Aviabiletebi avia.ge
მთავარი წაკითხვა გვერდი 714

ვენლაქსორი 37.5მგ #30ტ

ვენლაქსორი
37,5 მგ ტაბლეტები
ВЕНЛАКСОР®
Venlafaxinum

საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება:  ვენლაფაქსინი

შემადგენლობა:
1 ტაბლეტი შეიცავს 37,5 მგ ან 75 მგ ვენლაფაქსინს (ჰიდროქლორიდის სახით)
დამხმარე ნივთიერებები: კალციუმის ჰიდროფოსფატი, უწყლო; ლაქტოზა, უწყლო; ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, A ტიპის;  მაგნიუმის სტეარატი, სილიციუმის დიოქსიდი კოლოიდური, უწყლო; რკინის ოქსიდი წითელი (E 172).

სამკურნალწამლო ფორმა. ტაბლეტები

აღწერილობა
ღია-ვარდისფერი ბრტყელცილინდრიანი ტაბლეტები მუქი-ვარდისფერი წინწკლებით, ნაზოლით და ნიშნულით ერთ მხარეზე.
ტაბლეტები 37,5 მგ: დიამეტრი 7,0 ± 0,2 მმ, სიმაღლე 2,9 ±0,2 მმ
ტაბლეტები 75 მგ: დიამეტრი 10,0 ± 0,3 მმ, სიმაღლე 3,0 ± 0,2 მმ

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი. ანტიდეპრესანტი. კოდი ATX: N06AX16

ფარმაკოლოგიური თვისებები.
ვენლაქსორი (ვენლაფაქსინი) მიეკუთვნება ანტიდეპრესანტების ჯგუფის პრეპარატებს, გააჩნია ასევე შფოთვის საწინააღმდეგო მოქმედება. მიიჩნევა, რომ დეპრესიები იწვევს ტვინში სხვადასხვა მედიატორების უკმარისობას, მათ შორის სეროტონინის და ნორადრენალინის. ვენლაფაქსინი ზრდის ამ მედიატორების რაოდენობას. ამის შედეგად დეპრესიით დაავადებულ ავადმყოფებს უმჯობესდებათ ხასიათი, პაციენტები არ გრძნობენ თავს დათრგუნულად, ასევე მცირდება განგაშის გრძნობა.

ჩვენებები
დეპრესიის სხვადასხვა ფორმების მკურნალობა, მათ შორის განგაშის შეგრძნებით მიმდინარე დეპრესიების.

უკუჩვენებები
- ვენლაფაქსინის და/ან პრეპარატის რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
- მაო–ს (მონოამინოქსიდაზა) ინგიბიტორებთან ერთდროული მიღება (სხვა ჯგუფის პრეპარატებია დეპრესიის სამკურნალოდ). იმ შემთხვევებში, როდესაც აუცილებელია მაო-ს ინჰიბიტორის შეცვლა ვენლაქსორით, უნდა იქნას შეწყვეტილი მაო-ს ინჰიბიტორის მიღება, სულ ცოტა, 2 კვირით ადრე ვენლაქსორით მკურნალობის დაწყებამდე; და პირიქით, მაო-ს ინჰიბიტორის გამოყენებამდე 1 კვირით ადრე უნდა შეწყდეს ვენლაქსორით მკურნალობა.
-    მძიმე ვენტრიკულური არითმიის განვითარების მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში (მაგალითად, გულის მარცხენა პარკუჭის მნიშველოვანი დისფუქნციით, III-IV ფუნქციონალური კლასი NYHA-ს მიხედვით) ან არაკონტროლირებადი ჰიპერტენზის მქონე პაციენტებში.
-    ღვიძლის ან თირკმლის მძიმე უკმარისობა.
-    ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.
-    18 წლამდე ასაკი.
თუ თქვენ გაგაჩნიათ ზემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან ან მდგომარეობებიდან რომელიმე, აცნობეთ ამის შესახებ ექიმს პრეპარატის გამოყენებამდე.

გაფრთხილება
ფიქრები თვითმკვლელობაზე და დეპრესიის ან შფოთვის გაუარესება
დეპრესიის და/ან შფოთვის დროს ზოგჯერ შესაძლოა გაჩნდეს საკუთარი თავისთვის ზიანის მიყენების ან თვითმკვლელობის აზრები. ეს აზრები შეიძლება გაძლიერდეს, თუ ანტიდეპრესანტები გამოიყენება პირველად, რადგან საჭიროა დრო (ჩვეულებრივ დაახლოებით ორი კვირა, ხოლო ზოგჯერ მეტიც) სანამ წამალი იწყებს მოქმედებას. მსგავსი აზრების გაჩენის რისკი მეტია პაციენტებში, რომლებსაც ადრე უკვე ჰქონდათ საკუთარი თავისათვის ზიანის მიყენების ან თვითმკვლელობის აზრები, ასევე ახალგაზრდებში. კლინიკურმა მონაცემებმა გამოავლინეს, რომ სუიციდალური ქცევის რისკი მომატებულია 25 წლამდე ასაკის ახალგაზრდა პაციენტებში, რომლებიც ფსიქიური აშლილობების სამკურნალოდ იყენებენ ანტიდეპრესანტებს.
პრეპარატის მიღების დროს, განსაკუთრებით თერაპიის დასაწყისში და დოზის კორექციის შემდეგ (განსაკუთრებით მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში) საჭიროა გულმოდგინე დაკვირვება.
საკუთარი თავისთვის ზიანის მიყენების ან თვითმკვლელობის აზრების გაჩენის შემთხვევაში, დაუყოვნებლივ დაუკავშირდით თქვენს მკურნალ ექიმს!

მკურნალობის შეწყვეტის შემთხვევაში ხშირად ჩნდება მოხსნის სინდრომი, განსაკუთრებით თუ ვენლაქსორის გამოყენება წყდება უეცრად. პრეპარატის შეწყვეტის სინდრომის განვითრების რისკი მრავალ ფაქტორზეა დამოკიდებული, მაგ., თერაპიის ხანგრძლივობაზე, დოზაზე და მისი შემცირების სიჩქარეზე. ყველაზე ხშირად ჩნდება თავბრუსხვევა, პარესთეზია (მგრძნობელობის დარღვევები), ძილის დარღვევები (მათ შორის უძილობა და კოშმარული სიზმრები), აღგზნებადობა და შიში, გულისრევა ან ღებინება, ტრემორი, გაძლიერებული ოფლიანობა, თავის ტკივილი, დიარეა, გაძლიერებული გულისცემა, ემოციური არასტაბილურობა. მსგავსი სიმპტომები ვლინდება მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის ფორმით, მაგრამ ზოგ პაციენტებში შესაძლებელია გამოვლინდეს მძიმე ფორმითაც. ჩვეულებრივ ეს სიმპტომები ჩნდება თერაპიის შეწყვეტიდან პირველ დღეებში, თუმცა ცალკეულ შემთხვევებში ისინი შეიძლება გაჩნდეს იმ პაციენტებშიც, რომლებმაც შემთხვევით გამოტოვეს პრეპარატის მორიგი მიღება. ჩვეულებრივ სიმპტომები ქრება 2 კვირის განმავლობაში, მაგრამ ზოგ პაციენტში ისინი შეიძლება გაგრძელდეს უფრო ხანგრძლივი დროით (2-3 თვის განმავლობაში და მეტი). ამ პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტა საჭიროა თანდათანობით რამოდენიმე კვირის ან თვის განმავლობაში.
მკურნალი ექიმის მითითების გარეშე არ შეიძლება პრეპარატის მიღების შეწყვეტა!
ვენლაქსორით თერაპიამ, განსაკუთრებით დასაწყისში ან მის შეწყვეტისას, შეიძლება გამოიწვიოს აგრესია. ვენლაქსორის გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ფსიქომოტორული მოუსვენრობა (მოძრაობის მოთხოვნილება). ამ შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტირება ვენლაქსორის გამოყენებაზე.
პაციენტებმა, რომლებმაც გადაიტანეს მიოკარდიუმის ინფარქტი ან არასტაბილური სტენოკარდიის შეტევები, და ასევე ეპილეფსიით, მანიით, გლაუკომით, ღვიძლისა და თირკმლის უკმარისობით დაავადებულმა პირებმა, უნდა მიიღონ ვენლაქსორი სიფრთხილით, ექიმის მითითებების მკაცრი დაცვით.
თუ პრეპარატის სადღეღამისო დოზა აღემატება 200 მგ, პაციენტმა უნდა რეგულარულად აკონტროლოს არტერიული წნევა.
ვენლაქსორით თერაპიის დროს შესაძლებელია სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და ლორწოვანი გარსებიდან. ასეთი სახის სისხლდენების რისკის მქონე პაციენტებმა საჭიროა დაიცვან სიფრთხილე.
შესაძლოა სისხლში ქოლესტერინის დონის მომატება და ხანგრძლივი თერაპიის დროს საჭიროა სისხლში ქოლესტერინის დონის კონტროლი.
ვენლაქსორი სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ პაციენტებმა, რომლებიც იყენებენ ნეიროლეპტიკურ საშუალებებს, ვინაიდან არსებობს ავთვისებიანი ნეიროლეპტიური სინდრომის განვითარების შესაძლებლობა.
იმ შემთხვევებში, როდესაც აუცილებელია მაო-ს ინჰიბიტორის შეცვლა ვენლაქსორით, უნდა იქნას შეწყვეტილი მაო-ს ინჰიბიტორის მიღება, სულ ცოტა, 2 კვირით ადრე ვენლაქსორით მკურნალობის დაწყებამდე; და პირიქით, მაო-ს ინჰიბიტორის გამოყენებამდე 1 კვირით ადრე უნდა შეწყდეს ვენლაქსორით მკურნალობა. ვენლაქსორის ტაბლეტები შეიცავს ლაქტოზას. პრეპარატის ერთი ტაბლეტი შეიცავს 30 მგ (37,5 მგ ტაბლეტები) ან 60 მგ (75 მგ ტაბლეტები) ლაქტოზას.
გალაქტოზის იშვიათი თანდაყოლილი აუტანლობის, აპპ-ლაქტაზის დეფიციტის ან გლუკოზა-გალაქტოზის მალაბსორბციის მქონე პაციენტებმა არ უნდა გამოიყენონ მოცემული პრეპარატი.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის დროს ვენლაქსორის გამოყენების შესახებ მონაცემების რაოდენობა არასაკმარისია. ვენლაქსორის გამოყენება არ შეიძლება ორსულობის დროს. ორსულობის დროს ან მასზე ეჭვის შემთხვევაში საჭიროა დაუყოვნებლივ გაიაროთ ექიმთან კონსულტირება.
ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატის გამოყენებისას უნდა შეწყდეს ბავშვის ძუძუთი კვება.
სატრასნპორტო საშუალებების მართვის უნარზე და მექანიზმების მომსახურებაზე ზემოქმედება.
ნერვულ სისტემაზე ზემოქმედების მქონე ნებისმიერი პრეპარატის მსგავსად, ვენლაქსორი შეიძლება გავლენას ახდენდეს სატრასნპორტო საშუალებების მართვის და მექანიზმების მომსახურების უნარზე. ამ პრეპარატის გამოყენებისას სატრანსპორტო საშუალების მართვის ან ტექნიკურ მოწყობილობებთან მუშაობის დაწყებამდე, პაციენტი უნდა დარწმუნდეს, რომ ყურადღების კონცენტრაციის უნარი და მოძრაობების კოორდინაცია არ დარღვეულა.

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება
ვენლაქსორისა და მაო-ს (მონოამინოქსიდაზას) ინგიბიტორების ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს მძიმე გვერდითი მოქმედება (სეროტონინის სინდრომი) (იხ. ნაწილი უკუჩვენებები).
ვენლაქსორი არ უნდა გამოიყენოთ ერთდროულად კრაზანას პრეპარატებთან, შაკიკის საწინააღმდეგო საშუალებებთან, სიბუტრამინთან, ტრამადოლთან, დექსტრომეტორფანთან, ლინეზოლიდთან, ლითიუმთან, მცენარეული წარმოშობის პრეპარატ კავა-კავა-სთან.
ვენლაქსორისა და ვარფარინის ერთდროული გამოყენებისას შეიძლება გაძლიერდეს ვარფარინის მოქმედება, რომელიც ხელს უშლის სისხლის შედედებას.
კლოზაპინთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება კლოზაპინის გვერდითი ეფექტების გამოვლენის რისკი.
ვენლაქსორი ამცირებს მეტოპროლოლის ჰიპოტენზიურ ეფექტურობას.
ციმეტიდინთან ვენლაქსორის ერთდროული მიღებისას საჭიროა დამატებითი მეთვალყურეობა ხანდაზმულ პაციენტებზე და ღვიძლის უკმარისობის ან ანამნეზში ჰიპერტენზიის მქონე ადამიანებზე, რადგან ციმეტიდინმა შეიძლება ზეგავლენა მოახდინოს ვენლაქსორის მოქმედებაზე (შეანელოს მისი დაშლა).
არასასურველ ურთიერთქმედებასთან დაკავშირებით ვენლაქსორის გამოყენება არ შეიძლება ზოლპიდემთან, ინდინავირთან და ენტაკაპონთან ერთდროულად.
თუმცა ვენლაქსორი არ აძლიერებს ალკოჰოლით გამოწვეულ ეფექტებს, ამ პრეპარატით მკურნალობისას ალკოჰოლის მიღებისაგან თავი უნდა შეიკავოთ.
საჭიროა სიფრთხილის დაცვა ვენლაქსორის გამოყენებისას სხვა ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე (ცნს) მოქმედ პრეპარატებთან კომბინაციაში და ასევე კეტოკონაზოლთან კომბინაციაში.
თუ თქვენ ღენულობთ ან ახლახანს ღებულობდით რაიმე სხვა სამკურნალო საშუალებებს, მათ შორის ურეცეპტოთ გასაცემ წამლებსაც, პრეპარატის გამოყენებამდე ამის შესახებ შეატყობინეთ ექიმს.

გამოყენების წესი და დოზირება
პრეპარატს იყენებენ ექიმის მითითებების დაცვით. პრეპარატის დოზას და მიღების ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი. არ შეცვალოთ დოზა ექიმის მითითების გარეშე!
პრეპარატს ღებულობენ ჭამის დროს.
დეპრესიები
საწყისი სადღეღამისო დოზა შეადგენს 75 მგ. დოზას ყოფენ 2-3 მიღებაზე. საჭიროებისას 2 კვირის შემდეგ სადღეღამისო დოზა შეიძლება გაიზარდოს 150 მგ-მდე მისი გაყოფით 2-3 მიღებაზე. თერაპიული ეფექტის მიხედვით სადღეღამისო დოზა შეიძლება გაიზარდოს 225 მგ-მდე. ჩვეულებრივ ნებადართულია დოზის მომატება 75 მგ–ით ყოველ 4 დღეში. სტაციონარულ პირობებში მძიმე დეპრესიის შემთხვევაში საწყისი სადღეღამისო დოზა შეადგენს 150 მგ, საჭიროებისას მას თანდათანობით ზრდიან მაქსიმალურ სადღეღამისო დოზამდე – 375 მგ, გაყოფილი 3 მიღებაზე.
თერაპიული ეფექტის მიღწევის შემდეგ ექიმი გადაწყვეტს დოზის თანდათანობით შემცირების შესახებ.
ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებისათვის დოზა მცირდება. საშუალო ხარისხის ღვიძლის უკმარისობისას ნიშნავენ სადღეღამისო დოზის ნახევარს ან ნაკლებსაც, თირკმლების საშუალო ხარისხის უკმარისობის მქონე პაციენტებისათვის – სადღეღამისო დოზის 25-50%.
ხანდაზმული პაციენტებისათვის დოზის შერჩევა არ ხდება, თუმცა მკურნალობისას საჭიროა სიფრთხილის დაცვა.
თუ დაგავიწყდათ ვენლაქსორის მორიგი დოზის დროულად მიღება, დაუყოვნებლივ მიიღეთ ის. მაგრამ თუ ახლოვდება შემდეგი დოზის მიღების დრო, გამოტოვეთ დავიწყებული დოზა და გააგრძელეთ წამლის მიღება ექიმის რეკომენდაციის მიხედვით, მიღებებს შორის ჩვეული ინტერვალების დაცვით. არ მიიღოთ ორმაგი დოზა დავიწყებული დოზის მაგივრად!

ჭარბი დოზირება
პრეპარატის ჭარბი დოზის მიღებისას ყველაზე  ხშირი სიმპტომი- ძილიანობაა. მძიმე შემთხვევებში ასევე შეინიშნება კრუნჩხვები, გახშირებული გულისცემა. ალკოჰოლთან და სხვა პრეპარატებთან ერთდროული მიღებისას ჩნდება გულის მოქმედების სხვადასხვა დარღვევები, რომლებიც აღინიშნება ეკგ-ზე, შეინიშნება გულისცემის დაჩქარება ან შენელება, შესაძლებელია სისხლის წნევის დაწევა, თანასწორობის დარღვევები, გონების დარღვევა კომის ჩათვლით, კრუნჩხვები.
მკურნალობა სიმპტომატურია: ჰაერის საკმარისი მიწოდების უზრუნველყოფა, ფილტვების ვენტილაცია. გულის რითმისა და სხვა სასიცოცხლო ფუნქციების კონტროლი. თუ მოწამვლა დადგენილია სწრაფად, ხდება კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის მიღება. სპეციფიური ანტიდოტი უცნობია.
წამლის ჭარბი დოზირებისას დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს!

გვერდითი მოქმედება
გვერდითი ეფექტების გაჩენა დაკავშირებულია დოზირებასთან. გვერდითი ეფექტები, თუ ისინი ვლინდება, ყველაზე ხშირად შეინიშნება თერაპიის დასაწყისში და, ჩვეულებრივ, ქრება მკურნალობის პირველი კვირეების განმავლობაში.
გავრცელების სიხშირის მითითებით გამოიყენება შემდეგი კლასიფიკაცია: ძალიან ხშირად (≥1/10), ხშირად ((≥1/100  გულსისხლძარღვთა სისტემის მხრიდან: ხშირად – არტერიული წნევის მომატება, გულისცემა, უფრო იშვიათად – ჰიპოტენზია/პოსტურალური ჰიპოტენზია, გულის რითმის დარღვევა, ძალიან იშვიათად – QT ინტერვალის მატება, პარკუჭოვანი ტაქიკარდია, პარკუჭების ფიბრილაცია.
ნერვული სისტემის მხრიდან: ძალიან ხშირად – თავბრუსხვევა, სიმშრალე პირში, უძილობა, ნერვოზულობა, ძილიანობა, ხშირად – კოშმარული სიზმრები, აღგზნება, შიში, ცნობიერების არევა, კუნთების ტონუსის მომატება, პარესთეზია, კანკალი, უფრო იშვიათად – აპათია, ჰალუცინაციები, მიოკლონუსი (კუნთის უეცარი სპაზმი), იშვიათად – თანასწორობისა და მოძრაობების კოორდინაციის დარღვევა, მეტყველების დარღვევა, მანია ან ჰიპომანია; ავთვისებიანი ნეიროლეპტიური სინდრომი, კრუნჩხვები, სეროტონინის სინდრომი, ძალიან იშვიათად – დელირიუმი, ექსტრაპირამიდული დარღვევები.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრიდან: ძალიან ხშირად – ყაბზობა, გულისრევა, ხშირად – მადის დაკარგვა, დიარეა, ღებინება, დისპეფსია, გემოს აღქმის დარღვევა, უფრო იშვიათად – ბრუქსიზმი (კბილების უნებლიე ღრჭენა), იშვიათად – კუჭ-ნაწლავის სისხლდენები, ძალიან იშვიათად – პანკრეატიტი.
სასუნთქი სისტემის მხრიდან: ხშირად –ქოშინი.
შარდ-სასქესო სისტემის მხრიდან: ძალიან ხშირად – ერექციის დარღვევა, ეაკულაციის/ორგაზმის დარღვევა, ხშირად – გახშირებული შარდვა, ლიბიდოს დაქვეითება, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, უფრო იშვიათად – შარდვის შეკავება, მენორაგია, იშვიათად – გალაქტორეა.
სისხლმბადი ორგანოების მხრიდან: იშვიათად – სისხლჩაქცევები, სისხლდენები ლორწოვანი გარსებიდან, იშვიათად – სისხლდენის დროის ზრდა, ჰემორაგიები, თრომბოციტების რიცხვის შემცირება, ძალიან იშვიათად – აგრანულოციტოზი, აპლასტიური ანემია, ნეიტროპენია, პანციტოპენია.
ნივთიერებათა ცვლის მხრიდან: ხშირად - შრატში ქოლესტერინის კონცენტრაციის მომატება (ხანგრძლივი დანიშვნისას და მაღალი დოზების გამოყენებისას), სხეულის მასის მომატება ან შემცირება, უფრო იშვიათად – ღვიძლის ფერმენტების აქტიურობის მომატება, ჰიპონატრიემია (ნატრიუმის დონის შეცვლა სისხლში), ანტიდიურეტიკული ჰორმონის (ადჰ) არასაკმარისი სეკრეცია, იშვიათად – ჰეპატიტი, ძალიან იშვიათად – პროლაქტინის დონის მომატება.
გრძნობის ორგანოების მხრიდან: ხშირად – მხედველობის დარღვევა, მიდრიაზი, ყურში ხმაური.
კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დარღვევები : ძალიან ხშირად – ოფლიანობა, ხშირად – კანის გამონაყარი, ქავილი, უფრო იშვიათად – ანგიონევროტიკული შეშუპება, მაკულოპაპულოზური გამონაყარი, ჭინჭრის გამონაყარი,  ფოტოსენსიბილიზაცია, ძალიან იშვიათად – სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ერყტჰემა მულტიფორმე.
საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრიდან: ხშირად – ართრალგია, მიალგია, უფრო იშვიათად – მოძრაობის დარღვევები.
სხვა: ძალიან ხშირად – სისუსტე, თავის ტკივილი, ხშირად – ჟრჟოლა, სხეულის ტემპერატურის მომატება, იშვიათად – ანაფილაქსია (მომატებული მგრძნობელობის მძიმე გამოვლინება).
თუ გაგიჩნდათ მსგავსი ან სხვა ზემოთ აღუნიშნავი სიმპტომები, კონსულტირება გაიარეთ ექიმთან პრეპარატის შემდგომ გამოყენებაზე.

შენახვის პირობები
შეინახეთ სინათლისაგან დაცულ ადგილას არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე. შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II (გაცემის რეჟიმი: რეცეპტით)

შეფუთვა
37,5 მგ და 75 მგ ტაბლეტები.
10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში.
3 კონტურული უჯრედოვანი შეფუთვა მუყაოს კოლოფში.

სარეგისტრაციო მოწმობის მფლობელი და მწარმოებელი

სს «გრინდექსი», კრუსპილსის ქ. 53, რიგა,  LV-1057, ლატვია
ტელ : +371 67083205
ფაქსი : +371 67083505
ელ-ფოსტა: [email protected]

აქტრაპიდი – ACTRAPID HM – АКТРАПИД HM

საერთაშორისო დასახელება:

HUMAN SOLUBLE INSULIN

მწარმოებელი: NOVO NORDISK

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ინსულინები; ჰიპოგლიკემიური საშუალება

გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ფლაკონში 1 მლ

1 მლ

ინსულინი ხსნადი ........  100 სე

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ინსულინის პრეპარატი მოკლე მოქმედების. უჯრედების შიგა მემებრანის სპეციფიურ რეცეპტორებთან ურთიერთქმედებისას წარმოქმნის ინსულინორეცეპტორულ კომპლექს. ამაღლებს რა ცამფ–ის სინთეზს (ღვიძლისა და ცხიმოვან უჯრედებში) ან უშუალოდ შეაღწევს უჯრედში (კუნთის); ინსულინრეცეპტორული კომპლექსი ასტიმულირებს შიგაუჯრედულ პროცესებს, მათ შორის რიგი ფერმენტებისას (ჰექსოკინაზა, პირუვატკინაზა, გლიკოგენსინთეტაზა და სხვა).

სისხლში გლუკოზის კონცენტრაციის დაქვეითება განპირობებულია მისი შიგაუჯრედული ტრანსპორტის გაზრდით, ქსოვილების მიერ მის გაძლიერებული მოხმარებით, ლიპოგენეზის, გლიკოგენოგენეზის, ცილის სინთეზის სტიმულაციით, ღვიძლის მიერ გლუკოზის პროდუქციის სიჩქარის დაქვეითებით (გლიკოგენის დაშლის დაქვეითებით) და სხვა.

კანქვეშა ინექციის შემდეგ ეფექტი იწყება 20–30 წთ–ში, მაქსიმუმს აღწევს 1–3 სთ–ში და გრძელდება, გამომდინარე დოზიდან, 5–8 სთ–ს.

პრეპარატის მოქმედების ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დოზაზე, მეთოდზე, შეყვანის ადგილზე და მნიშვნელობა აქვს ინდივიდუალობასაც.

ჩვენებები:

  • შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 1, შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 2:
  • პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების მიმართ რეზისტენტობისას ;
  • ნაწილობრივი რეზისტენტობა პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების მიმართ (კომბინირებული თერაპია);
  • დიაბეტური კეტოაციდოზი, კეტოაციდოზური და ჰიპეროსმოლარული კომა; ფეხმძიმობის დროს განვითარებული შაქრიანი დიაბეტი (დიეტოთერაპიის არაეფექტურობის დროს);
  • ინტერმიტირებული გამოყენებისათვის შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებში  მაღალი ტემპერატურით მიმდინარე ინფექციის დროს;
  • ქირურგიული ოპერაციისას, ტრავმისას, მშობიარობისას, ნივთიერებათა ცვლის დარღვევისას, ინსულინის პროლონგირებულ ფორმაზე გადასვლის წინ.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დოზა და შეყვანის გზა ინდივიდუალურია  ყოველ კონკრეტულ შემთხვევაში,რასაც განსაზღვრავს სისხლში გლუკოზის შემცველობა ჭამამდე და ჭამიდან 1–2 საათის შემდეგ, ასევე გლუკოზურიის ხარისხი და დაავადების მიმდინარეობის თავისებურებები.

პრეპარატი შეჰყავთ კანქვეშ, კუნთში, ვენაში ჭამამდე 15–30 წუთით ადრე. უგრო ხშირად კანქვეშ. დიაბეტური კეტოაციდოზის, დიაბეტური კომის, ქირურგიული ჩარევისას – ვენაში და კუნთში.

მონოთერაპიისას შეყვანის სიხშირეა 3–ჯერ დღეში(აუცილებლობისას – 5–6–ჯერ დღეში), ინექციის ადგილის შეცვლა ხდება ყოველ ჯერზე ლიპოდისტროფიის ასაცილებლად. საშუალო დღიური დოზა შეადგენს 30–40 ED, ბავშვებში – 8ED, შემდეგ საშუალო დღიური დოზა – 0.5–1 ED/კგ ან 30-40 ED 1-3-ჯერ დღეში, აუცილებლობისას – 5–6–ჯერ დღეში. თუ დღეღამური დოზა აჭარბებს 0.6 ED/კგ, ინსულინი აუცილებელია შეყვანილი იქნას 2 ან მეტი ინექციის სახით სხეულის სხვადასხვა ადგილას. შესაძლებელია ხანგრძლივი მოქმედების ინსულინთან კომბინირება.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა, ჰიპოგლიკემია.

გვერდითი მოქმედება:

– ალერგიული რეაქციები (ჭინჭრის ციება, ანგიონევროტული შეშუპება – ცხელება, ქოშინი, არტერიული წნევის დაქვეითება);

– ჰიპოგლიკემია (კანის საფარველის სიფერმკრთალე, ოფლის გამოყოფის გაძლიერება, გულის ცემის გაძლიერება, კანკალი, შიმშილის გრძნობა, აღგზნებულობა, განგაში, პირის ღრუს პარესთეზია, თავის ტკივილი, ძილიანობა, უძილობა, შიში, დეპრესიული განწყობა, გაღიზიანებულობა, უჩვეულო ქცევები, არათავდაჯერებულობა მოძრაობაში. დარღვევა მეტყველების და სმენის) , ჰიპოგლიკემიური კომა;

– ჰიპერგლიკემია და დიაბეტური აციდოზი (დაბალი დოზის დროს, ინექციის გამოტოვებისას, დიეტის დაუცველობისას, ცხელებისა და ინფექციის დროს): ძილიანობა, წყურვილი, მადის დაქვეითება, სახის ჰიპერემია ; ცნობიერების დარღვევა(პრეკომატოზური და კომატოზური მდგომარეობის განვითარებამდე); მხედველობის გარდამავალი დარღვევა (განსაკუთრებით თერაპიის დასწყისში);

ჯვარედინი იმუნოლოგიური რეაქციები ადამიანის ინსულინთან; ანტიინსულარული ანტისხეულების ტიტრის მომატება გლიკემიის შემდგომი ზრდით; ჰიპერემია, ქავილი და ლიპოდისტროფია (ატროფია ან ჰიპერტროფია კანქვეშა ცხიმოვანი შრის) შეყვანის ადგილას. მკურნალობის დასწყისში – შეშუპება და რეფრაქციის დარღვევა (ატარებს დროებით ხასიათს და გაივლის მკურნალობის გაგრძელებისას).

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ჰიპოგლიკემია (სისუსტე, „ცივი“ ოფლი, კანის საფარველის სიფერმკრთალე, გაძლიერებული გულისცემა, კანკალი, ნევროზულობა, შიმშილის შეგრძნება, ხელის მტევნების, ფეხების, ტუჩების, ენის პარესთეზია, თავის ტკივილი), ჰიპოგლიკემიური კომა, კრუნჩხვა.

მკურნალობა: მსუბუქ ჰიპოგლიკემიას ავადმყოფი თვითონ უმკლავდება, დამოუკიდებლად, შაქრის ან ადვილად შეწოვადი საკვები პროდუქტის მიღებთ.

უფრო რთულ შემთხვევაში კანქვეშ, კუნთში, ან ვენაში შეჰყავთ გლუკაგონი ან ვენაში დექსტროზას ჰიპერტონული ხსნარი.

ჰიპოგლიკემიური კომის განვითარებისას ვენაში ნაკადად შეჰყავთ 20–40მლ (100მლ–მდე) 40% დექსტროზას ხსნარი მანამ , სანამ ავადმყოფი არ გამოვა კომატოზური მდგომარეობიდან.

განსაკუთრებული მითითებები:

თუ ფლაკონის მინაზე გაჩნდა უცხო სხეული, აღინიშნა შემღვრევა ან გამოლექვა სუბსტანციაში, მაშინ პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება. შეყვანილი ინსულინის ტემპერატურაუნდა შეესაბამებოდეს ოთახის ტემპერატურას.

ინსულინის დოზის კორექტირება უნდა მოხდეს: ინფექციური დაავადებისას, ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევისას, ადისონის დაავდებისას, ჰიპოპიტუიტარიზმის დროს, თირკმელების ქრონიკული უკმარისობისა და შაქრიანი დიაბეტის დროს 65 წელზე მეტი ასაკის პირებში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ფარმაცევტულად შეუთავსებელია სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებთან. ჰიპოგლიკემიური მოქმედება ძლიერდება სულფონამიდებით (მათ შორის პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებები, სულფანილამიდები), მონოამინოოქსიდაზას ინჰიბიტორები (მათ შორის ფურაზოლიდონი, პროკარბაზინი, სელეგილინი), კარბოანჰიდრაზის ინჰიბიტორები, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები (მათ შორის სალიცილატები), ანაბოლური სტეროიდები (მათ შორის, სტანოზოლოლი, ოკსანდრონოლი, მეტანდროსტენოლოლი) , ანდროგენები, ბრომოკრიპტინი, ტეტრაციკლინები, კლოფიბრატი, კეტოკონაზოლი, მებენდაზოლი, თეოფილინი, ციკლოფოსფამიდი, ფენფლურამინი, Li+ პრეპარატები, პირიდოქსინი, ქინიდინი, ქინინი, ქლოროქინინი, ეთანოლი.

ჰიპოგლიკემიურ მოქმედებას ასუსტებს გლუკაგონი, სომატროპინი, გლუკოკორტიკოსტეროიდი, პერორალური კონტრაცეპტივები, ესტროგენი, თიაზიდური და მარყუჟოვანი დიურეტიკები, თირეოიდული ჰორმონები, ჰეპარინი, სულფინპირაზონი, სიმპატომიმეტიკები, დანაზოლი, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები, კლონიდინი, კალციუმის ანტაგონისტტები, დიაზოქსიდი, მორფინი, მარიხუანა, ნიკოტინი, ფენიტოინი, ეპინეფრინი, H1–ჰისტამინური რეცეპტორების ბლოკატორები.

ბეტა ადრენობლოკატორებს, რეზერპინს, ოქტრეოტიდს, პენტამიდინს შეუძლიათ როგორც  შეამცირონ ისე გააძლიერონ ინსულინის ჰიპოგლიკემიური მოქმედება.

გლუფერალი #20ტ

6.00 ლარი
5.64 ლარი

ქვეყანა: საქართველო

მწარმოებელი: თბილქიმფარმი (ჯი ემ თი ფარმა)

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ველაქსინი 150მგ #28კაფს

ველაქსინი
VELAXIN

საერთაშორისო დასახელება - venlafaxine

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ანტიდეპრესანტები; ნორადრენალინის და სეროტონინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორები


შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
37,5 მგ ტაბლეტი #28
75 მგ ტაბლეტი #28
150 მგ ტაბლეტი #28

ველაქსინის გახანგრძლივებული მოქმედების ყოველი კაფსულა შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: 37,5 მგ, 75 მგ, 150 მგ ვენლაფაქსინი.
დამხმარე ნივთიერება: მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის ქლორიდი, ეთილცელულოზა, ტალკი, დიმეტიკონი, კალიუმის ქლორიდი, კოპოვიდონი, სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი, ქსანტანის გუმფისი, რკინის ყვითელი ოქსიდი.
კაფსულის გარსი შეიცავს: ჟელატინს, ტიტანის დიოქსიდს, რკინის ყვითელ ოქსიდს, ამას გარდა 37,5 მგ-იანი კაფსულის გარსი შეიცავს საღებავ ერითროზინს FD ან C, წითელი 3, ან ინდიგორაკმინ FD ან C ლურჯი 2,75 და 150 მგ-იანი კაფსულები კი-რკინის წითელ ოქსიდს.

ჩვენებები
ველაქსინი® -ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი სამკურნალო საშუალებაა, რომელსაც იყენებენ დეპრესიის სამკურნალოდ და მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ მისი რეციდივებისა და ეპიზოდების პროფილაქტიკისათვის.
შენელებული გამოთავისუფლების კაფსულების ფორმით ველაქსინი ასევე გამოიყენება სოციალური განგაშის და გენერალიზებული განგაშის დროს.

მიღების წესები და დოზები

ველაქსინის კაფსულები პაციენტმა ყოველთვის უნდა მიიღოს ექიმის დანიშნულებით. კითხვების სემთხვეაში მან უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.
ველაქსინის კაფსულების მიღება საჭიროა შიგნით, ჭამის დროს. ყოველი კაფსულა მიიღება მთლიანად, სითხის საკმარის რაოდენობასთან ერთად. არ შეიძლება კაფსულების გატეხვა, დაფხვნა, დაღეჭვა და წყალში მოთავსება. მთელი დღე-ღამური დოზის მიღება (რომელიც ერთი ან რამდენიმე კაფსულისგან შედგება) საწიროა ერთ მიღებაზე (დილით ან საღამოს) , ყოველ ჯერზე დაახლოებით ერთი და იგივე დროს.
დეპრესიისას
რეკომენდებული საწყისი დოზაა დღე-ღამეში 75 მგ, დღე-ღამეში ერთხელ, ყოველდღე. ბევრ შემთხვევაში ეს დოზა ავლენს საკმარის თერაპიულ მოქმედებას. თუ ექიმი საჭიროდ ჩათვლის უფრო მაღალი დოზის მიღებას (მაგ. მზიმე დეპრესიის ან ისეთ მდგომარეობაში, რომელიც სტაციონარულ მკურნალობას საჭიროებს), შეიძლება თავიდანვე დაინიშნოს დღე-ღამეში ერთხელ 150 მგ. შემდგომში დღე-ღამური დოზა შეიძლება 75 მგ-ით გაიზარდოს 4 დღიდან ორ კვირამდე ინტერვალებით, სასურველი ეფექტის მიღწევამდე. მაქსიმალური დღე-ღამური რეკომენდებული დოზაა – 225 მგ, მძიმე დეპრესიის შემთვევაში – 375 მგ. აუცილებელი თერაპიული ეფექტის მიღწევის შემდეგ ექიმს შეუძლია დოზა თანდათანობით შეამციროს საკმარის ეფექტურობის დონემდე.
გენერალიზებული განგაშის მდგომარეობებისა და სოციალური ფობიების დროს
რეკომენდებული საწყისი დოზაა – 75 მგ ყოველდღე, დღე-ღამეში ერთხელ. უმრავლეს შემთხვევაში ეს დოზა საკმარისია, დადებითი ეფექტი ჩვეულებრივ აღინიშნება 1 კვირის შემდეგ. თუ მკურნალობის ორი კვირის განმავლობაში მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა, ექიმს შეუძლია ერთჯერადი დღე-ღამური დოზა გაზარდოს 150 მგ-მდე.
შემანარჩუნებელი თერაპია და რეციდივების პროფილაქტიკა
დეპრესიული ეპიზოდების მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს განუწყვეტლად რამდენიმე თვე. ველაქსინი ეფექტურია გახანგრძლივებული თერაპიისას (6 – 12 თვის ხანგრძლივობით). დამხმარე თერაპიისას, ასევე რეციდივებისა და ახალი ეპიზოდების პროფილაქტიკისთვის გამოიყენება დოზები, რომლებიც ეფექტირია საწყისი ეპიზოდის მკურნალობისას. ველაქსინით მკურნალობის ეფექტურობის შესამოწმებლად პაციენტმა რეგულარულად, 3 თვეში ერთხელ მაინც უნდა მიმართოს ექიმს.
პაციენტთა განსაკუთრებული ჯგუფები
ხანდაზმული, ასევე ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებისთვის როგორც წესი გამოიყენება ჩვეულებრივზე მცირე დოზები, რომელთა შერჩევაც საჭიროა ექიმის მიერ, თითოეული პაციენტისთვის ინდივიდუალურად. გათვალისწინებული უნდა იქნას ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციური მდგომარეობა. ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში საჭიროა დოზის განახევრება, ხოლო პრეპარატის მიღება სასურველია ჰემოდიალიზის სეანსის შემდეგ.
პაციენტების გადმოყვანა ველაქსინის ტაბლეტებიდან
ექიმს ველაქსინის ტაბლეტების ნაცვლად შეუძლია ველაქსინის გახანგრზლივებული მოქმედების კაფსულების დანიშვნა. ამ შემთვევაში იგი დაადგენს, თუ ველაქსინის გახანგრზლივებული მოქმედების კაფსულების რა დოზაა ყველაზე მიახლოებული პაციენტის მიერ ტაბლეტების სახით მიღებულ სუმარულ დღე-ღამურ დოზასთან.
პრეპარატის მოხსნა
ველაქსინის უცბად მოხსნის შემთვევაში შეიძლება აღინიშნოს შემდეგი სიმპტომები: დაღლილობა, ძილიანობა, თავის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, პირის სიმშრალე, თავბრუსხვევა, ფაღარათი, უძილობა, შფოთვა, განგაში, ნერვული გაღიზიანება, ცნობიერების დაბინდვა, პათოლოგიური ამაღლებული განწყობილება, დაბუჟება, ოფლიანობა. ეს გვერდითი მოვლენები საშიში არ არის და თავისით ქრება. თუნცა, ისევე როგორც სხვა ანტიდეპრესანტების მიღებისას, პრეპარატის მოხსნამდე მნიშვნელოვანია დოზის თანდათანობით დაქვეითება, განსაკუთრებით მაღალი დოზების მიღებისას. თუ დიდი დოზების მიღება ხდება 6 კვირის განმავლობაში, დოზის სემცირება უნდა მოხდეს არანაკლებ 2 კვირაში.
მკურნალობის კურსის გაგრძელებას საზღვრავს ექიმი. პრეპარატის მიღების შეწყვეტა ან დოზის შეცვლა საჭიროა ექიმის დანიშნულებითა და კონტროლით. პაციენტის მდგომარეობის გაუმჯობესების შემთხვევაშიც კი დაუშვებელია პრეპარატის მიღების დამოუკიდებლად შეწყვეტა.

უკუჩვენება

• ალერგია ვენლაფაქსინის ან პრეპარატის ნებისმიერ კომპონენტზე;
• მაო-ს ინჰიბიტორი ანტიდეპრესანტების მიღება ან მცირე ხნის წინ (14 დღეზე ნაკლები) შეწყვეტა;
• მაღალი არტერიული წნევა, რომელიც ნორმამდე არ მცირდება ან ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა;
• გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები გულის რითმის დარღვევის რისკით, გულის მძიმე უკმარისობა;
• ორსულობა და ლაქტაცია;
• ბავშვთა და მოზარდთა ( 18 წლამდე) ასაკი.

ორსულობა და ლაქტაცია

ვენლაქსინის ორსულობის დროს გამოყენება უკუნაჩვენებია, რადგან არ არის ცნობილი მისი უსაფრთხოება. პაციენტმა ექიმს უნდა მიმართოს იმ შემთხვევაში, თუ ორსულადაა ან ორსულობას გეგმავს. თუ დედა ორსულობისას რაღაც მიზეზით იღებდა ველაქსინს ან შეწყვიტა მისი მიღება მშობიარობამდე ცოტა ხნით ადრე, უნდა გაითვალისწინონ ახალშობილში გადაცემის სინდრომის გამოვლენის შესაძლებლობა. ბავშვის ძუძუთი კვებისას საჭიროა ველაქსინის მიღების შეწყვეტა. თუ მეძუძური ქალისთვის ველაქსინის მიღება აუცილებელია, ლაქტაცია უნდა შეწყდეს.
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში რაიმე პრეპარატის მიღებამდე პაცინტმა უნდა მიმართოს ექიმს.

ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვა

ცნობილია, რომ ვენლაფაქსინი გავლენას არ ახდენს ფსიქომოტორულ მოქმედებაზე, მაგრამ გასათვალისწინებელია, რომ ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედ ნებისმიერ პრეპარატს შეუძლია იმოქმედოს აზროვნებაზე, გადაწყვეტილების მიღებაზე და მოძრაობის შესრულებაზე.
ველაქსინის მიღებამ შეიძლება უარყოფითი გავლენა მოახდინოს ტრანსპორტისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე, ამიტომ ექიმმა ყოველი პაციენტისთვის ინდივიდუალურად უნდა განსაზღვროს დოზები, რომელთა ფონზეც შესაძლებელია სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და სხვა პოტენციურად საშიში სამუშაოს შესრულება.

განსაკუთრებული მითითებები

პრეპარატის მხოლოდ ექიმის დანიშნულებითა და სიფრთხილით გამოყენება საჭიროა შემდეგ შემთვევებში:
• ღვიძლისა და თირკმლის დაავადებები და მათი ფუნქციის დარღვევა;
• თუ პაციენტს ადრე აღენიშნებოდა ხასიათის გაფუჭება, რომელსაც თან ახლდა გუნება-განწყობილების პათოლოგიური ამაღლება ან დათრგუნვა (მანიის ან ჰიპომანიის ეპიზოდები);
• თუ პაციენტს ადრე აღენიშნებოდა ეპილეფსიური გულყრები;
• დახურულკუთხოვანი გლაუკომა (ამ შემთხვევაში საჭიროა თვალშიდა წნევაზე დაკვირვება);
• სისხლის შედეგების დარღვევა (ველაქსინმა, ისევე როგორც სხვა ანტიდეპრესანტებმა შეიძლება გაზარდოს კანსა და ლორწოვან გარსებში სისხლჩაქცევების რისკი).
ველაქსინით მკურნალობის დაწყებამდე პაციენტმა აუცილებლად უნდა აცნობოს ექიმს აღნიშნული მდგომარეობის შესახებ.
სუიციდის რისკი
სუიციდსა სესახებ აზრი შეიძლება იყოს დაავადების ძირითადი გამოვლინება. იგი შეიძლება აღმოცენდეს ან გაძლიერდეს მკურნალობის დასაწყისში, ანტიდეპრესიული ეფექტის გამოვლენასა და მდგომარეობის გაუმჯობესებამდე.
ნებისმიერი შემაშფოთებელი აზრისა და შეგრძნების შემთხვევაში პაცინტმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს.
ბავშვები და მოზარდები (18 წლამდე)
ვენლაფაქსინის გამოყენება უკუნაჩვენებია ბავშვებსა და 18 წლამდე მოზარდებში. მოცემული ჯგუფის პრეპარატების ამ ასაკში გამოყენება დაკავშირებულია არასასურველი ეფექტების გაზრდილ რისკთან როგორიცაა:
სუიციდური აზრები, თავის მსვერპლად გაღება, მტრობა.

ჭარბი დოზირება

დოზის გადაჭარბებისას პაციენტმა უნდა მიმართოს უახლოესი საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებას, თან უნდა იქონიოს ინსტრუქცია და დარჩენილი კაფსულები, რათა აჩვენოს ექიმს.
ჭარბი დოზირების სიმპტომები: გულის რითმული შეკუმშვები, ძალიან ხშირი ან იშვიათი პულსი, არტერიული წნევის დაქვეითება, კრუნჩხვითი შეტევები, ძილიანობა, გონების დაბინდვა ან დაკარგვა.
მკურნალობა: სპეციალური ანტიდოდი არ არსებობს. სამკურნალწამლო პრეპარატის შეწოვის დასაქვეითებლად შესაძლებელია აქტივირებული ნახშირის გამოყენება. ღებინების გამოწვევა რეკომენდირებული არ არის, რადგანაც კრუნჩხვების გამო არსებობს ასპირაციის რისკი. აუცილებელია სასიცოცხლო ფუნქციების (სუნთქვა და სისხლის მიმოქცევა) მონიტორინგის და შენარჩუნების უზრუნველყოფა ინტენსიური თერაპიის პირობებში. ვენლაფაქსინი და 0-დესმეთილვენლაფაქსინი დიალიზისას არ გამოიყოფა.
თუ პაციენტს დაავიწყდა ველაქსინის კაფსულების დროულად მიღება
რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მიიღოს გამოტოვებული დოზა, შემდეგ კი პრეპარატი ექიმის დანიშნულების მიხედვით გამოიყენოს. თუ გამოტოვებულის შემდეგ შემდგომში დოზის მიღებამდე 12 საათზე ნაკლები დარჩა, საერთოდ უნდა გამოტოვოს დროულად არ მიღებული კაფსულა და პრეპარატის მიღება ჩვეულებრივი განრიგით განაგრძოს. გამოხატული დოზის კომპენსირებისათვის დაუშვებელია ველაქსინის ორმაგი დოზის მიღება, რადგან ამან შეიძლება დოზის გადაჭარბება გამოიწვიოს.
შესაძლო არასასურველი ეფექტები
რეკომენდებულ დოზებში პრეპარატს ჩვეულებრივ კარგად ეგუებიან. თუმცა, ისევე როგორც ნებისმიერი სხვა სამკურნალწამლო საშუალების მიღებისას, შესაძლებელია გვერდითი ეფექტების განვითარება. მძიმე გვერდითი ეფექტების ან ისეთი მოვლენების გაჩენისას, რომლებიც ინსტრუქციაში მითითებული არ არის, პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.
ნებისმიერი შემაშფოთებელი აზრის ან შეგრძნების შემთხევაში პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს.
პაციენტმა ექიმს დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს შემდეგი სიმპტომების შემთხევაში:
• ალერგიული რეაქციების მოჩვენებები, როგორიცაა კანის გამონაყარი, სახის ან ენის შეშუპება, სუნთქვის გაძნელება ან ჰაერის უკმარისობა;
• მაღალი ტემპერატურა კუნთების დაჭიმულობასთან ერთად, კუნთების არაკონტროლირებადი კუმშვა ან კრუნჩხვების შეტევები, ცნობიერების დაბინდვა ან ფსიქომოტორული აგზნება;
• “მშვენიერი განწყობის” შეგრძნება, უზომო აგზნება ან გაღიზიანებადობა (მანია ან ჰიპომანია).
ქვემოთ ჩამოთვლილი არასასურველი ეფექტების უმრავლესობა დამოკიდებულია დოზაზე. ხანგრძლივი მკურნალობისას ან ეფექტების უმრავლესობის სიმძიმე ან სიხშირე მცირდება და არ დგება მკურნალობის შეწყვეტის აუცილებლობა. პაციენტმა ექიმს უნდა მიმართოს შემდეგი შფოთვის გამომწვევი ან მკვეთრად გამოხატული შემდეგი სიმპტომების შემთხვევაში:
• უჩვეულო სისხლმდენობა ან სისხლჩაგცევების წარმოქმნა, შავი, კუპრისებური განავალი.
• გულის შეკუმშვათა რითმის დარღვევა, სახის გაწითლება ან შოკი.
• მადის დაკარგვა, საჭმლის მონელების დარღვევა, დიარეა, ფაღარათი, სხეულის მასის დაკარგვა ან მომატება.
• შეუძლოდ ყოფნა, უჩვეულო დაღლილობა ან სისუსტე, თავის ტკივილი, ძილში კბილების კრაჭუნი, მთქნარება, შემცივნება, ცხელება.
• ტკივილი კუნთებსა და სახსრებში, კუნთების დაჭიმვა, დაურწმუნებელი მოძრაობები და წონასწორობის დაკარგვა, მეტყველების გაურჩევლობა, ან გაძნელება, ან/და თავის კანკალი, კანში ჩხვლეტის ან წვის შეგრძნება.
• თავბრუსხვევა, პირის სიმშრალე, დაძინების გაძნელება, უჩვეულო სიზმრები, ძილიანობა, ნარვული გაღიზიანებადობა, აგზნებადობა, ცნობიერების დაბინდვა, ჰალუცინაციები.
• შარდის გამოყოფის გაძნელება ან ხშირი ჭინთვები.
• სექსუალური ლტოლვის, ერექციის, ეაკულაციის/ორგაზმის დარღვევები: ქალებში მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, იშვიათად-რძის პათოლოგიური გამოყოფა.
• ოფლიანობა, კანის გამონაყარი, ქავილი, მზის სინათლის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
• არამკვეთრი მხედველობა, ყურებში ხმაური.
ზოგჯერ თავბრუსხვევა, წონასწორობის დარღვევა ან შოკი შეიძლება არტერიული წნევის დაქვეითებით იყოს გამოწვეული.
ველაქსინის კაფსულების მიღების შემდეგ განავალში შეიძლება აღინიშნოს პატარა გრანულები-კაფსულების შიგთავსის გაუხსნელი ნარჩენი.
ექიმს შეუძლია აკონტროლოს პაციენტის არტერიული წნევა, დანიშნოს სისხლის ანალიზები ან სხვა გამოკვლევები რათა თავიდან აიცილოს პაციენტისთვის შეუმჩნეველი გვერდითი მოვლენები როგორიცაა არტერიული წნევის მომატება ან დაქვეითებამ გულის რითმის დარღვევები, სისხლში ნატრიუმის ან ქოლესტერინის დონის ცვლილება, განსაკუთრებით ველაქსინის გახანგრძლივებული მოქმედების კაფსულების ხანგრძლივი მიღებისას.
ნებისმიერი გვერდითი ეფექტის აღმოჩენისას, რომელიც ინსტრიქციაში მითითებული არ არის სასურველია პაციენტმა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

პაციენტმა ექიმს ან ფარმაცევტს უნდა შეატყობინოს იმის შესახებ, თუ იღებს ან ცოტა ხნის წინ თუ იღებდა ნებისმიერ წამალს ( მათ შორის რეცეპტის გარეშე გაყიდვადს), რადგანაც სამკურნალწამლო საშუალებებმა შეიძლება ერთმანეთის ეფექტი შეცვალონ.
ველაქსინისა და რამდენიმე სხვა წამლის ერთდროულად მიღებისას საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე. ძალიან მნიშვნელოვანია ექიმისთვის შემდეგი პრეპარატების მიღების შეტყობინება:
• მაო-ს ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტები (მაგ. ნიალამიდი ან ფენელზინი) 14 დღის განმავლობაში. ვენლაფაქსინისა და მაო-ს ინჰიბიტორების ერთდროულად მიღება მძიმე გვერდით მოვლენებს იწვევს. ველაქსინის მკურნალობის დაწყება შეიძლება მაო-ს შეუქცევადი ინჰიბიტორების მიღების შეწყვეტიდან 14 დღის შემდეგ. მაო-ს შექცევადი ინჰიბიტორის შემთვევაში (მოკლობემიდი) ეს ინტერვალი შეიძლება უფრო მოკლე იყოს. მაო-ს ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტების მიღების დაწყება არ შეიძლება ველაქსინის გახანგრძლივებული მოქმედების კაფსულების სრული მოხსნიდან 7 დღეზე ადრე.
• სეროტონინის უკუმიტაციების სპეციფიური ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტები, ლითიუმის პრეპარატები და ტრიპტანები (შაკიკის საწინააღმდეგო საშუალებები). ნებისმიერი ამ პრეპარატისა და ველაქსინის ერთდროულად მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს მათი ეფექტის გადაჭარბებული გაძლიერება ან მძიმე გვერდითი მოვლენები ტოქსიკური გამოვლინებების ჩათვლით.
• ჰალოპერიდოლი ან კლოზაპინი, ველაქსინთან ერთად მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს მათი ეფექტი და გაზარდოს გვერდითი მოვლენების სიხშირე და სიმძიმე.
• სისხლის შედედების დამაქვეითებელი საშუალებები. ვენლაფაქსინთან ერთად მიღებამ შეიძლება გაზარდოს სისხლდენისა და სისხლჩაქცევების რისკი.
• ციმეტიდინი (კუჭის წყლულის სამკურნალო საშუალება), განსაკუთრებით მაშინ, თუ პაციენტს დარღვეული აქცს ღვიძლის ფუნქცია. ამ პრეპარატების ერთად მიღებისას შეიძლება გაიზარდოს როგორც ვენლაფაქსინის, ასევე ციმეტიდინის ეფექტი.
• ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი სხვა პრეპარატები. მათი ერთდროული მიღების შესაძლებლობა და აუცილებლობა უნდა შეაფასოს ექიმმა.
ველაქსინით მკურნალობისას დაუშვებელია სპირტიანი სასმელების მოხმარება.

შენახვის პირობები და ვადები

ინახება მშრალ ადგილას, 30ºC –ზე დაბალ ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას!
ვარგისიანობის ვადა
4 წელი. ვარგისიანობის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე.
პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ!

აფთიაქში გაცემის წესი

II ჯგუფი (ექიმის რეცეპტით).

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
სს ფარმაცევტული ქარხანა ეგისი
უნგრეთი

აქტოსი – ACTOS – АКТОС

საერთაშორისო დასახელება:

PIOGLITAZONE

მწარმოებელი: ELI LILLY,აშშ

მოქმედი ნივთიერება: პიოგლიტაზონის ჰიდროქლორიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰიპოგლიკემიური საშუალება.

გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ფლაკონში 7 და 30 ც.

1 ტაბ.

პიოგლიტაზონის ჰიდროქლორიდი ........       15 მგ

1 ტაბ.

პიოგლიტაზონის ჰიდროქლორიდი .......       30 მგ

1 ტაბ.

პიოგლიტაზონის ჰიდროქლორიდი .......       45 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზას, მონოჰიდრატი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, კარბოქსიცელულოზა და მაგნიუმის სტეარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

იგი თიაზოლიდინდიონის ჯგუფის პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატია, რომლის მოქმედების მექანიზმი დამოკიდებულია ინსულინის სეკრეციის სტიმულირებაზე.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: უზმოზე მიღებისას პიოგლიტაზონი აღინიშნება სისხლის შრატში 30 წუთის შემდეგ, ხოლო მისი მაქსიმალურ კონცენტრაცია მიიღწევა მიღებიდან 2 საათის შემდეგ.

მეტაბოლიზმი: პიოგლიტაზონი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება ჰიდროქსილირების და დაჟანგვის რეაქციებით მეტაბოლიტების წარმოქმნით.

გამოყოფა: პერორალური მიღების შემდეგ პიოგლიტაზონის დოზის 15%-30% აღინიშნება შარდში. თირკმელებით ელიმინირდება პიოგლიტაზონის ძალიან მცირე რაოდენობა. პრეპარატი ძირითადად გამოიყოფა მეტაბოლიტების და კონიუგატების სახით.

ჩვენებები:

რეკომენდებულია II ტიპის (ინსულინდამოუკიდებელი) შაქრიანი დიაბეტის სამკურნალოდ, როგორც დამატებითი საშუალება დიეტოთერაპიასა და ფიზიკურ ვარჯიშებთან ერთად. გამოიყენება როგორც მონოთერაპიის, ასევე კომბინირებული სახით სულფანილშარდოვანას წარმოებულებთან, მეტფორმინთან ან ინსულინთან ერთად არაეფექტური დიეტოთერაპიის და ფიზიკური ვარჯიშების დროს.

მიღების წესები და დოზირება:

პრეპარატის დოზას განსაზღვრავს ექიმი. პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია ერთხელ დღეში.

მონოთერაპია:

პრეპარატით მონოთერაპია პაციენტებში, რომელთაც არ აღენიშნებათ დაავადების კომპენსაცია დიეტოთერაპიის და ფიზიკური ვარჯიშების შემდეგ, შეიძლება დაწყებულ იქნას 15 ან 30 მგ დოზით (ერთხელ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის გაზრდა 45 მგ-მდე ერთხელ დღეში. მონოთერაპიის არაეფექტურობის შემთხვევაში, საჭიროა კომბინირებული თერაპიის ჩატარება.

კომბინირებული თერაპია:

1. სულფანილშარდოვანას წარმოებულები: პიოგლიტაზონის და სულფანილშარდოვანას წარმოებულების კომბინირებისას პრეპარატის დოზა შეიძლება შეადგენდეს 15 მგ ან 30 მგ ერთხელ დღეში. ჰიპოგლიკემიის განვითარებისას საჭიროა სულფანლშარდოვანას დოზის შემცირება.

2. მეტფორმინი: მეტფორმინის და პიოგლიტაზონის კომბინირებისას ამ უკანასკნელის დოზა შეადგენს 15 მგ ან 30 მგ დღეში. ასეთი კომბინირებისას ნაკლებად შესაძლებელია ჰიპოგლიკემიის განვითარება.

3. ინსულინი: ინსულინთან კომბინირებისას პრეპარატის დოზა შეადგენს 15 მგ ან 30 მგ დღეში ერთხელ. ჰიპოგლიკემიის განვითარების შემთხვევაში ან პლაზმაში გლუკოზის კონცენტრაციის შემცირების დროს, ინსულინის დოზა შემცირებული უნდა იქნას 10-25%-ით. დოზის შემდგოში კორექცია ინდივიდუალურია.

მაქსიმალური რეკომენდებული დოზა:

მონოთერაპიის დროს მაქსიმალური რეკომენდებული დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 45 მგ/დღე-ღამეში.

კომბინირებული თერაპიის დროს პიოგლიტაზონის მაქსიმალური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 30 მგ/დღე-ღამეში.

თირკმელების უკმარისობის დროს არ არის საჭირო დოზის კორეგირება.

არ მოიპოვება მონაცემები მისი გამოყენების შესახებ 18 წლამდე, რის გამოც არ არის რეკომენდებული პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში შაქრიანი დიაბეტით.

მონაცემები ასევე არ მოიპოვება სხვა თიაზოლიდინდიონის ჯგუფის პრეპარატებთან კომბინირების შესახებ.

გვერდითი მოვლენები:

ავადმყოფებში, რომლებიც იღებდნენ ერთდროულად პიოგლიტაზონის და ინსულინის კომბინაციას, შესაძლებელია ჰიპოგლიკემიის განვითარება (მსუბუქიდან, გამოხატული ჰიპოგლიკემიამდე). ჰიპოგლიკემია აღინიშნებოდა 1% პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პლაცებოს და 2% ავადმყოფებში, რომლებიც იღებდნენ პიოგლიტაზონის და სულფანილშარდოვანას პრეპარატებს კომბინირებულად. პიოგლიტაზონის და ინსულინის კომბინირებისას ჰიპოგლიკემია აღინიშნებოდა 5% ავადმყოფებში, რომლებიც იღებდნენ პლაცებოს და 8% ავადმყოფებში რომლებიც იღებდნენ 15 მგ პრეპარატს, და 15% ავადმყოფებში, რომლებიც იღებდნენ პიოგლიტაზონის 30 მგ-ს.

ანემიის განვითარების სიხშირე მონოთერაპის და კომბინირებული თერაპიის შემთხვევებში შეადგენს 1-1.6%-ს.

პიოგლიტაზონი იწვევს ჰემოგლობინის რაოდენობის (2-4%) და ჰემატოკრიტის შემცირებას. ცვლილებები ჩვეულებრივ აღინიშნებოდა 4-12 კვირაში მკურნალობის დაწყების შემდეგ.

შეშუპების განვითარების სიხშირე მონოთერაპიის დროს შეადგენდა 4.8%, ხოლო ინსულინთან კომბინაციაში  - 15.3%-ს.

ღვიძლის ფუნქციის შესწავლისას პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პიოგლიტაზონს, არ იქნა დადგენილი პრეპარატის ჰეპატოტოქსიკური მოქმედება.

იშვიათად აღინიშნებოდა კრეატინფოსფოკინაზას დონის დროებითი მომატება.

მკურნალობის დამთავრებისას არ ჰქონდა ადგილი ბილირუბინის, ასპარტატამინოტრანსფერაზას, ალანინტრანსამინაზას, გამაგლუტამინტრანსფერაზას საშუალო მაჩვენებლების ცვლილებას მკურნალობის დაწყების დროს არსებულ საწყის მონაცემებთან შედარებით.

უკუჩვენებები:

 

  • მომატებული მგრძნობელობა პიოგლიტაზონის ან პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ;
  • I ტიპის შაქრიანი დიაბეტი;
  • დიაბეტიური კეტოაციდოზი;
  • ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი.

 

ორსულობა და ლაქტაცია:

პიოგლიტაზონს არ აღმოაჩნდა ტერატოგენული მოქმედება ექსპერიმენტული კვლევისას. ადექვატური და კარგად კონტროლირებადი გამოკვლევები არ არის ჩატარებული ორსულებში, რის გამოც ორსულობის დროს რეკომენდებულია ინსულინის გამოყენება.

არ არის ცნობილი, გამოიყოფა თუ არა პიოგლიტაზონი დედის რძით, რის გამოც არ არის მიზანშეწონილი პრეპარატის დანიშვნა ლაქტაციის პერიოდში. აუცილებლობის შემთხვევებში, როდესაც საჭიროა პრეპარატის დანიშვნა, რეკომენდებულია ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები:

II ტიპის შაქრიანი დიაბეტის მკურნალობა უნდა ითვალისწინებდეს არა მხოლოდ პიოგლიტაზონით მკურნალობას, არამედ დიოთერაპიის და ფიზიკური ვარჯიშის გამოყენებასაც.

პრეპარატით მკურნალობა რეკომენდებულია ჩატარდეს HbA10 დონის განსაზღვრის (პირველი სამი თვე) კონტროლის შემდეგ.

პაციენტებში ინსულინის მიმართ რეზისტენტობით და ანოვულატორული ციკლით პრემენოპაუზის პერიოდში, თიაზოლდინდიონით მკურნალობამ, მათ შორის პიოგლიტაზონით, შეიძლება ხელი შეუწყოს ოვულაციას, რის გამოც საჭიროა კონტრაცეპციის ადექვატური საშუალებების გამოყენება.

პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება შეშუპების დროს.

ყველა პაციენტში მკურნალობის დანიშვნამდე აუცილებელია ალანინტრანსამინაზას დონის განსაზღვრა და კონტროლი ყოველ 2 თვეში მკურნალობის დაწყებიდან  და პერიოდულად ამის შემდეგ. ასევე აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციის განსაზღვრა, იმ შემთხვევებში, როდესაც აღინიშნება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის ნიშნები, როგორიცაა: გულისრევა, პირღებინება, მუცლის ტკივილი, დაღლილობა, უმადობა, მუქი შარდი. სიყვითლის განვითარების შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

პრეპარატის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული, იმ შემთხვევებში, როდესაც აღინიშნება ღვიძლის დაავადება აქტიურ ფაზაში, ან როდესაც ალანინტრანსამინაზას აქტივობის დონე ზემო საზღვრის დონეზე მაღალია 2.5-ჯერ.

ჭარბი დოზირება:

რეგისტრირებულია პრეპარატით ჭარბი დოზირების შემთხვევა (120 მგ/დღე-ღამეში), რომლის დროსაც პაციენტს არ აღენიშნებოდა რაიმე სპეციფიკური კლინიკური სიმპტომები.

აღნიშნული შემთხვევებში საჭიროა სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პერორალურად მისაღები კონტრაცეპტივები: არ არის შესწავლილი პიოგლიტაზონის ზემოქმედება პერორალური კონტრაცეპტივებზე, თუმცა პერორალურად მისაღებ კონტრაცეპტივებთან კომბინირებისას აღინიშნებოდა ეთინილესტრადიოლის და ნორეთინდრონის კონცენტრაციის შემცირება პლაზმაში დაახლოებით 30%-ით. აქედან გამომდინარე, პერორალური კონტრაცეპტივების და პიოგლიტაზონის კომბინირებისას შესაძლებელია ეფექტური კონტრაცეპტიის შემცირება.

გლიპიზიდი: პიოგლიტაზონის (45 მგ/დღე-ღამეში) და გლიპიზიდის (0.25 მგ/დღე-ღამეში) ერთდროული გამოყენებისას 7 დღის განმავლობაში არ აღინიშნებოდა გლიპიზიდის ფარმაკოკინეტიკის პარამეტრების შეცვლა.

მეტფორმინი: პიოგლიტაზონის (45 მგ/დღე-ღამეში) და მეტფორმინის (1000 მგ) კომბინირებისას 7 დღის განმავლობაში არ აღინიშნებოდა მეტფორმინს ფარმაკოკინეტიკის პარამეტრების შეცვლა.

დიგოქსინი: პიოგლიტაზონის (45 მგ/დღე-ღამეში) და დიგოქსინის (0.25 მგ/დღე-ღამეში) კომბინირებისას 7 დღის განმავლობაში არ აღინიშნებოდა დიგოქსინის ფარმაკოკინეტიკის მდგომარეობის შეცვლა.

ვარფარინი: პიოგლიტაზონის (45 მგ/დღე-ღამეში) და ვარფარინის კომბინირებისას 7 დღის განმავლობაში არ აღინიშნებოდა ვარფარინის ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლების შეცვლა.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება 15-300C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილს.

ვარგისიანობის ვადა:   2 წელი.

 

 

გამალეფსინი 200მგ #50ტ

გამალეფსინის ერთი აბი შეიცავს 200მგ. კარბამაზეპინს.
და დამხმარე ნივთიერებების სახით: 
ლაქტოზას 15მგ, სახამებელს 59.3მგ, პოლივინილპიროლიდონს 19.2მგ და მაგნიუმის სტეარატს 1.5მგ.


გამალეფსინი წარმოადგენს კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალებას და არის პირველი რიგის შერჩევის პრეპარატი ბავშვთა კეთილთვისებიანი როლანდის ეპილეფსიის დროს. ანტიკონვულსიური მოქმედების გარდა ავლენს დადებით თერაპიულ ეფექტს ფსიქიური აშლილობის დროს (მანიაკალურ-დეპრესიული მდგომარეობები). ახდენს Nა-ის არხების ბლოკირებას, ამუხრუჭებს ნეირომედიატორების სინთეზს, აქვეითებს კატექოლამინების მეტაბოლიზმს და გლუტამატის გამოყოფას. თრგუნავს სინაფსურ გადაცემას. ყველა სხვა ანტიეპილეპტურ საშუალებასთან შედარებით კარბამაზეპინი ყველაზე ნაკლებად არღვევს კოგნიტიურ ფუნქციას.


ეპილეფსია (პირველადი და მეორადი გენერალიზებული გულყრები ტონურ-კლონური კომპონენტებით; პარციალური კრუნჩხვები; ეპილეფსიის შერეული ფორმები);
- ნეირონული გენეზის ტკივილის სინდრომი; სამწვერა ნერვის ესენციალური ნევრალგია, სამწვერა ნერვის ნევრალგია გაფანტული სკლეროზის დროს,
- ესენციური გლოსო-ფარინგეალური ნევრალგია;
- დიაბეტური ნეიროპათია
- კრუნჩხვების პროფილაქტიკა, ჰიპერაგზნებადობა და ძილის დარღვევა ალკოჰოლური აბსტინენციის დროს;
- აფექტური და შიზო-აფექტური ფსიქოზების დროს (როგორც პროფილაქტიკური საშუალება);
- უშაქრო დიაბეტი (კომბინირებული თერაპიის სახით).


ეპილეფსია: მოზრდილებს კარბამაზეპინი ენიშნებათ 100-200 მგ. 1-2-ჯერ დღეში (საწყისი დოზა), ამ დოზას თანდათანობით ზრდიან 800-1200 მგ-მდე (იშვიათად 1600 მგ-მდე დღეში). ბავშვებს კარბამაზეპინი ენიშნებათ 100-200 მგ. 1-2 ჯერ დღეში (საწყისი დოზა), ამ დოზას თანდათანობით ზრდიან 400-800 მგ-მდე დღეში. კარბამაზეპინის დღიური დოზა მოზარდებისთვის შეადგენს 600-1000 მგ-ს დღეში.
სამწვერა ნერვის ნევრალგია: 200-400 მგ კარბამაზეპინი დღეში (საწყისი დოზა), რომელიც ტკივილების ინტენსივობის შესაბამისად იზრდება 600-800 მგ-მდე დღეში. ხანდაზმულებისათვის ნაჩვენებია უფრო მცირე დოზები.
მანიაკალურ-დეპრესიული მდგომარეობები: 400-600 მგ კარბამაზეპინი დღეში, როგორც სამკურნალო ასევე პროფილაქტიკური მიზნით.


კარბამაზეპინით მკურნალობის დროს გვერდითი მოვლენები გვხვდება იშვიათად, აღინიშნება მკურნალობის საწყის ეტაპზე და რამოდენიმე დღის შემდეგ ქრება. ძირითადად ვლინდება მადის დაკარგვა, გულისრევა, ღებინება, გულისრევა, თავის ტკივილი, ძილიანობა, ატაქსია, აკომოდაციის დარღვევა; იშვიათად - ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი, ჰეპატიტი, ალერგიული რეაქციები კანზე გამონაყარის სახით, დერმატიტი, შეშუპებები, ლიმფადენოპათია, ინტერსტიციული ნეფრიტი, გალაქტორეა, არტერიული ჰიპოტენზია ან ჰიპერტენზია, გინეკომასტია..


მომატებული მგრძნობელობა კარბამაზეპინის ან ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების (ამიტრიპტილინი, დეზიპრამინი, იმიპრამინი, პროტრიპტილინი, ნორტრიპტილინი და სხვა) მიმართ; ღვიძლის, თირკმელებისა და გულის ფუნქციის დარღვევა, ნატრიუმის ცვლის მოშლა, გლაუკომა, პროსტატიტი. ძვლის ტვინის დაზიანებით გამოწვეული დაავადებები; გულის გამტარებლობის დარღვევა, მაო-ს ინჰიბიტორების ერთდროული გამოყენება (მაო-ს ინჰიბიტორებით მკურნალობა უნდა შეწყდეს არა ნაკლებ 14 დღით ადრე, კარბამაზეპინით მკურნალობის დაწყებამდე).


კარბამაზეპინს არ იყენებენ ჩვეულებრივი ტკივილის მოსახსნელად. მას აგრეთვე არ იყენებენ ატიპიური და მცირე ეპილეფსიური გულყრების და მიოკლონუსის დროს. კარბამაზეპინს არ იყენებენ პროფილაქტიკის მიზნით სამწვერა ნერვის ნევრალგიის რემისიის პერიოდში. განსაკუთრებული სიფრთხილით პრეპარატს იღებენ ორსულობისა და ლაქტაციის დროს. კარბამაზეპინით მკურნალობისას არ შეიძლება ალკოჰოლის მიღება, ავტოტრანსპორტის მართვა და იმ სამუშაოს შესრულება, რომელიც მოითხოვს ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას.
ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: რამოდენიმე ეპილეფსიის საწინააღმდეგო პრეპარატის კომბინირებული გამოყენება ამცირებს თითოეული მათგანის მოქმედების ეფექტს (მაგ. ფენიტოინი, ფენობარბიტალი, პრიმიდონი). ფენიტოინის, ვარფარინის, დოქსიციკლინის და თეოფილინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი მნიშვნელოვნად მცირდება კარბამაზეპინთან მათი ერთდროული დანიშვნით. კარბამაზეპინის კონცენტრაცია პლაზმაში იზრდება მაკროლიდურ ანტიბიოტიკებთან, კალციუმის ანტაგონისტებთან, იზონიაზიდთან, დექსტროპროპოქსიფენთან მისი კომბინაციის დროს. არ შეიძლება კარბამაზეპინის კომბინირება ნიტროფურანებთან (მაგ. ფურაზოლიდონთან).


გამოშვებიდან 3 წელი. პრეპარატის ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ გამოყენება აკრძალულია. არ მიიღოთ პრეპარატი გარეგნული დათვალიერების შემდეგ აღმოჩენილი დეფექტების შემთხვევაში.
შენახვის პირობები: ოთახის ტემპერატურაზე ბავშვებისთვის მიუწვდომელ მშრალ ადგილას.

ველაქსინი 75მგ #28კაფს

ველაქსინი
VELAXIN

საერთაშორისო დასახელება - venlafaxine

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ანტიდეპრესანტები; ნორადრენალინის და სეროტონინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორები


შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
37,5 მგ ტაბლეტი #28
75 მგ ტაბლეტი #28
150 მგ ტაბლეტი #28

ველაქსინის გახანგრძლივებული მოქმედების ყოველი კაფსულა შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: 37,5 მგ, 75 მგ, 150 მგ ვენლაფაქსინი.
დამხმარე ნივთიერება: მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის ქლორიდი, ეთილცელულოზა, ტალკი, დიმეტიკონი, კალიუმის ქლორიდი, კოპოვიდონი, სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი, ქსანტანის გუმფისი, რკინის ყვითელი ოქსიდი.
კაფსულის გარსი შეიცავს: ჟელატინს, ტიტანის დიოქსიდს, რკინის ყვითელ ოქსიდს, ამას გარდა 37,5 მგ-იანი კაფსულის გარსი შეიცავს საღებავ ერითროზინს FD ან C, წითელი 3, ან ინდიგორაკმინ FD ან C ლურჯი 2,75 და 150 მგ-იანი კაფსულები კი-რკინის წითელ ოქსიდს.

ჩვენებები
ველაქსინი® -ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი სამკურნალო საშუალებაა, რომელსაც იყენებენ დეპრესიის სამკურნალოდ და მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ მისი რეციდივებისა და ეპიზოდების პროფილაქტიკისათვის.
შენელებული გამოთავისუფლების კაფსულების ფორმით ველაქსინი ასევე გამოიყენება სოციალური განგაშის და გენერალიზებული განგაშის დროს.

მიღების წესები და დოზები

ველაქსინის კაფსულები პაციენტმა ყოველთვის უნდა მიიღოს ექიმის დანიშნულებით. კითხვების სემთხვეაში მან უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.
ველაქსინის კაფსულების მიღება საჭიროა შიგნით, ჭამის დროს. ყოველი კაფსულა მიიღება მთლიანად, სითხის საკმარის რაოდენობასთან ერთად. არ შეიძლება კაფსულების გატეხვა, დაფხვნა, დაღეჭვა და წყალში მოთავსება. მთელი დღე-ღამური დოზის მიღება (რომელიც ერთი ან რამდენიმე კაფსულისგან შედგება) საწიროა ერთ მიღებაზე (დილით ან საღამოს) , ყოველ ჯერზე დაახლოებით ერთი და იგივე დროს.
დეპრესიისას
რეკომენდებული საწყისი დოზაა დღე-ღამეში 75 მგ, დღე-ღამეში ერთხელ, ყოველდღე. ბევრ შემთხვევაში ეს დოზა ავლენს საკმარის თერაპიულ მოქმედებას. თუ ექიმი საჭიროდ ჩათვლის უფრო მაღალი დოზის მიღებას (მაგ. მზიმე დეპრესიის ან ისეთ მდგომარეობაში, რომელიც სტაციონარულ მკურნალობას საჭიროებს), შეიძლება თავიდანვე დაინიშნოს დღე-ღამეში ერთხელ 150 მგ. შემდგომში დღე-ღამური დოზა შეიძლება 75 მგ-ით გაიზარდოს 4 დღიდან ორ კვირამდე ინტერვალებით, სასურველი ეფექტის მიღწევამდე. მაქსიმალური დღე-ღამური რეკომენდებული დოზაა – 225 მგ, მძიმე დეპრესიის შემთვევაში – 375 მგ. აუცილებელი თერაპიული ეფექტის მიღწევის შემდეგ ექიმს შეუძლია დოზა თანდათანობით შეამციროს საკმარის ეფექტურობის დონემდე.
გენერალიზებული განგაშის მდგომარეობებისა და სოციალური ფობიების დროს
რეკომენდებული საწყისი დოზაა – 75 მგ ყოველდღე, დღე-ღამეში ერთხელ. უმრავლეს შემთხვევაში ეს დოზა საკმარისია, დადებითი ეფექტი ჩვეულებრივ აღინიშნება 1 კვირის შემდეგ. თუ მკურნალობის ორი კვირის განმავლობაში მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა, ექიმს შეუძლია ერთჯერადი დღე-ღამური დოზა გაზარდოს 150 მგ-მდე.
შემანარჩუნებელი თერაპია და რეციდივების პროფილაქტიკა
დეპრესიული ეპიზოდების მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს განუწყვეტლად რამდენიმე თვე. ველაქსინი ეფექტურია გახანგრძლივებული თერაპიისას (6 – 12 თვის ხანგრძლივობით). დამხმარე თერაპიისას, ასევე რეციდივებისა და ახალი ეპიზოდების პროფილაქტიკისთვის გამოიყენება დოზები, რომლებიც ეფექტირია საწყისი ეპიზოდის მკურნალობისას. ველაქსინით მკურნალობის ეფექტურობის შესამოწმებლად პაციენტმა რეგულარულად, 3 თვეში ერთხელ მაინც უნდა მიმართოს ექიმს.
პაციენტთა განსაკუთრებული ჯგუფები
ხანდაზმული, ასევე ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებისთვის როგორც წესი გამოიყენება ჩვეულებრივზე მცირე დოზები, რომელთა შერჩევაც საჭიროა ექიმის მიერ, თითოეული პაციენტისთვის ინდივიდუალურად. გათვალისწინებული უნდა იქნას ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციური მდგომარეობა. ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში საჭიროა დოზის განახევრება, ხოლო პრეპარატის მიღება სასურველია ჰემოდიალიზის სეანსის შემდეგ.
პაციენტების გადმოყვანა ველაქსინის ტაბლეტებიდან
ექიმს ველაქსინის ტაბლეტების ნაცვლად შეუძლია ველაქსინის გახანგრზლივებული მოქმედების კაფსულების დანიშვნა. ამ შემთვევაში იგი დაადგენს, თუ ველაქსინის გახანგრზლივებული მოქმედების კაფსულების რა დოზაა ყველაზე მიახლოებული პაციენტის მიერ ტაბლეტების სახით მიღებულ სუმარულ დღე-ღამურ დოზასთან.
პრეპარატის მოხსნა
ველაქსინის უცბად მოხსნის შემთვევაში შეიძლება აღინიშნოს შემდეგი სიმპტომები: დაღლილობა, ძილიანობა, თავის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, პირის სიმშრალე, თავბრუსხვევა, ფაღარათი, უძილობა, შფოთვა, განგაში, ნერვული გაღიზიანება, ცნობიერების დაბინდვა, პათოლოგიური ამაღლებული განწყობილება, დაბუჟება, ოფლიანობა. ეს გვერდითი მოვლენები საშიში არ არის და თავისით ქრება. თუნცა, ისევე როგორც სხვა ანტიდეპრესანტების მიღებისას, პრეპარატის მოხსნამდე მნიშვნელოვანია დოზის თანდათანობით დაქვეითება, განსაკუთრებით მაღალი დოზების მიღებისას. თუ დიდი დოზების მიღება ხდება 6 კვირის განმავლობაში, დოზის სემცირება უნდა მოხდეს არანაკლებ 2 კვირაში.
მკურნალობის კურსის გაგრძელებას საზღვრავს ექიმი. პრეპარატის მიღების შეწყვეტა ან დოზის შეცვლა საჭიროა ექიმის დანიშნულებითა და კონტროლით. პაციენტის მდგომარეობის გაუმჯობესების შემთხვევაშიც კი დაუშვებელია პრეპარატის მიღების დამოუკიდებლად შეწყვეტა.

უკუჩვენება

• ალერგია ვენლაფაქსინის ან პრეპარატის ნებისმიერ კომპონენტზე;
• მაო-ს ინჰიბიტორი ანტიდეპრესანტების მიღება ან მცირე ხნის წინ (14 დღეზე ნაკლები) შეწყვეტა;
• მაღალი არტერიული წნევა, რომელიც ნორმამდე არ მცირდება ან ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა;
• გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები გულის რითმის დარღვევის რისკით, გულის მძიმე უკმარისობა;
• ორსულობა და ლაქტაცია;
• ბავშვთა და მოზარდთა ( 18 წლამდე) ასაკი.

ორსულობა და ლაქტაცია

ვენლაქსინის ორსულობის დროს გამოყენება უკუნაჩვენებია, რადგან არ არის ცნობილი მისი უსაფრთხოება. პაციენტმა ექიმს უნდა მიმართოს იმ შემთხვევაში, თუ ორსულადაა ან ორსულობას გეგმავს. თუ დედა ორსულობისას რაღაც მიზეზით იღებდა ველაქსინს ან შეწყვიტა მისი მიღება მშობიარობამდე ცოტა ხნით ადრე, უნდა გაითვალისწინონ ახალშობილში გადაცემის სინდრომის გამოვლენის შესაძლებლობა. ბავშვის ძუძუთი კვებისას საჭიროა ველაქსინის მიღების შეწყვეტა. თუ მეძუძური ქალისთვის ველაქსინის მიღება აუცილებელია, ლაქტაცია უნდა შეწყდეს.
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში რაიმე პრეპარატის მიღებამდე პაცინტმა უნდა მიმართოს ექიმს.

ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვა

ცნობილია, რომ ვენლაფაქსინი გავლენას არ ახდენს ფსიქომოტორულ მოქმედებაზე, მაგრამ გასათვალისწინებელია, რომ ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედ ნებისმიერ პრეპარატს შეუძლია იმოქმედოს აზროვნებაზე, გადაწყვეტილების მიღებაზე და მოძრაობის შესრულებაზე.
ველაქსინის მიღებამ შეიძლება უარყოფითი გავლენა მოახდინოს ტრანსპორტისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე, ამიტომ ექიმმა ყოველი პაციენტისთვის ინდივიდუალურად უნდა განსაზღვროს დოზები, რომელთა ფონზეც შესაძლებელია სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და სხვა პოტენციურად საშიში სამუშაოს შესრულება.

განსაკუთრებული მითითებები

პრეპარატის მხოლოდ ექიმის დანიშნულებითა და სიფრთხილით გამოყენება საჭიროა შემდეგ შემთვევებში:
• ღვიძლისა და თირკმლის დაავადებები და მათი ფუნქციის დარღვევა;
• თუ პაციენტს ადრე აღენიშნებოდა ხასიათის გაფუჭება, რომელსაც თან ახლდა გუნება-განწყობილების პათოლოგიური ამაღლება ან დათრგუნვა (მანიის ან ჰიპომანიის ეპიზოდები);
• თუ პაციენტს ადრე აღენიშნებოდა ეპილეფსიური გულყრები;
• დახურულკუთხოვანი გლაუკომა (ამ შემთხვევაში საჭიროა თვალშიდა წნევაზე დაკვირვება);
• სისხლის შედეგების დარღვევა (ველაქსინმა, ისევე როგორც სხვა ანტიდეპრესანტებმა შეიძლება გაზარდოს კანსა და ლორწოვან გარსებში სისხლჩაქცევების რისკი).
ველაქსინით მკურნალობის დაწყებამდე პაციენტმა აუცილებლად უნდა აცნობოს ექიმს აღნიშნული მდგომარეობის შესახებ.
სუიციდის რისკი
სუიციდსა სესახებ აზრი შეიძლება იყოს დაავადების ძირითადი გამოვლინება. იგი შეიძლება აღმოცენდეს ან გაძლიერდეს მკურნალობის დასაწყისში, ანტიდეპრესიული ეფექტის გამოვლენასა და მდგომარეობის გაუმჯობესებამდე.
ნებისმიერი შემაშფოთებელი აზრისა და შეგრძნების შემთხვევაში პაცინტმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს.
ბავშვები და მოზარდები (18 წლამდე)
ვენლაფაქსინის გამოყენება უკუნაჩვენებია ბავშვებსა და 18 წლამდე მოზარდებში. მოცემული ჯგუფის პრეპარატების ამ ასაკში გამოყენება დაკავშირებულია არასასურველი ეფექტების გაზრდილ რისკთან როგორიცაა:
სუიციდური აზრები, თავის მსვერპლად გაღება, მტრობა.

ჭარბი დოზირება

დოზის გადაჭარბებისას პაციენტმა უნდა მიმართოს უახლოესი საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებას, თან უნდა იქონიოს ინსტრუქცია და დარჩენილი კაფსულები, რათა აჩვენოს ექიმს.
ჭარბი დოზირების სიმპტომები: გულის რითმული შეკუმშვები, ძალიან ხშირი ან იშვიათი პულსი, არტერიული წნევის დაქვეითება, კრუნჩხვითი შეტევები, ძილიანობა, გონების დაბინდვა ან დაკარგვა.
მკურნალობა: სპეციალური ანტიდოდი არ არსებობს. სამკურნალწამლო პრეპარატის შეწოვის დასაქვეითებლად შესაძლებელია აქტივირებული ნახშირის გამოყენება. ღებინების გამოწვევა რეკომენდირებული არ არის, რადგანაც კრუნჩხვების გამო არსებობს ასპირაციის რისკი. აუცილებელია სასიცოცხლო ფუნქციების (სუნთქვა და სისხლის მიმოქცევა) მონიტორინგის და შენარჩუნების უზრუნველყოფა ინტენსიური თერაპიის პირობებში. ვენლაფაქსინი და 0-დესმეთილვენლაფაქსინი დიალიზისას არ გამოიყოფა.
თუ პაციენტს დაავიწყდა ველაქსინის კაფსულების დროულად მიღება
რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მიიღოს გამოტოვებული დოზა, შემდეგ კი პრეპარატი ექიმის დანიშნულების მიხედვით გამოიყენოს. თუ გამოტოვებულის შემდეგ შემდგომში დოზის მიღებამდე 12 საათზე ნაკლები დარჩა, საერთოდ უნდა გამოტოვოს დროულად არ მიღებული კაფსულა და პრეპარატის მიღება ჩვეულებრივი განრიგით განაგრძოს. გამოხატული დოზის კომპენსირებისათვის დაუშვებელია ველაქსინის ორმაგი დოზის მიღება, რადგან ამან შეიძლება დოზის გადაჭარბება გამოიწვიოს.
შესაძლო არასასურველი ეფექტები
რეკომენდებულ დოზებში პრეპარატს ჩვეულებრივ კარგად ეგუებიან. თუმცა, ისევე როგორც ნებისმიერი სხვა სამკურნალწამლო საშუალების მიღებისას, შესაძლებელია გვერდითი ეფექტების განვითარება. მძიმე გვერდითი ეფექტების ან ისეთი მოვლენების გაჩენისას, რომლებიც ინსტრუქციაში მითითებული არ არის, პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.
ნებისმიერი შემაშფოთებელი აზრის ან შეგრძნების შემთხევაში პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს.
პაციენტმა ექიმს დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს შემდეგი სიმპტომების შემთხევაში:
• ალერგიული რეაქციების მოჩვენებები, როგორიცაა კანის გამონაყარი, სახის ან ენის შეშუპება, სუნთქვის გაძნელება ან ჰაერის უკმარისობა;
• მაღალი ტემპერატურა კუნთების დაჭიმულობასთან ერთად, კუნთების არაკონტროლირებადი კუმშვა ან კრუნჩხვების შეტევები, ცნობიერების დაბინდვა ან ფსიქომოტორული აგზნება;
• “მშვენიერი განწყობის” შეგრძნება, უზომო აგზნება ან გაღიზიანებადობა (მანია ან ჰიპომანია).
ქვემოთ ჩამოთვლილი არასასურველი ეფექტების უმრავლესობა დამოკიდებულია დოზაზე. ხანგრძლივი მკურნალობისას ან ეფექტების უმრავლესობის სიმძიმე ან სიხშირე მცირდება და არ დგება მკურნალობის შეწყვეტის აუცილებლობა. პაციენტმა ექიმს უნდა მიმართოს შემდეგი შფოთვის გამომწვევი ან მკვეთრად გამოხატული შემდეგი სიმპტომების შემთხვევაში:
• უჩვეულო სისხლმდენობა ან სისხლჩაგცევების წარმოქმნა, შავი, კუპრისებური განავალი.
• გულის შეკუმშვათა რითმის დარღვევა, სახის გაწითლება ან შოკი.
• მადის დაკარგვა, საჭმლის მონელების დარღვევა, დიარეა, ფაღარათი, სხეულის მასის დაკარგვა ან მომატება.
• შეუძლოდ ყოფნა, უჩვეულო დაღლილობა ან სისუსტე, თავის ტკივილი, ძილში კბილების კრაჭუნი, მთქნარება, შემცივნება, ცხელება.
• ტკივილი კუნთებსა და სახსრებში, კუნთების დაჭიმვა, დაურწმუნებელი მოძრაობები და წონასწორობის დაკარგვა, მეტყველების გაურჩევლობა, ან გაძნელება, ან/და თავის კანკალი, კანში ჩხვლეტის ან წვის შეგრძნება.
• თავბრუსხვევა, პირის სიმშრალე, დაძინების გაძნელება, უჩვეულო სიზმრები, ძილიანობა, ნარვული გაღიზიანებადობა, აგზნებადობა, ცნობიერების დაბინდვა, ჰალუცინაციები.
• შარდის გამოყოფის გაძნელება ან ხშირი ჭინთვები.
• სექსუალური ლტოლვის, ერექციის, ეაკულაციის/ორგაზმის დარღვევები: ქალებში მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, იშვიათად-რძის პათოლოგიური გამოყოფა.
• ოფლიანობა, კანის გამონაყარი, ქავილი, მზის სინათლის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
• არამკვეთრი მხედველობა, ყურებში ხმაური.
ზოგჯერ თავბრუსხვევა, წონასწორობის დარღვევა ან შოკი შეიძლება არტერიული წნევის დაქვეითებით იყოს გამოწვეული.
ველაქსინის კაფსულების მიღების შემდეგ განავალში შეიძლება აღინიშნოს პატარა გრანულები-კაფსულების შიგთავსის გაუხსნელი ნარჩენი.
ექიმს შეუძლია აკონტროლოს პაციენტის არტერიული წნევა, დანიშნოს სისხლის ანალიზები ან სხვა გამოკვლევები რათა თავიდან აიცილოს პაციენტისთვის შეუმჩნეველი გვერდითი მოვლენები როგორიცაა არტერიული წნევის მომატება ან დაქვეითებამ გულის რითმის დარღვევები, სისხლში ნატრიუმის ან ქოლესტერინის დონის ცვლილება, განსაკუთრებით ველაქსინის გახანგრძლივებული მოქმედების კაფსულების ხანგრძლივი მიღებისას.
ნებისმიერი გვერდითი ეფექტის აღმოჩენისას, რომელიც ინსტრიქციაში მითითებული არ არის სასურველია პაციენტმა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

პაციენტმა ექიმს ან ფარმაცევტს უნდა შეატყობინოს იმის შესახებ, თუ იღებს ან ცოტა ხნის წინ თუ იღებდა ნებისმიერ წამალს ( მათ შორის რეცეპტის გარეშე გაყიდვადს), რადგანაც სამკურნალწამლო საშუალებებმა შეიძლება ერთმანეთის ეფექტი შეცვალონ.
ველაქსინისა და რამდენიმე სხვა წამლის ერთდროულად მიღებისას საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე. ძალიან მნიშვნელოვანია ექიმისთვის შემდეგი პრეპარატების მიღების შეტყობინება:
• მაო-ს ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტები (მაგ. ნიალამიდი ან ფენელზინი) 14 დღის განმავლობაში. ვენლაფაქსინისა და მაო-ს ინჰიბიტორების ერთდროულად მიღება მძიმე გვერდით მოვლენებს იწვევს. ველაქსინის მკურნალობის დაწყება შეიძლება მაო-ს შეუქცევადი ინჰიბიტორების მიღების შეწყვეტიდან 14 დღის შემდეგ. მაო-ს შექცევადი ინჰიბიტორის შემთვევაში (მოკლობემიდი) ეს ინტერვალი შეიძლება უფრო მოკლე იყოს. მაო-ს ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტების მიღების დაწყება არ შეიძლება ველაქსინის გახანგრძლივებული მოქმედების კაფსულების სრული მოხსნიდან 7 დღეზე ადრე.
• სეროტონინის უკუმიტაციების სპეციფიური ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტები, ლითიუმის პრეპარატები და ტრიპტანები (შაკიკის საწინააღმდეგო საშუალებები). ნებისმიერი ამ პრეპარატისა და ველაქსინის ერთდროულად მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს მათი ეფექტის გადაჭარბებული გაძლიერება ან მძიმე გვერდითი მოვლენები ტოქსიკური გამოვლინებების ჩათვლით.
• ჰალოპერიდოლი ან კლოზაპინი, ველაქსინთან ერთად მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს მათი ეფექტი და გაზარდოს გვერდითი მოვლენების სიხშირე და სიმძიმე.
• სისხლის შედედების დამაქვეითებელი საშუალებები. ვენლაფაქსინთან ერთად მიღებამ შეიძლება გაზარდოს სისხლდენისა და სისხლჩაქცევების რისკი.
• ციმეტიდინი (კუჭის წყლულის სამკურნალო საშუალება), განსაკუთრებით მაშინ, თუ პაციენტს დარღვეული აქცს ღვიძლის ფუნქცია. ამ პრეპარატების ერთად მიღებისას შეიძლება გაიზარდოს როგორც ვენლაფაქსინის, ასევე ციმეტიდინის ეფექტი.
• ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი სხვა პრეპარატები. მათი ერთდროული მიღების შესაძლებლობა და აუცილებლობა უნდა შეაფასოს ექიმმა.
ველაქსინით მკურნალობისას დაუშვებელია სპირტიანი სასმელების მოხმარება.

შენახვის პირობები და ვადები

ინახება მშრალ ადგილას, 30ºC –ზე დაბალ ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას!
ვარგისიანობის ვადა
4 წელი. ვარგისიანობის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე.
პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ!

აფთიაქში გაცემის წესი

II ჯგუფი (ექიმის რეცეპტით).

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
სს ფარმაცევტული ქარხანა ეგისი
უნგრეთი

აქტოვეგინი გარეგანი გამოყენებისთვის – ACTOVEGIN – АКТОВЕГИН

მწარმოებელი: NYCOMED AUSTRIA GmbH, ავსტრია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ქსოვილოვანი მეტაბოლიზმის გამაუმჯობესებელი საშუალება

შეადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

გელი 20%: ტუბში 20 გ

1 გ

ხბოს სისხლის დეპროტეინირებული ჰემოდერივატი ..........            200 მგ

კრემი 5%: ტუბში 20 გ

ხბოს სისხლის დეპროტეინირებული ჰემოდერივატი ...........            50 მგ

მალამო 5%: ტუბში 20 გ

1 გ

ხბოს სისხლის დეპროტეინირებული ჰემოდერივატი ..........            50 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

აქტოვეგინი აუმჯობესებს უჯრედულ მეტაბოლიზმს გლუკოზისა და ჟანგბადის ტრანსპორტის,  დაგროვებისა და უჯრედშიდა უტილიზაციის გაზრდის გზით. ეს პროცესები უჯრედის ენერგეტიკული მდგომარეობის გაუმჯობესებას იწვევს, რაც ხელს უწყობს რეგენერაციის პროცესების დაჩქარებას.

ფარმაკოკინეტიკა:

გამოკვლევების შედეგად დადგინდა, რომ აქტოვეგინის გარეგანი ფორმების გამოყენებისას აქტიური ნივთიერებების სისტემური აბსორბცია მინიმალურია.

ჩვენებები:

 

  • კანისა და ლორწოვანის ჭრილობები და ანთებები, ისეთი როგორიცაა: დამწვრობა, მათ შორის მზისგან გამოწვეული, კანის ჭრილობები, ნაჭდევები/ნაკაწრები;
  • დამწვრობების შემდგომი (მათ შორის მდუღარე სითხით ან ორქლით) კანის რეგენერაციის ხელშეწყობა;
  • სხვადასხვა გენეზის წყლულები (მათ შორის სველი წყლულების საწყისი თერაპიის მიზნით);
  • ტროფიკული დარღვევები ქვემო კიდურების ვენების ვარიკოზული გაგანიერებისა და პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის სხვა სახის დარღვევების დროს;
  • ნაწოლების პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
  • რადიაციის ზემოქმედებით განპირობებული კანისა და ლორწოვანის დაზიანების პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
  • ტრანსპლანტაციის წინ ჭრილობების ზედაპირის წინასწარი დამუშავება.

 

მიღების წესები და დოზირება:

გელი გამოიყენება ღია ჭრილობისა და წყლულის გასუფთავებისა და მკურნალობის მიზნით. დამწვრობისა და სხივური დაზიანებებისას კანზე თავსდება გელის თხელი ფენა. წყლულის მკურნალობისას გელის უფრო სქელი ფენა თავსდება კანზე და ზევიდან ადებენ აქტოვეგინის მალამოს კომპრესს, რათა თავიდან იქნას აცილებული ჭრილობაზე მიკვრა. სახვევი იცვლება დღეში ერთხელ, ხოლო ძალიან სველი ზედაპირის შემთხვევაში რამდენიმეჯერ.

შემდგომი მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს აქტოვეგინის 5%-იანი კრემით და დასრულდეს აქტოვეგინის 5%-იანი მალამოთი.

20% აქტოვეგინის გელით მკურნალობის დასაწყისში, სეკრეციის ზრდასთან დაკავშირებით, შესაძლოა აღმოცენდეს ადგილობრივად ტკივილის შეგრძნება. მაგრამ ეს არ ნიშნავს პრეპარატთან შეუთავსებლობას. იმ შემთხვევაში, თუ ტკივილის შეგრძნება გრძელდება და პრეპარატისგან მოსალოდნელი ეფექტი არ იქნა მიღწეული, საჭიროა მიმართოთ ექიმს.

კრემი გამოიყენება ჭრილობებისა და დამწვრობების შეხორცებისათვის. კრემს გააჩნია მკვეთრად გამოხატული კოსმეტიკური ეფექტი. იგი გამოიყენება აქტოვეგინის გელით მკურნალობის შემდეგ, ნაწოლებისა და სხივური დაზიანებების წარმოქმნის პროფილაქტიკისათვის.

აქტოვეგინის მალამო კანზე თავსდება თხელი ფენის სახით. გამოიყენება ჭრილობებისა და წყლულების ხანგრძლივი მკურნალობისას ეპითელიზაციის დაჩქარების მიზნით გელით ან კრემით მკურნალობის შემდეგ. ნაწოლების პროფილაქტიკის მიზნით მალამო თავსდება კანის შესაბამის უბნებზე. კანის სხივური დაზიანებების პროფილაქტიკის მიზნით მალამო გამოიყენება დასხივების შემდეგ ან სეანსებს შორის შუალედებში.

გვერდითი მოვლენები:

ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება.

ადგილობრივი რეაქციები: ქავილი, წვა.

უკუჩვენებები:

პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

შესაძლებელია გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს ჩვენებები:ს მიხედვით.

განსაკუთრებული მითითებები:

აქტოვეგინის გარეგანი ფორმების გამოყენება შეიძლება პრეპარატის სისტემური მოქმედების ფორმებთან ერთად.

ჭარბი დოზირება:

ცნობები არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ცნობები არ არის.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე.

კრემისა და მალამოს ვარგისიანობის ვადა:     5 წელი.

გელის ვარგისიანობის ვადა:    3 წელი.

 

ბენზონალი 0.1გ #48ტ (არპიმ)

ბენზონალი

პერორალურად მისაღები 100 მგ ტაბლეტები

BENZONAL

პრეპარატის სავაჭრო დასახელება - ბენზონალი

პრეპარატის საერთაშორისო დასახელება - ბენზობარბიტალი (Bენზობარბიტალ)

სამკურნალო ფორმა

პერორალურად მისაღები ტაბლეტები.

ზოგადი დახასიათება

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები

თეთრი ფერის მრგვალი ბრტყელი ტაბლეტები, ერთ მხარეს ჭდით და ორივე მხარეს ნაზოლით; უსუნო.

შემადგენლობა

ერთი თაბლეტი შეიცავს:

აქტიურ ნივთიერებას - ბენზობარბიტალს - 100 მგ-ს;

დამხმარე ნივთიერებებს: სიმინდის სახამებელს, მეთილცელულოზას, სტეარინის მჟავას.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი

კრუნჩხვების საწინააღმდეგო პრეპარატი.

ATC Code : N03AA.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება

ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალება, პრაქტიკულად არ ახდენს საძილე მოქმედებას. აძლიერებს გამაამინოერბომჟავას დამამუხრუჭებელ მოქმედებას ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში, განსაკუთრებით ტალამუსში, თავის ტვინის ღეროს აღმავალ გამააქტივებელ რეტიკულარულ ფორმაციაში ჩართული ნეირონების დონეზე. ამცირებს რა ნერვული ბოჩკოების მემბრანების შეღწევადობას Nა+-სათვის, ამცირებს იმპულსების გავრცელებას ეპილეფსიური აქტივობის კერიდან. ეფექტი დგება პერორალური მიღებიდან 20-60 წუთის შემდეგ.

ფარმაკოკინეტიკა

შეწოვა

ბენზობარბიტალი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.

განაწილება

სუსტად უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მაღალ კონცენტრაციებს ქმნის თვინში, ღვიძლში და თირკმელებში. აღწევს ჰისტოჰემატურ ბარიერს და აღწევს დედის რძეში. ნახევრად გამოყოფის პერიოდი (T1/2) შეადგენს 3-4 დღეს.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა

სწრაფად მეტაბოლიზდება ორგანიზმში, ფენობარბიტალის გამოთავისუფლებით, რომელიც ახდენს ეპილეფსიის საწინააღმდეგო მოქმედებას. შემდეგ ხდება დაჟანგვა P450 ციტოქრომის მიკროსომალური სისტემით. გამოიყოფა თირკმელებით როგორც უცვლელი სახით, ასევე მეტაბოლიტების სახით.

გამოყენების ჩვენება

-  კრუნჩხვის სინდრომი.

-  სხვადასხვა გენეზის ეპილეპსია (ფოკალური შეტევები - ჯექსონის ტიპის, კოჟევნიკოვის ეპილეპსია).

-  მცირე შეტევები (კრუნჩხვების გარეშე).

გამოყენების წესი და დოზირება

მიიღება პერორალურად, ჭამის შემდეგ. დოზირების რეჟიმი ინდივიდუალურია და ინიშნება ექიმის მიერ.

მოზრდილებისათვის ერთჯერადი დოზა ვარირებს 100 მგ-დან 300 გ-მდე, დღიური - 800 მგ-მდე. უფრო ხშირად ბენზონალი ინიშნება დოზით 100 მგ 3 ჯერ დღეში. მკურნალობას იწყებენ ერთჯერადი დოზის ერთჯერადი მიღებით. 2-3 დღის შემდეგ დოზას ზრდიან კლინიკურად ეფექტურამდე (შეტევების სიხშირის შემცირება ან სრული შეწყვეტა). მკურნალობას აგრძელებნ ხანგრძლივად, არანაკლებ 1-3 წელი (შეტევების არარსებობის შემთხვევაშიც), დღეში ერთჯერადი დოზის დანიშვნით. შეტევების განახლების შემთხვევაში საჭიროა თავიდან წინა დღიურ დოზასთან დაბრუნება.  

უმაღლესი დოზები მოზრდილებისათვის: ერთჯერადი - 300 მგ, დღიური - 1000 მგ.

3-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის ერთჯერადი დოზა შეადგენს 25-50 მგ-ს, დღიური - 100-150 მგ-ს; 7-დან 10 წლამდე ასაკში ერთჯერადი დოზა შეადგენს 50-100 მგ-ს; 11-დან 14 წლამდე ასაკშიერთჯერადი დოზა შეადგენს 100 მგ-ს, დღიური - 300-400 მგ-ს.

მაღალი დოზები უფროსი ასაკის ბავშვებისათვის: ერთჯერადი დოზა - 150 მგ, დღიური - 450 მგ.

თუ ავადმყოფი ადრე იღებდა სხვა კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალებებს, გადასვლა ბენზონალით მკურნალობაზე თანდათან უნდა განხორცილედეს: ბენზონალით ჯერ ანაცვლებენ ერთ დოზას, შემდეგ კი (3-5 დღის შემდეგ) პრეპარატის მეორე და მესამე დოზას.

გვერდითი რეაქციები

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: იშვიათად - შეჩვევა, სამკურნალწამლო დამოკიდებულება, “მოხსნის” სინდრომი, ძილიანობა, მოთენთილობა, შენელებული რეაქცია, თავის ტკივილი, მეტყველების გაძნელება, ატაქსია, ნისტაგმი, ფსიქიკური რეაქციების შენელება.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქოსპაზმი.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული წნევის შემცირება, თრომბოციტოპენია, თრომბოფლებიტი.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: მადის შემცირება.

სხვა: ალერგიული რეაქციები.

როგორც წესი, ეს მოვლენები გადის დამოუკიდებლად 3-4 დღის შემდეგ. აუცილებლობის შემთხვევაში შეიძლება პრეპარატის დოზის შემცირება ან კოფეინის დანიშვნა.

უკუჩვენებები

-  პრეპარატის ინდივიდუალური აუტანლობა.

-  ღვიძლის და/ან თირკმელების მძიმე დაავადებები მათი ფუნქციების დარღვევებით.

-  გულის ქრონიკული უკმარისობა დეკომპენსაციის ფაზაში.

-  დეპრესიული მდგომარეობები (განსაკუთრებით სუიციდალური მცდელობების თანხლებით).

-  ანემია.

-  ბრონქიალური ასთმა.

-  ჰიპერტირეოზი.

-  შაქრიანი დიაბეტი.

-  თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა.

-  ჰიპერკინეზი.

-  ორსულობა (I ტრიმესტრი), ძუძუთი კვება.

-  3 წლამდე საბავშვო ასაკი.

განსაკუთრებული მითითებები

დღეს ეპილეფსიით დაავადებულების მკურნალობას იწყებენ სხვა ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალებებიდან (ვალპროის მჟავა, კარბამაზეპინი და სხვა), რომლებსაც გააჩნია ნაკლებად გამოხატული ეფექტები. ბენზონალის დანიშვნა შესაძლებელია კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში.

ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის ტარების და მექანიზმების  მართვის უნარზე: პაციენტებმა, რომლებიც იღებენ ბენზონალს, თავი უნდა შეიკავონ პოტენციურად სახიფათო საქმიანობით დაკავებისაგან, რაც მოითხოვს მომატებულ ყურადღებას და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

ჭარბი დოზირება

სიმტპომები: ჭარბი დოზირებისას მსუბუქ და საშუალო სიმძიმის შემთხვევებში აღინიშნება ცნობიერების არევა, ძილიანობა, მძიმე შემთხვევებში - კომა, ცნობიერების დარღვევა, ტაქიკარდია, არითმია, არტერიული წნევის დაქვეითება, რეფლექსების დაქვეითება.

მკურნალობა: აუცილებლობის შემთხვევაში ატარებენ სიმპტომატურ თერაპიას.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

აძლიერებს ნარკოტიკული ანალგეტიკების, ზოგადი ანესთეზიის საშუალებების, ნეიროლეპტიკების, ტრანკვილიზატორების, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების, ეთანოლის, საძილე საშუალებების ეფექტს, ამცირებს პარაცეტამოლის, ანტიკოაგულანტების, ტეტრაციკლინების, გრიზეოფულვინის, გლკუკოკორტიკოსტეროიდების, მინერალოკორტიკოიდების, გულის გლიკოზიდების, ქინიდინის, D ვიტამინის, ქსანტინების ეფექტს.

შენახვის პირობები

პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ, სინოტივისა და სინათლისაგან დაცულ ადგილას, 15º-დან 25ºC-მდე ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა - 3 წელი. ნუ გამოიყენებთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტით.

შეფუთვა

მუყაოს შეფუთვა, რომელიც შეიცავს 48 ტაბლეტს: 2 ბლისტერი 24 ტაბლეტით თითოში.

მწარმოებელი

შპს “არპიმედი”

სომხეთის რესპუბლიკა, კოტაიკი მარზი, ქ. აბოვიანი, მე-2 მიკრორაიონი, სახლი 19

ტელ.: 374 (222) 21703, 21740 ფაქსი: 374 (222) 21924

ელექტრონული ფოსტა: [email protected]

ელექტრონული მისამართი: www.aprimed.am

ველაქსინი 37.5მგ #28კაფს

ველაქსინი
VELAXIN

საერთაშორისო დასახელება - venlafaxine

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ანტიდეპრესანტები; ნორადრენალინის და სეროტონინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორები


შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
37,5 მგ ტაბლეტი #28
75 მგ ტაბლეტი #28
150 მგ ტაბლეტი #28

ველაქსინის გახანგრძლივებული მოქმედების ყოველი კაფსულა შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: 37,5 მგ, 75 მგ, 150 მგ ვენლაფაქსინი.
დამხმარე ნივთიერება: მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის ქლორიდი, ეთილცელულოზა, ტალკი, დიმეტიკონი, კალიუმის ქლორიდი, კოპოვიდონი, სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი, ქსანტანის გუმფისი, რკინის ყვითელი ოქსიდი.
კაფსულის გარსი შეიცავს: ჟელატინს, ტიტანის დიოქსიდს, რკინის ყვითელ ოქსიდს, ამას გარდა 37,5 მგ-იანი კაფსულის გარსი შეიცავს საღებავ ერითროზინს FD ან C, წითელი 3, ან ინდიგორაკმინ FD ან C ლურჯი 2,75 და 150 მგ-იანი კაფსულები კი-რკინის წითელ ოქსიდს.

ჩვენებები
ველაქსინი® -ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი სამკურნალო საშუალებაა, რომელსაც იყენებენ დეპრესიის სამკურნალოდ და მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ მისი რეციდივებისა და ეპიზოდების პროფილაქტიკისათვის.
შენელებული გამოთავისუფლების კაფსულების ფორმით ველაქსინი ასევე გამოიყენება სოციალური განგაშის და გენერალიზებული განგაშის დროს.

მიღების წესები და დოზები

ველაქსინის კაფსულები პაციენტმა ყოველთვის უნდა მიიღოს ექიმის დანიშნულებით. კითხვების სემთხვეაში მან უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.
ველაქსინის კაფსულების მიღება საჭიროა შიგნით, ჭამის დროს. ყოველი კაფსულა მიიღება მთლიანად, სითხის საკმარის რაოდენობასთან ერთად. არ შეიძლება კაფსულების გატეხვა, დაფხვნა, დაღეჭვა და წყალში მოთავსება. მთელი დღე-ღამური დოზის მიღება (რომელიც ერთი ან რამდენიმე კაფსულისგან შედგება) საწიროა ერთ მიღებაზე (დილით ან საღამოს) , ყოველ ჯერზე დაახლოებით ერთი და იგივე დროს.
დეპრესიისას
რეკომენდებული საწყისი დოზაა დღე-ღამეში 75 მგ, დღე-ღამეში ერთხელ, ყოველდღე. ბევრ შემთხვევაში ეს დოზა ავლენს საკმარის თერაპიულ მოქმედებას. თუ ექიმი საჭიროდ ჩათვლის უფრო მაღალი დოზის მიღებას (მაგ. მზიმე დეპრესიის ან ისეთ მდგომარეობაში, რომელიც სტაციონარულ მკურნალობას საჭიროებს), შეიძლება თავიდანვე დაინიშნოს დღე-ღამეში ერთხელ 150 მგ. შემდგომში დღე-ღამური დოზა შეიძლება 75 მგ-ით გაიზარდოს 4 დღიდან ორ კვირამდე ინტერვალებით, სასურველი ეფექტის მიღწევამდე. მაქსიმალური დღე-ღამური რეკომენდებული დოზაა – 225 მგ, მძიმე დეპრესიის შემთვევაში – 375 მგ. აუცილებელი თერაპიული ეფექტის მიღწევის შემდეგ ექიმს შეუძლია დოზა თანდათანობით შეამციროს საკმარის ეფექტურობის დონემდე.
გენერალიზებული განგაშის მდგომარეობებისა და სოციალური ფობიების დროს
რეკომენდებული საწყისი დოზაა – 75 მგ ყოველდღე, დღე-ღამეში ერთხელ. უმრავლეს შემთხვევაში ეს დოზა საკმარისია, დადებითი ეფექტი ჩვეულებრივ აღინიშნება 1 კვირის შემდეგ. თუ მკურნალობის ორი კვირის განმავლობაში მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა, ექიმს შეუძლია ერთჯერადი დღე-ღამური დოზა გაზარდოს 150 მგ-მდე.
შემანარჩუნებელი თერაპია და რეციდივების პროფილაქტიკა
დეპრესიული ეპიზოდების მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს განუწყვეტლად რამდენიმე თვე. ველაქსინი ეფექტურია გახანგრძლივებული თერაპიისას (6 – 12 თვის ხანგრძლივობით). დამხმარე თერაპიისას, ასევე რეციდივებისა და ახალი ეპიზოდების პროფილაქტიკისთვის გამოიყენება დოზები, რომლებიც ეფექტირია საწყისი ეპიზოდის მკურნალობისას. ველაქსინით მკურნალობის ეფექტურობის შესამოწმებლად პაციენტმა რეგულარულად, 3 თვეში ერთხელ მაინც უნდა მიმართოს ექიმს.
პაციენტთა განსაკუთრებული ჯგუფები
ხანდაზმული, ასევე ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებისთვის როგორც წესი გამოიყენება ჩვეულებრივზე მცირე დოზები, რომელთა შერჩევაც საჭიროა ექიმის მიერ, თითოეული პაციენტისთვის ინდივიდუალურად. გათვალისწინებული უნდა იქნას ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციური მდგომარეობა. ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში საჭიროა დოზის განახევრება, ხოლო პრეპარატის მიღება სასურველია ჰემოდიალიზის სეანსის შემდეგ.
პაციენტების გადმოყვანა ველაქსინის ტაბლეტებიდან
ექიმს ველაქსინის ტაბლეტების ნაცვლად შეუძლია ველაქსინის გახანგრზლივებული მოქმედების კაფსულების დანიშვნა. ამ შემთვევაში იგი დაადგენს, თუ ველაქსინის გახანგრზლივებული მოქმედების კაფსულების რა დოზაა ყველაზე მიახლოებული პაციენტის მიერ ტაბლეტების სახით მიღებულ სუმარულ დღე-ღამურ დოზასთან.
პრეპარატის მოხსნა
ველაქსინის უცბად მოხსნის შემთვევაში შეიძლება აღინიშნოს შემდეგი სიმპტომები: დაღლილობა, ძილიანობა, თავის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, პირის სიმშრალე, თავბრუსხვევა, ფაღარათი, უძილობა, შფოთვა, განგაში, ნერვული გაღიზიანება, ცნობიერების დაბინდვა, პათოლოგიური ამაღლებული განწყობილება, დაბუჟება, ოფლიანობა. ეს გვერდითი მოვლენები საშიში არ არის და თავისით ქრება. თუნცა, ისევე როგორც სხვა ანტიდეპრესანტების მიღებისას, პრეპარატის მოხსნამდე მნიშვნელოვანია დოზის თანდათანობით დაქვეითება, განსაკუთრებით მაღალი დოზების მიღებისას. თუ დიდი დოზების მიღება ხდება 6 კვირის განმავლობაში, დოზის სემცირება უნდა მოხდეს არანაკლებ 2 კვირაში.
მკურნალობის კურსის გაგრძელებას საზღვრავს ექიმი. პრეპარატის მიღების შეწყვეტა ან დოზის შეცვლა საჭიროა ექიმის დანიშნულებითა და კონტროლით. პაციენტის მდგომარეობის გაუმჯობესების შემთხვევაშიც კი დაუშვებელია პრეპარატის მიღების დამოუკიდებლად შეწყვეტა.

უკუჩვენება

• ალერგია ვენლაფაქსინის ან პრეპარატის ნებისმიერ კომპონენტზე;
• მაო-ს ინჰიბიტორი ანტიდეპრესანტების მიღება ან მცირე ხნის წინ (14 დღეზე ნაკლები) შეწყვეტა;
• მაღალი არტერიული წნევა, რომელიც ნორმამდე არ მცირდება ან ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა;
• გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები გულის რითმის დარღვევის რისკით, გულის მძიმე უკმარისობა;
• ორსულობა და ლაქტაცია;
• ბავშვთა და მოზარდთა ( 18 წლამდე) ასაკი.

ორსულობა და ლაქტაცია

ვენლაქსინის ორსულობის დროს გამოყენება უკუნაჩვენებია, რადგან არ არის ცნობილი მისი უსაფრთხოება. პაციენტმა ექიმს უნდა მიმართოს იმ შემთხვევაში, თუ ორსულადაა ან ორსულობას გეგმავს. თუ დედა ორსულობისას რაღაც მიზეზით იღებდა ველაქსინს ან შეწყვიტა მისი მიღება მშობიარობამდე ცოტა ხნით ადრე, უნდა გაითვალისწინონ ახალშობილში გადაცემის სინდრომის გამოვლენის შესაძლებლობა. ბავშვის ძუძუთი კვებისას საჭიროა ველაქსინის მიღების შეწყვეტა. თუ მეძუძური ქალისთვის ველაქსინის მიღება აუცილებელია, ლაქტაცია უნდა შეწყდეს.
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში რაიმე პრეპარატის მიღებამდე პაცინტმა უნდა მიმართოს ექიმს.

ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვა

ცნობილია, რომ ვენლაფაქსინი გავლენას არ ახდენს ფსიქომოტორულ მოქმედებაზე, მაგრამ გასათვალისწინებელია, რომ ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედ ნებისმიერ პრეპარატს შეუძლია იმოქმედოს აზროვნებაზე, გადაწყვეტილების მიღებაზე და მოძრაობის შესრულებაზე.
ველაქსინის მიღებამ შეიძლება უარყოფითი გავლენა მოახდინოს ტრანსპორტისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე, ამიტომ ექიმმა ყოველი პაციენტისთვის ინდივიდუალურად უნდა განსაზღვროს დოზები, რომელთა ფონზეც შესაძლებელია სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და სხვა პოტენციურად საშიში სამუშაოს შესრულება.

განსაკუთრებული მითითებები

პრეპარატის მხოლოდ ექიმის დანიშნულებითა და სიფრთხილით გამოყენება საჭიროა შემდეგ შემთვევებში:
• ღვიძლისა და თირკმლის დაავადებები და მათი ფუნქციის დარღვევა;
• თუ პაციენტს ადრე აღენიშნებოდა ხასიათის გაფუჭება, რომელსაც თან ახლდა გუნება-განწყობილების პათოლოგიური ამაღლება ან დათრგუნვა (მანიის ან ჰიპომანიის ეპიზოდები);
• თუ პაციენტს ადრე აღენიშნებოდა ეპილეფსიური გულყრები;
• დახურულკუთხოვანი გლაუკომა (ამ შემთხვევაში საჭიროა თვალშიდა წნევაზე დაკვირვება);
• სისხლის შედეგების დარღვევა (ველაქსინმა, ისევე როგორც სხვა ანტიდეპრესანტებმა შეიძლება გაზარდოს კანსა და ლორწოვან გარსებში სისხლჩაქცევების რისკი).
ველაქსინით მკურნალობის დაწყებამდე პაციენტმა აუცილებლად უნდა აცნობოს ექიმს აღნიშნული მდგომარეობის შესახებ.
სუიციდის რისკი
სუიციდსა სესახებ აზრი შეიძლება იყოს დაავადების ძირითადი გამოვლინება. იგი შეიძლება აღმოცენდეს ან გაძლიერდეს მკურნალობის დასაწყისში, ანტიდეპრესიული ეფექტის გამოვლენასა და მდგომარეობის გაუმჯობესებამდე.
ნებისმიერი შემაშფოთებელი აზრისა და შეგრძნების შემთხვევაში პაცინტმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს.
ბავშვები და მოზარდები (18 წლამდე)
ვენლაფაქსინის გამოყენება უკუნაჩვენებია ბავშვებსა და 18 წლამდე მოზარდებში. მოცემული ჯგუფის პრეპარატების ამ ასაკში გამოყენება დაკავშირებულია არასასურველი ეფექტების გაზრდილ რისკთან როგორიცაა:
სუიციდური აზრები, თავის მსვერპლად გაღება, მტრობა.

ჭარბი დოზირება

დოზის გადაჭარბებისას პაციენტმა უნდა მიმართოს უახლოესი საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებას, თან უნდა იქონიოს ინსტრუქცია და დარჩენილი კაფსულები, რათა აჩვენოს ექიმს.
ჭარბი დოზირების სიმპტომები: გულის რითმული შეკუმშვები, ძალიან ხშირი ან იშვიათი პულსი, არტერიული წნევის დაქვეითება, კრუნჩხვითი შეტევები, ძილიანობა, გონების დაბინდვა ან დაკარგვა.
მკურნალობა: სპეციალური ანტიდოდი არ არსებობს. სამკურნალწამლო პრეპარატის შეწოვის დასაქვეითებლად შესაძლებელია აქტივირებული ნახშირის გამოყენება. ღებინების გამოწვევა რეკომენდირებული არ არის, რადგანაც კრუნჩხვების გამო არსებობს ასპირაციის რისკი. აუცილებელია სასიცოცხლო ფუნქციების (სუნთქვა და სისხლის მიმოქცევა) მონიტორინგის და შენარჩუნების უზრუნველყოფა ინტენსიური თერაპიის პირობებში. ვენლაფაქსინი და 0-დესმეთილვენლაფაქსინი დიალიზისას არ გამოიყოფა.
თუ პაციენტს დაავიწყდა ველაქსინის კაფსულების დროულად მიღება
რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მიიღოს გამოტოვებული დოზა, შემდეგ კი პრეპარატი ექიმის დანიშნულების მიხედვით გამოიყენოს. თუ გამოტოვებულის შემდეგ შემდგომში დოზის მიღებამდე 12 საათზე ნაკლები დარჩა, საერთოდ უნდა გამოტოვოს დროულად არ მიღებული კაფსულა და პრეპარატის მიღება ჩვეულებრივი განრიგით განაგრძოს. გამოხატული დოზის კომპენსირებისათვის დაუშვებელია ველაქსინის ორმაგი დოზის მიღება, რადგან ამან შეიძლება დოზის გადაჭარბება გამოიწვიოს.
შესაძლო არასასურველი ეფექტები
რეკომენდებულ დოზებში პრეპარატს ჩვეულებრივ კარგად ეგუებიან. თუმცა, ისევე როგორც ნებისმიერი სხვა სამკურნალწამლო საშუალების მიღებისას, შესაძლებელია გვერდითი ეფექტების განვითარება. მძიმე გვერდითი ეფექტების ან ისეთი მოვლენების გაჩენისას, რომლებიც ინსტრუქციაში მითითებული არ არის, პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.
ნებისმიერი შემაშფოთებელი აზრის ან შეგრძნების შემთხევაში პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს.
პაციენტმა ექიმს დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს შემდეგი სიმპტომების შემთხევაში:
• ალერგიული რეაქციების მოჩვენებები, როგორიცაა კანის გამონაყარი, სახის ან ენის შეშუპება, სუნთქვის გაძნელება ან ჰაერის უკმარისობა;
• მაღალი ტემპერატურა კუნთების დაჭიმულობასთან ერთად, კუნთების არაკონტროლირებადი კუმშვა ან კრუნჩხვების შეტევები, ცნობიერების დაბინდვა ან ფსიქომოტორული აგზნება;
• “მშვენიერი განწყობის” შეგრძნება, უზომო აგზნება ან გაღიზიანებადობა (მანია ან ჰიპომანია).
ქვემოთ ჩამოთვლილი არასასურველი ეფექტების უმრავლესობა დამოკიდებულია დოზაზე. ხანგრძლივი მკურნალობისას ან ეფექტების უმრავლესობის სიმძიმე ან სიხშირე მცირდება და არ დგება მკურნალობის შეწყვეტის აუცილებლობა. პაციენტმა ექიმს უნდა მიმართოს შემდეგი შფოთვის გამომწვევი ან მკვეთრად გამოხატული შემდეგი სიმპტომების შემთხვევაში:
• უჩვეულო სისხლმდენობა ან სისხლჩაგცევების წარმოქმნა, შავი, კუპრისებური განავალი.
• გულის შეკუმშვათა რითმის დარღვევა, სახის გაწითლება ან შოკი.
• მადის დაკარგვა, საჭმლის მონელების დარღვევა, დიარეა, ფაღარათი, სხეულის მასის დაკარგვა ან მომატება.
• შეუძლოდ ყოფნა, უჩვეულო დაღლილობა ან სისუსტე, თავის ტკივილი, ძილში კბილების კრაჭუნი, მთქნარება, შემცივნება, ცხელება.
• ტკივილი კუნთებსა და სახსრებში, კუნთების დაჭიმვა, დაურწმუნებელი მოძრაობები და წონასწორობის დაკარგვა, მეტყველების გაურჩევლობა, ან გაძნელება, ან/და თავის კანკალი, კანში ჩხვლეტის ან წვის შეგრძნება.
• თავბრუსხვევა, პირის სიმშრალე, დაძინების გაძნელება, უჩვეულო სიზმრები, ძილიანობა, ნარვული გაღიზიანებადობა, აგზნებადობა, ცნობიერების დაბინდვა, ჰალუცინაციები.
• შარდის გამოყოფის გაძნელება ან ხშირი ჭინთვები.
• სექსუალური ლტოლვის, ერექციის, ეაკულაციის/ორგაზმის დარღვევები: ქალებში მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, იშვიათად-რძის პათოლოგიური გამოყოფა.
• ოფლიანობა, კანის გამონაყარი, ქავილი, მზის სინათლის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
• არამკვეთრი მხედველობა, ყურებში ხმაური.
ზოგჯერ თავბრუსხვევა, წონასწორობის დარღვევა ან შოკი შეიძლება არტერიული წნევის დაქვეითებით იყოს გამოწვეული.
ველაქსინის კაფსულების მიღების შემდეგ განავალში შეიძლება აღინიშნოს პატარა გრანულები-კაფსულების შიგთავსის გაუხსნელი ნარჩენი.
ექიმს შეუძლია აკონტროლოს პაციენტის არტერიული წნევა, დანიშნოს სისხლის ანალიზები ან სხვა გამოკვლევები რათა თავიდან აიცილოს პაციენტისთვის შეუმჩნეველი გვერდითი მოვლენები როგორიცაა არტერიული წნევის მომატება ან დაქვეითებამ გულის რითმის დარღვევები, სისხლში ნატრიუმის ან ქოლესტერინის დონის ცვლილება, განსაკუთრებით ველაქსინის გახანგრძლივებული მოქმედების კაფსულების ხანგრძლივი მიღებისას.
ნებისმიერი გვერდითი ეფექტის აღმოჩენისას, რომელიც ინსტრიქციაში მითითებული არ არის სასურველია პაციენტმა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

პაციენტმა ექიმს ან ფარმაცევტს უნდა შეატყობინოს იმის შესახებ, თუ იღებს ან ცოტა ხნის წინ თუ იღებდა ნებისმიერ წამალს ( მათ შორის რეცეპტის გარეშე გაყიდვადს), რადგანაც სამკურნალწამლო საშუალებებმა შეიძლება ერთმანეთის ეფექტი შეცვალონ.
ველაქსინისა და რამდენიმე სხვა წამლის ერთდროულად მიღებისას საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე. ძალიან მნიშვნელოვანია ექიმისთვის შემდეგი პრეპარატების მიღების შეტყობინება:
• მაო-ს ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტები (მაგ. ნიალამიდი ან ფენელზინი) 14 დღის განმავლობაში. ვენლაფაქსინისა და მაო-ს ინჰიბიტორების ერთდროულად მიღება მძიმე გვერდით მოვლენებს იწვევს. ველაქსინის მკურნალობის დაწყება შეიძლება მაო-ს შეუქცევადი ინჰიბიტორების მიღების შეწყვეტიდან 14 დღის შემდეგ. მაო-ს შექცევადი ინჰიბიტორის შემთვევაში (მოკლობემიდი) ეს ინტერვალი შეიძლება უფრო მოკლე იყოს. მაო-ს ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტების მიღების დაწყება არ შეიძლება ველაქსინის გახანგრძლივებული მოქმედების კაფსულების სრული მოხსნიდან 7 დღეზე ადრე.
• სეროტონინის უკუმიტაციების სპეციფიური ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტები, ლითიუმის პრეპარატები და ტრიპტანები (შაკიკის საწინააღმდეგო საშუალებები). ნებისმიერი ამ პრეპარატისა და ველაქსინის ერთდროულად მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს მათი ეფექტის გადაჭარბებული გაძლიერება ან მძიმე გვერდითი მოვლენები ტოქსიკური გამოვლინებების ჩათვლით.
• ჰალოპერიდოლი ან კლოზაპინი, ველაქსინთან ერთად მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს მათი ეფექტი და გაზარდოს გვერდითი მოვლენების სიხშირე და სიმძიმე.
• სისხლის შედედების დამაქვეითებელი საშუალებები. ვენლაფაქსინთან ერთად მიღებამ შეიძლება გაზარდოს სისხლდენისა და სისხლჩაქცევების რისკი.
• ციმეტიდინი (კუჭის წყლულის სამკურნალო საშუალება), განსაკუთრებით მაშინ, თუ პაციენტს დარღვეული აქცს ღვიძლის ფუნქცია. ამ პრეპარატების ერთად მიღებისას შეიძლება გაიზარდოს როგორც ვენლაფაქსინის, ასევე ციმეტიდინის ეფექტი.
• ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი სხვა პრეპარატები. მათი ერთდროული მიღების შესაძლებლობა და აუცილებლობა უნდა შეაფასოს ექიმმა.
ველაქსინით მკურნალობისას დაუშვებელია სპირტიანი სასმელების მოხმარება.

შენახვის პირობები და ვადები

ინახება მშრალ ადგილას, 30ºC –ზე დაბალ ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას!
ვარგისიანობის ვადა
4 წელი. ვარგისიანობის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე.
პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ!

აფთიაქში გაცემის წესი

II ჯგუფი (ექიმის რეცეპტით).

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
სს ფარმაცევტული ქარხანა ეგისი
უნგრეთი

Don`t copy text!