ბაქტიგრამი 250 მგ/5მლ

გრანულები პერორალური სუსპენზიისთვის

 ცეფაკლორი

გენერიული მედიკამენტი

წამლის გამოყენებამდე კარგად წაიკითხეთ ეს ჩანართი, რადგან იგი შეიცავს თქვენთვის მნიშვნელოვან ინფორმაციას.

– შეინახეთ მოცემული ჩანართი. შესაძლოა დაგჭირდეთ მისი თავიდან წაკითხვა.

– დამატებითი კითხვების შემთხვევაში მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

– ეს წამალი დაგენიშნათ მხოლოდ თქვენ. არ გადასცეთ იგი სხვებს. ეს შესაძლოა საზიანო იყოს მათთვის იმ შემთხვევაშიც კი თუ თქვენი და მათი სიმპტომები ერთნაირია.

– თუ შენიშნავთ ისეთ გვერდით მოვლენებს რომელიც ამ ჩანართში არ არის მოცემული, აცობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს. იხილეთ პუნქტი 4.

ამ ჩანართში:

1. რას წარმოადგენს ბაქტიგრამი და რისთვის გამოიყენება იგი

2. რა უნდა იცოდეთ ბაქტიგრამის მიღებამდე

3. ბაქტიგრამის მიღების წესი

4. შესაძლო გვერდითი მოვლენები

5. ბაქტიგრამის შენახვის პირობები

6. შეფუთვა და სხვა ინფორმაცია

1. რას წარმოადგენს ბაქტიგრამი და რისთვის გამოიყენება იგი

ბაქტიგრამის აქტიური ინგრედიენტი არის  ცეფაკლორი, ნივთიერება რომელიც მიეკუთვნება ცეფალოსპორინის ანტიბიოტიკების ჯგუფს.

ეს სამედიცინო პროდუქტი გამოიყენება მგრძნობიარე ბაქტერიებით გამოწვეული შემდეგი ინფექციების სამკურნალოდ:

• სასუნთქი გზების ინფექციები, როგორიც არის ფილტვების ანთება (პნევმონია), ბრონქების ანთება (ბრონქიტი), ბრონქების, ხახის და ნუშისებრი ჯირკვლების (ქრონიკული ბრონქიტი, ფარინგიტი და ტონზილიტი) ქრონიკული ანთების გაუარესება (გამწვავება).
• შუა ყურის ბაქტერიული ანთება (შუა ყურის ოტიტი);
• კანის და რბილი ქსოვილის ინფექციები;
• საშარდე გზების ინფექციები, მათ შორის თირკმლის ანთება (პიელონეფრიტი) და ქვედა საშარდე გზების ინფექციები (ცისტიტი);
• პარანასალური წიაღების ლორწოვანი გარსის ანთება (სინუსიტი);
• საშარდე გზების ბაქტერიული ანთება (გონოკოკური ურეთრიტი).

2. რა უნდა იცოდეს პაციენტმა ბაქტიგრამის მიღებამდე

არ მიიღოთ ბაქტიგრამი:

თუ ხართ ალერგიული ცეფაკლორის ან სხვა ცეფალოსპორინების მიმართ (იგივე კლასის ანტიბიოტიკები როგორც ბაქტიგრამი) ან ამ სამედიცინო პროდუქის რომელიმე კომპონენტის მიმართ (მოცემულია პუნქტ 6-ში).

სიფრთხილე და უსაფრთხოების ზომები

ბაქტიგრამის მიღებამდე მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს:

ბაქტიგრამით მკურნალობის დაწყებამდე თქვენმა ექიმმა უნდა გამოიკვლიოს ხართ თუ არა ალერგიული ცეფალოსპორინის ან პენიცილინის მიმართ, რათა თავიდან აიცილოთ ის მძიმე რეაქციები (ანაფილაქსია) რომლებიც გამოვლინდება მისი მიღების შემდეგ. ეს რეაქციები ვლინდება კანზე, კუჭ-ნაწლავის სიმპტომებზე, რესპირატორულ  დონეზე და სისხლის კოაგულაციაზე.

არსებობს შემდეგი სიმპტომები: სისხლის წნევის მძიმე და მოულოდნელი დაკლება (ჰიპოტენზია), გულის ცემის აჩქარება და მოდუნება, უჩვეულო დაღლილობა და სისუსტე, გაღიზიანება, აღგზნება, თავბრუსხვევა, ცნობიერების დაკარგვა, სუნთქვის და ყლაპვის გაძნელება, ხელის გულის და ტერფის ქავილი, ჭინჭრის ციება ანგიოედემით ან მის გარეშე (კანის შეშუპება და ქავილი ხშირად აღინიშნება კიდურებზე, გარე გენიტალიებზე და სახეზე, ძირითადად თვალების და ტუჩების არეში), კანის სიწითლე განსაკუთრებით ყურის გარშემო, კანის ლურჯი შეფერილობა (ციანოზი), ჩქარი სუნთქვა, გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი კრუნჩხვებით, დიარეა.

თუ ბაქტიგრამის მიღების შემდეგ აღგენიშნებათ ალერგიული რეაქციები, დაუყოვნებლივ შეწყიტეთ აღნიშნული მედიკამენტის მიღება და კონსულტაციისთვის მიმართეთ ექიმს. 

გამოიჩინეთ განსაკუთრებული ყურადღება ბაქტიგრამის მიმართ:

• თუ თქვენ გქონდათ ნაწლავის დაავადება, რადგან შეიძლება განვითარდეს ნაწლავების ანთება (კოლიტი) ამ მედიკამენტის მიღებისას. ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკებით მკურნალობა, მათ შორის ბაქტიგრამი ცვლის ნაწლავის ნორმალურ ფლორას და იწვევს კლოსტრიდიუმის (ბაქტერიის ტიპი) რაოდენობის გაზრდას. რამდენიმე კვლევით დამტკიცდა, რომ Clostridium difficile-ით წარმოებული  ტოქსინი (მავნე ნივთიერება) არის მწვავე დიარეას ძირითადი გამომწვევი მიზეზი რომელიც დაკავშირებულია ანტიბიოტიკოთერაპიასთან, მათ შორის ფსევდომემბრანული კოლიტი. ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების (მათ შორის მაკროლიდები, ნახევრად სინთეზური პენიცილინი და ცეფალოსპორინი) გამოყენებისას გამოვლინდა ფსევდომემბრანული კოლიტი (ანტიბიოტიკოთერაპიასთან დაკავშირებული ნაწლავის ანთებითი მდგომარეობა) და მისი სავარაუდო დაწყება გასათვალისწინებელია მკურნალობის პერიოდში.
• თუ აღგენიშნებათ თირკმლის ფუნქციის შემცირება, ამ შემთხვევაში საჭიროა ბაქტიგრამის რეკომენდებულზე დაბალი დოზის მიღება.
• თუ თქვენ გიწევთ ამ სამედიცინო პროდუქტის ხანგრძლივად გამოყენება,  ბაქტიგრამის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს მიკრობების განვითარება რომლებსაც აღარ აქვთ მგრძნობელობა ამ სამედიცინო პროდუქტის მიმართ. თუ მკურნალობის პერიოდში გამოვლინდა დამატებითი ინფექცია რომელიც საჭიროებს ბაქტიგრამის გამიყენებას (ბაქტერიული სუპერინფექცია), მისი მკურნალობა უნდა მოხდეს შესაბამისად.

გამოყენება ახალშობილებში

1 თვემდე ასაკის ახალშობილებში ბაქტიგრამის ეფექტურობა და ტოლერანტობა არ არის ცნობილი.

ბაქტიგრამის მიღება სხვა სამედიცინო პროდუქტებთან ერთად

აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ ამჟამად ღებულობთ, ცოტა ხნის წინ მიიღეთ ან თუ მომავალში აპირებთ სხვა მედიკამენტების მიღებას. სხვადასხვა ტიპის ანტიბიოტიკები, მაგალითად პენიცილინმა და ცეფალოსპორინმა შესაძლოა ინდივიდუალურად გამოიწვიონ ალერგიული რეაქციები ერთმანეთში (ცეფალოსპორინი, როგორიც არის ბაქტიგრამი, შეიძლება გამოიწვიოს ჯვარედინი ჰიპერმგრძნობელობა  პენიცილინთან და პირიქით).

თუ თქვენ ღებულობთ პრობენეციდს (სამედიცინო პროდუქტი გამოიყენება პოდაგრას სამკურნალოდ და ხელს უწყობს შარდმჟავას სწრაფ ელიმინაციას), ბაქტიგრამის კლირენსი ნელდება თირკმელებში  და მისი მოქმედება შეიძლება გახანგრძლივდეს ან გაძლიერდეს.

ურთიერთქმედება ლაბორატორიულ ტესტებთან

ანალიზის ჩატარებისას ბაქტიგრამმა შეიძლება აჩვენოს შარდში გლუკოზას  ცრუ დადებითი შედეგი, ბენედიქტის, ფელინგის და კლინიტესტის (შარდში შაქრის არსებობის დასადგენი ანალიზი) ხსნარების გამოყენებისას, მაგრამ არა Tes-Tape ტესტმა (გლუკოზას ქაღალდის ტესტი, შარდში შაქრის არსებობის დასადგენად, Lilly).

ცეფალოსპორინით მკურნალობის პერიოდში (როგორიც არის ბაქტიგრამი), ზოგჯერ გამოვლინდა ცრუ-დადებითი პასუხი, Coombs დადებითი ტესტი.

ორსულობა, ლაქტაცია და ფერტილობა

თუ ხართ ორსული, ეჭვობთ შესაძლო ორსულობაზე, გეგმავთ ორსულობას ან ხართ მეძუძური დედა, ამ სამედიცინო პროდუქტის მიღებამდე რჩევისთვის მიმართეთექიმს ან ფარმაცევტს.

არ გამოიყენოთ ბაქტიგრამი ორსულობის დროს თუ იგი დანიშნული არ არის ექიმის მიერ.

ძუძუთი კვების დროს სამედიცინო პროდუქტი გამოიყენეთ სიფრთხილით.

გავლენა ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე

ბაქტიგრამი არ ახდენს გავლენას ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე.

ბაქტიგრამი შეიცავს საქაროზას

5 მლ სუსპენზია შეიცავს 2.863 გ საქაროზას. თუ თქვენ გაქვთ შაქრის აუტანლობის დიაგნოზი, ამ სამედიცინო პროდუქტის გამოყენებამდე კონსულტაციისთვის მიმართეთ ექიმს.

3. ბაქტიგრამის მიღების წესი.

მედიკამენტის მიღება უნდა მოხდეს ზუსტად ექიმის ან ფარმაცევტის დანიშნულების შესაბამისად. ეჭვის არსებობის შემთხვევაში უნდა მიემართოს ექიმს ან ფარმაცევტს. 

სამედიცინო პროდუქტი მიიღება პერორალურად, საკვების გარეშე.

რეკომენდებული დოზა:

მოზრდილებში არის: 250მგ ყოველ 8 საათში. უფრო სერიოზული ინფექციების შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის გაზრდა.  მაქსიმალური ყოველდღიური რეკომენდებული დოზა არის 2გ.

მწვავე გონოკოკური ურეთრიტის მკურნალობისას (ბაქტერიით გამოწვეული საშარდე გზების ინფექცია) ორივე სქესში რეკომენდებულია 3გ ცეფაკლორის მიღება, საჭიროების შემთხვევაში 1გ პრობენეციდთან (სამედიცინო პროდუქტი რომელიც ამცირებს სისხლში შარდმჟავას კონცენტრაციას).  

გამოყენება ბავშვებში

20მგ/კგ ყოველდღე, გაყოფილი დოზებით ყოველ 8 საათში; უფრო ძლიერი ინფექციების შემთხვევაში (როგორიც არის შუა ყურის ანთება) რეკომენდებული 40მგ/კგ სადღეღამისო დოზა , მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა 1გ.

ალტერნატიული დოზა: შუა ყურის ანთების (ყურის ინფექცია) და ფარინგიტის (ყელის ინფექცია) დროს, მთლიანი სადღეღამისო დოზის მიღება შეიძლება გაყოფილი დოზებით ყოველ 12 საათში.

გამოყენების ინსტრუქცია:

წამლის მისაღებად გამოიყენეთ შპრიცი ან მზომი ჭიქა, მოცემული დოზის ცხრილის მიხედვით 40მგ/კგ დოზა.

ფარინგიტის და შუა ყურის ანთების დროს შეიძლება მთლიანი სადღეღამისო დოზის გაყოფა ყოველ 2 საათში, დღიური დოზა  40მგ/კგ.

შენიშვნა: ცხრილებში მოცემულია მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა 40მგ/კგ; სადღეღამისო 20მგ/კგ დოზა აღნიშნავს ზემოთ მოცემული დოზის ნახევარს.

სუსპენზიის გამოყენების ინსტრუქცია:

• კარგად შეანჯღრიეთ ბოთლი სანამ დაამატებთ წყალს გრანულების გახსნის ხელშესაწყობად;
• დაამატეთ წყალი ეტიკეტზე ისრით აღნიშნულ დონემდე;
• დახურეთ და კარგად შეანჯღრიეთ სანამ სუსპენზია არ გახდება ერთგვაროვანი. მოცულობა დაიწევს ისრით აღნიშნულ დონეზე დაბლა.
• კვლავ დაამატეთ წყალი ეტიკეტზე ისრით აღნიშნულ დონემდე.
• კარგად შეანჯღრიეთ სანამ არ მიიღებთ ერთგვაროვან სუსპენზიას.

თუ შეასრულეთ ეს მითითებები 5მლ სუსპენზია შეიცავს 250მგ ცეფაკლორს.

კარგად შეანჯღრიეთ სუსპენზია თითოეული მიღების წინ.

თუ თქვენ ღებულობთ ბაქტიგრამის რეკომენდებულზე მეტ რაოდენობას

თუ შემთხვევ ჩაყლაპეთ ან მიიღეთ ბაქტიგრამის ჭარბი დოზა, დაუყოვნებლივ აცნობეთ ექიმს ან მიმართეთ უახლოეს საავადმყოფოს.

ჭარბი დოზირების სიმპტომებია: გულისრევა, ღებინება, დისკომფორტი მუცელში და დიარეა. მათი სიმწვავე დამოკიდებულია მიღებულ დოზაზე. თუ სხვა სიმპტომებიც გამოვლინდა, მაშინ საქმე გვაქვს ადრე არსებულ დაავადებასთან, ალერგიულ რეაქციასთან ან სხვა ტოქსიკურ მდგომარეობასთან.

ჭარბი დოზირების შემთხვევაში პაციენტის მკურნალობისას, ექიმმა უნდა გაითვალისწინოს ჭარბი დოზის შესაძლებლობა მეტი სამკურნალო საშუალებების გამო, წამალთშორისი ურთიერთქმედება ან პაციენტში სამედიცინო პროდუქტის უჩვეულო განაწილება და კლირენსი.

ექიმმა უნდა უზრუნველყოს ადეკვატური ვენტილაცია  და პაციენტის სასუნთქი გზების პერფუზია, ყურადღებით შეამოწმოს სასიცოცხლო ნიშნები (გულისცემა და არტერიული წნევა), სისხლის გაზის მაჩვენებელი (სისხლის გაზის ანალიზი), სისხლში მინერალების (შრატის ელექტროლიტები) შესაბამისობა და ვარდნა მისაღები ლიმიტის ფარგლებში.

აქტივირებული ნახშირის (ნივთიერება რომელიც იწოვს გაზს საჭმლის მომნელებელ სისტემაში) მიღების შემდეგ მცირდება სამედიცინო პროდუქტის აბსორბაცია ნაწლავებში. ძალიან ბევრ შემთხვევაში ეს უფრო ეფექტური გზაა ვიდრე ღებინების გამოწვევა ან კუჭის ამორეცხვა. ექიმმა აქტივირებული ნახშირი  უნდა მიიჩნიოს როგორც ალტერნატიული მკურნალობის საშუალება ან კუჭის ამორეცხვის დამატებითი მეთოდი. აქტივირებული ნახშირის განმეორებით მიღებამ შეიძლება ხელი შეუწყოს სხვა სამედიცინო პროდუქტების კლირენსს, რომლებიც შესაძლოა მიიღო პაციენტმა. კუჭის ამორეცხვის დროს ან აქტივირებული ნახშირის გამოყენებისას პაციენტის სასუნთქი გზები უნდა იყოს დაცული.

ნახშირის გამოყენებისას, პაციენტებში ბაქტიგრამის ჭარბი დოზირების მკურნალობისას არ არის ცნობილი ფორსირებული დიურეზის (ფორსირებული შარდის გამოყოფა), სისხლის ფილტრაციის (პერიტონეალური დიალიზი, ჰემოდიალიზი) ან სისხლის გაწმენდის (ჰემ ინფუზია) შესახებ.  

ბაქტიგრამის მიღების დავიწყების შემთხვევაში. 

არ მიიღოთ ორმაგი დოზა დავიწყებული დოზის საკომპენსაციოდ.

თუ შეწყვიტავთ ბაქტიგრამის მიღებას

სამედიცინო პროდუქტის გამოყენებისას რაიმე ეჭვის არსებობის შემთხვევაში უნდა მიმართოთ ექიმს ან ფარმაცევტს. 

4. შესაძლო გვერდითი მოვლენები

სხვა სამკურნალო საშუალებების მსგავსად, ამ პრეპარატსაც ახასიათებს გვერდითი მოვლენები, თუმცა ყველას არ უვითარდება.

ხშირი გვერდითი მოვლენები (უვითარდება 10–დან 1 პაციენტს);

• ჰიპერმგრძნობელობითი რეაქციები
• კუჭ-ნაწლავთან დაკავშირებული სიმპტომები, მათ შორის დიარეა.
• კიდეურების შეშუპება (ანგიოედემა), ლეიკოციტების რაოდენობის მომატება (ეოზინოფილია).

არახშირი გვერდითი მოვლენები (უვითარდება 100-დან 1-მდე პაციენტს)

• წითელას მსგავსი გამონაყარი კანზე, მაგრამ სხვა მიზეზით განპირობებული (წითელის მსგავსი);
• გენიტალიების ქავილი, სოკოვანი ინფექცია ვაგინალურ დონეზე (ვაგინალური მონილიაზი), საშოს ანთება (ვაგინიტი).
• Coombs დადებითი ტესტი (ლაბორატორიული ტესტი, რომელიც გამოიყენება აუტოიმუნური დაავადების გამოსავლენად).
• ქავილი, ურტიკარია.

ძალიან იშვიათი გვერდითი მოვლენები (უვითარდება 1-ზენაკლებს 10,000-დან):

• ზოგადი რეაქციები „შრატის დაავადების მსგავსი“რომელიც ხასიათდება სხვადასხვა ფორმის გავრცელებული მოწითალო ლაქებით (მრავალფორმული ერითემა), გამონაყარი კანზე და კანის სხვა სიმპტომები, მათ შორის ართრიტი და/ან ართრალგია (სახსრების ანთებითი და მტკივნეული დისკომფორტი) ცხელებით ან მის გარეშე. „შრატის დაავადების მსგავსი“ რეაქციები ვლინდება ბაქტიგრამით მკურნალობის დროს ან შემდეგ, უფრო ხშირად კი ბავშვებში და მოზრდილებში. ნიშნები და სიმპტომები აშკარა ხდება მკურნალობის დაწყებიდან რამდენიმე დღის შემდეგ და გაივლის მედიკამენტის მიღების შეწყვეტიდან რამდენიმე დღის შემდეგ. მკურნალობა ხდება ანტიალერგიული სამედიცინო პროდუქტებით (ანტიჰისტამინური მედიკამენტები) და ანთების საწინააღმდეგო სამედიცინო პროდუქტებით (კორტიზონები). მძიმე გართულებები არ არის გამოვლენილი.

უცნობი გვერდითი მოვლენები (არსებული მონაცემების მიხედვით სიხშირე არ არის შეფასებული):

• ფსევდომემბრანული კოლიტი (იგი ვლინდება ანტიბიოტიკოტერაპიის დროს ან შემდეგ);
• ერითროციტების რაოდენობის შემცირება (ჰემოლიზური ანემია).

იშვიათად ვლინდება: ძალიან მძიმე ჰიპერმგრძნობელობითი რეაქციები, მათ შორის სტივენ-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, ანაფილაქსია, გულისრევა, ღებინება, თრომბოციტოპენია (თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება) და  შექცევადი ინტერსტიციული ნეფრიტი (თირკმლის ანთება).

გარდამავალი ჰეპატიტი (გარდამავალი ღვიძლის ანთება) და ნაღვლის სეკრეციის ბლოკირება ქოლესტაზური სიყვითლით (კანის სიყვითლე) ვლინდება იშვიათად პენიცილინის და სხვა ცეპალოსპორინების გამოყენებისას.

არასასურველი ეფექტები რომელთა კორელაცია მკურნალობისას არ არის გარკვეული:

ხშირი (უვითარდება 1 0–დან 1 პაციენტს);

• ღვიძლის ფერმენტების ზომიერი მომატება (ტრანსამინაზა – SGOT და SGPT ან ტუტე ფოსფატაზა).

იშვიათი (შეიძლება განვითარდეს 100–დან 1 პაციენტში);

• ღვიძლის ფერმენტების ზომიერი მომატება, რომელიც აღნიშნავს თირკმელების ფუნქციის დარღვევას (აზოთემია,კრეატინინემია);
• ცვლილება შარდის ანალიზში.

უცნობი სიხშირე (არსებული მონაცემების მიხედვით სიხშირე არ არის შეფასებული):

• იმინურ სისტემაში სისხლის უჯრედების გარდამავალი ანომალიები (გარდამავალი ლიმფოციტოზი);
• ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირება (ლეიკოპენია).

იშვიათად ვლინდება: შექცევადი ჰიპერაქტიურობა, აღგზნება, უძილობა, გონების დაბინდვა, ჰიპერტონია (კუნთების დაჭიმულობა), ჰალუცინაციები, არასტაბილურობის და ამაღელვებელი განცდა, ძილიანობა, ჰემოლიზური ანემია (ერითროციტების რაოდენობის შემცირება), აპლასტიური ანემია (ძვლის ტვინში სისხლის უჯრედების არასაკმარისი წარმოქმნა). აგრანულოციტოზი (ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირება) და შექცევადი ნეიტროპენია (ლეიკოციტების რაოდენობის შექცევადი  შემცირება), პროთრომბინის დროის გახანგრძლივება (სისხლის შედედების სიჩქარის შემცირება) კლინიკური გამოვლინებით ან მის გარეშე (მაგალითად სისხლდენა) პაციენტებში რომლებიც ერთდროულად ღებულობენ ცეფაკლორს და ვარფარინს (ანტიკოაგულანტი).

მიჰყევით ამ ჩანართში მოცემულ ინფორმაციას რათა არასასურველი მოვლენების რისკი იყოს მინიმალური.

არასასურველი მოვლენების ნიშნები:

მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ გამოვლინდა რაიმე სახის არასასურველი მოვლენა, მათ შორის ის მოვლენები რომელიც ამ ჩანართში არ არის მოცემული.

გვერდითი მოვლენების შესახებ ინფორმაცია ასევე შეიძლება მოახსენოთ იტალიის ეროვნულ სისტემას შემდეგი ვებ-გვერდზე: www.agenziafarmaco.gov.it/it/responsabili

გვერდითი მოვლენების მოხსენებით თქვენ უზრუნველყობთ მედიკამენტის უსაფრთხოების უფრო მეტ ინფორმაციას.

5. ბაქტიგრამის შენახვის პირობები

პრეპარატი ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას. 

არ გამოიყენოთ მედიკამენტი ვადის ამოწურვის შემდეგ რომელიც მითითებულია შეფუთვაზე. მოქმედების ვადის ამოწურვის ბოლო დღედ ითვლება თვის ბოლო დღე.

მოქმედების ვადა ვრცელდება მაშინ როდესაც პროდუქტი ინახება შესაბამისად და მისი შეფუთვა არ არის დაზიანებული. როგორც კი მოამზადებთ სუსპეზიას შეინახეთ მაცივარში +2⁰ და + 8⁰ ტემპერატურაზე და გამოიყენეთ 14 დღის განმავლობაში.

არ შეიძლება სამედიცინო პროდუქტის გადაგდება საყოფაცხოვრებო ნაგავში ან წყალში. თუ პრეპარატი აღარ არის საჭირო, მისი განკარგვის შესახებ ჰკითხეთ ფარმაცევტს.  ამ ზომებით თქვენ დაიცავთ გარემოს.

6. შეფუთვა და დამატებითი ინფორმაცია

ბაქტიგრამის შემცველობა

• აქტიური ნივთიერება არის ცეფაკლორი. 5 მლ სუსპენზია შეიცავს 250მგ ცეფაკლორს (262.2 მგ ცეფაკლორის მონოჰიდრატის ექვივალენტი).
• სხვა კომპონენტებია: დიმეთიკონი, პოლისაქარიდი, E 127 ერითროზინი (ალუმინის ლაქი), მარწყვის არომატი, ნატრიუმის ლაურილის სულფატი, მეთილ ცელულოზა და საქაროზა.

ბაქტიგრამის აღწერილობა დაშეფუთვის შემცველობა

ბაქტიგრამი არის გრანულები პერორალური სუსპენზიისთვის.

შეფუთვაში 100მლ განზავებული ხსნარი.

სავაჭრო ნებართვის მფლობელი

Magis Farmaceutici S.r.l – Via Cefalonia, 70-25124 Brescia

მწარმოებელი

Facta Farmaceutici S.p.A. – Via Laurentina Km 24,730 – 00040 Pomezia (RM)

მოცემული საინფორმაციო ჩანართი განახლდა 2017 წლის მარტში.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით

ბაქტამედი 1,5გ+გამხს.ფლ

გამოშვების ფორმა, შეფუთვა:
1) საინექციო ხსნარის მოსამზადებლი ფხვნილი: ფლაკონში 0.75 გ გამხსნელთან ერთად კონტურული შეფუთვით მუყაოს კოლოფში 1 ც.
1 ფლ. შეიცავს 0.5 გ ამპიცილინის ნატრიუმის მარილს, 0.25 გ სულბაქტამის  ნატრიუმის მარილს;    
1 ამპ. შეიცავს 0.5% – 9.0 მგ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს, 10.8 მგ ნატრიუმის ქლორიდს, ნატრიუმის ჰიდროქსიდს pH-ის კორექციისათვის
Q.S.
საინექციო წყალი – 1.8 მლ-მდე.
2) საინექციო ხსნარის მოსამზადებლი ფხვნილი: ფლაკონში 0.75 გ კონტურული შეფუთვით მუყაოს კოლოფში 10 ც.
1 ფლ. შეიცავს 0.5 გ ამპიცილინის ნატრიუმის მარილს, 0.25 გ სულბაქტამის ნატრიუმის მარილს;    
3) საინექციო ხსნარის მოსამზადებლი ფხვნილი: ფლაკონში 1.5 გ გამხსნელთან ერთად  კონტურული შეფუთვით მუყაოს კოლოფში 1 ც.
1 ფლ. შეიცავს 1 გ ამპიცილინის ნატრიუმის მარილს, 0.5 გ სულბაქტამის ნატრიუმის მარილს    
გამხსნელი: ამპ. 3.5 მლ, 1 ც.
1 ამპ. შეიცავს 0.5% – 7.5  მგ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს, 21.0 მგ ნატრიუმის ქლორიდს.  ნატრიუმის ჰიდროქსიდი pH-ის კორექციისათვის
Q.S.
საინექციო წყალი – 3.5 მლ-მდე.
4) საინექციო ხსნარის მოსამზადებლი ფხვნილი: ფლაკონში 1.5 გ გამხსნელთან ერთად კონტურული შეფუთვით მუყაოს კოლოფში 10 ც.
1 ფლ. შეიცავს 1 გ ამპიცილინის ნატრიუმის მარილს,  0.5 გ სულბაქტამის ნატრიუმის მარილს.

მწარმოებელი
დიდი ბრიტანეთი World Medicine

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტიმიკრობული პრეპარატი. პენიცილინები კომბინაციაში ბეტა-ლაქტამაზების ინჰიბიტორებთან

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
ბაქტამედი წარმოადგენს კომბინირებულ პრეპარატს, რომლის შემადგენლობაში შედის ამპიცილინი და სულბაქტამი.
ამპიცილინი ანტიბიოტიკია, რომელსაც გააჩნია ბაქტერიციდული მოქმედება გრამდადებითი და გრამუარყოფითი აერობების, ასევე ანაერობების მიმართ; თავის ბაქტერიციდულ მოქმედებას იგი ახორციელებს უჯრედული მემბრანის მუკოპეპტიდების ბიოსინთეზის ინჰიბირების გზით. ამპიცილინი არ არის მდგრადი ბეტალაქტამაზის მოქმედების მიმართ, ადვილად იშლება, ამიტომაც არაეფექტურია მკურნალობის დროს. სულბაქტამი არის პენიცილინური ბირთვის წარმოებული. იგი შეუქცევადად აინჰიბირებს ბეტა-ლაქტამაზას, რომელსაც პენიცილინ-რეზისტენტული მიკროორგანიზმები გამოიმუშავებენ, რაც ანიჭებს მათ მდგრადობას პენიცილინებისა და ცეფალოსპორინების მოქმედების მიმართ. ანჰიბირებს რა ბეტა-ლაქტამაზას, რომელიც ამპიცილინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმების მიერ გამოიყოფა, სულბაქტამი ავლენს სინერგეტულ მოქმედებას.
ამპიცილინი/სულბაქტამი in vitro ზემოქმედებს გრამდადებით მიკროორგანიზმებზე, რომლებიც გამოიმუშავებენ და არ გამოიმუშავებენ ბეტა-ლაქტამაზას: Staphylococcus aureus, Staphylococcus faecalis, Streptococcus pneumonia, Streptococcus pyogenes da Streptococcus viridans; გრამუარყოფით მიკროორგანიზმებზე, რომლებიც გამოიმუშავებენ და არ გამოიმუშავებენ ბეტა-ლაქტამაზას: Haemophilus influenzae, Branhamella catarrhalis, Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Neiserria gonorrhoeae, Providencia rettgeri, Providencia stuarti, Morganella morganii.
ანაერობული მიკროორგანიზმები: Bacteroides spp. (B. fragilis -ის ჩათვლით), Clostridium spp., Peptostreptococcus spp., Peptococcus spp. მაღალმგრძნობიარეა ამპიცილინ/სულბაქტამის მიმართ.

ჩვენება:
ამპიცილინ/სულბაქტამის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული სხვადასხვა ლოკალიზაციის ბაქტერიული ინფექციები:
– სასუნთქი ორგანოების ინფექციები (მათ შორის, პნევმონია, ფილტვების აბსცესი, ქრონიკული ბრონქიტი, პლევრის ემპიემა);
– ლორ-ორგანოების ინფექციები (მათ შორის, ტონზილიტი, სინუსიტი, შუა ოტიტი);
– შარდგამომყოფი სისტემის და სასქესო ორგანოების ინფექციები (მათ შორის პიელონეფრიტი, პიელიტი, ცისტიტი, ურეთრიტი, პროსტატიტი, ენდომეტრიტი);
– კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები (მათ შორის, წითელი ქარი, იმპეტიგო, მეორადად დაინფიცირებული დერმატიტები);
– ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
– კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინფექციები (მათ შორის, დიზენტერია, სალმონეზოლოზი, სალმონელამტარებლობა);
– სანაღვლე გზების ინფექციები (მათ შორის, ქოლეცისტიტი, ქოლანგიტი);
– ბაქტერიული სეპტიცემია;
– მენინგიტი;
– პერიტონიტი;
– ქუნთრუშა;
– გონოკოკური ინფექცია.
გამოიყენება პოსტოეპორაციული გართულებების პროფილაქტიკისა და მკურნალობისთვის.

დოზირებისა და მიღების რეჟიმი
კუნთში შესაყვანად 0.75 გ ბაქტამედი იხსნება 1.8 მლ, ხოლო 1.5 გ ბაქტამედი – 3.5 მლ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის 0.5% ხსნარში. კუნთში შესაყვანად გამხსნელის სახით დასაშვებია საინექციო წყლის (0.75გ-2 მლ; 1.5გ-4 მლ) ან ნოვოკაინის 0,5% ხსნარის, აგრეთვე ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონური ხსნარის გამოყენება.
ვენაში შესაყვანად 0.75 გ ბაქტამედი იხსნება 5-10 მლ, ხოლო 1.5 გ ბაქტამედი – 10-20 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში.
წვეთოვნად ვენაში შესაყვანად პრეპარატი ხსნება ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონური ხსნარის 100-200 მლ-ში ან გლუკოზის 5-10% ხსნარში.

გამოყენების წესი:
ბაქტამედი შეიყვანება კუნთში ან ვენაში (წვეთოვნად სიჩქარით 60-80 წვეთი/წთ, ნაკადურად – ნელა, 3-5 წუთის განმავლობაში). ვენაში შეყავთ 5-7 დღის განმავლობაში, ხოლო შემდგომ, მკურნალობის გაგრძელების აუცილებლობის შემთხვევაში, პრეპარატი შეჰყავთ კუნთში.
მოზრდილებში ინფექციის მსუბუქი მიმდინარეობისას ინიშნება 1.5-3 გ/დღე-ღამეში ორ მიღებად. საშუალო სიმძიმის დროს – 3-6 გ/დღე-ღამეში გაყოფილი 3-4 მიღებად; ინფექციის მძიმე მიმდინარეობისას – 12 გ/დღე-ღამეში 4 მიღებად.
მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა 12 გ-ს შეადგენს.
გაურთულებელი გონორეის დროს 1.5 გ ერთჯერადად.
ქირურგიული ინფექციების პროფილაქტიკისათვის 1.5-3 გ ანესთეზიის დროს, ხოლო ოპერაციის შემდეგ 24 საათის განმავლობაში – იმავე დოზით ყოველ 6-8 საათში.
ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება სადღეღამისო დოზით 150 მგ/კგ სხეულის წონაზე გადაანგარიშებით (100 მგ/კგ ამპიცილინი და 50 მგ/კლ სუბლაქტამი) გაყოფილი 3-4 მიღებად.
1 კვირამდე ასაკის ახალშობილებსა და დღენაკლულებში პრეპარატი ინიშნება ყოველ 12 საათში. ბაქტამედით მკურნალობის კურსი შეადგენს 5-14 დღეს (მძიმედ მიმდინარე პროცესების დროს მკურნალობის პერიოდი შეიძლება გახანგრძლივდეს). ტემპერატურის ნორმალიზაციის და სიმპტომების გაქრობის შემდეგ მკურნალობა კიდევ 48 საათის განმავლობაში უნდა გაგრძელდეს.
თირკმლის ფუნქციების დარღვევისას ამპიცილინის და სულბაქტამის ელიმინაცია იცვლება, მათი თანაფარდობა პლაზმაში კი არა. ამ შემთხვევებში გამოიყენება შემდეგი სქემა:
კრეატინინის კლირენსი    პრეპარატის დოზა    ინტერვალი პრეპარატის შეყვანებს შორის
>30    1.5-3გ    6-8 სთ
15-29    1.5-3გ    12 სთ
5-14    1.5-3გ    24 სთ

გვერდითი მოვლენები:
ფაღარათი, ქავილი, გამონაყარი და კანის რეაქციები, იშვითად გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმში, ძილიანობა, სისუსტე, თავის ტკივილი.

უკუჩვენებები:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების და პენიცილის ჯგუფის სხვა ანტიბიოტიკების მიმართ.
ინფექციური მონონუკლეოზი.
გამხსნელი, რომელიც ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს შეიცავს, არ გამოიყენება ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის და გულ-სისხლძარღვთა მძიმე დაავადებების დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის პერიოდში პრეპარატი გამოიყენება ექიმის დანიშნულებით და მისი მეთვალყურეობის ქვეშ.
ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობისას უნდა გადაწყდეს საკითხი ძუძუთი კვების შეწყვეტის შესახებ.

განსაკუთრებული მითითებები:
იმ პაციენტებში, რომელთაც ჰიპერმგრძნობელობა აქვთ პენიცილინების მიმართ, შესაძლებელია ჯვარედინი ალერგიული რეაქციები ცეფალოსპორინულ ანტიბიოტიკებზე.
ბაქტამედით მკურნალობის დროს საჭიროა სისხლმბადი ორგანოების, ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციების კონტროლი.
შესაძლებელია სუპერინფექციის განვითარება ბაქტამედის მიმართ არამგრძნობიარე მიკროფლორის ზრდის ხარჯზე, რაც ანტიბაქტერიული თერაპიის შესაბამის ცვლილებებს საჭიროებს.
სეფსისით დაავადებული პაციენტების მკურნალობისას შესაძლებელია ბაქტერიოლიზის რეაქციის განვითარება (იარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქცია).

გაფრთხილება:
ბაქტამედი სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის და/ან ღვიძლის უკმარისობის დროს.
ავტომობილის მართვისა და სხვა მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე ზეგავლენა: პრეპარატი არ იწვევს პაციენტის ფსიქოფიზიკური მდგომარეობის ცვლილებებს, არ ზემოქმედებს ავტოტრანსპორტის მართვისა და სხვა მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე.

ჰიპერდოზირება:
ჭარბი დოზირებისას შესაძლებელია ცერებრალური კრუნჩხვების განვითარება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ბაქტამედი ფარმაცევტულად შეუთავსებადია სისხლის პროდუქტებთან ან ცილოვან ჰიდროლიზატებთან.
არ შეიძლება ბაქტამედის შერევა ერთ ფლაკონში ან შპრიცში სხვა ანტიბიოტიკებთან.
ბაქტერიციდული ანტიბიოტიკები (მათ შორის, ამინოგლიკოზიდები, ცეფალოსპორინები, ციკლოსერინი, ვანკომიცინი, რიფაპიცინი) ბაქტამედთან ერთობლივი გამოყენებისას ავლენენ სინერგიზმს; ბაქტერიოსტატული სამკურნალო საშუალებები (მაკროლიდები, ქლორამფენიკოლი, ლინკოზამიდები, ტეტრაციკლინები, სულფანილამიდები) – ანტაგონიზმს.
ბაქტამედი ზრდის არაპირდაპირ ანტიკოაგულანტების ეფექტურობას (თრგუნავს რა ნაწლავურ მიკროფლორას, ამცირებს K ვიტამინისა და პროთრომბინის ინდექსის სინთეზს); ამცირებს პერორალური კონტრაცეპტივებისა და იმ სამკურნალო საშუალების ეფექტურობას, რომელთა მეტაბოლზმის პროცესში პარაამინობენზოის მჟავა წარმოიქმნება, ასევე ეთინილესტრადოლის ეფექტურობას (შესაძლებელია სისხლდენის განვითარება). შარდმდენები, ალოპურინოლი, ფენილბუტაზონი, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები და სხვა სამკურნალო საშუალებები, რომლებიც ამცირებენ მილაკოვან სეკრეციას, ზრდიან პლაზმაში ამპიცილინის კონცენტრაციას.
ალოპურინოლი კომბინაციაში ბაქტამედთან ზრდის კანზე გამონაყარის განვითარების რისკს.

შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა: 
პრეპარატი ინახება 15-25^oC ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. ვარგისიანობის ვადა – 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება – amoxicillin, clavulanic acid
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი – JO1CR02

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკები (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები); ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავას კომბინირებული პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბ. 500 მგ + 125 მგ: 14 ც.
ტაბ. 875 მგ + 125 მგ: 14
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად 200 მგ. + 28.5 მგ: ფლ. 70 მლ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად 400 მგ.+ 57მგ:ფლ. 70 მლ

ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 ც.
1 ტაბ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . .500 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 125 მგ
ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 ც.
1 ტაბ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 875 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . .125 მგ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად: ფლაკონში 70 მლ
5 მლ
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 200 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 28.5 მგ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად: ფლაკონში 70 მლ
5 მლ
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 400 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 57 მგ
ფხვნილი ინექციისათვის: შეფუთვაში 10 ფლ.
1 ფლ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 1000 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . . 200 მგ
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
პენიცილინის ჯგუფის ინჰიბიტორ-დაცული ანტიბიოტიკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
აუგმენტინი წარმოადგენს პენიცილინის ჯგუფის ინჰიბიტორ-დაცული ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს, რომელიც აქტიურია ამბულატორიული და ჰოსპიტალური ინფექციების გამომწვევი ძირითადი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ (ბეტა-ლაქტამაზების მოპროდუცირე შტამების ჩათვლით). პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კლავულანის მჟავა აფართოებს ამოქსიცილინის ანტიბაქტერიული მოქმედების სპექტრს იმ მიკროორგანიზმების ჩათვლით, რომლებიც გამძლე არიან სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ.
აუგმენტინი არის ბაქტერიოციდული მოქმედების ანტიბიოტიკი, რომელიც აქტიურია მიკროორგანიზმების ფართო სპექტრის მიმართ. აერობული გრამდადებითი მიკროორგანიზმები: Staphylococcus aureaus (ბეტა-ლაქტამაზების მოპროდუცირე შტამების ჩათვლით), Bacillus anthracis*, Corynebacterium species, Enterococcus faecalis*, Enterococcus faecium*, Listeria monocytogenes, Sreptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus viridans, Streptococcus agalactiae, Streptococcus species, Coagulase negative staphylococci* (Staphylococcus epidermidis-ის ჩათვლით); ანაერობული გრამდადებითი მიკროორგანიზმები: Clostridium species, Peptococcus species, Peptostreptococcus; აერობული გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები: Bordetella pertussis, Brucella species, Escherichia coli*, Gardnerella vaginalis, Haemophilus influenzae*, Helicobacter pylori, Klebsiella species*, Legionella species, Moraxella catarrhalis* (Branhamella catarrhalis), Neisseria gonorrhoeae*, Neisseria meningitidis* Pasteurella multocida, Proteus mirabilis*, Proteus vulgaris*, Salmonella species*, Shigella species*, Vibrio cholerae, Yersinia enterocolitica*; ანაერობული გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები:: Bacteroides species* (Bacteroides fragilis-ის ჩათვლით), Fusobacterium species*.

ფარმაკოკინეტიკა
შეწოვა: 625 მგ აუგმენტინის პერორალური მიღების შემდეგ სისხლის პლაზმაში ამოქსიცილინის Cmax- ის საშუალო მაჩვენებელი შეადგენს 6.5 მგ/მლ-ს, ხოლო კლავულანის მჟავისათვის – 2.8 მგ/მლ-ს. 1.2 გ და 600 მგ აუგმენტინის ინტრავენური ინექციის შემდეგ პლაზმაში ამოქსიცილინის Cmax- ის საშუალო მაჩვენებელი შეადგენს შესაბამისად 105.4 მკგ/მლ-სა და 32.2 მკგ/მლ-ს, ხოლო კლავულანის მჟავისათვის – შესაბამისად 28.5 მკგ/მლ-სა და 10.5 მკგ/მლ-ს.
გამოყოფა: ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავის T1/2- ის საშუალო მაჩვენებელი 625 მგ აუგმენტინის პერორალური მიღების შემდეგ შეადგენს შესაბამისად 1.3 სთ-სა და 0.8 სთ-ს.

ჩვენებები
ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები გამოწვეული პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით:
– მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, წილოვანი პნევმონია, ბრონქოპნევმონია, პლევრის ემპიემა, ფილტვის აბსცესი;
– კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები – აბსცესი, ცელულიტი, ჭრილობის ინფექცია;
– საშარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები – ცისტიტი, ურეთრიტი, პიელონეფრიტი, სალპინგიტი, სალპინგოოფორიტი, ტუბოოვარიული აბსცესი, ენდომეტრიტი, ბაქტერიული ვაგინიტი, სეპტიური აბორტი, მშობიარობის შემდგომი სეფსისი, პელვიოპერიტონიტი, გონორეა;
– ოსტეომიელიტი;
– სეფსისი;
– ინტრააბდომინური აბსცესი;
– პერიტონიტი;
– პოსტოპერაციული ინფექციები.
ინტრავენური აუგმენტინი აგრეთვე გამოიყენება ძირითადი ქირურგიული პროცედურების _ გასტროინტესტინური, მცირე მენჯის ღრუს, თავისა და კისრის მიდამოს, გულ-სისხლძარღვთა, თირკმლის, სანაღვლე გზების და სახსრების რეკონსტრუქციის _ პოსტოპერაციული ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკის მიზნით.

მიღების წესები და დოზები
დგინდება ინდივიდუალურად ინფექციური პროცესის სიმძიმის, ინფექციის ლოკალიზაციისა და გამომწვევის მიმართ მგრძნობელობის მიხედვით. მოზრდილებსა და ბავშვებს 12 წლის ზევით მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს ენიშნებათ 625 მგ აუგმენტინის 1 ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში. მძიმე ინფექციების დროს ინიშნება 1 გ აუგმენტინის ერთი ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში. აგრეთვე შესაძლებელია 1.2 გ აუგმენტინის ინტრავენური ინექცია ყოველ 8 სთ-ში. უფრო მძიმე ინფექციების შემთხვევაში _ 1.2 გ ყოველ 6 სთ-ში. ინტრავენური ინექციის დროს მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა შეადგენს 1.2 გ-ს, ხოლო მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა _ 7.2 გ-ს.
12 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება სიროფის სახით.
რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა:
– 25/3.6 მგ/კგ/დღეში მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მაგ. რეციდიული ტონზილიტი, ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები და კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები);
– 45/6.4 მგ/კგ/დღეში მძიმე ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები მაგ., შუა ოტიტი და სინუსიტი, ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები _ მაგ., ბრონქოპნევმონია, და საშარდე სისტემის ინფექციები).
დოზირება ბავშვებისათვის ბავშვები 2 წელზე უფროსი ასაკის _ 25/3.6 მგ/კგ/დღეში მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს:
– 2-6 წელი (13-21კგ) 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 228 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში ან 2.5 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში;
– 7-12 წელი (22-40კგ) 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი 228 მგ/5 მლ 2-ჯერ დღეში ან 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში.
ბავშვები 2 წელზე უფროსი ასაკის _ 45/6.4 მგ/კგ/დღეში მძიმე ინფექციების დროს: – 2-6 წელი (13-21კგ) 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 228 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში ან 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში;
– 7-12 წელი 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში. დოზირება ბავშვებისათვის 2 თვიდან 2 წლამდე
2 წლამდე ბავშვებში დოზირება ხდება სხეულის წონის შესაბამისად:

ბავშვებში 3-თვიდან 12 წლამდე ინტრავენური აუგმენტინის ერთჯერადი რეკომენდებული დოზა შეადგენს 30 მგ/კგ-ს სხეულის წონაზე, ყოველ 8 სთ-ში; უფრო მძიმე ინფექციების შემთხვევაში ინიშნება ყოველ 6 სთ-ში.
3 თვემდე ასაკის დღენაკლულ ბავშვებში ინიშნება 30 მგ/კგ-ზე, ყოველ 12 სთ-ში; ხოლო პერინატალური პერიოდის ნორმალურ ახალშობილებში _ ყოველ 8 სთ-ში. ექიმის რეკომენდაციის გარეშე მკურნალობის კურსის გახანგრძლივება 14 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში რეკომენდებული არ არის.
პოსტოპერაციული გართულებების პროფილაქტიკა ქირურგიაში: თუ ოპერაცია გრძელდება 1 სთ-ზე ნაკლები დროის განმავლობაში, ინიშნება 1.2 გ აუგმენტინი ინტრავენურად ნარკოზის ინდუქციის დროს. უფრო ხანგრძლივი ოპერაციული ჩარევის დროს ინიშნება 1.2 გ 4-ჯერ დღეში 24 სთ-ის განმავლობაში. თუ ინფიცირების განვითარების რისკი განსაკუთრებით მაღალია, ზემოთ აღნიშნული დოზირების რეჟიმი შესაძლოა გაგრძელდეს დამატებით რამდენიმე დღის განმავლობაში.
პაციენტები საშუალო და მძიმე ხარისხის თირკმლის უკმარისობით საჭიროებენ აუგმენტინის დოზის კორექციას:
მოზრდილები
მსუბუქი ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი >30 მლ/წთ)- არ საჭიროებენ დოზის კორექციას. საშუალო ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი 10-30 მლ/წთ)- 1.2 გ I.V. შემდეგ 600 მგ I.V. კოველ 12 საათში.
მძიმე ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი
ბავშვები
დოზის მსგავსი კორექცია (შემცირება) დასაშვებია ბავშვებშიც.

გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: იშვიათად – დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება, დიარეა; აღწერილია ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის, ჰეპატიტისა და ქოლესტაზური სიყვითლის განვითარების ცალკეული შემთხვევები. აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტის ერთეული შემთხვევებიც.
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად _ ჭინჭრის ციება, კვინკეს შეშუპება; ძალზე იშვიათად – მულტიფორმული ერითემა, ანაფილაქსიური შოკი, ანგიონევროზული შეშუპება, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ექსფოლიაციური დერმატიტი.
ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი.
გვერდითი ეფექტები, გამოწვეული პრეპარატის ბიოლოგიური მოქმედებით: იშვიათად – კანდიდოზი და სხვა სახის სუპერინფექცია.
ადგილობრივი რეაქციები: იშვიათ შემთხვევაში ინექციის ადგილას შეიძლება განვითარდეს ფლებიტი.

უკუჩვენება
პენიცილინების, ცეფალოსპორინების, სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკებისა და პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია
მცირე ინფორმაცია არსებობს ორსულობის პერიოდში ქალებში აუგმენტინის გამოყენების შესახებ. ყველა სხვა პრეპარატის მსგავსად, სასურველია თავიდან ავიცილოთ პრეპარატის მიღება ორსულობის პერიოდში, განსაკუთრებით კი პირველ ტრიმესტრში.
აუგმენტინის დანიშვნა ლაქტაციის პერიოდში რეკომენდებულია, თუ, რათქმა უნდა, გამოირიცხა რძეში პრეპარატის უმცირესი რაოდენობის ექსკრეციით გამოწვეული ჰიპერმგრძნობელობის განვითარების რისკი. პრეპარატის ემბრიოტოქსიკური და ტერატოგენული ეფექტი დადგენილი არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები
ინტრავენური აუგმენტინი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში.
ურტიკარიისა და ერითემული გამონაყარის განვითარების შემთხვევაში რეკომენდებულია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.
პოტენციური გასტროინტესტინური გვერდითი მოვლენების შესამცირებლად პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია ჭამის წინ.

ჭარბი დოზირება
მკურნალობა: რეკომენდებულია სიმპტომური თერაპიის წარმოება. აუგემენტინი ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით გამოიყოფა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ინტრავენური აუგმენტინი ნაკლებად მდგრადია გლუკოზის, დექსტრანებისა და ბიკარბონატების შემცველ საინფუზიო ხსნარებში. ინტრავენური აუგმენტინის შერევა რეკომენდებული არ არის სისხლის შემცველ პროდუქტებთან და ცილის შემცველ სხვა სითხეებთან, როგორიც არის პროტეინული ჰიდროლიზატები ან ინტრავენური ლიპიდური ემულსიები. აუგმენტინის ამინოგლიკოზიდებთან დანიშვნისას, არ უნდა მოხდეს ანტიბიოტიკების ერთ შპრიცში შერევა ამინოგლიკოზიდების ეფექტურობის დაქვეითების თავიდან აცილების მიზნით.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე მშრალ ადგილას.

მწარმოებელი ქვეყანა
დიდი ბრიტანეთი

საერთაშორისო დასახელება – amoxicillin, clavulanic acid
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი – JO1CR02

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკები (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები); ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავას კომბინირებული პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბ. 500 მგ + 125 მგ: 14 ც.
ტაბ. 875 მგ + 125 მგ: 14
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად 200 მგ. + 28.5 მგ: ფლ. 70 მლ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად 400 მგ.+ 57მგ:ფლ. 70 მლ

ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 ც.
1 ტაბ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . .500 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 125 მგ
ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 ც.
1 ტაბ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 875 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . .125 მგ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად: ფლაკონში 70 მლ
5 მლ
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 200 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 28.5 მგ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად: ფლაკონში 70 მლ
5 მლ
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 400 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 57 მგ
ფხვნილი ინექციისათვის: შეფუთვაში 10 ფლ.
1 ფლ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 1000 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . . 200 მგ
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
პენიცილინის ჯგუფის ინჰიბიტორ-დაცული ანტიბიოტიკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
აუგმენტინი წარმოადგენს პენიცილინის ჯგუფის ინჰიბიტორ-დაცული ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს, რომელიც აქტიურია ამბულატორიული და ჰოსპიტალური ინფექციების გამომწვევი ძირითადი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ (ბეტა-ლაქტამაზების მოპროდუცირე შტამების ჩათვლით). პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კლავულანის მჟავა აფართოებს ამოქსიცილინის ანტიბაქტერიული მოქმედების სპექტრს იმ მიკროორგანიზმების ჩათვლით, რომლებიც გამძლე არიან სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ.
აუგმენტინი არის ბაქტერიოციდული მოქმედების ანტიბიოტიკი, რომელიც აქტიურია მიკროორგანიზმების ფართო სპექტრის მიმართ. აერობული გრამდადებითი მიკროორგანიზმები: Staphylococcus aureaus (ბეტა-ლაქტამაზების მოპროდუცირე შტამების ჩათვლით), Bacillus anthracis*, Corynebacterium species, Enterococcus faecalis*, Enterococcus faecium*, Listeria monocytogenes, Sreptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus viridans, Streptococcus agalactiae, Streptococcus species, Coagulase negative staphylococci* (Staphylococcus epidermidis-ის ჩათვლით); ანაერობული გრამდადებითი მიკროორგანიზმები: Clostridium species, Peptococcus species, Peptostreptococcus; აერობული გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები: Bordetella pertussis, Brucella species, Escherichia coli*, Gardnerella vaginalis, Haemophilus influenzae*, Helicobacter pylori, Klebsiella species*, Legionella species, Moraxella catarrhalis* (Branhamella catarrhalis), Neisseria gonorrhoeae*, Neisseria meningitidis* Pasteurella multocida, Proteus mirabilis*, Proteus vulgaris*, Salmonella species*, Shigella species*, Vibrio cholerae, Yersinia enterocolitica*; ანაერობული გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები:: Bacteroides species* (Bacteroides fragilis-ის ჩათვლით), Fusobacterium species*.

ფარმაკოკინეტიკა
შეწოვა: 625 მგ აუგმენტინის პერორალური მიღების შემდეგ სისხლის პლაზმაში ამოქსიცილინის Cmax- ის საშუალო მაჩვენებელი შეადგენს 6.5 მგ/მლ-ს, ხოლო კლავულანის მჟავისათვის – 2.8 მგ/მლ-ს. 1.2 გ და 600 მგ აუგმენტინის ინტრავენური ინექციის შემდეგ პლაზმაში ამოქსიცილინის Cmax- ის საშუალო მაჩვენებელი შეადგენს შესაბამისად 105.4 მკგ/მლ-სა და 32.2 მკგ/მლ-ს, ხოლო კლავულანის მჟავისათვის – შესაბამისად 28.5 მკგ/მლ-სა და 10.5 მკგ/მლ-ს.
გამოყოფა: ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავის T1/2- ის საშუალო მაჩვენებელი 625 მგ აუგმენტინის პერორალური მიღების შემდეგ შეადგენს შესაბამისად 1.3 სთ-სა და 0.8 სთ-ს.

ჩვენებები
ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები გამოწვეული პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით:
– მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, წილოვანი პნევმონია, ბრონქოპნევმონია, პლევრის ემპიემა, ფილტვის აბსცესი;
– კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები – აბსცესი, ცელულიტი, ჭრილობის ინფექცია;
– საშარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები – ცისტიტი, ურეთრიტი, პიელონეფრიტი, სალპინგიტი, სალპინგოოფორიტი, ტუბოოვარიული აბსცესი, ენდომეტრიტი, ბაქტერიული ვაგინიტი, სეპტიური აბორტი, მშობიარობის შემდგომი სეფსისი, პელვიოპერიტონიტი, გონორეა;
– ოსტეომიელიტი;
– სეფსისი;
– ინტრააბდომინური აბსცესი;
– პერიტონიტი;
– პოსტოპერაციული ინფექციები.
ინტრავენური აუგმენტინი აგრეთვე გამოიყენება ძირითადი ქირურგიული პროცედურების _ გასტროინტესტინური, მცირე მენჯის ღრუს, თავისა და კისრის მიდამოს, გულ-სისხლძარღვთა, თირკმლის, სანაღვლე გზების და სახსრების რეკონსტრუქციის _ პოსტოპერაციული ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკის მიზნით.

მიღების წესები და დოზები
დგინდება ინდივიდუალურად ინფექციური პროცესის სიმძიმის, ინფექციის ლოკალიზაციისა და გამომწვევის მიმართ მგრძნობელობის მიხედვით. მოზრდილებსა და ბავშვებს 12 წლის ზევით მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს ენიშნებათ 625 მგ აუგმენტინის 1 ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში. მძიმე ინფექციების დროს ინიშნება 1 გ აუგმენტინის ერთი ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში. აგრეთვე შესაძლებელია 1.2 გ აუგმენტინის ინტრავენური ინექცია ყოველ 8 სთ-ში. უფრო მძიმე ინფექციების შემთხვევაში _ 1.2 გ ყოველ 6 სთ-ში. ინტრავენური ინექციის დროს მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა შეადგენს 1.2 გ-ს, ხოლო მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა _ 7.2 გ-ს.
12 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება სიროფის სახით.
რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა:
– 25/3.6 მგ/კგ/დღეში მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მაგ. რეციდიული ტონზილიტი, ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები და კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები);
– 45/6.4 მგ/კგ/დღეში მძიმე ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები მაგ., შუა ოტიტი და სინუსიტი, ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები _ მაგ., ბრონქოპნევმონია, და საშარდე სისტემის ინფექციები).
დოზირება ბავშვებისათვის ბავშვები 2 წელზე უფროსი ასაკის _ 25/3.6 მგ/კგ/დღეში მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს:
– 2-6 წელი (13-21კგ) 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 228 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში ან 2.5 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში;
– 7-12 წელი (22-40კგ) 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი 228 მგ/5 მლ 2-ჯერ დღეში ან 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში.
ბავშვები 2 წელზე უფროსი ასაკის _ 45/6.4 მგ/კგ/დღეში მძიმე ინფექციების დროს: – 2-6 წელი (13-21კგ) 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 228 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში ან 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში;
– 7-12 წელი 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში. დოზირება ბავშვებისათვის 2 თვიდან 2 წლამდე
2 წლამდე ბავშვებში დოზირება ხდება სხეულის წონის შესაბამისად:

ბავშვებში 3-თვიდან 12 წლამდე ინტრავენური აუგმენტინის ერთჯერადი რეკომენდებული დოზა შეადგენს 30 მგ/კგ-ს სხეულის წონაზე, ყოველ 8 სთ-ში; უფრო მძიმე ინფექციების შემთხვევაში ინიშნება ყოველ 6 სთ-ში.
3 თვემდე ასაკის დღენაკლულ ბავშვებში ინიშნება 30 მგ/კგ-ზე, ყოველ 12 სთ-ში; ხოლო პერინატალური პერიოდის ნორმალურ ახალშობილებში _ ყოველ 8 სთ-ში. ექიმის რეკომენდაციის გარეშე მკურნალობის კურსის გახანგრძლივება 14 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში რეკომენდებული არ არის.
პოსტოპერაციული გართულებების პროფილაქტიკა ქირურგიაში: თუ ოპერაცია გრძელდება 1 სთ-ზე ნაკლები დროის განმავლობაში, ინიშნება 1.2 გ აუგმენტინი ინტრავენურად ნარკოზის ინდუქციის დროს. უფრო ხანგრძლივი ოპერაციული ჩარევის დროს ინიშნება 1.2 გ 4-ჯერ დღეში 24 სთ-ის განმავლობაში. თუ ინფიცირების განვითარების რისკი განსაკუთრებით მაღალია, ზემოთ აღნიშნული დოზირების რეჟიმი შესაძლოა გაგრძელდეს დამატებით რამდენიმე დღის განმავლობაში.
პაციენტები საშუალო და მძიმე ხარისხის თირკმლის უკმარისობით საჭიროებენ აუგმენტინის დოზის კორექციას:
მოზრდილები
მსუბუქი ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი >30 მლ/წთ)- არ საჭიროებენ დოზის კორექციას. საშუალო ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი 10-30 მლ/წთ)- 1.2 გ I.V. შემდეგ 600 მგ I.V. კოველ 12 საათში.
მძიმე ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი
ბავშვები
დოზის მსგავსი კორექცია (შემცირება) დასაშვებია ბავშვებშიც.

გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: იშვიათად – დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება, დიარეა; აღწერილია ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის, ჰეპატიტისა და ქოლესტაზური სიყვითლის განვითარების ცალკეული შემთხვევები. აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტის ერთეული შემთხვევებიც.
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად _ ჭინჭრის ციება, კვინკეს შეშუპება; ძალზე იშვიათად – მულტიფორმული ერითემა, ანაფილაქსიური შოკი, ანგიონევროზული შეშუპება, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ექსფოლიაციური დერმატიტი.
ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი.
გვერდითი ეფექტები, გამოწვეული პრეპარატის ბიოლოგიური მოქმედებით: იშვიათად – კანდიდოზი და სხვა სახის სუპერინფექცია.
ადგილობრივი რეაქციები: იშვიათ შემთხვევაში ინექციის ადგილას შეიძლება განვითარდეს ფლებიტი.

უკუჩვენება
პენიცილინების, ცეფალოსპორინების, სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკებისა და პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია
მცირე ინფორმაცია არსებობს ორსულობის პერიოდში ქალებში აუგმენტინის გამოყენების შესახებ. ყველა სხვა პრეპარატის მსგავსად, სასურველია თავიდან ავიცილოთ პრეპარატის მიღება ორსულობის პერიოდში, განსაკუთრებით კი პირველ ტრიმესტრში.
აუგმენტინის დანიშვნა ლაქტაციის პერიოდში რეკომენდებულია, თუ, რათქმა უნდა, გამოირიცხა რძეში პრეპარატის უმცირესი რაოდენობის ექსკრეციით გამოწვეული ჰიპერმგრძნობელობის განვითარების რისკი. პრეპარატის ემბრიოტოქსიკური და ტერატოგენული ეფექტი დადგენილი არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები
ინტრავენური აუგმენტინი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში.
ურტიკარიისა და ერითემული გამონაყარის განვითარების შემთხვევაში რეკომენდებულია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.
პოტენციური გასტროინტესტინური გვერდითი მოვლენების შესამცირებლად პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია ჭამის წინ.

ჭარბი დოზირება
მკურნალობა: რეკომენდებულია სიმპტომური თერაპიის წარმოება. აუგემენტინი ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით გამოიყოფა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ინტრავენური აუგმენტინი ნაკლებად მდგრადია გლუკოზის, დექსტრანებისა და ბიკარბონატების შემცველ საინფუზიო ხსნარებში. ინტრავენური აუგმენტინის შერევა რეკომენდებული არ არის სისხლის შემცველ პროდუქტებთან და ცილის შემცველ სხვა სითხეებთან, როგორიც არის პროტეინული ჰიდროლიზატები ან ინტრავენური ლიპიდური ემულსიები. აუგმენტინის ამინოგლიკოზიდებთან დანიშვნისას, არ უნდა მოხდეს ანტიბიოტიკების ერთ შპრიცში შერევა ამინოგლიკოზიდების ეფექტურობის დაქვეითების თავიდან აცილების მიზნით.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე მშრალ ადგილას.

მწარმოებელი ქვეყანა
დიდი ბრიტანეთი

ქვეყანა: თურქეთი

მწარმოებელი: ტუმ ეპიკ ილაჩი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

აპრიდი
Aprid

აქტიური ნივთიერება (საერთაშორისო არადაპატენტებული დასახელება): სულტამიცილინი

კოდი ATC:
J01CR04

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტიბიოტიკები (პენიცილინების ჯგუფი).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ფართო სპექტრის მოქმედების ანტიბაქტერიული საშუალება. წარმოადგენს ამპიცილინისა (ნახევრად სინთეზური პენიცილინი) და სულბაქტამის (ბეტა-ლაქტამაზების ინჰიბიტორები) ორმაგ ეთერს. მოქმედებს ბაქტერიციდულად, თრგუნვას რა ბაქტერიების უჯრედული კედლის სინთეზს. სულტამიცილინი აქტიურია გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Staphylococcus spp., Streptococcus spp. (მათ შორის Enterococcus); აერობული სპორების არწარმომქნელი ბაქტერიები; Listeria monocytogenes. პრეპარატი ასევე აქტიურია გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ: აერობული – Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitides, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Bordetella pertussia, Haemophilus influenzae-ს ბაქტერიების ზოგიერთი შტამი, მათ შორის ბეტა-ლაქტამაზების წარმომქმნელი.

ფარმაკოკინეტიკა:
პერორალური მიღებისას სულთამიცილინი ჰიდროლიზდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან შეწოვის პროცესში. ამასთან ერთად სისტემურ სისხლის მიმოქცევაში ყალიბდება თანაფარდობა ამპიცილინი და სულბაქტამი 1:1. ბიოამთვისებლობა პერორალური მიღებისას შეადგენს 80%-ს ინტრავენურ შეყვანასთან შედარებით, საკვების მიღებასთან დამოუკიდებლად. სულბაქტამთან კომპლექსში მიღებისას ამპიცილინის მაქსიმალური შემცველობის სიდიდე ორჯერ უფრო დიდია, ვიდრე მხოლოდ ამპიცილინის მიღების დროს. სისხლის ცილებთან შექცევადი შეკავშირება შეადგენს 28%-ს ამპიცილინისათვის და 38%-ს სულბაქტამისათვის. ნახევრად დაშლის პერიოდი შეადგენს 0,75საათსა და 1 საათს, შესაბამისად ამპიცილინისა და სულბაქტამისათვის, ამასთან ერთად თითოეული პრეპარატის 50-75% გამოიყოფა შეუცვლელი სახით შარდთან ერთად. ხანდაზმულებში და პაციენტებში, თირკმლის დარღვეული ფუნქციით ამპიცილინისა და სულბაქტამის გამოყოფის კინეტიკა დაქვეითებულია თირკმლის უკმარისობის ხარისხის შესაბამისად.

ჩვენებები:
მიკროორგანიზმების მგრძნობიარე შტამებით გამოწვეული ინფექციების მკურნალობა:
– კანის ინფექციები;
– ლორ-ორგანოების ინფექციები;
– გინეკოლოგიური ინფექციები;
– სასუნთქი გზების ინფექციები;
– შარდ-სასქესო ორგანოების ინფექციები;
– ჩირქოვან-ქირურგიული ინფექციები (აბსცესები, ფლეგმონები, ოსტეომიელიტები და სხვ.);
– ბაქტერიული სეპტიცემია, ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
– გონოკოკური ინფექცია;
– ინფექციის პოსტოპერაციული პროფილაქტიკა.
ზემოთ ჩამოთვლილი დაავადებების გარდა, ამპიცილინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციები ასევე ექვემდებარებიან პრეპარატით მკურნალობას, მის შემადგენლობაში ამპიცილინის შემცველობის გამო. ამპიცილინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით, და პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე ბეტა-ლაქტამაზების წარმომქმნელი მიკროორგანიზმებით გამოწვეული შერეული ინფექციები არ საჭიროებენ სხვა ანტიბიოტიკის დანიშვნას.

გამოყენების მეთოდი და დოზირება:
უფროსებისათვის და ბავშვებისათვის 30 კგ-ზე მეტი სხეულის წონით დღიური დოზა შეადგენს 375-750 მგ-ს, ბავშვებისათვის 30 კგ-ზე ნაკლები სხეულის წონით – 25-50 მგ/კგ (ინფექციის სიმძიმის მიხედვით). დღიური დოზა იყოფა ორად. მკურნალობის კურსი 5-14 დღეა. გაურთულებული გონორეის მკურნალობის დროს პრეპარატი შეიძლება დაინიშნოს ერთჯერადად დოზით 2,25 გრ (პრობენეციდთან კომბინაციაში).

გვერდითი მოვლენები:
შესაძლებელია ფაღარათი, ქავილი, გამონაყარი და კანის რეაქციები; იშვიათად – გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, კოლიკები, ძილიანობა, სისუსტე, თავის ტკივილი, ენტეროკოლიტი და ფსევდომემბრანული კოლიტი, სუპერინფექციის განვითარება (მათ შორის სოკოვანი). აღწერილია მძიმე ანაფილაქსიური რეაქციების განვითარების შემთხვევები.

უკუჩვენებები:
პენიცილინების რიგის პრეპარატების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა. ორსულობა, ძუძუთი კვება (პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში დადგენილი არ არის).

განსაკუთრებული მითითებანი:
არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება პაციენტებში ინფექციური მონონუკლეოზით. ანამნეზში ცეფალოსპორინებზე ალერგიული რეაქციების აღნიშვნისას, მხედველობაში უნდა მივიღოთ ჯვარედინი ალერგიის განვითარების შესაძლებლობა. თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევების დროს უნდა გაიზარდოს პრეპარატის მიღებებს შორის ინტერვალი. ხანგრძლივი მკურნალობის დროს აუცილებელია პერიფერული სისხლის სურათის, თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციების კონტროლი.

სამკურნალწამლო ურთიერთქმედება:
პრობენეციდთან კომბინაციური გამოყენებისას შეიძლება  ხანგრძლივად გაიზარდოს ორგანიზმში ამპიცილინისა და სულბაქტამის კონცენტრაციები, ასევე თირკმლების მიერ ამპიცილინისა და სულბაქტამის გამოყოფის დონის შემცირება. ალოპურინოლთან ერთად გამოყენებისას საგრძნობლად მატულობს კანზე გამონაყარის ალბათობა. პრეპარატის დანიშვნა არ შეიძლება ანტიბიოტიკებთან-ამინოგლიკოზიდებთან ერთად. შარდში ამპიცილინის მაღალმა კონცენტრაციებმა შეიძლება გამოიწვიოს შარდში გლუკოზის დონის განსაზღვრის ანალიზების ცრუ დადებითი რეაქციები. ორსულ ქალებში პრეპარატის გამოყენების დროს ასევე აღწერილია შეკავშირებული ესტრიოლის, ესტრიოლ-გლუკურონიდის, შეკავშირებული ესტორნისა და ესტრადიოლის დონეების დროებითი დაქვეითება.

გამოშვების ფორმა:
375 და 750 მგ-იანი შემოგარსული ტაბლეტები.

შენახვის პირობები:
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, 15-30ºC ტემპერატურის პირობებში.

ვარგისიანობის ვადა:
2 წელი

გაცემის რეჟიმი:
რეცეპტით.

მწარმოებელი:
“ნობელ-ფარმასანოატი”,
ლიცენზიით “ნობელი”, თურქეთი.

აპრიდი
Aprid

აქტიური ნივთიერება (საერთაშორისო არადაპატენტებული დასახელება): სულტამიცილინი

კოდი ATC:
J01CR04

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტიბიოტიკები (პენიცილინების ჯგუფი).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ფართო სპექტრის მოქმედების ანტიბაქტერიული საშუალება. წარმოადგენს ამპიცილინისა (ნახევრად სინთეზური პენიცილინი) და სულბაქტამის (ბეტა-ლაქტამაზების ინჰიბიტორები) ორმაგ ეთერს. მოქმედებს ბაქტერიციდულად, თრგუნვას რა ბაქტერიების უჯრედული კედლის სინთეზს. სულტამიცილინი აქტიურია გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Staphylococcus spp., Streptococcus spp. (მათ შორის Enterococcus); აერობული სპორების არწარმომქნელი ბაქტერიები; Listeria monocytogenes. პრეპარატი ასევე აქტიურია გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ: აერობული – Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitides, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Bordetella pertussia, Haemophilus influenzae-ს ბაქტერიების ზოგიერთი შტამი, მათ შორის ბეტა-ლაქტამაზების წარმომქმნელი.

ფარმაკოკინეტიკა:
პერორალური მიღებისას სულთამიცილინი ჰიდროლიზდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან შეწოვის პროცესში. ამასთან ერთად სისტემურ სისხლის მიმოქცევაში ყალიბდება თანაფარდობა ამპიცილინი და სულბაქტამი 1:1. ბიოამთვისებლობა პერორალური მიღებისას შეადგენს 80%-ს ინტრავენურ შეყვანასთან შედარებით, საკვების მიღებასთან დამოუკიდებლად. სულბაქტამთან კომპლექსში მიღებისას ამპიცილინის მაქსიმალური შემცველობის სიდიდე ორჯერ უფრო დიდია, ვიდრე მხოლოდ ამპიცილინის მიღების დროს. სისხლის ცილებთან შექცევადი შეკავშირება შეადგენს 28%-ს ამპიცილინისათვის და 38%-ს სულბაქტამისათვის. ნახევრად დაშლის პერიოდი შეადგენს 0,75საათსა და 1 საათს, შესაბამისად ამპიცილინისა და სულბაქტამისათვის, ამასთან ერთად თითოეული პრეპარატის 50-75% გამოიყოფა შეუცვლელი სახით შარდთან ერთად. ხანდაზმულებში და პაციენტებში, თირკმლის დარღვეული ფუნქციით ამპიცილინისა და სულბაქტამის გამოყოფის კინეტიკა დაქვეითებულია თირკმლის უკმარისობის ხარისხის შესაბამისად.

ჩვენებები:
მიკროორგანიზმების მგრძნობიარე შტამებით გამოწვეული ინფექციების მკურნალობა:
– კანის ინფექციები;
– ლორ-ორგანოების ინფექციები;
– გინეკოლოგიური ინფექციები;
– სასუნთქი გზების ინფექციები;
– შარდ-სასქესო ორგანოების ინფექციები;
– ჩირქოვან-ქირურგიული ინფექციები (აბსცესები, ფლეგმონები, ოსტეომიელიტები და სხვ.);
– ბაქტერიული სეპტიცემია, ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
– გონოკოკური ინფექცია;
– ინფექციის პოსტოპერაციული პროფილაქტიკა.
ზემოთ ჩამოთვლილი დაავადებების გარდა, ამპიცილინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციები ასევე ექვემდებარებიან პრეპარატით მკურნალობას, მის შემადგენლობაში ამპიცილინის შემცველობის გამო. ამპიცილინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით, და პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე ბეტა-ლაქტამაზების წარმომქმნელი მიკროორგანიზმებით გამოწვეული შერეული ინფექციები არ საჭიროებენ სხვა ანტიბიოტიკის დანიშვნას.

გამოყენების მეთოდი და დოზირება:
უფროსებისათვის და ბავშვებისათვის 30 კგ-ზე მეტი სხეულის წონით დღიური დოზა შეადგენს 375-750 მგ-ს, ბავშვებისათვის 30 კგ-ზე ნაკლები სხეულის წონით – 25-50 მგ/კგ (ინფექციის სიმძიმის მიხედვით). დღიური დოზა იყოფა ორად. მკურნალობის კურსი 5-14 დღეა. გაურთულებული გონორეის მკურნალობის დროს პრეპარატი შეიძლება დაინიშნოს ერთჯერადად დოზით 2,25 გრ (პრობენეციდთან კომბინაციაში).

გვერდითი მოვლენები:
შესაძლებელია ფაღარათი, ქავილი, გამონაყარი და კანის რეაქციები; იშვიათად – გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, კოლიკები, ძილიანობა, სისუსტე, თავის ტკივილი, ენტეროკოლიტი და ფსევდომემბრანული კოლიტი, სუპერინფექციის განვითარება (მათ შორის სოკოვანი). აღწერილია მძიმე ანაფილაქსიური რეაქციების განვითარების შემთხვევები.

უკუჩვენებები:
პენიცილინების რიგის პრეპარატების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა. ორსულობა, ძუძუთი კვება (პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში დადგენილი არ არის).

განსაკუთრებული მითითებანი:
არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება პაციენტებში ინფექციური მონონუკლეოზით. ანამნეზში ცეფალოსპორინებზე ალერგიული რეაქციების აღნიშვნისას, მხედველობაში უნდა მივიღოთ ჯვარედინი ალერგიის განვითარების შესაძლებლობა. თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევების დროს უნდა გაიზარდოს პრეპარატის მიღებებს შორის ინტერვალი. ხანგრძლივი მკურნალობის დროს აუცილებელია პერიფერული სისხლის სურათის, თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციების კონტროლი.

სამკურნალწამლო ურთიერთქმედება:
პრობენეციდთან კომბინაციური გამოყენებისას შეიძლება  ხანგრძლივად გაიზარდოს ორგანიზმში ამპიცილინისა და სულბაქტამის კონცენტრაციები, ასევე თირკმლების მიერ ამპიცილინისა და სულბაქტამის გამოყოფის დონის შემცირება. ალოპურინოლთან ერთად გამოყენებისას საგრძნობლად მატულობს კანზე გამონაყარის ალბათობა. პრეპარატის დანიშვნა არ შეიძლება ანტიბიოტიკებთან-ამინოგლიკოზიდებთან ერთად. შარდში ამპიცილინის მაღალმა კონცენტრაციებმა შეიძლება გამოიწვიოს შარდში გლუკოზის დონის განსაზღვრის ანალიზების ცრუ დადებითი რეაქციები. ორსულ ქალებში პრეპარატის გამოყენების დროს ასევე აღწერილია შეკავშირებული ესტრიოლის, ესტრიოლ-გლუკურონიდის, შეკავშირებული ესტორნისა და ესტრადიოლის დონეების დროებითი დაქვეითება.

გამოშვების ფორმა:
375 და 750 მგ-იანი შემოგარსული ტაბლეტები.

შენახვის პირობები:
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, 15-30ºC ტემპერატურის პირობებში.

ვარგისიანობის ვადა:
2 წელი

გაცემის რეჟიმი:
რეცეპტით.

მწარმოებელი:
“ნობელ-ფარმასანოატი”,
ლიცენზიით “ნობელი”, თურქეთი.

ქვეყანა: უზბეკეთი

მწარმოებელი: ნობელ ფარმსანოატი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ა მ პ ი ც ი ლ ი ნ ი  კ მ პ

ზოგადი  დახასიათება:
საერთაშორისო და ქიმიური დასახელება: Ampicillin;
((2R,5R,6R)-6-[[(2R)-2-ამინო-2-დიფენილაცეტილ]ამინო]-3,3-დიმეთილ-7-ოქსო-4-თია-1-აზაბიციკლო[3.2.0]ჰეპტან-2-კარბოქსილატის) ნატრიუმის მარილი;
ჰიგროსკოპული თეთრი ფერის ფხვნილი.
შემადგენლობა:
1 ფლაკონი შეიცავს სტერილურ ამპიცილინის ნატრიუმის მარილს, რომელიც შეესაბამება  0,25გ, 0,5 გ ან 1,0 გ ამპიცილინს;

წამლის ფორმა:
ფხვნილი ინექციის მოსამზადებლად ფლაკონებში.
  
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ნახევრადსინთეზური პენიცილინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
პრეპარატს გააჩნია ფართო სპექტრის ანტიბაქტერიული (ბაქტერიციდული) მოქმედება. იგი აქტიურია გრამდადებითი (Staphylococcus spp., პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი შტამების გამოკლებით, Streptococcus spp,  მათ შორის S. pneumoniae, Corynebacterium diphtheriae, Bacillus anthracis, Clostridium spp.,  ენტეროკოკების უმრავლესობა) და გრამუარყოფითი (Escherichia coli, Salmonella spp., Shigella spp., Neisseria  meningitidis, N. gonorrhoeae, Proteus mirabilis, ზოგიერთი შტამები Klebsiella pneumoniae, Haemophilus influenzae და სხვა) მიკროორგანიზმების მიმართ.
პრეპარატი იშლება პენიცილინაზათი და ამიტომ იგი არ მოქმედებს პენიცილინაზას წარმომქმნელი ბაქტერიების შტამებზე. იგი აინჰიბირებს პეპტიდოგლიკანის პოლიმერაზას და ტრანსპეპტიდაზას, რითაც აფერხებს პეპტიდური კავშირების წარმოქმნას და არღვევს დაყოფის მდგომარეობაში მყოფი მიკროორგანიზმების უჯრედის კედლის სინთეზის გვიან ეტაპებს. გარსში წარმოქმნილი დეფექტები აქვეითებენ ბაქტერიული უჯრედის ოსმოსურ მდგრადობას, რაც იწვევს მის ლიზისს.

ფარმაკოკინეტიკა:
პრეპარატის კუნთებსა და ვენაში შეყვანის შემდეგ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება სისხლის პლაზმაში. ვენაში პრეპარატის შეყვანიდან 15 წთ-ის შემდეგ, ხოლო კუნთებში შეყვანიდან 30წთ-1სთ-ის შემდეგ სისხლის პლაზმაში აღინიშნება მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია. 0,5-1,0 გ ამპიცილინის კუნთებში შეყვანისას 4-6 სთ-იანი ინტერვალით სისხლში შენარჩუნებულია მისი  თერაპიული კონცენტრაცია. პრეპარატი კარგად ნაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებსა და სითხეებში. იგი თერაპიულ დოზებში აღწევს პლევრულ, პერიტონეალურ და სინოვიალურ სითხეებში. ნაღველში პრეპარატი შესაძლებელია აღინიშნოს 4-100-ჯერ მეტი კონცენტრაციით, ვიდრე სისხლში. მისი შედარებით მცირე ნაწილი (10-30%) უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ამპიცილინი არ გაივლის ჰემატოენცეფალური ბარიერს. იგი თითქმის არ ექვემდებარება ბიოტრანსფორმაციას. პრეპარატი ორგანიზმიდან ძირითადად გამოიყოფა თირკმელებით, ნაწილობრივ ექსკრეტირდება ნაღველით, ხოლო მეძუძურ დედებში ჴ რძით. 12 სთ-ის განმავლობაში შარდით გამოიყოფა შეყვანილი დოზის 45-70%. თირკმელების გამომყოფი ფუნქციის დარღვევისას სისხლში მატულობს პრეპარატის კონცენტრაცია და შენელებულია მისი გამოყოფა. კრეატინინის კლირენსისას (10 მლ/წთ-ში ნაკლები) არსებობისას ანტიბიოტიკის დონე სისხლში 10-ჯერ მეტია, თირკმელების ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებთან შედარებით. პრეპარატის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი ამ დროს ხანგრძლივდება 10-12 სთ-ით (1-2 სთ ნორმაში). ხელმეორე შეყვანისას ამპიცილი არ კუმულირებს, რაც მისი დიდი დოზით და ხანგრძლივად მიღების საშუალებას იძლევა.

ჩვენება:
ამპიცილინი-კმპ გამოიყენება სეფსისის, ენდოკარდიტის, პერიტონიტის, მენინგიტის, ოტიტის, სასუნთქი გზების ინფექციების (პნევმონია, ბრონქიტი, ფილტვების აბსცესი, სინუსიტი, ფარინგიტი და სხვა), თირკმელების, საშარდე და ნაღვლმდენი გზების (პიელიტის, პიელონეფრიტის, ცისტიტის, ურეთრიტის, გონორეის, ქოლანგიტის, ქოლეცისტიტის), ყივანახველას, ლისტერიოზის, მუცლის ტიფის და პარატიფის, კანისა და რბილი ქსოვილების, საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის და სხვა იმ დაავადებების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია ანტიბიოტიკების მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით.

მიღებისწესიდადოზირება:
ამპიცილინი-კმპ-ს მიღების წინ საჭიროა განვსაზღვროთ დაავადების გამომწვევი მიკროორგანიზმების მგრძნობელობა მის მიმართ.
ამპიცილინი-კმპ შეყავთ კუნთებსა და ვენაში (ნაკადით ან წვეთოვანი გზით).
მოზრდილებში პრეპარატის ორივე გზით შეყვანისას მისი ერთჯერადი დოზა შეადგენს 0,25-0,5 გ ყოველ 4-6 სთ-ში, ხოლო სადღეღამისო დოზა 1-3 გ-ს. მძიმე ფორმის ინფექციების დროს სადღეღამისო დოზა შესაძლებელია გავზარდოთ 10 გ-მდე და ზევით. პრეპარატის ვენაში ან კუნთებში შეყვანისას მისი მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს-14 გ-ს. ახალშობილებში პრეპარატს ნიშნავენ სადღეღამისო დოზით 100 მგ/კგ, სხვა ასაკობრივი ჯგუფის ბავშვებში 50 მგ/კგ. მძიმე ფორმის ინფექციებისას ზემოთაღნიშნული დოზები შესაძლებელია ორჯერ გავზარდოთ. პრეპარატის სადღეღამისო დოზა შეყავთ 4-6-ჯერ 4-6 სთ-ის ინტერვალით.
კუნთებში შესაყვანი ხსნარი მზადდება ექსტემპორალურად, ამისათვის ფლაკონის შიგთავსს (0,25 ან 0,5 გ) უმატებენ 2 მლ საინექციო სტერილურ წყალს.
მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 7-14 დღეს.
ვენაში შესაყვანი პრეპარატი მზადდება ექსტემპორალურად. პრეპარატის ერთჯერად დოზას (არა უმეტეს 2 გ) ხსნიან 5-10 მლ სტერილურ საინექციო წყალში ან ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში და შეყავთ ნელა 3-5 წთ-ის განმავლობაში.
ერთჯერადი დოზა, რომელიც აღემატება 2 გ-ს, შეყავთ ვენაში წვეთოვანი გზით. მოზრდილებში წვეთოვანი გზით პრეპარატის ერთჯერად დოზას (2-4 გ) ანზავებენ მცირე მოცულობის საინექციო წყალში (7,5-15,0 მლ-ის შესაბამისად), შემდეგ მიღებულ ხსნარს უმატებენ 125,0-250,0 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარს ან გლუკოზას 5% ხსნარს და შეყავთ წთ-ში 60-80 წვეთის სიჩქარით.
ბავშვებში წვეთოვანი გზით პრეპარატის შეყვანისას გამხსნელად იყენებენ 5-10% გლუკოზას ხსნარს (30-50 მლ ასაკის მიხედვით).
ხსნარი გამოიყენება მომზადებისთანავე.
პრეპარატის სადღეღამისო დოზა იყოფა 3-4- მიღებად. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 5-7 დღეს, შემდგომში (აუცილებლობის შემთხვევაში) პრეპარატი შეყავთ კუნთებში.
  
გვერდითიმოვლენები:
მოსალოდნელია ალერგიული რეაქციები (კანზე გამონაყარი, ურტიკარია, კვინკეს შეშუპება, რინიტი, კონიუქტივიტი, ცხელება, სახსრების ტკივილი, ეოზინოფილია, იშვიათად ანაფილაქსიური შოკი). თირკმელების ფუნქციის უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში ჭარბი დოზირების შემთხვევაში ცნს-ზე მოსალოდნელია პრეპარატის ტოქსიური ზემოქმედება. აგრეთვე დისპეფსიური მოვლენები, კანდიდოზი, ნაწლავების დისბაქტერიოზი, კოლიტი, რომელიც გამოწვეულია C. difficale-თი. პრეპარატის შეყვანის ადგილას მოსალოდნელია შეშუპება, ქავილი, ჰიპერემია, სხეულის ტემპერატურის მომატება.
ალერგიული რეაქციების გამოვლენისთანავე აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და მადესენსიბილიზირებელი თერაპიის ჩატარება.
ანაფილაქსიური შოკის ნიშნების გამოვლენისთანავე შეყავთ ადრენალინი, გულ-სისხლძარღვთა და ჰორმონული პრეპარატები და მადესენსიბილიზირებელი საშუალებები (პიპოლფენი, სუპრასტინი).
დასუსტებულ პაციენტებში პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია სუპერინფექციის განვითარება, რომელიც გამოწვეულია პრეპარატის მიმართ მდგრადი მიკროორგანიზმებით. აღნიშნული ჯგუფის პაციენტებში მიზანშეწონილია ერთდროულად B ჯგუფის ვიტამინების და ვიტამინი C-ს დანიშვნა. აუცილებლობის შემთხვევაში პაციენტებს ენიშნებათ ნისტატინი ან ლევორინი.

უკუჩვენება:
პენიცილინის, ცეფალოსპორინების ჯგუფის, კარბაპენემების პრეპარატების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა; ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, ლაქტაციის პერიოდი, ინფექციური მონონუკლეოზი, ლეიკემია, აივ-ინფექცია. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ორსულობის პერიოდში, ავადმყოფ ბავშვებში, თუკი დედის ანამნეზში მითითებულია პენიცილინების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. აღნიშნული შემთხვევების დროს, აგრეთვე ბრონქული ასთმის, თივის ცხელების და სხვა ალერგიული დაავადებებისას პრეპარატი ინიშნება მადესენსიბილიზირებელ საშუალებებთან კომბინაციაში.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
პრეპარატი ზრდის ანტიკოაგულანტების, ამინოგლიკოზიდის რიგის
ანტიბიოტიკების და ამცირებს ორალური კონტრაცეპტივების მოქმედების ეფექტს. პრობენეციდი, რომელიც ამცირებს მილაკოვან სეკრეციას, სისხლის შრატში ზრდის პრეპარატის კონცენტრაციას. ალოპურინოლი ზრდის კანზე გამონაყარის წარმოშობის ალბათობას.
 
ჰიპერდოზირება:
პრეპარატის დოზის გადაჭარბებისას აღინიშნება ცნს-ზე ტოქსიური ზემოქმედება. მკურნალობა სიმპტომატურია.

განსაკუთრებულიმითითებანი:
დაუშვებელია ამპიცილინის სხვადასხვა პრეპარატებთან შერევა ერთ
ფლაკონში. მკურნალობის პროცესში აუცილებელია თირკმელებისა და ღვიძლის, აგრეთვე პერიფერიული სისხლის კონტროლი. თირკმელების ფუნქციით დაზიანებულ პაციენტებში საჭიროა დოზირების კორექცია კრეატინინის კლირენსის შესაბამისად.

შენახვის პირობები და ვადა:
ინახება მშრალ, სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას, ოთახის ტემპერატურაზე. ვარგისიანობის ვადა 2 წელი.

გაცემა:
რეცეპტით.

შეფუთვა:
ფლაკონები, რომლებიც შეიცავენ 0,25გ, 0,5 გ ან 1,0 გ პრეპარატს.

მწარმოებელი:
“კიევმედპრეპარატები”  (უკრაინა)
01032, ქ.კიევი, საკსაგანსკის ქ. 139