სამკურნალწამლო ფორმა
გარეგანი გამოყენების გელი, 15გ 

შემადგენლობა
1გ გელი შეიცავს 
აქტიური ნივთიერებები: კლინდამიცინი 10მგ (კლინდამიცინის ფოსფატის სახით) უწყლო ბენზოილ პეროქსიდი 50მგ (წყლიანი ბენზოლილ პეროქსიდის სახით),
დამხმარე ნივთიერებები: კარბომერი, დიმეთიკონი, დინატრიმ ლაურილსულფატი, დინატრიუმ ედეტატი, სილიციუმის კოლოიდური წყლიანი დიოქსიდი, პოლოქსამერი 182, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, გასუფთავებული წყალი. 

აღწერილობა 
ერთგვაროვანი, თეთრიდან მოყვითალომდე ფერის გელი 

ფარმაკთოთერაპიული ჯგუფი 
აკნეს სამკურნალო კომბინირებული პრეპარატები. კლინდამიცინის კომბინაციები. 
ათქ კოდი: D10AF51 

ფარმაკოლოგიური თვისებები 
ფარმაკონეტიკა 
კლინდამიცინი 
კლინდამიცინის ფოსფატი სწრაფად ჰიდროლიზდება კლინდამიცინამდე კანის ფოსფატაზას დახმარებით და მეტაბოლიზდება კლინდამიცინის სულფოქსიდამდე კლინდამიცინის მნიშვნელოვანი დონე გამოვლინდა პაციენტის ფერიმჭამელური გამონაყარის შიგთავსში, რომელიც მას იყენებდა ორი კვირის განმავლობაში. მტკიცებულებები რომლებიც ადასტურებს კლინდამიცინის კუმულაციურ ეფექტს მისი მრავალჯერადი გამოყენებისას არ არსებობს. 
კლინდამიცინი მეტაბოლიზდეება ღვიძლში აქტიურ და არააქტიურ მეტაბოლიტებამდე. 
კლინდამიცინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 9 საათს და გამოიყოფა უპირატესად შარდით, შენაერთების სახით. კლინდამიცინის ადგილობრივი გამოყენებისას, მისი გამოყოფა შარდით შეადგენს 0.06%-ზე ნაკლებს. 
ბენზოილ პეროქსიდი 
ბენზოლი პეროქსიდი აბსორბირდება კანის საფარველებით, სადაც მეტაბოლიზდება ბენზოის მჟავამდე. პრეპრატის ადგილობრივი გამოყენებისას სისტემურ სისხლის მომოქცევაში ხვდება 5%-ზე ნაკლები, სადაც ცირკულირებს ბენზოის მჟავის სახით და გამოიყოფა შარდით. 
კლინდამიცინი + ბენზოილ პეროქსიდი 
სამკურნალო საშუალებაში ბენზოილ პეროქსიდის თანაარსებობა გავლენას არ ახდენს კლინდამიცინის აბსორბციაზე და მის გამოყოფაზე. 

ფარმაკოდინამიკა 
კლინდამიცინი წარმოადგენს ლინკოზამიდურ ანტიბიოტიკს, ბაქტერიოსტატიკური მოქმედებით, გრამდადებითი აერობული მიკროორგანიზმების და ანაერობული ბაქტერიების ფართო სპექტრის მიმართ. ლინკოზამიდები, როგორიც არის კლინდამიცინი, უკავშირდებიან ბაქტერიული რიბოსომის 50S სუბერთეულს და თრგუნავენ ცილის სინთეზის ადრეულ სტადიას. კლინდამიცინის მოქმედება უპირატესად ბაქტერიოსტატიკურია, თუმცა, მაღალი კონცენტრაციებით შეიძლება გამოავლიონონ ბაქტერიოციდული მოქმედებაც, მგრძნობიარე შტამის მიმართ. 
მიუხედავად იმისა, რომ კლინდამიცინი არ არის აქტიური in vitro, სწრაფი in vivo ჰიდროლიზი გარდაქმნის მის ნაერთს ანტიბაქტერიულად აქტიურ კლინდამიცინად. კლინდამიცინის აქტიურობა დემონსტრირებულია კლინიკურ კვლევებში კომედონების სამკურნალოდ, პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ აკნე, იმ დონეების დროს რომლებიც საკმარისია კლინდამიცინის აქტიურობისთვის Propionibacteium acnes შტამების უმავლესობის მიმართ. კლინდამიცინი ინ ვივო აინჰიბირებს ყველა ტესტირებულ Propionibacteium acnes შტამს (MIC 0,4 მკგ/მლ). კლინდამიცინის გამოყენების შემდეგ თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავების პროცენტულობა კანის ზედაპირზე მცირება დაახლოებით 14%-დან 2%-მდე, ასევე მცირდება ანთების დონე ლეიკოციტების ჰემოტაქსისის დათრგუნვის ხარჯზე. 
ბენზოილ პეროქსიდი – მაღალლიპოფილური ანტიოქსიდანტი, ბაქტერიოციდული და ნაზი კერატოლიზური ეფექტით. ბენზოილ პეროქსიდის დამატება ამცირებს კლინდამიცინის მიმართ რეზისტენტული ორგანიზმების გაჩენის პოტენციალის შემცირებას. 
ბენზოილ პეროქსიდი ეფექტურია ვულგარული ფერიმჭამელების სამკურნალოდ, განსაკუთრებით, გამოწვეული Propionibacteium acnes მიერ. ამის გარდა ის ხელს უშლის, აკნეს განვითარებასთან ასოცირებულ, კანის ცხიმის ჭარბ გამომუშავებას. 
რეზისტენტობა და ჯვარედინი რეზისტენტობა 
აკნეს მკურნალობა მონოთერაპიის სახით, შიგნით მისაღები და ადგილობრივი გამოყენების ანტიბიოტიკებით (კლინდამიცინი, ერითრომიცინი) ასოცირებული იყო ანტიმიკრობულ მდგრადობასთან, როგორც Propionibacteium acnes, ისე ორგანიზმი-სიმბიონტების (Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes) მიმართ. კლინდამიცინის გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ზემოხსენებული ორგანიზმების რეზისტენტობა. 
ბენზოილ პეროქსიდს გააჩნია ბაქტერიოციდული ეფექტი. მისი გამოყენების პროცესში არ გამოვლინდა Propionibacteium acnes მიმართ რეზისტენტობა, ასევე დამტკიცებულია, რომ მისი კომბინაცია კლინდამიცინთან ამცირებს ამ უკანასკნელის რეზისტენტობას. 
შეძენილი რეზისტენტობის გავრცელება შეიძლება ვარირებდეს გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის და დროის მიხედვით. თერაპიის დაწყებამდე სასურველია ხელმისაწვდომი იყოს კონკრეტულ რეგიონში მიკროორგანიზმების რეზისტენტობის მონაცემები.

გამოყენების ჩვენებები 
acne vulgaris ადგილობრივი მკურნალობა. 

მიღების წესები და დოზირება 
მოზრდილები და 12 წლამდე ასაკის მოზარდები 
პრეპარატი დუაკი განკუთვილია მხოლოდ გარეგანი გამოყენებისთვის.
პრეპარატი დუაკი დაზიანებულ უბანზე იდება დღეში ერთხელ, თხელ ფენად, აპლიკაციის სახიი, მსუბუქი გამწმენდი საშუალებით და თბილი წყლით კანის საგულდაგულოდ გასუფთავების შემდეგ. დადების წინ დარწმუნდით, რომ დაბანის შემდეგ კანი სრულიად გაშრა. 
თუ გელი კანზე ისმება თავისუფლად, ეს ნიიშნავს, რომ თქვენ აიღეთ გელის ზედმეტი რაოდენობა. 
გელის ჭარბი რაოდენობით გამოყენება არ ამცირებს კანის ანთების სიმპტომებს და იწვევს კანის საფარველების დამატებით გაღიზიანებას. 
გელის დადების შემდეგ აუცილებელია ხელების დაბანა. 
შესაძლებელია პაციენტს დასჭირდეს კანის საფარველების დამატებითი დატენიანება. 
კანის მომატებული სიმშრალის და აქერცლვის განვითარებისას, რეკომენდებულია გელის დადების სიხშირის შემცირება, მაგრამ ჩატაებული თერაპიის ეფექტურობა პრეპარატის უფრო იშვიათად გამოყენებისას, ვიდრე დღეში ერთხელ, შესწავლილი არ არის. 
პრეპარატის დუაკი გამოყენების პერიოდი დამოკიდებულია პაციენტის კლინიკურ პასუხზე, მაგრამ მკურნალობა არ უნდა აჭარბებდეს განუწყვეტლივ გამოყენებას 12 კვირის განმავლობაში, ხოლო გახანგრძლივებული თერაპიის შემთხვევაში მკურნალმა ექიმმა უნდა შეაფასოს პრეპარატის გამოყენების სარგებელი. 

ბავშვები 
12 წელზე უმცროსი ასაკის ბავშვებში პრეპარატის დუაკი უსაფრთხოება არ შესწავლილა, ამიტომ მისი გამოყენება ამ ასაკობრივ ჯგუფში რეკომანედებული არ არის. 

ხანდაზმულები 
სპეციფიკური რეკიმენდაციები არ არსებობს. 
პაციენტები თირკმლის ფუნქციის დარღვევით 
დოზის კორექცია საჭირო არ არის, რადგანაც კლინდამიცინის და ბენზოილ პეროქსიდის გარეგანი გამიოყენებისას კანიდან აბსორბცია უმნიშვნელოა და თირკმლის უკმარისობა გავლენას არ მოახდენს პრეპარატის სისტემურ ექსპოზიციაზე. 
პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით
დოზის კორექცია საჭირო არ არის, რადგანაც კლინდამიცინის და ბენზოილ პეროქსიდის გარეგანი გამიოყენებისას კანიდან აბსორბცია უმნიშვნელოა და ღვიძლის უკმარისობა გავლენას არ მოახდენს პრეპარატის სისტემურ ექსპოზიციაზე. 

გვერდითი მოქმედება 
ეფექტურობის და უსაფრთხოების მონაცემები მიღებულია ხუთი რანდომიზებული, ორმაგი, ბრმა კვლევით, acne vulgaris მქონე 1319 პაციენტის მონაწილეობით. 
გამოვლინების სიხშირე ისაზღვრებოდა შემდეგნაირად: ძალიან ხშირი (1/10), ხშირი (1/100 და ძალიან ხშირი 
- ერითემა, აქერცლვა, კანის სიმშრალე პრეპარატის დადების ადგილზე 
ხშირი 
- წვის შეგრძნება 
არახშირი 
- პარესთეზიები პრეპარატის დადების ადგილზე 
- დერმატიტი, ქავილი, ერითემული გამონაყარი პრეპარატის დადების ადგილზე, ძირითადი დაავადების გამწვავება 
პოსტმარკეტინგული მონაცემები 
იშვიათი 
- ალერგიული რეაქციები, ჰიპერმგრძნობეობის და ანაფილაქციის ჩათვლით 
- კოლიტი (ფსევდომემბრანული კოლიტის ჩათვლით), ჰემორაგიული დიარეა, დიარეა, ტკივილი მუცლის არეში 
- ჭინჭრის ციება პრეპარატის დადების ადგილზე 
- რეაქციები პრეპარატის დადების ადგილზე, ფერის შეცვლის ჩათვლით 
3%-იანი კონცენტრაცის ბენზოილ პეროქსიდის გელის გამოყენებისას, ზემოხსენებული რეაქციების გარდა პრეპარატის დადების ადგილზე აღინიშნებოდა ფოტომგრძნობელობის რეაქციები, რაც რეგისტრირდებოდა როგორც ხშირი გვერდითი ეფექტი.
კლინიკურ კვლევებში მხოლოდ კლინდამიცინის გამოყენების დროს ადგილობრივი აპლიკაციების სახით, აღინიშნებოდა გვერდითი რეაქციების განვითარება თავის ტკივილის და დადების ადგილის ტკივილის სახით, რაც რეგისტრირდებოდა როგორც ხშირი გვერდითი ეფექტი. 

უკუჩვენებები 
- ჰიპერმგრძნობელობა ლინკომიცინის, კლინდამიცინის, ბენზოილ პეროქსიდის ან პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ 
- ენტერიტი, წყლულოვანი კოლიტი, ანტიბიოტიკო-ასოცირებული კოლიტი, ფსევდომემბრანული კოლიტი (არსებული ან ანამნეზში) 
- ბავშვთაAასაკი 12 წლამდე. 

წამლისმიერი ურთიერთქმედებები 
პრეპარატის დუაკი და სხვა სამკურნალო საშუალებების ურთიერთქმედების შესწავლის სპეციალური კვლევები არ ჩატარებულა. 
პრეპარატი დუაკი ერითრომიცინს და კლინდამიცინს შორის შესაძლო ანტაგონიზმის გამო არ უნდა დაინიშნოს კომბინაციაში ერითრომიცინის შემცველ პროდუქტებთან. 
კლინდამიცინს გააჩნია ნეიროკუნთური მაბლოკირებელი მოქმედება, რაც შეიძლება აძლიერებდეს სხვა ნეიროკუნთური მაბლოკირებლების მოქმედებას. ამგვარად პრეპარატი დუაკი სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ ზემოაღნიშნული პრეპატრატების მიღების დროს. 
პრეპარატის დუაკი და ტრეტინოინის, იზოტრეტინოინის და ტოზაროტენის ერთობლივი გამოყენება რეკომენდებული არ არის, რადგანაც ბენზოილ პეროქსიდს შეუძლია შეამციროს აღნიშნული პრეპარატების აქტივობა და გამოიწვიოს კანის საფარველების გაღიზიანების გაძლიერება. თუ ამ კომბინაციაზე უარის თქმა შეუძლებელია, პრეპარატის დუაკი და დანარჩენი პრეპარატების გამოყენება უნდა მოხდეს სხვადასხვა დროს (ერთი პრეპარატი - დილას, მეორე – საღამოს). 
ადგილობრივი გამოოყენების პრეპარატებმა, რომლებიც შეიცავენ ბენზოილ პეროქსიდს (ისევე როგორც სულფონამიდების შემცველი პროდუქტები) შეიძლება გამოიწვიოს კანის და თმების ფერის დროებითი შეცვლა (ყვითელი/ნარინჯისფერი)

განსაკუთრებული მითითებები და სპეციალური სიფრთხილის ზომები 
საჭიროა თავის დაცვა პრეპარატის დუაკი მოხვედრისგან პირის ღრუს, თვალების, ტუჩების ლორწოვან ზედაპირებზე, კანის დაზიანებულ ან გაღიზიანებულ უბნებზე. 
შემთხვევითი კონტაქტის შემთხვევაში რეკომენდებულია დადების უბნის ჩამობანა უხვი რაოდენობის წყლით. 
პაციენტების უმეტესობაში, პრეპარატის გამოყენების პირველ კვირაში, შეიძლება განვითარდეს კანის ზედმეტი სიმშრალე და გაწითლება, ამ შემთხვევაში, აღნიშნული სიმპტომების სიმძიმიდან გამომდინარე, რეკომენდებულია დამატენიანებელი საშუალებების გამოყენება, პრეპარატის დადების სიხშირის დროებითი შემცირება ან მისი გამოყენების სრული შეწყვეტა გარკვეული დროიით; მაგრამ ჩატარებული თერაპიის ეფექტურობა პრეპარატის დუაკი უფრო იშვიათად გამოყენებისას, ვიდრე დღეში ერთხელ, შესწავლილი არ არის. 
აკნეს მკურნალობისას თანმხლები თერაპიის ერთდროული დანიშნვისას, საჭიროა სიფრთხილის დაცვა, განსაკუთრებით პილინგის, აბრაზივული საპნის და კოსმეტიკური საშუალებების გამოყენებისას, რომლებიც ავლენენ გამომშრობ მოქმედებას, რადგანაც შეიძლება ადგილი ჰქონდეს, ზოგჯერ მძიმე ხარისხის სიმძიმის კუმულაციურ გამაღიზიანებელ ეფექტს. 
მძიმე ხარისხის გაღიზიანების განვითარებისას (გამოხატული ერითებმა, სიმშრალე და წვა), პრეპარატი დუაკი უნდა მოიხსნას. 
ბენზოილ პეროქსიდს შეუძლია გააძლიეროს მზის სინათლის მიერ მგრძნობელობა, ამასთან დაკავშირებით, პრეპარატთან დუაკი პარალელურად ულტრაიისფერი ნათურები არ უნდა დაინიშნოს. კანზე მზის სხივების მოქმედებაც ასევე უნდა დავიდეს მინიმუმამდე. თუ მზის სხივების პირდაპირი მოქმედების ადგილზე ყოფნისგან თავის არიდება შეუძლებელია, აუცილებელია დამცავი კრემის და ტანსაცმლის გამოყენება. თუ პაციენტს გააჩნია მზის დამწვრობები, პრეპარატის დუაკი დანიშნვამდე ისინი უნდა განიკურნოს. 
პროდუქტს შეუძლია გააუფერულოს თმები და ფერადი ქსოვილები, ამასთან დაკავშირებით, არ დაუშვათ პრეპარატის კონტაქტი თმიან საფარველთან, ქსოვილებთან, ავეჯთან, ხალიჩებთან. 
ფსევდომემბრანული კოლიტი 
ანტიბიოტიკების უმრავლესობის გამოყენებისას, კლინდამიცინის ჩათვლით, ვლინდებოდა ფსევდომემბრანული კოლიტის შემთხვევები, რომლებიც შეიძლება ვარირებდეს მსუბუქიდან სიცოცხლისთვის საშიშ ხარისხამდე და რომლებიც ვითარდება თერაპიის რამდენიმე კვირის განმავლობაში. 
პრეპარატის დუაკი შემადგენლობაში შემავალი კლინდამიცინის ადგილობრივი გამოყენების მიუხედავად, გახანგრძლივებული ან მნიშვნელოვანი დიარეის განვითარებისას ან მუცლის არეში სპაზმებისას, პრეპრატის დუაკი გამოყენება უნდა შეწყდეს დაუყოვნებლივ და პაციენტი უნდა გაიგზავნოს შემდგომი გამოკვლევისთვის, რადგანაც აღნიშნული სიმპტომები შეიძლება მიუთითებდეს ანტიბუოტიკო-ასოცირებულ კოლიტზე. 
რეზისტენტობა კლინდამიცინზე 
ბენზოილ პეროქსიდი ამცირებს მიკროორგანიზმების რეზისტენტობის განვითარებას კლინდამიცინის მიმართ. მიუხედავად ამისა, პაციენტებში, რომლებიც უახლოეს წარსულში ღებულობდნენ თერაპიას ერითრომიცინით ან კლინდამიცინით, პრეაპარატის დუაკი დანიშნვამდე საჭიროა მგრძნობელობის განსაზღვრა Pროპიონიბაცტეიუმ აცნეს და სიმბიონტების მიმართ. 
ჯვარედინი რეზისტენტობა 
გამოვლენილია ჯვარედინი რეზისტენტობა კლინდამიცინს და ლინკომიცინს შორის. 
კლინდამიცინზე რეზისტენტობა ხშირად ასოცირებული ერითრომიცინზე რეზისტენტობასთან. 

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი 
ორსულობის დროს დუაკის გამოყენების შესახებ მონაცემები არ არსებობს. არსებობს ორსულ ქალებში კლინდამიცინის და ბენზოილ პეროქსიდის ცალ-ცალკე გამოყენების შეზღუდული მონაცემები. ორსულ ქალებში პრეპარატის დუაკი, ადგილობრივ გამოყენებასთან და მის დაბალ სისტემურ ექსპოზიციასთან დაკავშირებით, რაიმე სახის ზემოქმედება მოსალოდნელი არ არის. მიუხედავად ამისა პრეპარატის დუაკი გამოყენება რეკომენდებულია მხოლდ მაშინ, როდესაც მოსალოდნელი სარგებელი დედისთვის აჭარბებს ნაყოფის პოტენციურ რისკს. 
ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დუაკი გამოყენების შესახებ მონაცემები არ არსებობს. კლინდამიცინის და ბენზოილ პეროქსიდის კანიდან აბსორბცია ძალიან დაბალია, მიუხედავად ამისა, უცნობია, გამოიყოფა თუ არა ლაქტატში აღნიშნული კომპონენტები მათი ადგილობრივუი გამოყენების შემდეგ. ცნობილია, რომ კლინდამიცინი გამოიყოფა ლაქტატში მისი პარენტერული ან პერორალური მიღების შემდეგ.
პრეპარატის დუაკი გამოყენება რეკომენდებულია მხოლოდ მაშინ, როდესაც მოსალოდნელი სარგებელი დედისთვის აჭარბებს ბავშვის პოტენციურ რისკს. 
კვების დროს ბავშვის მიერ პრეპარატის გაუთვალისწინებელი გადაყლაპვის თავიდან ასაცილებლად არ უნდა მოხდეს დუაკის დადება სარძევე ჯირკვალზე. 
სამკურნალო საშუალების სატრანსპორტო საშუალებების და პოტენციურად სახიფათო მექანიზმების მართვაზე გავლენის თავისებურებები 
კვლევები ჩატარებული არ არის. არსებული მონაცემების საფუძველზე სატრანსპორტო საშუალებების და პოტენციურად სახიფათო მექანიზმების მართვაზე რაიმე ეფექტი მოსალოდნელი არ არის. 

ჭარბი დოზირება 
სიმპტომები: გამოხატული ხარისხის გაღიზიანება, რაც საჭიროებს პრეპარატის მოხსნას კანის საფარველების სრულ რეგენერაციამდე. პრეპარატის შემთხვევეით გადაყლაპვის შემთხვევაში, შესაძლებელია გასტროინტესტინური გვერდითი რეაქციების განვითარება, რომლებსაც ადგილი აქვს კლინდამიცინის სისტემატური გამოყენების დროს. 
ბენზოილ პეროქსიდი: ადგილობრივი გამოყენებისას არ შეიწოვება სისტემური ეფექტების გამოწვევისთვის საჭირო კონცენტრაციებით, კლინდამიცინი: დიდი რაოდენობების შეწოვისას შესაძლოა სისტემური ეფექტების განვითარება. 
მკურნალობა: პრეპარატის მოხსნა, სიმპტომური მკურნალობა. პრეპარატის გადაყლაპვის შემთხვევაში, აუცილებელია ადგილობრივი კლინიკის ტოქსიკოლოგიურ განყოფილებაში პაციენტზე დაკვირვება. 

გამოშვების ფორმა და შეფუთვა 
გარეგანი გამოყენების გელი. 15გ, მემბრანის მქონე ალუმინის ტუბში, რომელიც თავდახურულია პოლიეთილენის ხრახნიანი თავსახურით. 
1 ტუბი სახელმწიფო და რუსულ ენებზე სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს შეფუთვაში. 

შენახვის პირობები
ინახება 2-8°C ტემპერატურაზე. არ გაყინოთ. 
გახსნის შემდეგ ინახება არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე. 
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე. 

შენახვის ვადა 
24 თვე 
პირველი გახსნის შემდეგ - 2 თვე 
არ გამოიყენოთ პრეპარატი ვარგისობის ვადის ამოწურვის შემდეგ 

გაცემის პირობები
ურეცეპტოდ

ქვეყანა: თურქეთი

მწარმოებელი: კოსაკ ფარმა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ქვეყანა: თურქეთი

მწარმოებელი: კოსაკ ფარმა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ქვეყანა: პოლონეთი

მწარმოებელი: ტარხომინ ფარმაცეუტიკალს პოლფა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ქვეყანა: ბელორუსია

მწარმოებელი: ბორისოვო მედ/პრ ქ-ნა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

დოქსიციკლინი
კაფსულები 100 მგ

სამკურნალო საშუალების შემცველობა:
მოქმედი ნივთიერება: დოქსიციკლინის ხიკლატი;
1 კაფსულა შეიცავს 100 მგ დოქსიცილინის ხიკლატს დოქსიციკლინზე გადაანგარიშებით;
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, კარტოფილის სახამებელი, კალციუმის სტეარატი.

გამოშვების ფორმა: კაფსულები.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: მიკრობების საწინააღმდეგო საშუალება, ტეტრაციკლინების ჯგუფის ანტიბიოტკიკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები. პრეპარატს გააჩნია ფართო სპექტრის ანტიმიკრობული მოქმედება, ავლენს ბაქტერიოსტატულ თვისებებს. აქტიურია უმრავლესობა გრამ-დადებითი და გრამ-უარყოფითი, მათ შორის სხვა ანტიბიოტიკების მიმართ (ტეტრაციკლინების გარდა) რეზისტენტული მიკროორგანიზმების წინააღმდეგ. დოქსიციკლინი ასევე მოქმედებს რიკეტსიებზე, მიკოპლაზმებზე, ქლამიდიებსა და ზოგიერთ უმარტივესზე. არ მოქმედებს პროტეუსის შტამების უმრავლესობაზე, სოკოებზე, მცირე და საშუალო ვირუსებზე. 
პრეპარატი სწრაფად შეიწოვება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან და ნელა გამოიყოფა ორგანიზმიდან; დოზის მიხედვით თერაპიული კონცენტრაცია სისხლში ნარჩუნდება 18-24 საათის განმავლობაში. პრეპარატის ნახევრად დაშლის პერიოდი – 12 -  22 საათია.
ჩვენებები.
დოქსიციკლინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციები, მათ შორის: სასუნთქი და ყელ-ყურ-ცხვირის ორგანოების, საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის ინფექციები, კანისა და რბილი ქსოვილების ჩირქოვანი ინფექციები (მათ შორის ფერისმჭამელები), შარდსასქესო ორგანოების ინფექციები (მათ შორის გონორეა, პირველადი და მეორადი სიფილისი), ტიფი, ბრუცელოზი, რიკეტსიოზი, ოსტეომიელიტი, ტრაქომა, ქლამიდიოზი, ტროპიკული მალარია, ქოლერა, ლეპტოსპიროზი.

უკუჩვენებები.
პრეპარატი უკუნაჩვენებია ტეტრაციკლინების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის, სოკოვანი დაავადებების დროს, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში, 8 წლამდე ასაკის ბავშვებში. სიფრთხილით გამოიყენება ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის დარღვევების დროს.
უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისას.
პრეპარატი გამოიყენება ექიმის დანიშნულებით.
კანდიდოზების განვითარების პროფილაქტიკისათვის დოქსიციკლინთან ერთად რეკომენდებულია ნისტატინისა ან ლევორინის გამოყენება.
არ გამოიყენება ორსულობის დროს, ვინაიდან პლაცენტაში გადასვლისას, პრეპარატს შეუძლია გამოიწვიოს ნაყოფის ჩონჩხის ძვლების ზრდის დათრგუნვა, და ასევე ღვიძლში ცხიმოვანი ინფილტრაცია.
პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში ლაქტაციის პერიოდში ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.
დოქსიციკლინი არ ინიშნება 8 წლამდე ასაკის ბავშვებში, ვინაიდან ტეტრაციკლინები, მათ შორის დოქსიციკლინი, იწვევენ კბილის ფერის ხანგრძლივ შეცვლასა და ემალის ჰიპოპლაზიას, ჩონჩხის ძვლების განივი ზრდის დათრგუნვას. 8-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი მოცემულ სამკურნალო ფორმაში არ ინიშნება.
ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციების დარღვევის დროს სიფრთიხლეა საჭირო (შესაძლებელია პრეპარატის კუმულაცია და მაღალი კონცენტრაციების ჰეპატოტოქსიკური მოქმედება). 
შესაძლებელია სისხლში ღვიძლის ამინოტრანსფერაზების, ტუტე ფოსფატაზას, ბილირუბინის ტრანზიტორული მომატება.
მონაცემები, რომ პრეპარატი უარყოფითად მოქმედებს მძღოლებსა და ტექნიკასთან მომუშავე ადამიანებში არ არსებობს.

ურთიერთქმედებს სხვა სამკურნალო საშუალებებთან.
ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, ალუმინის, ვისმუტის, მაგნიუმის მარილების შემცველი ანტაციდები, რკინის და კალციუმის პრეპარატები აქვეითებენ დოქსიციკლინის შეწოვას და მის დონეს სისხლის პლაზმაში, წარმოქმნიან რა პრეპარატთან არააქტიურ ქელატებს, რის გამოც მათი ერთდროული დანიშვნა არ შეიძლება.
ბარბიტურატებთან, კარბამაზეპინთან, ფენიტოინთან ერთდროული გამოყენებისას დოქსიციკლინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მცირდება მიკროსომალური ფერმენტების ინდუქციასთან დაკავშირებით, რაც შეიძლება იყოს მიზეზი მისი ანტიბაქტერიული მოქმედების შემცირებისა. 
თავიდან უნდა ავიცილოთ პრეპარატის კომბინაცია პენიცილინებთან, ცეფალოსპორინებთან, რომლებსაც გააჩნიათ ბაქტერიციდული მოქმედება და ბაქტერიოსტატული ანტიბიოტიკების ანტაგონისტები არიან.

განსაკუთრებული მითითებანი.
პრეპარატი გამოიყენება პერორალურად, ჭამის შემდეგ (კუჭის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანების თავიდან ასაცილებლად), ჭარბი რაოდენობით წყლის მიყოლებით.
შეუთავსებადია ტუტე PH-ის მქონე და ასევე მჟავა გარემოში არამდგრად (ამინოფილინთან, ჰიდროკორტიზონთან, ერიტრომიცინთან) პრეპარატებთან.ღვიძლ-თირკმელის უკმარისობის დროს პრეპარატი გამოიყენება ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციური მდგომარეობის კონტროლის ქვეშ.   

გამოყენების მეთოდი და დოზები. ინიშნება პერორალურად მოზრდილებში და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში. მკურნალობის პირველ დღეს ინიშნება დღეში 200 მგ. მომდევნო დღეებში – 100-200 მგ დღეში, დაავადების კლინიკური მიმდინარეობის შესაბამისად. მიღების ჯერადობა – 1-2-ჯერ დღეში.
მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა ინდივიდუალურად დგინდება, დაავადების სიმპტომების გაქრობისა და სხეულის ტემპერატურის მოწესრიგების შემდეგ მკრნალობა გრძელდება სულ მცირე 24 – 48 საათს.
გონორეის მკურნალობისას ინიშნება: ავადმყოფებს მწვავე გაურთულებელი ურეთრიტით – კურსის დოზით 500 მგ (პირველი მიღება – 300 მგ, მომდევნო 2 მიღება – 100-100 მგ 6 საათიანი ინტერვალით); გონორეის გართულებული ფორმის დროს ანტიბიოტიკის კურსის დოზა (800 – 900 მგ) იყოფა 6 – 7 მიღებად (300 მგ პირველ მიღებაზე, 100-100 მგ 6 სთ. ინტერვალით – 5-6 მომდევნო მიღებაზე).
Chlamydia trachomatis-ით გამოწვეული ურეთრის, საშვილოსნოს ყელის და რექტალური ზონის გაურთულებელი ინფექციების დროს – 100 მგ 2-ჯერ დღეში, არა ნაკლებ 7 დღის განმავლობაში.
Chlamydia trachomatis-ით ან Neisseria gonorrhoeae-თი გამოწვეული ორქიტის ან ეპიდიდიმიტის დროს – 100 მგ 2-ჯერ დღეში; მკურნალობის ხანგრძლივობა – არა ნაკლებ 10 დღისა.
მამაკაცებში Ureaplasma urealyticum-ით გამოწვეული სასქესო ორგანოების ინფექციების დროს, პაციენტმა და მისმა პარტნიორმა უნდა გაიარონ პრეპარატით მკურნალობის კურსი დოზით 100 მგ 2-ჯერ დღეში 4 კვირის განმავლობაში.
პირველადი და მეორადი სიფილისი დროს პრეპარატის დღიური დოზა შეადგენს 300 მგ-ს რამდენიმე მიღებად, მკურნალობის კურსი – არა ნაკლებ 10 დღისა.
ქლოროქინის მიმართ რეზისტენტული ტროპიკული მალარიას დროს, პრეპარატი გამოიყენება დღიური დოზით 200 მგ არა ნაკლებ 7 დღის განმავლობაში. მალარიას პროფილაქტიკისათვის – 100 მგ დღეში უფროსებისათვის. პროფილაქტიკური მკურნალობის დაწყება შეიძლება არასაიმედო ეპიდემიური სიტუაციის რეგიონში გამგზავრებამდე 1-2 დღით ადრე და დაბრუნების შემდეგ       უნდა გაგრძელდეს 4 კვირა.
ავადმყოფების მკურნალობა ტიფით ტარდება ერთჯერადად დოზით 100-200 მგ.
უფროსებში ქოლერის მკურნალობისა და პროფილაქტიკისათვის ინიშნება დოქსიციკლინის 300 მგ ერთჯერადად; იაპონური მდინარის ცხელების პროფილაქტიკისათვის – ერთჯერადად პრეპარატის 200 მგ.
ლეპტოსპიროზის მკურნალობისათვის ინიშნება 100 მგ 2-ჯერ დღეში 7 დღის განმავლობაში.
ჭარბი დოზა. დღეისათვის პრეპარატის ჭარბი დოზის შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

გვერდითი მოვლენები.
შესაძლებელია მადის დაკარგვა, გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი, შეკრულობა, ენის ანთება, ყლაპვის გაძნელება, პირის, კუჭისა და სწორი ნაწლავის ლორწოვანი გარსების ანთება. შეიძლება განვითარდეს კანის ალერგიული რეაქციები, კანის ან კანქვეშა ქსოვილის ან ლორწოვანი გარსების ალერგიული შეშუპება.
სისხლწარმოქმნის ორგანოების მხრივ შესაძლებელია სისხლის ფორმულის შეცვლა.
პრეპარატი იწვევს კანის ჰიპერმგრძნობელობას ულტრაიისფერი დასხივების მიმართ, ბავშვებში კბილების ფერის შეცვლას.
გვერდითი მოვლენების ან სხვა რაიმე არასასურველი ეფექტის გამოვლენისთანავე აუცილებლად მიმართ ექიმს და იკითხეთ თუ შეიძლება პრეპარატის მიღების გაგრძელება
ალერგიული რეაქციების გამოვლენისთანავე (კანზე გამონაყარი, შეშუპებები) შეწყვიტეთ პრეპარატის მიღება და დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს!

ვარგისიანობა.
3 წელი.
ნუ გამოიყენებთ პრეპარატს შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.
შენახვის პირობები.
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას არა უმეტეს 25°С ტემპერატურის პირობებში.

შეფუთვა. 10 კაფსულა კონტურულ შეფუთვაში, 1 შეფუთვა კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები.
რეცეპტით.

მწარმოებლის დასახელება და მისამართი.
დსს სსც “ბორშჩაგოვსკის ქიმიურ-ფარმაცევტული ქარხანა”.
უკრაინა, 03134, კიევი, მშვიდობის ქ. 17.

შემადგენლობა

აქტიური ინგრედიენტი – დოქსიციკლინი

დოქსიციკლინი მიეკუთვნება ტეტრაციკლინების ჯგუფს.
ათქ კოდი: J01AA02
პლაზმაში და ქსოვილებში გადასვლის შემდეგ დოქსიციკლინს ძირითადად გააჩნია მისი მოქმედების მექანიზმი დამყარებულია რიბოსომული პროტეინების სინთეზზე და შესაბამისად ამცირებს როგორც უჯრედგარე, ასევე უჯრედშიდა პათოგენების კონცენტრაციას.
დაბალი ტოქსიკურობა სავარაუდოდ განპირობებულია დოქსიციკლინის მაღალი აფინურობით ბაქტერიული რიბოსომების მიმართ შედარებით ძუძუმწოვრების რიბოსომებთან.
თერაპიული სპექტრი მნიშვნელოვნად არ განსხვავდება სხვა ტეტრაციკლინებისგან. ეს მოიცავს სხვადასხვა გრამ-დადებით და გრამ-უარყოფით ბაქტერიებს, მათ შორის ანაერობებს და სპორის წარმომქმნელ ბაცილებს. არსებობს მაღალი რეზისტენტობა დოქსიციკლინის მიმართ (იხ. ქვემოთ).
რადგან შეძენილი რეზისტენტობა ზოგიერთი პათოგენის მიმართ შესაძლებელია ცვალებადობდეს გეოგრაფიული არეების და დროის მიხედვით, შესაამისად ყოველთვის უნდა გადამოწმდეს მიმდინარე მონაცემები ადგილობრივი რეზისტენტობის შესახებ, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მძიმე ხარისხის ინფექციების დროს. აქ მოცემული დეტალები წარმოადგენს მხოლოდ მითითებას, თუ რომელი პათოგენია მგრძნოიარე ან რეზისტენტული დოქსიციკლინის მიმართ.
გრამ-დადებითი პათოგენები:
როგორც წესი შემდეგი პათოგენებია მგრძნობიარე: Clastridia (C. difficile- ს გამოკლებით), Propionibacterium acnes, Staphylococci, სხვადასხვა სეროლოგიური ჯგუფის Streptococci (მათ შორის Str. pneumoniae), Listeria monocytogenes და Tropheryma whippelii.
გრამ-უარყოფითი პათოგენები: 
ქვემოთ მოყვანილი პათოგენები ასევე მგრძნობიარეები არიან: Bartonella, Borrelia burgdorferi, Burkholderia pseudomallei, Brucella, ზოგიერთი Bacteroides- ის სახეობა, მაგალითად Calymmatobacterium granulomatis, Campylobacter spp; Fusobacteria, Neisseria gonorrhoeae, Enterobacteriaceae (მაგალითად E. coli, Citrobacter Yersinias), Haemophilus Influenzae, Pasteurella maltocida, Treponema pallidum, Vibrio cholerae. 
სხვა პათოგენები:Chlamydia, Mycoplasma, Ureaplasma urealiticum და Rickettsia ჯერ კიდევ რჩება მგრძნობიარე.
რეზისტენტობა:
გამოვლინდა მეორადი რეზისტენტობის მომატება დოქსიციკლინის მიმართ შემდეგ შტამებში: A-Streptococci, B-Streptococci, Bacteroides fragilis, Citrobacter spp., E coli, Enterococci, Gonococci, H. influenzae, Morganella morganii,Pneumococci, Staphylococci da Shigella.
Enterobacter aerogenes, Providencia spp., Proteus spp, Pseudomonas aeruginosa da Serratia spp. შესაძლებელია ჩაითვალოს პირველად რეზისტენტობად. ტეტრაციკლინის ჯგუფში მნიშვნელოვნად არის გამოხატული ჯვარედინი რეზისტენტობა.

შიგნით მიღების შემდეგ, დოქსაციკლინი თითქმის მთლიანად შეიწოვება (დოზის >90%) წვრილი ნაწლავის ზედა ნაწილიდან.
პლაზმის შედარებითი კონცენტრაცია მიიღწევა 30 წუთის შემდეგ, ხოლო მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1-2 საათის შემდეგ. 200 მგ დოზქსიციკლინის მიღების შემდეგ პლაზმის მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს დაახლოებით 3-5,3მგ/ლ-ს. თერაპილ პირობებში პირველ დღეს ინიშნება 200 მგ, ხოლო შემდეგომ დღეებში 100მგ ერთი დოზის სახით (24 საათიანი ინტერვალით). შესაბამისად სტრაბილური კონცენტრაცია სწრაფად მიიღწევა. ამ შემთხვევაში, 200მგ/ 100მგ-ს მკურნალობის რეჟიმს ისეთივე ეფეწტი აქვს, როგორც 200მგ-ს მიღება ერთი დოზის სახით.
შესაბამისად მაღალი კონცენტრაცია მიიღწევა ინტრავენური ინფუზიის სახით 200მგ ერთჯერადი შეყვანის შემდეგ.
ჯანმრთელ ადამიანებში პლაზმის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 16 ± 6 სთ. ეს შეიძლება ოდნავ გახანგრძლივდეს თირკმლის უკმარისობის შემთხვევაში და კიდევ უფრო მეტად გახანგრძლივდეს ღვიძლის დაავადების მქონე პაციენტებში. დოქსიციკლინის 80-90% უერთდება პლაზმის ცილებს.
პრეპარატი სწრაფად გადანაწილდება ცნს-ში და ანთებით მენინგიალურ გარსებში პრეპარატის შეღწევა შედარებით დაბალია. პრეპარატის მაღალი კონცენტრაციით დაგროვება ნაღველში და კარგი ქსოვილოვანი დიფუზია განსაკუთრებით აღინიშნება ღვიძლში, თირკმელებში ფილტვებში, ელენთაში, ძვლებში და სასქესო ორგანოებში. დოქსიციკლინის განაწილების მოცულობა დაახლოებით შეადგენს 0,75 ლ/კგ. დოქსიციკლინის მხოლოდ მცირე ნაწილი განიცდის მეტაბოლიზმს ადამიანის ორგანიზმში (ერთი დოზის

- ზედა სასუნთქი გზების, ყურის, ცხვირის და ხახის ინფექციები:
- ქრონიკული რონქიტის გამწვავება;
- ცხვირისი სინუსების ინფექციები (სინუსიტი);
- ტიმპანიტი (შუა ყურის ანთება);
- Mycoplasma, Rickettsia ან Chlamydia- თი გამოწვული ზოგიერთი ტიპის ფილტვის ინფექცია;
- უროგენიტალური ინფექციები;
- Chlamydia და Ureaplasma urealyticum- ით გამოწვეული შარდსადენის ანთება (ურეთრიტი);
- წინამდებარე ჯირკვლის ანთება (პროსტატიტი);
- გაურთულებელი გონორეა (სიფილისი, განსაკუთრებით ქლამიდიას ინფექციის არსებობისას);
- ქალის სასქესო ორგანოების ინფექციები;
- სიფილისით დაავადებული პაციენტები, რომლებიც ალერგიულნი არიან პენიცილინის მიმართ;
- საშარდე გზების ინფექციები (მხოლოდ თუ დანტკიცებულია მგრძნობელობა პათოგენის მიმართ);
- კუჭ-ნაწლავის ინფექციები:
- ქოლერა
- Campylobacter ან Yersenia-თი გამოწვეული ინფექციები;
- შიგელას მგრძნობიარე შტამით გამოწვეული ინფექციები;
- სანაღვლე გზების ინფექციის მქონე ამბულატორიული პაციენტის მკურნალობა:
- კანის დაავადება, მათ შორის აკნესა და როზაცეას მძიმე დაინფიცირებული ფორმები.
- Chlamidia- თი გამოწვეული კონიუქტივიტი (ქლამიუდუყრიური კონიუქტივიტი) და ტრაქომა;
- Borrelia- თი გამოწვეული დაავადება, როგორიც არის ერითემა ქონიკუმ მიგრანსი და ლაიმის დაავადება (რაც ძირითადად გამოწვეულია ტკიპას ნაკბენით)
- იშვიათი ინფექციები, როგორის არის ბრუცელოზი, ონითოზი, ბარტონელოზი, ლისტერიოზი, რიკეციოზი, მელიოდოზი, შავი ჭირი, გრანულომა ინგვინალე????
- სხვა დაავადებები:
- მალაბსორბციის სინდრომი (საჭმლის მონელებასთან დაკავშირებული დარღვევა), როგორიც არის ტროფიკული წყლული და უიპლის დაავადება.

დოქსი-დენკ 100 ყოველთვის მიიღება ექიმის მკაცრი რეკომენდაციის შესაბამისად. თუ პაციენტი არ არის რამეში დარწმუნებული, მან უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
დოქსი-დენკ 100 მიიღება რეგულარულად დილის საუზმის დროს ან შემდეგი კვების დროს საკმარისი რაოდენობის სითხესთან (თუმცა არა რძე და რძის პროდუქტები), მაგალითად 1 ჭიქა წყალთან ერთად. საკვებთან ერთად პრეპარატის მიღებამ შესაძლებელია შეამციროს გვერდითი მოვლენები კუჭ-ნაწლავის მხრივ. პაციენტის მიერ შეცდომის თავიდან ასაცილებლად ტაბლეტები ყოველთვის მიიღება საკმარისი რაოდენობით სითხესთან ერთად წამომჯდარ ან დამდგარ პოზიციაში. აღსანიშნავია, რომ ტაბლეტის მიღებიდან 10-15 წუთის შემდეგ საჭიროა სითხის დიდი რაოდენობით მიღება. 
დოზირება:
თუ არ არის ექიმის განსახვავებული დანიშნულება ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს:
- 50 კგ-ზე მეტი წონის მქონე მოზარდების და 70 კგ-ზე ნაკლები მოზრდილების შემთხვევაში პირველ დღეს ინიშნება 2 ტაბლეტი დოქსი-დენკ 100 (ექვივალენტური 200 გრ დოქსიციკლინის), ხოლო მომდევნო დღეებში დოქსი-დენკ 100-ის 1 ტაბლეტი (ექვივალენტური 100 მგ დოქსიციკლინისა)
- 70 კგ-ზე მეტი წონის მქონე მოზრდილებში ინიშნება 2 დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინისა).
- 8 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვები: პირვლე დღეს ინიშნება 4 მგ/კგ სხეულის წონაზე, ხოლო მომდევნო დღეებში 2 მგ/კგ სხეულის წონაზე. პრეპარატის დოზირების გამო იგი არ ინიშნება 50 კგ ან უფრო ნაკლები წონის მქონე ბავშვების მკურნალობისთვის.
დოზირების და მკურნალობის ხანგრძლივობის განსაკუთრებული რეკომენდაციები:
მწვავე გონოკოკური ურეთრიტის მკურნალობა მამაკაცებში (სიფილისით გამოწვეული ურეთრას ანთება): დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის 7 დღის განმავლობაში. მწვავე გონოკოკური ეპიდიმიტიტი (გონოკოკით გამოწვეული ეპიდიდიმუსის ანთება): დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის) 10 დღის განმავლობაში. მწვავე გონოკოკური ინფექცია ქალებში: დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის): 7 დღის განმავლობაში. მკურნალობის ეფექტურობის გადასამოწმებლად, მკურნალობის დასრულებიდან 3-4 დღის შემდეგ უნდა მოხდეს მიკრობიოლოგიური ანალიზის ჩატარება.
სიფილისი (პირველადი და მეორადი ფორმები პენიცილინისადმი ალერგიულ პაციენტებში): დოქსი-დენკ 100-ის 1 ხ 3 ან 3 ხ 1 ტაბლეტი (ექვივალენტური 300 მგ დოქსიციკლინის) 15 დღის განმავლობაში. კანის დარღვევები, მათ შორის ჩვეულებრივი აკნეს და როზაცეას ძლიერ ინფიცირებული ფორმა: 2 ტაბლეტი. დოქსი-დენკ 100-ის 1 ტაბლეტი (ექვივალენტური 100 მგ დოქსიციკლინის) ჩვეულებრივ 7-21 დღის განმავლობაში. ამის შემდეგ შესაძლებელია 50 მგ დოქსიციკლინის მიღება დღეში დამატებით 2-3 კვირის განმავლობაში. იმის მიხედვით თუ რამდენად წარმატებული იქნება აკნეს მკურნალობა, შესაძლებელია ხანგრძლივი მკურნალობის ჩატარება დოქსიციკლინის დაბალი დოზებით (50 მგ დღეში) 12 კვირის განმავლობაში.
ლაიმის დაავადება (პირველი ფაზა): დოქსი-დენკ 100-ის 2 ტაბლეტი დღეში (ექვივალენტური 200 მგ დოქსიციკლინის) 2-3 კვირის განმავლობაში (თუმცა მინიმალური პერიოდი 14 დღე). 
თირკმლის დარღვეული ფუნქცია: ჩვეულებრივ არ არის აუცილებელი დოქსიციკლინის დოზის შემცირება თირკმლის დარღვეული დუნქციის დროს. თუ დოქსი-დენკ 100 ძალიან სუსტად ან ძლიერად მოქმედებს პაციენტზე, მან უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
მკურნალობის ხანგრძლივობა:
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ტიპზე, სიმწვავეზე და დაავადების მიმდინარეობაზე. დოქდსი-დენკ 100 ჩვეულებრივ მიიღება 5-21 დღის განმავლობაში. ექიმი გადაწყვეტს მკურნალობის ხანგრძლივობას (ასევე იხილეთ განსაკუთრებული რეკომენდაციები დოზირების შესახებ). β-haemolytic Streptococci მგრძნობიარე შტამით გამოწვეული ინფექციას მკურნალობენ სულ მცირე 10 დღის განმავლობაში, რათა მოახდინონ ისეთი გვიანი გართულებების პრევენცია როგორიცაა რევმატიული ცხელება და გლომერულონეფრიტი.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: კუჭ-ნაწლავის დარღვევები, როგორიც არის გულისრევა, სიმძიმე კუჭში, გულძმარვა, ბოყინი, ღებინება, აირების დაგროვება, ცხიმიანი განავალი და ფაღარათი ხშირად ვლინდება დოქსი-დენკ 100-ის მიღებისას. პრეპარატის მიღებამ საკვებთან ერთად შესაძლებელია შეამციროს გვერდითი მოვლენები, თუმცა ეს მცირედ მოქმედებს შეწოვის სიჩქარეზე. ქვემოთმოყვანილი გვერდითი მოვლენები ვლინდება არახშირად: სტომატიტი, ფარინგიტი, ხმის ჩახლეჩა, ყლაპვის გაძნელება და ინდივიდუალურ შემთხვევებში გამოვლინდა შავი თმიანი ენის შემთხვევები.
მკურნალობის დროს ან მკურნალობის დამთავრებიდან 1 კვირის განმავლობაში ძლიერი და უწყვეტი ფაღარათის განვითარების შემთხვევაში სავარაუდოა ფსევდომემბრანული კოლიტის არსებობა (რაც უმეტეს შემთხვევაში გამოწვეულია Clostridium difficile-ით). ანტიბიოტიკების მკურნალობით გამოწვეული ნაწლავური დაავადების განვითარება შესაძლებელია იყოს სიცოცხლისთვის საშიში და საჭიროებს დაუყოვნებელი და შესაბამისი მკურნალობის ჩატარებას (იხ. დოზის გადაჭარბების საწინააღმდეგო ზომები).
ნერვული სისტემის მხრივ: იშვიათ შემთხვევებში გამოვლინდა ინტრაკრანეალური წნევის მომატება (pseudotumour cerebri). აღნიშნული მდგომარეობა დარეგულირდა მკურნალობის დამთავრების შემდეგ. იგი ვლინდება თავის ტკივილით, გულისრევით, ღებინებით და შესაძლოა მხედველობის დარღვევით, რაც გამოწვეულია პაპილოედემით (მხედველობის ნერვის დისკის შეშუპება სითხის დაგროვების გამო. კანის და კანის დანამატების მხრივ: დოქსიციკლინით გამოწვეული კანის ალერგიული რეაქციები არახშირია (აგრეთვე იხ. ნაწილი ალერგიული რეაქციები). მზის სხივის მოხვედრა კანზე შეიძლება გამოიწვიოს ფოტოტოქსიკური რეაქცია სინათლისადმი მომატებული მგრძნობელობის გამო, რომლის სიმპტომებიც ძალიან ჰგავს მზით დამწვრობას (მაგ. სიწითლე, შეშუპება, ბუშტუკების გაჩენა და ფერის შეცვლა). იშვიათ შემთხვევებში შესაძლებელია მოხდეს ფრჩხილების დაზიანებაც (ფრჩხილის მოშორება ან ან ფერის შეცვლა). დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობის დროს პაციენტს აფრთხილებენ არ მიიღოს მზის და არ მიმართოს სოლარიუმს. სისხლი და სისხლის უჯრედები: იშვიათ შემთხვევებში აღინიშნება ცვლილებები სისხლის მხრივ, რაც ნორმას უბრუნდება მკურნალობის დამთავრების შემდეგ: თრომბოციტების და ერითროციტების რაოდენობის შემცირება (თრომბოციტოპენია და ანემია), ლეიკოციტების რაოდენობის მომატება ან შემცირება (ლეიკოციტოპენია, ლიმფოციტოპენია და ლეიკოციტოზი), ასევე შესაძლებელია სისხლის სხვა უჯრედების ცვლილებები (ატიპიური ლიმფოციტები და გრანულოციტების ტოქსიკური გრანულაციები) და ლიმფური კვანძების დაავადება (ლიმფადენოპათია) ღვიძლი და პანკრეასი: დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში მოსალოდნელია ღვიძლის დაზიანება და პანკრეასის ანთება (პანკრეატიტი). ორსულობის დროს ტეტრაციკლინის მიღებისას იზრდება ღვიძლის დაზიანების რისკი. თირკმელი: ტეტრაციკლინმა შესაძლოა გამოიწვიოს თირკმლის დაზიანება (ნეფროტოქსიკურობა) ან არსებული თირკმლის დისფუნქციის გაუარესება (რაც ვლინდება სისხლის კრეატინინის და შარდოვანას დონის მომატებით). იშვიათ შემთხვევებში დოქსიციკლინის მიღება ასევე შეიძლება უკავშირდებოდეს თირკმლის დაზიანებას, მაგალითად ინტერსტიციული ნეფრიტი, თირკმლის მწვავე დაზიანება და შარდვის სრული შეწყვეტა (ანურია).
ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები (მაგ. ალერგიული რეაქციები) არახშირად ვლინდება დოქსი-დენკ 100-ის მიღებისას. ეს მოიცავს კანის რეაქციებს, ქავილით ან მის გარეშე, ადგილობრივი ან გენერალიზებული გამონაყარი (ეგზანთემა), სიწითლე (ერითემა), ჭინჭრის ციება ბუშტუკების გაჩენით (ურტიკარია), მულტიფორმული ექსუდატიური ერითემა, კანის, ლორწოვანის და სახსრების გარდამავალი ლოკალური შეშუპება (ანგიოედემა), ასთმა, გამონაყარი სასქესო ორგანოების და სხეულის სხვა მიდამოებში და შრატისმაგვარი რეაქციები, რაც მიმდინარეობს ცხელებით, თავის ტკივილით და სახსრების ტკივილით.
იშვიათ შემთხვევებში დოქსიციკლინის მკურნალობისას გამოვლინდა კანის ძლიერი რეაქციები სიცოცხლისთვის საშიში გართულებებით, მაგალითად ექსფოლიაციური დერმატიტი და ლიელის სინდრომი. თუ პაციენტი მგრძნობიარეა დოქსი-დენკ 100-ის მიმართ, მან არასოდეს არ უნდა მიიღოს ტეტრაციკლინი (სრული ჯვარედინი ალერგიული რეაქცია). იშვიათ შემთხვევებში მოსალოდნელია ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციის უეცარი დაწყება. ეს შეიძლება გამოვლინდეს სახის შეშუპებით, ენის შეშუპებით, ხორხის შიდა ნაწილის შეშუპებით და სასუნთქი გზების შევიწროვებით, ტაქიკარდიით და გაძნელებული სუნთქვით, არტერიული წნევის შემცირებით, ცირკულაციური კოლაფსით და გულის გაჩერებით. ნებისმიერი ასეთი სიმპტომების გამოვლენისას საჭიროა დაუყოვნებელი სამედიცინო ჩარევა, რადგან ეს შეიძლება წარმოადგენდეს სიცოცხლისთვის საშიშ მდგომარეობას (იხ. დოზის დოზის გადაჭარბების საწინააღმდეგო ზომები).
სხვა რეაქციები: დოქსი-დენკ 100-ის მკურნალობის დროს შეიძლება გამოვლინდეს კანის და ლორწოვანი გარსის სოკოვანი ინფექციები (კანდიდა), განსაკუთრებით ეს ეხება გენიტალურ სისტემას, პირის ღრუს და ნაწლავების ლორწოვანს. სიმპტომები შეიძლება მოიცავდეს პირ-ხახის ლორწოვანის ანთებას (გლოსიტი, სტომატიტი). გარეთა სასქესო ორგანოების მწვავე ანთება ქალებში და კაცებში (ვულოვაგინიტი, ასევე ანალური რეგიონის ქავილი). 
8 წლამდე ასაკის ბავშვებში მკურნალობამ შეიძლება პერმანენტულად გამოიწვიოს კბილების ფერის შეცვლა და ემალის დაზიანება, ასევე ძვლის ზრდის დროებითი შეფერხება, თუმცა ესენი არახშირი მოვლენებია. ასევე გამოვლინდა კოაგულაციური დეფექტები და სისხლი შარდში (ჰემატურია), თუმცა ეს მოვლენა არახშირია. დოქსიციკლინის მიღებისას ასევე გამოვლინდა პარესთეზია, გულის რითმის აჩქარება (ტაქიკარდია), კუნთების ტკივილი (მიალგია), სახსრების ტკივილი (ართრალგია), მოუსვენრობა და აგზნებადობა. დოქსიციკლინის მიღებისას გულყრების შემთხვევები ძალიან იშვიათია. გამოვლინდა ეპილეფსიური შეტევების 1 შემთხვევა დოქსიციკლინის მიღების შემდეგ. აღნიშნული გვერდითი მოვლენა რამდენჯერმე გამოვლინდა დოქსიციკლინის ინტრავენური მიღებისას. ყნოსვის და გემოვნების დარღვევა ან დაკარგვა გამოვლინდა იშვიათ შემთხვევებში. ისინი შექცევადნი იყვნენ მხოლოდ რამდენიმე შემთხვევაში და ისიც ნაწილობრივ. 
რა უნდა გაკეთდეს გვერდითი ეფექტების გამოვლენისას
თუ დოქსი-დენკ 100-ის მიღებისას გამოვლინდა ნებისმიერი ზემოთმოყვანილი გვერდითი მოვლენა ან სხვა არასასურველი ეფექტები, მაშინ უნდა მიემართოს ექიმს.

- ზედა სასუნთქი გზების, ყურის, ცხვირის და ხახის ინფექციები:
- ქრონიკული რონქიტის გამწვავება;
- ცხვირისი სინუსების ინფექციები (სინუსიტი);
- ტიმპანიტი (შუა ყურის ანთება);
- Mycoplasma, Rickettsia ან Chlamydia- თი გამოწვული ზოგიერთი ტიპის ფილტვის ინფექცია;
- უროგენიტალური ინფექციები;
- Chlamydia და Ureaplasma urealyticum- ით გამოწვეული შარდსადენის ანთება (ურეთრიტი);
- წინამდებარე ჯირკვლის ანთება (პროსტატიტი);
- გაურთულებელი გონორეა (სიფილისი, განსაკუთრებით ქლამიდიას ინფექციის არსებობისას);
- ქალის სასქესო ორგანოების ინფექციები;
- სიფილისით დაავადებული პაციენტები, რომლებიც ალერგიულნი არიან პენიცილინის მიმართ;
- საშარდე გზების ინფექციები (მხოლოდ თუ დანტკიცებულია მგრძნობელობა პათოგენის მიმართ);
- კუჭ-ნაწლავის ინფექციები:
- ქოლერა
- Campylobacter ან Yersenia-თი გამოწვეული ინფექციები;
- შიგელას მგრძნობიარე შტამით გამოწვეული ინფექციები;
- სანაღვლე გზების ინფექციის მქონე ამბულატორიული პაციენტის მკურნალობა:
- კანის დაავადება, მათ შორის აკნესა და როზაცეას მძიმე დაინფიცირებული ფორმები.
- Chlamidia- თი გამოწვეული კონიუქტივიტი (ქლამიუდუყრიური კონიუქტივიტი) და ტრაქომა;
- Borrelia- თი გამოწვეული დაავადება, როგორიც არის ერითემა ქონიკუმ მიგრანსი და ლაიმის დაავადება (რაც ძირითადად გამოწვეულია ტკიპას ნაკბენით)
- იშვიათი ინფექციები, როგორის არის ბრუცელოზი, ონითოზი, ბარტონელოზი, ლისტერიოზი, რიკეციოზი, მელიოდოზი, შავი ჭირი, გრანულომა ინგვინალე????
- სხვა დაავადებები:
- მალაბსორბციის სინდრომი (საჭმლის მონელებასთან დაკავშირებული დარღვევა), როგორიც არის ტროფიკული წყლული და უიპლის დაავადება.

ორსულებში, ლაქტაციის პერიოდში და 8 წლამდე ასაკის ბავშვებში დოქსი-დენკ 100 გამოიყენება მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევებში, რადგან ხდება დოქსიციკლინის დაგროვება ძვლებში?????? და იწვევს კბილის ემალის ფერის შეცვლას?

ავტომანქანების და სხვა მექანიზმების მართვა
გამოვლინდა ცალკეული შემთხვევები გარდამავალი მიოპათიის, რაც შეიძლება განვითარდეს დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობის დროს, ამან შესაძლებელია შეაფერხოს მანქანის და სხვა მექანიზმების უსაფრთხოდ მართვა.
სიფრთხილის სხვა ზომები
სისხლის შაქრის დონე და შედედების პარამეტრები უნდა გადამოწმდეს დოქსი-დენკ 100-ის და ანტიდიაბეტური პრეპარატების ან ანტიკოაგულანტების (იხ. ურთიერთქმედება) კომბინირებული მიღებისას. საჭიროების შემთხვევაში აღნიშნული პრეპარატების დოზა უნდა შემცირდეს შესაბამისად.
ტეტრაციკლინეის მიღების დროს შესაძლებელია გაძნელდეს შარდში შაქრის, ცილების, ურობილინოგენის და კატეხოლამინების აღმოჩენა. მზის სინათლის მოხვედრამ შეიძლება გამოიწვიოს კანის ფოტოტოქსიური რეაქცია (იხ. გვერდითი მოვლენები). შესაბამისად დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობის დროს რეკომენდირებული არ არის მზის აბაზანების მიღება ან სოლარიუმის გამოყენება 
ანესთეზიის ჩატარებამდე მკურნალი ექიმი გაფრთხილებული უნდა იყოს, რომ პაციენტი ღებულობს დოქსი-დენკ 100 (იხ. ურთიერთქმედება). რეგულარულად უნდა ჩატარდეს სისხლის, ღვიძლის და თირკმლის ტესტები თუ მკურნალობს გაგრძელდა 21 დღეზე მეტ ხანს.
გონორეას (სიფილისის) შემთხვევაში საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა შეხვედრების დროს. იმაში დასარწმუნებლად ეფექტურია თუ არა მკურნალობა მისი დამთავრებიდან 3-4 დღის შემდეგ, რათა მოხდეს რეციდივის პრევენცია.

დოქსიციკლინის მიღება არ უკავშირდება არც ერთ ტოქსიკურ მოვლენას. თუმცა დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში არსებობს ღვიძლის და თირკმლის დაზიანების და პანკრეატიტის განვითარების რისკი. ამის შესახე ეჭვის გაჩენისას საჭიროა სამედიცინო ჩარევა. ექიმი დანიშნავს შესაბამის მკურნალობას კლინიკური სურათის მიხედვით.
დოზის გამოტოვება
დოქსი-დენკ 100-ის ერთი დოზის გამოტოვების შემთხვევაში მომდევნო დღეს მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს დოზირების რეჟიმის შესაბამისად. დოზის გადაჭარბებისას მისაღები ზომები 
ქვემოთმოყვანილი გვერდითი მოვლენები მიეკუთვნება სიცოცხლისთვის საშიშ მოვლენებს. მსგავსი მოვლენის უეცარი ან მოულოდნელი გამოვლენისას საჭიროა დაუყოვნებლივ მიემართოს ექიმს.
ფსევდომემბრანული კოლიტი
მისი განვითარების შემთხვევაში დანიშნულებიდან გამომდინარე უნდა იფიქროს დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობის შეწყვეტაზე, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში დაიწყოს შესაბამისი მკურნალობა (როგორიც არის სპეციალური ანტიბიოტიკების/ქიმიომოთერაპიული საშუალებების გამოყენება, რომელთა კლინიკური ეფექტურობა დამტკიცებულია). არ არის საჭირო იმ პრეპარატების გამოყენება, რომლებიც აინჰიბირებენ კუჭ-ნაწლავის მოტორიკას (პერისტალტიკას).
მწვავე ალერიგული რეაქციები (მაგალითად ანაფილაქსია) : ამ შემთხვევაში დოქსი-დენკ 100-ით მკურნალობა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და დაიწყოს შესაბამისი ზომების მიღება (მაგალითად ანტიჰისტამინური პრეპარატების, კორტიკოსტეროიდების, სიმფატომიმეტური პრეპარატების გამოყენება, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში ხელოვნური ვენტილაცია. ნებისმიერი გვერდითი მოვლენის გამოვლენის შემთხვევაში, რომელიც არ არის ზემოთ აღწერილი უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს

თუ პაციენტი ღებულობს ან უახლოესი პარიოდის განმავლობაში ღებულობდა რაიმე პრეპარატს, მათ შორის ურეცეპტოდ გასაყიდ წამლებს, უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან დოქსიციკლინის ასორბცია შესაძლებელია შემცირდეს გარკვეული 2 და 3 ვალენტიანი კათიონების საშუალებით, როგორიც არის ალუმინი და მაგნიუმი (მაგ. ზოგიერთი ანტაციდი), კალციუმი (რაც არის რძეში და რძის პროდუქტებში), რკინის პრეპარატები, გააქტიურებული ნახშირი და ქოლესტირამინი (სისხლში ქოლესტეროლის დონის შემამცირებელი პრეპარატი). შესაბამისად აღნიშნული ინგრედიენტების შემცველი პრეპარატები მიიღება მხოლოდ 2 ან 3 საათიანი ინტერვალის გამოტოვებით.
ანტიბიოტიკი რიფამპიცინმა, ბარბიტურატებმა (რომლებიც შედიან საძილე და დამაწყნარებელ საშუალებებში), სხვა ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალებებმა (კარბამაზეპინი, დიფენჰიდრამინი და პრიმიდონი) და ალკოჰოლის რეგულარულმა მოხმარებამ შესაძლოა გააძლიეროს დოქსიციკლინის დაშლა ღვიძლში ფერმენტის ინდუქციის შედეგად, ეს თავის მხრივ შეამცირებს დოქსი-დენკ 100-ის ეფექტურობას მას შემდეგ რაც მიღწეული იქნეა დოქსიციკლინის ქვეთერაპიული კონცენტრაცია.
დოქსი-დენკი 100-ის ზეგავლენა სხვა პრეპარატებზე
დოქსიციკლინმა შესაძლებელია გაზარდოს ზოგიერთი ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების (სულფონილურეას შიგნით მისაღები ანტიბიოტიკები) და ზოგიერთი ანტიკოაგულანტების (დიკუმაროლის ტიპია) დონე სისხლში. თუ დოქსი-დენკ 100 ინიშნება აღნიშნულ პრეპარატებთან ერთად, მაშინ რეგულარულად უნდა გადამოწმდეს შაქრის დონე სისხლში და კოაგულაციური პარამეტრები, საჭიროების შემთხვევაში პრეპარატების დოზა უნდა შემცირდეს.
დოქსი-დენკ 100-მა შესაძლებელია გააძლიეროს ციკლოსპორინი A- ს (იმუნოსუპრესანტი) დამაზიანებელი (ტოქსიკური) ეფექტი.

ურთიერთქმედების სხვა ფორმები:
დოქსი-დენკ 100-ის მკურნალობის დროს მეთოქსიფლურანით ან სხვა პოტენციურად ნეფროტოქსიური პრეპარატის საშუალებით ჩატარებულმა ანესთეზიამ შესაძლებელია გამოიწვიოს თირკმლის უკმარისობა.
დოქსი-დენკ 100 არ უნდა დაინიშნოს აკნეს მკურნალობისთვის საჭირო იზოტრეტინოინის მიღებამდე, მიღებისას ან მას შემდეგ, რადგან იშვიათ შემთხვევებში არსებობს რისკი შეუქცევადი წნევის მომატებისა ინტრაკრანეალურ სივრცეში.
დოქსი-დენკ 100 და სხვა გარკვეული ანტიბიოტიკები (ბეტა ლაქტამაზის ანტიბიოტიკები, მაგ. პენიცილინი და ცეფალოსპორინები) არ ინიშნება ერთად, რადგან ლაბორატორიული ტესტის მიხედვით მცირდება ანტიბიოტიკების მოქმედება (ანტაგონისტური ეფექტი).
დოქსი-დენკ 100-ის დანიშვნამ თეოფილინთან ერთად (ასთმის სამკურნალო პრეპარატი) შესაძლებელია გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტების მომატება კუჭ-ნაწლავის მხრივ. 
გასათვალისწინებელია, რომ აღნიშნული ინფორმაცია ეხებოდეს ასევე უახლოეს პერიოდში გამოყენებულ პრეპარატებს.
შენიშვნა: იშვიათ შემთხვევებში დოქსი-დენკ 100-მა შესაძლებელია ხელი შეუშალოს ორალური კონტრაცეპტივების ეფექტს, შესაბამისად რეკომენდირებულია არაჰორმონალური ჩასახვის საწინააღდეგო საშუალებების გამოყენება.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია პრეპარატში შემავალი ზოგიერთი ინგრედიენტის შესახებ:
პრეპარატის შეიცავს ლაქტოზას, შესაბამისად თუ პაციენტს აღენიშნება შაქრის აუტანლობა, დოქსი-დენკ 100-ის მიღებამდე უნდა მიმართოს კონსულტაციისთვის ექიმს.

დოქსი-დენკ 100-ის მიღება საკვებთან და სასმელთან ერთად
დოქსი-დენკ 100-თან ერთად არ მიიღება რძე, რძის პროდუქტები და კალციუმით გამდიდრებული ხილის წვენები. მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს 2-3 საათს. აღსანიშნავია, რომ ალკოჰოლს რეგულარული მოხმარება აჩქარებს დოქსიციკლინის დაშლას.

შიგნით მიღების შემდეგ, დოქსაციკლინი თითქმის მთლიანად შეიწოვება (დოზის >90%) წვრილი ნაწლავის ზედა ნაწილიდან.
პლაზმის შედარებითი კონცენტრაცია მიიღწევა 30 წუთის შემდეგ, ხოლო მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1-2 საათის შემდეგ. 200 მგ დოზქსიციკლინის მიღების შემდეგ პლაზმის მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს დაახლოებით 3-5,3მგ/ლ-ს. თერაპილ პირობებში პირველ დღეს ინიშნება 200 მგ, ხოლო შემდეგომ დღეებში 100მგ ერთი დოზის სახით (24 საათიანი ინტერვალით). შესაბამისად სტრაბილური კონცენტრაცია სწრაფად მიიღწევა. ამ შემთხვევაში, 200მგ/ 100მგ-ს მკურნალობის რეჟიმს ისეთივე ეფეწტი აქვს, როგორც 200მგ-ს მიღება ერთი დოზის სახით. 

დორამიცინი
(Doramycin)

საერთაშორისო დაუპატენტებელი სახელწოდება:
სპირამიცინი, spiramycin.

წამლის ფორმა:
პერორალურად მისაღები შემოგარსული ტაბლეტები.
აღწერილობა: ტაბლეტები, დაფარული თეთრი ან მოთეთრო-რძისფერი გარსით, მრგვალი, ორმხრივამოზნექილი, ცალ მხარეს გრავირებით _ “DORA”.

შემადგენლობა: ერთი შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: სპირამიცინი 3 000 000 სე.
დამხმარე ნივთიერებები: კოლოიდური უწყლო სილიციუმი, სიმინდის სახა¬მებელი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი.
გარსი: ჰიდროქსიმეთილცელულოზა, ტიტანის დიოქსიდი, ტალკი, პოლიეთილენგლიკოლი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ანტიბაქტერიული საშუალება.
მაკროლიდების ჯგუფი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
დორამიცინი წარმოადგენს მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკს. იგი მოქმედებს ბაქტერიოსტატულად უჯრედშიდა ცილის სინთეზის დარღვევის გზით. აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ: სტრეპტოკოკები, მეთიცილინმგრძნობიარე სტაფილოკოკები, ენტეროკოკები, Rhodococcus equi, Branhamella catarrhalis, Bordetella pertussis, Helicobacter pylori, Campylobacter jejuni, Legionella spp., Corynebacterium diphtheriae, Moraxella spp., Mycoplasma pneumoniae, Coxiella spp., Chlamydia spp., Treponema pallidum, Borrelia burgdorferi, Leptospira spp., Propionebacterium acnes, Actinomyces spp., Eubacterium spp., Porphyromonas spp., Mobiluncus spp., Bacteroides spp., Peptostreptococcus spp., Prevotella spp., Neisseria gonorrhoeae, Ureaplasma urealyticum, Clostridium perfringens, Toxoplasma gondii. სპირამიცინის მიმართ მდგრადია მიკროორგანიზმები: მეთიცილინრეზისტენტული სტაფილოკოკები, Enterobacter spp., Pseudomonas spp., Acinetobacter spp., Nocardia spp., Fusobacterium spp., Haemophilus spp., Mycoplasma hominis.

ჩვენებები:
ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, გამოწვეული პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით:
- მწვავე არაჰოსპიტალური პნევმონია (მ.შ. ატიპიური, გამოწვეული Legionella pneumophila, Mycoplasma pneumoniae, Clamydia spp.);
- ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება;
- ყელ-ყურ-ცხვირის დაავადებები (სინუსიტები, ტონზილიტი, ოტიტი);
- ოსტეომიელიტები და ართრიტები;
- კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები (წითელი ქარი, მეორადი დაინფიცირებული დერმატოზები, აბსცესები და ფლეგმონები, მ.შ. სტომატოლოგიაში);
- სასქესო სისტემის ინფექციები (არაგონორეული ეტიოლოგიის);
- სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებები (მ.შ. გენიტალური და ექსტრაგენიტალური ქლამიდიოზი);
- ტოქსოპლაზმოზი (მ.შ. ორსულებში).
მენინგოკოკური მენინგიტის პროფილაქტიკა იმ პირებში, რომელთაც კონტაქტი ჰქონდათ ავადმყოფთან დიაგნოზის დასმამდე 10 დღით ადრე.
რევმატიზმის რეციდივების პროფილაქტიკა.

უკუჩვენებები:
დორამიცინი უკუნაჩვენებია:
- სპირამიცინსა და პრეპარატის სხვა კომპონენტებზე ჰიპერმგრძნობელობისას;
- ღვიძლის ფუნქციების გამოხატული დარღვევების დროს.

გვერდითი ეფექტები:
შესაძლებელია ღებინება, გულისრევა, დიარეა, გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება, ქავილი.

გამოყენება და დოზირების რეჟიმი:
მოზრდილებში პერორალურად ინიშნება 2-3 ტაბლეტი (3 000 000 სე სპირამიცინის შემცველი) დღე-ღამეში 2 ან 3 მიღებად (ე.ი. 6 000 000 _ 9 000 000 სე). მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 9 000 000 სე.
დორამიცინის 3 000 000 სე ტაბლეტები ბავშვებში არ გამოიყენება.
ბრონქებისა და ფილტვების მწვავე დაავადებებისას მოზრდილებში ინიშნება 1.5 მლნ. სე ყოველ 8 საათში (4.5 000 000 სე დღე-ღამეში), მძიმე შემთხვევებში შესაძლებელია დოზის 2-ჯერ გაზრდა.
მენინგოკოკური მენინგიტის პროფილაქტიკისათვის მოზრდილებში ინიშნება
6 000 000 სე დღე-ღამეში 4 მიღებად.
თირკმელების ფუნქციის დარღვევების მქონე პაციენტები, დორამიცინის დაბალი თირკმლისმიერი ექსკრეციის გამო დოზის კორექციას არ საჭიროებენ.

ჭარბი დოზა:
სიმპტომები: თავბრუსხვევა, დიარეა, ღებინება, გულისრევა.
მკურნალობა: საჭიროების შემთხვევაში უნდა ჩატარდეს სიმპტომური მკურნალობა.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
ლევოდოპისა და კარბიდოპის შემცველ პრეპარატებთან კომბინირებული გამოყენებისას, პლაზმაში ლევოდოპის შემცველობის შემცირება აღინიშნა.

განსაკუთრებული მითითებები:
ღვიძლის დარღვეული ფუნქციების მქონე პაციენტები პრეპარატის გამოყენების პერიოდში საჭიროებენ ღვიძლის ფუნქციური მაჩვენებლების კონტროლს.

ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე ზემოქმედება:
პრეპარატი არ იწვევს პაციენტის ფსიქოფიზიკური მდგომარეობის შეცვლას, არ აქვეითებს ავტოტრანსპორტის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარს.

გამოყენება პედიატრიაში:
დორამიცინის 3 000 000 სე ბავშვებში არ გამოიყენება.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს:
დორამიცინის გამოყენება ორსულობის დროს შესაძლებელია ჩვენებების მიხედვით.
ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნისას ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს, ვინაიდან შესაძლებელია სპირამიცინის გამოყოფა დედის რძესთან ერთად.

გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული, ორმხრივამოზნექილი, 3 000 000 სე-იანი ტაბლეტები ცალ მხარეს გრავირებით _ “DORA”.
5 ტაბლეტი კონტურულ-დანაყოფებიან შეფუთვაში პოლივინილქლორიდის ფირფიტისა და ალუმინის ფოლგისაგან.
2 კონტურული, დანაყოფებიანი შეფუთვა გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი წარმოების თარიღიდან. პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები: რეცეპტით.

მწარმოებელი: “იუნიფარმა”, ელ-ებურ სითი,  I ინდუსტრიული ზონა,  კაირო, ეგვიპტე.

წარმოებულია: “უორლდ მედიცინ“-ისთვის, ინგლისი
48 Queen Anne Street, London W1G9JJ, England
E-mail: wm@wmcorp.us, Web-Site: www.wmcorp.us 

შემადგენლობა: 
ყოველი 100 გ შეიცავს:
კლოტრიმაზოლი 1 გ
ჰიდროკორტიზონი 1 გ

თვისებები:
დერმატინ კორტის კრემი შეიცავს 2 აქტიურ ინგრედიენტს:
კლოტრიმაზოლს და ჰიდროკორტიზონს.
კლოტრიმაზოლი არის ფართო სპექტრის სოკოს საწინააღმდეგო ნივთიერება, რომელიც აინჰიბირებს პათოგენური დერმატოფიტების (Epidermofhyton, Mikrosporum და თრიცჰოპჰყტონ სახეობები),Candida albicans, Malassezia furtur და Cutaneous Corynobacterium-ის ზრდას. 
ჰიდროკორტიზონს გააჩნია ვაზოკონსტრიქტორული ეფექტი, რომლის საშუალებითაც იგი ამცირებს ანთებას და შეშუპებას და ასევე აქვს ქავილის საწინააღმდეგო ეფექტი. დერმატინ კორტის ადგილობრივი გამოყენების შემდეგ,
კლოტრიმაზოლი და ჰიდროკორტიზონი შეიწოვება კანიდან და უშუალოდ მოქმედებს პირდაპირ სოკოვანი უჯრედის კედელზე, რაც იწვევს მისი შეღწევადობის ზრდას.

ჩვენებები: 
დერმატინ კორტი ნაჩვენებია კანის ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია დერმატოფიტებით, საფუარი სოკოებით, ობის სოკოებით და სოკოს სხვა სახეობებით, როდესაც ანთების თანმხლები სიმტომები, მაგ: ქავილი საჭიროებს სწრაფ მოხსნას.

გამოყენების წესი: 
დერმატინ კორტი დაიტანება ნაზად, თხელ ფენად დაზიანებულ ადგილას დღეში ორჯერ და უნდა შეიზილოს ფრთხილად.

გვერდითი ეფექტები

ადგილობრივი ან ინტრავაგინალური გამოყენების კლოტრიმაზოლის გვერდითი ეფექტები ძალიან იშვიათია. შეიძლება აღინიშნოს ადგილობრივი ირიტაცია ან წვის შეგრძნება, რომელიც ჩვეულებრივ ზომიერი და გარდამავალია. კლოტრიმაზოლის დემალური ან ინტრავაგინალურად გამოყენების შემთხვევაში სისტემური ხასიათის გვერდითი ეფექტები არ გამოვლენილა.

ჰიდროკორტიზონი:
- ჰიდროკორტიზონის ადგილობრივად სწორი გამოყენების შემთხვევაში არ გამოვლენილა სიცოცხლისათვის საშიში მოვლენები.
- კორტიკოსტეროიდების ადგილობრივი გამოყენების გვერდითი ეფექტები დოზა-დამოკიდებულია, და იმდენად რამდენადაც ჰიდროკორტიზონი სუსტი კორტიკოსტეროიდია, ასეთი ეფექტები დამახასიათებელი არ არის. თუმცა, მისმა არასწორმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს გართულებები.
- გახანგრძლივებულ მიღებას, განსაკუთებით მგრძნობიარე არეებში, როგორიცაა ქუთუთოები, სახე და კანის ნაოჭები, შეიძლება მოჰყვეს შეუქცევადი გვერდითი ეფექტები: ეპიდერმისის გათხელება, ტელეანგიექტაზია და სტრიები. კანის გათხელების მიზეზია ფიბრობლასტების რიცხვის შემცირება, რასაც მოსდევს კოლაგენის, ელასტინის, რეტიკულინის და მუკოპოლისაქარიდების ცვლილება. სტრიები წარმოადგენს კოლაგენის ბოჭკოების პირდაპირი დაზიანების შედეგს. აღნიშნულია თვალშიდა წნევის მომატება, გლაუკომა, კატარაქტა, დენდრიტული კორნეალური წყლული და მომატებული ქალასშიდა წნევა ადგილობრივი გამოყენების სტეროიდების ხანგრძლივი მიღების შემდეგ. (მათ შორის ჰიდროკორტიზონი თვალისა და თვალის ირგვლივი კანისთვის.)
- შეიძლება მოხდეს პრეპარატის სისტემური შეწოვა, და ხანგრძლივი თერაპიის შემდეგ გამოიწვიოს თირკმელზედა ჯირკვლის სუპრესია, მაგრამ ეს უკანასკნელი სწრაფად უკუვითარდება.
- ალერგიული რეაქციები აღინიშნება სპორადულად. უფრო ხშირად მათი მიზეზია ფორმულაში შემავალი დამატებითი ნივთიერებები, ვიდრე თვითონ აქტიური ნივთიერება. თუმცა სტეროიდებზე ალერგია ხშირად ვლინდება.

უკუჩვენებები: 
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ნებისმიერი ინგრედიენტის მიმართ.

სპეციალური სიფრთხილის ზომები:
მხოლოდ გარეგანი გამოყენებისათვის.

შეფუთვა:
კრემის ტუბი 15გ.

შენახვის პირობები:
ინახება 15-30 C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი

გაცემის წესი: რეცეპტით

მწარმოებელი: Pharco Pharmaceutical 
Kilo 31 Alexandria-Cairo Desert, Egipt