ბეტოპტიკი – BETOPTIC S (BETAXOLOL) – БЕТОПТИК С

ფორმა, შეფუთვა თვალის წვეთები: 0.25%: ფლაკონში 5 მლ, დროპტეინერის საწვეთურით.

შემადგენლობა – 1 მლ შეიცავს 2.8 მგ ბეტაქსოლოლის ჰიდროქლორიდს, მათ შორის 2.5 მგ ბეტაქსოლოლს.

კონსერვანტი-ბენზალკონიუმის ქლორიდი 0.01%.

არააქტიური ნივთიერებები: მანტოლი, კარბომერი 934P, პოლისტირენდივინილ-ბენზენსულფონილის მჟავა. ნატრიუმის ეთილენდიამინტეტრა ძმარმჟავა აცეტატი (pH-ის Na2 ედტა), ნატრიუმის ჰიდროქსიდი (pH -ის სარეგულაციოდ), გამოხდილი წყალ.

მწარმოებელი – ბელგია ALCON.

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გლაუკომის სამკურნალო პრეპარატი. ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი საშუალება.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: ბეტაქსოლოლის ჰიდროქლორიდი კარდოსელექტიური (ბეტა-1) ადრენობლოკატორია სუსტი მემბრანომასტიბილიზირებელი (ადგილობრივი საანესთეზიო თვისებებით) თვისებებით. ბეტაადრენობლოკატორების სისტემატური მიღება ამცირებს გულის შეკუმშვის ძალას ჯანმრთელებსა და გულის დაავადებების დროს. პაციენტებში მიოკარდიუმის ფუნქციის მხრივ სერიოზული დარღვევებით, ბეტა-ადრენობლოკატორებმა შეიძლება გამოიწვიონ სიმპათიკური სტიმულაციის სრული ბლოკირება, რომელიც აუცილებელია მიოკარდიუმის ნორმალური მუშაობისათვის. თვალში ჩაწვეთებისას ბეტაქსოლოლის მოქმედება მინიმალურია სასუნთქ და გულ-სისხლძარღვთა სისტემებზე, ბრონოსპადმისადმი მიდრეკილების მქონე პაციენტებზე ჩატარებულ კვლევებში, ბეტასოლოლის მოქმედება არ განსხვავდებოდა პლაცებოსაგან შინაგანი სუნთქვის ფუნქციის მაჩვენებლებზე. ბეტაქსოლოლი აგრეთვე არ ახდენდა ზეგავლენას იზოპროტერენოლის (ბრონქოდილატატორი) ეფექტზე, რომელიც კვლევის დროს ყველა პაციენტს ჰქონდა დანიშნული. პრეპარატი ასევე არ ახდენდა არანაირ ზეგავლენას არტერიულ წნევასა და გულის ცემის სიხშირეზე ჯანმრთელ მოხალისეებში.

ბეტაქსოლოლი ადგილობრივი გამოყენებისას აქვეითებს როგორც მომატებულ, ასევე ნორმალურ თვალშიდა წნევას ინტრაოკულური სითხის პროდუქციის შემცირების გზით, რაც დადასტურებულია ტონოგრაფიული და ფლუოროფოტომეტრიის მონაცემებით. მისი ეფექტი ვლინდება ჩვეულებრივ ჩაწვეთებიდან 30 წუთში, ხოლო წნევის მაქსიმალურ შემცირებას ადგილი აქვს 2 საათში. ერთჯერადი ჩაშვეთება უზრუნველყოფს თვალშიდა წნევის შემცირებას 12 საათის განმავლობაში. კლინიკური კვლევებით დადგენილია, რომ 0.25%-იანი ბეტოპტიკ S-ს ჰიპოტენზიური ეფექტი ექვივალენტურია 0.5%-იანი ბეტოპტიკისა, ამასთან ბეტოპტიკ S -ს უფრო კარგად იტანენ პაციენტები, ვიდრე 0.5%-ან ბეტოპტიკს. ქრონიკული ღიაკუთხოვანი გლაუკომითა და მომატებული თვალშიდა წნევის მქონე პაციენტებზე ჩატარებულმა კვლევებმა გამოავლინა პრეპარატის მნიშვნელოვანი უპირატესობა მხედველობის ველის შენარჩუნებაში თიმოლოლთან შედარებით. თიმოლოლისგან განსხვავებით, ბეტასოლოლი არ იწვევდა მხედველობის ნერვის სისხლმომარაგების გაუარესებას, არამედ პირიქით, ხელს უწყობდა მის შენარჩუნებას და გაუმჯობესებას.

ექსპერიმენტებში in vitro ნაჩვენები იყო ბეტაქსოლოლის ვაზოდილატაციური და Ca⁺⁺-ის არხების მაბლოკირებელი უნარი, აგრეთვე ნეიროპროტექტული მოქმედება ბადურასა და თავის ტვინის ქერქის უჯრედებზე.

კანცეროგენეზი, მუტაგენეზი და რეპროდუქციულ ფუნქციაზე მოქმედება:

ცხოველებზე ჩატარებულ ცდებში არ გამოვლინდა ბეტაქსოლოლის კანცეროგენული და მუტაგენური მოქმედება.

ჩვენება: ბეტოპტიკი გამოიყენება თვალშიდა წნევის დასაქვეითებლად ქრონიკული ღიაკუთხოვანი გლაუკომისა და თვალშიდა ჰიპერტენზიის დროს მონოთერაპიის სახით, ან სხვა პრეპარატებთან კომბინაციაში.

ბეტაქსოლოლი არ მოქმედებს გულის ზომებზე და ამიტომ დახურულკუთხოვანი გლაუკომის შემთხვევაში იგი უნდა გამოიყენებოდეს მხოლოდ მიოზურ საშუალებებთან ერთად.

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი რეკომენდებული დოზირება: 1-2 წვეთი დღეში 2-ჯერ. ზოგიერთ პაციენტებში თვალშიდა წნევის სტაბილიზაცია თავიდანვე ვერ ხერხდება, რაც საჭიროებს რამოდენიმე კვირას. თუ თვალშიდა წნევის საჭირო დონე არ იქნა მიღწეული, საჭიროა დაინიშნოს დამატებითი მკურნალობა, მაგ: პილოკარპინი, ადრენალინი ან კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორები.

გვერდითი მოვლენები: ადგილობრივი – როგორც წესი ბეტოპტიკის სუსპენზიას კარგად იტანენ პაციენტები. ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენაა გარდამავალი დისკომფორტის შეგრძნება. პაციენტებს იშვიათად აღენიშნებათ: წერტილოვანი კერატიტი, რქოვანას მგრძნობელობის დაქვეითება, უცხო სხეულის შეგრძნება, ფოტოფობია, ცრემლდენა, ერითემა, მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება.

სისტემური: სისტემური გვერდითი მოვლენები აღინიშნება იშვიათად.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემა: ბრადიკარდია, გულის მძიმე სახის გამტარებლობის დარღვევა და გულის უკმარისობა.

სასუნთქი სისტემა: დისპნოე, ბრონქოსპაზმი, სუნთქვის უკმარისობა.

ცნს-ის მხრივ: ძილიანობა, ან უძილობა, თავბრუსხვევა, მძიმე ფორმის ფსევდოპარალიზური მიასთენიის სიმპტომების გაძლიერება.

უკუჩვენება: პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, სინუსური ბრადიკარდია, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა, კარდიოგენული შოკი, გულის გამოხატული უკმარისობა.

ორსულობა და ლაქტაცია

ბეტოპტიკი უნდა დაინიშნოს ორსულ ქალებში მხოლოდ განსაკუთრებული აუცილებლობის შემთხვევაში.

არ არის ცნობილი გამოიყოფა თუ არა ბეტოქსოლოლი დედის რძეში, ამიტომ მეძუძურ ქალებს იგი უნდა დაენიშნოთ დიდი სიფრთხილით.

განსაკუთრებული მითითებები: ბეტოპტიკის თვალში ჩაწვეთებისას, იგი შესაძლებელია მოხვდეს სისტემურ სისხლმიმოქცევაში. ბეტოპტიკი მინიმალურ ზეგავლენას ახდენს არტერიულ წნევასა და გულისცემის სიხშირეზე, თუმცა საჭიროა სიფრთხილე პრეპარატის დანიშვნისას გულის ბლოკადის დროს და გულის უკმარისობით დაავადებულებში. მკურნალობა უნდა შეწყდეს გულსისხლძარღვოვანი პათოლოგიის დროს დეკომპენსაციის პირველი ნიშნების გამოვლენისთანავე.

გამოიყენება პედიატრიაში: ეფექტურობა და უსაფრთხოება არ არის შესწავლილი.

შაქრიანი დიაბეტი: ბეტა-ადრენობლოკატორები საჭიროა სიფრთხილით დაინიშნოს ჰიპოგლიკემიისადმი მიდრეკილ ავადმყოფებში, რადგან, მათ შეუძლიძთა შენიღბონ მწვავე ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები.

თირეოტოქსიკოზი: ბეტა-ადრენობლოკატორებმა შეიძლება შენიღბონ ჰიპერთირეოდიზმის ზოგიერთი სიმპტომი (მაგ: ტაქიკარდია). თუ არსებობს ეჭვი თირეოტოქსიკოზზე, ბეტა-ადრენობლოკატორების მიღების დაუყოვნებელი შეწყვეტა არ არის რეკომენდებული, რადგან, ამან შეიძლება გამოიწვიოს დაავადების სიმპტომატიკის გაძლიერება.

კუნთების სისუსტე: დადგენილია, რომ ბეტა-ადრენობლოკატორებს შეუძლიათ გამოიწვიონ მიასთენიის (მაგ: დიპლომია, ფტოზი, საერთო სისუსტე) მსგავსი სიმპტომები.

პულმონოლოგია: საჭიროა სიფრთხილე სასუნთქი სისტემის ფუნქციის შესაძლო მკვეთრი დაქვეითების დროს.

ანაფილაქსიური რეაქციის განვითარების რისკი: პაციენტებს, რომლებიც იყენებენ ბეტა-ადრენობლოკატორებს, შეიძლება ანამნეზში აღენიშნებოდეთ ატოპიური ან ანაფილაქსიური რეაქციები.

ინფორმაცია პაციენტებისათვის: საწვეთურის ზედაპირს ნუ შეეხებით, რათა თავიდან ავიცილოთ ფლაკონის დაბინძურება, არ გამოიყენოთ კონტაქტური ლინზები მკურნალობის განმავლობაში. მოხმარებამდე ფლაკონი შეანჯღრიეთ.

ზედოზირება: არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის ჭარბი დოზირების შესახებ. სიმპტომებს, რომლებიც შეიძლება გამოვლინდნენ მწვავე მოწამვლის შემთხვევაში მიეკუთვნება: ბრადიკარდია, არტერიული წნევის დაქვეითება და გულის მწვავე უკმარისობა.

ბეტოპტიკის ჭარბი რაოდენობით თვალში მოხვედრის შემთხვევაში თვალი უნდა გამოირეცხოს თბილი წყლით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: ბეტოპტიკთან ერთად სხვა ბეტა-ადრენობლოკატორების გამოყენების შემთხვევაში არსებობს არტერიული წნევის დაქვეითებისა და ბრადიკარდიის განვითარების რისკი. საჭიროა სიფრთხილე ბეტაქსოლოლთან ერთად ფსიქოტროპული საშუალებების გამოყენების შემთხვევაშიც.

შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა: პრეპარატი ინახება 8-30^oC ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას, ვერტიკალურ მდგომარეობაში. ვარგისიანობის ვადა – ფლაკონის გახსნის შემდეგ 1 თვე.

გრანდაქსინი 0.05გ #20ტ

საერთაშორისო დასახელება – tofisopam
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი – N05BA23

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – ანქსიოლიზური და საძილე საშუალებები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
50მგ ტაბლეტი #20

პრეპარატის აქტიური კომპონენტი:
თითო ტაბლეტი შეიცავს 50 მგ ტოფიზოპამს.
სხვა კომპონენტები:
ლაქტოზას მონოჰიდრატი, კარტოფილის სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ჟელატინი, ტალკი, სტეარინის მჟავა, მაგნიუმის სტეარატი.

ჩვენებები
• ფსიქიკური (ნევროზული) და სომატური დარღვევები, რომელსაც თან ახლავს შფოთვა, ვეგეტატური დარღვევები, ენერგიისა და/ან მოტივაციის არარსებობა, აპათია, დაღლილობა, გუნება-განწყობის დაქვეითება;
• მკერდის არეში ფსევდოანგინოზური ტკივილის სიმპტომური მკურნალობა;
• ალკოჰოლის მოხსნის სინდრომი: ეს პრეპარატი ხელს უწყობს ვეგეტატური სიმპტომებისა და აგზნების კუპირებას პრედელირიოზული და დელირიოზული მდგომარეობისას.
• გრანდაქსინის გამოყენება შეიძლება იმ შემთხვეაშიც, როდესაც უკუნაჩვენებია მიორელაქსანტების მიღება, მაგალითად, მიასთენიის, მიოპათიისა და კუნთების ნევროგენული ატროფიის დროს.

მიღების წესები და დოზები
გრანდაქსინის მიღება შეიძლება მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით. ნებისმიერი საკითხის გასარკვევად საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია. ჩვეულებრივი დოზები:
1-2 ტაბლეტი 1-3-ჯერ დღეში (დღეღამური დოზა 50-დან 300 მგ-მდე).
არარეგულარული გამოყენებისას შეიძლება 1-2 ტაბლეტის მიღება.
მკურნალობის დაწყება შეიძლება ნებისმიერი დასაშვები დოზით. დოზის თანდათანობითი ზრდა, ჩვეულებრივ, არ არის საჭირო, ვინაიდან პრეპარატი ადვილად ასატანია და მისი მიღებისას, ჩვეულებრივ, არ აღინიშნება უძილობის შემცირება.

გვერდითი მოვლენები
როგორც ყველა სხვა სამკურნალო პრეპარატი, გრანდაქსინმა შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები.
ქვემოთ ჩამოთვლილი მოვლენებიდან ნებისმიერის გამოვლენისას, გრანდაქსინის ტაბლეტების მიღება უნდა შეწყდეს და დაუყოვნებლივ საჭიროა ექიმის კონსულტაცია ან მიმართვა ახლომდებარე საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში:
– ტუჩების ან ხახის შეშუპება ყლაპვის ან სუნთქვის გაძნელებით,
– კოლაფსი
ეს გვერდითი მოვლენები ძალიან მძიმეა, მაგრამ იშვიათად გვხვდება. მათი განვითარება მიუთითებს გრანდაქსინის მიმართ ძლიერ ალერგიულ რეაქციაზე. შეიძლება საჭირო გახდეს სასწრაფო სამედიცინო დახმარება ან ჰოსპიტალიზაცია.
ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ ამ პრეპარატს, შეიძლება ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი მოვლენებიდან ყველა არ განვითარდეს. გრანდაქსინის მიღებისას შეიძლება აღინიშნოს ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი: უმადობა, ყაბზობა, მეტეორიზმი, გულისრევა, პირის სიმშრალე, თავის ტკივილი, დაძაბულობის შეგრძნება, უძილობა, მომატებული გაღიზიანებადობა, აგზნება, გამონაყარი კანზე, ქავილი, კუნთების დაჭიმულობა, ტკივილი კუნთებში, სუნთქვის დარღვევა.
ზოგჯერ აღინიშნება სიყვითლე, შეიძლება აღინიშნოს გონების დაბინდვა, კრუნჩხვითი შეტევები ეპილეფსიით დაავადებულებში.

უკუჩვენება
– ალერგია რომელიმე ზემოთ ჩამოთვლილი კომპონენტისა ან ნებისმიერი სხვა ბენზოდიაზეპინის მიმართ;
– სუნთქვის დეკომპენსირებული უკმარისობა ან რესპირატორული დისტრეს-სინდრომი;
– ანამნეზში ძილის დროს სუნთქვის შეწყვეტის სინდრომი;
– ანამნეზში კომატოზური მდგომარეობა
. ორსულობის პირველი სამი თვე და ლაქტაციის პერიოდი.
არსებული დაავადებისა ან დანიშნული პრეპარატების შესახებ ზუსტი ინფორმაციის უქონლობისას საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.

უსაფრთხოების ზომები
აუცილებელია სიფრთხილე, ერთ-ერთი ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადების არსებობისას:
– ქრონიკული რესპირატორული დისტრეს-სინდრომი ან ანამნეზში სუნთქვის მწვავე უკმარისობა.
– თირკმელების და/ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა (პრეპარატ გრანდაქსინის ეფექტი შეიძლება გაძლიერდეს).
– სხვა ფსიქიკური დაავადება (დეპრესია, ქრონიკული ფსიქოზი, ფობიები, აკვიატებული მდგომარეობები, პიროვნების დარღვევები). გრანდაქსინმა შეიძლება ზეგავლენა მოახდინოს ამ დაავადებათა სიმპტომებზე.
– ეპილეფსია (პრეპარატ გრანდაქსინის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს კრუნჩხვითი შეტევები).
– დახურულკუთხოვანი გლაუკომა.
გრანდაქსინის თითო ტაბლეტი შეიცავს ლაქტოზის 92 მგ-ს. ეს უნდა იყოს გათვალისწინებული იმ ავადმყოფთათვის, რომელთაც აქვთ ლაქტოზის აუტანლობა.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობისა და ძუძუთი კვების შემთხვევაში ნებისმიერი სამკურნალო საშუალების მიღებამდე საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.
გრანდაქსინი გადის პლაცენტარულ ბარიერს. ამ პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია ორსულობის პირველი ტრიმესტრის განმავლობაში; ორსულ ქალებში ამ პრეპარატის დანიშვნამდე საჭიროა მკურნალობის შესაძლო სარგებელისა და რისკის გათვალისწინება.
ძუძუთი კვება: პრეპარატი რძით გამოიყოფა. ამიტომ მისი მიღება ძუძუთი კვების დროს არ არის რეკომენდირებული.

განსაკუთრებული მითითებები
ამ პრეპარატით მკურნალობისას არ შეიძლება ალკოჰოლური სასმელის მიღება.

ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვა
მიუხედავად იმისა, რომ გრანდაქსინი არ იწვევს ძილიანობასა ან სედატიურ ეფექტს, პაციენტები არ უნდა მართავდნენ ტრანსპორტს და არ უნდა შეასრულონ უბედური შემთხვევების მაღალი რისკის მქონე სამუშაო, მკურნალობის პირველი კურსის დასაწყისში მაინც. შემდგომში, ამ შეზღუდვის ხანგრძლივობა და ხარისხი ინდივიდუალურად დგინდება თითოეული პაციენტისთვის.

ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირებისას, დაუყოვნებლივ საჭიროა მიმართვა უახლოეს საავადმყოფოში. პაციენტმა თან უნდა იქონიოს ეს ინსტრუქცია და დარჩენილი ტაბლეტები ექიმის ინფორმირებისათვის.
ჭარბი დოზირების სიმპტომები:
ცენტრალური ნერვული სისტემის ფუნქციათა დათრგუნვის სიმპტომები ვლინდება მხოლოდ მაღალი დოზების მიღების შემდეგ (50 – 120 მგ/კგ სხეულის წონაზე). ასეთმა დოზებმა შეიძლება გამოიწვიოს ღებინება, გონების დაბინდვა, კომა, სუნთქვის დათრგუნვა და/ან ეპილეფსიური შეტევები.
მკურნალობა: ცნს-ის ფუნქციების გამოხატული დათრგუნვისას არ არის რეკომენდირებული ღებინების გამოწვევა. თუმცა შეიძლება კუჭის ამორეცხვა. აქტივირებული ნახშირის მიღება ხელს უწყობს პრეპარატის შეწოვის შემცირებას. ანტაგონისტის სახით შეიძლება ფლუმაზენილის (ანექსატის) შეყვანა, თუმცა იგი არ უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ტოფიზოპამს ან ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებს.
ასევე, არ არის სასურველი მისი გამოყენება ბენზოდიაზეპინებისა ან ფლუმაზენილის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევაში, ან ანამნეზში ეპილეფსიის არსებობისას. საჭიროა ძირითადი ფიზიოლოგიური პარამეტრების მუდმივი მონიტორირება და შესაბამისი სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება. სუნთქვის დათრგუნვისას ფლუმაზელენის შეყვანასთან ერთად შეიძლება დამხმარე სუნთქვის განხორციელება. ცნს-ის სტიმულატორების შეყვანა არ არის რეკომენდირებული.
ჰიპოტენზია ყველაზე კარგად აღმოიფხვრება სითხეების ი/ვ შეყვანით და პაციენტის მოთავსებით ტრენდელენბურგის მდგომარეობაში. თუ ამ ზომებით არ აღდგა ნორმალური არტერიული წნევა, შეიძლება დოფამინის ან ნორადრენალინის გამოყენება. დიალიზი და ფორსირებული დიურეზი უსარგებლოა.

გრანდაქსინის ტაბლეტის მიღების დავიწყების შემთხვევაში
არ უნდა იქნას მიღებული ორმაგი დოზა გამოტოვებული დოზების ასანაზღაურებლად.
ექიმი განსაზღვრავს პრეპარატ გრანდაქსინით მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობას. ექიმის მითითებები აუცილებლად უნდა შესრულდეს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
დაუშვებელია გრანდაქსინის® მიღება შემდეგ პრეპარატებთან ერთად: პრეპარატები, რომლებიც თრგუნავს ცენტრალური ნერვული სისტემის ფუნქციებს (ანალგეტიკები, ზოგადი ანესთეზიის საშუალებები, ანტიდეპრესანტები, H1- ანტიჰისტამინური პრეპარატები, სედატიურ-საძილე, ანტიფსიქოზური), ღვიძლის ფერმენტების ინდუქტორები (ალკოჰოლი, ნიკოტინი, ბარბიტურატები, ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალებები), სოკოს საწინააღმდეგო ზოგიერთი პრეპარატი (კეტოკონაზოლი, ინტრაკონაზოლი), ზოგიერთი ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატი (კლონიდინი, კალციუმის არხის ანტაგონისტები), დიგოქსინი, ვარფარინი, ანტაციდური და პერორალური კონტრაცეპტიული საშუალებები.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე 15-25ºC. ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას!
ვარგისიანობის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე. პრეპარატი არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
რეცეპტით. (II ჯგუფი)

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
სს ფარმაცევტული ქარხანა ეგისი
უნგრეთი

ოლზაპი 5მგ #30ტ GMP

ოლზაპი
Olanzapin

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ნეიროლეფსიური

შემადგენლობა
ოლზაპის ერთი ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების – ოლანზაპინის 5 მგ-ს ან 10 მგ-ს.

მოქმედების მექანიზმი
ოლანზაპინი ანტიფსიქოზური (ნეიროლეფსიური) საშუალებაა, რომელსაც ახასაითებს მთელ რიგ რეცეპტორულ სისტემაზე ფართო ფარმაკოლოგიური მოქმედება.
დადგენილია ოლანზაპინის მსგავსება სეროტონინო 5-HT2A/C, 5-HT3, 5-HT6; დოფამინო D1, D2, D3, D4, D5; მუსკარინულ M1-5; ადრენერგულ α1 და ჰისტამინო-H1 რეცეპტორებისადმი. გამოვლენილია ანტაგონიზმი ოლანზაპინსა და 5HT, დოფამინო- და ქოლინო-რეცეპტორებს შორის. ოლანზაპინს ახასიათებს უფრო მეტად გამოხატული აქტივობა სეროტონინო 5-HT2 რეცეპტორებისადმი, ვიდრე დოფამინო-D2 რეცეპტორებისადმი. ოლანზაპინი შერჩევითად ამცირებს მეზოლიმბური დოფამინერგული ნეირონების აგზნებადობას, ამავდროულად უმნიშვნელო გავლენას ახდენს მოტორული ფუნქციის მარეგულირებელ სტრიარულ ნერვულ გზებზე. ოლანზაპინის შედარებით ნაკლები დოზა აქვეითებს პირობით დაცვით რეფლექსს (ანტიფსიქოზური აქტივობის მახასიათებელი ტესტი), ვიდრე დოზა, რომელიც იწვევს კატალეფსიას (მოშლილობა, რომელიც აისახება მოტორულ ფუნქციაზე). ანქსიოლიზური ტესტის ჩატარებისას, სხვა ნეიროლეფსიური საშუალებებისგან განსხვავებით, ოლანზაპინი აძლიერებს განგაშის საწინააღმდეგო ეფექტს.
შიზოფრენიით დაავადებულებში კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ ოლანზაპინი უზრუნველყოფს როგორც პროდუქტიული (ბოდვა, ჰალუცინაცია და სხ.), ასევე ნეგატიური მოშლილობების რედუქციას.
ოლანზაპინი პერორალური მიღების შემდეგ კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. სისხლის პლაზმაში Cmax მიიღწევა 5-8 საათში. საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს პრეპარატის აბსორბციაზე. T1/2 შეადგენს საშუალოდ 33 (12-47) საათს. ოლანზაპინის ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები განსხვავებულია პაციენტის სქესის, ასაკის მიხედვით და თამბაქოს მომხმარებლებში.

ჩვენება
ოლზაპი ინიშნება:
– შიზოფრენიისა და სხვა ფსიქოზური მოშლილობების მწვავე შეტევების კუპირებისა და ხანგრძლივი შემანარჩუნებელი მკურნალობის მიზნით, რომელიც ვლინდება პროდუქტიული (ბოდვა, ჰალუცინაცია, ავტომატიზმი) და/ან ნეგატიური (ემოციური და სოციალური აქტივობის დაქვეითება, მეტყველების სიმწირე) სიმპტომატიკით. ასევე, სხვადასხვა ფსიქიკური დაავადებებით გამოწვეული აფექტური მოშლილობების დროს;
– ბიპოლარული აფექტური მოშლილობების სამკურნალოდ, მწვავე მანიაკალური და შერეული ტიპის შეტევების დროს, ფსიქოზური გამოვლინებებით და ფაზების სწრაფი მონაცვლეობით ან მათ გარეშე.

უკუჩვენება
პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტებისადმი მაღალი მგრძნობელობა.

უსაფრთხოების ზომები
ოლანზაპინის უსაფრთხოება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში შესწავლილი არ არის. ორსულობის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობა დედისთვის, უნდა აჭარბებდეს ნაყოფზე მისი გავლენის პოტენციურ რისკს, ხოლო ლაქტაციის პერიოდში ოლანზაპინის გამოყენებისას უნდა შეწყდეს ძუძუთი კვება.
ოლანზაპინის (ისევე როგორც სხვა ნეიროლეფსიური საშუალებების) გამოყენებისას შესაძლებელია ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომის განვითარება, რაც გულისხმობს ტემპერატურის მატებას, კუნთების რიგიდობას, ფსიქიკური სტატუსისა და ვეგეტატიური დარღვევების გამოვლინებას (არასტაბილური პულსი და არტერიული წნევა, ტაქიკარდია, არითმია, ოფლდენის გაძლიერება). დამატებით შესაძლებელია – კრეატინფოსფოკინაზას დონის მატება, მიოგლობინურია (რაბდომიოლიზი) და თირკმლების მწვავე უკმარისობა. აღნიშნული სინდრომის ნებისმიერი კლინიკური სიმპტომის გამოვლინება მოითხოვს ოლანზაპინის მოხსნას.
ჰალოპერიდოლთან შედარებით, ოლანზაპინი გაცილებით იშვიათად იწვევს დისკინეზიას, რომელიც მედიკამენტის მოხსნას მოითხოვს. თუმცა ხანგრძლივი მკურნალობის დროს გასათვალისწინებელია გვიანი დისკინეზიის გამოვლინების რისკი. ამ შემთხვევაში, რეკომენდებულია დოზის შემცირება ან პრეპარატის მოხსნა. გვიანი დისკინეზიის სიმპტომები შესაძლებელია გაღრმავდეს ან გამოვლინდეს პრეპარატის მოხსნის შემდეგაც.
ოლანზაპინით მკურნალობის საწყის ეტაპზე შესაძლებელია გამოვლინდეს გარდამავალი, უსიმპტომოდ მიმდინარე ღვიძლის ტრანსამინაზების (ასპარტატამინოტრასფერაზა და ალანინამინოტრანსფერაზა) დონის მატება. ამ შემთხვევაში, განსაკუთრებული ყურადღება ექცევათ პაციენტებს ღვიძლის ფუნქციური უკმარისობით ან პაციენტებს, რომლებიც იღებენ პოტენციურად ჰეპატოტოქსიკურ პრეპარატებს. ღვიძლის ტრანსამინაზების დონის მატება მოითხოვს პაციენტებზე განსაკუთრებულ ყურადღებას და საჭიროებისას დოზის შემცირებას.
ოლანზაპინი სიფრთხილით ენიშნება პაციენტებს ანამნეზში ეპილეფსიური გულყრების არსებობისას ან პაციენტებს კრუნჩხვითი განტვირთვის დაბალი ზღვრით.
ოლანზაპინი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში: ლეიკოციტების და/ან ნეიტროფილების შემცირებული რაოდენობით (სხვადასხვა მიზეზით გამოწვეული), ანამნეზში მედიკამენტების მიღების ფონზე ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვით/ტოქსიკური დარღვევით, ანამნეზში რადიოთერაპიით, ქიმიოთერაპიით ან თანმხლები დაავადებებით გამოწვეული ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვით, ჰიპერეოზინოფილიით ან მიელოპროლიფერაციული დაავადებით.
ოლანზაპინით მკურნალობის ფონზე გვერდითი ეფექტების სახით იშვიათად ვლინდება ანტიქოლინერგული აქტივობა. მიუხედავად ამისა, სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერპლაზიით, ნაწლავის პარალიზური გაუვალობით, დახურულკუთხოვანი გლაუკომით და სხვა.
ოლანზაპინმა თეორიულად შესაძლებელია დათრგუნოს დოფამინის აგონისტების მოქმედება.
ოლანზაპინი სიფრთხილით ინიშნება ცენტრალური მოქმედების სხვა პრეპარატებთან და ალკოჰოლთან ერთად.
ოლანზაპინი იწვევს ძილიანობას, ამიტომ მექანიკური საშუალებებისა და ავტოტრანსპორტის მართვისას საჭიროა სიფრთხილის დაცვა.
ოლანზაპინის კლირენსი მატულობს თამბაქოს მომხმარებლებსა და პაციენტებში, რომლებიც იღებენ კარბამაზეპინს.
ერთჯერადად მიღებული ოლანზაპინი გავლენას არ ახდენს შემდეგი პრეპარატების მეტაბოლიზმზე: იმიპრამინი ან მისი მეტაბოლიტი დეზიპრამინი, ვარფარინი, თეოფილინი, დიაზეპამი, ასევე – ლითიუმი და ბიპერიდინი.
ეთანოლთან კომბინაციაში შესაძლებელია ოლანზაპინის სედატიური ეფექტის გაძლიერება. ერთჯერადად მიღებული ალუმინისა და მაგნიუმის შემცველი ანტაციდები ან ციმეტიდინი გავლენას არ ახდენენ პერორალურად მიღებული ოლანზაპინის ბიოშეღწევადობაზე. აქტივირებული ნახშირი 50-60%-ით ამცირებს ოლანზაპინის ბიოშეღწევადობას. ფლუოქსეტინი ზრდის ოლანზაპინის მაქსიმალურ კონცენტრაციასა და ამცირებს მის კლირენსს. ოლანზაპინსა და ვალპროატის მჟავას შორის კლინიკური მნიშვნელობის ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთგავლენა ნაკლებად მოსალოდნელია.

დოზის გადაჭარბება
ყველაზე ხშირად გამოვლენილი სიმპტომებია: ტაქიკარდია, აგზნებადობა/აგრესიულობა, არტიკულაციის მოშლა, ექსტრაპირამიდული დარღვევები და ცნობიერების სხვადასხვა სიმძიმის დარღვევა (სედატიური ეფექტიდან კომამდე).
კლინიკური მნიშვნელობის სხვა გამოვლინებებს მიეკუთვნება დელირია, კრუნჩხვა, ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი, სუნთქვის დათრგუნვა, ასპირაცია, არტერიული ჰიპერტენზია ან ჰიპოტენზია, არითმია, გულისა და სუნთქვის გაჩერება.
მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ღებინების ხელოვნურად გამოწვევა რეკომენდებული არ არის. ნაჩვენებია დეზინტოქსიკაციის სტანდარტული მეთოდები (კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის მიღება, რაც ოლანზაპინის ბიოშეღწევადობას ამცირებს 50-60%-ით). კლინიკური სურათიდან გამომდინარე ინიშნება სიმპტომური თერაპია, ტარდება სასიცოცხლო ორგანოების ფუნქციათა კონტროლი (არტერიული ჰიპოტენზიისა და სისხლძარღვოვანი კოლაფსის თერაპია, სუნთქვის ფუნქციის კონტროლი). არ ინიშნება ეპინეფრინი, დოფამინი ან სხვა ბეტა-ადრენორეცეპტორების აგონისტი სიმპათომიმეტური საშუალებები, ვინაიდან შესაძლებელია არტერიული ჰიპოტენზიის გაღრმავება გამოიწვიონ.

დოზირება და მიღების წესი
შიზოფრენია და მსგავსი ფსიქოზური მოშლილობები:
ოლანზაპინის რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დღეში ერთხელ.
საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს პრეპარატის აბსორბციაზე.
ოლანზაპინის დღიური თერაპიული დოზა მერყეობს 5-20 მგ-ის ფარგლებში. დღიური დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად პაციენტის კლინიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე. სტანდარტული დღიური დოზის (10 მგ) გაზრდის შემთხვევაში აუცილებელია პაციენტის შესაბამისი კლინიკური გამოკვლევის ჩატარება.
ბიპოლარული მოშლილობები:
რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 15 მგ-ს დღეში ერთხელ.
დღიური თერაპიული დოზა მერყეობს 5-20 მგ-ის ფარგლებში. დღიური დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად პაციენტის კლინიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე. სტანდარტული დღიური დოზის (15 მგ) გაზრდის შემთხვევაში აუცილებელია პაციენტის შესაბამისი კლინიკური გამოკვლევის ჩატარება. დოზის მატება უნდა მოხდეს თანდათანობით 24 საათიანი ინტერვალებით.
დოზის შერჩევა სხვადასხვა ჯგუფის პაციენტებისათვის:
ასაკოვან პაციენტებში, ასევე პაციენტებში თირკმლების მძიმე უკმარისობით ან ღვიძლის ფუნქციების საშუალო სიმძიმის უკმარისობით, პრეპარატი ინიშნება საწყისი დღიური დოზით 5 მგ. საწყისი დოზის შემცირება რეკომენდებულია პაციენტებში რისკ-ფაქტორების კომბინაციით (მდედრობითი სქესის პაციენტები, ასაკოვანი და არამწეველები), როდესაც მოსალოდნელია ოლანზაპინის მეტაბოლიზმის შენელება.
18 წელზე ნაკლები ასაკის პაციენტებში ოლანზაპინის მოქმედება შესწავლილი არ არის.

გვერდითი მოვლენები
ოლანზაპინის ყველაზე ხშირ გვერდით მოვლენებს განეკუთვნება ძილიანობა და წონის მატება. ასევე გამოვლენილია პლაზმაში პროლაქტინის კონცენტრაციის მცირედ გამოხატული და ტრანზიტორული მატება, რომელიც უმრავლეს შემთხვევაში ოლანზაპინის მოხსნის გარეშე უბრუნდება ნორმას.
ხშირ გვერდით მოვლენებს განეკუთვნება თავბრუსხვევა, ასთენია, აკატიზია, მადის გაძლიერება, პერიფერიული შეშუპება, ორთოსტატული ჰიპოტენზია, პირის სიმშრალე, ყაბზობა. იშვიათად ვლინდება ტრანზიტორული, უსიმპტომოდ მიმდინარე ღვიძლის ტრანსამინაზების მატება. ერთეულ შემთხვევაში – პლაზმაში გლუკოზის დონის ზრდა ან ეოზინოფილია.

ვარგისიანობა და შენახვის პირობები
პრეპარატის ვარგისიანობის ვადაა 2 წელი, ინახება 10-25ºC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა
ტაბლეტი 5 მგ ან 10 მგ; 30 ტაბლეტი ბლისტერებში. მეორადი შეფუთვა: მუყაოს კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები
ექიმის რეცეპტით!

ბეტაჰისტინი – BETAHISTINE – БЕТАГИСТИН

ფარმაკოლოგიური თვისებები

წარმოადგენს ჰისტამინის სინთეზურ ანალოგს. მოქმედებს ჰისტამინის მსგავსად, ძირითადად ჰისტამინურ H₁-რეცეპტორებზე. იგი იწვევს პრეკაპილარების გაფართოებას. აუმჯობესებს მიკროცირკულაციას ყურის ლაბირინთში, არეგულირებს ენდოლიმფის წნევას ლაბირინთსა და ლოკოკინაში, რითაც ხელს უწყობს კლინიკურ გაუმჯობესებას, სხვადასხვა გენეზის თავბრუსხვევის სიხშირესა და ინტენსივობას, ყურებში შუილს, აუმჯობესებს სმენას მისი დაქვეითების დროს, ზრდის ბრონქებისა და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის გლუვი მუსკულატურის ტონუსს. შესაძლოა გამოიწვიოს კუჭის წვენის სეკრეციის გაძლიერება.

ჩვენებები

მენიერის დაავადება;
სინდრომები, რომელთათვისაც დამახასიათებელია თავბრუსხვევა, ყურებში შუილი, სმენის პროგრესირებადი დაქვეითება.

დოზირების რეჟიმი

ერთჯერადი დოზა 8-16 მგ, დღეში 3-ჯერ. მკურნალობა ტარდება ხანგრძლივად.

გვერდითი მოვლენები

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციის მსუბუქი დარღვევა, გამონაყარი კანზე.

უკუჩვენებები

* ფეოქრომოციტომა;

* კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების ფაზაში;

* ბრონქული ასთმა.

განსაკუთრებული მითითებები

კლინიკური ეფექტი ვლინდება რამდენიმე თვის მკურნალობის შემდეგ დისპეფსიური მოვლენების განვითარებისას, სასურველია პრეპარატის მიღება ჭამის დროს, ან ჭამის შემდეგ.

არ არის რეკომენდებული მისი დანიშვნა ორსულობის დროს.

ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში საჭირია ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

ალმენტა 10მგ #100ტ

კომპანია „ავერსი“ 1994 წლის 14 ნოემბერს დაარსდა. დამფუძნებლის ინიციატივით, მის სახელწოდებად იმთავითვე იქნა შერჩეული ლათინური სიტყვა, რომლის მნიშვნელობაც ყველაზე უკეთ შეესატყვისებოდა კომპანიის განვითარების პრინციპს – უწყვეტ და თანაბარზომიერ განვითარებას, სპირალურ წინსვლას.

იხილეთ ვრცლად

გლიცინი-ფარმი 0.1გ#50ტ(თბქიმფ)

იხილეთ ვრცლად

კლოპიქსოლი 10მგ #50ტ

იხილეთ ვრცლად

ბეტაფერონი – BETAFERON 1b (INTERFERON BETA) – БЕТАФЕРОН

ფორმა, შეფუთვა: ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში 3 მლ, შეფუთვაში 15 ც. გამხსნელთან შპრიცებში კომპლექტში

შემადგენლობა – 1 ფლ. 1 მლ მზა ხსნარი შეიცავს 0.3 მგ რეკომბინანტული ინტერფერონი ბეტა-16-ს 0.25 მგ (9.5მლნ სე) (8. მლნ სე)

დამხმარე ნივთიერებები: ადამიანის ალბუმინი, დექსტროზა

გამხსნელი: 1.2 მლ 0.54%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის სტერილური ხსნარი.

მწარმოებელი – გერმანია SCHERING AG

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გაფანტული სკლეროზის სამკურნალო საშუალება. იმუნომოდულატორი.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: ინტერფერონები მიეკუთვნებიან ციტოკინების ჯგუფს, რომლებიც წარმოადგენენ ნატურალურ ცილებს. ბეტაფერონი გაფანტული სკლეროზის რემისიული ფორმის სამკურნალო საშუალებაა. გაფანტული სკლეროზი ცენტრალური ნერვული სისტემის (თავის ტვინი, ზურგის ტვინი) დაავადებაა და მისი განვითარების მიზეზი უცნობია. ითვლება, რომ ცენტრალური ნერვული სისტემის დაზიანებაში მნიშვნელოვან როლს თამაშობს ორგანიზმის იმუნური სისტემის პათოლოგიური ცვლილებები. დადგენილია, რომ ინტერფერონი ბეტა – 1б მნიშვნელოვან როლს ასრულებს იმუნური სისტემის ნორმალიზაციის პროუესში.

ბეტაფერონს გააჩნია ანტივირუსული მოქმედება. აინჰიბირებს ვირუსების რეპლიკაციას. ინტერფერონ ბეტა 1б -ის მოქმედების მექანიზმი გაფანტული სკლეროზის დროს საბოლოოდ არ არის დადგენილი, თუმცა ცნობილია, რომ მისი ბიოლოგიური ეფექტი განპირობებულია უჯრედების ზედაპირზე აღმოჩენილ სპეციფიურ რეცეპტორებთან ურთიერთქმედებით, რის შედეგადაც ხდება მთელი რიგი ნივთიერებების ინდუცირება, რომლებიც განიხილებიან, როგორც ინტერფერონ ბეტა 1б -ის ბიოლოგიური ეფექტების მედიატორები. პრეპარატი ზრდის პერიფერიული სისხლის მონონუკლეარული უჯრედების სუპრესორულ აქტივობას.

ბეტაფერონით მკურნალობა საშუალებას იძლევა შევაჩეროთ გაფანტული სკლეროზის პროგრესირება და ინვალიდობის დადგომა ერთ წლამდე ვადით. ეს ეფექტი შეინიშნება როგორც დაავადების გამწვავებისას, ასევე მის გარეშე, აგრეთვე ინვალიდობის ნებისმიერი ინდექსის მქონე პაციენტებში.

როგორც რემისიული, ასევე მეორად-პროგრესირებადი გაფანტული სკლეროზის დროს ბეტაფერონით მკურნალობა ამცირებს დაავადების კლინიკური გამწვავების სიხშირესა (30%-მდე) და სიმძიმეს, ჰოსპიტალიზაციების რიცხვს და ახანგრძლივებს რემისიას.

როგორც რემისიული, ასევე მეორად-პროგრესირებადი გაფანტული სკლეროზის მქონე პაციენტების, რომლებიც მკურნალობენ ბეტაფერონით, თავის ტვინის მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფიის შედეგებმა აჩვენა პრეპარატის მნიშვნელოვანი დადებითი გავლენა პათოლოგიური პროცესების სიმძიმეზე, აგრეთვე ახალი აქტიური კერების მნიშვნელოვანი შემცირება.

ფარმაკოკინეტიკა – 0.25 მგ ბეტაფერონის კანქვეშ შეყვანისას ინტერფერონ ბეტა 1б -ის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში არის ძალიან დაბალი ან არ ისაზღვრება, ამიტომ გაფანტული სკლეროზის მქონე პაციენტებში, რომლებიც პრეპარატს იღებენ რეკომენდებული დოზებით, ბეტაფერონის ფარმაკოკინეტიკის შესახებ მონაცემები არ არის.

ჩვენება- პრეპარატი გამოიყენება გაფანტული სკლეროზის გამწვავების სიხშირისა და სიმძიმის შესამცირებლად:

– ამბულატორულ ავადმყოფებში დაავადების რემისიული მიმდინარეობით, რომლებსაც ბოლო 2 წლის მანძილზე ჰქონდათ 2-ზე ნაკლები გამწვავება, ნევროლოგიური სიმპტომატიკის სრული ან არასრული აღდგენით.

– მეორად-პროგრესირებადი გაფანტული სკლეროზი დაავადების აქტიური მიმდინარეობით, რომელსაც ახასიათებს გამწვავებები ან ნევროლოგიურ ფუნქციის გამოხატული გაუარესება უკანასკნელი ორი წლის მანძილზე (დაავადების სიხშირისა და კლინიკური გამწვავებების სიმძიმის ხარისხის, ასევე პროგრესირების ტემპის შესამცირებლად).

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი პრეპარატის მკურნალობა წარმოებს კვალიფიციური ექიმის კონტროლის ქვეშ, რომელსაც გააჩნია ამ პრეპარატით მკურნალობის ჩატარების გამოცდილება.

გამოყენების წინ მზადდება საინექციო ხსნარი. ბეტაფერონის ფლაკონში შეყავთ 1.2 მლ გამხსნელი (0.54%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის სტერილური ხსნარი). ფხვნილი უნდა გაიხსნას სრულად შენჯღრევის გარეშე. გამოყენების წინ უნდა დათვალიერდეს მზა ხსნარი. ნაწილაკების არსებობის ან ფერის შეცვლის შემთხვევაში მისი გამოყენება არ შეიძლება. ბეტაფერონის 1.0 მლ საინექციო ხსნარი შეყავთ კანქვეშ დღეგამოშვებით. ეს შეესაბამება 0.25 მგ-ს ინტერფერონ ბეტა 1б-ს (8 მილიონი სე).

ინექციის პროცედურა ტარდება ექიმის ან მისი დამხმარის მეშვეობით. პაციენტის მიერ ინექცია დამოუკიდებლად ტარდება მისი მდგომარეობის შესწავლის შემდეგ.

თუ ინექცია იქნა გამოტოვებული, იგი უნდა გაკეთდეს 48 საათის განმავლობაში. გამზადებული ხსნარი შეიძლება შევინახოთ არა უმეტეს 3 სთ-ისა 2-8 ტემპერატურაზე.

გვერდითი მოვლენები: გვერდითი მოვლენების სიხშირე კლასიფიცირდება შემდეგნაირად: ძალიან ხშირად (>10%), შედარებით ხშირად (

ზოგადი რეაქციები

ძალიან ხშირად – გრიპის მსგავსი სიმპტომები (ციება, ცხელება თავის ტკივილი, მიალგია. ოფლიანობა); იშვიათად – ასთენია, ტკივილი მკერდის არეში.

ადგილობრივი რეაქციები: ძალიან ხშირად – რეაქციები ინექციის ადგილას (ჰიპერემია, ლოკალური შეშუპება), ანთება, ტკივილი;

არც ისე ხშირად – კანის უჯრედების ნეკროზი.

დროთა განმავლობაში ასეთი რეაქციების განვითარების შესაძლებლობა მცირდება.

სისხლი და ლიმფური სისტემა: არც ისე ხშირად: ანემია, თრომობოციტოპენია, ლეიკოპენია;

იშვიათად – ლიმფადენოპათია.

ენდოკრინული დარღვევები: იშვიათად – ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევა, ჰიპერთირეოზი, ჰიპოთირეოზი.

მეტაბოლური დარღვევები: იშვიათად – ტრიგლიცერიდების დონის მატება.

ნერვული სისტემა: არც ისე ხშირად – დეპრესია, კუნთების ჰიპერტონუსი; იშვიათად – მოუსვენრობა, ემოციური ლაბილურობა, დეპერსონალიზაცია, კრუნჩხვები, სუიციდალური მცდელობა, ცნობიერების დაბინდვა.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემა: არც ის ხშირად – არტერიული ჰიპერტენზია; იშვიათად – კარდიომიოპათიები, ტაქიკარდია.

სუნთქვის სისტემა: იშვიათად – ქოშინი, ბრონქოსპაზმი.

საჭმლის მომნელებელი სისტემა: არც ისე ხშირად – გულის რევა და პირღებინება; იშვიათად – პანკრეატიტი.

კანი და კანქვეშა ქსოვილი: არც ისე ხშირად – ალოპეცია, ჭინჭრის ციება, კანის ქავილი, გამონაყარი კანზე; იშვიათად – კანის ფერის შეცვლა, მომატებული ოფლიანობა.

კუნთოვანი სისტემა: იშვიათად – მიალგიები.

ქალის რეპროდუქციული სისტემა: იშვიათად – მენსტრუალური ციკლის დარღვევა; იშვიათად – ანაფილაქსიური რეაქციები, ბრონქოსპაზმი.

უკუჩვენება:

– ღვიძლის ფუნქციიის დარღვევა დეკომპენსაციის სტადიაში;

– ორსულობა, განსაკუთრებით, თუ ადრე აღინიშნებოდა მომატებული მგრძნობელობა ნატურალური და რეკომბინირებული ალბუმინის მიმართ;

– ლაქტაცია;

– ავადმყოფებში 18 წლის ასაკამდე. ვინაიდან ამ ასაკობრივ ჯგუფში პრეპარატის მოქმედება შესწავლილი არ არის;

– მძიმე დეპრესიული მდგომარეობა ან სიუციდალური მცდელობა;

– ეპილეფსია, რომელიც არ კონტროლირდება ადეკვატურად;

– მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ.

სიფრთხილით გამოიყენება:

– გულის დაავადებები, კერძოდ, გულის უკმარისობა. III-IV სტადია (ნიუ იორკის კარდიოლოგიური ასოციაციის კლასიფიკაციით), კარდიომიოპათია;

– ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა, ანემია ან თრომბოციტოპენია;

– ანამნეზში ეპილეფსიური შეტევები, დეპრესია და სუიციდალური აზრები (მათ შორის ანამნეზშიც), ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალებებით მკურნალობა;

– ღვიძლისა და/ან თირკმლის უკმარისობა.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა: ბეტაფერონით მკურნალობის პერიოდში საჭიროა საიმედო კონტრაცეპციული საშუალებების გამოყენება. თუ იგეგმება ბავშვის გაჩენა, ეს საკითხი უნდა შეთანხმდეს მკურნალ ექიმთან.

თუ ბეტაფერონით თერაპიის პერიოდში პაციენტი დარჩა ორსულად, მკურნალობა უნდა შეწყდეს. დღემდე გაურკვეველია შეუძლია თუ არა ბეტაფერონს ზიანი მიაყენოს ნაყოფს ან ნეგატიურად იმოქმედოს შვილოსნობის უნარზე, თუმცა კვლევების დროს დაფიქსირდა თვითნებური აბორტის შემთხვევები. ხოლო კვლევებმა ცხოველებზე აჩვენა, რომ ბეტაფერონში შემავალი აქტიური ნივთიერებები მავნე იყო ნაყოფისათვის და უფრო დიდი დოზებით იწვევდნენ თვითნებურ აბორტს.

ლაქტაცია: არ არის ცნობილი გამოიყოფა თუ არა ინტერფერონ ბეტა- 1б დედის რძით. თუ გავითვალისწინებთ ახალშობილებზე, რომლებიც იკვებებიან დეიდს რძით. ბეტაფერონის არასასურველი ზეგავლენის არსებობის ალბათობას, მეძუძურმა დედებმა უნდა მიმართონ მკურნალ ექიმს, რომელიც მიიღებს გადაწყვეტილებას შეწყდეს ძუძუთი კვება თუ მოიხსნას პრეპარატი.

განსაკუთრებული მითითებები: პრეპარატი შეიცავს ადამიანის ალბულინს და ამ მიზეზის გამო არსებობს სრულიად უმნიშვნელო ალბათობა ვირუსული ინფექციების გადადებისა. იაკობ-კრეიტცფელდტის დაავადების გადადების თეორიული რისკიც ასევე უმნიშვნელოა.

თერაპიის პერიოდში, თავიდან რეგულარული ინტერვალებით, ხოლო შემდეგ პერიოდულად უნდა გაკეთდეს შემდეგი ლაბორატორიული გამოკვლევები: სტანდარტული ანალიზები, სისხლის გაშლილი ანალიზი, ლეიკოციტარული ფორმულის დადგენა, თრომობიციტების რიცხვის განსაზღვრა, სისხლის ქიმიური შემადგენლობის განსაზღვრა ღვიძლის ფრაქციების ანალიზის ჩათვლით.

არსებობს მონაცემები იმის შესახებ, რომ ბეტაფერონით მკურნალობის დროს აღინიშნება დეპრესია და სუიციდალური მცდელობა. მათი გავლენის შემთხვაში აუცილებელია ექიმის ინფორმირება.

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ავადმყოფებში ეპილეფსიით ან გულის დაავადებებით. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ძვლის ტვინის დაავადებით. არ არის მონაცემები ბეტაფერონის გამოყენებისა ავადმყოფებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევით. ასეთ შემთხვევაში აუცილებელია სისტემატური კონტროლი თირკმელების ფუნქციაზე მკურნალობის დროს.

იშვიათ შემთხვევებში ინექციის ადგილას შეიძლება განვითარდეს ნეკროზი. ნეკროზის მრავლობითი კერების არსებობის შემთხვევაში, ბეტაფერონით მკურნალობა უნდა შეწყდეს კანის დაზიანებული უბნების სრულ აღდგენამდე. ერთი კერის არსებობისას შეიძლება მკურნალობის გაგრძელება.

ბეტაფერონით მკურნალობისას ორგანიზმში პრეპარატის აქტიური კომპონენტის მიმართ შეიძლება წარმოიშვას ე.წ. გამანეიტრალებელი ანტისხეულები, რომლებიც არ ახდენენ რაიმე შესამჩნევ გავლენას კლინიკურ შედეგებზე, მათ შორის მრტ-მონაცემებზე.

ზედოზირება: პრეპარატის დოზის რამოდენიმეჯერ გაზრდა არ წარმოადგენს საფრთხეს სიცოცხლისათვის, მაგრამ, თუ პრეპარატი გამოყენებულია ხშირად (მაგალითად, 1 ინექცია ყოველ 24 საათში ერთხელ, ნაცვლად 1 ინექციისა ყოველ 48 საათში ერთხელ), აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: არ არის შესწავლილი ბეტაფერონისა და სხვა პრეპარატების ურთიერთქმედება და აგრეთვე ბეტაფერონის რეკომენდებული დოზებით გამოყენებისას მისი გავლენა სხვა სამკურნალო საშუალებების მეტაბოლიზმზე.

ბეტაფერონის გამოყენების ფონზე გლუკოკორტიკოიდებითა და ადრენოკორტიკოტროპული ჰირმონით 28 დღემდე დანიშნული თერაპია კარგად გადაიტანება. სხვა იმუნომოდულატორებთან ბეტაფერონის ურთიერთქმედება არ არის შესწავლილი.

საჭიროა სიფრთხილე პრეპარატის ერთდროული გამოყენებისას ისეთ საშუალებებთან, რომლებიც განიცდიან მეტაბოლიზმს ღვიძლში (სისტემა ციტოქრომი P450). ასეთ პრეპარატებს მიეკუთვნება ფართოდ გამოყენებული სიცხის დამწევი და ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებები, ანტიდეპრესანტები, ეპილეფსიის სამკურნალო პრეპარატები, ასევე სიფრთხილეა საჭირო ერთდროული დანიშვნისას ნებისმიერ პრეპარატთან, რომელიც მოქმედებს სისხლწარმომქმნელ სისტემაზე.

შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა: პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25^oC ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას. მომზადებული ხსნარის გამოყენების შემდეგ დარჩენილი რაოდენობა ინახება მაცივარში 3 საათის განმავლობაში 2-8^oC ტემპერატურაზე. ვარგისიანობის ვადა: ლიოფილიზირებული ფხვნილი – 2 წელი; გამხსნელი – 3 წელი.

აკატინოლი 10მგ #90ტ

აკატინოლი 10მგ #90ტ
(Memantine hydrochloride)

გამოშვების ფორმა, შეფუთვა:
შეფუთვაში მოთავსებული 30 და 90 ცალი გარსით დაფარული აკატინოლ მემანტინის ტაბლები. ერთი ტაბლეტი შეიცავს 10 მგ აქტიურ ნივთიერებას.
50 ან 100 მკ მუქი ფერის მინი ფლაკონში ასხია აკატინოლ მემანტინის წვეთები, რომელიც შინაგანი მიღებისთვისაა განკუთვნილი. 1 მკ (20 წვეთი) აკატინოლ მემანტინი შეიცავს 10 მგ აქტიურ ნივთიერებას.

შემადგენლობა:
მემანტინის ჰიდროქლორიდი (Memantine hydrochloride)

მწარმოებელი:
Merz Pharma (გერმანია)

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
დემენციის სამკურნალო ცენტრალური მოქმედების მიორელაქსანტი.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
მემანტინი არის N-მეთილ-D-ასპარტატის (NMDA) რეცეპტორების არაკონკურენტული ანტაგონისტი, რომელიც ახდენს გლუტამატერგული სისტემის მოდულაციას. იგი პათოგენეზურად ზემოქმედებს ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის დეგენერაციულ პროცესებზე. მემანტინი არეგულირებს იონების ტრანსპორტს და ბლოკირებას უკეთებს კალციუმის არხებს. გარდა ამისა, გააჩნია ნეიროპროტექტული მოქმედება, აწესრიგებს მემბრანულ პოტენციალს, აუმჯობესებს ნერვული იმპულსის გადაცემას, კოგნიტურ პროცესებს, მეხსიერებასა და სწავლის უნარს, აუმჯობესებს ყოველდღიურ აქტივობას.

ფარმაკოკინეტიკა:
აკატინოლ მემანტინი პერორალური მიღების შემდეგ სწრაფად და მთლიანად შეიწოვება. პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 2-6 სთ-ში, თირკმელების ნორმალური ფუნქციონირების შემთხვევაში, პრეპარატის კუმულაცია არ აღინიშნება. პრეპარატი გამოიყოფა ორ ფაზად. მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი პირველ ფაზაში შეადგენს 4-9 სთ-ს, ხოლო მეორე ფაზაში – 40-65 სთ-ს. გამოიყოფა ძირითადად შარდთან ერთად (75-90%).

ჩვენება:
-დეგენერაციული დემენცია (ალცჰაიმერის ტიპის), სისხლძარღვოვანი დემენცია. ნებისმიერი სიმძიმის შერეული ტიპის დემენცია;
-მეხსიერების, კონცენტრაციისა და სწავლის უნარის დაქვეითება;
-ქალა-ტვინის ტრავმის, გაფანტული სკლეროზის და ინსულტის შედეგად განვითარებული ცერებრალური და სპინალური სპასტიური სინდრომი.

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი:
აკატინოლ მემანტინის დოზირების რეჟიმი დგინდება ინდივიდუალურად. მკურნალობის დაწყება რეკომენდებულია მინიმალური ეფექტური დოზით.

დემენცია მოზრდილებში:
მკურნალობის პირველ კვირას ინიშნება 5 მგ/დღეში აკატინოლ მემანტინი, მეორე კვირას – 10 მგ/დღეში, მესამე კვირას – 15-20 მგ/ დღეში. აუცილებლობის შემთხვევაში, შესაძლებელია დოზის ყოველკვირეული ზრდა 10-10 მგ-ით, სანამ დღიური დოზა არ მიაღწევს 30 მგ-ს.

ცნს-ის პათოლოგიით განპირობებული სპასტიური სინდრომი:
მკურნალობის პირველ კვირას ინიშნება 10 მგ/დღეში აკატინოლ მემანტინი, მეორე კვირას 10 მგ/დღეში, მესამე კვირას – 20-30 მგ/დღეში. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის ყოველკვირეული ზრდა 10-10 მგ-ით, სანამ დღიური დოზა არ მიაღწევს 60 მგ-ს. შემანარჩუნებელი დოზა საშუალოდ 1-20 მგ/დღეში შეადგენს.
სადღეღამისო დოზა თანაბრად იყოფა დღის განმავლობაში რამოდენიმე მიღებაზე. პრეპარატი ინიშნება ჭამის დროს. უკანასკნელი დოზა მიიღება ვახშმამდე. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში დოზა დგინდება ინდივიდუალურად კლინიკური ეფექტიდან გამომდინარე, მკურნალობის პერიოდში თირკმლის ფუნქციის კონტროლით.
1 წელზე ზემოთ ბავშვებიში დღიური დოზა შეადგენს 500 მგ/კგ მასაზე.

გვერდითი მოვლენები:
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, დაღლილობა, შფოთვა, აგზნება, გულისრევა და თავში სიმძიმის შეგრძნება და ქალაშიდა წნევის მომატება;
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ:
გულისრევა.

უკუჩვენება:
-პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;
-თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა;
-ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება თირეოტოქსიკოზით და ეპილეფსიით დაავადებულ პაციენტებში.

განსაკუთრებული მითითებები:
ოპტიმალური დოზა მიიღწევა თანდათან, დოზის ყოველკვირეული მომატებით.

ჰიპერდოზირება:
აღინიშნება გვერდითი მოვლენების გაძლიერება. ასეთ შემთხვევაში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის გამოყენება, სიმპტომური თერაპია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
აკატინოლ მემანტინის ბარბიტურატებთან, ნეიროლეპტიკებთან, ანტიქოლინერგულ საშუალებებთან, L-დოფასთან, დოფამინეგრულ აგონისტებთან (ბრომოკრიპტინი) და ამანტადინთან ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გააძლიეროს აღნიშნული პრეპარატების მოქმედება. დანტროლენთან ან ბაკლოფენთან ერთდროული მიღებისას მემანტინმა შეიძლება შეცვალოს (გააძლიეროს ან შეამციროს) მათი მოქმედება, შესაბამისად აღნიშნული პრეპარატების დოზები უნდა დარეგულირდეს ინდივიდუალურად.

შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25^oC ტემპერატურაზე, ბავშვებისგან მიუწვდომელ ადგილზე. იგი ვარგისიანია 3 წელი.

ჰაიცეპტი 10მგ #30ტ

~~70.00 ლარი~~
65.80 ლარი

ქვეყანა: კორეა

მწარმოებელი: იუნგჯინ ფარმ.კორპორეიშენი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

1...691692693...798 გვერდი 692 of 798