ქვეყანა: რუსეთი

მწარმოებელი: ნიჟფარმი სს

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

მაჟეზიკი - სანოველი 100მგ
(MAJEZIK - sanovel )

შემადგენლობა
პრეპარატის ერთი შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების- ფლურბიპროფენის (flurbiprofen)  100მგ-ს.
მღებავი აგენტი: ტიტანის დიოქსიდი

კლინიკო-ფარმაკალოგიური ჯგუფი
ანთების საწინაარმდეგო არასტეროიდული საშუალება
ათქ კლასიფიკაციის კოდი M01AE09

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა:
ფლურბიპროფენი ძლიერი ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებაა. იგი ფენილალკანოის მჟავას წარმოებულია და გააჩნია ტკივილგამაყუჩებელი და ანთების საწინააღმდეგო ეფექტი. მისი მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზას ბლოკირების შედეგად პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვასთან, რომლებიც წარმოადგენენ ტკივილის, ანთებისა და ტემპერატურული რეაქციის მედიატორებს. ფარმაკოკინეტიკა: პერორალურად მიღების შემდეგ ფლურბიპროფენი შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში და აღწევს მაქიმალურ კონცენტრციას პლაზმაში დაახლოვებით 1,5 საათში. საკვების მიღება არ მოქმედებს პრეპარატის ბიოშეღწევადობაზე. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 6 საათს. ფლურბიპროფენის უმეტესი ნაწილი განიცდის მეტაბოლიზმს. შარდთან ერთად გამოიყოფა პრეპარატის 20% თავისუფალი და შეკავშირებული სახით, ხოლო 50% -- ჰიდროქსილირებული მეტაბოლიტების სახით. სისხლის ცილებთან შეკავშირების ხარისხი შეადგენს 99%-ს.

ჩვენებები
-თავის ტკივილი, კბილის ტკივილი, ნევრალგია;
-დისმენორეა;
-რევმატოიდური ართრიტის, ოსტეოართრიტის, მაანკილიზებული სპონდილიტის, ართრალგიის, ართროზის, მწვავე რადიკულიტის და ლუმბაგოს გადაუდებელი და ხანგრძლივი მკურნალობა;
-პრეპარატი ნაჩვენებია ტკივილისა და ანთების სიმპტომების შემსუბუქების მიზნით ქირურგიული ოპერაციებისა და რბილი ქსოვილების ტრავმებისას;
-პრეპარატი ნაჩვენებია ტკივილისა და ანთების სიმპტომების შემსუბუქების მიზნით ოტოლარინგოლოგიასა და სტომატოლოგიაში.

უკუჩვენებები
ფლურბიპროფენის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა,
პრეპარატი უკუნაჩვენებია აგრეთვე იმ პაციენტებში, რომლებიც ამჟღავნებენ მომატებული მგრძნობელობის რეაქციებს (მაგ. ბრონქოსპაზმი, რინიტი, ურტიკარია) ფლურბიპროფენის, ასპირინის ან სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების მიღების დროს.
უსაფრთხოების ზომები
სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების მსგავსად, ფლურბიპროფენი სიფრთხილით ინიშნება:
-პაციენტებში, რომლებიც მუდმივად მკურნალობენ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებებით, რადგან მოსალოდნელია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან გვერდითი მოვლენების განვითარება;
-პაციენტებში ღვიძლის, თირკმელებისა და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებებით;
-პაციენტებში გულის უკმარისობით, ჰიპერტონიით და სხვა დაავადებებით შესაძლებელი შეშუპებისა და სითხის შეკავების შესაძლო განვითარების გამო;
პაციენტებში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის პოტენციური რისკით, რადგანაც შესაძლებელია ფლურბიპროფენმა გაახანგრძლივოს სისხლისდენის დრო.

ორსულობა, ლაქტაცია
ორსულთა B კატეგორია:
ფლურბიპროფენის გამოყენება ორსულობის პერიოდში რეკომენდებული არ არის, რადგანაც სათანადო კვლევა ადამიანებში ჩატარებული არ არის. პროსტაგლანდინების ინჰიბიტორები უარყოფითად მოქმედებენ ახალშობილზე, ამიტომ ლაქტაციის დროს პრეპარატის მიღება არ არის სასურველი.

გვერდითი მოვლენები
კლინიკური კვლევის დროს აღწერილი გვერდითი მოვლენები ატარებენ მსუბუქ და გარდამავალ ხასიათს პრეპარატის თერაპიული დოზის გამოყენებისას. შესაძლებელია განვითარდეს დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი, დიარეა, ყაბზობა, ურტიკარია, ტაქიკარდია, მხედველობის დარღვევა, რინიტი, სხეულის წონის ცვალებადობა.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან
არასასურველი კომბინაციები:
ფლურბიპროფენმა შესაძლოა შეამციროს ფუროსემიდის მსგავსი პრეპარატების დიურეზული ეფექტი.
სიფრთხილით ინიშნება ანტიკოაგულანტებთან ერთად შესაძლებელი სისხლდენის რისკის გამო.
ასპირინისა და ფლურბიპროფენის ერთდროული მიღებისას ამ უკანასკნელის კონცენტრაცია პლაზმაში მცირდება 50%-ით. ამიტომ მათი ერთად მიღება რეკომენდებული არ არის.

დოზირება და მიღების წესი
რეკომენდებული დღიური დოზები:
გაყოფილი დოზა შეადგენს 150-დან 200მგ-მდე დღეში. ზოგიერთ შემთხვევაში დოზა შესაძლოა გაიზარდოს 300მგ-მდე.
-დისმენორეა:
საწყისი დოზაა 100მგ, შემდგომში 50 ან 100მგ ყოველ 4-6 სთ-ში.
მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ აღემატება 300მგ-ს.

ჭარბი დოზირების მკურნალობა
ფლურბიპროფენის მიმართ სპეციალური ანტიდოტი არ არსებობს. ჭარბი დოზირების სიპტომებია: სუნთქვის გაძნელება, გულისრევა, ტკივილი ეპიგასტრიუმში, თავის ტკივილი და თავბრუსხვევა. ჭარბი დოზირების მკურნალობა სიმპტომატურია.

შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარატი ინახება ბნელ, ნესტისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილად ოთახის ტემპერატურაზე 30°C - მდე.
ვარგისიანობის ვადა _ 3 წელი.

შეფუთვა
შეფუთვაში 15 და 30 შემოგარსული ტაბლეტი.

გაიცემა ექიმის რეცეპტით
მიღებამდე გაეცანით ინსტრუქციას.

რეგისტრაციის მფლობელი და მწარმოებელი:
Sanovel Pharmaceutical Products Industry Inc.

მაგენოლი
(ნიმესულიდი)
 

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:
ნიმესულიდი;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
ყვითელი ფერის, მრგვალი ფორმის, ორმხრივამოზნექილი ზედაპირის მქონე შემოუგარსავი ხსნადი ტაბლეტები, მენთოლისა და ფორთოხლის გემოთი.
შემადგენლობა:   
1 შემოუგარსავი ხსნადი ტაბლეტი შეიცავს: ნიმესულიდს _ 100 მგ;
დამხმარე ნივთიერებები: სიმინდის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კროსპოვიდონი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, გასუფთავებული ტალკი, ასპარტამი, ფორთოხლის არომატიზატორი, პიტნის არომატიზატორი.

გამოშვების ფორმა:
შემოუგარსავი ხსნადი ტაბლეტი, 100 მგ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული სხვა საშუალებები. ათქ-კოდი:  M01AX17.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
მაგენოლი წარმოადგენს სულფონანილიდების ჯგუფის ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ  საშუალებას. იგი ხასიათდება ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი მოქმედებით. პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზა-2-ის სელექტიური ბლოკირებით და პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით ანთებით კერაში.
პრეპარატი ენდოპეროქსიდებისა და თრომბოქსან A2-ის ინჰიბირების გზით თრგუნავს თრომბოციტების აგრეგაციას. იგი თრგუნავს ჰისტამინის გამოთავისუფლებას და ამცირებს ბრონქოსპაზმს.
ნიმესულიდი თრგუნავს ინტერლეიკინ-6-ის და უროკინაზას სინთეზს, რაც ხელს უშლის ხრტილოვანი ქსოვილის დესტრუქციას. აინჰიბირებს მეტალოპროტეაზების სინთეზს (ელასტაზა, კოლაგენაზა). მაგენოლი ხასიათდება ანტიოქსიდანტური თვისებებით.  

ფარმაკოკინეტიკა:
პერორალური მიღების შემდეგ ნიმესულიდი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. საკვების მიღება ამცირებს პრეპარატის აბსორბციის სიჩქარეს. მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა მიღებიდან 1.5-2.5 სთ-ის შემდეგ და შეადგენს 3.5-6.5 მგ/ლ. ნიმესულიდის კავშირი პლაზმის ცილებთან შეადგენს 99%-ს (ძირითადად ალბუმინებთან). მეტაბოლიზდება ღვიძლში, ფარმაკოლოგიურად აქტიური მეტაბოლიტის სახით (4-ჰიდროქსინიმესულიდი). ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) შეადგენს 1.56-4.95 სთ-ს. 
მიღებული დოზის დაახლოებით 70% გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით თირკმელების საშუალებით, ხოლო 30% _ ფეკალურ მასებთან ერთად. ხანგრძლივი მკურნალობისას ნიმესულიდის კუმულაცია არ აღინიშნება.

ჩვენება:
• რევმატოიდული ართრიტი, ოსტეოართრიტი,
   მაანკილოზებელი სპონდილოართრიტი (ბეხტერევის დაავადება), პოდაგრა;
• ოსტეოქონდროზი, ოსტეოართროზი;
• ბურსიტი, ტენდინიტი;
• რბილი ქსოვილების და საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის  ტრავმის შემდგომი ანთება; 
• ტკივილი ხერხემლის არეში, ნევრალგია, მიალგია;
• სხვადასხვა გენეზის ტკივილის სინდრომი, მათ შორის პოსტოპერაციულ, პოსტტრავმულ პერიოდში, ალგოდისმენორეა, კბილისა და თავის ტკივილი;
• სხვადასხვა გენეზის ცხელება, მათ შორის ინფექციურ-ანთებითი დაავადებებისას.

მიღების წესი და დოზირება:
მაგენოლი მიიღება პერორალურად, ჭამის შემდეგ.
მოზრდილებისათვის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 100 მგ-ს 2-ჯერ დღეში, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა _ 400 მგ-ს.
ბავშვებში ინიშნება 1.5 მგ/კგ სხეულის მასაზე, 2_3-ჯერ დღეში. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 5 მგ/კგ სხეულის მასაზე.
მაგენოლის 1 ტაბლეტი იხსნება 5 მლ (1 ჩაის კოვზი) წყალში ან პირის ღრუში მოხვედრისთანავე (წყლის გამოყენების გარეშე).
მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს დაახლოებით 10 დღეს.  

გვერდითი მოვლენები:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულძმარვა, გულისრევა, ღებინება, მეტეორიზმი, ყაბზობა, დიარეა, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, იშვიათად  _ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიული დაზიანება;
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: იშვიათად _ ოლიგურია; 
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: იშვიათად _ თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილის დარღვევა;
სისხლის სურათის მხრივ: იშვიათად _ თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, ანემია, აგრანულოციტოზი;
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად _ გამონაყარი კანზე, ერითემა, ჭინჭრის ციება, ანაფილაქსიური შოკი;
სხვა: სითხის შეკავება, ჰემატურია.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ან მის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ; კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებები; სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან; თირკმლის (კრეატინინის კლირენსი ნაკლებია 30 მლ/წთ) და ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა; გულის უკმარისობა; არტერიული ჰიპერტენზია; ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი; 6 წლამდე ასაკი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
ნიმესულიდი უკავშირდება პლაზმის ცილებს, რაც გათვალისწინებული უნდა იქნას სხვა პრეპარატებთან კომბინირებისას (განსაკუთრებით ჰიდანტოინთან და სულფანილამიდებთან). 
ნიმესულიდი აძლიერებს ანტიკოაგულანტების მოქმედებას. ლითიუმის პრეპარატებთან მაგენოლის ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ლითიუმის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში.
მაგენოლი სიფრთხილით ინიშნება დიგოქსინთან, ფენიტოინთან, დიურეტიკებთან, ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან, სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებთან, ანტიკოაგულანტებთან, ციკლოსპორინთან, მეტოტრექსატთან, პერორალურ დიაბეტის საწინააღმდეგო საშუალებებთან ერთად.  
 
ჰიპერდოზირება:
სიმპტომები: მომატებული არტერიული წნევა, თირკმლის უკმარისობა, კრუნჩხვები, სუნთქვის დათრგუნვა, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება.
მკურნალობა: საჭიროა შემანარჩუნებელი და სიმპტომური თერაპიის ჩატარება.
სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.

ორსულობა და ლაქტაცია:
მაგენოლის გამოყენება ორსულობის პერიოდში უკუნაჩვენებია.
ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღების აუცილებლობისას საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

გამოყენების თავისებურებები:
მაგენოლი სიფრთხილით ინიშნება სისხლდენის მიმართ მიდრეკილ, დიაბეტით დაავადებულ და ხანდაზმულ პაციენტებში, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებების დროს, თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას, პაციენტებში, რომელთაც უტარდებათ მკურნალობა ანტიკოაგულანტებით ან ანტიაგრეგანტებით.
მხედველობის ნებისმიერი დარღვევის გამოვლენისას საჭიროა მაგენოლით მკურნალობის შეწყვეტა. პრეპარატმა შესაძლოა გამოიწვიოს ორგანიზმში სითხის შეკავება, აქედან გამომდინარე სიფრთხილით გამოიყენება გულის უკმარისობითა და ჰიპერტენზიით დაავადებულ პაციენტებში. 
მაგენოლით ხანგრძლივი მკურნალობისას საჭიროა თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციის კონტროლი. 
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
მაგენოლის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღებას და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას.

შეფუთვა:
10 ტაბლეტი ალუმინის სტრიპში, 3 სტრიპი მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა  და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge  

ლოქსიკამი 

შემადგენლობა

1 ფლაკონი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება: 8 მგ ლორნოქსიკამი.

დამხმარე ნივთიერებები: მანიტოლი, ტრომეტამოლი, დინატრიუმის ედეტატი

გამხსნელი: საინექციო წყალი – 2 მლ.

ATC CODE: M01AC05

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები. ოქსიკამები. 

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ლორნოქსიკამი წარმოადგენს არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატს (აასპ) ანთების საწინააღმდეგო და ტკივილგამაყუჩებელი თვისებებით. ლორნოქსიკამის მოქმედების მექანიზმს საფუძვლად უდევს პროსტოგლანდიების სინთეზის დათრგუნვა ციკლოოქსიგენაზა-1-ის და ციკლოოქსიგენაზა-2-ის იზოფერმენტების აქტივობის დაბალანსებული დათრგუნვის შედეგად. გარდა ამისა, ლორნოქსიკამი აინჰიბირებს ჟანგბადის რადიკალების გამოთავისუფლებას აქტივირებული ლეიკოციტებიდან.

ლორნოქსიკამის ანალგეზიური თვისებები არ არის დაკავშირებული ოპიოიდების მაგვარ მოქმედებასთან ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე და ამიტომ ნარკოტიკული საშუალებებისაგან განსხვავებით არ თრგუნავს სუნთქვას, ასევე არ არსებობს ავადმყოფებში წამლისმიერი დამოკიდებულების გაჩენის შესაძლებლობის ვარაუდის საფუძველი.

ფარმაკოკინეტიკა

ლორნოქსიკამის მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში კუნთებში შეყვანისას მიიღწევა 0,4 საათის შემდეგ. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა (გაანგარიშებული მაჩვენებლის “ფართობი მრუდის კონცენტრაცია/დრო” ქვეშ საფუძველზე) კუნთებში შეყვანის შემდეგ შეადგენს 97%-ს. ნახევარგამოყოფის პერიოდი საშუალოდ შეადგენს 3-4 საათს. ლორნოქსიკამი იმყოფება პლაზმაში უცვლელი სახით, ასევე ჰიდროქსილირებული მეტაბოლიტის ფორმით, რომელსაც არ გააჩნია ფარმაკოლოგიური აქტივობა. ლორნოქსიკამის შეკავშირება ცილებთან შეადგენს 99%-ს და არ არის დამოკიდებული მის კონცენტრაციაზე. ლორნოქსიკამი მთლიანად მეტაბილოზდება, მეტაბოლიტების დაახლოებით 1/3 ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით და 2/3 – ღვიძლით. ხანში შესული ასაკის პირებში და პაციენტებში თირკმელების და ღვიძლის დარღვევებით ლორნოქსიკამის ფარმაკოკინეტიკის მნიშვნელოვანი ცვლილებები არ აღინიშნება. 

გამოყენების ჩვენებები

- მსუბუქიდან ზომიერამდე სიძლიერის მწვავე ტკივილის ხანმოკლე თერაპია.

გამოყენების წესი და დოზები

საინექციო ხსნარი მზადდება უშუალოდ გამოყენების წინ ერთი ფლაკონის შემადგენლობის (ლოქსიკამის ფხვნილის 8 მგ) საინექციო წყალში (2 მლ) გახსნისშედეგად.

ხსნარის დამზადების შემდეგ ნემსი იცვლება. ინტრამუსკულური ინექცია კეთდება გრძელი ნემსით. ხსნარის ვენაში შეყვანის ხანგრძლივობა უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 15 წამისა, კუნთში - არანაკლებ 5 წამისა.

პოსტოპერაციული ტკივილისას მომზადებული ხსნარი შეიყვანება ინტრავენურად ან კუნთებში, მწვავე ლუმბაგოს/იშალგიის შეტევისას კი კუნთებში. 

საწყისი დოზა შესაძლოა შეადგენდეს 8 ან 16 მგ-ს. არასაკმარისი გამაყუჩებელი ეფექტისას 8 მგ დოზის შემთხვევაში შესაძლოა იგივე დოზის დამატებით შეყვანა.

შემანარჩუნებელი თერაპია: 8 მგ 2 ჯერ დღეში. 

მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 16 მგ-ს.

რეკომენდირებულია მინიმალური ეფექტური დოზის გამოყენება შესაძლო მოკლე კურსით.

უკუჩვენებები

- მომატებული მგრძნობელობა/ალერგია ლორნოქსიკამის ან პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ;

- ანამნეზში ბრონქული ასთმის, ცხვირის მორეციდივე პოლიპოზის სრულად ან ნაწილობრივ განვითარება დაკავშირებული აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა აასპ-ის მიიღებისას, ასევე მათი აუტანლობა;

- ჰემორაგიული დიათეზი ან სისხლის შედედების დარღვევა, ასევე გადატანილი ოპერაციები თანმდევი სისხლდენის რისკით ან არასრული ჰემოსტაზით;

- აორტოკორონარული შუნტირების შემდგომი პერიოდი;

- ცერებროვასკულარული სისხლდენა;

- კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის ლორწოვანი გარსის ეროზიულ-წყლულოვანი ცვლილებები, აქტიური სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან;

- კუჭის მორეციდივე წყლული ან განმეორებითი სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან;

- ანამნეზში სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან დაკავშირებული აასპ მოხმარებასთან;

- ნაწლავის ანთებითი დაავადებები (კრონის დაავადება, არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტი) გამწვავების ფაზაში;

- დეკომპენსირებული გულის უკმარისობა;

- ღვიძლის გამოხატული უკმარისობა ან ღვიძლის დაავადება აქტიურ ფაზაში;

- თირკმელის გამოხატული უკმარისობა (შრატისმიერი კრეატინინის დონე >300მკმოლი/ლ);

- დადასტურებული ჰიპერკალცემია, ჰიპოვოლემია ან გაუწყლოება;

- ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;

- ბავშვთა და მოზარდთა ასაკი 18 წლამდე (მოცემულ ასაკობრივ ჯგუფში პრეპარატის კლინიკური მონაცემების არარსებობის გამო;

გვერდითი მოვლენები

გვერდითი მოვლენები განვითრების სიხშირის მიხედვით კლასიფიცირდება შემდეგ კატეგორიებად: ძალიან ხშირად (≥1/10); ხშირად (≥1/100,

ინფექციები: იშვიათად – ფარინგიტი.

სისხლისა და ლიმფური სისტემის მხრივ: იშვიათად – ანემია, თრომბოციტპენია, ლეუკოპენია, სისხლდენის გახანგრძლივება; ძალიან იშვიათად – ეკქიმოზი. აასპ-ს შეუძლია პოტენციური მძიმე ჰემატოლოგიური ისეთი დარღვევების გამოწვევა, როგორიცაა: ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, აპლაზიური ანემია, ჰემოლიზური ანემია.

იმუნური სისტემის მხრივ: იშვიათად – ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, ანაფილაქსიური რეაქცია და ანაფილაქსიური შოკი.

ნივთიერებათა ცვლის დარღვევები: არახშირად – მადის დაქვეითება, სხეულის მასის ცვლილება.

ფსიქიკური დარღვევები: არახშირად – ინსომნია, დეპრესია; იშვიათად – ნევროზულობა, გაგნგაშის გრძნობა, აგზნება.

ნერვული სისტემის მხრივ: ხშირად – მსუბუქი, გარდამავალი თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა; იშვიათად – ძილიანობა, პარესთეზიები, დისგევზია, ტრემორი, შაკიკი; ძალიან იშვიათად – ასეპტიური მენინგიტი პაციენტებში სისტემური წითელი მგლურით და შემაერთებელი ქსოვილის შერეული დაავადებით.

მხედველობის ორგანოს მხრივ: არახშირად – კონიუქტივიტი; იშვიათად – მხედველობის დარღვევა.

სმენის და წონასწორობის ორგანოს მხრივ: არახშირად – ვერტიგო, ყურებში შუილი.

გულ-სისხძარღვთა სისტემის მხრივ: არახშირად – გულისცემის გაძლიერება, ტაქიკარდია, შეშუპება, გულის უკმარისობა, სახის შეწითლება; იშვიათად – არტერიული ჰიპერტენზია, სისხლჩაქცევები, ჰემატომები.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: არახშირად – რინიტი; იშვიათად – ქოშინი, ხველა, ბრონქოსპაზმი.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ხშირად – გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცელში, დისპეფსია, დიარეა; არახშირად – მეტეორიზმი, ყაბზობა, ბოყინი, პირის სიმშრალე, გასტრიტი, კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული, ტკივილი ეპიგასტრიუმში, პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის წყლულები; იშვიათად – მელენა, სისხლიანი ღებინება, სტომატიი, ეზოფაგიტი, გასტროეზოფაგური რეფლუქსი, დისფაგია, გლოსიტი, წყლულის პერფორაცია, სისხლდენა.

ღვიძლის და სანაღვე გზების მხრივ: არახშირად – ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატება (ალტ, ასტ); ძალიან იშვიათად – ღვიძლზე ტოქსიკური ზემოქმედების შედეგად ღვიძლის უკმარისობის განვითარება, სიხვითლე, ქოლესტაზი.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის მხრივ: არახშირად – გამონაყარი, ქავილი, ოფლის გამოყოფის გაძლიერება, ერითემატოზული გმონაყარი, ანგიონევროზული შეშუპება, ალოპეცია; იშვიათად – დერმატიტი, ეგზემა, პურპურა; ძალიან იშვიათად – მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზი.

საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის და შემართებელი ქსოვილის მხრივ: არახშირად – ართრალგია; იშვიათად – ტკივილი ძვლებში, კუნთოვანი სპაზმები, მიალგია.

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: იშვიათად – ნიქტურია, შარდის გამოყოფის დარღვევა, კრეატინინის და შარდოვანას დონის მომატება სისხლში; ძალიან იშვიათად – თირკმლის მწვავე უკმარისობა თირკმლის დაავადებების მქონე პაციენტებში. ნეფროტოქსიკურობა სხვადასხვა ფორმით, მათ შორის ნეფრიტი და ნეფროზული სინდრომი.

ზოგადი დარღვევები: არახშირად – უღონობა, სახის შეშუპება; იშვიათად –ასთენია.

ადგილობრივი რეაქციები:

ჰიპერემია, ტკივილი შეყვანის ადგილას.

განსაკუთრებული მითითებები

პრეპარატის ულცეროგენული მოქმედების რისკი მცირდება პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებთან და პროსტაგლანდინების სინთეზურ ანალოგებთან ერთდროული გამოყენების შემთხვევაში.კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდანსისხლდენის წარმოქმნის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მიღებისშეწყვეტა და შესაბამისი გადაუდებელი ზომების მიღება. განსაკუთრებულიყურადღება უნდამიექცეს კუჭ-ნაწლავის პათოლოგიების მქონე იმ პირებისმდგომარეობას, რომლებიც პირველად გადიან პრეპარატ ლოქსიკამით მკურნალობისკურსს.

როგორს სხვა ოქსიკამები, პრეპარატი ლოქსიკამიც თრგუნავს თრომბოციტებისაგრეგაციას და ამიტომ შესაძლოა გაიზარდოს სისხლდენის დრო. ამ პრეპარატისგამოყენებისას საჭიროაყურადრებით დაკვირვება იმ ავადმყოფების მდგომარეობაზე,ვისთვისაც აუცილებელია სისხლის შედედების სისტემის ზედმიწევნით ნორმალურიფუნქციონირება (მაგალითად, ავადმყოფები, რომლებიც ემზადებიან ქირურგიულიჩარევისათვის), ვისაც დარღვეული აქვს სისხლისშედედების სისტემა ან ვინც იღებსსამკურნალო საშუალებებს, რომლებიც თრგუნავენ შედედებას (ჰეპარინის დაბალიდოზების ჩათვლით), იმისათვის, რომ დროულად იქნას აღმოჩენილი სისხლდენისნიშნები.

ღვიძლის დაზიანების ნიშნების გამოვლენისას (კანის ქავილი, კანის საფარისგაყვითლება, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, შარდის გამუქება,ღვიძლის ტრანსამინაზების დონის მომატება) საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტადა მკურნალ ექიმთან მიმართვა.

არ არის რეკომენდირებული პრეპარატის მიღება ერთდროულად სხვა აასპ-თან.

პრეპარატს შეუძლია შეცვალოს თრომბოციტების თვისებები, მაგრამ ვერშეანაცვლებს აცეტილსალიცილის მჟავას პროფილაქტიკურ მოქმედებას გულ-სისხლძარღვთა დაავადებებისდროს.

ავადმყოფებისათვის, რომელთაც აღენიშნებათ დიდი სისხლდენით ან მძიმე დეჰიდრატაციით გამოწვეული თირკმელების ფუნქციების დარღვევა, ლორნოქსიკამის, როგორც პროსტაგალნდინების სინთეზის ინჰიბიტორის, დანიშვნა შეიძლებაჰიპოვოლემიის და მასთან დაკავშირებული თირკმელების პერფუზიის შემცირებისსაშიშროების თავიდან აცილების შემდეგ. სხვა არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო საშუალებების მსგავსად ლოქსიკამმა შეიძლება გამოიწვიოს სისხლშიშარდოვანას და კრეატინინის კონცენტრაციის ზრდა, ასევე წყლისა და ნატრიუმისშეკავება, პერიფერიული შეშუპება, არტერიული ჰიპერტენზია დანეფროპათიის სხვაადრეული ნიშნები. ასეთი ავადმყოფებში პრეპარატ ლოქსიკამით ხანგრძლივმა მკურნალობამ შესაძლოა გამოიწვიოს: გლომერულონეფრიტი, პაპილარული ნეკროზიდა ნეფროზული სინდრომი, გარდამავალი თირკმელების მწვავე უკმარისობაში.ავადმყოფებისათვის, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმელების ფუნქციებისგამოხატული დაქვეითება, ლოქსიკამის დანიშვნა არ შეიძლება.

ხანდაზმულ ავადმყოფებსა და პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ არტერიულიჰიპერტენზია და/ან ჭარბი წონა, აუცილებელია არტერიული წნევის კონტროლი.თირკმელების ფუნქციის მონიტორინგის ჩატარება განსაკუთრებით აუცილებელიახანდაზმულ ავადმყოფებში, ასევე პაციენტებში: ვინც ერთდროულად იღებს დიურეზულებს; ვინც ერთდორულად იღებს პრეპარატებს, რომლებსაც შეუძლიათ გამოიწვიონთირკმელების დაზიანება.

პრეპარატ ლოქსიკამით ხანგრძლივი მკურნალობისას აუცილებელია პერიოდულადჰემატოლოგიური პარამეტრებისა, ასევე ღვიძლის და თირკმელების ფუნქციისკონტროლი. პრეპარატის გამოყენებამ შეიძლება უარყოფითად იმოქმედოს ქალისფერტილობაზე და არ არის რეკომენდირებული ქალებისათვის, რომლებიც გეგმავენორსულობას.

პაციენტებმა, რომლებიც ღებულობენ პრეპარატს, თავი უნდა შეიკავონ ალკოჰოლისგამოყენებისაგან.

ზემოქმედება ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე

პაციენტებმა, რომლებიც ღებულობენ პრეპარატს, თავი უნდა შეიკავონ იმ მოქმედებებისაგან, რომლებიც მოითხოვენ გაძლიერებულ ყურადღებას, სწრაფ ფსიქიკურ და მოძრაობით რეაქციას. 

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში

პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

გამოყენება პედიატრიაში

პრეპარატი უკუნაჩვენებია ბავშვებში და მოზარდებში 18 წლამდე.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან 

ერთდროული გამოყენება პრეპარატ ლოქსიკამისა და: 

- ციმეტიდინის – ზრდის ლორნოქსიკამის კონცენტრაციას პლაზმაში. რანიტიდინთან და ანტაციდურ პრეპარატებთან ურთიერთქმედება არ არის გამოვლენილი; 

- ანტიკოაგულანტებისა ან თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორების – შესაძლებელია სისხლდენის დროის გაზრდა (სისხლდენის მომატებული რისკი), საჭიროა საერთაშორისო ნორმალიზებული შეფარდების კონტროლი; • 

- ფენპროკუმონის - ფენპროკუმონით მკურნალობის ეფექტის შემცირება; •

- არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების და ჰეპარინის ერთდროულად გამოყენებისას სპინალურ/ეპიდურალურ ანესთეზიასთან კომბინაციაში იზრდება სპინალური ან ეპიდურალური ჰემატომების გაჩენის რისკი;

- ბეტა-ადრენობლოკატორების და ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტების ინჰიბიტორების - შეიძლება შეამციროს მათი ჰიპოტენზიური ეფექტი; • 

- დიურეტიკების – ამცირებს შარდმდენ ეფექტს და ჰიპოტენზიურ მოქმედებას;

- დიგოქსინის – ამცირებს დიგოქსინის თირკმლის კლირენს; 

- ქინოლონის ჯგუფის ანტიბიოტიკების – ზრდის კრუნჩხვითი სინდრომის განვითარების რისკს; 

- სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების ან გლუკოკორტიკოიდების – ზრდის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის რისკს; 

- მეტოტრექსატის – იზრდება შრატში მეთოტრექსატას კონცენტრაცია;

- სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორების (მაგალითად, ციტალოპრამი, ფლუოქსეტინი, პაროქსეტინი, სერტრალინი) - იზრდება კუჭ- ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის რისკი;

- ლითიუმის მარილების – შესაძლოა გამოიწვიოს პლაზმაში ლითიუმის პიკური კონცენტრაციის მომატება და ამით გააძლიეროს ლითიუმის ცნობილი გვერდითი ეფექტები; 

- ციკლოსპორინის – იზრდება ციკლოსპორინის ნეფროტოქსიკურობა;

- სულფონილშარდოვანას წარმოებულები – შესაძლოა გააძლიეროს უკანასკნელების ჰიპოგლიკემიური ეფექტი;

- ალკოჰოლის, კორტიკოტროპინის, კალიუმის პრეპარატების – ზრდის გვერდითი ეფექტების რისკს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან; 

- ცეფამანდოლის, ცეფოპერაზონის, ცეფოტეტანის, ვალპროის მჟავას – ზრდის სისხლდენის რისკს; • 

- ტაკროლიმუსის - ზრდის ნეფროტოქსიკურობის რისკს. 

ჭარბი დოზირება

დღეისათვის არ არის მონაცემები ლოქსიკამის დოზის გადაჭარბების შესახებ, რაც მოგვცემდა

მისი შედეგების დადგენის ან მათი აღმოფხვრის სპეციფიკური ზომების ვარაუდის 

შესაძლებლობას. მიუხედავად ამისა, შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ლოქსიკამის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში გვერდითი ეფექტები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის, ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ და თირკმლის უკმარისობის ნიშნები იქნება უფრო ხშირი და მძიმე.

სერიოზული სიმპტომებია; ატაქსია, კრუნჩხვები, ღვიძლის და თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, შესაძლოა კოაგულაციის დარღვევა.

მკურნალობა: ჭარბ დოზირებაზე ეჭვის შემთხვევაში ლოქსიკამის შეყვანა უნდა შეწყდეს. იმის გამო, რომ ლორნოქსიკამის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 4 საათს, ის სწრაფად ეკსკრეტირდება ორგანიზმიდან. ამ ნივთიერების გამოდევნა ორგანიზმიდან შეუძლებელია დიალიზის დახმარებით. დღეისათვის სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. საჭიროა ჩვეულებრივი გადაუდებელი ზომების მიღება და სიმპტომატური მკურნალობის ჩატარება. 

გამოშვების ფორმა

ლიოფილიზატი მუქი ფერის მინის ფლაკონში. 

გამხსნელი 2 მლ მინის ამპულაში.

3 ფლაკონი და 3 ამპულა მოთავსებულია კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში. 

1 კონტურულ უჯრედოვანი შეფუთვა გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები

ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არა უმეტეს 25ºჩ ტემპერატურაზე. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას!

ვარგისობის ვადა

3 წელი.

მომზადებული ხსნარი გამოყენებული უნდა იქნას 24 საათის განმავლობაში!

ნუ გამოიყენებთ პრეპარატს ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

ლოქსიკამი 

შემადგენლობა

1 ფლაკონი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება: 8 მგ ლორნოქსიკამი.

დამხმარე ნივთიერებები: მანიტოლი, ტრომეტამოლი, დინატრიუმის ედეტატი

გამხსნელი: საინექციო წყალი – 2 მლ.

ATC CODE: M01AC05

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები. ოქსიკამები. 

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ლორნოქსიკამი წარმოადგენს არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატს (აასპ) ანთების საწინააღმდეგო და ტკივილგამაყუჩებელი თვისებებით. ლორნოქსიკამის მოქმედების მექანიზმს საფუძვლად უდევს პროსტოგლანდიების სინთეზის დათრგუნვა ციკლოოქსიგენაზა-1-ის და ციკლოოქსიგენაზა-2-ის იზოფერმენტების აქტივობის დაბალანსებული დათრგუნვის შედეგად. გარდა ამისა, ლორნოქსიკამი აინჰიბირებს ჟანგბადის რადიკალების გამოთავისუფლებას აქტივირებული ლეიკოციტებიდან.

ლორნოქსიკამის ანალგეზიური თვისებები არ არის დაკავშირებული ოპიოიდების მაგვარ მოქმედებასთან ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე და ამიტომ ნარკოტიკული საშუალებებისაგან განსხვავებით არ თრგუნავს სუნთქვას, ასევე არ არსებობს ავადმყოფებში წამლისმიერი დამოკიდებულების გაჩენის შესაძლებლობის ვარაუდის საფუძველი.

ფარმაკოკინეტიკა

ლორნოქსიკამის მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში კუნთებში შეყვანისას მიიღწევა 0,4 საათის შემდეგ. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა (გაანგარიშებული მაჩვენებლის “ფართობი მრუდის კონცენტრაცია/დრო” ქვეშ საფუძველზე) კუნთებში შეყვანის შემდეგ შეადგენს 97%-ს. ნახევარგამოყოფის პერიოდი საშუალოდ შეადგენს 3-4 საათს. ლორნოქსიკამი იმყოფება პლაზმაში უცვლელი სახით, ასევე ჰიდროქსილირებული მეტაბოლიტის ფორმით, რომელსაც არ გააჩნია ფარმაკოლოგიური აქტივობა. ლორნოქსიკამის შეკავშირება ცილებთან შეადგენს 99%-ს და არ არის დამოკიდებული მის კონცენტრაციაზე. ლორნოქსიკამი მთლიანად მეტაბილოზდება, მეტაბოლიტების დაახლოებით 1/3 ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით და 2/3 – ღვიძლით. ხანში შესული ასაკის პირებში და პაციენტებში თირკმელების და ღვიძლის დარღვევებით ლორნოქსიკამის ფარმაკოკინეტიკის მნიშვნელოვანი ცვლილებები არ აღინიშნება. 

გამოყენების ჩვენებები

- მსუბუქიდან ზომიერამდე სიძლიერის მწვავე ტკივილის ხანმოკლე თერაპია.

გამოყენების წესი და დოზები

საინექციო ხსნარი მზადდება უშუალოდ გამოყენების წინ ერთი ფლაკონის შემადგენლობის (ლოქსიკამის ფხვნილის 8 მგ) საინექციო წყალში (2 მლ) გახსნისშედეგად.

ხსნარის დამზადების შემდეგ ნემსი იცვლება. ინტრამუსკულური ინექცია კეთდება გრძელი ნემსით. ხსნარის ვენაში შეყვანის ხანგრძლივობა უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 15 წამისა, კუნთში - არანაკლებ 5 წამისა.

პოსტოპერაციული ტკივილისას მომზადებული ხსნარი შეიყვანება ინტრავენურად ან კუნთებში, მწვავე ლუმბაგოს/იშალგიის შეტევისას კი კუნთებში. 

საწყისი დოზა შესაძლოა შეადგენდეს 8 ან 16 მგ-ს. არასაკმარისი გამაყუჩებელი ეფექტისას 8 მგ დოზის შემთხვევაში შესაძლოა იგივე დოზის დამატებით შეყვანა.

შემანარჩუნებელი თერაპია: 8 მგ 2 ჯერ დღეში. 

მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 16 მგ-ს.

რეკომენდირებულია მინიმალური ეფექტური დოზის გამოყენება შესაძლო მოკლე კურსით.

უკუჩვენებები

- მომატებული მგრძნობელობა/ალერგია ლორნოქსიკამის ან პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ;

- ანამნეზში ბრონქული ასთმის, ცხვირის მორეციდივე პოლიპოზის სრულად ან ნაწილობრივ განვითარება დაკავშირებული აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა აასპ-ის მიიღებისას, ასევე მათი აუტანლობა;

- ჰემორაგიული დიათეზი ან სისხლის შედედების დარღვევა, ასევე გადატანილი ოპერაციები თანმდევი სისხლდენის რისკით ან არასრული ჰემოსტაზით;

- აორტოკორონარული შუნტირების შემდგომი პერიოდი;

- ცერებროვასკულარული სისხლდენა;

- კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის ლორწოვანი გარსის ეროზიულ-წყლულოვანი ცვლილებები, აქტიური სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან;

- კუჭის მორეციდივე წყლული ან განმეორებითი სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან;

- ანამნეზში სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან დაკავშირებული აასპ მოხმარებასთან;

- ნაწლავის ანთებითი დაავადებები (კრონის დაავადება, არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტი) გამწვავების ფაზაში;

- დეკომპენსირებული გულის უკმარისობა;

- ღვიძლის გამოხატული უკმარისობა ან ღვიძლის დაავადება აქტიურ ფაზაში;

- თირკმელის გამოხატული უკმარისობა (შრატისმიერი კრეატინინის დონე >300მკმოლი/ლ);

- დადასტურებული ჰიპერკალცემია, ჰიპოვოლემია ან გაუწყლოება;

- ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;

- ბავშვთა და მოზარდთა ასაკი 18 წლამდე (მოცემულ ასაკობრივ ჯგუფში პრეპარატის კლინიკური მონაცემების არარსებობის გამო;

გვერდითი მოვლენები

გვერდითი მოვლენები განვითრების სიხშირის მიხედვით კლასიფიცირდება შემდეგ კატეგორიებად: ძალიან ხშირად (≥1/10); ხშირად (≥1/100,

ინფექციები: იშვიათად – ფარინგიტი.

სისხლისა და ლიმფური სისტემის მხრივ: იშვიათად – ანემია, თრომბოციტპენია, ლეუკოპენია, სისხლდენის გახანგრძლივება; ძალიან იშვიათად – ეკქიმოზი. აასპ-ს შეუძლია პოტენციური მძიმე ჰემატოლოგიური ისეთი დარღვევების გამოწვევა, როგორიცაა: ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, აპლაზიური ანემია, ჰემოლიზური ანემია.

იმუნური სისტემის მხრივ: იშვიათად – ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, ანაფილაქსიური რეაქცია და ანაფილაქსიური შოკი.

ნივთიერებათა ცვლის დარღვევები: არახშირად – მადის დაქვეითება, სხეულის მასის ცვლილება.

ფსიქიკური დარღვევები: არახშირად – ინსომნია, დეპრესია; იშვიათად – ნევროზულობა, გაგნგაშის გრძნობა, აგზნება.

ნერვული სისტემის მხრივ: ხშირად – მსუბუქი, გარდამავალი თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა; იშვიათად – ძილიანობა, პარესთეზიები, დისგევზია, ტრემორი, შაკიკი; ძალიან იშვიათად – ასეპტიური მენინგიტი პაციენტებში სისტემური წითელი მგლურით და შემაერთებელი ქსოვილის შერეული დაავადებით.

მხედველობის ორგანოს მხრივ: არახშირად – კონიუქტივიტი; იშვიათად – მხედველობის დარღვევა.

სმენის და წონასწორობის ორგანოს მხრივ: არახშირად – ვერტიგო, ყურებში შუილი.

გულ-სისხძარღვთა სისტემის მხრივ: არახშირად – გულისცემის გაძლიერება, ტაქიკარდია, შეშუპება, გულის უკმარისობა, სახის შეწითლება; იშვიათად – არტერიული ჰიპერტენზია, სისხლჩაქცევები, ჰემატომები.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: არახშირად – რინიტი; იშვიათად – ქოშინი, ხველა, ბრონქოსპაზმი.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ხშირად – გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცელში, დისპეფსია, დიარეა; არახშირად – მეტეორიზმი, ყაბზობა, ბოყინი, პირის სიმშრალე, გასტრიტი, კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული, ტკივილი ეპიგასტრიუმში, პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის წყლულები; იშვიათად – მელენა, სისხლიანი ღებინება, სტომატიი, ეზოფაგიტი, გასტროეზოფაგური რეფლუქსი, დისფაგია, გლოსიტი, წყლულის პერფორაცია, სისხლდენა.

ღვიძლის და სანაღვე გზების მხრივ: არახშირად – ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატება (ალტ, ასტ); ძალიან იშვიათად – ღვიძლზე ტოქსიკური ზემოქმედების შედეგად ღვიძლის უკმარისობის განვითარება, სიხვითლე, ქოლესტაზი.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის მხრივ: არახშირად – გამონაყარი, ქავილი, ოფლის გამოყოფის გაძლიერება, ერითემატოზული გმონაყარი, ანგიონევროზული შეშუპება, ალოპეცია; იშვიათად – დერმატიტი, ეგზემა, პურპურა; ძალიან იშვიათად – მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზი.

საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის და შემართებელი ქსოვილის მხრივ: არახშირად – ართრალგია; იშვიათად – ტკივილი ძვლებში, კუნთოვანი სპაზმები, მიალგია.

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: იშვიათად – ნიქტურია, შარდის გამოყოფის დარღვევა, კრეატინინის და შარდოვანას დონის მომატება სისხლში; ძალიან იშვიათად – თირკმლის მწვავე უკმარისობა თირკმლის დაავადებების მქონე პაციენტებში. ნეფროტოქსიკურობა სხვადასხვა ფორმით, მათ შორის ნეფრიტი და ნეფროზული სინდრომი.

ზოგადი დარღვევები: არახშირად – უღონობა, სახის შეშუპება; იშვიათად –ასთენია.

ადგილობრივი რეაქციები:

ჰიპერემია, ტკივილი შეყვანის ადგილას.

განსაკუთრებული მითითებები

პრეპარატის ულცეროგენული მოქმედების რისკი მცირდება პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებთან და პროსტაგლანდინების სინთეზურ ანალოგებთან ერთდროული გამოყენების შემთხვევაში.კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდანსისხლდენის წარმოქმნის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მიღებისშეწყვეტა და შესაბამისი გადაუდებელი ზომების მიღება. განსაკუთრებულიყურადღება უნდამიექცეს კუჭ-ნაწლავის პათოლოგიების მქონე იმ პირებისმდგომარეობას, რომლებიც პირველად გადიან პრეპარატ ლოქსიკამით მკურნალობისკურსს.

როგორს სხვა ოქსიკამები, პრეპარატი ლოქსიკამიც თრგუნავს თრომბოციტებისაგრეგაციას და ამიტომ შესაძლოა გაიზარდოს სისხლდენის დრო. ამ პრეპარატისგამოყენებისას საჭიროაყურადრებით დაკვირვება იმ ავადმყოფების მდგომარეობაზე,ვისთვისაც აუცილებელია სისხლის შედედების სისტემის ზედმიწევნით ნორმალურიფუნქციონირება (მაგალითად, ავადმყოფები, რომლებიც ემზადებიან ქირურგიულიჩარევისათვის), ვისაც დარღვეული აქვს სისხლისშედედების სისტემა ან ვინც იღებსსამკურნალო საშუალებებს, რომლებიც თრგუნავენ შედედებას (ჰეპარინის დაბალიდოზების ჩათვლით), იმისათვის, რომ დროულად იქნას აღმოჩენილი სისხლდენისნიშნები.

ღვიძლის დაზიანების ნიშნების გამოვლენისას (კანის ქავილი, კანის საფარისგაყვითლება, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, შარდის გამუქება,ღვიძლის ტრანსამინაზების დონის მომატება) საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტადა მკურნალ ექიმთან მიმართვა.

არ არის რეკომენდირებული პრეპარატის მიღება ერთდროულად სხვა აასპ-თან.

პრეპარატს შეუძლია შეცვალოს თრომბოციტების თვისებები, მაგრამ ვერშეანაცვლებს აცეტილსალიცილის მჟავას პროფილაქტიკურ მოქმედებას გულ-სისხლძარღვთა დაავადებებისდროს.

ავადმყოფებისათვის, რომელთაც აღენიშნებათ დიდი სისხლდენით ან მძიმე დეჰიდრატაციით გამოწვეული თირკმელების ფუნქციების დარღვევა, ლორნოქსიკამის, როგორც პროსტაგალნდინების სინთეზის ინჰიბიტორის, დანიშვნა შეიძლებაჰიპოვოლემიის და მასთან დაკავშირებული თირკმელების პერფუზიის შემცირებისსაშიშროების თავიდან აცილების შემდეგ. სხვა არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო საშუალებების მსგავსად ლოქსიკამმა შეიძლება გამოიწვიოს სისხლშიშარდოვანას და კრეატინინის კონცენტრაციის ზრდა, ასევე წყლისა და ნატრიუმისშეკავება, პერიფერიული შეშუპება, არტერიული ჰიპერტენზია დანეფროპათიის სხვაადრეული ნიშნები. ასეთი ავადმყოფებში პრეპარატ ლოქსიკამით ხანგრძლივმა მკურნალობამ შესაძლოა გამოიწვიოს: გლომერულონეფრიტი, პაპილარული ნეკროზიდა ნეფროზული სინდრომი, გარდამავალი თირკმელების მწვავე უკმარისობაში.ავადმყოფებისათვის, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმელების ფუნქციებისგამოხატული დაქვეითება, ლოქსიკამის დანიშვნა არ შეიძლება.

ხანდაზმულ ავადმყოფებსა და პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ არტერიულიჰიპერტენზია და/ან ჭარბი წონა, აუცილებელია არტერიული წნევის კონტროლი.თირკმელების ფუნქციის მონიტორინგის ჩატარება განსაკუთრებით აუცილებელიახანდაზმულ ავადმყოფებში, ასევე პაციენტებში: ვინც ერთდროულად იღებს დიურეზულებს; ვინც ერთდორულად იღებს პრეპარატებს, რომლებსაც შეუძლიათ გამოიწვიონთირკმელების დაზიანება.

პრეპარატ ლოქსიკამით ხანგრძლივი მკურნალობისას აუცილებელია პერიოდულადჰემატოლოგიური პარამეტრებისა, ასევე ღვიძლის და თირკმელების ფუნქციისკონტროლი. პრეპარატის გამოყენებამ შეიძლება უარყოფითად იმოქმედოს ქალისფერტილობაზე და არ არის რეკომენდირებული ქალებისათვის, რომლებიც გეგმავენორსულობას.

პაციენტებმა, რომლებიც ღებულობენ პრეპარატს, თავი უნდა შეიკავონ ალკოჰოლისგამოყენებისაგან.

ზემოქმედება ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე

პაციენტებმა, რომლებიც ღებულობენ პრეპარატს, თავი უნდა შეიკავონ იმ მოქმედებებისაგან, რომლებიც მოითხოვენ გაძლიერებულ ყურადღებას, სწრაფ ფსიქიკურ და მოძრაობით რეაქციას. 

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში

პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

გამოყენება პედიატრიაში

პრეპარატი უკუნაჩვენებია ბავშვებში და მოზარდებში 18 წლამდე.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან 

ერთდროული გამოყენება პრეპარატ ლოქსიკამისა და: 

- ციმეტიდინის – ზრდის ლორნოქსიკამის კონცენტრაციას პლაზმაში. რანიტიდინთან და ანტაციდურ პრეპარატებთან ურთიერთქმედება არ არის გამოვლენილი; 

- ანტიკოაგულანტებისა ან თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორების – შესაძლებელია სისხლდენის დროის გაზრდა (სისხლდენის მომატებული რისკი), საჭიროა საერთაშორისო ნორმალიზებული შეფარდების კონტროლი; • 

- ფენპროკუმონის - ფენპროკუმონით მკურნალობის ეფექტის შემცირება; •

- არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების და ჰეპარინის ერთდროულად გამოყენებისას სპინალურ/ეპიდურალურ ანესთეზიასთან კომბინაციაში იზრდება სპინალური ან ეპიდურალური ჰემატომების გაჩენის რისკი;

- ბეტა-ადრენობლოკატორების და ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტების ინჰიბიტორების - შეიძლება შეამციროს მათი ჰიპოტენზიური ეფექტი; • 

- დიურეტიკების – ამცირებს შარდმდენ ეფექტს და ჰიპოტენზიურ მოქმედებას;

- დიგოქსინის – ამცირებს დიგოქსინის თირკმლის კლირენს; 

- ქინოლონის ჯგუფის ანტიბიოტიკების – ზრდის კრუნჩხვითი სინდრომის განვითარების რისკს; 

- სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების ან გლუკოკორტიკოიდების – ზრდის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის რისკს; 

- მეტოტრექსატის – იზრდება შრატში მეთოტრექსატას კონცენტრაცია;

- სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორების (მაგალითად, ციტალოპრამი, ფლუოქსეტინი, პაროქსეტინი, სერტრალინი) - იზრდება კუჭ- ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის რისკი;

- ლითიუმის მარილების – შესაძლოა გამოიწვიოს პლაზმაში ლითიუმის პიკური კონცენტრაციის მომატება და ამით გააძლიეროს ლითიუმის ცნობილი გვერდითი ეფექტები; 

- ციკლოსპორინის – იზრდება ციკლოსპორინის ნეფროტოქსიკურობა;

- სულფონილშარდოვანას წარმოებულები – შესაძლოა გააძლიეროს უკანასკნელების ჰიპოგლიკემიური ეფექტი;

- ალკოჰოლის, კორტიკოტროპინის, კალიუმის პრეპარატების – ზრდის გვერდითი ეფექტების რისკს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან; 

- ცეფამანდოლის, ცეფოპერაზონის, ცეფოტეტანის, ვალპროის მჟავას – ზრდის სისხლდენის რისკს; • 

- ტაკროლიმუსის - ზრდის ნეფროტოქსიკურობის რისკს. 

ჭარბი დოზირება

დღეისათვის არ არის მონაცემები ლოქსიკამის დოზის გადაჭარბების შესახებ, რაც მოგვცემდა

მისი შედეგების დადგენის ან მათი აღმოფხვრის სპეციფიკური ზომების ვარაუდის 

შესაძლებლობას. მიუხედავად ამისა, შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ლოქსიკამის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში გვერდითი ეფექტები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის, ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ და თირკმლის უკმარისობის ნიშნები იქნება უფრო ხშირი და მძიმე.

სერიოზული სიმპტომებია; ატაქსია, კრუნჩხვები, ღვიძლის და თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, შესაძლოა კოაგულაციის დარღვევა.

მკურნალობა: ჭარბ დოზირებაზე ეჭვის შემთხვევაში ლოქსიკამის შეყვანა უნდა შეწყდეს. იმის გამო, რომ ლორნოქსიკამის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 4 საათს, ის სწრაფად ეკსკრეტირდება ორგანიზმიდან. ამ ნივთიერების გამოდევნა ორგანიზმიდან შეუძლებელია დიალიზის დახმარებით. დღეისათვის სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. საჭიროა ჩვეულებრივი გადაუდებელი ზომების მიღება და სიმპტომატური მკურნალობის ჩატარება. 

გამოშვების ფორმა

ლიოფილიზატი მუქი ფერის მინის ფლაკონში. 

გამხსნელი 2 მლ მინის ამპულაში.

3 ფლაკონი და 3 ამპულა მოთავსებულია კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში. 

1 კონტურულ უჯრედოვანი შეფუთვა გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები

ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არა უმეტეს 25ºჩ ტემპერატურაზე. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას!

ვარგისობის ვადა

3 წელი.

მომზადებული ხსნარი გამოყენებული უნდა იქნას 24 საათის განმავლობაში!

ნუ გამოიყენებთ პრეპარატს ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

ლოქსიდოლი
LOXIDOL

სავაჭრო დასახელება
ლოქსიდოლი, Loxidol

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება
მელოქსიკამი, Meloxicam

ქიმიური ფორმულა
4-ჰიდროქსი-2-მეთილ-N-(5-მეთილ2-თიაზოლილ)-2H-1,2-ბენზოთიაზინ-3-კარბოქსიამიდ-1,1-დიოქსიდი

წამლის ფორმა
საინექციო ხსნარი.
აღწერილობა: ყვითელი, მომწვანო შეფერილობის, გამჭვირვალე ხსნარი.

შემადგენლობა
1 ამპულა შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: მელოქსიკამი 15,0 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: მეგლუმინი, გლიკოფუროლი, პოლოქსამერ 188, გლიცინი, ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი.

პრეპარატის ათქ კოდი M01AC06

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატიული საშუალებები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ლოქსიდოლი (მელოქსიკამი) წარმოადგენს ენოლის მჟავას წარმოებულებს და მიეკუთვნება არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების ჯგუფს, აქვს გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი მოქმედება. გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება დადგენილია ანთების ყველა სტანდარტულ მოდელზე. მელოქსიკამის მოქმედების მექანიზმი პროსტაგლანდინების (ანთების მედიატორების) სინთეზის ინჰიბირების უნარში მდგომარეობს.
In vivo ლოქსიდოლი (მელოქსიკამი) აინჰიბირებს პროსტაგლანდინების სინთეზს ანთების კერაში გაცილებით მეტად, ვიდრე კუჭის ლორწოვან გარსსა და თირკმელებში.
ეს განსხვავება დაკავშირებულია ციკლოოქსიგენაზა-2-ის (ცოგ-2) ციკლოოქსიგენაზა-1-თან (ცოგ-1) შედარებით უფრო სელექტიური ინჰიბირებით.
Ex vivo ნაჩვენებია, რომ მელოქსიკამი რეკომენდებულ დოზებში არ ახდენდა გავლენას თრომბოციტების აგრეგაციასა და სისხლდენის დროზე, განსხვავებით ინდომეტაცინის, დიკლოფენაკის, იბუპროფენისა და ნაპროქსენისაგან, რომლებიც მნიშვნელოვნად თრგუნავდნენ თრომბოციტების აგრეგაციას და ახანგრძლივებდნენ სისხლდენის დროს.
ფარმაკოკინეტიკა
მელოქსიკამი პრაქტიკულად მთლიანად აბსორბირდება ინტრამუსკულარული შეყვანისას.  პლაზმაში ლოქსიდოლის (მელოქსიკამის) კონცენტრაცია შეყვანილი დოზის პროპორციულია. 15 მგ მელოქსიკამის ინტრამუსკულარული შეყვანიდან 60 წუთის შემდეგ პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს დაახლოებით 1,62 მგ/ლ.
მელოქსიკამი ძალიან კარგად უკავშირდება პლაზმის ცილებს, განსაკუთრებით – ალბუმინს (90-100%). აღწევს სინოვიურ სითხეში, სადაც მისი კონცენტრაცია პლაზმური კონცენტრაციის 50%-ს შეადგენს. გადანაწილების მოცულობა დაბალია, საშუალოდ 11 ლ.
მელოქსიკამი თითქმის მთლიანად მეტაბოლიზდება ღვიძლში 4 ფარმაკოლოგიურად არააქტიური მეტაბოლიტის წარმოქმნით. ძირითადი მეტაბოლიტი 5’-კარბოქსიმელოქსიკამია (დოზის დაახლოებით 60%), მიიღება შუალედური მეტაბოლიტის, 5’-ჰიდროქსიმეთილმელოქსიკამის დაჟანგვით, რომელიც ასევე ექსკრეტირედება, თუმცაღა უფრო ნაკლები რაოდენობით (დოზის 9%).
ლოქსიდოლი ფეკალურ მასებთან და შარდთან ერთად თანაბარი რაოდენობით გამოიყოფა, ძირითადად მეტაბოლიტების სახით. უცვლელი სახით ფეკალურ მასებთან ერთად სადღეღამისო დოზის 5%-ზე ნაკლები გამოიყოფა, ხოლო შარდში პრეპარატი უცვლელი სახით მხოლოდ კვალის სახით შეიმჩნევა.
მელოქსიკამის ნახევრაგამოყოფის პერიოდი საშუალოდ 20 საათია. პლაზმის კლირენსი შეადგენს 8 მლ/წთ.
ხანდაზმულ პაციენტებში პლაზმური კლირენსის მაჩვენებელი შედარებით დაბალია.

გამოყენების ჩვენებები
პრეპარატი ლოქსიდოლი (მელოქსიკამი) საინექციო ხსნარის ფორმით ნაჩვენებია მკურნალობის საწყისი პერიოდისა და ტკივილის სინდრომის მოკლევადიანი, სიმპტომური თერაპიისათვის რევმატოიდული ართრიტის, ოსტეოართრიტის, მაანკილოზებელი სპონდილიტის დროს.

მიღების წესი და დოზირება
ლოქსიდოლი ენიშნებათ ზრდასრულ პაციენტებს. პრეპარატის ინტრამუსკულარული შეყვანა ნაჩვენებია მკურნალობის მხოლოდ პირველი 2-3 დღის განმავლობაში. შემდგომში თერაპია გრძელდება პრეპარატის პერორალური ფორმის (ტაბლეტები) მიღებით.
მაქსიმალური რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა 15 მგ-ს შეადგენს.
გვერდითი მოვლენების განვითარების მაღალი რისკის შემთხვევაში, მკურნალობას 7.5 მგ-ით იწყებენ.
პრეპარატის ინტრავენურად შეყვანა არ შეიძლება.

უკუჩვენებები
-    კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების ფაზაში;
-    ღვიძლის უკმარისობის მძიმე ფორმა;
-    თირკმლის უკმარისობის მძიმე ფორმა (თუ ჰემოდიალიზი არ ტარდება);
-    15 წლამდე ბავშვთა ასაკი;
-    ორსულობა  და ლაქტაციის პერიოდი;
-    სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, სისხლჩაქცევა ტვინში ან ნებისმიერი სხვა სახის სისხლდენა;
-    ანტიკოაგულანტებით მიმდინარე თერაპია.
ლოქსიდოლი არ უნდა დაენიშნოს პაციენტებს, რომელთაც მომატებული მგრძნობელობა აქვთ მელოქსიკამის ან პრეპარატში შემავალი ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ. არსებობს აცეტილსალიცილის მჟავასთან და სხვა აასს-ებთან (არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები) ჯვარედინი მგრძნობელობის განვითარების შესაძლებლობა. ასევე, პრეპარატის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული იმ პაციენტთათვის, რომელთაც ასთმის, ნაზალური პოლიპოზის, ანგიონევროზული შეშუპების ან ჭინჭრის ციების სიმპტომები (დაკავშრებული აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა აასს-ების მიღებასთან) აღენიშნებათ.
 
გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, ყაბზობა, მეტეორიზმი, დიარეა (>1%); ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების გარდამავალი ცვლილებები (მათ შორის ტრანსამინაზების ან ბილირუბინის დონის მატება), ყაბზობა, ბოყინი, ეზოფაგიტი, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაზიანებები, ფარული ან მაკროსკოპულად ხილული სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან (0.1 – 1.0%), კოლიტი (სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ანემია(>1.0%), ჰემოგრამის ცვლილებები, მათ შორის ლეიკოციტარული ფორმულის ცვლილება, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია (0.1 – 1.0%).
დერმატოლოგიური რეაქციები: ქავილი, გამონაყარი კანზე (> 1.0%), ჭინჭრის ციება(0.1 – 1.0%), ფოტოსენსიბილიზაცია (სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქული ასთმის მწვავე განვითარება(ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი (>1.0%);  თავბრუსხვევა, ყურებში ხმაური‘ ძილიანობა (0.1 – 1.0%).
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: შეშუპება (>1.0%); არტერიული წნევის მომატება, გულისცემის შეგრძნება, სახის არეში სისხლის მოწოლის შეგრძნება (0.1 – 1.0%).
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმლის ფუნქციის მაჩვენებლების ცვლილებები (კრეატინინის და/ან შარდოვანას დონის მატება სისხლში) (0.1 – 1.0%).

განსაკუთრებული მითითებები
მელოქსიკამი გამოიყენება სიფრთხილით სხვა არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ერთად, ანამნეზში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებების არსებობისას, აგრეთვე იმ პაცინეტებში, რომლებიც იღებენ ანტიკოაგულანტებს.
პეპტიური წყლულის ან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის განვითარების შემთხვევაში, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს. აასს-ები შესაძლოა გახდეს მიზეზი თირკმლის პროსტაგლანდინების ინჰიბირების, რომლებიც კომპენსატორულ როლს თამაშობს თირკმლის სისხლის მიმოქცევის უზრუნველყოფაში. აასს-ების მიღებამ იმ პაციენტებში, რომელთაც თირკმლის სისხლის მიმოქცევა დაქვეითებული აქვთ, შესაძლოა გამოიწვიოს ფარულად მიმდინარე თირკმლის უკმარისობის დეკომპენსაცია. აასს-ების მოხსნა თირკმლის ფუნქციის პირვანდელ დონემდე აღდგენის საშუალებას იძლევა.
იმ პაციენტთათვის, რომლებსაც თირკმლის უკმარისობის ტერმინალური სტადია აქვთ და ჰემოდიალიზზე იმყოფებიან, პრეპარატის დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 7.5 მგ-ს. ხოლო მათთვის, ვისაც თირკმლის ფუნქციის ზომიერი ან მცირე დარღვევები აღენიშნებათ (ანუ კრეატინინის კლირენსი 25 მლ/წთ-ზე მეტია) დოზის შემცირება საჭირო არ არის.
იშვიათ შემთხვევაში, აასს-ებმა შეიძლება გამოიწვიოს ინტერსტიციური ნეფრიტი, გლომერულონეფრიტი, თირკმლის მედულური ნეკროზი ან ნეფროზული სინდრომი.
არსებობს მონაცემები პრეპარატის გამოყენებისას (ისევე როგორც აასს-ების უმრავლესობის შემთხვევაში) შრატში ტრანსამინაზების ან ღვიძლის ფუნქციის სხვა მაჩვენებლების ეპიზოდური მატების შესახებ. შემთხვევათა უმრავლესობაში, ეს მატება მცირე და გარდამავალი იყო. თუკი გამოვლენილი ცვლილებები არსებითია და დროთა განმავლობაში არ კლებულობს, პრეპარატი უნდა მოიხსნას და დაწესდეს ლაბორატორიულ ცვლილებებზე დაკვირვება. იმ პაციენტებს, რომელთაც კლინიკურად სტაბილური ციროზი აქვთ, დოზის შემცირება არ ესაჭიროებათ.
დასუსტებულმა პაციენტებმა შესაძლოა უფრო ცუდად გადაიტანონ არასასურველი გვერდითი მოვლენები, შესაბამისად ისინი მკაცრი კონტროლის ქვეშ უნდა იმყოფებოდნენ. სიფრთხილე (ისევე, როგორც სხვა აასს-ების შემთხვევაში) საჭიროა ხანდაზმული პაციენტების მკურნალობისას, რამეთუ მათ ღვიძლის, თირკმლისა და გულის ფუნქციის დარღვევების ალბათობა უფრო მაღალი აქვთ.
აასს-ების დიურეზულ საშუალებებთან ერთად მიღებამ შეიძლება ნატრიუმის, კალიუმისა და წყლის შეკავება გამოიწვიოს და გავლენა მოახდინოს შარდმდენი საშუალებების ნატრიურეზულ ეფექტებზე. წინასწარგანწყობის არსებობისას, პაციენტებს შედეგად შესაძლოა გაუძლიერდეთ გულის უკმარისობის ან ჰიპერტენზიის სიმპტომები.
მელოქსიკამმა, ისევე როგორც სხვა აასს-ებმა, შესაძლოა შენიღბოს ინფექციური დაავადებების სიმპტომები.
მელოქსიკამის მიღებამ, ისევე როგორც იმ სხვა პრეპარატების, რომლებიც აბლოკირებენ ციკლოოქსიგენაზას/პროსტაგლანდინების სინთეზს, შეიძლება ფერტილობაზე იქონიოს გავლენა, ამიტომ, ეს პრეპარატი არ არის რეკომენდებული მათთვის, ვინც დაორსულებას გეგმავს. ჩასახვის უნარის დარღვევის შემთხვევაში ან უნაყოფობის გამო გამოკვლევების ჩატარებისას, უნდა დადგეს მელოქსიკამის მოხსნის საკითხი.

ზეგავლენა ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე
არ ჩატარებულა სპეციალური კვლევები ავტოტრანსპორტისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე პრეპარატის გავლენასათან დაკავშირებით. პაციენტებმა, რომელთაც მხედველობის დარღვევები, ძილიანობა ან ცენტრალურ ნერვულ სისტემასთან დაკავშირებული სხვა დარღვევები აღენიშნებათ, თავი უნდა შეიკავონ აღნიშნული ქმედებისგან.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს
პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციისას უკუნაჩვენებია.

გამოყენება პედიატრიაში
მელოქსიკამის ინტრამუსკულარული ინექციების სახით დოზირების რეჟიმი ბავშვებსა და მოზარდებში დადგენილი არ არის, შესაბამისად, ლოქსიდოლი (მელოქსიკამი) მხოლოდ ზრდასრულ პაციენტებს შეიძლება დაენიშნოს.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები, მათ შორის სალიცილატები (აცეტილსალიცის მჟავა): ერთზე მეტი აასს-ის ერთდოული მიღება ზრდის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულების და სისხლდენების განვითარების რისკს სინერგიული მოქმედების შედეგად.  მელოქსიკამის სხვა აასს-ებთან ერთად მიღება არ არის რეკომენდებული. ლოქსიდოლის ერთდროული მიღება აცეტილსალიცილის მჟავასთან (1000 მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში) ერთად ჯანმრთელ მოხალისეებში იწვევდა მელოქსიკამის AUC-სა (10%) და Сmax-ის (24%) ზრდას. ამ ურთიერთქმედების კლინიკური მნიშვნელობა უცნობია.
პერორალური ანტიკოაგულანტები, ანტიაგრეგანტები, ჰეპარინი სისტემური გამოყენებისათვის, თრომბოლიზური საშუალებები: იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი. ამ პრეპარატების ერთდროული მიღების აუცილებლობის შემთხვევაში, საჭიროა მოხდეს ანტიკოაგულანტების ეფექტზე დაკვირვება.
ლითიუმი: აასს-ები ზრდიან ლითიუმის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში, თირკმლისმიერი ექსკრეციის შემცირების გამო. პლაზმაში ლითიუმის შემცველობამ შესაძლოა ტოქსიურ მაჩვენებლებს მიაღწიოს. აასს-ებისა და ლითიუმის ერთდროული მიღება არ არის რეკომენდებული. ასეთი კომბინირებული თერაპიის აუცილებლობის შემთხვევაში, საჭიროა პლაზმაში ლითიუმის შემცველობის კონტროლი მკურნალობის დაწყებისას, დოზის შერჩევისას და თერაპიის დასრულებისას.
საშვილოსნოსშიდა კონტრაცეპტივები: აასს-ები ამცირებს საშვილოსნოსშიდა კონტრაცეპტივების ეფექტურობას.
დიურეტიკები: დეჰიდრატაციის მქონე პაციენტებში აასს-ების და დიურეტიკების ერთდროული მიღება ამაღლებს თირკმლის მწვავე უკმარისობის განვითარების რისკს. ასეთი კომბინირებული თერაპიის შემთხვევაში, პაციენტებმა უნდა მიიღონ საკმარისი რაოდენობის სითხე. მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა თირკმლის ფუნქციის გამოვკლევა.
ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატები (მაგ., ბეტა-ადრენოლოკატორები, ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორები, ვაზოდილატორები, დიურეტიკები): აასს-ები ამცირებს ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების ეფექტს, პროსტაგლანდინების ინჰიბირების გამო, რომელთაც ვაზოდილატაციური მოქმედება აქვს.
ქოლესტირამინი: ზრდის მელოქსიკამის გამოყოფას, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში მისი შეკავშირების შედეგად.
ციკლოსპორინი: აასს-ებს მეორადად, თირკმლის პროსტაგლანდინებზე ზამოქმედების გზით, შეუძლიათ გაზარდონ ციკლოსპორინის ნეფროტოქსიური ეფექტი. ლოქსიდოლისა (მელოქსიკამის) და ციკლოსპორინის ერთდროული დანიშვნისას საჭიროა თირკმლის ფუნქციის კონტროლი.
მელოქსიკამის ანტაციდებთან, ციმეტიდინთან, დიგოქსინთან ან ფუროსემიდთან  ერთდროული მიღებისას არ დაფიქსირებულა მნიშვნელოვანი ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედებები.
 
ჭარბი დოზირება
დღესდღეობით არ არსებობს მონაცემები ლოქსიდოლის ჭარბი დოზირების სპეციფიური სიმპტომების შესახებ. ასეთ შემთხვევაში უნდა ჩატარდეს ზოგადი სიმპტომური მკურნალობა. ანტიდოტი არ არსებობს.

გამოშვების ფორმა
საინექციო ხსნარის 1,5 მლ ამპულებში. 3 ამპულა კონტურულ შეფუთვაში მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის წესი
ინახება სინათლისაგან დაცულ,  ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა
4 წელი წარმოების თარიღიდან.
არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II (გაიცემა რეცეპტით).

მწარმოებელი
ლოქსიდოლი წარმოადგენს კომპანიის „ვორლდ მედიცინ“ (დიდი ბრიტანეთი) სავაჭრო მარკას.

დამზადებულია
"რომფარმ კომპანი ს.რ.ლ." -ის მიერ, ოტოპენი, ეროილორის ქუჩა 1ა, რუმინეთი.

ქვეყანა: რუმინეთი

მწარმოებელი: მაგისტრა რუმინეთი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ლოქსიდოლი
(LOXIDOL)

სავაჭრო სახელწოდება:
ლოქსიდოლი, Loxidol

საერთაშორისო არადაპატენტებული სახელწოდება:
მელოქსიკამი, Meloxicam

წამლის ფორმა:
პერორალური შემოგარსული ტაბლეტები.

შემადგენლობა:
ერთი შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: მელოქსიკამი 15 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, უწყლო ლაქტოზა, სახამებლის გლიკოლატნატრიუმი, მაგნიუმის სტეარატი.
გარსი: ჰიდროქსიმეთილცელულოზა, ტიტანის დიოქსიდი, პოლიეთილენგლიკოლი 6000, პოლიეთილენგლიკოლი 400
პრეპარატის ათქ კოდი: M01AC06

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ძვალ-სახსროვანი სისტემის დაავადებების სამკურნალო პრეპარატები.
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული საშუალებები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ლოქსიდოლი წარმოადგენს არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებას. პრეპარატის ფარმაკოლოგიური თვისებებია: ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი, სიცხის დამწევი, რაც განპირობებულია პრეპარატის აქტიური ნივთიერების მელოქსიკამის მოქმედებით. მელოქსიკამი თრგუნავს ციკლოოქსიგენაზა-2-ის ფერმენტულ აქტივობას, რომელიც მონაწილეობს პროსტაგლანდინების სინთეზში ანთებითი რეაქციის მიდამოში, რის შედეგადაც ხდება ანთების პროცესის ჩახშობა.

ჩვენებები:
შემდეგი დაავადებების სიმპტომური თერაპია:
- რევმატოიდული ართრიტი;
- სახსრების მადეფორმირებელი ოსტეოართროზი;
- მაანკილოზებელი სპონდილოართრიტი (ბეხტერევის დაავადება).

უკუჩვენებები:
- მელოქსიკამის (მათ შორის, სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების) ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა;
- კუჭის ან თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების ფაზაში;
- თირკმლების ქრონიკული უკმარისობა იმ პაციენტებში, რომლებიც არ ექვემდებარებიან ჰემოდიალიზს;
- ღვიძლის მწვავე უკმარისობა;
- 15 წლამდე ასაკი;
- სისხლდენები (მათ შორის, სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან), სისხლჩაქცევა ტვინში;
- ორსულობის პერიოდი;
- ლაქტაციის პერიოდი;
- ალერგიული რეაქციები (ბრონქული ასთმა, ცხვირისა და ცხვირის დანამატი წიაღების მორეციდივე პოლიპოზი, კვინკეს შეშუპება, ჭინჭრის ციება) აცეტილსალიცილმჟავასა და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებზე;
- მომატებული მგრძნობელობა აცეტილსალიცილმჟავისა და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ.

გვერდითი მოქმედება:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, ყაბზობა, მეტეორიზმი, დიარეა, ეზოფაგიტი, ბოყინი, კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის დაწყლულება, სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, პირის ღრუს ანთება.
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ანემია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: პერიფერიული შეშუპებები, არტერიული წნევის მომატება, გახშირებული გულისცემა, სახის ჰიპერემია.
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი და თავბრუსხვევა, შუილი ყურებში და ძილიანობა, დეზორიენტაცია.
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმელების ფუნქციის მაჩვენებლების ცვლილებები.
მხედველობის ორგანოს მხრივ: კონიუნქტივიტი, მხედველობის დაქვეითება.
დერმატოლოგიური რეაქციები: ქავილი, გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზაცია.

მიღების წესი და დოზები:
მიიღება პერორალურად.
რევმატოიდული ართრიტის დროს პრეპარატი ინიშნება დოზით 15 მგ დღე-ღამეში. თუ თერაპიული ეფექტი საკმარისად გამოხატულია, დოზა შეიძლება შემცირდეს 7,5 მგ-მდე დღე-ღამეში.
ოსტეოართროზის დროს რეკომენდებული დოზა შეადგენს 7,5 გ-ს დღე-ღამეში. აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 15 მგ-მდე დღე-ღამეში.
მაანკილოზებელი სპონდილოართრიტის დროს ლოქსიდოლი ინიშნება დოზით 15 მგ დღე-ღამეში.
იმ პაციენტებში, რომლებშიც არსებობს არასასურველი ეფექტების განვითარების მაღალი რისკი, მკურნალობა უნდა დაიწყოს დოზით 7,5 მგ დღე-ღამეში.
მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 15 მგ-ს.
თირკმლის მწვავე უკმარისობის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 7,5 მგ-ს.
იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ზომიერად გამოხატული თირკმლის უკმარისობა კრეატინინის კლირენსით > 25 მლ/წთ, დოზის შემცირება საჭირო არ არის.
დანიშნული დოზა მიიღება დღე-ღამეში 1-ჯერ ჭამის დროს წყლის მიყოლებით.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: აღინიშნება გვერდითი ეფექტების გაძლიერება.
მკურნალობა: ჭარბი დოზის მიღების შემთხვევაში, აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
ლოქსიდოლის მაღალი დოზებით გამოყენებისას სხვა არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან (მათ შორის სალიცილატებთან) ერთად იზრდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაავადებების განვითარების რისკი.
ლოქსიდოლის გამოყენებისას არაპირდაპირ ანტიკოაგულანტებთან, ტიკლოპიდინთან, ჰეპარინთან, თრომბოლიზურებთან ერთად იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი.
ლოქსიდოლისა და მეთოტრექსატის ერთდროული გამოყენებისას შეიძლება გაძლიერდეს ამ უკანასკნელის მიელოდეპრესიული მოქმედება.
ლოქსიდოლის გამოყენების ფონზე შეიძლება შემცირდეს კონტრაცეპტივების ეფექტურობა.
დეჰიდრატაციის დროს ლოქსიდოლისა და დიურეტიკების ერთდროული გამოყენებისას არსებობს თირკმლების მწვავე უკმარისობის განვითარების საშიშროება.
ლოქსიდოლისა და ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია ამ უკანასკნელთა ეფექტურობის შემცირება.
ლოქსიდოლისა და ციკლოსპორინის ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია ამ უკანასკნელის ნეფროტოქსიკური მოქმედების გაძლიერება.
ლოქსიდოლისა და ლითიუმის პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ამ უკანასკნელის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში.
ლოქსიდოლისა და ქოლესტირამინის ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია დაჩქარდეს ლოქსიდოლის გამოყოფა.

განსაკუთრებული მითითებები:
ლოქსიდოლი სიფრთხილით და მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით მიიღება იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილების დაავადებები, ასევე იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ანტიკოაგულანტებს, ანტიაგრეგანტებს, ფიბრინოლიზურებს.
პეპტიური წყლულის ან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის განვითარების შემთხვევაში, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.
განსაკუთრებული სიფრთხილე არის საჭირო პრეპარატის მიღებისას იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ დეჰიდრატაცია, გულის უკმარისობა, ღვიძლის ციროზი, ნეფროზული სინდრომი და თირკმლების მწვავე დაავადებები, ასევე იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ დიურეზულებს.
ხანდაზმულ პაციენტებში პრეპარატი ლოქსიდოლი მიიღება მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით.
მწვავე დერმატოლოგიური რეაქციების განვითარების შემთხვევაში, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ნატრიუმის, კალიუმის, სითხის შეკავება და სალურეზულების მოქმედების შესუსტება, რამაც გულის უკმარისობისა და არტერიული ჰიპერტენზიის არსებობის შემთხვევაში, შეიძლება გამოიწვიოს აღნიშნული დაავადებების პროგრესირება.
თუ პაციენტი ლოქსიდოლთან ერთად იღებს დიურეზულებს, აუცილებელია საკმარისი რაოდენობის სითხის მიღება.
ზემოქმედება ავტომობილებისა და სხვა მექანიზმების მართვის შესაძლებლობაზე:
ის პაციენტები, რომლებსაც ლოქსიდოლის მიღების ფონზე უვითარდებათ მხედველობის დაქვეითება, აღენიშნებათ ძილიანობა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ხმაური ყურებში, უნდა მოერიდონ ისეთ პოტენციურად საშიშ საქმიანობას, რომელიც მოითხოვს მომატებულ ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორული რეაცქიებს.

გამოყენება პედიატრიაში:
ბავშვებში პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის დადგენილი. აქედან გამომდინარე, ლოქსიდოლის გამოყენება უკუნაჩვენებია 15 წლამდე ასაკის ბავშვებსა და მოზარდებში.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს:
პრეპარატ ლოქსიდოლის გამოყენება უკუნაჩვენებია ორსულობისა და ლაქტაციის დროს.

გამოშვების ფორმა:
10 შემოგარსული ტაბლეტი პოლივინილქლორიდის და ალუმინის ფოლგის კონტურულ უჯრედიან ფირფიტაში.
დანაყოფებიან შეფუთვაში მოთავსებულია 10 ტაბლეტი.
1 ან 2 პოლივინილქლორიდის და ალუმინის ფოლგის კონტურულ უჯრედოვანი ფირფიტა გამოყენების ინსტრუქციის ფურცელთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არაუმეტეს 25ºC-ზე.
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი წარმოების თარიღიდან.
პრეპარატი არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:
გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

მწრამოებელი:
"იუნიფარმა".Eელებორ სითი  1 ინდუსტრიული ზონა / კაირო. ეგვიპტე.
წარმოებულია "უორლდ მედიცინ"- ისთვის, ინგლისი,  48 Queen Anne Street, London W1G9JJ, England, E-mail: wm@wmcorp.us, Web-Site: www.wmcorp.us):"

ლორნოკამი

შემადგენლობა

ერთი ტაბლეტი შეიცავს: ლორნოქსიკამი 8 მგ. 

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა:

ლორნოქსიკამი წარმოადგენს ოქსიკამების ჯგუფის არასტეროიდულ, ანთების საწინააღმდეგო საშუალებას ანალგეზიური თვისებებით. ლორნოქსიკამი ციკლოოქსიგენაზას ორივე იზოფერმენტის ინჰიბირებით ახდენს პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვას. გარდა ამისა, ლორნოქსიკამი თრგუნავს ლეიკოციტებიდან ჟანგბადის თავისუფალი რადიკალების გამოთავისუფლებას.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღების შემდეგ ლორნოქსიკამი სწრაფად და პრაქტიკულად მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში მიიღწევა დაახლოებით 1-2 საათის შემდეგ. ლორნოქსიკამის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს 90-100%-ს. ლორნოქსიკამის შეკავშირება პლაზმის ცილებთან შეადგენს 99%-ს. მეტაბოლიტების დაახლოებით 1/3 ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით,  2/3 – ღვიძლით. ნახევრგამოყოფის პერიოდი საშუალოდ შეადგენს 3-4 სთ-ს. ხანდაზმულ პირებში (65 წლის ზევით), ასევე პაციენტებში თირკმელების ან ღვიძლის უკმარისობით ლორნოქსიკამის ფარმაკოკინეტიკის მნიშვნელოვანი ცვლილებები არ აღინიშნება.

ჩვენებები

სხვადასხვა გენეზის  ტკივილის სინდრომის ხანმოკლე მკურნალობა.

რევმატული დაავადებების სიმპტომური  მკურნალობა (რევმატოიდული ართრიტი, ოსტეოართროზი, მაანკილოზებელი სპონდილიტი).

მიღების წესი და დოზირება

მწვავე  ტკივილის  შემთხვევაში რეკომენდებული დოზაა 8-16 მგ/დღეში, გაყოფილი 2 მიღებაზე. მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 16 მგ-ს.

ანთებითი და დეგენერაციული რევმატული დაავადებების დროს რეკომენდებული  სტანდარტული დოზა შეადგენს 8-16 მგ/დღეში.

ლორნოკამის ტაბლეტი მიიღება ჭამის წინ, საკმარისი ოდენობის წყალთან ერთად.

გვერდითი მოვლენები

ძალიან ხშირი (≥1/10); ხშირი (≥1/100 -

იშვიათი: ფარინგიტი.

სისხლის და ლიმფური სისტემის მხრივ : იშვიათი: ანემია, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, სისხლდენის გახანგრძლივებული დრო. ძალიან იშვიათი:  ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, აპლაზიური ანემია და ჰემოლიზური ანემია.

იმუნური სისტემის მხრივ: იშვიათი: მომატებული მგრძნობელობა, ანაფილაქსია და ანაფილაქტოიდური რეაქციები.

მეტაბოლიზმის  დარღვევები: არახშირი: ანორექსია, წონის ცვლილებები.

ნერვული სისტემის მხრივ: ხშირი: მსუბუქი და ტრანზიტორული თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა.

არახშირი: უძილობა, დეპრესია. იშვიათი: ძილიანობა, პარესთეზია, დისგევზია, ტრემორი, შაკიკი, აგზნება. ძალიან იშვიათი: ასეპტიური მენინგიტი მგლურას და სხვა აუტოიმუნური დაავადებების მქონე პაციენტებში.

მხედველობის  და სმენის ორგანოების მხრივ: არახშირი: კონიუნქტივიტი. იშვიათი: მხედველობის დარღვევა. არახშირი: ვერტიგო, ტინიტუსი.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არახშირი: პალპიტაციები, ტაქიკარდია, შეშუპება, გულის უკმარისობა, შეშუპება. იშვიათი: ჰიპერტენზია, წამოხურება, სისხლჩაქცევა, ჰემატომა.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: არახშირი: რინიტი. იშვიათი: დისპნოე, ხველება, ბრონქოსპაზმი.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ხშირი: გულისრევა, მუცლის ტკივილი, დისპეფსია, დიარეა, ღებინება.

არახშირი: ყაბზობა, შებერილობა,  პირის სიმშრალე, გასტრიტი, კუჭის წყლული, ტკივილი მუცლის ზედა ნაწილში, თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული, პირის ლორწოვანი გარსის წყლულები.

იშვიათი: მელენა,  სტომატიტი, გლოსიტი, პერფორირებული პეპტიური წყლული, გასტროინტესტინალური სისხლდენა.

ჰეპატობილიარული დარღვევები: არახშირი: ტრანსამინაზების მომატება (ALT, AST).

ძალიან იშვიათი:  ღვიძლის უკმარისობა, ჰეპატიტი, სიყვითლე და ქოლესტაზი.

კანის და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ: არახშირი: კანზე გამონაყარი, ქავილი, ჰიპერჰიდროზი, ერითემატოზური გამონაყარი, ურტიკარია და ანგიონევროზული  შეშუპება, ალოპეცია. იშვიათი: დერმატიტი და ეგზემა, პურპურა. ძალიან იშვიათი: შეშუპება და ბულოზური რეაქციები, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი,  ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი.

საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მხრივ:არახშირი: ართრალგია. იშვიათი: ძვლების ტკივილი, კუნთების სპაზმი, მიალგია.

საშარდე სისტემის  მხრივ : იშვიათი: ნიკტურია, შარდვის  დარღვევები, სისხლში შარდოვანას აზოტის და კრეატინინის დონეების მომატება. ძალიან იშვიათი: თირკმლის მწვავე უკმარისობის პროგრესირება.

ზოგადი დარღვევები: არახშირი: სისუსტე, სახის შეშუპება. იშვიათი: ასთენია.

უკუჩვენება

 მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის  აქტიური ნივთიერების მიმართ; ანამნეზში ალერგიული რეაქციები აცეტილსალიცილის მჟავას ან არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების გამოყენების შემდეგ; კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაავადებები, აქტიური სისხლდენა; ცერებროვასკულარული სისხლჩაქცევა; სისხლის შედედების დარღვევა; ნაწლავის ანთებითი დაავადებები; ღვიძლისა და თირკმლის მწავე უკმარისობა; 18 წლამდე ასაკი, ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

განსაკუთრებული მითითებები

პაციენტებმა, რომლებსაც პრეპარატის გამოყენებისას თავბუსხვევა ან/და ძილიანობა აღინიშნებათ, თავი უნდა შეიკავონ ტრანსპორტის მართვისა და იმ სამუშაოების შესრულებისაგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას. 

პაციენტებმა, რომლებიც ღებულობენ პრეპარატს, თავი უნდა შეიკავონ ალკოჰოლის გამოყენებისგან.

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები: გვერდითი ეფექტების გაძლიერება.

მკურნალობა: სიმპტომური- აქტივირებული ნახშირის მიღებამ შესაძლოა ხელი შეუწყოს  პრეპარატის შეწოვის დაქვეითებას. ლორწოვანი გარსის დაზიანების პროფილაქტიკისათვის შესაძლებელია წყლულის საწინააღმდეგო პრეპარატების გამოყენება.           

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

ერთდროული გამოყენება პრეპარატ ლორნოკამისა  და:

• ანტიკოაგულანტების ან თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორების – ზრდის სისხლდენის რისკს;

• ბეტა-ადრენობლოკატორების და ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტების ინჰიბიტორების  - შეიძლება შეამციროს მათი ჰიპოტენზიური ეფექტი;

• სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების ან გლუკოკორტიკოიდების – ზრდის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის რისკს;

• აძლიერებს ფიბრინოლიტური საშუალებების ზემოქმედებას. პარაცეტამოლი, ციკლოსპორინი, ოქროს და სხვა ნეფროზული საშუალებები ზრდიან გვერდითი მოვლენების რისკს თირკმლებზე.

• სულფონილშარდოვანას წარმოებულები (გლიბელკამიდი) –ჰიპოგლიკემიური ეფექტის მომატება;                  

• ალკოჰოლის, კორტიკოტროპინის, კალიუმის პრეპარატების – ზრდის გვერდითი ეფექტების რისკს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან;

• ცეფამანდოლის, ცეფოპერაზონის, ცეფოტეტანას, ვალპროევის მჟავას – ზრდის სისხლდენის რისკს;

• ლითიუმის მარილები - შესაძლოა გამოიწვიოს პლაზმაში ლითიუმის პიკური კონცენტრაციის გაზრდა და ლითიუმის გვერდითი ეფექტების გაძლიერება;

• მეტოტრექსატი - ზრდის შრატში მეტოტრექსატის კონვენტრაციას და ტოქსიურობას;

• ცემიტიდინი - ზრდის სისსხლის პლაზმაში ლორნოქსიკამის კონცენტრაციას;

• დიგოქსინი- ამცირებს დიგოქსინის თირკმლის კლირენსს.

აფთიაქში გაცემის წესი: რეცეპტის გარეშე.

ლიპოქიდსი 97მგ/5მლ125მლ სიროფი

რა არის ლიპოკიდსი და რისთვის გამოიყენება 

ლიპოკიდსი სიროფი შეიცავს ცაცხვის ნაყენს, რომელიც ტრადიციულად გამოიყენება როგორც მსუბუქი დიაფორეტული საშუალება. პროდუქტის ეფექტურობა დაფუძნებულია მხოლოდ ხანგრძლივ გამოყენებაზე და გამოცდილებაზე.

თერაპიული ჩვენება:

ტრადიცილად როგორც მსუბუქი დიაფორეტული საშუალება. დამხმარე საშუალება გაციების, ყელის ტკივილის და ხველის დროს.

ლიპოკიდსის გამოყენებამდე

არ გამოიყენოთ ლიპოკიდსი:

- თუ ალერგიული ხართ (გაქვთ ჰიპერმგრძნობელობა) ლიპოკიდსის რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ;

- თუ გაქვთ დიაბეტი, შაქრის შემცველობის გამო (10მლ სიროფი შეიცავს 8გ საქაროზას).

ორსულობა:

მონაცემები არ არის. ნებისმიერი მედიკამენტის მიღებამდე მიმართეთ ექიმს.

ლაქტაცია:

მონაცემები არ არის. ნებისმიერი მედიკამენტის მიღებამდე მიმართეთ ექიმს.

ავტომობილის მართვა და მექანიზმების გამოყენება:

ლიპოკიდსი მიჩნეულია უსაფრთხოდ და არ მოქმედებს ფსიქომოტორულ შესაძლებლობებზე ან ავტომობილის მართვის და მექანიზმების გამოყენების უნარზე.

ლიპოკიდსის გამოყენება ბავშვებში:

ლიპოკიდსის გამოყენება შეიძლება ბავშვებში 1 წლის ასაკიდან, თუმცა 3 წელზე უმცროსი ასაკის ბავშვებში, ეჭვის შემთხვევაში, გამოყენებამდე მიმართეთ ექიმს.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ლიპოკიდსის ზოგიერთი ინგრედიენტის შესახებ:

აუტანლობის შემთხვევაში ლიპოკიდსის მიღებამდე მიმართეთ ექიმს.

სხვა მედიკამენტების გამოყენება:

სხვა მედიკამენტებთან ურთიერთქმედების შესახებ მონაცემები არ არის.

როგორ მიიღება ლიპოკიდსი?

ორალური გამოყენებისთვის. 1-3 წლის ასაკის ბავშვებში: ექიმის კონსუტლაციის შემდეგ, ჩვეულებრივ 1 ჩაის კოვზი (5მლ) სიროფი 2-3 ჯერ დღეში. 3 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვები: 1 ჩაის კოვზი (5მლ) სიროფი 4-5 ჯერ დღეში.

მოზრდილები: 1 ჩაის კოვზი (10მლ) სიროფი 3-4 ჯერ დღეში.

თუ მიიღეთ საჭიროზე მეტი ლიპოკიდსი: 

დოზის გადაჭარბების შესახებ მონაცემები არ არსებობს. საქაროზას მაღალი დოზებისადმი აუტანლობის მქონე პირებში შეიძლება განვითარდეს გულისრევა.

შესაძლო გვერდითი ეფექტები

როგორც ნებისმიერი მედიკამენტი, ლიპოკიდსიც შეიძლება იწვევდეს გვერდით ეფექტებს. გვერდითი ეფექტების შესახებ მონაცემები არ არსებობს. თუ აღნიშნავთ გვერდით ეფექტებს, ამის შესახებ აცნობეთ ექიმს.

როგორ ინახება ლიპოკიდსი?

შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე. არ გამოიყენოთ კონტეინერზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

შეინახეთ არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე. არ გაყინოთ. ფლაკონის სკერზე ნალექი არ არის პროდუქტის დეფექტი. ის გამოწვეულია სიროფში ნატურალური ინგრედიენტების შემცველობით.