვანა.

ადგილობრივი გვერდითი მოვლენების წარმოშობის რისკი მცირდება პრეპარატის კუნთებში ღრმად შეყვანისას და ვენაში კათეტერის იშვიათად გამოყენებისას.

პრეპარატის უსაფრთხოება არ არის დადგენილი ახალშობილებში. პრეპარატის საინექციო ხსნარის გამოყენებისას აღწერილია ბავშვებში "სულხუთვის" სინდრომის განვითარება, რაც დაკავშირებული უნდა იყოს პრეპარატში ბენზილის სპირტის შემცველობასთან.

აუცილებლობის შემთხვევაში პრეპარატი ახალშობილებში ინიშნება 3-4-ჯერ დოზით 15-20 მგ/კგ სხეულის წონაზე. ზოგიერთ შემთხვევაში შედარებით მცირე დოზის გამოყენებისას შესაძლებელია მიღებულ იქნეს სასურველი შედეგი.

ჭარბი დოზირება:

მონაცემები ჭარბი დოზირების შესახებ ნაკლებად მოიპოვება. მწვავე შემთხვევაში საჭიროა ადექვატური ოქსიგენაცია და ფილტვების ვენტილაცია. სასუნთქი გზების გამავლობის აღდგენა, კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის და საფაღარათო საშუალებების გამოყენება, სასურველია ეკგ მონიტორირება არითმიის გამოსავლენად. ზელდოქსს არ გააჩნია ანტიდოტი, რის გამოც მისი ჭარბი დოზირების შემთხვევაში მკურნალობა სიმპტომურია: სიმპათომიმეტური საშუალებებისა და სითხის ინტრავენური შეყვანა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პრეპარატის და ამინოგლიკოზიდების ერთდროული გამოყენებისას მოსალოდნელია ანტიმიკრობული სპექტრის მოქმედების გაფართოვება. პრეპარატსა და ერითრომიცინს შორის არსებობს ანტაგონისტური ურთიერთქმედება.

პრეპარატის ხსნარი შეთავსებადია შემდეგ ანტიბიოტიკებთან: ამიკაცინთან, აზტრეონამთან, ცეფამანდოლთან, ცეფაზოლინთან, ცეფოტაქსიმთან, გენტამიცინთან, ნეტილმიცინთან, პიპერაცილინთან და ტობრამიცინთან. პრეპარატის ხსნარი ფიზიკურად შეუთავსებელია: ამპიცილინთან, ფენიტოინთან, ბარბიტურატებთან, ეუფილთან, კალციუმის გლუკონატთან და მაგნიუმის სულფატთან.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

DACARBAZINE

მწარმოებელი: THERABEL PHARMA

მოქმედი ნივთიერება: დაკარბაზინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალება; მაალკირებელი ნაერთი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში 100 მგ და 200 მგ, შეფუთვაში 10 ც.

1 ფლ.

დაკარბაზინი  ........  100 მგ

1 ფლ.

დაკარბაზინი ........  200 მგ

საერთაშორისო დასახელება:

SODIUM PICOSULFATE

მწარმოებელი: BOEHRINGER INGELHEIM ITALY, იტალია

მოქმედი ნივთიერება: ნატრიუმის  პიკოსულფატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

საფაღარათო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

წვეთები პერორალური მიღებისათვის: ფლაკონში 15 მლ და 30 მლ

1 მლ (15 წვეთი)

ნატრიუმის  პიკოსულფატი .................          75 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

გუტალაქსი წარმოადგენს საფაღარათო საშუალებას, რომლის სუბსტანცია აქტივირდება მსხვილ ნაწლავში არსებული ბაქტერიული სულფატაზებით. მსხვილ ნაწლავში გამონათავისუფლებული სუბსტანცია ასტიმულირებს Plexus mesentericus-ის რეცეპტორებს, რაც იწვევს ნაწლავების მოტორიკის გაუმჯობესებას, რასაც არ ახლავს თან სპაზმები და ტენეზმები.

გუტალაქსის მოქმედების მექანიზმის თავისებურებით აიხსნება, თუ რატომ არ აღინიშნება ჩვილ ბავშვებში მისი გამოყენების შემდეგ სასურველი ეფექტი. ბაქტერიების არ არსებობის გამო, რომლებიც წარმოშობენ სულფატაზებს, არ გამონთავისუფლდება საკმარისი რაოდენობის სუბსტანცია.

გუტალაქსის სუბსტანცია ქიმიური თვალსაზრისით  წარმოადგენს ნახევარად ეთერს, რაც იწვევს კუჭში მის უმნიშვნელო აბსორბციას, რის გამოც გვერდითი მოვლენები მისი გამოყენებისას პრაქტიკულად არ აღინიშნება. პრეპარატის მოქმედების ეფექტი აღინიშნება მიღებიდან 10-12 სთ-ის შემდეგ. ამიტომ გუტალაქსის გამოყენება რეკომენდებულია საღამოს. პრეპარატის მიღებისას არ ვლინდება შეჩვევის სინდრომი.

ჩვენებები:

• პრეპარატი გამოიყენება ყველა ფორმის ყაბზობის სამკურნალოდ, სპასტიური ობსტიპაციის გარდა.
• ობსტიპაციის მწვავე და ქრონიკული ფორმის სამკურნალოდ, განსაკუთრებით როდესაც პაციენტი ხანგრძლივად იმყოფება საწოლში; საკვების შეცვლისას, მოგზაურობისა;
• პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ საერთო მძიმე დაავადებების დროს განვითარებული ყაბზობა, აგრეთვე სხეულის მომატებული ტემპერატურის, გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების და ნივთიერებათა ცვლის დარღვევის შედეგად გამოწვეული ყაბზობის სამკურნალოდ.
• გუტალაქსი, როგორც საფაღარათო საშუალება გამოიყენება ოპერაციის წინ და მის შემდგომ პერიოდში, მეან-გინეკოლოგიაში.
• ასევე ბუასილის დროს ფეკალიების გამოყოფის შესამსუბუქებლად. ანუსის მიდამოში ნაპრალის;
• მიოკარდიუმის ინფარქტის, ჰიპერტონიის, და ინოპერაბელური თიაქარის, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის რენტგენოსკოპული გამოკვლევის წინ ნაწლავის გასასუფთავებლად.

მიღების წესები და დოზირება:

ვინაიდან პრეპარატის სამკურნალო ფორმას წარმოადგენს წვეთები, ამიტომ მისი დოზირება ხდება ზუსტად და დამოკიდებულია ინდივიდზე.

მოზრდილებში საწყისი დოზა შეადგენს 10 წვეთს. ცალკეულ შემთხვევებში აუცილებლობისას შესაძლებელია დოზის მომატება (15 წვეთი).

4 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში საწყისი დოზა შეადგენს 8-10 წვეთს.

წვეთების მიღება შესაძლებელია როგორც კოვზით, ასევე მცირეოდენი წყლის მიყოლებით. საღამოს წვეთების მიღებიდან საშუალოდ დაახლოებით 1 საათის შემდეგ დგება მისი მოქმედების სასურველი ეფექტი, რაც უზრუნველყოფს მშვიდ ძილს. მეორე დღისათვის აღინიშნება ერთი ან ორი მსუბუქი დეფაკაცია. გუტალაქსს მნიშვნელოვანი უპირატესობა გააჩნია სხვა პრეპარატებთან შედარებით. ვინაიდან მისი გემოვნებითი თვისებები ნეიტრალურია, რის გამოც იგი შესაძლებელია გამოვიყენოთ ბავშვებში საკვებთან ერთად.

გვერდითი მოვლენები:

ფაღარათმა შესაძლოა გამოიწვიოს დეჰიდრატაცია ორგანიზმში. ელექტროლიტებისა და კალიუმის ნაკლებობა, კუნთების სისუსტე და დაღლილობა.

უკუჩვენებები:

გუტალაქსის გამოყენება არ არის რეკომენდებული შემდეგი მდგომარეობების დროს:

*ნაწლავების გაუვალობის და ეპიგასტრალურ მიდამოში ტკივილის შეგრძნებისას (მაგ: ეჭვი სწორი ნაწლავის ანთებაზე);

* 4 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის ჭარბი დოზით გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს სითხის, ელექტროლიტების და კალიუმის დეფიციტი. კალიუმის უკმარისობა შესაძლოა გაიზარდოს დიურეზული და გლუკოკორტიკოიდული საშუალებების გამოყენების შედეგად. ეს ფაქტი უნდა გავითვალისწინოთ განსაკუთრებით საგულე გლიკოზიდების გამოყენებისას, ვინაიდან მოსალოდნელია კალიუმის შესაძლო უკმარისობა მათი მოქმედებით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ანტიბიოტიკებისა და პრეპარატის ერთდროული გამოყენება იწვევს გუტალაქსის საფაღარათო ეფექტის დაქვეითებას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

გულყვითალას ნაყენი

პარასამკურნალო საშუალება

შემადგენლობა:

გულყვითელას ყვავილები, ეთილის სპირტი 70%;

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ახასიათებს ანტისეპტიკური, ანთების საწინააღმდეგო, ჭრილობის შემახორცებელი და  ნაღველმდენი მოქმედება.

ჩვენება:

• ინფიცირებული ჭრილობები;
• დამწვრობა;
• პირის ღრუსა და ღრძილების დაავადებები;
• ზემო სასუნთქი გზების ანთებითი დაავადებები;
• ქოლეცისტიტი.

უკუჩვენება:

არ არის დადგენილი.

გვერდითი მოვლენები:

არ არის დადგენილი.

მიღების წესი და დოზირება:

პირის ღრუსა და ყელში გამოსავლებად: 1 ჩაის კოვზი იხსნება 200მლ (ერთ ჩაის ჭიქა) წყალში;

გარეგანი გამოყენებისათვის: საფენების სახით 1 ჩაის კოვზი ნაყენი იხსნება 200მლ (ერთ ჩაის ჭიქა) წყალში;

შიგნით  მისაღებად (როგორც ნაღველმდენი საშუალება): 10-20 წვეთი ნაყენი იხსნება ცოტაოდენ წყალში და მიიღება 2-3-ჯერ დღეში.

გამოშვების ფორმა:

50მლ ნარინჯისფერი მინის ან პოლიმერული მასალის ფლაკონებში.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი.

შენახვის წესი:

სინათლისგან დაცულ, მშრალ, გრილ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

გაცემის წესი: რეცეპტის გარეშე.