საერთაშორისო დასახელება:

AZITHROMYCIN

მოქმედი ნივთიერება: აზიტრომიცინი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკი – აზალიდი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

1 კაფსულა შეიცავს:

აზიტრომიცინი ................   250 მგ,

ჩვენებები:

აზიკარი ნაჩვენებია მის მიმართ მგრძნობიარე გამომწვევებით განპირობებული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ: სასუნთქი გზების ინფექციები (ბრონქიტი, ბაქტერიული და ატიპიური პნევმონია), და ყელ-ყურ-ცხვირის ორგანოების ინფექციები (ანგინა, სინუსიტი, ტონზილიტი, შუა ოტიტი);

კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები (წითელი ქარი, მეორადად ინფიცირებული დერმატოზები);

უროგენიტალური ტრაქტის ინფექციები (გაურთულებელი ურეთრიტი ან/და ცერვიციტი, რომელიც გამოწვეულია Neisseria gonorrhoeae, Clamydia trachomatis-ით.

მიღების წესები და დოზირება:

ჩვეულებრივი თერაპიული დოზა მოზრდილებისთვის შეადგენს 500 მგ-ს მკურნალობის I დღეს, შემდეგ 250 მგ-ს დღეში, მკურნალობის კურსი 5 დღემდე.

ბავშვების დოზა შეადგენს 10 მგ/კგ სხეულის წონაზე 1-ჯერ დღეში, მკურნალობის კურსი – 3 დღე.

საკვების ერთდროული მიღება ანელებს აზიკარის შეწოვას – აუცილებელია პრეპარატის დანიშვნა საკვების მიღებამდე ერთი საათით ადრე, ან საკვების მიღებიდან 2 საათის შემდეგ.

დისკომფორტი მუცელში (ტკივილი, სპაზმი), გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ღვიძლის ტრანსამინაზების დონის გარდამავალი მომატება, გამონაყარი კანზე.

მომატებული მგრძნობელობა აზიტრომიცინის, სხვა აზიდების, მაკროლიდების მიმართ, ღვიძლის და თირკმელების მძიმე დაზიანებები, ორსულობა და ლაქტაცია.

განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები:

ზემოქმედება ავტომობილისა და სხვა სატრანსპორტო საშუალებების მართვის შესაძლებლობაზე:

პრეპარატი არ ახდენს ზეგავლენას სატრანსპორტო საშუალებების და ავტომობილის მართვაზე.
სიფრთხილით გამოიყენება ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს. აზიკარის და ანტაციდების ერთდროული დანიშვნისას აუცილებელია 2 საათიანი ინტერვალის დაცვა პრეპარატის მიღებებს შორის.

ინახება ოთახის ტემპერატურაზე მშრალ ადგილას.

აფთიაქიდან გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

2 წელი.

შემადგენლობა:

აზითრომიცინის  ტაბლეტები   250 მგ,  500 მგ.

ყოველი  შემოგარსული  ტაბლეტი  შეიცავს:

აზითრომიცინის  დიჰიდრატი   USP

რაც   250მგ / ან 500მგ  აზითრომიცინის  ექვივალენტურია.

დამხმარე  საშუალებები  Q.S.

საღებავი  ნივთიერება: ტიტანის  დიოქსიდი  &  ყვითელი  ქინოლინი  WS.

ჩვენებები:

აზი -250,  აზი -500  ტაბლეტები  გამოიყენება  ისეთი  მდგომარეობისას, რომლის  დროსაც  აზითრომიცინის  მიმართ  მგრძნობიარე  მიკროორგანიზმებმა  გამოიწვიეს:

• ზედა  სასუნთქი  გზების  ინფექციები: სინუსიტი, ფარინგიტი, ტონზილიტი.
• შუა  ყურის  მწვავე  ანთება.
• ქვედა  სასუნთქი  გზების  ინფექციები: მწვავე  ბრონქიტი  და  მწვავე  პევმონია.
• კანისა  და  რბილი  ქსოვილების  ინფექციები.
• გაურთულებელი  Chlamydia  traqomatis  ურეთრიტი  და  ცერვიციტი.

უკუჩვენებები:

აზითრომიცინის  გამოყენება  უკუნაჩვენებია  აზითრომიცინის, სხვა  მაკროლიდური  ანტიბიოტიკების  ან  რომელიმე  დამხმარე  საშუალების  მიმართ  მომატეული  მგრძნობელობისას.

დოზირება  და  მიღების  წესი (გზა) :

მოზრდილები

Chlamydia  traqomatis  ურეთრიტისა  და  ცერვიციტის  დროს  დოზა  შეადგენს   1000 მგ-ს   ერთჯერადი  პერორალური  დოზის  სახით.

ყველა  სხვა  ჩვენებების  დროს  დოზა  შეადგენს  1500 მგ-ს,  რომელიც  მიიღება  დღეში  250მგ-ს,ან  500მგ-ს  ოდენობით  3  დღის  განმავლობაში.

ალტერნატივის სახით  იგივე  საერთო  დოზა  ( 1500  მგ )  შეიძლება  ასევე  მიიღებოდეს  ხუთი  დღის  განმავლობაში  500 მგ-ს  ოდენობით  პირველ  დღეს  და  250  მგ  მეორე  დღიდან  მეხუთე  დღის  ჩათვლით.

ხანდზმულებში  გამოიყენება  უფრო  ახალგაზრდებში  გამოსაყენებელი  დოზები.

ბავშვები

აზითრომიცინის  ტაბლეტები  გამოიყენება  მხოლოდ  45 კგ-ზე  მეტი  წონის  ბავშვებში, როდესაც  შესაძლებელია  ჩვეულებრივი  დოზის  გამოყენება.

45  კგ-მდე  წონის  ბავშვებში  შეიძლება  აზითრომიცინის  სხვა  ფარმაცევტული  ფორმების, მაგ.  სუსპენზიების  გამოყენება.

თირკმლის  უმარისობის  მქონე  პაციენტები:  დოზის   კორექცია  აუცილებელი  არ  არის  თირკმლის  ზომიერი  და  საშუალო  უკმარისობის  მქონე  პაციენტებში  (GFR 10-80 მლ/წთ).

ღვიძლის  უკმარისობის  მქონე  პაციენტებში:  დოზის  კორექცია  აუცილებელი  არ  არის  ღვიძლის  ზომიერი  და  საშუალო  უკმარისობის  მქონე  პაციენტებში.

ორსულობა  და  ლაქტაცია:

ორსულობა

ორსულ  ქალებში  ადექვატური  და  კონტროლირებადი  კვლევები  ჩატარებული  არ  არის. ცხოველებში  ჩატარებული  კვლევებისას  გამოვლინდა  პლაცენტაში  შეღწევის  შემთხვევები. ვირთაგვებში  ჩატარებული  რეპროდუქციული  კვლევებისას  ტერატოგენური  ეფექტები  არ  დაფიქსირებულა.  აზითრომიცინის  უსაფრთხოება  ორსულობის  პერიოდში  აქტიური  სუბსტანციის  გამოყენებასთან  დაკავშირებით  დადასტურებული  არ  არის. ამიტომ, აზითრომიცინი  ორსულობის  პერიოდში  გამოიყენება  მხოლოდ  სიცოცხლისთვის  საშიში  მდგომარეობების  დროს.

ლაქტაცია

აზითრომიცინი  აღწევს  დედის  რძეში. ვინაიდან  ცნობილი  არ  არის  ახდენს  თუ  არა  აზითრომიცინი  ჩვილზე  ჩვილზე  არასასურველ  ეფექტებს, ლაქტაცია  უნდა  შეწყდეს  პრეპარატიტ  მკურნალობის  პერიოდში. სხვა  მოვლენებთან  ერთად  ჩვილში  შეიძლება  აღინიშნოს  დიარეა, ლორწოვანი  გარსის  სოკოვანი  ინფექცია,  აგრეთვე  სენსიტიზაცია. ჩვილისათვის  რძის  მიცემა  დაუშვებელია  მკურნალობის პერიოდში  და  მკურნალობის  შეწყვეტიდან  2  დღის  განმავლობაში. ამის  შემდეგ  ლაქტაცია  შეიძლება  განახლდეს.

გვერდითი  ეფექტები:

ინფექციები:

დარღვევები  იმუნური  სისტემის  მხრივ;

დარღვევები  მეტაბოლიზმისა  და  კვების  მხრივ;

ფსიქიკური  დარღვევები;

დარღვევები  ნერვული სისტემის  მხრივ;

დარღვევები  ყურისა და  ლაბირინთის  მხრივ;

დარღვევები  გულის  მხრივ;

გასტროინტესტინური  დარღვევები;

ჰეპატობილიალური  დარღვევები;

დარღვევები  კანისა  და  კანქვეშა  ქსოვილების  მხრივ;

დარღვევები  ჩონჩხ-კუნთოვანი, შემაერთებელი  ქსოვილისა  და  ძვლის  მხრივ;

დარღვევები  თირკმლსა  და  საშარდე  სისტემის  მხრივ;

ჭარბი  დოზირება:

რეკომენდებულზე  მაღალი  დოზების  გამოყენებისას  გამოვლენილი  არასასურველი  მოვლენები  ისეთივეა,  როგორც  ჩვეულებრივი  დოზების  გამოყენებისას.  მაკროლიდური   ანტიბიოტიკებით  ჭარბი  დოზირების დამახასიათებელი  სიმპტომებია: შექცევადი სმენის  დაქვეითება, სერიოზული  გულისრევა,  პირღებინება  და  დიარეა. ზედოზირებისას  ნაჩვენებია  კუჭის  გამორეცხვა  და  ზოგადი  დამხმარე  ზომები.

განსაკუთრებული  გაფრთხილებები  გამოყენებისას

აზითრომიცინი  სიფრთხილით  გამოიყენება  ნევროლოგიური  და  ფსიქიკური  დარღვევების  მქონე  პაციენტებში.

აზითრომიცინი  ნაჩვენები  არ  არის  დაინფიცირებული  დამწვრობების  სამკურნალოდ.

შეფუთვა:

AZI – 250   6    ტაბლეტიანი  ფირფიტა. მოთავსებულია  მუყაოს  კოლოფში.

AZI – 500   3   ტაბლეტიანი  ფირფიტა. მოთავსებულია  მუყაოს  კოლოფში.

შენახვის  ვადა  და  პირობები:

3  წელი  წარმოების  თარიღიდან.

ინახება  მშრალ  და  გრილ  ადგილას.

ინახება  ბავშვებისთვის  მიუწვდომელ  ადგილას,  + 25  გრ.ცელსიუსი.

გაცემის  წესი:

რეცეპტით  (  II  )

მწარმოებელი:

„ნაბროს  ფარმა   პვტ. ლტდ“

ნ.ჰ. 8  კაჯიპურა,  კჰედას   ოლქი.

(გაგრძელება)

ანაფილაქსიური რეაქციები
ბეტა-ადრენერგული მაბლოკირებელი აგენტების მიღებისას, ატოპიის ან მწვავე ანაფილაქსიური რეაქციების ანამნეზის მქონე პაციენტები სხვადასხვა ალერგენების მიმართ შეიძლება უპასუხო იყვნენ ანაფილაქსიური რეაქციების სამკურნალო ადრენალინის ჩვეულებრივი დოზების მიმართ. 

თანმხლები თერაპია
თიმოლოლი შეიძლება ურთიერთქმედებდეს  სხვა სამედიცნო პროდუქტებთან.
თვალშიდა წნევაზე ეფექტი ან ცნობილი ეფექტები სისტემური ბეტა-ბლოკადის შეიძლება გამოწვეული იყოს აზარგას თვალის წვეთების, სუსპენზიით, როცა მას მიიღებს პაცეინტი, რომელიც უკვე იღებს ორალურ ბეტა-ადრენერგულ ბლოკერს. ორი ადგილობრივი ბეტა-ადრენერგული ბლოკერის გამოყენება ან ორი ლოკალური კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორის გამოყენება რეკომენდებული არ არის. 

ოკულარული ეფექტები
არსებობს შეზღუდული გამოცდილება აზარგას თვალის წვეთების, სუსპენზიის გამოყენებისა პაციენტებში, ფსევდო ექსფოლიატიური გლაუკომით ან პიგმენტირებული გლაუკომით. ამგვარი პაციენტების მკურნალობისას საჭიროა სიფრთხილე. რეკომენდებულია თვალშიდა წნევის მონიტორინგი. 

აზარგას თვალის წვეთები, სუსპენზია შესწავლილი არ არის პაციენტებში ვიწრო-კუთხოვანი გლაუკომით და ამგვარ პაციენტებში მისი გამოყენება რეკომენდებული არ არის. 

კარბომჟავას ორალურმა ინჰიბიტორებმა ხანდაზმულ პაციენტებში შეიძლება დააზიანოს მოქმედებები, რომლებიც მოითხოვს მენტალურ სიფხიზლეს ან/და ფიზიკურ კოორდინაციას. აზარგას თვალის წვეთების, სუსპენზიის ადგილობრივი მიღებისას შეწოვის გამო შეიძლება ადგილი ჰქონდეს სისტემურ ეფექტებს. 

პაციენტებში კომპრომიზებული რქოვანით, ბრინზოლამიდის შესაძლო როლი ან რქოვანას ეთნოიდალური ფუნქცია გამოკვლეული არ არის (განსაკუთრებით პაციენტებში ეთმოიდური უჯრედების დაბალი რაოდენობით). პაციენტები, რომლებიც კონტაქტურ ლინზებს ატარებენ, სპეციფიკურად გამოკვლეული არ არიან და ბრინზოლამიდის გამოყენებისას რეკომენდებულია ამგვარი პაცეინტების ფრთხილი მონიტორინგი, რადგან კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორებმა შეიძლება დააზიანონ რქოვანას ლოკალური ჰიდრატაცია და კონტაქტური ლინზების ტარებამ შეიძლება გაზარდონ რქოვანის დაზიანების რისკი. რეკომენდებულია კომპრომიზებული რქოვანის მქონე პაციენტების ფრთხილი მონიტორინგი, როგორიცაა პაციენტები შაქრიანი დიაბეტით ან რქოვანას დისტროფიებით. 

ბენზალკონიუმის ქლორიდი, რომელიც ოფთალმოლოგიურ პროდუქტებში ჩვეულებრივ გამოყენებულია როგორც დამცავი, აღწერილია წერტილოვანი კერატოპათიისას ან/და ტოქსიკური წყლულოვანი კერატოპათიისას. რადგან აზარგას თვალის წვეთები, სუპენზია შეიცავს ბენზალკონიუმის ქლორიდს, მონიტორინგი რეკომენდებულია ხშირი ან ხანგრძლივი გამოყენებისას. 

აზარგას თვალის წვეთები, სუსპენზია, შეიცავს ბენზალკონიუმის ქლორიდს რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თვალის გაღიზიანება;  ცნობილია, რომ ის აუფერულებს კონტაქტურ ლინზებს. თავიდან უნდა იქნას აცილებული რბილ კონტაქტურ ლინზებთან კონტაქტი. პაციენტებს უნდა განემარტოთ, რომ კონტაქტური ლინზები მოიხსნან აზარგას ჩაწვეთებამდე და დაიცადონ 15 წუთი  ჩაწვეთების შემდეგ. 

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები:
აზარგას თვალის წვეთების, სუსპენზიის ურთიერთქმედება შესწავლილი არ არის. 

აზარგას თვალის წვეთები, სუსპენზია შეიცავს ბრინზოლამიდს, კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორს და თუმცა ადგილობრივად მიიღება, შეიწოვება სისტემურად. მჟავა-დაფუძნებული დარღვევები აღწერილია კარბოანჰიდრაზას ორალური ინჰიბიტორების მიღებისას.  ურთიერთქმედების პოტენციალი უნდა გაითვალისწინონ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ აზარგას თვალის წვეთებს, სუსპენზიას. 

ციტოქრომ P-450- ისოზიმი პასუხისმგებელია ბრინზოლამიდის მეტაბოლიზმზე მოიცავს CYP3A4-ს (მთავარი), CYP2A6, CYP2B6, CYP2C8 და  CYP2C9-ს.  მოსალოდნელია რომ CYP3A4-ის ინჰიბოტორები როგორიცაა კეტოკონაზოლი, იტრაკონაზოლი, კლოტრიმაზოლი, რიტონავირი და ტროლენდომიცინი აინჰიბირებენ CYP3A4-ით ბრინზოლამიდის მეტაბოლიზმს. სიფრთხილე საჭიროა თუ CYP3A4-ის ინჰიბიტორები მიიღება ერთდროულად.  თუმცა, ბრინზოლამიდის კუმულაცია ნაკლებსავარაუდოა, რადგან გამოიყოფა ძირითადად ხდება თირკმელებით.  ბრინზოლამიდი არ არის  ციტოქრომ P-450- ისოზიმის ინჰიბიტორი. 

არის პოტენციალი გვერდითი ეფექტებისა რომლებიც აისახება ჰიპოტენზიაში ან/და შესამჩნევ ბრადიკარდიაში, როცა თვალის წვეთები თიმოლოლით ერთდროულად მიიღება კალციუმის არხების ორალურ ბლოკერებთან, გუენეტიდინთან ან ბეტა-ბლოკერებთან, ანტიარითმულ საშუალებებთან, დიგიტალიზურ გლიკოზიდებთან ან პარასიმპათომიმეტიკებთან. 

კლონიდინის უეცარი გამოყოფის ჰიპერტენზიური რეაქციები შეიძლება გამოიწვეულ იქნას ბეტა-ბლოკერების მიღებისას. 

გამოწვეული სისტემური ბეტა-ბლოკადა (მაგ.  გულისცემის რითმის შემცირება) აღწერილია კომბინირებული თერაპიისას CYP2D6 ინჰიბიტორებთან (იხ პარაგრაფი 4.4).

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობა
ორსულ ქალებში ბრინზოლამიდის გამოყენების ადექვატური მონაცემები არ არის. ცხოველების კვლევებმა აჩვენა რეპროდუქტიული ტოქსიკურობა.  პოტენციური რისკი ადამიანებისთვის უცნობია. 

კარგად კონტროლირებადმა ეპიდემიოლოგიურმა კვლევებმა ბეტა-ბლოკერების სისტემური გამოყენებისას არ აჩვენა მალფორმაციული ეფექტები, მაგრამ ზოგიერთი ფარმაკოლოგიური ეფექტი როგორიცაა ბრადიკარდია აღინიშნა ნაყოფში და ახალშობილებში.  ორსულობების ლიმიტირებულმა მონაცემებმა არ აჩვენა თიმოლოლის გვერდითი ეფექტები თვალის წვეთებში ორსულებში ან ნაყოფის/ახალშობილების ჯანმრთელობაზე გარდა ბრადიკარდიისა და არითმიისა, რაც აღწერილია იმ ქალის ნაყოფში, რომელიც იღებს თიმოლოლის თვალის წვეთებს. სხვა ღირებული ეპიდემიოლოგიური მონაცემი არ არსებობს. 

ორსულობისას აზარგას თვალის წვეთები, სუსპენზია თუ ამის აუცილებლობა არ არის, არ უნდა მიიღონ. 

ლაქტაცია
უცნობია ბრინზოლამიდი გამოიყოფა თუ არა რძეში, ცხოველების კვლევებმა აჩვენა ბრინზოლამიდის ექსკრეცია რძეში.

თიმოლოლი არ ჩნდება ადამიანის რძეში. თუმცა,  ძუძუთი ასაკის ახალშობილებზე/ჩვილებზე თერაპიულ დოზებში აზარგას თვალის წვეთების, სუსპენზიის გამოყენებისას გვერდითი ეფექტები გამოვლენა მოსალოდნელი არ არის. ძუძუთი კვების დროს აზარგას თვალის წვეთების, სუსპენზიის გამოყენება შეიძლება. 

ეფექტები მანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე:
როგორც ნებისმიერი თვალის წვეთების გამოყენებისას, მხედველობის დროებითი დაბინდვა ან სხვა ვიზუალური დარღვევები შეიძლება მოქმედებდნენ მანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე. თუ ინსტილაციის შემდეგ ადგილი აქვს მხედველობის დაბინდვას, პაციენტმა მანქანის ან სხვა მექანიზმების მართვამდე უნდა მოიცადოს სანამ მხედველობა არ გამოსწორდება. 

კარბოანჰიდრაზას ორალურმა ინჰიბიტორებმა შეიძლება დააზიანოს ხანდაზმული პაციენტების შესაძლებლობა განახორციელონ მოქმედებები, რომლებიც მოითხოვს მენტალურ სიფხიზლეს ან/და ფიზიკურ კონცენტრაციას.

არასასურველი ეფექტები:
უსაფრთხოების პროფილის შეჯამება
ორ კლინიკურ კვლევაში 6 და 12 თვიანი ხანგრძლივობით, 394 პაციენტის ჩათვლით, რომლებიც მკურნალობენ აზარგას თვალის წვეთებით, სუსპენზიით ყველაზე ხშირად აღწერილი გვერდითი რეაქცია იყო ტრანზიტორული დაბინდული მხედველობა ჩაწვეთებისას (3.6%), რომელიც გრძელდება რამდენიმე წამიდან რამდენიმე წუთამდე. 

გვერდითი რეაქციების ტაბულირებული შეჯამება
შემდგომი გვერდითი რეაქციები კლასიფიცირებულია შემდეგი მდგომარეობის მიხედვით: ძალიან ხშირი (≥1/10), ხშირი(≥1/100-

შერჩეული გვერდითი რეაქციების აღწერა
დისგეზია (მწარე ან უცნაური გემო პირში ჩაწვეთების შემდეგ) ხშირად აღწერილი იყო სისტემური გვერდითი რეაქცია აზარგას თვალის წვეთებთან დაკავშირებულ კლინიკურ კველვებში. ეს სავარაუდოდ გამოწვეულია თვალის წვეთების პასაჟით ცხვირ-ხახაში ნაზოლაკრიმალურ არხში და დამახასიათებელია ბრინზოლამიდისთვის. ნაზოლაკრიმალური ოკლუზია ან ქუთუთოს ფრთხილი დახურვა ინსტილაციის მერე შეიძლება ამცირებდეს ამ ეფექტის გაჩენას.

აზარგას თვალის წვეთები, სუსპენზია შეიცავს ბრინზოლამიდს, რაც სულფონამიდის ინჰიბიტორია კარბონის ანჰიდრაზისა სისტემური აბსორბციით. გასტროინტესტინალური, ნერვული სისტემის, ჰემატოლოგიური, რენალური და მეტაბოლური ეფექტები ჩვეულებრივ დაკავშირებულია სისტემურ კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორებთან. გვერდითი რეაქციების იგივე ტიპი რაც ახასიათებს კარბონის ანჰიდრაზას ინჰიბიტორებთან შეიძლება გაჩნდეს ადგილობრივი მიღებისას. 

აზარგას თვალის წვეთები, სუსპენზია შეიცავს ბრინზოლამიდს და თიმოლოლს (თიმოლოლის მალეატის სახით). დამატებითი გვერდითი რეაქციები დაკავშირებულია ინდივიდუალურ კომპონენტებთან. პოსტმარკეტინგული გამოცდილება, რომელიც შეიძლება გაჩნდეს აზარგას თვალის წვეთების, სუსპენზიის, გამოყენებისას მოიცავს:

პედიატრიული პაციენტები
აზარგას თვალის წვეთები, სუსპენზია რეკომენდებული არ არის 18 წლამდე ბავშვებში გამოსაყენებლად უსაფრთხოებისა და ეფექტურობის მონაცემების ნაკლებობის გამო. 

ჭარბი დოზირება:
ჭარბი დოზირების შემთხვევები აღწერილი არ არის.

აზარგას თვალის წვეთების, სუსპენზიის ჭარბი დოზირებისას მკურნალობა უნდა იყოს დამხმარე და სიმპტომური. შეიძლება განვითარდეს ელექტროლიტური დისბალანსი, აციდოზური მდგომარეობის განვითარება და ცენტრალური ნერვული სისტემის შესაძლო ეფექტები. საჭიროა შრატის ელექტროლიტების დონის (განსაკუთრებით კალხიუმი*) და სისხლის შრატის pH დონის მონიტორინგი. კვლევებმა აჩვენა, რომ თიმოლოლი სწრაფად არ გამოიყოფა. 

შეუთავსებლობები:
მონაცემები არ არის.

შენახვის ვადა:
2 წელი. პირველი გახსნიდან 4 კვირის შემდეგ უვარგისია. 

სპეციფიური უსაფრთხოების ზომები შენახვისთვის:
შენახვა არ შეიძლება 30ºC-ზე მაღალ ტემპერატურაზე. 

სპეციალური უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისთვის:
არ არის სპეციალური მოთხოვნები.

საერთაშორისო დასახელება:

AZARGA

მწარმოებელი: ALCON,ბელგია

მოქმედი ნივთიერება: თიმოლოლი+ბრინზოლამიდი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ბეტა–ადრენობლოკატორი, გლაუკომის საწინააღმდეგო პრეპარატი და მიოტიკი;

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის წვეთები, სუსპენზია.

1მლ სუსპენზია შეიცავს 10მგ ბრინზოლამიდს და 5მგ თიმოლოლს (თიმოლოლის მალეატის სახით).

დამხმარე ნივთიერებები:

ბენზალკონიუმის ქლორიდი 0.1მგ/მლ, მანიტოლი, კარბომერი 947P, ტილოქსაპოლი, დინატრიუმ ედეტატი, ნატრიუმის ქლორიდი, მარილმჟავა ან/და ნატრიუმის ჰიდროქსიდი (pH-ის დასარეგულირებლად), გამოხდილი წყალი.

მოქმედების მექანიზმი

აზარგას თვალის წვეთები, სუსპენზია შეიცავს ორ აქტიურ ნივთიერებას: ბენზოლამიდს და თიმოლოლის მალეატს. ეს ორი კომპონენტი აქვეითებს მომატებულ თვალშიდა წნევას პირველ რიგში წყალწყალა ნამის სეკრეციის შემცირებით, მაგრამ ამას აკეთებენ მოქმედების სხვადასხვა მექანიზმით. ამ ორი აქტიური ნივთიერების კომბინირებული ეფექტი აისახება თვალშიდა წნევის დამატებულ შემცირებაში.

კლინიკური ეფექტები:

12 თვიან, კონტროლირებულ კლინიკურ კვლევებში ღიაკუთხოვანი გლაუკომით დაავადებულ ან ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში, რომლებმაც მკვლევარების აზრით სარგებლობა უნდა მიიღონ კომბინირებული თერაპიით და რომლებსაც ჰქონდათ საშუალო თვალშიდა წნევა 25-27 mmHg, საშუალო თვალშიდა წნევის დაქვეითებული ეფექტი აზაგრას თვალის წვეთების, სუსპნეზიის გამოყენებისას დოზით ორჯერ დღეში იყო 7-9 mmHg და 3 mmHg-თი მეტი იყო ვიდრე ბრინზოლამიდის 10მგ/მლ მიღებისას ორჯერ დღეში და 2 mmHg-თი მეტი ვიდრე თიმოლოლის 5მგ/მლ მიღებისას ორჯერ დღეში. სტატისტიკურად ვლინდებოდა თვალშიდა წნევის უფრო მაღალი დაქვეითება ბრინზოლამიდის და თიმოლოლის მიღებისას კვლევის პროცესში ყველა ვიზიტის დროს.

სამ კონტროლირებულ კლინიკურ კვლევაში, აზარგას თვალის წვეთების, სუსპენზიის ჩაწვეთებისას თვალის დისკომფორტი მნიშვნელოვნად უფრო დაბალი იყო ვიდრე დორზოლამიდის 20მგ/მლ+თიმოლოლი 5მგ/მლ მიღებისას.

აბსორბცია

ადგილობრივი ოკულარული მიღების შემდეგ, ბრინზოლამიდი და თიმოლოლი შეიწოვება რქოვანადან სისტემურ ცირკულაციაში. ფარმაკოკინეტიკის კვლევაში, ჯანმრთელი სუბიექტები იღებდნენ ორალურ ბრინზოლამიდს (1მგ) ორჯერ დღეში 2 კვირის განმავლობაში, რათა შემოკლებულიყო სტაბილური მდგომარეობის მისაღწევი დრო აზარგას თვალის წვეთების სუსპენზიის მიღებამდე. აზარგას თვალის წვეთების სუსპენზიის დღეში ორჯერ მიღებისას, 13 კვირის განმავლობაში სისხლის წითელი უჯრედების კონცენტრაცია საშუალოდ 18,8±3.29μM, 18,1±2.68μM, და 18.4±3.01μM 4, 10 და 15-ე კვირას აჩვენებდა., რომ სისხლის წითელი უჯრედების კონცენტრაციის მყარი მდგომარეობა ბრინზოლამიდის მიღებისას შენარჩუნებული იყო.

მყარ მდგომარეობაში, აზარგას თვალის წვეთების სუსპენზიის მიღების შემდეგ პლაზმაში თიმოლოლის საშუალო Cmax და AUC0-12ე იყო 27% და 27%-ზე დაბალი (Cmax:0.824±0.453 ნგ/მლ; AUC_0-12ე:4.71±4.29 ნგ/მლ), შესაბამისად  თიმოლოლის 5მგ/მლ მიღებასთან შედარებით (Cmax:1.13±0.494 ნგ/მლ; AUC_0-12ე: 6.58±3.18 ნგ/მლ). თიმოლოლის უფრო დაბალი სისტემური ექსპოზიცია აზარგას თვალის წვეთების, სუსპენზიასთან შედარებით კლინიკურად სარწმუნო არ არის. აზარგას მიღების შემდეგ, თიმოლოლის საშუალო Cmax მიღწეული იყო 0.79±0.45 საათში.

ბრინზოლამიდის პლაზმის ცილებთან კავშირი საშუალოა (დაახლოებით 60%). ბრინზოლამიდი სეკვესტრირებულია სისხლის წითელ უჯრედებში მისი მაღალი აფინობით CA-II-სთან კავშირისა და ნაკლები ხარიხით CA-I-თან. მისი აქტიური N-დეზეთილ მეტაბოლიტი ასევე გროვდება სისხლის წითელ უჯრედებში როცა ძირითადად უკავშირდება CA-I-ს. სისხლის წითელ უჯრედებთან და ქსოვიელბის CA-I-თან ბრინზოლამიდის და მეტაბოლიტების აფინურობა აიასხება პლაზმაში დაბალ კონცენტრაციებში.

ოკულარულ ქსოვილში განაწილების მონაცემებმა კურდღლებში აჩვენა, რომ თიმოლოლი შეიძლება გაიზომოს წყალწყალა ნამში აზარგას თვალის წვეთების, სუსპნეზიის მიღებიდან 48 საათის განმავლობაში. მყარ მდგომარეობაში, თიმოლოლი აღმოჩენილია სისხლის პლაზმაში აზარგას თვალის წვეთების, სუსპნეზიის მიღებიდან 12 საათის განმავლობაში.

მეტაბოლური გზები ბრინზოლამიდის მეტაბოლიზმისთვის მოიცავს N-დეალკილაციას, O-დეალკილაციას, და მისი N-პროპილური ჯაჭვის ოქსიდაციას. N-დეზეთილ ბრინზოლამიდი ბრინზოლამიდის ძირითადი მეტაბოლიტია რაც ადამიანებში წარმოიქმნება, ერომელიც ასევე უკავშირდება CA-I-ს ბრინზოლამიდის არსებობისას და გროვდება სისხლის წითელ უჯრდებში. in vitro კველვები აჩვენებს, რომ ბრინზოლამიდის მეტაბოლიზმი ძირითადად მოიცავს CYP3A4-ს, ისევე როგორც დანარჩენ ოთხ ენზიმს მაინც (CYP2A6, CYP2B6, CYP2C8 და  CYP2C9).

თიმოლოლი მეტაბოლიზდება ორი გზით. ერთი გზა მოიცავს თიადაზოლის რგოლზე ეთანოლამიდის მხარის ჯაჭვს და სხვა იძლევა ეთანოლამიდის მხარის ჯაჭვს მორფილინის ნიტროგენზე და მეორე მსგავსი მხარის ჯაჭვს კარბონილის ჯგუფის ახლოს ნიტროტენთან. თიმოლოლის მეტაბოლიზმის მედიატორია ძირითადად CYP2D6.

ბრინზოლამიდი ძირითადად გამოიყოფა თირკმელებით (დაახლოებით 60%). დოზის დაახლოებით 20% შარდში რჩება მეტაბოლიტის სახით. ბრინზოლამიდი და N-დეზეთილ ბრინზოლამიდი შარდში აღმოჩენილი პრედომინანტული კომპონენტებია კვალის დონით (

თიმოლოლი და მისი მეტაბოლიტები ძირითადად გამოიყოფა თირკმელებით. თიმოლოლის დოზის დაახლოებით 20% გამოიყოფა შარდში უცვლელი სახით და ნარჩენი გამოიყოფა შარდში მეტაბოლიტების სახით. ოლაზმაში თიმოლოლის T1/2 არის 4.8 საათი აზარგას თვალის წვეთების, სუსპნეზიის მიღების შემდეგ.

ბრინზოლამიდის მიღებისას პარა-კლინიკური მონაცემები არ აჩვენებს სპეციფიურ საფრთხეს ადამიანებისთვის, ეს დაფუძნებულია შემთხვევით კვლევებზე კლინიკური ფარმაკოლოგიისა, განმეორებითი დოზის ტოქსიურობისა, გენოტოქსიკურობაისა, კარცინოგენური პოტენციალისა.

განვითარებადი ტოქსიკურობის კვლევებმა კურდღლებში ბრინზოლამიდის ორალური დოზებით 6მგ/კგ/დღ-მდე (რეკომენდებულ დღიურ დოზაზე - 28μგ/კგ/დღე 214-ჯერ მეტი) არ აჩვენა ეფექტი ნაყოფის განვითარებაზე დედისთვის მნიშვნელოვანი ტოქსიურობის მიუხედავად. მსგავსმა კვლევებმა ვირთხებში გამოავლინა თავის ქალას და მკერდის ძვლის ოსიფიკაციის სუსტი შემცირება, როცა დედები იღებდნენ ბრინზოლამიდს დოზით 18მგ/კგ/დღეში (642 ჯერ რეკომნდებული კლინიკური დღიური დოზა), მაგრამ არა 6მგ/კგ/დღეში. ეს აღმოჩენები გამოჩნდა დოზებში, რომლებმაც გამოიწვია მეტაბოლური აციდოზი სხეულის წონის დაქვეითებით დედებში და ნაყოფის წონის დაქვეითება. ნაყოფის წონის დოზასთან დაკავშირებული დაქვეითება აღინიშნა იმ დედების ნაშიერებში, რომლებიც ორალურად იღებდნენ ბრინზოლამიდს, ეს მაჩვენებელი სუსტი დაქვეითებიდან (დაახლოებით 5-6%) დოზით 2მგ/კგ/დღეში დაახლოებით 14%-მდე 18მგ/კგ/დღეში. ლაქტაციის დროს შთამომავლობაში გვერდით ეფექტებს არ იწვევდა 5მგ/კგ/დღეში დოზა.

თიმოლოლის მიღებისას პარა-კლინიკური მონაცემები არ აჩვენებს სპეციფიურ საფრთხეს ადამიანებისთვის, ეს დაფუძნებულია შემთხვევით კვლევებზე კლინიკური ფარმაკოლოგიისა, განმეორებითი დოზის ტოქსიურობისა, გენოტოქსიურობისა, კაცინოგენური პოტენციალისა.

თიმოლოლით რეპროდუქციული ტოქსიურობის შესწავლამ აჩვენა ნაყოფის გახანგრძლივებული ოსიფიკაცია ვირთხებში, გვერდითი ეფექტების გარეშე პოსტნატალურ განვითარებაზე (50მგ/კგ/დღეში ან 3500 ჯერ მეტი ყოველდღიურ კლინიუკურ დოზაზე 14μგ/კგ/დღე) და ნაყოფის გაძლირებული რესორბცია კურღლებში (90მგ/კგ/დღეში ან 6400-ჯერ მეტი ყოველდღიურ კლინიკურ დოზაზე).

ჩვენებები:

მოზრდილები ხანდაზმულების ჩათვლით

აზარგას ერთი წვეთი დაზიანებული თვალის კონიუნქტივის პარკში დღეში ორჯერ.

ჩაწვეთების შემდეგ რეკომენდებულია ნაზოლაკრიმალური ოკლუზია ან ქუთუთოს ფრთხილად დახურვა. ამან შეიძლება შეამციროს  სამედიცინო პროდუქტის სისტემური აბსორბცია, რომელიც მიიღება თვალიდან და შეამციროს სისტემური გვერდითი რეაქციები.

ერთზე მეტი ადგილობრივი გამოყენების ოფთალმოლოგიური პროდუქტის მიღებისას საჭიროა მინიმუმ 5 წუთიანი ინტერვალი.

დოზის გამოტოვების შემთხვევაში, მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს შემდგომი დოზით, გეგმის მიხედვით.  დოზამ  არ უნდა გადააჭარბოს ერთ წვეთს დაზიანებულ თვალში, ყოველდღე.

გლაუკომის საწინააღმდეგო სხვა აგენტის აზარგათი ჩანაცვლების შემთხვევაში, სხვა აგენტის მიღება უნდა შეწყდეს და აზარგას მიღება უნდა დაიწყოს შემდეგი დღიდან.

ეფექტურობის მონაცემების დეფიციტის გამო, აზარგას თვალის წვეთები, სუსპენზია რეკომენდებული არ არის 18 წლამდე.

აზარგას თვალის წვეთებით, ან თიმოლოლის 5მგ/მლ თვალის წვეთებით გამოკვლევები არ ჩატარებულა თირკმლისა და ღვიძლის დაზიანების მქონე პაციენტებში. დოზის კორექცია საჭირო არ არის ღვიძლის დაზიანების, ან თირკმლის მსუბუქი ან საშუალო დაზიანების მქონე პირებში.

აზარგას თვალის წვეთები, სუსპენზია შესწავლილი არ არის თირკმლის მძიმე დაზიანების მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი

ოკულარული გამოყენებისთვის.

პაციენტმა გამოყენებამდე ფლაკონი უნდა შეანჯღრიოს.

საწვეთურის დაბოლოების ან ხსნარის დაბინძურების თავიდან ასაცილებლად, ქუთუთოებს, შემომსაზღვრელ უბანს არ უნდა შეეხონს ფლაკონის წვერი. პაციენტმა ფლაკონი მჭიდროდ დახურული უნდა შეინახოს.

•    მომატებული მგრძნობელობა აქტიური ნივთიერებების ან შემავსებლების მიმართ.

•    ბრონქული ასთმა, ბრონქული ასთმური ანამნეზი, ან ფილტვის მწვავე ობსტრუქციული დაავადება.

•    სინუსური ბრადიკარდია, მეორე ან მესამე ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა, გულის გამოხატული უკმარისობა, კარდიოგენული შოკი.

•    მწვავე ალერგიული რინიტი და ბრონქული ჰიპერრეაქტიულობა; მომატებული მგრძნობელობა სხვა ბეტა-ბლოკერების მიმართ;

•    ჰიპერქლორემიული აციდოზი;

•    თირმლის მწვავე უკმარისობა.

•    მომატებული მგრძნობელობა სულფონამიდების მიმართ.

სპეციალური გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისთვის

სისტემური ეფექტები

სხვა ადგილობრივი გამოყენების ოფთალმოლოგიური აგენტების მსგავსად, ბრინზოლამიდი და თიმოლოლი შეიწოვება სისტემურად. ბეტა-ადრენერგული კომპონენტის, თიმოლოლის გამო შეიძლება გაჩნდეს ისეთივე ტიპის  კარდიოვასკულარული და პულმონარული გვერდითი რეაქციები როგორც  სისტემური ბეტა ადრენერგული ბლოკერების შემთხვევაში. თიმოლოლით თერაპიის დაწყებამდე საჭიროა გულის უკმარისობის ადექვატური კონტროლი.  გულის მწვავე დაავადების ანამნეზის მქონე პაციენტები გაკონტროლებული უნდა იქნან გულის უკმარისობის სიმპტომებზე, უნდა შეუმოწმდეთ პულსი. თიმოლოლის მალეატის მიღების შემდეგ აღწერილია რესპირატორული და კარდიალური რეაქციები, ბრონქოსპაზმით გამოწვეული სიკვდილით ასთმით დაავადებულებში და იშვიათად გულის უკამრისობასთან ასოცირებული სიკვდილი.

ბეტა-ადრენერგული მაბლოკირებელი აგენტები სიფრთხილით უნდა იქნას მიღებული სპოტანური ჰიპოგლიკემისადმი მიდრეკილებში ან ლაბილური ინსულინ-დამოკიდებულ დიაბეტით დაავადებულ პაცეინტებში, რადგან ბეტა-ადრენერგულ მაბლოკირებელმა აგენტებმა შეიძლება შენიღბონ მწვავე ჰიპოგლიკემის ნიშნები და სიმპტომები.  მათ შეიძლება აგრეთვე შენიღბონ ჰიპერთიროიდიზმის ნიშნები და გამოიწვიონ პრინცმეტალის ანგინა, მწვავე პერიფერიული და ცენტრალური სისლის მიმოქცევის დაავადებების და ჰიპერტენზიის გაუარესება.

აზარგას თვალის წვეთები, სუსპენზია შეიცავს ბრინზოლამიდს, სულფონამიდს. ადგილობრივი გამოყენებისას შეიძლება გაჩნდეს არასასურველი ეფექტების იგივე ტიპები რაც დამახასიათებელია სულფონამიდებისთვის. მჟავა დაფუძნებული დარღვევები აღწერილია  ორალური კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორებში.  თუ ჩნდება სერიოზული რეაქციების ან მომატებული მგრძნობელობის ნიშნები, ამ სამედიცინო პროდუქტის გამოყენება უნდა შეწყდეს.

არსებობს დამატებითი ეფექტის პოტენციალი ცნობილი სისტემური ეფექტებისა კარბომჟავას ინჰიბიტორებისა პაციენტებში, რომლებიც იღებენ კარბოანჰიდრაზას ორალურ ინჰიბიტორებს და აზარგას თვალის წვეთებს, სუსპენზიას. აზარგას თვალის წვეთების, სუსპენზიის და ორალური კარბონის ანჰიდრაზას ინჰიბიტორების ერთდროული მიღება რეკომენდებული არის.

გაგრძელება

ფორმა, შეფუთვა: საინექციო ხსნარის მოსამზადებელი მოთეთრო-მოყვითელო ფერის ფხვნილი, რომელიც მოთავსებულია ფლაკონში. 1 ფლაკონო შეიცავს 1 გ აქტიურ ნივთიერებას.

გაყიდვაში გამოდის: მუყაოს შეფუთვაში მოთავსებულია 1 ან 10 ან 50 ფლაკონი.

შემადგენლობა: ცეფტრიაქსონი (ceftriaxone)

მწარმოებელი: HEMOFARM KONCERN A.D. (იუგოსლავია)

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: მესამე თაობის ფართო სპექტრის ცეფალოსპორინული ანტიბიოტიკი.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: აზარანის აქვს ბაქტერიოციდული მოქმედება, რომელიც ხორცილედება ბაქტერიის უჯრედის კედლის სინთეზს დარღვევით. მემბრანასთან დაკავშირებული ტრანსპეპტიდაზას აცეტილირებით ხდება უჯრედის კედლის სიმყარისა და რიგიდულობის უზრუნველყოფისთვის აუცილებელი პეპტიდოგლიკანების ჯვარედინ კავშირის დარღვევა. პრეპარატი გამძლეა ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელ ბევრი გრამდადებით და გრამუარყოფით ბაქტერიასთან მიმართებაში.

ცეფტრიაქსონი აქტიურია შემდეგი ბაქტერიების მიმართ:

გრამდადებითი აერობული ბაქტერიები: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae, Streptococcus viridans, Streptococcus bovis;

გრამუარყოფითი აერობული ბაქტერიები: Aeromоnas spp., Alcaligenes spp., Branhamella catarrhalis (მათ შორის ბეტ-ლაქტამაზები წარმომქმნელი შტამები), Citrobacter spp., Enterobacter spp., (ზოგი შტამი რეზისტენტულია), Escherichia coli, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae (მათ შორის პენიცილინაზაც მაპროდუცირებელი შტამები), Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella spp. (მათ შორის Klebsiella pneumoniae), Moraxella spp., Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae (მათ შორის პენიცილინაზაც მაპროდუცირებელი შტამები), Neisseria meningitidis, Plesiomonas shigelloides, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Providencia spp., Salmonella spp. (მათ შორის Salmonella typhi), Serratia spp. (მათ შორის Serratia marsescens), Shigella spp., Vibrio spp. (მათ შორის Vibrio cholerae), Yersinia spp. (მათ შორის Yersinia enterocolitica), Pseudomonas aeruginosa (ზოგიერთი შტამი);

გრამუარყოფითი ანაერობული ბაქტერიები: Bacteroides spp. (მათ შორის Bacteroides fragilis-ის ზოგიერთი შატამი), Clostridium spp. (გარდა Clostridium difficile-სა), Fusobacterium spp. (მათ შორის Fusobacterium mortiferum-სა და Fusobacterium varium-ს), Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp.

პრეპარატისადმი გამძლეა მეტიცილინისადმი გამძლე Staphylococcus spp, (Enterococcus faecalis), Clostridium difficile შტამები; Enterococcus spp-ის შტამები, Bacteroides spp.-ის (ბეტა-ლაქტამაზების მაპროდუცირებელი) ბევრი შტამი. არ ჰიდროლიზირდება R -პლაზმიდურ β -ლაქტამაზებში, ასევე პენიცილინაზასა და ცეფალოსპორინაზაში, შეუძლია ზემოქმედება პირველი თაობის პენიცილინისა და ცეფალოსპორინების და ამინოგლიკოზიდების  მულტირეზისტენტულ შტამებზე. ზოგიერთი შტამების მიმართ გამძლეობის შეძენა განპირობებულია ცეფტრიაქსონის (ცეფტრიაქსონაზები) ინაქტივირების უნარის მქონე ბეტა-ლაქტამაზების  პროდუცირებით.

ფარმაკოკინეტიკა: ცეფტრიაქსონი კუნთებში შეყვანის შემდეგ სწრაფად და მთლიანად შეიწოვება სისხლის მიმოქცევის სისტემაში. ადვილად აღწევს ორგანიზმის ქსოვილებსა და სითხეებში (სასუნთქ გზებში, ძვლებში, სახსრებში, შარსადენ გზებში, კანში, კანქვეშა უჯრედებში და მუცლის ღრუს ორგანოებში). მენინგიალური გარსის ანთების შემთხვევაში ადვილად აღწევს თავ-ზურგტვინის სითხეში. ცეფტრიაქსონის ბიოშეღწევადობა  კუნთში შეყვანის შემთხვევაში 100%-ს შეადგენს. კუნთებში შეყვანის შემდეგ მაქსიმალურს კოინცენტრაცია (C_max) აღწევს 2-3 საათის შემდეგ. ვენაში შეყვანის შემდეგ კი - გადასხმის ბოლოს.

500 მგ ან 1 გ ცეფტრიაქსონის კუნთებში შეყვანის შემდეგ სისხლის პლზმაში C_max აღწევს შესაბამისად  38 მკგ/მლ ან 76 მკგ/ მლ. პრეპარატის ვენაში 500 მგ, 1 გ ან 2 გ დოზით შეყვანის შემთხვევაში კი  მაქსიმალური კონცენტრაცია შესაბამისად 82 მკგ/მლ, 151 მკგ/მლ ან 257 მკგ/მლ შეადგენს. ზრდასრულებში პრეპარატის 50 მკგ/კგ დოზით შეყვანიდან 2-24 სთ-ის შემდეგ თავ-ზურგტვინის სითხეში ბევრჯერ სჭარბობს კონცენტრაცია მენინგიტის ფართოდ გავრცელებული გამომწვევების ჟანგბადზე  მაქსიმალურ მოთხოვნილებას.

ცეფტრიაქსონის პლაზმის ცილებთან (ალბუნინებტან) კავშირი შეადგენს 83-95%.

V_d შეადგენს 5,78-13,5 ლ (0,12-0,14 ლ/კგ), ბავშვებში - 0,3 ლ/კგ.

Т_1/2 შეადგენს 6-9 სთ. პლაზმური კლირენსი - 0,58-1,45 ლ/სთ, თირკმლისმიერი კლირენსი- 0,32-0,73 ლ/სთ.

ზრდასრულ პაციენტებს  პრეპარატის შეყვანიდან 48 საათის შემდეგ მისი 50-60% გამოეყოფათ თირკმელებიდან შეუცვლელი სახით, 40-50% გამოთავისუფლდება ნაღველით ნაწლავებში, სადაც ბიოტრანფორმირედება რამდენიმე მეტაბოლიტად.

ახალშობილებში თირკმელებით გამოიყოფა პრეპარატის დაახლოებით 70%. ახალშობილებში, მოხუცებსა (75 წელს მაღლა) და თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქცია დარღვეულ პაციენტებში Т_1/2 მატულობს.

ჰეოდიალიზზე მყოფი პაციენტებში, რომელთაც აქვთ კრეატინინს კლირენსი (კკ) 0-5 მლ/წთ Т_1/2 შეადგენს 14,7 სთ, როცა კკ 5-15 მლ/წთ-ია მაშინ Т_1/2 -11,4 სთ-ია; ხოლო კკ 31-60 მლ/წთ დროს Т1/2 -12,4 სთ-ა.

მენინგიტით დაავადებულ ბავშვებში პრეპარატის ვენაში 50-75 მგ/კგ-ზე დოზით შეყვანის შემდეგ Т1/2 -შეადგენს 4,3-4,6 სთ-ს.

ჩვენება: პრეპარატი ინიშნება მისდამი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ:

• ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების  ინფექცია (მათ შორის პნევმონია, ფილტვების აბსცესი, პლევრის ემპიემა);
• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექცია;
• ძვლებისა და სახსრების ინფექცია;
• საშარდე გზების ინფექცია (მათ შორის პიელონეფრიტი);
• კუჭ-ნაწლავთა ტრაქტისა და სანაღვლე გზების ანთებითი დაავადება (მათ შორის ქოლანგიტი, ნაღვლის ბუშტის ემპიემა);
• მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ინფექცია;
• პერიტონიტი;
• ბაქტერიული მენინგტი;
• ბაქტერიული ენდოკარდიტი;
• მწვავე და გართულებული გონორეა;
• სეფსისი;
• ლაიმას დაავადება;
• შიგელოზი;
• სალმონელოზი;
• ოპერაციის შემდგომი ინფექციური გართულებები პროფილაქტიკა;

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი: პრეპარატი შეჰყავთ კუნთებში ან ვენაში.

ზრდასრულებსა და 12 წელს გადაშორებულ ბავშვებში საშუალო დღიური დოზა შეადგენს 1-2 გ 1-ჯერ დღეში. მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 4-გ მოზრდილებში.

14 დღის ასკამდე ახალშობილებში დოზა შეადგენს 20-50 მგ/კგ/დღ. მაქსიმალური დღიური დოზაა 50 მგ/კგ.

15 დღიდან 12 წლამდე ბავშვებში დღიური დოზა შეადგენს 20-80 მგ/კგ. 50 მგ/კგ სხეულის მასზე მეტი დღიური დოზა უნდა იქნას დანიშნული ვენაში გადასხმის სახით.

შემანარჩუნებული კურსი, როგორც წესი, არ აღემატება 10 დღეს. პრეპარატის შეყვანა უნდა გაგრძელდეს ტემპერატურის ნორმლიზებიდან და სიმპტომების გაქრობიდან კიდევ 2-3 დღის განმავლობაში.

ოპერაციის შემდგომ პერიოდში ინფექციის პროფილაქტიკის მიზნით 1-2 გ პრეპარატი შეჰყავთ ერთჯერადად ოპერაციამდე 30-90 წუთით ადრე. მსხვილ და სწორ ნაწლავებზე ოპერაციის შემთხვევაში რეკომენდირებულია დამატებით 5- ნიტროიმიდაზოლის ჯგუფის პრეპარატის შეყვანა.

ბაქტერიული მენინგიტის შემთხვევაში პრეპარატარის დღიური დოზა შეადგენს 100 მგ/კგ. მაქსიმალური დოზაა 4 გ დღეში ერთჯერ. თერაპიის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია გამომწვევის სახეობაზე და  შეიძლება შეადგენდეს Neisseria meningitidis -ით გამოწვეული მენინგიტის დროს 4 დღეს, ხოლოს Enterobacteriaceae -ის შტამებით გამოწვეული მენინგიტის დროს - 10-14 დღეს.

ბავშვებში კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციის დროს პრეპარატი ინიშნება 50-75 მგ/კგ მასაზე დოზით ან 25-37,5 მგ/კგ ყოველ 12 საათში ერთხელ, მაგრამ არა უმეტეს 2 გ/დღეში. სხვა ლოკალიზაციის მძიმე ინფექციების დროს პრეპარატის დოზა უნდა იყოს 25-37,5 მგ/კგ ყოველ 12 საათში ერთხელ, მაგრამ არ უნდა აღემატებოდეს 2 გ/დღეში.

შუა ყური ანთების დროს პრეპარატი შეჰყავთ კუნთებში 50 მგ/კგ მასაზე დოზით, მაგრამ არ უნდა იყოს 1 გ ზე მეტი.

გონორეის დროს ხდება პრეპარატის ერთჯერადი შეყვანა კუნთებში 250 მგ დოზით.

თირკმლის ფუნქციის დაზიანების შემთხვევაში დოზის კორექცია საჭიროა მხოლოდ მაშინ, თუ ადგილი აქვს თირკმელების მძიმე უკმარისობას (კკ 10 მკ/წთ-ზე ნაკლებია), ამ დროს ცეფტრიაქსონის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 2 გ-ს.

საინექციო სხნარის მოზადებისა და შეყვანის წესები

კუნთებში საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად 1გ პრეპარატს ხსნიან 3,5 მლ 1%-იან ლიდოკაინ ქლორიდის ხსნარში. ნემსი ღრმად შეჰყავთ კუნთებში. არ შეიძლება 1 გ-ზე მეტი ხსნარის ერთ კუნთში შეყვანა. გახსოვდეთ, რომ ლიდოკაინის ქლორიდის ხსნარის ვენაში შეყვანა არ შეიძლება.

ვენაში შესაყვანი ხსნარის მოსამზადებლად 1 გ პრეპარატს ხსნიან 9,6 მლ საინექციო სტერილურ წყალში. ხსნარი ვენაში უნდა შეიყვანონ ნელა 2-4 წუთის განმავლობაში.

ვენაში გადასასხმელი ხსნარის მოსამზადებლად 2 გ პრეპარატს ხსნიან 40 მლ ერთ-ერთ ხსნარში, რომელიც არ შეიცავს კალციუმს (0,9% ნატრიუმის ქლორიდში, 0,45% ნატრიუმის ქლორიდისა და 2,5% დექსტროზაში, 5% დექსტროზას ხსნარში, 10% დექსტრაზას ხსნარში, 6% დქსტრანას ხსნარსა და 5% დექსტრაზას ხსნარში, 6-10% ჰიდროქსიეთილირებულ სახამებელში). ვენაში ინფუხიის ხანგრძილობა შეადგენს 30 წუთზე მეტს.

ცეფტრიაქსონის ახლად მომზადებული ხსნარი ვარგისია 6 საათი ოთახი ტემპერატურაზე და 24 საათი მაცივარში 2-8⁰ C ტემპერატურაზე.

გვერდითი მოვლენები:

სხვადსხვა: სუპერინფექცია (მათ შორის კანდიდოზი).

ადგლობრივი რეაქცია: ვენაში შეყვანის შემთხვევაში - ფლებიტი, მტკივნეულობა ვენაში შეყვანისას. კუნთებში შეყვანის შემთხვევაში - შეყვანის ადგილას ტკივილი;

უკუჩვენება:

მომატებული მგრძნობელობა ცეფტრიაქსონის და სხვა ცეფალოსპორინების, პენიცილინებისა და კარბაპენემების მიმართ;

სიფრთხილით უნიშნავენ პრეპარატს ღვიძლისა და/ან თირკმელების უკმარისობის მქონე პირებს, დღენაკლულებს და ახალშობილებს ჰიპერბილირუბინემიით, ასევე სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტის და ანტიბიოტიკების მიღებასთან დაკავშირებული ენტერიტსა და კოლიტის დროს.

აზარანის მიღება ორსულობის პერიოდში შეიძლება მხოლოდ მაშინ, თუ მოსალოდნელი სარგებელი დედისთვის აჭარბებს ნაყოფისთვის პოტენციურ რისკს (ცეფტრიაქსონი გადის პლაცენტარულ ბარიერს).

თუ აზარანის მიღება აუცილებელია ლაქტაციის პერიოდში, მაშინ უნდა გადაწყდეს ბავშვის ძუძუთი კვების შეწყვეტის  საკითხი (ცეფტრიაქსონი გამოიყოფა დედის რძეში).

განსაკუთრებული მითითებები: პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ სტაციონალურ პირობებში.

ერთდროულად ღვიძლისა და თირკმელების უკმარისობის არსებობის შემთხვევაში პაციენტს რეგულარულად უნდა განესაზღვროს სისხლის პლაზმაში ცეფტრიაქსონის კონცენტრაცია.

ხანგრძლივის მკურნალობის შემთხვევაში აუცილებელია რეგულარულად პერიფერიული სისხლის სურათის, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციონირების მდგომარეობის მაჩვენებლების კონტროლი.

ამ პრეპარატის მიღების დროს არ შეიძლება ეთანოლის გამოყენება, რადგან შესაძლებელია განვითარდეს დისულფირამის მსგავსი ეფექტები (სახის სიწითლე, მუცელში სპაზმური ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, თავის ტკივილი, არტერიული წნევის დაქვეითება, ტაქიკარდია, ქოშინი).

აზარანის მიღების ფონზე ასაკოვან და დასუსტებულ პირებს შეიძლება  დასჭირდეთ К  ვიტამინის დანიშვნა.

ზედოზირება: დღესდღეობისთ აზარნის ზედოზირების შემთხვევები არ არის დაფიქსირებული.

პრეპარატის ორგანიზმიდან გამოყვანის მიზნით ჰემოდიალიზი არ არის ეფექტური.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: ცეფტრიაქსონსა და ამინოგლიკოზიდებს აქვს სინერგიზმის უნარი ბევირ გრამუარყოფითი ბაქტერიის მიმართ.

აზარანის ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებთან და სხვა ანტიაგრეგანტებთან ერთად გამოყენების შემთხვევაში მატულობს სისხლდენის ალბათობა.

დიურეტიკებთან (მარყუჟოვანი) და სხვა ნეფროტოქსიკურ პრეპარატებთან ერთობლივი გამოყენების შემთხვევაში  ნეფროტოქსიკური მოქმედების რისკი მატულობს.

აზარანი არ არის ფარმაცევტულად შეთავსებადი სხვა ანტიბიოტიკების შემცველ ხსნარებთან.

შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა: პრეპარატი უნდა იქნას შენახული ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას, სინათლისგან დაცულად, ოთახის ტემპერატურაზე (15-25⁰ C). ვარგისიანია 3 წელი.

ფორმა: კაფსულა №30.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ვიტამინებისა და მინერალების დანამატი

მწარმოებელი: „ALCON CUSI, S.A.” (ესპანეთი).

შემადგენლობა:

ვიტამინი A (რეტინოლი) ..............................    800მკგ

ვიტამინი E (ალფატოკოფეროლი) ...............       10მგ

ვიტამინი C .................................................     60მგ

სელენიუმი .................................................     40მგ

მანგანუმი ...................................................      4მგ

გლიცეროლ მონოსტეარატი ..........................     10მგ

მიწის თხილის ზეთი .....................................   102,8მგ

სოიოს ლეციტინი ..........................................     2.0მგ

ზოგჯერ, არსებული კვებითი რეჟიმი იწვევს ვიტამინებისა და მინერალების არასრულფასოვან მიღებას, რაც სრულ და ბალანსირებულ კვებას შუძლია.

საკვები მიკროელემენტების დღიურ მოთხოვნილებაზე შეიძლება ზეგავლენა იქონიოს ზოგიერთმა ფაქტორმა, როგორიცაა ასაკი, სტრესი, შეზღუდული კვება ან სპორტიც კი, ვიტამინებისა და მინერალების მიწოდების მოთხოვნილების მომატებაა. ამიტომ ზოგჯერ საჭიროა ვიტამინების დანამატების გამოყენება ჩვენს ყოველდღიურ კვებაში.

ზოგიერთ ვიტამინს ანტიოქსიდანტური აქტიობა გააჩნია თავისუფალი რადიკალების წინააღმდეგ, რომლებიც ჩვენი ქსოვილების დეგენერაციულ და დაბერების პროცესებს იწვევენ.

ორგანიზმს გააჩნია ბუნებრივი ანტიოქსიდანტური სისტემები, თუმცა ზოგიერთი სიტუაციის დროს უმჯობესია ამ ბუნებრივი დაცვითი მექანიზმების შესუსტება.

ვიტამინი A ანუ რეტინოლი მონაწილეობს თვალის ეპითლური ქსოვილების ფუნქციონირებაში, მისი როლი მნიშვნელოვანია ბადურას ფუნქციისთვის . შესაბამისად მხედველობისათვის, (ის ნაწილია ბადურას სპეციალიზირეული უჯრედებისა–ფოტორეცეპტორების, რომლებიც ფოტო–სენსიტიურებია).

ვიტამინი E, ანუ ალფატოკოფეროლი არსებობს უჯრედის მემბრანაში. მოქმედებს როგორც ლიპიდური ანტიოქსიდანტი და დაცვით ფაქტორის სახით.

ვიტამინი C, ანუ ასკორბიბნის მჟავა მნიშვნელოვანი ანტიოქსიოდანტია, რომელსაც ორგანიზმი ვერ ასინთეზირებს და ამიტომ მისი მიღება უნდა მოხდეს სრული და დაბალანსებული კვებიდან. გვხვდება ხილში (ციტრატებში) და ბოსტნეულში, თუმცა მაღალი თერმოლაბილურობის წყალობით ადვილად იჟანგება, რაც იწვევს ბევრი საკვები პროდუქტიდან C ვიტამინის დაკარგვას. C ვიტამინი მონაწილეობას ღებულობს კოლაგენის სინთეზის პროცესში და ხელს უწყობს შემაერთებელი და ძვლოვანი ქსოვილის ფუნქციონიურებას.

სელენიუმი და მანგანუმი ძირითადად მინერალებია, რომლებიც ზოგიერთი ცილის (ფერმენტის) სტრუქტურის ნაწილს წარმოადგენენ, მონაწილეობს ღებულობენ უჯრედის ანტიოქსიდანტურ დაცვით პროცესებში

კვებითი დანამატი

(*)% RDA: რეკომენდებული დღიური დოზის პროცენტულობა

აზალი არის ვიტამინებისა და მინერალების დანამატი, თუმცა ჯანმრთელი და ბალანსირებული კვების ჩასანაცვლებლად არ არის განკუთვნილი.

ჩვენებები:

• მხედველობის პათოლოგია;
• გულ-სისხლძარღვთა პათოლოგია: გულის იშემიური დაავადება, სისტემური პათოლოგიები, რევმატიული დაავადებანი, ართრიტები და ა.შ.;
• დერმატოლოგია: ეგზემები, ნეიროდერმიტები და სხვა.;
• ხანგრძლივი ანტბაქტერიული თერაპია.

სწორი მიღების პროცედურები:

პერორალურად: 15 წელზე ზემოთ მიიღება ერთი კაფსულა დილით, საუზმის დროს, სითხეების მოყოლებით (წყალი, წვენები....).

გამოშვების ფორმა:

ბოთლები 30 კაფსულით.

შენახვის პირობები:

შეინახეთ მშრალ, გრილ ადგილას.

ვარგისიანობა:

ნუ გამოიყენებთ კონტეინერზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

გაცემის წესი:

ურეცეპტოდ.

საერთაშორისო დასახელება:

CLOZAPINE

მოქმედი ნივთიერება: კლოზაპინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიფსიქოტური საშუალება (ნეიროლეპტიკი);

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

გრანულები სუსპენზიის მოსამზადებლად (შიგნით მისაღებად), (ბავშვებისთვის), ხსნარი ინექციისთვის, ტაბლეტები.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ანტიფსიქოტური საშუალება (ნეიროლეპტიკი), პრაქტიკულად არ იწვევს ექსტრაპირამიდულ მოშლილობას, აძლიერებს საძილე საშუალებების და ანალგეტიკური სამკურნალო საშუალებების მოქმედებას. ანტიფსიქოტური მოქმედება განპირობებულია  მეზოლიმბური და მეზოკორტიკალური სისტემის დოფამინური D2-რეცეპტორების ბლოკადით.

სედატიური მოქმედება განპირობებულია თავის ტვინის ღეროს რეტიკულური ფორმაციის ადრენორეცაპტორების ბლოკადით.

ღებინების საწინააღმდეგო მოქმედება - ღებინების ცენტრის ტრიგერული ზონის დოფამინური D2-რეცეპტორების ბლოკადით;

ჰიპოთერმიული მოქმედება - ჰიპოთალამუსის დოფამინური რეცეპტორების ბლოკადით. ახდენს პერიფერიულ და ცენტრალურ მ-ქოლინომაბლოკირებელ მოქმედებას, ალფა-ადრენომაბლოკირებელ მოქმედებას. არ ახდენს გავლენას სისხლში პროლაქტინის კონცენტრაციაზე.

ანტიფსიქოტური მოქმედებით ახლოს დგას ალიფატური ფენოთიაზინების მოქმედებასთან, მაგრამ „სუბმელანქოლიური შეფერილობის“ და უსიამოვნო სუბიექტური შეგრძნებების გარეშე, არ ახასითებს კატაალაეპტოგენური ეფექტი, აქვეითებს კრუნჩხვის ზღურბლს. არ ახდენს გავლენას უმაღლეს ინტელექტუალურ ფუნქციაზე, პრაქტიკულად არ იწვევს ექსტრაპირამიდულ მოშლილობას.

ჩვენებები:

• შიზოფრენია (მათ შორის, რეზისტენტული თერაპია და/ან აუტანლობა სხვა ნეიროლეპტიკების მიმართ), მანიაკალური მდგომარეობა, მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზი, ფსიქომოტორული აგზნება ფსიქოპათიების დროს, ემოციური და ქცევითი მოშლილობა (მათ შორს ბავშვებში), ძილის დარღვევა.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა;

*  გრანულოციტოპათია ან აგრანულოციტოზი ანამნეზში (გამონაკლისია ადრე ჩატარებული ქიმიოთერაპიის ფონზე განვითარებული გრანულოციტოპენია ან აგრანულოციტოზი);

* ძვლის ტვინის ფუნქციის დარღვევა, მიასთენია, კომატოზური მდგომარეობა, ტოქსიური ფსიქოზი (მათ შორის ალკოჰოლური);

* ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, ბავშვთა ასაკი (5 წელი).

სიფრთხილით: გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დეკომპენსირებული დაავადება,  ღვიძლის და/ან თირკმლის მძიმე  უკმარისობა, დახურულკუთხოვანი გლაუკომა, წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერპლაზია, ნაწლავის ატონია, ეპილეფსია, ცხელებითი სინდრომით მიმდინარე ინტერკურენტული დაავადებები.

გვერდითი მოქმედება:

ცნს-ის მხრივ: თავბრუსხვევა, ძილიანობა, თავის ტკივილი, ცენტრალური გენეზის ტემპერატურის მომატება, გულისწასვლა, აჟიტაცია, აკატიზია, გონების არევა; იშვიათად - ექსტრაპირამიდული დარღვევები (აკინეზია ან ჰიპოკინეზია, კუნთების რიგიდობა, ტრემორი), უძილობა, ძილის დარღვევა, დეპრესია, ავთვისებიანი ნეიროლეპტიური სინდრომი (კრუნჩხვა, სუნთქვის გაძნელება ან ტაქიპნოე, ტაქიკარდია ან არითმია, სხეულის ტემპერატურის მომატება, არასტაბილური არტერიული წნევა, ჭარბი ოფლიანობა, უნებლიე შარდვა, კუნთების გამოხატული რიგიდობა, კანის საფარველის სიფერმკრთალე, გადამეტებული დაღლილობის შეგრძნება და სისუსტე) , ეპილეპტიური გულყრა, გვიანი დისკინეზია,

შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: შარდის შეკავება, პოტენციის დაქვეითება.

ნივთიერებათა ცვლის მხრივ: წონის მომატება;

საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრივ: მიასთენია;

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ჰიპერსალივაცია, გულისრევა, ღებინება, გულძმარვა, პირის სიმშრალე.

სისხლწარმომქმნელი ორგანოთა სისტემის მხრივ: გრანულოციტოპენია აგრანულოციტოზამდე (აგრანულოციტოზის პირველი ნიშანი შეიძლება იყოს გრიპის მსგავსი სიპტომები: შემცივნება, ცხელება, ყელის ტკივილი, პირის ღრუს ლორწოვანის და ღრძილების ანთება; ძნელად შეხორცებადი ჭრილობები, ფურუნკულოზი, ინფექციის ქრონიკული და ლატენტური კერების გამწვავება - ტონზილიტი, პერიოსტიტი, პიოდერმია) , ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.

გრძნობათა ორგანოების მხრივ: აკომოდაციის დარღვევა.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული წნევის დაქვეითება (მათ შორის, ორთოსტატული ჰიპოტენზია), იშვიათად - არტერიული წნევის მომატება, ტაქიკარდია, ეკგ-ზე T კბილის გაბრტყელება.

სხვა: მომატებული ოფლიანობა.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: სიყრუე, ძილიანობა, სოპოროზული მდგომარეობა, სუნთქვის დათრგუნვა, კომატოზური მდგომარეობა, დელირიოზული მოშლილობა, დიდი ეპილეპტიური გულყრის განვითარება, განგაში, აგზნება, სხეულის ტემპერატურის ლაბილობა, ტაქიკარდია, არტერიული წნევის დაქვეითება, გულის რიტმის დარღვევა, კოლაფსი, ნაწლავების ატონია.

მკურნალობა: სორბენტების საშუალებით კუჭის ამორეცხვა, სუნთქვისა და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ნორმალური ფუნქციონირების შენარჩუნება, ელექტროლიტური ბალანსის კონტროლი; სიმპტომატური მკურნალობა. მოწამვლის სიმპტომების გაქრობიდან  4 დღის განმავლობაში საჭიროა ავადმყოფზე დაკვირვება შესაძლო გვიანი გართულებების გამო. პერიტონიალური დიალიზი და ჰემოდიალიზი უეფექტოა.

მიღების წესი და დოზირება:

პერორალურად, ჭამის შემდეგ, 2-3-ჯერ დღეში. მოზრდილებისთვის ერთჯერადი დოზა - 50-200 მგ. საწყისი სადღეღამისო დოზა - 150-300 მგ, საშუალო სადღეღამისო დოზა - 600მგ. დოზის შერჩევა ინდივიდუალურია, იწყება მცირე დოზით (25მგ) და მატულობს 25-50მგ-ით დღეში, თერაპიული ეფექტის მიღებამდე.

ავადმყოფობის იოლი ფორმის დროს შემანარჩუნებელი თერაპიისთვის , ასევე ავადმყოფებში ღვიძლის ან/და თირკმელების უკმარისობისას, გულის ქრონიკული უკმარისობისას, ცერებროვასკულარული დარღვევისას ინიშნება უფრო დაბალი სადღეღამისო დოზით (25-200მგ). საჭიროა თერაპიული ეფექტის გამოვლენის ეტაპურობის გათვალისწინება: საძილე და სედატიური მოქმედების სწრაფი დადგომა; შფოთის, ფსიქომოტორული აგზნების და აგრესიულობის კუპირება (3-6 დღეში); ანტიფსიქოპათიური მოქმედება (1-2 კვირაში);  ნეგატივიზმის სიმპტომებზე მოქმედება (20-40 დღეში). თერაპიული ეფექტის მიღწევის შემდეგ გადადიან შემანარჩუნებელ კურსზე.

ერთჯერადი პაკეტიდან გრანულებს ხსნიან 5-10მლ წყალში:

6-8 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის ერთჯერადი დოზა შეადგენს 5-10მგ;

8-15 წლის - 10-20 მგ;

6-8 წლის ბავშვებისთვის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 15-30 მგ;

8-15 წლის - 30-60 მგ; აღნიშ ნულ დოზას ყოფენ 2-3 მიღებაზე; მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა ბავშვებისთვის - 100მგ.

განსაკუთრებული მითითებები:

გრანულოციტოპენიის განვითარებისას მკურნალობა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს.

კლოზაპინის მიღების ფონზე განვითარებული არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარებისას, შეიძლება მხოლოდ ანგიოტენზინის ან ნორეპინეფრინის წარმოებულების მიღება.

კლოზაპინის მიღებისას თავი უნდა შეიკავოთ ალკოჰოლის მიღებისგან,

თავდაპირველად ყოველკვირეულად, შემდეგ ყოველ 3-4 თვეში აუცილებელია განხორციელდეს სისხლის სურათის კონტროლი. გრანულოციტოპენიის გამოვლენისას მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

მკურნალობის პერიოდში საჭიროა ავტოტრანსპორტის მართვისა და სხვა პოტენციურად საშიში სამუშაობის შესრულებისაგან თავშეკავება.

ურთიერთქმედება:

– სედატური და საძილე პრეპარატების ეფექტურობას ზრდის, იზრდება აგრეთვე ზოგადი საანესთეზიო, ნარკოტიკული საშუალებების, მაო-ს ინჰიბიტორების, ჰიპოტენზიური საშუალებების, ეთანოლის მოქმედება.

– აქვეითებს ლევოდოპას და სხვა დოფამინოსტიმულატორების ეფექტს.

– პრეპარატის ნაწლავიდან შეწოვა უარესდება გელისმაგვარი ანტაციდების და კოლესტირამინის მიღებით.

– ბენზოდიაზეპინთან კომბინაციაში შესაძლებელია არტერიული წნევის მნიშვნელოვანი დაქვეითება, ცნობიერების დარღვევა, სუნთქვის დათრგუნვა ან გაჩერება.

– ლითიუმის პრეპარატების ერთდროული მიღებისას იზრდება ნეიროტოქსიურობა (ბოდვა, კრუნჩხვა, ექსტრაპირამიდული დარღვევა).

– პენტეტრაზოლი ზრდის კრუნჩხვის საშიშროებას. არ შეიძლება ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან, ანტიფსიქოტურ საშუალებებეთან, სისხლის უჯრედების დამაზიანებელ საშუალებებთან,(პირაზოლონშემცველი არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები), ანტიდეპრესანტები, კარბამაზეპინი, ოქროს პრეპარატები, თირეოსტატიკები და მალარიის საწინააღმდეგო სამკურნალო საშუალებებთან  ერთად მიღება,

– საჭიროა სიფრთხილის დაცვა ეპილეფსიის საწინააღმდეცგო სამკურნალო საშუალებებთან, ანტიკოაგულანტებთან, ანტიმიკრობულ და ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან (სულფონილშარდოვანას წარმოებულები) ერთად დანიშვნისას.

– მიელოტოქსიური საშუალებები აძლიერებენ პრეპარატის ჰემატოტოქსიურობას.

ფორმა, შეფუთვა: თეთრი ან თითქმის თეთრი კუნთში შესაყვანი ხსნარის მოსამზადებელი ლიოფილიზატი. 1 ფლაკონი შეიცავს 30 მკგ (6 მლნ ერთეული) აქტიურ ნივთიერებას. იხსნება 1 მლ საინექციო ხსნარში. მუყაოს კოლოფში მოთავსებულია BIO-SET (1) მოწყობილობის მქონე მინის ფლაკონი და 1 ცალი მინის შპრიცი გამხსნელითა და ნემსით.

შემადგენლობა: ბეტა-1ა ინტერფერონი (Interferon beta-1a)

მწარმოებელი: BIOGEN AYDEC FRANS, საფრანგეთი; BIOGEN AYDEC, B.V., ნიდერლანდები

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ინტერფერონი. გაფანტული სკლეროზის დროს გამოსაყენებელი პრეპარატი.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: ადამიანის რეკომბინირებული ინტერფერონი ბეტა-1ა. სინთეზირდება სხვადასხვა სახის უჯრედთან, მათ შორის - ფიბრინობლასტებსა და მაკროფაგებთან. ინტერფერონი ბეტა-1ა არსებობს გლიკოლიზებული სახით და მის შემადგენლობაში შედის ნახშირწყლის ერთადერთი კომპლექსური ფრაგმენტი, რომელიც შეკავშირებულია N ატომთან (ცნობილია, რომ ცილების გლიკოლიზება მოქმედებს მათ სტაბილურობაზე, აქტიურობაზე, განაწილებასა და ნახევარდაშლის  პერიოდზე). ავონექსის ბიოლოგიური თვისებები განისაზღვრება მისი უნარით, შეუერთდეს სპეციფიკურ რეცეპტორებს უჯრედის ზედაპირზე და აამოქმედოს უჯრედშორის ურთიერთქმედებათა მთელი კასკადი, რომელიც იწვევს მრავალი გენური პროდუქტისა და მარკერის ინტერფერონით განპირობებულ ექსპრესიას. უცნობია ავონექსის მოქმედების მექანიზმის კავშირი გაფანტული სკლეროზის მკურნალობის დროს ზემოთ აღწერილ ბიოლოგიურ ურთიერთქმედებასთან, ვინაიდან გაფანტული სკლეროზის პათფიზიოლოგია სრულყოფილად ჯერ კიდევ არ არის შესწავლილი. გაფანტული სკლეროზის დროს პრეპარატის მოქმედება შეფასდა მკაცრად კონტროლირებადი კვლევით, რომელიც ჩაუტარდათ გაფანტული სკლეროზის რეციდიული ფორმის მქონე პაციენტებს. კვლევის მეორე წლის მიწურულს შრომის უნარის პროგრესული (კაპლან-მაიერის სკალით განსაზღვრული) დაქვეითება პლაცებოს ჯგუფში დაავადებულთა 35%-ს აღენიშნებოდა, ავონექსის ჯგუფში კი 22%-ს. პრეპარატის სხვადასხვა დოზის ეფექტიანობის შესადარებლად ჩატარდა კვლევა გაფანტული სკლეროზის რეციდიული ფორმით დაავადებულ 802 პაციენტზე. კვლევას არ გამოუვლენია კლინიკური პარამეტრების მიხედვით სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი განსხვავება 30 მკგ და 60 მკგ დოზით პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში. ასევე დადგენილ იქნა, რომ ავონექსით ერთწლიანი მკურნალობა წლის განმავლობაში რეციდივების სიხშირეს 1/3-ით ამცირებდა. გაფანტული სკლეროზის დროს პრეპარატის ეფექტურობა ცხადყო მკაცრად კონტროლირებადმა კვლევამ. პლაცებოს ჯგუფში რეციდივების სიხშირე 2-3 წლის განმავლობაში 39-50%-ს შეადგენდა, ავონექსის ჯგუფში კი 21-35%-ს. კვლევების შედეგად მიღებული მონაცემები ცხადყოფს, რომ ავონექსი ანელებს შრომისუუნარობის პროგრესირებას და ამცირებს რეციდივების განვითარების სიხშირეს.

შეწოვა: კუნთში ერთჯერადი შეყვანის შემდეგ პლაზმაში ანტივირუსული მოქმედება პიკს აღწევს 5-15 საათის ფარგლებში. ბიომისაწვდომობა შეადგენს 40%-ს.

გამოყოფა: T1/2 შეადგენს 10 სთ-ს.

ჩვენება: ავონექსი ინიშნება მორეციდივე გაფანტული სკლეროზის სამკურნალოდ, რომელსაც ახასიათებს 3 წლის განმავლობაში მინიმუმ 2 რეციდივი და რეციდივებს შორის დაავადების პროგრესირების ნიშნები არ შეიმჩნევა.

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი: დოზა ინდივიდუალურია და ინიშნება ექიმის მიერ. ჩვეულებრივ, ინტერფერონ ბეტა 1ა-ს დოზა შეადგენს 30 მიკროგრამს (6 მლნ სე). მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა ინდივიდუალურია. ორწლიანი მკურნალობის შემდეგ პაციენტმა უნდა გაიაროს გამოკვლევა, რის შემდეგაც ექიმმა შესაძლოა მისცეს მკურნალობის გაგრძელების რეკომენდაცია. 30 მიკროგრამი პრეპარატი უშუალოდ გაკეთების წინ იხსნება გამხსნელში (1 მლ გამხსნელი ხსნარი). ინექცია კეთდება კუნთში კვირაში ერთხელ. სასურველია, ინექცია გაკეთდეს კვირის ერთსა და იმავე დღეს, ერთსა და იმავე დროს. ინექციის მხარე ყოველ ჯერზე უნდა იცვლებოდეს. ინექცია შესაძლოა გაიკეთოს თვით პაციენტმაც, თუ ამას ექიმი მიზანშეწონილად მიიჩნევს.

გვერდითი მოვლენები: გრიპისმაგვარი სიმპტომები - თავის ტკივილი, შემცივნება, ტემპერატურის მომატება, კუნთების ტკივილი, სისუსტისა და დაღლილობის შეგრძნება. ამ სიმპტომების თავიდან ასაცილებლად ექიმის რჩევით შესაძლებელია არანარკოტიკული ანალგეზიური საშუალებების მიღება ავონექსის ინექციამდე და მის შემდეგ ყოველ 6 საათში ერთხელ 24 საათის განმავლობაში. მკურნალობის გაგრძელება აუცილებელია, სიმპტომები თანდათან გაქრება. იშვიათად თავს იჩენს სიწითლე და მტკივნეულობა ინექციის ადგილას, მადის დაქვეითება, წამოხურვება, სახსრების ტკივილი, გულისრევა, პირღებინება, თავბრუხვევა, უძილობა, დიარეა, თმის ცვენა, გამონაყარი კანზე, ნევროზული მდგომარეობა, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, ჰეპატიტი, გულმკერდის ტკივილი, კუნთებისა და სახსრების ტკივილი, ტაქიკარდია. კიდევ უფრო იშვიათად აღინიშნება მძიმე ალერგიული რეაქცია, რომელიც ექიმის დაუყოვნებლივ ჩარევას მოითხოვს. გამორიცხული არ არის, განვითარდეს კუნთების სისუსტე და/ან სპასტიკურობა. მას ხშირად მიაკუთვნებენ გრიპისმაგვარ სინდრომს და უმეტესად მკურნალობის საწყის პერიოდში აღინიშნება, მერე კი თანდათან იკლებს. მკურნალობის დასაწყისში ასევე მოსალოდნელია გულის წასვლის ერთეული ეპიზოდი ინტერფერონ ბეტა-1ა-ს ინექციის შემდეგ. ინტერფერონებით მკურნალობა ზოგჯერ იწვევს გვერდით მოვლენებს ნერვული და გულ-სისხლძარღვთა სისტემების მხრივ. მოსალოდნელია თრომბოციტების რაოდენობის დაქვეითება და სხვა ცვლილებები სისხლში. ძალზე იშვიათად აღინიშნება გულის უკმარისობა - კარდიომიოპათია, ართრიტი, ჩიყვი (ჰიპო- და ჰიპერთირეოზი), ემოციური არასტაბილურობა.

უკუჩვენება:

• როდესაც აღინიშნება მომატებული მგრძნობელობა ბეტა-ინტერფერონის, ადამიანის შრატის ალბუმინის ან პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ;
• ორსულობის დაგეგმვის პერიოდში ან ორსულობის დროს;
• ლაქტაციის დროს;
• ბავშვებსა და 16 წლამდე ასაკის მოზარდებისთვის;
• მკურნალობისადმი მდგრადი ეპილეფსიური გულყრების დროს;
• სუიციდური მიდრეკილების შემთხვევაში;
• გამოხატული დეპრესიული მდგომარეობის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები: ინტერფერონ ბეტა-1ა-ს ფლაკონი შეიცავს წამლის მხოლოდ ერთ დოზას. მკურნალობის დროს ანალიზის გაკეთების შემთხვევაში აუცილებელია ექიმის ინფორმირება ინტერფერონ ბეტა-1ა-თი მკურნალობის შესახებ, ვინაიდან მოსალოდნელია ცვლილებები ანალიზის პასუხში. არ არის რეკომენდებული ინტერფერონ ბეტა-1ა-ს გამოყენება 16 წლამდე ასაკის პაციენტებში. ექიმი სასწრაფოდ უნდა იქნეს ინფორმირებული დეპრესიის ან სუიციდის მცდელობის, ასევე - ეპილეფსიური გულყრების ან გულის დაავადების არსებობის შესახებ. დიდი სიფრთხილით და ექიმის მუდმივი კონტროლით ინიშნება ავონექსი თირკმელებისა და ღვიძლის უკმარისობის დროს.

ზედოზირება: პრეპარატის ფორმიდან და შეყვანის წესებიდან გამომდინარე, ზედოზირება ნაკლებსავარაუდოა. თუ ზედოზირება მაინც მოხდა, აუცილებელია ავადმყოფის ჰოსპიტალიზაცია და სიმპტომური მკურნალობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: ინტერფერონ ბეტა-1 ა, ჩვეულებრივ, არ ცვლის სხვა წამლების მოქმედებას, თუმცა აუცილებელია ექიმის ინფორმირება მასთან ერთად მიღებული წამლების შესახებ. ინტერფერონ ბეტა-1 ა-ს შერევა სხვა საინექციო ხსნარებთან ერთ შპრიცში ნებადართული არ არის. ასევე არ არის რეკომენდებული გამხსნელად სხვა საინექციო ხსნარების გამოყენება.

შენახვის პირობები და ვადა: პრეპარატი უნდა ინახებოდეს ბავშვისთვის მიუწვდომელ ადგილას, 25⁰C-მდე ტემპერატურაზე (გაყინვა არ შეიძლება). ვარგისია 2 წელი.

ფორმა, შეფუთვა: ჟელატინის მოყვითალო, მოგრძო კაფსულები, რომლებსაც ცალ მხარეს წითელი მელნით გაკეთებული აქვს მარკირება "GX CE2". ერთი კაფსულა შეიცავს 500 მკგ აქტიურ ნივთიერებას. მუყაოს კოლოფში დევს 10-კაფსულიანი 3 ბლისტერი ან 10-კაფსულიანი 9 ბლისტერი.

შემადგენლობა: აქტიური ნივთიერება - დუტასტერიდი (Dutasteride)

მწარმოებელი: CARDINAL HEALTH FRANCE 404 (საფრანგეთი)

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის სამკურნალო პრეპარატი. 5 ალფა-რედუქტაზის ინჰიბიტორი

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: ავოდარტი წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის სამკურნალო პრეპარატია. თრგუნავს ტესტოსტერონის 5 ალფა-დიჰიდროტესტოსტერონად გარდაქმნაზე პასუხისმგებელი  1 და 2 ტიპის იზოფერმენტის - 5 ალფა-რედუქტაზის აქტიურობას. დიჰიდროტესტოსტერონი წარმოადგენს წინამდებარე ჯირკვლის ქსოვილის ჰიპერპლაზიაზე პასუხისმგებელ ძირითად ანდროგენს. დიჰიდროტესტოსტერონის კონცენტრაციის დაქვეითებაზე დუტასტერიდის გავლენის ხარისხი დამოკიდებულია დოზირებაზე. მაქსიმალური ეფექტი შეიმჩნევა მკურნალობის დაწყებიდან  1-2 კვირის შემდეგ. დუტასტერიდის 0,5 მგ/დღ დოზით 1-2 კვირის განმავლობაში მიღების შემდეგ შრატში დიჰიდროტესტოსტერონის კონცენტრაცია 85-90%-ით იკლებს. პრეპარატი ამცირებს წინამდებარე ჯირკვლის ზომებს, აუმჯობესებს შარდის გამოყოფას, ამცირებს შარდის მწვავე შეკავებისა და ქირურგიური ჩარევის აუცილებლობის რისკს.

ფარმაკოკინეტიკა

გამოყოფა: 500 მკგ/დღ დოზით მიღების შემთხვევაში განავალთან ერთად შეუცველელი სახით გამოიყოფა დუტასტერიდის 1-1,4% (საშუალოდ 5,4%), დანარჩენი კი გამოიყოფა 4 ძირითადი (39%, 21%, 7% და 7%) და 6 მცირე მეტაბოლიტის (თითოეული - 5-5%) სახით. შარდთან ერთად გამოიყოფა 0,1%-ზე ნაკლები შეუცვლელი დუტასტერიდი. თერაპიული დოზით დუტასტერიდის მიღების შემთხვევაში  T1/2 შეადგენს 3-5 კვირას. დუტასტერიდი შესაძლოა მიღების შეწყვეტიდან 4-6 თვის შემდეგაც კი აღმოჩნდეს (0,1 ნგ/მლ-ზე მეტი კონცენტრაციით) შრატში. დაბალი კონცენტრაციის (3 ნგ/მლ-ზე ნაკლები) შემთხვევაში დუტასტერიდი სწრაფად გამოიყოფა ორგანიზმიდან და აქვს 3-5 დღის შესაბამისი T1/2.

ჩვენება: წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზია (მკურნალობა წინამდებარე ჯირკვლის ზომის შემცირების, შარდის გამოყოფის გაუმჯობესების მიზნით, შარდის მწვავე შეკავების განვითარების რისკისა და ქირურგიული მკურნალობის აუცილებლობის შესამცირებლად).

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი: ზრდასრული (მათ შორის - ხანდაზმული) მამაკაცებისთვის რეკომენდებულია 500 მკგ-ის (1 კაფსულა) მიღება დღეში ერთხელ. კაფსულა უნდა გადაიყლაპოს მთლიანად. პრეპარატის მიღება არ არის დამოკიდებული კვებაზე. ეფექტი საკმაოდ მალე მიიღწევა, მაგრამ მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს 6 თვე, რათა ობიექტურად შეფასდეს პრეპარატის ზემოქმედება. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის შემთხვევაში პრეპარატის დოზის შეცვლა არ არის საჭირო (რადგან 500 მკგ/დღ დოზით მიღებისას შარდით 0,1%-ზე ნაკლები გამოიყოფა). ღვიძლის ფუნქციის დაქვეითების შემთხვევაში პრეპარატი დიდი სიფრთხილით უნდა იქნეს მიღებული, ვინაიდან დუტასტერიდი განიცდის ინტენსიურ მეტაბოლიზმს ღვიძლში, მისი  T1/2 კი შეადეგენს 3-5-დღეს.

გვერდითი მოვლენები

• სასქესო სისტემის მხრივ - ერექციული დისფუნქცია, ლიბიდოს დაქვეითება, ეაკულაციის დარღვევა, გინეკომასტია (სარძევე ჯირკვლების გადიდება და ტკივილი);
• ალერგიული რეაქცია - ცალკეულ შემთხვევებში გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, ლოკალური შეშუპება.

უკუჩვენება

• დუტასტერიდისა და პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;
• 5 ალფა-რედუქტაზის სხვა ინჰიბიტორების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

უკუნაჩვენებია ქალებისა და ბავშვებისთვის.

განსაკუთრებული მითითებები: დუტასტერიდი ადსორბირდება კანიდან, ამიტომ ქალები და ბავშვები უნდა ერიდონ დაზიანებულ კაფსულასთან კონტაქტს. თუ კონტაქტი მაინც მოხდა, აუცილებელია კანის შესაბამისი უბნის დაუყოვნებლივ ჩამობანა წყლითა და საპნით.

წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერპლაზიით დაავადებულ მამაკაცებს აუცილებლად უნდა ჩაუტარდეთ წინამდებარე ჯირკვლის გამოკვლევა (მათ შორის - რექტალური გამოკვლევა თითით, პროსტატასპეციფიკური ანტისხეულების კონცენტრაციის განსაზღვრა შრატში) როგორც ავოდარტით მკურნალობის დაწყებამდე, ასევე მკურნალობის პერიოდში წინამდებარე ჯირკვლის კიბოს გამოსარიცხად. ავოდარტით მკურნალობის შემდეგ 6 თვის განმავლობაში პროსტატასპეციფიკური ანტისხეულების დონე კიბოს შემთხვევაშიც კი შრატში 50%-ით მცირდება, ამიტომ საჭიროა, მიღებული მონაცემი გამრავლდეს 2-ზე და შემდეგ შედარებულ იქნეს ნორმასთან.

ზედოზირება: ზედოზირების (თერაპიულ დოზაზე 80-ჯერ მეტი) შემთხვევაში გვერდითი ეფექტები არ აღინიშნება. დუტასტერიდის სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს, ამიტომ ზედოზირებაზე ეჭვის შემთხვევაში უნდა ჩატარდეს სიმპტომური და შემანარჩუნებელი მკურნალობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: ვინაიდან დუტასტერიდი მეტაბოლიზდება იზოფერმენტ CYP3A4-ად, CYP3A4-ის ინჰიბიტორების მიღების შემთხვევაში  დუტასტერიდის კონცენტრაცია სისხლში შესაძლოა გაიზარდოს. CYP3A4 ინჰიბიტორებთან ვერაპამილსა და დილთიაზემთან ერთად დუტასტერიდის მიღებისას აღინიშნება ამ უკანასკნელის კლირენსის დაქვეითება. კალციუმის არხების მეორე ბლოკატორი, ამლოდიპინი,  დუტასტერიდის კლირენსს არ ამცირებს.

შენახვის პირობები და ვადა: ავადარტი უნდა ინახებოდეს ბავშვისთვის მიუწვდომელ ადგილას 30°C-ზე ნაკლებ ტემპერატურაზე. პრეპარატი ვარგისია 4 წელი.

თმებისა და ფრჩხილებისათვის კაფსულები

მწარმოებელი: Amoun Pharmaceutical Co. S.A.E.

შემადგენლობა:

თითოეული კაფსულა შეიცავს:

დამხმარე ნივთიერებები: ავიცელი PH 102, აეროსილი 200, მაგნიუმის სტეარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ავიტინი სპეციალურად შემუშავებული ფორმულაა თმის ცვენის, ფრჩხილების მტვრევადობის პრევენციისათვის და ფრჩხილების ზრდის სტიმულირებისათვის.

ავიტინი ამაგრებს ტეხვად ფრჩხილებსა და სუსტ თმებს, მათ ანიჭებს სიცოცხლის ძალასა და ბზინვარებას.

ავიტინი შედგება სპაციალურად შერჩეული კომპონენტებისაგან, რომელთა კომბინირებული მოქმედება იძლევა თმისა და ფრჩხილების სიჯანსაღის, სიძლიერის, სიგრძისა და სილამაზის გარანტიას.

ვიტამინი B1 მნიშვნელოვან როლს ასრულებს მეტაბოლურ პროცესებში, რომლებიც ორგანიზმის უჯრედებს უზრუნველყოფენ საჭირო ენერგიით.

კალციუმის პანთოტენატი აუცილებელია აცეტილქოლინის სინთეზისათვის, რომელიც მონაწილეობს კანის სისხლით მომარაგებაში, თმის ფოლიკულებისა და ფრჩხილის ბუდის კვებაში.

პარა - ამინობენზოის მჟავა (პაბა) მონაწილეობს ფოლის მჟავის სინთეზში, რომელიც აუცილებელია უჯრედების რეპროდუქციისათვის, რიბონუკლეინის მჟავას და ცილის სინთეზის ჩათვლით.

საფუარი B ჯგუფის ვიტამინების, ბიოტინის, ფოლის მჟავის, ამინომჟავებისა და მიკროელემენტების, მათ შორის, თუთიისა და ქრომის მდიდარი წყაროა, რომლებიც აუცილებელია კანის სიმრთელისა და თმისა და ფრჩხილების ნორმალური ზრდისათვის.

L - ცისტინი ასტიმულირებს თმის ზრდას, ზრდის თმის ბოჭკოს დიამეტრს და ახდენს თმის ცვენის პრევენციას.

კერატინი თმისა და ფრჩხილის სტრუქტურის მნიშვნელოვანი კომპონენტია, რომელიც იცავს მათ გარე დაზიანებისაგან.

ჩვენებები:

• თმის ცვენა;
• თმის ნელა ზრდა;
• თმის ღეროების მტვრევადობა;
• ტეხვადი ფრჩხილები;
• ფრჩხილების ფენებად დაშლა;
• სუსტი ფრჩხილები;
• თმისა და ფრჩხილის ბზინვარების დაკარგვა.

დოზები და გამოყენების წესი:

ჩვეულებრივ რეკომენდირებული დოზა 1 კაფსულა 3–ჯერ დღეში.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

შენახვის ვადა:

3 წელი

პრეპარატი არ გამოიყენება შფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

ურეცეპტოდ.