38.66 ლარი
36.34 ლარი
ქვეყანა: თურქეთი
მწარმოებელი: ვეფა ილაჩ თურქეთი
გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო
ბონექსი – BONEX – БОНЕКС
საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): vitamin D, calcium, magnesium.
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: კომბინირებული პრეპარატი; ვიტამინების კომპლექსი მიკროელემენტებით;
ფოსფორისა და კალციუმის ცვლაზე მოქმედი საშუალებები, ძვლის ქსოვილში ნივთიერებათა ცვლის მარეგულირებელი საშუალებები.
მწარმოებელი ქვეყანა: აშშ; AMVILAB
გამოშვების ფორმა: ტაბლეტები.
შემადგენლობა:
3 ტაბლეტზე დოზირება: კალციუმი – 1000მგ; ვიტამინი D3 (ქოლეკალციფეროლი) – 600IU; მაგნიუმი (ოქსიდი) – 500მგ.
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ბონექსის ტაბლეტები წარმოადგენს კომბინირებულ პრეპარატს, რომელიც შეიცავს კალციუმს, ვიტამინ D3 და მაგნიუმს. ამგვარი კომბინაცია უზრუნველყოფს კალციუმის ოპტიმალურ შეწოვას და ჩალაგებას ძვლებსა და სხვა ქსოვილებში, რაც ახდენს საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის დაავადებათა პრევენციას, ხელს უწყობს ძვლების და კბილების გაძლიერებას, გულის, კუნთოვანი და ნერვული სისტემის ნორმალურ ფუნქციონირებას.
ჩვენებები:
* სხვადასხვა გენეზის ოსტეოპოროზის პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
* ინტენსიური ზრდის პერიოდი;
* მოტეხილობების კომპლექსური მკურნალობა;
* კალციუმის და D3-ის დეფიციტის პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
* ორსულობა და ლაქტაცია;
* მენოპაუზა და შემდგომი პერიოდი;
მიღების წესი და დოზები:
* 1-9- წელი – 1-2 ტაბლეტი დღში;
* 9-14 წელი – 2-3 ტაბლეტი დღეში;
*14-18 წელი – 3-4 ტაბლეტი დღეში;
* 19-50 წელი – 2-3 ტაბლეტი დღეში;
* 50 წელზე ზევით – 3 ტაბლეტი დღეში.
კოგნივერი 125მგ #30ტ
კოგნივერი
შემადგენლობა
კოგნივერის თითოეული ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების – მეთილეთილპირიდინოლის სუქცინატის 125 მგ-ს;
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მეთილცელულოზა, პოვიდონი K25, კალციუმის სტეარატი, სილიციუმის დიოქსიდი კოლოიდური უწყლო, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, კარტოფილის სახამებელი, ოპადრაი II ფერადი (პარტია 85F), თეთრი.
ოპადრაი II ფერადი (პარტია 85F), თეთრის შემადგენლობა: პოლივინილის სპირტი, ნაწილობრივ ჰიდროლიზებული; მაკროგოლი/პოლიეთილენგლიკოლი; ტალკი და ტიტანის დიოქსიდი.
მოქმედების მექანიზმი
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი – სხვა სამკურნალწამლო საშუალებები, რომლებიც გამოიყენება ნერვული სისტემის დაავადებების სამკურნალოდ.
ATC კოდი: N07XX.
ფარმაკოდინამიკა
ახასიათებს ანტიოქსიდანტური, ანტიჰიპოქსიური, მემბრანოპროტექტორული, ნოოტროპული, ანქსიოლიზური, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო მოქმედება. ზრდის ორგანიზმის მდგრადობას სტრესის, ძირითადი დამაზიანებელი ფაქტორების ზემოქმედების და ჟანგბადდამოკიდებული პათოლოგიური მდგომარეობების მიმართ (შოკი, ჰიპოქსია, იშემია, ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევა, ალკოჰოლითა და ანტიფსიქოზური პრეპარატებით ინტოქსიკაცია).
ახასიათებს ზომიერი ჰიპოლიპიდემიური მოქმედება. ხელს უწყობს სისხლის უჯრედების მემბრანების სტრუქტურის სტაბილურობას, ზრდის თრომბოციტების და ლეიკოციტების მდგრადობას ჰემოლიზის დროს, ახდენს ნერვული ქსოვილის უჯრედული მემბრანების ფიზიკურ-ქიმიური თვისებების ჰიპოქსიით გამოწვეული ცვლილებების ნიველირებას (ამცირებს ლიპიდური შრის სიბლანტეს, ზრდის მემბრანის გამტარობას და ლიპიდურ-ცილოვან თანაფარდობას), რაც დადებითად აისახება მის მეტაბოლურ და ბიოსინთეზურ აქტივობაზე.
აინჰიბირებს ლიპიდების ზეჟანგურ ჟანგვას, ზრდის სუპეროქსიდდისმუტაზის აქტივობას, უჯრედში ც-ამფ და ც-გმფ-ის შემცველობას, ხელს უწყობს მემბრანო-დამოკიდებული ფერმენტების (კალციუმ-დამოუკიდებელი ფოსფოდიესთერაზა,
ადენილატციკლაზა, აცეტილქოლინესთერაზა) და რეცეპტორული კომპლექსების
(ბენზოდიაზეპინების, გაემ-ის, აცეტილქოლინის) აქტივობის მოდულაციას, რაც ზრდის მათ
რეცეპტორებთან შეკავშირების უნარს და აუმჯობესებს ნეირომედიატორების ტრანსპორტირებას და სინაფსურ გადაცემას. ზრდის თავის ტვინში დოფამინის შემცველობას. და აერობული გლიკოლიზის კომპენსატორულ აქტივაციას, ხელს უწყობს ჰიპოქსიის დროს მიტოქონდრიების ჟანგვა-აღდგენითი პროცესების აღდგენას, ზრდის ატფ-ის და კრეატინინფოსფატაზას სინთეზს. მწვავე პანკრეატიტის დროს ამცირებს ფერმენტულ ტოქსემიასა და ენდოგენურ ინტოქსიკაციას.
აუმჯობესებს მეხსიერებას და შრომის უნარიანობას. ახასიათებს ანქსიოლიზური მოქმედება, ამცირებს შფოთვას, შიშის შეგრძნებას, დაძაბულობას, მოუსვენრობას, აუმჯობესებს ემოციურ სტატუსს.
ფარმაკოკინეტიკა
სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან (ნახევარგამყოფის პერიოდი შეადგენს 0,08-0,1 სთ-ს). პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზამში აღინიშნება 0,46-0,5 სთ-ის შემდეგ და შეადგენს 50-100ნგ/მლ. სწრაფად გადანაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებში. პლაზმის ცილებს უკავშირდება 42%. მეტაბოლიზდება ღვიძლში, რომელთაგან ფარმაკოლოგიურ აქტივობას ინარჩუნებს გლუკურონკონიუგირებული მეტაბოლიტები. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2,0-2,6 საათს. მეტაბოლიტები ინტენსიურად ექსკრეგირდებიან პრეპარატის მიღებიდან პირველი 4სთ-ის განმავლობაში. პრეპარატის შეუცვლელი სახისა და მისი კონიუგირებული მეტაბოლიტების შარდის გზით ექსკრეციის მაჩვენებლებს მნიშვნელოვანი ინდივიდუალური ვარიაბელობა ახასიათებთ.
ჩვენება
პრეპარატი ინიშნება კომპლექსურითერაპიისშემადგენლობაში შემდეგ შემთხვევებში:
– ტვინის სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევების შემდგომი მდგომარეობები, მათ შორის, ტრანზიტორული იშემიური შეტევის შემდეგ, სუბკომპენსაციის ფაზაში პროფილაქტიკური კურსების სახით;
– სხვადასხვა გენეზის ენცეფალოპათიები (დისცირკულაციური, დისმეტაბოლური, პოსტტრავმული, შერეული ტიპის);
– ქალა-ტვინის მსუბუქი ტრავმა, ქალა-ტვინის ტრავმის შედეგები;
– მსუბუქი კოგნიტიური აშლილობები თავის ტვინის სისხლძარღვების ათეროსკლეროზური დაზიანების ფონზე;
– მდგომარეობები ანტიფსიქოზური საშუალებებით მწვავე ინტოქსიკაციის შემდეგ;
– შფოთვითი აშლილობები ნევროზული მდგომარეობების დროს;
– აბსტინენტური სინდრომი ალკოჰოლიზმის დროს.
უკუჩვენება
– ღვიძლის და/ან თირკმლების ფუნქციის მწვავე დარღვევები;
– მომატებული მგრძნობელობა სამკურნალო საშუალების მიმართ;
– ბავშვთა ასაკი 18 წლამდე;
– ორსულობა, ლაქტაცია.
უსაფრთხოების ზომები
პაციენტებს არტერიული წნევით 180/100 მმ ვწყ.სვ-ზე ზემოთ, არტერიული ჰიპერტენზიის კრიზული მიმდინარეობით ესაჭიროებათ არტერიული ჰიპერტენზიის წინასწარი კორექცია და სედატიური თერაპია, ასევე არტერიული წნევის კონტროლი თერაპიის ჩატარების დროს.
ლაქტოზის შემცველობის გამო, პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში გალაქტოზის იშვიათი თანდაყოლილი აუტანლობით, Lapp ლაქტაზის დეფიციტით ან გლუკოზა-გალაქტოზის მალაბსორბციით.
გამოყენება ბავშვებში
18 წლამდე ბავშვებისთვის პრეპარატი უკუნაჩვენებია.
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
პრეპარატის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში უკუნაჩვენებია. თუ თქვენ ორსულად ხართ ან ძუძუს აჭმევთ, თუ ვარაუდობთ, რომ ორსულად ხართ ან არ გამორიცხავთ ორსულობის დადგომის ალბათობას, აცნობეთ ამის შესახებ თქვენს მკურნალ ექიმს.
დოზის გადაჭარბება
სიმპტომები: ძილის დარღვევები (უძილობა, ზოგიერთ შემთხვევებში ძილიანობა).
მკურნალობა: როგორც წესი, არ მოითხოვება, რადგანაც სიმპტომები ქრება დამოუკიდებლად, დღე-ღამის განმავლობაში. მძიმე შემთხვევებში უძილობისას ინიშნება ნიტრაზეპამი 10მგ, ოქსაზეპამი 10მგ ან დიაზეპამი 5მგ.
ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა
შესაძლებელია მოხდეს გვერდითი ეფექტების გამოვლინება. აქედან გამომდინარე, სიფრთხილეა საჭირო ავტოტრანსპორტის ან სხვა მექანიზმების მართვისას, რომლებიც ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციას და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს მოითხოვს.
სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
აუმჯობესებს ბენზოდიაზეპინის ანქსიოლიტიკების, ეპილეფსიის საწინააღმდეგო (კარბამაზეპინი), პარკინსონის საწინააღმდეგო (ლევოდოპა) სამკურნალწამლო საშუალებების მოქმედებას. ამცირებს ეთანოლის ტოქსიკურ ეფექტებს.
თუ ამჟამად იღებთ ან ახლო წარსულში იღებდით სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებს, აცნობეთ ამის შესახებ ექიმს.
დოზირება და მიღების წესი
პრეპარატი ინიშნება პერორალურად, შიგნით მისაღებად 250-500 მგ/დღე-ღამეში 2-3-ჯერ; მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა – 600-800 მგ. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 2-6 კვირას; ალკოჰოლური აბსტინენციის კუპირებისთვის – 5-7 დღეს.
დოზირების რეჟიმი ინდივიდუალურია, დაავადების სიმძიმის ხარისხის მიხედვით. მკურნალობის შეწყვეტა ხდება თანდათანობით, 2-3 დღის განმავლობაში დოზის შემცირებით.
თუ დაგავიწყდათ კოგნივერის მიღება, მიიღეთ ტაბლეტი რაც შეიძლება სწრაფად, სანამ არ დადგა მომდევნო დოზის მიღების დრო. თუ დადგა პრეპარატის მომდევნო დოზის მიღების დრო, ნუ მიიღებთ გამოტოვებულ დოზას. დაუშვებელია სამკურნალო საშუალების დოზირების გაორმაგება გამოტოვებულის კომპენსაციის მიზნით! შემდგომში პრეპარატი გამოიყენება დოზირების რეკომენდებული რეჟიმის შესაბამისად.
არ შეწყვიტოთ კოგნივერის მიღება მკურნალ ექიმთან წინასწარი კონსულტაციის გარეშე!
გვერდითი მოვლენები
გულისრევა, პირის სიმშრალე, დიარეა, ძილიანობა, ალერგიული რეაქციები; ხანგრძლივი გამოყენებისას – გულისრევა, მეტეორიზმი; ძილის დარღვევები (ძილიანობა ან ჩაძინების დარღვევა).
ზემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტების ან იმ გვერდითი ეფექტების გამოვლინების შემთხვევაში, რომლებიც არ არის მითითებული პრეპარატის ინსტრუქციაში, აუცილებელია მიმართოთ ექიმს.
ვარგისობა და შენახვის პირობები
პრეპარატის ვარგისობის ვადა – 3 წელი. ნუ გამოიყენებთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.
შეინახეთ არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას. შეინახეთ ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.
გამოშვების ფორმა
გარსით დაფარული ტაბლეტები 125მგ; 30 ტაბლეტი ბლისტერებში, მეორადი შეფუთვა: გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.
გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.
ლოუდეპი #30ტ
თვის შეთავაზება 
აქცია მათთვის, ვისაც აწუხებს საერთო სისუსტე, ძვლებისა და სახსრების ტკივილი, ხშირი ავადობა
კეპლერი 500მგ #30კაფს *
კეპლერი
შემადგენლობა: ციტიქოლინი – 500მგ
ფარმაკოლოგიური თვისებები: ციტიქოლინი წარმოადგენს უჯრედული მემბრანის ძირითადი ულტრასტრუქტურული კომპონენტის წინამორბედს (უპირატესად ფოსფოლიპიდების), ხასიათდება მოქმედების ფართო სპექტრით, აღადგენს დაზიანებული უჯრედის მემბრანას, აინჰიბირებს ფოსფოლიპაზას მოქმედებას, ხელს უშლის თავისუფალი რადიკალების წარმოქმნას, იცავს უჯრედებს დაზიანებისაგან -აპოპტოზის მექანიზმზე ზემოქმედებით. ინსულტის მწვავე პერიოდში ამცირებს თავის ტვინის ქსოვილის დაზიანების მოცულობას, აუმჯობესებს ქოლინერგულ გადაცემას. ამცირებს ტვინის შეშუპებას. კრანიო-ცერებრალური ტრავმის დროს ამცირებს პოსტტრავმული კომის ხანგრძლივობას, ნევროლოგიური სიმპტომების გამოვლინებას და ამცირებს აღდგენითი პერიოდის ხანგრძლივობას. თავის ტვინის ქრონიკული ჰიპოქსიის დროს ციტიქოლინი ეფექტურია კოგნიტური ფუნქციების გასაუმჯობესებლად, როგორიცაა მეხსიერების გაუარესება, უინიციატივობა, ყოველდღიური საქმიანობის და თვითმომსახურეობის გაძნელება. ციტიქოლინი ეფექტურია სისხლძარღვოვანი და დეგენერაციული ეტიოლოგიის სენსორული და მოტორული ნევროლოგიური დარღვევების სამკურნალოდ.
ჩვენებები:
- იშემიური ინსულტის მწვავე პერიოდი
- იშემიური და ჰემორაგიული ინსულტის აღდგენითი პერიოდი
- ქალა-ტვინის ტრავმა, მწვავე და აღდგენითი პერიოდი
- კოგნიტური და ქცევითი დარღვევები თავის ტვინის დეგენერაციული და სისხლძარღვოვანი დაავადებების დროს.
მიღება და დოზირება: 1 ან 2 კაფსულა დილით
უკუჩვენებები:
ჰიპერმგრძნობელობა შემადგენელი კომპონენტის მიმართ. 18 წლამდე ასაკი, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი
შენახვის პირობები:
პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
გამოშვების ფორმა: 30 კაფსულა
მწარმოებელი: ამვილაბი, აშშ.
სერთიფიცირებულია აშშ–ს წამლისა და საკვების სააგენტოს FDA–ს მიერ.
ბონეფოსი – BONEFOS – БОНЕФОС
საერთაშორისო დასახელება:
CLODRONIC ACID
მწარმოებელი: BAYER SCHERING PHARMA OY,ფინეთი
მოქმედი ნივთიერება: კლოდრონის მჟავა
კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ძვლის ქსოვილის რეზორბიციის ინჰიბიტორი.
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
კაფსულები: შეფუთვაში 100 ც.
1 კაფს.
კლოდრონის მჟავა
(დინატრიუმის მარილის ფორმით) …….. 40 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ტალკი, კალციუმის სტეარატი, სილიციუმის უწყლო კოლოიდური დიოქსიდი.
ჟელატინის კაფსულის შემადგენლობაში შედის: მყარი ჟელატინი, ტიტანის დიოქსიდი, რკინის წითელი ოქსიდი, რკინის ყვითელი ოქსიდი.
შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 100 ც.
1 ტაბ.
კლოდრონის მჟავა
(დინატრიუმის მარილის ფორმით) ……… 40 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
მიკროკრისტალური ცელულოზა გაუწყლოებული, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, კროსკარმელოზური ნატრიუმი, სტეარინის მჟავა, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიპრომელოზა, პოლიეთილენგლიკოლი 400, ტიტანის დიოქსიდი.
კონცენტრატი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად: ამპულაში 5 მლ, შეფუთვაში 5 ც.
1 მლ 1 ამპ.
კლოდრონის მჟავა
(დინატრიუმის მარილის ფორმით) ………. 60 მგ 300 მგ
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კლოდრონატი იწვევს ძვლის ქსოვილის რეზორბციის ინჰიბირებას ავთვისებიანი წარმონაქმნებისა და ძვლოვანი მეტასტაზების დროს. ამავე დროს ის არ მოქმედებს ნორმალურ მინერალიზაციის პროცესზე. კლოდრონატის სამკურნალო ეფექტი აღინიშნება იმ დაავადებების დროს, რომელთა თანმხლებია ძვლის რეზორბციის გაძლიერება. ჰიპერკალციემიის შემთხვევაში კლოდრონატი აქვეითებს შრატში კალციუმის დონეს, ხოლო პაციენტებში, რომლებსაც გააჩნიათ სისხლის პლაზმაში კალციუმის ნორმალური რაოდენობა (ნორმოკალციემია), იწვევს კალციუმისა და ჰიდროქსიპროლინის შარდით გამოყოფის შემცირებას.
კლოდრონის მჟავა მიეკუთვნება ბიფოსფონატების ჯგუფს და წარმოადგენს პიროფოსფონატის ბუნებრივ ანალოგს. ბიფოსფონატებს აქვთ მაღალი მსგავსება ძვლოვანი ქსოვილის მინერალურ კომპონენტებთან. მოქმედების ძირითადი მექანიზმია ოსტეოკლასტების აქტივობის დათრგუნვა და მათ მიერ განპირობებული ძვლოვანი ქსოვილის რეზორბციის შემცირება.
კლოდრონის მჟავის თვისებაა დაამუხრუჭოს ძვლოვანი ქსოვილის რეზორბცია ადამიანებში, რაც დადასტურებულია ჰისტოლოგიური, კინეტიკური და ბიოქიმიური კვლევების შედეგებით. მიუხედავად ამისა ამ პროცესის ზუსტი მექანიზმები ბოლომდე შესწავლილი არ არის.
კლოდრონის მჟავა თრგუნავს ოსტეოკლასტების აქტივობას, ამცირებს სისხლში კალციუმის კონცენტრაციას, ასევე კალციუმის და ჰიდროქსიპროლინის გამოყოფას შარდში.
in vitro ბიფოსფონატები თრგუნავენ კალციუმის ფოსფატის პრეციპიტაციას, აბლოკირებენ მის ტრანსფორმაციას ჰიდროქსიაპატიტში, აკავებენ აპატიტების კრისტალების აგრეგაციას უფრო მსხვილ კრისტალებად და ანელებენ ამ კრისტალების გახსნას.
კლოდრონის მჟავის გამოყენებისას მონოთერაპიულ დოზებში, რომელიც საკმარისია ძვლოვანი ქსოვილის რეზორბციის ინჰიბირებისთვის, ძვლის ნორმალურ მინერალიზაციაზე გავლენა ადამიანში ნანახი არ იქნა. ძუძუს კიბოს მქონე პირებში და მრავლობითი მიელომის მქონე პირებში აღნიშნულია ძვლის მოტეხილობის ალბათობის შემცირება.
კლოდრონის მჟავა ამცირებს მეტასტაზების განითარებას ძვალში ძუძუს პირველადი სიმსივნეების დროს.
ფარმაკოკინეტიკა:
შეწოვა: კლოდრონის მჟავის შეწოვა ხდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში. აბსორბირდება შეყვანილი დოზის დაახლოებით 2-5%.
განაწილება: მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის შრატში ( Cmax) ერთი დოზის მიღების შემდეგ მიიღწევა 30 წუთში. კალციუმთან და სხვა ორვალენტიან კათიონებთან გამოხატული მსგავსების გამო, კლოდრონის მჟავის შეწოვა მნიშვნელოვნად მცირდება პრეპარატის საკვებთან ერთად მიღებისას და იმ პრეპარატების მიღებისას, რომლებიც შეიცავენ ორვალენტიან კათიონებს. კლოდრონის მჟავის მიღებისას პერორალურად საკვების მიღებამდე 1 საათით ადრე შედარებით ბიოშეღწევადობა შეადგენს 91%, 30 წუთში – 69% (ბიოშეღწევადობის შემცირება ამ დროს სტატისტიკურად უმნიშვნელოა). კლოდრონის მჟავის შეკავშირება პლაზმის ცილებთან დაბალია. კლოდრონის მჟავას გააჩნია დიდი მსგავსება ძვლის ქსოვილთან.გამოყოფა: კლოდრონის მჟავას გმოყოფა სისხლის შრატიდან ხასიათდება ორი ფაზით: განაწილების ფაზა, ნახევარგამოყოფის პერიოდით (T1/2) დაახლოებით 2 საათამდე და ელიმინაციის ფაზა, რომელიც მიმდინარეობს ძალიან ნელა, რამდენიმე წელი, ვინაიდან კლოდრონის მჟავა მტკიცედ უერთდება ძვლოვან ქსოვილს. კლოდრონის მჟავა სხეულიდან უპირატესად გამოიყოფა თირკმელებით. დაახლოებით 80% განისაზღვრება შარდში პრეპარატის მიღებიდან რამდენიმე დღის განმავლობაში. კლოდრონის მჟავა, რომელიც შეკავშირებულია ძვლოვან ქსოვილთან (შეწოვილი დოზის დაახ. 20%) ორგანიზმიდან გამოიყოფა უფრო ნელა. თირკმლის კლირენსი შეადგენს პლაზმური კლირენსის დაახლოებით 75%-ს. აშკარა კავშირი სისხლის პლაზმაში კლოდრონის მჟავის კონცენტრაციას და თერაპიულ ეფექტს ან გვერდით ეფექტებს შორის არ არსებობს. პრეპარატის ფარმაკოთერაპიული პროფილი დამოკიდებული არ არის ასაკზე, პრეპარატის მეტაბოლიზმზე ან ფუნქციურ დარღვევებზე, გამონაკლისია თირკმლის უკმარისობა, რომელიც იწვევს კლოდრონის მჟავის თირკმლის მიერ კლირენსის დაქვეითებას.
ჩვენებები:
- ჰიპერკალციემია ავთვისებიანი სიმსივნის დროს;
- ავთვისებიანი სიმსივნეების ოსტეოკლასტური მეტასტაზები ძვალში და მიელომური დაავადება (მრავლობითი მიელომა);
- ძვლოვანი მეტასტაზების პროფილაქტიკის მიზნით ძუძუს პირველადი კიბოს დროს;
- ოსტეოლიზი ავთვისებიანი სიმსივნეების (მათ შორის მეტასტაზების) დროს.
მიღების წესები და დოზირება:
პრეპარატი პერორალურად ინიშნება ძვლის ქსოვილის გაძლიერებული რეზორბციისას, რომლის თანმხლებია ძვლების დაზიანება ჰიპერკალციემიის გარეშე, დოზით 1600 მგ (2-ჯერ დღეში 2 კაფსულის ოდენობით). მკურნალობის კურსი გრძელდება რამოდენიმე თვიდან 2 წლის განმავლობაში.
ჰიპერკალციემიის მკურნალობისას პრეპარატი გამოიყენება პერორალურად. საწყისი მაქსიმალური დოზა შეადგენს 2400 ან 3200 მგ დღეში დაყოფილი რამოდენიმე მიღებაზე. შემდგომში შესაძლებელია დოზის თანდათანობით შემცირება დღეში 1600 მგ-დე, რათა შევინარჩუნოთ შრატში კალციუმის დონე.
კაფსულა ინიშნება ერთჯერადად დილას უზმოზე ერთი ჭიქა წყლის მიყოლებით. 2 სთ-ის განმავლობაში თავი უნდა შევიკავოთ საკვების მიღებისაგან. კლოდრონატის მიღება რძესთან, კალციუმის და ორვალენტიანი იონების შემცველ პრეპარატებთან დაუშვებელია, ვინაიდან ისინი ამცირებენ კლოდრონატის შეწოვას. პრეპარატი ინიშნება ჭამამდე 2 სთ-ით ადრე ან მის შემდეგ.
ჰიპერკალციემიისას იგი შეჰყავთ ვენაში, რეკომენდებული დოზა შეადგენს დღეში 300 მგ-ს (5 ამპულა). დოზას ხსნიან 500 მლ 0.9 ნატრიუმის ქლორიდის ან 5% გლუკოზის ხსნარში და შეჰყავთ 2 სთ-ის განმავლობაში. მკურნალობამდე და მკურნალობის პროცესში აუცილებელია პაციენტის დეჰიდრატაციის მდგომარეობაზე დაკვირვება. მკურნალობა გრძელდება მანამ, სანამ სისხლის პლაზმაში არ აღინიშნება კალციუმის ნორმალური დონე, ჩვეულებრივ 2-5 დღის განმავლობაში.
გამონაკლისის სახით პრეპარატი გამოიყენება 7 დღეზე მეტხანს.პერორალურად, ინტარვენურად ინფუზიის გზით
400 მგ-იანი კაფსულები უნდა გადაიყლაპოს დაღეჭვის გარეშე. 800 მგ-იანი ტაბლეტები შეიძლება გაიყოს ორად. თუმცა ორივე ნაწილი უნდა იქნეს მიღებული ერთდროულად. არ შეიძლება ტაბლეტების დაფქვა ან გახსნა წყალში მიღების წინ.
დღიური დოზა 1600 მგ-ის ოდენობით რეკომენდებულია მიღებულ იქნეს ერთჯერადად დილას, უზმოზე, ერთ ჭიქა წყალთან ერთად.
პრეპარატის მიღების შემდეგ პაციენტმა უნდა შეიკავოს თავი საკვების, სითხის და სხვა პრეპარატების მიღებისაგან 1 საათის განმავლობაში (გამონაკლისია ჩვეულებრივი წყალი).
ბონეფოსი არ შეიძლება მიღებული იქნეს რძესთან, საკვებთან ან ისეთ პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც შეიცავენ კალციუმის და სხვა ორვალენტიან კათიონებს, ვინაიდან ეს უკანასკნელნი აფერხებენ კლოდრონის მჟავის შეწოვას.
საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად აუცილებელი დოზა იხსნება 500 მლ 0.9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარში ან 5% დექსტროზის ხსნარში. მკურნალობამდე და მკურნალობის განმავლობაში აუცილებელია სითხის საკმაო რაოდენობით მიწოდება, ასევე თირკმლის ფუნქციის და სისხლში კალციუმის კონცენტრაციის კონტროლი.
ჰიპერკალციემია – განპირობებული ავთვისებიანი სიმსივნეებით.
300 მგ ინტრავენურად წვეთოვნად 2 საათის (არანაკლებ) განმავლობაში ყოველდღიურად (არა უმეტეს ზედიზედ 7 დღის განმავლობაში) სისხლის შრატში კალციუმის ნორმალური კონცენტრაციის მიღწევამდე (ჩვეულებრივ ხდება 5 დღის განმავლობაში) ან 1500 მგ ინტრავენურად წვეთოვნად 4 საათის განმავლობაში ერთჯერადად. აუცილებლობის შემთხვევაში ინფუზია შეიძლება განმეორდეს ან ბონეფოსი დაინიშნოს პერორალურად. ჰიპოკალციემიის განვითარებისას რეკომენდებულია მკურნალობის ხანმოკლე შეწყვეტა. სისხლის შრატში კალციუმის დოზის ნორმალიზაციის შემდეგ პრეპარატი ინიშნება პერორალურად შემანარჩუნებელი დოზით (1600 მგ დღეში).
ინტრავენური ინფუზიის შეუძლებლობის შემთხვევაში პრეპარატი ინიშნება პერორალურად, საწყისი მაღალი დოზით – 2400-3200 მგ-მდე ყოველდღიურად თერაპიაზე პაციენტის ინდივიდუალური რეაქციის გათვალისწინებით. დოზა უნდა შემცირდეს თანდათანობით 1600 მგ-მდე.
ძვლოვანი მეტასტაზების პროფილაქტიკა ძუძუს პირველადი კიბოს დროს: 1600 მგ ყოველდღიურად პერორალურად.
ავთვისებიანი სიმსივნეებით განპირობებული ძვლის ორტოლიზური ცვლილებები. ჰიპერკალციემიის გარეშე: დოზირება ყოველ კონკრეტულ შემთხვევაში განისაზღვრება ინდივიდუალურად. რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს დღეში 1600 მგ-ს. კლინიკური ჩვენებების მიხედვით დოზა შეიძლება გაიზარდოს მაქსიმუმ 3200 მგ-მდე დღეში.
თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტები:
პერორალურად ხანგრძლივი დროის განმავლობაში არ არის რეკომენდებული 1600 მგ-ზე მეტი დოზის მიღება დღეში. ინტრავენური შეყვანისას დოზები უნდა შემცირდეს შემდეგი რეკომენდაციის მიხედვით:
თირკმლის უკმარისობის ხარისხი კრეატინინის კლირენსი მლ/წმ. დოზის შემცირება
მსუბუქი 50-80 25%-ით
ზომიერი 12-50 25-50%
მძიმე
გვერდითი მოვლენები:
მეტაბოლიზმის დარღვევა: ხშირად – უსიმპტომო ჰიპოკალციემია; იშვიათად ჰიპოკალციემია, თანხმლები კლინიკური გამოვლინებებით.
ტუტე ფოსფატაზის კონცენტრაციის შეცვლა შრატში. მეტასტაზების მქონე პაციენტებში მისი დონე ასევე შეიძლება გაიზარდოს ღვიძლში და ძვლებში მეტასტაზების არსებობის გამო.
ენდოკრინული სისტემის მხრივ: პარათირეოიდული ჰორმონის კონცენტრაციის მატება შრატში (ჩვეულებრივ კალციუმის დონის კლებასთან ერთად).
სასუნთქი სისტემის მხრივ: ძალიან იშვიათად – ანამნეზში ბრონქული ასთმისა და აცეტილსალიცილის მჟავის მიმართ აწეული მგრძნობელობის მქონე პირებს აღენიშნებათ სუნთქვის ფუნქციის დარღვევა, ბრონქოსპაზმი.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ხშირად – გულისრევა, ღებინება და დიარეა ჩვეულებრივ მსუბუქ ფორმაში.
ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ: ხშირად – ამინოტრანფერაზების დონის მატება ნორმის ფარგლებში; იშვიათად – ამინოტრანფერაზების დონის მატება ნორმასთან შედარებით 2-ჯერ, რომელსაც თან არ ახლავს ღვიძლის უკმარისობის ნიშნები.
კანის და მისი დანამატების მხრიდან: იშვიათად – კანის რეაქციები, რომელიც კლინიკური სურათით შეესაბამება ალერგიულ რეაქციებს.
შარდ-სასქესო სისტემის მხრიდან: იშვიათად – თირკმლის ფუნქციის დარღვევა (კრეატინინის რაოდენობის მატება შრატში და პროტეინურია), თირკმლის მწვავე უკმარისობა, განსაკუთრებით მაღალი დოზების სწრაფი ინტრავენური შეყვანისას.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: პრეპარატის პერორალურად მიღების შემდეგ პაციენტების 10%-ს აღენიშნებათ გულისრევა, ღებინება, დიარეა. პრეპარატის მაღალი დოზით მიღებისას გვერდითი ეფექტები ატარებენ ჩვეულებრივ მსუბუქ და ტრანზიტორულ ხასიათს.
პრეპარატის ვენაში შეყვანისას ზოგიერთ პაციენტებს აღენიშნებათ პროტეინურია. ამავე დროს, შესაძლებელია განვითარდეს თირკმელების დაზიანება კლოდრონატის მაღალი დოზით სწრაფი ინფუზიის შემდეგ.
უკუჩვენებები:
- ჰიპერმგრძნობელობა კლოდრონის მჟავის და სხვა ბიფოფსონატების ან პრეპარატის ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ;
- ორსულობა და ძუძუთი კვება;
- სხვა ბიფოსფონატებით მკურნალობა;
- ბავშვთა ასაკი (კლინიკური გამოცდილების არარსებობის გამო).
ორსულობა და ლაქტაცია:
დღეისათვის პრეპარატის რეპროდუქციულ ფუნქციასა და ნაყოფის განვითარებაზე ზემოქმედების შესახებ მონაცემები არ არსებობს.
განსაკუთრებული მითითებები:
თირკმელების უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში პრეპარატი გამოიყენება სიფრთხილით. ბავშვებში პრეპარატი გამოიყენება ჰიპერკალციემიის არარსებობის დროს. მოცემული პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა ბავშვთა ასაკში დამტკიცებული არ არის. მკურნალობის პერიოდში აუცილებლია პაციენტს მიეწოდებოდეს საკმარისი რაოდენობით სითხე. საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად გამხსნელად გამოიყენება 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი.
ჭარბი დოზირება:
მაღალი დოზების ინტრავენური შეყვანისას შესაძლებელია ჰიპოკალციემიის განვითარების ალბათობა, რომელიც მიმდინარეობს უსიმპტომოდ. არსებობს სისხლის შრატში კრეატინინის კონცენტრაციის მატების და თირკმლის ფუნქციის დარღვევის შემთხვევა. ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა ინფუზიური თერაპიის შეწყვეტა და სიმპტომური მკურნალობა. აუცილებელია პაციენტი უზრუნველვყოთ სითხის საკმაოდ დიდი რაოდენობით, ასევე ვაკონტროლოთ თირკმლის ფუნქცია და კალციუმის რაოდენობა სისხლში. როგორც წესი, კალციუმის კონცენტრაცია სისხლში ნორმალიზდება 4 დღის განმავლობაში.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებისა და კლოდრონატის ერთდროული გამოყენებისას მოსალოდნელია თირკმელების დისფუნქციის განვითარება. კლოდრონატისა და ამინოგლიკოზიდების კომბინირებისას სიფრთხილეა საჭირო, ვინაიდან მოსალოდნელია ჰიპოკალციემიის განვითარება. ესტრამუსტინის ფოსფატისა და კლოდრონატის ერთდროული გამოყენება ზოგიერთ შემთხვევაში იწვევს შრატში ესტრამუსტინის ფოსფატის 80%-მდე მომატებას. კლოდრონატის და ორვალენტიანი კათიონების შემცველი პრეპარატების, ასევე საკვების ერთდროული გამოყენებისას კლოდრონატის ბიოშეღწევადობა და შესაბამისად ეფექტურობა მცირდება.
შენახვის პირობები:
კაფსულები და ტაბლეტები ინახება 15-250C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.
კონცენტრატი ინფუზიისათვის ინახება 300C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.
მომზადებული საინფუზიო ხსნარის გამოყენება რეკომენდებულია 12 სთ-ის განმავლობაში, ინახება 2-60C ტემპერატურაზე.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები:
პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.
ლორაფენი 2.5მგ #25დრაჟე
Tarchomin pharmaceutical works “POLFA” S.A, პოლონეთი
ათქ კლასიფიკაციის კოდი
N05B 06
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
დრაჟირებული ტაბლეტები: შეფუთვაში 25ც.
1 ტაბ.
ლორაზეპამი. . . . . . . . . 1 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
დამხმარე ნივთიერებები:
კარტოფილის სახამებელი, ჟელატინი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ლაქტოზა, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი.
გარსი: პოლივინილის სპირიტი, მალტოდექსტრინი, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, საქაროზა.
დრაჟირებული ტაბლეტები: შეფუთვაში 25ც.
ლორაზეპამი. . . . . . . . . 2,5 მგ
1 ტაბ
დამხმარე ნივთიერებები:
კარტოფილის სახამებელი, ჟელატინი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ლაქტოზა, წითელი კოშენილი, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი.
გარსი: პოლივინილის სპირტი, მალტოდექსტრინი, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, საქაროზა, წითელი კოშენილის ლაქი.
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
ტრანკვილიზატორი ბენზოდიაზეპინის ჯგუფიდან
ფარმაკოლოგიური თვისებები
პრეპარატი ლორაფენის მოქმედი ნივთიერება ლორაზეპამი მიეკუთვნება
1,4-ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების ჯგუფს. მოქმედებს ცენტრალური ნერვული სისტემის მრავალ სტრუქტურაზე, უპირველესად ლიმბურ სისტემაზე და ჰიპოთალამუსზე ე.ი. იმ სტრუქტურებზე, რომელიც დაკავშირებულია ემოციური ქმედებების რეგულაციასთან. კლინიკურად ლორაზეპამს გააჩნია ანქსიოლიზური და საძილე ეფექტი. ავლენს კრუნჩხვის საწინააღმდეგო და ჩონჩხის კუნთების ტონუსზე სუსტად გამოხატულ მიორელაქსაციურ მოქმედებას.
ფარმაკოკინეტიკა
ლორაზეპამი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლში აღწევს მიღებიდან დაახლოებით 2 საათის შემდეგ. ლორაზეპამის 85% უკავშირდება სისხლის ცილებს. გადის ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტარულ ბარიერს, აღწევს დედის რძეში. ლორაზეპამის მეტაბოლიზმი ღვიძლში მიმდინარეობს. ნახევარგამოყოფის ბიოლოგიური პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 12 საათს.
ლორაზეპამი ელიმინირდება შარდთან ერთად ლორაზეპამის გლუკურონატის სახით.
ჩვენებები
სხვადასხვა წარმოშობის შიშები, განსაკუთრებით ორგანული ნევროზების ფონზე (სისხლის მიმოქცევის სისტემის დაავადებები, საჭმლის მომნელებელი სისტემის დაავადებები). ძილის დარღვევები, რომელიც გამოწვეულია გამოხატული შფოთვის მდგომარეობით.
დოზირების რეჟიმი
პრეპარატ ლორაფენის გამოყენება საჭიროა ექიმის რეკომენდაციის შესაბამისად. რაიმე ეჭვის გაჩენის შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
მოზრდილები:
შფოთვითი (განგაში) მდგომარეობის დროს ლორაზეპამის საწყისი დოზა შეადგენს 2მგ-დან 3მგ-მდე დღე-ღამეში, განაწილებული 2 ან 3 მიღებაზე. შემდეგ კი აუცილებლობის შემთხვევაში დღე-ღამურ დოზას ზრდიან შემანარჩუნებელ დოზამდე, რომელიც უფრო ხშირად შეადგენს 2მგ-დან 6მგ-მდე დღე-ღამეში განაწილებული 2 ან 3 მიღებაზე.
ლორაზეპამის დოზის გაზრდა აუცილებლად თანდათანობით უნდა მოხდეს და დაიწყოს საღამოს მისაღები დოზის გაზრდით. მაქსიმალური დღე-ღამური დოზაა 10მგ.
ფოთვით გამოწვეული ძილის დარღვევების დროს ლორაზეპამს ჩვეულებრივ ნიშნავენ დღე-ღამეში ერთჯერადად, ძილის წინ დოზით 2მგ-დან 4მგ-მდე.
18 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული.
ხანდაზმული ასაკის პაციენტები: ხანდაზმული ასაკის პაციენტები უფრო მგრძნობიარენი არიან ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი პრეპარატების მიმართ. ასეთ პაციენტებში ლორაზეპაის გამოყენებისას რეკომენდებულია რაც შეიძლება მცირე და ეფექტური დოზის დანიშვნა, გამოყენებული დოზა არ უნდა აღემატებოდეს მოზრდილებისთვის გათვალისწინებული დოზის ნახევარს. თუ მკურნალობის დროს პაციენტს ეჩვენება, რომ პრეპარატის მოქმედება ზედმეტად ძლიერი ან სუსტია, მან ექიმს უნდა მიმართოს.
მკურნალობის ხანგრძლივობა:
ლორაფენი გამოიყენება ექსტრემულ სიტუაციებში შფოთვითი მოშლილობების სიმპტომატური მკურნალობისთვის. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის გამოყენება ხანგრძლივად (4 კვირაზე მეტი), წამლის მიერი დამოკიდებულების სიმპტომების განვითარების რისკის გამო პრეპარატი მიიღება ჭამის წინ.
ღეკომენდებულია რაც შეიძლება მცირე და ეფექტური დოზის მიღება შფოთვის სიგნალების კუპირებისთვის, დოზის გაზრდა აუცილებლად თანდათანობით უნდა მოხდეს. პრეპარატის მიღების მკვეთრად შეწყვეტა არ შეიძლება. დოზის შემცირება ყოველთვის საჭიროა ექიმის კონტროლის ქვეშ. ლორაზეპამის მკვეთრად მოხსნამ შეიძლება გამოიწვიოს ძილის და განწყობის მოშლილობა და ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა. განსაკუთრებით საშიშია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა თუ მას პაციენტი ხანგრძლივი დროის მანძილზე და ლორაზეპამის საშუალო დოზაზე მეტი რაოდენობით იღებდა. მოხსნის სინდრომი ამ დროს უფრო მკვეთრადაა გამოხატული.
გვერდითი მოვლენები:
ლორაზეპამის გამოყენების შედეგად ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტებია: ძილიანობა, თავბრუსხვევა, ცნობიერების მოშლა და დეზორიენტაცია, ატაქსია. ეს სიმპტომები უფრო მეტად ხანდაზმულ პაციენტებში ვლინდება, შესაბამისად დოზის შემცირება ამ ჯგუფის პაციენტებში მნიშვნელოვნად ამცირებს გვეერდითი ეფექტების გამოვლენის სიხშირეს.
იშვიათად შეინიშნება: ზოგადი სისუსტე, ზოგჯერ გონების დაკარგვა, პირის სიმშრალე, მხედველობის დარღვევა (არაზუსტი მხედველობა, დიპლოპია), დიზართრია, ამნეზია, კუნთების ტრემორი, კუჭ-ნაწლავის სისტემის მოშლილობები, ლიბიდოს დაქვეითება, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, ღვიძლის ფუნქციის მოშლა თანმდევი სიყვითლით, სისხლის მორფოლოგიური სურათის ცვლილება: ლეიკოპენია (ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირება სისხლში) და აგრანულოციტოზი (გრანულოციტების არ არსებობა სისხლში), შარდის შეუკავებლობა, კანის ალერგიული რეაქციები (ერითემა), პარადოქსალური რეაქციები _ ფსიქომოტორული შფოთვა, უძილობა, მომატებული აგზნებადობა და აგრესიულობა, კრუნჩხვები. Pპარადოქსალური რეაქციები უფრო ხშირად ვლინდება ალკოჰოლის მიღების შემდეგ ხანდაზმულ პაციენტებში და ფსიქიურად დაავადებულებში.პრეპარატის სისტემატურმა გამოყენებამ მრავალი კვირის განმავლობაში შეიძლება გამოიწვიოს წამლის მიერი დამოკიდებულება, ასევე აბსტინენციის სინდრომი ლორაზეპამის მიღების მკვეთრად შეწყვეტის შემთხვევაში.
ორსულობა და ლაქტაცია
დაუშვებელია პრეპარატის გამოყენება ორსულობის დროს.
ლორაზეპამი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ თუ მეძუძური დედისთვის პრეპარატის მიღება ნაჩვენებია, საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა სამკურნალო პრეპარატის გამოყენების პარიოდში.
განსაკუთრებული მითითებები
ლორაფენის გამოყენების პერიოდში აუცილებელია ექიმის მეთვალყურეობა
პრეპარატი ლორაფენი არ უნდა მიიღონ პაციენტებმა, რომელთაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების მიმართ ან პრეპარატში შემავალი სხვა ნებისმიერი ნივთიერების მიმართ, გამოხატული აქვთ სუნთქვის მძიმე უკმარისობა ან სასუნთქი ცენტრის დათრგუნვა, აკვიატებული აზრები, ფობიები და ქრონიკული ფსიქოზები.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენება, ისევე როგორც სხვა ბენზოდიაზეპინებისა, შეიძლება გამოიწვიოს წამლისმიერი დამოკიდებულების განვითარება და პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში _ მოხსნის სინდრომის განვითარება (შეუძლოდ ყოფნა, ფსიქომოტორული აგზნება, მომატებული გაღიზიანებადობა, გამოხატული შფოთვა, უძილობა და ცუდი განწყობა).
პარადოქსული რეაქციების გამოვლენის შემთხვევაში (შფოთვა, გაღიზიანება, აგრესია, ეიფორია, აგზნებადობა, ჰალუცინაციები, უძილობა, ღამის კოშმარები, ფსიქოზები) აუცილებელია მკურნალობის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა.
მართებულია თავის შეკავება პრეპარატ ლორაფენის გამოყენებისაგან ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში (65წელს ზემოთ). ამ ასაკობრივ ჯგუფში არასასურველი მოვლენების ზრდასთან დაკავშირებით _ ძირითადად ორიენტაციის და მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევის სახით.
სიფრთხილეა საჭირო ლორაზეპამის გამოყენებისას პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით ან ღვიძლის დაავადებებით, ასევე ავადმყოფებში სუნთქვის ქრონიკული უკმარისობით, ამ პაციენტებში შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის შემცირება.
სიფრთხილეა საჭირო ლორაზეპამის გამოყენებისას იმ პაციენტებში, რომლებშიც შფოთვის მდგომარეობას თან ახლავს დეპრესია. ასეთ პაციენტებში ბენზოდიაზეპინის გამოყენება ამაღლებს სუიციდური აზრების გაჩენის რისკს. ამ შემთხვევაში ბენზოდიაზეპინები არ უნდა გამოიყენებოდეს მონოთერაპიის სახით.
განსაკუთრებულ საფრთხილეს მოითხოვს ლორაზეპამის გამოყენება იმ პაციენტებში, რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ დამოკიდებულება ალკოჰოლზე და განწყობაზე მოქმედ სხვა ნივთიერებებზე. ადგილი აქვს წამლების ბოროტად გამოყენებას და ასევე პიროვნულ დარღვევებს.
აუცილებელია ლორაზეპამის ფრთხილად გამოყენება პაციენტებში, რომლებიც პორფირიით დაავადებულნი (პორფირიული პიგმენტების ცვლის იშვიათი, თანდაყოლილი მოშლილობა, როდესაც პიგმენტები დიდი რაოდენობით გამოიყოფა შარდთან ერთად). ლორაზეპამის მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს ამ დაავადების სიმპტომები.
სიფრთხილეა საჭირო გლაუკომით, განსაკუთრებით კი დახურულკუთხოვანი გლაუკომით დაავადებულ პაციენტებში.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენების შედეგად შეიძლება გამოვლინდეს ამნეზია.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენების დროს ნაჩვენებია სისხლის მორფოლოგიური გამოკვლევა და ღვიძლის სინჯების აღება.
აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია იმ შემთხვევაშიც, როცა ზემოთ აღნიშნული გაფრთხილებები ეხება სიტუაციებს, რომლებიც წარსულში იყო გამოვლენილი. პრეპარატი შეიცავს საქაროზასა და ლაქტოზას. პაციენტის მიერ ზოგიერთი შაქრის სახეობების გადაუტანლობის შემთხევაში, პრეპარატის გამოყენებამდე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია
პრეპარატის გავლენა ავტოტრანსპორტის და მოძრავი მექანიკური მოწყობილობების მართვაზე: ლორაზეპამს, ისევე როგორც ყველა სამკურნალო საშუალებას ბენზოდიაზეპინის ჯგუფიდან, შეუძლია გავლენის მოხდენა რეაქციის სისწრაფეზე დოზის, გამოყენების გზების და პრეპარატის მიმართ ინდივიდუალური მგრძნობელობის მიხედვით. გადაჭარბებულად მშვიდი მდგომარეობა, ამნეზია(მეხსიერების დარღვევა), ყურადღების კონცენტრაციის დაქვეითება და კუნთოვანი აქტივობის შემცირება შეიძლება ნეგატიურად აისახოს ავტოტრანსპორტის მართვის და მექანიკურ საშუალებებთან მუშაობის უნარზე.ლორაზეპამით მკურნალობის დროს პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტიდან რამდენიმე დღის გამნავლობაში საჭიროა თავის შეკავება ავტოტრანსპორტის მართვისა და მექანიკურ საშუალებებთან მუშაობისაგან.
ჭარბი დოზირება
ლორაზეპამის ჭარბი დოზით მიღების სიმპტომებია: ძილიანობა, ცნობიერების მოშლა, კუნთოვანი სისუსტე. დოზის მნიშვნელოვნად გადაჭარბების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს კომა თანდართული არტერიული წნევის დაცემით, კოლაფსით და რეფლექსების არქონით.
სპეციფიური ანტიდოტია ფლუმაზელინი (ბენზოდიაზეპინების რეცეპტორების ანტაგონისტი)
პრეპარატ ლორაფენის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა დაუყოვნებლივ მიმართვა დახმარებისათვის ექიმის ან ფარმაცევტისადმი.
თუ პრეპარატი არ იქნა მიღებული ზუსტად დანიშნულ დროს, საჭიროა მისი მიღება რაც შეიძლება სწრაფად (თუ შემდეგ მიღებამდე ჯერ კიდევ საკმაოდ დიდი დროა დარჩენილი) ან პრეპარატის რეგულარული მიღების გაგრძელება.
არ შეიძლება ორმაგი დოზის მიღება გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
პრეპარატები, რომელიც მოქმედებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე, ანუ საანესთეზიო საშუალებების, ოპიოიდური ანალგეზიური საშუალებების, ნეიროლეფსიური საშუალებების, ანტიდეპრესანტების, სედაციური და საძილე საშუალებების, სედაციური ეფექტის მქონე ანტიჰისტამინური პრეპარატების გამოყენება ლორაზეპამთან ერთად აძლიერებენ მის ცენტრალურ სედაციურ მოქმედებას.
პრეპარატები რომლებიც ამცირებენ ღვიძლის ენზიმების აქტივობას (მაგ.: ციმეტიდინი, ერითრომიცინი, კეტოკონაზოლი) ამუხრუჭებენ ლორაზეპამის და სხვა ბენზოდიაზეპინების მეტაბოლიზმს და შეუძლიათ მისი მოქმედების პოტენცირება. Pრეპარატები, რომლებიც აძლიერებენ ღვიძლის ენზიმების აქტივობას (მაგ.: რიფამპიცინი, ფენიტოინი, კარბამაზეპინი) აჩქარებენ ლორაზეპამის და სხვა ბენზოდიაზეპინების მეტაბოლიზმს და შეუძლიათ მისი მოქმედების ეფექტურობის შემცირება.
ალოკოჰოლის მიღება ლორაზეპამის გამოყენების დროს აძლიერებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე დამთრგუნველ მოქმედებას და შეიძლება გამოიწვიოს ისეთი პარადოქსული რეაქციები, როგორიცაა ფსიქომოტორული აგზნება, აგრესიული ქცევა. ამას გარდა, ალკოჰოლმა შეიძლება გააძლიეროს ლორაზეპამის სედაციური მოქმედება.
ლორაზეპამის გამოყენებამ ჩონჩხის მუსკულატურის მომადუნებელ საშუალებებთან ერთად შეიძლება გააძლიეროს ამ უკანასკნელის მოქმედების გახანგრძლივება და გაძლიერება.
თეოფილინს და კოფეინს შეუძლია ბენზოდიაზეპინების (მათ შორის ლორაზეპამის) საძილე ეფექტის შემცირება, ვინაიდან მათ გააჩნიათ ცნს მასტიმულირებელი მოქმედება და შეუძლიათ ინდუცირება ღვიძლის ენზიმების, რომლებიც უზრუნველყოფენ პრეპარატების მეტაბოლიზმს, თეოფილინით და კოფეინით გამოწვეული ეს ეფექტი შეიძლება არ გამოვლინდეს მწეველებში.
პერორალური კონტრაცეპციული საშუალებების გამოყენებამ ლორაზეპამთან ერთად შეიძლება გააძლიეროს ამ უკანასკნელის მეტაბოლიზმი, შეიძლება შემცირდეს ლორაზეპამის ნახევარგამოყოფის პერიოდი.
შენახვის პირობები და ვადა
პრეპარატი ინახება 25ºС ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა – 2 წელი.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები:
პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.
Tarchomin pharmaceutical works “POLFA” S.A
ლორაფენი 1მგ #25დრაჟე
Tarchomin pharmaceutical works “POLFA” S.A, პოლონეთი
ათქ კლასიფიკაციის კოდი
N05B 06
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
დრაჟირებული ტაბლეტები: შეფუთვაში 25ც.
1 ტაბ.
ლორაზეპამი. . . . . . . . . 1 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
დამხმარე ნივთიერებები:
კარტოფილის სახამებელი, ჟელატინი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ლაქტოზა, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი.
გარსი: პოლივინილის სპირიტი, მალტოდექსტრინი, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, საქაროზა.
დრაჟირებული ტაბლეტები: შეფუთვაში 25ც.
ლორაზეპამი. . . . . . . . . 2,5 მგ
1 ტაბ
დამხმარე ნივთიერებები:
კარტოფილის სახამებელი, ჟელატინი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ლაქტოზა, წითელი კოშენილი, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი.
გარსი: პოლივინილის სპირტი, მალტოდექსტრინი, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, საქაროზა, წითელი კოშენილის ლაქი.
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
ტრანკვილიზატორი ბენზოდიაზეპინის ჯგუფიდან
ფარმაკოლოგიური თვისებები
პრეპარატი ლორაფენის მოქმედი ნივთიერება ლორაზეპამი მიეკუთვნება
1,4-ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების ჯგუფს. მოქმედებს ცენტრალური ნერვული სისტემის მრავალ სტრუქტურაზე, უპირველესად ლიმბურ სისტემაზე და ჰიპოთალამუსზე ე.ი. იმ სტრუქტურებზე, რომელიც დაკავშირებულია ემოციური ქმედებების რეგულაციასთან. კლინიკურად ლორაზეპამს გააჩნია ანქსიოლიზური და საძილე ეფექტი. ავლენს კრუნჩხვის საწინააღმდეგო და ჩონჩხის კუნთების ტონუსზე სუსტად გამოხატულ მიორელაქსაციურ მოქმედებას.
ფარმაკოკინეტიკა
ლორაზეპამი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლში აღწევს მიღებიდან დაახლოებით 2 საათის შემდეგ. ლორაზეპამის 85% უკავშირდება სისხლის ცილებს. გადის ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტარულ ბარიერს, აღწევს დედის რძეში. ლორაზეპამის მეტაბოლიზმი ღვიძლში მიმდინარეობს. ნახევარგამოყოფის ბიოლოგიური პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 12 საათს.
ლორაზეპამი ელიმინირდება შარდთან ერთად ლორაზეპამის გლუკურონატის სახით.
ჩვენებები
სხვადასხვა წარმოშობის შიშები, განსაკუთრებით ორგანული ნევროზების ფონზე (სისხლის მიმოქცევის სისტემის დაავადებები, საჭმლის მომნელებელი სისტემის დაავადებები). ძილის დარღვევები, რომელიც გამოწვეულია გამოხატული შფოთვის მდგომარეობით.
დოზირების რეჟიმი
პრეპარატ ლორაფენის გამოყენება საჭიროა ექიმის რეკომენდაციის შესაბამისად. რაიმე ეჭვის გაჩენის შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
მოზრდილები:
შფოთვითი (განგაში) მდგომარეობის დროს ლორაზეპამის საწყისი დოზა შეადგენს 2მგ-დან 3მგ-მდე დღე-ღამეში, განაწილებული 2 ან 3 მიღებაზე. შემდეგ კი აუცილებლობის შემთხვევაში დღე-ღამურ დოზას ზრდიან შემანარჩუნებელ დოზამდე, რომელიც უფრო ხშირად შეადგენს 2მგ-დან 6მგ-მდე დღე-ღამეში განაწილებული 2 ან 3 მიღებაზე.
ლორაზეპამის დოზის გაზრდა აუცილებლად თანდათანობით უნდა მოხდეს და დაიწყოს საღამოს მისაღები დოზის გაზრდით. მაქსიმალური დღე-ღამური დოზაა 10მგ.
ფოთვით გამოწვეული ძილის დარღვევების დროს ლორაზეპამს ჩვეულებრივ ნიშნავენ დღე-ღამეში ერთჯერადად, ძილის წინ დოზით 2მგ-დან 4მგ-მდე.
18 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული.
ხანდაზმული ასაკის პაციენტები: ხანდაზმული ასაკის პაციენტები უფრო მგრძნობიარენი არიან ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი პრეპარატების მიმართ. ასეთ პაციენტებში ლორაზეპაის გამოყენებისას რეკომენდებულია რაც შეიძლება მცირე და ეფექტური დოზის დანიშვნა, გამოყენებული დოზა არ უნდა აღემატებოდეს მოზრდილებისთვის გათვალისწინებული დოზის ნახევარს. თუ მკურნალობის დროს პაციენტს ეჩვენება, რომ პრეპარატის მოქმედება ზედმეტად ძლიერი ან სუსტია, მან ექიმს უნდა მიმართოს.
მკურნალობის ხანგრძლივობა:
ლორაფენი გამოიყენება ექსტრემულ სიტუაციებში შფოთვითი მოშლილობების სიმპტომატური მკურნალობისთვის. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის გამოყენება ხანგრძლივად (4 კვირაზე მეტი), წამლის მიერი დამოკიდებულების სიმპტომების განვითარების რისკის გამო პრეპარატი მიიღება ჭამის წინ.
ღეკომენდებულია რაც შეიძლება მცირე და ეფექტური დოზის მიღება შფოთვის სიგნალების კუპირებისთვის, დოზის გაზრდა აუცილებლად თანდათანობით უნდა მოხდეს. პრეპარატის მიღების მკვეთრად შეწყვეტა არ შეიძლება. დოზის შემცირება ყოველთვის საჭიროა ექიმის კონტროლის ქვეშ. ლორაზეპამის მკვეთრად მოხსნამ შეიძლება გამოიწვიოს ძილის და განწყობის მოშლილობა და ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა. განსაკუთრებით საშიშია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა თუ მას პაციენტი ხანგრძლივი დროის მანძილზე და ლორაზეპამის საშუალო დოზაზე მეტი რაოდენობით იღებდა. მოხსნის სინდრომი ამ დროს უფრო მკვეთრადაა გამოხატული.
გვერდითი მოვლენები:
ლორაზეპამის გამოყენების შედეგად ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტებია: ძილიანობა, თავბრუსხვევა, ცნობიერების მოშლა და დეზორიენტაცია, ატაქსია. ეს სიმპტომები უფრო მეტად ხანდაზმულ პაციენტებში ვლინდება, შესაბამისად დოზის შემცირება ამ ჯგუფის პაციენტებში მნიშვნელოვნად ამცირებს გვეერდითი ეფექტების გამოვლენის სიხშირეს.
იშვიათად შეინიშნება: ზოგადი სისუსტე, ზოგჯერ გონების დაკარგვა, პირის სიმშრალე, მხედველობის დარღვევა (არაზუსტი მხედველობა, დიპლოპია), დიზართრია, ამნეზია, კუნთების ტრემორი, კუჭ-ნაწლავის სისტემის მოშლილობები, ლიბიდოს დაქვეითება, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, ღვიძლის ფუნქციის მოშლა თანმდევი სიყვითლით, სისხლის მორფოლოგიური სურათის ცვლილება: ლეიკოპენია (ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირება სისხლში) და აგრანულოციტოზი (გრანულოციტების არ არსებობა სისხლში), შარდის შეუკავებლობა, კანის ალერგიული რეაქციები (ერითემა), პარადოქსალური რეაქციები _ ფსიქომოტორული შფოთვა, უძილობა, მომატებული აგზნებადობა და აგრესიულობა, კრუნჩხვები. პარადოქსალური რეაქციები უფრო ხშირად ვლინდება ალკოჰოლის მიღების შემდეგ ხანდაზმულ პაციენტებში და ფსიქიურად დაავადებულებში.პრეპარატის სისტემატურმა გამოყენებამ მრავალი კვირის განმავლობაში შეიძლება გამოიწვიოს წამლის მიერი დამოკიდებულება, ასევე აბსტინენციის სინდრომი ლორაზეპამის მიღების მკვეთრად შეწყვეტის შემთხვევაში.
ორსულობა და ლაქტაცია
დაუშვებელია პრეპარატის გამოყენება ორსულობის დროს.
ლორაზეპამი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ თუ მეძუძური დედისთვის პრეპარატის მიღება ნაჩვენებია, საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა სამკურნალო პრეპარატის გამოყენების პარიოდში.
განსაკუთრებული მითითებები
ლორაფენის გამოყენების პერიოდში აუცილებელია ექიმის მეთვალყურეობა
პრეპარატი ლორაფენი არ უნდა მიიღონ პაციენტებმა, რომელთაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების მიმართ ან პრეპარატში შემავალი სხვა ნებისმიერი ნივთიერების მიმართ, გამოხატული აქვთ სუნთქვის მძიმე უკმარისობა ან სასუნთქი ცენტრის დათრგუნვა, აკვიატებული აზრები, ფობიები და ქრონიკული ფსიქოზები.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენება, ისევე როგორც სხვა ბენზოდიაზეპინებისა, შეიძლება გამოიწვიოს წამლისმიერი დამოკიდებულების განვითარება და პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში _ მოხსნის სინდრომის განვითარება (შეუძლოდ ყოფნა, ფსიქომოტორული აგზნება, მომატებული გაღიზიანებადობა, გამოხატული შფოთვა, უძილობა და ცუდი განწყობა).
პარადოქსული რეაქციების გამოვლენის შემთხვევაში (შფოთვა, გაღიზიანება, აგრესია, ეიფორია, აგზნებადობა, ჰალუცინაციები, უძილობა, ღამის კოშმარები, ფსიქოზები) აუცილებელია მკურნალობის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა.
მართებულია თავის შეკავება პრეპარატ ლორაფენის გამოყენებისაგან ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში (65წელს ზემოთ). ამ ასაკობრივ ჯგუფში არასასურველი მოვლენების ზრდასთან დაკავშირებით _ ძირითადად ორიენტაციის და მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევის სახით.
სიფრთხილეა საჭირო ლორაზეპამის გამოყენებისას პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით ან ღვიძლის დაავადებებით, ასევე ავადმყოფებში სუნთქვის ქრონიკული უკმარისობით, ამ პაციენტებში შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის შემცირება.
სიფრთხილეა საჭირო ლორაზეპამის გამოყენებისას იმ პაციენტებში, რომლებშიც შფოთვის მდგომარეობას თან ახლავს დეპრესია. ასეთ პაციენტებში ბენზოდიაზეპინის გამოყენება ამაღლებს სუიციდური აზრების გაჩენის რისკს. ამ შემთხვევაში ბენზოდიაზეპინები არ უნდა გამოიყენებოდეს მონოთერაპიის სახით.
განსაკუთრებულ საფრთხილეს მოითხოვს ლორაზეპამის გამოყენება იმ პაციენტებში, რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ დამოკიდებულება ალკოჰოლზე და განწყობაზე მოქმედ სხვა ნივთიერებებზე. ადგილი აქვს წამლების ბოროტად გამოყენებას და ასევე პიროვნულ დარღვევებს.
აუცილებელია ლორაზეპამის ფრთხილად გამოყენება პაციენტებში, რომლებიც პორფირიით დაავადებულნი (პორფირიული პიგმენტების ცვლის იშვიათი, თანდაყოლილი მოშლილობა, როდესაც პიგმენტები დიდი რაოდენობით გამოიყოფა შარდთან ერთად). ლორაზეპამის მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს ამ დაავადების სიმპტომები.
სიფრთხილეა საჭირო გლაუკომით, განსაკუთრებით კი დახურულკუთხოვანი გლაუკომით დაავადებულ პაციენტებში.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენების შედეგად შეიძლება გამოვლინდეს ამნეზია.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენების დროს ნაჩვენებია სისხლის მორფოლოგიური გამოკვლევა და ღვიძლის სინჯების აღება.
აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია იმ შემთხვევაშიც, როცა ზემოთ აღნიშნული გაფრთხილებები ეხება სიტუაციებს, რომლებიც წარსულში იყო გამოვლენილი. პრეპარატი შეიცავს საქაროზასა და ლაქტოზას. პაციენტის მიერ ზოგიერთი შაქრის სახეობების გადაუტანლობის შემთხევაში, პრეპარატის გამოყენებამდე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია
პრეპარატის გავლენა ავტოტრანსპორტის და მოძრავი მექანიკური მოწყობილობების მართვაზე: ლორაზეპამს, ისევე როგორც ყველა სამკურნალო საშუალებას ბენზოდიაზეპინის ჯგუფიდან, შეუძლია გავლენის მოხდენა რეაქციის სისწრაფეზე დოზის, გამოყენების გზების და პრეპარატის მიმართ ინდივიდუალური მგრძნობელობის მიხედვით. გადაჭარბებულად მშვიდი მდგომარეობა, ამნეზია(მეხსიერების დარღვევა), ყურადღების კონცენტრაციის დაქვეითება და კუნთოვანი აქტივობის შემცირება შეიძლება ნეგატიურად აისახოს ავტოტრანსპორტის მართვის და მექანიკურ საშუალებებთან მუშაობის უნარზე.ლორაზეპამით მკურნალობის დროს პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტიდან რამდენიმე დღის გამნავლობაში საჭიროა თავის შეკავება ავტოტრანსპორტის მართვისა და მექანიკურ საშუალებებთან მუშაობისაგან.
ჭარბი დოზირება
ლორაზეპამის ჭარბი დოზით მიღების სიმპტომებია: ძილიანობა, ცნობიერების მოშლა, კუნთოვანი სისუსტე. დოზის მნიშვნელოვნად გადაჭარბების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს კომა თანდართული არტერიული წნევის დაცემით, კოლაფსით და რეფლექსების არქონით.
სპეციფიური ანტიდოტია ფლუმაზელინი (ბენზოდიაზეპინების რეცეპტორების ანტაგონისტი)
პრეპარატ ლორაფენის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა დაუყოვნებლივ მიმართვა დახმარებისათვის ექიმის ან ფარმაცევტისადმი.
თუ პრეპარატი არ იქნა მიღებული ზუსტად დანიშნულ დროს, საჭიროა მისი მიღება რაც შეიძლება სწრაფად (თუ შემდეგ მიღებამდე ჯერ კიდევ საკმაოდ დიდი დროა დარჩენილი) ან პრეპარატის რეგულარული მიღების გაგრძელება.
არ შეიძლება ორმაგი დოზის მიღება გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
პრეპარატები, რომელიც მოქმედებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე, ანუ საანესთეზიო საშუალებების, ოპიოიდური ანალგეზიური საშუალებების, ნეიროლეფსიური საშუალებების, ანტიდეპრესანტების, სედაციური და საძილე საშუალებების, სედაციური ეფექტის მქონე ანტიჰისტამინური პრეპარატების გამოყენება ლორაზეპამთან ერთად აძლიერებენ მის ცენტრალურ სედაციურ მოქმედებას.
პრეპარატები რომლებიც ამცირებენ ღვიძლის ენზიმების აქტივობას (მაგ.: ციმეტიდინი, ერითრომიცინი, კეტოკონაზოლი) ამუხრუჭებენ ლორაზეპამის და სხვა ბენზოდიაზეპინების მეტაბოლიზმს და შეუძლიათ მისი მოქმედების პოტენცირება. პრეპარატები, რომლებიც აძლიერებენ ღვიძლის ენზიმების აქტივობას (მაგ.: რიფამპიცინი, ფენიტოინი, კარბამაზეპინი) აჩქარებენ ლორაზეპამის და სხვა ბენზოდიაზეპინების მეტაბოლიზმს და შეუძლიათ მისი მოქმედების ეფექტურობის შემცირება.
ალოკოჰოლის მიღება ლორაზეპამის გამოყენების დროს აძლიერებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე დამთრგუნველ მოქმედებას და შეიძლება გამოიწვიოს ისეთი პარადოქსული რეაქციები, როგორიცაა ფსიქომოტორული აგზნება, აგრესიული ქცევა. ამას გარდა, ალკოჰოლმა შეიძლება გააძლიეროს ლორაზეპამის სედაციური მოქმედება.
ლორაზეპამის გამოყენებამ ჩონჩხის მუსკულატურის მომადუნებელ საშუალებებთან ერთად შეიძლება გააძლიეროს ამ უკანასკნელის მოქმედების გახანგრძლივება და გაძლიერება.
თეოფილინს და კოფეინს შეუძლია ბენზოდიაზეპინების (მათ შორის ლორაზეპამის) საძილე ეფექტის შემცირება, ვინაიდან მათ გააჩნიათ ცნს მასტიმულირებელი მოქმედება და შეუძლიათ ინდუცირება ღვიძლის ენზიმების, რომლებიც უზრუნველყოფენ პრეპარატების მეტაბოლიზმს, თეოფილინით და კოფეინით გამოწვეული ეს ეფექტი შეიძლება არ გამოვლინდეს მწეველებში.
პერორალური კონტრაცეპციული საშუალებების გამოყენებამ ლორაზეპამთან ერთად შეიძლება გააძლიეროს ამ უკანასკნელის მეტაბოლიზმი, შეიძლება შემცირდეს ლორაზეპამის ნახევარგამოყოფის პერიოდი.
შენახვის პირობები და ვადა
პრეპარატი ინახება 25ºС ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა – 2 წელი.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები:
პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.
Tarchomin pharmaceutical works “POLFA” S.A
ბონდრონატი – BONDRONAT – БОНДРОНАТ
საერთაშორისო დასახელება:
IBANDRONIC ACID
მწარმოებელი: F. HOFFMANN – LA ROCHE
მოქმედი ნივთიერება: იბანდრონის მჟავა
კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ძვლის რეზორბციის ინჰიბიტორი, ბიფოსფონატი. ოსტეოგენეზის სტიმულატორი, არეგულირებს ფოსფორ-კალციუმის ცვლას.
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
საინფუზიო ხსნარი: ამპულაში 2 მლ, შეფუთვაში 1 ც.
1 მლ 1 ამპ.
იბანდრონის მჟავა …………… 1 მგ 2 მგ
საინფუზიო ხსნარი: ამპულაში 6 მლ, შეფუთვაში 1 ც.
1 მლ 1 ამპ.
იბანდრონის მჟავა …………. 1 მგ 6 მგ
ვრცლად იბანდრონის მჟავა (დოზირება განსხვავებული)
ვრცლად იბანდრონის მჟავა (დოზირება განსხვავებული)კარნიფოლი 10მლ #10ფლ
კარნიფოლი
შემადგენლობა
ლ-კარნიტინი
აცეტილ ლ-კარნიტინი
ფოლიუმის მჟავა
ჩვენებები
საკვები დანამატი ლ-კარნიტინის, აცეტილ ლ -კარნიტინის და
ფოლიუმს მჭავის შემცვლელობით. ფოლიუმის მჭავა ამცირებს დაღლილობას და მოთენთილობას.
თვისებები
ლ-კარნიტინი და აცეტილ ლ-კარნიტინი
კარნიტინი წარმოადგენს ამინომჟავას წარმოებულს, რომელიც აუცილებელია ცხიმოვანი მჟავების ბეტა-დაჟანგვის პროცესისათვის და შემდგომ ენერგიის გამოსაყოფად.
კარნიტინის აცეტილირებული ფორმა (აცეტილ-L-კარნიტინი) ხასიათდება მაღალი ბიოშეღწევადობით.
ენერგიის პროდუქციისთვის გულს განსაკუთრებულად ესაჭიროება ცხიმოვანი მჟავები და ვინაიდან მას თავად არ შეუძლია კარნიტინის სინთეზირება, მისი ნორმალური ფუნქციონირება დამოკიდებულია ამ ნივთიერების მიწოდებაზე.
კარნიტინი არა მარტო ზრდის ცხიმოვანი მჟავების უფრო ეფექტურად მოხმარებას და ენერგიის გამომუშავებას, ის აგრეთვე ხელს უშლის ტოქსიური მეტაბოლიტების წარმოებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს უჯრედის მემბრანის დაზიანება.
ამ მეტაბოლიტებმა შეიძლება გამოიწვიოს გულის შეკუმშვის სიხშირის შემცირება, რამაც შეიძლება საბოლოო ჯამში გამოიწვიოს არითმიები და გულის ქსოვილის სიკვდილი.
კვლევების შედეგად დადასტურებულია კარნიტინის ეფექტურობა რიგ კარდიოვასკულარულ დაავადების თერაპიაში, ისეთების როგორებიცაა სტენოკარდია და მასთან დაკავშირებული არითმიები, მიოკარდიუმის ინფარქტის და გულის უკმარისობის შემდგომი რეაბილიტაცია.
გარდა გულის დამცავი მოქმედებისა, L -კარნიტინს შეუძლია შეამციროს ტრიგლიცერიდების და ქოლესტერინის დონე, გაზარდოს მაღალი სიმკრივის ლიპოპროტეინების დონე და წინ აღუდგეს ოქსიდაციურ პროცესებს.
ფოლიუმის მჟავა
ფოლიუმის მჟავა, იგივე ვიტამინი B9 წარმოადგენს B ჯგუფის წყალში ხსნად ვიტამინს და აუცილებელია ბიოსინთეზის ყველა რეაქციისათვის, ისევე როგორც დნმ-ის აღდგენა და მეთილირებისთვის. ფოლიუმის მჟავას შეუძლია შეამციროს გულის შეტევის განვითარების სიხშირე და სასარგებლოა პერიფერიული სისხლძარღვოვანი დაავადებების შემთხვევაში.
გამოყენება
რეკომენდებული დოზა შეადგენს ნახევარ ფლაკონს დღეში (იხ. გამყოფი ზოლი ფლაკონზე)
უკუჩვენებები
მოცემული პროდუქტის გმოყენებისას გვერდითი ეფექტები არ გამოვლენილა.
მოერიდეთ მის გამოყენებას მასში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ არსებული მომატებული მგრძნობელობის შემთხვევაში.
გაფრთხილება
შეინახეთ 3 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.
არ გადააჭარბოთ რეკომენდებული დოზა. დანამატები არ შეიძლება ჩაითვალოს, როგორც ბალანსირებული კვების რაციონის და ჯანსაღი ცხოვრების წესის შემცვლელი. გადაჭარბებულმა დოზამ შეიძლება გამოიწვიოს საფაღარათო მოქმედება.
შენახვა
ინახება გრილ და მშრალ, მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისგან დაცულ ადგილას.
გამოიყენეთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის პერიოდის ამოწურვამდე.
შეფუთვა
10 მლ მოცულობის #10 ფლაკონი.
არ შეიცავს გლუტენს, გკუკოზას და ლაქტოზას.
