Aviabiletebi avia.ge
მთავარი წაკითხვა გვერდი 676

ვეტადეპი #30ტ

VETADEP

ვეტადეპი

1 კაფსულის  შემადგენლობაში შედის:

კრაზანას მშრალი ექსტრაქტი -  80 მგ.

Q - ლიზინი - 100 მგ.
L - თიროზინი - 200 მგ.

კატაბალახას მშრალი ექსტრაქტი - 100 მგ.

კრაზანას მშრალი ექსტრაქტი ჰიპერიცინი, ფსევდოჰიპერიცინი, ჰიპერფორინი და ფლავონიდები, რომლებიც აუმჯობესებს ცენტრალური და ვეგეტატიური ნერვული სისტემის ფუნქციონირებას.

Q - ლიზინი ბუნებრივი ამინომჟავაა, იგი ახდენს განწყობის ნორმალიზებას, აუმჯობესებს ყურადღების კონცენტრაციას და მეხსიერებას.

L - თიროზინი არომატული ამინომჟავაა; შედის მრავალი ცილისა და პეპტიდების შემადგენლობაში. წარმოადგენს საწყის ნივთიერებას რიგი ჰორმონების სინთეზისათვის. აღმოფხვრის სტრესს, დეპრესიას, პანიკის შიშს, აუმჯობესებს მეხსიერებას და კოგნიტურ ფუნქციებს.

კატაბალახას ფესვის მშრალი ექსტრაქტი  ამცირებს დაძაბულობას და გაღიზიანებას.

ახასიათებს სპაზმოლიზური მოქმედება, აუმჯობესებს კორონარულ სისხლის მიმოქცევას, ახანგრძლივებს საძილე საშუალებების მოქმედებას.

  • ამცირებს  შფოთვას,  შიშსა და მომატებულ ნერვულ აგზნებადობს 
  • ხსნის სპაზმსა და ემოციურ დაძაბულობას
  • არეგულირებს ძილს
  • ამცირებს სიმპტომებს მენოპაუზის და პრემენოპაუზის დროს

ჩვენებ:

  • ქრონიკული დაღლილობის სინდრომი
  • მომატებული ნერვული აგზნებადობა 
  • სტრესის შემდგომი მდგომარეობა თანმხლები ემოციური დაძაბულობით და  ტაქიკარდიით
  • მსუბუქი და საშუალო ხარისხის დეპრესია
  • ნეირო-ცირკულატორული დისტონია 
  • ძილის დარღვევა და უძილობა
  • ანგიო- და ვეგეტონევროზი (ვეგეტო-სისხლძარღვოვანი დისტონია)
  • გონებრივი დაღლილობა და აპათია
  • ქრონიკული დაღლილობის სინდრომი

მიღების წესი:  მიიღება 1 კაფსულა ერთხელ დღეში

ორსულობა და ლაქტაცია:

ექიმის რეკომენდაციით

უკუჩვენება:

18 წლამდე ასაკი, მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

გამოშვების ფორმა:

N 30 კაფსულა ბლისტერულ შეფუთვაში.

მწარმოებელი:

Reform Pharma - თურქეთი

ოფიციალური დისტრიბუტორი საქართველოში: 3D ფარმა

დიფოსფოცინი 1000მგ/4მლ #3ა

დიფოსფოცინი

შემადგენლობა:
1000მგ/4მლ საინექციო ხსნარი შეიცავს
აქტიური ნითიერება: 1000მგ ციტიქოლინი
დამხმარე ნივთიერება:  ნატრიუმის ქლორიდი, საინექციო წყალი.

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფსიქოსტიმულატორი , ნოოტროპული საშუალება.

ფარმაკოდინამიკა:

ციტიქოლინი წარმოადგენს უჯრედული მემბრანის ძირითადი ულტრასტრუქტურული კომპონენტის წინამორბედს, უპირატესად ფოსფოლიპიდების, ხასიათდება მოქმედების ფართო სპექტრით, აღადგენს დაზიანებული უჯრედის მემბრანას, აინჰიბირებს ფოსფოლიპაზას მოქმედებას, ხელს უშლის თავისუფალი რადიკალების წარმოქმნას, იცავს უჯრედებს დაღუპვისგან-აპოპტოზის მექანიზმზე ზემოქმედებით. ინსულტის მწვავე პერიოდში ამცირებს თავის ტვინის ქსოვილის დაზიანების მოცულობას, აუმჯობესებს ქოლინერგულ გადაცემას. კრანიო-ცერებრალური ტრავმის დროს ამცირებს პოსტტრავმული კომის ხანგრძლივობას, ნევროლოგიური სიმპტომების გამოვლინებას და ამცირებს აღდგენითი პერიოდის ხანგრძლივობას.

თავის ტვინის ქრონიკული ჰიპოქსიის დროს  ციტიქოლინი ეფექტურია კოგნიტური ფუნქციების გაუმჯობესების თვალსაზრისით, როგორიცაა მეხსიერების გაუარესება, უინიციატივობა, ყოველდღიური საქმიანობის და თვითმომსახურეობის გაძნელება.

ციტიქოლინი ეფექტურია სისხლძარღვოვანი და დეგენერაციული ეტიოლოგიის სენსორული და მოტორული ნევროლოგიური დარღვევების სამკურნალოდ.

ფარმაკოკინეტიკა

ციტიქოლინი კარგად შეიწოვება ი/მ და ი/ვ  მიღებით. აღინიშნება პრაქტიკულად სრული აბსორბცია.

მეტაბოლიზმი: ი/ვ და ი/მ შეყვანისას ციტიქოლინი მეტაბოლიზდება ღვიძლში ქოლინის და ციტიდინის წარმოქმნით. შეყვანის შემდეგ ქოლინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მნიშვნელოვნად იმატებს.

განაწილება: ციტიქოლინი უპირატესად ნაწილდება თავის ტვინის სტრუქტურებში, ქოლინის ფრაქცია ნაწილდება სტრუქტურულ ფოსფოლიპიდებში, ციტიდინის ფრაქცია კი ციტიდინურ ნუკლეოტიდებში და ნუკლეინის მჟავებში.

გამოყოფა:ციტიქოლინის  მიღებული დოზის მხოლოდ 15 %  გამოიყოფა ორგანიზმიდან, 3% თირკმლებით და დაახლოებით 12 % ამოსუნთქული ჰაერით.

ჩვენებები: 

იშემიური ინსულტის მწვავე პერიოდი (კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში)

იშემიური და ჰემორაგიული ინსულტის აღდგენითი პერიოდი

ქალა-ტვინის ტრავმა, მწვავე (კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში) და აღდგენითი პერიოდი.

კოგნიტური და ქცევითი დარღვევები თავის ტვინის დეგენერაციული და სისხლძარღვოვანი დაავადებების დროს.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა ნებისმიერი შემადგენელი კომპონენტის მიმართ. გამოხატული ვაგოტონია (ვეგეტატიური ნერვული სისტემის პარასიმფათიკური ნაწილის ტონუსის მომატება). იშვიათი მემკვიდრული დაავადებები, რომლებიც დაკავშირებულია ფრუქტოზის აუტანლობასთან.

18 წლამდე ასაკი (არასაკმარისი კლინიკური მონაცემების  გამო).

ორსულობა და ლაქტაცია:

საკმარისი მონაცემები ციტიქოლინის გამოყენების შესახებ ორსულებში არარსებობს. ორსულობის პერიოდში ციტიქოლინი გამოიყენება მხოლოდ რისკი/სარგებლის გათვალისწინებით. ლაქტაციის დროს ციტიქოლინის დანიშვნისას რეკომენდებულია ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

გვერდითი მოვლენები:

ალერგიული რეაქცია (გამონაყარი, კანის ქავილი, ანაფილაქსიური შოკი), თავის ტკივილი, თავბრუ, სიმხურვალის შეგრძნება, ტრემორი, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ჰალუცინაციები, უძილობა, აგზნება, მადის დაქვეითება. ზოგჯერ ციტიქოლინმა შეიძლება გამოიწვიოს პარასიმფათიკური სისტემის სტიმულირება და არტერიული წნევის ხანმოკლე ცვლილება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ციტიქოლინი აძლიერებს L-დიჰიდროქსიფენილალანინის ეფექტს, არ არის რეკომენდებული დაინიშნოს მეკლოფენოქსატის შემცველ საშუალებებთან ერთად.

ჰიპერდოზირება:

დოზის გადაჭარბების შემთხვევები არ არის აღწერილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ბიტნერის ორიგინალური დიდი ბალზამი – Original grosser bittner balsam – Оригинальный большой бальзам битнера

მწარმოებელი: „რიჰარდ ბიტნერი აგ”, ავსტრია

შემცველობა პროდუქტის 100 მლ-ზე:

Manna – 0.136გ, Camphora racemica – 0.095გ, Radix Zedoariae – 0.138 გ, Radix Angelicae – 0.136გ, Mirrha – 0.070გ, Radix Gentianae – 0.050გ, Semen Myristicae – 0.028გ, Radix Carlinae – 0.068გ, Radix Liquiritiae – 0.017გ, Radix Helenii – 0.002გ, Herba Centaurii – 0.0013გ, Flos Caryophylli – 0.003გ, Radix Galangae – 0.0014გ, Radix Zingeberis – 0.0015g, Herbae Cardue benedicti – 0.0015g, Herba Ivae moschatae – 0.0006g, Theriak – 0.097g, Radix Iridis – 0.0005გ, Flos Verbasci – 0.0014გ, Pericarpium Aurantii Curacao – 0.0038გ, Herba Absinthii – 0.0035გ, Fructus Cubebae – 0.0017გ, Fructus Anisii stellati – 0.0046გ, Pericarpium Aurantii dulcis – 0.0011გ, Folium Menyanthis – 0.012გ.

პერორალურად მისაღები და გარეგანი გამოყენების ბალზამი.

ფარმაკოთერაპიული მოქმედება: ზოგადგამაჯანსაღებელი,არასპეციფიური რეზისტენტობის ასამაღლებელი, სპაზმოლიზური, ნაღველმდენი, შარდმდენი, ანთების საწინააღმდეგო, ანტისეპტიკური, გარეგანი ტრავმების დროს ადგილობრივი გამაყუჩებელი, ნივთიერებათა ცვლის ნორმალიზაციის ხელშემწყობი, გააჩნია მსუბუქი დამამშვიდებელი მოქმედება.

გამოყენების ჩვენებები:

პერორალურად მიიღება:

- როგორც დამამშვიდებელი საშუალება მაღალი ნერვული აგზნებადობისა და ძილის დარღვევების დროს.

- როგორც ზოგადმატონიზირებელი საშუალება გადატანილი დაავადებების, ოპერაციების, მაღალი ფიზიკური და გონებრივი დატვირთვების, ტრავმების, სტრესების შემდგომ პერიოდში.

- კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებათა კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში: კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება, ქრონიკული გასტრიტი გამწვავების ფაზაში და რემისიის პერიოდში, ნაღვლსადენი გზების დისკინეზია; მიდრეკილება ყაბზობის მიმართ;

- ავადმყოფებში გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებებით კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში, რეაბილიტაციის პერიოდში.

- ლიპიდური ცვლის, ჰიპერლიპიდემიის კომპლექსურ თერაპიაში.

- როგორც საშუალება, რომელიც ზრდის ორგანიზმის არასპეციფიურ რეზისტენტობას, ავადმყოფებში მეორადი იმუნური უკმარისობით, მათ შორის ავადმყოფებში, რომლებიც რადიოთერაპიას იტარებენ.

ადგილობრივი გამოყენება:

- როგორც ადგილობრივი ანთების საწინააღმდეგო საშუალება მსუბუქი გამაყუჩებელი ეფექტით პოსტტრავმატული ტკივილების სამკურნალოდ

- ანთებისა და ქავილის მოსახსნელად მწერების ნაკბენების ადგილებში

- ყელისა და პირის ღრუს ანთებითი დაავადებების პროფილაქტიკისათვის.

გვერდითი მოქმედება:

შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები პრეპარატის ცალკეულ კომპონენტებზე.

გაფრთხილება: კუჭის წვენის ბაზალური სეკრეციის მაღალი დონის შემთხვევაში პრეპარატის უზმოზე მიღებას შესაძლოა თან ახლდეს მსუბუქი გულძმარვა ან დისკომფორტი. ამ შემთხვევაში პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია საკვების მიღებიდან ერთ საათში.

უკუჩვენებები:

- ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის ცალკეული კომპონენტების მიმართ;

– თირკმლის უკმარისობა;

- ღვიძლის ციროზი, ღვიძლის უკმარისობა, ნაღვლსადენი გზების ობტურაციული დაავადებები;

- ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი;

- ალკოჰოლიზმი.

ბიტნერის ბალზამი არ გამოიყენოთ 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

გაფრთხილებები:

- ბიტნერის ორიგინალური დიდი ბალზამის დანიშვნა პრეპარატებთან, რომლებთან ერთად ალკოჰოლის მიღება აკრძალულია, არ შეიძლება.

- კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების გამწვავებისას მიიღება ექიმის დანიშნულებით.

- რეკომენდებული არ არის განუზავებელი პრეპარატის წასმა კანის ღია ჭრილობებზე სპირტის მოწვითი მოქმედების გამო.

პერორალურად მიღება:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პათოლოგიის დროს – 1-2 ჩაის კოვზი (5-10 მლ) 50-100 მლ წყალში ან ჩაიში განუზავებელი ან გაუხსნელი პრეპარატი ჭამადე ნახევარი საათით ადრე 3-ჯერ დღეში კუჭის წვენის ნორმალური ან დაბალი მჟავიანობისას. მაღალი მჟავიანობისას 2-3-ჯერ დღეში ერთის საათის შემდეგ ჭამიდან. მკურნალობის კურსი ერთი თვე.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებები გამოჯანმრთელების პერიოდში – 2 ჩაის კოვზი 30 წუთით ადრე ჭამამდე 3-ჯერ დღეში ერთი თვის განმავლობაში.

როგორც ზოგადმატონიზირებელი საშუალება გადატანილი ინფექციური დაავადებების, ოპერაციების, ტრავმების შემდგომ პერიოდში – 10 მლ 3-4-ჯერ დღეში 21-28 დღის განმავლობაში.

სხივური თერაპიის შემდეგ აღდგენით პერიოდში – დაწყებული პირველი დღიდან დასხივების შემდეგ, გაზავებული სახით (100 მლ წყალზე ან სუსტ ჩაიზე) 10 მლ 3-ჯერ დღეში ჭამამდე 2.5-3 თვის განმავლობაში.

ადგილობრივი გამოყენება:

როგორც ადგილობრივი ანთების საწინააღმდეგო საშუალება პირის ღრუსა და ყელის მწვავე ან გამწვავებული ქრონიკული დაავადებების დროს – განაზავეთ 3 ჩაის კოვზი პრეპარატი საკმარისი რაოდენობის წყალში და გამოივლეთ პირში ან ყელში 3-ჯერ დღეში 1-3 წუთის განმავლობაში.

სახსრების ტკივილისას ან რბილი ქსოვილების დახურული ტრავმატული დაზიანებისას – ბალზამის საჭირო რაოდენობა წაისვით კანზე მტკივნეულ ადგილას და შეიზილეთ სრულ შეწოვამდე, რის შემდეგაც შეიძლება მშრალი გამათბობელი კომპრესის დადება ან თბილად შეხვევა.

მწერების ნაკბენების არსებობისას, კანისა და ლორწოვანთა ანთებითი დაავადებებისას (კანის საფარების მეორადი დაზიანების გარეშე) დაზიანებულ ადგილებზე წაისვით პრეპარატის საჭირო რაოდენობა.

შენახვის ვადა:

5 წელი, შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ არ გამოიყენოთ.

გამოშვების ფორმა:

ყავისფერი შუშის ფლაკონები 50, 100, 200 მლ, დახუფული ჩასახრახნი ალუმინის თავსახურით. ფლაკონებზე დაწებებულია ეტიკეტები.

გაცემის პირობები:

ექიმის რეცეპტის გარეშე.

ვამელანი #30კაფს

ვამელანი
(VAMELAN)

სავაჭრო სახელწოდება:
ვამელანი

საერთაშორისო დაუპატენტებელი სახელწოდება:
ვალერიანი, პიტნა, ბარამბო

წამლის ფორმა:
რბილი ჟელატინის კაფსულები პერორალური მიღებისათვის.
აღწერა: ოვალური, მუქი მწვანე ფერის კაფსულები, კაფსულის შემცველობა – მუქი ყავისფერი ზეთოვანი სითხე ვალერიანის დამახასიათებელი სუნით.

შემადგენლობა:
1 კაფსულა შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება:
ვალერიანის მშრალი ექსტრაქტი           125 მგ;
პიტნის მშრალი ექსტრაქტი                 25 მგ;
ბარამბოს მშრალი ექსტრაქტი              25 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები:
სოიოს ლეციტინი, ფუტკრის ცვილი, ქოქოსის ზეთი, პალმის ზეთი, სოიოს ზეთი.
კაფსულის გარსის შემადგენლობა: ჟელატინი, გლიცერინი, ტიტანის დიოქსიდი, ქლოროფილინის სპილენძის კომპლექსი, ყვითელი ქვინოლინი, რკინის ოქსიდი შავი.
პრეპარატის ათქ კოდი: N05CM

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ნერვული სისტემის სამკურნალო პრეპარატები. საძილე და სედაციური საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ვამელანი კომბინირებული ფიტოპრეპარატია, რომელსაც გააჩნია სედაციური მოქმედება. მის შემადგენლობაში შედის სამი კომპონენტი – სამკურნალო მცენარეების კატაბალახას, პიტნის, ბარამბოს ექსტრაქტები.
კატაბალახას ექსტრაქტს გააჩნია სედაციური თვისებები, ამცირებს დაძაბულობას და გაღიზიანებადობას, რაც ახასიათებს ფსიქიკურ გადაღლილობას და ნევრასთენიას. უძილობისას აღადგენს ნორმალურ ძილს. გააჩნია სპაზმოლიზური მოქმედება.
პიტნის ექსტრაქტს გააჩნია სპაზმოლიზური მოქმედება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის გლუვ კუნთებზე, ასევე ნაღვლმდენი და კარმინატიული მოქმედებები, ეფექტურია მსუბუქი უძილობის დროს.
ეთერზეთების წყალობით, ბარამბოს ექსტრაქტს გააჩნია სპეციფიური. სასიამოვნო სუნი და გემო. ბარამბოს ეთერზეთები ხსნიან ტკივილსა და კრუნჩხვებს. სწორედ ამ თვისების გამო, მელისა ფართოდ გამოიყენება როგორც სპაზმოლიზური, ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება ჭვალის დროს. ბარამბოს ეთერზეთებს ასევე გააჩნიათ დამამშვიდებელი მოქმედება, ხელს უწყობენ მადის მომატებას, რაც ხშირად დაქვეითებულია ნევრასთენიის მქონე პაციენტებში.

გამოყენების ჩვენებები:
როგორც დამამშვიდებელი პრეპარატი, ვამელანი ინიშნება:
- მომატებული ნერვული აგზნებადობის დროს;
- ნერვული გადაძაბვის დროს;
- გაღიზიანებადობის დროს;
- შფოთვის დროს;
- ძილის დარღვევევისას, უძილობისას.

უკუჩვენებები:
- მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;
- 12 წლამდე ასაკი.

გვერდითი მოქმედება:
იშვიათად: ალერგიული რეაქციები, სისუსტე.
ხანგრძლივი გამოყენებისას – ყაბზობა.

მიღების წესი და დოზირების რეჟიმი:
მოზრდილებში და 12 წლის ზემოთ ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1-2 კაფსულა დღე-ღამეში 2-3-ჯერ.
უძილობის დროს პრეპარატის დოზა შეადგენს 1-2 კაფსულას ძილის წინ 1-2 საათით ადრე.

დოზის გადაჭარბება:
სიმპტომები: თავბრუსხვევა, სპასტიური ტკივილი მუცლის არეში, გუგების გაფართვოება, მოჭერის შეგრძნება მკერდის არეში.
მკურნალობა: შესაძლებელია კუჭის ამორეცხვა, აუცილებლობის შემთხვევაში ტარდება სიმპტოური თერაპია.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
ერთდროული გამოყენებისას ვამელანი აძლიერებს ისეთი პრეპარატების მოქმედებას, რომლებიც ახდენენ დამთგრუნველ ზემოქმედებას ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე.

განსაკუთრებული მითითებები:
ამ პრეპარატის გამოყენების ხანგრძლივობა არ არის შეზღუდული. პრეპარატის მიღების შეწყვეტისას, აბსტინენციის სინდრომი არ ვლინდება.
პრეპარატი გამოიყენება ძილის დარღვევისა და ნერვული აღგზნების მსუბუქი ფორმების დროს.
ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის და მექანიზმების მართვის შესაძლებლობაზე:
მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა ავტოტრანსპორტის მართვისას და სხვა ისეთი პოტენციურად საშიში საქმიანობისას, რაც მოითხოვს ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციას და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს:
პრეპარატის გამოყენება ოსრულობისა და ლაქტაციის დროს შეიძლება ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ.

გამოშვების ფორმა:
მუქი მწვანე ფერის რბილი ჟელატინის კაფსულები.
15 რბილი ჟელატინის კაფსულა მოთავსებულია ბლისტერში.
მუყაოს კოლოფში მოთავსებულია 2 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები:
ინახება 15-25ºCზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:
2 წელი წარმოების თარიღიდან.
პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:
გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:
პ.პ.ფ. "ჰასკო-ლეკი", ს.ა. პოლონეთი
51-131 ვროცლავი, ჟმიგროდზკას 242 E
"უორლდ მედიცინ"-ისთვის, ინგლისი, 48 Queen Anne Street, London W1G9JJ, England,
E-mail: [email protected],
Web-Site: www.wmcorp.us

ფიტორემი #40ტ

თვის შეთავაზება kirurgia.ge
აქცია მათთვის, ვისაც აწუხებს საერთო სისუსტე, ძვლებისა და სახსრების ტკივილი, ხშირი ავადობა

აქცია მათთვის, ვისაც აწუხებს საერთო სისუსტე, ძვლებისა და სახსრების ტკივილი, ხშირი ავადობა

ჰალოპრილი(ჰალოპე)0.5% 1მლ #10ა

12.90 ლარი
12.13 ლარი

ქვეყანა: უკრაინა

მწარმოებელი: ხარკოვი ზდოროვიე ნაროდუ-სპეც

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

დილოქსი 50მგ/მლ 2მლ #5ა

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: -
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:  უფერო ან მოყვითალო ფერის…გამჭვირვალე ხსნარი;…………

შემადგენლობა:
საინექციო ხსნარის 1 მლ შეიცავს:
2-ეთილ-6-მეთილ-3-ჰიდროქსიპირიდინის სუქცინატს - 50 მგ/მლ;
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის მეტაბისულფიტი, საინექციო წყალი.

გამოშვების ფორმა:
საინექციო ხსნარი, 100 მგ/2 მლ;

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტიოქსიდანტური საშუალება. ათქ-კოდი: NO7XX.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ფარმაკოდინამიკა:
დილოქსი წარმოადგენს ჰეტეროარომატულ ანტიოქსიდანტს. ხასიათდება ანტიჰიპოქსიური, მემბრანოპროტექტორული, ნოოტროპული, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო და ანქსიოლიზური თვისებებით. პრეპარატი ზრდის ორგანიზმის რეზისტენტობას სხვადასხვა მავნე ფაქტორების, ჟანგბად-დამოკიდებული პათოლოგიური მდგომარეობების (შოკი, ჰიპოქსია და იშემია, თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევა, ალკოჰოლით და ანტიფსიქოზური პრეპარატებით/ნეიროლეფსიური საშუალებებით ინტოქსიკაცია) ზემოქმედების მიმართ.
პრეპარატი აუმჯობესებს თავის ტვინის სისხლით მომარაგებას და მეტაბოლიზმს, მიკროცირკულაციას და სისხლის რეოლოგიურ ფუნქციებს; ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას; ახდენს სისხლის უჯრედების (ერითროციტების და თრომბოციტების) მემბრანის სტაბილიზაციას ჰემოლიზის დროს; ახასიათებს ჰიპოლიპიდემიური მოქმედება, ამცირებს საერთო ქოლესტერინისა და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების შემცველობას. პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მისი ანტიჰიპოქსიური, ანტიოქსიდანტური და მემბრანოპროტექტორული მოქმედებით; აინჰიბირებს ცხიმების დაჟანგვას, ზრდის სუპეროქსიდაზას აქტივობას და ლიპიდებისა და პროტეინების თანაფარდობას; ამცირებს მემბრანის სიბლანტეს და ზრდის მის განვლადობას. დილოქსი ახდენს მემბრანასთან დაკავშირებული ფერმენტების (კალციუმ-დამოუკიდებელი ფოსფოდიესთერაზა, ადენილატციკლაზა, აცეტილქოლინესთერაზა) და რეცეპტორული კომპლექსების (ბენზოდიაზეპინური, გაემ და აცეტილქოლინური) აქტივობის მოდულირებას, რაც აძლიერებს ლიგანდებთან მათი შეკავშირების უნარს, ხელს უწყობს ბიომემბრანების სტრუქტურულ-ფუნქციური ორგანიზების შენარჩუნებას, ნეირომედიატორების ტრანსპორტს და სინაფსური გადაცემის გაუმჯობესებას. დილოქსი ზრდის თავის ტვინში დოფამინის კონცენტრაციას. აძლიერებს აერობული გლიკოლიზის კომპენსატორულ აქტივაციას და იშემიის პირობებში ამცირებს ჟანგვითი პროცესების დათრგუნვას კრებსის ციკლში ატფ-ისა და კრეატინფოსფატის შემცველობის გაზრდით; ააქტიურებს მიტოქონდრიის ენერგომასინთეზირებელ ფუნქციებს, ახდენს უჯრედის მემბრანის სტაბილიზებას.

ფარმაკოკინეტიკა:
დილოქსის 400-500 მგ დოზით შეყვანისას მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაცია (Cmax) მიიღწევა 0.45-0.5 სთ-ში და შეადგენს 3.5-4.0 მკგ/მლ-ს.
ინტრამუსკულარულად შეყვანის შემდეგ პრეპარატი სისხლის პლაზმაში განისაზღვრება 4 სთ-ის განმავლობაში. პრეპარატის ორგანიზმში დაყოვნების დრო საშუალოდ შეადგენს 0.7-1.3 სთ-ს.
გამოიყოფა ორგანიზმიდან შარდთან ერთად ძირითადად გლუკურონოკონიუგირებული ფორმით და უმნიშვნელო რაოდენობით – შეუცვლელი სახით.

ჩვენება:
• თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევა;
• ქალა-ტვინის ტრავმა, ქალა-ტვინის ტრავმის შედეგები;
• დისცირკულატორული ენცეფალოპათია;
• ვეგეტატიური დისტონიის სინდრომი;
• ათეროსკლეროზული გენეზის მსუბუქი კოგნიტიური დარღვევები;
• მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი (პირველ რამდენიმე დღე-ღამეში) კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში;
• სხვადასხვა სტადიის პირველადი ღიაკუთხოვანი გლაუკომა კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში;
• შფოთვა ნევროტული და ნევროზის მსგავსი მდგომარეობების დროს;
• ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის კუპირება (უპირატესად ნევროზის მსგავსი მდგომარეობები და ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი დისფუნქციით მიმდინარე);
• მწვავე ინტოქსიკაცია ანტიფსიქოზური საშუალებებით;
• მუცლის ღრუს მწვავე ჩირქოვან-ანთებითი პროცესები (მწვავე ნეკროზული პანკრეატიტი, პერიტონიტი) კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში.

მიღების წესი და დოზირება:
დილოქსი შეჰყავთ ინტრამუსკულარულად ან ინტრავენურად (ნაკადურად ან წვეთოვნად). საინფუზიო ხსნარი მზადდება პრეპარატის განზავებით ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში. ნაკადურად დილოქსი შეიყვანება ნელა, 5-7 წუთის განმავლობაში, წვეთოვანი ინფუზიის შემთხვევაში - 40-60 წვეთი წთ-ში. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 1200 მგ-ს.

თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევის დროს დილოქსი შეჰყავთ ინტრავენურად წვეთოვნად 200-500 მგ 2-4-ჯერ დღე-ღამეში პირველი 10-14 დღის განმავლობაში, შემდეგ – ინტრამუსკულარულად 200-250 მგ 2-3-ჯერ დღე-ღამეში 2 კვირის განმავლობაში.

ქალა-ტვინის ტრავმის და მისი შედეგების გამოვლენის შემთხვევაში დილოქსი ინიშნება ინტრავენურად წვეთოვნად 200-500 მგ 2-4-ჯერ დღე-ღამეში 10-15 დღის განმავლობაში.

დისცირკულატორული ენცეფალოპათიის დეკომპენსაციის ფაზაში დილოქსი შეიყვანება ინტრავენურად ნაკადურად ან წვეთოვნად 200-500 მგ 1-2-ჯერ დღე-ღამეში 14 დღის განმავლობაში, შემდეგ – ინტრამუსკულარულად 100-250 მგ დღე-ღამეში შემდეგი 2 კვირის განმავლობაში.
დისცირკულატორული ენცეფალოპათიის პროფილაქტიკური კურსის ჩატარების მიზნით დილოქსი ინიშნება ინტრამუსკულარულად 200-250 მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში 10-14 დღის განმავლობაში.

მსუბუქი კოგნიტიური დარღვევების მქონე ხანდაზმულ პაციენტებში და მშფოთვარე მდგომარეობების დროს დილოქსი ინიშნება ინტრამუსკულარულად 100-300 მგ დოზით 14-30 დღის განმავლობაში.

მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის დროს დილოქსი შეჰყავთ ინტრავენურად ან ინტრამუსკულარულად 14 დღის განმავლობაში მიოკარდიუმის ინფარქტის კომპლექსური თერაპიის ფონზე.
პირველი 5 დღე-ღამის განმავლობაში, მაქსიმალური ეფექტის მისაღებად პრეპარატი შეჰყავთ ინტრავენურად წვეთოვნად, შემდეგი 9 დღე-ღამის განმავლობაში შესაძლებელია ინტრამუსკულარულად შეყვანა.
ინტრავენურად პრეპარატი შეიყვანება ნელა (გვერდითი მოვლენების თავიდან აცილების მიზნით), 100-150 მლ 30-90 წთ-ის განმავლობაში წვეთოვნად, NaCl-ის 0,9%-იან ან დექსტროზის (გლუკოზის) 5%-იან ხსნარში განზავებული. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია ნაკადურად შეყვანა არანაკლებ 5 წთ-ის განმავლობაში.
დილოქსი შეჰყავთ ინტრავენურად ან ინტრამუსკულარულად დღე-ღამეში 3-ჯერ 8 სთ-იანი ინტერვალის დაცვით. სადღეღამისო დოზა შეადგენს 6-9 მგ/კგ სხეულის მასაზე, ერთჯერადი დოზა შეადგენს 2-3 მგ/კგ სხეულის მასაზე. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 800 მგ-ს, ერჯერადი დოზა კი – 250 მგ-ს.

სხვადასხვა სტადიის პირველადი ღიაკუთხოვანი გლაუკომის დროს დილოქსი შეიყვანება ინტრამუსკულარულად 100-300 მგ 1-3-ჯერ 14 დღის განმავლობაში.

ალკოჰოლიზმის დროს, ნევროზის მსგავსი და ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი დარღვევებით მიმდინარე აბსტინენციური სინდრომის სამკურნალოდ დილოქსი შეიყვანება ინტრავენურად 200-500 მგ წვეთოვნად ან ინტრამუსკულარულად 2-3-ჯერ დღე-ღამეში 5-7 დღე.

ანტიფსიქოზური პრეპარატებით მწვავე ინტოქსიკაციის შემთხვევაში დილოქსის შეყვანა ხდება ინტრავენურად 200-500 მგ დღე-ღამეში 7-14 დღის მანძილზე.

მუცლის ღრუს მწვავე ჩირქოვან-ანთებითი პროცესების დროს (მწვავე ნეკროზული პანკრეატიტი, პერიტონიტი) დილოქსი ინიშნება პირველი დღეების განმავლობაში როგორც წინასაოპერაციო, ისე პოსტოპერაციულ პერიოდში. პრეპარატის დოზა დამოკიდებულია დაავადების ფორმასა და სიმძიმეზე, პროცესის გავრცელებასა და კლინიკურ მიმდინარეობაზე. პრეპარატის მოხსნა უნდა მოხდეს თანდათან, მხოლოდ დამაჯერებელი დადებითი კლინიკურ-ლაბორატორიული ეფექტის მიღწევის შემდეგ.

მწვავე შეშუპებითი (ინტერსტიციალური) პანკრეატიტის დროს ინიშნება 200-500 მგ დოზით დღე-ღამეში 3-ჯერ ინტრავენურად წვეთოვნად (ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში განზავებული) და ინტრამუსკულარულად.

ნეკროზული პანკრეატიტის შედარებით მსუბუქი ფორმის დროს დილოქსი ინიშნება 100-200 მგ დოზით 3-ჯერ დღე-ღამეში ინტრავენურად წვეთოვნად (ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში განზავებული) და ინტრამუსკულარულად.

საშუალო სიმძიმით მიმდინარე ნეკროზული პანკრეატიტის დროს ინიშნება 200 მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში წვეთოვნად ინტრავენურად (ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში განზავებული).

მძიმე ფორმით მიმდინარე ნეკროზული პანკრეატიტის დროს პირველ დღეებში ინიშნება 800 მგ ორჯერადი შეყვანის რეჟიმში, შემდეგ – 200-500 მგ დღე-ღამეში 2-ჯერ, დოზის თანდათან შემცირებით.

უკიდურესად მძიმე ფორმით მიმდინარე ნეკროზული პანკრეატიტის დროს საწყისი დოზა შეადგენს 800 მგ-ს დღე-ღამეში პანკრეატოგენული შოკის გამოვლინებების სრულ კუპირებამდე, მდგომარეობის სტაბილიზაციის შემდეგ – 300-500 მგ დღე-ღამეში 2-ჯერ, ინტრავენურად წვეთოვნად (ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში განზავებული), სადღეღამისო დოზის თანდათან შემცირებით.

გვერდითი მოვლენები:
გულისრევა, პირის სიმშრალე, ძილიანობა, ალერგიული რეაქციები. იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
თირკმლის და ღვიძლის ფუნქციების მწვავე დარღვევა; მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ; ბავშვთა ასაკი; ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
დილოქსი აძლიერებს ბენზოდიაზეპინების ჯგუფის ანქსიოლიზური საშუალებების (ფენაზეპამი, დიაზეპამი), კრუნჩხვის საწინააღმდეგო (კარბამაზეპინი) და ანტიპარკინსონული (ლევოდოპა) საშუალებების მოქმედებას; ამცირებს ეთილის სპირტის ტოქსიკურ ეფექტს.

ჭარბი დოზირება:
ჭარბი დოზირების შემთხვევაში შესაძლოა განვითარდეს ძილიანობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:
დილოქსის გამოყენება უკუნაჩვენებია ორსულობის დროს და ძუძუთი კვების პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:
ზოგ შემთხვევებში, განსაკუთრებით ბრონქული ასთმის მქონე პაციენტებში, რომელთაც აქვთ მომატებული მგრძნობელობა სულფიტებისადმი, შესაძლოა განვითარდეს მძიმე ჰიპერმგრძნობელობითი რეაქციები.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
დილოქსით მკურნალობის პერიოდში სასურველია ავტოტრანსპორტისა და სხვა მექანიზმების მართვისაგან თავის არიდება.

შეფუთვა:
2 მლ საინექციო ხსნარი ამპულაში, 5 ამპულა მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისობის ვადა:
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II (გამოიყენება ექიმის დანიშნულებით).

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

ტრანქვილი #30კაფს

ტრანქვილი / Tranquil

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): comb. drug

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბიოლოგიურად აქტიური დანამატები

მწარმოებელი კომპანია: HEALTHAID

მწარმოებელი ქვეყანა: დიდი ბრიტანეთი

გამოშვების ფორმა: კაფსულა #30

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

რეკომენდებულია: ნებისმიერი ასაკის ქალებისა და მამაკაცებისთვის ნორმალური ძილის ხელშეწყობისთვის, დატვირთული რეჟიმის მქონე პორებისთვის სტრესთან გამკლავების უნარის გასაძლიერებლად

რას წარმოადგენს ტრანქუილის კაფსულა?

ტრანქუილის კაფსულა ბუნებრივი მცენარეული ექსტრაქტების განსაკუთრებული წესით დამუშავებით არის შექმნილი, რათა კომპონენტების ურთიერთქმედებით ორგანიზმის შესაბამისი ნივთიერებებით დაკმაყოფილება და თანამედროვე ცხოვრების წესით გამოწვეულ სტრესთან გამკლავების უნარის გაძლიერება მოხდეს.

რისთვის გამოიყენება ტრანქუილის კაფსულა?

- ნერვებისა და კუნთების მოდუნებისთვის და შედეგად მშვიდი ძილის უზრუნველსაყოფად

- კუნელი გულისცემის დარეგულირებას უწყობს ხელს

- სისხლის მიმოქცევის გაუმჯობესებისთვის და გულის ჯანმრთელობის შენარჩუნებისთვის

- ძახველი კუნთების რელაქსაციისთვის გამოიყენება

- კრაზანა გამოიყენება გაღიზიანებადობის, შფოთვის, დაძაბულობისა და უძილობის წინააღმდეგ

ვისთვის არის სასარგებლო ტრანქუილის კაფსულა?

ტრანქუილის კაფსულა სასარგებლოა:

- მათთვის, ვისაც უძილობა აწუხებს 

- მათთვის, ვისაც ჯანსაღი ნერვული სისტემის შენარჩუნება სურს

- ქალებისთვის პრემენსტრუალური დაძაბულობის დროს

- მათთვის, ვინც სტრესსა და დაძაბულობას განიცდის

ხარიხის სტანდარტი: ყველა ინგრედიენტი აკმაყოფილებს აშშ, ევროპისა და ბრიტანეთის ფარმაკოპეის სტანდარტებს ან მომწოდებლის სპეციფიკაციას

შემადგენლობა

ერთი კაფსულა შეიცავს (საშუალოდ):

 რდნ %

კუნელი ზეთის ნაყენი (1: 2)

264მგ

 *

კუნელის ფხვნილის ექსტრაქტი

100მგ

 *

კატაბალახას ექსტრაქტი (5: 1) (250მგ კატაბალახას ფხვნილის ექვივალენტი)

50მგ

 *

ძახველის ექსტრაქტი (10: 1) (500მგ ძახველის ფხვნილის ექვივალენტი)

50მგ

 *

მაგნოლიას ფხვნილის ექსტრაქტი

25მგ

 *

კრაზანას ფხვნილის ექსტრაქტი (სტანდარტიზებული 0.3% ჰიპერიცინი)

25მგ

 *

პასიფლორას ექსტრაქტი (4: 1) (10მგ პასიფლორას ფხვნილის ექვივალენტი)

2.5მგ

 *

რდნრეკომენდებული დღიური ნორმა (ევროსაბჭოს რეკომენდაციების შესაბამისადდადგენილი არ არის

 

გამოყენების წესი: მოზრდილები და 16 წლის ზემოთ ასაკის ბავშვები: ერთი კაფსულა დღეში საკვებთან ერთად. საჭიროების შემთხვევაში დოზა დღეში ორ კაფსულამდე შეიძლება გაიზარდოს. კვალიფიციური სპეციალისტის რჩევის გარეშე არ გადააჭარბოთ დღიურ რეკომენდებულ დოზას. 

გაფრთხილება:

- იმ შემთხვევაში, თუ დანიშნული გაქვთ მედიკამენტოზური მკურნალობა, პროდუქტის გამოყენებამდე აუცილებლად მიიღეთ ექიმის კონსულტაცია, რადგან კრაზანას პრეპარატი შესაძლოა გავლენას ახდენდეს სხვა სამკურნალწამლო საშუალებების ეფექტურობაზე. არ არის რეკომენდებული ორსულობის დროს. აღნიშნულ შემთხვევებში, აგრეთვე, ძუძუთი კვების, საკვებისმიერი ალერგიის ან ჯანმრთელობის ნებისმიერი სხვა პრობლემის შემთხვევაში, გამოყენების წინ მიიღეთ ექიმის კონსულტაცია.

- გამოიყენეთ პროდუქტი ინსტრუქციაში მითითებული მიღების წესის შესაბამისად

- საკვები დანამატი არ უნდა გამოიყენოთ სრულფასოვანი და ბალანსირებული კვების შემცვლელად

- საკვები დამატებები არ არის განკუთვნილი დაავადების მკურნალობისა ან პრევენციისთვის

- არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ

შენახვის წესი: შეინახეთ გრილ, მშრალ, ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.

 

ვალუდორმი ფორტე #30კაფს

ValuDorm  Forte

ვალუდორმი ფორტე

შემადგენლობა: 1 კაფსულა შეიცავს -მელატონინი - 3მგ.,  მელისას (ბარამბო)1% მშრალი ექსტრაქტი - 80მგ., კატაბალახას მშრალი ექსტრაქტი - 80მგ., მაგნიუმი - 60მგ., პასიფლორას 0,5% მშრალი ექსტრაქტი - 40მგ., ცაცხვის მშრალი ექსტრაქტი - 40მგ., კრაზანას მშრალი ექსტრაქტი -20მგ., აბზინდას მშრალი ექსტრაქტი - 20მგ., ვიტამინი B6 -10მგ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  დამამშვიდებელი და  საძილე საშუალება, ფიტოპრეპარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მელატონინი წარმოადგენს ეპიფიზის ჰორმონს, რომელიც აწესრიგებს ჩაძინების პროცესს და  ძილის ფაზებს, ხსნის უძილობას, აქვს სედაციური მოქმედება. მელატონინი ასევე ამაღლებს იმუნიტეტს და ცნობილია, როგორც ყველაზე ძლიერი ბუნებრივი ანტიოქსიდანტი.

პასიფლორას აქვს დამამშვიდებელი, მსუბუქი საძილე, ასევე შფოთვის საწინააღმდეგო მოქმედება. ხსნის შინაგანი ორგანოების ნეიროგენული წარმოშობის სპაზმს.

ცაცხვის ყვავილს გააჩნია ნერვული აგზნების, კრუნჩხვების საწინააღმდეგო მოქმედება, ასევე აქვს გამოხატული საძილე ეფექტი.

მაგნიუმი უზრუნველყოფს ნეირონების მიერ ნერვულ იმპულსთა მიღება-გატარებას და მისი დეფიციტი ორგანიზმში განაპირობებს აგზნებადობას,სტრესისადმი მიდრეკილებას.

მელისას(ბარამბო) გააჩნია დამამშვიდებელი, სპაზმოლიტური მოქმედება. ამცირებს გულისცემის სიხშირეს და იწვევს არტერიული წნევის დაქვეითებას.

კატაბალახა ამცირებს ცენტრალური ნერვული სისტემის აგზნებადობას. გააჩნია სპაზმოლიტური მოქმედება. აძლიერებს სხვა საძილე საშუალებების მოქმედებას.

აბზინდა აძლიერებს საჭმლის მომნელებელი ჯირკვლების სეკრეციას, აძლიერებს ნაღვლის და კუჭქვეშა ჯირკვლის წვენის გამოყოფას. შესაბამისად აძლიერებს საჭმლის მონელების პროცესს.

კრაზანა გამოიყენება, როგორც ნაღვლმდენი საშუალება ნაღვლის ბუშტის დისკინეზიის და ნაღვლის ბუშტის კენჭოვანი დაავადების საწყისი სტადიის დროს. ასევე ნაჩვენებია გასტრიტების და მეტეორიზმის სამკურნალოდ.

B6 ვიტამინი (პიროდოქსინი) - მონაწილეობს ნერვული სისტემის აქტივობის რეგულაციაში. ასევე მონაწილეობს ჰემოგლობინის სინთეზში და ერითროციტების რეგენერაციაში.

ჩვენებები: 

  • მოუსვენრობა, შფოთვა
  • მომატებული აგზნებადობა, გაღიზიანებადობა
  • ძილის მოშლა
  • ნევრასთენიის მსუბუქი ფორმები, სტრესის შემდგომი მდგომარეობა, შიში ან დათრგუნვა
  • კუჭ-ნაწლავის ფუნქციური დარღვევები

უკუჩვენება: 6 წლამდე ასაკის ბავშვები. ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი. მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.

მიღების წესი და დოზირება: 1 ან 2 კაფსულა ძილის წინ 30 წუთით ადრე.

გამოშვების ფორმა: №30კაფსულა

შენახვის წესები: ინახება 10-250C ტემპერატურაზე. მშრალ და სინათლისაგან დაცულ ადგილას. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

მწარმოებელი: ValueMED pharma S.r.l. (იტალია)

ბისოპროლოლი – BISOPROLOL – БИСОПРОЛОЛ

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ბისოპროლოლი წარმოადგენს ბეტა-ბლოკატორს, რომელიც თანაბრად არის აღჭურვილი ლიპოფილურ-ჰიდროფილური თვისებებით. ბისოპროლოლს გააჩნია სელექტიურობა ბეტა1-ადრენორეცეპტორების (კარდიოსელექციურობა) მიმართ, შინაგანი სიმპატომიმეტური აქტიურობის და კლინიკურად მნიშვნელოვანი მემბრანომასტაბილიზირებელი თვისებების გარეშე.

იგი ამცირებს გულის კუმშვადობის სიხშირეს და მის ძალას, მიოკარდის ჟანგბადზე მოთხოვნილებას, ანელებს ატრიოვენტრიკულურ გამტარობას, ამცირებს თირკმელების მიერ რენინის გამოყოფას და მის აქტივობას სისხლის პლაზმაში.

პრეპარატი სუსტად აბლოკირებს ბრონქებისა და სისხლძარღვების ბეტაადრენობლოკატორებს, ხასიათდება ჰიპოტენზიური, ანტიანგინალური და ანტიარითმული ეფექტებით.

ფარმაკოკინეტიკა

პრეპარატის პერორალური მიღებისას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან შეიწოვება მისი 90%-ზე მეტი. საკვების მიღება არ მოქმედებს მის შეწოვაზე. ღვიძლში „პირველი გასვლისას“ მეტაბოლიზმს განიცდის პრეპარატის 10%. პლაზმის ცილებთან მისი შეკავშირების ხარისხი შეადგენს 30%-ს. ბისოპროლოლის ფარმაკოკინეტიკური თვისებები არ იცვლება სარწმუნოდ პლაზმის ცილების პათოფიზიოლოგიური მოდიფიკაციის დროს, მაგალითად, ალფა-1 გლიკოპროტეინის მომატებული დონის შემთხვევაში. ბისოპროლოლს გააჩნია საშუალო ლიპოფილობა, რის გამოც მას ახასიათებს განაწილების საშუალო მოცულობა პლაზმის ცილების დაბალი მაჩვენებელის დროს.

ბისოპროლოლი განიცდის ელიმინაციას 2 თანაბარი ეფექტური გზით (50% ღვიძლში გარდაიქმნება არააქტიურ მეტაბოლიტებად, ხოლო დანარჩენი 50% გამოიყოფა თირკმელებით უცვლელი სახით). ამიტომ ავადმყოფებში, სუსტი და ზომიერად გამოხატული თირკმელების ფუნქციის უკმარისობით არ არის აუცილებელია პრეპარატის დოზის კორეგირება. პაციენტებში თირკმელებისა და ღვიძლის გამოხატული უკმარისობით პრეპარატის სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატოს 10 მგ-ს. ბისოპროლოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 10-12 საათს. მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება მიღებიდან 1-3 საათის შემდეგ.

ჩვენებები

  • ესენციალური ჰიპერტენზია;
  • გულის იშემიური დააავადება/დაძაბვის სტენოკარდია.

დოზირების რეჟიმი

დასაწყისში პრეპარატს ნიშნავენ დაბალი დოზით, რომელსაც ზრდიან თანდათანობით. ცალკეულ შემთხვევაში პრეპარატი ინიშნება ინდივიდუალურად, პულსის სიხშირის და თერაპიული ეფექტის შესაბამისად.

- ესენციული ჰიპერტონია:

ზომიერი ჰიპერტენზიის დროს პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ დღეში (დისტოლური წნევა 105 მმ ვწყ.სვ-მდე). აუცილებლობის შემთხვევაში შეიძლება დოზის გაზრდა 10 მგ-მდე. დოზის შემდეგი მომატება შესაძლებელია განსაკუთრებულ შემთხვევაში.

- გულის იშემიური დაავადება: დაძაბვის სტენოკარდია: ამ დროს ინიშნება 5 მგ დღეში, აუცილებლობის შემთხვევაში შეიძლება დოზის გაზრდა 10 მგ დღეში. დოზის შემდგომი გაზრდა დასაშვებია განსაკუთრებულ შემთხვევაში.

- დოზირება ღვიძლის და თირკმელების უკმარისობის დროს:

ავადმყოფებში, ღვიძლის და თირკმელების სუსტად და ზომიერად გამოხატული უკმარისობით, როგორც წესი, არ არის აუცილებელი დოზის შერჩევა. ავადმყოფებშში თირკმელების მძიმე უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსი ნაკლებია 20 მლ/წუთში) და პაციენტებში ღვიძლის მძიმე დაზიანებით, პრეპარატის სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 10 მგ-ს.

ტაბლეტები ინიშნება დილით უზმოზე, ან საუზმის დროს. ტაბლეტები უნდა გადაიყლაპოს დაუღეჭავად.

მკურნალობის ხანგრძლივობა არ არის დროში შეზღუდული და დამოკიდებულია დაავადების ფორმასა და მის სიმძიმეზე.

- დაძაბვის სტენოკარდიის დროს პრეპარატის მოხსნა წარმოებს თანდათანობით (7-10 დღის განმავლობაში), ვინაიდან პრეპარატის უეცარი მოხსნა იწვევს დაავადების გამწვავებას.

გვერდითი მოვლენები

ცნს-ის მხრივ:

ხანდახან აღინიშნება დაღლილობის შეგრძნება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, დეპრესიული მდგომარეობა, დეზორიენტაცია, „კოშმარული“ სიზმრები, ძილის დარღვევა, ჰალუცინაციები.

მხედველობის მხრივ:

ხანდახან - კონიუნქტივიტი, შემცირებული ცრემლდენა (გასათვალისწინებელია, თუ ავადმყოფი იყენებს ლინზებს).

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ:

არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითება, ორთოსტატული დისრეგულაცია, ბრადიკარდია, ატრიოვენტრიკულური გამტარებლობის დარღვევა, ან გულის უკმარისობის გაძლიერება პერიფერიული შეშუპებით და ქოშინით. ავადმყოფებში პერიფერიული სისხლმიმოქცევის დარღვევით აღინიშნება დაავადების გამწვავება.

სასუნთქი სისტემის მხრივ:

ავადმყოფებში ბრონქოსპაზმისადმი მიდრეკილებით (განსაკუთრებით სასუნთქი გზების ობსტრუქციული დაავადებებით, ბრონქული ასთმა), აღინიშნება სუნთქვის ფუნქციის მოშლა.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:

ანორექსია, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციის დარღვევა (გულისრევა, ღებინება, ყაბზობა ან ფაღარათი, ტკივილი).

საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მხრივ:

კუნთების სისუსტე, კუნთების სპაზმი, ცალკეულ შემთხვევაში სახსრების დაავადებები (ართროპათია), ერთი ან რამდენიმე სახსრის (მონო- ან -პოლიართრიტი) დაზიანებით.

კანის მხრივ:

კანის ალერგიული რეაქციები (ერითემა, ქავილი, ალერგიული ეგზანთემა მზის სხივების ზემოქმედებისას), ოფლიანობა.

შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ:

ლიბიდოს და პოტენციის დაქვეითება.

ნივთიერებათა ცვლის მხრივ:

ლატენტურად მიმდინარე შაქრიანი დიაბეტის შესაძლო კლინიკური მანიფესტაცია, ხოლო არსებული დიაბეტის მიმდინარეობის გაუარესება. ხანგრძლივი შიმშილი და ინტენსიური ფიზიკური ვარჯიშები იწვევს ჰიპოგლიკემიას, რომლის პირველი სიმპტომები (ტაქიკარდია, ოფლიანობა, ტრემორი) შეიძლება იყოს შენიღბული პრეპარატის მოქმედების ფონზე.

შესაძლებელია ლიპიდების დონის მომატება სისხლში (ქოლესტერინი, ტრიგლიცერიდები). ავადმყოფებში ჰიპერთირეოზით, ბისოპროლოლი იწვევს თირეოტოქსიკოზის (ვენტრიკულური ტაქიკარდია, ტრემორი) მოვლენების შენიღბვას. იშვიათ შემთხვევაში აღინიშნება ტრანსამინაზების დონის  მომატება და ჰეპატიტის განვითარება.

უკუჩვენებები

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;

* კლინიკურად გამოხატული გულის უკმარისობა;

* კარდიოგენური შოკი;

* მეორე ხარისხის ან სრული ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა;

* სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომი;

* სინოატრიული ბლოკადა;

* ბრადიკარდია (მკურნალობამდე პულსი მოსვენების მდგომარეობაში 50 დარტყმაზე წთ-ში უფრო ნაკლები);

* ჰიპოტენზია (სისტოლური წნევა 90 მმ ვწყ. სვ. ნაკლები);

* მეტაბოლური აციდოზი;

* ბრონქოპულმონური დაავადება (ობსტრუქციული დაავადებები, ბრონქული ასთმა);

* პერიფერიული სისხლმიმოქცევის დარღვევის გვიანი სტადია;

* მაო-ს ინჰიბიტორების თანმხლები დანიშვნა (მაო B-ის ინჰიბიტორების გამოკლებით);

* ბავშვებში (თერაპიული გამოყენების მონაცემები არ მოიპოვება).

* ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა I ხარისხის;

* კლინიკურად გამოხატულ ან ფარულად მიმდინარე შაქრიანი დიაბეტი (შეიძლება გამოიწვიოს მძიმე ჰიპოგლიკემია, რომლის სიმპტომი არ მანიფესტირდება, აუცილებელია სისხლში შაქრის დონის რეგულარული კონტროლი);

* ხანგრძლივი შიმშილობა და მძიმე ფიზიკური ვარჯიშები (შეიძლება გამოიწვიოს მძიმე ჰიპოგლიკემია);

* ავადმყოფები ფეოქრომოციტომით (პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ ალფა-ადრენობლოკატორების დანიშვნის შემდეგ);

* პრინცმეტალის სტენოკარდია.

ორსულობა და ლაქტაცია

კლინიკური კვლევის მონაცემები არ მოიპოვება, რის გამოც ორსულობის დროს არ არის რეკომენდებული პრეპარატის დანიშვნა. ვინაიდან არსებობს ბრადიკარდიის, ჰიპოტენზიის, და სუნთქვის დარღვევის განვითარების რისკი ახალშობილებში, პრეპარატის მკურნალობა უნდა შეწყდეს მშობიარობამდე 48-72 საათით ადრე. თუ აღნიშნული ვერ ხერხდება, ახალშობილი იმყოფება მეთვალყურეობის ქვეშ მშობიარობიდან 48-72 საათის განმავლობაში.

არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის გადასვლის შესახებ დედის რძეში, მაგრამ ვინაიდან იგი აღმოჩენილია ექსპერიმენტული ცხოველების რძეში, ჩვილები უნდა იმყოფებოდნენ მონიტორინგის ქვეშ, ან ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ ცალკეულ შემთხვევაში ბეტა-ადრენობლოკატორები ხელს უწყობენ ფსორიაზის განვითარებას, აუარესებენ ფსორიაზის მაგვარი ეგზანთემის მიმდინარეობას.

♦ ბეტა-ადრენობლოკატორები ზრდიან მგრძნობელობას ალერგენების მიმართ. ამძიმებენ ანაფილაქსიურ რეაქციებს. ავადმყოფებში მძიმე ალერგიული რეაქციით ანამნეზში და პაციენტებში, რომლებსაც უტარდებათ მადესენსიბილიზირებელი თერაპია, შეიძლება განვითარდეს მძიმე ანაფილაქსიური რეაქციები.

♦ შესაძლებელია თმის ცვენა, სმენის დაქვეითება, შუილი ყურებში, სხეულის წონის დაკლება და მეხსიერების ხანმოკლე დარღვევა, ალერგიული რინიტი, პეირონის დაავადება.

♦ ავადმყოფებში ღვიძლის და თირკმელების დაავადებით აუცილებელია ყურადღება მიექცეს პრეპარატის დოზირებას.

♦ ავადმყოფებში ფსორიაზითა და ამ დაავადების არსებობით ანამნეზში, ბეტა-ადრენობლოკატორი ინიშნება სარგებლიანობის ან მოსალოდნელი რისკის თანაფარდობის შეფასების შემდეგ.

♦ ბეტა-ადრენობლოკატორებმა შეიძლება გაზარდონ მგრძნობელობა ალერგენების მიმართ და დაამძიმონ ანაფილაქსიური რეაქციების მიმდინარეობა. ამიტომ ავადმყოფებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებათ ალერგიული რეაქციები და ავადმყოფებში, რომლებიც იტარებენ მადესენსიბილიზირებელ თერაპიას, პრეპარატის დანიშვნა ხდება მკაცრი ჩვენებების მიხედვით. ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ ბისოპროლოლს, არ ინიშნება ინტრავენურად კალციუმის ანტაგონისტები, მაგალითად, ვერაპამილი და დილთიაზემი, ან სხვა ანტიარითმული საშუალებები (დიზოპირამიდი, ქინიდინი, ამიოდარონი).

♦ ცალკეულ შემთხვევაში პრეპარატი მოქმედებს ტრანსპორტის მართვის უნარზე. განსაკუთრებული ყურადღებაა საჭირო მკურნალობის დასაწყისში, როდესაც პრეპარატის დოზას ზრდიან, იყენებენ სხვა საშუალებებს, ან ალკოჰოლს.

ჭარბი დოზირება

ინტოქსიკაციის სიმპტომები: მძიმე ჰიპოტონია, ბრადიკარდია გულის გაჩერებამდე, გულის უკმარისობა, კარდიოგენული შოკი. შესაძლებელია სუნთქვის გაძნელება, ბრონქოსპაზმი, ღებინება, ცნობიერების დარღვევა, გენერალიზებული კრუნჩხვები.

ინტოქსიკაციის მკურნალობა: ჭარბი დოზირების, ან პულსის მკვეთრი გაიშვიათების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება წყდება.

მიღებული უნდა იქნას ზომები მისი ორგანიზმიდან გამოსადევნად (ღებინების გამოწვევა, კუჭის ამორეცხვა), ასევე ღონისძიებები, რომლებიც ამცირებენ მის შეწოვას (გააქტივებული ნახშირი, ღებინების გამომწვევი საშუალებები). ინტენსიური თერაპიის პირობებში წარმოებს სასიცოცხლო ფუნქციების კონტროლი: წყლის და ელექტროლიტური ბალანსის, მეტაბოლური აციდოზის, სისხლში შაქრის, შარდის შემადგენლობის.

აუცილებლობის შემთხვევაში ტარდება შესაბამისი კორექცია, ხანდახან მიმართავენ ხელოვნურ სუნთქვას.

ანტიდოტები:

ატროპინი: 0.5-2.0 მგ. ინტრავენურად.

გლუკაგონი: დასაწყისში 1-10 მგ ინტრავენურად, შემდგომში 2-2.5 მგ ყოველ საათში წვეთოვანი სახით.

სიმპოტომატური პრეპარატების დანიშვნა: დოპამინი, დობუტამინი, იზოპრენალინი, ორციპრენალინი, ადრენალინი, დამოკიდებულია სხეულის წონაზე და სასურველ ეფექტზე.

მკურნალობის მიმართ რეზისტენტული ბრადიკარდიის დროს იყენებენ პეისმეიკერს. ბრონქოსპაზმის დროს ინიშნება ბეტა-2-სიმპატომიმეტური საშუალებები აეროზოლის სახით (ეფექტის არარსებობისას ისინი შეჰყავთ ინტრავენურად ან კეთდება ამინოფილინის ინტრავენური ინექცია).

გენერალიზებული კრუნჩხვების განვითარების დროს რეკომენდებულია ინტრავენურად დიაზეპამის ნელა შეყვანა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- პრეპარატის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი შეიძლება გაძლიერდეს ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებით დიურეზული საშუალებით, ვაზოდილატატორებით ბარბიტურატებით, ფენოთიაზინებით, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტებით.

- ბისოპროლოლის და კალციუმის ანტაგონისტების ერთდროული გამოყენება, მაგალითად ნიფედიპინის, იწვევს არტერიული წნევის მკვეთრ დაქვეითებას, რაც ცალკეულ შემთხვევაში ხელს უწყობს გულის უკმარისობის განვითარებას.

- ბისოპროლოლის ერთდროული გამოყენებისას კალციუმის ანტაგონისტებთან - ვერაპამილთან ან დილთიაზემთან, ან სხვა ანტიარითმულ საშუალებებთან (დიზოპირამიდი, ქინიდინი, ამიოდარონი) აუცილებელია მონიტორინგი, ვინაიდან შესაძლებელია ჰიპოტენზიის, ბრადიკარდიის, არითმიის და გულის უკმარისობის განვითარება.

- კალციუმის ანტაგონისტების (ვერაპამილი, დილთიაზემი) და სხვა ანტიარითმული საშუალებების (დიზოპირამიდი, ქინიდინი, ამიოდარონი) ინტრავენური გამოყენება ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ ბისოპროლოლს, წინააღმდეგნაჩვენებია ინტენსიური თერაპიის გარდა.

- ბისოპროლოლის კარდიოდეპრესიული მოქმედება შეიძლება გაძლიერდეს ანტიარითმული საშუალებებით.

- ბისოპროლოლის ერთდროულმა გამოყენებამ რეზერპინთან, ალფა-მეთილდოპასთან, გუანფაცინთან, კლონიდინთან, ან საგულე გლიკოზიდებთან შეიძლება გამოიწვიოს გულისცემის გაიშვიათება ან გულის გამტარებლობის დათრგუნვა.

- კლონიდინის და ბისოპროლოლის უეცარი მოხსნა იწვევს არტერიული წნევის მომატებას. ამიტომ კლონიდინის მოხსნა შესაძლებელია მხოლოდ ბისოპროლოლის მოხსნიდან რამდენიმე დღის შემდეგ.

- ბისოპროლოლის და ნორადრენალინის, ადრენალინის ან სხვა სიმპათომიმეტური საშუალებების (რომლებიც შედიან ხველების საწინააღმდეგო, ცხვირის, თვალის წვეთების შემადგენლობაში) ერთდროულად დანიშვნა იწვევს არტერიული წნევის მომატებას.

- ჭვავის რქის წარმოებულის (ერგოტამინის) და ბისოპროლოლის ერთდროული მიღება ამძიმებს პერიფერიული სისხლმიმოქცევის დარღვევას.

- მაო-ს ინჰიბიტორების და ბისოპროლოლის ერთდროული გამოყენება საგრძნობლად ზრდის არტერიულ წნევას.

ბისოპროლოლს შეუძლია გააძლიეროს, გაახანგრძლივოს, ან შეამციროს ინსულინის, პერორალური ანტიდიაბეტური საშუალებების მოქმედების ეფექტი. მის ფონზე ჰიპერგლიკემიის პირველი სიმპტომები (ტაქიკარდია, ოფლიანობა, ტრემორი) შეიძლება იყოს შენიღბული, ან ნაკლებად გამოხატული. აუცილებელია შაქრის დონის კონტროლი სისხლში.

- რიფამპიცინი ამცირებს პრეპარატის ანტიჰიპერტენზულ ეფექტს, ხოლო ციმეტიდინი და ჰიდრალაზინი აძლიერებენ მას.

- ზოგადი საანესთეზიო საშუალებები აძლიერებენ ბისოპროლოლის ანტიჰიპერტენზულ ეფექტს, რის გამოც ანესთეზიოლოგი უნდა იყოს ინფორმირებული ბისოპროლოლის მიღების შესახებ.

Don`t copy text!