მწარმოებელი: ნეოფარმი, საქართველო

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიანემიური პარასამკურნალო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები

რკინის (II) სულფატი ან ფუმარატი .......   50.0 მგ რკინის შემცველობით.

ალოეს მშრალი  ექსტრაქტი ..................  50.0 მგ

ასკორბინის მჟავა .............................    50.0 მგ

ფოლის მჟავა ..................................      1.0 მგ

აეროსილი      საჭირო რაოდენობით.

კაფსულის შიგთავსის მასა  –   0,366 გ ± 10%

ალოეს მშრალი ექსტრაქტი შეიცავს ბიოლოგიურად აქტიურ ნივთიერებათა კომპლექსს: ანტრაცენწარმოებულებს (ალოე-ემოდინი, ალოინი, ალოინოზიდი), მწარე გლიკოზიდებს, ვიტამინებს, ფერმენტებს, ორგანულ მჟავებს, პოლისაქარიდებს.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

რკინის (II) სულფატი:

რკინა არის ჰემის სტრუქტურული ელემენტი;

აუცილებელია ჰემოგლობინის სინთეზისათვის;

შედის მიოგლობინის, რიგი ფერმენტების შემადგენლობაში;

დეპონირდება ორგანიზმში.

ალოეს მშრალი ექსტრაქტი:

აქვს ბაქტერიოციდული, ანტივირუსული, ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება;

შეიცავს ბიოგენურ სტიმულატორებს;

აძლიერებს ორგანიზმის წინააღმდეგობის უნარს ინფექციური დაავადებების მიმართ;

აძლიერებს კანის და ლორწოვანი გარსის რეგენერაციულ პროცესებს.

ასკორბინის მჟავა:

განაპირობებს სამვალენტიანი რკინის ორვალენტიან იონურ რკინად აღდგენას;

აუმჯობესებს საკვებიდან რკინის შეწოვას;

არეგულირებს კაპილარების განვლადობას;

უზრუნველყოფს კოლაგენის და პროკოლაგენის სინთეზს;

მნიშვნელოვან როლს თამაშობს ჟანგვა-აღდგენით პროცესში;

მონაწილეობას ღებულობს სტეროიდული ჰორმონების და კატექოლამინების წარმოქმნაში.

ფოლის მჟავა:

აუცილებელია მეგალობლასტების ნორმალური მომწიფებისა და ნორმობლასტების წარმოქმნისათვის, ასტიმულირებს ერითროპოეზს;

მონაწილეობს ამინომჟავების სინთეზში, ნუკლეინის მჟავების,პურინების, პირიმიდინების, ქოლინის ცვლაში.

ფეხმძიმობის დროს ორგანიზმს იცავს ტერატოგენული ფაქტორებისაგან.

ჩვენება:

• სხვადასხვა ეტიოლოგიის ჰიპოქრომული  (რკინა დეფიციტური) ანემიები;
• გაზრდილი მოთხოვნილება რკინაზე (პრე- და პუბერტატული ასაკი, ლაქტაციის პერიოდი);
• რკინისა და ვიტამინების ალიმენტური დეფიციტი.

მიღების წესი და დოზირება:

პერორალურად მოზრდილთათვის 1–2კაფსულა 3-ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ.

ბავშვებისთვის 4–7 წლამდე 1 კაფსულა 2–ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ;

8-დან 14 წლამდე 1 კაფსულა 3–ჯერ ჭამის შემდეგ,

15-დან 16 წლამდე 1 კაფსულა 4–ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა 8–10 კვირა.

უკუჩვენება:

*  სხვა ეტიოლოგიის ანემიები;

*  ჰემოსიდეროზი, ჰემოქრომატოზი;

*  კრონის დაავადება, წყლულოვანი ენტეროკოლიტი;

*  ღვიძლის ციროზი, ქრონიკული პანკრეატიტი;

*  აპენდიციტი;

* დიფუზური გლომერულონეფრიტი;

*   ორსულობის ბოლო ტრიმესტრი (ხანგრძლივი გამოყენება)

შენიშვნა: პრეპარატის ხანგრძლივი დროით გამოყენებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს ორგანიზმის  კალიუმით გაღარიბება და საგულე გლიკოზიდების, ანტიარითმიული პრეპარატების მოქმედების გაძლიერება.

თიაზიდურ დიურეტიკებთან, ძირტკბილას პრეპარატებთან და კორტიკოსტეროიდებთან კომბინირებული მიღებისას იზრდება კალიუმის დეფიციტის განვითრების რისკი.

უნდა ვერიდოთ ტეტრაციკლინის ჯგუფის ანტიბიოტიკებთან, DD-პენიცილინამინებთან, ანტაციდურ პრეპარტებთან დანიშვნას, რადგან მცირდება რკინის შეწოვის პროცესი.

გვერდითი მოვლენები:

ანორექსია, გულისრევა, ფაღარათი, ტაქიკარდია, გამონაყარი კანზე. ასკორბინის მჟავას ხანგრძლივმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ინსულარული აპარატის ფუნქციის დათრგუნვა. საჭიროა თირკმლების ფუნქციის და არტერიული წნევის კონტროლი.

გამოშვების ფორმა:

10 კაფსულა ბლისტერზე. 1 ან 2 ბლისტერი თავსდება მუყაოს კოლოფში.

გაცემის წესი:

ურეცეპტოდ.

შენახვის პირობები:

ინახება 18–25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისგან დაცულ, მშრალ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

საერთაშორისო დასახელება:

PASSIFLORA INCARNATA

მწარმოებელი: NOBEL, თურქეთი

მოქმედი ნივთიერება: პასიფლორას მშრალი ექსტრაქტი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანქსიოლიზური და საძილე საშუალებები; ფიტოპრეპარატები

სიროფი (პასიფლორა ინკარნატას თხევადი ექსტრაქტი 694.444მგ/5მლ) 100 მლ ფლაკონში დოზირებულ (5მლ) კოვზთან ერთად

ალორას სიროფის ყოველი 5 მლ. შეიცავს 694,444 მგ. პასიფლორას თხევად ექსტრაქტს.

დამხმარე ნივთიერებები: კრისტალური შაქარი, გლიცერინი, ეთილის სპირტი, ნიპაგინი, ნიპასოლი, გაწმენდილი წყალი.

პასიფლორას ექსტრაქტი - სედაციური პრეპარატია, რომელიც მიღებულ იქნა მცენარე პასიფლორა ინკარნატადან. ავლენს დამამშვიდებელ და სპაზმოლიზურ მოქმედებას, აღმოფხრავს შფოთვის შეგრძნებასა და დაძაბულობას.

უძილობა; დეპრესია; შიშის თანმხლები მდგომარეობები; შფოთვა; დაძაბულობა; ცნს-ის დარღვევებთან დაკავშირებული კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოშლილობა; პათოლოგიები კარდიოვასკულარული სისტემის მხრივ; ნევროზულობასთან დაკავშირებული არტერიული ჰიპერტენზია; დაძაბულობა და ნევროზულობა მენოპაუზის დროს.

ექიმის მხრიდან სხვა დანიშნულების არ არსებობის შემთხვევაში:

სედაციური მოქმედებისთვის: დღის განმავლობაში 1-2 დოზირებული კოვზი ჭამამდე.

უძილობისას: 2 დოზირებული კოვზი ძილის წინ 1 სთ-ით ადრე.

ბავშვებში: არა უმეტეს 1/2 დოზირებული კოვზი ერთ მიღებაზე.

ჰიპერმგრძნობელობა, გულისრევა და ტაქიკარდია. შემთხვევების სიხშირე არ დარეგისტრირებულა.

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ. ბავშვთა ასაკი 3 წლამდე.

ორსულებმა და მეძუძურმა დედებმა პრეპარატი უნდა მიიღონ ექიმის კონტროლის ქვეშ.

პრეპარატის შემადგენლობაში შედის 11.111% ეთანოლი (ალკოჰოლი), ამასთან დაკავშირებით არ არის სასურველი ალკოჰოლური დამოკიდებულების მქონე პირებში გამოყენება. ორსულები, მეძუძური დედები, ბავშვები, ღვიძლის დაავადებების მქონე პირები ან პირები მაღალი რისკის ჯგუფიდან, მათ შორის ეპილეფსიით დაავადებულები, უნდა იმყოფებოდნენ დაკვირვების ქვეშ.

ორსულებმა და მეძუძურმა დედებმა პრეპარატი უნდა მიიღონ ექიმის კონტროლის ქვეშ.

არ არის რეკომენდებული ავტომობილისა და იმ მექანიზმების მართვა, რომელიც მოითხოვს მომატებულ ყურადღებას. არასასურველი ეფექტების გამოვლენის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს.

პრეპარატის გამოყენებამდე ყურადღებით გაეცანით ინსტრუქციას.

სხვა სამკურნალწამლო საშუალებების გამოყენების შემთხვევაში აცნობეთ ექიმს.

ცნს-ის დამთრგუნველ პრეპარატებთან (ალკოჰოლი, ბარბიტურატები, ტრანქვილიზატორები და ა.შ.) ერთად თანადროული გამოყენებისას უნდა გათვალისწინებულ იქნას სედაციური და საძილე ეფექტის გაძლიერება.

პირებს, რომლებიც ერთდროულად იღებენ ალორას და ასპარტამს, აღენიშნებათ ნალექი შარდში (ფენილკეტონურია).

ინახება კოლოფში არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე სინათლისგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ არ გამოიყენება.

ურეცეპტოდ.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატს გააჩნია ფერმენტ ქსანტინოქსიდაზას ინჰიბირების უნარი, რომელიც მონაწილეობს ჰიპოქსანტინის ქსანტინად და ქსანტინის შარდმჟავად გარდამქმნაში, რის შედეგადაც სისხლის შრატში მცირდება ურატების წარმოქმნა.

ჩვენებები

ალოპურინოლი გამოიყენება ისეთი დაავადებების სამკურნალოდ, რომელთაც თან ახლავს:

• ჰიპერურიკემია, პირველადი და მეორადი პოდაგრის, თირკმლის კენჭოვანი დაავადების, ურატების წარმოქმნისას, პირველადი და მეორადი ჰიპერურიკემიის დროს;
• აგრეთვე პათოლოგიური პროცესების დროს ნუკლეოპროტეიდების გაძლიერებული დაშლით და შარდმჟავას რაოდენობის მომატებით სისხლში;
• სხვადასხვა სახის ჰემობლასტომების (მწვავე ლეიკოზი, ლიმფოსარკომა და ა.შ.,) კორტიკოსტეროიდებით მასიური თერაპიის შემთხვევაში, როდესაც კატაბოლური პროცესების გაძლიერების შედეგად საგრძნობლად მატულობს პურინების რაოდენობა სისხლში, რასაც შეუძლია გამოიწვიოს შარდმჟავით განპირობებული ნეფროპათია და თირკმელების ფუნქციის დაზიანება.
• პრეპარატს აგრეთვე იყენებენ ეპილეფსიის კომპლექსური თერაპიის დროს ბავშვებში, რასაც არსებული მოსაზრებით საფუძვლად უდევს ალოპურინოლის მაინჰიბირებელი ეფექტი ფერმენტ ტრიფტოფანპიროლაზაზე, რის შედეგადაც ძლიერდება სეროტონინის ბიოსინთეზი.

დოზირების რეჟიმი

ალოპურინოლს უნიშნავენ პერორალურად ჭამის შემდეგ. დოზა დამოკიდებულია შარდმჟავას რაოდენობაზე სისხლში.

- მისი მინიმალური თერაპიული სადღეღამისო დოზა შეადგენს 0.1 გ, მაქსიმალური - 0.8 გ.

- ჩვეულებრივ ზომიერად გამოხატული ჰიპერურიკემიის დროს (10 მგ%) უნიშნავენ 0.2-0.4 გ დღეში 2-3 კვირის განმავლობაში, ხოლო შემდეგ გადადიან შემანარჩუნებელ დოზაზე (0.2-0.3 გ დღეღამის განმავლობაში დაყოფილი 2-3 მიღებაზე).

- პოდაგრის მძიმე ფორმების, მაღალი ჰიპერურიკემიის დროს (7 გ-ზე მეტი) პრეპარატი გამოიყენება დაყოფილი დოზებით (ერთჯერადად არაუმეტეს 0.2 გრამისა) 0.6-0.8 გ დღეში, 2-4 კვირის განმავლობაში, შემდეგ კი გადადიან შემანარჩუნებელ დოზაზე (0.1-0.3 გ დღეში). აღნიშნული დოზა მიიღება ხანგრძლივად, რამდენიმე თვის განმავლობაში.

- ჰიპერურიკემიის პროფილაქტიკისათვის, სიმსივნეების სხივური თერაპიის და ქიმიოთერაპის დროს საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 0.4 გ.

- პრეპარატს უნიშნავენ სიმსივნის საწინააღმდეგო თერაპიის დაწყებამდე 2-3 დღით ადრე (ან ერთდროულად) და აგრძელებენ მის მიღებას სპეციფიკური თერაპიის დამთავრების შემდეგ კიდევ რამდენიმე დღის განმავლობაში.

- ეპილეფსიით დაავადებულ ბავშვებში კომპლექსური მკურნალობის დროს, პრეპარატის დოზა შეადგენს 4-5 მგ/კგ (2 მიღებაზე დღეში, 10 დღიანი კურსით, მათ შორის შესვენება - 1.5-2 თვე)

გვერდითი მოვლენები

ალოპურინოლს ჩველებრივად კარგად იტანს პაციენტი.

♦ პოდაგრის მკურნალობის საწყის სტადიაში შეიძლება აღინიშნებოდეს გამწვავება, რომელიც დაკავშირებულია შარდმჟავას მობილიზაციით პოდაგრული კვანძებიდან და სხვა დეპოებიდან.

♦ ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება აღინიშნებოდეს დისპეფსიური მოვლენები, კანზე გამონაყარი, ტემპერატურის მომატება, ეოზინოფილია, სისხლის შრატში ტრანსამინაზების მაჩვენებლების გაზრდა, იშვიათად ჰეპატიტი, ინტერსტიციული ნეფრიტი, ძალიან იშვიათად ანგიოიმუნობლასტური ლიმფადენოპათია, კატარაქტა, მხედველობის დვრილის მხრივ ცვლილებები, გემოვნების შეცვლა, სტომატიტი, უნაყოფობა, იმპოტენცია, შაქრიანი დიაბეტი, ჰიპერლიპიდემია, ფურუნკულოზი, ალოპეცია, თმის გაუფერულება, ანგინა, არტერიული ჰიპერტენზია, ბრადიკარდია, შეშუპებები, ურემია, ჰემატურია, გინეკომასტია, გრანულემატოზური ჰეპატიტი, თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი, აპლასტური ანემია, ლეიკოპენია პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევით, ართრალგია, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ატაქსია, ძილიანობა, ადინამია, დეპრესია, კომა, პარეზები, პარესთეზიები, ნეიროპათიები, მხედველობის დარღვევა.

უკუჩვენებები

* თირკმელების უკმარისობა;

* ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ გასათვალისწინებელია, რომ მკურნალობა უნდა იყოს ხანგრძლივი, ვინაიდან ალოპურინოლის მიღების შეწყვეტისას მე-3-4 დღეს ისევ მატულობს ურიკოზურიის და ურიკემიის მოვლენები.

♦ პრეპარატის მიღებისას 2-3 დღეზე მეტი ინტერვალი არ არის სასურველი.

♦ სიმპტომური ურიკემიის დროს ალოპურინოლი არ ინიშნება.

♦ ჰემობლასტომის დროს ალოპურინოლის მიღებისას ერთდროულად სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატებთან (მეტოტრექსატი, მერკაპტოპურინი და სხვა) უნდა გავითვალსიწინოთ, რომ ალოპურინოლი არა მხოლოდ თრგუნავს აღნიშნული პრეპარატების ენზიმურ დაჟანგვას და აძლიერებს მათ სიმსივნის საწინააღმდეგო ეფექტს, არამედ აგრეთვე საგრძნობლად აძლიერებს მათ ტოქსიკურობასაც, რის გამოც მათი დოზები უნდა შემცირდეს (50%-ით).

♦ ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ ავთვისებიანი დაავადების დროს (განსაკუთრებით ლეიკოზის დროს) და ზოგიერთი ფერმენტული დარღვევების შემთხვევაში (ლეშნიანის სინდრომი).

♦ უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ალოპურინოლით ადექვატური თერაპიის შემთხვევაში შესაძლებელია მსხვილი ურატული კონკრემენტების დაშლა და მათი მოხვედრა შარდსაწვეთში.

♦ ალოპურინოლი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფიან ჰემოდიალიზის მეშვეობით. ალოპურინოლი არ ინიშნება რკინის შემცველ საშუალებებთან ერთად.

♦ პრეპარატს სიფრთხილით იყენებენ თირკმელების უკმარისობის დრო (არა უმეტეს 0.1 გ დღეში). ალოპურინოლის მიღებისას დიურეზი უნდა იქნას შენარჩუნებული არანაკლებ 2 ლ დღეღამეში (სასურველია შარდის ნეიტრალური რეაქცია).

♦ ალოპურინოლი ახანგრძლივებს 5-მერკაპტოპურინის, აზათიოპრინის, კუმარინული ანტიკოაგულანტების ქლორპროპამიდის (ჰიპოგლიკემიურ) ეფექტებს (განსაკუთრებით პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის უკმარისობით).

♦ ურიკოზურიული საშუალებები და სალიცილატები მაღალ დოზებში ამცირებენ ალოპურინოლის აქტივობას.

საერთაშორისო დასახელება:

LODOXAMIDE

მწარმოებელი: ALCON, ბელგია

მოქმედი ნივთიერება: ლოდოქსამიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ალერგიისა და ანთების საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის წვეთები 0.1%: ფლაკონში 5 მლ, 10 მლ და 15 მლ

1 მლ

ლოდოქსამიდის ტრომეტამინი .........................   1 მგ

კონსერვანტი-ბენზალკონიუმის ქლორიდი .....      0.07მგ

ნეიტრალური დანამატები:

მანიტოლი, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, ნატრიუმის ციტრატი, ლიმონის მჟავა, ნატრიუმის ეთილენდიამინტეტრა-აცეტატი (Na2-ედტა), თილოქსაპოლი და დისტილირებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ლოდოქსამიდი წარმოადგენს  მასტოციტების სტაბილიზატორს, რომელიც თრგუნავს დაუყოვნებელი ტიპის ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციებს, როგორც ადამიანში, ასევე ცხოველებში. ალომიდის გამოყენება ნაჩვენებია თვალის იმ დაავადებების დროს, რომელთა პათოგენეზში  მთავარ როლს თამაშობს დაუყოვნებელი ტიპის ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები.

in vitro გამოკვლევებმა ცხადყო, რომ ლოდოქსამიდს გააჩნია მასტოციტების სტაბილიზაციისა   და ჰისტამინის ანტიგენ-ინდუცირებული გამოყოფის შეწყვეტის უნარი. ამასთან ერთად, ლოდოქსამიდი თრგუნავს ანთების სხვა მედიატორების გამოყოფასაც (მაგ. ალერგიის ნელად მორეაგირე სუბსტანციის გამოყოფას, რომელიც ცნობილია როგორც პეპტიდ-ლეიკოტრიენები). ლოდოქსამიდი თრგუნავს ჰისტამინის გამოყოფას, რაც აბრკოლებს კალციუმის მიგრაციას მასტოციტებში.

ორ საკონტროლო ჯგუფზე ალერგიული ხასიათის კონიუქტივიტების სამკურნალოდ ჩატარებულ კვლევებში (გაზაფხულის, ატოპიური და ალერგიული) ალომიდმა გამოავლინა გაცილებით მეტი ეფექტურობა 2%-იან ოპტიკრომთან შედარებით.

როგორც წესი, სიმპტომების დათრგუნვა აღინიშნებოდა მე-14-21 დღეზე (მისი დღეში ოთხჯერ მიღებისას), ხოლო შემდგომი მკურნალობის გაგრძელება იწვევდა მდგომარეობის გაუმჯობესებას.

მონიტორინგის შედეგად დადგენილ იქნა, რომ თერაპიული ეფექტი აღინიშნებოდა მკურნალობის დაწყებიდან მე-7 დღეს. ლოდოქსამიდს არ გააჩნია ჰისტამინო რეცეპტორების მაბლოკირებელი, სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი და ციკლოოქსიგენაზას დამთრგუნველი მოქმედება.

ჩვენებები:

ოფთალმოლოგიური ხსნარი ალომიდი ნაჩვენებია იმ შემთხვევებში, როდესაც სიმპტომატიკა განპირობებულია დაავადების ალერგიული ხასიათით, მაგ: კერატოკონიუქტივიტი, პაპილარული კონიუქტივიტი, გაზაფხულის კერატიტი და ატოპიური ან ალერგიული კერატოკონიუქტივიტი. აღნიშნული დაავადებების ეტიმოლოგია უცნობია, თუმცა არსებობს ნიშნები, რომლებიც მიუთითებენ ალერგენებზე, რომელთა გადატანა ხორციელდება ჰაერით.

ლოდოქსამიდს შეუძლია გამოავლინოს სამკურნალო მოქმედება თვალის სხვა დაავადებების დროსაც, სადაც ანთებით პროცესში ძირითად როლს თამაშობს დაუყოვნებელი ტიპის ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები.

მიღების წესები და დოზირება:

დოზა მოზრდილებში და ბავშვებში - 1-2 წვეთი ორივე თვალში დღეში 4-ჯერ მუდმივი ინტერვალებით. პაციენტები საჭიროა გავაფრთხილოთ, რომ ალომიდის მოქმედება დამოკიდებულია გამოყენების რეგულარობაზე დანიშნულების შესაბამისად.

ჩვეულებრივ, სიმპტომატიკის შემცირება (დისკომფორტის შესუსტება, უცხო სხეულის შეგრძნება, სინათლის შიში, თვალების მწვავე ტკივილი, ცრემლდენა, ერითემა ან შეშუპება, ზედა ქუთუთოს დაწევა) იწყება მკურნალობის დაწყებიდან რამდენიმე დღის შემდეგ. შედეგიანი მკურნალობის შემთხვევაში საჭიროა იგი გაგრძელდეს ეფექტის განმტკიცებისათვის. ოფთალომოლოგიური ხსნარის-ალომიდის უსაფრთხოებისა და ეფექტურობის შესახებ 4 წლამდე ასაკის ბავშვებში მონაცემები არ მოიპოვება.

აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია გამოყენებული იქნას კორტიკოსტეროიდები ალომიდთან ერთად.

გვერდითი მოვლენები:

ალომიდი ხასიათდება კარგი ტოლერანტობით მის მიმართ, ყველაზე გავრცელებული გვერდითი ეფექტია უმნიშვნელო და გარდამავალი თვალის წვა და ცრემლდენა.

უკუჩვენებები:

ალომიდი უკუნაჩვენებია პაციენტებისათვის, რომლებსაც დადგენილი აქვთ ჰიპერმგრძნობელობა ლოდოქსამიდზე ან პრეპარატის სხვა კომპონენტებზე.

ორსულობა და ლაქტაცია:

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში: კლინიკური კვლევები ორსულებში არ არ არის ჩატარებული. ალომიდის გამოყენება ორსულებში უნდა მოხდეს განსაკუთრებული აუცილებლობის შემთხვევაში.

ასევე არ არის დადგენილი, გადადის თუ არა ალომიდი დედის რძეში, რის გამოც მისი დანიშვნა მეძუძურ ქალებში საჭიროებს სიფრთხილეს.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ ადგილობრივად. დაუშვებელია მისი ინექციის სახით გამოყენება. ალომიდით მკურნალობისას, ისევ როგორც სხვა პრეპარატების გამოყენებისას, რომლებიც შეიცავენ ბენზალკონიუმის ქლორიდს, საჭიროა თავი შევიკავოთ რბილი (ჰიროფილური) კონტაქტური ლინზების გამოყენებისგან. ლინზების ტარება შეიძლება რამდენიმე საათის განმავლობაში პრეპარატის ჩაწვეთებებს შორის შუალედში.

ჭარბი დოზირება:

ადგილობრივად ჰიპერდოზირების შემთხვევაში საჭიროა თვალის დაბანა გამდინარე წყლის ჭავლით. ჭარბი დოზის მიღების დროს სიმპტომატიკა უცნობია.

შენახვის პირობები და ვადა:

ფლაკონი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე ვერტიკალურ მდგომარეობაში, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.