ჩვენებები:

• დამწვრობის დროს შოკის, ქირურგიული ჩარევის, პანკრეატიტის, ჰემორაგიის, ტრავმის შემდეგ პლაზმის მოცულობის შესავსებად;
• ნეფროზული სინდრომის მწვავე შემთხვევაში განვითარებული ჰიპოპროტეინემია;
• ციროზი, ორსულთა ტოქსიკოზი, დღენაკლულ ახალშობილებში.

დოზირების რეჟიმი:

15% ხსნარის მაქს. 25 ლ/დღეში ან 25% ხსნარის 0.5 ლ/დღეში ინტრავენური ინფუზიის სახით. პაციენტებს ვისაც აღნიშნულზე მეტი რაოდენობა ესაჭიროებათ უნდა გადაესხათ სისხლი.

გვერდითი მოვლენები:

შემცივნება, ტემპერატურის მომატება, გულისრევა, ალერგიული რეაქციები, ჰიპოტონია.

უკუჩვენებები:

გულის და თირკმელების მწვავე უკმარისობა, ძლიერი ანემია, სისხლდენა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატი ქიმიური სტრუქტურის მიხედვით ახლოს დგას მებენდაზოლთან და ასევე აქტიურია ნემატოდებისა და ზოგიერთი ცესტოდების წინააღმდეგ.

ჩვენებები

ალბენდაზოლი გამოიყენება ექინოკოკით გამოწვეული ინოპერაბელური ჰიდატიური კისტების და რეკურენტული, ან მრავლობითი კისტების სამკურნალოდ.

დოზირების რეჟიმი

საშუალო დოზა მოზრდილთათვის და 2 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებისათვის შეადგენს 400 მგ ერთხელ, ან 2-ჯერ დღეში. ასეთი დოზა შეიძლება დაინიშნოს 3 დღის განმავლობაში.

1-2 თვიანი კურსი 20 მგ/კგ/დღეში (მაქს. 800 მგ/დღეში) დაყოფილი დოზებით, მიზანშეწონილია ჰიდატიური დაავადების მკურნალობისათვის.

გვერდითი მოვლენები

მაღალი ტემპერატურა, მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ, გასტროინტესტინური დარღვევები.

უკუჩვენებები

* ორსულობა;

* 2 წლამდე ასაკის ბავშვები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

კერატოლიზური და მთრიმლავი საშუალება, რეგენერაციული (აღდგენითი) პროცესების სტიმულატორი.

ჩვენებები

• კანის დაავადებები;
• ბუასილი, ეროზიულწყლულოვანი დაზიანება ანორექტალურ მიდამოში;
• ლორწოვანი გარსის დაზიანება პირის ღრუში.

დოზირების რეჟიმი

ინდივიდუალურია, ჩვენებების მიხედვით.

გვერდითი მოვლენები

მოსალოდნელია ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები

ჭარბი მგრძნობელობა ალანტოინისადმი.

განსაკუთრებული მითითებები

იყენებენ კომბინირებული პრეპარატების ფორმით. ალანტოინის შემცველი პრეპარატები ზუსტად ჩვენების მიხედვით უნდა იქნეს გამოყენებული სხვა შემადგენელი კომპონენტების უკუჩვენებისა და გვერდითი მოქმედების გათვალისწინებით.

საერთაშორისო დასახელება:

ORLISTAT

მწარმოებელი: გლაქსოსმიტკლაინ კონსიუმერ ჰელსქერ

მოქმედი ნივთიერება: ორლისტატი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჯგ: სიმსუქნის სამკურნალოდ გამოსაყენებელი საშუალებები; კუჭ-ნაწლავის ლიპაზების ინჰიბიტორები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ორლისტატი ……….   60მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, პოვიდონი, ტალკი;

კაფსულა: ჟელატინი, ტიტანის დიოქსიდი, ინდიკოკარმინი, ტექნოლოგიური დანამატი, Opacode S- 1- 17822/23

ჟელატინი, პოლისორბატი - 80, ინდიგოკარმინი

აღწერილობა:

მყარი ჟელატინისებრი კაფსულები #2 ზომის, კორპუსით და სახურავით, ცისფერი ფერის, სახურავზე მარკირებით «alli», დაბეჭდილი შავი საღებავით. კაფსულის შიქთავსი თეთრი ან თითქმის თეთრი გრანულები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ორლისტატი წარმოადგენს , ხანგრძლივი მოქმედების, კუჭ-ნაწლავის ლიპაზის სპეციფიურ ინჰიბიტორს. თავის თერაპიულ აქტივობას ავლენს კუჭისა და წვრილი ნაწლავის სანათურში, კუჭისა და პანკრეასის ლიპაზის აქტიურ უბანთან, კოვალენტური კავშირის წარმოქმნით. ინაქტივირებული ფერმენტები, კარგავენ საკვები ცხიმების (ტრიგლიცერიდების) ჰიდროლიზის უნარს, აბსორბირებად თავისუფალ ცხიმოვან მჟავებად და მონოგლიცერიდებად. დაუშლელი ტრიგლიცერიდები არ შეიწოვება, რის შედეგადაც მცირდება ორგანიზმის მიერ მიღებული კალორიები და შესაბამისად მცირდება სხეულის მასა. პრეპარატის თერაპიული ეფექტი ხორციელდება, სისტემურ სისხლში შეწოვის გარეშე.

ჩვენებები:

ჭარბი სხეულის მასის კლება მოზრდილებში ( 18 წლის ზემოთ) სხეულის მასის ინდექსი (სმი) >25. გამოიყენება მხოლოდ ზომიერ ჰიპოკალორიულ დიეტასთან და ცხიმებით ღარიბ საკვებთან ერთად.

გამოყენებამდე აუცილებლათ გაეცანით ინსტრუქციას;

მიღების წესები და დოზები:

პრეპარატი ალაი მიიღება ყოველდღიურად, 1 კაფსულა დღეში 3-ჯერ, დაბალკალორიული და ცხიმებით ღარიბი დიეტის ფონზე. კაფსულის მიღება აუცილებელია ყოველი ძირითადი კვების წინ, ჭამის დროს ან ჭამიდან 1საათის შემდეგ. უმჯობესია კაფსულის მიღება წყალთან ერთად. თუ კვება გამოტოვებულია ან საკვები არ შეიცავს ცხიმს, ამ შემთხვევაში ალაის მიღება შეიძლება იყოს გამოტოვებული.

რეკომენდებულია პრეპარატის მიღება არაუმეტეს 3 კაფსულისა დღე-ღამეში.

მკურნალობა არაუმცირეს 6 თვისა.

მიღებული შედეგი, სხეულის მასის კლება, რეკომენდებულია შეფასდეს ექიმის მიერ.

სხეულის მასის კლების ყველაზე დიდი წილი მოდის, პრეპარატის მიღებიდან პირველი 6 თვის განმავლობაში.

თუ პრეპარატ ალაის გამოყენებიდან 12 კვირის განმავლობაში, არ აღინიშნება სხეულის მასის კლება (სხეულის მასის კლება საწყისი მასის 5%-ზე ნაკლები), აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

პრეპარატი უკუნაჩვენებია 18 წლამდე ასაკის პირებისათვის.

პრეპარატი არ მიიღება ფეხმძიმობის და ლაქტაციის პერიოდში.

პრეპარატ ალაის მიღებამდე ექიმთან კონსულტაცია უნდა გაიარონ პაციენტებმა:

1. შაქრიანი დიაბეტის  ტიპით 2.

2. ვინც იღებს ანტიკოაგულანტებს ( მაგ. ამიოდარონს, ვარფარინს.)

გვერდითი მოვლენები:

არასასურველი რეაქციები პრეპარატის მიღებისას, როგორც წესი გამოვლინდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ და განპირობებულია პრეპარატის ფარმაკოლოგიური მოქმედებით.

არასასურველი რეაქციების სიხშირე გამოვლინდება შემდეგი სახით:

ძალიან ხშირად ( > 1/10)

ხშირად (> 1/100, მაგრამ

ხანდახან ( >1/1000, მაგრამ

იშვიათად ( >1/10000, მაგრამ

ძალიან იშვიათად ( 1/10000)

რეაქცია სხვადასხვა ორგანოებისა და სისტემების მხრივ:

უკუჩვენება:

* ორლისტატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* ქრონიკული მალაბსორბციის სინდრომი;

* ქოლესტაზი;

* ციკლოსპორინების მიღება;

* ფეხმძიმობა და ლაქტაცია;

* 18 წლამდე ასაკი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ფეხმძიმობის დროს, პრეპარატის გამოყენების კლინიკური მონაცემების არ არსებობის გამო, ორლისტატი ამ პერიოდში არ მიიღება.

ვინაიდან უცნობია ორლისტატის ექსკრეცია დედის რძეში, ის არ მიიღება ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:

- დიეტა და ფიზიკური ვარჯიში წარმოადგენს სხეულის მასის კლების პროგრამის აუცილებელ ნიწილს.

- დიეტა და ფიზიკური აქტივობა რეკომენდებულია არა მხოლოდ პრეპარატის მიღებისას, არამედ მისი მიღების დასრულების შემდგომ.

- ორლისტატი არ ახდენს ზეგავლენას, ავტომობილის ან სხვა ტრანსპორტის მართვაზე და მექანიზმებით სარგებლობაზე.

სხეულის მასის დაკლების პროგრამის აუცილებელ შემადგენელ ნაწილს წარმოადგენს დიეტა და ფიზიკური ვარჯიში. რეკომენდებულია დიეტა და ფიზიკური ვარჯიში ორლისტატით მკურნალობის დაწყებამდე.

ორლისტატის მიღებისას, აუცილებელია დაბალანსებული, ზომიერად ჰიპოკალორიული კვება. ცხიმები უნდა შეადგენდეს დღიურად მისაღები კალორიების 30% ( მაგალითად 2000კკალ დღეში, აქედან ცხიმი უნდა იყოს არაუმეტეს 66 გ/დღეში).სასურველია დიეტა და ფიზიკური აქტივობა, როგორც პრეპარატის მიღების, ასევე მისი დასრულების შემდეგ.

ორლისტატის გამოყენებიდან 24-48 საათში განავალში იმატებს ცხიმების რაოდენობა.

პრეპარატის მიღების შეწყვეტიდან 48-72საათში განავალში ცხიმების რაოდენობა უბრუნდება საწყის მონაცემებს.

გვერდითი ეფექტების გამოვლენის ალბათობა მატულობს, ორლისტატთან ერთად დიდი რაოდენობით ცხიმის შემცველი საკვების მიღებისას.

ორლისტატის მიღებამ შესაძლოა შეამციროს ცხიმში ხსნადი ვიტამინების (A, D, E, და K, ბეტა-კაროტინი) აბსორბცია.

პროფილაქტიკისათვის რეკომენდებულია პოლივიტამინების მიღება ძილის წინ.

ვინაიდან სხეულის მასის კლებას თან ახლავს ნახშირწყლოვანი ცვლის მაჩვენებლების გაუმჯობესება, პაციენტებმა ტიპი 2  შაქრიანი დიაბეტით, ორლისტატის მიღებამდე კონსულტაციისათვის მიმართონ ექიმს, საჭიროების შემთხვევაში ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების დოზის კორექციისათვის.

ორლისტატი არ ახდენს ზეგავლენას ავტომობილის და სხვა სახის სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე და მექანიზმებით სარგებლობაზე.

ჭარბი დოზირება:

ორლისტატი ერთჯერადად ,დოზით 800მგ და დღეში სამჯერადად, დოზით 400მგ მიღებისას ,15 დღის განმავლობაში, პაციენტებში როგორც ნორმალური მასით, ასევე ჭარბი მასით, მნიშვნელოვანი არასასურველი რეაქციები არ გამოვლენილა. დღეში სამჯერადად 240მგ ორლისტატის მიღებისას 6თვის განმავლობაში, გვერდითი რეაქციების მატება არ აღინიშნება.

ორლისტატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში სასურველია მიმართოთ ექიმს. სასურველია პაციენტზე 24 საათიანი დაკვირვება. კვლევებით დამტკიცებულია, რომ ორგანიზმის ნებისმიერი ზოგადი რეაქცია, გამოწვეული ლიპაზის ინჰიბირებით, მალე შექცევადია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ციკლოსპორინი.

ჩატარებული კვლევების შედეგად ცნობილი გახდა, რომ ციკლოსპორინების და ორლისტატის ერთდროული მიღებისას, პლაზმაში მცირდება ციკლოსპორინების კონცენტრაცია, რამაც შეიძლება მიგვიყვანოს ამ უკანასკნელის იმუნოდეპრესიულ ეფექტამდე. ორლისტატის და ციკლოსპორინის ერთდროული მიღება უკუნაჩვენებია.

პერორალური ანტიკოაგულანტები.

ორლისტატის ვარფარინთან ან სხვა პერორალურ ანტიკოაგულანტთან მიღებისას, შესაძლოა პაციენტებში პროთრომბინის დონის დაქვეითება. პაციენტები, რომლებიც იღებენ ამიოდარონს, ვარფარინს ან სხვა პერორალურ ანტიცოაგულანტს, ორლისტატის მიღებამდე საჭიროებენ ექიმთან კონსულტაციას.

ცხიმში ხსნადი ვიტამინები.

ორლისტატის მიღების შედეგად შესაძლოა შემცირდეს ცხიმში ხსნადი ვიტამინების (A, D, E, და K) აბსორბცია.

აკარბოზა.

ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედების მონაცემთა არ არსებობის გამო, ორლისტატის მიღება აკარბოზასთან ერთად არ არის რეკომენდებული.

ამიოდარონი.

ორლისტატთან ერთად ამიოდარონის ერთჯერადი მიღების შედეგად, პლაზმაში მცირდება ამიოდარონის დონე. ორლისტატის და ამიოდარონის ერთდროული მიღება რეკომენდებულია მხოლოდ ექიმის კონსულტაციით.

ორლისტატი არ ურთიერთქმედებს ამიტრიპტილინთან, ფენიტოინთან, ფლუოქსეტინთან, სიბუტრამინთან; ატორვასტატინთან, პრავასტატინთან, ფიბრატამინთან, ბიგუანიდთან, დიგოქსინთან, ნიფედიპინთან, ლოზარტანომთან, პერორალურ კონტრაცეპტივთან და ალკოჰოლთან.

შენახვის პირობები და ვადები:

ინახება არაუმეტეს 25^oC.

3 წელი. ნუ გამოიყენებთ პრეპარატს ვადის გასვლის შემდგომ, რომელიც მითითებულია შეფუთვაზე.

ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას

აფთიაქში გაცემის წესი:

აფთიაქიდან გაცემა რეცეპტის გარეშე.

ფორმა, შეფუთვა: შემოგარსული ტაბლეტები, ერთი ტაბლეტი შეიცავს 19 ან 20 მგ აქტიურ ნივთიერებას. გაყიდვაში გამოდის მუყაოს შეფუთვით, რომელშიაც დევს 3 ცალი 10-10 ტაბლეტიანი ბლისტერი.

შემადგენლობა: ქვინაპრილი (Quinapril)

მწარმოებელი: Pfizer (გერმანია)

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიჰიპერტენზული საშუალება, ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორი.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: ქვინაპრილის სწრაფი დეესტერიფიკაციის შედეგად წარმოიქმნება მთავარი მეტაბოლიტი ქვინაპრილატი (ქვინაპრილ დიაციდი), რომელიც წარმოადგენს აგფ ინჰიბიტორს. აგფ წარმოადგენს პეპტიდილ დიპეპტიდაზას, რომელიც გარდაქმნის ანგიოტენზინ I-ს, ანგიოტენზინ II-ში და ახასიათებს ძლიერი ვაზოკონსტრუქციული თვისებები. შესაბამისად გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორი - ქვინაპრილი ამცირებს ანგიოტენზინ II-ის რაოდენობას და მის ვაზოკონსტრიქციულ აქტივობას.

პრეპარატი იწვევს საერთო პეროფერიული და თირკმელების სისხლძარღვების წინააღმდეგობის შემცირებას, გულის შეკუმშვის სიხშირის, გულის ინდექსის, თირკმელებში სისხლის ცირკულაციის და გორგლოვანი ფილტრაცია მნიშვნელოვანი ცვლილების გარეშე.

ანტიჰიპერტენზული ეფექტი იწყება პრეპარატის მიღებიდან 1 საათში და პიკს აღწევს 2-4 საათში. ეფექტი გრძელდება 24 საათი, ხოლო ზოგიერთ ავადმყოფებში ანტიჰიპერტენზიული ეფექტის პიკი აღინიშნება 2 კვირაში.

თიაზიდურ შარდმდენებთან ან ბეტა-ადრენობლოკატორებთან კომბინირება აძლიერებს პრეპარატის თერაპიულ ეფექტს.

ფარმაკოკინეტიკა: პლაზმაში ქვინაპრილი კონცენტრაციის პიკი აღინიშნება 1-2 საათში. მისი აბსორბცია შეადგენს 60%-ს. პერორალური დოზით მიღებისას ბიოშეღწევადობა შეადგენს 38%-ს. ხოლო ნახევარგამოყოფის პერიოდი - 1 საათს.

ქვინაპრილი ძირითადად შარდით გამოიყოფა. პრეპარატის 97% შეკავშირებულია პლაზმის ცილებთან.

თირკმელების უკმარისობის დროს პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი იზრდება კრეატინინის კლირენსის შემცირებასთან შესაბამისად.

ჩვენება:

• არტერიული ჰიპერტენზია - როგორც მონოთერაპიის სახით, ასვეე კომბინაციაში შარდმდენებთან ან/და ბეტა-ადრენომაბლოკირებელ საშუალებებთან.
• გულის ქრონიკული უკმარისობა - შარდმდენ საშუალებებთან და/ან საგულე გლიკოზიდებთან კომბინაციაში.

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი: არტერიული ჰიპეტენზიის დროს: მონოთერაპიის სახით 10-20 მგ ერთხელ დღეში. კარგი ამტანობის შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის გაზრდა 20-40 მგ-მდე დღეში ერთხელ, ან დაყოფილი სახით 2 მიღებაზე. საშუალოდ დოზა შეიძლება შეიცვალოს მხოლოდ 4 კვირიანი დაკვირვების შემდეგ. იშვიათ შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 80 მგ-მდე დღეში. შარდმდენი პრეპარატების ფონზე მკურნალობა იწყება 5 მგ დოზის თანდათანობითი ზრდით სრული თერაპიული ეფექტის მიღწევამდე. თირკმელების უკმარისობის შემთხვევაში დოზა მცირდება კრეატინინის კლირენსის მნიშვნელობის შესაბამისად. არ არის საჭირო დოზის ცვლილება ასაკის შესაბამისად.

გვერდითი მოვლენები: შეიძლება ადგილი ჰქონდეს  მსუბუქ ხასიათის შემდეგ გვერდით მოვლენებს: თავის ტკივილი (7.2%), თავბრუსხვევა (5.5%), ხველა (3.9%), დაღლილობა (3.5%), რინიტი (3.2%), პირღებინება და გულისრევა (2.8%), მიალგია (2.2%).

5.2 % შემთხვევაში საჭირო გახდა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.

აგრეთვე აღწერილია შემდეგი გვერდითი მოვლენები:

კარდიოვასკულური სისტემის მხრივ: ვაზოდილატაცია, სტენოკარდია, ტაქიკარდია.

გასტროინტესტინური სისტემის მხრივ: მეტეორიზმი, პირის სიმშრალე, პანკრეატიტი.

ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუ, გაღიზიანება, დეპრესია, ძილიანობა.

კანის მხრივ: ქავილი, ოფლიანობა, გამონაყარი, ალოპეცია, ექსფოლიატური დერმატიტი.

შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: ინფექცია, იმპოტენცია.

საერთო სიმპტომები: შეშუპება, ართრალგია, მხედველობის დაქვეითება, ჰემოლიზური ანემია.

იშვიათი გვერდითი მოვლენები: 0.1% შემთხვევაში ვლინდება ანგიონევროზული შეშუპება, ეოზინოფილური პნევმონია, ჰეპატიტი და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა.

იშვიათად შეიძლება განვითარდეს აგრანულოციტოზი და ნეიტროპენია, ჰიპერკალიემია, სისხლში შარდოვანას და კრეატინინის მომატება.

უკუჩვენება:

• მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიენი კომპონენტის მიმართ;
• ავადმყოფები, რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ ანგიონევროზული შეშუპება გამოწვეული აგფ ინჰიბიტორებით;
• თირკმლის არტერიის სტენოზი, მიტრალური სარქვლის სტენოზი, ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათია, პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი;
• თირკმელების მძიმე ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი
• ღვიძლის დაავადება ან უკმარისობა;
• ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;
• პრეპარატი არ გამოიყენება ბავშვებში.

განსაკუთრებული მითითებები: ავადმყოფთა 0.1%-ში შეიძლება განვითარდეს ანგიონევროზული შეშუპება. ამ შემთხვევაში პრეპარატით მკურნალობა უნდა შეწყდეს და დაუყოვნებლივ დაიწყოს ანტიჰისტამინური   საშუალებებით სიმპტომური მკურნალობა. თუ შეიქმნება საყლაპავის შეშუპების საშიშროება საჭიროა 1:1000  0.3-0.5 მლ ადრენალინის შეყვანა კანქვეშ. აგრეთვე შესაძლებელია სერიოზული ანაფილაქსიური ან ჰიპოტენზიური რეაქციების განვითარება, რაც საჭიროებს გადაუდებელ სიმპტომატურ მკურნალობას. ყურადსაღებია აგრეთვე აგრანულოციტოზის (ნეიტროპენიის) განვითარება. პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია თირკმელების ფუნქციის მუდმივი კონტროლი.

ზედოზირება: სპეციფიკური სიმპტომები არ არის აღწერილი. სავარაუდოა ჰიპოტენზიის განვითარება, რაც საჭიროებს სითხეების გადასხმას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: სიფრთხილით ინიშნება კალიუმის შემნახველ შარდმდენებთან (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი) კომბინაციაში. ამ შემთხვევაში საჭიროა სისხლში კალიუმის დონის მონიტორინგი. თიაზიდური შარდმდენები აძლიერებენ პრეპარატის ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტს. ტეტრაციკლინთან კომბინირება იწვევს ტეტრაციკლინის შეწოვის 28-37%-ით შემცირებას. ლითიუმთან კომბინაციის დროს ლითიუმის კონცენტრაცია სისხლში იზრდება და ვლინდება ლითიუმით ინტოქსიკაციის სიმპტომები. საჭიროა ლითიუმის სისხლში კონცენტრაციის პერიოდული კონტროლი.

არ გამოვლენილა პრეპარატის რაიმე მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება პროპორანოლოლთან, ჰიდროქლოროთიაზიდთან, ვარფარინთან, დიგოქსინთან ან ციმეტიდინთან.

შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა: კუპრო ინახება 15-30⁰ C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას და ვარგისიანის 3 წელი.

ფორმა, შეფუთვა: სინექციო ხსნარი, რომელიც 2 მლ ოდენობით ასხია ამპულაში, 1 ამპულა შეიცავს 20 მგ აქტიურ ნივთიერებას. გაყიდვაში გამოდის მუყაოს შეფუთვით, რომელშიც დევს 5 ამპულა.

შემადგენლობა: ნეფოპამის ჰიდროქლორიდი (Nefopam hydrochloride)

მწარმოებელი: Laboratoires Biocodex (საფრანგეთი);

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: არანარკოტიკული ანალგეზიური საშუალება

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: ნეფოპამი წარმოადგენს სხვა ანალგეტიკებისაგან სტრუქტურულად განსხვავებულ არანარკოტიკული ანალგეტიკს. ექსპერიმენტული გამოკვლევები მიუთითებენ მის ცენტრალურ მოქმედებაზე, რომელიც დამყარებულია სინაფსების დონეზე დოფამინის, ნორადრენალინისა და სეროტონინის უკუმიტაცების ინჰიბირებაზე. ცხოველებში ნეფოპამმა  გამოავლინა ანტინოცეპტიური და ანტიჰიპერალგიური აქტივობა, პრესინაპტიკურ დონეზე გლუტამატის გათავისუფლების შესაძლო შემცირების გზით და პოსტსინაპტიკურ დონეზე N-მეთილ - D-ასპარტატის რეცეპტორების აქტივაციით. კლინიკურ გამოკვლევებში ნეფოპამმა გამოავლინა დადებითი ეფექტი ოპერაციის შემდგომი კანკალის შემთხვევებში. ნეფოპამს არ გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო ან ანტიპირეტიული მოქმედება, არ ამძიმებს სუნთქვას და არ ახდენს ზეგავლენას კუჭ-ნაწლავის პრეისტალტიკაზე. ნეფოპამს გააჩნია უმნიშვნელო ანტიქოლინერგიული ეფექტი.

ფარმაკოკინეტიკა: ნეფოპამის ერთი დოზის (20 მგ) კუნთქვეშ შეყვანიდან 30-60 წუთის შემდეგ შეიმჩნევა პიკი შრატში, მაქსიმალური კონცენტრაცია კი შეადგენს 25 მგ/მლ. ნახევარგამოყოფის პერიოდი საშუალოდ შეადგენს 5 საათს. დოზის 20 მგ ვენაში შეყვანის შემდეგ ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 4 საათს. პლაზმის ცილებთან შეკავშირება შეადგენს 71-76%. ბიოტრანსფორმაცია მნიშვნელოვანია, ინდენტიფიცირებულია სამი მეტაბოლიტი: დესმეთილნეფოპამი; ნეფოპამ N -ოქსიდი; N -გლუკურონიდ ნეფოპამი.

დესმეთილნეფოპამი და ნეფოპამ N -ოქსიდი არ განიცდიან გლუკურონიზებას ღვიძლში, არ ავლენენ ანალგეტიკურ აქტივობას ცხოველებზე გამოკვლევებში. შეყვანილი დოზის 87% გამოდის თირკმელების საშუალებით, შეყვანილი დოზის 5%-ზე ნაკლები გამოდის უცვლელი სახით.

შარდში აღმოჩენილი მეტაბოლიტები შეადგენენ 6%, 3% და 36% ვენაში შეყვანილი დოზის შესაბამისად.

ჩვენება:

• სხვადასხვა ეტიოლოგიისა და ინტენსივობის ტკივილის სინდრომი (ტრავმები, ტკივილი ქირურგიული ოპერაციების შემდგომ, მშობირობის გაუტკივარება, კბილის ტკივილი, მიალგია, თირკმლისა და ღვიძლის ჭვალი);
• პრემედიკაცია მტკივნეული სამედიცინო პროცედურების წინ.

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი: დოზა უნდა შეესაბამებოდეს ტკივილის სინდრომის ინტენსივობასა და პაციენტის რეაქციას.

კუნთქვეშა შეყვანა: აკუპანის შეყვანა ხდება კუნთქვეშ ღრმად. ერთ შეყვანაზე რეკომენდებული დოზა შეადგენს 20 მგ. საჭიროების შემთხვევაში შეყვანა მეორდება ყოველ 6 საათში. მაქსიმალური დოზა დღე-ღამის მანძილზე არის 120 მგ.

ინტრავენური ინფუზია: აკუპანი გამოყენებულ უნდა იქნას ნელი ინტრავენური ინფუზითი 15 წუთზე მეტი დროის ინტერვალით, პაციენტი უნდა იწვეს, რათა თავიდან იქნას აცილებული ისეთი გვერდითი მოვლენები, როგორიცაა ზღვის ავადმყოფობა, თავბრუს ხვევა, ოფლიანობა. ჩვეულებრივ რეკომენდებული დოზაა 20 მგ ყოველ ჩატარებულ ინექციაზე. საჭიროების შემთხვევაში შესაძლებელია მისი გამეორება ყოველ 4 საათში. 120 მგ/დღე მაქსიმალური დღიური დოზის გადაუჭარბებლად.

შეყვანის მეთოდიკა: აკუპანის შეყვანა შეიძლება ჩვეულებრივ საინფუზიო ხსნარში (ნატრიუმ ქლორიდის იზოტონური ხსნარი ან გლუკოზის 5%-იანი ხსნარი). გახსნისას ოპტიმალური თანაფარდობა - პრეპარატის 1 ამპულა 50 მლ საინფუზიო ხსნარში.

მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 8-10 დღეს.

გვერდითი მოვლენები: ოფლიანობა, ძილიანობა, პირღებინება, გულისრევა. ატროპინის მსგავსი რეაქციები (პირის სიმშრალე გულის წასვლა, შარდის შეკავება, გაღიზიანება, აღგზნება). იშვიათად აღინიშნება ტაქიკარდია და მაღალი არტერიული წნევა, ჰიპერმგრძნობელობა, ჭინჭრის ციება, კვინკეს შეშუპება, ანაფილაქსური შოკი, კრუნჩხვები, ჰალუცინაციები, მედიკამენტოზური დამოკიდებულება.

უკუჩვენება:

• ჰიპერმგრძნობელობა ნეფოპამისადმი ან პრეპარატის სხვა კომპონენტებისადმი;
• ბავშვები 12 წლამდე;
• კრუნჩხვები ან მათი არსებობა ანამნეზში, ეპილეფსია;
• შარდის შეკავების რისკი, გამოწვეული ურეთრისა და წინამდებარე ჯირკვლის დაზიანებით;
• მწვავე გლაუკომის რისკი;
• ორსულობა, ძუძუთი კვების პერიოდი.

განსაკუთრებული მითითებები: აკუპანი არ განეკუთვნება მორფინის მსგავს პრეპარატებს და ოპიატების ანტაგონისტებს. ამდენად, აკუპანის გამოყენება მორფის შემცველი პრეპარატებით მკურნალობის შეწყვეტისას, ზრდის მოხსნის სინდრომის განვითარების რისკს. მეტიც, აკუპანი არ აჩქარებს დეტოქსიკაციის პერიოდს ასეთ პაციენტებში. ასეთ შემთხვევაში აკუპანის გამოყენებისას თანაფარდობა - რისკი/სარგებელი, ექვემდებარება მუდმივ შეფასებას.

აკუპანი არ გამოიყენება ქრონიკული ტკივილის სინდრომის სამკურნალოდ. ისეთის, როგორიცაა თავის ტკივილი.

ეს პრეპარატი გამოიყენება სიფრთხილით ღვიძლის, თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში, ხანდაზმულ ასაკში. სიფრთხილით ინიშნება ტაქიკარდიის დროს.

არსებობს მედიკამენტოზური დამოკიდებულების განვითარების რისკი დეპრესიის მქონე პაციენტებში ან პაციენტებში, რომლებსაც გააჩნიათ რაიმე მედიკამენტოზური დამოკიდებულება ანამნეზში.

მკურნალობის პერიოდში არაა რეკომენდებული მუშაობა ავტოტრანსპორტსა და მექანიზმებთან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღებას.

ზედოზირება: ზედოზირების შემთხვევაშო აღინიშნება ტაქიკარდია, კრუნჩხვები, ჰალუცინაციები. ასეთ დროს აუცილებელია სიმპტომატური მკურნალობა, კარდიოლოგიური და რესპირატორული მონიტორინგი სტაციონარის პირობებში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: აკრძალულია სიმპატომიმეტიკებსა და ანტიქოლინერგიულ პრეპარატებთან ერთად მიღება, რადგან ერთდროული შეყვანისას აძლიერებენ აკუპანის გვერდით ეფექტებს, განსაკუთრებით, ატროპინი მსგავსი სპაზმოლიტიკების, ანტიქოლინერგიული პარკინსონსაწინააღმდეგო პრეპარატების, იმიპრამინული ანტიდეპრესანტების და ფენოთიაზინური რიგის ნეიტროპლეტიკების, Н1 -ჰისტამინური რეცეპტორების ბლოკატორების და დიზოპირამიდის ერთდროული შეყვანისას.

შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა: პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25^oC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილს და ვარგისიანია 3 წელი.