კოგნივერი

შემადგენლობა

კოგნივერის თითოეული ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების - მეთილეთილპირიდინოლის სუქცინატის 125 მგ-ს;

დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მეთილცელულოზა, პოვიდონი K25, კალციუმის სტეარატი, სილიციუმის დიოქსიდი კოლოიდური უწყლო, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, კარტოფილის სახამებელი, ოპადრაი II ფერადი (პარტია 85F), თეთრი.

ოპადრაი II ფერადი (პარტია 85F), თეთრის შემადგენლობა: პოლივინილის სპირტი, ნაწილობრივ ჰიდროლიზებული; მაკროგოლი/პოლიეთილენგლიკოლი; ტალკი და ტიტანის დიოქსიდი.

მოქმედების მექანიზმი

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი - სხვა სამკურნალწამლო საშუალებები, რომლებიც გამოიყენება ნერვული სისტემის დაავადებების სამკურნალოდ.

ATC კოდი: N07XX.

ფარმაკოდინამიკა

ახასიათებს ანტიოქსიდანტური, ანტიჰიპოქსიური, მემბრანოპროტექტორული, ნოოტროპული, ანქსიოლიზური, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო მოქმედება. ზრდის ორგანიზმის მდგრადობას სტრესის, ძირითადი დამაზიანებელი ფაქტორების ზემოქმედების და ჟანგბადდამოკიდებული პათოლოგიური მდგომარეობების მიმართ (შოკი, ჰიპოქსია, იშემია, ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევა, ალკოჰოლითა და ანტიფსიქოზური პრეპარატებით ინტოქსიკაცია).

ახასიათებს ზომიერი ჰიპოლიპიდემიური მოქმედება. ხელს უწყობს სისხლის უჯრედების მემბრანების სტრუქტურის სტაბილურობას, ზრდის თრომბოციტების და ლეიკოციტების მდგრადობას ჰემოლიზის დროს, ახდენს  ნერვული ქსოვილის უჯრედული მემბრანების ფიზიკურ-ქიმიური თვისებების ჰიპოქსიით გამოწვეული ცვლილებების ნიველირებას (ამცირებს ლიპიდური შრის სიბლანტეს, ზრდის მემბრანის გამტარობას და ლიპიდურ-ცილოვან თანაფარდობას), რაც დადებითად აისახება მის მეტაბოლურ და ბიოსინთეზურ აქტივობაზე.

აინჰიბირებს ლიპიდების ზეჟანგურ ჟანგვას, ზრდის სუპეროქსიდდისმუტაზის აქტივობას, უჯრედში ც-ამფ და ც-გმფ-ის შემცველობას, ხელს უწყობს მემბრანო-დამოკიდებული ფერმენტების (კალციუმ-დამოუკიდებელი ფოსფოდიესთერაზა, 

ადენილატციკლაზა, აცეტილქოლინესთერაზა) და რეცეპტორული კომპლექსების 

(ბენზოდიაზეპინების, გაემ-ის, აცეტილქოლინის) აქტივობის მოდულაციას, რაც ზრდის მათ 

რეცეპტორებთან შეკავშირების უნარს და აუმჯობესებს ნეირომედიატორების ტრანსპორტირებას და სინაფსურ გადაცემას. ზრდის თავის ტვინში დოფამინის შემცველობას. და აერობული გლიკოლიზის კომპენსატორულ აქტივაციას, ხელს უწყობს ჰიპოქსიის დროს მიტოქონდრიების ჟანგვა-აღდგენითი პროცესების აღდგენას, ზრდის ატფ-ის და კრეატინინფოსფატაზას სინთეზს. მწვავე პანკრეატიტის დროს ამცირებს ფერმენტულ ტოქსემიასა და ენდოგენურ ინტოქსიკაციას.

აუმჯობესებს მეხსიერებას და შრომის უნარიანობას. ახასიათებს ანქსიოლიზური მოქმედება, ამცირებს შფოთვას, შიშის შეგრძნებას, დაძაბულობას, მოუსვენრობას, აუმჯობესებს ემოციურ სტატუსს.     

ფარმაკოკინეტიკა

სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან (ნახევარგამყოფის პერიოდი შეადგენს 0,08-0,1 სთ-ს). პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზამში აღინიშნება 0,46-0,5 სთ-ის შემდეგ და შეადგენს 50-100ნგ/მლ. სწრაფად გადანაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებში. პლაზმის ცილებს უკავშირდება 42%. მეტაბოლიზდება ღვიძლში, რომელთაგან ფარმაკოლოგიურ აქტივობას ინარჩუნებს გლუკურონკონიუგირებული მეტაბოლიტები. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2,0-2,6 საათს. მეტაბოლიტები ინტენსიურად ექსკრეგირდებიან პრეპარატის მიღებიდან პირველი 4სთ-ის განმავლობაში. პრეპარატის შეუცვლელი სახისა და მისი კონიუგირებული მეტაბოლიტების შარდის გზით ექსკრეციის მაჩვენებლებს  მნიშვნელოვანი ინდივიდუალური ვარიაბელობა ახასიათებთ.

ჩვენება

პრეპარატი ინიშნება კომპლექსურითერაპიისშემადგენლობაში შემდეგ შემთხვევებში:

- ტვინის სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევების შემდგომი მდგომარეობები, მათ შორის, ტრანზიტორული იშემიური შეტევის შემდეგ, სუბკომპენსაციის ფაზაში პროფილაქტიკური კურსების სახით;

- სხვადასხვა გენეზის ენცეფალოპათიები (დისცირკულაციური, დისმეტაბოლური, პოსტტრავმული, შერეული ტიპის);

- ქალა-ტვინის მსუბუქი ტრავმა, ქალა-ტვინის ტრავმის შედეგები;

- მსუბუქი კოგნიტიური აშლილობები თავის ტვინის სისხლძარღვების ათეროსკლეროზური დაზიანების ფონზე;

- მდგომარეობები ანტიფსიქოზური საშუალებებით მწვავე ინტოქსიკაციის შემდეგ;

- შფოთვითი აშლილობები ნევროზული მდგომარეობების დროს;

- აბსტინენტური სინდრომი ალკოჰოლიზმის დროს.

უკუჩვენება

- ღვიძლის და/ან თირკმლების ფუნქციის მწვავე დარღვევები;

- მომატებული მგრძნობელობა სამკურნალო საშუალების მიმართ;

- ბავშვთა ასაკი 18 წლამდე;

- ორსულობა, ლაქტაცია.

უსაფრთხოების ზომები

პაციენტებს არტერიული წნევით 180/100 მმ ვწყ.სვ-ზე ზემოთ, არტერიული ჰიპერტენზიის კრიზული მიმდინარეობით ესაჭიროებათ არტერიული ჰიპერტენზიის წინასწარი კორექცია და სედატიური თერაპია, ასევე არტერიული წნევის კონტროლი თერაპიის ჩატარების დროს.

ლაქტოზის შემცველობის გამო, პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში გალაქტოზის იშვიათი თანდაყოლილი აუტანლობით, Lapp ლაქტაზის დეფიციტით ან გლუკოზა-გალაქტოზის მალაბსორბციით.

გამოყენება ბავშვებში

18 წლამდე ბავშვებისთვის პრეპარატი უკუნაჩვენებია.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი

პრეპარატის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში უკუნაჩვენებია. თუ თქვენ ორსულად ხართ ან ძუძუს აჭმევთ, თუ ვარაუდობთ, რომ ორსულად ხართ ან არ გამორიცხავთ ორსულობის დადგომის ალბათობას, აცნობეთ ამის შესახებ თქვენს მკურნალ ექიმს.

დოზის გადაჭარბება

სიმპტომები: ძილის დარღვევები (უძილობა, ზოგიერთ შემთხვევებში ძილიანობა).

მკურნალობა: როგორც წესი, არ მოითხოვება, რადგანაც სიმპტომები ქრება დამოუკიდებლად, დღე-ღამის განმავლობაში. მძიმე შემთხვევებში უძილობისას ინიშნება ნიტრაზეპამი 10მგ, ოქსაზეპამი 10მგ ან დიაზეპამი 5მგ. 

ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა

შესაძლებელია მოხდეს გვერდითი ეფექტების გამოვლინება. აქედან გამომდინარე, სიფრთხილეა საჭირო ავტოტრანსპორტის ან სხვა მექანიზმების მართვისას, რომლებიც  ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციას და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს მოითხოვს.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება

აუმჯობესებს ბენზოდიაზეპინის ანქსიოლიტიკების, ეპილეფსიის საწინააღმდეგო (კარბამაზეპინი), პარკინსონის საწინააღმდეგო (ლევოდოპა) სამკურნალწამლო საშუალებების მოქმედებას. ამცირებს ეთანოლის ტოქსიკურ ეფექტებს.

თუ ამჟამად იღებთ ან ახლო წარსულში იღებდით სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებს, აცნობეთ ამის შესახებ ექიმს.

დოზირება და მიღების წესი

პრეპარატი ინიშნება პერორალურად, შიგნით მისაღებად 250-500 მგ/დღე-ღამეში 2-3-ჯერ; მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა   – 600-800 მგ. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 2-6 კვირას; ალკოჰოლური აბსტინენციის კუპირებისთვის – 5-7 დღეს.

დოზირების რეჟიმი  ინდივიდუალურია, დაავადების სიმძიმის ხარისხის მიხედვით. მკურნალობის შეწყვეტა ხდება თანდათანობით, 2-3 დღის განმავლობაში დოზის შემცირებით.

თუ დაგავიწყდათ კოგნივერის მიღება, მიიღეთ ტაბლეტი რაც შეიძლება სწრაფად, სანამ არ დადგა მომდევნო დოზის მიღების დრო. თუ დადგა პრეპარატის მომდევნო დოზის მიღების დრო, ნუ მიიღებთ გამოტოვებულ დოზას. დაუშვებელია სამკურნალო საშუალების დოზირების გაორმაგება გამოტოვებულის კომპენსაციის მიზნით! შემდგომში პრეპარატი გამოიყენება დოზირების რეკომენდებული რეჟიმის შესაბამისად.

არ შეწყვიტოთ კოგნივერის მიღება მკურნალ ექიმთან წინასწარი კონსულტაციის გარეშე!

გვერდითი მოვლენები

გულისრევა, პირის სიმშრალე, დიარეა, ძილიანობა, ალერგიული რეაქციები; ხანგრძლივი გამოყენებისას – გულისრევა, მეტეორიზმი; ძილის დარღვევები (ძილიანობა ან ჩაძინების დარღვევა).

ზემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტების ან იმ გვერდითი ეფექტების გამოვლინების შემთხვევაში, რომლებიც არ არის მითითებული პრეპარატის ინსტრუქციაში, აუცილებელია მიმართოთ ექიმს.

ვარგისობა და შენახვის პირობები

პრეპარატის ვარგისობის ვადა – 3 წელი. ნუ გამოიყენებთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

შეინახეთ არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას. შეინახეთ ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.

გამოშვების ფორმა

გარსით დაფარული ტაბლეტები 125მგ; 30 ტაბლეტი ბლისტერებში, მეორადი შეფუთვა: გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

გაცემის წესი

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III,  გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

თვის შეთავაზება

აქცია მათთვის, ვისაც აწუხებს საერთო სისუსტე, ძვლებისა და სახსრების ტკივილი, ხშირი ავადობა

კეპლერი

შემადგენლობა: ციტიქოლინი  - 500მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:   ციტიქოლინი წარმოადგენს უჯრედული მემბრანის ძირითადი ულტრასტრუქტურული კომპონენტის წინამორბედს (უპირატესად ფოსფოლიპიდების), ხასიათდება მოქმედების ფართო სპექტრით, აღადგენს დაზიანებული უჯრედის მემბრანას, აინჰიბირებს ფოსფოლიპაზას მოქმედებას, ხელს უშლის თავისუფალი რადიკალების წარმოქმნას, იცავს უჯრედებს დაზიანებისაგან -აპოპტოზის მექანიზმზე ზემოქმედებით. ინსულტის მწვავე პერიოდში ამცირებს თავის ტვინის ქსოვილის დაზიანების მოცულობას, აუმჯობესებს ქოლინერგულ გადაცემას. ამცირებს ტვინის შეშუპებას. კრანიო-ცერებრალური ტრავმის დროს ამცირებს პოსტტრავმული კომის ხანგრძლივობას, ნევროლოგიური სიმპტომების გამოვლინებას და ამცირებს აღდგენითი პერიოდის ხანგრძლივობას. თავის ტვინის ქრონიკული ჰიპოქსიის დროს  ციტიქოლინი ეფექტურია კოგნიტური ფუნქციების გასაუმჯობესებლად, როგორიცაა მეხსიერების გაუარესება, უინიციატივობა, ყოველდღიური საქმიანობის და თვითმომსახურეობის გაძნელება. ციტიქოლინი ეფექტურია სისხლძარღვოვანი და დეგენერაციული ეტიოლოგიის სენსორული და მოტორული ნევროლოგიური დარღვევების სამკურნალოდ.

ჩვენებები: 

• იშემიური ინსულტის მწვავე პერიოდი
• იშემიური და ჰემორაგიული ინსულტის აღდგენითი პერიოდი
• ქალა-ტვინის ტრავმა,  მწვავე და აღდგენითი პერიოდი
• კოგნიტური და ქცევითი დარღვევები თავის ტვინის დეგენერაციული და სისხლძარღვოვანი დაავადებების დროს.

მიღება და დოზირება: 1 ან 2 კაფსულა  დილით

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა  შემადგენელი კომპონენტის მიმართ. 18 წლამდე ასაკი, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი 

შენახვის პირობები:

პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

გამოშვების ფორმა:  30 კაფსულა

მწარმოებელი:  ამვილაბი, აშშ.

სერთიფიცირებულია აშშ–ს წამლისა და საკვების სააგენტოს  FDA–ს მიერ.

Tarchomin pharmaceutical works “POLFA” S.A, პოლონეთი

ათქ კლასიფიკაციის კოდი
N05B 06

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
დრაჟირებული ტაბლეტები: შეფუთვაში 25ც.
1 ტაბ.
ლორაზეპამი. . . . . . . . . 1 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
დამხმარე ნივთიერებები:
კარტოფილის სახამებელი, ჟელატინი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ლაქტოზა, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი.
გარსი: პოლივინილის სპირიტი, მალტოდექსტრინი, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, საქაროზა.
დრაჟირებული ტაბლეტები: შეფუთვაში 25ც.

ლორაზეპამი. . . . . . . . . 2,5 მგ                                                                                        
1 ტაბ
დამხმარე ნივთიერებები:
კარტოფილის სახამებელი, ჟელატინი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ლაქტოზა, წითელი კოშენილი, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი.
გარსი: პოლივინილის სპირტი, მალტოდექსტრინი, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, საქაროზა, წითელი კოშენილის ლაქი.

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
ტრანკვილიზატორი ბენზოდიაზეპინის ჯგუფიდან

ფარმაკოლოგიური თვისებები
პრეპარატი ლორაფენის მოქმედი ნივთიერება ლორაზეპამი მიეკუთვნება
1,4-ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების ჯგუფს. მოქმედებს ცენტრალური ნერვული სისტემის მრავალ სტრუქტურაზე, უპირველესად ლიმბურ სისტემაზე და ჰიპოთალამუსზე ე.ი. იმ სტრუქტურებზე, რომელიც დაკავშირებულია ემოციური ქმედებების რეგულაციასთან. კლინიკურად ლორაზეპამს გააჩნია ანქსიოლიზური და საძილე ეფექტი. ავლენს კრუნჩხვის საწინააღმდეგო და ჩონჩხის კუნთების ტონუსზე სუსტად გამოხატულ მიორელაქსაციურ მოქმედებას.
ფარმაკოკინეტიკა
ლორაზეპამი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლში აღწევს მიღებიდან დაახლოებით 2 საათის შემდეგ. ლორაზეპამის 85% უკავშირდება სისხლის ცილებს. გადის ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტარულ ბარიერს, აღწევს დედის რძეში. ლორაზეპამის მეტაბოლიზმი ღვიძლში მიმდინარეობს. ნახევარგამოყოფის ბიოლოგიური პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 12 საათს.
ლორაზეპამი ელიმინირდება შარდთან ერთად ლორაზეპამის გლუკურონატის სახით.

ჩვენებები
სხვადასხვა წარმოშობის შიშები, განსაკუთრებით ორგანული ნევროზების ფონზე (სისხლის მიმოქცევის სისტემის დაავადებები, საჭმლის მომნელებელი სისტემის დაავადებები). ძილის დარღვევები, რომელიც გამოწვეულია გამოხატული შფოთვის მდგომარეობით.

დოზირების რეჟიმი
პრეპარატ ლორაფენის გამოყენება საჭიროა ექიმის რეკომენდაციის შესაბამისად. რაიმე ეჭვის გაჩენის შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
მოზრდილები:
შფოთვითი (განგაში) მდგომარეობის დროს ლორაზეპამის საწყისი დოზა შეადგენს 2მგ-დან 3მგ-მდე დღე-ღამეში, განაწილებული 2 ან 3 მიღებაზე. შემდეგ კი აუცილებლობის შემთხვევაში დღე-ღამურ დოზას ზრდიან შემანარჩუნებელ დოზამდე, რომელიც უფრო ხშირად შეადგენს 2მგ-დან 6მგ-მდე დღე-ღამეში განაწილებული 2 ან 3 მიღებაზე.
ლორაზეპამის დოზის გაზრდა აუცილებლად თანდათანობით უნდა მოხდეს და დაიწყოს საღამოს მისაღები დოზის გაზრდით. მაქსიმალური დღე-ღამური დოზაა 10მგ.
ფოთვით გამოწვეული ძილის დარღვევების დროს ლორაზეპამს ჩვეულებრივ ნიშნავენ დღე-ღამეში ერთჯერადად, ძილის წინ დოზით 2მგ-დან 4მგ-მდე.
18 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული.
ხანდაზმული ასაკის პაციენტები: ხანდაზმული ასაკის პაციენტები უფრო მგრძნობიარენი არიან ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი პრეპარატების მიმართ. ასეთ პაციენტებში ლორაზეპაის გამოყენებისას რეკომენდებულია რაც შეიძლება მცირე და ეფექტური დოზის დანიშვნა, გამოყენებული დოზა არ უნდა აღემატებოდეს მოზრდილებისთვის გათვალისწინებული დოზის ნახევარს. თუ მკურნალობის დროს პაციენტს ეჩვენება, რომ პრეპარატის მოქმედება ზედმეტად ძლიერი ან სუსტია, მან ექიმს უნდა მიმართოს.
მკურნალობის ხანგრძლივობა:
ლორაფენი გამოიყენება ექსტრემულ სიტუაციებში შფოთვითი მოშლილობების სიმპტომატური მკურნალობისთვის. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის გამოყენება ხანგრძლივად (4 კვირაზე მეტი), წამლის მიერი დამოკიდებულების სიმპტომების განვითარების რისკის გამო პრეპარატი მიიღება ჭამის წინ.
ღეკომენდებულია რაც შეიძლება მცირე და ეფექტური დოზის მიღება შფოთვის სიგნალების კუპირებისთვის, დოზის გაზრდა აუცილებლად თანდათანობით უნდა მოხდეს. პრეპარატის მიღების მკვეთრად შეწყვეტა არ შეიძლება. დოზის შემცირება ყოველთვის საჭიროა ექიმის კონტროლის ქვეშ. ლორაზეპამის მკვეთრად მოხსნამ შეიძლება გამოიწვიოს ძილის და განწყობის მოშლილობა და ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა. განსაკუთრებით საშიშია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა თუ მას პაციენტი ხანგრძლივი დროის მანძილზე და ლორაზეპამის საშუალო დოზაზე მეტი რაოდენობით იღებდა. მოხსნის სინდრომი ამ დროს უფრო მკვეთრადაა გამოხატული.

გვერდითი მოვლენები:
ლორაზეპამის გამოყენების შედეგად ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტებია: ძილიანობა, თავბრუსხვევა, ცნობიერების მოშლა და დეზორიენტაცია, ატაქსია. ეს სიმპტომები უფრო მეტად ხანდაზმულ პაციენტებში ვლინდება, შესაბამისად დოზის შემცირება ამ ჯგუფის პაციენტებში მნიშვნელოვნად ამცირებს გვეერდითი ეფექტების გამოვლენის სიხშირეს.
იშვიათად შეინიშნება: ზოგადი სისუსტე, ზოგჯერ გონების დაკარგვა, პირის სიმშრალე, მხედველობის დარღვევა (არაზუსტი მხედველობა, დიპლოპია), დიზართრია, ამნეზია, კუნთების ტრემორი, კუჭ-ნაწლავის სისტემის მოშლილობები, ლიბიდოს დაქვეითება, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, ღვიძლის ფუნქციის მოშლა თანმდევი სიყვითლით, სისხლის მორფოლოგიური სურათის ცვლილება: ლეიკოპენია (ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირება სისხლში) და აგრანულოციტოზი (გრანულოციტების არ არსებობა სისხლში), შარდის შეუკავებლობა, კანის ალერგიული რეაქციები (ერითემა), პარადოქსალური რეაქციები _ ფსიქომოტორული შფოთვა, უძილობა, მომატებული აგზნებადობა და აგრესიულობა, კრუნჩხვები. Pპარადოქსალური რეაქციები უფრო ხშირად ვლინდება ალკოჰოლის მიღების შემდეგ ხანდაზმულ პაციენტებში და ფსიქიურად დაავადებულებში.პრეპარატის სისტემატურმა გამოყენებამ მრავალი კვირის განმავლობაში შეიძლება გამოიწვიოს წამლის მიერი დამოკიდებულება, ასევე აბსტინენციის სინდრომი ლორაზეპამის მიღების მკვეთრად შეწყვეტის შემთხვევაში.

ორსულობა და ლაქტაცია
დაუშვებელია პრეპარატის გამოყენება ორსულობის დროს.
ლორაზეპამი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ თუ მეძუძური დედისთვის პრეპარატის მიღება ნაჩვენებია, საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა სამკურნალო პრეპარატის გამოყენების პარიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები
ლორაფენის გამოყენების პერიოდში აუცილებელია ექიმის მეთვალყურეობა
პრეპარატი ლორაფენი არ უნდა მიიღონ პაციენტებმა, რომელთაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების მიმართ ან პრეპარატში შემავალი სხვა ნებისმიერი ნივთიერების მიმართ, გამოხატული აქვთ სუნთქვის მძიმე უკმარისობა ან სასუნთქი ცენტრის დათრგუნვა, აკვიატებული აზრები, ფობიები და ქრონიკული ფსიქოზები.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენება, ისევე როგორც სხვა ბენზოდიაზეპინებისა, შეიძლება გამოიწვიოს წამლისმიერი დამოკიდებულების განვითარება და პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში _ მოხსნის სინდრომის განვითარება (შეუძლოდ ყოფნა, ფსიქომოტორული აგზნება, მომატებული გაღიზიანებადობა, გამოხატული შფოთვა, უძილობა და ცუდი განწყობა).
პარადოქსული რეაქციების გამოვლენის შემთხვევაში (შფოთვა, გაღიზიანება, აგრესია, ეიფორია, აგზნებადობა, ჰალუცინაციები, უძილობა, ღამის კოშმარები, ფსიქოზები) აუცილებელია მკურნალობის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა.
მართებულია თავის შეკავება პრეპარატ ლორაფენის გამოყენებისაგან ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში (65წელს ზემოთ). ამ ასაკობრივ ჯგუფში არასასურველი მოვლენების ზრდასთან დაკავშირებით _ ძირითადად ორიენტაციის და მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევის სახით.
სიფრთხილეა საჭირო ლორაზეპამის გამოყენებისას პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით ან ღვიძლის დაავადებებით, ასევე ავადმყოფებში სუნთქვის ქრონიკული უკმარისობით, ამ პაციენტებში შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის შემცირება.
სიფრთხილეა საჭირო ლორაზეპამის გამოყენებისას იმ პაციენტებში, რომლებშიც შფოთვის მდგომარეობას თან ახლავს დეპრესია. ასეთ პაციენტებში ბენზოდიაზეპინის გამოყენება ამაღლებს სუიციდური აზრების გაჩენის რისკს. ამ შემთხვევაში ბენზოდიაზეპინები არ უნდა გამოიყენებოდეს მონოთერაპიის სახით.
განსაკუთრებულ საფრთხილეს მოითხოვს ლორაზეპამის გამოყენება იმ პაციენტებში, რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ დამოკიდებულება ალკოჰოლზე და განწყობაზე მოქმედ სხვა ნივთიერებებზე. ადგილი აქვს წამლების ბოროტად გამოყენებას და ასევე პიროვნულ დარღვევებს.
აუცილებელია ლორაზეპამის ფრთხილად გამოყენება პაციენტებში, რომლებიც პორფირიით დაავადებულნი (პორფირიული პიგმენტების ცვლის იშვიათი, თანდაყოლილი მოშლილობა, როდესაც პიგმენტები დიდი რაოდენობით გამოიყოფა შარდთან ერთად). ლორაზეპამის მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს ამ დაავადების სიმპტომები.
სიფრთხილეა საჭირო გლაუკომით, განსაკუთრებით კი დახურულკუთხოვანი გლაუკომით დაავადებულ პაციენტებში.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენების შედეგად შეიძლება გამოვლინდეს ამნეზია.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენების დროს ნაჩვენებია სისხლის მორფოლოგიური გამოკვლევა და ღვიძლის სინჯების აღება.
აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია იმ შემთხვევაშიც, როცა ზემოთ აღნიშნული გაფრთხილებები ეხება სიტუაციებს, რომლებიც წარსულში იყო გამოვლენილი. პრეპარატი შეიცავს საქაროზასა და ლაქტოზას. პაციენტის მიერ ზოგიერთი შაქრის სახეობების გადაუტანლობის შემთხევაში,  პრეპარატის გამოყენებამდე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია
პრეპარატის გავლენა ავტოტრანსპორტის და მოძრავი მექანიკური მოწყობილობების მართვაზე: ლორაზეპამს, ისევე როგორც ყველა სამკურნალო საშუალებას ბენზოდიაზეპინის ჯგუფიდან, შეუძლია გავლენის მოხდენა რეაქციის სისწრაფეზე დოზის, გამოყენების გზების და პრეპარატის მიმართ ინდივიდუალური მგრძნობელობის მიხედვით. გადაჭარბებულად მშვიდი მდგომარეობა, ამნეზია(მეხსიერების დარღვევა), ყურადღების კონცენტრაციის დაქვეითება და კუნთოვანი აქტივობის შემცირება შეიძლება ნეგატიურად აისახოს ავტოტრანსპორტის მართვის და მექანიკურ საშუალებებთან მუშაობის უნარზე.ლორაზეპამით მკურნალობის დროს პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტიდან რამდენიმე დღის გამნავლობაში საჭიროა თავის შეკავება ავტოტრანსპორტის მართვისა და მექანიკურ საშუალებებთან მუშაობისაგან.

ჭარბი დოზირება
ლორაზეპამის ჭარბი დოზით მიღების სიმპტომებია: ძილიანობა, ცნობიერების მოშლა, კუნთოვანი სისუსტე. დოზის მნიშვნელოვნად გადაჭარბების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს კომა თანდართული არტერიული წნევის დაცემით, კოლაფსით და რეფლექსების არქონით.
სპეციფიური ანტიდოტია ფლუმაზელინი (ბენზოდიაზეპინების რეცეპტორების ანტაგონისტი)
პრეპარატ ლორაფენის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა დაუყოვნებლივ მიმართვა დახმარებისათვის ექიმის ან ფარმაცევტისადმი.
თუ პრეპარატი არ იქნა მიღებული ზუსტად დანიშნულ დროს, საჭიროა მისი მიღება რაც შეიძლება სწრაფად (თუ შემდეგ მიღებამდე ჯერ კიდევ საკმაოდ დიდი დროა დარჩენილი) ან პრეპარატის რეგულარული მიღების გაგრძელება.
არ შეიძლება ორმაგი დოზის მიღება გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
პრეპარატები, რომელიც მოქმედებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე, ანუ საანესთეზიო საშუალებების, ოპიოიდური ანალგეზიური საშუალებების, ნეიროლეფსიური საშუალებების, ანტიდეპრესანტების, სედაციური და საძილე საშუალებების, სედაციური ეფექტის მქონე ანტიჰისტამინური პრეპარატების გამოყენება ლორაზეპამთან ერთად აძლიერებენ მის ცენტრალურ სედაციურ მოქმედებას.
პრეპარატები რომლებიც ამცირებენ ღვიძლის ენზიმების აქტივობას (მაგ.: ციმეტიდინი, ერითრომიცინი, კეტოკონაზოლი) ამუხრუჭებენ ლორაზეპამის და სხვა ბენზოდიაზეპინების მეტაბოლიზმს და შეუძლიათ მისი მოქმედების პოტენცირება. Pრეპარატები, რომლებიც აძლიერებენ ღვიძლის ენზიმების აქტივობას (მაგ.: რიფამპიცინი, ფენიტოინი, კარბამაზეპინი) აჩქარებენ ლორაზეპამის და სხვა ბენზოდიაზეპინების მეტაბოლიზმს და შეუძლიათ მისი მოქმედების ეფექტურობის შემცირება.
ალოკოჰოლის მიღება ლორაზეპამის გამოყენების დროს აძლიერებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე დამთრგუნველ მოქმედებას და შეიძლება გამოიწვიოს ისეთი პარადოქსული რეაქციები, როგორიცაა ფსიქომოტორული აგზნება, აგრესიული ქცევა. ამას გარდა, ალკოჰოლმა შეიძლება გააძლიეროს ლორაზეპამის სედაციური მოქმედება.
ლორაზეპამის გამოყენებამ ჩონჩხის მუსკულატურის მომადუნებელ საშუალებებთან ერთად შეიძლება გააძლიეროს ამ უკანასკნელის მოქმედების გახანგრძლივება და გაძლიერება.
თეოფილინს და კოფეინს შეუძლია ბენზოდიაზეპინების (მათ შორის ლორაზეპამის) საძილე ეფექტის შემცირება, ვინაიდან მათ გააჩნიათ ცნს მასტიმულირებელი მოქმედება და შეუძლიათ ინდუცირება ღვიძლის ენზიმების, რომლებიც უზრუნველყოფენ პრეპარატების მეტაბოლიზმს, თეოფილინით და კოფეინით გამოწვეული ეს ეფექტი შეიძლება არ გამოვლინდეს მწეველებში.
პერორალური კონტრაცეპციული საშუალებების გამოყენებამ ლორაზეპამთან ერთად შეიძლება გააძლიეროს ამ უკანასკნელის მეტაბოლიზმი, შეიძლება შემცირდეს ლორაზეპამის ნახევარგამოყოფის პერიოდი.

შენახვის პირობები და ვადა
პრეპარატი ინახება 25ºС ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა - 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:
პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.
Tarchomin pharmaceutical works “POLFA” S.A

Tarchomin pharmaceutical works “POLFA” S.A, პოლონეთი

ათქ კლასიფიკაციის კოდი
N05B 06

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
დრაჟირებული ტაბლეტები: შეფუთვაში 25ც.
1 ტაბ.
ლორაზეპამი. . . . . . . . . 1 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
დამხმარე ნივთიერებები:
კარტოფილის სახამებელი, ჟელატინი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ლაქტოზა, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი.
გარსი: პოლივინილის სპირიტი, მალტოდექსტრინი, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, საქაროზა.
დრაჟირებული ტაბლეტები: შეფუთვაში 25ც.

ლორაზეპამი. . . . . . . . . 2,5 მგ                                                                                        
1 ტაბ
დამხმარე ნივთიერებები:
კარტოფილის სახამებელი, ჟელატინი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ლაქტოზა, წითელი კოშენილი, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი.
გარსი: პოლივინილის სპირტი, მალტოდექსტრინი, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, საქაროზა, წითელი კოშენილის ლაქი.

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
ტრანკვილიზატორი ბენზოდიაზეპინის ჯგუფიდან

ფარმაკოლოგიური თვისებები
პრეპარატი ლორაფენის მოქმედი ნივთიერება ლორაზეპამი მიეკუთვნება
1,4-ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების ჯგუფს. მოქმედებს ცენტრალური ნერვული სისტემის მრავალ სტრუქტურაზე, უპირველესად ლიმბურ სისტემაზე და ჰიპოთალამუსზე ე.ი. იმ სტრუქტურებზე, რომელიც დაკავშირებულია ემოციური ქმედებების რეგულაციასთან. კლინიკურად ლორაზეპამს გააჩნია ანქსიოლიზური და საძილე ეფექტი. ავლენს კრუნჩხვის საწინააღმდეგო და ჩონჩხის კუნთების ტონუსზე სუსტად გამოხატულ მიორელაქსაციურ მოქმედებას.
ფარმაკოკინეტიკა
ლორაზეპამი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლში აღწევს მიღებიდან დაახლოებით 2 საათის შემდეგ. ლორაზეპამის 85% უკავშირდება სისხლის ცილებს. გადის ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტარულ ბარიერს, აღწევს დედის რძეში. ლორაზეპამის მეტაბოლიზმი ღვიძლში მიმდინარეობს. ნახევარგამოყოფის ბიოლოგიური პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 12 საათს.
ლორაზეპამი ელიმინირდება შარდთან ერთად ლორაზეპამის გლუკურონატის სახით.

ჩვენებები
სხვადასხვა წარმოშობის შიშები, განსაკუთრებით ორგანული ნევროზების ფონზე (სისხლის მიმოქცევის სისტემის დაავადებები, საჭმლის მომნელებელი სისტემის დაავადებები). ძილის დარღვევები, რომელიც გამოწვეულია გამოხატული შფოთვის მდგომარეობით.

დოზირების რეჟიმი
პრეპარატ ლორაფენის გამოყენება საჭიროა ექიმის რეკომენდაციის შესაბამისად. რაიმე ეჭვის გაჩენის შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
მოზრდილები:
შფოთვითი (განგაში) მდგომარეობის დროს ლორაზეპამის საწყისი დოზა შეადგენს 2მგ-დან 3მგ-მდე დღე-ღამეში, განაწილებული 2 ან 3 მიღებაზე. შემდეგ კი აუცილებლობის შემთხვევაში დღე-ღამურ დოზას ზრდიან შემანარჩუნებელ დოზამდე, რომელიც უფრო ხშირად შეადგენს 2მგ-დან 6მგ-მდე დღე-ღამეში განაწილებული 2 ან 3 მიღებაზე.
ლორაზეპამის დოზის გაზრდა აუცილებლად თანდათანობით უნდა მოხდეს და დაიწყოს საღამოს მისაღები დოზის გაზრდით. მაქსიმალური დღე-ღამური დოზაა 10მგ.
ფოთვით გამოწვეული ძილის დარღვევების დროს ლორაზეპამს ჩვეულებრივ ნიშნავენ დღე-ღამეში ერთჯერადად, ძილის წინ დოზით 2მგ-დან 4მგ-მდე.
18 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული.
ხანდაზმული ასაკის პაციენტები: ხანდაზმული ასაკის პაციენტები უფრო მგრძნობიარენი არიან ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი პრეპარატების მიმართ. ასეთ პაციენტებში ლორაზეპაის გამოყენებისას რეკომენდებულია რაც შეიძლება მცირე და ეფექტური დოზის დანიშვნა, გამოყენებული დოზა არ უნდა აღემატებოდეს მოზრდილებისთვის გათვალისწინებული დოზის ნახევარს. თუ მკურნალობის დროს პაციენტს ეჩვენება, რომ პრეპარატის მოქმედება ზედმეტად ძლიერი ან სუსტია, მან ექიმს უნდა მიმართოს.
მკურნალობის ხანგრძლივობა:
ლორაფენი გამოიყენება ექსტრემულ სიტუაციებში შფოთვითი მოშლილობების სიმპტომატური მკურნალობისთვის. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის გამოყენება ხანგრძლივად (4 კვირაზე მეტი), წამლის მიერი დამოკიდებულების სიმპტომების განვითარების რისკის გამო პრეპარატი მიიღება ჭამის წინ.
ღეკომენდებულია რაც შეიძლება მცირე და ეფექტური დოზის მიღება შფოთვის სიგნალების კუპირებისთვის, დოზის გაზრდა აუცილებლად თანდათანობით უნდა მოხდეს. პრეპარატის მიღების მკვეთრად შეწყვეტა არ შეიძლება. დოზის შემცირება ყოველთვის საჭიროა ექიმის კონტროლის ქვეშ. ლორაზეპამის მკვეთრად მოხსნამ შეიძლება გამოიწვიოს ძილის და განწყობის მოშლილობა და ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა. განსაკუთრებით საშიშია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა თუ მას პაციენტი ხანგრძლივი დროის მანძილზე და ლორაზეპამის საშუალო დოზაზე მეტი რაოდენობით იღებდა. მოხსნის სინდრომი ამ დროს უფრო მკვეთრადაა გამოხატული.

გვერდითი მოვლენები:
ლორაზეპამის გამოყენების შედეგად ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტებია: ძილიანობა, თავბრუსხვევა, ცნობიერების მოშლა და დეზორიენტაცია, ატაქსია. ეს სიმპტომები უფრო მეტად ხანდაზმულ პაციენტებში ვლინდება, შესაბამისად დოზის შემცირება ამ ჯგუფის პაციენტებში მნიშვნელოვნად ამცირებს გვეერდითი ეფექტების გამოვლენის სიხშირეს.
იშვიათად შეინიშნება: ზოგადი სისუსტე, ზოგჯერ გონების დაკარგვა, პირის სიმშრალე, მხედველობის დარღვევა (არაზუსტი მხედველობა, დიპლოპია), დიზართრია, ამნეზია, კუნთების ტრემორი, კუჭ-ნაწლავის სისტემის მოშლილობები, ლიბიდოს დაქვეითება, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, ღვიძლის ფუნქციის მოშლა თანმდევი სიყვითლით, სისხლის მორფოლოგიური სურათის ცვლილება: ლეიკოპენია (ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირება სისხლში) და აგრანულოციტოზი (გრანულოციტების არ არსებობა სისხლში), შარდის შეუკავებლობა, კანის ალერგიული რეაქციები (ერითემა), პარადოქსალური რეაქციები _ ფსიქომოტორული შფოთვა, უძილობა, მომატებული აგზნებადობა და აგრესიულობა, კრუნჩხვები. პარადოქსალური რეაქციები უფრო ხშირად ვლინდება ალკოჰოლის მიღების შემდეგ ხანდაზმულ პაციენტებში და ფსიქიურად დაავადებულებში.პრეპარატის სისტემატურმა გამოყენებამ მრავალი კვირის განმავლობაში შეიძლება გამოიწვიოს წამლის მიერი დამოკიდებულება, ასევე აბსტინენციის სინდრომი ლორაზეპამის მიღების მკვეთრად შეწყვეტის შემთხვევაში.

ორსულობა და ლაქტაცია
დაუშვებელია პრეპარატის გამოყენება ორსულობის დროს.
ლორაზეპამი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ თუ მეძუძური დედისთვის პრეპარატის მიღება ნაჩვენებია, საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა სამკურნალო პრეპარატის გამოყენების პარიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები
ლორაფენის გამოყენების პერიოდში აუცილებელია ექიმის მეთვალყურეობა
პრეპარატი ლორაფენი არ უნდა მიიღონ პაციენტებმა, რომელთაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების მიმართ ან პრეპარატში შემავალი სხვა ნებისმიერი ნივთიერების მიმართ, გამოხატული აქვთ სუნთქვის მძიმე უკმარისობა ან სასუნთქი ცენტრის დათრგუნვა, აკვიატებული აზრები, ფობიები და ქრონიკული ფსიქოზები.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენება, ისევე როგორც სხვა ბენზოდიაზეპინებისა, შეიძლება გამოიწვიოს წამლისმიერი დამოკიდებულების განვითარება და პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში _ მოხსნის სინდრომის განვითარება (შეუძლოდ ყოფნა, ფსიქომოტორული აგზნება, მომატებული გაღიზიანებადობა, გამოხატული შფოთვა, უძილობა და ცუდი განწყობა).
პარადოქსული რეაქციების გამოვლენის შემთხვევაში (შფოთვა, გაღიზიანება, აგრესია, ეიფორია, აგზნებადობა, ჰალუცინაციები, უძილობა, ღამის კოშმარები, ფსიქოზები) აუცილებელია მკურნალობის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა.
მართებულია თავის შეკავება პრეპარატ ლორაფენის გამოყენებისაგან ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში (65წელს ზემოთ). ამ ასაკობრივ ჯგუფში არასასურველი მოვლენების ზრდასთან დაკავშირებით _ ძირითადად ორიენტაციის და მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევის სახით.
სიფრთხილეა საჭირო ლორაზეპამის გამოყენებისას პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით ან ღვიძლის დაავადებებით, ასევე ავადმყოფებში სუნთქვის ქრონიკული უკმარისობით, ამ პაციენტებში შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის შემცირება.
სიფრთხილეა საჭირო ლორაზეპამის გამოყენებისას იმ პაციენტებში, რომლებშიც შფოთვის მდგომარეობას თან ახლავს დეპრესია. ასეთ პაციენტებში ბენზოდიაზეპინის გამოყენება ამაღლებს სუიციდური აზრების გაჩენის რისკს. ამ შემთხვევაში ბენზოდიაზეპინები არ უნდა გამოიყენებოდეს მონოთერაპიის სახით.
განსაკუთრებულ საფრთხილეს მოითხოვს ლორაზეპამის გამოყენება იმ პაციენტებში, რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ დამოკიდებულება ალკოჰოლზე და განწყობაზე მოქმედ სხვა ნივთიერებებზე. ადგილი აქვს წამლების ბოროტად გამოყენებას და ასევე პიროვნულ დარღვევებს.
აუცილებელია ლორაზეპამის ფრთხილად გამოყენება პაციენტებში, რომლებიც პორფირიით დაავადებულნი (პორფირიული პიგმენტების ცვლის იშვიათი, თანდაყოლილი მოშლილობა, როდესაც პიგმენტები დიდი რაოდენობით გამოიყოფა შარდთან ერთად). ლორაზეპამის მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს ამ დაავადების სიმპტომები.
სიფრთხილეა საჭირო გლაუკომით, განსაკუთრებით კი დახურულკუთხოვანი გლაუკომით დაავადებულ პაციენტებში.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენების შედეგად შეიძლება გამოვლინდეს ამნეზია.
ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენების დროს ნაჩვენებია სისხლის მორფოლოგიური გამოკვლევა და ღვიძლის სინჯების აღება.
აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია იმ შემთხვევაშიც, როცა ზემოთ აღნიშნული გაფრთხილებები ეხება სიტუაციებს, რომლებიც წარსულში იყო გამოვლენილი. პრეპარატი შეიცავს საქაროზასა და ლაქტოზას. პაციენტის მიერ ზოგიერთი შაქრის სახეობების გადაუტანლობის შემთხევაში,  პრეპარატის გამოყენებამდე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია
პრეპარატის გავლენა ავტოტრანსპორტის და მოძრავი მექანიკური მოწყობილობების მართვაზე: ლორაზეპამს, ისევე როგორც ყველა სამკურნალო საშუალებას ბენზოდიაზეპინის ჯგუფიდან, შეუძლია გავლენის მოხდენა რეაქციის სისწრაფეზე დოზის, გამოყენების გზების და პრეპარატის მიმართ ინდივიდუალური მგრძნობელობის მიხედვით. გადაჭარბებულად მშვიდი მდგომარეობა, ამნეზია(მეხსიერების დარღვევა), ყურადღების კონცენტრაციის დაქვეითება და კუნთოვანი აქტივობის შემცირება შეიძლება ნეგატიურად აისახოს ავტოტრანსპორტის მართვის და მექანიკურ საშუალებებთან მუშაობის უნარზე.ლორაზეპამით მკურნალობის დროს პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტიდან რამდენიმე დღის გამნავლობაში საჭიროა თავის შეკავება ავტოტრანსპორტის მართვისა და მექანიკურ საშუალებებთან მუშაობისაგან.

ჭარბი დოზირება
ლორაზეპამის ჭარბი დოზით მიღების სიმპტომებია: ძილიანობა, ცნობიერების მოშლა, კუნთოვანი სისუსტე. დოზის მნიშვნელოვნად გადაჭარბების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს კომა თანდართული არტერიული წნევის დაცემით, კოლაფსით და რეფლექსების არქონით.
სპეციფიური ანტიდოტია ფლუმაზელინი (ბენზოდიაზეპინების რეცეპტორების ანტაგონისტი)
პრეპარატ ლორაფენის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა დაუყოვნებლივ მიმართვა დახმარებისათვის ექიმის ან ფარმაცევტისადმი.
თუ პრეპარატი არ იქნა მიღებული ზუსტად დანიშნულ დროს, საჭიროა მისი მიღება რაც შეიძლება სწრაფად (თუ შემდეგ მიღებამდე ჯერ კიდევ საკმაოდ დიდი დროა დარჩენილი) ან პრეპარატის რეგულარული მიღების გაგრძელება.
არ შეიძლება ორმაგი დოზის მიღება გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
პრეპარატები, რომელიც მოქმედებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე, ანუ საანესთეზიო საშუალებების, ოპიოიდური ანალგეზიური საშუალებების, ნეიროლეფსიური საშუალებების, ანტიდეპრესანტების, სედაციური და საძილე საშუალებების, სედაციური ეფექტის მქონე ანტიჰისტამინური პრეპარატების გამოყენება ლორაზეპამთან ერთად აძლიერებენ მის ცენტრალურ სედაციურ მოქმედებას.
პრეპარატები რომლებიც ამცირებენ ღვიძლის ენზიმების აქტივობას (მაგ.: ციმეტიდინი, ერითრომიცინი, კეტოკონაზოლი) ამუხრუჭებენ ლორაზეპამის და სხვა ბენზოდიაზეპინების მეტაბოლიზმს და შეუძლიათ მისი მოქმედების პოტენცირება. პრეპარატები, რომლებიც აძლიერებენ ღვიძლის ენზიმების აქტივობას (მაგ.: რიფამპიცინი, ფენიტოინი, კარბამაზეპინი) აჩქარებენ ლორაზეპამის და სხვა ბენზოდიაზეპინების მეტაბოლიზმს და შეუძლიათ მისი მოქმედების ეფექტურობის შემცირება.
ალოკოჰოლის მიღება ლორაზეპამის გამოყენების დროს აძლიერებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე დამთრგუნველ მოქმედებას და შეიძლება გამოიწვიოს ისეთი პარადოქსული რეაქციები, როგორიცაა ფსიქომოტორული აგზნება, აგრესიული ქცევა. ამას გარდა, ალკოჰოლმა შეიძლება გააძლიეროს ლორაზეპამის სედაციური მოქმედება.
ლორაზეპამის გამოყენებამ ჩონჩხის მუსკულატურის მომადუნებელ საშუალებებთან ერთად შეიძლება გააძლიეროს ამ უკანასკნელის მოქმედების გახანგრძლივება და გაძლიერება.
თეოფილინს და კოფეინს შეუძლია ბენზოდიაზეპინების (მათ შორის ლორაზეპამის) საძილე ეფექტის შემცირება, ვინაიდან მათ გააჩნიათ ცნს მასტიმულირებელი მოქმედება და შეუძლიათ ინდუცირება ღვიძლის ენზიმების, რომლებიც უზრუნველყოფენ პრეპარატების მეტაბოლიზმს, თეოფილინით და კოფეინით გამოწვეული ეს ეფექტი შეიძლება არ გამოვლინდეს მწეველებში.
პერორალური კონტრაცეპციული საშუალებების გამოყენებამ ლორაზეპამთან ერთად შეიძლება გააძლიეროს ამ უკანასკნელის მეტაბოლიზმი, შეიძლება შემცირდეს ლორაზეპამის ნახევარგამოყოფის პერიოდი.

შენახვის პირობები და ვადა
პრეპარატი ინახება 25ºС ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა - 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:
პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.
Tarchomin pharmaceutical works “POLFA” S.A

კარნიფოლი

შემადგენლობა

ლ-კარნიტინი

აცეტილ ლ-კარნიტინი

ფოლიუმის მჟავა

ჩვენებები

საკვები დანამატი ლ-კარნიტინის, აცეტილ  ლ -კარნიტინის და

ფოლიუმს მჭავის შემცვლელობით. ფოლიუმის მჭავა ამცირებს დაღლილობას და მოთენთილობას.

თვისებები

ლ-კარნიტინი და აცეტილ ლ-კარნიტინი

კარნიტინი წარმოადგენს ამინომჟავას წარმოებულს, რომელიც აუცილებელია ცხიმოვანი მჟავების ბეტა-დაჟანგვის პროცესისათვის და შემდგომ ენერგიის გამოსაყოფად.

კარნიტინის აცეტილირებული ფორმა (აცეტილ-L-კარნიტინი) ხასიათდება მაღალი ბიოშეღწევადობით.

ენერგიის პროდუქციისთვის გულს განსაკუთრებულად ესაჭიროება ცხიმოვანი მჟავები და ვინაიდან მას თავად არ შეუძლია კარნიტინის სინთეზირება, მისი ნორმალური ფუნქციონირება დამოკიდებულია ამ ნივთიერების მიწოდებაზე.

კარნიტინი არა მარტო ზრდის ცხიმოვანი მჟავების უფრო ეფექტურად მოხმარებას და ენერგიის გამომუშავებას,  ის აგრეთვე ხელს უშლის  ტოქსიური მეტაბოლიტების წარმოებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს უჯრედის მემბრანის დაზიანება.

ამ მეტაბოლიტებმა შეიძლება გამოიწვიოს გულის შეკუმშვის სიხშირის შემცირება, რამაც შეიძლება საბოლოო ჯამში გამოიწვიოს არითმიები და გულის ქსოვილის სიკვდილი.

კვლევების შედეგად დადასტურებულია კარნიტინის ეფექტურობა რიგ კარდიოვასკულარულ დაავადების თერაპიაში, ისეთების როგორებიცაა სტენოკარდია და მასთან დაკავშირებული არითმიები,  მიოკარდიუმის ინფარქტის და გულის უკმარისობის შემდგომი რეაბილიტაცია.

გარდა გულის დამცავი მოქმედებისა,  L -კარნიტინს შეუძლია შეამციროს ტრიგლიცერიდების და ქოლესტერინის დონე, გაზარდოს მაღალი სიმკრივის ლიპოპროტეინების დონე და წინ აღუდგეს ოქსიდაციურ პროცესებს.

ფოლიუმის მჟავა

ფოლიუმის მჟავა, იგივე ვიტამინი B9 წარმოადგენს B ჯგუფის წყალში ხსნად ვიტამინს და აუცილებელია ბიოსინთეზის ყველა რეაქციისათვის, ისევე როგორც დნმ-ის აღდგენა და მეთილირებისთვის. ფოლიუმის მჟავას შეუძლია შეამციროს გულის შეტევის განვითარების სიხშირე და სასარგებლოა პერიფერიული სისხლძარღვოვანი დაავადებების შემთხვევაში.

გამოყენება

რეკომენდებული დოზა შეადგენს ნახევარ ფლაკონს დღეში (იხ. გამყოფი ზოლი ფლაკონზე)

უკუჩვენებები

მოცემული პროდუქტის გმოყენებისას გვერდითი ეფექტები არ გამოვლენილა.

მოერიდეთ მის გამოყენებას მასში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ არსებული მომატებული მგრძნობელობის შემთხვევაში.

გაფრთხილება

შეინახეთ 3 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.

არ გადააჭარბოთ რეკომენდებული დოზა. დანამატები არ შეიძლება ჩაითვალოს, როგორც ბალანსირებული კვების რაციონის და ჯანსაღი ცხოვრების წესის შემცვლელი. გადაჭარბებულმა  დოზამ შეიძლება გამოიწვიოს საფაღარათო მოქმედება.

შენახვა

ინახება გრილ და მშრალ,  მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისგან დაცულ ადგილას.

გამოიყენეთ  შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის პერიოდის ამოწურვამდე.

შეფუთვა

10 მლ მოცულობის #10 ფლაკონი.

არ შეიცავს გლუტენს, გკუკოზას და ლაქტოზას.

ლორაზეპამი

LORAZEPAM

პრეპარატის სავაჭრო დასახელება - ლორაზეპამი

პრეპარატის საერთაშორისო (არაპატენტირებული) დასახელება - ლორაზეპამი (Lorazepam)

სამკურნალო ფორმა: პერორალურად მისაღები ტაბლეტები.

ზოგადი დახასიათება

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები

თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის მრგვალი ტაბლეტები, ტორსული ზედაპირით, ჭდით ერთ მხარეზე და ნაზოლით ორივე მხარეს.

შემადგენლობა

ერთი ტაბლეტი შეიცავს:

აქტიურ ნივთიერებას: ლორაზეპამს - 2 მგ;

დამხმარე ნივთიერებებს: მიკროკრისტალურ ცელულოზას, მონოჰიდრატულ ლაქტოზას, სიმინდის სახამებელს, პოვიდონს, ნატრიუმის გლიკოლატის სახამებელს, ტალკს გასუფთავებულს, მაგნიუმის სტეარატს.

ქიმიური დასახელება და CAS ნომერი

7-ქლორ-5-(-2-ქლორფენილ)-1,3-დიჰიდრო-3-ჰიდროქსი-2H-1,4-ბენზოდიაზეპინ-2-ონი; 846-49-1.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი და ათქ კოდი

ტრანკვილიზატორი ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების ჯგუფიდან; N05BA06.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება

ტრანკვილიზატორი, ბენზოდიაზეპინის წარმოებული. ახდენს ანქსიოლიზურ, სედატიურ, საძილე (ხელს უწყობს დაძინებას), ცენტრალურ მიორელაქსაციურ მოქმედებას (ზრდის კრუნჩხვითი მზადყოფნის ზღვარს); ამცირებს ემოციურ დაძაბულობას, ამცირებს შიშის, შფოთვის შეგრძნებას; ახდენს ვეგეტატური ნერვული სისტემის სტაბილიზირებას. მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ლორაზეპამის შეკავშირებით GABAA რეცეპტორულ კომპლექსთან, რაც თავის მხრივ იწვევს GABA-ს შეკავშირებას ამ რეცეპტორულ კომპლექსთან. ეს იწვევს ქლორის იონების ნეირონში შეღწევის გაძლიერებას, მის ჰიპერპოლარიზაციას და ბიოელექტროაქტივობის დამუხრუჭებას.

მიორელაქსაციური მოქმედება განპირობებულია ასევე სპინალური რეფლექსების ინჰიბირებით.

ფარმაკოკინეტიკა

შეწოვა: პერორალურად მიღების შემდეგ პრეპარატი სწრაფად შეიწოვება და მთლიანად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მიიღწევა 2 საათის განმავლობაში. ბიოშეღწევადობა ლორაზეპამის პერორალურად მიღებისას შეადგენს 95-99%-ს.

განაწილება: პლაზმის ცილებთან შეკავშირება დაახლოებით 85%. V_d-1/3 ლ/კგ.

ლორაზეპამი აღწევს პლაცენტარულ და ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერში, გამოიყოდა დედის რძით.

მეტაბოლიზმი: ლორაზეპამი მეტაბოლიზდება ღვიძლში კონიუგაციის გზით არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით.

გამოყოფა: ნახევრად გამოყოფის პერიოდი (T_1/2) შეადგენს 10-20 სთ. მიღებული დოზის 88% გამოიყოფა ორგანიზმიდან, ძირითადად შარდით, მათგან 75% - გლუკურონიდების სახით.

ჩვენებები

- შფოთვის მდგომარეობების, ძილის დარღვევების ხანმოკლე მკურნალობისათვის.

- გულისრევის და ღებინების მკურნალობა ქიმიოთერაპიის დროს, ასევე პრემედიკაციისათვის ანესთეზიოლოგიაში.

გამოყენების წესი და დოზირება

ოპტიმალური ეფექტის მისაღწევად დოზას ირჩევენ ინდივიდუალურად. ხანდაზმული ასაკის პირებს და დასუსტებულ ავადმყოფებს უნიშნავენ მოზრდილებისათვის გათვალისწინებული დოზის ნახევარ ან უფრო მცირე დოზას. მკურნალობის საწყისი კურსის ხანგრძლივობა - არაუმეტეს 1 კვირისა.

მდგომარეობების დროს, რომელთაც თან ახლავს შფოთვა და შიში, საწყისი დოზა შეადგენს 1-6 მგ/დღეში, გაყოფილი 2-3 მიღებაზე (უფრო დიდი დოზა მიიღება საღამოს). დოზის გაზრდა შეიძლება 10 მგ-მდე/დღეში.

შფოთვით გამოწვეული ძილის დარღვევების დროს, ნიშნავენ ერთჯერადი დოზით 1-4 მგ-ს ძილის წინ.

პრემედიკაციის დროს მოზრდილებს უნიშნავენ 2-3 მგ დოზით ღამით ოპერაციის წინ. აუცილებლობის შემთხვევაში დილით ნიშნავენ უფრო მცირე დოზას. ალტერნატიულად, შეიძლება დანიშვნა 2-4 მგ დოზით ოპერაციამდე 1-2 საათით ადრე.

ქიმიოთერაპიის დაწყებამდე ნიშნავენ 1-2 მგ ლორაზეპამს დექსამეტაზონთან ერთად მწვავე სიმპტომების პრევენციისათვის ავადმყოფებში ღებინების მომატებული რისკით სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატების მიღების გამო.

ტაბლეტებს ყლაპავენ მთლიანად, დაუღეჭავად და მცირე რაოდენობის სითხის დაყოლებით.

უკუჩვენებები

- მიასთენია.

- დახურულკუთხოვანი გლაუკომა.

- სუნთქვის მძიმე ქრონიკული უკმარისობა.

- ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები.

- თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევები.

- მწვავე ალკოჰოლური ინტოქსიკაცია.

- მწვავე ინტოქსიკაცია ფსიქოტროპული პრეპარატებით.

- ორსულობის I ტრიმესტრი.

- ძუძუთი კვება.

- მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის და ბენზოდიაზეპინების მიმართ.

ორსულობა და ძუძუთი კვება

დადგენილია, რომ ორსულობის I ტრიმესტრში ლორაზეპამის გამოყენებისას ბენზოდიაზეპინები ზრდიან ნაყოფის განვითარების ანომალიების გაჩენის რისკს, ამიტომ ორსულობის I ტრიმესტრში პრეპარატი უკუნაჩვენებია გამოსაყენებლად. ლორაზეპამის გამოყენებამ ორსულობის უფრო გვიან ვადებში შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის ცენტრალური ნერვული სისტემის და სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვა, ამიტომ პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობის შემთხვევაში აუცილებელია მოსალოდნელი სარგებელის და შესაძლო გართულებების განვითარების რისკის შეფარდება.

ლორაზეპამი გამოიყოფა დედის რძით, ამიტომ არ არის რეკომენდირებული ლორაზეპამის დანიშვნა ძუძუთი კვების დროს.

გვერდითი მოქმედება

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: იშვიათად, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში ან რეკომენდირებული დოზების გადაჭარბებისას - ძილიანობა, ატაქსია, მომატებული დაღლილობა, კუნთების სისუსტე (ეს მოვლენები ჩვეულებრივ ქრება დოზის შემცირებისას ან თერაპიის გაგრძელების პროცესში); ძალიან იშვიათად - თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, დეპრესია, ცალკეულ შემთხვევებში - ამნეზიის ეპიზოდები. ცალკეულ შემთხვევებში შესაძლებელია პარადოქსული რეაქციების განვითარება (აგზნება, შფოთვის და შიშის შეგრძნება, ჰალუცინაციები, უძილობა, კუნთის ტონუსის გაძლიერება). ასეთ შემთხვევებში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ძალიან იშვიათად - სიმშრალე პირში ან ჰიპერსალივაცია, დისფაგია, გულისრევა, დიარეა, შეკრულობა, მადის დარღვევები; ცალკეულ შემთხვევებში - ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, სიყვითლე.

სუნთქვის სისტემის მხრივ: ზოგიერთ შემთხვევებში მაღალი დოზების გამოყენებისას აღინიშნებოდა სუნთქვის დათრგუნვა.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპოტენზია, ბრადიკარდია.

სხვა: ძალიან იშვიათად - კანის რეაქციები; მხედველობის დარღვევები, შარდის შეუკავებლობა, ლიბიდოს ცვლილება, ციებ-ცხელება; ცალკეულ შემთხვევებში - პერიფერიული სისხლის სურათის ცვლილება.

განსაკუთრებული მითითებები

არ არის რეკომენდირებული ლორაზეპამის დანიშვნა დეპრესიული ნევროზების, სხვადასხვა ეთიოლოგიის დეპრესიების, ფსიქოზების დროს, ასევე გამოყენება 18 წლამდე ასაკის პაციენტებში.

ლორაზეპამის დანიშვნის აუცილებლობის შემთხვევაში სუნთქვის უკმარისობის, ღამის აპნოეს სინდრომის, კომატოზური მდგომარეობის დროს აუცილებელია ჩვენებების სათანადო შეფასება სუნთქვის დათრგუნვის შესაძლებლობის გამო.

ლორაზეპამის ხანგრძლივად მიღების დროს აუცილებელია პერიფერიული სისხლის სურათის პერიოდული კონტროლი; ღვიძლის და თირკმელების დაავადებების დროს აუცილებელია მათი ფუნქციების სათანადო კონტროლი.

ლორაზეპამით მკურნალობის დაწყება რეკომენდირებულია სამუშაო კვირის ბოლოს.

ხანდაზმულ პაციენტებში შესაძლებელია მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატისადმი მისი მოქმედების გაძლიერების გამო.

ლორაზეპამის ხანგრძლივად გამოყენების დროს შესაძლებელია შეჩვევის და სამკურნალწამლო დამოკიდებულების განვითარება. აბსტინენტური სინდრომი შეიძლება გამოვლინდეს ტრემორის, მოუსვენრობის, ძილის დარღვევის, შფოთვის, თავის ტკივილის, ყურადღების კონცენტრაციის დაქვეითების სახით. შესაძლებელია გამოიწვიოს მომატებული ოფლიანობა, კუნთების კრუნჩხვები, მუცლის არეში სპასტიური ხასიათის ტკივილები, მგრძნობელობის დარღვევა, იშვიათად - ბოდვა და ცენტრალური წარმოშობის კრუნჩხვები. ლორაზეპამისადმი დამოკიდებულების გაჩენის რისკის შესამცირებლად პრეპარატი უნდა იქნას მიღებული შეძლებისდაგვარად ხანმოკლე დროის განმავლობაში.

ლორაზეპამის გამოყენების პერიოდში არ არის რეკომენდირებული ალკოჰოლის მიღება (ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე დამთრგუნველი მოქმედების ურთიერთ გაძლიერების და პათოლოგიური სიმთვრალის სინდრომის შესაძლო გაჩენის გამო).

პრეპარატის მოხსნისას დოზა თანდათან უნდა შემცირდეს. პრეპარატის უეცარი მოხსნის დროს შესაძლებელია სხვადასხვა ინტენსივობის აბსტინენციის სიმპტომები, დოზის და მისი გამოყენების ხანგრძლივობის მიხედვით.

ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის ტარების და მექანიზმების მართვის უნარზე

პაციენტებმა, რომლებიც იღებენ ლორაზეპამს, თავი უნდა შეიკავონ პოტენციურად საშიში საქმიანობისაგან, რომელიც მოითხოვს მომატებულ ყურადღებას და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

სამკურნალწამლო ურთიერთქმედება

ლორაზეპამის და ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე დამთრგუნველი მოქმედების მქონე პრეპარატების (მათ შორის ეთანოლის და ეთანოლშემცველი პრეპარატების, მაო-ს ინჰიბიტორების და სხვა ანტიდეპრესანტების, ნეიროლეპტიკების, ანტიჰისტამინური პრეპარატების, ოპიოიდური ანალგეტიკების, საანესთეზიო საშუალებების, ბარბიტურატების) ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია მისი ურთიერთ გაძლიერება.

ციზაპრიდთან ერთდროული გამოყენებისას ასევე შეიძლება აღინიშნოს ლორაზეპამის სედატიური მოქმედების გაძლიერება.

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები: გადამეტებული ძილიანობა, წონასწორობის დარღვევა, მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევა, კუნთების სისუსტე, ცნობიერების დარღვევა, დიზართრია, არტერიული წნევის უმნიშვენლო დაქვეითება; გულისრევა, ღებინება.

მკურნალობა: პრეპარატის მოხსნა, კუჭის ამორეცხვა; ატარებენ სიმპტომატურ თერაპიას.

სპეციფიურ ანტიდოტს წარმოადგენს ფლიმაზენილი - ბენზოდიაზეპინური რეცეპტორების კონკურენტული ანტაგონისტი. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.

შენახვის პირობები

პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას 15º - 25ºC Oტემპერატურაზე.

შენახვის ვადა

ვარგისიანობის ვადა - 3 წელი. ნუ გამოიყენებთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი I ჯგუფი, გაიცემა ფორმა №2 რეცეპტით

შეფუთვა

მუყაოს შეფუთვა, რომელიც შეიცავს 24 ტაბლეტს (1 ბლისტერი 24 ტაბლეტით).

მწარმოებელი

შპს “არპიმედი”

სასომხეთის რესპუბლიკა, კოტაიკი მარზი, ქ. აბოვიანი, მე-2 მიკრორაიონი, სახლი 19

ტელ.: 374 (222) 21703, 21740 ფაქსი: 374 (222) 21924

ელექტრონული ფოსტა: [email protected]

ელექტრონული მისამართი: www.aprimed.am