Aviabiletebi avia.ge
მთავარი წაკითხვა გვერდი 739

ამლოსანდი – AMLOSAND – АМЛОСАНД

საერთაშორისო დასახელება:

AMLODIPINE

მწარმოებელი: ნოვარტისი; სლოვენია

მოქმედი ნივთიერება: ამლოდიპინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები; კალციუმის არხების ბლოკატორები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

5მგ ტაბლეტი #30

10მგ ტაბლეტი #30

ამლოსანდი 5 მგ: თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 5 მგ ამლოდიპინს ამლოდიპინის ბეზილატის სახით.

ამლოსანდი 10 მგ: თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 10 მგ ამლოდიპინს ამლოდიპინის ბეზილატის სახით.

დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი (ტიპი ა), კალციუმის ჰიდროოქსიდის ფოსფატი უწყლო, მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი.

ჩვენებები:

ამლოსანდი მიეკუთვნება კალციუმის არხების ბლოკატორების ჯგუფს, რომელიც გამოიყენება შემდეგი მდგომარეობების სამკურნალოდ:

- მაღალი არტერიული წნევა;

- ტკივილი მკერდის არეში, გამოწვეული გულის მკვებავი კორონარული არტერიების შევიწროვებით (სტენოკარდია) ან უფრო იშვიათი ფორმის ტკივილი, გამოწვეული კორონარული არტერიების სპაზმით (ვაზოსპასტიური სტენოკარდია).

მაღალი არტერიული წნევისას ამლოსანდი ხელს უწყობს სისხლძარღვების მოდუნებას და სისხლის მიმოქცევას გაუმჯობესებას.

სტენოკარდიის დროს ამლოსანდი აუმჯობესებს გულის კუნთის სისხლის მიმოქცევას, ჟანგბადის მიწოდების გაუმჯობესებით, რაც იწვევს სტენოკარდიული ტკივილის მოხსნას.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილები

სტანდარტული საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ დღეში ერთხელ. საჭიროების შემთხვევაში ექიმს შეუძლია დოზა გაზარდოს 10 მგ-მდე დღეში ერთხელ.

ბავშვები და მოზარდები (18 წლამდე:)

ამლოსნდის გამოყენება ბავშვებსა და მოზარდებში არ შეიძლება.

ხანდაზმული პაციენტები:

ხანდაზმული პაციენტებისათვის სპეციალური დოზირება საჭირო არ არის, თუმცა დოზის მომატებისას საჭიროა სიფრთხილის დაცვა.

პაციენტები თირკმელების დაავადებით:

რეკომენდებულია ნორმალური დოზირება. ამლოსანდი სისხლიდან დიალიზის გზით არ ელიმინირდება (ხელოვნური თირკმელი), ამიტომ განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება დიალიზზე მყოფ პაციენტებში.

პაციენტები ღვიძლის დაავადებით:

ღვიძლის დაავადებების მქონე პაციენტებისათვის ზუსტი დოზირება დადგენილი არ არის. ამ შემთხვევაში ამლოდიპინი სიფრთხილით გამოიყენება.

პრეპარატის გამოყენების ხანგრძლივობა

ამლოსანდი ჩვეულებრივ ხანგრძლივი მკურნალობისათვის გამოიყენება.

პრეპარატი მიიღება შიგნით.

ტაბლეტები ჩაიყლაპება დაუღეჭავად ჭიქა წყლის მიყოლებით. ამლოსანდი მიიღება კვებისგან დამოუკიდებლად.

გვერდითი მოვლენები:

ყველა სხვა სამკურნალო პრეპარატის მსგავსად ამლოსანდსაც შეუძლია გვერდითი ეფექტების გამოწვევა.

ძალიან იშვიათი (გვხვდება 10000 ნამკურნალები პაციენტიდან 1-ზე ნაკლებში):

• სახის, ტუჩების, პირის, ენის ან ყელის შეშუპება;

• სუნთქვის გაძნელება;

• ყლაპვის გაძნელება;

• თავბრუსხვევა ან გულყრა;

• ტაქიკარდია ან არითმია;

• გამონაყარი ან ქავილი (ხშირად მთელი სხეულის ჩათრევით)

• გამონაყარი, კანის გაწითლება, ტუჩებზე, თვალებზე ან პირში წყლულების გაჩენა, კანის აქერცვლა, ცხელება.

სხვა შესაძლო გვერდითი ეფექტები:

ძალიან ხშირი: (გვხვდება 10 ნამკურნალები პაციენტიდან 1-ზე ნაკლებში):

• ხელის გულების შეშუპება;

ხშირი: (გვხვდება 10 ნამკურნალები პაციენტიდან 1-ზე ნაკლებში):

• თავის ტკივილი (განსაკუთრებით მკურნლობის დსაწყისში), ძილიანობა, თავბრუსხვევა, სისუსტე;

• ტაქიკარდია ან არითმია;

• ღებინება, საჭმლის მონელების დარღვევა, ტკივილი კუჭის არეში;

• სახის გაწითლება და წამოხურების შეგრძნება (განსაკუთრებით მკურნლობის დასაწყისში);

არახშირი: (გვხვდება 100 ნამკურნალები პაციენტიდან 1-ზე ნაკლებში):

• გულყრა, გულისცემის გახშირება (ტაქიკარდია), სტენოკარდიული ტკივილი, მკურნალობის დასაწყიში შესაძლებელია სტენოკარდიის მიმდინარეობის გაუარესება;

• დაბალი არტერიული წნევა, ვასკულიტი;

• სუნთქვის გაძნელება, ცხვირის ლორწოვანი გარსის ანთება (რინიტი);

• ძილის დარღვევები, გაღიზიანებადობა, დეპრესია;

• ცუდი განწყობილება, პირის სიმშრალე, ძნელად მართვადი ტრემორი, ჩხვლეტის შეგრძნება კიდურებში (პარესთეზია), ჭარბი ოფლდენა;

• მხედველობის დაქვეითებ;ა

• შუილი ან ხმაური ყურებში;

• სარძევე ჯირკვლების გადიდება მამაკაცებში;

• კანზე ჩხვლეტისა და ჩქმეტის შეგრძნება (ეგზანთემა), ქავილი, ჭინჭრის ციება, თმისცვენა, კანის ფერის შეცვლა, პურპურა;

• გულისრევა, დიარეა, ყაბზობა, ღრძილების შეშუპება (გინგივიტური ჰიპერპლაზია);

• კუნთების კრუნჩხვები, ზურგის ტკივილი, კუნთებისა და სახსრების ტკივილი;

• ხშირი შარდვა;

• იმპოტენცია;

• სხეულის წონის მომატება ან დაკლება.

იშვიათი (გვხვდება 1000 ნამკურნალები პაციენტიდან 1-ზე ნაკლებში):

• გონების დაბინდვა, შფოთვის წარმოქმნის ჩათვლით;

• გემოს შეგრძნების დარღვევა;

• ღვიძლის ზოგიერთი ფერმენტის აქტივობის მომატება; კანის ან თვალის გუგების გაყვითლება, რაც შეიძლება იყოს ღვიძლის ფუნქციის ან ანთების შედეგი.

ძალიან იშვიათი (გვხვდება 10000 ნამკურნალები პაციენტიდან 1-ზე ნაკლებში):

• სისხლის თეთრი უჯრედების რაოდნობის შემცირება (ლეიკოპენია), რამაც შეიძლება გამოიწვიოს სიცხის გაურკვეველი მიზეზით მომატება, ყელის ტკივილი და გრიპისმაგვარი სიმპტომები (ლეიკოპენია);

• თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს სისხლჩაქცევების ან ცხვირიდან სისხლდენის განვითარება;

• სისხლში შაქრის მომატება;

• ტკივილი ან დაბუჟების შეგრძნება ხელებსა კიდურებში (პერიფერიული ნეიროპათია);

• ხველა;

• კუჭის ლორწოვანი გარსის ანთება (გასტრიტი), კუჭქვეშა ჯირკვლის ანთება (პანკრეატიტი).

ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნა შემდეგი გვერდითი ეფექტები, მაგრამ მათი კავშირი ამლოდიპინის გამოყენებასთან ზუსტად ცნობილი არ არის: მიოკარდის ინფარქტი, არითმია და სტენოკარდია (დაძაბვის სტენოკარდია).

უკუჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა ამლოდიპინის ან კალციუმის არხების სხვა ბლოკატორების, ან პრეპარატის ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ;

* ძალიან დაბალი არტერიული წნევა;

* ქსოვილებში სისხლის მიმოქცევის უკმარისობა, რასაც თან ახლავს დაბალი არტერიული წნევა, სუსტი პულსი, გულის შეკუმშვის მაღალი სიხშირე (კარდიოგენული შოკის ჩათვლით);

* გულის უკმარისობა, განვითარებული მიოკარდის ინფარქტის შემდეგ, ბოლო ოთხი კვირის განმავლობაში;

* აორტის შევიწროვება (აორტის სტენოზი);

* სიმშვიდის ან მინიმალური დატვირთვის მდგომარეობაში სტენოკარდიული ტკივილის განვითარებისას (მოსვენების ანუ არასტაბილური სტენოკარდია).

განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო:

- გულის უკმარისობა;

- ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა;

- თირკმლის ფუნქციის დარღვევა;

ხანდაზმული პაციენტები

მკურნალობისას პრეპარატის დოზა თანდათან უნდა გაიზარდოს

ბავშვები და მოზარდები (18 წლამდე):

ამლოსანდის გამოყენება ბავშვებში არ შეიძლება არასაკმარისი გამოცდილების გამო.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ექიმს უნდა ეცნობოს ორსულობის ან მისი დაგეგმვის შესახებ ამლოსანდის მიღების დროს. ორსულობის დროს ნაყოფზე ამლოდიპინის მოქმედების შესახებ საკმარისი მონაცემები არ არსებობს.

ამლოსანდის გამოყენების დროს ლაქტაცია უნდა შეწყდეს.

განსაკუთრებული მითითებები:

საკვებისა და სასმელების ზეგავლენა

ამლოსანდი მიიღება ჭიქა სითხის (მაგ., წყლის) მიყოლებით საკვების მიღების მიუხედავად.

გრეიფრუტის ან გრეიფრუტის წვენის ერთდროულად მიღება არ მოქმედებს ამლოდიპინის ეფექტზე.

მანქანა-დანადგარების მართვა;

ამ პრეპარატის მიღებისას საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის დროს.

ამლოსანდს არ შეუძლია პირდაპირი ზემოქმედება ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. თუმცა, ზოგიერთ პაციენტში შეიძლება განვითარდეს თავბრუსხვევა ან ძილიანობა, გამოწვეული არტერიული წნევის დაწევით. მათი განვითარება უფრო სავარაუდოა თერაპიის დასაწყისში ან ამლოსანდის დოზის შეცვლის შემდეგ.

ამლოსანდის მიღება ყოველთვის წარმოებს ექიმის დანიშნულების მიხედვით.

ჭარბი დოზირება:

ექიმთან მიმართვა. ასეთი ადამიანი უნდა მოთავსდეს მაღლა აწეული ზედა და ქვედა კიდურებით (მაგალითად განლაგდეს რამოდენიმე ბალიშზე). ჭარბი დოზის სიმპტომებია: ძლიერი თავბრუსხვევა და/ან სისუსტის შეგრძნება, სუნთქვის გაძნელება, ხშირი შარდვის მოთხოვნილება.

გამოტოვებული დოზა:

ერთი მიღების გამოტოვებისას მისი მიღება უნდა მოხდეს 12 საათის განმავლობაში მისი მიღების დროიდან. ორმაგი დოზის მიღება არ შეიძლება. სამკურნალო საშუალების გამოყენება უნდა გაგრძელდეს დანიშნულების მიხედვით.

პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტა

ამლოსანდი ჩვეულებრივ გამოიყენება ხანგრძლივი მკურნალობისათვის. მისი უეცარი მოხსნის შემთხვევაში დაავადების სიმპტომები შეიძლება განმეორდეს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ზოგიერთი პრეპარატი (ურეცეპტოების, მცენარეულის ან სხვა ბუნებრივი ნივთირებების ჩათვლით) ურთიერთქმედებს ამლოსანდთან, რასაც შეუძლია ორივე პრეპარატის მოქმედების შეცვლა.

ამის გამო, ექიმს უნდა ეცნობოს შემდეგი პრეპარატების გამოყენების შესახებ:

- არტერიული წნევის დამწევი პრეპარატები, მაგალითად, ბეტა-ბლოკატორები, აგფ-ის ინჰიბიტორები, ალფა-1-ადრენობლოკერები და დიურეზულები აძლიერებენ ამლოდიპინის მოქმედებას.

- დილთიაზემი (კალციუმის ანტაგონისტი) აძლიერებს ამლოდიპინის მოქმედებას - კეტოკონაზოლს და ინტრაკონაზოლს (სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები) შეუძლიათ გააძლიერონ ამლოდიპინის მოქმედება.

- აივ პროტეაზას ინჰიბიტორები (აივ ინფექციის სამკურნალო პრეპარატები, განკუთვნილი აივ ინფექციის სამკურნალოდ, მაგ., რიტონავირი) აძლიერებენ ამლოდიპინის მოქმედებას.

- კლარითრომიცინი, ერითრომიცინი და ტელითრომიცინი (ანტიბიოტიკები) აძლიერებენ ამლოდიპინის მოქმედებას.

- ნეფაზოდინი (დეპრესიის სამკურნალო პრეპარატი) აძლიერებს ამლოდიპინის მოქმედებას.

- რიფამპიცინი და რიფაბუტინი (ანტიბიოტიკები) ასუსტებენ ამლოდიპინის მოქმედებას.

- ფუტკარა (Hypericum perforatum; დეპრესიის სამკურნალო მცენარეული პრეპარატი) ასუსტებს ამლოდიპინის მოქმედებას.

- დექსამეტაზონი (კორტიზონი) ასუსტებს ამლოდიპინის მოქმედებას.

- ფენობარბიტალი, ფენიტოინი და კარბამაზეპინი (ეპილეფსიის სამკურნალო პრეპარატები) ასუსტებენ ამლოდიპინის მოქმედებას.

- დექსამეტაზონი (სტეროიდი) ასუსტებს ამლოდიპინის მოქმედებას

- ნევირაპინი (აივ ინფექციის საწინააღმდეგო პრეპარატი) ასუსტებს ამლოდიპინის მოქმედებას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ინახება ორიგინალურ შეფუთვაში არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ და სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

შენახვის ვადა: 3 წელი

აფთიაქში გაცემის წესი:

რეცეპტით

დიფლაზონი 50მგ #7კაფს (სლოვ)

დიფლაზონი 50მგ 
(DIFLAZON)


საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება

ფლუკონაზოლი (fluconazole)
სამკურნალო ფორმა
კაფსულები.
შემადგენლობა
აქტიური ნივთიერება: ფლუკონაზოლი 50 მგ, 100 მგ, 150 მგ და 200 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, სიმინდის სახამებელი, სილიციუმის დიოქსიდი კოლოიდური, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, მაგნიუმის სტეარატი.
კაფსულის გარსის შემადგენლობა: ჟელატინი, საღებავი ნივთიერებები E171, E 131, E 132, E 122.
აღწერილობა
კაფსულები 50 მგ – ღია-ცისფერი ფერის თავი, კაფსულის კორპუსი თეთრი ფერის.
კაფსულის შემადგენლობა – თეთრი ან მოთეთრო ფერის ფხვნილი.
კაფსულები 100 მგ - ცისფერი ფერის თავი, კაფსულის კორპუსი თეთრი ფერის.
კაფსულის შემადგენლობა – თეთრი ან მოთეთრო ფერის ფხვნილი.
კაფსულები 150 მგ – კაფსულის თავი და კორპუსი ღია-ცისფერი ფერის. კაფსულის შემადგენლობა – თეთრი ან მოთეთრო ფერის ფხვნილი.
კაფსულის 200 მგ – კაფსულის თავი მუქი-იასამნისფერია, კაფსულის კორპუსი თეთრი ფერის არის.
კაფსულის შემადგენლობა – თეთრი ან მოთეთრო ფერის ფხვნილი.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება.
კოდი ATC: [J02AC01]
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ფლუკონაზოლი, სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებების ტრიაზოლური ჯგუფის წარმომადგენელი, სოკოს უჯრედში სტეროლების სინთეზის ძლიერი სელექტიური ინჰიბიტორია.
პრეპარატი ეფექტურია ოპორტუნისტული მიკოზების დროს, მათ შორის Candida spp., Cryptococcus neoformans, Microsporum spp., Trichophyton spp. გამომწვევების ჩათვლით. ნაჩვენებია ასევე ფლუკონაზოლის აქტივობა ენდემიური მიკოზების მოდელებზე,Blastomyces dermatididis, Coccidiodes immitis da Histoplasma capsulatum-ით გამოწვეული.
ფარმაკოკინეტიკა
პერორალური მიღების შემდეგ ფლუკონაზოლი კარგად შეიწოვება, მისი ბიოშეღწევადობა – 90%-ია. 150 მგ-ის უზმოზე პერორალური მიღების შემდეგ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს პლაზმური შემცველობის 90%-ს ვენაში 2,5-3,5 მგ/ლ დოზის შეყვანისას. საკვების მიღება პერორალურად მიღებული პრეპარატის აბსორბციაზე არ მოქმედებს. პლაზმაში კონცენტრაცია პიკს აღწევს მიღებიდან 0,5-1,5 საათში, ფლუკონაზოლის ნახევრად დაშლის პერიოდი დაახლოებით 30 საათს შეადგენს. პლაზმური კონცენტრაციები პირდაპირ პროპორციულ დამოკიდებულებაშია პრეპარატის დოზასთან. მდგრადი კონცენტრაციის 90%-იანი დონე მიიღწევა პრეპარატით მკურნალობის მე-4-5 დღისათვის (დღეში ერთხელ მიღებისას).
დარტყმითი დოზის შეყვანა (პირველ დღეს), რაც ორჯერ აღემატება ჩვეულებრივ დღიურ დოზას, საშუალებას იძლევა მეორე დღისათვის მივაღწიოთ დონეს, რომელიც შეესაბამება მდგრადი კონცენტრაციის 90%-ს. განაწილების მოცულობა უახლოვდება ორგანიზმში წყლის საერთო შემცველობას. პლაზმის ცილებთან მისი შეკავშირების ხარისხი – 11-12%-ია.
ფლუკონაზოლი კარგად აღწევს ორგანიზმის ყველა ბიოლოგიურ სითხეში. ნერწყვსა და ნახველში პრეპარატის კონცენტრაცია პლაზმაში მისი დონის ანალოგიურია. ავადმყოფებში სოკოვანი მენინგიტით ფლუკონაზოლის შემცველობა თავზურგტვინოვან სითხეში აღწევს მისი პლაზმური დონის 80%-ს.
რქოვანა შრეში, ეპიდერმისში, დერმასა და ოფლში მაღალი კონცენტრაციები მიიღწევა, რომლებიც შრატის კონცენტრაციებს აღემატება.
ფლუკონაზოლი ძირითადად თირკმლებით გამოიყოფა; შეყვანილი დოზის დაახლოებით 80% გამოიყოფა შარდთან ერთად შეუცვლელი სახით. ფლუკონაზოლის კლირენსი კრეატინინის კლირენსის პროპორციულია. ფლუკონაზოლის მეტაბოლიტები პერიფერულ სისხლში აღმოჩენილი არ არის.
ჩვენებები
• კრიპტოკოკოზი, კრიპტოკოკული მენინგიტი ამ ინფექციის სხვა ლოკალიზაციების ჩათვლით (მათ შორის ფილტვები, კანი), როგორც ავადმყოფებში ნორმალური იმუნური პასუხით,ასევე პაციენტებში იმუნოსუპრესიის სხვადასხვა ფორმებით (მათ შორის შიდსიან ავადმყოფებში, ორგანოთა ტრანსპლანტაციის დროს); პრეპარატის გამოყენება შეიძლება კრიპტოკოკული ინფექციის პროფილაქტიკისათვის შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში;
• გენერალიზებული კანდიდოზი, კანდიდემიის, დისემინირებული კანდიდოზისა და ინვაზიური კანდიდოზური ინფექციის სხვა ფორმების ჩათვლით (მუცლის ღრუს, ენდოკარდიუმის, თვალის, სასუნთქი და საშარდე გზების ინფექციები). მკურნალობა შეიძლება ჩატარდეს ავადმყოფებში ავთვისებიანი სიმსივნეებით, ინტენსიური თერაპიის გაყოფილებაში მყოფ პაციენტებში, ავადმყოფებში, რომლებიც ციტოსტატური ან იმუნოსუპრესული თერაპიის კურს იტარებენ, ასევე კანდიდოზის გამომწვევი სხვა ფაქტორების არსებობისას.
• ლორწოვანი გარსების კანდიდოზი, მათ შორის ხახისა და პირის ღრუს (მათ შორის კბილის პროტეზთან ასოცირებული პირის ღრუს ატროფიული კანდიდოზი) საყლაპავის ჩათვლით, არაინვაზიური ბრონქოპულმონური კანდიდოზები, კანდიდურია, კანის კანდიდოზები; ოროფარინგეალური კანდიდოზის რეციდივის პროფილაქტიკა შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში;
• გენიტალური კანდიდოზი; ვაგინალური კანდიდოზი (მწვავე და ქრონიკული მორეციდივე), პროფილაქტიკური გამოყენება ვაგინალური კანდიდოზის რეციდივების სიხშირის შემცირების მიზნით (3 ან მეტი ეპიზოდი წელიწადში); კანდიდოზური ბალანიტი;
• სოკოვანი ინფექციების პროფილაქტიკა ავადმყოფებში ავთვისებიანი სიმსივნეებით, რომლებიც ციტოსტატურებით ქიმიოთერაპიის ან სხივური თერაპიის შედეგად ასეთი ინფექციიებისადმი მიდრეკილნი არიან;
• კანის მიკოზები, ტერფების, სხეულის (საზარდულის ჩათვლით), ონიქომიკოზი, კანის კანდიდოზი;
• ღრმა ენდემიური მიკოზები, კოკციდიომიკოზების, პარაკოკციდიომიკოზების, სპოროტრიქოზის და ჰისტოპლაზმოზის ჩათვლით პაციენტებში ნორმალური იმუნიტეტით.
უკუჩვენებები
• ტერფენადინის ან ასთემიზოლის და QT ინტერვალის გამახანგრძლივებელი სხვა პრეპარატების თანმხლები გამოყენება.
• პრეპარატის ან აზოლური ნაერთების სტრუქტურის მსგავსი საშუალებების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა.
• ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, ბავშვთა ასაკი (6 თვემდე).
დოზირება და გამოყენების მეთოდი
მოზრდილებს კრიპტოკოკული მენინგიტისა და სხვა ლოკალიზაციის კრიპტოკოკული ინფექციების დროს პირველ დღეს ჩვეულებრივ ენიშნებათ 400 მგ, შემდეგ აგრძელებენ მკურნალობას დოზით 200 – 400 მგ დღეში ერთხელ. კრიპტოკოკული ინფექციების დროს მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია მიკოლოგიური გამოკვლევების დადასტურებულ კლინიკურ ეფექტურობაზე; კრიპტოკოკული მენინგიტის დროს მკურნალობა ჩვეულებრივ სულ მცირე 6 – 8 კვირა გრძელდება. შიდსით დაავადებულ პაციენტებში კრიპტოკოკული მენინგიტის რეციდივების პროდილაქტიკისათვის, პირველადი მკურნალობის სრული კურსის შემდეგ ფლუკონაზოლი ინიშნება დოზით 200 მგ/დღეში ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში.
კანდიდემიის, დისემინირებული კანდიდოზისა და სხვა ინვაზიური კანდიდოზური ინფექციების დროს დოზა ჩვეულებრივ შეადგენს 400 მგ-ს პირველ დღეებში, ხოლო შემდეგ 200 მგ დღეში. არასათანადო კლინიკური ეფექტურობის დროს პრეპარატის დოზა შეიძლება გაიზარდოს 400 მგ-მდე დღეში. თერაპიის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია კლინიკურ ეფექტურობაზე.
ოროფარინგიალური კანდიდოზის დროს ჩვეულებრივ ინიშნება 50 – 100 მგ დღეში ერთხელ; მკურნალობის ხანგრძლივობაა 7-14 დღე. საჭიროების შემთხვევაში, ავადმყოფებში იმუნიტეტის გამოხატული დაქვეითებით, მკურნალობა შეიძლება უფრო გახანგრძლივდეს.
კბილის პროტეზების ხმარებასთან ასოცირებული პირის ღრუს ატროფიული კანდიდოზის დროს ჩვეულებრივ ინიშნება 50 მგ დღეში ერთხელ 14 დღის განმავლობაში პროტეზის დასამუშავებელ ადგილობრივ ანტისეპტიკურ საშუელებებთან ერთად.
კანდიდოზის სხვა ლოკალიზაციების დროს (გენიტალური კანდიდოზის გარდა), მაგალითად ეზოფაგიტის, არაინვაზიური ბრონქოპულმონური დაზიანების, კანისა და ლორწოვანი გარსების კანდიდოზის დროს ეფექტური დოზა ჩვეულებრივ შეადგენს 50-100 მგ დღეში 14-30 დღის განმავლობაში. შიდსით დაავადებულ პაციენტებში ოროფარინგეალური კანდიდოზის რეციდივების პროფილაქტიკისათვის, პირველადი მკურნალობის სრული კურსის შემდეგ პრეპარატის დანიშვნა შეიძლება დოზით 150 კვირაში ერთხელ.
ვაგინალური კანდიდოზის დროს ფლუკონაზოლი მიიღება ერთჯერადად დოზით 150 მგ. ვაგინალური კანდიდოზის რეციდივების სიხშირის შესამცირებლად პრეპარატის გამოყენება შეიძლება დოზით 150 მგ თვეში ერთხელ. თერაპიის ხანგრძლივობა ინდივიდუალურად დგინდება; იგი მერყეობს 4-დან 12 თვემდე. ზოგიერთ ავადმყოფში შეიძლება საჭირო გახდეს უფრო ხშირი გამოყენება.
Candida-თი გამოწვეული ბალანიტის დროს ფლუკონაზოლი ინიშნება ერთჯერადად დოზით 150 მგ პერორალურად. კანდიდოზის პროფილაქტიკისათვის ფლუკონაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 50-400 მგ-ს დღეში ერთხელ სოკოვანი ინფექციის განვითარების რისკის ხარისხის მიხედვით. გენერალიზებული ინფექციის განვითარების მაღალი რისკის არსებობისას, მაგალითად ავადმყოფებში გამოხატული ან ხანგრძლივად შენარჩუნებული ნეიტროპენიით, რეკომენდებული დოზა შეადგენს 400 მგ-ს დღეში ერთხელ. ფლუკონაზოლი ნეიტროპენიის მოსალოდნელ გამოვლინებამდე რამდენიმე დღით ადრე ინიშნება; ნეიტროფილების რიცხვის (1000/მმ3–ზე მეტი) მომატების შემდეგ მკურნალობა კიდევ 7 დღის განმავლობაში გრძელდება.
კანის მიკოზების, ტერფის, საზარდულის კანის მიკოზების ჩათვლით და კანის კანდიდოზების დროს რეკომენდებული დოზა შეადგენს 150 მგ-ს კვირაში ერთხელ ან 50 მგ დღეში ეთხელ. მკურნალობის ხანგრძლივობა ჩვეულებრივ შეადგენს 2-4 კვირას, თუმცა ტერფის მიკოზების დროს შეიძლება საჭირო გახდეს უფრო ხანრძლივი თერაპია (6 კვირამდე).
მრავალფეროვანი პიტირიაზის (pityriasis versicolor) დროს – 300 მგ კვირაში ერთხელ 2 კვირის განმავლობაში, ზოგერთ პაციენტს ესაჭიროება მესამე დოზა 300 მგ კვირაში, მაშინ როდესაც ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება საკმარისი აღმოჩნდეს ერთჯერადი მიღება 300-400 მგ; მკურნალობის ალტერნატიულ სქემას წარმოადგენს 50 მგ-ის მიღება დღეში ერთხელ 2-4 კვირის განმავლობაში.
ონიქომიკოზის დროს დოზა შეადგენს 150 მგ-ს კვირაში ერთხელ. მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს ინფიცირებული ფრჩხილის შეცვლამდე (არაინფიცირებული ფრჩხილის გაზრდამდე). ხელისა და ფეხის თითებზე ფრჩხილების ხელახალი გაზრდისათვის საჭირო არის 3-6 თვე და 6-12 თვე შესაბამისად.
ღრმა ენდემიური მიკოზების დროს შეიძლება საჭირო გახდეს პრეპარატის გამოყენება დოზით 200-400 მგ/დღეში 2 წლის განმავლობაში. თერაპიის ხანგრძლივობას ინდივიდუალურად ადგენენ; შეიძლება შეადგენდეს 11-24 თვეს კოკციდიომიკოზების დროს; 2-17 თვეს პარაკოკციდიომიკოზების დროს; 1-16 თვეს სპოროტრიქოზის დროს და 3-17 თვეს ჰისტოპლაზმოზის დროს.
ბავშვებში, ისევე როგორც მოზრდილებში მსგავსი ინფექციების დროს, მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია კლინიკურ და მიკოლოგიურ ეფექტზე. პრეპარატი გამოიყენება ყოველდღიურად დღეში ერთხელ.
ლორწოვანი გარსების კანდიდოზების დროს ფლუკონაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 3 მგ/კგ/დღეში. პირველ დღეს შეიძლება დარტყმითი დოზის დანიშვნა 6 მგ/კგ მდგრადი მუდმივი კონცენტრაციების უფრო სწრაფი მიღწევის მიზნით.
გენერალიზებული კანდიდოზის ან კრიპტოკოკული ინფექციის სამკურნალოდ რეკომენდებული დოზა დღეში 6 – 12 მგ/კგ-ს შეადგენს დაავადების სიმძიმის გათვალისწინებით.
სოკოვანი ინფექციების პროფილაქტიკისათვის ბავშებში დაქვეითებული იმუნიტეტით, რომლებშიც ინფექციის განვითარების საშიშროება დაკავშირებულია ციტოტოქსიური ქიმიოთერაპიით ან სხივური თერაპიით გამოწვეულ ნეიტროპენიასთან, პრეპარატი ინიშნება დოზით 3 – 12 მგ/კგ/დღეში ინდუცირებული ნეიტროპენიის შენარჩუნების ხანგრძლივობისა და გამოხატულობის გათვალისწინებით.
ბავშვებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევით პრეპარატის დღიური დოზა უნდა შემცირდეს (ისეთივე პროპორციით, როგორც მოზრდილებში), თირკმლის უკმარისობის გამოხატულობის ხარისხის შესაბამისად.
ხანდაზმული ასაკის ავადმყოფებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევის არ არსებობისას გამოიყენება პრეპარატის დოზირების ჩვეული რეჟიმი. ავადმყოფებს თირკმლის უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსიპრეპარატის გამოყენება ავადმყოფებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევით:
ფლუკონაზოლი ძირითადად გამოიყოფა შარდთან ერთად შეუცვლელი სახით. მისი ერთჯერადი გამოყენებისას დოზა შეცვლას არ საჭიროებს. პრეპარატის განმეორებითი დანიშვნისას ავადმყოფებში თირკმლის დარღვეული ფუნქციით ჯერ გამოიყენება დარტყმითი დოზა 50 მგ-დან 400 მგ-მდე. თუ კრეატინინის კლირენსი > 50 მლ/წთ-ს შეადგენს, გამოიყენება პრეპარატის ჩვეული დოზა (რეკომენდებული დოზის 100%). კრეატინინის კლირენსის დროს 11-დან 50 მლ/წთ-მდე გამოიყენება დოზა, რომელიც მოზრდილთათვის რეკომენდებული დოზის 50%-ია. დიალიზზე მუდმივად მყოფ პაციენტებში, ჰემოდიალიზის ყოველი სეანსის შემდეგ პრეპარატის ერთი დოზა გამოიყენება.
გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ფაღარათი, მეტეორიზმი, მუცლის ტკივილები, იშვიათად – ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა (ჰიპერბილირუბინემია, ალანინამინოტრანსფერაზის და ასპარტატამინოტრანსაფერაზის აქტივობის მომატება, ტუტე ფოსფატაზის აქტივობის მომატება).
ნერვული სისტემის მხრივ – თავის ტკივილი, იშვიათად – კრუნჩხვები.
სისხლმბადი ორგანოების მხრივ – ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი.
ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, იშვიათად – ავთვისებიანი ექსუდაციური ერითემა (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი), ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი), ანაფილაქტოიდური რეაქციები.
სხვა: იშვიათად – თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ალოპეცია, ჰიპერქოლესტერინემია, ჰიპერტრიგლიცერიდემია, ჰიპოკალიემია.
ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: ჰალუცინაციები, პარანოიდალური ქცევა. მკურნალობა: სიმპტომატური, კუჭის გამორეცხვა, ფორსირებული დიურეზი. 3 საათის განმავლობაში ჰემოდიალიზი პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციას დაახლოებით 50%-ით აქვეითებს.
სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
ფლუკონაზოლის გამოყენებისას ვარფარინთან ერთად იზრდება პროთრომბინის დრო (საშუალოდ 12%-ით). ამასთან დაკავშირებით რეკომენდებულია პროთრომბინული დროის მაჩვენებლებზე სათანადო დაკვირვება პაციენტებში, რომლებიც პრეპარატს კუმარინულ ანტიკოაგულანტებთან კომბინაციაში ღებულობენ.
ფლუკონაზოლი ჯანმრთელ ადამიანებში ზრდის პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების – სულფონილშარდოვანას წარმოებულების (ქლორპროპამიდი, გლიბენკლამიდი, გლიპიზიდი, ტოლბუტამიდი) პლაზმურ ნახევრად დაშლის პერიოდს. ფლუკონაზოლისა და პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების ერთდროული გამოყენება დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში დასაშვებია, თუმცა ექიმმა მხედველობაში უნდა მიიღოს ჰიპოგლიკემიის განვითარების შესაძლებლობა.
ფლუკონაზოლისა და ფენიტოინის ერთობლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს პლაზმაში ფენიტოინის კონცენტრაციის მომატება კლინიკურად მნიშვნელოვანი ხარისხით. ამიტომ ამ პრეპარატების ერთობლივი გამოყენების აუცილებლობისას საჭიროა ფენიტოინის კონცენტრაციის მონიტორინგი მისი დოზის კორექციით, თერაპიულ ინტერვალის ფარგლებში პრეპარატის დონის შენარჩუნების მიზნით.
რიფამპიცინთან კომბინაცია იწვევს AUC-ის შემცირებას 25%-ით და პლაზმიდან ფლუკონაზოლის ნახევრად გამოყოფის პერიოდის შემცირებას 20%-ით. ამიტომ ავადმყოფებში, რომლებიც ერთდროულად რიფამპიცინს ღებულობენ მიზანშეწონილია ფლუკონაზოლის დოზის მომატება.
პაციენტებში, რომლებიც ფლუკონაზოლს ღებულობენ, რეკომენდებულია სისხლში ციკლოსპორინის კონცენტრაციის კონტროლი, ვინაიდან ფლუკონაზოლისა და ციკლოსპორინის გამოყენებისას პაციენტებში გადანერგილი თირკმლით, ფლუკონაზოლის მიღება დოზით 200 მგ/დღეში პლაზმაში ციკლოსპორინის კონცენტრაციის ნელ მომატებას იწვევს.
ავადმყოფები, რომლებიც თეოფილინის მაღალ დოზებს ღებულობენ, ან რომლებშიც თეოფილინური ინტოქსიკაციის განვითარების საშიშროება არსებობს, უნდა იმყოფებოდნენ მეთვალყურეობის ქვეშ თეოფილინის ჭარბი დოზირების სიმპტომების ადრეული გამოვლენის მიზნით, ვინაიდან ფლუკონაზოლთან ერთად მიღება პლაზმიდან თეოფილინის კლირენსის საშუალო სიჩქარის შემცირებას იწვევს.
ციზაპრიდისა და ფლუკონაზოლის ერთობლივი გამოყენებისას აღწერილია გულის მხრივ გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევები, პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის პაროქსიზმების ჩათვლით (torsades de points).
არსებობს ფლუკონაზოლისა და რიფაბუტინის ურთიერთქმედების შემთხვევები, რასაც თან ახლავს შრატში უკანასკნელის დონის მომატება. ფლუკონაზოლისა და რიფაბუტინის ერთობლივი გამოყენებისას აღწერილია უვეიტის განვითარების შემთხვევები. პაციენტებში, რომლებიც რიფაბუტინსა და ფლუკონაზოლს ღებულობენ აუცილებელია სათანადო კონტროლი.
ავადმყოფებში, რომლებიც ღებულობენ ფლუკონაზოლისა და ზიდოვუდინის კომბინაციას, აღინიშნება ზიდოვუდინის კონცენტრაციის მომატება, რაც გამოწვეულია უკანასკნელის გარდაქმნის შემცირებით მის მთავარ მეტაბოლიტად, ამიტომ მოსალოდნელია ზიდოვუდინის გვერდითი მოვლენების მომატება.
განსაკუთრებული მითითებანი
იშვიათ შემთხვევებში, ფლუკონაზოლის გამოყენებას თან ახლდა ღვიძლის ტოქსიკური ცვლილებები, მათ შორის ლეტალური გამოსავალით, ძირითად ავადმყოფებში მძიმე თანმხლები დაავადებებით. ფლუკონაზოლთან ასოცირებული ჰეპატოტოქსიკური ეფექტების შემთხვევაში, საერთო დღიურ დოზასთან, თერაპიის ხანგრძლივობასთან, სქესთან და ავადმყოფის ასაკთან აშკარა დამოკიდებულება არ აღინიშნება. ფლუკონაზოლის ჰეპატოტოქსიკური მოქმედება ჩვეულებრივ შექცევადი იყო; მისი ნიშნები თერაპიის შეწყვეტისას ქრებოდნენ. ფლუკონაზოლის მიღებასთან ასოცირებული ღვიძლის დაზიანების კლინიკური ნიშნების გამოვლენისას პრეპარატი უნდა მოიხსნას.
შიდსით დაავადებულები ბევრი პრეპარატის მიღებისას უფრო მიდრეკილნი არიან კანის მძიმე რეაქციების განვითარებისადმი. იმ შემთხვევებში, როდესაც პაციენტებში ზედაპირული სოკოვანი ინფექციებით ვითარდება გამონაყარი, რომელიც ფლუკონაზოლის მიღებასთან არის დაკავიშირებული, პრეპარატი უნდა მოიხსნას. გამონაყარის გამოვლენისას ავადმყოფებში ინვაზიური/სისტემური სოკოვანი ინფექციებით, ბულოზური ცვლილებების ან მრავალფორმული ერითემის განვითარებისას ფლუკონაზოლი უნდა მოიხსნას.
სიფრთხილეა საჭირო ფლუკონაზოლის ერთდროული გამოყენებისას ციზაპრიდთან, ასთემიზოლთან, რიფაბუტინთან ან სხვა პრეპარატებთან, რომლებიც ციტოქრომ P450 სისტემით მეტაბოლიზდებიან.
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
პრეპარატის გამოყენება ორსულებში არ არის მიზანშეწონილი, გარდა სოკოვანი ინფექციების მძიმე ან სიცოცხლისათვის სახიფათო ფორმებისა, თუ მოსალოდნელი ეფექტი აღემატება ნაყოფისათვის შესაძლო რისკს.
ფლუკონაზოლი დედის რძეში იმავე კონცენტრაციით ვლინდება, რაც პლაზმაში, ამიტომ მისი დანიშვნა ლაქტაციის დროს რეკომენდებული არ არის.
ავტომობილის მართვისა და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე ზეგავლენა
ავტომობილის მართვისა და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე რაიმე ზეგავლენა არ აღინიშნება.
გამოშვების ფორმა
50 მგ-იანი კაფსულები, 7 კაფსულა ბლისტერში, 1 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.
100 მგ-იანი კაფსულები, 7 კაფსულა ბლისტერში, 4 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.
150 მგ-იანი კაფსულები, 1, 2 ან 4 კაფსულა ბლისტერში, 1 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.
200 მგ-იანი კაფსულები, 7 ან 10 კაფსულა ბლისტერში, 1 ბლისტერი (ბლისტერი 7 კაფსულით) ან 2 ბლისტერი (ბლისტერი 10 კაფსულით) მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.
ვარგისიანობის ვადა
5 წელი.
ნუ გამოიყენებთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.
შენახვის პირობები

ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურის პირობებში.
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები
რეცეპტის გარეშე

მწარმოებელი
კრკა, დ.დ., სმარჟესკა 6, 8501 ნოვო მესტო სლოვენია.

მილგამა 45მლ მალამო

24.10 ლარი
22.64 ლარი

ქვეყანა: გერმანია

მწარმოებელი: ვორვაგ ფარმა

ჯენერიკი:
Urea

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

წყალბადის ზეჟანგი 3% 100მლ ფლ

ავერსი

კომპანია „ავერსი“ 1994 წლის 14 ნოემბერს დაარსდა. დამფუძნებლის ინიციატივით, მის სახელწოდებად იმთავითვე იქნა შერჩეული ლათინური სიტყვა, რომლის მნიშვნელობაც ყველაზე უკეთ შეესატყვისებოდა კომპანიის განვითარების პრინციპს - უწყვეტ და თანაბარზომიერ განვითარებას, სპირალურ წინსვლას.

იხილეთ ვრცლად

ამლოკარდი–სანოველი – AMLOCARD-SANOVEL – АМЛОКАРД-САНОВЕЛЬ

საერთაშორისო დასახელება:

AMLODIPINE

მოქმედი ნივთიერება: ამლოდიპინის ბესილატი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კალციუმის არხების ბლოკატორი

რეგისტრაციის მფლობელი და მწარმოებელი:

Sanovel Pharmaceutical Products Industry Inc.

შემადგენლობა:

პრეპარატის ერთი ტაბლეტი შეიცავს 5მგ ამლოდიპინის ექვივალენტურ ამლოდიპინის ბესილატს. (amlodipine)

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა:

ამლოდიპინი წარმოადგენს კალციუმის იონების ანტაგონისტს, კალციუმის ნელი არხების ბლოკირების საშუალებით იგი აფერხებს კალციუმის იონების შეღწევას გულის კუნთში და სისხლძარღვების გლუვკუნთოვან ელემენტებში. ამლოდიპინის ჰიპოტენზიური მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია სისხლძარღვთა გლუვ კუნთებზე მისი რელაქსაციური ზემოქმედებით. ამლოდიპინის ანტიანგინალური ეფექტი ხორციელდება შემდეგი ორი გზით:

- ამლოდიპინი აფართოებს პერიფერიულ არტერიოლებს და, ამგვარად, ამცირებს სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიულ წინააღმდეგობას (პოსტდატვირთვას), რის დასაძლევადაც იხარჯება გულის მუშაობა. ვინაიდან გულისცემის შეკუმშვის სიხშირე არ იცვლება, დატვირთვის შემცირება გულზე იწვევს ენერგიისა მოხმარებისა და ჟანგბადზე მოთხოვნილების შემცირებას.

- ამლოდიპინის მოქმედების მექანიზმი სავარაუდოდ მოიცავს აგრეთვე მთავარი კორონარული არტერიებისა და კორონარული არტერიოლების გაფართოვებას როგორც ინტაქტურ ასევე იშემიზირებულ ზონაში. აღნიშნული დილატაცია ზრდის ჟანგბადის მიწოდებას ვაზოსპასტიური (პრინცმეტალის ანუ ვარიანტული) სტენოკარდიით დაავადებულ პაციენტებში.

ფარმაკოკინეტიკა:

თერაპიულ დოზებში პერორალურად მიღების შემდეგ ამლოდიპინი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და აღწევს მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლში 6-12 სთ-ის შემდეგ. წონასწორული სტაბილური კონცენტრაცია პლაზმაში აღინიშნება 7 დღის განმავლობაში. განაწილების მოცულობა უტოლდება დაახლოებით 21კგ/ლ-ზე, პლაზმის ცილებს უკავშიორდება ამლოდიპინის დაახლოებით 95%. პლაზმიდან მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 35-50სთ-ს, რაც შეესაბამება პრაპარატის მიღებას ერთხელ დღეში. ამლოდიპინი მეტაბოლიზირდება ღვიძლში არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით. იგი გამოიყოფა ორგანიზმიდან შარდთან ერთად უცვლელი სახით (10%), მეტაბოლიტების სახით (60%) და განავალთან ერთად (20-25%).

არტერიული ჰიპერტენზიით დაავადებულ პაციენტებში ამლოკარდის ერთჯერადი სადღეღამისო დოზა (5 ან 10მგ) უზრუნველყოფს არტერიული წნევის კლინიკურად მნიშვნელოვან დაქვეითებას 24 სთ-ის განმავლობაში.

ამლოდიპინი არ იწვევს რეფლექტორულ ტაქიკარდიასა და პოსტურალურ ჰიპოტენზიას. სტენოკარდიით დაავადებულ პაციენტებში ამლოკარდის ერთჯერადი სადღეღამისო დოზა ამცირებს გამოსაყენებელი ნიტროგლიცერინის ტაბლეტების რაოდენობას, სტენოკარდიული შეტევების სიხშირეს და ზრდის ფიზიკური დატვირთვის შესრულების ხანგრძლივობას. ამლოდიპინი თერაპიულ დოზებში ხასიათდება კარგი ამტანობით. იგი არ იწვევს არასასურველ ზემოქმედებას, როგორც გულ-სისხლძარღვთა სისტემის სხვა პრეპარატები.

ჩვენებები:

ამლოდიპინი ნაჩვენებია არტერიული ჰიპერტენზიის სამკურნალოდ და პაციენტების უმრავლესობაში შესაძლებელია მისი გამოყენება მონოთერაპიის სახით. საჭიროების შემთხვევაში ჰიპერტენზიით დაავადებულ პაციენტებში გამოიყენება ამლოდიპინის კომბინაცია თიაზიდურ დიურეზულ საშუალებებთან, ბეტა-ადრენობლოკატორებთან ან ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან.

ამლოდიპინი ნაჩვენებია სტაბილური სტენოკარდიისა და ვაზოსპასტიური (პრინზმეტალის ან ვარიანტული) სტენოკარდის, აგრეთვე ვაზოსპაზმისა ან ვაზოკონსტრიქციის სამკურნალოდ.

ამლოდიპინი შეიძლება გამოყენებული იქნას იმ შემთხვევაშიც, როდესაც კლინიკური სურათი უფლებას გვაძლევს ვივარაუდოთ ვაზოსპაზმი, ვაზოკონსტრიქცია, მიუხედავად იმისა, რომ ასეთი სპაზმის არსებობა ზუსტად დადგენილი არ არის.

უკუჩვენებები:

* ამლოდიპინი უკუნაჩვენებია დიჰიდროპირიდინის წარმოებულების მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას.

განსაკუთრებული მითითებები:

- თირკმელების უკმარისობის შემთხვევაში არ აღინიშნება ამლოდიპინის ფარმაკოკინეტიკის მნიშვნელოვანი ცვლილებები.

- ამლოდიპინი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში დარღვეული ღვიძლის ფუნქციით, რადგანაც ამ დროს იზრდება მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი.

- ამლოდიპინი ხასიათდება კარგი ამტანობით როგორც ხანდაზმულ, ასევე ახალგაზრდა პაციენტებში.

- ხანდაზმულ პაციენტებში ამლოდიპინის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს საშუალო რეკომენდებულს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულთა C კატეგორია.

ამლოდიპინის გამოყენების უსაფრთხოება ორსულებში დადგენილი არ არის, ამიტომ ორსულობის პერიოდში პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მისი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

გვერდითი მოვლენები:

კლინიკური კვლევებით დადგინდა, რომ თერაპიულ დოზებში ამლოდიპინი ხასიათდება კარგი ამტანობით. აღნიშნული გვერდითი მოვლენები ატარებენ მსუბუქ და გარდამავალ ხასიათს. გვერდითი მოვლენების მიზეზით პრეპარატის მიღება შეწყვიტა პაციენტების 1,5%-მა, ხოლო შედეგი არ განსხვავდებოდა პლაცებოსაგან. გვერდითი მოვლენებიდან ყველაზე ხშირია თავის ტკივილი და შეშუპება.

დოზადამოკიდებული გვერდითი მოვლენებია: შეშუპება, თავბრუსხვევა, სახის სიწითლე, პალპიტაცია (გულისცემის შეგრძნება).

პაციენტთა 1%-ზე ნაკლებს აღენიშნებოდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები (მათი დამოკიდებულება პრეპარატის დოზაზე დადგენილი არ არის): თავის ტკივილი, დაღლილობა, გულისრევა, მუცლის ტკივილი, ძილიანობა. შეშუპება, სახის სიწითლე, პალპიტაცია (გულისცემის შეგრძნება), ძილიანობა უმეტესად აღენიშნებათ ქალებს.

პაციენტთა 0,1%-ზე მეტსა და 1%-ზე ნაკლებს აღენიშნებოდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები (პრეპარატის მიღებასთან კავშირი დადგენილი არ არის): არითმიები (პარკუჭოვანი ტაქიკარდიისა და წინაგულების ციმციმის ჩათვლით), ბრადიკარდია, ტკივილი გულმკერდის არეში, ჰიპოტენზია, პერიფერიული იშემია, გონების დაბინდვა, ტაქიკარდია, პოსტურალური თავბრუსხვევა და ჰიპოტენზია, სისხლძარღვთა ანთება, ჰიპოსთეზია, პერიფერიული ნეიროპათია, პარესთეზია, ტრემორი, თავბრუსხვევა, ანორექსია, ყაბზობა, დისპეფსია, ყლაპვის გაძნელება, დიარეა, შებერილობა, პანკრეატიტი, ღებინება, ღრძილების ჰიპერპლაზია, ალერგიული რეაქციები, ასთენია, უეცარი ტემპერატურული რეაქცია EMP, სისუსტე, ტკივილები, სხეულის წონის მომატება, ართრალგია, ართროზი, კუნთების კრუნჩხვები, მიალგია, სქესობრივი დისფუნქცია, უძილობა, გაღიზიანება, დეპრესია, ღამის კოშმარები,  შიშის შეგრძნება, ქოშინი, სისხლდენა ცხვირიდან, ანგიონევროზული შეშუპება, გამონაყარი, მხედველობითი ფუნქციის დარღვევა, კონიუქტივიტი, თვალის ტკივილი, ხმაური ყურებში, შარდის შეუკავებლობა, ნიქტურია, პირის სიმშრალე, მომატებული ოფლიანობა, ჰიპერგლიკემია, დეჰიდრატაცია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.

პაციენტთა 0,1%-ზე ნაკლებს აღენიშნებოდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები: გულის უკმარისობა, გულის რიტმის დარღვევა, ექსტრასისტოლები, კანის პიგმენტაციის ცვლილებები, ჭინჭრის ციება, კანის სიმშრალე, ალოპეცია, დერმატიტი, კუნთების ატროფია, ნერვული ტიკები, კოორდინაციის დარღვევა, ჰიპერტონია, შაკიკი, აპათია, ამნეზია, გასტრიტი, მომატებული მადა, ფაღარათი, ხველება, რინიტი, დიზურია, პოლიურია, გემოვნებითი და ყნოსვითი შეგრძნებების დარღვევა, აკომოდაციის დარღვევა, ქსეროფთალმია. ამლოდიპინით მკურნალობისას ლაბორატორიული კვლევის მაჩვენებლები არ იცვლება. ცვლილებები არ აღინიშნება აგრეთვე შემდეგ მაჩვენებლებში: კალიუმისა და გლუკოზის დონე სისხლში, საერთო ქოლესტერინი, შარდმჟავა, შარდოვანას აზოტი, კრეატინინი.

ამლოდიპინი ფართოდ გამოიყენება ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებების, გულის უკმარისობის, პერიფერიული სისხლძარღვების დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტისა და დარღვეული ლიპიდური პროფილის არსებობისას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ამლოდიპინისა და დიგოქსინის ერთდროული გამოყენებისას არ იცვლება დიგოქსინის დონე სისხლის პლაზმაში და მისი თირკმლისმიერი კლირენსი.

უსაფრთხოა ამლოდიპინის ერთდროული მიღება თიაზიდურ დიურეზულ საშუალებებთან, ბეტა-ადრენობლოკატორებთან, ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან, ნიტროგლიცერინთან, ციმეტიდინთან, არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან, ანტიბიოტიკებთან და პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატებთან ერთად.

დოზირების რეჟიმი:

არტერიული ჰიპერტენზიისა და სტენოკარდიის დროს, ჩვეულებრივ, ამლოდიპინის საწყისი დოზა შეადგენს 5მგ-ს ერთხელ დღეში. შესაძლებელია ამ დოზის მაქსიმალურ 10მგ-მდე გაზრდა პაციენტის ინდივიდუალური რეაქციის მიხედვით. პრეპარატის დოზის კორექცია საჭირო არ არის ამლოდიპინისა და თიაზიდური დიურეზული საშუალებების, ბეტა-ადრენობლოკატორების და ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორების ერთდროული მიღებისას.

ჭარბი დოზირება:

არსებული მონაცემების მიხედვით შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ მნიშვნელოვანი დოზის გადაჭარბება გამოიწვევს პერიფერიულ ვაზოდილატაციასა და არტერიული წნევის ხანგრძლივ დაქვეითებას. ამლოკარდის ჭარბი დოზირებით გამოწვეული გამოხატული ჰიპოტენზია საჭიროებს აქტიური ღონისძიებების ჩატარებას, რომლებიც მიმართულია გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის შესანარჩუნებლად, და მოიცავს გულისა და ფილტვების ფუნქციის, ცირკულირებადი სისხლის მოცულობისა და დიურეზის მონიტორინგს. სისხლძარღვთა ტონუსისა და არტერიული წნევის აღსადგენათ შესაძლოა სასარგებლო იყოს სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი პრეპარატის გამოყენება უკუჩვენებების არარსებობის შემთხვევაში. ჭარბი დოზირებისას ჰემოდიალიზის ეფექტურობა ნაკლებად სავარაუდოა, რადგანაც ამლოდიპინი მნიშვნელოვნად უკავშირდება პლაზმის ცილებს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე 25°C-მდე.

გაიცემა ექიმის რეცეპტით

-პრეპარატის მიღებამდე ყურადღებით გაეცანით ინსტრუქციას.

-შეინახეთ ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ლემუდორი 100მგ #10ტ

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
თეთრი ან თეთრი მოკრემისფრო ელფერის მქონე, მრგვალი ფორმის, ორმხრივამოზნექილი ზედაპირის მქონე შემოგარსული ტაბლეტები; 
შემადგენლობა
1 შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:
6-ბრომ-5-ჰიდროქსი-1-მეთილ-4-დიმეთილამინომეთილ-
2-ფენილთიომეთილინდოლ-3-კარბონმჟავას ეთილის ეთერის ჰიდროქლორიდის მონოჰიდრატს (უწყლო ნივთიერებაზე გადაანგარიშებით) – 50 მგ ან 100 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: კარტოფილის სახამებელი, მეთილცელულოზა, კალციუმის სტეარატი, უწყლო კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, შემომგარსავი ნივთიერებების ნარევი – Opadry II 85 F თეთრი.

გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები, 50 მგ ან 100 მგ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტივირუსული პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის. ათქ-კოდი: J05AX.

ფარმაკოლოგიური თვისებები: 
ლემუდორი წარმოადგენს ანტივირუსულ საშუალებას. იგი სპეციფიკურად თრგუნავს გრიპის A და B ვირუსებს, А (H1N1) pdm09 და А (H5N1) მაღალპათოგენური ქვეტიპების ჩათვლით. ანტივირუსული მოქმედების მექანიზმის მიხედვით მიეკუთვნება შერწყმის ინჰიბიტორებს, ურთიერთქმედებს ვირუსის ჰემაგლუტინინთან და აფერხებს ვირუსის ლიპიდური გარსის და უჯრედული მემბრანის შერწყმას. 
თერაპიული ეფექტურობა გრიპის დროს ვლინდება დაავადების ხანგრძლივობის, მიმდინარეობის სიმძიმის და ძირითადი სიმპტომების შემცირებაში, ასევე გრიპთან დაკავშირებული გართულებების განვითარების სიხშირის კლებაში. ლემუდორი განეკუთვნება ნაკლებად ტოქსიკურ პრეპარატთა რიცხვს. რეკომენდებულ დოზებში გამოყენებისას არ ახდენს უარყოფით გავლენას ადამიანის ორგანიზმზე.

ფარმაკოკინეტიკა: 
პრეპარატი სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა 50 მგ დოზით მიღების შემდეგ 1.2 სთ-ში, 100 მგ დოზით მიღების შემდეგ – 1.5 სთ-ში. ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) შეადგენს 17-21 სთ-ს. პრეპარატის დაახლოებით 40% გამოიყოფა უცვლელი სახით: ფეკალიებთან (38.9%) და შარდთან (0.12%) ერთად. პირველი დღე-ღამის განმავლობაში გამოიყოფა მიღებული დოზის 90%.

ჩვენება
A და B გრიპის პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

მიღების წესი და დოზირება:
ლემუდორი გამოიყენება მოზრდილებში. პრეპარატი მიიღება პერორალურად, საკვების მიღების წინ. ერთჯერადი დოზა შეადგენს 200 მგ-ს.
პროფილაქტიკისთვის:
• გრიპით დაავადებულთან უშუალო კონტაქტის დროს: 200 მგ დღეში ერთხელ 10-14 დღის განმავლობაში. 
• გრიპის ეპიდემიის დროს: 200 მგ კვირაში ორჯერ 3 კვირის განმავლობაში.
გრიპის მკურნალობისთვის: 200 მგ 4-ჯერ დღეში (ყოველ 6 სთ-ში ერთხელ) 5 დღის განმავლობაში. 
მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 800 მგ-ს.

გვერდითი მოვლენები:
იმუნური სისტემის მხრივ: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მათ შორის კანის გაწითლება, ქავილი, გამონაყარი, ჭინჭრისციება, ანგიონევროზული შეშუპება.
ცვლილებები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ, მათ შორის გულძმარვა, სიმძიმის შეგრძნება ეპიგასტრიულ არეში, ღებინება.

იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ; ბავშვთა ასაკი.

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად გამოყენების დროს უარყოფითი ეფექტები არ გამოვლენილა.

ჭარბი დოზირება:
მონაცემები ჭარბი დოზირების შესახებ არ არსებობს. იმ შემთხვევაში, თუ ავადმყოფმა მიიღო პრეპარატის ძალიან დიდი დოზა (სადღეღამისო დოზაზე მეტი), აუცილებელია ექიმთან მიმართვა. მკურნალობა სიმპტომურია.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის ან ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება არასაკმარისად არის შესწავლილი.

განსაკუთრებული მითითებები:
პრეპარატი არ ავლენს ცენტრალურ ნეიროტროპულ აქტივობას და შეიძლება გამოყენებული იქნას პირებში სხვადასხვა პროფესიით, რომელიც მოითხოვს მომატებულ ყურადღებასა და მოძრაობის კოორდინაციას (მძღოლები, ოპერატორები და ა.შ.). 
პედიატრიაში გამოყენება: არ გამოიყენება ბავშვებში.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატი არ მოქმედებს ნერვ-კუნთოვანი გამტარობის სიჩქარეზე, მისი გამოყენება შეიძლება რეკომენდებული დოზებით ავტოტრანსპორტის მართვისას და სხვა მექანიზმებთან მუშაობის დროს.

შეფუთვა
10 ტაბლეტი ბლისტერში, 1 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები: 
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისობის ვადა:
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

გაცემის წესი:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

მატრიქსი G 100მლ მალამო

მატრქსის სერია გადახვევებისთვის - მატრიქსი G

პროდუქტის აღწერა

მატრიქსის სერია გადახვევებისთვის  - ეს არის 2 ტიპის საშუალების სპექტრი  ადგილობრივი გამოყენებისთვის: მალამო მატრიქსი G და კრემი მატრიქსი D.  

მატრიქსი G - თანამედროვე ანტისეპტიური და შეშუპების საწინააღმდეგო საშუალებაა დამამშვიდებელი ეფექტით. პროდუქტი დამზადებულია მცენარეულ საფუძველზე (მოქმედი ნივთიერებები: აზადირაქტინი და ჰიპერფორინი).  მატრიქსი G ხელს უწყობს გრანულაციას და აჩქარებს ეპითელიზაციის პროცესს, ასტიმულირებს რა 1 ტიპის კოლაგენის სინთეზს ფიბრობლასტების აქტივაციასთან ერთად, რაც საბოლოოდ აჩქარებს შეხორცების პროცესს. ასევე დამატებით აქვს ანთებისსაწინააღმდეგო და ანტიმიკრობული მოქმედება. ხელს უწყობს კანის სხვადასხვა ტიპის დაზიანებების შეხორცების პროცესს, ასევე ლორწოვანზე წარმოქმნილი დაზიანებების და ნახეთქების შეხორცების პროცესს კანის მძიმე ქრონიკული დაზიანებისას, რომელსაც ახლავს რბილი ქსოვილების და კანის განლევა ან ძვლის გაშიშვლება. მატრიქსი G ხელს უწყობს ფიბრინის აუტოლიზურ დაშლას და გრანულაციის სტიმულაციას. მატრიქსი უზრუნველყოფს ქსოვილების დატენიანებას და ხელს უშლის ქერქების წარმოქმნას და მაცერაციას.

გამოყენების ჩვენებები

მატრიქსი G ხელს უწყობს ქსოვილების აღდგენას და რეგენერაციას კანის ნებისმიერი გარეგანი დაზიანების დროს: ნაწოლები, ვენოზური წყლულები (დიაბეტური ტერფის მკურნალობა), ზედაპირული ტრავმული ჭრილობები, დამწვრობები (1 ხარისხის), აბსცესები და ყველა ინფიცირებული დაზიანება.

გამოყენების ინსტრუქცია

ადგილობრივი პრეპარატის გამოყენებამდე ყოველ ჯერზე გაასუფთავეთ ჭრილობა ფიზიოლოგიური ხსნარით. ექსუდაციური ჭრილობებისთვის გამოიყენეთ აბსორბციული საშუალებები (მაგალითად, მარლა TNT). მალამო მატრიქსი G ნაჩვენებია ჭრილობის რეეპთელიზაციის დროს. დაიტანეთ დაზიანებულ ადგილას ყოველ 8-24 საათში. პრეპარატი მატრიქსი შეიძლება გამოიყენოთ ყოველდღიურად, დაზიანების ტიპიდან გამომდინარე და ჭრილობების მკურნალობაზე სპეციალიზებული სამედიცინო პერსონალის აზრის გათვალისწინებით. მატრიქსით მკურნალობის დროს არ არის რეკომენდებული სადეზინფექციო საშუალებების გამოყენება.

გვერდითი ეფექტები

გვერდითი ეფექტები არ გამოვლენილა.

სიფრთხილის ზომები და გაფრთხილებები

შეინახეთ 0°С-დან  25°С-მდე ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

არ შეიძინოთ და არ გამოიყენოთ პროდუქტი, რომელიც იყო გახსნილი ან ვადაგასული.

პრეპარატით მკურნალობის ზონაში დროებით შეიძლება გამოხატული იყოს წვის შეგრძნება, ქავილი ან სიწითლე. ასევე შეიძლება თავი იჩინოს მომატებულმა მგრძნობელობამ აქტიური კომპონენტების მიმართ და ამ შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

უკუჩვენებები

ალერგიულ პირებში გამოყენება არ არის რეკომენდებული

შემადგენლობა

კალენდულას ზეთი, სოინჯის ზეთი, კრაზანას ზეთი, ცენტელინი, ინდური აზადირახტას ზეთი, თხევადი პროპოლისი, D-პანთენოლი, გინოლ 1618 AT, მყარი პროპოლისი, გლიცერინი, ფუტკრის ცვილი, ბისაბოლოლი, ოზოკერიტი, გასუფთავებული წყალი. 

შეფუთვა

100 მლ ტუბი (მალამო)

წყალბადის ზეჟანგი 3% 100მლ საქ

ავერსი

კომპანია „ავერსი“ 1994 წლის 14 ნოემბერს დაარსდა. დამფუძნებლის ინიციატივით, მის სახელწოდებად იმთავითვე იქნა შერჩეული ლათინური სიტყვა, რომლის მნიშვნელობაც ყველაზე უკეთ შეესატყვისებოდა კომპანიის განვითარების პრინციპს - უწყვეტ და თანაბარზომიერ განვითარებას, სპირალურ წინსვლას.

იხილეთ ვრცლად

ამლოზი – AMLOZ – АМЛОЗ

საერთაშორისო დასახელება:

AMLODIPINE

მწარმოებელი: PLETHICO PHARMACEUTICALS, ინდოეთი

მოქმედი ნივთიერება: ამლოდიპინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კალციუმის ნელი არხების ბლოკატორ

გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ამლოდიპინის ბეზილატი ......... 5 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს კალციუმის ნელი არხების ბლოკატორს. მისი ჰიპოტენზიური ეფექტი განპირობებულია პირდაპირი მოქმედებით სისხლძარღვების გლუვ კუნთებზე. ამლოდიპინის ანტიანგინალურ ეფექტს საფუძვლად უდევს მისი უნარი გააფართოვოს პერიფერიული არტერიოლები, რის შედეგადაც ადგილი აქვს მიოკარდიუმის მოთხოვნილების შემცირებას ჟანგბადზე.

ამავე დროს, ამლოდიპინი იწვევს მსხვილი ყალიბის კორონარული არტერიების და კორონარული არტერიოლების გაფართოვებას, მიოკარდიუმის როგორც ინტაქტურ, ასევე იშემიურ უბნებში. ეს გარემოება განაპირობებს ჟანგბადის ადექვატურ მიწოდებას მიოკარდიუმში კორონარული არტერიების სპაზმის დროს.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატი პერორალური მიღებისას განიცდის სრულ აბსორბციას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება მისი მიღებიდან 6-12 საათის შემდეგ. მეტაბოლიზმი ხორციელდება ღვიძლში. მიღებული დოზის 60% გამოიყოფა თირკმელებით მეტაბოლიტების სახით.

ჩვენებები:

  • არტერიული ჰიპერტონია;
  • სტაბილური სტენოკარგია;
  • არასტაბილური სტენოკარდია (ასევე პრინცმეტალის სტენოკარდია).

მიღების წესები და დოზირება:

პრეპარატის საწყისი დოზაა  5 მგ ერთხელ დღეში. იგი ავადმყოფის ინდივიდუალურ რეაქციასთან დაკავშირებით შეიძლება გაიზარდოს 10 მგ-მდე.

გვერდითი მოვლენები:

გულისრევა, ღებინება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, აგზნება, ძილიანობა, დაღლილობის შეგრძნება, შეშუპება, ტაქიკარდია, ჰიპერემია.

უკუჩვენებები:

  • მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;
  • ბავშვები.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ამლოდიპინის გამოყენების უსაფრთხოება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ არის დადგენილი.

განსაკუთრებული მითითებები:

საჭიროა პრეპარატის სიფრთხილით დანიშვნა ავადმყოფებში ღვიძლის უკმარისობის დროს.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25 0 C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი

ლაფერონი 200000სე/მლ ნაზ.#1ფლ

34.62 ლარი
32.54 ლარი

ქვეყანა: ბელორუსია

მწარმოებელი: რუბიკონ

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

Don`t copy text!