ქვეყანა: პოლონეთი

მწარმოებელი: ჰერბაპოლი პოლონეთი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

სალბურესტი

სალბუტამოლი პერორალური ხსნარი BP 2 მგ/5 მლ

SALBUREST

შემადგენლობა:

თითოეული 5 მლ შეიცავს:

სალბუტამოლის სულფატს BP, რომელიც სალბუტამოლის ეკვივალენტურია - 2 მგ-ს.

არომატიზებული სიროფის ბაზაზე.

დამხმარე ნივთიერებები: Q.S.

საღებავი: Ponceau 4R.

თერაპიული ჯგუფი:

ბრონქოდილატორი.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება

ფარმაკოდინამიკა: სალბუტამოლი არის ბეტა-ადრენორეცეპტორების სელექციური აგონისტი. თერაპიული დოზებით მოქმედებს ბრონქების მუკოზურ გარსში განთავსებულ ბეტა-ადრენორეცეპტორებზე, ხანმოკლე დროით (4-6 სთ-ის განმავლობაში) იწვევს ბრონქოდილატაციას და ამცირებს სასუნქი გზების ობსტრუქციას.

ფარმაკოკინეტიკა:  პერორალური მიღების შემდეგ სალბუტამოლი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მეტაბოლიზდება ღვიძლში „პირველი გავლის“ შედეგად, მისი ძირითადი მეტაბოლიტია არააქტიური სულფატური კონიუგატი. 10% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. სალბუტამოლი გამოიყოფა ძირითადად შარდით უცვლელი ნივთიერების და მეტაბოლიტების სახით; მცირე რაოდენობით გამოიყოფა ფეკალიებით. პლაზმიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 4-6 სთ-ს. პერორალური მიღებისას სალბუტამოლის ბიოშეღწევადობა არის დაახლოებით 50%.

ჩვენებები:

სალბუტამოლი ბრონქოდილატორის სახით გამოიყენება სასუნთქი გზების შექცევადი ობსტრუქციის დროს, ბრონქოსპაზმის პრევენციისა და კუპირებისთვის ყველა ფორმის ბრონქული ასთმის დროს და ზოგიერთ შემთხვევაში ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების მქონე პაციენტებში.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა სალბუტამოლის ან პრეპარატის რომელიმე შემადგენელი კომპონენტის მიმართ. სალბუტამოლის პერორალური ფორმები არ გამოიყენება ნაადრევი მშობიარობის და აბორტის რისკის დროს.

გვერდითი ეფექტები:

ტრემორი (განსაკუთრებით ხელების), ნერვული დაძაბულობა, თავის ტკივილი, კუნთების სპაზმი, გაძლიერებული გულისცემა. სხვა გვერდითი მოვლენებია ტაქიკარდია, არითმიები (მათ შორის, წინაგულების ფიბრილაცია, სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია და ექსტრასისტოლები), პერიფერიული ვაზოდილაცია, მიოკარდიუმის იშემია, ძილისა და ქცევის დარღვევები, პარადოქსული ბრონქოსპაზმი (ზოგჯერ მძიმე ხარისხის), ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება, ჰიპოტენზია და კოლაფსი. ბეტა-აგონისტების მაღალი დოზების გამოყენებისას მოსალოდნელია ჰიპოკალემიის განვითარება.

განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები:

სალბუტამოლი და სხვა ბეტა აგონისტები სიფრთხილით გამოიყენება ჰიპერთირეოზის, გულის უკმარისობის, არითმიების დროს, ასევე QT-ინტერვალის გახანგრძლივების სინდრომის, ჰიპერტენზიის და შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში. სიფრთხილით გამოიყენება მძიმე ასთმური მდგომარეობების დროს ჰიპოკალემიის თავიდან ასაცილებლად; ჰიპოქსიამ ან ანტიჰისტამინური პრეპარატების გამოყენებამ შეიძლება მოახდინონ ჰიპოკალემიის ინდუცირება, რის გამოც საჭიროა პლაზმაში კალიუმის დონის კონტროლი. სალბუტამოლი არ არის რეკომენდებული მსუბუქი ხარისხის ასთმის მკურნალობისთვის.

სალბუტამოლის დოზის ან გამოყენების სიხშირის გაზრდა ასთმური მდგომარეობის დამძიმებაზე მეტყველებს და ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენების აუცილებლობას მოითხოვს.

სალბუტამოლმა შეიძლება გამოიწვიოს შექცევადი მეტაბოლური ცვლილებები, როგორიცაა სისხლში გლუკოზის დონის მომატება.

ორსულობა: სალბუტამოლი ორსულობის დროს გამოიყენება მხოლოდ მაშინ, როდესაც პოტენციური სარგებელი აღემატება ნაყოფისათვის მოსალოდნელ პოტენციურ რისკს.

ლაქტაცია: უცნობია გადადის თუ არა სალბუტამოლი დედის რძეში ან აქვს თუ არა მას უარყოფითი მოქმედება ახალშობილზე, რის გამოც სალბუტამოლი არ ინიშნება მეძუძურ დედებში, თუ სარგებელი არ აღემატება რისკს.

დოზირება და გამოყენების წესი:

მოზრდილები: მინიმალური საწყისი დოზა შეადგენს 2 მგ-ს 3-ჯერ დღეში.

ჩვეულებრივი ეფექტური დოზა შეადგენს 4 მგ-ს 3-4-ჯერ დღეში, რომელიც შეიძლება გაიზარდოს 8 მგ-მდე 3-4-ჯერ დღეში, თუ არ იყო მიღწეული ადეკვატური ბრონქოდილატაცია.

ხანდაზმულები: ხანდაზმულებში ან ბეტა-ადრენორეცეპტორების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის მქონე პაციენტებში მკურნალობის დაწყება რეკომენდებულია მინიმალური საწყისი დოზით.

ბავშვები:

2-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვები: მინიმალური საწყისი დოზა შეადგენს 1 მგ-ს 3-ჯერ დღეში, რომელიც შეიძლება გაიზარდოს 2 მგ-მდე 3-4-ჯერ დღეში.

6-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვები: მინიმალური საწყისი დოზა შეადგენს 2 მგ-ს 3-ჯერ დღეში, შემდეგ შეიძლება 2 მგ-ის 4-ჯერ დღეში მიღება.

12 წელზე მეტი ასაკის ბავშვები: მინიმალური საწყისი დოზა შეადგენს 2 მგ-ს 3-ჯერ დღეში, რომელიც შეიძლება გაიზარდოს 4 მგ-მდე 3-4-ჯერ დღეში.

ურთიერთქმედებები სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

სალბუტამოლის და კორტიკოსტეროიდების, დიურეზული საშუალებების ან ქსანტინების ერთდროული გამოყენება ზრდის ჰიპოკალემიის განვითარების რისკს, რის გამოც მძიმე ასთმის დროს რეკომენდებულია კალიუმის კონცენტრაციის მონიტორინგი.  ბეტა-ადრენობლოკატორები აინჰიბირებენ სალბუტამოლის და სხვა სიმპტომური ბრონქოდილატორების მოქმედებას. თუმცა ამ ჯგუფის პრეპარატები არ უნდა გამოიყენებოდეს ასთმიან პაციენტებში, რადგან ისინი ზრდიან სასუნთქი გზების რეზისტენტობას.

სიფრთხილით გამოიყენება სალბუტამოლი სხვა სიმპათომიმეტურ ამინებთან ერთად ჭარბი სიმპატომიმეტური სტიმულაციის რისკის გამო.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: სალბუტამოტის ჭარბი დოზირების ყველაზე ხშირი სიმპტომებია ტაქიკარდია, ტრემორი, ჰიპერაქტიურობა და მეტაბოლური დარღვევები, მათ შორის ჰიპოკალემია.

მაღალი თერაპიული დოზებით გამოყენებისას ან ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-აგონისტებით ჭარბი დოზირებისას შესაძლებელია ლაქტოაციდოზის განვითარება. გულისრევა, ღებინება და ჰიპერგლიკემია აღინიშნა ძირითადად ბავშვებში.

მკურნალობა: საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა და შესაბამისი სიმპტომური თერაპიის ჩატარება, მათ შორის კარდიოსელექციური ბეტა-ბლოკატორების  ინტრავენური შეყვანა გულის მხრივ გვერდითი ეფექტების მქონე პაციენტებში (მაგ., ტაქიკარდია, გაძლიერებული გულისცემა). ბეტა-ბლოკატორები სიფრთხილით გამოიყენება მომატებული მგრძნობელობის მქონე პირებში ბრონქოსპაზმის განვითარების რისკის გამო.

შეფუთვა: ფლაკონში.

შენახვის პირობები: ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არა უმეტეს 30°C ტემპერატურაზე.

ვარგისობის ვადა: 36 თვე.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

პუბლიკაციის თარიღი: 01.05.2017

მწარმოებელი და სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელი:

BioMatrix Healthcare Pvt. Ltd.

26, ბაგირას ინდასტრიალ ესტეიტ,

ამრაივადი, აჰამაბადი - 380 026

AI: პლოტ # პ-2, სავლი ბიოტექ პარკ. ეტ. მანჯუსარ,

ტალ-სავლი. დისტ. - ვადოდარა, გუჯარატი - ინდოეთი

პესტო
(PESTO)

ზოგადი დახასიათება:
არაპატენტირებული საერთაშორისო დასახელება:  ჰიოსცინის ბუთილბრომიდი;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
ტაბლეტები: მოთეთრო ფერის, მრგვალი ფორმის, შაქრიანი გარსის მქონე ტაბლეტები ორმხრივ ამოზნექილი ზედაპირით.
საინექციო ხსნარი: გამჭვირვალე უფერო ხსნარი.
შემადგენლობა:   
1 შაქრიანი გარსის მქონე ტაბლეტი შეიცავს:
ჰიოსცინის ბუთილბრომიდს – 10 მგ;
დამხმარე ნივთიერებები: სიმინდის სახამებელი, კალციუმის ორფუძიანი ფოსფატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, მეთილპარაბენი, პროპილპარაბენი, გასუფთავებული ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, შაქარი, ჟელატინი, შელაქი, გუმიარაბიკი, ფუტკრის ცვილი, ტიტანის ორჟანგი.

საინექციო ხსნარის 1 მლ შეიცავს:
ჰიოსცინის ბუთილბრომიდს – 20 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ქლორბუთოლი, ნატრიუმის მეტაბისულფიტი, დინატრიუმის ედეტატი, ტრინატრიუმის ციტრატი, საინექციო წყალი.

გამოშვების ფორმა:
შაქრიანი გარსის მქონე ტაბლეტები 10 მგ.
საინექციო ხსნარი 20 მგ/მლ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
სპაზმოლიზური და ქოლინომაბლოკირებელი საშუალება. A03BB01.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ჰიოსცინის ბუთილბრომიდი წარმოადგენს შმაგას ნახევრადსინთეზურ ალკალოიდს, გააჩნია M-ქოლინომაბლოკირებელი მოქმედება. ჰიოსცინის ბუთილბრომიდი ავლენს სპაზმოლიზურ მოქმედებას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის, სანაღვლე გზებისა და შარდ-სასქესო სისტემის გლუვ მუსკულატურაზე. ჰიოსცინის ბუთილბრომიდი არ გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს, შესაბამისად, არ ავლენს ანტიქოლინერგულ მოქმედებას ცნს-ზე.        

ფარმაკოკინეტიკა:
პერორალურად მიღებისას ჰიოსცინის ბუთილბრომიდის 8% შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, რომლის 10% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. პრეპარატი ძირითადად კონცენტრირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში, ნაღვლის ბუშტში, სანაღვლე გზებში, ღვიძლსა და თირკმელში. ნაწილობრივ მეტაბოლიზდება ღვიძლში.
ინტრავენურად შეყვანისას ჰიოსცინის ბუთილბრომიდი სწრაფად ნაწილდება ქსოვილებში. ნეხევარგამოყოფის ტერმინალური პერიოდი (t1/2γ) შეადგენს დაახლოებით 5 სთ-ს. ჰიოსცინის ბუთილბრომიდს გააჩნია პლაზმის ცილებთან დაკავშირების დაბალი პროცენტული მაჩვენებელი. სრული კლირენსია  ლ. 2 ლ/წთ-ში,  რომლის ნახევარს შეადგენს თირკმლის კლირენსი.

ჩვენება:
თირკმლის კოლიკა, შარდსაწვეთების სპაზმი, ნაღვლის ბუშტის კოლიკა. ნაღვლის ბუშტისა და სანაღვლე გზების ჰიპერმოტორული დისკინეზია, ქოლეცისტიტი, ნაწლავის სპაზმური ტკივილი, პილოროსპაზმი, კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების ფაზაში, დისმენორეა.
დიაგნოსტიკური და სამკურნალო პროცედურების განხორციელება, რომელთა შესრულებაც გართულებულია არსებული სპაზმის გამო (გასტროდუოდენოსკოპია, რენტგენოლოგიური გამოკვლევები და სხვა).

მიღების წესი და დოზირება:
პერორალურად: მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში ინიშნება 2 ტაბლეტი 4-ჯერ დღეში მცირე რაოდენობის სითხესთან ერთად. ბავშვებში 6-დან 12 წლამდე ინიშნება 1 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში.
პარენტერალურად: პესტო ინიშნება ინტრავენურად (ნელი შეყვანით, წინასწარ განზავებული სტერილურ საინექციო წყალში), კუნთში ან კანქვეშ.  
12 წლის ასაკის ზევით პაციენტებში ინიშნება 1 ამპულა, საჭიროებისას შესაძლებელია მისი განმეორება ნახევარ საათში. მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 100 მგ-ს.
მძიმე მდგომარეობისას პესტო ინიშნება 12 წლამდე ბავშვებში 0.3-0.6 მგ/კგ სხეულის მასაზე  რამოდენიმეჯერ დღეში. მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 1.2 მგ/კგ სხეულის მასაზე.
არ არის რეკომენდებული დღიური დოზის გადაჭარბება.

გვერდითი მოვლენები:
შესაძლოა განვითარდეს ანტიქოლინერგული გვერდითი ეფექტები: პირის სიმშრალე,
დისჰიდროზი, აკომოდაციის დარღვევა, თვალშიდა წნევის მომატება, მიდრიაზი, ტაქიკარდია, შარდის შეკავება, რომელიც სუსტად არის გამოხატული და თავისით ქრება.
იშვიათად შეიძლება აღინიშნოს თავბრუსხვევა, ჰიპოტენზია, შეკრულობა, ცნობიერების დაბინდვა და ჰიპერემია.
იშვიათად შესაძლებელია ალერგიული რეაქციის განვითარება პრეპარატის შემადგენელ კომპონენტებზე. 

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ, მიასთენია, მეგაკოლონი, დახურულკუთხოვანი გლაუკომა. პარენტერალურად პესტო არ ინიშნება ტაქიკარდიის, შარდის შეკავებით მიმდინარე წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერტროფიის, ნაწლავის მექანიკური და პარალიზური გაუვალობის დროს.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
პესტომ შესაძლოა გააძლიეროს ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების, ანტიჰისტამინური საშუალებების, ქინიდინის, ამანტადინის, დიზოპირამიდის ანტიქოლინერგული მოქმედება.
პესტოს მიღებისას ძლიერდება ბეტა-ადრენომიმეტური საშუალებებით გამოწვეული ტაქიკარდია.
დოფამინის ანტაგონისტებისა (მაგ. მეტოკლოპრამიდი) და პესტოს ერთდროული გამოყენება იწვევს ორივე საშუალების მოქმედების შესუსტებას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე.

ჰიპერდოზირება:
შესაძლოა განვითარდეს შარდის შეკავება, პირის სიმშრალე, კანის შეწითლება და სიმშრალე, ყლაპვისა და მეტყველების დარღვევა, ტაქიკარდია, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკის დათრგუნვა, ფოტოფობია, მხედველობის გარდამავალი დარღვევა, ჰიპერთერმია, ჰალუცინაციები, კრუნჩხვები, მეხსიერების და ორიენტაციის დარღვევა, ცნს-ის დათრგუნვა და ჩეინ-სტოქსის სუნთქვა. 
მკურნალობა: პერორალური ჰიპერდოზირებისას რეკომენდებულია კუჭის ამორეცხვა გააქტივებული ნახშირით და შემდეგ 15% მაგნიუმის სულფატით. გამოიყენება ქოლინომიმეტური საშუალებები. გლაუკომით დაავადებულ პაციენტებს ადგილობრივად უნიშნავენ პილოკარპინს. აუცილებლობის შემთხვევაში შეყავთ ნეოსტიგმინის 0.5-2.5 მგ კუნთში ან ვენაში. გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ გართულებების მკურნალობა ხდება ჩვეულებრივი თერაპიული მეთოდებით.
სასუნთქი სისტემის მუსკულატურის პარეზის შემთხვევაში საჭიროა ინტუბაციის ჩატარება, ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია. შარდის შეკავებისას ახორციელებენ შარდის ბუშტის კათეტერიზაციას. ტარდება შემანარჩუნებელი თერაპია.    

ორსულობა და ლაქტაცია:
პრეპარატი არ გამოიყენება ორსულობის პერიოდში, განსაკუთრებით I ტრიმესტრში.
ორსულობის დროს პესტოს გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად აღემატება ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.
პრეპარატის უსაფრთხოება ლაქტაციის პერიოდში არ არის დადგენილი.

გამოყენების თავისებურებები:
ანტიქოლინერგული გამოვლინებების განვითარების პოტენციური რისკის არსებობის გამო პესტო სიფრთხილით ინიშნება ნაწლავის გაუვალობასა (სპასტიურის გარდა) და საშარდე გზების ობსტრუქციაზე (მაგ. წინამდებარე ჯირკვლის ადენომა) ეჭვის არსებობისას, ასევე  ტაქიარითმიისადმი მიდრეკილებისა (მაგ. მოციმციმე არითმია) და  მაღალი ტემპერატურის დროს.
არადიაგნოსტირებული დახურულკუთხოვანი გლაუკომის მქონე პაციენტებმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართონ ოფთალმოლოგს,  თუ ინექციის შემდეგ მოიმატებს თვალშიდა წნევა, რაც   გამოვლინდება მხედველობის დარღვევით, თვალის ტკივილითა და შეწითლებით.
პესტოს პარენტერალური შეყვანისას ანაფილაქსიური რეაქციის (შოკის ჩათვლით) განვითარების რისკის გამო მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია პაციენტზე მეთვალყურეობა.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისაგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს.

შეფუთვა:
10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში, 10 კონტურული შეფუთვა მუყაოს კოლოფში.
1 მლ საინექციო ხსნარი ნარინჯისფერ მინის ამპულაში, 10 ამპულა მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას. დაუშვებელია საინექციო ხსნარის გაყინვა.  
  
ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
გაიცემა რეცეპტით.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).
მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.

ქვეყანა: ბელორუსია

მწარმოებელი: რუბიკონ

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

გუტალაქსი

შემადგენლობა

1 მლ (=15 წვეთი) შეიცავს მოქმედ ნივთიერებას ნატრიუმის პიკოსულფატს 7.5 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ბენზოატი (E 211), თხევადი სორბიტოლი (არაკრისტალიზირებადი) (E 420), ნატრიუმის ციტრატის დიჰიდრატი (E 331), ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი (E 330), გასუფთავებული წყალი.

აღწერა

ოდნავ ბლანტი, უფეროდან მოყვითალო ან ოდნავ მოყვითალო-ყავისფერი გამჭვირვალე ხსნარი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

კონტაქტური მოქმედების საფაღარათო საშუალებები. ნატრიუმის პიკოსულფატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ნატრიუმის პიკოსულფატი, პრეპარატ გუტალაქსის მოქმედი ნივთიერება, მიეკუთვნება ტრიარილმეთანის ჯგუფის კონტაქტური მოქმედების საფაღარათო საშუალებებს, რომლებიც მსხვილი ნაწლავის ლორწოვანის მიკროორგანიზმების ზემოქმედებით მეტაბოლიზმის შედეგად ასტიმულირებს პერისტალტიკას და ხელს უწყობს წყლისა და ელექტროლიტების კუმულაციას მსხვილი ნაწლავის სანათურში. შედეგად ხდება დეფეკაციის სტიმულირება, ნაწლავური შიგთავსის გადაადგილების დაჩქარება და განავლის დარბილება.

ნატრიუმის პიკოსულფატი მოქმედებს მსხვილი ნაწლავზე და ასტიმულირებს ნაწლავური შიგთავსის ევაკუაციას. შესაბამისად, მოცემული სამკურნალო საშუალება არ მოქმედებს ძირითადი საკვები ნივთიერებების აბსორბციაზე წვრილ ნაწლავში.

ფარმაკოკინეტიკა

შეწოვა და განაწილება

პერორალურად მიღების შემდეგ ნატრიუმის პიკოსულფატი ხვდება მსხვილ ნაწლავში რაიმე მნიშვნელოვანი აბსორბციის გარეშე.

ბიოტრანსფორმაცია

ნაწლავის დისტალურ სეგმენტში ნატრიუმის პიკოსულფატის ბაქტერიული დაშლის შედეგად წარმოიქმნება მისი აქტიური მეტაბოლიტი – ბის-(რ-ჰიდროქსიფენილ)-პირიდილ-2-მეთანი.

გამოყოფა

გარდაქმნის შემდეგ შეიწოვება აქტიური მეტაბოლიტის მხოლოდ უმნიშვნელო რაოდენობა.

10 მგ ნატრიუმის პიკოსულფატის პერორალურად მიღების შემდეგ მიღებული დოზის 10,4% გამოიყოფოდა აქტიური მეტაბოლიტის გლუკურონიდის სახით შარდთან ერთად 48 საათში.

ურთიერთკავშირი ფარმაკოკინეტიკასა და ფარმაკოდინამიკას შორის

პრეპარატის მოქმედება იწყება 6-12 საათში აქტიური მეტაბოლიტის გამოთავისუფლების მიხედვით.

ურთიერთკავშირი საფაღარათო მოქმედებასა და სისხლის პლაზმაში აქტიური მეტაბოლიტის კონცენტრაციას შორის არ არის.

გამოყენების ჩვენება

გამოიყენება ყაბზობის შემთხვევაში, ასევე დეფეკაციის შესამსუბუქებლად.

როგორც სხვა საფაღარათო საშუალებები, გუტალაქსი შიგნით მისაღები წვეთები არ გამოიყენება რეგულარულად ყოველდღე ან ხანგრძლივი დროის განმავლობაში დიაგნოსტიკური გამოკვლევის გარეშე.

გამოყენების წესი და დოზირება

დოზირება

თუ სხვა დანიშნულება არ არის, მოზრდილების დოზა შეადგენს 10-18 წვეთს (რაც შეესაბამება 5-10 მგ ნატრიუმის პიკოსულფატს).

4 წლის და უფროსი ასაკის ბავშვებში, რომლებმაც უნდა მიიღონ მოცემული სამკურნალო საშუალება მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით, დოზა შეადგენს 5-9 წვეთს (რაც შეესაბამება 2,5-5 მგ ნატრიუმის პიკოსულფატს).

რეკომენდებულია სამკურნალო საშუალების მიღების დაწყება უმცირესი დოზით. რეგულარული დეფეკაციის მიზნით დოზა უნდა იქნას კორექტირებული მაქსიმალურ რეკომენდებულ დოზამდე. არ შეიძლება მაქსიმალური სადღეღამისო დოზის გადაჭარბება, რომელიც შეადგენს 18 წვეთს მოზრდილებისთვის და 9 წვეთს 4 წლის და უფროსი ასაკის ბავშვებისთვის.

გუტალაქსი შიგნით მისაღებით წვეთები არ მიიღოთ რეგულარულად ყოველდღე ან ხანგრძლივი დროის განმავლობაში ყაბზობის მიზეზის დადგენის გარეშე.

გამოყენების წესი

გუტალაქსი შიგნით მისაღები წვეთების მიღება უკეთესია საღამოს სითხესთან ერთად ან მის გარეშე. მიღების შემდეგ ჩვეულებრივ მოქმედება იწყება დაახლოებით 6-12 საათში.

გვერდითი მოქმედება

გვერდითი მოქმედების სიხშირე მითითებულია შემდეგი კატეგორიების მიხედვით: ძალიან ხშირად (>1/10), ხშირად (>1/100 - 1/1000 - 1/10000 -

იმუნური სისტემის მხრივ

უცნობია: ალერგიული რეაქციები.

დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ

არახშირად: თავბრუსხვევა.

უცნობია: გულყრა.

თავბრუსხვევა და გულყრა, რომელიც ვითარდება სამკურნალო საშუალების მიღების შემდეგ, შეიძლება გამოწვეული იყოს დაძაბულობით დეფეკაციის დროს (ვალსალვის ეფექტი) ან ვაზოვაგალური რეაქციით ტკივილზე მუცლის არეში.

დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ

ძალიან ხშირად: დიარეა.

ხშირად: დისკომფორტი და ტკივილი მუცლის არეში, სპასტიური ხასიათის ტკივილი მუცლის არეში.

არახშირად: გულისრევა, ღებინება.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ

უცნობია: კანის რეაქციები, მაგალითად, ანგიონევროზული შეშუპება, სამკურნალწამლო გამონაყარი, გამონაყარი, ქავილი.

სამკურნალო საშუალება გუტალაქსის ხანგრძლივი და ჭარბი რაოდენობით მოხმარება შეიძლება იწვევდეს სითხის, კალიუმის და სხვა ელექტროლიტების დაკარგვას. აღნიშნულმა შეიძლება გამოიწვიოს კუნთების სისუსტე, გულის მუშაობის დარღვევები, განსაკუთრებით, თუ გუტალაქსი მიიღება დიურეზულებთან ან კორტიკოსტეროიდებთან ერთად.

შეწყვიტეთ სამკურნალო საშუალების გამოყენება და მიმართეთ ექიმს გვერდითი რეაქციების განვითარების, მათ შორის ისეთი გვერდითი რეაქციების განვითარების შემთხვევაში, რომლებიც არ არის აღწერილი მოცემულ ინსტრუქციაში.

უკუჩვენება

− მომატებული მგრძნობელობა მოქმედი ნივთიერების, სხვა ტრიარილმეთანების ან ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ.

− ნაწლავის სტენოზი ან ნაწლავური გაუვალობა.

− ძლიერი ტკივილი მუცლის არეში, რომელსაც შეიძლება თან ახლდეს ტემპერატურის მომატება, გულისრევა და ღებინება (მაგალითად, აპენდიციტი).

− კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მწვავე ანთებითი დაავადებები.

− მძიმე გაუწყლოება.

− პრეპარატის რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მემკვიდრეობითი აუტანლობის შემთხვევაში.

გუტალაქსი არ ენიშნებათ 4 წლამდე ასაკის ბავშვებს. უფროსი ასაკის ბავშვებში გუტალაქსის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.

წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევით გამოწვეული დაავადებების შემთხვევაში (მაგალითად, თირკმლის მძიმე უკმარისობა), სამკურნალო საშუალების გამოყენება შეიძლება მხოლოდ ექიმის მეთვალყურეობით.

დოზის გადაჭარბება

დოზის გადაჭარბებამ შეიძლება გამოიწვიოს თხევადი განავალი (დიარეა), სპასტიური ხასიათის ტკივილი მუცლის არეში და კლინიკურად მნიშვნელოვანი სითხის, კალიუმისა და სხვა ელექტროლიტების დაკარგვა.

დოზის მწვავე გადაჭარბების შემთხვევაში გუტალაქსის მოქმედების შემცირება ან თავიდან აცილება შეიძლება ღებინების გამოწვევით ან კუჭის გამორეცხვით მიღებიდან რაც შეიძლება სწრაფად. რეკომენდებულია სითხის შევსება და ელექტროლიტური ბალანსის კორექცია. გარკვეული გარემოებების დროს შეიძლება განხილულ იქნას სპაზმოლიზური საშუალებების გამოყენება.

მიღებულია ცნობები მსხვილი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის იშემიის განვითარების ცალკეული შემთხვევების შესახებ ნატრიუმის პიკოსულფატის მიღებასთან დაკავშირებით ყაბზობის სამკურნალოდ რეკომენდებულზე მნიშვნელოვნად მაღალი დოზებით.

გუტალაქსის, ისევე როგორც სხვა საფაღარათო საშუალებების, ქრონიკული დოზის გადაჭარბება შეიძლება იწვევდეს ქრონიკულ დიარეას, ტკივილს მუცლის არეში, ჰიპოკალიემიას, მეორეულ ჰიპერალდოსტერონიზმს და შარდკენჭოვან დაავადებას. დიდი დოზებით საფაღარათო საშუალების ხანგრძლივი გამოყენება შეიძლება იწვევდეს თირკმლის მილაკების დაზიანებას, მეტაბოლურ ალკალოზს, ჰიპოკალიემიას და კუნთების სისუსტეს.

სიფრთხილის ზომები

სამკურნალო საშუალება გუტალაქსის მიღებამდე კონსულტაცია გაიარეთ ექიმთან. სამკურნალო საშუალების მიღების შედეგად სიმპტომების შენარჩუნების ან მდგომარეობის გაუარესების შემთხვევაში შეწყვიტეთ სამკურნალო საშუალების მიღება და მიმართეთ ექიმს. სისხლდენა სწორი ნაწლავიდან ან დეფეკაციის არ არსებობა საფაღარათო საშუალების მიღების შემდეგ შეიძლება მიუთითებდეს სერიოზული დაავადების არსებობაზე.

ქრონიკული ყაბზობის მქონე პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ სრული დიაგნოსტიკური გამოკვლევა. სამკურნალო საშუალება გუტალაქსის ხანგრძლივი გამოყენება შეიძლება იწვევდეს წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევას და ჰიპოკალიემიას. გუტალაქსის მიღების შეწყვეტისას სიმპტომებმა შეიძლება კვლავ იჩინონ თავი. გუტალაქსის ხანგრძლივად გამოყენებისას ქრონიკული ყაბზობის სამკურნალოდ შესაძლებელია სიმპტომების აღდგენა და ყაბზობის გაუარესება.

ცნობილია თავბრუსხვევის ან/და გულყრის მდგომარეობების შესახებ, რომლებიც უკავშირდება ნატრიუმის პიკოსულფატის მიღებას. არსებული ინფორმაციის საფუძველზე შეიძლება ვივარაუდოდ, რომ აღნიშნული მოვლენები გამოწვეული იკო დაძაბულობით დეფეკაციის დროს (ვალსალვას ეფექტი) ან ვაზოვაგალურ რეაქციასთან აბდომინალურ ტკივილზე.

მოცემული სამკურნალო საშუალება შეიცავს დაახლოებით 450 მგ სორბიტოლს 1 მლ-ში (რაც შეესაბამება 600 მგ-ს მოზრდილთათვის მაქსიმალური რეკომენდებული დღიური დოზის მიღებისას). არ შეიძლება გუტალაქსის მიღება პაციენტებისათვის ფრუქტოზის მემკვიდრეობითი აუტანლობით.

ორსულობა და ძუძუთი კვების პერიოდი

ორსულობა

ორსულების მონაწილეობით ადეკვატური კლინიკური კვლევები არ ჩატარებულა. ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა რეპროდუქციული ტოქსიკურობა დღიური დოზით 10 მგ/კგ და მეტი. უსაფრთხოების თვალსაზრისით გუტალაქსი არ უნდა იქნას მიღებული ორსულობის დროს.

ძუძუთი კვება

კლინიკური მონაცემებით ნაჩვენებია, რომ ნატრიუმის პიკოსულფატის აქტიური მეტაბოლიტი და მისი გლუკურონიდები არ გამოიყოფა დედის რძეში. შესაბამისად, გუტალაქსი შეიძლება გამოყენებულ იქნას ძუძუთი კვების პერიოდში.

ფერტილობა

ადამიანის ფერტილობაზე სამკურნალო საშუალების ზემოქმედების კვლევები არ ჩატარებულა. კლინიკამდელი კვლევებით არ გამოვლენილა სამკურნალო საშუალების რაიმე სახის ზემოქმედება ფერტილობაზე.

სამკურნალო საშუალების ზემოქმედება ავტომობილისა და მექანიზმების მართვის უნარზე

ავტომობილისა და მექანიზმების მართვის უნარზე სამკურნალო საშუალების ზემოქმედების შემსწავლელი კვლევები არ ჩატარებულა.

მაგრამ პაციენტები უნდა იყვნენ ინფორმირებულნი იმის შესახებ, რომ პარასიმპათიკური სისხლძარღვოვანი რეაქციის შემთხვევაში (მაგალითად, აბდომინალური სპაზმი) შეიძლება განვითარდეს თავბრუსხვევა ან/და გულყრა. თუ პაციენტს აღენიშნება აბდომინალური სპაზმი, მან თავი უნდა შეიკავოს ისეთი პოტენციურად საშიში საქმიანობის შესრულებისგან, როგორიცაა ავტომობილის ან მექანიზმების მართვა.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

დიურეზულების ან კორტიკოსტეროიდების ერთდროულად გამოყენებისას შეიძლება გაიზარდოს ელექტროლიტური დისბალანსის განვითარების რისკი გუტალაქსის ჭარბი დოზით მიღებისას. ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა შეიძლება იწვევდეს საგულე გლიკოზიდებისადმი მგრძნობელობის მომატებას.

ანტიბიოტიკების ერთდროულად გამოყენებამ შეიძლება შეამციროს გუტალაქსის საფაღარათო მოქმედება.

შეფუთვა

15 ან 30 მლ შიგნით მისაღები წვეთები 7,5 მგ/მლ თეთრი ფერის მაღალი სიმკვრივის პოლიეთილენის ფლაკონებში.

ფლაკონი დახურულია საცობი-საწვეთურით და ხრახნიანი თავსახურით, გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები

პრეპარატი შეინახეთ არაუმეტეს 30˚C ტემპერატურაზე.

პრეპარატი შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობის ვადა

3 წელი. ვარგისობის ვადა ფლაკონის პირველად გახსნის შემდეგ: 12 თვე.

პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაცემის წესი

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

ქვეყანა: საქართველო

მწარმოებელი: ფარკონი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ქვეყანა: იტალია

მწარმოებელი: ინსტიტუტო დე ანჯელი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ფლაკონი 100მლ

დამხმარე ნივთიერებები: საქაროზა, დისტილირებული წყალი, ლიმონმჟავა (მჟავიანობის რეგულატორი), ჟოლოს არომატიზატორი, ქსანტინის ფისი (შემასქელებელი), ჟოლოს წვენი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
მცენარეული იმუნოსტიმულატორი. პრეპარატის შემადგენლობაში არსებული კომპონენტები აძლიერებენ ორგანიზმის ბუნებრივ დაცვით ძალებს და წარმოადგენენ იმუნიტეტის სტიმულატორებს.

ჩვენებები
- გრიპის და სხვა მწვავე რესპირატორული ინფექციების პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
- სხვადასხვა ქრონიკული დაავადებების თანმხლები იმუნოდეფიციტური მდგომარეობები;
- ანტიბიოტიკოთერაპიის შემდგომი პერიოდი.

მიღების წესები და დოზები
3 წლამდე ბავშვებში: ½ ჩაის კოვზი (2,5 მლ) 3-ჯერ დღეში. 3 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში: 1 ჩაის კოვზი (5 მლ) 5-ჯერ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა: ყოველდღიური მიღებისას 10 დღე ან დღეგამოშვებით 20 დღე.
გამოყენების წინ შეანჯღრიეთ. არ არის რეკომენდებული დოზის გადაჭარბება.

უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ. აუტოიმუნური დაავადებების მქონე პირებმა ექინაცეა უნდა მიიღონ მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი ინახება დახურულ მდგომარეობაში, 25ºC - ზე დაბალ ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქში გაცემის წესი
პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტის გარეშე.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
AFLOFARM, Poland
პოლონეთი

გენერიული დასახელება : მებევერინის ჰიდროქლორიდი

წამლის ფორმა : კაფსულა რეტარდი 200 მგ

შემადგენლობა : 1 კაფსულა შეიცავს 200 მგ მებევერინის ჰიდროქლორიდს .

დამხმარე ნივთიერებები : მაგნიუმის სტეარატი , პოლიმეთაკრილის მჟავას ეთერების სოპოლიმერი , ტალკი , მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა , მეტაკრილის და აკრილის მჟავას ეთერების სოპოლიმერი , ტრიაცეტინი , მყარი გაუმჭვირვალე ჟელატინირებული თეთრი ფერის კაფსულა .

ფარმაკოლოგიური მოქმედება : პრეპარატი წარმოადგენს სპაზმოლიზურ საშუალებას , რომელიც კუჭ - ნაწლავის ტრაქტის გლუვ კუნთებზე ახდენს პირდაპირ ზემოქმედებას . იგი ნაწლავების ნორმალურ პერისტალტიკაზე ზემოქმედების გარეშე ხსნის სპაზმს .

ჩვენება :

მოზრდილებში

პრეპარატი გამოიყენება მუცლის ღრუს სპაზმების სიმპტომატური მკურნალობისას , ასევე ნაწლავების ფუნქციის მხრივ დარღვევების და მსხვილი ნაწლავის გაღიზიანების სინდრომის სამკურნალოდ . პრეპარატი გამოიყენება კუჭ - ნაწლავის ტრაქტის მიდამოში მეორადი სპაზმების შესამცირებლად , რომელიც გამოწვეულია ორგანული დაავადებებით .

უკუჩვენება : პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა .

გვერდითი მოვლენები

ძალიან იშვიათად შესაძლებელია ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები . მათ შორის : ჭინჭრის ციება , კვინკეს შეშუპება , სახის შეშუპება და ეკზანთემა .

დოზირება :

თითო ტაბლეტი 2- ჯერ დღეში დილა - საღამოს .

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან :

ცნობილი არ არის .

ჭარბი დოზირება

სპეციალური ანტიდოტი არ არსებობს . რეკომენდებულია კუჭის ამორეცხვა და სიმპტომური მკურნალობა .

გამოშვების ფორმა

10 კაფსულა პვქ / ალუმინის ბლისტერში , 2 ან 3 ბლისტერი კოლოფში .

ვარგისობის ვადა

3 წელი

შენახვის პირობები

ინახება ოთახის ტემპერატურაზე ბავსვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას .

აფთიაქიდან გაცემის რეჟიმი

გაიცემა რეცეპტით !

მწარმოებელი

Solvay Pharmaceuticals B.V.