კარნიმ პლუსი #30კაფს

კარნიმ® პლუსი კაფსულა

KARNIM® PLUS CAPSULE

ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა:

ერთი კაფსულა შეიცავს შემდეგი მცენარეების ექსტრაქტს:

Karela (მომორდიკა (Momordica charantia)) - 2.5 გ;

Neem (აზადირაქტა (Azadirachta indica)) - 0.2 გ;

Tulsi (ბაზილიკი (Ocimum sanctum)) - 0.1 გ;

Kutki (პიკრორიზა (Picrorrhiza kurroa)) - 0.1 გ;

Sounth (კოჭა ( Zingiber officinale)) - 0.1 გ.

არააქტიური სუბსტანციები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოლიეთილენგლიკოლი 6000, ტიტანის დიოქსიდი, ტალკი, ჰიპრომელოზა, გუდუჩი (Tinospora cordifolia).

საღებავები: Quinoline Yellow, Brilliant Blue, Sunset Yellow.

წამლის ფორმა

მყარი ჟელატინის კაფსულა მცენარეების ექსტრაქტებით.

მოქმედების მექანიზმი

კარნიმ® პლუსი კაფსულა არის მცენარეული პრეპარატი, რომელიც შედგება ფარმაკოლოგიური მოქმედების მქონე სამკურნალო მცენარეებისაგან და რომელიც გამოიყენება მეტაბოლიზმის დარღვევების (როგორიცაა მეტაბოლური სინდრომი) ძირითადი გართულებების სამკურნალოდ.

თერაპიული ჩვენებები

გამოიყენება პროფილაქტიკის ან მკურნალობის მიზნით მეტაბოლური დარღვევების გართულებების შესამცირებლად.

დოზირება: 1-2 კაფსულა 2-3-ჯერ დღეში ან ექიმის რეკომენდაციის მიხედვით.

უკუჩვენებები: ჰიპერმგრძნობელობა სამედიცინო პროდუქტის რომელიმე აქტიური სუბსტანციის ან დამხმარე ნივთიერების მიმართ.

სპეციალური გაფრთხილება და უსაფრთხოების ზომები

კარნიმ® პლუსი კაფსულას გამოყენების პერიოდში რეკომენდებულია მკაცრი დიეტის დაცვა და რეგულარული ვარჯიში.

ურთიერთქმედება სხვა პროდუქტებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმებით

ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა.

ორსულობა და ლაქტაცია

კარნიმ® პლუსი კაფსულა შეზღუდვების გარეშე გამოიყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში.

ზემოქმედება ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე

კარნიმ® პლუს კაფსულას არ აქვს გავლენა ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე.

გვერდითი ეფექტები

კლინიკურ დოზებში გვერდითი ეფექტები არ აღინიშნება.

ჭარბი დოზირება

ჭარბი დოზირების შემთხვევები კლინიკურ პრაქტიკაში არ გამოვლენილა.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი.

მეტაბოლური დარღვევების მარეგულირებელი სხვა საშუალებები.

შენახვის პირობები: ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არა უმეტეს 30°C ტემპერატურაზე. ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობის ვადა: 36 თვე. არ გამოიყენოთ კოლოფზე აღნიშნული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

შეფუთვა: 10 კაფსულა ალუ ბლისტერზე. 3 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

გაცემის წესი: III ჯგუფი, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

მწარმოებელი:

UNIJULES® LIFE SCIENCES LIMITED

უნიჯულს® ლაიფ საინსის ლტდ

სურვეი №338 (პ-38), MIDC-ის შემდეგ, კალმეშვარის ინდუსტრიული ზონა, დისტ. ნაგპური-441501, ინდოეთი

ლეომენთი 100მლ ფლ (ნეოფ)

ლეომენთი
Leomenthum
სიროფი

შემადგენლობა: შავბალახას სითხოვანი ექსტრატი- 20 მლ; პიტნის ნაყენი - 2,5 მლ; სორბინის მჟავა; ეთილის სპირტი 96%; სორბიტის სიროფი - 100 მლ-მდე;
პრეპარატი შეიცავს ბიოლოგიურად აქტიურ ნივთიერებათა კომპლექსს: ეთეროვან ზეთს, ფლავონოლურ გლიკოზიდებს (ქვერცეტინი, რუტინი, ქვინქველოზიდი), საპონინებს, ალკალოიდ ლეონურინს, მთრიმლავ ნივთიერებებს.

პრეპარატი არ შეიცავს შაქარს, დამზადებულია სორბიტზე!

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: პრეპარატს აქვს სედატიური, სპაზმოლიზური, ჰიპოტენზიური, კარდიოტონული, ტკივილგამაყუჩებელი, ანტიკონვულსიური მოქმედება. რეფლექსურად აფართოებს თავის ტვინის სისხლძარღვებს, ხსნის შინაგანი ორგანოების გლუვი კუნთების სპაზმს.

ჩვენება: სხვადასხვა ფორმის ნევროზები, უძილობა, აღგზნებულობა, შიში, დაძაბულობა; ნეიროგენული არითმია; მეტეორიზმი, გულის რევის შეგრძნება, შეკრულობა.

უკუჩვენება: მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ;

მიღების წესი და დოზირება:
მოზრდილებში: თითო სუფრის კოვზი სიროფი 3-4-ჯერ დღეში;
ბავშვებში: 1 - დან 3 წლამდე 1/2 ჩაის კოვზი, 3-დან 6 წლამდე 1 ჩაის კოვზი, 6-დან 12 წლამდე 1 დესერტის კოვზი სიროფი 3-ჯერ დღეში.

გამოშვების ფორმა: 100მლ ნარინჯისფერი მინის ან პოლიმერული მასალის ქილებში. ფლაკონი მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში პოლიეთილენის ამზომ ჭიქასთან ერთად;

ვარგისობის ვადა: 2 წელი;

შენახვა: 15-25°C ტემპერატურაზე, სინათლისგან დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:
რეცეპტის გარეშე.

ბლოკიუმ ფლექსი – BLOKIUM FLEX – БЛОКИУМ ФЛЕКС

მწარმოებელი: CASASCO laboratories SAIC – Boyaca 237 – Buenos Aires Argentina

შემადგენლობა:

თითოეული შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:

ნატრიუმის დიკლოფენაკი ................ 50.00 მგ.,

პრიდინოლის მეზილატი .................. 4.00 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი – 95.00 მგ, მიკროკრისტალური ცელულოზა – 34.00 მგ, ნატრიუმის კროსკარმელოზა – 9.00 მგ, მაგნიუმის სტეარატი – 1.80 მგ, სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი – 2.00 მგ, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა E15 – 7.33 მგ, რკინის ყვითელი ოქსიდი – 95.20 მკგ, რკინის წითელი ოქსიდი - 18.10 მკგ, ტიტანის დიოქსიდი – 0.57 მგ, პოლიეთილენგლიკოლი 6000 – 1.33 მგ, ტალკი – 4.77 მგ.

ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:

მრგვალი, ნახევრად-ელიფსური ფორმის ტაბლეტები, შემოგარსული თხელი მოყვითალო-ყავისფერი გარსით. საშუალო წონა: 210 მგ ± 5%. ხსნადობა: Q=70% (ნატრიუმის დიკლოფენაკი). ჰერმეტულობა: არანაკლებ 99.5%.

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანალგეტიკი, ანთების საწინააღმდეგო, მიორელაქსანტი.

ჩვენება:

ბლოკიუმ ფლექსი გამოიყენება მტკივნეული ანთებითი პროცესებით მიმდინარე კუნთის კონტრაქტურების დროს;
სახსრების და ექსტრაარტიკულარული რევმატიული პროცესები, მიალგია, წელის ტკივილი, ციატალგია, კისერმრუდობა, ტრავმა, მყესების დაჭიმულობა.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

დიკლოფენაკი წარმოადგენს არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატს, რომელიც ძირითადად მოქმედებს პროსტაგლანდინების ინჰიბირების ხარჯზე.

პრიდინოლი წარმოადგენს ცენტრალურად მოქმედ მიორელაქსანტს, რომელიც ეფექტურად მოქმედებს კუნთოვანი სპაზმების დროს.

ფარმაკოკინეტიკა:

დიკლოფენაკი კარგად შეიწოვება კუჭ–ნაწლავის ტრაქტიდან. თუმცა იმის გამო, რომ პრეპარატი განიცდის პირველი გასვლის ეფექტს, სისტემურად შეიწოვება მიღებული დოზის მხოლოდ 50%. პლაზმაში მისი მაქსიმალური პიკი აღინიშნება დაახლოებით 2 საათის შემდეგ, თუმცა ეს მაჩვენებელი ცვალებადია და შეადგენს დაახლოებით 1-4 საათს. მრუდის ქვეშ არსებული არე პროპორციულია 25-250 მგ დოზისა. 50 მგ დოზისთვის პლაზმის მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს 1,5 უგ/მლ-ს. პერორალურად დიკლოფენაკის 2 დღიური დოზის მიღების შემდეგ პრეპარატი არ აკუმულირდება პლაზმაში. როდესაც პრეპარატი მიიღება საკვებთან ერთად, მისი აბსორბცია ყოვნდება 1-4.5 საათით, ხოლო პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია მცირდება 40%-ით. თუმცა დიკლოფენაკის აბსორბციის ხარისხი მნიშვნელოვნად არ იცვლება. იგი უკუშექცევადად და 99%-ით უერთდება პლაზმის ალბუმინს.

ისევე როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები, დიკლოფენაკი დიფუზიას იწყებს სახსრის სივრცეში მას შემდეგ, როდესაც პლაზმაში არსებული პრეპარატის დონე გადააჭარბებს სინოვიალური სითხის დონეს. დიკლოფენაკი კონიუგირებული მეტაბოლიტის სახით ელიმინირდება შარდის (65%) და ნაღველის (35%) გზით. პლაზმის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1-2 საათს. დიკლოფენაკი ასევე აღინიშნება დედის რძეში.

პრიდინოლი აბსორბიდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება მიღებიდან ერთი საათის შემდეგ. დოზის 30-40% კონცენტრირდება ნაღველში და დანარჩენ ქსოვილებში, განსაკუთრებით ღვიძლში და თირკმელებში. შარდში გამოყოფილი პრეპარატის 9% წარმოდგენილია არა-კონიუგირებული სახით, ხოლო დაახლოებით ასეთივე რაოდენობა წარმოდგენილია კონიუგირებული გლუკურონიდის სახით.

მიღების წესი და დოზა:

ერთი ტაბლეტი ერთჯერ დღეში, ჭამის შემდეგ. იგი შესაძლებელია დარეგულირდეს ექიმის რჩევის შესაბამისად.

უკუჩვენება:

ალერგია პრეპარატში შემავალი ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ, კუჭ-ნაწლავის აქტიური წყლული, ღვიძლის და/ან თირკმლის მძიმე უკმარისობა; თუ ანამნეზში აღინიშნება აცეტილსალიცილის მჟავასთან ან არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატთან დაკავშირებული ასთმის, რინიტის ან ურტიკარიული გამონაყარის შემთხვევები; ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

სიფრთხილით:

კუჭ-ნაწლავის მხრიდან: კუჭ-ნაწლავის სერიოზული ტოქსიკური მოვლენები, როგორიც არის სისხლდენა, წყლული, უსიმპტომო ან სიმპტომებით მიმდინარე პერფორაცია შესაძლებელია გამოვლინდეს მკურნალობის ნებისმიერ მომენტში. ექიმმა უნდა მიაწოდოს პაციენტს ინფორმაცია მოსალოდნელი ტოქსიკური ნიშნების და სიმპტომების შესახებ და დაარიგოს, თუ რა ზომების მიღება არის საჭირო ამ დროს.

ღვიძლის მხრიდან: დიკლოფენაკის მკურნალობის დროს შესაძლებელია შეიცვალოს ღვიძლის ფუნქციური ტესტების მონაცემები. მკურნალობის გაგრძელების შემთხვევაში აღნიშნული ცვილებები შესაძლებელია პროგრესირდეს, დარჩეს სტაბილური ან დაუბრუნდეს ნორმის ფარგლებს. რეკომენდირებულია TGP-ის (თიმოციტების ზრდის პეპტიდი) მონაცემების პერიოდული მონიტორინგი.

ცალკეულ შემთხვევებში აღწერილია ღვიძლის მძიმე რეაქციები, მათ შორის ღვიძლის ნეკროზი, სიყვითლე და ფულმინანტური ჰეპატიტი.

ანაფილაქსიური რეაქციები: ასპირინისადმი მგრძნობიარე პაციენტებს პრეპარატის მიღების შემდეგ შესაძლებელია განუვითარდეთ რინიტი ან პოტენციურად ფატალური ბრონქოსპაზმის ეპიზოდები.

თირკმლის უკმარისობა: თირკმლის დაავადების მქონე პაციენტებში დიკლოფენაკის მკურნალობამ შესაძლოა გამოიწვიოს თირკმლის მწვავე უკმარისობა.

ორსულობა: ისევე როგორც სხვა ანტების საწინააღმდეგო არასტეროიდულმა პრეპარატებმა, დიკლოფენაკის მიღებამ ორსულობის ბოლო ტრიმესტრში შესაძლოა გამოიწვიოს ბოტალოს სადინრის ნაადრევი დახურვა.

სიფრთხილის ზომები:

სითხის შეკავება და შეშუპება: პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება გულის უკმარისობის, ჰიპერტენზიის და ისეთი დააავადებების დროს, რომლებიც ხელს უწყობენ სითხის შეკავებას.

ჰემატოლოგიური ეფექტები: ზოგიერ შემთხვევაში, სითხის შეკავების, კუჭ-ნაწლავის ან ჰემატოლოგიური დარღვევების შედეგად შესაძლოა განვითარდეს ანემია. დიკლოფენაკის ხანგრძლივი მკურნალობის დროს რეკომენდირებულია ჰემატოკრიტის და ჰემოგლობინის პერიოდული გადამოწმება.

თირკმლის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მკურნალობის დროს შესაძლოა გამოვლინდეს პაპილარული ნეკროზი და ინტერსტიციული ნეფრიტი. თირკმლის ტოქსიკურობის მეორე ფორმა, რომელიც ზოგადად უკავშირდება არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მკურნალობას, ვლინდება სისხლის მოცულობის შემცირების და თირკმლის ფილტრაციის დაქვეითების შემთხვევაში, რის დროსაც პროსტაგლანდინებს მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვით თირკმლის პერფუზიის შენარჩუნებაში. ასეთ პაციენტებში აღნიშნული პრეპარატის მიღებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს თირკმლის მწვავე უკმარისობა. მკურნალობის შეჩერების შემთხვევაში, თირკმლის ფუნქცია მთლიანად აღდგება იმ მდგომარეობამდე, როგორიც იყო მკურნალობამდე.

იმის გამო, რომ დიკლოფენაკის მეტაბოლიტები ძირითადად გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით, თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტები უფრო მეტად უნდა იმყოფებოდნენ დაკვირვების ქვეშ, ვიდრე ნორმალური თიკმლის ფუნქციის მქონე პირები.

პორფირია: აღნიშნული პრეპარატი არ გამოიყენება ღვიძლის პორფირიის დროს.

ასეპტიური მენინგიტი: არასტეროიდულმა ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებმა შესაძლოა გამოიწვიოს სიცხით მიმდინარე ასეპტიური მენინგიტი და კომა. ეს განსაკუთრებით გამოხატულია წითელი მგლურას და სხვა შემაერთებელქსოვილოვანი დაავადებების დროს.

ასთმა: დიკლოფენაკი არ გამოიყენება პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებათ ასპირინით გამოწვეული ბრონქოსპაზმის შემთხვევები. გასათვალისწინებელია, რომ ასთმიანი პაციენტების 10%-ში ასთმა შესაძლოა გამოწვეული იყოს ასპინის მიღებით.

სხვა: მხედველობის დაბინდვა, მხედველობის დაქვეითება, ფერადი მხედველობის ცვლილება და სკოტომები. აღნიშნული სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს და პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს ოფთალმოლოგიური მკურნალობა.

სხვა მედიკამენტებთან ურთიერთქმედება:

- ასპირინი: ასპირინის და დიკლოფენაკის კომბინირებულმა მკურნალობამ შესაძლოა გამოიწვიოს ამ უკანასკნელის მოცილება მისი მიერთების ადგილებიდან, რაც გამოიწვევს მისი პლაზმის კონცენტრაციის შემცირებას და პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტაციის შემცირებას.

- ანტიკოაგულანტები: თუმცა კვლევებში დიკლოფენაკისა და ორალური ანტიკოაგულანტების, მაგალითად ვარფარინის, ურთიერთქმედება არ გამოვლენილა, აღნიშნული პრეპარატების კომბინაცია სიფრთხილით გამოიყენება იმ წამალთაშორისი ურთიერთქმედების გამო, რომლებიც აღწერილია სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების შემთხვევაში. დიკლოფენაკით მკურალობისას იცვლება თრომბოციტების ფუნქცია და პროსტაგლანდინების როლი ჰემოსტაზის პროცესში. ასე რომ, აღნიშნული პრეპარატისა და ასპირინის კომბინირებული გამოყენებისას პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს დაკვირვების ქვეშ.

- დიგოქსინი, მეთოტრექსატი, ციკლოსპორინი: დიკლოფენაკმა შესაძლოა გაზარდოს დიგოქსინის და მეთოტრექსატის პლაზმის კოცენტრაცია და ციკლოსპორინის ნეფროტოქსიკურობა.

- ლითიუმი: დიკლოფენაკის და ლითიუმის კომბინირებული გამოყენებისას შესაძლოა გაიზარდოს ლითიუმის პლაზმის კონცენტრაცია. ასეთ შემთხვევაში, პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს დაკვირვების ქვეშ, რათა არ განვითარდეს ლითიუმის გვერდითი ეფექტები.

- ორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებები: დიკლოფენაკთან ერთად კომბინირებული გამოყენებისას შესაძლებელი შეიცვალოს ინსულინის და ორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების ეფექტი. გამოვლინდა როგორც ჰიპოგლიკემიური ასევე ჰიპერგლიკემიური ეფექტები.

- დიურეტიკები: დიკლოფენაკმა შესაძლოა შეამციროს დიურეტიკების მოქმედება. დიკლოფენაკის და კალიუმის შემნახველი პრეპარატის კომბინირებული გამოყენებისას შესაძლოა გაიზარდოს ამ იონის პლაზმის კონცანტრაცია.

- სხვა მედიკამენტებთან ურთიერთქმედება და ლაბორატორიული ტესტები: დიკლოფენაკმა შესაძლოა გაზარდოს თრომბოციტების აგრეგაცია, თუმცა არ მოქმედებს სისხლდენის დროზე, თრომბინის დროზე, პლაზმინის ფიბრინოგენზე და V, VII და XII ფაქტორის დონეზე. მოხალისეებში ჩატარებულ კვლევებში სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი ცვლილებები გამოვლინდა პროთრომბინის დროში და თრომბოპლასტინის პარციალურ დროში. სავარაუდოდ, აღნიშნული ცვლილებები არ არის კლინიკურად მნიშვნელოვანი.

კარცინოგენეზი, მუტაგენეზი და უშვილობა:

ასეთი სახის კვლევები არ ჩატარებულა.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი: იმის გამო, რომ არსებობს ბოტალოს სადინრის ნაადრევი დახურვის რისკი, ბლოკიუმ ფლექსი არ გამოიყენება ორსულობის დროს, განსაკუთრებით კი ბოლო ტრიმესტრში. იგი ასევე არ ინიშნება ლაქტაციის პერიოდში, რადგან პრეპარატმა შესაძლებელია ბავშვში გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტების განვითარება.

პედიატრიული პაციენტები: პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის დადგენილი.

გვერდითი მოვლენები:

დიკლოფენაკის მიღებისას გამოვლინდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი: დიარეა, გულისრევა, ყაბზობა, გაზების დაგროვება, ღვიძლის ფუნქციური ტესტების დარღვევა, ჰემორაგიით ან მის გარეშე მიმდინარე პეპტიური წყლული ან პერფორაცია, ეროზიული გასტრიტი, ღვიძლის ნეკროზი, სიყვითლე, ჰეპატორენალური სინდრომი.

ცენტრალური ნერვული სისტემა: ძილიანობა, დეპრესია, შფოთვა, აღგზნებადობა, ასეპტიური მენინგიტი, კრუნჩხვა.

კანი: გამონაყარი, ქავილი, ურტიკარია, ანგიოედემა, სტივენ-ჯონსონის სინდრომი.

გრძნობათა ორგანოები: ყურებში შუილი, მხედველობის დაბინდვა, სკოტომები, გემოვნების დარღვევა.

კარდიოვასკულარული სისტემა: ჰიპერტენზია, გულის შეგუბებითი უკმარისობა.

ჰემატოლოგიური ეფექტები: ანემია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.

თირკმელი: ოლიგურია, ინტერსტიციული ნეფრიტი, პაპილარული ნეკროზი, თირკმლის მწვავე უკმარისობა.

სასუნთქი სისტემა: ცხვირიდან სისხლდენა, ასთმა, ხორხის შეშუპება.

პრიდინოლის მიღებისას გამოვლინდა შემდეგი გვერდითი ეფექტები:

კარდიოვასკულარული: ჰიპერტენზია.

ნერვული სისტემა: თავბრუსხვევა და გულის წასვა, კუნთების ჰიპოტონია, მიასთენია, მხედველობის აკომოდაციის დარღვევა, ჰალუცინაციები, აკატიზია.

კანი: ურტიკარია და ქავილი.

დოზის გადაჭარბება:

დოზის გადაჭარბების მწვავე სიმპტომებია: თავის ტკივილი, ფსიქომოტორული აღგზნება, კუნთების სპაზმი, კრუნჩხვები, ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, გულისრევა, ღებინება, ჰემატემეზი, დიარეა, კუჭ-ნაწლავის წყლული, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა და ოლიგურია.

საჭიროების შემთხვევაში უნდა მიემართოს ტოქსიკოლოგიის ცენტრს.

დოზის გადაჭარბების საწყისი მკურნალობა: დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში რეკომენდირებულია კუჭის ამორეცხვა კუჭის ლავაჟის ან ღებინების გამოწვევით.

რადგან პრეპარატი გამოიყოფა შარდის საშუალებით, სასურველი იქნება ფორსირებული დიურეზის გამოწვევა. პრეპარატის ელიმინაციის პროცესში არ არის დადგენილი, თუ რამდენად ეფექტურია დიალიზის ან ჰემოპერფუზიის ჩატარება. გააქტიურებული ნახშირის გამოყენებამ შესაძლოა შეამციროს წამლის აბსორბცია.

შენახვის ვადა:

24 თვე

შენახვის პირობები:

ინახება ცივ და მშრალ ადგილას, 15-30ºC ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

რეცეპტით

კარიერი 10მგ #60ტ

კარიერი მემანტინი

CARRIER MEMANTINE

შემადგენლობა

თითოეული შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს : მემანტინის ჰიდროქლორიდი - 10.00 მგ , დამხმარე ნივთიერებები: ცელაქტოზა – 214.80 მგ , ლაქტოზა – 12.20 მგ , ნატრიუმის კროსკარმელოზა – 4.00 მგ , ტალკი – 5.00 მგ , მაგნიუმის სტეარატი – 1.60 მგ , ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა – 2.30 მგ , პოვიდონი – 0.35 მგ , ტიტანის დიოქსიდი – 3.10 მგ, ნატრიუმის საქარინი – 0.15 მგ, პოლიეთილენგლიკოლ 6000 – 1.0 მგ , პროპილენგლიკოლი – 0.50 მგ ,

თერაპიული თვისებები:

NMDA (N- მეთილ -D - ასპარტატი ) რეცეპტორის არაკონკურენტული ინჰიბიტორი , შესაბამისად იგი ამცირებს გლუტამინის ჰიპერაქტივობას . ცენტრალურად მოქმედი მიორელაქსანტი .

ჩვენება :

კოგნიტიური დარღვევების სიმპტომური მკურნალობა დემენციის მქონე პაციენტებში , როგორიც არის საშუალო ან ზომიერი სიმძიმის ალცჰაიმერის დაავადება . ცენტრალური წარმოშობის კუნთოვანი სპასტიურობის მკურნალობა .

ფარმაკოლოგიური მოქმედება :

გლუტამინი წარმოადგენს ტვინის ძირითად ამგზნებ ნეიროტრანსმიტერს . გლუტამინერგულმა სტიმულაციამ შესაძლოა გამოიწვიოს ნეორინების დაზიანება ( ექსიტოტოქსიკურობა ), რაც ხელს შეუწყობს ნეიროდეგენერაციული დაავადების პათოგენური მექანიზმების ამოქმედებას . გლუტამინი ასტიმულირებს სხვადასხვა პოსტსინაფსურ რეცეპტორებს , მათ შორის N- მეთილ -D - ასპარტატის (NMDA) რეცეპტორს , რომელსაც განსაკუთრებული წვლილი მიუძღვის მეხსიერების პროცესში , და ალცჰაიმერის დაავადების და დემენციის პათოგენეზში . როგორც NMDA - ს არაკონკურენტული ანტაგონისტი , მემანტინი ამცირებს გლუტამინის ჰიპერაქტივობას და ამ გზით ავლენს თავის თერაპიულ ეფექტს .

კლინიკური კვლევები : იმის გამოსაკვლევად თუ რამდენად ეფექტურია მემანტინის გამოყენება ალცჰაიმერის დაავადების დროს აშშ - ში ჩატარდა 2 ორმაგი ბრმა , პლაცებოკონტროლირებადი , რანდომიზირებული კვლევა , სადაც ფასდებოდა როგორც კოგნიტიური ფუნქციები , ასევე ყოველდღიური ფუნქციები . მრავალი პაციენტის გამოკვლევის შემდეგ (n =252 და n =404) აღმოჩნდა , რომ ორივე კვლევაშისტატისტიკურად მნიშვნელოვნად გაუმჯობესდა ზემოაღნიშნული ფუნქციების შესაფასებელი ყველა მაჩვენებელი . მესამე კვლევაში (n =166) გაუმჯობესება დაფიქსირდა იმ შკალებში , რომელიც გამოიყენებოდა სხვა ადამიანებთან დამოკიდებულების , ყოველდღიური ფუნქციების და გლობალური კლინიკური ეფექტების შესაფასებლად .

ფარმაკოკინეტიკა : პერორალური მიღების შემდეგ იგი სწრაფად და მთლიანად შეიწოვება . პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 6-8 საათის შემდეგ . მისი აბსორბცია არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებასთან . მემანტინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 60-100 საათს . იგი არ იცვლება ხანდაზმულებში , თვით იმ პაციენტებშიც კი , ვისაც აღენიშნებათ საშუალო ან ზომიერი ნევროლოგიური დაზიანებები . პრეპარატის მხოლოდ 45% უერთდება პლაზმის ცილებს . მემანტინის ძალიან მცირე ნაწილი განიცდის მეტაბოლიზმს , ხოლო მიღებული დოზის 57-82% თავისუფალი სახით გამოიყოფა შარდში . დარჩენილი 20-40% გარდაიქმნება სუსტი ფარმაკოლოგიური მოქმედების მქონე 3 პოლარულ მეტაბოლიტად , რომლებიც ასევე შარდის გზით გამოიყოფა . პრეპარატის ძირითადი ნაწილი გამოიყოფა აქტიური ტუბულარული სეკრეციის მეშვეობით .

დოზა და მიღების წესი

მემანტინის დოზები თითოეული პაციენტისთვის უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად . რეკომენდირებული დოზებია :

ნეიროკოგნიტიური დარღვევები:

I კვირა : 1/2 ტაბლეტი (5 მგ ) დილით

II კვირა : 1/2 ტაბლეტი (5 მგ ) დილით და შუადღეს სადილის დროს

III და შემდგომი კვირები : 1 ტაბლეტი საუზმის დროს და 1/2 ან 1 ტაბლეტი შუადღის სადილის შემდეგ სადილის დროს .

ცენტრალური წარმოშობის მოძრაობის დარღვევები :

I კვირა : 1 ტაბლეტი დღეში

II კვირა : 2 ტაბლეტი დღეში

III კვირა : 2-3 ტაბლეტი დღეში

IV და შემდგომი კვირები : დოზა ექვივალენტური III კვირის , ან თერაპიული ეფექტიდან გამომდინარე დოზა შეიძლება გაიზარდოს 60 მგ - მდე დღეში .

ყურადღებით

დღიური ბოლო დოზა ინიშნება 17 საათისთვის . მემანტინი მიიღება საკვებთან ერთად ან მის გარეშე .

დოზირება სპეციფიკურ პოპულაციებში

დოზა უნდა შემცირდეს თირკმლის ფუნქციის ზომიერი დაქვეითების დროს . თირკმლის მძიმე დაზიანების მქონე პაციენტებში მემანტინის გამოყენების ეფექტურობა არ არის კარგად შესწავლილი , შესაბამისად მისი მიღება არ არის რეკომენდირებული . ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში მემანტინის ფარმაკოკინეტიკა არ არის შესწავლილი . სავარაუდოა , რომ იგი მცირე გავლენას ახდენს პრეპარატზე , რადგან მემანტინი ძირითად გამოიყოფა თირკმლის საშუალებით . დოზის ტიტრაცია ხდება ექიმის მიერ .

უკუჩვენება

ალერგია აქტიური ნივთიერების ან პრეპარატში შემავალი ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ ; მწვავე კონფუზიური მდგომარეობები , თირკმლის და ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევები , ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი

სიფრთხილით

აღნიშნულმა პრეპარატმა შესაძლოა გარკვეული გავლენა იქონიოს მანქანის და სხვა მექანიზმების მართვაზე . იმის გათვალისწინებით , რომ ღვიძლში პრეპარატის მხოლოდ 20-40% განიცდის მეტაბოლიზმს , მემანტინის ფარმაკოკინეტიკა მნიშვნელოვნად არ იცვლება ღვიძლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში . თირკმლის დარღვევის მქონე პაციენტებში სასურველია დოზის შემცირება . ყველანაირი პირობა ( დიეტა , მედიკამენტები , კლინიკური მდგომარეობა და ა . შ .) რაც გამოიწვევს შარდში ტუტე გარემოს შექმნას , ხელს შეუწყობს პრეპარატის აკუმულირებას . ასეთ პირობებში მემანტინი გამოიყენება სიფრთხილით .

სხვა მედიკამენტებთან ურთიერთქმედება:

მემანტინმა შეიძლება გაზარდოს ანტიქოლინერგული საშუალებების , ნეიროლეფსიურების , ბარბიტურატების , დოპამინერგული აგონისტების, L - დოპას ( მაგ : რომოკრიპტინი ) და ამანტადინის ეფექტი . ბაკლოფენთან და დანტროლენთან კომბინირებულმა გამოყენებამ შესაძლოა გარკვეული ზეგავლენა იქონიოს პრეპარატის ეფექტზე , შესაბამისად ასეთ შემთხვევაში საჭიროა დოზის ტიტრაცია . განსაკუთრებული სიფრთხილე არის საჭირო IMAO და ISRS ანტიდეპრესანტებთან ერთად კომბინირებული გამოყენებისას . იმის გათვალისწინებით , რომ ტუტე შარდის პირობებში (pH 8) თირკმლის მიერ მემანტინის გამოყოფა მცირდება 80%- ით , აცეტალოზამიდის ან ნატრიუმის ბიკარბონატის კომბინირებულმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს წამლის აკუმულაცია და გაზარდოს პრეპარატის გვერდითი ეფექტების გამოვლენის რისკი . იმის გამო , რომ მემანტინი ნაწილობრივ გამოიყოფა თირკმლის ტუბულარული სეკრეციის საშუალებით , იმ წამლების კომბინირებულმა გამოყენებამ , რომლებიც ასევე იყენებენ თირკმლის იმავე კათიონურ სისტემას , როგორიც არის ჰიდროქლორთიაზიდი , ტრიამტერენი , ციმეტიდინი , რანიტიდინი , ქინიდინი და ნიკოტინი , შესაძლოა შეცვალოს ორივე წამლის დონე . თუმცა მემანტინის და ჰიდროქლოროთიაზიდის / ტრიამტერენის კომბინირებული გამოყენებისას არ იცვლება მემანტინის და ტრიამტერენის ბიოშეღწევადობა , ხოლო ჰიდროქლოროთიაზიდის ბიოშეღწევადობა მცირდება 20%-ით .

გვერდითი მოვლენები:

დემენციის მქონე პაციენტებში ჩატარებული პლაცებოკონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში პაციენტთა 2%- ში გამოვლინდა გვერდითი მოვლენების ნიშნები და სიმპტომები , რომლებიც უფრო ხშირი იყო მემანტინით ნამკურნალებში , ვიდრე პლაცებოთი ნამკურნალებ პაციენტებში . აღნიშნული გვერდითი მოვლენები მოყვანილია ცხრილში.

სხვა გვერდით ი მოვლენებ ი , რომ ელთა სიხშირე 2%- ზე ნაკლები იყო მემანტინით ნამკურნალებ პაციენტებში, ხოლო უფრო მაღალი იყო პლაცებოთი ნამკურნელებ პაციენტებში : აჟიტირება , თვითდაზიანება , შარდის შეუკავებლობა , დიარეა , ბრონქიტი , უძილობა , საშარდე გზების ინფექცია , გრიპის სიმპტომები , სიარულის დარღვევები, დეპრესია , ზედა სასუნთქი გზების ინფექცია , პერიფერიული შეშუპება , გულისრევა , ანორექსია , ართრალგია .

ორგანო ან სისტემა

გვერდითი მოვლენები

პლაცებო

მემანტინი

ზოგადად

დაღლილობა

ტკივილი

კარდიოვასკულარული სისტემა

ჰიპერტენზია

პერიფერიული და ცენტრალური ნერვული სისტემა

თავბრუსხვევა

თავის ტკივილი

კუჭ - ნაწლავის სისტემა

ყაბზობა

ღებინება

ძვალ - კუნთოვანი სისტემა

წელის ტკივილი

ფსიქიატრიული დარღვევები

კონფუზია

ძილიანობა

ჰალუცინაციები

სასუნთქი სისტემა

ხველა

ქოშინი

ყველა გვერდითი მოვლენა , რომელიც ჩატარებული კვლევების დროს სულ მცირე ორ პაციენტში მაინც გამოვლინდა ( ცხრილში ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტების გამოკლებით ) ქვემოთ არის მოყვანილი . აღნიშნული მოვლენები არ არის აუცილებელი, რომ დაკავშირებული იყოს მემანტინის მკურნალობასთან , რადგან ასეთივე მოვლენები მსგავსი სიხშირით დაფიქსირდა პლაცებოთი ნამკურნალებ პაციენტებშიც .

ზოგადად: ხშირად გონების დაკარგვა . იშვიათად : ჰიპოთერმია , ალერგიული რეაქცია.

კარდიოვასკულარული სისტემა : ხშირად : გულის უკმარისობა , იშვიათად : სტენოკარდია , ბრადიკარდია , მიოკარდიუმის ინფარქტი , თრომბოფლებიტი , ვენტრიკულარული ფიბრილაცია , ჰიპოტენზია , გულის გაჩერება , ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ფილტვის ემბოლია, ფილტვის შეშუპება .

პერიფერიული და ცენტრალური ნერვული სისტემა : ხშირად : გარდამავალი იშემიური შეტევა , ინსულტი , თავბრუსხვვა , ატაქსია , ჰიპოკინეზია . იშვიათად : პარესთეზია, ექსტრაპირამიდული დარღვევები, ჰიპერტონია, ტრემორი, აფაზია, ჰიპოსთეზია, კოორდინაციის დარღვევა, ჰემიპლეგია , ჰიპერკინეზია , უნებლიე კუნთოვანი სპაზმები , სტუპორი , ტვინის ჰემორაგია, ნევრალგია, ფტოზი, ნეიროპათია

კუჭ - ნაწლავის სისტემა : იშვიათად : გასტროენტერიტი , დივერტიკულიტი, კუჭ - ნაწლავის ჰემორაგია , მელენა , საყლაპავის წყლული

ლიმფის და სისხლის დარღვევები . ხშირად : ანემია . იშვიათად: ლეიკოპენია.

კვებითი და მეტაბოლური დარღვევები : ხშირად : ტუტე ფოსფატაზას დონის მომატება , წონის დაკლება . იშვიათად : დეჰიდრატაცია , ჰიპონატრემია , შაქრიანი დიაბეტის გაუარესება .

ფსიქიატრიული დარღვევები : ხშირად : აგრესიულობა . არც ისე ხშირად : ჰალუცინაციები , ხასიათის ცვლილებები , ემოციური არასტაბილურობა , ნევროზი , ძილის დარღვევები , ლიბიდოს გაზრდა , ფსიქოზი , ამნეზია , აპათია , პარანოიდული რეაქციები , აზროვნების დარღვევა , არანორმალური ტირილი , გაზრდილი მადა , პარანოია , ბოდვა , დეპერსონალიზაცია , ნევროზი , სუიციდის მცდელობა .

სასუნთქი სისტემა : ხშირად : პნევმონია . არც ისე ხშირად : აპნოე , ასთმა , ჰემოპტოზი .

კანი და მისი დანამატები : ხშირად : კატარაქტა , კონიუქტივიტი . იშვიათად : მაკულარული დეგენერაცია , მხედველობის დაქვეითება , სმენის დაქვეითება , აკუფენოზი , ბლეფარიტი , მხედველობის დაბინდვა , რქოვანას შემღვრევა , გლაუკომა , კონიუქტივის ჰემორაგია , თვალის ტკივილი , ბადურაში სისხლჩაქცევა , ქსეროფთალმია , დიპლოპია , ცრემლდენის დარღვევა , მიოპია , ბადურას ჩამოშლა .

საშარდე სისტემა : ხშირად : პოლაკიურია . იშვიათად : დიზურია , ჰემატურია , შარდის შეკავება .

დოზის გადაჭარბება

გამოვლინდა დოზის გადაჭარბების შემთხვევა , როდესაც 400 მგ . მემანტინის მიღების შემდეგ პაციენტს განუვითარდა მოუსვენრობა , ფსიქოზი , მხედველობითი ჰალუცინაციები , ძილიანობა , სტუპორი და გონების დაბინდვა . პაციენტი გამომჯობინდა ნარჩენი მოვლენების გარეშე . ისევე როგორც დოზის გადაჭარბების სხვა შემთხვევებში , ამ დროსაც საჭიროა სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება . მემანტინის გამოყოფა შესაძლებელია გაძლიერდეს შარდის მჟავიანობის მომატებით .

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში უნდა მიემართოს უახლოეს ჰოსპიტალს ან ტოქსიკოლოგიურ ცენტრს .

შეფუთვა

10, 30 და 60 შემოგარსული ტაბლეტი შეფუთვაში .

ვარგისიანობის ვადა 24 თვე

შენახვის პირობები

ინ ა ხება ცივ და მშრალ ადგილას , 15-30⁰ C ტემპერატურაზე , ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას .

აფთიაქიდან გაცემის წესი: რეცეპტით

მწარმოებელი

CASASCO laboratories SAIC – Boyaca 237 – Buenos Aires Argentina

Tel 5411 4633-3838 – E-mail:[email protected]

კასასკო ლაბორატორიეს საიც – ბიაკა 237 - ბუენოს აირესი, არგენტინა

ტელ 5411 4633-3838 – E-mail:[email protected]

ბლოკიუმ B12 ინექცია – BLOCIUM B12 solutio for injection – БЛОКИУМ B12 для инъекций

საერთაშორისო დასახელება:

POTASSIUM DICLOFENAC+ BETAMETHASONE+ CYANOCOBALAMIN

შემადგენლობა:

თითოეული ამპულა გამხსნელით შეიცავს :

დიკლოფენაკ კალიუმს ............................................. 75.0 მგ .,

ბეტამეთაზონის ნატრიუმის ფოსფატი ................ 2.63 მგ .,

ბენზილის სპირტი .................................................... 0.06 გრ .,

უწყლო დინატრიუმის ფოსფატი ............................ 4.98 მგ .,

ნატრიუმის ჰიდროქსიდი ………… q.s.p. pH 8.4,

მეთილპარაბენი …………………………………… 2.4 მგ .,

პროპილპარაბენი ………………………………….. 0.45 მგ .,

პროპილენგლიკოლი ………………………………. 576 მგ .,

საინექციო წყალი ……………………………… q.s.p 3.0 მლ .

თითოეული ლიოფილიზატის ფლაკონი შეიცავს :

ჰიდროქსიკობალამინი – 10.00 მგ .,

დამხმარე ნივთიერებები : მანიტოლი – 87.00 მგ .

მწარმოებელი: CASASCO laboratories SAIC – Boyaca 237 – Buenos Aires Argentina

თერაპიული თვისებები :

ანთების საწინააღმდეგო და ანალგეზიური საშუალება .

ჩვენება :

ანთებითი რევმატიზმის მწვავე კრიზისი ;
ლუმბოციატალგია;
კისრის ბრაქიალგია;
პოლირადიკულონეიროპათია .

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

დიკლოფენაკი წარმოადგენს არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატს , რომლის მოქმედების მექანიზმი , ისევე როგორც ამ ჯგუფის სხვა პრეპარატების , არ არის სრულად შესწავლილი . მის ძირითად ფარმაკოლოგიურ მოქმედებას წარმოადგენს პროსტაგლანდინების სინთეზის დაინჰიბირება .

ბეტამეთაზონი წარმოადგენს ისეთ გლუკოკორტიკოიდს , რომელიც თრგუნავს ანთებას სხვადასხვა მექანიზმების საშუალებით : იგი აინჰიბირებს ანთებით რეაქციაში მონაწილე რამდენიმე შუალედური ნივთიერების წარმოქმნას , როგორიც არის ვაზოაქტიური და ქემოტაქსიური ფაქტორები ; იგი ამცირებს ლიპოლიზური და პროტეოლიზური ფერმენტების სეკრეციას ; იგი ხელს უშლის ლეიკოციტების მიგრაციას დაზიანების ადგილას და ასევე ამცირებს ფიბროზს ; იგი ასევე მოქმედებს ლიმფოციტების რაოდენობაზე და მათ მიერ გამოწვეულ იმუნურ რეაქციებზე .

ვიტამინი B12 აუცილებელია უჯრედების ზრდისა და რეპლიკაციისთვის . მისი დერივატივი , მეთილკობალამინი საჭიროა ჰომოცისტეინიდან მეთიონინის და შ - ადენოზილმეთიონინის მისაღებად . ვიტამინი B12 დეფიციტმა შესაძლებელია გამოიწვიოს ნერვული სისტემის შეუქცევადი დაზიანება , რაც გამოიხატება ნეირონების პროგრესირებად შეშუპებაში , დემიელინიზაციით და ნეირონის სიკვდილით .

ფარმაკოკინეტიკა : შემოგარსულ ტაბლეტებში არსებული დიკლოფენაკი გამოიყოფა ნაწლავის მომატებული pH - ის პირობებში . საკვები აყოვნებს მისი აბსორბციის დაწყებას და შესაბამისად ამცირებს მის პლაზმურ პიკს . პრეპარატის 99%- ზე მეტი შექცევადად უერთდება პლაზმის ალბუმინს . დიკლოფენაკი ელიმინირდება ღვიძლის მეტაბოლიზმის საშუალებით , ხოლო შარდში (65%) და ბილიარულ გზებში (35%) გამოიყოფა სულფატთან და გლუკურონიდთან კონიუგირებული მეტაბოლიტის სახით . ფარმაკოკინეტიკური ვარიაციები არ გამოვლენილა ხანდაზმულ პაციენტებში და ღვიძლისა და თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში .

ბეტამეთაზონი კარგად შეიწოვება საჭმლის მომნელებელი სისტემის მიერ . იგი განიცდის ღვიძლის მიერ “პირველი გასვლის “ ეფექტს , ხოლო მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 72%. პრეპრატის 64% უერთდება პლაზმის ცილებს, ხოლო მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 5.6 საათს .

ვიტამინი B12 საჭმლის მომნელებელ სისტემაში უერთდება შინაგან ფაქტორს , რომელიც აუცილებელია მისი აბსორბციისათვის . მლივ ნაწლავში გადასვლის შემდეგ ვიტამინი B12 და შინაგანი ფაქტორის კომპლექსი მოქმედებს მლივი ნაწლავის ლორწოვანში არსებულ სპეციფიკურ რეცეპტორზე , რაც ხელს უწყობს მის აბსორბციას .

აბსორბციის შემდეგ ვიტამინი B12 უერთდება ტრანსკობალამინ II - ს , რომელსაც გადააქვს იგი ქსოვილამდე და სწრაფად ელიმინირდება პლაზმიდან. ვიტამინი B12 ძირითადად გროვდება ღვიძლის პარენქიმის უჯრედებში .

მიღების წესი და დოზა :

შემოგარსული ტაბლეტები : მოზრდილებში 1 ტაბლეტი ყოველ 8 ან 12 საათში , დამოკიდებულია სამედიცინო კრიტერიუმებზე . მისი მიღება რეკომენდებულია ჭამის შემდეგ .

ინექცია: 1-2 ფლაკონი დღეში , მხოლოდ ღრმა ინტრამუსკულარული ინექციის გზით . ამპულის შემადგენლობა უნდა შეერიოს ფლაკონისას და ოდნავ უნდა შეინჯღრეს .

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია პაციენტის რეაქციაზე და სამედიცინო კრიტერიუმებზე. ხაზი უნდა გაესვას იმას , რომ 2 კვირაზე მეტად გახანგრძლივებული კორტიკოთერაპიის დროს არსებობს კორტიკოსუპრარენალური უკმარისობის განვითარების რისკი , რაც გამოიხატება აკტჰ - ს გამოყოფის დათრგუნვით და თირკმელზედა ჯირკვლის ატროფიით . ხანგრძლივი მკურნალობის შემთხვევაში დოზა უნდა შემცირდეს პროგრესიულად , რათა თავიდან იქნას აცილებული ზემოხსენებული გართულებები .

არ არის სასურველი ბლოკიუმ B12 - ის ინექციის გამოყენება 3 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში .

უკუჩვენება:

* ალერგია აქტიური ნივთიერებების მიმართ ;

* ალერგია ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მიმართ ;

* აქტიური გასტროდუოდენალური წყლული ;

* თირკმლის მძიმე უკმარისობა , ღვიძლის უკმარისობა , დეკომპენსირებული გულის უკმარისობა ;

* მძიმე არტერიული ჰიპერტენზია ;

* სისტემური მიკოზი ;

* აქტიური ტუბერკულოზი ;

* პოდაგრა;

* A , B და არა - A - B ჰეპატიტი და სხვა ვირუსული ინფექციები ;

* ანტიკოაგულაციური მკურნალობა ;

* ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;

* ბავშვებში და მოზარდებში .

სიფრთხილით:

ისევე როგორც ანთების საწინააღმდეგო სხვა არასტეროიდულმა პრეპარატებმა, დიკლოფენაკის შემცველმა ბლოკიუმ B12 - მა მკურნალობის ნებისმიერ მომენტში შეიძლება გამოიწვიოს სიმპტომური ან უსიმპტომო კუჭ - ნაწლავის სისხლდენა ან პერფორაცია . ეს უფრო მოსალოდნელია ხანდაზმულ პაციენტებში . იშვიათ შემთხვევებში დიკლოფენაკმა შესაძლებელია წარმოქმნას მძიმე ალერგიული ანაფილაქსიური ან ანაფილაქტოიდური რეაქციები. ბეტამეთაზონმა შესაძლებელია შენიღბოს ინფექციის ზოგიერთი ნიშანი.

ბლოკიუმ B12 – თ მკურნალობის დროს არ შეიძლება იმუნიზაციის პროცედურის ჩატარება , რადგან ამ დროს დათრგუნულია იმუნური სისტემა. იგი ასევე სიფრთხილით ინიშნება იმ პაციენტებში , რომლებშიც ეჭვობენ Strongyloides - ით გამოწვეულ ინვაზიის არსებობაზე , რადგან ამას შესაძლოა მოჰყვეს სიცოცხლისთვის საშიში გართულებები . ლატენტური ტუბერკულოზის ან ტუბერკულინისადმი მგრძნობიარე პაციენტები უნდა იმყოფებოდნენ დაკვირვების ქვეშ , რადგან ამ დროს მოსალოდნელია დაავადების რეაქტივაცია . ხანგრძლივი მკურნალობის დროს ასეთმა პაციენტებმა უნდა ჩაიტარონ ქიმიო - პროფილაქტიკური მკურნალობა .

თუ კორტიკოთერაპია გრძელდება 2 კვირაზე მეტი ხნის განმავლობაში , ასეთ შემთხვევაში არსებობს კორტიკოსუპრარენალური უკმარისობის განვითარების რისკი რაც გამოიხატება აკტჰ - ს გამოყოფის დათრგუნვით და თირკმელზედა ჯირკვლის ატროფიით . ასეთ შემთხვევებში თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა შესაძლოა გამოიწვიოს როგორც სტრესულმა სიტუაციებმა

(ოპერაცია , მძიმე ტრავმა , სერიოზული ინფექცია), ან სტეროიდული მკურნალობის უეცარმა შეჩერებამ . ასეთ სიტუაციაში თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობის პრევენციისთვის რეკომენდირებულია სწრაფმოქმედი კორტიკოსტეროიდის შეყვანა. თუ ექიმი გადაწყვეტს მკურნალობის შეჩერებას, ასეთ შემთხვევაში რეკომენდირებულია იგი შეწყდეს თანდათან .

სიფრთხილის ზომები :

იმის გამო , რომ ბლოკიუმ B12 შეიცავს დიკლოფენაკს , იგი სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის , გულის და ღვიძლის უკმარისობის დროს , ასევე იმ პაციენტებში , რომლებსაც უნდა ჩაუტარდეთ ოპერაცია , რაც გამოიწვევს ინტრავასკლულარული მოცულობის შემცირებას .

დიკლოფენაკმა შესაძლებელია გამოიწვიოს გამწვავების ეპიზოდები ღვიძლის პორფირიით ან ბრონქული ასთმით დაავადებულ პაციენტებში .

მკაცრი სამედიცინო დაკვირვების ქვეშ უნდა იყვნენ პაციენტები , რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ თორმეტგოჯას წყლული , წყლულოვანი კოლიტი ან კრონის დაავადება . ასევე მკაცრი დაკვირვების ქვეშ უნდა იყვნენ ჰემოსტაზის დარღვევის მქონე პაციენტები და ისინი ვინც ღებულობს ანტიკოაგულაციურ პრეპარატებს .

იმის გამო , რომ ბლოკიუმ B12 შეიცავს ბეტამეთაზონს , იგი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება დივერტიკულიტის , ნაწლავის ანასტომოზის , პეპტიური წყლულის, წყლულოვანი კოლიტის , აბსცესის და სხვა ჩირქოვანი ინფექციების , არტერიული ჰიპერტენზიის , ოსტეოპოროზის და მიასთენია გრავისის დროს . პრეპარატი ასევე სიფრთხილით გამოიყენება იმ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ თვალის ჰერპესი, ჰიპოთიროიდიზმი ან არიან ემოციურად არასტაბილურნი , ან ფსიქიკურად გაუწონასწორებულები . ბლოკიუმ B12 ხანგრძლივი მკურნალობის დროს უნდა განხორციელდეს ჰემატოლოგიური , თირკმლის და ღვიძლის ფუნქციების კონტროლი .

ხანდაზმულ პაციენტებში გამოიყენება ბლოკიუმ B12 მინიმალური ეფექტური დოზა .

სხვა მედიკამენტებთან ურთიერთქმედება :

ბლოკიუმ B12 და სხვა სისტემური არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების კომბინირებულმა გამოყენებამ შესაძლოა ხელი შეუწყოს ახალი გვერდითი მოვლენების განვითარებას . პაციენტები , რომლებიც იტარებენ ანტიკოაგულაციურ თერაპიას უნდა იმყოფებოდნენ დაკვირვების ქვეშ . ბლოკიუმ B12 შესაძლოა დათრგუნოს დიურეზულების ფარმაკოლოგიური მოქმედება . ასევე შესაძლოა გაიზარდოს კალიუმის შემნახველი დიურეზულების მოქმედება .

თუ პრეპარატი ინიშნება მეტოტრექსატის მკურნალობამდე 24 საათით ადრე ან 24 საათის შემდეგ , ასეთ შემთხვევაში შესაძლოა გაიზარდოს პრეპარატის პლაზმის დონე და მისი ტოქსიკურობა . ბლოკიუმ B12 და ლითიუმის მარილის ან დიგოქსინის კომბინირებულმა გამოყენებამ შესაძლოა გაზარდოს მათი პლაზმის დონე , გვერდითი ეფექტების გამოვლენის გარეშე . იმის გამო , რომ ბლოკიუმ B12- ის შემადგენლობაში შედის სტეროიდი ( ბეტამეთაზონი ), შესაძლებელია განვითარდეს შემდეგი მოვლენები :

გაუფრთხილებელი გამოყენება : ერითრომიცინის ი . ვ , ასტემიზოლის , ბეპრიდილის , ჰალოფანტრინის , პენტამიდინის , ტერფენადინის , სულტოპრიდის , ვინკამინის გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს კიდურების კრუჩხვა ( ჰიპოკალემია , ბრადიკარდია და QT ინტერვალის გახანგრძლივება ზრდის არითმიის განვითარების რისკს ).

სიფრთხილით გამოსაყენებელი პრეპარატები : კიდურების კრუნჩხვის გამომწვევ ანტიარითმიულ პრეპარატებს წარმოადგენენ ამიოდარონი , ქინიდინი და სოტალოლი . თითების კრუნჩხვა გამოწვეულია კალიუმის დონის შემცირებით .

ჰიპოკალემიის გამომწვევი პრეპარატებია : ამფოტერიცინი B ი . ვ ., მარყუჟოვანი დიურეზულები , თიაზიდები და საფაღარათ საშუალებები .

აცეტილსალიცილის მჟავა :

კორტიკოსტეროიდები ზრდიანი სალიცილატების სუპრესიას , შესაბამისად კორტიკოსტეროიდების მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ მოსალოდნელია განვითარდეს სალიცილატების დოზის გადაჭარბების სიმპტომები . ამის გამო კორტიკოსტეროიდების მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ რეკომენდირებულია სალიცილატების დოზის დარეგულირება .

ჰეპარინი და ორალური ანტიკოაგულანტები პარენტერალურად : ასეთ შემთხვევებში რეკომენდირებულია პაციენტი იმყოფებოდეს დაკვირვების ქვეშ. რადგან კორტიკოსტეროიდები ზრდის ჰემორაგიების რისკს . აღნიშნული ეფექტი განსაკუთრებით გამოხატულია , როდესაც კორტიკოსტეროიდების მაღალი დოზა მიიღება 10 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში .

ინსულინი , მეტფორმინი , ჰიპოგლიკემიური სულფამიდები : რეკომენდირებულია , რომ გამკაცრდეს გლიკემიის დონის კონტროლი , ხოლო კორტიკოსტეროიდების მკურნალობის დროს და მისი შეჩერების შემდეგ ანტიდიაბეტური საშუალებების დოზა უნდა დარეგულირდეს .

იზონიაზიდი : კორტიკოსტეროიდებთან კომბინირებული გამოყენებისას იზონიაზიდის პლაზმის დონე მცირდება . ასეთ შემთხვევაში რეკომენდირებულია კლინიკური და მიკრობიოლოგიური დაკვირვება .

ფენობარბიტალი , ფენიტოინი , პრიმიდონი , კარბამაზეპინი , რიფაბუტინი , რიფამპიცინი - ყველა აღნიშნული წამალი წარმოადგენენ ფერმენტის ინდუქტორებს , რომლებიც ამცირებენ კორტიკოიდების ეფექტურობას . შესაბამისად აღნიშნული პრეპარატებით მკურნალობის დროს ან მკურნალობის დამთავრების შემდეგ , რეკომენდირებულია დარეგულირდეს კორტიკოიდების დოზა .

კუჭ - ნაწლავის ტრაქტზე მოქმედი ადგილობრივი საშუალებები ( მაგნეზია , ალუმინი , კალციუმის ოქსიდები და ჰიდროქსიდები ): მცირდება კორტიკოსტეროიდების აბსორბცია . კომბინირებული მკურნალობის შემთხვევაში პრეპარატების მიღება რეკომენდირებულია სხვადასხვა დროს

(ინტერვალი უნდა შეადგენდეს დაახლოებით 2 საათს ).

საყურადღებო კომბინირებული მკურნალობა :

ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები: კორტიკოსტეროიდები ამცირებენ მათ თერაპიულ ეფექტს .

ალფა ინტერფერონი : კორტიკოსტეროიდებმა შესაძლოა დათრგუნონ მისი თერაპიული მოქმედება .

ატენუირებული ცოცხალი ვაქცინები : არსებობს ფატალური გენერალიზირებული დაავადების განვითარების რისკი . იგი განსაკუთებით იზრდება პაციენტებში , რომელთა იმუნიტეტი დასუსტებულია მიმდინარე დაავადების შედეგად . სასურველია ინაქტივირებული ვაქცინის გამოყენება .

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი :

თუ არ არის განსაკუთრებული ჩვენება , ბლოკიუმ B12 არ გამოიყენება ორსულობის დროს , განსაკუთრებით ბოლო ტრიმესტრის განმავლობაში , რადგანაც დიკლოფენაკმა შესაძლოა დათრგუნოს საშვილოსნოს შეკუმშვის უნარი და გამოიწვიოს ბოტალის სადინარის ნაადრევი დახურვა . კორტიკოსტეროიდები ნაწილობრივ გადადიან დედის რძეში , რის გამოც ამ დროს არაა რეკომენდირებული მათი გამოყენება .

გვერდითი მოვლენები :

ბლოკიუმ B12 - მა სხვადასხვა სისტემაში შესაძლოა გამოიწვიოს სხვადასხვა რეაქციები :

- კუჭ – ნაწლავის სისტემა : ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში , გულისრევა , ღებინება , ფაღარათი , მუცლის შებერვა , სისხლდენა კუჭ - ნაწლავიდან , კუჭის და თორმეტგოჯას წყლული ჰემორაგიის და პერფორაციის თანხლებით ან მის გარეშე .

- ცენტრალური ნერვული სისტემა : გულყრა , გაზრდილი ქალასშიდა წნევა , თავბრუსხვევა , თავის ტკივილი და ძილიანობა .

- ღვიძლი : იშვიათად ტრანსამინაზების დონის მომატება, ჰეპატიტი სიყვითლით ან მის გარეშე .

- კანი : იშვიათად ერითემა და კანის გამონაყარი. იშვიათად ურტიკარია . ცალკეულ შემთხვევებში გამოვლინდა სტივენ ჯონსონის სინდრომი , მრავლობითი ერითემა და ტოქსიკური ეპიდერმოლიზი , ჭრილობის შენელებული შეხორცება , სისხლჩაქცევები , სახის წამოწითლება , პრეპარატის პარენტერალური გამოყენებისას გამოვლინდა შემდეგი რეაქციები : ჰიპერპიგმენტაცია ან ჰიპოპიგმენტაცია , კანის და კანქვეშა ატროფია , სტერილური აბსცესები .

- თირკმელი : თირკმლის მწვავე უკმარისობის , ჰემატურიის და პროტეინურიის ცალკეული შემთხვევები .

- სისხლი : ლეიკოპენიის , ჰემოლიზური ანემიის და აგრანულოციტოზის ცალკეული შემთხვევები .

- კარდიოვასკულარული სისტემა : არტერიული ჰიპერტენზია , გულის შეგუბებითი უკმარისობა და გულის ფრიალი .

- ელექტროლიტური დარღვევები : ნატრიუმის შეკავება , შეშუპება , კალიუმის გამოყოფა და ჰიპოკალემიური ალკალოზი .

- ძვალ - კუნთოვანი სისტემა : კუნთების სისუსტე , სტეროიდული მიოპათია , კუნთოვანი მასის შემცირება , ოსტეოპოროზი , ხერხემლის კომპრესიული მოტეხილობები , ბარძაყის ან მხრის ძვლის თავის მოტეხილობა , გრძელი ძვლების პათოლოგიური მოტეხილობა .

- ენდოკრინული სისტემა : მენსტრუალური დარღვევები , კუშინგოიდური მდგომარეობა , ბავშვებში ზრდის შეფერხება , თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა , რომელიც განსაკუთრებით ვითარდება სტრესული სიტუაციების დროს , როგორიც არის ტრავმა , ოპერაცია , სისტემური დაავადებები . ნახშირწყლების მიმართ შემცირებული ტოლერანტობა და ინსულინის ორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების გაზრდილი მოთხოვნილება დიაბეტიან პაციენტებში .

- გრძნობათა ორგანოები : უკანა სუბკაფსულარული კატარაქტა , გაზრდილი თვალშიდა წნევა , გლაუკომა , ეგზოფთალმი და შუილი ყურებში .

- მეტაბოლიზმი : ნეგატიური აზოტის ბალანსი , რაც გამოწვეულია ცილების კატაბოლიზმით

დოზის გადაჭარბება:

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა ღებინების გამოწვევით (აღნიშნული ზომების მიღება არ შეიძლება უგონო პაციენტებში ) ან კუჭის ზონდირების საშუალებით . შემდგომ საფეხურზე მიიღება გააქტივებული ნახშირი , რათა შემცირდეს პრეპარატის აბსორბცია და შეწყდეს დიკლოფენაკის ენტეროჰეპატური ცირკულაცია . ანტაციდებმა და შარდის სხვა გამატუტიანებელმა პრეპარატებმა შესაძლებელია გააძლიეროს ისეთი ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების ექსკრეცია , როგორიც არის დიფლუნიზალი და სულინდაკი . ზოგჯერ არასტეროიდული პრეპარატებით გამოწვეული თირკმლის უკმარისობის შემთხვევაში შესაძლებელია საჭირო გახდეს ჰემოდიალიზის გამოყენება , რაც გააძლიერებს დიკლოფენაკის ელიმინაციას . საჭიროა დაკვირვება პაციენტის ჰემოდინამიკურ მდგომარეობაზე , ხოლო ჰიპოტენზიის გამოვლენის შემთხვევაში საჭიროა პლაზმის მოცულობის გამზრდელი პრეპარატების შეყვანა . გულყრის შემთხვევაში ინტრავენურად ინიშნება დიაზეპამი და სხვა ბენზოდიაზეპინები . გასათვალისწინებელია ჰემორაგიის და კუჭ - ნაწლავის წყლულის განვითარების ალბათობა . შესაბამისად , ჰიპოპროთრომბინემიის სამკურნალოდ დამატებით ინიშნება ვიტამინი K .

შეფუთვა:

საიექციო : ლიოფილიზებული ფხვნილის 5 ფლაკონი და გამხსნელის 5 ამპულა .

შენახვის პირობები:

ინახება ცივ და მშრალ ადგილას, 15-25⁰C ტემპერატურაზე , ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილას .

შენახვის ვადა: 2 წელი

აფთიაქიდან გაცემის წესი :

რეცეპტით

კორსიზი #10ტ

კორსიზი

(CORSIZ)

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: ალფა-ბრომიზოვალერიანმჟავას ეთილის ეთერი, ფენობარბიტალი, პიტნის ზეთი;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის, ჩანართებიანი, მრგვალი ფორმის, ბრტყელი ზედაპირის მქონე შემოუგარსავი ტაბლეტები ნაზოლით;
შემადგენლობა:
1 შემოუგარსავი ტაბლეტი შეიცავს:
ალფა-ბრომიზოვალერიანმჟავას ეთილის ეთერს - 8.2 მგ, ფენობარბიტალს - 7.5 მგ, პიტნის ზეთს - 0.58 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ბეტა-ციკლოდექსტრინი, კარტოფილის სახამებელი, ტაბლეტოზა (ლაქტოზას მონოჰიდრატი), მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი.
გამოშვების ფორმა:
შემოუგარსავი ტაბლეტები.
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
საძილე და სედატიური საშუალება. ათქ-კოდი: N05CB02.
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კორსიზი წარმოადგენს სედატიურ, სისხლძარღვთა გამაფართოებელ, სპაზმოლიზურ საშუალებას, რომელიც ხელს უწყობს ცენტრალური ნერვული სისტემის აგზნებადობის შემცირებას. პრეპარატს გააჩნია დამამშვიდებელი მოქმედება, იგი აადვილებს ბუნებრივი ჩაძინების პროცესს. ტაბლეტის შემადგენლობაში შემავალი ალფა-ბრომიზოვალერიანმჟავას ეთილის ეთერი ხასიათდება სედატიური და სპაზმოლიზური მოქმედებით, ჭარბ დოზებში ამჟღავნებს მსუბუქ საძილე ეფექტსაც.
ფენობარბიტალს გააჩნია სედატიური და სუსტი სპაზმოლიზური მოქმედება.
პიტნის ზეთი რეფლექტორულად აფართოებს სისხლძარღვებს და ავლენს სპაზმოლიზურ მოქმედებას.
ჩვენება:
• ნევროზი, აგზნებადობა, უძილობა, მათ შორის ჩაძინების გაძნელება;
• ნეიროცირკულატორული დისტონია;
• ტაქიკარდია;
• არამკვეთრად გამოხატული კორონაროსპაზმი;
• ჰიპერტონული დაავადების ადრეული სტადია;
• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ორგანოების სპაზმი, გამოწვეული ნეიროვეგეტატიური აშლილობით.
მიღების წესი და დოზირება:
დოზირების და მკურნალობის რეჟიმის ხანგრძლივობის დადგენა ხდება მკურნალი ექიმის მიერ, თითოეული პაციენტისათვის ინდივიდუალურად.
მოზრდილებში, როგორც წესი, ინიშნება 1-2 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში ჭამის წინ. ტაქიკარდიისა და კორონაროსპაზმის დროს ერთჯერადი დოზა შეიძლება გაიზარდოს 3 ტაბლეტამდე.
გვერდითი მოვლენები:
კორსიზი ხასიათდება კარგი ამტანობით. ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება აღინიშნოს ძილიანობა, თავბრუ, კანის ალერგიული რეაქციები, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ მოშლილობა.
გვერდითი მოვლენები შექცევადია და დოზის შემცირებასთან ან მკურნალობის შეწყვეტასთან ერთად ადვილად გაივლის.
პრეპარატის მაღალი დოზით ხანგძლივად გამოყენებისას შესაძლებელია ბრომიზმის განვითარება.
იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.
უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ, ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევა, ღვიძლის პორფირია.
ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
კორსიზი აძლიერებს სედატიური პრეპარატების, ნეიროლეფსიური საშუალებების, ტრანქვილიზატორების, ალკოჰოლის მოქმედებას.
ვალპროის მჟავით მკურნალობის დროს კორსიზის მოქმედება ძლიერდება.
პრეპარატის მიღებამ შეიძლება შეასუსტოს კუმარინის წარმოებულების, გრიზეოფულვინის, გლუკოკორტიკოიდების, პერორალური კონტრაცეპტივების მოქმედება. პრეპარატი ზრდის მეთოტრექსატის ტოქსიკურობას.
ჰიპერდოზირება:
სიმპტომები: ძილიანობა, სისუსტე, თავბრუსხვევა.
მკურნალობა: პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, კუჭის ამორეცხვა, სიმპტომური თერაპია.
კორსიზს სპეციფიკური ანტიდოტი არ გააჩნია.
ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.
განსაკუთრებული მითითებები:
პრეპარატის გამოყენებისას აკრძალულია ალკოჰოლის მიღება.
პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზას, ამიტომ ლაქტოზა-გალაქტოზას მიმართ მემკვიდრეობითი აუტანლობის მქონე პაციენტებში კორსიზის გამოყენება რეკომენდებული არ არის.
მონაცემები კორსიზის ბავშვებში გამოყენების შესახებ არ არსებობს, ამიტომ პედიატრიულ პრაქტიკაში პრეპარატი არ გამოიყენება.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისაგან, რომლებიც მოითხოვს ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს.
შეფუთვა:
10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში, 10 კონტურული შეფუთვა მუყაოს კოლოფში.
შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.
ვარგისობის ვადა:
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.
აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III - გაიცემა ურეცეპტოდ.
მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).
მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

კავინტონი ფორტე 10მგ #30ტ

კავინტონ ფორტე
CAVINTON FORTE

გენერიული დასახელება:
vinpocetine
შემადგენლობა:
აქტიური ნივთიერება:
ვინპოცეტინი – 10მგ;
დამხმარე ნივთიერებები:
მაგნიუმის სტეარატი, სილიციუმის მჟავას კოლოიდური ხსნარი, ტალკი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, სიმინდის სახამებელი.
ფორმა:
ტაბლეტები 10მგ.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ნოოტროპული საშუალება
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კავინტონს სამკურნალო მოქმედების კომპლექსური მექანიზმი ახასიათებს. იგი დადებითად მოქმედებს თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევასა და ცერებრალურ მეტაბოლიზმზე, აგრეთვე სისხლის რეოლოგიურ თვისებებზე.
კავინტონი ხასიათდება ნეიროპროტექტიული ეფექტით:
აქვეითებს მასტიმულირებელი ამინომჟავების მიერ გამოწვეულ დამაზიანებელი ციტოტოქსიური რეაქციების გამოვლენას. აინჰიბირებს, როგორც ნატრიუმისა და კალციუმის არხების უჯრედულ ტრანსმემბრანულ ფუნქციონალურ აქტივობას, ასევე NMDA და AMPA რეცეპტორებისას.
პოტენცირებას უწევს ადენოზინის ნეიროპროტექტიულ ეფექტს;
იგი ასტიმულირებს ცერებრალურ მეტაბოლიზმს: აძლიერებს თავის ტვინის მიერ ჟანგბადისა და გლუკოზის მოხმარებას;
აძლიერებს ნეირონების მიერ ჰიპოქსიის დაძლევის უნარს: ხელს უწყობს გლუკოზის (უნივერსალური ენერგიის წყარო) ტრანსპორტს- ჰემატოენცეფალური ბარიერის გავლით.
აქვეითებს ფოსფოდიესთერაზის აქტივობას, რაც ხელს უწყობს ქსოვილებში ცამფ დაგროვებას და ატფ კონცენტრაციის მომატებას. აძლიერებს თავის ტვინის სისხლით მომარაგებას და თავის ტვინის ქსოვილებში მიკროცირკულაციას. კავინტონი აქვეითებს თრომბოციტების აგრეგაციას, ხელს უწყობს სისხლის რეოლოგიური თვისებების ნორმალიზაციას, ზრდის ერითროციტების დეფორმაციას და ამუხრუჭებს მათ მიერ ადენოზინის შთანთქმის უნარს.
იგი ასტიმულირებს ნორადრენალინის და სეროტონინის ცერებრალურ მეტაბოლიზმს.
ახასიათებს ანტიოქსიდანტური მოქმედება.
კავინტონი ამორჩევით აძლიერებს თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევას:
ახანგრძლივებს თავის ტვინში სისხლისმიმოქცევის წუთმოცულობის ფრაქციას;
აქვეითებს თავის ტვინის სისხლძარღვების წინააღმდეგობის უნარს, სისხლის მიმოქცევის პარამეტრებზე შედარებით შეუმჩნეველი მოქმედების გარეშე, პრაქტიკულად გავლენას არ ახდენს არტერიულ წნევაზე, წუთმოცულობაზე, პულსის სიხშირესა და პერიფერიული წინააღმდეგობის უნარზე;
არ ახასიათებს “მოპარვის” ფენომენი-პირიქით, მისი მოქმედებით ძლიერდება იშემიური, ჯერ კიდევ დაბალი პერფუზიის მქონე სიცოცხლის უნარიანი ნაწილი- “შექცევითი მოპარვის” ფენომენი.

ჩვენებები:
ნევროლოგია: თავის ტვინში ნევროლოგიური და ფსიქიური მოშლილობით მიმდინარე სისხლის მიმოქცევის მწვავე და ქრონიკული უკმარისობა, ინსულტის შემდგომი მდგომარეობა, დისცირკულატორული ენცეფალოპათია, რომელსაც თან ახლავს მეხსიერების დაქვეითება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი. ცერებრალური ათეროსკლეროზი, სისხლძარღვოვანი დემენცია, ვერტებრო-ბაზილური უკმარისობა, პოსტტრავმული და ჰიპერტონული ენცეფალოპათია.
ოფთალმოლოგია: თვალის სისხლძარღვოვანი გარსის და ბადურას ქრონიკული სისხლძარღვოვანი დაავადებები.
ოტოლარინგოლოგია: პერცეფციული ტიპის სმენის დაქვეითება, მენიერის დაავადება, იდიოპათური შუილი ყურებში.
მიღების წესი და დოზირება:
პერორალურად იღებენ 5-10მგ-ს 3-ჯერ დღეღამეში (15-30მგ დღეღამეში), ჭამის შემდეგ.
კავინტონს არ ახასიათებს ჰეპატო და ნეფროტოქსიურობა, ამიტომ ღვიძლისა და თირკმლის პათოლოგიის დროს მისი დოზირების რეჟიმი კორექციას არ საჭიროებს.
უკუჩვენება:
პრეპარატის ან მასში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;
ორსულობა და ლაქტაცია;
არ არსებობს საკმარისი ინფორმაცია ბავშვთა ასაკში კავინტონის გამოყენების შესახებ.
სიფრთხილე:
QT ინტერვალის გახანგრძლივების პროვოცირების შემთხვევაში, რეკომენდირებულია ეკგ-ის კონტროლი.
შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულმა ავადმყოფებმა უნდა იცოდნენ, რომ კავინტონ ფორტე-10მგ შეიცავს 83მგ ლაქტოზას.
ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:
გამოვლენილი არ არის
გვერდითი მოვლენები:
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ (0.1%): ST სეგმენტის დეპრესია და QT ინტერვალის გახანგრძლივება, ტაქიკარდია, ექსტრასისტოლიები, არტერიული წნევის უმნიშვნელო ცვლილებები ძირითადად-წნევის დაქვეითებით, კანის ჰიპერემია;
ც.ნ.ს. მხრივ 0.9%): ძილის დარღვევა (უძილობა, ძილიანობა), თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, საერთო სისუსტე;
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ (0.6%): პირის სიმშრალე, ღებინება, გულძმარვა;
0.25% ალერგიული რეაქციები კანზე.
შენახვის ვადა:
5 წელი
შენახვის პირობები:
სინათლისაგან დაცულ ადგილას. 15-30⁰C ტემპერატურაზე.
შეფუთვა:
10მგ ტაბლეტები N30 ან N90
გაცემის წესი:
ექიმის რეცეპტით.
მწარმოებლის დასახელება
ს.ს. “გედეონ რიხტერი”
ბუდაპეშტი, უნგრეთი

ბლესტარი ან ბლესტარ ფორტე – BLESTER aut BLESTER FORTE – БЛЕСТАР ИЛИ БЛЕСТАР ФОРТЕ

საერთაშორისო დასახელება:

BETAHISTINE

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ბეტაჰისტინის დიჰიდროქლორიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

თავბრუსხვევის სამკურნალო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ბლესტარი

ტაბლეტები: ალუმინის სტრიპში 10 აბ., შეფუთვაში 3 სტრიპი.

1 ტაბ.

ბეტაჰისტინის დიჰიდროქლორიდს ............. 8 მგ

ბლესტარ ფორტე

ტაბლეტები: ალუმინის სტრიპში 10 ტაბ., შეფუთვაში 3 სტრიპი.

1 ტაბ.

ბეტაჰისტინის დიჰიდროქლორიდს ............ 16 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ბეტა-ციკლოდექსტრინი, სიმინდის სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, ნატრიუმის მეთილჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის პროპილჰიდროქსიბენზოატი, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ბეტაჰისტინის დიჰიდროქლორიდი წარმოადგენს ჰისტამინის სინთეზურ ანალოგს, იგი მოქმედებს ცნს-ის ვესტიბულური ბირთვების და შიგნითა ყურის H_1- და H_3- რეცეპტორებზე. პრეპარატი პრეკაპილარული სფინქტერების მოდუნების საშუალებით აუმჯობესებს კაპილარების გამტარობასა და მიკროცირკულაციას. ახდენს ენდოლიმფური წნევის ნორმალიზებას ლაბირინთსა და ლოკოკინაში, ასევე აუმჯობესებს სისხლის მიმოქცევას ბაზილარულ არტერიებში. ბლესტარი და ბლესტარ ფორტე აინჰიბირებს აგზნებადობის პიკების წარმოქმნას ლატერალური და მედიალური ვესტიბულური ბირთვების ნეირონებში.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალურად მიღების შემდეგ ბლესტარი და ბლესტარ ფორტე სწრაფად და სრულად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ღვიძლში განიცდის მეტაბოლიზმს ორი მეტაბოლიტის წარმოქმნით. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3.5 სთ-ს. პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მიიღწევა 3-5 სთ-ში, მისი უმეტესი ნაწილი გამოიყოფა ორგანიზმიდან თირკმელების საშუალებით სამი დღის განმავლობაში.

ჩვენებები:

მენიერის დაავადება: სინდრომი;
სხვადასხვა გენეზის ვესტიბულური თავბრუსხვევა;
სინდრომები, რომლებიც მიმდინარეობენ თავისი ტკივილითა და თავბრუსხვევით, ყურებში შუილითა და სმენის პროგრესული დარღვევით, გულისრევითა და ღებინებით.

მიღების წესები და დოზირება:

პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 8-16 მგ-ს 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს.

შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 24-48 მგ-ს დღეში.

მკურნალობის ხანგრძლივობისა და დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატი ხასიათდება კარგი ამტანობით, მაგრამ იშვიათად აღინიშნება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციის დარღვევა, გულისრევა, სიმძიმის შეგრძნება ეპიგასტრიუმის მიდამოში, თავის ტკივილი, პირის სიმშრალე, კანზე გამონაყარი, ტრემორი, პერიფერიული ვაზოდილატაცია, გაძლიერებული პულსაცია და ტაქიკარდია.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ, კუჭის ან 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების ფაზაში, ფეოქრომოციტომა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული, რადგან არ არსებობს პრეპარატის კლინიკურ პრაქტიკაში გამოყენების გამოცდილება.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ბრონქული ასთმის, ღვიძლის პათოლოგიების მქონე პაციენტებში, ასევე ანამნეზში კუჭის ან 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების არსებობს დროს.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატი არ მოქმედებს ყურადღების კონცენტრაციასა და სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება.

მკურნალობა: მკურნალობა სიმპტომურია, საჭიროა კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის მიღება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ურთიერთსაწინააღმდეგო მოქმედების გამო ბლესტარი და ბლესტარ ფორტე არ ინიშნება ანატიჰისტამინურ პრეპარატებთან კომბინაციაში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

კორვალოლი 25მლ #1ფლ (კიევი)

კორვალოლი

წამლის ფორმა: ხსნარი

აღწერილობა: პრეპარატი წარმოადგენს უფერო გამჭვირვალე სითხეს, სპეციფიური დამახასიათებელი არომატული სუნით.

შემადგენლობა: 20 გ ალფა-ბრომიზოვალერიანის მჟავას ეთილის ეთერი, 18,26 გ ფენობარბიტალი, 1,42 გ პიტნის ზეთი, 580 მლ ეთილის სპირტი, 0,2 გ სტაბილიზატორი, 1 ლ-მდე გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სპაზმოლიზური და დამამშვიდებელი მოქმედების კომპლექსური სამკურნალო საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისება: პრეპარატის სპაზმოლიზური და დამამშვიდებელი მოქმედება განპირობებულია მის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტებით. ალფა-ბრომიზოვალერიანის მჟავას ეთილის ეთერი პირის ღრუს და ცხვირ-ხახის რეცეპტორების უშუალო გაღიზიანების მეშვეობით ახდენს რეფლექსურ დამამშვიდებელ მოქმედებას.
ფენობარბიტალი თრგუნავს თავის ტვინის ქერქზე შუა და მოგრძო ტვინის რეტიკულური ფორმაციის, გამააქტივებელ ზეგავლენას, რაც თავის ტვინის ქერქსა და ქერქვეშა სტრუქტურებში იწვევს გამაღიზიანებელი იმპულსების შემცირებას. გამააქტივებელი ზემოქმედების შემცირება დოზის შესაბამისად იწვევს, დამამშვიდებელ, ტრანკვილიზურ ან საძილე ეფექტს. კორვალოლი ამცირებს სისხლმიმოქცევის ცენტრებზე, კორონალურ და პერიფერულ სისხლძარღვებზე გამაღიზიანებელ მოქმედებას, აქვეითებს არტერიულ წნევას, ხსნის სისხლძარღვების სპაზმს, განსაკუთრებით კი გულის მხრივ სპაზმს.
პიტნის ზეთი შეიცავს დიდი რაოდენობით ეთეროვან ზეთებს, მათ შორის დაახლოვებით 50% მენთოლსა და 4-9% მენთოლის ეთერებს. აღნიშნული კომპონენეტები აღიზიანებენ პირის ღრუს “სიცივის” რეცეპტორებს და რეფლექსურად აფართოვებენ უშუალოდ გულისა და ტვინის სისხლძარღვებს, ხსნიან გლუვი კუნთების სპაზმს, იწვევენ დამამშვიდებელ და სუსტად გამოხატულ ნაღვლმდენ მოქმედებას.

ფარმაკოკინეტიკა: პრეპარატის პერორალურად მიღების შემდეგ შეწოვა იწყება სუბლინგვალური მიდამოდან, მისი ბიოშეღწევადობა მაღალია (დაახლოვებით 60-80 %). კორვალოლის მოქმედების ეფექტი სწრაფად ვლინდება (5-10 წთ-ის შემდეგ) მისი პირის ღრუში გაჩერებიდან (სუბლინგვალური შეწოვა) ან შაქრის ნატეხზე მიღებისას. მოქმედება იწყება 15-45 წთ-ის შემდეგ და გრძელდება 3-6 სთ-ის განმავლობაში. იმ პაციენტებში, რომლებიც ადრე იყენებდნენ ბარბიტურის მჟავას შემცვლელ პრეპარატებს, კორვალოლის მოქმედების ხანგრძლივობა შემცირებულია ღვიძლში ფენობარბიტალის სწრაფად მეტაბოლიზმის ხარჯზე, სადაც ბარბიტურატები იწვევენ ფერმენტების ინდუქციას. ხანდაზმულ და რვიძლის ციროზის მქონე პაციენტებში კორვალოლის მეტაბოლიზმი შემცირებულია, რის გამოც აღნიშნული ჯგუფის პაციენტებში თ ½ ხანგრძლივდება, რაც იწვევს დოზის შემცირების აუცილებლობას და პრეპარატის მიღებას შორის ინტერვალის გაზრდას.

ჩვენება: კორვალოლი ინიშნება ნევროზების დროს მომატებული გაღიზიანებადობის, უძილობის, ჰიპერტონული დაავადების ადრეული სტადიის, არამძაფრად გამოხატული კორონალური სისხლძარღვების სპაზმის, ტაქიკარდიის სამკურნალოდ. იგი აგრეთვე გამოიყენება, როგორც დამამშვიდებელი, სისხლძარღვთა გამაფართოვებელი და სპაზმოლიზური საშუალება – ნაწლავების სპაზმების დროს.

მიღების წესი და დოზირება: კორვალოლი მიიღება პეროროალურად საკვებისაგან დამოუკიდებლად 3-ჯერ დღეში 15-30 წვეთის ოდენობით, რომელიც გახსნილია წყალში ან შაქრის ნატეხზე. აუცილებლობისას (გამოხატული ტაქიკარდია და კორონალური სისხლძარღვების სპაზმი) ერთჯერადი დოზა შესაძლებელია გავზარდოთ 40-50 წვეთამდე.

გვერდითი მოვლენები: კორვალოლი, როგორც წესი კარგად გადაიტანება ხანგრძლივად გამოყენების შემთხვევაშიც კი. ცალკეულ შემთხვევებში დღის განმავლობაში შესაძლებელია აღინიშნოს ძილიანობა, თავბრუსხვევა, რომელიც გაივლის დოზის შემცირებისთანავე.

ჭარბი დოზირება: პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენებისა და ჭარბი დოზირების შემთხვევაში მოსალოდნელია ცნს-ის დათრგუნვა, რომელიც ნიველირდება ცნს-ის მასტიმულირებელი სამკურნალო საშუალებების (კოფეინი, კორდიამინი და სხვა) გამოყენების შემდეგ. სხვა მოვლენების დროს მკურნალობა სიმპტომატურია.

განსაკუთრებული მითითებანი: პრეპარატი შეიცავს 62% ალკოჰოლს, რომელმაც შესაძლებელია გამოიწვიოს კოორდინციის და ფსიქომოტორული რეაქციების სიჩქარის დარღვევა, რის გამოც პრეპარატის გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭირო ტრანსპორტის მართვის და იმ სამუშაობის შესრულებისას, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას. კორვალოლის გამოყენების შემთხვევაში ასევე საჭიროა ალკოჰოლური სასმელების გამოყენებისაგან თავის შეკავება.

წინააღმდეგჩვენება: პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენეტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, გულის მძიმე ფორმის უკმარისობა, თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან: ცენტრალური ნერვული სისტემის დამთრგუნველი პრეპარატები აძლიერებენ კორვალოლის მოქმედებას. პრეპარატი ასუსტებს იმ პრეპარატების ეფექტს, რომლებიც მეტაბოლიზმს განიცდიან ღვიძლში.

ვარგისიანობის ვადა: აღნიშნულია შეფუთვაზე და აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

გამოშვების ფორმა: ხსნარი, რომელიც მოთავსებულია 15 მლ და 25 მლ ფლაკონებში.

შენახვის პირობები: ინახება სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას არა უმეტეს +15° C ტემპერატურაზე.

კავინტონი 5მგ #50ტ

გენერიული დასახელება:
vinpocetine

შემადგენლობა:
აქტიური ნივთიერება:
ვინპოცეტინი-5.00მგ;
დამხმარე ნივთიერებები:
მაგნიუმის სტეარატი, სილიციუმის მჟავას კოლოიდური ხსნარი, ტალკი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, სიმინდის სახამებელი.
ფორმა:
ტაბლეტები 5მგ.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ნოოტროპული საშუალება

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კავინტონს სამკურნალო მოქმედების კომპლექსური მექანიზმი ახასიათებს. იგი დადებითად მოქმედებს თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევასა და ცერებრალურ მეტაბოლიზმზე, აგრეთვე სისხლის რეოლოგიურ თვისებებზე.
კავინტონი ხასიათდება ნეიროპროტექტიული ეფექტით:
აქვეითებს მასტიმულირებელი ამინომჟავების მიერ გამოწვეულ დამაზიანებელი ციტოტოქსიური რეაქციების გამოვლენას. აინჰიბირებს, როგორც ნატრიუმისა და კალციუმის არხების უჯრედულ ტრანსმემბრანულ ფუნქციონალურ აქტივობას, ასევე NMDA და AMPA რეცეპტორებისას.
პოტენცირებას უწევს ადენოზინის ნეიროპროტექტიულ ეფექტს;
იგი ასტიმულირებს ცერებრალურ მეტაბოლიზმს: აძლიერებს თავის ტვინის მიერ ჟანგბადისა და გლუკოზის მოხმარებას;
აძლიერებს ნეირონების მიერ ჰიპოქსიის დაძლევის უნარს: ხელს უწყობს გლუკოზის (უნივერსალური ენერგიის წყარო) ტრანსპორტს- ჰემატოენცეფალური ბარიერის გავლით.
აქვეითებს ფოსფოდიესთერაზის აქტივობას, რაც ხელს უწყობს ქსოვილებში ცამფ დაგროვებას და ატფ კონცენტრაციის მომატებას. აძლიერებს თავის ტვინის სისხლით მომარაგებას და თავის ტვინის ქსოვილებში მიკროცირკულაციას. კავინტონი აქვეითებს თრომბოციტების აგრეგაციას, ხელს უწყობს სისხლის რეოლოგიური თვისებების ნორმალიზაციას, ზრდის ერითროციტების დეფორმაციას და ამუხრუჭებს მათ მიერ ადენოზინის შთანთქმის უნარს.
იგი ასტიმულირებს ნორადრენალინის და სეროტონინის ცერებრალურ მეტაბოლიზმს.
ახასიათებს ანტიოქსიდანტური მოქმედება.
კავინტონი ამორჩევით აძლიერებს თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევას:
ახანგრძლივებს თავის ტვინში სისხლისმიმოქცევის წუთმოცულობის ფრაქციას;
აქვეითებს თავის ტვინის სისხლძარღვების წინააღმდეგობის უნარს, სისხლის მიმოქცევის პარამეტრებზე შედარებით შეუმჩნეველი მოქმედების გარეშე, პრაქტიკულად გავლენას არ ახდენს არტერიულ წნევაზე, წუთმოცულობაზე, პულსის სიხშირესა და პერიფერიული წინააღმდეგობის უნარზე;
არ ახასიათებს “მოპარვის” ფენომენი-პირიქით, მისი მოქმედებით ძლიერდება იშემიური, ჯერ კიდევ დაბალი პერფუზიის მქონე სიცოცხლის უნარიანი ნაწილი- “შექცევითი მოპარვის” ფენომენი.

ჩვენება:
ნევროლოგია: თავის ტვინში ნევროლოგიური და ფსიქიური მოშლილობით მიმდინარე სისხლის მიმოქცევის მწვავე და ქრონიკული უკმარისობა, ინსულტის შემდგომი მდგომარეობა, დისცირკულატორული ენცეფალოპათია, რომელსაც თან ახლავს მეხსიერების დაქვეითება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი. ცერებრალური ათეროსკლეროზი, სისხლძარღვოვანი დემენცია, ვერტებრო-ბაზილური უკმარისობა, პოსტტრავმული და ჰიპერტონული ენცეფალოპათია.
ოფთალმოლოგია: თვალის სისხლძარღვოვანი გარსის და ბადურას ქრონიკული სისხლძარღვოვანი დაავადებები.
ოტოლარინგოლოგია: პერცეფციული ტიპის სმენის დაქვეითება, მენიერის დაავადება, იდიოპათური შუილი ყურებში.

წინააღმდეგჩვენება:
პრეპარატის ან მასში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;
ორსულობა და ლაქტაცია;
არ არსებობს საკმარისი ინფორმაცია ბავშვთა ასაკში კავინტონის გამოყენების შესახებ.

სიფრთხილე:
QT ინტერვალის გახანგრძლივების პროვოცირების შემთხვევაში, რეკომენდირებულია ეკგ-ის კონტროლი.
შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულმა ავადმყოფებმა უნდა იცოდნენ, რომ კავინტონ ფორტე-10მგ შეიცავს 83მგ ლაქტოზას.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:
გამოვლენილი არ არის

გვერდითი მოვლენები:
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ (0.1%): ST სეგმენტის დეპრესია და QT ინტერვალის გახანგრძლივება, ტაქიკარდია, ექსტრასისტოლიები, არტერიული წნევის უმნიშვნელო ცვლილებები ძირითადად-წნევის დაქვეითებით, კანის ჰიპერემია;
ც.ნ.ს. მხრივ 0.9%): ძილის დარღვევა (უძილობა, ძილიანობა), თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, საერთო სისუსტე;
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ (0.6%): პირის სიმშრალე, ღებინება, გულძმარვა;
0.25% ალერგიული რეაქციები კანზე.

მიღების წესი და დოზირება:
პერორალურად იღებენ 5-10მგ-ს 3-ჯერ დღეღამეში (15-30მგ დღეღამეში), ჭამის შემდეგ.
კავინტონს არ ახასიათებს ჰეპატო და ნეფროტოქსიურობა, ამიტომ ღვიძლისა და თირკმლის პათოლოგიის დროს მისი დოზირების რეჟიმი კორექციას არ საჭიროებს.

შენახვის ვადა:
5 წელი

შენახვის პირობები:
სინათლისაგან დაცულ ადგილას. 15-30⁰C ტემპერატურაზე.

შეფუთვა:
5მგ ტაბლეტები N50

გაცემის წესი – ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებლის დასახელება
ს.ს. “გედეონ რიხტერი”
ბუდაპეშტი, უნგრეთი

1...671672673...798 გვერდი 672 of 798