Aviabiletebi avia.ge
მთავარი წაკითხვა გვერდი 756

აკატინოლ მემანტინი – AKATINOL MEMANTINE – АКАТИНОЛ МЕМАНТИН

 

ფორმა, შეფუთვა: შეფუთვაში მოთავსებული  30 და 90 ცალი გარსით დაფარული აკატინოლ მემანტინის ტაბლეტები. ერთი ტაბლეტი შეიცავს 10 მგ აქტიურ ნივთიერებას.

50 ან 100 მკ მუქი ფერის მინი ფლაკონში ასხია აკატინოლ მემანტინის წვეთები, რომელიც შინაგანი მიღებისთვისაა განკუთვნილი. 1 მკ (20 წვეთი) აკატინოლ მემანტინი შეიცავს 10 მგ აქტიურ ნივთიერებას.

 

შემადგენლობა: მემანტინის ჰიდროქლორიდი (Memantine hydrochloride)

მწარმოებელი:  Merz Pharma  (გერმანია)

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: დემენციის სამკურნალო ცენტრალური მოქმედების მიორელაქსანტი.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: მემანტინი არის N-მეთილ-D-ასპარტატის (NMDA) რეცეპტორების არაკონკურენტული ანტაგონისტი, რომელიც ახდენს გლუტამატერგული სისტემის მოდულაციას. იგი პათოგენეზურად ზემოქმედებს ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის დეგენერაციულ პროცესებზე. მემანტინი არეგულირებს იონების ტრანსპორტს და ბლოკირებას უკეთებს კალციუმის არხებს. გარდა ამისა,  გააჩნია ნეიროპროტექტული მოქმედება, აწესრიგებს მემბრანულ პოტენციალს, აუმჯობესებს ნერვული იმპულსის გადაცემას, კოგნიტურ პროცესებს, მეხსიერებასა და სწავლის უნარს, აუმჯობესებს ყოველდღიურ აქტივობას.

ფარმაკოკინეტიკა: აკატინოლ მემანტინი პერორალური მიღების შემდეგ სწრაფად და მთლიანად შეიწოვება. პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 2-6 სთ-ში, თირკმელების ნორმალური ფუნქციონირების შემთხვევაში, პრეპარატის კუმულაცია არ აღინიშნება. პრეპარატი გამოიყოფა ორ ფაზად. მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი პირველ ფაზაში შეადგენს 4-9 სთ-ს, ხოლო მეორე ფაზაში - 40-65 სთ-ს. გამოიყოფა ძირითადად შარდთან ერთად (75-90%).

ჩვენება:

  • დეგენერაციული დემენცია (ალცჰაიმერის ტიპის), სისხლძარღვოვანი დემენცია. ნებისმიერი სიმძიმის შერეული ტიპის დემენცია;
  • მეხსიერების, კონცენტრაციისა და სწავლის უნარის დაქვეითება;
  • ქალა-ტვინის ტრავმის, გაფანტული სკლეროზის და ინსულტის შედეგად განვითარებული ცერებრალური და სპინალური სპასტიური სინდრომი.

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი: აკატინოლ მემანტინის დოზირების რეჟიმი დგინდება ინდივიდუალურად. მკურნალობის დაწყება რეკომენდებულია მინიმალური ეფექტური დოზით.

დემენცია მოზრდილებში: მკურნალობის პირველ კვირას ინიშნება 5 მგ/დღეში აკატინოლ მემანტინი,  მეორე კვირას - 10 მგ/დღეში, მესამე კვირას - 15-20 მგ/ დღეში. აუცილებლობის შემთხვევაში, შესაძლებელია დოზის ყოველკვირეული ზრდა 10-10 მგ-ით, სანამ დღიური დოზა არ მიაღწევს 30 მგ-ს.

 

ცნს-ის პათოლოგიით განპირობებული სპასტიური სინდრომი: მკურნალობის პირველ კვირას ინიშნება 10 მგ/დღეში აკატინოლ მემანტინი, მეორე კვირას 10 მგ/დღეში, მესამე კვირას - 20-30 მგ/დღეში. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის ყოველკვირეული ზრდა 10-10 მგ-ით, სანამ დღიური დოზა არ მიაღწევს 60 მგ-ს. შემანარჩუნებელი დოზა საშუალოდ 1-20 მგ/დღეში შეადგენს.

სადღეღამისო დოზა თანაბრად იყოფა დღის განმავლობაში რამოდენიმე მიღებაზე. პრეპარატი ინიშნება ჭამის დროს. უკანასკნელი დოზა მიიღება ვახშმამდე. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში დოზა დგინდება ინდივიდუალურად კლინიკური ეფექტიდან გამომდინარე, მკურნალობის პერიოდში თირკმლის ფუნქციის კონტროლით.

1 წელზე ზემოთ ბავშვებიში დღიური დოზა შეადგენს 500 მგ/კგ მასაზე.

 

გვერდითი მოვლენები: ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ-თავბრუსხვევა, დაღლილობა, შფოთვა, აგზნება, გულისრევა და თავში სიმძიმის შეგრძნება და ქალაშიდა წნევის მომატება;

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა.

უკუჩვენება:

  • პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;
  • თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა;
  • ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება თირეოტოქსიკოზით და ეპილეფსიით დაავადებულ პაციენტებში.

განსაკუთრებული მითითებები: ოპტიმალური დოზა მიიღწევა თანდათან, დოზის ყოველკვირეული მომატებით.

ზედოზირება: აღინიშნება გვერდითი მოვლენების გაძლიერება. ასეთ შემთხვევაში საჭიროა  კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის გამოყენება, სიმპტომური თერაპია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: აკატინოლ მემანტინის ბარბიტურატებთან, ნეიროლეპტიკებთან, ანტიქოლინერგულ საშუალებებთან, L-დოფასთან, დოფამინეგრულ აგონისტებთან (ბრომოკრიპტინი) და ამანტადინთან ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გააძლიეროს აღნიშნული პრეპარატების მოქმედება. დანტროლენთან ან ბაკლოფენთან ერთდროული მიღებისას მემანტინმა შეიძლება შეცვალოს (გააძლიეროს ან შეამციროს) მათი მოქმედება, შესაბამისად აღნიშნული პრეპარატების დოზები უნდა დარეგულირდეს ინდივიდუალურად.

შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა: პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25oC ტემპერატურაზე, ბავშვებისგან მიუწვდომელ ადგილზე. იგი  ვარგისიანია 3 წელი.

აისოლი – AYESOLE – АЙСОЛЬ

საერთაშორისო დასახელება:

ნატრიუმის ქლორიდი, კალიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ციტრატი, დექსტროზა;

მწარმოებელი: შპს “ავერსი-რაციონალი,” საქართველო.

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

რეჰიდრატაციული პერორალურად მისაღები საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

დოზირებული ფხვნილი პაკეტებში, 20.82 გ და 4.16 გ. 

1 (20.82 ) პაკეტი შეიცავს: ნატრიუმის ქლორიდს – 2.6 გ; კალიუმის ქლორიდს – 1.5 გ; ნატრიუმის ციტრატს – 2.9 გ; უწყლო გლუკოზას – 13.5 გ.

დამხმარე ნივთიერებები:  ნატრიუმის საქარინი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, ფორთოხლის არომატიზატორი, ლიმონის არომატიზატორი.

1 (4.16 ) პაკეტი შეიცავს: ნატრიუმის ქლორიდს – 0.52 გ; კალიუმის ქლორიდს – 0.3 გ; ნატრიუმის ციტრატს – 0.58 გ; უწყლო გლუკოზას – 2.7 გ.

დამხმარე ნივთიერებები:  ნატრიუმის საქარინი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, ფორთოხლის არომატიზატორი, ლიმონის არომატიზატორი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

აისოლი წარმოადგენს ორგანიზმის ელექტროლიტური და ენერგეტიკული ბალანსის მაკორეგირებელ საშუალებას. ორგანიზმის გაუწყლოვნების დროს პრეპარატი აღადგენს წყალ-ელექტროლიტურ წონასწორობას და ახდენს აციდოზის კორექციას.

ფარმაკოკინეტიკა:

აისოლი აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.

პრეპარატი ხანმოკლედ ცირკულირებს სისხლის მიმოქცევის სისტემაში და სწრაფად გადადის ინტერსტიციალურ სივრცესა და უჯრედებში.

მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) შეადგენს 1 სთ-ს. გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით.

თირკმლის უკმარისობის დროს შესაძლოა პრეპარატის შემადგენლობაში არსებული კალიუმის გამოყოფის შეფერხება.

ჩვენებები:

წყალ-ელექტროლიტური წონასწორობის აღდგენა, აციდოზის კორექცია მწვავე დიარეის დროს მსუბუქი ან საშუალო ხარისხის დეჰიდრატაციით (კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში);

თერმული დაზიანება, რომელიც დაკავშირებულია წყალ-ელექტროლიტური ცვლის დარღვევასთან;

წყალ-ელექტროლიტური წონასწორობის დარღვევის პროფილაქტიკის მიზნით თერმული და ფიზიკური დატვირთვის დროს, როდესაც აღინიშნება ინტენსიური ოფლდენა.

მიღების წესი და დოზირება:

აისოლი მიიღება პერორალურად, კვებისგან დამოუკიდებლად.

1 (20.82 ) პაკეტის შიგთავსი იხსნება 1 ლ გადადუღებულ და გაცივებულ წყალში, ხოლო 1 (4.16 ) პაკეტის შიგთავსი – 200 მლ  გადადუღებულ და გაცივებულ წყალში. აისოლის მომზადებული ხსნარი ინახება არა უმეტეს 24 სთ-ის განმავლობაში 2-8ºC ტემპერატურაზე.

– მოზრდილებსა და მოზარდებში მსუბუქი ხარისხის დეჰიდრატაციის დროს მიიღება ხსნარის 50 მლ/კგ სხეულის მასაზე პირველი 4-6 სთ-ის განმავლობაში;

– საშუალო სიმძიმის დეჰიდრატაციის დროს - 100 მლ/კგ სხეულის მასაზე პირველი 6 სთ-ის განმავლობაში. მისაღები ხსნარის რაოდენობა და მიღების სიხშირე დამოკიდებულია წყურვილის გრძნობასა და თერაპიის ეფექტურობაზე.

– თერაპიული ეფექტის შესანარჩუნებლად მსუბუქად მიმდინარე დიარეის დროს მიიღება დღეში 100-200 მლ/კგ სხეულის მასაზე, დიარეის შეწყვეტამდე.

– მძიმედ მიმდინარე დიარეის დროს -  15 მლ/კგ სხეულის მასაზე  ყოველ სთ-ში, დიარეის შეწყვეტამდე.

– ბავშვებში მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის დეჰიდრატაციის დროს საწყისი დოზაა 50 -100 მლ/კგ სხეულის მასაზე პირველი 4 სთ-ის განმავლობაში, შემდგომში მიიღება დღეში 100 მლ/კგ-მდე სხეულის მასაზე, დიარეის შეწყვეტამდე. მისაღები ხსნარის რაოდენობა დამოკიდებულია წყურვილის გრძნობასა და თერაპიის ეფექტურობაზე.

– ხსნარი ჩვილებსა და მცირე ასაკის ბავშვებს უნდა მიეცეთ სუფთა კოვზით ან  ჭიქით. ბოთლით ხსნარის მიცემა დაუშვებელია.

– მცირე ასაკის ბავშვებში ხსნარის პირში ჩასაწვეთებლად შესაძლებელია გამოყენებულ იქნას პიპეტი.

–2 წლამდე ასაკის ბავშვებში მიიღება 1 ჩაის კოვზი ყოველ 1-2 წთ-ში. ღებინების შემთხვევაში რეჰიდრატაცია უნდა შეწყდეს 10 წთ-ით და შემდეგ გაგრძელდეს დაბალი სიხშირით (1 ჩაის კოვზი ყოველ 2 წთ-ში).

თერმული ზემოქმედების დროს წყალ-ელექტროლიტური ცვლის დარღვევისას, რაც გამოწვეულია გადახურებითა და გაუწყლოებით (პოლიურია, წყურვილი), აისოლის ხსნარი მიიღება 100-150 მლ ულუფებით 500 დან 900 მლ-მდე პირველი 30 წთ-ის განმავლობაში,

შემდგომ ყოველ 40 წთ-ში ხსნარი მიიღება იგივე დოზებით წყალ-ელექტროლიტური ცვლის აღდგენამდე და თერმული დაზიანების სიმპტომების გაქრობამდე.

– ექსტრემალური თერმული და ფიზიკური დატვირთვის დროს წყალ-ელექტროლიტური წონასწორობის დარღვევის პროფილაკტიკისათვის, პრეპარატი მიიღება ულუფებად წყურვილის გრძნობის დაკმაყოფილებამდე.

გვერდითი მოვლენები:

აისოლის რეკომენდებული დოზით მიღებისას გვერდითი ეფექტები არ ვლინდება.

უკუჩვენება:

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ან მის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ;

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა; ინსულინდამოკიდებული და ინსულინდამოუკიდებელი შაქრიანი დიაბეტი; ნაწლავთა გაუვალობა; ჰიპერკალემია; მძიმე ფორმის ჰიპერტონული დაავადება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

აისოლის ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან არ არის შესწავლილი.

აისოლის ხსნარს გააჩნია სუსტი ტუტე რეაქცია, აქედან გამომდინარე შესაძლოა იმოქმედოს იმ პრეპარატების ეფექტურობაზე, რომელთა შეწოვა დამოკიდებულია ნაწლავის შიგთავსის pH-ზე.

ჰიპერდოზირება:

სიმპტომები: შესაძლოა განვითარდეს ჰიპერნატრიემია (სისუსტე, ნერვ-კუნთოვანი აგზნებადობა, ძილიანობა, გონების დაბინდვა, კომა); თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში შესაძლოა განვითარდეს მეტაბოლური ალკალოზი.

მკურნალობა: დოზის მნიშვნელოვანი გადაჭარბების შემთხვევაში საჭიროა ექიმის მეთვალყურეობა.

ელექტროლიტებისა და სითხის ბალანსის კორექცია საჭიროა ჩატარდეს ლაბორატორიული გამოკვლევების მონაცემების საფუძველზე.

ორსულობა და ლაქტაცია:

რეკომენდებული დოზებით აისოლი შესაძლოა დაინიშნოს ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში.

გამოყენების თავისებურებები:

მძიმე დეჰიდრატაციის კორექცია ხდება რეჰიდრატაციული საშუალებების ი/ვ შეყვანით, შემდგომ შესაძლოა დაინიშნოს აისოლი.

მომზადებულ ხსნარში შაქრის დამატება დაუშვებელია.

პაციენტებს,  რომელთაც დეჰიდრატაცია განუვითარდათ თირკმლის უკმარისობის, შაქრიანი დიაბეტის ან სხვა ქრონიკული დაავადებების ფონზე, რის დროსაც დაირღვევა მჟავა-ტუტოვანი, ელექტროლიტური ან ნახშირწყლოვანი ბალანსი, აისოლით თერაპიის დროს ესაჭიროებათ მონიტორინგი.

საჭიროა ექიმის კონსულტაცია თუ აისოლის მიღებისას გამოვლინდა შემდეგი სიმპტომები:

შენელებული მეტყველება, გადაღლილობა, ძილიანობა, სხეულის ტემპერატურის მომატება (39ºC-ზე მეტი), შარდის გამოყოფის შეფერხება, 5 დღეზე მეტი ხანგრძლივობის დიარეა, დიარეის უეცარი შეწყვეტა და ძლიერი ტკივილის განვითარება.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:

აისოლი არ მოქმედებს ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.

შენახვის პირობები:

ინახება 15 – 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

მომზადებული ხსნარი ინახება 2 - 8ºC ტემპერატურაზე, არა უმეტეს 24 სთ-ის განმავლობაში!

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:

გაიცემა ურეცეპტოდ.

ორნიფლოქსი 500მგ+500მგ #10ტ

42.05 ლარი
39.53 ლარი

ქვეყანა: საქართველო

მწარმოებელი: ჯი.ემ.პი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

აიმაფიქსი – AIMAFIX – АИМАФИКС

ფორმა, შეფუთვა: საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებელი თეთრი ან მოთეთრო-მოყვითალო ფერის ლიოფილიზირებული ფხვნილი; მომზადებული ხსნარი გამჭვირვალეა, უფერო ან ღია მოყვითალო ფერის. მუყაოს შეფუთვაში დევს ფლკონით ფხვნილი, გამხსნელთან კომპლექტში. 1 ფლაკონი შიცავს 200 სე ადამიანის პლაზმის კოაგულაციის IX ფაქტორს ან  1 ფლაკონი შიცავს 500 სე ადამიანის პლაზმის კოაგულაციის IX ფაქტორს.

შემადგენლობა: ადამიანის პლაზმის კოაგულაციის IX ფაქტორი.

მწარმოებელი: KEDRION, S.p.A.  (იტლია).

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სისხლის შემადდებელი IX ფაქტორის პრეპარატი;

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: სისხლის შემადედებელი IX ფაქტორი მოღებულია ადამიანის სისხლის პლაზმიდან. იგი წარმოადგენ გლიკოპროტეინის ერთ ჯაჭვს.

IX ფაქტორი არის შედედების ვიტამინი K დამოკიდებული ფაქტორი, რომელიც სინთეზირდება ღვიძლში. IX ფაქტორის გააქტიურება ხდება IXა ფაქტორით კოაგულაციის შიგნითა მექანიზმით და VII და ქსოვილოვანი ფაქტორების კომპლექსით კოაგულციის გარეთა მექანიზმის დახმარებით.

აქტივირებული IX ფაქტორი აქტივირებულ VII ფაქტორთან კომბინაციაში ააქტიურებს ფაქტორ X-ს. შედეგდ ხდება პროთრომბინის თრომბინში გარდქმნა. შემდეგ თრომბინი გარდაქმნის ფიბრინოგენს ფიბრინში და, ამგვარად, ფორმირდება კოლტი.  IX ფაქტორის აქტიურობა  მნიშვნელოვნად მცირდება  ბ ჰემოფილიით დავადებულ პაციენტებში და ამიტომ აუცილებელია ჩნაცვლებითი თერაპია.

ადამიანის სისხლის პლაზმიდან მიღებული IX ფაქტორის კონცენტრატის შეყვანა ბ ჰემოფილიით დაავადებულ პაციენტებში  იწვევს სისხლში IX ფაქტორის აქტივაციის 30-60%-ით აღდგენას. ადამიანის სისხლის პლაზმიდან მიღებული შედედების IX ფაქტორი წარმოადგენს ადმიანის სისხლის პლაზმის  ჩვეულებრივ შემადგენელ ნაწილს და მოქმედებს როგორც ენდოგენური IX ფაქტორი.

ფარმაკოკინეტიკა: IX ფაქტორის შეადგენს T1/2 16-30 სთ-ს (საშუალოდ 24 სთ).

ჩვენება: სისხლდენის მკურნალობა და პროფილქტიკა IX ფაქტორის მემკვიდრული (ჰემოფილია ბ) და შეძენილი დეფიციტის დროს;

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი: ჩანაცვლებითი თერაპიის დოზა და ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ჰემოსტაზური ფუნქციის დარღვევის სიმძიმეზე, სისხლდენის ლოკალიზაციაზე, ინტენსივობაზე და დაავადების კლინიკურ გამოვლინებაზე.  IX ფაქტორის ერთი ერთეულის აქტიურიობა შეესაბამებ IX ფაქტორის რაოდენობას ადამიანის სისხლის პლაზმის 1 მლ-ში.

IX ფაქტორის დოზის გამოთვლა უნდა მოხდეს ემპირიული გზით მიღებულ მონაცემებზე დაყრდნობით: 1 სე IX ფაქტორი 1 კილოგრამ მასის სხეულზე IX ფაქტრის აქტივციას ადამიანის სისხლის პლაზმაში ზრდის ნორმასთან შედარებით 0,8%-ით.

საწყისი დოზის გამოთვლა უნდა მოხდეს შემდეგი ფორმულით:

ერთეულების საჭირო რაოდენობა=სხეულის მასა (კგ) გამრავლებული IX ფაქტორის სასურველ გაზრდაზე (%-ში) გამრავლებული 1.2.

აუცილებელია იმის გათვალისწინება, რომ ყოველთვის და ყოველ კონკრეტულ შემთხვევაში შეყვანილი პრეპარატის რაოდენობა და მისი გამოყენების სიხშირე უნდა იყოს ორიენტირებული კლინიკურ ეფექტზე.

ქვემოთ ჩამოთვლილ სისხლდენის შემთხვევებში შესაბამის პერიოდში IX ფაქტორის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში (%-ში ნორმიდან)   არ უნდა ჩამოვარდეს მითითებულ დონეზე ქვემოთ:

სისხლდენის სახეები

სისხლის პლაზმაში IX ფაქტორის ტერაპიულად აუცილებელი დონე დროის ის პერიოდი, როდესაც აუცილებელია პლაზმაში  IX ფაქტორის თერაპევტული დონის შენარჩუნება
უმნიშნელო სისხლდენა: სისხლძარღვებში სისხლის ჩაქცევები 30% სისხლდენის სიძლიერიდან გამომდინარე მინიმუმ 1 დღე
მნიშვნელოვანი სისხლდენა: კუნთებში სისხლჩაქცევა; კბილის ამოღება; თავის მსუბუქი ტრავმა; საშუალოს სირთულის ოპერეციები; პირის ღრუში სისხლჩაქცევა 30-50% 3-4 დღე ან ჭრილობის სრულ შეხორცებამდე

სიცოცხლისათვის სახიფათო სისხლდენა:

რთული ოპერაციები; კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენა; ქალაშიდა სისხლდენა, მუცლის ღრუში სისხლდენა; პლევრაში სისხლდენა; მოტეხილობები

50-70% 7 დღის განმავლობაში, შემდეგ თერაპია მინიმუმ კიდევ 7 დღე.

განსაკუთრებულ შემთხვევებში, განსაკუთრებით საწყისი დოზის განსაზღვრის დროს, შეიძლება  საჭირო გახდეს უფრო მეტი დოზით პრეპარატის შეყვანა, ვიდრე ის გათვლილია მაღლა. კერძოდ, მძიმე ქირურგიული ჩარევების დროს აუცილებელია ჩანაცვლებითი თერპიის ზუსტი მონიტორინგი კოაგულაციური ნალიზით (პაციენტის სისხლის პლაზმაში IX ფაქტორის აქტიურიბის განსაზღვრა).

ბ ჰემოფილიის მძიმე ფორმების შემთხვევაში სისხლდენის ხანგრძლივი პროფილაქტიკის მიზნით პაციენტებს ენიშნებათ პრეპარატი 10-25 სე/კგ მასაზე 3-4 დღინი ინტერვალებით.

პაციენტები, რომელთაც აქვთ IX ფაქტორის მიმართ ანტისხეულები (ინფიბიტორი) საჭიროებენ  სპეციალურ მკურნალობას. იმუნური ტოლერანტობა შეიძლება იქნას მიღწეული IX ფაქტორის კონცენტრატით მკურნალობის გზით.

რეკომენდირებული პრეპარატის შეყვანა არა უმეტეს 100 სე/კგ სხეულის მასაზე დრეში.

გახსნილი პრეპარატის შეყვანა ხდება ნელა ვენაში.

ვენაში შესაყვანი ხსნარის მომზადების წესი:

ფლაკონს ლიოფილიზირებული ფხვნილით უნდა დაუმატოთ გამხსნელი ორმაგი ნემსით და შემდეგ უნდა ატრიალოთ სრულ გახსნამდე.

ფხვნილი შეიძლება სწრაფად გაიხსნას  გამხსნელის 37 გარდუს ტემპერატურის წყლის აბაზანაზე შეთბობის შემთხვევაში.

თუ ლიოფილიზატი არ გაიხსნა ბოლომდე, მაშინ გაძნელდება ფილტრაცია საფილტრაციო ნემსით. ქაფის წარმოქმნის თავიდან აცილება შესაძლებელია, თუ გამხსნელს ნელ-ნელა ჩაასხმთ ფხვნილიანი ფალკონის კედლებზე გაყოლებით. როგორც კი მომზადდება ხსნარი, იგი უნდა  იქნას შპრიცში ამოღებული, შემდეგ უნდა შეეცვალოს საფილტრაციო ნემსი  სხვა ნემსით და ხსნარი უნდა იქნას ვენაში ნელა შეყვანილი, კომპლექსის შემადგენლობაში შემავალი სტერილური საინექციო აღჭურვილობის გამოყენებით.

ხსნარის მომზადების დრო არ უნდა აღემატებოდეს 3 წუთს. გამოყენების შემდეგ აუცილებელია მის დაუყონებლივი გამოყენება. ფლაკონში არსებული ხსნრი უნდა იქნას ბოლომდე გამოყენებული ერთ შეყვანზე. გამოუყენებლად დარჩენილი ხსნარი უნდა განადგურდეს.

გვერდითი მოვლენები: იშვიათად აღინიშნება: ალერგიული ან ანაფილაქსიური რეაქცია, სხეულის ტემპერატურის მატება და IX ფაქტორის მიმართ ანტისხეულების გაჩენა.

უკუჩვენება:

  • თრომბოზისა დ თრომბოემბოლიის მაღალი რისკი;
  • სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომის მაღალი რისკი;
  • მიოკარდიუმის ინფარქტის გნვითარების მაღალი რიკი;
  • პრეპატარის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა.
  • სიფრთხილით ინიშნება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში (იმ შემთხვევაში თუ დედისთვის მოსალოდნელი სარგებელი აჭარბებს ნაყოფისთვის პოტენციურ რისკს).

განსაკუთრებული მითითებები: ალერგიული და ანაფილაქსიური რექციის შემთხვევაში პრეპარატის შეყვანა დაუყონებლივ უნდა შეწყდეს და საჭიროების შემთხვევაში უნდა იქნას დაწყებული შოკისაწინააღმდეგო თერაპია.

დაბალი სიხშირის IX ფაქტორის (პროთრომბინის კომპლექსის კონცენტრატი) გამოყენების გამოცდილების მიხედვით ადამიანის  სისხლის პლაზმის IX ფაქტორით მკურნალობისას არსებობს თრომბოზისა და სშს (სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომი) განვითარების პოტენციური რისკი. IX ფაქტორის პრეპარატის გულ-სისხლძარღვთა და ღვიძლის დაავადების მქონე პაციენტებში, ოპრეაციის შემდგომ პერიოდში, ახალშობილებში ან თრომბოემბოლიის ან სშს მოსალოდნელი რისკი მქონე პაციენტებში გამოყენებისას მოსალოდნელი თრომბოგრნური  გართულებების თავიდან აცილების მიზნით საჭიროა სიფრთხილე. ასეთ სიტუაციებში უნდა მოხდეს IX ფაქტორის პრეპარატის მკურნალობის პოტენციური სარგებელისა და მოსალოდნელი გართულებების შეფასება. პრეპარატეის განმეორებითი გამოყენების შემდეგ უნდა განისაზღვროს სისხლის პლაზმში ინჰიბიტორის დონე. IX ფაქტორის დიდ დოზებში გამოყენება შეიძლება დაკავშირებული იყოს  მიოკარდიუმის ინფარქტის, სშს-სინდრომის, ვენური თრომბოზების და ფილტვის ემბოლიის განვითარების რისკთან.

აიმაფიქსის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ შეფუთვაზე მითითებული ვადებში. ჩვეულებრივ ხსნარი გამჭვირველეა და არ შეიძლება შემღვრეული ხსნარის გამოყენება.

ზედოზირება: ზედოზირების შემთხვევაში არსებობს თრომბოემბოლიური გართულებების და სშს-სინდრომის განვითარების რისკი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: არ არსებობს IX ფაქტორის სხვა წამლებთან ურთიერეთქმედების შესახებ მონაცემები.

არ შეიძლება  აიმაფიქსის ხსნარის შერევა სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან.

შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა: პრეპარატი უნდა იქნას შენახული ბნელ და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას 2-80C ტემპეატურაზე. იგი ვარგისიანია 2 წელი. პრეპარატი მომზადებისთანავე უნდა იქნას გამოყენებული.

ორნიტაბი 500მგ #10ტ

ავერსი

კომპანია „ავერსი“ 1994 წლის 14 ნოემბერს დაარსდა. დამფუძნებლის ინიციატივით, მის სახელწოდებად იმთავითვე იქნა შერჩეული ლათინური სიტყვა, რომლის მნიშვნელობაც ყველაზე უკეთ შეესატყვისებოდა კომპანიის განვითარების პრინციპს - უწყვეტ და თანაბარზომიერ განვითარებას, სპირალურ წინსვლას.

იხილეთ ვრცლად

ორნიმედი 500მგ #20ტ

69.85 ლარი
65.66 ლარი

ქვეყანა: ბელორუსია

მწარმოებელი: რუბიკონ

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

აიკროლი – EYECROL – АЙКРОЛ

ფორმა, შეფუთვა: 1. საწვეთურიან ფლაკონში ასხია 10 მლ 2% თვალის წვეთები. 1 მლ შეიცავს 20 მგ აქტიურ ნივთიერებას.

2. საწვეთურიან ფლაკონში ასხია 10 მლ 4% თვალის წვეთები. 1 მლ შეიცავს 40 მგ აქტიურ ნივთიერებას.

შემადგენლობა: ნატრიუმის კრომოგლიკატი (Sodium Cromoglicate);

მწარმოებელი: World Medicine (დიდი ბრიტანეთი)

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიალერგიული საშუალება, რომელიც გამოიყენება  ადგილობრივად ოფთალმოლოგიაში.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: აიკროლის შემადგენლობაშიც შედის კრომოგლიცის მჟავის დინატრიუმის მარილი, რომლის  მემბრანომასტაბილიზებელ მოქმედებაში მდგომარეობს პრეპარატის თერაპიული ეფექტი. მემბრანომასტაბილიზებელი მოქმედების შედეგად ფერხდება პოხიერი უჯრედების დეგრანულაცია და მათგან ჰისტამინის, ბრადიკინინის, ლეიკოტრიენების (მათ შორის, ანაფილაქსიის ნელა მორეაგირე სუბსტანციის), პროსტაგლანდინებისა და სხვა ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებების გამოყოფა; პრეპარატი უზრუნველყოფს ალერგიული და ანთებითი რეაქციების განვითარების თავიდან აცილებასა და აქედან გამომდინარე იგი განსაკუთრებით ეფექტურია პროფილაქტიკური თვალსაზრისით. თვალის ალერგიული დაავადებების დროს სრული კლინიკური ეფექტი დგება რამდენიმე დღის ან კვირის შემდეგ.

ჩვენება:

  • ალერგიული კონიუნქტივიტი (მწვავე, ქრონიკული, გაზაფხულის);
  • ალერგიული კერატიტი და კერატოკონიუნქტივიტი;
  • "მშრალი თვალის" სინდრომი;
  • ალერგიული რეაქციებით (გარემო ფაქტორები, პროფესიული მავნე პირობები, საყოფაცხოვრებო ქიმიური საშუალებები, კოსმეტიკური საშუალებები, ოფთალმოლოგიური პრეპარატები, მცენარეები და შინაური ცხოველები) განპირობებული თვალების გადაძაბვა და დაღლა.

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი პრეპარატის ჩაწვეთება ხდება კონიუნქტივალურ პარკში. ჩაწვეთების სიხშირე დამოკიდებულია ანთებითი პროცესის სიმძიმეზე.

4 წლის ასაკზე უფროს ბავშვებში ინიშნება 2% ხსნარის 1-2 წვეთი ორივე თვალში 4-6-ჯერ დღე-ღამეში დროის თანაბარი ინტერვალებით (კლინიკური ეფექტის მიღწევის შემდეგ ინტერვალი თანდათან უნდა გაიზარდოს);

მოზრდილებსა და მოზარდებში ხდება 4% ხსნარის 1-2 წვეთის ჩაწვეთება ორივე თვალში  4-6-ჯერ (8-მდე) დღე-ღამეში დროის თანაბარ ინტერვალებში (კლინიკური ეფექტების მიღწევის შემდეგ ინტერვალი თანდათან უნდა გაიზარდოს).

გვერდითი მოვლენები: თვალში ხანმოკლე წვა და მხედველობის დაქვეითება, კონიუნქტივის ჰიპერემია და შეშუპება, ცრემლდენა, თვალში უცხო სხეულის შეგრძნება, სიმშრალე თვალების გარშემო.

უკუჩვენება:

  • პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;
  • ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;
  • პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება 4 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

განსაკუთრებული მითითებები: აიკროლი გამოიყენება შეიძლება მხოლოდ ადგილობრივად. თუ თვალის წვეთების გამოყენების შემდეგ კონიუნქტივალური ჰიპერემია მატულობს ან გრძელდება ხანგრძლივი დროის განმავლობაში, საჭიროა პრეპარტის გამოყენების შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტაცია. პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში არ არის რეკომენდებული რბილი კონტაქტური ლინზების ტარება. კონტაქტური ლინზების გამოყენებისას ჩაწვეთებამდე აუცილებელია მათი მოხსნა, რის შემდეგაც ლინზების გაკეთება შეიძლება პრეპარატის ჩაწვეთებიდან მხოლოდ 15-20 წუთის შემდეგ.

ფლაკონის შიგთავსის მიკრობული დაინფიცირების თავიდან აცილების მიზნით პაციენტი უნდა მოერიდოს საწვეთურის თავის მოხვედრას რაიმე ზედაპირზე. ყოველი გამოყენების შემდეგ აუცილებელია ფლაკონის დახურვა. დაუშვებელია საწვეთურის შეხება თვალზე.

პაციენტებისათვის, რომლებსაც აიკროლის თვალის წვეთების გამოყენების შემდეგ აღენიშნებათ მხედველობის სიმკვეთრის დროებითი დაქვეითება, არ არის რეკომენდებული ავტომობილის მართვა ან ტექნიკასთან, დაზგებთან ან სხვა რთულ დანადგარებთან მუშაობა.

ზედოზირება: პრეპარატის ჭარბი დოზირების შესახებ  არ არსებობს მონაცემები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: აიკროლი ამცირებს გლუკოკორტიკოსტეროიდების შემცველი ოფთალმოლოგიური საშუალებების გამოყენების საჭიროებას.

შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა: პრეპარატი უნდა იქნას შენახული ბავშვისთვის მუიუწვდომელ ადგილს, არ უმეტეს 25oC ტემპერატურაზე. ფლაკონის გახსნის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება შეიძლება ერთი თვის განმავლობაში. აიკროლი ვარგისიანია 3 წელი.

ათირაზოლი – ATHYRAZOL – АТИРАЗОЛЬ

საერთაშორისო დასახელება:

THIAMAZOLE

მწარმოებელი: JADRAN

მოქმედი ნივთიერება: თიამაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტითირეოიდული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

თიამაზოლი ............... 10 მგ

ვრცლად თიროზოლი

ნიტაზოდი 100მგ/5მლ 60მლ სუსპ

ნიტაზოდი

Nitazode

ნიტაზოდი (ნიტაზოქსანიდი) ტაბლეტები

ფხვნილი პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად

აღწერა

ნიტაზოდის ტაბლეტები და ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებელი ფხვნილი  შეიცავს აქტიურ ინგრედიენტს, ნიტაზოქსანიდს, რაც  წარმოადგენს სინთეზურ ანტიპროტოზოულ საშუალებას და მიიღება პერორალურად. ნიტაზოქსანიდი არის ღია ყვითელი ფერის კრისტალური ფხვნილი. იგი ძნელად იხსნება ეთანოლში და პრაქტიკულად არ იხსნება წყალში. ქიმიურად, ნიტაზოქსანიდი არის 2-აცეტილოქსი-ნ-(5 -ნიტრო - 2-თიაზოლილი) ბენზამიდი. მოლეკულური ფორმულა არის C12H9N3O5S და წონა არის 307.3.

ნიტაზოდის ტაბლეტები შეიცავს 500 მგ ნიტაზოქსანიდს.

განზავების შემდეგ ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზიის თითოეული 5 მლ შეიცავს 100 მგ ნიტაზოქსანიდს.

კლინიკური ფარმაკოლოგია

შეწოვა: ნიტაზოდის ტაბლეტების (ნიტაზოქსანიდი) ან პერორალური სუსპენზიის პერორალურად მიღებისას, აქტიური მეტაბოლიტების ტიზოქსანიდის და ტიზოქსანიდის გლუკურონიდის მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში მიიღწევა 1-4 საათის განმავლობაში. ნიტაზოქსანიდი არ ვლინდება პლაზმაში. ტიზოქსანიდის და ტიზოქსანიდის გლუკურონიდის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები მოცემულია ქვემოთ ცხრილში 1 & 2:

შესრულებულია ნიტაზოქსანიდის პერორალური სუსპენზიის ფხვნილზე.

ცხრილი 1. საკვებთან ერთად ნიტაზოქსანიდის პერორალური სუსპენზიის ერთი დოზის მიღებისას საშუალო (+SD) პლაზმური ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრი 1-დან 11-წლამდე სუბიექტებში.

ტიზოქსანიდი

ტიზოქსანიდის გლუკურონიდი

ასაკი

დოზა

Cmax

(µგ/მლ)

*Tmax

(სთ)

AUC/

(µგ/სთ/მლ)

Cmax

(µგ/მლ)

*Tmax

(სთ)

AUC/

(µგ/სთ/მლ)

1-3 წელი

100 მგ

3.11 (2.0)

3.5 (2-4)

11.7 (4.46)

3.64 (1.16)

4.0 (3-4)

19.0 (5.03)

4-11 წელი

200 მგ

3.00 (0.99)

2.0 (1-4)

13.5 (3.3)

2.84 (0.97)

4.0  (2-4)

16.9 (5.00)

* Tmax მოცემულია როგორც საშუალო (ფარგლებში)

ცხრილი 2. საკვებთან ერთად 500 მგ ნიტაზოქსანიდის ერთი დოზის მიღებისას საშუალო (+SD) პლაზმური ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრი 12 მეტი წლის ასაკის სუბიექტებში.

ტიზოქსანიდი

ტიზოქსანიდის გლუკურონიდი

ასაკი

 

Cmax

(µგ/მლ)

*Tmax

(სთ)

AUCT

(µგ.სთ/მლ)

Cmax

(µგ/მლ)

*Tmax

(სთ)

AUCr

(µგ.სთ/მლ)

12-17 წელი

 

9.1 (6.1)

4.0 (1-4)

39.5 (24.2)

7.3 (1.9)

4.0 (2-8)

46.5 (18.2)

>18 წელი

 

10.6 (2.0)

3.0 (2-4)

41.9 (6.0)

10.5 (1.4)

4.5 (4-6)

63.0 (12.3)

* Tmax მოცემულია როგორც საშუალო (ფარგლებში)

ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია არ არის ნიტაზოდის ტაბლეტების ბიოექვივალენტური. სუსპენზიის ფარდობითი ბიოშეღწევადობა ცხრილთან შედარებით იყო 70%.

საკვების გავლენა: ნიტაზოდის ტაბლეტების საკვებთან ერთად მიღებისას,  ტიზოქსანიდის და ტიზოქსანიდის გლუკურონიდის AUCTპლაზმაში თითქმის ორჯერ იზრდება და Cmax იზრდება თითქმის 50%.

ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზიის საკვებთან ერთად მიღებისას,  ტიზოქსანიდის და ტიზოქსანიდის გლუკურონიდის AUCTიზრდება 45-50% და Cmax იზრდება 10%.

კლინიკურ ცდებში ნიტაზოდის ტაბლეტები და პერორალური სუსპენზია მიიღებოდა საკვებთან ერთად, აქედან გამომდინარე, მათი მიღება საკვებთან ერთად რეკომენდებულია (იხილთ დოზა და მიღების წესი).

მრავალჯერადი დოზირება: ნიტაზოდის ტაბლეტების   ყოველ 12 საათში ერთჯერ პერორალურად მიღებისას, 7 დღის მანძილზე, არ გამოვლენილა ნიტაზოქსანიდის მეტაბოლიტების, ტიზოქსანიდისა და ტიზოქსანიდის გლუკურონიდის დაგროვება პლაზმაში.

განაწილება: პლაზმაში, ტიზოქსანიდი 99% -ზე მეტით უკავშირდება ცილებს.

მეტაბოლიზმი: ადამიანებში პერორალურად მიღებისას, ნიტაზოქსანიდი სწრაფად ჰიდროლიზდება აქტიური მეტაბოლიტით, ტიზოქსანიდით (დესაცეტილ - ნიტაზოქსანიდი). ტიზოქსანიდი შემდეგ გადის კონიუგაციას, ძირითადად გლუკურონიდაციით. ინ ვიტრო მეტაბოლიზმის  კვლევებმა აჩვენა, რომ ტიზოქსანიდს არ აქვს მნიშვნელოვანი ინჰიბიტორული გავლენა ციტოქრომ P450 ფერმენტებზე.  

ელიმინაცია: ტიზოქსანიდი გამოიყოფა შარდში, ნაღველში და განავალში, ხოლო ტიზოქსანიდის გლუკურონიდი გამოიყოფა შარდში და ნაღველში. ნიტაზოქსანიდის პერორალური დოზის დაახლოებით ორი მესამედი გამოიყოფა განავალში და ერთი მესამედი - შარდში.

განსაკუთრებული პოპულაციები:

თირკმლის და/ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტები: თირკმლის და/ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში ნიტაზოქსანიდის ფარმაკოკინეტიკა არ არის შესწავლილი.

გერიატრიული პაციენტები: გერიატრიულ პაციენტებში ნიტაზოქსანიდის ფარმაკოკინეტიკა არ არის შესწავლილი.

პედიატრიული პაციენტები: 12 წელზე ნაკლები ასაკის პედიატრიულ პაციენტებში ნიტაზოდის ტაბლეტების მიღებისას არ არის შესწავლილი ნიტაზოქსანიდის ფარმაკოკინეტიკა.  1 წელზე ნაკლები ასაკის პედიატრიულ პაციენტებში ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზიის მიღებისას არ არის შესწავლილი ნიტაზოქსანიდის ფარმაკოკინეტიკა.

მიკრობიოლოგია

მოქმედების მექანიზმი

ნიტაზოქსანიდის ანტიპროტოზოული მოქმედება მიიჩნევა რომ განპირობებულია პირუვატის ჩარევით: ფერედოქსინის ოქსიდორედუქტაზას ფერმენტ დამოკიდებული ელექტრონ გადამცემი რეაქცია, რაც აუცილებელია ანაერობული ენერგიის მეტაბოლიზმისთვის. კვლევებმა აჩვენა, რომ Giardia lamblia-დან, ფერედოქსინის არარსებობის შემთხვევაში ელექტრონების გადაცემით PFOR ფერმენტი პირდაპირ ამცირებს ნიტაზოქსანიდს. DNA- წარმოებული Cryptosporidium parvum-ის PFOR ცილის თანმიმდევრობა როგორც სჩანს Giardia lamblia-ს მსგავსია. PFOR ფერმენტ დამოკიდებული ელექტრონ გადამცემი რეაქციის ჩარევა შეიძლება არ იყოს ერთადერთი მეტაბოლური გზა რომლითაც ნიტაზოქსანიდი ავლენს ანტიპროტოზოულ მოქმედებას.

ინვიტრო მოქმედება

ნიტაზოქსანიდი და მისი მეტაბოლიტი, ტიზოქსანიდი ინვიტრო  აქტიურია, რომელიც თრგუნავს Cryptosporidium parvum-ის (i)  სპოროზოიტების და ოოცისტების და  Giardia lamblia- (ii) ტროფოზოიტების, ზრდას.

პრეპარატის რეზისტენტობა

 Cryptosporidium parvum-ის ან Giardia lamblia- რეზისტენტობის განვითარების პოტენციალი ნიტაზოქსანიდის მიმართარ არის შემოწმებული.

მგრძნობელობის გამოცდა:

პროტოზოა როგორიც არის Cryptosporidium parvum და Giardia lamblia, კლინიკურ მიკრობიოლოგიურ ლაბორატორიაში გამოყენების სტანდარტიზირებული ტესტი არ არის მოცემული.

ჩვენება და გამოყენება

Giardia lamblia-თი გამოწვეული დიარეა:

ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია (პაციენტები 1 წელის და მეტი ასაკის) და ნიტაზოდის ტაბლეტები (პაციენტები 12 წელის და მეტი ასაკის) ნაჩვენებია Giardia lamblia-თი გამოწვეული დიარეას სამკურნალოდ.

Cryptosporidium parvum -ით გამოწვეული დიარეა:

ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია ნაჩვენებია 1-დან 11 წლამდე ასაკში Cryptosporidium parvum -ით გამოწვეული დიარეას სამკურნალოდ.

ნიტაზოდის პერორალურმა სუსპენზიამ და ნიტაზოდის ტაბლეტებმა არ აჩვენა პლაცებოზე მეტი ეფექტი Cryptosporidium parvum-ით გამოწვეული დიარეას სამკურნალოდ აივ ინფიცირებულ ან იმუნოდეფიციტის მქონე პაციენტებში.

12 წლის და მეტი ასაკის პაციენტებში Cryptosporidium parvum-ით გამოწვეული დიარეის მკურნალობისას, ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზიის და ნიტაზოდის ტაბლეტების უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის დადგენილი

უკუჩვენება

ნიტაზოდის ტაბლეტები  და ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ჰიპერმგრძნობელობა ნიტაზოქსანიდის ან მის ფორმულაციაში შემავალი რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ.

სიფრთხილის ზომები

ზოგადი: ნიტაზოქსანიდის ფარმაკოკინეტიკა არ არის შესწავლილი თირკმლის ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში. ამიტომ, ღვიძლის და ნაღვლის დაავადების, ასევე, თირკმლის დაავადების, თირკმლის და ღვიძლის კომბინირებული დაავადების მქონე პაციენტებში ნიტაზოქსანიდის მიღებისას საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა.

ინფორმაცია პაციენტებისთვის

ნიტაზოდის ტაბლეტები  და ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია მიიღება საკვებთან ერთად. დიაბეტით დაავადებულმა პაციენტებმა და მომვლელებმა უნდა იცოდნენ, რომ პერორალური სუსპენზიის თითოეული 5 მლ შეიცავს 1.48 გრამ საქაროზას.

წამალთშორისი ურთიერთქმედება

ტიზოქსანიდის კავშირი პლაზმის ცილებთან მაღალია (>99.9%). აქედან გამომდინარე, საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა როდესაც ნიტაზოქსანიდი მიიღება ისეთ პრეპარატებთან ერთად, რომელთა პლაზმის ცილებთან კავშირი მაღალია ვიწრო თერაპიული მაჩვენებლით, რადგან შეიძლება მოხდეს კავშირის კონკურენცია (მაგ: ვარფარინი). ინ ვიტრო მეტაბოლიზმის  კვლევებმა აჩვენა, რომ ტიზოქსანიდს არ აქვს მნიშვნელოვანი ინჰიბიტორული გავლენა ციტოქრომ P450 ფერმენტებზე.  მიუხედავად იმისა, რომ არ ჩატარებულა ინ ვივო წამალთშორისი ურთიერთქმედების კვლევები,  ნიტაზოქსანიდის მიღებისას იმ პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც ან მეტაბოლიზდებიან, ან თრგუნავენ ციტოქრომ P450 ფერმენტებს, მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება არ არის მოსალოდნელი.

კარცინოგენეზი, მუტაგენეზი, ფერტილობის დარღვევა

ხანგრძლივი კარცინოგენული კვლევები არ ჩატარებულა. ნიტაზოქსანიდი არ იყო გენოტოქსიური ჩინური ზაზუნების საკვერცხის უჯრედის ქრომოსომულ აბერაციულ სინჯში ან ვირთხის მიკრობირთვულ სინჯში. ნიტაზოქსანიდი იყო გენოტოქსიური ერთ შტამში (Ta100) ეიმსის მუტაციის სინჯში.

ნიტაზოქსანიდი არ მოქმედებს უარყოფითად მდედრი და მამრი ვირთხების  ფერტილობაზე  2400 მგ/კგ დოზის მიღებისას (მოზრდილების კლინიკური დოზა დაახლოებით 20-ჯერ კორეგირდა სხეულის ზედაპირზე).

ორსულობა: ტერატოგენური გავლენა

ორსულობის კატეგორია B: რეპროდუქციული კვლევები ჩატარდა ვირთხებში 3200 მგ/კგ დოზაზე დღეღამეში  (მოზრდილების კლინიკური დოზა დაახლოებით 26-ჯერ კორეგირდა სხეულის ზედაპირზე) და 100 მგ/კგ დოზაზე დღეღამეში - კურდღლებში (მოზრდილების კლინიკური დოზა დაახლოებით 2-ჯერ კორეგირდა სხეულის ზედაპირზე), სადაც,  ნიტაზოქსანიდმა არ აჩვენა უარყოფითი გავლენა ფერტილობის დარღევაზე და ნაყოფის ზიანზე. თუმცა, ორსულ ქალებში არ არის ჩატარებული ადეკვატური და კარგად კონტროლირებული კვლევები.

მეძუძური დედები

არ არის ცნობილი გამოიყოფა თუ არა ნიტაზოქსანიდი ადამიანის რძეში. რადგან ბევრი პრეპარატი გამოიყოფა ადამიანის რძეში, მეძუძურ დედებში ნიტაზოქსანიდის მიღებისას საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა.

პედიატრიული გამოყენება

ნიტაზოდის ერთი ტაბლეტი შეიცავს იმაზე მეტ ნიტაზოქსანიდს ვიდრე რეკომენდებულია პედიატრიული დოზირებისათვის, ამიტომ იგი არ გამოიყენება 11 წლამდე ასაკის პედიატრიულ პაციენტებში. პედიატრიულ პაციენტებში ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზიის გამოიყენება უნდა მოხდეს ნიტაზოქსანიდის დოზებით (იხილეთ დოზა და მიღების წესი). ერთ წელზე ნაკლები ასაკის პედიატრიულ პაციენტებში ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზიის უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის შესწავლილი.

გერიატრიული პაციენტები

ზოგადად, ნიტაზოდის ტაბლეტების და ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზიის დანიშვნისას ხანდაზმულ პაციენტებში გასათვალისწინებელია ღვიძლის, თირკმლის, ან გულის ფუნქციები და თანმხლები დაავადება, ან სხვა პრეპარატებით მკურნალობა. როგორც მითითებულია პუნქტში „სიფრთხილის ზომები“, ეს პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის და/ან ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

აივ ინფიცირებული ან იმუნოდეფიციტის მქონე პაციენტები

არ არის შესწავლილი აივ ინფიცირებულ ან იმუნოდეფიციტის მქონე პაციენტებში Giardia lamblia-თი გამოწვეული დიარეას მკურნალობა ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზიითა და ნიტაზოდის ტაბლეტებით. ნიტაზოდის ტაბლეტებმა და ნიტაზოდის პერორალურმა სუსპენზიამ არ აჩვენა პლაცებოზე მეტი უპირატესობა Cryptosporidium parvum-ით გამოწვეული დიარეაის მკურნალობისას, აივ ინფიცირებულ ან იმუნოდეფიციტის მქონე პაციენტებში.

უარყოფითი რეაქციები

ნიტაზოდის ტაბლეტები:  ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენები რომელიც აღინიშნებოდა მიუხედავად მიზეზობრიობისა იყო: მუცლის ტკივილი (6.7%), დიარეა (4.3 %), თავის ტკივილი (3.1 %) და გულისრევა (3.1 %).

უარყოფითი მოვლენები ვლინდებოდა 12 წლის და მეტი ასაკის 1%-ზე ნაკლებ პაციენტში, რომელიც მოცემულია ქვემოთ:

მთელი სხეული:  ასთენია, ციებ-ცხელება, ტკივილი, ალერგიული რეაქციები, მენჯის ტკივილი, ციება, ციება და ცხელება, გრიპის სინდრომი.

ნერვული სისტემა:  თავბრუსხვევა, ძილიანობა, უძილობა, კანკალი, ჰიპესტეზია.

საჭმლის მომნელებელი სისტემა: ღებინება, დისპეპსია, ანორექსია, მეტეორიზმი, ყაბზობა, პირის სიმშრალე, წყურვილი.

შარდსასქესო სისტემა: გაუფერულებული შარდი, დიზურია, ამენორეა, მეტრორარგია, თირკმლის ტკივილი, სასქესო ბაგეების შეშუპება.

მეტაბოლური და კვებითი: შგპტ (SGPT) მომატება.

სისხლისა & ლიმფური სისტემა: ანემია, ლეიკოციტოზი.

კანი: გამონაყარი, ქავილი.

განსაკუთრებული შეგრძნებები: თვალის გაუფერულება, ყურის ტკივილი.

რესპირატორული სისტემა: სისხლდენა ცხვირიდან, ფილტვის დაავადება, ფარინგიტი.

გულსისხლძარღვთა სისტემა: ტაქიკარდია, სინკოპე, ჰიპერტენზია.

კუნთოვანი სისტემა: მიალგია, ფეხის კუნთების სპაზმი, ძვლის სპონტანური მოტეხილობა.

ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია:

ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენები რომელიც აღინიშნებოდა მიუხედავად მიზეზობრიობისა იყო: მუცლის ტკივილი (7.8%), დიარეა (2.1 %), ღებინება (1.1%) და თავის ტკივილი (1.1 %). ეს მოვლენები იყო მსუბუქი და გარდამავალი ხასიათის.

უარყოფითი მოვლენები ვლინდებოდა 1%-ზე ნაკლებ პედიატრიულ პაციენტებში, რომელიც მოცემულია ქვემოთ:

საჭმლის მომნელებელი სისტემა: გულისრევა,  ანორექსია, მეტეორიზმი, მადის მომატება, სანერწყვე ჯირკვლების გადიდება.

მთელი სხეული:   ციებ-ცხელება, ინფექცია, დისკომფორტი.

მეტაბოლური და კვებითი: კრეატინინის და შგპტ (SGPT) მომატება.

კანი: გამონაყარი, ქავილი.

განსაკუთრებული შეგრძნებები: თვალის გაუფერულება (მქრქალი ყვითელი).

რესპირატორული სისტემა: რინიტი.

ნერვული სისტემა:  თავბრუსხვევა.

შარდ-სასქესო სისტემა: გაუფერულებული შარდი.

ზრდასრულ პაციენტებში ნიტაზოქსანიდის პერორალური სუსპენზით მკურნალობისას  უარყოფითი რეაქციები იყო ნიტაზოქსანიდის ტაბლეტებით მკურნალობის  მსგავსი ზრდასრულ პაციენტებში.

დოზის გადაჭარბება

ნიტაზოქსანიდის დოზის გადაჭარბების შესახებ მონაცემები არ არის. მღრღნელებში და ძაღლებში ჩატარებულ კვლევებში პერორალური LD50 იყო 10,000 მგ/კგ-ზე მეტი. ჯანმრთელ ზრდასრულ მოხალისეებში ნიტაზოქსანიდის ერთჯერადი პერორალური 4000 მგ-მდე დოზის მიღებისას არ აღინიშნა მნიშვნელოვანი უარყოფითი რეაქციები.   ჭარბი დოზირების შემთხვევაში რეკომენდებულია კუჭის ამორეცხვა პერორალური მიღებიდან მალევე.

პაციენტებზე საჭიროა სიფრთხილით დაკვირვება,  სიმპტომური და მხარდამჭერი მკურნალობის დანიშვნა.

დოზა და მიღების წესი

ჩვენება

ასაკი

დოზა

ხანგრძლივობა

 

Giardia lamblia -თი გამოწვეული დიარეას მკურნალობა

1-3 წელი

-5 მლ ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია ( 100მგ ნიტაზოქსანიდი) ყოველ 12 საათში საკვებთან ერთად.

 

 

 

 

 

 

 

3 დღე

4-11 წელი

-10 მლ ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია ( 200მგ ნიტაზოქსანიდი) ყოველ 12 საათში საკვებთან ერთად.

> 12 წელი

-1  ნიტაზოდის ტაბლეტი (500 მგ ნიტაზოქსანიდი) ყოველ 12 საათში ან 25მლ ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია  (500მგ ნიტაზოქსანიდი) ყოველ 12 საათში საკვებთან ერთად.

 

Cryptosporidium parvum-ით გამოწვეული დიარეას

მკურნალობა

1-3 წელი

5 მლ ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია (100მგ ნიტაზოქსანიდი) ყოველ 12 საათში საკვებთან ერთად.

 

 

 

3 დღე

4-11 წელი

10 მლ ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია (200მგ ნიტაზოქსანიდი) ყოველ 12 საათში საკვებთან ერთად.

 

12 წლის და მეტი ასაკის პაციენტებში Cryptosporidium parvum-ით გამოწვეული დიარეას მკურნალობისას, ნიტაზოქსანიდის პერორალური სუსპენზიის და ნიტაზოქსანიდის ტაბლეტების უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის დადგენილი.

ნიტაზოდის ერთი ტაბლეტი შეიცავს იმაზე მეტ ნიტაზოქსანიდს ვიდრე რეკომენდებულია პედიატრიული დოზისათვის, ამიტომ იგი არ გამოიყენება 11 წლამდე ასაკის პედიატრიულ პაციენტებში.

აივ ინფიცირებულ ან იმუნოდეფიციტის მქონე პაციენტებში Giardia lamblia-თი გამოწვეული დიარეას მკურნალობა, ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზიით არ არის შესწავლილი. ნიტაზოდის პერორალურმა სუსპენზიამ არ აჩვენა პლაცებოზე მეტი უპირატესობა Cryptosporidium parvum-ით გამოწვეული დიარეის მკურნალობისას, აივ ინფიცირებულ, ან იმუნოდეფიციტის მქონე პაციენტებში.

შეინახეთ ბავშვებისაგან მიუწვდომელ ადგილას.

აღწერა

ნიტაზოდის ტაბლეტი შეიცავს 500 მგ ნიტაზოქსანიდს და  შემდეგ არააქტიურ ინგრედიენტებს: PEG 6000, კოლოიდური სილიკონის დიოქსიდი, სახამებელი 1 500, კროსკარმელოზას ნატრიუმი, ტიტანის დიოქსიდი, ყვითელი ქინოლინი, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი, HPMC E5&HPMC 2910.

ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია შეიცავს აქტიურ ინგრედიენტს ნიტაზოქსანიდს, რაც  წარმოადგენს სინთეზურ ანტიპროტოზოულ საშუალებას და მიიღება პერორალურად. განზავების შემდეგ ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს 100 მგ ნიტაზოქსანიდს და შემდეგ არააქტიურ ინგრედიენტებს: ნატრიუმის კარბოქსიმეთილცელულოზა, Avicel RC 591, მარწყვის ფხვნილი, ვანილინის ფხვნილი, ნატრიუმის ბენზოატი, უწყლო  სამ-ნატრიუმის ციტრატი, უწყლო  ლიმონმჟავა, ნატრიუმის ერითროზინი, ქსანტანის გუმფისი, აეროსილი 200 da საქაროზა.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

შეფუთვა და შენახვა:

ტაბლეტები: 1,2,3 (Al/ თეთრი გაუმჭვირვალე პვქ/პვდქ)  ფირფიტა, თითოეულზე არის 6 ტაბლეტი, მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

სუსპენზია: მუყაოს კოლოფში მოცემულია 60 მლ ბოთლი განზავების შემდეგ და გამოყენების ინსტრუქცია.

შენახვა და მდგრადობა:

  • ტაბლეტები და განუზავებელი ფხვნილი შეინახეთ ოთახის ტემპერატურაზე,   არაუმეტეს 300 C ტემპერატურაზე, მშრალ ადგილას.
  • განზავების შემდეგ სუსპენზია შეინახეთ მაცივარში 20-80 C ტემპერატურაზე.

ინფორმაცია პაციენტებისთვის:

ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია და ნიტაზოდის ტაბლეტები მიიღება საკვებთან ერთად. დიაბეტით დაავადებულმა პაციენტებმა უნდა იცოდენ რომ პერორალური სუსპენზია შეიცავს საქაროზას. ნიტაზოდის პერორალური სუსპენზია: მოამზადეთ სუსპენზია დროულად: სუსპენზიის მოსამზადებლად საჭიროა 50 მლ წყალი (ან ბოთლზე მოცემულ აღნიშვნამდე). მოხსენით ბოთლს თავი რათა თავისუფლად გადმოვიდეს ფზვნილი. დაუმატეთ განზავებისთვის საჭირო  წყლის მთლიანი რაოდენობის ნახევარი და მაგრად შეანჯღრიეთ, რათა გაიხსნას ფხვნილი. შემდეგ დაუმატეთ დარჩენილი წყალი და ისევ მაგრად შეანჯღრიეთ. კონტეინერი უნდა შეინახოთ კარგად დახურულ მდგომარეობაში და მასში მოთავსებული სუსპენზია მიღებამდე უნდა შეანჯღრიოთ კარგად. სუსპენზიის შენახვა შეგიძლიათ 7 დღის განმავლობაში, ამ პერიოდის გასვლის შემდეგ გამოუყენებელი ნაწილი უნდა გადააგდოთ.

ეს არის მედიკამენტი

- მედიკამენტი არის პროდუქტი რომელიც გავლენას ახდეს თქვენს ჯანმრთელობაზედა ინსტრუქციის საწინააღმდეგოდ მისი გამოყენება სახიფათოა თქვენთვის.

- ზუსტად დაიცავით ექიმის მითითებები, გამოყენების მეთოდი და ფარმაცევტის მითითებები, რომელმაც გაყიდა მედიკამენტი.

- ექიმები და ფარმაცევტები არიან ექსპერტები მედიცინაში, იციან მათი სარგებელი და რისკები.

- ექიმის მიერ დანიშნული მკურნალობის კურსი არ შეწყვიტოთ თვითნებურად.

- ექიმის კონსულტაციის გარეშე არ ჩაიტაროთ იგივე მკურნალობის კურსი.

- ყველა პრეპარატი შეინახეთ ბავშვებისაგან მიუწვდომელ ადგილას.

 აფთიაქიდან გაცემის წესი: 

ფარმაცევტული პროდუქტი, ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3  რეცეპტით. 

წარმოებულია Al Andalous For pharmaceutical Industries, ეგვიპტე-ს მიერ

ნაქსოჯინი 500მგ #6ტ

ნაქსოჯინი
(Nimorazole)

საერთაშორისო დასახელება 
Nimorazole
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი - P01AB06

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
ნიტროიმიდაზოლის წარმოებულები სისტემური გამოყენებისათვის

შემადგენლობა:
თითოეული ტაბლეტი შეიცავს:
აქტიური კომპონენტი: ნიმორაზოლი - 500 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა - 101.2 მგ, სიმინდის სახამებელი – 40.0 მგ, მეთილცელულოზა 400 - 2.8 მგ, სტეარინმჟავა – 6.0 მგ.
აღწერილობა: მრგვალი, ამოზნექილი, თეთრი ან მოყვითალო ელფერის ტაბლეტები ერთ მხარეს გადატეხვის ხაზით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა
ნაქსოჯინი ეს არის ქიმიოთერაპიული პრეპარატი, რომელიც ავლენს აქტივობას Trichomonas vaginalis და სხვა უმარტივესების (მათ შორის Giardia intestinalis და Entamoeba histolytica), აგრეთვე ანაერობული ბაქტერიების, კერძოდ კი Bacteroides და Gardnerella vaginalis მიმართ.
მინიმალური ტრიქომონაციდური კონცენტრაცია მერყეობს 0.3-3 მკგ/მლ დიაპაზონში.
ფარმაკოკინეტიკა
ნაქსოჯინი კარგად შეიწოვება პერორალური მიღების შემდეგ. 1 გ ნიმორაზოლის სამჯერადი მიღების შემდეგ ყოველ 12 საათში პრეპარატის კონცენტრაცია სისხლში აღწევს 16 მკგ/მლ პირველი მიღებიდან 3 საათის შემდეგ, 28 მკგ/მლ 25-ე საათზე და 7.5 მკგ/მლ - ბოლო მიღების შემდეგ.
ნაქსოჯინი გამოიყოფა ორგანიზმიდან უმთავრესად თირკმელებით; ნიმერაზოლისა და მისი აქტიური მეტაბოლიტების კონცენტრაცია შარდში და ვაგინალურ სეკრეტში მნიშვნელოვნად აჭარბებს ტრიქომონაციდურ კონცენტრაციებს. 1 გ ნაქსოჯინის სამჯერადი მიღების შემდეგ ყოველ 12 საათში ნიმორაზოლის კონცენტრაციამ ვაგინალურ სეკრეტში, რომელიც იზომებოდა 24-ე, 48-ე და 72-ე საათზე შეადგინა შესაბამისად 129 მკგ/მლ, 95 მკგ/მლ და 4 მკგ/მლ.

ჩვენებები
ინფექციები, რომელთა გამომწვევია Trichomonas vaginalis, ლამბლიოზი, ამებიაზი, ვაგინიტები, რომლებიც გამოწვეულია Gardnerella vaginalis - ით, მწვავე წყლულოვან-ნეკროზული გინგივიტი (ვინსენტის გინგივიტი)

მიღების წესები და დოზები

გამოიყენება პერორალურად
ტრიქომონიაზი:
მკურნალობა ხორციელდება ქვემოთ ჩამოთლილიდან ერთ-ერთი სქემის მიხედვით:
მოზრდილები:
ა) 2 გ ერთჯერადად ჭამის შემდეგ
ბ) 1 გრამი 3-ჯერ დღეში, ყოველ 12 საათში ერთხელ;
გ) 250 მგ სამჯერ დღეში, 5-7 დღის განმავლობაში.
ბავშვები:
15 მგ/კგ/დღე, გაყოფილი სამ მიღებაზე, 5-7 დღის განმავლობაში.

ამებიაზი:
მოზრდილები:
500 მგ ორჯერ დღეში 5-10 დღის განმავლობაში;
ბავშვები:
20 მგ/კგ/დღე, გაყოფილი ორ მიღებაზე, 5-10 დღის განმავლოაბში.

ლამბლიოზი:
მოზრდილები:
500 მგ ორჯერ დღეში 5-10 დღის განმავლობაში;
ბავშვები:
15 მგ/კგ/დღე, გაყოფილი ორ მიღებაზე, 5-7 დღის განმავლობაში.
Gardnerella vaginalis - ით გამოწვეული ინფექციები:
ა) 500 მგ ორჯერ დღეში 7 დღის განმავლობაში
ბ) 2 გ ერთჯერადად
მწვავე წყლულოვან-ნეკროზული გინგივიტი (ვინსენტის გინგივიტი) მოზრდილები:
500 მგ ორჯერ დღეში 2 დღის განმავლობაში;

უკუჩვენება

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ. მძიმედ მიმდინარე ჰემატოლოგიური და ცერებრალური დაავადებები. თირკმლის და ღვიძლის მძიმე უკმარისობა.
სიფრთხლით უნდა მოხდეს მისი გამოყენება მწვავე ნევროლოგიური დაავადებების დროს.
ნაქსოჯინით მკურნალობის დროს არ არის რეკომენდირებული ალკოჰოლური სასმელების მიღება (სულ მცირე 48 საათის განმავლობაში პრეპარატის მიღებიდან).

ორსულობა და ლაქტაცია

ნაქსოჯინის გამოყენებისგან თავის შეკავებაა საჭირო ორსულობის (განსაკუთრებით პირველი სამი თვის განმავლობაში) და ლაქტაციის პერიოდში მუტაგენური თვისებების შესაძლო გამოვლენის გამო.

განსაკუთრებული მითითებები

მწვავე ნევროლოგიური დარღვევების პაციენტების მკურნალობა უნდა განხორციელდეს ექიმის მკაცრი მეთვალყურეობის ქვეშ.
ტრიქომონიაზის მკურნალობისას ხელახალი ინფიცირების თავიდან ასაცილებლად რეკომენდებულია ორივე სქესობრივი პარტნიორის მკურნალობა, მაშინაც კი, როცა ერთ-ერთ მათგანს არ აღენიშნება დაავადების სიმპტომები.

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები: კუჭ-ნაწლავის დისკომფორტი (გულძმარვა, გულისრვა, ღებინება, დიარეა), თავბრუსხვევა, შესაძლებელია ასევე ნევროლოგიური სიმპტომები (გაშეშება,ჩხვლეტითი ტკივილი, პარესთეზიები და გულყრები).
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა და სიმპტომატური მკურნალობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

ალკოჰოლთან ერთად გამოყენებისას ნაქსოჯინმა შეიძლება მოახდინოს დისულფირამის მსგავსი რეაქციების პროვოცირება. ნაქსოჯინმა შეიძლება გააძლიეროს ვარფარინის ანტიკოაგულაციური ეფექტი და დააქვეითოს ფენიტოინის და ლითიუმის კლირენსი. ფენობარბიტალმა შეიძლება შეამციროს ხოლო ციმეტიდინმა გაზარდოს ნაქსოჯინის პლაზმური კონცენტრაციები.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტომობილის ან სხვა მექანიზმების მართვაზე არ არის აღწერილი

გამოშვების ფორმა
 500 მგ 6ც ტაბლეტი

შენახვის პირობები და ვადები

შენახვის ვადა 5 წელი
არ შეიძლება პერპარატის გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული შენახვის ვადის ამოწურვის შემდეგ.
ინახება არაუმეტეს 25ºC. ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქში გაცემის წესი

რეცეპტით

Don`t copy text!