დედეპი ქიდსი 150მლ სიროფი

D E D E P I

დ ე დ ე პ ი

10 მლ სიროფი შეიცავს

პასიფლორას ექსტრაქტი (Passiflora) – 140 მგ

კუნელის ექსტრაქტი (Crataegus) – 140 მგ

ბარამბოს ექსტრაქტი (Melisa officinalis) – 100 mg

მაგნიუმი - 42 მგ

ვიტამინი B 6 – 2 მგ

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: საკვები დანამატი

მცენარეული წარმოშობის სედაციური და სპაზმოლიზური საშუალება, რომელიც იმავდროულად ახდენს მაგნიუმის და ვიტამინი B 6 - ის დეფიციტის შევსებას.

ჩვენებები:

ძილის დარღვევები, უძილობა, მოუსვენარი ძილი, ღამით ხშირი გამოღვიძება, რთულად ჩაძინება;
დაძაბულობა, შფოთვა;
ნევროზული მდგომარეობა, მომატებული აგზნებადობა, კბილების ამოჭრის პერიოდი;
ბიოლოგიური რითმის დარღვევა (,,დღე-ღამური ციკლის ’’დარღვევა);
ხშირი სტრესი, შიშები;
მიდრეკილება კრუნჩხვებისადმი და კრუნჩხვის გადატანის შემდგომი პერიოდი;
ჰიპერაქტივობის სინდრომი ბავშვებში;
ფსიქომოტირული დარღვევევბი;
ჰორმონული და ასაკობრივი დარღვევები;
ქრონიკული დაღლილობა, ფიზიკური და გონებრივი გადაღლა;
მეხსიერების და ყურადღების კონცენტრირების დაქვეითება;
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციური დაავადებები (ნაწლავური კოლიკა, მეტეორიზმი).

მიღების წესი და დოზირება:

დედეპი მიიღება ჭამის შემდეგ, მსუბუქი მდგომარეობის დროს 1-2-ჯერ დღეში, მძიმე შემთხვევების დროს 2-3-ჯერ დღეში ასაკობრივი დოზის შესაბამისად.

მკურნალობის კურსი შეადგენს 1-3 თვეს.

ასაკი	ერთჯერადი დოზა	მაქსიმალური დღიური დოზა
ბავშვები 0 – 1 წელი	2,0 მლ	6 მლ
1-3 წელი	3,5 მლ	10,5 მლ
3 – 5 წელი	5,0 მლ	15 მლ
5 – 8 წელი	7,0 მლ	21 მლ
8 – 12 წელი	10,0 მლ	30 მლ
ბავშვები 12 წლის ზემოთ	15,0 მლ	45 მლ

უკუჩვენება:

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.

გვერდითი მოქმედება:

იშვიათ შემთხვევებში ალერგიული რეაქციები, სისუსტე.

გამოშვების ფორმა: დედეპი სიროფი 150 მლ, საზომ ჭიქასთან ერთად მუყაოს კოლოფში. საკვები დანამატი / გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

მწარმოებელი: თურქეთი / HAVAN ILAC

ოფიციალური დისტრიბუტორი საქართველოში: LTD 3 D ფარმა

ბეფარდინი – BEFARDIN – БЕФАРДИН

შემადგენლობა:

აქტიური ნივთიერება: ბრინზოლამიდი. 1 მლ შეიცავს 10 მგ ბრინზოლამიდს.

სხვა კომპონენტები: ბენზალკონიუმის ქლორიდი, ჰიპრომელოზა, ნატრიუმის ედეტატი, მანიტოლი, საინექციო წყალი, ნატრიუმის ქლორიდი, ტილოქსაპოლი. მჟავიანობის შესამცირებლად (рН-ის დონის ნორმალიზებისათვის) მცირე რაოდენობით დამატებულია მარილმჟავა ან ნატრიუმის ჰიდროქსიდი.

ბეფარდინი შეიცავს ბრინზოლამიდს, რომელიც მიეკუთვნება კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორების ჯგუფს. ბრინზოლამიდი ამცირებს თვალის შიდა წნევას.

ჩვენება:

მომატებული თვალის შიდა წნევა

უკუჩვენება:

- თირკმლის დაავადებები

- ბეფარდინის შემადგენლობაში არსებული რომელიმე კომპონენტის მიმართ ალერგიული რეაქციის არსებობისას

- სულფონამიდის ჯგუფის მედიკამენტების მიმართ ალერგიული რეაქციის არსებობისას

- ჰიპერქლორემიული აციდოზი

დოზირება:

1 წვეთი დაავადებულ თვალში (დაავადებულ თვალებში) 2 ჯერ დღეში - დილას და საღამოს. პრეპარატის დოზირების მეთოდი იცვლება მხოლოდ ექიმის გადაწყვეტილებით. ბეფარდინის ჩაწვეთება ორივე თვალში დასაშვებია მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით. პრეპარატის გამოყენების ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი.

განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები:

ბეფარდინი სიფრთხილით მიიღება:

- თირკმლის ან ღვიძლის დაავადებების დროს

- თვალების სიმშრალის ან რქოვანას დაზიანების დროს

- სულფონამიდის ჯგუფის სხვა მედიკამენტების გამოყენებისას

- ბეფარდინი შეიცავს კონსერვანტს (ბენზალკონიუმის ქლორიდს), რომელმაც შეიძლება თვალის გაღიზიანება გამოიწვიოს და შეცვალოს რბილი კონტაქტური ლინზების ფერი. ამიტომ პრეპარატი არ გამოიყენება რბილი კონტაქტური ლინზების მოხმარების დროს. ბეფარდინის გამოყენებამდე კონტაქტური ლინზები უნდა მოიხსნათ, ჩაიწვეთოთ პრეპარატი და 10-15 წთ-ის შემდეგ ისევ გაიკეთოთ ლინზები.

ბავშვები და მოზარდები

ბეფარდინი არ გამოიყენება ახალშობილებში, ბავშვებსა და 18 წლამდე ასაკის მოზარდებში, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც პრეპარატს დანიშნავს ექიმი.

ბეფარდინი და სხვა სამკურნალო საშუალებები

კარბოანჰიდრაზას სხვა ინჰიბიტორების აცეტაზოლამიდის ან დორზოლამიდის გამოყენებისას აცნობეთ ექიმს.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი

ბეფარდინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ორსულობის ან ლაქტაციის პერიოდში.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე

თავი შეიკავეთ ავტომობილის მართვისა და დანადგარებთან მუშაობისაგან მკაფიო მხედველობის აღდგენამდე. შესაძლებელია მხედველობის ხანმოკლე დაბინდვა ბეფარდინის გამოყენების შემდეგ.

ბეფარდინით მკურნალობისას შესაძლებელია შემცირდეს იმ ამოცანების შესრულების უნარი, რომლებიც ყურადღებას ან/და ფიზიკურ კოორდინაციას მოითხოვს. ამ ეფექტების გაქრობამდე თავი შეიკავეთ სატრანსპორტო საშუალებების ან მექანიზმების მართვისაგან.

გამოყენების წესი

აიღეთ ბეფარდინის ფლაკონი და სარკე
დაიბანეთ ხელი
შეანჯღრიეთ ფლაკონი და მოხსენით თავსახური. თავსახურის მოხსნის შემდეგ, თუ აღმოჩნდა, რომ ფლაკონზე არ არის პირველი გახსნის მაჩვენებელი - დამცავი რგოლი, პროდუქტი არ გამოიყენოთ.
გადაატრიალეთ ფლაკონი, გეჭიროთ შუა თითით და ცერით.
თავი უკან გადაწიეთ. სუფთა თითით ქვედა ქუთუთო ქვემოთ დაწიეთ, რათა შეიქმნას „ჯიბე“ ქუთუთოსა და თვალს შორის. ამ „ჯიბეში“ უნდა მოხვდეს წვეთი.
მიიტანეთ ფლაკონის საწვეთური თვალთან. საჭიროების შემთხვევაში, გამოიყენეთ სარკე.
არ შეახოთ საწვეთურის წვერი თვალს ან ქუთუთოს ან თვალის გარშემო კანს. ამან შეიძლება წვეთების ინფიცირება გამოიწვიოს.
ფლაკონის ძირს ხელი მსუბუქად მოუჭირეთ ისე რომ ბეფარდინის ერთი წვეთი გადმოედინოს.
არ მოუჭიროთ ფლაკონს ხელი ძალიან ძლიერად, რადგან საკმარისია ფლაკონის ძირზე მსუბუქად დაჭერა.
ბეფარდინის ჩაწვეთებიდან 1 წთ-ის განმავლობაში საჭიროა თითის დაჭერა თვალის შიდა კუთხის მიდამოზე, ცხვირთან, რადგან თავიდან აიცილოთ პრეპარატის სისტემური შეწოვა.
გაიმეორეთ იგივე მოქმედებები, თუ საჭიროა პრეპარატის ჩაწვეთება მეორე თვალშიც.
პრეპარატის გამოყენებისთანავე, ფლაკონს თავსახური მჭიდროდ დაახურეთ.
ერთი ფლაკონი ბოლომდე დახარჯეთ და ამის შემდეგ გახსენით მეორე.

თუ წვეთი არ მოხვდა თვალში, კიდევ სცადეთ.

ბეფარდინის პარალელურად სხვა თვალის წვეთების გამოყენებისას ჩაწვეთებებს შორის ინტერვალი უნდა იყოს არა ნაკლები 5 წუთისა.

თვალის მალამო გამოიყენეთ ყველაზე ბოლოს.

ბეფარდინის ჭარბი დოზირებისას

პრეპარატის დანიშნულზე მეტი დოზით ჩაწვეთების შემთხვევაში, გამოირეცხეთ თვალი თბილი წყლით. არ ჩაიწვეთოთ პრეპარატი დანიშნულ დროზე ადრე.

ბეფარდინის დოზის გამოტოვებისას

ჩაიწვეთეთ წვეთები რაც შეიძლება სწრაფად, ხოლო შემდეგ დაუბრუნდით ჩვეულ რეჟიმს. არ გამოიყენოთ ორმაგი დოზა გამოტოვებულის კომპენსაციის მიზნით.

ბეფარდინის გამოყენების შეწყვეტა

ექიმთან კონსულტაციის გარეშე პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტისას უნდა იცოდეთ, რომ თქვენ ვერ გააკონტროლებთ თვალის შიდა წნევას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს მხედველობის დაკარგვა.

გვერდითი მოვლენები

- მხედველობის მხრივ: მხედველობის დაბინდვა, თვალების გაღიზიანება, თვალების ტკივილი, ცრემლდენა, თვალების ქავილი, მშრალი თვალის სინდრომი, უჩვეულო შეგრძნებები თვალში, თვალების სიწითლე.

- სისტემური გვერდითი მოვლენები: უსიამოვნო გემოს შეგრძნება პირში.

შენახვის პირობები

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ, რომელიც აღნიშნულია ფლაკონზე და კოლოფზე

ვარგისობის ვადა ვრცელდება აღნიშნული თვის ბოლო დღემდე.

პრეპარატი არ საჭიროებს შენახვის სპეციალურ პირობებს.

ინფიცირების თავიდან ასაცილებლად, ფლაკონი გამოიყენება გახსნიდან არაუმეტეს 4 კვირისა

გამოშვების ფორმა და აღწერილობა

ბეფარდინი წარმოადგენს თეთრი ფერის სითხეს (სუსპენზიას), რომელიც მოთავსებულია 10 მლ-იან პლასტმასის ფლაკონებში საწვეთურ-დოზატორით და ხრახნიანი თავსახურით

მწარმოებელი: ფარმა მედიტერანია, ს.ლ., ესპანეთი

კომპანია: ფარდიმედიქალსი, გაერთიანებული სამეფო, დიდი ბრიტანეთი

პაქსიფორი 10მგ #28ტ

პაქსიფორი / PAXIFOR

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): aripiprazole
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ცენტრალური ნერვული სისტემა → ფსიქოტროპული საშუალებები →ნეიროლეფსიური (ანტიფსიქოზური) საშუალებები
მწარმოებელი კომპანია: Synthon Hispania
მწარმოებელი ქვეყანა: ესპანეთი
გამოშვების ფორმა: 10მგ ტაბლეტი №28
გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

1. რა არის PAXIFOR-ი და რისთვის გამოიყენება იგი

PAXIFOR-ი შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას – არიპიპრაზოლს და მიეკუთვნება იმ პრეპარატების ჯგუფს, რომლებსაც უწოდებენ ანტიფსიქოზურს.

იგი გამოიყენება მოზრდილებსა და 15 წლის და მეტი ასაკის მოზარდებში, რომლებსაც აქვთ დაავადება ისეთი სიმპტომებით, როგორიცაა იმის გაგონება, ნახვა ან შეგრძნება, რაც არ არსებობს, ეჭვიანობა, ცრუ მტკიცებულობები, გაურკვეველი მეტყველება და ყოფაქცევითი და ემოციური დათრგუნვა. ასეთ მდგომარეობაში მყოფმა ადამიანებმა შეიძლება ასევე თავი იგრძნონ დეპრესიულად, დამნაშავედ, აღელვებულად ან დაძაბულად.

2. რა უნდა იცოდეთ PAXIFOR-ის გამოყენებამდე

არ გამოიყენოთ PAXIFOR-ი:

• თუ ხართ ალერგიული არიპიპრაზოლის ან ამ პრეპარატის რომელიმე სხვა ინგრედიენტის მიმართ (ჩამოთვლილია მე-6 პარაგრაფში)

გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები

PAXIFOR-ის მიღებამდე გაიარეთ კონსულტაცია თქვენს ექიმთან, თუ გაწუხებთ:

- სისხლში შაქრის მაღალი შემცველობა (დამახასიათებელი სიმპტომებით, როგორიცაა წყურვილის შეგრძნება, გაძლიერებული შარდვა, მადის მომატება, ასევე სისუსტის შეგრძნება) ან შაქრიანი დიაბეტის ოჯახური ისტორია;

- კრუნჩხვა;

- კუნთების უნებლიე, არარეგულარული მოძრაობა, განსაკუთრებით სახეზე;

- გულსისხლძარღვთა დაავადებები, გულსისხლძარღვთა დაავადებების ოჯახური ისტორია, ინსულტი ან “მინი” ინსულტი, არტერიული წნევის პათოლოგიური მაჩვენებლები;

- თრომბი, ან ოჯახურ ანამნეზში თრომბების არსებობა, რადგან ანტიფსიქოზური პრეპარატები ასოცირდება სისხლის თრომბების წარმოქმნასთან;

- მომატებულ რისკებთან დაკავშირებული წარსული გამოცდილება;

თუ იგრძნობთ, რომ მატულობთ წონაში, უჩვეულოდ მოძრაობთ, გრძნობთ ძილიანობას, რომელიც ხელს უშლის თქვენს ნორმალურ ყოველდღიურ საქმიანობას, ნებისმიერ გართულებას ყლაპვისას ან ალერგიულ სიმპტომებს, შეატყობინეთ ამის შესახებ თქვენს ექიმს.

თუ თქვენ ხართ ხანდაზმული პაციენტი, რომელსაც აქვს დემენცია (მეხსიერების დაკარგვა ან სხვა გონებრივი ანომალიები), თქვენ ან თქვენმა მზრუნველმა უნდა შეატყობინოს ექიმს, თუ ოდესმე გქონდათ ინსულტი ან ”მინი” ინსულტი.

დაუყოვნებლივ შეატყობინეთ ექიმს, თუ ფიქრობთ ან გაქვთ შეგრძნება საკუთარი თავის დაზიანების შესახებ. სუიციდური ფიქრებისა და მცდელობის შესახებ მოხსენებული იქნა არიპიპრაზოლით მკურნალობის დროს.

დაუყოვნებლივ შეატყობინეთ ექიმს, თუ გაქვთ კუნთების შებოჭილობა ან რიგიდობა რასაც თან ახლავს მაღალი სიცხე, ოფლიანობა, ცნობიერების შეცვლა, ან ძალიან სწრაფი ან არარეგულარული გულისცემა.

ბავშვები და მოზარდები

PAXIFOR-ი არ უნდა იყოს გამოყენებული ბავშვებისა და 15 წლამდე ასაკის მოზარდების მიერ. PAXIFOR-ის გამოყენებამდე მიმართეთ კონსულტაციისთვის თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

სხვა წამლები და PAXIFOR-ი

უთხარით თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ იყენებთ, გამოიყენეთ ცოტა ხნის წინ ან შეიძლება გამოიყენოთ ნებისმიერი სხვა წამალი.

სისხლის წნევის დამწევი წამლები: PAXIFOR-ს შეუძლია გააძლიეროს წნევის დამწევი წამლების ეფექტი. დარწმუნდით, რომ უთხარით ექიმს, თუ ღებულობთ წამლებს, რომლებიც აკონტროლებენ თქვენს წნევას.

PAXIFOR-ის ზოგიერთ წამლებთან ერთად გამოყენებამ შეიძლება საჭირო გახადოს PAXIFOR-ის დოზის შეცვლა. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია შეატყობინოთ თქვენს ექიმს, თუ იღებთ შემდეგ წამლებს:

- გულის რითმის კორექციისთვის განკუთვნილი წამლები;

- ანტიდეპრესანტები ან მცენარეული საშუალებები, გამოყენებული დეპრესიისა და შფოთვის მკურნალობისთვის;

- სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებები;

- გარკვეული წამლები აივ-ის ინფექციის მკურნალობისთვის;

- ანტიკონვულსანტები, რომლებიც გამოიყენება ეპილეპსიის მკურნალობისთვის;

წამლები, რომლებიც ზრდიან სეროტონინის დონეს: ტრიპტანები, ტრამადოლი, ტრიპტოფანი, პაროქსეტინი და ფლუოქსეტინი, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები (როგორიცაა კლომიპრამინი, ამიტრიპტილინი), პეტიდინი, კრაზანა და ვენლაფაქსინი. ეს წამლები ზრდიან გვერდითი ეფექტების რისკს; თუ გაგიჩნდებათ ნებისმიერი უჩვეულო სიმპტომი PAXIFOR-თან ერთად რომელიმე წამლის მიღებისას, უნდა მიმართოთ ექიმს.

PAXIFOR-ი საკვებთან, სასმელთან და ალკოჰოლთან ერთად

PAXIFOR-ი მიღება არ არის დაკავშირებული საკვების მიღებასთან

მიღების დროს უნდა მოერიდოთ ალკოჰოლს.

ორსულობა, ძუძუთი კვება და ფერტილურობა

თუ თქვენ ხართ ორსული, ან მეძუძური დედა, ან ფიქრობთ, რომ შეიძლება ორსულად იყოთ, ან გეგმავთ ორსულობას, ამ წამლის მიღებამდე კონსულტანციისთვის მიმართეთ ექიმს.

ახალშობილ ბავშვებთან, რომელთა დედები ღებულობდნენ PAXIFOღ-ს ბოლო ტრიმესტრის განმავლობაში (ორსულობის ბოლო სამი თვის განმავლობაში) შეიძლება განვითარდეს შემდეგი სიმპტომები: ცახცახი, კუნთების რიგიდულობა და/ან სისუსტე, ძილიანობა, გაღიზიანება, სუნთქვის პრობლემები, გართულებები საკვების მიღებასთან დაკავშირებით. თუ თქვენს ბავშვს აღენიშნება ნებისმიერი აღნიშნული სიმპტომი, შესაძლოა დაგჭირდეთ თქვენი ექიმის კონსულტაცია.

დარწმუნდით, რომ უთხარით ექიმს, რომ ხართ მეძუძური დედა

თუ იღებთ PAXIFOR-ს, ძუძუთი კვება უნდა შეწყვიტოთ

მანქანის მართვა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარი

არ მართოთ, ასევე არ გამოიყენოთ რაიმე ინსტრუმენტები ან მანქანა -დანადგარები, სანამ არ გაიგებთ, თუ როგორ ზემოქმედებას ახდენს თქვენზე PAXIFOR-ი.

PAXIFOR-ი შეიცავს ლაქტოზას

თუ ექიმი გეტყვით, რომ თქვენ გაქვთ აუტანლობა რომელიმე შაქრის მიმართ, ამ წამლის გამოყენებამდე დაუკავშირდით თქვენს ექიმს.

3. როგორ უნდა მიიღოთ PAXIFOR-ი

ყოველთვის გამოიყენეთ ეს წამალი ზუსტად ისე, როგორც დაგინიშნათ ექიმმა ან ფარმაცევტმა. რაიმე ეჭვის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

რეკომენდირებული დოზა მოზრდილებისთვის არის 15 მგ დღეში ერთხელ. თქვენ ექიმს შეუძლია გამოწეროს უფრო დაბალი ან მაღალი დოზა, მაქსიმუმ 30 მგ-მდე დღეში ერთხელ.

გამოყენება მოზარდებში

არიპიპრაზოლით მკურნალობა შეიძლება დაიწყოთ დაბალი დოზით პერორალური არიპიპრაზოლის ხსნარის (თხევადი) ფორმით. დოზა შეიძლება თანმიმდევრულად მომატებული იქნეს მოზარდებისთვის რეკომენდირებულ დოზამდე-10 მგ-მდე დღეში ერთხელ. თუმცა, ექიმმა შეიძლება გამოგიწეროთ უფრო დაბალი ან მაღალი დოზა, მაქსიმუმ, დღეში 30 მგ-მდე.

თუ თქვენ გაქვთ იმის შეგრძნება, რომ PAXIFOR-ის ეფექტი ზედმეტად ძლიერია ან ზედმეტად სუსტი, დაელაპარაკეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

ეცადეთ მიიღოთ PAXIFOR-ი ერთი და იმავე დროს ყოველ დღე. არ აქვს მნიშვნელობა, იღებთ მას საკვებთან ერთად ან მის გარეშე. ყოველთვის მიიღეთ ტაბლეტი წყალთან ერთად და მთლიანად გადაყლაპეთ.

მაშინაც კი, როდესაც თავს უკეთესად იგრძნობთ, არ შეცვალოთ ან არ შეწყვიტოთ PAXIFOR-ის ყოველდღიური დოზა ექიმთან კონსულტაციის გარეშე.

თუ მიიღეთ მეტი PAXIFOR-ი, ვიდრე უნდა მიგეღოთ

თუ თქვენ გააცნობიერებთ, რომ მიიღეთ უფრო მეტი PAXIFOR-ის ტაბლეტი, ვიდრე დაგინიშნათ ექიმმა (ან თუ სხვა ადამიანმა მიიღო თქვენი PAXIFOR-ი), დაუყოვნებლივ დაუკავშირდით ექიმს. თუ თქვენ მას ვერ დაუკავშირდებით, მიდით უახლოეს საავადმყოფოში და თან წაიღეთ შეფუთვა.

თუ დაგავიწყდებათ PAXIFOR-ის მიღება

თუ გამოტოვებთ დოზას, მიიღეთ გამოტოვებული დოზა მაშინვე როგორც კი გაგახსენდებათ, მაგრამ არ მიიღოთ ორი დოზა ერთ დღეში.

თუ თქვენ გექნებათ ნებისმიერი სხვა კითხვები ამ წამლის გამოყენების შესახებ, მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები

ისევე, როგორც სხვა წამლებმა, ამ წამალმაც შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები, თუმცა ეს ყველასთან არ ვლინდება.

ზოგადი გვერდითი ეფექტები (შეიძლება ზემოქმედება მოახდინოს 10-დან 1 ადამიანზე): არაკონტროლირებადი კრუნჩხვითი მოძრაობები, თავის ტკივილი, დაღლილობა, გულისრევა, ღებინება, დისკომფორტის შეგრძნება მუცელში, კუჭის შეკრულობა, ჰიპერსალივაცია, თავბრუსხვევა, შფოთვები ძილში, მოუსვენრობა, მღელვარების შეგრძნება, ძილიანობა, ბუნდოვანი მხედველობა.

უჩვეულო გვერდითი ეფექტები (შეიძლება ზემოქმედება მოახდინოს 100-დან 1 ადამიანზე): ზოგ ადამიანთან შეიძლება გამოვლინდეს თავბრუსხვევა, განსაკუთრებით მწოლიარე ან მჯდომარე პოზიციიდან ადგომისას, ან შეიძლება აღენიშნებოდეს აჩქარებული გულისცემა ან მხედველობის გაორება. ზოგმა ადამიანმა შეიძლება იგრძნოს დეპრესია.

შემდეგი გვერდითი ეფექტების შესახებ მოხსენებული იქნა PAXIFOR-ის გაყიდვების დაწყებიდან, მაგრამ მათი გამოვლინების სიხშირე არ არის დადგენილი. (ხელმისაწვდომი მონაცემებიდან სიხშირე ვერ დგინდება):

სისხლის ზოგიერთი უჯრედების დონეების ცვლილება, უჩვეულო გულისცემა, უეცარი მოულოდნელი სიკვდილი, გულის შეტევა; ალერგიული რეაქცია (მაგ. პირის, ენის, სახისა და ყელის შეშუპება, ქავილი, გამონაყარი), სისხლში შაქრის დონის მომატება, დიაბეტის გაჩენა ან გაუარესება, კეტოაციდოზი (კეტონები სისხლსა და შარდში) ან კომა, სისხლში ნატრიუმის დაბალი დონე, წონის მომატება, წონის დაკლება, ანორექსია, ნერვოზი, გაღიზიანება, შფოთვის შეგრძნება, მაღალი რისკის არსებობა, ფიქრები სუიციდის შესახებ, სუიციდის მცდელობა და სუიციდი, აგრესია, მეტყველების დარღვევა, სეროტონინის სინდრომი (რეაქცია, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს დიდი ბედნიერების, ძილიანობის, მოუსვენრობის, სიმთვრალის მაგვარი მდგომარეობის, სიცხის, ოფლდენის ან კუნთების რიგიდულობის შეგრძნება), სიცხის, კუნთების რიგიდულობის, გახშირებული სუნთქვის, ოფლდენის, დაქვეითებული ცნობიერების და სისხლის წნევის უცაბედი ცვლილების, ასევე გულისცემის სიხშირის ცვლილების კომბინაცია. სისუსტე, მაღალი არტერიული წნევა, თრომბები ვენებში, განსაკუთრებით ფეხებში (სიმპტომები მოიცავს შესიებას, ტკივილს და სიწითლეს ფეხებში), რომელიც შეიძლება სისხლძარღვების მეშვეობით გადავიდეს ფილტვში და ამით გამოიწვიოს ტკივილი გულმკერდის არეში, ასევე სუნთქვის გაძნელება (თუ შეამჩნევთ ნებისმიერ ზემოთ აღნიშნულ სიმპტომს, დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს); კუნთების სპაზმი საყლაპავი მილის გარშემო, საკვების შემთხვევითი ასპირაცია პნევმონიის რისკით, ყლაპვის გაძნელება, პანკრეასის ანთება, ღვიძლის უკმარისობა, ღვიძლის ანთება, კანისა და თვალების სკლერების გაყვითლება, ანალიზისას ღვიძლის პათოლოგიური მაჩვენებლების გამოვლენა ; დისკომფორტის შეგრძნება მუცელსა და კუჭში, დიარეა; გამონაყარი კანზე და მგრძნობელობა სინათლის მიმართ, თმების ცვენა ან გათხელება, ჭარბი ოფლიანობა; შებოჭილობა ან კრუნჩხვა, კუნთების ტკივილი, სისუსტე; უნებლიე შარდვა, შარდვის გაძნელება; ხანგრძლივი და/ან მტკივნეული ერექცია; თერმორეგულაციის პრობლემები ან სხეულის გადახურება, ტკივილი გულმკერდის არეში და ხელების, კოჭების ან ფეხების შეშუპება.

დემენციის მქონე ხანდაზმულ პაციენტებში არიპიპრაზოლის გამოყენების დროს მოხსენებული იქნა ფატალური შემთხვევების შესახებ. გარდა ამისა, მოხსენებული იქნა ინსულტის ან “მინი” ინსულტის შემთხვევების შესახებ.

დამატებითი გვერდითი ეფექტები მოზარდებში

15 წლისა და მეტი ასაკის მქონე მოზარდებთან გამოვლინდა ის გვერდითი ეფექტები, რომლებიც სიხშირისა და ტიპის მიხედვით მსგავსი იყო მოზრდილებთან გამოვლენილი ეფექტებისა, გარდა ამისა, ხშირად ვლინდებოდა ძილიანობა, უნებლიე კრუნჩხვითი მოძრაობები, მოუსვენრობა და დაღლილობა (10-დან 1 პაციენტზე მეტად) და ტკივილი მუცლის ზემო მიდამოში, პირის ღრუს სიმშრალე, გულისცემის გახშირება, წონის მომატება, მადის მომატება, კრუნჩვები კუნთებში, კიდურების უნებლიე მოძრაობები და თავბრუსხვევის შეგრძნება, განსაკუთრებით, მჯდომარე ან მწოლიარე პოზიციიდან ადგომისას (100-დან 1 პაციენტზე მეტად).

5. როგორ უნდა შეინახოთ PAXIFOR-ი

შეინახეთ ეს წამალი ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

არ გამოიყენოთ ეს წამალი ბლისტერზე და მუყაოს კოლოფზე აღნიშნული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ. ვარგისიანობის ვადაში იგულისხმება თვის ბოლო რიცხვი.

არ გადააგდოთ ნებისმიერი წამალი კანალიზაციაში ან საყოფაცხოვრებო ნარჩენებში. ჰკითხეთ ფარმაცევტს, როგორ უნდა გადააგდოთ წამალი, რომელსაც აღარ იყენებთ. ეს ზომები დაგეხმარებათ გარემოს დაცვაში.

6. შეფუთვის შიგთავსი და სხვა ინფორმაცია

რას შეიცავს PAXIFOR-ი

5 მგ ტაბლეტები

• აქტიური ნივთიერება არის არიპიპრაზოლი. თითო ტაბლეტი შეიცავს 5 მგ არიპიპრაზოლს

• სხვა ინგრედიენტებია ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი.

10 მგ ტაბლეტები

• აქტიური ნივთიერება არის არიპიპრაზოლი. თითო ტაბლეტი შეიცავს 10 მგ არიპიპრაზოლს

• სხვა ინგრედიენტებია ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის წითელი ოქსიდი (E172)

15 მგ ტაბლეტები

• აქტიური ნივთიერება არის არიპიპრაზოლი. თითო ტაბლეტი შეიცავს 15 მგ არიპიპრაზოლს

• სხვა ინგრედიენტებია ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ყვითელი ოქსიდი (E172).

20 მგ ტაბლეტები

• აქტიური ნივთიერება არის არიპიპრაზოლი. თითო ტაბლეტი შეიცავს 20 მგ არიპიპრაზოლს

• სხვა ინგრედიენტებია ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი

30 მგ ტაბლეტები

• აქტიური ნივთიერება არის არიპიპრაზოლი. თითო ტაბლეტი შეიცავს 30 მგ არიპიპრაზოლს

როგორ გამოიყურება PAXIFOღ-ი და შეფუთვის შიგთავსი

5 მგ ტაბლეტები

მრგვალი (დაახლოებით 5 მმ) და თეთრი, ერთ მხარეს ამოკვეთილია "Aღძ", ხოლო მეორე მხარეს - "5"

10 მგ ტაბლეტები

წაგრძელებული (დაახლოებით 8 მმ X 4 მმ) და ვარდისფერი, შესაძლო მუქი ლაქებით, ერთ მხარეს ამოკვეთილია "Aღძ", ხოლო მეორე მხარეს - "10"

15 მგ ტაბლეტები

მრგვალი (დაახლოებით 7 მმ) და ყვითელი, შესაძლო მუქი ლაქებით, ერთ მხარეს ამოკვეთილია "Aღძ", ხოლო მეორე მხარეს - "15"

20 მგ ტაბლეტები

მრგვალი (დაახლოებით 8 მმ) და თეთრი, ერთ მხარეს ამოკვეთილია "Aღძ", ხოლო მეორე მხარეს - "20"

30 მგ ტაბლეტები

მრგვალი (დაახლოებით 9 მმ) და ვარდისფერი, შესაძლო მუქი ლაქებით, ერთ მხარეს ამოკვეთილია "Aღძ", ხოლო მეორე მხარეს - "30"

ბლისტერის შეფუთვა:

ალუმინის (OPA/ალუმინი/PVC/ალუმინი) ბლისტერები პერფორირებულია ერთჯერად დოზად. ბლისტერში განთავსებულია 7 ან 10 ტაბლეტი.

შეფუთვაში განთავსებულია 10, 14, 28, 30, 49, 50, 56, 98 ან 100 ტაბლეტი

ყველა შეფუთვის ფორმა შეიძლება არ იყოს გაყიდვაში.

ბეტრიმინი – BETRIMIN – БЕТРИМИН

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*

კლინიკა ^*

თუ გსურთ ერთის გარდა რამოდენიმე კლინიკის
მითითება დააწექით ღილაკს.

დამამშვიდებელი წვეთები 35მლ

~~12.00 ლარი~~
11.28 ლარი

ქვეყანა: პოლონეთი

მწარმოებელი: გემი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ალცება 10მგ #30ტ

ალცება 10მგ შემოგარსული ტაბლეტები

Alceba 10mg film tablets

Memantine hydrochloride

პრეპარატის გამოყენებამდე გულსდასმით წაიკითხეთ ეს დანართი ფურცელი

- შეინახეთ ეს დანართი ფურცელი. შესაძლოა დაგჭირდეთ მისი ხელმეორედ წაკითხვა.
- დამატებითი კითხვების შემთხვევაში მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.
- ეს პრეპარატი დაგენიშნათ პირადად თქვენ და ამიტომ არ უნდა გადასცეთ ის სხვა პირებს. ამან შესაძლოა ზიანი მოუტანოს მათ, იმ შემთხვევაშიც კი თუ მათი სიმპტომები წააგავს თქვენსას.
- თუ რომელიმე გვერდითი მოვლენა გახდება სერიოზული, ან შეამჩნევთ ისეთ მოვლენას, რომელიც ამ დანართ ფურცელში არ არის აღწერილი, მიმართეთ ექიმს, ან ფარმაცევტს.

ამ დანართ ფურცელში:
1. რისთვის გამოიყენება ალცება?
2. ალცებას გამოყენებამდე
3. როგორ გამოვიყენოთ ალცება
4. შესაძლო გვერდითი მოვლენები
5. ალცებას შენახვის პირობები
6. დამატებითი ინფორმაცია

1. რისთვის გამოიყენება ალცება
როგორ მოქმედებს ალცება

ალცება მიეკუთვნება ე.წ დემენციის საწინააღმდეგო პრეპარატების ჯგუფს.
ალცჰაიმერის დაავადებისას მეხსიერების დაკარგვა გამოწვეულია თავის ტვინში იმპულსების გადაცემის დარღვევით. თავის ტვინში არის ე.წ N-მეთილ-D-ასპარატის რეცეპტორები, რომლებიც მონაწილეობენ ნერვული იმპულსების გადაცემაში, რაც აუცილებელია სწავლისათვის და დამახსოვრებისათვის. ალცება მიეკუთვნება N-მეთილ-D-ასპარატის რეცეპტორების ანტაგონისტების ჯგუფის პრეპარატებს. ის მოქმედებს N-მეთილ-D-ასპარატის რეცეპტორებზე, რომლებიც აუმჯობესებენ ნერვული იმპულსების გადაცემას და მეხსიერებას.

რისთვის გამოიყენება ალცება
ალცება გამოიყენება საშუალო ან მძიმე ფორმის ალცჰეიმერის დაავადების მქონე პაციენტების სამკურნალოდ.

2. ალცებას მიღებამდე
არ მიიღოთ ალცება

- თუ ხართ ალერგიული (ჰიპერსენსიტიური) მემანტინის ჰიდროქლორიდის, ან ალცებას ტაბლეტბის სხვა კომპონენტების მიმართ (იხ. ნაწილი 6).

გამოიჩინეთ ყურადღება ალცებას მიღებისას
- თუ ანამნეზში გაქვთ ეპილეფსიური შეტევები
- თუ ბოლო დროს გადაიტანეთ მიოკარდიუმის ინფარქტი (გულის შეტევა), ან თუ გაქვთ გულის შეგუბებითი უკმარისობა, ან არაკონტროლირებადი ჰიპერტენზია (მაღალი წნევა)

ამ სიტუაციაში მკურნალობა უნდა ჩატარდეს მკაცრი მეთვალყურეობის ქვეშ და რეგულარულად შეფასდეს ალცებას კლინიკური სარგებელი თქვენი ექიმის მიერ.
თუ გაქვთ თირკმლის უკმარისობა (თირკმლის პრობლემები), თქვენმა ექიმმა მკაცრად უნდა აკონტროლოს თირკმელების ფუნქცია და საჭიროების შემთხვევაში შესაბამისად დაარეგულიროს მემანტინის დოზები.
თავიდან უნდა იქნას აცილებული პრეპარატების - ამანტადინის (გამოიყენება პარკინსონის დაავადების სამკურნალოდ), კეტამინის (ძირითადად გამოიყენება საანესთეზიო საშუალების სახით), დექსტრომეტორფანის (ძირითადად გამოიყენება ხველის სამკურნალოდ) და სხვა N-მეთილ-D-ასპარატის რეცეპტორების ანტაგონისტების ერთდროული გამოყენება.
ალცება არ არის რეკომენდირებული ბავშვებსა და 18 წლამდე ასაკის მოზარდებში გამოსაყენებლად.

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება
გთხოვთ აცნობოთ ექიმს, ან ფარმაცევტს თუ იღებთ, ან ბოლო დროს იღებდით რაიმე სხვა სამკურნალო საშუალებას ურეცეპტოდ გასაცემი პრეპარატების ჩათვლით.
ალცებამ განსაკუთრებით შესაძლოა შეცვალოს შემდეგი პრეპარატების ეფექტი და მათი დოზის რეგულირება უნდა მოხდეს ექიმის მიერ:
ამანტადინი, კეტამინი, დექსტრომეტორფან დანტროლენი, ბაკლოფენ ციმეტიდინი, რანიტიდინი, პროკაინამიდი, ქინიდინი, ქინინი, ნიკოტინ ჰიდროქლოროთიაზიდთან (ან ნებისმიერი კომბინაცია ჰიდროქლოროთიაზიდებთან), ანტიქოლინერგული საშუალებები (სუბსტანციები, რომლებიც ძირითადად გამოიყენება მოძრაობის დარღვევების, ან ნაწლავების სპაზმის სამკურნალოდ), ანტიკონვულსანტები (სუბსტანციები, რომლებიც გამოიყენება შეტევების პრევენციისა და შემსუბუქებისათვის), ბარბიტურატები (სუბსტანციები, რომლებიც ძირითადად გამოიყენება ძილის მოსაწესრიგებლად), დოპამინერგული აგონისტები (ისეთი სუბსტანციები როგორებიცაა L-დოპა, ბრომოკრიპტინი), ნეიროლეფსურები (სუბსტანციები, რომლებიც გამოიყენება მენტალური დარღვევების სამკურნალოდ), პერორალურად მისაღები ანტიკოაგულანტები.
თუ წახვალთ საავადმყოფოში აცნობეთ თქვენს ექიმს, რომ იღებთ ალცებას.

ალცებას მიღება საკვებთან და სასმელთან ერთად
თქვენ უნდა აცნობოთ ექიმს თუ ბოლო დროს შეცვალეთ, ან აპირებთ არსებითად შეცვალოთ დიეტა (მაგ. ნორმალური დიეტიდან გადადიხართ ვეგეტარიანულ დიეტაზე), ან თუ გაქვთ თირკმლის ტუბულური აციდოზი (თირკმლის დისფუნქციის გამო სისხლში მჟავას წარმომქმნელი სუბსტანციის გადასვლა (თირკმლის უკმარისობა)), ან საშარდე გზების მწვავე ინფექციური დაავადებები, რადგან თქვენმა ექიმმა შესაძლოა საჭიროდ ჩათვალოს პრეპარატის დოზის შეცვლა.

ორსულობა და ძუძუთი კვება
ნებისმიერი პრეპარატის მიღებამდე ჰკითხეთ რჩევა ექიმს, ან ფარმაცევტს.
უთხარით ექიმს თუ ხართ ორსულად, ან თუ აპირებთ დაორსულებას. მემანტინის გამოყენება არ არის რეკომედირებული ორსულობისას.
ალცებას მიღების დროს ქალებმა თავი უნდა აარიდონ ძუძუთი კვებას.

სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და მექანიზმებთან მუშაობა
ექიმი გეტყვით თქვენი დაავადებიდან გამომდინარე შეიძლება თუ არა
სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და მექანიზმებთან მუშაობა უსაფრთხოდ.
ასევე ალცებამ შესაძლოა შეცვალოს თქვენი რეაგირების უნარი. სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და მექანიზმებთან მუშაობა არ არის მიზანშეწონილი.

3. როგორ გამოვიყენოთ ალცება

ყოველთვის მიიღეთ ალცება ექიმის დანიშნულების შესაბამისად. თუ არ ხართ რაიმეში დარწმუნებული მიმართეთ ექიმს, ან ფარმაცევტს.

დოზირება
ალცებას რეკომენდირებული დოზა მოზარდებსა და ხანდაზმულ პაციენტებში შეადგენს 20მგ ერთჯერ დღეში. გვერდითი მოვლენების გამოვლენის რისკის შესამცირებლად ეს დოზა მიიღწევა თანდათანობით მკურნალობის შემდეგი სქემის შესაბამისად:

კვირა 1	0.5 x 10მგ ტაბლეტი
კვირა 2	10მგ ტაბლეტი
კვირა 3	1.5 x 10მგ ტაბლეტი
კვირა 4 და შემდე	2 x 10მგ ტაბლეტი ერთხელ დღეში

ჩვეული საწყისი დოზა არის ნახევარი ტაბლეტი ერთხელ დღეში (1 ხ 5მგ) პირველი კვირის განმავლობაში. ეს დოზა იზრდება ერთ ტაბლეტამდე (1 ხ 10მგ) მეორე კვირას ერთჯერ დღეში და მესამე კვირას ინიშნება ერთნახევარი ტაბლეტი ერთჯერ დღეში. მეოთხე კვირიდან დოზა შეადგენს 2 ტაბლეტს ერთჯერ დღეში (1 ხ 20მგ).

დოზირება თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში
თუ გაქვთ თირკმლის უკმარისობა თქვენი ექიმი მიიღებს გადაწყვეტილებას თქვენთვის საჭირო დოზის შესახებ. ამ შემთხვევაში ექიმმა გარკვეული ინტერვალებით უნდა აწარმოოს თირკმლის ფუნქციის მონიტორინგი.

მიღება
ალცება უნდა მიიღოთ პერორალურად ერთჯერ დღეში. პრეპარატის ეფექტის გამოსავლენად ის უნდა მიიღოთ ყოველდღიურად ერთიდაიმავე დროს. ტაბლეტებს მიაყოლეთ ცოტაოდენი წყალი. პრეპარატის მიღება შეიძლება როგორც საკვებთან ერთად, ისე მისგან დამოუკიდებლად.

მკურნალობის ხანგრძლივობა
მიიღეთ ალცება თქვენთვის საჭირო ეფექტის გამოვლენამდე. თქვენმა ექიმმა
რეგულარულად უნდა შეაფასოს მკურნალობა.

თუ მიიღეთ ალცებას საჭიროზე მეტი დოზა
- ზოგადად ალცებას დოზის გადაჭარბება არ იწვევს რაიმე სახის ზიანს. შესაძლოა მომატებულად გამოვლინდეს ნაწილში 4 - “შესაძლო გვერდითი მოვლენები” - აღწერილი გვერდითი მოვლენების სიმპტომები.
- თუ მიიღეთ ალცებას ზედმეტად დიდი დოზა, მიმართეთ ექიმს, ან მიიღეთ სამედიცინო რჩევა, რადგან შესაძლოა საჭირო გახდეს სამედიცინო დახმარების აღმოჩენა.

თუ დაგავიწყდათ ალცებას მიღება
- თუ დაგავიწყდათ ალცებას მიღება დაიცადეთ შემდეგი დოზის მიღების დრომდე და მიიღეთ მომდევნო დოზა რეჟიმის მიხედვით.
- არ მიიღოთ ორმაგი დოზა გამოტოვებულის საკომპენსაციოდ.

ამ პროდუქტის მიღებასთან დაკავშირებით რაიმე კითხვის არსებობის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს, ან ფარმაცევტს.

4. შესაძლო გვერდითი მოვლენები

სხვა პრეპარატების მსგავსად ალცებამაც შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები, მაგრამ არა ყველა ადამიანში. გამოვლენილი გვერდითი მოვლენები ძირითადად არის მსუბუქი, ან საშუალო სიმწვავის.
თავის ტკივილი, ძილიანობა, კონსტიპაცია, თავბრუსხვევა და მაღალი წნევა არის ხშირი გვერდითი მოვლენები. დაღლილობა, სოკოვანი დაავადებები, დაბნეულობა, ჰალუცინაციები, ღებინება, მუცლის ტკივილი, გულის უკმარისობა და ვენური სისხლის შედედება (თრომბი/თრომბოემბოლია) ასევე ვლინდება, მაგრამ იშვიათად. შეტევები ვლინდება ძალიან იშვიათად. არ არის ცნობილი პანკრეატიტის და ფსიქოზური რეაქციების გამოვლენის სიხშირე (არსებული მონაცემებიდან არ არის შესაძლებელი სიხშირის შეფასება).

ალცჰაიმერის დაავადება დაკავშირებულია დეპრესიასთან, სუიციდურ აზრებთან და თვითმკვლელობასთან. ეს მტკიცებულებები არსებობს პაციენტებში, რომლებსაც მკურნალობა უტარდებოდათ ალცებათი.
თუ რომელიმე გვერდითი მოვლენა გახდება სერიოზული, ან შეამჩნევთ ისეთ მოვლენას, რომელიც ამ დანართ ფურცელში არ არის აღწერილი, მიმართეთ ექიმს, ან ფარმაცევტს.

5. ალცებას შენახვის პირობები

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
არ გამოიყენოთ ალცება კოლოფზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ, რომელიც მითითებულია EXP შემდეგ. ვარგისიანობის ვადა ეხება თვის ბოლო დღეს.
ამ სამედიცინო პროდუქტს არ ჭირდება შენახვის რაიმე სპეციალური პირობა.
პრეპარატი არ გადააგდოთ საკანალიზაციო წყლებში და საყოფაცხოვრებო ნარჩენებთან ერთად. კითხეთ რჩევა ფარმაცევტს გამოუსადეგარი პრეპარატის განადგურების შესახებ. ეს ზომები დაიცავს გარემოს დაბინძურებისაგან.
6. დამატებითი ინფორმაცია
რას შეიცავს ალცება

მოქმედი ნივთიერება არის მემანტინის ჰიდროქლორიდი. თითოეული შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს 10მგ მემანტინის ჰიდროქლორიდს (ექვივალენტურია 8.31მგ მემანტინის).
სხვა კომპონენტები - ბირთვი: ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კვარცი კოლოიდური უწყლო, ტალკი და მაგნიუმის სტეარატი;
გარსი: პოლივინილი, პოლიეთილენგლიკოლის პოლიმერი (ჩოლლიცოატ Iღ), პოლიდექსტროზა, მძიმე კაოლინი, მაკროგოლ 400, ტიტანიუმის დიოქსიდი (E 171).

ალცებას აღწერა და შეფუთვის შიგთავსი
ალცებას შემოგარსული ტაბლეტები არის მოთეთრო ან თეთრი ფერის, მოგრძო, ორმხრივამოზნექილი შემოაგარსული ტაბლეტები, გამყოფი ხაზით ორივე მხარეს. 100 ტაბლეტი პვქ/ალუმინის ფოლგის ბლისტერზე.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი

გაცემის რეჟიმი: რეცეპტით (II ჯგუფი).

სავაჭრო უფლების მფლობელი

Helba Pharmaceutikals Inc. Co

OVECLER 68. Sok(1319 Sk) No: 5/2 CANKAYA/ ანკარა-თურქეთი.

მწარმოებელი ქარხანა:

Merkez Laboratories Co.

Sirri Celik Bulvari Ayca Sok. No:6 Tasdelen-Umranie//სტამბული - თურქეთი

ოლზაპი 10მგ #30ტ GMP

ოლზაპი
Olanzapin

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ნეიროლეფსიური

შემადგენლობა
ოლზაპის ერთი ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების - ოლანზაპინის 5 მგ-ს ან 10 მგ-ს.

მოქმედების მექანიზმი
ოლანზაპინი ანტიფსიქოზური (ნეიროლეფსიური) საშუალებაა, რომელსაც ახასაითებს მთელ რიგ რეცეპტორულ სისტემაზე ფართო ფარმაკოლოგიური მოქმედება.
დადგენილია ოლანზაპინის მსგავსება სეროტონინო 5-HT2A/C, 5-HT3, 5-HT6; დოფამინო D1, D2, D3, D4, D5; მუსკარინულ M1-5; ადრენერგულ α1 და ჰისტამინო-H1 რეცეპტორებისადმი. გამოვლენილია ანტაგონიზმი ოლანზაპინსა და 5HT, დოფამინო- და ქოლინო-რეცეპტორებს შორის. ოლანზაპინს ახასიათებს უფრო მეტად გამოხატული აქტივობა სეროტონინო 5-HT2 რეცეპტორებისადმი, ვიდრე დოფამინო-D2 რეცეპტორებისადმი. ოლანზაპინი შერჩევითად ამცირებს მეზოლიმბური დოფამინერგული ნეირონების აგზნებადობას, ამავდროულად უმნიშვნელო გავლენას ახდენს მოტორული ფუნქციის მარეგულირებელ სტრიარულ ნერვულ გზებზე. ოლანზაპინის შედარებით ნაკლები დოზა აქვეითებს პირობით დაცვით რეფლექსს (ანტიფსიქოზური აქტივობის მახასიათებელი ტესტი), ვიდრე დოზა, რომელიც იწვევს კატალეფსიას (მოშლილობა, რომელიც აისახება მოტორულ ფუნქციაზე). ანქსიოლიზური ტესტის ჩატარებისას, სხვა ნეიროლეფსიური საშუალებებისგან განსხვავებით, ოლანზაპინი აძლიერებს განგაშის საწინააღმდეგო ეფექტს.
შიზოფრენიით დაავადებულებში კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ ოლანზაპინი უზრუნველყოფს როგორც პროდუქტიული (ბოდვა, ჰალუცინაცია და სხ.), ასევე ნეგატიური მოშლილობების რედუქციას.
ოლანზაპინი პერორალური მიღების შემდეგ კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. სისხლის პლაზმაში Cmax მიიღწევა 5-8 საათში. საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს პრეპარატის აბსორბციაზე. T1/2 შეადგენს საშუალოდ 33 (12-47) საათს. ოლანზაპინის ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები განსხვავებულია პაციენტის სქესის, ასაკის მიხედვით და თამბაქოს მომხმარებლებში.

ჩვენება
ოლზაპი ინიშნება:
- შიზოფრენიისა და სხვა ფსიქოზური მოშლილობების მწვავე შეტევების კუპირებისა და ხანგრძლივი შემანარჩუნებელი მკურნალობის მიზნით, რომელიც ვლინდება პროდუქტიული (ბოდვა, ჰალუცინაცია, ავტომატიზმი) და/ან ნეგატიური (ემოციური და სოციალური აქტივობის დაქვეითება, მეტყველების სიმწირე) სიმპტომატიკით. ასევე, სხვადასხვა ფსიქიკური დაავადებებით გამოწვეული აფექტური მოშლილობების დროს;
- ბიპოლარული აფექტური მოშლილობების სამკურნალოდ, მწვავე მანიაკალური და შერეული ტიპის შეტევების დროს, ფსიქოზური გამოვლინებებით და ფაზების სწრაფი მონაცვლეობით ან მათ გარეშე.

უკუჩვენება
პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტებისადმი მაღალი მგრძნობელობა.

უსაფრთხოების ზომები
ოლანზაპინის უსაფრთხოება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში შესწავლილი არ არის. ორსულობის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობა დედისთვის, უნდა აჭარბებდეს ნაყოფზე მისი გავლენის პოტენციურ რისკს, ხოლო ლაქტაციის პერიოდში ოლანზაპინის გამოყენებისას უნდა შეწყდეს ძუძუთი კვება.
ოლანზაპინის (ისევე როგორც სხვა ნეიროლეფსიური საშუალებების) გამოყენებისას შესაძლებელია ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის განვითარება, რაც გულისხმობს ტემპერატურის მატებას, კუნთების რიგიდობას, ფსიქიკური სტატუსისა და ვეგეტატიური დარღვევების გამოვლინებას (არასტაბილური პულსი და არტერიული წნევა, ტაქიკარდია, არითმია, ოფლდენის გაძლიერება). დამატებით შესაძლებელია - კრეატინფოსფოკინაზას დონის მატება, მიოგლობინურია (რაბდომიოლიზი) და თირკმლების მწვავე უკმარისობა. აღნიშნული სინდრომის ნებისმიერი კლინიკური სიმპტომის გამოვლინება მოითხოვს ოლანზაპინის მოხსნას.
ჰალოპერიდოლთან შედარებით, ოლანზაპინი გაცილებით იშვიათად იწვევს დისკინეზიას, რომელიც მედიკამენტის მოხსნას მოითხოვს. თუმცა ხანგრძლივი მკურნალობის დროს გასათვალისწინებელია გვიანი დისკინეზიის გამოვლინების რისკი. ამ შემთხვევაში, რეკომენდებულია დოზის შემცირება ან პრეპარატის მოხსნა. გვიანი დისკინეზიის სიმპტომები შესაძლებელია გაღრმავდეს ან გამოვლინდეს პრეპარატის მოხსნის შემდეგაც.
ოლანზაპინით მკურნალობის საწყის ეტაპზე შესაძლებელია გამოვლინდეს გარდამავალი, უსიმპტომოდ მიმდინარე ღვიძლის ტრანსამინაზების (ასპარტატამინოტრასფერაზა და ალანინამინოტრანსფერაზა) დონის მატება. ამ შემთხვევაში, განსაკუთრებული ყურადღება ექცევათ პაციენტებს ღვიძლის ფუნქციური უკმარისობით ან პაციენტებს, რომლებიც იღებენ პოტენციურად ჰეპატოტოქსიკურ პრეპარატებს. ღვიძლის ტრანსამინაზების დონის მატება მოითხოვს პაციენტებზე განსაკუთრებულ ყურადღებას და საჭიროებისას დოზის შემცირებას.
ოლანზაპინი სიფრთხილით ენიშნება პაციენტებს ანამნეზში ეპილეფსიური გულყრების არსებობისას ან პაციენტებს კრუნჩხვითი განტვირთვის დაბალი ზღვრით.
ოლანზაპინი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში: ლეიკოციტების და/ან ნეიტროფილების შემცირებული რაოდენობით (სხვადასხვა მიზეზით გამოწვეული), ანამნეზში მედიკამენტების მიღების ფონზე ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვით/ტოქსიკური დარღვევით, ანამნეზში რადიოთერაპიით, ქიმიოთერაპიით ან თანმხლები დაავადებებით გამოწვეული ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვით, ჰიპერეოზინოფილიით ან მიელოპროლიფერაციული დაავადებით.
ოლანზაპინით მკურნალობის ფონზე გვერდითი ეფექტების სახით იშვიათად ვლინდება ანტიქოლინერგული აქტივობა. მიუხედავად ამისა, სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერპლაზიით, ნაწლავის პარალიზური გაუვალობით, დახურულკუთხოვანი გლაუკომით და სხვა.
ოლანზაპინმა თეორიულად შესაძლებელია დათრგუნოს დოფამინის აგონისტების მოქმედება.
ოლანზაპინი სიფრთხილით ინიშნება ცენტრალური მოქმედების სხვა პრეპარატებთან და ალკოჰოლთან ერთად.
ოლანზაპინი იწვევს ძილიანობას, ამიტომ მექანიკური საშუალებებისა და ავტოტრანსპორტის მართვისას საჭიროა სიფრთხილის დაცვა.
ოლანზაპინის კლირენსი მატულობს თამბაქოს მომხმარებლებსა და პაციენტებში, რომლებიც იღებენ კარბამაზეპინს.
ერთჯერადად მიღებული ოლანზაპინი გავლენას არ ახდენს შემდეგი პრეპარატების მეტაბოლიზმზე: იმიპრამინი ან მისი მეტაბოლიტი დეზიპრამინი, ვარფარინი, თეოფილინი, დიაზეპამი, ასევე - ლითიუმი და ბიპერიდინი.
ეთანოლთან კომბინაციაში შესაძლებელია ოლანზაპინის სედატიური ეფექტის გაძლიერება. ერთჯერადად მიღებული ალუმინისა და მაგნიუმის შემცველი ანტაციდები ან ციმეტიდინი გავლენას არ ახდენენ პერორალურად მიღებული ოლანზაპინის ბიოშეღწევადობაზე. აქტივირებული ნახშირი 50-60%-ით ამცირებს ოლანზაპინის ბიოშეღწევადობას. ფლუოქსეტინი ზრდის ოლანზაპინის მაქსიმალურ კონცენტრაციასა და ამცირებს მის კლირენსს. ოლანზაპინსა და ვალპროატის მჟავას შორის კლინიკური მნიშვნელობის ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთგავლენა ნაკლებად მოსალოდნელია.

დოზის გადაჭარბება
ყველაზე ხშირად გამოვლენილი სიმპტომებია: ტაქიკარდია, აგზნებადობა/აგრესიულობა, არტიკულაციის მოშლა, ექსტრაპირამიდული დარღვევები და ცნობიერების სხვადასხვა სიმძიმის დარღვევა (სედატიური ეფექტიდან კომამდე).
კლინიკური მნიშვნელობის სხვა გამოვლინებებს მიეკუთვნება დელირია, კრუნჩხვა, ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი, სუნთქვის დათრგუნვა, ასპირაცია, არტერიული ჰიპერტენზია ან ჰიპოტენზია, არითმია, გულისა და სუნთქვის გაჩერება.
მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ღებინების ხელოვნურად გამოწვევა რეკომენდებული არ არის. ნაჩვენებია დეზინტოქსიკაციის სტანდარტული მეთოდები (კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის მიღება, რაც ოლანზაპინის ბიოშეღწევადობას ამცირებს 50-60%-ით). კლინიკური სურათიდან გამომდინარე ინიშნება სიმპტომური თერაპია, ტარდება სასიცოცხლო ორგანოების ფუნქციათა კონტროლი (არტერიული ჰიპოტენზიისა და სისხლძარღვოვანი კოლაფსის თერაპია, სუნთქვის ფუნქციის კონტროლი). არ ინიშნება ეპინეფრინი, დოფამინი ან სხვა ბეტა-ადრენორეცეპტორების აგონისტი სიმპათომიმეტური საშუალებები, ვინაიდან შესაძლებელია არტერიული ჰიპოტენზიის გაღრმავება გამოიწვიონ.

დოზირება და მიღების წესი
შიზოფრენია და მსგავსი ფსიქოზური მოშლილობები:
ოლანზაპინის რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დღეში ერთხელ.
საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს პრეპარატის აბსორბციაზე.
ოლანზაპინის დღიური თერაპიული დოზა მერყეობს 5-20 მგ-ის ფარგლებში. დღიური დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად პაციენტის კლინიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე. სტანდარტული დღიური დოზის (10 მგ) გაზრდის შემთხვევაში აუცილებელია პაციენტის შესაბამისი კლინიკური გამოკვლევის ჩატარება.
ბიპოლარული მოშლილობები:
რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 15 მგ-ს დღეში ერთხელ.
დღიური თერაპიული დოზა მერყეობს 5-20 მგ-ის ფარგლებში. დღიური დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად პაციენტის კლინიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე. სტანდარტული დღიური დოზის (15 მგ) გაზრდის შემთხვევაში აუცილებელია პაციენტის შესაბამისი კლინიკური გამოკვლევის ჩატარება. დოზის მატება უნდა მოხდეს თანდათანობით 24 საათიანი ინტერვალებით.
დოზის შერჩევა სხვადასხვა ჯგუფის პაციენტებისათვის:
ასაკოვან პაციენტებში, ასევე პაციენტებში თირკმლების მძიმე უკმარისობით ან ღვიძლის ფუნქციების საშუალო სიმძიმის უკმარისობით, პრეპარატი ინიშნება საწყისი დღიური დოზით 5 მგ. საწყისი დოზის შემცირება რეკომენდებულია პაციენტებში რისკ-ფაქტორების კომბინაციით (მდედრობითი სქესის პაციენტები, ასაკოვანი და არამწეველები), როდესაც მოსალოდნელია ოლანზაპინის მეტაბოლიზმის შენელება.
18 წელზე ნაკლები ასაკის პაციენტებში ოლანზაპინის მოქმედება შესწავლილი არ არის.

გვერდითი მოვლენები
ოლანზაპინის ყველაზე ხშირ გვერდით მოვლენებს განეკუთვნება ძილიანობა და წონის მატება. ასევე გამოვლენილია პლაზმაში პროლაქტინის კონცენტრაციის მცირედ გამოხატული და ტრანზიტორული მატება, რომელიც უმრავლეს შემთხვევაში ოლანზაპინის მოხსნის გარეშე უბრუნდება ნორმას.
ხშირ გვერდით მოვლენებს განეკუთვნება თავბრუსხვევა, ასთენია, აკატიზია, მადის გაძლიერება, პერიფერიული შეშუპება, ორთოსტატული ჰიპოტენზია, პირის სიმშრალე, ყაბზობა. იშვიათად ვლინდება ტრანზიტორული, უსიმპტომოდ მიმდინარე ღვიძლის ტრანსამინაზების მატება. ერთეულ შემთხვევაში - პლაზმაში გლუკოზის დონის ზრდა ან ეოზინოფილია.

ვარგისიანობა და შენახვის პირობები
პრეპარატის ვარგისიანობის ვადაა 2 წელი, ინახება 10-25ºC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა
ტაბლეტი 5 მგ ან 10 მგ; 30 ტაბლეტი ბლისტერებში. მეორადი შეფუთვა: მუყაოს კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები
ექიმის რეცეპტით!

ალფოლინი 1000მგ/4მლ ი.ვ/მ#3ა

ალფოლინი

ALFOLIN

სავაჭრო დასახელება:

ალფოლინი, Alfolin

საერთაშორისო არადაპატენტებული დასახელება:

ქოლინის ალფოსცერატი Choline alfoscerate

ქიმიური სახელწოდება

2-{[(2r)(2,3 -დიჰიდროქსიპროპოქსი)-ჰიდროქსიფოსფინილ]ოქსი}--n, n, n-ტრიმეთილამინ ჰიდროქსიდი, შიდა მარილი, ჰიდრატი

წამლის ფორმა:

საინექციო ხსნარი

აღწერილობა: გამჭვირვალე, უფერო ან ღია ყვითელი ფერის ხსნარი.

შემადგენლობა:

პრეპარატის ერთი ამპულა შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება: ქოლინის ალფოსცერატი (ქოლინის ალფოსცერატის ჰიდრატის ფორმით) 1000 მგ.

დამხმარე ნივთიერება: საინექციო წყალი

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ნერვულ სისტემაზე მოქმედი სხვა საშუალებები. ცენტრალური მოქმედების ქოლინომიმეტიკი

ათქ კოდი: N07AX02

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა

ალფოლინი - ცენტრალური მოქმედების ქოლინომიმეტიკი, ცნს-ზე უპირატესი მოქმედებით. პრეპარატის შემადგენლობაში შედის 40,5% მეტაბოლურად დაცული ქოლინი. ორგანიზმში ქოლინის ალფოსცერატი თავის ტვინის ფერმენტების ზემოქმედებით იშლება ქოლინად და ალფოსცერატად, რომელიც ბიოტრანსფორმირდება გლიცეროფოსფატად. ქოლინი მონაწილეობს აცეტილქოლინის სინთეზში, ნერვული იმპულსების გადაცემით და თავის ტვინის მუშაობის გაძლიერებით. ხოლო გლიცეროფოსფატი წარმოადგენს ნეირონული მემბრანების ფოსფატიდილქოლინის წინამორბედს.

ალფოლინი აუმჯობესებს ცერებრალურ სისხლის მიმოქცევას, აძლიერებს თავის ტვინში მეტაბოლურ პროცესებს, ახდენს თავის ტვინის რეტიკულური ფორმაციის სტრუქტურების აქტივაციას და აღადგენს ცნობიერებას თავის ტვინის ტრავმული დაზიანების დროს. ახდენს პროფილაქტიკურ და მაკორეგირებელ მოქმედებას ინვოლუციური ფსიქოორგანული სინდრომის ფაქტორებზე, როგორიცაა ნეირონული მემბრანის ფოსფოლიპიდური შემადგენლობის ცვლილება და ქოლინერგული აქტივობის დაქვეითება.

ფარმაკოკინეტიკა:

ალფოლინი ადვილად გადალახავს ჰემატოენცეფალურ ბარიერს, გროვდება უპირატესად ტვინში (პლაზმური კონცენტრაციის 45%), აგრეთვე ღვიძლსა და ფილტვებში. გამოიყოფა ძირითადად ფილტვების საშუალებით ნახშირბადის დიოქსიდის (85%) სახით, დარჩენილი რაოდენობა გამოიყოფა თირკმელებისა და ნაწლავების მეშვეობით.

გამოყენების ჩვენებები:

- ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდი, უპირატესად თავის ტვინის ღეროს დაზიანებების შემთხვევაში (მათ შორის, ცნობიერების დარღვევა, კომატოზური მდგომარეობა);

- თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის იშემიური (მწვავე და აღდგენითი პერიოდი) და ჰემორაგიული (აღდგენითი პერიოდი) ტიპის დარღვევები;

- დეგენერაციული და ინვოლუციური ფსიქოორგანული სინდრომები და ცერებროვასკულური უკმარისობის შედეგები, როგორიცაა პირველადი და მეორადი მნესტიური ფუნქციების დარღვევები, რომლებსაც ახასიათებს მეხსიერების დარღვევა, ცნობიერების დათრგუნვა, დეზორიენტაცია, მოტივაციის, ინიციატივის და ყურადღების კონცენტრაციის უნარის დაქვეითება;

- ემოციური და ქცევითი სფეროს დარღვევები: ემოციური ლაბილობა, მომატებული გაღიზიანებადობა, ინტერესის დაქვეითება; მოხუცებულთა ფსევდომელანქოლია;

- მულტიინფარქტული დემენცია.

გამოყენების წესი და დოზირება:

პრეპარატი განკუთვნილია ინტრამუსკულარული და ინტრავენური შეყვანისათვის.

მწვავე შემთხვევებში გამოიყენება ი/მ 1 გ (1 ამპულა) დღე-ღამეში ან ი/ვ 1გ-დან 3 გ-მდე დღე-ღამეში.

ი/ვ შეყვანისას 1 ამპულის (4 მლ) შიგთავსი უნდა გაიხსნას ფიზიოლოგიური ხსნარის 50 მლ-ში; ინფუზიის სიჩქარე-60-80 წვეთი/წთ, მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 10 დღეს, საჭიროების შემთხვევაში შესაძლებელია მკურნალობის გაგრძელება დადებითი დინამიკის გამოჩენამდე.

უკუჩვენებები:

- მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;

- ორსულობა და ლაქტაცია.

გვერდითი მოქმედება:

- გულისრევა (დოფამინერგული რეცეპტორების სტიმულაციის შედეგი), ალერგიული რეაქციები.

როგორც წესი, პრეპარატი ხასიათდება კარგი ამტანობით ხანგრძლივი გამოყენების შემთხვევაშიც კი.

ზემოქმედება ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე:

ალფოლინი არ ახდენს გავლენას პაციენტის მიერ ავტომობილის მართვისა და სხვა პოტენციურად სახიფათო სამუშაოების შესრულების უნარზე.

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის დროს:

პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობის დროს. მკურნალობის პერიოდში ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

გამოყენება პედიატრიაში:

ბავშვებში ალფოლინის გამოყენების გამოცდილება არ არსებობს.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ალფოლინის ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან აღწერილი არ არის.

დოზის გადაჭარბება:

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში აღინიშნება გულისრევა, რომელიც გაივლის დოზის შემცირების ან მკურნალობის შეწყვეტის შემთხვევაში.

გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 4მლ უფერო მინის ამპულებში.

3 უფერო მინის ამპულა კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში.

1 კონტურული უჯრედოვანი შეფუთვა მოთავსებული მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები:

ინახება სინათლისგან დაცულ ადგილზე არაუმეტეს 25 °С ტემპერატურაზე.

ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე!

ვარგისობის ვადა:

4 წელი წარმოების თარიღიდან.

არ გამოიყენება ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

მწარმოებელი:

„მეფარ ილაჩ სანაი ა.შ.“ თურქეთი

(რამაზანოღლუ მაჰ. ენსარ ჯად.. № 20, 34906 ქურთქოი-ფენდიკი/სტამბული)

სავაჭრო ნიშნის მფლობელი

ასფარმა

ბეტოპტიკი – BETOPTIC S (BETAXOLOL) – БЕТОПТИК С

ფორმა, შეფუთვა თვალის წვეთები: 0.25%: ფლაკონში 5 მლ, დროპტეინერის საწვეთურით.

შემადგენლობა - 1 მლ შეიცავს 2.8 მგ ბეტაქსოლოლის ჰიდროქლორიდს, მათ შორის 2.5 მგ ბეტაქსოლოლს.

კონსერვანტი-ბენზალკონიუმის ქლორიდი 0.01%.

არააქტიური ნივთიერებები: მანტოლი, კარბომერი 934P, პოლისტირენდივინილ-ბენზენსულფონილის მჟავა. ნატრიუმის ეთილენდიამინტეტრა ძმარმჟავა აცეტატი (pH-ის Na2 ედტა), ნატრიუმის ჰიდროქსიდი (pH -ის სარეგულაციოდ), გამოხდილი წყალ.

მწარმოებელი - ბელგია ALCON.

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გლაუკომის სამკურნალო პრეპარატი. ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი საშუალება.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: ბეტაქსოლოლის ჰიდროქლორიდი კარდოსელექტიური (ბეტა-1) ადრენობლოკატორია სუსტი მემბრანომასტიბილიზირებელი (ადგილობრივი საანესთეზიო თვისებებით) თვისებებით. ბეტაადრენობლოკატორების სისტემატური მიღება ამცირებს გულის შეკუმშვის ძალას ჯანმრთელებსა და გულის დაავადებების დროს. პაციენტებში მიოკარდიუმის ფუნქციის მხრივ სერიოზული დარღვევებით, ბეტა-ადრენობლოკატორებმა შეიძლება გამოიწვიონ სიმპათიკური სტიმულაციის სრული ბლოკირება, რომელიც აუცილებელია მიოკარდიუმის ნორმალური მუშაობისათვის. თვალში ჩაწვეთებისას ბეტაქსოლოლის მოქმედება მინიმალურია სასუნთქ და გულ-სისხლძარღვთა სისტემებზე, ბრონოსპადმისადმი მიდრეკილების მქონე პაციენტებზე ჩატარებულ კვლევებში, ბეტასოლოლის მოქმედება არ განსხვავდებოდა პლაცებოსაგან შინაგანი სუნთქვის ფუნქციის მაჩვენებლებზე. ბეტაქსოლოლი აგრეთვე არ ახდენდა ზეგავლენას იზოპროტერენოლის (ბრონქოდილატატორი) ეფექტზე, რომელიც კვლევის დროს ყველა პაციენტს ჰქონდა დანიშნული. პრეპარატი ასევე არ ახდენდა არანაირ ზეგავლენას არტერიულ წნევასა და გულის ცემის სიხშირეზე ჯანმრთელ მოხალისეებში.

ბეტაქსოლოლი ადგილობრივი გამოყენებისას აქვეითებს როგორც მომატებულ, ასევე ნორმალურ თვალშიდა წნევას ინტრაოკულური სითხის პროდუქციის შემცირების გზით, რაც დადასტურებულია ტონოგრაფიული და ფლუოროფოტომეტრიის მონაცემებით. მისი ეფექტი ვლინდება ჩვეულებრივ ჩაწვეთებიდან 30 წუთში, ხოლო წნევის მაქსიმალურ შემცირებას ადგილი აქვს 2 საათში. ერთჯერადი ჩაშვეთება უზრუნველყოფს თვალშიდა წნევის შემცირებას 12 საათის განმავლობაში. კლინიკური კვლევებით დადგენილია, რომ 0.25%-იანი ბეტოპტიკ S-ს ჰიპოტენზიური ეფექტი ექვივალენტურია 0.5%-იანი ბეტოპტიკისა, ამასთან ბეტოპტიკ S -ს უფრო კარგად იტანენ პაციენტები, ვიდრე 0.5%-ან ბეტოპტიკს. ქრონიკული ღიაკუთხოვანი გლაუკომითა და მომატებული თვალშიდა წნევის მქონე პაციენტებზე ჩატარებულმა კვლევებმა გამოავლინა პრეპარატის მნიშვნელოვანი უპირატესობა მხედველობის ველის შენარჩუნებაში თიმოლოლთან შედარებით. თიმოლოლისგან განსხვავებით, ბეტასოლოლი არ იწვევდა მხედველობის ნერვის სისხლმომარაგების გაუარესებას, არამედ პირიქით, ხელს უწყობდა მის შენარჩუნებას და გაუმჯობესებას.

ექსპერიმენტებში in vitro ნაჩვენები იყო ბეტაქსოლოლის ვაზოდილატაციური და Ca⁺⁺-ის არხების მაბლოკირებელი უნარი, აგრეთვე ნეიროპროტექტული მოქმედება ბადურასა და თავის ტვინის ქერქის უჯრედებზე.

კანცეროგენეზი, მუტაგენეზი და რეპროდუქციულ ფუნქციაზე მოქმედება:

ცხოველებზე ჩატარებულ ცდებში არ გამოვლინდა ბეტაქსოლოლის კანცეროგენული და მუტაგენური მოქმედება.

ჩვენება: ბეტოპტიკი გამოიყენება თვალშიდა წნევის დასაქვეითებლად ქრონიკული ღიაკუთხოვანი გლაუკომისა და თვალშიდა ჰიპერტენზიის დროს მონოთერაპიის სახით, ან სხვა პრეპარატებთან კომბინაციაში.

ბეტაქსოლოლი არ მოქმედებს გულის ზომებზე და ამიტომ დახურულკუთხოვანი გლაუკომის შემთხვევაში იგი უნდა გამოიყენებოდეს მხოლოდ მიოზურ საშუალებებთან ერთად.

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი რეკომენდებული დოზირება: 1-2 წვეთი დღეში 2-ჯერ. ზოგიერთ პაციენტებში თვალშიდა წნევის სტაბილიზაცია თავიდანვე ვერ ხერხდება, რაც საჭიროებს რამოდენიმე კვირას. თუ თვალშიდა წნევის საჭირო დონე არ იქნა მიღწეული, საჭიროა დაინიშნოს დამატებითი მკურნალობა, მაგ: პილოკარპინი, ადრენალინი ან კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორები.

გვერდითი მოვლენები: ადგილობრივი - როგორც წესი ბეტოპტიკის სუსპენზიას კარგად იტანენ პაციენტები. ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენაა გარდამავალი დისკომფორტის შეგრძნება. პაციენტებს იშვიათად აღენიშნებათ: წერტილოვანი კერატიტი, რქოვანას მგრძნობელობის დაქვეითება, უცხო სხეულის შეგრძნება, ფოტოფობია, ცრემლდენა, ერითემა, მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება.

სისტემური: სისტემური გვერდითი მოვლენები აღინიშნება იშვიათად.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემა: ბრადიკარდია, გულის მძიმე სახის გამტარებლობის დარღვევა და გულის უკმარისობა.

სასუნთქი სისტემა: დისპნოე, ბრონქოსპაზმი, სუნთქვის უკმარისობა.

ცნს-ის მხრივ: ძილიანობა, ან უძილობა, თავბრუსხვევა, მძიმე ფორმის ფსევდოპარალიზური მიასთენიის სიმპტომების გაძლიერება.

უკუჩვენება: პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, სინუსური ბრადიკარდია, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა, კარდიოგენული შოკი, გულის გამოხატული უკმარისობა.

ორსულობა და ლაქტაცია

ბეტოპტიკი უნდა დაინიშნოს ორსულ ქალებში მხოლოდ განსაკუთრებული აუცილებლობის შემთხვევაში.

არ არის ცნობილი გამოიყოფა თუ არა ბეტოქსოლოლი დედის რძეში, ამიტომ მეძუძურ ქალებს იგი უნდა დაენიშნოთ დიდი სიფრთხილით.

განსაკუთრებული მითითებები: ბეტოპტიკის თვალში ჩაწვეთებისას, იგი შესაძლებელია მოხვდეს სისტემურ სისხლმიმოქცევაში. ბეტოპტიკი მინიმალურ ზეგავლენას ახდენს არტერიულ წნევასა და გულისცემის სიხშირეზე, თუმცა საჭიროა სიფრთხილე პრეპარატის დანიშვნისას გულის ბლოკადის დროს და გულის უკმარისობით დაავადებულებში. მკურნალობა უნდა შეწყდეს გულსისხლძარღვოვანი პათოლოგიის დროს დეკომპენსაციის პირველი ნიშნების გამოვლენისთანავე.

გამოიყენება პედიატრიაში: ეფექტურობა და უსაფრთხოება არ არის შესწავლილი.

შაქრიანი დიაბეტი: ბეტა-ადრენობლოკატორები საჭიროა სიფრთხილით დაინიშნოს ჰიპოგლიკემიისადმი მიდრეკილ ავადმყოფებში, რადგან, მათ შეუძლიძთა შენიღბონ მწვავე ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები.

თირეოტოქსიკოზი: ბეტა-ადრენობლოკატორებმა შეიძლება შენიღბონ ჰიპერთირეოდიზმის ზოგიერთი სიმპტომი (მაგ: ტაქიკარდია). თუ არსებობს ეჭვი თირეოტოქსიკოზზე, ბეტა-ადრენობლოკატორების მიღების დაუყოვნებელი შეწყვეტა არ არის რეკომენდებული, რადგან, ამან შეიძლება გამოიწვიოს დაავადების სიმპტომატიკის გაძლიერება.

კუნთების სისუსტე: დადგენილია, რომ ბეტა-ადრენობლოკატორებს შეუძლიათ გამოიწვიონ მიასთენიის (მაგ: დიპლომია, ფტოზი, საერთო სისუსტე) მსგავსი სიმპტომები.

პულმონოლოგია: საჭიროა სიფრთხილე სასუნთქი სისტემის ფუნქციის შესაძლო მკვეთრი დაქვეითების დროს.

ანაფილაქსიური რეაქციის განვითარების რისკი: პაციენტებს, რომლებიც იყენებენ ბეტა-ადრენობლოკატორებს, შეიძლება ანამნეზში აღენიშნებოდეთ ატოპიური ან ანაფილაქსიური რეაქციები.

ინფორმაცია პაციენტებისათვის: საწვეთურის ზედაპირს ნუ შეეხებით, რათა თავიდან ავიცილოთ ფლაკონის დაბინძურება, არ გამოიყენოთ კონტაქტური ლინზები მკურნალობის განმავლობაში. მოხმარებამდე ფლაკონი შეანჯღრიეთ.

ზედოზირება: არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის ჭარბი დოზირების შესახებ. სიმპტომებს, რომლებიც შეიძლება გამოვლინდნენ მწვავე მოწამვლის შემთხვევაში მიეკუთვნება: ბრადიკარდია, არტერიული წნევის დაქვეითება და გულის მწვავე უკმარისობა.

ბეტოპტიკის ჭარბი რაოდენობით თვალში მოხვედრის შემთხვევაში თვალი უნდა გამოირეცხოს თბილი წყლით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: ბეტოპტიკთან ერთად სხვა ბეტა-ადრენობლოკატორების გამოყენების შემთხვევაში არსებობს არტერიული წნევის დაქვეითებისა და ბრადიკარდიის განვითარების რისკი. საჭიროა სიფრთხილე ბეტაქსოლოლთან ერთად ფსიქოტროპული საშუალებების გამოყენების შემთხვევაშიც.

შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა: პრეპარატი ინახება 8-30^oC ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას, ვერტიკალურ მდგომარეობაში. ვარგისიანობის ვადა - ფლაკონის გახსნის შემდეგ 1 თვე.

გრანდაქსინი 0.05გ #20ტ

საერთაშორისო დასახელება - tofisopam
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი - N05BA23

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ანქსიოლიზური და საძილე საშუალებები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
50მგ ტაბლეტი #20

პრეპარატის აქტიური კომპონენტი:
თითო ტაბლეტი შეიცავს 50 მგ ტოფიზოპამს.
სხვა კომპონენტები:
ლაქტოზას მონოჰიდრატი, კარტოფილის სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ჟელატინი, ტალკი, სტეარინის მჟავა, მაგნიუმის სტეარატი.

ჩვენებები
• ფსიქიკური (ნევროზული) და სომატური დარღვევები, რომელსაც თან ახლავს შფოთვა, ვეგეტატური დარღვევები, ენერგიისა და/ან მოტივაციის არარსებობა, აპათია, დაღლილობა, გუნება-განწყობის დაქვეითება;
• მკერდის არეში ფსევდოანგინოზური ტკივილის სიმპტომური მკურნალობა;
• ალკოჰოლის მოხსნის სინდრომი: ეს პრეპარატი ხელს უწყობს ვეგეტატური სიმპტომებისა და აგზნების კუპირებას პრედელირიოზული და დელირიოზული მდგომარეობისას.
• გრანდაქსინის გამოყენება შეიძლება იმ შემთხვეაშიც, როდესაც უკუნაჩვენებია მიორელაქსანტების მიღება, მაგალითად, მიასთენიის, მიოპათიისა და კუნთების ნევროგენული ატროფიის დროს.

მიღების წესები და დოზები
გრანდაქსინის მიღება შეიძლება მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით. ნებისმიერი საკითხის გასარკვევად საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია. ჩვეულებრივი დოზები:
1-2 ტაბლეტი 1-3-ჯერ დღეში (დღეღამური დოზა 50-დან 300 მგ-მდე).
არარეგულარული გამოყენებისას შეიძლება 1-2 ტაბლეტის მიღება.
მკურნალობის დაწყება შეიძლება ნებისმიერი დასაშვები დოზით. დოზის თანდათანობითი ზრდა, ჩვეულებრივ, არ არის საჭირო, ვინაიდან პრეპარატი ადვილად ასატანია და მისი მიღებისას, ჩვეულებრივ, არ აღინიშნება უძილობის შემცირება.

გვერდითი მოვლენები
როგორც ყველა სხვა სამკურნალო პრეპარატი, გრანდაქსინმა შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები.
ქვემოთ ჩამოთვლილი მოვლენებიდან ნებისმიერის გამოვლენისას, გრანდაქსინის ტაბლეტების მიღება უნდა შეწყდეს და დაუყოვნებლივ საჭიროა ექიმის კონსულტაცია ან მიმართვა ახლომდებარე საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში:
- ტუჩების ან ხახის შეშუპება ყლაპვის ან სუნთქვის გაძნელებით,
- კოლაფსი
ეს გვერდითი მოვლენები ძალიან მძიმეა, მაგრამ იშვიათად გვხვდება. მათი განვითარება მიუთითებს გრანდაქსინის მიმართ ძლიერ ალერგიულ რეაქციაზე. შეიძლება საჭირო გახდეს სასწრაფო სამედიცინო დახმარება ან ჰოსპიტალიზაცია.
ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ ამ პრეპარატს, შეიძლება ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი მოვლენებიდან ყველა არ განვითარდეს. გრანდაქსინის მიღებისას შეიძლება აღინიშნოს ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი: უმადობა, ყაბზობა, მეტეორიზმი, გულისრევა, პირის სიმშრალე, თავის ტკივილი, დაძაბულობის შეგრძნება, უძილობა, მომატებული გაღიზიანებადობა, აგზნება, გამონაყარი კანზე, ქავილი, კუნთების დაჭიმულობა, ტკივილი კუნთებში, სუნთქვის დარღვევა.
ზოგჯერ აღინიშნება სიყვითლე, შეიძლება აღინიშნოს გონების დაბინდვა, კრუნჩხვითი შეტევები ეპილეფსიით დაავადებულებში.

უკუჩვენება
- ალერგია რომელიმე ზემოთ ჩამოთვლილი კომპონენტისა ან ნებისმიერი სხვა ბენზოდიაზეპინის მიმართ;
- სუნთქვის დეკომპენსირებული უკმარისობა ან რესპირატორული დისტრეს-სინდრომი;
- ანამნეზში ძილის დროს სუნთქვის შეწყვეტის სინდრომი;
- ანამნეზში კომატოზური მდგომარეობა
. ორსულობის პირველი სამი თვე და ლაქტაციის პერიოდი.
არსებული დაავადებისა ან დანიშნული პრეპარატების შესახებ ზუსტი ინფორმაციის უქონლობისას საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.

უსაფრთხოების ზომები
აუცილებელია სიფრთხილე, ერთ-ერთი ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადების არსებობისას:
- ქრონიკული რესპირატორული დისტრეს-სინდრომი ან ანამნეზში სუნთქვის მწვავე უკმარისობა.
- თირკმელების და/ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა (პრეპარატ გრანდაქსინის ეფექტი შეიძლება გაძლიერდეს).
- სხვა ფსიქიკური დაავადება (დეპრესია, ქრონიკული ფსიქოზი, ფობიები, აკვიატებული მდგომარეობები, პიროვნების დარღვევები). გრანდაქსინმა შეიძლება ზეგავლენა მოახდინოს ამ დაავადებათა სიმპტომებზე.
- ეპილეფსია (პრეპარატ გრანდაქსინის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს კრუნჩხვითი შეტევები).
- დახურულკუთხოვანი გლაუკომა.
გრანდაქსინის თითო ტაბლეტი შეიცავს ლაქტოზის 92 მგ-ს. ეს უნდა იყოს გათვალისწინებული იმ ავადმყოფთათვის, რომელთაც აქვთ ლაქტოზის აუტანლობა.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობისა და ძუძუთი კვების შემთხვევაში ნებისმიერი სამკურნალო საშუალების მიღებამდე საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.
გრანდაქსინი გადის პლაცენტარულ ბარიერს. ამ პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია ორსულობის პირველი ტრიმესტრის განმავლობაში; ორსულ ქალებში ამ პრეპარატის დანიშვნამდე საჭიროა მკურნალობის შესაძლო სარგებელისა და რისკის გათვალისწინება.
ძუძუთი კვება: პრეპარატი რძით გამოიყოფა. ამიტომ მისი მიღება ძუძუთი კვების დროს არ არის რეკომენდირებული.

განსაკუთრებული მითითებები
ამ პრეპარატით მკურნალობისას არ შეიძლება ალკოჰოლური სასმელის მიღება.

ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვა
მიუხედავად იმისა, რომ გრანდაქსინი არ იწვევს ძილიანობასა ან სედატიურ ეფექტს, პაციენტები არ უნდა მართავდნენ ტრანსპორტს და არ უნდა შეასრულონ უბედური შემთხვევების მაღალი რისკის მქონე სამუშაო, მკურნალობის პირველი კურსის დასაწყისში მაინც. შემდგომში, ამ შეზღუდვის ხანგრძლივობა და ხარისხი ინდივიდუალურად დგინდება თითოეული პაციენტისთვის.

ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირებისას, დაუყოვნებლივ საჭიროა მიმართვა უახლოეს საავადმყოფოში. პაციენტმა თან უნდა იქონიოს ეს ინსტრუქცია და დარჩენილი ტაბლეტები ექიმის ინფორმირებისათვის.
ჭარბი დოზირების სიმპტომები:
ცენტრალური ნერვული სისტემის ფუნქციათა დათრგუნვის სიმპტომები ვლინდება მხოლოდ მაღალი დოზების მიღების შემდეგ (50 – 120 მგ/კგ სხეულის წონაზე). ასეთმა დოზებმა შეიძლება გამოიწვიოს ღებინება, გონების დაბინდვა, კომა, სუნთქვის დათრგუნვა და/ან ეპილეფსიური შეტევები.
მკურნალობა: ცნს-ის ფუნქციების გამოხატული დათრგუნვისას არ არის რეკომენდირებული ღებინების გამოწვევა. თუმცა შეიძლება კუჭის ამორეცხვა. აქტივირებული ნახშირის მიღება ხელს უწყობს პრეპარატის შეწოვის შემცირებას. ანტაგონისტის სახით შეიძლება ფლუმაზენილის (ანექსატის) შეყვანა, თუმცა იგი არ უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ტოფიზოპამს ან ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებს.
ასევე, არ არის სასურველი მისი გამოყენება ბენზოდიაზეპინებისა ან ფლუმაზენილის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევაში, ან ანამნეზში ეპილეფსიის არსებობისას. საჭიროა ძირითადი ფიზიოლოგიური პარამეტრების მუდმივი მონიტორირება და შესაბამისი სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება. სუნთქვის დათრგუნვისას ფლუმაზელენის შეყვანასთან ერთად შეიძლება დამხმარე სუნთქვის განხორციელება. ცნს-ის სტიმულატორების შეყვანა არ არის რეკომენდირებული.
ჰიპოტენზია ყველაზე კარგად აღმოიფხვრება სითხეების ი/ვ შეყვანით და პაციენტის მოთავსებით ტრენდელენბურგის მდგომარეობაში. თუ ამ ზომებით არ აღდგა ნორმალური არტერიული წნევა, შეიძლება დოფამინის ან ნორადრენალინის გამოყენება. დიალიზი და ფორსირებული დიურეზი უსარგებლოა.

გრანდაქსინის ტაბლეტის მიღების დავიწყების შემთხვევაში
არ უნდა იქნას მიღებული ორმაგი დოზა გამოტოვებული დოზების ასანაზღაურებლად.
ექიმი განსაზღვრავს პრეპარატ გრანდაქსინით მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობას. ექიმის მითითებები აუცილებლად უნდა შესრულდეს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
დაუშვებელია გრანდაქსინის® მიღება შემდეგ პრეპარატებთან ერთად: პრეპარატები, რომლებიც თრგუნავს ცენტრალური ნერვული სისტემის ფუნქციებს (ანალგეტიკები, ზოგადი ანესთეზიის საშუალებები, ანტიდეპრესანტები, H1- ანტიჰისტამინური პრეპარატები, სედატიურ-საძილე, ანტიფსიქოზური), ღვიძლის ფერმენტების ინდუქტორები (ალკოჰოლი, ნიკოტინი, ბარბიტურატები, ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალებები), სოკოს საწინააღმდეგო ზოგიერთი პრეპარატი (კეტოკონაზოლი, ინტრაკონაზოლი), ზოგიერთი ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატი (კლონიდინი, კალციუმის არხის ანტაგონისტები), დიგოქსინი, ვარფარინი, ანტაციდური და პერორალური კონტრაცეპტიული საშუალებები.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე 15-25ºC. ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას!
ვარგისიანობის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე. პრეპარატი არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
რეცეპტით. (II ჯგუფი)

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
სს ფარმაცევტული ქარხანა ეგისი
უნგრეთი

1...690691692...798 გვერდი 691 of 798