ნივრის ექსტრაქტი ომეგა-3 #30ტ

ნივრის ექსტრაქტი+ომეგა 3

გარსით დაფარული ტაბლეტი

ნივრის ექსტრაქტი (Allium sativum) – 400 მგ

ომეგა 3 -(ეიკოზაპენტაენურიდადოკოზაჰექსაენური - EPA და DHA 30%) ცხიმოვანიმჟავები - 200 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ნივრის ექსტრაქტი

ნიორში შემავალი გოგირდოვანი ნაერთი ალიცინი, ახდენს იმუნური სისტემის სტიმულირებას. ალიცინი ფართო სპექტრის ძლიერი ანტიბიოტიკია, რომელიც მოქმედებს გრამ(+) და გრამ(-) გამომწვევებზე. აუმჯობესებს ტვინის მუშაობას, ახდენს ნერვული სისტემის ნორმალიზებას. ალიცინს და სხვა აქტიურ ნივთიერებებს აქვთ დადებითი გავლენა პანკრეასის ფუქციაზე , ასტიმულირებენ ინსულინის წარმოებას, შედეგად მცირდება სისხლში შაქრის დონე. ალიცინის გარდა ნიორი შეიცავს , არასტაბილურ გოგირდოვანი ნაერთებს, ანტიბაქტერიულ ნივთიერებებს, ფლავონოიდებს, B ჯგუფის, A, D, E და C ვიტამინებს, აგრეთვე, მინერალებსა და მიკროელემენტებს:K, Na, Ca, Mg, Mn, Si, P, Fe, Zn, Se და Ge. ნივრის ექსტრაქტი ხასითდება ნაღვლმდენი, სპაზმოლიზური, ანთების საწინააღმდეგო თვისებებით. აქვს ძლიერი ანტიოქსიდანტური თვისება,რითაც უზრუნველყოფს ორგანიზმის დაცვას თავისუფალი რადიკალების დამაზიანებელი ზემოქმედებისგან. ხელს უშლის თრომბოციტების აგრეგაციას და თრომბის წარმოქმნას, ახდენს მომატებული არტერიული წნევის ნორმალიზებას; იწვევს ქოლესტერინის დონის დაქვეითებას სისხლში; გააჩნია ანტიფუნგალური მოქმედება Aspergillus niger-ისა და Candida albicans-ის მიმართ; ხასიათდება ანტიკანცეროგენული თვისებებით.

omega 3 ცხიმოვანი მჟავები

“ომეგა-3”-ის ცხიმოვან მჟავებს „შეუცვლელს“ უწოდებენ, რადგანაც ჩვენი ორგანიზმი მათ ვერ აწარმოებს და მათი მიიღება აუცილებელია რეგულარულად საკვებიდან. ვინაიდან საკვები ყოველთვის არ გვაძლევს იმის საშუალებას, რომ მივიღოთ რეკომენდებული ყოველდღიური დოზა, ამდენად მნიშვნელოვანი იგი შეივსოს “ომეგა-3”-ით. ორგანიზმში მოხვედრისთანავე “ომეგა3”-ის ცხიმოვანი მჟავები პირდაპირ უჯრედებში გადაინაცვლებენ და ზემოქმედებას ახდენენ მათ სტრუქტურასა და აქტივობაზე. აძლიერებენ ორგანიზმის იმუნური, გულ-სისხლძარღვთა, ნერვული და საყრდენ მამოძრავებელი სისტემების ფუნქციებს; არეგულირებენ გულის რითმს და ამცირებენ გულის უკმარისობის და იშემიური დაავადების განვითარების რისკს; ამცირებენ სისხლში ქოლესტერინის დონეს, ხელს უშლიან ათეროსკლეროზის განვითარებას და არეგულირებენ არტერიულ წნევას; აძლიერებენ სისხლძარღვების კედლებს და აუმჯობესებენ მათ ელასტიურობას ახასიათებთ გამოხატული ანტიოქსიდანტური მოქმედება;

ჩვენებები:

ბაქტერიული და ვირუსული ინფექციების მკურნალობა და პროფილაქტიკა
სუსტი იმუნური სისტემა
მადის დაქვეითება
დისპეფსია,გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი
ჭარბ წონასთან, დიაბეტთან, ჰიპერტენზიასთან და ათეროსკლეროზთან დაკავშირებული ჰიპერტრიგლიცერიდემია;
ათეროსკლეროზი, გულის იშემიური დაავადება, არტერიული ჰიპერტენზია;
შაქრიანი დიაბეტი და მისი გართულებების პროფილაქტიკა;
ნერვული სისტემის დაავადებები: მეხსიერების, ყურადღების კონცენტრაციის უნარის დარღვევები

მიღების წესი და დოზირება : მიიღება 2 ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ, წყლის მიყოლებით.

განსაკუთრებული მითითებები : ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში მიიღება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით.

უკუჩვენებები : ჰიპერმგრძნობელობა შემავალი კომპონენტების მიმართ.

გვერდითი მოქმედება :შესაძლებელია ალერგიული რეაქციების გამოვლინება.

ჭარბი დოზირება : დისპეფსიური დარღვევები (გულისრევა, დიარეა) მკურნალობა: სიმპტომური

გაცემის წესი: გაიცემა ურეცეპტოდ

გამოშვების ფორმა:

პირველადი შეფუთვა : 10 გარსით დაფარული ტაბლეტი ბლისტერში.

მეორადი შეფუთვა: 3 ბლისტერი თავსდება კოლოფში ანოტაციასთან ერთად.

შენახვის პირობები: მშრალ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას, ოთახის ტემპერატურაზე.

არ მიიღოთ მედიკამენტი : ვიზუალური დათვალიერებით დეფექტის აღმოჩენისას და ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

პრეპარატის შენახვის ვადა : წარმოებიდან 3 წელი

მწარმოებელი: ფარმაცევტული საწარმო შ.პ.ს. „გამა“

საქართველო.

ტელ.: 2109916

ამოქსიკლავი® – AMOKSIKLAV® – АМОКСИКЛАВ®

საერთაშორისო დასახელება:

AMOXICILLIN; CLAVULANIC ACID

მწარმოებელი: LEK, სლოვენია

მოქმედი ნივთიერება: ამოქსაცილინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი მოქმედების ფართო სპექტრით.

გამოშვების ფორმა:

ამოქსიკლავი® 375

აპკიანი გარსით შემოგარსული ტაბლეტები:

შეფუთვაში 15 ც.

1 ტაბ.

ამოქსიცილინი (ტრიჰიდრატის ფორმით) ........ 250 მგ

კლავულანის მჟავა

(კალიუმის კლავულანატის ფორმით) .................. 125 მგ

ამოქსიკლავი ® 625

აპკიანი გარსით შემოგარსული ტაბლეტები:

შეფუთვაში 15 ც.

1 აბ.

ამოქსიცილინი (ტრიჰიდრატის ფორმით) ...... 500 მგ

კლავულანის მჟავა

(კალიუმის კლავულანატის ფორმით) ................. 125 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი, კროსპოვიდონი, სილიციუმის კოლოიდური ანჰიდრიდი.

ამოქსიკლავი® 2X625

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 1 ც.

1 ტაბ.

ამოქსიცილინი ტრიჰიდრატის ფორმით) ........... 500მგ

კლავულანის მჟავა

(კალიუმის კლავულანატის ფორმით) ...................... 125 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ამოქსიკლავი® 2X1000

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ამოქსიცილინი (ტრიჰიდრატის ფორმით) ........... 875 მგ

კლავულანის მჟავა

(კალიუმის კლავულანატის ფორმით) ...................... 125 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ამოქსიკლავი ქვიქტაბი® 625

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 ც.

1 ტაბ.

ამოქსიცილინი (ტრიჰიდრატის ფორმით) ....... 50მგ

კლავულანის მჟავა

(კალიუმის კლავულანატის ფორმით) .................. 125 მგ

ამოქსიკლავი® ქვიქტაბი 1000

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 ც.

1 ტაბ.

ამოქსიცილინი (ტრიჰიდრატის ფორმით) ......... 875 მგ

კლავულანის მჟავა

(კალიუმის კლავულანატის ფორმით) .................... 125 მგ

ამოქსიკლავი®

კრისტალური ფხვნილი შიგნით მისაღები სუსპენზიის მოსამზადებლად: ფლაკონში 100 მლ დოზირებულ შპრიცთან კომპლექტში.

5 მლ

ამოქსიცილინი (ტრიჰიდრატის ფორმით) ........ 31.25 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ლიმონმჟავა უწყლო, ნატრიუმის ციტრატი უწყლო, ნატრიუმის ბენზოატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კარბოქსიმეთილცელულოზას ნატრიუმის მარილი, ქსანტანის გუმფისი, სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი, სილიციუმის დიოქსიდი, ნატრიუმის საჰარინი, მანიტოლი, არომატიზატორები.

ამოქსიკლავი® 2X

კრისტალური ფხვნილი შიგნით მისაღები სუსპენზიის მოსამზადებლად: ფლაკონში 35 მლ დოზირებულ შპრიცთან კომპლექტში

5 მლ

ამოქსიცილინი (ტრიჰიდრატის ფორმით) ...... 400 მგ

კლავულანის მჟავა

(კალიუმის კლავულანატის ფორმით) ............... 57 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ლიმონმჟავა უწყლო, ნატრიუმის ციტრატი უწყლო, ნატრიუმის ბენზოატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კარბოქსიმეთილცელულოზას ნატრიუმის მარილი, ქსანტანის გუმფისი, სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი, სილიციუმის დიოქსიდი, ნატრიუმის საქარინი, მანიტოლი, არომატიზატორები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი შეიცავს ნახევრადსინთეზურ პენიცილინს, ამოქსიცილინს და ß-ლაქტამაზების ინჰიბიტორს კლავულანის მჟავას. კლავულანის მჟავა აინჰიბირებს კლინიკურად მნიშვნელოვანი ß-ლაქტამაზების უმრავლესობას (2, 3, 4 და 5 ტიპის ß-ლაქტამაზებს - რიჩმონდ საიქსის კლასიფიკაცით), რომლებსაც აპროდუცირებენ . არააქტიურია 1 ტიპისStaphylococcus spp., Escherichia coli, Proteus mirabilis .Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Bacteroides spp. არააქტიურია 1 ტიპის ß-ლაქტამაზების მიმართ, რომლებსაც აპროდუცირებენ Enterobacter spp., morganella morganii, Pseudomonas aeruginosa,Seraratia spp., Acinetobacter spp.

აღნიშნული კომბინაცია უზრუნველყოფს ამოქსიკლავის (მათ შორის ამოქსიცილინის მიმართ რეზისტენტული მიკროორგანიზმების შტამების მიმართ) მაღალ ბაქტერიციდულ აქტივობას. ვინაიდან კლავულანის მჟავას უფრო მეტი სწრაფვა გააჩნია ß-ლაქტამაზებისადმი, ვიდრე ამოქსიცილინს, იგი ქმნის სტაბილურ დეაქტივირებულ კომპლექსს ბაქტერიის ფერმენტთან, და ამით ß-ლაქტამაზების ზემოქმედებით ამოქსიცილინის ფერმენტულ დეჰიდრატაციას ხელი ეშლება. ამგვარად, ამოქსიკლავი ბაქტერიციდულად მოქმედებს გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების ფართო სპექტრზე (მათ შორის შტამებზე), რომლებიც მდგრადნი გახდნენ ბეტა-ლატამური ანტიბიოტიკების მიმართ ß-ლაქტამაზების პროდუქციის შედეგად)

ამოქსიკლავი აქტიურია აერობული გრამდადებითი ბაქტერიების მიმართ:

Streptococcus spp., Streptococcus pneumoniae, Streptococcus viridans, Streptococcus milleri, sreptococcus pyrogenes, Streptococcus bovis), Enterococcus faecium, staphylococcus aureus (მეთიცილინ-რეზისტენტული შტამების გარდა), Staphylococcus epidermidis (მეთიცილინ-რეზისტენტული შტამების გარდა), Corynebacterium spp., Listeriamonocytogenes, Noicardiaasteroides; აერობულ გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმარ: Aeromonas spp., Bordetella pertussis, Brucella spp., Campylobacterjejuni, Campylobacter coli, Citrobacter spp., (ზომიერი მგრძნობელობა), Escherichia coli, Gardnerella vaginalis, Haemophilus ducreyi, Klebsiella spp., legionella pneumophilia., Moraxella catarrhalis, morganella spp.,( ზომიერი მგრძნობელობა),Neisseria gonorrhoeae, Neiseria meningitidis, Pasteurella multocida, Proteus mirabilis, proteus vulgaris,Providencia spp., Salmonella spp., Shigella spp., Vibrio cholarae, Yersinia enterocolitica (ზომიერი მგრძნობელობა), ანაერობული ბაქტერიების მიმართ:Actinomyces israelii, Bacterides spp., (მათ შორის Bacteriodes fragilis) Prevotelia melaninogenica, Clostridium spp., (Clostridium difficile გარდა), Peptostreptococcus spp., eikenella corrodens, Fusobacterium spp.,

propionibacterium spp., Treponema paiiidum.

პრეპარატის მიმართ მდგრადი ზომიერად მგრძნობიარენი არიან Myicobacterium tuberculosis, Myicobacterium fortuitum, Myicobacterium bovis, Myicobacterium kansasii. პრეპარატის მიმართ მდგრადია Myicobacterium chelonae.

ფარმაკოკინეტიკა:

ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავას ძირითადი ფარმაკოკინეტიკური თვისებები მსგავსია.

შეწოვა: პერორალური მიღების შემდეგ პრეპარატის ორივე კომპონენტი სწრაფად აბსორბირდება კნტ-დან. საკვებთან ერთად მიღება აბსორბციაზე გავლენას არ ახდენს. სისხლის პლაზმაში C_max მიიღწევა დაახლოებით 1 საათში და შეადგენს ამოქსიცილინისთვის (დოზის მიხედვით) 3-12 მკგ/მლ, კლავულანის მჟავასთვის - 2 მკგ/მლ.

განაწილება: ორივე კომპონენტს ახასიათებს ორგანიზმის ქსოვილებსა და სითხეებში კარგი განაწილება (ფილტვები, შუა ყური, პლევრული და პერიტონეული სითხეები, საშვილოსნო, საკვერცხეები). ამოქსიცილინი ასევე აღწევს ღვიძლში, წინამდებარე ჯირკვალში, სასის ნუშისებრ ჯირკვლებში, კუნთების ქსოვილში, ნაღვლის ბუშტში, ცხვირის დანამატი ღრუების სეკრეტში, ნერწყვში, ბრონქულ სეკრეტში. ატიური ნივთიერებები არ აღწევს ჰებ-ში (გამონაკლისია ტვინის გარსების ანთება, ამ დროს ჰებ-ი გამავალია პრეპარატის კომპონენტებისთვის), ნარჩენი კონცენტრაციით გადადის დედის რძეში, აღწევს პლაცენტურ ბარიერში. სისხლის პლაზმის ცილებთან შეერთების დონე დაბალია.

მეტაბოლიზმი: ამოქსიცილინი ნაწილობრივ მეტაბოლიზირდება, კლავულანის მჟავა ინტენსიურ მეტაბოლიზმს ექვემდებარება.

გამოყოფა: ამოქსიცილინი ძირითადად თირკმელებით გამოიყოფა არხებიდან სეკერეციისა და გორგლოვანი ფილტრაციის გზით. კლავულანის მჟავა გამოიყოფა გორგლოვანი ფილტრაციის გზით, ნაწილობრივ მეტაბოლიტების სახით. მცირე ოდენობები შეიძლება გამოიყოს ნაწლავიდან და ფილტვებიდან. ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავასT_1/2 1-1.5 საათს შეადგენს.

ფარმაკოკინეტიკა განსაკუთრებულ კლინიკურ შემთხვევებში:

თირკმლის მძიმე ფორმის უკმარისობისას ამოქსიცილინისT_11/2 დონე იზრდება 7.5 საათამდე, კლავულანის მჟავასთვის 4.5 საათამდე, ორივე კომპონენტი გამოიდევნება ჰემოდიალიზით და უმნიშვნელო რაოდენობები - პერიტონული დიალიზით.

ჩვენებები:

პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების მკურნალობა:

სასუნთქი გზების ზედა ნაწილებისა და ლორ-ორგანოების ინფექციები (მათ შორის მწვავე და ქრონიკული სინუსიტი, მწვავე და ქრონიკული ოტიტი, ტონზოლიტი, ფარინგიტი);
სასუნთქი გზების ქვედა ნაწილების ინფექციები (მათ შორის მწვავე ბრონქიტი, ბაქტერიული სუპერინფექციით, ქრონიკული ბრონქიტი, პნევმონია);
საშარდე გზების ინფექციები;
გინეკოლოგიური ინფექციები;
კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები;
ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
სანაღვლე გზების ინფექციები (ქოლეცისტიტი, ქოლანგიტი);
ოდონტოგენური ინფექციები.

მიღების წესები და დოზირება:

მოზრდილებსა და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში (სხეულის წონის 40 კგ-ზე მეტი) ინფექციის მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის მიმდინარეობით ინიშნება 1 ტაბ. 375 მგ ყოველ 8 საათში ან 1 ტაბ. 625 მგ ყოველ 12 საათში, ინფექციისა და სასუნთქი გზების ინფექციების მძიმე მიმდინარეობის შემთხვევაში - 1 ტაბ. 625 მგ ყოველ 8 საათში ან 1 ტაბ. 1000 მგ ყოველ 12 საათში.

შემოგარსული ტაბლეტების ფორმით პრეპარატი არ ინიშნება 12 წელზე უმცროსი ასაკის ბავშვებში (სხეულის წონა 4 კგ-ზე ნაკლები).

კლავულანის მჟავას მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა (კალიუმის მარილის სახით) შეადგენს მოზრდილებისათვის - 60 მგ, ბავშვებისათვის - 10 მგ/სხ.წ.კგ.

ამოქსიცილინის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს მოზრდილებისათვის - 6 გ, ბავშვებისათვის - 45 მგ/სხ.წ.კგ.

მკურნალობის კურსი შეადგენს 5-14 დღეს. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა განისაზღრება ექიმის მიერ. მკურნალობა არ უნდა გაგრძელდეს 14 დღეზე მეტ ხანს, განმეორებითი სამედიცინო დათვალიერების გარეშე.

ოდონტოგენური ინფექციების დროს ინიშნება 1 ტაბ. 375 მგ ყოველ 8 საათში ან 1 ტაბ. 625 მგ ყოველ 12 საათში 5 დღის განმავლობაში.

თირკმლის ზომიერი დონის უკმარისობის დროს (კრეატინინის კლირენსი 10-30 მლ/წთ) ინიშნება 1 აბ. 625 მგ ყოველ 12 საათში. თირკმლის მძიმე დონის უკმარისობის დროს (კკ 10 მლ/წთ) - 1 ტაბ. 625 მგ ყოველ 24 საათში. ანურიის დროს მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა გაიზარდოს 48 სთ-მდე და მეტად.

ამოქსიკლავი ქვიქტაბი

სტანდარტულ დოზას შეესაბამება ერთი ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში (ყოველ 12 საათში) ან 3-ჯერ დღეში.

თითოეული ტაბლეტი გამოყენების წინ უნდა გაიხსნას ნახევარ ჭიქა წყალში, საგულდაგულოდ მორევით. აგრეთვე, შესაძლებელია ტაბლეტი მოთავსდეს პირში,რადგან იგი მალე იხსნება გადაყლაპვამდე.

შიგნით მისაღები სუსპენზია

სუსპენზიების სადღეღამისო დოზები 156.25 მგ/5 მლ და 456 მგ/5მლ (სწორი დოზირების გასაადვილებლად სუსპენზიების 156.25 მგ/5 მლ და 457 მგ/5 მლ თითოეულ შეფუთვაში მოთავსებულია დოზირებული კოვზი და შპრიცი 5 მლ მოცულობით).

ახალშობილებსა და 3 თვემდე ასაკის ბავშვებში ინიშნება 30 მგ/კგ (ამოქსაცილინზე გადაანგარიშებით) დღე-ღამეში, გაყოფილი 2 მიღებად (ყოველ 12 საათში);

3 თვეზე უფროსი ასაკის ბავშვებში საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს - 200 მგ (ამოქსაცილინზე გადაანგარიშებით) დღე-ღამეში, გაყოფილი 3 მიღებად (ყოველ 8 საათში); ინფექციისა და სასუნთქი გზების ინფექციების მძიმე მიმდინარეობის შემთხვევაში - 4 მგ/კგ (ამოქსაცილინით) დღე-ღამეში, გაყოფილი 3 მიღებად ( ყოველ 8 საათში).

სუსპენზიების რეკომენდებული დოზები (156.25 მგ/5 მლ და 457 მგ/5 მლ) განისაზღვრება ბავშვის სხეულის წონისა და ინფექციისი სიმძიმის მიხედვით. მიიღება 2-3-ჯერ დღე-ღამეში.

სხეულის წონა (კგ)	ასაკი	მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციები		მძიმე ინფექციები
		სუსპენზია		სუსპენზია
		156.25 მგ/5მლ	457 მგ/5მლ	457 მგ/5მლ
		ერთჯერადი დოზა (დოზირებული კოვზი ან შპრიცი)
5-10	1 წ-მდე	1/2X3	1/4X2	1/2X2
10-15	1-4 წ-მდე	1X3	1/2X2	3/4X2
15-20	4-7 წ-მდე	1X3	3/4X2	1X2
20-30	7-10 წ-მდე	2X3	1X2	1^1/2X2
30-40	10-12 წ-მდე	2X3	1 ¼ X2	2X2

სადღეღამისო ზუსტი დოზები გამოითვლება ბავშვის სხეულის წონის მიხედვით (და არა მისი ასაკის).

სხეულის წონა (კგ)	ასაკი	მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციები		მძიმე ინფექციები
სხეულის წონა (კგ)	ასაკი	375 მგ 3X	625 მგ 2X	625 მგ 3X	1000 მგ 2X
≥40	12 წ. ასაკის ზევით	1X3	1X2	1X3	1X2

ამოქსიცილინის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა მოზრდილებისათვის შეადგენს 6 გ, ბავშვებისთვის - 45 მგ/სხ.წ.კგ. კლავულანის მჟავას (კალიუმის მარილის სახით) მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა მოზრდილებისათვის შეადგენს 600 მგ, ბავშვებისათვის - 10 მგ/სხ.წ.კგ. პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით (კკ 10-30 მლ/წთ) დოზა უნდა შემცირდეს ან გაზარდოს ინტერვალი მიღებებს შორის (ანურიისას 48 სთ-მდე და მეტი).

მკურნალობის კურსი შეადგენს 5-14 დღეს. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ექიმის მიერ. მკურნალობა არ უნდა გაგრძელდეს 14 დღეზე მეტხანს. განმეორებითი სამედიცინო დათვალიერების გარეშე.

სუსპენზიის დამზადების წესი

სუსპენზიის მოსამზადებელი ფხვნლი 156.25 მგ/5 მლ: ენერგიულად ინჯღრევა ფლაკონი, ემატება 86 მლ (ანუ ნიშნულამდე) წყალი ორ პორციად ყოველ ჯერზე კარგი ნჯღრევით ფხვნილის სრულად განზავებამდე.

სუსპენზიის დასამზადებელი ფხვნილი 457 მგ/5 მლ: ენერგიულად ინჯღრევა ფლაკონი, ემატება 27 მლ (ანუ ნიშნულამდე) წყალი ორ პორციად ყოველ ჯერზე კარგი ნჯღრევით ფხვნილის სრულად განზავებამდე.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: შესაძლებელია უმადობა, ღებინება, გულისრევა, დიარეა; იშვიათად - ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის ტრანზიტორული მომატება, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევები; ერთეულ შემთხვევებში - ქოლესტაზური სიყვითლე, ჰეპატიტი, ფსევდომომბრანოზული კოლიტი.

ალერგიული რეაქციები: ერითემული გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება; იშვიათად - მულტიფორმული ექსუდაციური ერითმა, ანგიონევროზული შეშუპება, ანაფილაქსიური შოკი;

ერთეულ შემთხვევებში - ექსფოლიაციური დერმატიტი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი.

სხვა: იშვიათად - სუპერინფექციის განვითარება, კანდიდოზი.

უკუჩვენებები:

ქოლესტაზური სიყვითლე ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, გამოწვეული ამოქსიცილინის/კლავულანის მჟავას მიღებით ანამნეზში;
ჰიპერმგრძნობელობა ამოქსიცილინის, კლავულანის მჟავას და პენიცილინების მიმართ.

პრეპარატი სიფრთხილით უნდა დაენიშნოს პაციენტებს ცეფალოსპორინებზე ალერგიული რეაქციებით და ფსევდომემბრანოზული კოლიტით ანამნეზში. აგრეთვე ღვიძლის უკმარისობის, თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევების დროს.

იმის გამო, რომ პაციენტთა უმრავლესობას ინფექციური მონონუკლეოზით და ლიმფოლეიკოზით, რომლებიც ამპიცილინს იღებდნენ, ერითემული გამონაყარი განუვითარდათ, ამ პაციენტებში ამპილიცინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავა მცირე რაოდენობით გადადის დედის რძეში. ამოქსიკლავის გამოყენება ორსულობის დროს შეიძლება იმ შემთხვევებში, როდესაც სარგებელი დედისათვის აღემატება ნაყოფისათვის პოტენციური რისკს.

განსაკუთრებული მითითებები:

♦კურსობრივი მკურნალობის დროს უნდა მოხდეს სისხლის წარმოქმნის, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის კონტროლი. პაციენტებში, რომელთაც თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევები აქვთ, საჭიროა დოზირების რეჟიმის ადექვატური კორექცია ან დოზებს შორის ინტერვალების გაზრდა.

♦ კნტ-ის მხრივ გვერდითი რეაქციების განვითარების რისკის შემცირების მიზნით პრეპარატის მიღება ჭამის დრო უნდა მოხდეს.

♦ ამოქსიკლავის გამოყენებისას შესაძლებელია ცრუდადებითი რეაქცია შარდში გლუკოზას დონის განსაზღვრისას ბენედიქტის რეაქტივის ან ფლეინგის ხსნარის გამოყენების დროს (რეკომენდებულია გლუკოზოოქსიდაზით ფერმენტული რეაქციების გამოყენება).

♦ ვინაიდან ტაბლეტები 375 მგ (250/125) და 625 მგ (500/125) თანაბარი რაოდენობით შეიცავენ კლავულანის მჟავას - 125 მგ, ამიტომ 2 ტაბ. 375 მგ არ არის 1 ტაბ. 625 მგ ექვივალენტური.

♦ არ შეიძლება დისულფირამთან ერთად დანიშვნა.

ჭარბი დოზირება:

არ არსებობს ცნობები პრეპარატის ჰიპერდოზირების შედეგად ლეტალური დასასრულის ან სიცოცხლისათვის საშიში გვერდითი მოვლენების შესახებ.

სიმპტომები: ტკივილები მუცელში, დიარეა, ღებინება; ასევე შესაძლებელია აგზნებულობა, უძილობა, თავბრუსხვევა; ცალკეულ შემთხვევებში - კრუნჩხვები.

მკურნალობა პრეპარატის მორიგ მიღებებს შორის დროის მცირე შუალედის შემთხვევაში (4 სთ-ზე ნაკლები) აუცილებელია კუჭის ამორეცხვა და აქტივირებული ნახშირის დანიშვნა პრეპარატის შეწოვის შემცირებისათვის; აუცილებლობის შემთხვევაში ტარდება სიმპტომატური მკურნალობა. ეფექტურია ჰემოდიალიზი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ამოქსიკლავისა და არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების ერთად დანიშვნისას აღინიშნება პროთრომბინული დროის ზრდა. ამიტომ ეს კომბინაცია ფრთხილად ინიშნება.

ამოქსიკლავისა და ალოპურინოლის კომბინირებისას იზრდება ეგზანთემასებრი გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკი.

ერთად გამოყენებისას ამოქსიკლავი აძლიერებს მეტოტრექსატის ტოქსიკურობას.

ამოქსიცილინისა და რიფამპიცინის კომბინაცია ანტაგონისტურია (აღინიშნება ბაქტერიების საწინააღმდეგოდ მოქმედების ურთიერთშესუსტება).

სასურველი არ არის ამოქსიკლავის მიღება ბაქტერიოსტატულ ანტიბიოტიკებთან (მაკროლიდები, ტეტრაციკლინები), სულფანილამიდებთან ერთად ამოქსიკლავის ეფექტურობის შესაძლო შემცირების გამო.

ერთდროული გამოყენებისას ამოქსიკლავი ამცირებს პერორალური კონტრაცეპტივების ეფექტურობას.

შენახვის პირობები და ვადები

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

დამზადების შემდეგ შიგნით მისაღები სუსპენზია ინახება მაცივარში და გამოიყენება 7 დღის განმავლობაში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

წყალბადის ზეჟანგი 3% 50მლ საქ

კომპანია „ავერსი“ 1994 წლის 14 ნოემბერს დაარსდა. დამფუძნებლის ინიციატივით, მის სახელწოდებად იმთავითვე იქნა შერჩეული ლათინური სიტყვა, რომლის მნიშვნელობაც ყველაზე უკეთ შეესატყვისებოდა კომპანიის განვითარების პრინციპს - უწყვეტ და თანაბარზომიერ განვითარებას, სპირალურ წინსვლას.

იხილეთ ვრცლად

მირამისტინი0.01% 50მლ ურეთ.საც

~~22.00 ლარი~~
20.68 ლარი

ქვეყანა: რუსეთი

მწარმოებელი: ინფამედ

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

დიფლაზონი 150მგ #1კაფს (სლოვ)

დიფლაზონი 150მგ
(DIFLAZON)

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება
ფლუკონაზოლი (fluconazole)
სამკურნალო ფორმა
კაფსულები.
შემადგენლობა
აქტიური ნივთიერება: ფლუკონაზოლი 50 მგ, 100 მგ, 150 მგ და 200 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, სიმინდის სახამებელი, სილიციუმის დიოქსიდი კოლოიდური, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, მაგნიუმის სტეარატი.
კაფსულის გარსის შემადგენლობა: ჟელატინი, საღებავი ნივთიერებები E171, E 131, E 132, E 122.
აღწერილობა
კაფსულები 50 მგ – ღია-ცისფერი ფერის თავი, კაფსულის კორპუსი თეთრი ფერის.
კაფსულის შემადგენლობა – თეთრი ან მოთეთრო ფერის ფხვნილი.
კაფსულები 100 მგ - ცისფერი ფერის თავი, კაფსულის კორპუსი თეთრი ფერის.
კაფსულის შემადგენლობა – თეთრი ან მოთეთრო ფერის ფხვნილი.
კაფსულები 150 მგ – კაფსულის თავი და კორპუსი ღია-ცისფერი ფერის. კაფსულის შემადგენლობა – თეთრი ან მოთეთრო ფერის ფხვნილი.
კაფსულის 200 მგ – კაფსულის თავი მუქი-იასამნისფერია, კაფსულის კორპუსი თეთრი ფერის არის.
კაფსულის შემადგენლობა – თეთრი ან მოთეთრო ფერის ფხვნილი.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება.
კოდი ATC: [J02AC01]
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ფლუკონაზოლი, სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებების ტრიაზოლური ჯგუფის წარმომადგენელი, სოკოს უჯრედში სტეროლების სინთეზის ძლიერი სელექტიური ინჰიბიტორია.
პრეპარატი ეფექტურია ოპორტუნისტული მიკოზების დროს, მათ შორის Candida spp., Cryptococcus neoformans, Microsporum spp., Trichophyton spp. გამომწვევების ჩათვლით. ნაჩვენებია ასევე ფლუკონაზოლის აქტივობა ენდემიური მიკოზების მოდელებზე,Blastomyces dermatididis, Coccidiodes immitis da Histoplasma capsulatum-ით გამოწვეული.
ფარმაკოკინეტიკა
პერორალური მიღების შემდეგ ფლუკონაზოლი კარგად შეიწოვება, მისი ბიოშეღწევადობა – 90%-ია. 150 მგ-ის უზმოზე პერორალური მიღების შემდეგ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს პლაზმური შემცველობის 90%-ს ვენაში 2,5-3,5 მგ/ლ დოზის შეყვანისას. საკვების მიღება პერორალურად მიღებული პრეპარატის აბსორბციაზე არ მოქმედებს. პლაზმაში კონცენტრაცია პიკს აღწევს მიღებიდან 0,5-1,5 საათში, ფლუკონაზოლის ნახევრად დაშლის პერიოდი დაახლოებით 30 საათს შეადგენს. პლაზმური კონცენტრაციები პირდაპირ პროპორციულ დამოკიდებულებაშია პრეპარატის დოზასთან. მდგრადი კონცენტრაციის 90%-იანი დონე მიიღწევა პრეპარატით მკურნალობის მე-4-5 დღისათვის (დღეში ერთხელ მიღებისას).
დარტყმითი დოზის შეყვანა (პირველ დღეს), რაც ორჯერ აღემატება ჩვეულებრივ დღიურ დოზას, საშუალებას იძლევა მეორე დღისათვის მივაღწიოთ დონეს, რომელიც შეესაბამება მდგრადი კონცენტრაციის 90%-ს. განაწილების მოცულობა უახლოვდება ორგანიზმში წყლის საერთო შემცველობას. პლაზმის ცილებთან მისი შეკავშირების ხარისხი – 11-12%-ია.
ფლუკონაზოლი კარგად აღწევს ორგანიზმის ყველა ბიოლოგიურ სითხეში. ნერწყვსა და ნახველში პრეპარატის კონცენტრაცია პლაზმაში მისი დონის ანალოგიურია. ავადმყოფებში სოკოვანი მენინგიტით ფლუკონაზოლის შემცველობა თავზურგტვინოვან სითხეში აღწევს მისი პლაზმური დონის 80%-ს.
რქოვანა შრეში, ეპიდერმისში, დერმასა და ოფლში მაღალი კონცენტრაციები მიიღწევა, რომლებიც შრატის კონცენტრაციებს აღემატება.
ფლუკონაზოლი ძირითადად თირკმლებით გამოიყოფა; შეყვანილი დოზის დაახლოებით 80% გამოიყოფა შარდთან ერთად შეუცვლელი სახით. ფლუკონაზოლის კლირენსი კრეატინინის კლირენსის პროპორციულია. ფლუკონაზოლის მეტაბოლიტები პერიფერულ სისხლში აღმოჩენილი არ არის.
ჩვენებები
• კრიპტოკოკოზი, კრიპტოკოკული მენინგიტი ამ ინფექციის სხვა ლოკალიზაციების ჩათვლით (მათ შორის ფილტვები, კანი), როგორც ავადმყოფებში ნორმალური იმუნური პასუხით,ასევე პაციენტებში იმუნოსუპრესიის სხვადასხვა ფორმებით (მათ შორის შიდსიან ავადმყოფებში, ორგანოთა ტრანსპლანტაციის დროს); პრეპარატის გამოყენება შეიძლება კრიპტოკოკული ინფექციის პროფილაქტიკისათვის შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში;
• გენერალიზებული კანდიდოზი, კანდიდემიის, დისემინირებული კანდიდოზისა და ინვაზიური კანდიდოზური ინფექციის სხვა ფორმების ჩათვლით (მუცლის ღრუს, ენდოკარდიუმის, თვალის, სასუნთქი და საშარდე გზების ინფექციები). მკურნალობა შეიძლება ჩატარდეს ავადმყოფებში ავთვისებიანი სიმსივნეებით, ინტენსიური თერაპიის გაყოფილებაში მყოფ პაციენტებში, ავადმყოფებში, რომლებიც ციტოსტატური ან იმუნოსუპრესული თერაპიის კურს იტარებენ, ასევე კანდიდოზის გამომწვევი სხვა ფაქტორების არსებობისას.
• ლორწოვანი გარსების კანდიდოზი, მათ შორის ხახისა და პირის ღრუს (მათ შორის კბილის პროტეზთან ასოცირებული პირის ღრუს ატროფიული კანდიდოზი) საყლაპავის ჩათვლით, არაინვაზიური ბრონქოპულმონური კანდიდოზები, კანდიდურია, კანის კანდიდოზები; ოროფარინგეალური კანდიდოზის რეციდივის პროფილაქტიკა შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში;
• გენიტალური კანდიდოზი; ვაგინალური კანდიდოზი (მწვავე და ქრონიკული მორეციდივე), პროფილაქტიკური გამოყენება ვაგინალური კანდიდოზის რეციდივების სიხშირის შემცირების მიზნით (3 ან მეტი ეპიზოდი წელიწადში); კანდიდოზური ბალანიტი;
• სოკოვანი ინფექციების პროფილაქტიკა ავადმყოფებში ავთვისებიანი სიმსივნეებით, რომლებიც ციტოსტატურებით ქიმიოთერაპიის ან სხივური თერაპიის შედეგად ასეთი ინფექციიებისადმი მიდრეკილნი არიან;
• კანის მიკოზები, ტერფების, სხეულის (საზარდულის ჩათვლით), ონიქომიკოზი, კანის კანდიდოზი;
• ღრმა ენდემიური მიკოზები, კოკციდიომიკოზების, პარაკოკციდიომიკოზების, სპოროტრიქოზის და ჰისტოპლაზმოზის ჩათვლით პაციენტებში ნორმალური იმუნიტეტით.
უკუჩვენებები
• ტერფენადინის ან ასთემიზოლის და QT ინტერვალის გამახანგრძლივებელი სხვა პრეპარატების თანმხლები გამოყენება.
• პრეპარატის ან აზოლური ნაერთების სტრუქტურის მსგავსი საშუალებების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა.
• ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, ბავშვთა ასაკი (6 თვემდე).
დოზირება და გამოყენების მეთოდი
მოზრდილებს კრიპტოკოკული მენინგიტისა და სხვა ლოკალიზაციის კრიპტოკოკული ინფექციების დროს პირველ დღეს ჩვეულებრივ ენიშნებათ 400 მგ, შემდეგ აგრძელებენ მკურნალობას დოზით 200 – 400 მგ დღეში ერთხელ. კრიპტოკოკული ინფექციების დროს მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია მიკოლოგიური გამოკვლევების დადასტურებულ კლინიკურ ეფექტურობაზე; კრიპტოკოკული მენინგიტის დროს მკურნალობა ჩვეულებრივ სულ მცირე 6 – 8 კვირა გრძელდება. შიდსით დაავადებულ პაციენტებში კრიპტოკოკული მენინგიტის რეციდივების პროდილაქტიკისათვის, პირველადი მკურნალობის სრული კურსის შემდეგ ფლუკონაზოლი ინიშნება დოზით 200 მგ/დღეში ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში.
კანდიდემიის, დისემინირებული კანდიდოზისა და სხვა ინვაზიური კანდიდოზური ინფექციების დროს დოზა ჩვეულებრივ შეადგენს 400 მგ-ს პირველ დღეებში, ხოლო შემდეგ 200 მგ დღეში. არასათანადო კლინიკური ეფექტურობის დროს პრეპარატის დოზა შეიძლება გაიზარდოს 400 მგ-მდე დღეში. თერაპიის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია კლინიკურ ეფექტურობაზე.
ოროფარინგიალური კანდიდოზის დროს ჩვეულებრივ ინიშნება 50 – 100 მგ დღეში ერთხელ; მკურნალობის ხანგრძლივობაა 7-14 დღე. საჭიროების შემთხვევაში, ავადმყოფებში იმუნიტეტის გამოხატული დაქვეითებით, მკურნალობა შეიძლება უფრო გახანგრძლივდეს.
კბილის პროტეზების ხმარებასთან ასოცირებული პირის ღრუს ატროფიული კანდიდოზის დროს ჩვეულებრივ ინიშნება 50 მგ დღეში ერთხელ 14 დღის განმავლობაში პროტეზის დასამუშავებელ ადგილობრივ ანტისეპტიკურ საშუელებებთან ერთად.
კანდიდოზის სხვა ლოკალიზაციების დროს (გენიტალური კანდიდოზის გარდა), მაგალითად ეზოფაგიტის, არაინვაზიური ბრონქოპულმონური დაზიანების, კანისა და ლორწოვანი გარსების კანდიდოზის დროს ეფექტური დოზა ჩვეულებრივ შეადგენს 50-100 მგ დღეში 14-30 დღის განმავლობაში. შიდსით დაავადებულ პაციენტებში ოროფარინგეალური კანდიდოზის რეციდივების პროფილაქტიკისათვის, პირველადი მკურნალობის სრული კურსის შემდეგ პრეპარატის დანიშვნა შეიძლება დოზით 150 კვირაში ერთხელ.
ვაგინალური კანდიდოზის დროს ფლუკონაზოლი მიიღება ერთჯერადად დოზით 150 მგ. ვაგინალური კანდიდოზის რეციდივების სიხშირის შესამცირებლად პრეპარატის გამოყენება შეიძლება დოზით 150 მგ თვეში ერთხელ. თერაპიის ხანგრძლივობა ინდივიდუალურად დგინდება; იგი მერყეობს 4-დან 12 თვემდე. ზოგიერთ ავადმყოფში შეიძლება საჭირო გახდეს უფრო ხშირი გამოყენება.
Candida-თი გამოწვეული ბალანიტის დროს ფლუკონაზოლი ინიშნება ერთჯერადად დოზით 150 მგ პერორალურად. კანდიდოზის პროფილაქტიკისათვის ფლუკონაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 50-400 მგ-ს დღეში ერთხელ სოკოვანი ინფექციის განვითარების რისკის ხარისხის მიხედვით. გენერალიზებული ინფექციის განვითარების მაღალი რისკის არსებობისას, მაგალითად ავადმყოფებში გამოხატული ან ხანგრძლივად შენარჩუნებული ნეიტროპენიით, რეკომენდებული დოზა შეადგენს 400 მგ-ს დღეში ერთხელ. ფლუკონაზოლი ნეიტროპენიის მოსალოდნელ გამოვლინებამდე რამდენიმე დღით ადრე ინიშნება; ნეიტროფილების რიცხვის (1000/მმ3–ზე მეტი) მომატების შემდეგ მკურნალობა კიდევ 7 დღის განმავლობაში გრძელდება.
კანის მიკოზების, ტერფის, საზარდულის კანის მიკოზების ჩათვლით და კანის კანდიდოზების დროს რეკომენდებული დოზა შეადგენს 150 მგ-ს კვირაში ერთხელ ან 50 მგ დღეში ეთხელ. მკურნალობის ხანგრძლივობა ჩვეულებრივ შეადგენს 2-4 კვირას, თუმცა ტერფის მიკოზების დროს შეიძლება საჭირო გახდეს უფრო ხანრძლივი თერაპია (6 კვირამდე).
მრავალფეროვანი პიტირიაზის (pityriasis versicolor) დროს – 300 მგ კვირაში ერთხელ 2 კვირის განმავლობაში, ზოგერთ პაციენტს ესაჭიროება მესამე დოზა 300 მგ კვირაში, მაშინ როდესაც ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება საკმარისი აღმოჩნდეს ერთჯერადი მიღება 300-400 მგ; მკურნალობის ალტერნატიულ სქემას წარმოადგენს 50 მგ-ის მიღება დღეში ერთხელ 2-4 კვირის განმავლობაში.
ონიქომიკოზის დროს დოზა შეადგენს 150 მგ-ს კვირაში ერთხელ. მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს ინფიცირებული ფრჩხილის შეცვლამდე (არაინფიცირებული ფრჩხილის გაზრდამდე). ხელისა და ფეხის თითებზე ფრჩხილების ხელახალი გაზრდისათვის საჭირო არის 3-6 თვე და 6-12 თვე შესაბამისად.
ღრმა ენდემიური მიკოზების დროს შეიძლება საჭირო გახდეს პრეპარატის გამოყენება დოზით 200-400 მგ/დღეში 2 წლის განმავლობაში. თერაპიის ხანგრძლივობას ინდივიდუალურად ადგენენ; შეიძლება შეადგენდეს 11-24 თვეს კოკციდიომიკოზების დროს; 2-17 თვეს პარაკოკციდიომიკოზების დროს; 1-16 თვეს სპოროტრიქოზის დროს და 3-17 თვეს ჰისტოპლაზმოზის დროს.
ბავშვებში, ისევე როგორც მოზრდილებში მსგავსი ინფექციების დროს, მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია კლინიკურ და მიკოლოგიურ ეფექტზე. პრეპარატი გამოიყენება ყოველდღიურად დღეში ერთხელ.
ლორწოვანი გარსების კანდიდოზების დროს ფლუკონაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 3 მგ/კგ/დღეში. პირველ დღეს შეიძლება დარტყმითი დოზის დანიშვნა 6 მგ/კგ მდგრადი მუდმივი კონცენტრაციების უფრო სწრაფი მიღწევის მიზნით.
გენერალიზებული კანდიდოზის ან კრიპტოკოკული ინფექციის სამკურნალოდ რეკომენდებული დოზა დღეში 6 – 12 მგ/კგ-ს შეადგენს დაავადების სიმძიმის გათვალისწინებით.
სოკოვანი ინფექციების პროფილაქტიკისათვის ბავშებში დაქვეითებული იმუნიტეტით, რომლებშიც ინფექციის განვითარების საშიშროება დაკავშირებულია ციტოტოქსიური ქიმიოთერაპიით ან სხივური თერაპიით გამოწვეულ ნეიტროპენიასთან, პრეპარატი ინიშნება დოზით 3 – 12 მგ/კგ/დღეში ინდუცირებული ნეიტროპენიის შენარჩუნების ხანგრძლივობისა და გამოხატულობის გათვალისწინებით.
ბავშვებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევით პრეპარატის დღიური დოზა უნდა შემცირდეს (ისეთივე პროპორციით, როგორც მოზრდილებში), თირკმლის უკმარისობის გამოხატულობის ხარისხის შესაბამისად.
ხანდაზმული ასაკის ავადმყოფებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევის არ არსებობისას გამოიყენება პრეპარატის დოზირების ჩვეული რეჟიმი. ავადმყოფებს თირკმლის უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსი პრეპარატის გამოყენება ავადმყოფებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევით:
ფლუკონაზოლი ძირითადად გამოიყოფა შარდთან ერთად შეუცვლელი სახით. მისი ერთჯერადი გამოყენებისას დოზა შეცვლას არ საჭიროებს. პრეპარატის განმეორებითი დანიშვნისას ავადმყოფებში თირკმლის დარღვეული ფუნქციით ჯერ გამოიყენება დარტყმითი დოზა 50 მგ-დან 400 მგ-მდე. თუ კრეატინინის კლირენსი > 50 მლ/წთ-ს შეადგენს, გამოიყენება პრეპარატის ჩვეული დოზა (რეკომენდებული დოზის 100%). კრეატინინის კლირენსის დროს 11-დან 50 მლ/წთ-მდე გამოიყენება დოზა, რომელიც მოზრდილთათვის რეკომენდებული დოზის 50%-ია. დიალიზზე მუდმივად მყოფ პაციენტებში, ჰემოდიალიზის ყოველი სეანსის შემდეგ პრეპარატის ერთი დოზა გამოიყენება.
გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ფაღარათი, მეტეორიზმი, მუცლის ტკივილები, იშვიათად – ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა (ჰიპერბილირუბინემია, ალანინამინოტრანსფერაზის და ასპარტატამინოტრანსაფერაზის აქტივობის მომატება, ტუტე ფოსფატაზის აქტივობის მომატება).
ნერვული სისტემის მხრივ – თავის ტკივილი, იშვიათად – კრუნჩხვები.
სისხლმბადი ორგანოების მხრივ – ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი.
ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, იშვიათად – ავთვისებიანი ექსუდაციური ერითემა (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი), ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი), ანაფილაქტოიდური რეაქციები.
სხვა: იშვიათად – თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ალოპეცია, ჰიპერქოლესტერინემია, ჰიპერტრიგლიცერიდემია, ჰიპოკალიემია.
ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: ჰალუცინაციები, პარანოიდალური ქცევა. მკურნალობა: სიმპტომატური, კუჭის გამორეცხვა, ფორსირებული დიურეზი. 3 საათის განმავლობაში ჰემოდიალიზი პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციას დაახლოებით 50%-ით აქვეითებს.
სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
ფლუკონაზოლის გამოყენებისას ვარფარინთან ერთად იზრდება პროთრომბინის დრო (საშუალოდ 12%-ით). ამასთან დაკავშირებით რეკომენდებულია პროთრომბინული დროის მაჩვენებლებზე სათანადო დაკვირვება პაციენტებში, რომლებიც პრეპარატს კუმარინულ ანტიკოაგულანტებთან კომბინაციაში ღებულობენ.
ფლუკონაზოლი ჯანმრთელ ადამიანებში ზრდის პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების – სულფონილშარდოვანას წარმოებულების (ქლორპროპამიდი, გლიბენკლამიდი, გლიპიზიდი, ტოლბუტამიდი) პლაზმურ ნახევრად დაშლის პერიოდს. ფლუკონაზოლისა და პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების ერთდროული გამოყენება დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში დასაშვებია, თუმცა ექიმმა მხედველობაში უნდა მიიღოს ჰიპოგლიკემიის განვითარების შესაძლებლობა.
ფლუკონაზოლისა და ფენიტოინის ერთობლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს პლაზმაში ფენიტოინის კონცენტრაციის მომატება კლინიკურად მნიშვნელოვანი ხარისხით. ამიტომ ამ პრეპარატების ერთობლივი გამოყენების აუცილებლობისას საჭიროა ფენიტოინის კონცენტრაციის მონიტორინგი მისი დოზის კორექციით, თერაპიულ ინტერვალის ფარგლებში პრეპარატის დონის შენარჩუნების მიზნით.
რიფამპიცინთან კომბინაცია იწვევს AUC-ის შემცირებას 25%-ით და პლაზმიდან ფლუკონაზოლის ნახევრად გამოყოფის პერიოდის შემცირებას 20%-ით. ამიტომ ავადმყოფებში, რომლებიც ერთდროულად რიფამპიცინს ღებულობენ მიზანშეწონილია ფლუკონაზოლის დოზის მომატება.
პაციენტებში, რომლებიც ფლუკონაზოლს ღებულობენ, რეკომენდებულია სისხლში ციკლოსპორინის კონცენტრაციის კონტროლი, ვინაიდან ფლუკონაზოლისა და ციკლოსპორინის გამოყენებისას პაციენტებში გადანერგილი თირკმლით, ფლუკონაზოლის მიღება დოზით 200 მგ/დღეში პლაზმაში ციკლოსპორინის კონცენტრაციის ნელ მომატებას იწვევს.
ავადმყოფები, რომლებიც თეოფილინის მაღალ დოზებს ღებულობენ, ან რომლებშიც თეოფილინური ინტოქსიკაციის განვითარების საშიშროება არსებობს, უნდა იმყოფებოდნენ მეთვალყურეობის ქვეშ თეოფილინის ჭარბი დოზირების სიმპტომების ადრეული გამოვლენის მიზნით, ვინაიდან ფლუკონაზოლთან ერთად მიღება პლაზმიდან თეოფილინის კლირენსის საშუალო სიჩქარის შემცირებას იწვევს.
ციზაპრიდისა და ფლუკონაზოლის ერთობლივი გამოყენებისას აღწერილია გულის მხრივ გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევები, პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის პაროქსიზმების ჩათვლით (torsades de points).
არსებობს ფლუკონაზოლისა და რიფაბუტინის ურთიერთქმედების შემთხვევები, რასაც თან ახლავს შრატში უკანასკნელის დონის მომატება. ფლუკონაზოლისა და რიფაბუტინის ერთობლივი გამოყენებისას აღწერილია უვეიტის განვითარების შემთხვევები. პაციენტებში, რომლებიც რიფაბუტინსა და ფლუკონაზოლს ღებულობენ აუცილებელია სათანადო კონტროლი.
ავადმყოფებში, რომლებიც ღებულობენ ფლუკონაზოლისა და ზიდოვუდინის კომბინაციას, აღინიშნება ზიდოვუდინის კონცენტრაციის მომატება, რაც გამოწვეულია უკანასკნელის გარდაქმნის შემცირებით მის მთავარ მეტაბოლიტად, ამიტომ მოსალოდნელია ზიდოვუდინის გვერდითი მოვლენების მომატება.
განსაკუთრებული მითითებანი
იშვიათ შემთხვევებში, ფლუკონაზოლის გამოყენებას თან ახლდა ღვიძლის ტოქსიკური ცვლილებები, მათ შორის ლეტალური გამოსავალით, ძირითად ავადმყოფებში მძიმე თანმხლები დაავადებებით. ფლუკონაზოლთან ასოცირებული ჰეპატოტოქსიკური ეფექტების შემთხვევაში, საერთო დღიურ დოზასთან, თერაპიის ხანგრძლივობასთან, სქესთან და ავადმყოფის ასაკთან აშკარა დამოკიდებულება არ აღინიშნება. ფლუკონაზოლის ჰეპატოტოქსიკური მოქმედება ჩვეულებრივ შექცევადი იყო; მისი ნიშნები თერაპიის შეწყვეტისას ქრებოდნენ. ფლუკონაზოლის მიღებასთან ასოცირებული ღვიძლის დაზიანების კლინიკური ნიშნების გამოვლენისას პრეპარატი უნდა მოიხსნას.
შიდსით დაავადებულები ბევრი პრეპარატის მიღებისას უფრო მიდრეკილნი არიან კანის მძიმე რეაქციების განვითარებისადმი. იმ შემთხვევებში, როდესაც პაციენტებში ზედაპირული სოკოვანი ინფექციებით ვითარდება გამონაყარი, რომელიც ფლუკონაზოლის მიღებასთან არის დაკავიშირებული, პრეპარატი უნდა მოიხსნას. გამონაყარის გამოვლენისას ავადმყოფებში ინვაზიური/სისტემური სოკოვანი ინფექციებით, ბულოზური ცვლილებების ან მრავალფორმული ერითემის განვითარებისას ფლუკონაზოლი უნდა მოიხსნას.
სიფრთხილეა საჭირო ფლუკონაზოლის ერთდროული გამოყენებისას ციზაპრიდთან, ასთემიზოლთან, რიფაბუტინთან ან სხვა პრეპარატებთან, რომლებიც ციტოქრომ P450 სისტემით მეტაბოლიზდებიან.
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
პრეპარატის გამოყენება ორსულებში არ არის მიზანშეწონილი, გარდა სოკოვანი ინფექციების მძიმე ან სიცოცხლისათვის სახიფათო ფორმებისა, თუ მოსალოდნელი ეფექტი აღემატება ნაყოფისათვის შესაძლო რისკს.
ფლუკონაზოლი დედის რძეში იმავე კონცენტრაციით ვლინდება, რაც პლაზმაში, ამიტომ მისი დანიშვნა ლაქტაციის დროს რეკომენდებული არ არის.
ავტომობილის მართვისა და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე ზეგავლენა
ავტომობილის მართვისა და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე რაიმე ზეგავლენა არ აღინიშნება.
გამოშვების ფორმა
50 მგ-იანი კაფსულები, 7 კაფსულა ბლისტერში, 1 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.
100 მგ-იანი კაფსულები, 7 კაფსულა ბლისტერში, 4 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.
150 მგ-იანი კაფსულები, 1, 2 ან 4 კაფსულა ბლისტერში, 1 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.
200 მგ-იანი კაფსულები, 7 ან 10 კაფსულა ბლისტერში, 1 ბლისტერი (ბლისტერი 7 კაფსულით) ან 2 ბლისტერი (ბლისტერი 10 კაფსულით) მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.
ვარგისიანობის ვადა
5 წელი.
ნუ გამოიყენებთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.
შენახვის პირობები
ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურის პირობებში.
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები
რეცეპტის გარეშე

მწარმოებელი
კრკა, დ.დ., სმარჟესკა 6, 8501 ნოვო მესტო სლოვენია.

ამოქსიკლავი – AMOKSIKLAV – АМОКСИКЛАВ

საერთაშორისო დასახელება:

AMOXICILLIN; CLAVULANIC ACID

მწარმოებელი: LEK, სლოვენია

მოქმედი ნივთიერება: ამოქსიცილინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი მოქმედების ფართო სპექტრით.

გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში, შეფუთვაში 5 ც.

1 ფლ.

ამოქსიცილინი (ტრიჰიდრატის ფორმით) ...... 500 მგ

კლავულანის მჟავა

(კალიუმის კლავულანატის ფორმით) .............. 100 მგ

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად:

ფლაკონში, შეფუთვაში 5 ც.

1 ფლ.

ამოქსიცილინი (ტრიჰიდრატის ფორმით) ........ 1 გ

კლავულანის მჟავა

(კალიუმის კლავულანატის ფორმით) ............ 200 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი შეიცავს ნახევრადსინთეზური პენიცილინის - ამოქსიცილინს და ß-ლაქტამაზების ინჰიბიტორს კლავულანის მჟავას. კლავულანის მჟავა აინჰიბირებს კლინიკურად მნიშვნელოვანი ß--ლაქტამაზების უმრავლესობას (2, 3, 4 და 5 ტიპი ß-ლაქტამაზები - რიჩმონდ საიქსის კლასიფიკაციით), რომლებსაც აპროდუცირებენ Staphylococcus spp., Escherichia coli, Proteus mirabilis .Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Bacteroides spp. არააქტიურია 1 ტიპის ß-ლაქტამაზების მიმართ, რომლებსაც აპროდუცირებენ Enterobacter spp., morganella morganii, Pseudomonas aeruginosa,Seraratia spp., Acinetobacter spp. აღნიშნული კომბინაცია უზრუნველყოფს ამოქსიკლავის (მათ შორის ამოქსიცილინის მიმართ რეზისტენტული მიკროორგანიზმების შტამების მიმართ) მაღალ ბაქტერიციდულ აქტივობას. ვინაიდან კლავულანის მჟავას უფრო მეტი სწრაფვა გააჩნია ß-ლაქტამაზებისადმი, ვიდრე ამოქსიცილინს, იგი ქმნის სტაბილურ დეაქტივირებულ კომპლექსს ბაქტერიის ფერმენტთან და ამით ß-ლაქტამაზების ზემოქმედებით ამოქსიცილინის ფერმენტულ დეჰიდრატაციას ხელი ეშლება. ამგვარად, ამოქსიკლავი ბაქტერიციდულად მოქმედებს გრამდადებით და გრამუარყოფითი ბაქტერიების ფართო სპექტრზე (მათ შორის შტამებზე, რომლებიც მდგრადნი გახდნენ ß-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ ß-ლაქტამაზების პროდექციის შედეგად).

ამოქსიკლავი აქტიურია აერობული გრამდადებითი ბაქტერიების მიმართ: Streptococcus spp., Streptococcus pneumoniae, Streptococcus viridans, Streptococcus milleri, sreptococcus pyrogenes, Streptococcus bovis), Enterococcus faecium, staphylococcus aureus (მეთიცილინ-რეზისტენტული შტამების გარდა), Staphylococcus epidermidis (მეთიცილინ-რეზისტენტული შტამების გარდა), Corynebacterium spp., Listeriamonocytogenes, Noicardiaasteroides; აერობულ გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმარ: Aeromonas spp., Bordetella pertussis, Brucella spp., Campylobacterjejuni, Campylobacter coli, Citrobacter spp., (ზომიერი მგრძნობელობა), Escherichia coli, Gardnerella vaginalis, Haemophilus ducreyi, Klebsiella spp., legionella pneumophilia., Moraxella catarrhalis, morganella spp.,( ზომიერი მგრძნობელობა),Neisseria gonorrhoeae, Neiseria meningitidis, Pasteurella multocida, Proteus mirabilis, proteus vulgaris,Providencia spp., Salmonella spp., Shigella spp., Vibrio cholarae, Yersinia enterocolitica (ზომიერი მგრძნობელობა), ანაერობული ბაქტერიების მიმართ:Actinomyces israelii, Bacterides spp., (მათ შორის Bacteriodes fragilis) Prevotelia melaninogenica, Clostridium spp., (Clostridium difficile გარდა), Peptostreptococcus spp., eikenella corrodens, Fusobacterium spp.,

propionibacterium spp., Treponema paiiidum.

ფარმაკოკინეტიკა:

ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავას ძირითადი ფარმაკოკინეტიკური თვისებები ერთნაირია. ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავა კომბინაციაში ერთმანეთზე არ მოქმედებენ.

განაწილება:

ამოქსიკლავის 1.2 გ ბოლუსური ინექციის შემდეგ C_max შეადგენს ამოქსიცილინისთვის 105.4 მგ/ლ და კლავულანის მჟავასთვის 28.5 მგ/ლ. ორივე კომპონენტს ორგანიზმის ქსოვილებსა და სითხეებში კარგი განაწილება ახასიათებთ (ფილტვები, შუა ყური, პლევრული და პერიტონეული სითხეები, საშვილოსნო, საკვერცხეები); აღწევენ ჰებ-ში ტვინის გარსების ანთების დროს. სისხლის პლაზმაში C _maxმიღწევის შემდეგ ორგანიმზის სითხეებში C_maxაღინიშნება 1 საათში; დაბალი კონცენტრაციებით გადადიან დედის რძეში, აღწევენ პლაცენტურ ბარიერში. სისხლის პლაზმის ცილებთან შეერთების დონე ამოქსიცილინისთვის შეადგენს 17-20%, კლავულანის მჟავასთვის - 22-30%.

გამოყოფა:

ამოქსიცილინი ძირითადად თირკმელებით გამოიყოფა მილაკოვანი სეკრეციისა და გორგლოვანი ფილტრიციის გზით. კლავულანის მჟავა გამოიყოფა გორგლოვანი ფილტრაციის გზით, ნაწილობრივ მეტაბოლიტების სახით. მცირე ოდენობით შეიძლება გამოიყოს ნაწლავიდან და ფილტვებიდან. ამოქსიცილინისT_1/2 შეადგენს 1-1.3 სთ-ს, კლავულანის მჟავას C_T1/2 შეადგენს 0-1.2 საათს.

ფარმაკოკინეტიკა განსაკუთრებულ კლინიკურ შემთხვევებში:

თირკმლის უკმარისობისას პრეპარატის გამოყოფა შენელებულია, ამიტომ საჭიროა დოზირების რეჟიმს კორექცია (დოზების შემცირება და პრეპარატის მიღებებს შორის ინტერვალების გაზრდა).

ჩვენებები:

სასუნთქი გზების ზედა ნაწილების ინფექციები (მათ შორის მწვავე და ქრონიკული სინუსიტი);
სასუნთქი გზების ქვედა ნაწილების ინფექციები (მათ შორის მწვავე ბრონქიტი, პნევმონია);
მწვავე და ქრონიკული ოტიტი;
საშარდე გზების ინფექციები;
გინეკოლოგიური ინფექციები;
კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექცები;
ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
სანაღვლე გზების ინფექციები (ქოლეცისტიტი, ქოლანგიტი);
შანკროიდი;
გონორეა;
ოდონტოგენური ინფექციები.

მიღების წესები და დოზირება:

პრეპარატი ვენაში შეიყვანება (ნაკადად ნელა ან წვეთოვნად);

დოზები და შეყვანებს შორის ინტერვალები :

პაციენტები	ერთჯერადი დოზა შეყვანებს შორის	ინტერვალი
მოზრდილებში და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვები (სხეულის წონით ≥40 კგ)	1.2 გ	8 სთ (მძიმე შემთხვევებში 6 სთ)
3 თვიდან 12 წლამდე ბავშვები	30*მგ/სხ.წ.კგ	8 სთ (მძიმე შემთხვევებში 6/ სთ)
3 თვემდე ბავშვები	30*მგ/სხ.წ.კგ	8 სთ
ბავშვები (დღენაკლი ან ახალშობილი)	30*მგ/სხ.წ.კგ	12 სთ

* ამოქსიკლავის ყოველი 30 მგ შეიცავს 25 მგ ამოქსიცილინსა და 5 მგ კლავულანის მჟავას. მკურნალობის კურსი შეადგენს 5-14 დღეს. სიმპტომები სიმძიმის რეგრესიისას თერაპიის გასაგრძელებლად რეკომენდებულია პრეპარატის პერორალურ ფორმებზე გადასვლა.

ამოქსიცილინის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა მოზრდილებისათვის შეადგენს 6 გ, ბავშვებისათვის - 45 მგ/სხ.წ.კგ; კლავულანის მჟავას - 600 მგ მოზრდილებისათვის და 1 მგ/კგ - ბავშვებისათვის. ოპერაციის შემდგომი ინფექციების პროფილაქტიკისათვის ანესთეზიის წინ პრეპარატი ვენაში შეიყვანება დოზით 1.2 მგ.

პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმელის უკმარისობა უნდა მოხდეს დოზირების რეჟიმის კორექტირება.

კრეატინინის კლირენსი	>30 მლ/წთ	30-10მლ/წთ	მლ/წთ
ინტერვალი შეყვანებს შორის	კორექცია საჭირო არ არის	12 სთ	24 სთ

პერიტონული დიალიზისას დოზირების რეჟიმის კორექტირება საჭირო არ არის. ვინაიდან ამოქსიკლავის 85% ჰემოდიალიზით გამოიყოფა, პრეპარატის შეყვანა იწყება ჰემოდიალიზისპროცედურის დასრულების შემდეგ.

რესუსპენდირების შემდეგ ამოქსიკლავი ვენაში ინექციის სახით შეიყვანება 20 წუთის განმავლობაში. ხსნარის გაყინვა არ შეიძლება.

ვენაში შესაყვანი ინფუზიის გამხსნელად შეიძლება შემდეგი საინფუზიო ხსნარების გამოყენება:

საინფუზიო ხსნარი	სტაბილურობა 25⁰C პირობებში
საინექციო წყალი	4 სთ
ნატრიუმის ქლორიდის საინფუზიო ხსნარი(0.9%)	4 სთ
რინგერის საინფუზიო ხსნარი	3 სთ
კალიუმის ქლორიდისა და ნატრიუმის ქლორიდის საინფუზიო ხსნარი	3 სთ

ამოქსიკლავი ნაკლებად სტაბილურია საინფუზიო ხსნარებში, რომლებიც შეიცავენ გლუკოზას, დექსტრანს ან ბიკარბონატს.

ვენაში შესაყვანი ხსნარის მომზადებისა და შეყვანის წესი:

ფლაკონები 600 მგ: ფლაკონის შიგთავსი ზავდება 10 მლ საინექციო წყალში.

ფლაკონები 1.2 გ ფლაკონის შიგთავსი ზავდება 20 მლ საინექციო წყალში.

რესუსპენდირებული ხსნარები შეღებილია ღია ჩალისფრად.

შეიყვანება ნელა 3-4 წუთის განმავლობაში.

ვენაში შესაყვანი ინფუზიების მომზადებისა და შეყვანის წესი:

ფლაკონები 600 მგ: 10 მლ საინექციო ხსნარის რესუსპენდირებული პრეპარატი ემატება 50 მლ საინფუზიო სითხეს.

ფლაკონები 1.2 გ: 20 მლ საინექციო ხსნარში რესუსპენდირებული პრეპარატი ემატება 100 მლ საინფუზიო სითხეს.

ინფუზია შეიყვანება 30-40 წუთის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: შესაძლებელია უმადობა, ღებინება, გულისრევა, დიარეა; იშვიათად - ფსევდომომბრანოზული კოლიტი მძიმე დიარეით; ერთეულ შემთხვევებში - ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის ტრანზიტორული მომატება, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევები, ქოლესტაზური სიყვითლე, ჰეპატიტი.

ალერგიული რეაქციები: ერითემა, კანზე გამონაყარი, ქავილი; მიდრეკილ პაციენტებში - დაუყოვნებელი ტიპის ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები (ანგიონევროზული შეშუპება, ბრონქოსპაზმი; იშვიათად - ანაფილაქსიური შოკი).

სხვა: იშვიათად - სუპერინფექციის განვითარება (სტომატიტი, ვაგინიტი).

უკუჩვენებები:

ინფექციური მონონუკლეოზი;
ლიმფოლეიკოზი;
ღვიძლის უკმარისობა;
ქოლესტაზური სიყვითლე ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, გამოწვეული პენიცილინების ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიღებით ანამნეზში;
ჰიპერმგრძნობელობა პენიცილინების ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ ამამნეზში;
ჰიპერმგრძნობელობა ამოქსიცილინის ან კლავულანის მჟავას ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ამოქსიკლავის გამოყენება ორსულობის დროს შეიძლება იმ შემთხვევებში, როდესაც სარგებელი დედისათვის აღემატება ნაყოფისათვის პოტენციურ რისკს.

საექსპერიმენტო კვლევებში პრეპარატის ტერატოგენული მოქმედება გამოვლენილი არ არის. მცირე რაოდენობით ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავა აღწევენ დედის რძეში, ამიტომ პრეპარატის გამოყენების პერიოდში ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში, რომლებიც მიდრეკილნი არიან ალერგიული რეაქციებისადმი, ასეთ პაციენტებში დადგენილია ჰიპერმგრძნობელობა ცეფალოსპორინული რიგის ანტიბიოტიკების მიმართ, ვინაიდან არსებობს ჯვარედინი მგრძნობელობის განვითარების რისკი. პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევებით უნდა მოხდეს ღვიძლის ფუნქციის პერიოდული კონტროლი.

იმის გამო, რომ ბევრ პაციენტს ინფექციური მონონუკლეოზითა და ლიმფოლეიკოზით, რომლებიც ამპიცილინს იღებდნენ, აღენიშნათ ერითემული გამოყანარი, ამპიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების გამოყენება ამ პაციენტებში რეკომენდებული არ არის.

ამოქსიკლავის გამოყენებისას შესაძლებელია ცრუდადებითი რეაქცია შარდში გლუკოზას დონის განსაზღვრისას ბენედიქტის რეაქტივის ან ფელინგის ხსნარის გამოყენების დროს (რეკომენდებულია გლუკოზოოქსიდაზით ფერმენტული რეაქციების გამოყენება).

არ შეიძლება დისულფირამთან ერთად დანიშვნა.

ჭარბი დოზირება:

არ არსებობს ცნობები პრეპარატის ჰიპერდოზირების შედეგად ლეტალური დასასრულის ან სიცოცხლისათვის საშიში გვერდითი ეფექტების შესახებ.

სიმპტომები: ტკივილები მუცელში, დიარეა, ღებინება; ასევე შესაძლებელია აგზნებულობა, უძილობა, თავბრუსხვევა; ცალკეულ შემთხვევებში - კრუნჩხვები.

მკურნალობა: აუცილებლობის შემთხვევაში ტარდება სიმპტომატური მკურნალობა. ეფექტურია ჰემოდიალიზი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ამოქსიკლავისა და არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების ერთად დანიშვნისას აღინიშნება პროთრომბინული დროის ზრდა, ამიტომ ეს კომბინაცია ფრთხილად ინიშნება.

ერთდროული გამოყენებისას ამოქსიკლავი აძლიერებს მეტოტრექსატის ტოქსიკურობას.

ფარმაცევტული ურთიერთქმედება:

ამოქსიკლავი და ამინოგლიკოზიდური ანტიბიოტიკები ფიზიკურად და ქიმიურად შეუთავსებელია.

არ შეიძლება ამოქსიკლავის შერევა გლუკოზას, დექსტრანის, ბიკარბონატის (ვინაიდან მათში პრეპარატი ნაკლებად სტაბილურია) ხსნარებთან, ასევე ხსნარებთან, რომლებიც შეიცავენ სისხლს, პროტეინებსა და ლიპიდებს.

არ შეიძლება ამოქსიკლავის სხვა სამკურნალო საშუალებებთან შერევა ერთ შპრიცში ან საინფუზიო ფლაკონში.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქიადან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ნივრის ექსტრაქტი 2მგ#30კაფს

~~26.94 ლარი~~
25.32 ლარი

ქვეყანა: ინგლისი

მწარმოებელი: ჰელს ეიდი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

წყალბადის ზეჟანგი 3% 40მლ ფლ

~~0.48 ლარი~~
0.46 ლარი

ქვეყანა: უკრაინა

მწარმოებელი: ფიტოფარმი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

მირამისტინი0.01% 150მლ გამფ.ფლ

~~35.00 ლარი~~
32.90 ლარი

ქვეყანა: რუსეთი

მწარმოებელი: ინფამედ

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

მიტანგა 500მგ #10ტ

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: ვალაციკლოვირი;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
ცისფერი, მოგრძო ფორმის, ორმხრივამოზნექილი ზედაპირის მქონე შემოგარსული ტაბლეტი ჭდით;
შემადგენლობა:
1 შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს: ვალაციკლოვირის ჰიდროქლორიდს, 500 მგ ვალაციკლოვირის ეკვივალენტურს.
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონი K30, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი, შემომგარსავი ნივთიერებების ნარევი Coating premix TC 4102: ჰიპრომელოზა, პოლიეთილენგლიკოლი, ტალკი, საღებავები – ტიტანის დიოქსიდი (E 171), Indigo Carmine (E 132).

გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტი, 500 მგ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
პირდაპირი მოქმედების ანტივირუსული პრეპარატები. ნუკლეოზიდები და ნუკლეოტიდები. ათქ-კოდი: J05AB11.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ვალაციკლოვირი ანტივირუსული საშუალებაა ნუკლეოზიდების ანალოგების ჯგუფიდან. პრეპარატი წარმოადგენს ჰერპესვირუსების დნმ-პოლიმერაზას სპეციფიკურ ინჰიბიტორს. იგი აბლოკირებს ვირუსის დნმ-ის სინთეზს და ვირუსის რეპლიკაციას.
სისხლში შეწოვის შემდეგ ვალაციკლოვირი თითქმის მთლიანად გარდაიქმნება აციკლოვირად და ვალინად ღვიძლის ფერმენტის ვალაციკლოვირჰიდროლაზას ზემოქმედებით. in vitro აციკლოვირს გააჩნია სპეციფიკური მაინჰიბირებელი აქტივობა 1 და 2 ტიპის Herpes simplex-ის ვირუსის, Varicella zoster-ის, ებშტეინ-ბარის, ციტომეგალოვირუსისა და ადამიანის მე-6 ტიპის ჰერპესის ვირუსის მიმართ. აციკლოვირის ფოსფორილირების შედეგად წარმოიქმნება აციკლოვირის ტრიფოსფატი, რომელიც აინჰიბირებს ვირუსული დნმ-ის სინთეზს. ფოსფორილირების პირველი ეტაპი მიმდინარეობს ვირუს-სპეციფიკური ფერმენტების საშუალებით. Herpes simplex, Varicella zoster, ებშტეინ-ბარის ვირუსებისათვის აღნიშნულ ფერმენტს წარმოადგენს ვირუსული თიმიდინკინაზა, რომელიც არის ვირუსით ინფიცირებულ უჯრედებში. პრეპარატის სელექციურობა ციტომეგალოვირუსის მიმართ განპირობებულია იმით, რომ ფოსფორილირება ნაწილობრივ ხორციელდება UL97 ფოსფოტრანსფერაზას გენის პროდუქტით.
ნორმალური იმუნიტეტის მქონე პაციენტებში ვალაციკლოვირის მიმართ ვირუსის დაქვეითებული მგრძნობელობა აღინიშნება ძალიან იშვიათად.
ვირუსის დაქვეითებული მგრძნობელობა აციკლოვირის მიმართ დაკავშირებულია მასში ვირუსული თიმიდინკინაზას ან დნმ-პოლიმერაზას სტრუქტურის დარღვევასთან.

ფარმაკოკინეტიკა:
პერორალური მიღებისას ვალაციკლოვირი კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, სწრაფად და თითქმის მთლიანად გარდაიქმნება აციკლოვირად და L - ვალინად ვალაციკლოვირჰიდროლაზას ფერმენტის მოქმედებით.
1 გ ვალაციკლოვირის მიღებისას აციკლოვირის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 54%-ს და არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე.
პრეპარატის 0.25-2 გ დოზით ერთჯერადი მიღების შემდეგ მაქსიმალური კონცენტრაცია (C_max) სისხლის პლაზმაში საშუალოდ შეადგენს 10-37 მკმოლ (2.2-8.3 მკგ/მლ) და მიიღწევა 1-2 სთ-ში.
ვალაციკლოვირის მაქსიმალური კონცენტრაცია (C_max) სისხლის პლაზმაში შეადგენს აციკლოვირის კონცენტრაციის 4%-ს და მიიღწევა საშუალოდ პრეპარატის მიღებიდან 30-100 წთ-ის შემდეგ; 3 სთ-ის შემდეგ მისი კონცენტრაცია (C_max) სისხლის პლაზმაში რჩება იგივე ან მცირდება.
პლაზმის ცილებთან ვალაციკლოვირის შეკავშირების ხარისხი ძალიან დაბალია (15%).
თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებში პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) შეადგენს დაახლოებით 3 სთ-ს, ხოლო პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ თირკმლის უკმარისობის ტერმინალური სტადია - 14 სთ-ს.
ვალაციკლოვირი ორგანიზმიდან გამოიყოფა შარდთან ერთად, ძირითადად აციკლოვირის (80%) და მისი მეტაბოლიტის - 9-კარბოქსიმეთოქსიმეთილგუანინის სახით, დაახლოებით 1% გამოიყოფა უცვლელი სახით.

ჩვენება:
• ჰერპეს ზოსტერის მკურნალობა;
• 1 და 2 ტიპის Herpes simplex-ის ვირუსის მიერ გამოწვეული კანისა და ლორწოვანი გარსის ინფექციების მკურნალობა და პროფილაქტიკა, გენიტალური ჰერპესის ჩათვლით;
• ციტომეგალოვირუსული ინფექციის პროფილაქტიკა.

მიღების წესი და დოზირება:
ჰერპეს ზოსტერის მკურნალობის მიზნით ინიშნება 1 გ 3-ჯერ დღეში, 7 დღის განმავლობაში. Hერპეს სიმპლეხ-ის ვირუსით გამოწვეული დაავადებების მკურნალობის დროს მოზრდილებში მიტანგა ინიშნება 500 მგ 2-ჯერ დღეში. Hერპეს სიმპლეხ-ის ვირუსით გამოწვეული დაავადებების რეციდივების დროს მკურნალობის დაწყება რეკომენდებულია პროდრომულ პერიოდში ან პირველი სიმპტომების გამოვლენისთანავე. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 3-5 დღეს. პირველი ეპიზოდის არსებობის შემთხვევაში, რომელიც უფრო მძიმედ მიმდინარეობს, პრეპარატი უნდა დაინიშნოს რაც შეიძლება ადრე, ხოლო მკურნალობის კურსი შესაძლოა გაიზარდოს 10 დღემდე.
Herpes simplex-ის ვირუსით გამოწვეული დაავადებების რეციდივის პროფილაქტიკისათვის ნორმალური იმუნური სტატუსის მქონე მოზრდილ პაციენტებში ინიშნება 500 მგ ერთხელ დღეში. ხშირი გამწვავების დროს (წლის განმავლობაში 10 და მეტჯერ) ინიშნება 250 მგ 2-ჯერ დღეში. მოზრდილებში იმუნოდეფიციტური მდგომარეობის დროს ინიშნება 500 მგ 2-ჯერ დღეში.
ციტომეგალოვირუსული ინფექციის პროფილაქტიკისათვის მოზრდილებსა და მოზარდებში 12 წლის ასაკის ზევით ინიშნება 2 გ 4-ჯერ დღეში. მიტანგას დანიშვნა უნდა მოხდეს ტრანსპლანტაციის შემდგომ პერიოდში შეძლებისდაგვარად ადრე. დოზის კორექცია შესაძლებელია კრეატინინის კლირენსის მიხედვით. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა შეადგენს 90 დღეს, რომელიც შეიძლება გაიზარდოს ინფექციის განვითარების მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში.
თირკმლის უკმარისობის დროს პრეპარატის დოზირებას ადგენენ ჩვენებებისა და კრეატინინის კლირენსის მიხედვით.
ჰერპეს ზოსტერის თერაპია: როდესაც კრეატინინის კლირენსი შეადგენს 15-30 მლ/წთ მიტანგა ინიშნება 1 გ 2-ჯერ დღეში, თუ კრეატინინის კლირენსი Herpes simplex-ის ვირუსით გამოწვეული დაავადებების დროს: როდესაც კრეატინინის კლირენსი კანისა და ლორწოვანი გარსის ჰერპესული ინფექციების დროს: როდესაც კრეატინინის კლირენსი შეადგენს 31-49 მლ/წთ ინიშნება 1 გ 2-ჯერ დღეში ერთი დღის განმავლობაში, როდესაც კრეატინინის კლირენსი შეადგენს 15-30 მლ/წთ - 500 მგ 2-ჯერ დღეში ერთი დღის განმავლობაში, ხოლო როდესაც კრეატინინის კლირენსი Herpes simplex-ის ვირუსით გამოწვეული დაავადებების პროფილაქტიკა: როდესაც კრეატინინის კლირენსი ციტომეგალოვირუსული ინფექციების პროფილაქტიკა:

kreatininis klirensi (ml/wT)	dozireba
75 da meti	2 g 4-jer dReSi
50 -	1.5 g 4 jer dReSi
25 -	1.5 g 3 jer dReSi
10 -	1.5 g 2 jer dReSi
	1.5 g erTxel dReSi

პრეპარატი მიიღება ჰემოდიალიზის შემდეგ.
პაციენტებში ღვიძლის მსუბუქი და ზომიერი ხარისხის უკმარისობის დროს პრეპარატის დოზირება კორექციას არ საჭიროებს. დეკომპენსირებული ციროზისა და ღვიძლის მძიმე ხარისხის უკმარისობის მქონე პაციენტებში პრეპარატის გამოყენების კლინიკური გამოცდილება შეზღუდულია.

გვერდითი მოვლენები:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, დისკომფორტის შეგრძნება მუცლის არეში, იშვიათად _ ღვიძლის ფუნქციური სინჯების მაჩვენებლების ტრანზიტორული მომატება;
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, იშვიათად _ თავბრუსხვევა, გონების დაბინდვა, გონებრივი შესაძლებლობების დაქვეითება, ჰალუცინაციები;
ცალკეულ შემთხვევებში – ატაქსია, ტრემორი, დიზართრია, კრუნჩხვები, ენცეფალოპათია, კომა.
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება, ქავილი, ფოტოსენსიბილიზაცია;
იშვიათად - ანგიონევროზული შეშუპება, ანაფილაქსიური შოკი;
სხვა: იშვიათად - ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ქოშინი, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა;
ზემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი მოვლენები, როგორც წესი გარდამავალი ხასიათისაა და ჩვეულებრივ ვლინდება პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ თირკმლის ფუნქციის დარღვევა.
იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა ვალაციკლოვირის ან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის და/ან აციკლოვირის მიმართ; სიფრთხილით გამოიყენება კლინიკურად გამოვლენილი აივ-ინფექციების ფორმების დროს.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
კლინიკური მნიშვნელობის მქონე ურთიერთქმედება მიტანგასა და სხვა პრეპარატებს შორის არ არის გამოვლენილი.
მიტანგა მაღალი დოზებით (4 გ დღეში) სიფრთხილით გამოიყენება იმ პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც კონკურირებენ აციკლოვირთან, რადგან იზრდება ორივე პრეპარატის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში. ასევე საჭიროა სიფრთხილე ვალაციკლოვირის (4 გ და მეტი დოზებით დღეში) ერთდროული გამოყენებისას იმ პრეპარატებთან, რომლებიც იწვევენ თირკმლის ფუნქციის დარღვევას (ციკლოსპორინი, ტაკროლიმუსი).

ჭარბი დოზირება:
პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში აღინიშნება თირკმლის მწვავე უკმარისობა, ნევროლოგიური სიმპტომები, მათ შორის ცნობიერების დაბინდვა, ჰალუცინაციები, კონვულსიები, კომა. შესაძლებელია გამოვლინდეს გულისრევით და ღებინებით.
მკურნალობა: სიმპტომური თერაპიის ჩატარება და ჰემოდიალიზი.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ადეკვატური და მკაცრად კონტროლირებადი კვლევები პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ არ ჩატარებულა.
ორსულობის პერიოდში მიტანგას გამოყენება რეკომენდებულია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისთვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.
ძუძუთი კვების პერიოდში მიტანგა გამოიყენება განსაკუთრებული სიფრთხილით.

განსაკუთრებული მითითებები:
მიტანგას მიღებისას, განსაკუთრებით ხანდაზმულ პაციენტებში, რეკომენდებულია დიდი რაოდენობის სითხის მიღება.
თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში არსებობს ნევროლოგიური გართულებების განვითარების რისკი.
ვალაციკლოვირი დიდი სიფრთხილით გამოიყენება იმუნოდეფიციტური მდგომარეობის ფონზე ნებისმიერი გართულებების დროს, განსაკუთრებით აივ-ინფიცირებულ პაციენტებში.
პრეპარატით სუპრესორული თერაპია ამცირებს გენიტალური ჰერპესის გადაცემის რისკს, მაგრამ არ გამორიცხავს მას მთლიანად და არ ახდენს სრულ გამოჯანმრთელებას. მკურნალობის პერიოდში პაციენტმა სქესობრივი კონტაქტის დროს საჭიროა უზრუნველყოს პარტნიორის უსაფრთხოება.
ვალაციკლოვირის გამოყენების შესახებ ბავშვთა ასაკში არ არის საკმარისი კლინიკური გამოცდილება.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
მიტანგას გამოყენების პერიოდში შესაძლოა გამოვლინდეს დარღვევები ცნს-ის მხრივ, რამაც შეიძლება მოახდინოს გავლენა ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.

შეფუთვა:
10 ტაბლეტი ბლისტერში, 1 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისობის ვადა :
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II – გამოყენება შესაძლებელია ექიმის დანიშნულებით.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი,
ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

1...737738739...798 გვერდი 738 of 798