საერთაშორისო დასახელება - amoxicillin, clavulanic acid
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი - JO1CR02

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკები (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები); ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავას კომბინირებული პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბ. 500 მგ + 125 მგ: 14 ც.
ტაბ. 875 მგ + 125 მგ: 14
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად 200 მგ. + 28.5 მგ: ფლ. 70 მლ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად 400 მგ.+ 57მგ:ფლ. 70 მლ

ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 ც.
1 ტაბ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . .500 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 125 მგ
ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 ც.
1 ტაბ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 875 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . .125 მგ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად: ფლაკონში 70 მლ
5 მლ
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 200 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 28.5 მგ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად: ფლაკონში 70 მლ
5 მლ
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 400 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 57 მგ
ფხვნილი ინექციისათვის: შეფუთვაში 10 ფლ.
1 ფლ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 1000 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . . 200 მგ
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
პენიცილინის ჯგუფის ინჰიბიტორ-დაცული ანტიბიოტიკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
აუგმენტინი წარმოადგენს პენიცილინის ჯგუფის ინჰიბიტორ-დაცული ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს, რომელიც აქტიურია ამბულატორიული და ჰოსპიტალური ინფექციების გამომწვევი ძირითადი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ (ბეტა-ლაქტამაზების მოპროდუცირე შტამების ჩათვლით). პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კლავულანის მჟავა აფართოებს ამოქსიცილინის ანტიბაქტერიული მოქმედების სპექტრს იმ მიკროორგანიზმების ჩათვლით, რომლებიც გამძლე არიან სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ.
აუგმენტინი არის ბაქტერიოციდული მოქმედების ანტიბიოტიკი, რომელიც აქტიურია მიკროორგანიზმების ფართო სპექტრის მიმართ. აერობული გრამდადებითი მიკროორგანიზმები: Staphylococcus aureaus (ბეტა-ლაქტამაზების მოპროდუცირე შტამების ჩათვლით), Bacillus anthracis*, Corynebacterium species, Enterococcus faecalis*, Enterococcus faecium*, Listeria monocytogenes, Sreptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus viridans, Streptococcus agalactiae, Streptococcus species, Coagulase negative staphylococci* (Staphylococcus epidermidis-ის ჩათვლით); ანაერობული გრამდადებითი მიკროორგანიზმები: Clostridium species, Peptococcus species, Peptostreptococcus; აერობული გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები: Bordetella pertussis, Brucella species, Escherichia coli*, Gardnerella vaginalis, Haemophilus influenzae*, Helicobacter pylori, Klebsiella species*, Legionella species, Moraxella catarrhalis* (Branhamella catarrhalis), Neisseria gonorrhoeae*, Neisseria meningitidis* Pasteurella multocida, Proteus mirabilis*, Proteus vulgaris*, Salmonella species*, Shigella species*, Vibrio cholerae, Yersinia enterocolitica*; ანაერობული გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები:: Bacteroides species* (Bacteroides fragilis-ის ჩათვლით), Fusobacterium species*.

ფარმაკოკინეტიკა
შეწოვა: 625 მგ აუგმენტინის პერორალური მიღების შემდეგ სისხლის პლაზმაში ამოქსიცილინის Cmax- ის საშუალო მაჩვენებელი შეადგენს 6.5 მგ/მლ-ს, ხოლო კლავულანის მჟავისათვის - 2.8 მგ/მლ-ს. 1.2 გ და 600 მგ აუგმენტინის ინტრავენური ინექციის შემდეგ პლაზმაში ამოქსიცილინის Cmax- ის საშუალო მაჩვენებელი შეადგენს შესაბამისად 105.4 მკგ/მლ-სა და 32.2 მკგ/მლ-ს, ხოლო კლავულანის მჟავისათვის - შესაბამისად 28.5 მკგ/მლ-სა და 10.5 მკგ/მლ-ს.
გამოყოფა: ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავის T1/2- ის საშუალო მაჩვენებელი 625 მგ აუგმენტინის პერორალური მიღების შემდეგ შეადგენს შესაბამისად 1.3 სთ-სა და 0.8 სთ-ს.

ჩვენებები
ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები გამოწვეული პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით:
- მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, წილოვანი პნევმონია, ბრონქოპნევმონია, პლევრის ემპიემა, ფილტვის აბსცესი;
- კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები - აბსცესი, ცელულიტი, ჭრილობის ინფექცია;
- საშარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები - ცისტიტი, ურეთრიტი, პიელონეფრიტი, სალპინგიტი, სალპინგოოფორიტი, ტუბოოვარიული აბსცესი, ენდომეტრიტი, ბაქტერიული ვაგინიტი, სეპტიური აბორტი, მშობიარობის შემდგომი სეფსისი, პელვიოპერიტონიტი, გონორეა;
- ოსტეომიელიტი;
- სეფსისი;
- ინტრააბდომინური აბსცესი;
- პერიტონიტი;
- პოსტოპერაციული ინფექციები.
ინტრავენური აუგმენტინი აგრეთვე გამოიყენება ძირითადი ქირურგიული პროცედურების _ გასტროინტესტინური, მცირე მენჯის ღრუს, თავისა და კისრის მიდამოს, გულ-სისხლძარღვთა, თირკმლის, სანაღვლე გზების და სახსრების რეკონსტრუქციის _ პოსტოპერაციული ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკის მიზნით.

მიღების წესები და დოზები
დგინდება ინდივიდუალურად ინფექციური პროცესის სიმძიმის, ინფექციის ლოკალიზაციისა და გამომწვევის მიმართ მგრძნობელობის მიხედვით. მოზრდილებსა და ბავშვებს 12 წლის ზევით მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს ენიშნებათ 625 მგ აუგმენტინის 1 ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში. მძიმე ინფექციების დროს ინიშნება 1 გ აუგმენტინის ერთი ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში. აგრეთვე შესაძლებელია 1.2 გ აუგმენტინის ინტრავენური ინექცია ყოველ 8 სთ-ში. უფრო მძიმე ინფექციების შემთხვევაში _ 1.2 გ ყოველ 6 სთ-ში. ინტრავენური ინექციის დროს მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა შეადგენს 1.2 გ-ს, ხოლო მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა _ 7.2 გ-ს.
12 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება სიროფის სახით.
რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა:
- 25/3.6 მგ/კგ/დღეში მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მაგ. რეციდიული ტონზილიტი, ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები და კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები);
- 45/6.4 მგ/კგ/დღეში მძიმე ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები მაგ., შუა ოტიტი და სინუსიტი, ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები _ მაგ., ბრონქოპნევმონია, და საშარდე სისტემის ინფექციები).
დოზირება ბავშვებისათვის ბავშვები 2 წელზე უფროსი ასაკის _ 25/3.6 მგ/კგ/დღეში მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს:
- 2-6 წელი (13-21კგ) 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 228 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში ან 2.5 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში;
- 7-12 წელი (22-40კგ) 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი 228 მგ/5 მლ 2-ჯერ დღეში ან 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში.
ბავშვები 2 წელზე უფროსი ასაკის _ 45/6.4 მგ/კგ/დღეში მძიმე ინფექციების დროს: - 2-6 წელი (13-21კგ) 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 228 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში ან 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში;
- 7-12 წელი 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში. დოზირება ბავშვებისათვის 2 თვიდან 2 წლამდე
2 წლამდე ბავშვებში დოზირება ხდება სხეულის წონის შესაბამისად:

ბავშვებში 3-თვიდან 12 წლამდე ინტრავენური აუგმენტინის ერთჯერადი რეკომენდებული დოზა შეადგენს 30 მგ/კგ-ს სხეულის წონაზე, ყოველ 8 სთ-ში; უფრო მძიმე ინფექციების შემთხვევაში ინიშნება ყოველ 6 სთ-ში.
3 თვემდე ასაკის დღენაკლულ ბავშვებში ინიშნება 30 მგ/კგ-ზე, ყოველ 12 სთ-ში; ხოლო პერინატალური პერიოდის ნორმალურ ახალშობილებში _ ყოველ 8 სთ-ში. ექიმის რეკომენდაციის გარეშე მკურნალობის კურსის გახანგრძლივება 14 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში რეკომენდებული არ არის.
პოსტოპერაციული გართულებების პროფილაქტიკა ქირურგიაში: თუ ოპერაცია გრძელდება 1 სთ-ზე ნაკლები დროის განმავლობაში, ინიშნება 1.2 გ აუგმენტინი ინტრავენურად ნარკოზის ინდუქციის დროს. უფრო ხანგრძლივი ოპერაციული ჩარევის დროს ინიშნება 1.2 გ 4-ჯერ დღეში 24 სთ-ის განმავლობაში. თუ ინფიცირების განვითარების რისკი განსაკუთრებით მაღალია, ზემოთ აღნიშნული დოზირების რეჟიმი შესაძლოა გაგრძელდეს დამატებით რამდენიმე დღის განმავლობაში.
პაციენტები საშუალო და მძიმე ხარისხის თირკმლის უკმარისობით საჭიროებენ აუგმენტინის დოზის კორექციას:
მოზრდილები
მსუბუქი ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი >30 მლ/წთ)- არ საჭიროებენ დოზის კორექციას. საშუალო ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი 10-30 მლ/წთ)- 1.2 გ I.V. შემდეგ 600 მგ I.V. კოველ 12 საათში.
მძიმე ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი
ბავშვები
დოზის მსგავსი კორექცია (შემცირება) დასაშვებია ბავშვებშიც.

გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: იშვიათად – დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება, დიარეა; აღწერილია ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის, ჰეპატიტისა და ქოლესტაზური სიყვითლის განვითარების ცალკეული შემთხვევები. აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტის ერთეული შემთხვევებიც.
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად _ ჭინჭრის ციება, კვინკეს შეშუპება; ძალზე იშვიათად – მულტიფორმული ერითემა, ანაფილაქსიური შოკი, ანგიონევროზული შეშუპება, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ექსფოლიაციური დერმატიტი.
ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი.
გვერდითი ეფექტები, გამოწვეული პრეპარატის ბიოლოგიური მოქმედებით: იშვიათად – კანდიდოზი და სხვა სახის სუპერინფექცია.
ადგილობრივი რეაქციები: იშვიათ შემთხვევაში ინექციის ადგილას შეიძლება განვითარდეს ფლებიტი.

უკუჩვენება
პენიცილინების, ცეფალოსპორინების, სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკებისა და პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია
მცირე ინფორმაცია არსებობს ორსულობის პერიოდში ქალებში აუგმენტინის გამოყენების შესახებ. ყველა სხვა პრეპარატის მსგავსად, სასურველია თავიდან ავიცილოთ პრეპარატის მიღება ორსულობის პერიოდში, განსაკუთრებით კი პირველ ტრიმესტრში.
აუგმენტინის დანიშვნა ლაქტაციის პერიოდში რეკომენდებულია, თუ, რათქმა უნდა, გამოირიცხა რძეში პრეპარატის უმცირესი რაოდენობის ექსკრეციით გამოწვეული ჰიპერმგრძნობელობის განვითარების რისკი. პრეპარატის ემბრიოტოქსიკური და ტერატოგენული ეფექტი დადგენილი არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები
ინტრავენური აუგმენტინი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში.
ურტიკარიისა და ერითემული გამონაყარის განვითარების შემთხვევაში რეკომენდებულია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.
პოტენციური გასტროინტესტინური გვერდითი მოვლენების შესამცირებლად პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია ჭამის წინ.

ჭარბი დოზირება
მკურნალობა: რეკომენდებულია სიმპტომური თერაპიის წარმოება. აუგემენტინი ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით გამოიყოფა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ინტრავენური აუგმენტინი ნაკლებად მდგრადია გლუკოზის, დექსტრანებისა და ბიკარბონატების შემცველ საინფუზიო ხსნარებში. ინტრავენური აუგმენტინის შერევა რეკომენდებული არ არის სისხლის შემცველ პროდუქტებთან და ცილის შემცველ სხვა სითხეებთან, როგორიც არის პროტეინული ჰიდროლიზატები ან ინტრავენური ლიპიდური ემულსიები. აუგმენტინის ამინოგლიკოზიდებთან დანიშვნისას, არ უნდა მოხდეს ანტიბიოტიკების ერთ შპრიცში შერევა ამინოგლიკოზიდების ეფექტურობის დაქვეითების თავიდან აცილების მიზნით.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე მშრალ ადგილას.

მწარმოებელი ქვეყანა
დიდი ბრიტანეთი

საერთაშორისო დასახელება - amoxicillin, clavulanic acid
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი - JO1CR02

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკები (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები); ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავას კომბინირებული პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბ. 500 მგ + 125 მგ: 14 ც.
ტაბ. 875 მგ + 125 მგ: 14
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად 200 მგ. + 28.5 მგ: ფლ. 70 მლ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად 400 მგ.+ 57მგ:ფლ. 70 მლ

ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 ც.
1 ტაბ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . .500 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 125 მგ
ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 ც.
1 ტაბ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 875 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . .125 მგ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად: ფლაკონში 70 მლ
5 მლ
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 200 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 28.5 მგ
ფხვნილი სიროფის მოსამზადებლად: ფლაკონში 70 მლ
5 მლ
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 400 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . 57 მგ
ფხვნილი ინექციისათვის: შეფუთვაში 10 ფლ.
1 ფლ.
ამოქსიცილინი. . . . . . . . . . . . 1000 მგ
კლავულანის მჟავა
(კალიუმის მარილის სახით) . . . . 200 მგ
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
პენიცილინის ჯგუფის ინჰიბიტორ-დაცული ანტიბიოტიკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
აუგმენტინი წარმოადგენს პენიცილინის ჯგუფის ინჰიბიტორ-დაცული ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს, რომელიც აქტიურია ამბულატორიული და ჰოსპიტალური ინფექციების გამომწვევი ძირითადი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ (ბეტა-ლაქტამაზების მოპროდუცირე შტამების ჩათვლით). პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კლავულანის მჟავა აფართოებს ამოქსიცილინის ანტიბაქტერიული მოქმედების სპექტრს იმ მიკროორგანიზმების ჩათვლით, რომლებიც გამძლე არიან სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ.
აუგმენტინი არის ბაქტერიოციდული მოქმედების ანტიბიოტიკი, რომელიც აქტიურია მიკროორგანიზმების ფართო სპექტრის მიმართ. აერობული გრამდადებითი მიკროორგანიზმები: Staphylococcus aureaus (ბეტა-ლაქტამაზების მოპროდუცირე შტამების ჩათვლით), Bacillus anthracis*, Corynebacterium species, Enterococcus faecalis*, Enterococcus faecium*, Listeria monocytogenes, Sreptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus viridans, Streptococcus agalactiae, Streptococcus species, Coagulase negative staphylococci* (Staphylococcus epidermidis-ის ჩათვლით); ანაერობული გრამდადებითი მიკროორგანიზმები: Clostridium species, Peptococcus species, Peptostreptococcus; აერობული გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები: Bordetella pertussis, Brucella species, Escherichia coli*, Gardnerella vaginalis, Haemophilus influenzae*, Helicobacter pylori, Klebsiella species*, Legionella species, Moraxella catarrhalis* (Branhamella catarrhalis), Neisseria gonorrhoeae*, Neisseria meningitidis* Pasteurella multocida, Proteus mirabilis*, Proteus vulgaris*, Salmonella species*, Shigella species*, Vibrio cholerae, Yersinia enterocolitica*; ანაერობული გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები:: Bacteroides species* (Bacteroides fragilis-ის ჩათვლით), Fusobacterium species*.

ფარმაკოკინეტიკა
შეწოვა: 625 მგ აუგმენტინის პერორალური მიღების შემდეგ სისხლის პლაზმაში ამოქსიცილინის Cmax- ის საშუალო მაჩვენებელი შეადგენს 6.5 მგ/მლ-ს, ხოლო კლავულანის მჟავისათვის - 2.8 მგ/მლ-ს. 1.2 გ და 600 მგ აუგმენტინის ინტრავენური ინექციის შემდეგ პლაზმაში ამოქსიცილინის Cmax- ის საშუალო მაჩვენებელი შეადგენს შესაბამისად 105.4 მკგ/მლ-სა და 32.2 მკგ/მლ-ს, ხოლო კლავულანის მჟავისათვის - შესაბამისად 28.5 მკგ/მლ-სა და 10.5 მკგ/მლ-ს.
გამოყოფა: ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავის T1/2- ის საშუალო მაჩვენებელი 625 მგ აუგმენტინის პერორალური მიღების შემდეგ შეადგენს შესაბამისად 1.3 სთ-სა და 0.8 სთ-ს.

ჩვენებები
ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები გამოწვეული პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით:
- მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, წილოვანი პნევმონია, ბრონქოპნევმონია, პლევრის ემპიემა, ფილტვის აბსცესი;
- კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები - აბსცესი, ცელულიტი, ჭრილობის ინფექცია;
- საშარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები - ცისტიტი, ურეთრიტი, პიელონეფრიტი, სალპინგიტი, სალპინგოოფორიტი, ტუბოოვარიული აბსცესი, ენდომეტრიტი, ბაქტერიული ვაგინიტი, სეპტიური აბორტი, მშობიარობის შემდგომი სეფსისი, პელვიოპერიტონიტი, გონორეა;
- ოსტეომიელიტი;
- სეფსისი;
- ინტრააბდომინური აბსცესი;
- პერიტონიტი;
- პოსტოპერაციული ინფექციები.
ინტრავენური აუგმენტინი აგრეთვე გამოიყენება ძირითადი ქირურგიული პროცედურების _ გასტროინტესტინური, მცირე მენჯის ღრუს, თავისა და კისრის მიდამოს, გულ-სისხლძარღვთა, თირკმლის, სანაღვლე გზების და სახსრების რეკონსტრუქციის _ პოსტოპერაციული ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკის მიზნით.

მიღების წესები და დოზები
დგინდება ინდივიდუალურად ინფექციური პროცესის სიმძიმის, ინფექციის ლოკალიზაციისა და გამომწვევის მიმართ მგრძნობელობის მიხედვით. მოზრდილებსა და ბავშვებს 12 წლის ზევით მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს ენიშნებათ 625 მგ აუგმენტინის 1 ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში. მძიმე ინფექციების დროს ინიშნება 1 გ აუგმენტინის ერთი ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში. აგრეთვე შესაძლებელია 1.2 გ აუგმენტინის ინტრავენური ინექცია ყოველ 8 სთ-ში. უფრო მძიმე ინფექციების შემთხვევაში _ 1.2 გ ყოველ 6 სთ-ში. ინტრავენური ინექციის დროს მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა შეადგენს 1.2 გ-ს, ხოლო მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა _ 7.2 გ-ს.
12 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება სიროფის სახით.
რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა:
- 25/3.6 მგ/კგ/დღეში მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მაგ. რეციდიული ტონზილიტი, ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები და კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები);
- 45/6.4 მგ/კგ/დღეში მძიმე ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები მაგ., შუა ოტიტი და სინუსიტი, ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები _ მაგ., ბრონქოპნევმონია, და საშარდე სისტემის ინფექციები).
დოზირება ბავშვებისათვის ბავშვები 2 წელზე უფროსი ასაკის _ 25/3.6 მგ/კგ/დღეში მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს:
- 2-6 წელი (13-21კგ) 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 228 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში ან 2.5 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში;
- 7-12 წელი (22-40კგ) 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი 228 მგ/5 მლ 2-ჯერ დღეში ან 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში.
ბავშვები 2 წელზე უფროსი ასაკის _ 45/6.4 მგ/კგ/დღეში მძიმე ინფექციების დროს: - 2-6 წელი (13-21კგ) 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 228 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში ან 5.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში;
- 7-12 წელი 10.0 მლ აუგმენტინის სიროფი, 457 მგ/5 მლ, 2-ჯერ დღეში. დოზირება ბავშვებისათვის 2 თვიდან 2 წლამდე
2 წლამდე ბავშვებში დოზირება ხდება სხეულის წონის შესაბამისად:

ბავშვებში 3-თვიდან 12 წლამდე ინტრავენური აუგმენტინის ერთჯერადი რეკომენდებული დოზა შეადგენს 30 მგ/კგ-ს სხეულის წონაზე, ყოველ 8 სთ-ში; უფრო მძიმე ინფექციების შემთხვევაში ინიშნება ყოველ 6 სთ-ში.
3 თვემდე ასაკის დღენაკლულ ბავშვებში ინიშნება 30 მგ/კგ-ზე, ყოველ 12 სთ-ში; ხოლო პერინატალური პერიოდის ნორმალურ ახალშობილებში _ ყოველ 8 სთ-ში. ექიმის რეკომენდაციის გარეშე მკურნალობის კურსის გახანგრძლივება 14 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში რეკომენდებული არ არის.
პოსტოპერაციული გართულებების პროფილაქტიკა ქირურგიაში: თუ ოპერაცია გრძელდება 1 სთ-ზე ნაკლები დროის განმავლობაში, ინიშნება 1.2 გ აუგმენტინი ინტრავენურად ნარკოზის ინდუქციის დროს. უფრო ხანგრძლივი ოპერაციული ჩარევის დროს ინიშნება 1.2 გ 4-ჯერ დღეში 24 სთ-ის განმავლობაში. თუ ინფიცირების განვითარების რისკი განსაკუთრებით მაღალია, ზემოთ აღნიშნული დოზირების რეჟიმი შესაძლოა გაგრძელდეს დამატებით რამდენიმე დღის განმავლობაში.
პაციენტები საშუალო და მძიმე ხარისხის თირკმლის უკმარისობით საჭიროებენ აუგმენტინის დოზის კორექციას:
მოზრდილები
მსუბუქი ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი >30 მლ/წთ)- არ საჭიროებენ დოზის კორექციას. საშუალო ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი 10-30 მლ/წთ)- 1.2 გ I.V. შემდეგ 600 მგ I.V. კოველ 12 საათში.
მძიმე ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი
ბავშვები
დოზის მსგავსი კორექცია (შემცირება) დასაშვებია ბავშვებშიც.

გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: იშვიათად – დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება, დიარეა; აღწერილია ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის, ჰეპატიტისა და ქოლესტაზური სიყვითლის განვითარების ცალკეული შემთხვევები. აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტის ერთეული შემთხვევებიც.
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად _ ჭინჭრის ციება, კვინკეს შეშუპება; ძალზე იშვიათად – მულტიფორმული ერითემა, ანაფილაქსიური შოკი, ანგიონევროზული შეშუპება, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ექსფოლიაციური დერმატიტი.
ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი.
გვერდითი ეფექტები, გამოწვეული პრეპარატის ბიოლოგიური მოქმედებით: იშვიათად – კანდიდოზი და სხვა სახის სუპერინფექცია.
ადგილობრივი რეაქციები: იშვიათ შემთხვევაში ინექციის ადგილას შეიძლება განვითარდეს ფლებიტი.

უკუჩვენება
პენიცილინების, ცეფალოსპორინების, სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკებისა და პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია
მცირე ინფორმაცია არსებობს ორსულობის პერიოდში ქალებში აუგმენტინის გამოყენების შესახებ. ყველა სხვა პრეპარატის მსგავსად, სასურველია თავიდან ავიცილოთ პრეპარატის მიღება ორსულობის პერიოდში, განსაკუთრებით კი პირველ ტრიმესტრში.
აუგმენტინის დანიშვნა ლაქტაციის პერიოდში რეკომენდებულია, თუ, რათქმა უნდა, გამოირიცხა რძეში პრეპარატის უმცირესი რაოდენობის ექსკრეციით გამოწვეული ჰიპერმგრძნობელობის განვითარების რისკი. პრეპარატის ემბრიოტოქსიკური და ტერატოგენული ეფექტი დადგენილი არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები
ინტრავენური აუგმენტინი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში.
ურტიკარიისა და ერითემული გამონაყარის განვითარების შემთხვევაში რეკომენდებულია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.
პოტენციური გასტროინტესტინური გვერდითი მოვლენების შესამცირებლად პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია ჭამის წინ.

ჭარბი დოზირება
მკურნალობა: რეკომენდებულია სიმპტომური თერაპიის წარმოება. აუგემენტინი ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით გამოიყოფა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ინტრავენური აუგმენტინი ნაკლებად მდგრადია გლუკოზის, დექსტრანებისა და ბიკარბონატების შემცველ საინფუზიო ხსნარებში. ინტრავენური აუგმენტინის შერევა რეკომენდებული არ არის სისხლის შემცველ პროდუქტებთან და ცილის შემცველ სხვა სითხეებთან, როგორიც არის პროტეინული ჰიდროლიზატები ან ინტრავენური ლიპიდური ემულსიები. აუგმენტინის ამინოგლიკოზიდებთან დანიშვნისას, არ უნდა მოხდეს ანტიბიოტიკების ერთ შპრიცში შერევა ამინოგლიკოზიდების ეფექტურობის დაქვეითების თავიდან აცილების მიზნით.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე მშრალ ადგილას.

მწარმოებელი ქვეყანა
დიდი ბრიტანეთი

ქვეყანა: თურქეთი

მწარმოებელი: ტუმ ეპიკ ილაჩი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

აპრიდი
Aprid

აქტიური ნივთიერება (საერთაშორისო არადაპატენტებული დასახელება): სულტამიცილინი

კოდი ATC:
J01CR04

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტიბიოტიკები (პენიცილინების ჯგუფი).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ფართო სპექტრის მოქმედების ანტიბაქტერიული საშუალება. წარმოადგენს ამპიცილინისა (ნახევრად სინთეზური პენიცილინი) და სულბაქტამის (ბეტა-ლაქტამაზების ინჰიბიტორები) ორმაგ ეთერს. მოქმედებს ბაქტერიციდულად, თრგუნვას რა ბაქტერიების უჯრედული კედლის სინთეზს. სულტამიცილინი აქტიურია გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Staphylococcus spp., Streptococcus spp. (მათ შორის Enterococcus); აერობული სპორების არწარმომქნელი ბაქტერიები; Listeria monocytogenes. პრეპარატი ასევე აქტიურია გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ: აერობული – Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitides, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Bordetella pertussia, Haemophilus influenzae-ს ბაქტერიების ზოგიერთი შტამი, მათ შორის ბეტა-ლაქტამაზების წარმომქმნელი.

ფარმაკოკინეტიკა:
პერორალური მიღებისას სულთამიცილინი ჰიდროლიზდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან შეწოვის პროცესში. ამასთან ერთად სისტემურ სისხლის მიმოქცევაში ყალიბდება თანაფარდობა ამპიცილინი და სულბაქტამი 1:1. ბიოამთვისებლობა პერორალური მიღებისას შეადგენს 80%-ს ინტრავენურ შეყვანასთან შედარებით, საკვების მიღებასთან დამოუკიდებლად. სულბაქტამთან კომპლექსში მიღებისას ამპიცილინის მაქსიმალური შემცველობის სიდიდე ორჯერ უფრო დიდია, ვიდრე მხოლოდ ამპიცილინის მიღების დროს. სისხლის ცილებთან შექცევადი შეკავშირება შეადგენს 28%-ს ამპიცილინისათვის და 38%-ს სულბაქტამისათვის. ნახევრად დაშლის პერიოდი შეადგენს 0,75საათსა და 1 საათს, შესაბამისად ამპიცილინისა და სულბაქტამისათვის, ამასთან ერთად თითოეული პრეპარატის 50-75% გამოიყოფა შეუცვლელი სახით შარდთან ერთად. ხანდაზმულებში და პაციენტებში, თირკმლის დარღვეული ფუნქციით ამპიცილინისა და სულბაქტამის გამოყოფის კინეტიკა დაქვეითებულია თირკმლის უკმარისობის ხარისხის შესაბამისად.

ჩვენებები:
მიკროორგანიზმების მგრძნობიარე შტამებით გამოწვეული ინფექციების მკურნალობა:
- კანის ინფექციები;
- ლორ-ორგანოების ინფექციები;
- გინეკოლოგიური ინფექციები;
- სასუნთქი გზების ინფექციები;
- შარდ-სასქესო ორგანოების ინფექციები;
- ჩირქოვან-ქირურგიული ინფექციები (აბსცესები, ფლეგმონები, ოსტეომიელიტები და სხვ.);
- ბაქტერიული სეპტიცემია, ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
- გონოკოკური ინფექცია;
- ინფექციის პოსტოპერაციული პროფილაქტიკა.
ზემოთ ჩამოთვლილი დაავადებების გარდა, ამპიცილინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციები ასევე ექვემდებარებიან პრეპარატით მკურნალობას, მის შემადგენლობაში ამპიცილინის შემცველობის გამო. ამპიცილინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით, და პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე ბეტა-ლაქტამაზების წარმომქმნელი მიკროორგანიზმებით გამოწვეული შერეული ინფექციები არ საჭიროებენ სხვა ანტიბიოტიკის დანიშვნას.

გამოყენების მეთოდი და დოზირება:
უფროსებისათვის და ბავშვებისათვის 30 კგ-ზე მეტი სხეულის წონით დღიური დოზა შეადგენს 375-750 მგ-ს, ბავშვებისათვის 30 კგ-ზე ნაკლები სხეულის წონით – 25-50 მგ/კგ (ინფექციის სიმძიმის მიხედვით). დღიური დოზა იყოფა ორად. მკურნალობის კურსი 5-14 დღეა. გაურთულებული გონორეის მკურნალობის დროს პრეპარატი შეიძლება დაინიშნოს ერთჯერადად დოზით 2,25 გრ (პრობენეციდთან კომბინაციაში).

გვერდითი მოვლენები:
შესაძლებელია ფაღარათი, ქავილი, გამონაყარი და კანის რეაქციები; იშვიათად – გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, კოლიკები, ძილიანობა, სისუსტე, თავის ტკივილი, ენტეროკოლიტი და ფსევდომემბრანული კოლიტი, სუპერინფექციის განვითარება (მათ შორის სოკოვანი). აღწერილია მძიმე ანაფილაქსიური რეაქციების განვითარების შემთხვევები.

უკუჩვენებები:
პენიცილინების რიგის პრეპარატების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა. ორსულობა, ძუძუთი კვება (პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში დადგენილი არ არის).

განსაკუთრებული მითითებანი:
არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება პაციენტებში ინფექციური მონონუკლეოზით. ანამნეზში ცეფალოსპორინებზე ალერგიული რეაქციების აღნიშვნისას, მხედველობაში უნდა მივიღოთ ჯვარედინი ალერგიის განვითარების შესაძლებლობა. თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევების დროს უნდა გაიზარდოს პრეპარატის მიღებებს შორის ინტერვალი. ხანგრძლივი მკურნალობის დროს აუცილებელია პერიფერული სისხლის სურათის, თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციების კონტროლი.

სამკურნალწამლო ურთიერთქმედება:
პრობენეციდთან კომბინაციური გამოყენებისას შეიძლება  ხანგრძლივად გაიზარდოს ორგანიზმში ამპიცილინისა და სულბაქტამის კონცენტრაციები, ასევე თირკმლების მიერ ამპიცილინისა და სულბაქტამის გამოყოფის დონის შემცირება. ალოპურინოლთან ერთად გამოყენებისას საგრძნობლად მატულობს კანზე გამონაყარის ალბათობა. პრეპარატის დანიშვნა არ შეიძლება ანტიბიოტიკებთან-ამინოგლიკოზიდებთან ერთად. შარდში ამპიცილინის მაღალმა კონცენტრაციებმა შეიძლება გამოიწვიოს შარდში გლუკოზის დონის განსაზღვრის ანალიზების ცრუ დადებითი რეაქციები. ორსულ ქალებში პრეპარატის გამოყენების დროს ასევე აღწერილია შეკავშირებული ესტრიოლის, ესტრიოლ-გლუკურონიდის, შეკავშირებული ესტორნისა და ესტრადიოლის დონეების დროებითი დაქვეითება.

გამოშვების ფორმა:
375 და 750 მგ-იანი შემოგარსული ტაბლეტები.

შენახვის პირობები:
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, 15-30ºC ტემპერატურის პირობებში.

ვარგისიანობის ვადა:
2 წელი

გაცემის რეჟიმი:
რეცეპტით.

მწარმოებელი:
“ნობელ-ფარმასანოატი”,
ლიცენზიით “ნობელი”, თურქეთი.

აპრიდი
Aprid

აქტიური ნივთიერება (საერთაშორისო არადაპატენტებული დასახელება): სულტამიცილინი

კოდი ATC:
J01CR04

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტიბიოტიკები (პენიცილინების ჯგუფი).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ფართო სპექტრის მოქმედების ანტიბაქტერიული საშუალება. წარმოადგენს ამპიცილინისა (ნახევრად სინთეზური პენიცილინი) და სულბაქტამის (ბეტა-ლაქტამაზების ინჰიბიტორები) ორმაგ ეთერს. მოქმედებს ბაქტერიციდულად, თრგუნვას რა ბაქტერიების უჯრედული კედლის სინთეზს. სულტამიცილინი აქტიურია გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Staphylococcus spp., Streptococcus spp. (მათ შორის Enterococcus); აერობული სპორების არწარმომქნელი ბაქტერიები; Listeria monocytogenes. პრეპარატი ასევე აქტიურია გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ: აერობული – Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitides, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Bordetella pertussia, Haemophilus influenzae-ს ბაქტერიების ზოგიერთი შტამი, მათ შორის ბეტა-ლაქტამაზების წარმომქმნელი.

ფარმაკოკინეტიკა:
პერორალური მიღებისას სულთამიცილინი ჰიდროლიზდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან შეწოვის პროცესში. ამასთან ერთად სისტემურ სისხლის მიმოქცევაში ყალიბდება თანაფარდობა ამპიცილინი და სულბაქტამი 1:1. ბიოამთვისებლობა პერორალური მიღებისას შეადგენს 80%-ს ინტრავენურ შეყვანასთან შედარებით, საკვების მიღებასთან დამოუკიდებლად. სულბაქტამთან კომპლექსში მიღებისას ამპიცილინის მაქსიმალური შემცველობის სიდიდე ორჯერ უფრო დიდია, ვიდრე მხოლოდ ამპიცილინის მიღების დროს. სისხლის ცილებთან შექცევადი შეკავშირება შეადგენს 28%-ს ამპიცილინისათვის და 38%-ს სულბაქტამისათვის. ნახევრად დაშლის პერიოდი შეადგენს 0,75საათსა და 1 საათს, შესაბამისად ამპიცილინისა და სულბაქტამისათვის, ამასთან ერთად თითოეული პრეპარატის 50-75% გამოიყოფა შეუცვლელი სახით შარდთან ერთად. ხანდაზმულებში და პაციენტებში, თირკმლის დარღვეული ფუნქციით ამპიცილინისა და სულბაქტამის გამოყოფის კინეტიკა დაქვეითებულია თირკმლის უკმარისობის ხარისხის შესაბამისად.

ჩვენებები:
მიკროორგანიზმების მგრძნობიარე შტამებით გამოწვეული ინფექციების მკურნალობა:
- კანის ინფექციები;
- ლორ-ორგანოების ინფექციები;
- გინეკოლოგიური ინფექციები;
- სასუნთქი გზების ინფექციები;
- შარდ-სასქესო ორგანოების ინფექციები;
- ჩირქოვან-ქირურგიული ინფექციები (აბსცესები, ფლეგმონები, ოსტეომიელიტები და სხვ.);
- ბაქტერიული სეპტიცემია, ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
- გონოკოკური ინფექცია;
- ინფექციის პოსტოპერაციული პროფილაქტიკა.
ზემოთ ჩამოთვლილი დაავადებების გარდა, ამპიცილინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციები ასევე ექვემდებარებიან პრეპარატით მკურნალობას, მის შემადგენლობაში ამპიცილინის შემცველობის გამო. ამპიცილინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით, და პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე ბეტა-ლაქტამაზების წარმომქმნელი მიკროორგანიზმებით გამოწვეული შერეული ინფექციები არ საჭიროებენ სხვა ანტიბიოტიკის დანიშვნას.

გამოყენების მეთოდი და დოზირება:
უფროსებისათვის და ბავშვებისათვის 30 კგ-ზე მეტი სხეულის წონით დღიური დოზა შეადგენს 375-750 მგ-ს, ბავშვებისათვის 30 კგ-ზე ნაკლები სხეულის წონით – 25-50 მგ/კგ (ინფექციის სიმძიმის მიხედვით). დღიური დოზა იყოფა ორად. მკურნალობის კურსი 5-14 დღეა. გაურთულებული გონორეის მკურნალობის დროს პრეპარატი შეიძლება დაინიშნოს ერთჯერადად დოზით 2,25 გრ (პრობენეციდთან კომბინაციაში).

გვერდითი მოვლენები:
შესაძლებელია ფაღარათი, ქავილი, გამონაყარი და კანის რეაქციები; იშვიათად – გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, კოლიკები, ძილიანობა, სისუსტე, თავის ტკივილი, ენტეროკოლიტი და ფსევდომემბრანული კოლიტი, სუპერინფექციის განვითარება (მათ შორის სოკოვანი). აღწერილია მძიმე ანაფილაქსიური რეაქციების განვითარების შემთხვევები.

უკუჩვენებები:
პენიცილინების რიგის პრეპარატების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა. ორსულობა, ძუძუთი კვება (პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში დადგენილი არ არის).

განსაკუთრებული მითითებანი:
არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება პაციენტებში ინფექციური მონონუკლეოზით. ანამნეზში ცეფალოსპორინებზე ალერგიული რეაქციების აღნიშვნისას, მხედველობაში უნდა მივიღოთ ჯვარედინი ალერგიის განვითარების შესაძლებლობა. თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევების დროს უნდა გაიზარდოს პრეპარატის მიღებებს შორის ინტერვალი. ხანგრძლივი მკურნალობის დროს აუცილებელია პერიფერული სისხლის სურათის, თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციების კონტროლი.

სამკურნალწამლო ურთიერთქმედება:
პრობენეციდთან კომბინაციური გამოყენებისას შეიძლება  ხანგრძლივად გაიზარდოს ორგანიზმში ამპიცილინისა და სულბაქტამის კონცენტრაციები, ასევე თირკმლების მიერ ამპიცილინისა და სულბაქტამის გამოყოფის დონის შემცირება. ალოპურინოლთან ერთად გამოყენებისას საგრძნობლად მატულობს კანზე გამონაყარის ალბათობა. პრეპარატის დანიშვნა არ შეიძლება ანტიბიოტიკებთან-ამინოგლიკოზიდებთან ერთად. შარდში ამპიცილინის მაღალმა კონცენტრაციებმა შეიძლება გამოიწვიოს შარდში გლუკოზის დონის განსაზღვრის ანალიზების ცრუ დადებითი რეაქციები. ორსულ ქალებში პრეპარატის გამოყენების დროს ასევე აღწერილია შეკავშირებული ესტრიოლის, ესტრიოლ-გლუკურონიდის, შეკავშირებული ესტორნისა და ესტრადიოლის დონეების დროებითი დაქვეითება.

გამოშვების ფორმა:
375 და 750 მგ-იანი შემოგარსული ტაბლეტები.

შენახვის პირობები:
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, 15-30ºC ტემპერატურის პირობებში.

ვარგისიანობის ვადა:
2 წელი

გაცემის რეჟიმი:
რეცეპტით.

მწარმოებელი:
“ნობელ-ფარმასანოატი”,
ლიცენზიით “ნობელი”, თურქეთი.

ქვეყანა: უზბეკეთი

მწარმოებელი: ნობელ ფარმსანოატი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ა მ პ ი ც ი ლ ი ნ ი  კ მ პ

ზოგადი  დახასიათება:
საერთაშორისო და ქიმიური დასახელება: Ampicillin;
((2R,5R,6R)-6-[[(2R)-2-ამინო-2-დიფენილაცეტილ]ამინო]-3,3-დიმეთილ-7-ოქსო-4-თია-1-აზაბიციკლო[3.2.0]ჰეპტან-2-კარბოქსილატის) ნატრიუმის მარილი;
ჰიგროსკოპული თეთრი ფერის ფხვნილი.
შემადგენლობა:
1 ფლაკონი შეიცავს სტერილურ ამპიცილინის ნატრიუმის მარილს, რომელიც შეესაბამება  0,25გ, 0,5 გ ან 1,0 გ ამპიცილინს;

წამლის ფორმა:
ფხვნილი ინექციის მოსამზადებლად ფლაკონებში.
  
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ნახევრადსინთეზური პენიცილინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
პრეპარატს გააჩნია ფართო სპექტრის ანტიბაქტერიული (ბაქტერიციდული) მოქმედება. იგი აქტიურია გრამდადებითი (Staphylococcus spp., პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი შტამების გამოკლებით, Streptococcus spp,  მათ შორის S. pneumoniae, Corynebacterium diphtheriae, Bacillus anthracis, Clostridium spp.,  ენტეროკოკების უმრავლესობა) და გრამუარყოფითი (Escherichia coli, Salmonella spp., Shigella spp., Neisseria  meningitidis, N. gonorrhoeae, Proteus mirabilis, ზოგიერთი შტამები Klebsiella pneumoniae, Haemophilus influenzae და სხვა) მიკროორგანიზმების მიმართ.
პრეპარატი იშლება პენიცილინაზათი და ამიტომ იგი არ მოქმედებს პენიცილინაზას წარმომქმნელი ბაქტერიების შტამებზე. იგი აინჰიბირებს პეპტიდოგლიკანის პოლიმერაზას და ტრანსპეპტიდაზას, რითაც აფერხებს პეპტიდური კავშირების წარმოქმნას და არღვევს დაყოფის მდგომარეობაში მყოფი მიკროორგანიზმების უჯრედის კედლის სინთეზის გვიან ეტაპებს. გარსში წარმოქმნილი დეფექტები აქვეითებენ ბაქტერიული უჯრედის ოსმოსურ მდგრადობას, რაც იწვევს მის ლიზისს.

ფარმაკოკინეტიკა:
პრეპარატის კუნთებსა და ვენაში შეყვანის შემდეგ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება სისხლის პლაზმაში. ვენაში პრეპარატის შეყვანიდან 15 წთ-ის შემდეგ, ხოლო კუნთებში შეყვანიდან 30წთ-1სთ-ის შემდეგ სისხლის პლაზმაში აღინიშნება მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია. 0,5-1,0 გ ამპიცილინის კუნთებში შეყვანისას 4-6 სთ-იანი ინტერვალით სისხლში შენარჩუნებულია მისი  თერაპიული კონცენტრაცია. პრეპარატი კარგად ნაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებსა და სითხეებში. იგი თერაპიულ დოზებში აღწევს პლევრულ, პერიტონეალურ და სინოვიალურ სითხეებში. ნაღველში პრეპარატი შესაძლებელია აღინიშნოს 4-100-ჯერ მეტი კონცენტრაციით, ვიდრე სისხლში. მისი შედარებით მცირე ნაწილი (10-30%) უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ამპიცილინი არ გაივლის ჰემატოენცეფალური ბარიერს. იგი თითქმის არ ექვემდებარება ბიოტრანსფორმაციას. პრეპარატი ორგანიზმიდან ძირითადად გამოიყოფა თირკმელებით, ნაწილობრივ ექსკრეტირდება ნაღველით, ხოლო მეძუძურ დედებში ჴ რძით. 12 სთ-ის განმავლობაში შარდით გამოიყოფა შეყვანილი დოზის 45-70%. თირკმელების გამომყოფი ფუნქციის დარღვევისას სისხლში მატულობს პრეპარატის კონცენტრაცია და შენელებულია მისი გამოყოფა. კრეატინინის კლირენსისას (10 მლ/წთ-ში ნაკლები) არსებობისას ანტიბიოტიკის დონე სისხლში 10-ჯერ მეტია, თირკმელების ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებთან შედარებით. პრეპარატის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი ამ დროს ხანგრძლივდება 10-12 სთ-ით (1-2 სთ ნორმაში). ხელმეორე შეყვანისას ამპიცილი არ კუმულირებს, რაც მისი დიდი დოზით და ხანგრძლივად მიღების საშუალებას იძლევა.

ჩვენება:
ამპიცილინი-კმპ გამოიყენება სეფსისის, ენდოკარდიტის, პერიტონიტის, მენინგიტის, ოტიტის, სასუნთქი გზების ინფექციების (პნევმონია, ბრონქიტი, ფილტვების აბსცესი, სინუსიტი, ფარინგიტი და სხვა), თირკმელების, საშარდე და ნაღვლმდენი გზების (პიელიტის, პიელონეფრიტის, ცისტიტის, ურეთრიტის, გონორეის, ქოლანგიტის, ქოლეცისტიტის), ყივანახველას, ლისტერიოზის, მუცლის ტიფის და პარატიფის, კანისა და რბილი ქსოვილების, საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის და სხვა იმ დაავადებების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია ანტიბიოტიკების მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით.

მიღებისწესიდადოზირება:
ამპიცილინი-კმპ-ს მიღების წინ საჭიროა განვსაზღვროთ დაავადების გამომწვევი მიკროორგანიზმების მგრძნობელობა მის მიმართ.
ამპიცილინი-კმპ შეყავთ კუნთებსა და ვენაში (ნაკადით ან წვეთოვანი გზით).
მოზრდილებში პრეპარატის ორივე გზით შეყვანისას მისი ერთჯერადი დოზა შეადგენს 0,25-0,5 გ ყოველ 4-6 სთ-ში, ხოლო სადღეღამისო დოზა 1-3 გ-ს. მძიმე ფორმის ინფექციების დროს სადღეღამისო დოზა შესაძლებელია გავზარდოთ 10 გ-მდე და ზევით. პრეპარატის ვენაში ან კუნთებში შეყვანისას მისი მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს-14 გ-ს. ახალშობილებში პრეპარატს ნიშნავენ სადღეღამისო დოზით 100 მგ/კგ, სხვა ასაკობრივი ჯგუფის ბავშვებში 50 მგ/კგ. მძიმე ფორმის ინფექციებისას ზემოთაღნიშნული დოზები შესაძლებელია ორჯერ გავზარდოთ. პრეპარატის სადღეღამისო დოზა შეყავთ 4-6-ჯერ 4-6 სთ-ის ინტერვალით.
კუნთებში შესაყვანი ხსნარი მზადდება ექსტემპორალურად, ამისათვის ფლაკონის შიგთავსს (0,25 ან 0,5 გ) უმატებენ 2 მლ საინექციო სტერილურ წყალს.
მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 7-14 დღეს.
ვენაში შესაყვანი პრეპარატი მზადდება ექსტემპორალურად. პრეპარატის ერთჯერად დოზას (არა უმეტეს 2 გ) ხსნიან 5-10 მლ სტერილურ საინექციო წყალში ან ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში და შეყავთ ნელა 3-5 წთ-ის განმავლობაში.
ერთჯერადი დოზა, რომელიც აღემატება 2 გ-ს, შეყავთ ვენაში წვეთოვანი გზით. მოზრდილებში წვეთოვანი გზით პრეპარატის ერთჯერად დოზას (2-4 გ) ანზავებენ მცირე მოცულობის საინექციო წყალში (7,5-15,0 მლ-ის შესაბამისად), შემდეგ მიღებულ ხსნარს უმატებენ 125,0-250,0 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარს ან გლუკოზას 5% ხსნარს და შეყავთ წთ-ში 60-80 წვეთის სიჩქარით.
ბავშვებში წვეთოვანი გზით პრეპარატის შეყვანისას გამხსნელად იყენებენ 5-10% გლუკოზას ხსნარს (30-50 მლ ასაკის მიხედვით).
ხსნარი გამოიყენება მომზადებისთანავე.
პრეპარატის სადღეღამისო დოზა იყოფა 3-4- მიღებად. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 5-7 დღეს, შემდგომში (აუცილებლობის შემთხვევაში) პრეპარატი შეყავთ კუნთებში.
  
გვერდითიმოვლენები:
მოსალოდნელია ალერგიული რეაქციები (კანზე გამონაყარი, ურტიკარია, კვინკეს შეშუპება, რინიტი, კონიუქტივიტი, ცხელება, სახსრების ტკივილი, ეოზინოფილია, იშვიათად ანაფილაქსიური შოკი). თირკმელების ფუნქციის უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში ჭარბი დოზირების შემთხვევაში ცნს-ზე მოსალოდნელია პრეპარატის ტოქსიური ზემოქმედება. აგრეთვე დისპეფსიური მოვლენები, კანდიდოზი, ნაწლავების დისბაქტერიოზი, კოლიტი, რომელიც გამოწვეულია C. difficale-თი. პრეპარატის შეყვანის ადგილას მოსალოდნელია შეშუპება, ქავილი, ჰიპერემია, სხეულის ტემპერატურის მომატება.
ალერგიული რეაქციების გამოვლენისთანავე აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და მადესენსიბილიზირებელი თერაპიის ჩატარება.
ანაფილაქსიური შოკის ნიშნების გამოვლენისთანავე შეყავთ ადრენალინი, გულ-სისხლძარღვთა და ჰორმონული პრეპარატები და მადესენსიბილიზირებელი საშუალებები (პიპოლფენი, სუპრასტინი).
დასუსტებულ პაციენტებში პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია სუპერინფექციის განვითარება, რომელიც გამოწვეულია პრეპარატის მიმართ მდგრადი მიკროორგანიზმებით. აღნიშნული ჯგუფის პაციენტებში მიზანშეწონილია ერთდროულად B ჯგუფის ვიტამინების და ვიტამინი C-ს დანიშვნა. აუცილებლობის შემთხვევაში პაციენტებს ენიშნებათ ნისტატინი ან ლევორინი.

უკუჩვენება:
პენიცილინის, ცეფალოსპორინების ჯგუფის, კარბაპენემების პრეპარატების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა; ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, ლაქტაციის პერიოდი, ინფექციური მონონუკლეოზი, ლეიკემია, აივ-ინფექცია. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ორსულობის პერიოდში, ავადმყოფ ბავშვებში, თუკი დედის ანამნეზში მითითებულია პენიცილინების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. აღნიშნული შემთხვევების დროს, აგრეთვე ბრონქული ასთმის, თივის ცხელების და სხვა ალერგიული დაავადებებისას პრეპარატი ინიშნება მადესენსიბილიზირებელ საშუალებებთან კომბინაციაში.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
პრეპარატი ზრდის ანტიკოაგულანტების, ამინოგლიკოზიდის რიგის
ანტიბიოტიკების და ამცირებს ორალური კონტრაცეპტივების მოქმედების ეფექტს. პრობენეციდი, რომელიც ამცირებს მილაკოვან სეკრეციას, სისხლის შრატში ზრდის პრეპარატის კონცენტრაციას. ალოპურინოლი ზრდის კანზე გამონაყარის წარმოშობის ალბათობას.
 
ჰიპერდოზირება:
პრეპარატის დოზის გადაჭარბებისას აღინიშნება ცნს-ზე ტოქსიური ზემოქმედება. მკურნალობა სიმპტომატურია.

განსაკუთრებულიმითითებანი:
დაუშვებელია ამპიცილინის სხვადასხვა პრეპარატებთან შერევა ერთ
ფლაკონში. მკურნალობის პროცესში აუცილებელია თირკმელებისა და ღვიძლის, აგრეთვე პერიფერიული სისხლის კონტროლი. თირკმელების ფუნქციით დაზიანებულ პაციენტებში საჭიროა დოზირების კორექცია კრეატინინის კლირენსის შესაბამისად.

შენახვის პირობები და ვადა:
ინახება მშრალ, სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას, ოთახის ტემპერატურაზე. ვარგისიანობის ვადა 2 წელი.

გაცემა:
რეცეპტით.

შეფუთვა:
ფლაკონები, რომლებიც შეიცავენ 0,25გ, 0,5 გ ან 1,0 გ პრეპარატს.

მწარმოებელი:
“კიევმედპრეპარატები”  (უკრაინა)
01032, ქ.კიევი, საკსაგანსკის ქ. 139

შემადგენლობა:
კაფსულები შეიცავს 500 მგ. ამპიცილინის ტრიჰიდრატს, მოქმედების ფართო სპექტრის ნახევრადსინთეზურ ანტიბიოტიკს, როგორც გრამდადებითი, ასევე მრავალი გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ.

ჩვენება:
ამპიცილინი გამოიყენება ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების დროს, რომლებიც გამოწვეულია პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით, ისეთი დაავადებების დროს როგორიცაა: ბრონქიტი, პნევმონია, დიზენტერია, სალმონელოზი, ყივანახველა, პიელონეფრიტი, ენდოკარდიტი, მენინგიტი, სეფსისი და სხვა.

უკუჩვენება:
პენიცილინისადმი მომატებული მგრძნობელობა, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევები, პრეპარატს არ უნიშნავენ ახალშობილებს.

განსაკუთრებული მითითებანი:
ამპიცილინით მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციის, პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი, ფრთხილად უნდა დაინიშნოს ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

გვერდითი მოვლენები:
ალერგიული რეაქციები, ჭინჭრის ციება, ერითემა, კვინკეს შეშუპება, რინიტი, კონიუქტივიტი, იშვიათად ციება, ტკივილი სახსრებში, ძალზე იშვიათად ანაფილაქსიური შოკი, შესაძლებელია კანდიდოზი, ნაწლავთა დისბაქტერიოზი.

დოზირება და მიღების წესი:
მოზრდილებს ენიშნებათ შიგნით მისაღებად თითო კაფსულა (500 მგ) ყოველ 6 საათში
ბავშვებს __ 250-500 მგ ყოველ 6 საათში, ჭამამდე 0,5-1 საათით ადრე ან ჭამიდან 2 საათის შემდეგ
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ინფექციის ლოკალიზაციაზე და მოიცავს 5-დან 14 დღემდე პერიოდს.

შენახვის პირობები:
მშრალ ადგილას, ოთახის ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი

მწარმოებელი:
"ვოგენ ლაბორატორიეს ლტდ" კვიპროსი

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: ამპიცილინი, ოქსაცილინი;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
მყარი ჟელატინის კაფსულები თეთრი ფერის კორპუსითა და ვარდისფერი თავსახურით, შევსებული თეთრი ფერის ფხვნილით;
შემადგენლობა:
1 კაფსულა შეიცავს:
ამპიცილინის ტრიჰიდრატს, 125 მგ ამპიცილინის ეკვივალენტურს; ოქსაცილინ ნატრიუმს, 125 მგ ოქსაცილინის ეკვივალენტურს.
დამხმარე ნივთიერებები: გასუფთავებული ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი;
კაფსულის გარსის შემადგენლობა: ჟელატინი, მეთილჰიდროქსიბენზოატი, პროპილჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, გასუფთავებული წყალი, საღებავები: Quinoline Yellow (E 104), Phloxine B, ტიტანის დიოქსიდი (E 171).

გამოშვების ფორმა:
კაფსულები, 250 მგ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
პენიცილინების კომბინაციები. ათქ-კოდი: J01CR50.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ამპიოქსი – კომბინირებული ანტიბიოტიკია, რომელიც შეიცავს ნახევრადსინთეზურ პენიცილინებს: ამპიცილინს და ოქსაცილინს. პრეპარატი აერთიანებს ამპიცილინის და ოქსაცილინის მოქმედების სპექტრს. ამპიოქსი აქტიურია გრამდადებით Staphylococcus spp., Streptococcus spp., მათ შორის Streptococcus pneumoniae, Actinomyces spp., Bacillus anthracis, Corynebacterium diphtheriae, ანაერობული სპორების წარმომქმნელი ჩხირები, მათ შორის Clostridium) და გრამუარყოფით (Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Escherichia coli, Salmonella spp., Shigella spp., Proteus mirabilis, Klebsiella pneumoniae, Actinomyces spp., Treponema spp) მიკროორგანიზმების მიმართ. ოქსაცილინის შემცველობის გამო ამპიოქსი აქტიურია პენიცილინაზას წარმომქმნელ სტაფილოკოკების მიმართ.
პრეპარატისადმი რეზისტენტულნი არიან Pseudomonas aeruginosa-ს, Proteus vulgaris-ის,Providencia rettgeri-ს, Morganella morganii-ს შტამების უმრავლესობა.

ფარმაკოკინეტიკა:
პირის ღრუში ამპიცილინის აბსორბცია დაახლოებით 35%-ს შეადგენს. განაწილების მოცულობა - 0.38 ლ/კგ, პლაზმის ცილებთან შეკავშირების ხარისხი კი 15-25 %-ს, პრესისტემური მეტაბოლიზმი დაახლოებით 5%-ია, ღვიძლში მეტაბოლიზმი - 10 %. თირკმლების მიერ ექსკრეცია 30 %-ს შეადგენს, ნახევარგამოყოფის პერიოდი კი 1-2 სთ-ს.
ოქსაცილინისათვის პლაზმის ცილებთან შეკავშირების ხარისხი შეადგენს 93 %-ს. თირკმლების მიერ ექსკრეცია - 20-30 %-ს, ნახევარგამოყოფის პერიოდი კი 0.5-1 სთ-ს.
ნახევარგამოყოფის პერიოდი 2-7 დღის ასაკის ნეონატალური პერიოდის პაციენტებში 4 სთ-ია, 8-14 დღის ასაკში – 2.8 სთ, 15-30 დღის ასაკში – 1.7 სთ.
საკვები ამცირებს პრეპარატის აბსორბციის სიჩქარესა და მოცულობას.
ამპიოქსი ნაწილდება პერიტონეულ, სინოვიურ, პლევრულ სითხეებში და ბრონქულ სეკრეტში. პრეპარატი ასევე ხვდება ღვიძლში, ფილტვებში, ნაღვლის ბუშტში, პროსტატაში და კუნთებში.
პრეპარატი გადის პლაცენტარულ ბარიერს.
ამპიოქსი გამოიყოფა შარდთან, ნაღველთან, ოფლთან, ცრემლთან და ნერწყვთან ერთად. შარდთან ერთად პრეპარატი გამოიყოფა მილაკოვანი სეკრეციის და ნაკლებად - გორგლოვანი ფილტრაციის მეშვეობით.
მოზრდილებში თირკმლების ნორმალური ფუნქციით პრეპარატის ერთეული პერორალური დოზის 20-64 % უცვლელი ქიმიური შემადგენლობით გამოიყოფა შარდთან ერთად 6-8 სთ-ის განმავლობაში.

ჩვენება:
ამპიოქსი გამოიყენება ბავშვებში და მოზრდილებში ინფექციური დაავადებების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით:
– ტონზილიტი, სინუსიტი, შუა ოტიტი;
– სასუნთქი გზების და ფილტვების ინფექციები (პნევმონია, ბრონქიტი და სხვა);
– უროგენიტალური ინფექციები (პიელიტი, პიელონეფრიტი, ცისტიტი);
– სანაღვლე გზების ინფექციები (ქოლეცისტიტი, ქოლანგიტი);
– ინფიცირებული ჭრილობები და კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციები.
ამპიოქსი რეკომენდებულია მძიმედ მიმდინარე ინფექციების დროს:
– სეფსისი;
– ენდოკარდიტი;
– მშობიარობის შემდგომი ინფექცია;
– შერეული ინფექციები, რომლებიც გამოწვეულია სტაფილოკოკებით და გრამუარყოფითი ბაქტერიებით;
– დამწვრობითი დაავადება;
– თირკმლის ინფექციები.
ამპიოქსი გამოიყენება პოსტოპერაციული ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკისათვის (მათ შორის იმუნოდეფიციტის ფონზე), პოსტოპერაციული ჩირქოვანი გართულებების და ახალშობილთა ინფექციების (სანაყოფე წყლების ინფიცირება; ასპირაციული პნევმონიის განვითარების საშიშროება) დროს.
გონორეის დროს ამპიოქსი გამოიყენება იმ შემთხვევაში, როდესაც გონოკოკების შტამები ბენზილპენიცილინისადმი რეზისტენტულნი არიან.

მიღების წესი და დოზირება:
მოზრდილებისათვის და 14 წლის ზემოთ ასაკის ბავშვებისათვის ერთჯერადი დოზა 0.5-1 გ-ს შეადგენს, სადღეღამისო დოზა კი 2-4 გ-ს.
3-დან 7 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის სადღეღამისო დოზაა 100 მგ/კგ, 7-დან 14 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის - 50 მგ/კგ.
სადღეღამისო დოზას ყოფენ 4-6 მიღებაზე.
მკურნალობის ხანგრძლივობაა 5-7 დღიდან 2 კვირამდე.

გვერდითი მოვლენები:
ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება, კანის ჰიპერემია, ანგიონევროზული შეშუპება, რინიტი, კონიუნქტივიტი, ეოზინოფილია, იშვიათ შემთხვევებში – ანაფილაქსიური შოკი; ცხელება, ართრალგია; სუპერინფექცია, დისბაქტერიოზი, გემოს შეგრძნების ცვლილება, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, კუნთების ტკივილი, სახსრების ტკივილი, სახსრების შეშუპება, მსუბუქი სისხლდენა, იშვიათად – ფსევდომემბრანოზული ენტეროკოლიტი, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, ანემია.
ამპიოქსის ხანგრძლივმა ან განმეორებითმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს პირის ღრუს ან ვაგინალური სოკოვანი ინფექციის განვითარება.
იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
პენიცილინის ჯგუფის პრეპარატებზე ალერგიული რეაქციები, ინფექციური მონონუკლეოზი და ლიმფოლეიკოზი.
ამპიოქსის გამოყენება სიფრთხილით არის საჭირო თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის დროს, პენიცილინისადმი ჰიპერმგრძნობიარე დედებისგან დაბადებულ ბავშვებში.

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
ანტაციდები, გლუკოზამინი, საფაღარათოO სამკურნალო საშუალებები, საკვები, ამინოგლიკოზიდები (ენტერალური დანიშვნის დროს) ანელებენ და ამცირებენ პრეპარატის აბსორბციას; ასკორბინის მჟავა ზრდის ამპიოქსის აბსორბციას.
ბაქტერიციდული ანტიბიოტიკები (მათ შორის, ამინოგლიკოზიდები, ცეფალოსპორინები, ვანკომიცინი, რიფამპიცინი) სინერგიულ მოქმედებას ავლენენ; ბაქტერიოსტატური სამკურნალო საშუალებები (მაკროლიდები, ქლორამფენიკოლი, ლინკოზამიდები, ტეტრაციკლინები, სულფანილამიდები) - ანტაგონისტურს.
ამპიოქსი ზრდის არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების ეფექტურობას (ნაწლავის მიკროფლორის დათრგუნვის გზით, ამცირებს ვიტამინ K-ს სინთეზს და პროთრომბინულ ინდექსს); ამცირებს პერორალური კონტრაცეპტივების, ეთინილესტრადიოლის ეფექტურობას.
დიურეზული საშუალებები ზრდიან ამპიოქსის ელიმინაციას, რაც იწვევს სისხლში პრეპარატის კონცენტრაციის შემცირებას.
ამპიოქსის ანტიკოაგულანტებთან (კუმარინი) ერთდროული გამოყენების დროს სისხლდენის განვითარების რისკი მატულობს.
ალოპურინოლი, მილაკოვანი სეკრეციის ბლოკატორები, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები (მაგალითად, ფენილბუტაზონი), ზრდიან ამპიოქსის კონცენტრაციას პლაზმაში, რაც ზრდის ორგანიზმზე მისი ტოქსიკური ზემოქმედების რისკს.
ამპიოქსის ალოპურინოლის შემცველ პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენების დროს, შესაძლებელია კანის ალერგიული რეაქციების განვითარება.
ამპიოქსის პრობენეციდის შემცველ პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენების დროს, შესაძლებელია ამპიოქსის ექსკრეციის დაყოვნება, რაც ორგანიზმში მისი შემცველობის დონის მატებას იწვევს.

ჭარბი დოზირება:
ამჟამად არ არის მიღებული მონაცემები ამპიოქსის ჭარბი დოზირების ტიპიურ სიმპტომებზე. გრძელვადიანი თერაპიაც კი არ იწვევს ტოქსიკურ გვერდით მოვლენებს. ინტოქსიკაციური სიმპტომები გვერდითი მოვლენების მსგავსია. უფრო ხშირია ჩივილები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან: გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში და დიარეა. მკურნალობის ვადაზე ადრე შეწყვეტის დროს შესაძლებელია ინფექციის რეციდივი.

ორსულობა და ლაქტაცია:
პრეპარატის გამოყენება ორსულობის პერიოდში შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.
ამპიოქსი მცირე კონცენტრაციით გადადის დედის რძეში. ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობის დროს საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები:
მკურნალობის კურსის ჩატარების დროს საჭიროა სისხლმბადი ორგანოების, ღვიძლის და თირკმლების ფუნქციური მდგომარეობის კონტროლი. აუცილებელია დოზის ცვლილება მოხუცებულ და თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში.
შესაძლებელია პრეპარატისადმი რეზისტენტული ბაქტერიების და სოკოების სწრაფი გამრავლება. სუპერინფექციის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა მკურნალობის შეჩერება და შესაბამისი ანტიბაქტერიალური თერაპიის ჩატარება. პრეპარატისადმი რეზისტენტული ბაქტერიების გამრავლების რისკის შემცირების მიზნით ანტიბაქტერიული თერაპიის არჩევის დროს საჭიროა დათესვების და ბაქტერიების ინ ვიტრო მგრძობელობის ტესტების შედეგებით ხელმძღვანელობა.
ამპიოქსით თერაპიამ შეიძლება კლოსტრიდიების სწრაფი გამრავლება გამოიწვიოს. შესაძლებელია Clostridium difficile-სთან ასოცირებული დიარეის და ფსევდომემბრანოზული კოლიტის განვითარება. დიარეის პროგრესირების შემთხვევაში საჭიროა შესაბამისი მკურნალობის ჩატარება. შედარებით მსუბუქი Clostridium difficile-სთან ასოცირებული დიარეის და ფსევდომემბრანოზული კოლიტის დროს საკმარისია ამპიოქსით თერაპიის შეჩერება. მძიმედ მიმდინარე Clostridium difficile-სთან ასოცირებული დიარეისას საჭიროა პაციენტის ორგანიზმში სითხის, ელექტროლიტების და პროტეინების შეყვანა, მძიმედ მიმდინარე ფსევდომემბრანოზული კოლიტისას კი საჭიროა ანტიბაქტერიული თერაპიის ჩატარება (მაგალითად, მეტრონიდაზოლი ან ვანკომიცინი პერორალურად).
არ არის რეკომენდებული პრეპარატით მონოთერაპია იმ ინფექციების შემთხვევაში (მაგალითად, მენინგიტი, პნევმონია), რომელთა გამომწვევი შესაძლოა იყოს H. influenzae, რადგან H. influenzae ხშირ შემთხვევაში პენიცილინებისადმი რეზისტენტულია.
ამპიოქსი სიფრთხილით გამოყენება პაციენტებში, რომლებსაც პენიცილინებისადმი ან სხვა ანტიბიოტიკებისადმი გააჩნიათ მომატებული მგრძნობელობა. შესაძლებელია ჯვარედინი ალერგიული რეაქციების განვითარება ცეფალოსპორინებთან.
ამპიოქსის მაღალი დოზებით გამოყენებისას თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია გამოვლინდეს მისი ტოქსიკური ზემოქმედება ცნს-ზე.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
გამოცდილებამ აჩვენა, რომ ამპიოქსის კაფსულები არ ზემოქმედებენ კონცენტრაციის და რეაქციის უნარზე, თუმცა გვერდით მოვლენებს შეუძლია ზემოქმედება, როგორც რეაქციაზე, ასევე ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე. განსაკუთრებით არასასურველია ამპიოქსის მიღება ალკოჰოლურ სასმელებთან ერთად.

შეფუთვა:
10 კაფსულა ბლისტერზე, 5 ბლისტერი კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისობის ვადა: 2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II – გამოიყენება ექიმის დანიშნულებით.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge