კეტო-გელი
(KETO-GEL)

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:  კეტოპროფენი;

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
უფერო, თითქმის გამჭვირვალე გელი, სპეციფიკური სუნით;

შემადგენლობა:
გელის 1 გ შეიცავს:
კეტოპროფენს – 25 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ეთანოლი 96%, ნიპაგინი, კარბომერ 980, ტრომეთამინი, ლავანდის ზეთი, ნეროლის ზეთი, გასუფთავებული წყალი.

გამოშვების ფორმა:
გელი 2.5% -იანი.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება, ადგილობრივი გამოყენებისათვის.
ათქ-კოდი: M02AA10.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კეტოპროფენი ხასიათდება ანთების საწინააღმდეგო, ანალგეზიური, ანტიაგრეგაციული მოქმედებით. მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ციკლოოქსიგენაზა-1-ის დონეზე პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით. კეტოპროფენი წარმოადგენს პროპიონის მჟავას წარმოებულს. ხასიათდება ანტიბრადიკინინული აქტივობით, ასტაბილურებს ლიზოსომურ მემბრანებს და ხელს უშლის ლიზოსომური ფერმენტების გამოთავისუფლებას, რომლებიც განაპირობებენ ქსოვილთა რღვევას ქრონიკული ანთების დროს. აქვეითებს ციტოკინების გამოყოფასა და ნეიტროფილების აქტივობას.

ფარმაკოკინეტიკა:
ადგილობრივი გამოყენებისას კეტოპროფენი გელის სახით ძალიან ნელა შეიწოვება და პრაქტიკულად არ კუმულირდება ორგანიზმში. გელის ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 5%-ს. კეტოპროფენის კონცენტრაცია სისხლში დამოკიდებულია გამოყენებულ დოზაზე. გელის შეზელიდან 5-8 საათის შემდეგ 50-150 მგ-იანი დოზა პლაზმაში ქმნის 0.08-0.15 მკგ/მლ დონეს. ადვილად გადის ჰისტოჰემატურ ბარიერებს და გადანაწილდება ქსოვილებსა და ორგანოებში. ბიოტრანსფორმირდება ღვიძლში (თითქმის სრულად). მეტაბოლიტები გამოიყოფა შარდთან ერთად.

ჩვენება:
• რევმატოიდული ართრიტი (ანთებითი პროცესის საწყის სტადიაზე, სახსრებში გამოხატული ცვლილებების არარსებობისას);
• მაანკილოზებელი სპონდილოართრიტი;
• მწვავე პოდაგრული, ტრავმული და ინფექციური ართრიტები;
• ოსტეოართროზი;
• ბურსიტი;
• ტენდოვაგინიტი;
• რადიკულიტი;
• ნევრალგია, მიალგია;
• ფლებიტი, პერიფლებიტი, ლიმფანგიტი;
• საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემისა და რბილი ქსოვილების ტრავმები (ამოვარდნილობა, დაჟეჟილობა, დაჭიმულობა, მენისკის დაზიანება).

მიღების წესი და დოზირება:
გამოიყენება გარეგანი მოხმარებისათვის მოზრდილებსა და ბავშვებში 15 წლის ზემოთ.
ტუბიდან გამოყოფილი გელის 3-5 სმ სიგრძის მონაკვეთი დაიდება და თხელი ფენის სახით თანაბრად გადანაწილდება დაზიანებულ უბანზე, კანში მსუბუქად შეიზილება სრულ შეწოვამდე (მტკივნეული უბნის ზედაპირის სიდიდის მიხედვით შესაძლებელია უფრო მეტი გელის გამოყენება). პრეპარატი გამოიყენება 1-2-ჯერ დღეში.
კურსის ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს 10 დღეს.
თერაპიის ეფექტურობის გაზრდის მიზნით, შესაძლებელია ოკლუზიური ნახვევების გამოყენება.

გვერდითი მოვლენები:
პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას, გელის მოხმარების ადგილებზე შესაძლოა აღინიშნოს ალერგიული რეაქციები (ჰიპერემია, ქავილი, ურტიკარია, შეშუპება), კონტაქტური დერმატიტი, იშვიათად – ფოტოსენსიბილიზაცია.
ძალიან იშვიათად, შესაძლოა განვითარდეს ასთმური შეტევები, ანაფილაქსიური რეაქციები, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი.
თირკმლის ქრონიკული უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში შესაძლოა აღინიშნოს თირკმლის ფუნქციის გაუარესება, ერთეულ შემთხვევებში - ინტერსტიციული ნეფრიტი.

უკუჩვენება:
• მომატებული მგრძნობელობა კეტოპროფენის ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების, სალიცილატებისა და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ;
• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვან-ეროზიული დაზიანება გამწვავების სტადიაში;
• ქრონიკული დისპეფსია (დისკომფორტი და ტკივილი მუცლის ზედა ნაწილში);
• ღვიძლის ან/და თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევები;
• სისხლდენებისადმი მიდრეკილება;
• ანამნეზში ასთმური შეტევები არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღების შემდეგ;
• კანის დაავადებები: ეგზემა, დერმატოზი, ღია და ინფიცირებული ჭრილობები;
• ბავშვთა ასაკი 15 წლამდე;
• ორსულობა და ძუძუთი კვების პერიოდი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:  
მიუხედავად იმისა, რომ კეტოპროფენი გელის სახით გამოყენებისას კანიდან უმნიშვნელო რაოდენობით შეიწოვება, არ არის გამორიცხული მისი ურთიერთქმედება მეთოტრექსატთან (ზრდის მეთოტრექსატის ტოქსიკურობას).
კეტოპროფენმა შესაძლოა შეამციროს დიურეზული და ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების ეფექტურობა. ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებსა და დიურეზულ საშუალებებთან ერთად კეტოპროფენის მიღებისას მატულობს თირკმლის ფუნქციის დარღვევის რისკი. კეტოპროფენი ზრდის სულფანილშარდოვანას წარმოებული პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატებისა და ზოგიერთი კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალების (ფენიტოინი) ეფექტურობას.
სისხლდენის რისკის მომატებასთან დაკავშირებით, კეტო-გელისა და პერორალური ანტიკოაგულანტების ან კორტიკოსტეროდების ერთდროული გამოყენებისას, პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს მუდმივი სამედიცინო კონტროლის ქვეშ.
კეტოპროფენისა და საგულე გლიკოზიდების, ლითიუმის პრეპარატების, ციკლოსპორინებისა და მეთოტრექსატის ერთდროული მიღებისას, იზრდება მათი ტოქსიკურობა ექსკრეციის შემცირების გამო.
კეტოპროფენმა შესაძლოა შეამციროს მიფეპრისტონის ეფექტი, ამიტომ მიფეპრისტონით მკურნალობის კურსსა და კეტოპროფენით თერაპიის დაწყებას შორის გასული უნდა იყოს არანაკლებ 8 დღე.
არ არის რეკომენდებული კეტოპროფენის დანიშვნა სხვა არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებსა და სალიცილატებთან ერთად.

ჰიპერდოზირება:
კეტო-გელის ხანგრძლივი, დიდი დოზებით ან კანის ვრცელ მონაკვეთზე გამოყენებისას შესაძლოა განვითარდეს სისტემური გვერდითი მოვლენები.
შესაძლებელია არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებისათვის დამახასიათებელი გვერდითი მოვლენების განვითარება: გულძმარვა, გულისრევა, უსიამოვნო შეგრძნება ეპიგასტრულ მიდამოში, თავის ტკივილი, თავბრუ.

ორსულობა და ლაქტაცია:
კეტო-გელის გამოყენება ორსულებში უკუნაჩვენებია. ორსულობის I და II ტრიმესტრში გელი გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დედისათვის პოტენციური სარგებელი აღემატება ნაყოფზე უარყოფითი ზეგავლენის რისკს.
მკურნალობის პერიოდში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

გამოყენების თავისებურებები:
გამოიყენება მხოლოდ გარეგანი მოხმარებისათვის. საჭიროა სიფრთხილის დაცვა, რათა გელი არ აღმოჩნდეს ღია ჭრილობაზე, თვალში ან ლორწოვან გარსებზე. კანზე განვითარებული რეაქციებისას მკურნალობა უნდა შეწყდეს.
კეტო-გელით მკურნალობის პერიოდში და მკურნალობის დასრულებიდან 2 კვირის განმავლობაში საჭიროა კანის დაზიანებული ნაწილები მოვარიდოთ მზისა და ულტრაიისფერ სხივებს.
გელის გამოყენების შემდეგ საჭიროა ხელების დაბანა.
პრეპარატი სიფრთხილით უნდა დაინიშნოს პაციენტებში, რომლებიც  მკურნალობენ კუმარინული რიგის ანტიკოაგულანტებით, დიურეტიკებითა და ლითიუმის მარილებით.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
არ არსებობს მონაცემები, რომლებიც ადასტურებენ პრეპარატის ზეგავლენას ავტოტრანსპორტის მართვისას რეაქციების სისწრაფეზე ან სხვა მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე.

შეფუთვა:
30 გ გელი ტუბში. თითო ტუბი მუყაოს კოლოფში

შენახვის პირობები:
ინახება 15 - 25ºC ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი: 
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

ქვეყანა: ინდოეთი

მწარმოებელი: ზეე ლაბორატორია

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

შემადგენლობა
კეტზი ინექცია
შემადგენლობა:
ყოველი მლ. შეიცავს
კეტოროლაკ ტრომეთამინს USP 30 მგ.

აღწერილობა: კეტოროლაკი გამოიყენება მწვავე ტკივილის მოსახსნელად, რომელიც განსაკუთრებით ვლინდება ოპერაციის ან სხვა მტკივნეული პროცედურების შემდეგ. იგი მიეკუთვნება წამლების იმ ჯგუფს, რომელთაც ეწოდებათ არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო წამლები (NSAIDs). კეტოროლაკი არ წარმოადგენს ნარკოტიკს და არ იწვევს შეჩვევას. იგი არ იწვევს ფიზიკურ და ფსიქიკურ დამოკიდებულებას, როგორც ამას ადგილი აქვს ნარკოტიკების შემთხვევაში. მიუხედავად ამისა, კეტოროლაკი ხანდახან გამოიყენება ნარკოტიკთან ერთად, რათა უკეთესად უზრუნველყოს ტკივილის კუპირება, ვიდრე ამას შეიძლება ადგილი ჰქონდეს მონოთერაპიის გამოყენების შემთხვევაში.

კეტოროლაკ ტრომეთამინი არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო წამლების პიროლის ჯგუფის (NSAIDs) წარმომადგენელია. კეტოროლაკ ტრომეთამინის ქიმიური სახელწოდებაა (±)-5-ბენზოლ-2,3-დიჰიდრო-1H- პიროლიზინ-1-კარბოქსილის მჟავა, შედგება 1-ამინო-2-(ჰიდროქსიმეთილ)-1-3-პროპანედიოლისგან, კეტოროლაკ ტრომეთამინი არის [-]S და [+]R კეტოროლაკის ტრომეთამინის რაცემული ნარევი. კეტოროლაკ ტრომეთამინი შეიძლება არსებობდეს სამი კრისტალური ფორმით. ყველა ფორმა წყალში თანაბრად ხსნადია. კეტოროლაკ ტრომეთამინს გააჩნია 3.5-ის ოდენობის pKa და 0.26- ის ოდენობის n- ოქტანილ/წყალგამყოფი კოეფიციენტი. კეტოროლაკ ტრომეთამინის მოლეკულური წონა არის 376.41. კეტოროლაკ ტრომეთამინის ინექცია USP ხელმისაწვდომია ინტრავენური (IV) ან ინტრამუსკულარული (IM) გამოყენებისათვის შემდეგნაირად: 30მგ 1მლ-ში (3%) სტერილურ ხსნარში, ხელმისაწვდომია მხოლოდ და მხოლოდ IM გამოყენებისათვის. ხსნარები შეიცავს 0,5% (w/v) სპირტს ყოველ მლ-ში, USP და ნატრიქლორიდის 4.35 მგ სტერილურ წყალში. pH ზღვარი არის 6.9-დან 7.9-მდე და იგი შედგება ნატრიუმის ჰიდროქსიდისა და/ან ჰიდროქლორიდისაგან. სტერილური ხსნარები არის ღია და ოდნავ ყვითელი ფერის.

კეტოროლაკ ტრომეთამინი განკუთვნილია ხანმოკლე (5 დღე) შედარებით ძლიერი, მწვავე ტკივილის სამკურნალოდ, რომელიც საჭიროებს ანალგეზიას ოპიოიდურ დონეზე, ჩვეულებრივ პოსტოპერაციულ პერიოდში. თერაპია ყოველთვის უნდა დაიწყოს კეტოროლაკის ტრომეთამინის IV/IM- ით, ხოლო ორალური კეტოროლაკ ტრომეთამინი გამოყენებულ უნდა იქნას მხოლოდ შემანარჩუნებელი მკურნალობისათვის საჭიროების შემთხვევაში. კეტოროლაკ ტრომეთამინი IV/IM და ორალური კეტოროლაკის კომბინირებული გამოყენება არ უნდა აჭარბებდეს 5 დღეს, რეკომენდირებულ დოზებთან დაკავშირებული გვერდითი ეფექტების სიხშირისადა გამო. პაციენტები გადაყვანილნი უნდა იქნენ ალტერნატიულ ანალგეზიკებზე რაც შეიძლება სწრაფად, ვინაიდან კეტოროლაკ ტრომეთამინის თერაპია არ უნდა აჭარბებდეს 5 დღეს.

კეტოროლაკის თრომეტამინი IV/IM შეიძლება გამოყენებულ იქნას ერთჯერადი ან მრავალჯერადი დოზით, რეგულარული ან `pm~ განრიგით საშუალო სიმძიმის, მწვავე ტკივილის სამკურნალოდ, რაც ითხოვს ანალგეზიას ოპიოიდურ დონეზე, ჩვეულებრივ პოსტოპერაციულ პერიოდში. ჰიპოვოლემია უნდა კორექტირდეს კეტოროლაკ თრომეთამინის გამოყენებამდე. პაციენტები გადაყვანილ უნდა იქნან ალტერნატიულ ანალგეტიკებზე რაც შეიძლება სწრაფად, თუმცა კეტოროლაკ ტრომეთამინის თერაპიამ არ უნდა გადააჭარბოს 5 დღეს.
IM გამოყენება უნდა მოხდეს ნელი ინექციით ღრმად კუნთებში. ანალგეზიური ეფექტი იწყება ანალგეზიური ეფექტის ხანგრძლივობა ჩვეულებრივ არის 4-6 საათი.
gamafrTxilebeli zomebi: 
ღვიძლის მხრივ ეფექტები: კეტოროლაკ ტრომეთამინი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში, რომელთაც დაქვეითებული აქვთ ღვიძლის ფუნქცია ან გააჩნიათ ღვიძლის დაავადება. კეტოროლაკ ტრომეთამინით მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს ღვიძლის ენზიმების დონის მომატება, ხოლო იმ პაციენტებში, რომელთაც აწუხებდათ მანამდე არსებული ღვიძლის დისფუნქცია, ამან შეიძლება გამოიწვიოს ღვიძლის მხრივ მძიმე რეაქციის განვითარება. კეტოროლაკ ტრომეთამინის გამოყენება არ უნდა გაგრძელდეს იმ პაციენტებში, რომლებშიც გამოვლინდა ღვიძლის ანომალური ანალიზი, კეტოროლაკ ტრომეთამინის თერაპიის შედეგად.

წამლის სათანადო გამოყენება:
იმ პაციენტებისათვის, რომლებიც იღებენ კეტოროლაკის ტაბლეტებს:
მუცლის ტკივილის შესამსუბუქებლად, კეტოროლაკის ტაბლეტები მიღებულ უნდა იქნას საჭმელთან (საჭმელი ან მსუბუქად წახემსება) ან ანტიციდებთან ერთად.
მიიღეთ ეს წამალი წყლით სავსე ჭიქასთან ერთად. აგრეთვე, არ დაწვეთ წამლის მიღებიდან დაახლოებით 15-30 წუთის განმავლობაში. ეს დაგეხმარებათ გაღიზიანების თავიდან აცილებაში, რამაც შეიძლება წარმოშვას პრობლემა ყლაპვასთან დაკავშირებით.
იმ პაციენტებისათვის, რომლებიც იყენებენ კეტოროლაკის ინექციას:
ინექციის გზით მიღებული წამლები ზოგჯერ სახლის პირობებში გამოიყენება. თუ თქვენ კეტოროლაკს სახლში გამოიყენებთ, თქვენი ექიმი გასწავლით თუ როგორ უნდა გაკეთდეს ინექციები. თქვენ ასევე გექნებათ შესაძლებლობა გაიაროთ პრაქტიკა წამლის ინექციის გზით გამოყენების მხრივ. დარწმუნდით, რომ ზუსტად გაიგეთ თუ როგორ უნდა იქნას წამალი გამოყენებული ინექციის გზით.

შემდეგი გვერდითი მოვლენები არის გამოვლენილი პოსტმარკეტინგული გამოცდილებიდან: ორგანიზმი მთლიანობაში: ჰიპერსენსიტიური რეაქციები, როგორიცაა ანაფილაქსია, ანაფილაქტოიდური რეაქციები, ლარინგეალური შეშუპება, ენის შეშუპება, მიალგია. 
გულსისხლძარღვთა: ჰიპოტენზია და ჰიპერემია.
დერმატოლოგიური: ლაიელის სინდრომი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ექსფოლიატური დერმატიტი, მაკულოპაპულარული გამონაყარი, ჭინჭრის ციება.
კუჭ-ნაწლავური: პეპტიკური წყლული, კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენა, წყლულის პერფორაცია, მწვავე პანკრეატიტი. 
სისხლი და ლიმფური სისტემა: პოსტოპერაციული ჭრილობიდან სისხლდენა (რომელიც იშვიათად ითხოვს სისხლის გადასხმას, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია).
ღვიძლის მხრივ: ჰეპატიტი, ღვიძლის დაავადება, ქოლესტაზი, სიყვითლე.
ნერვული სისტემა: კრუნჩხვები, ფსიქოზი, ასეპტიკური მენინგიტი. 
რესპირატორული: ასთმა, ბრონქოსპაზმი.
შარდ-სასქესო: თირკმლის მწვავე უმარისობა, ჰიპოგასტრიუმის არეში ტკივილი სისხლდენით ან სისხლდენის გარეშე და/ან აზოტემია, ნეფრიტი, ჰიპონატრიემია, ჰიპერკალიემია, ჰემოლიზური, ურემიული სინდრომი.

- აქტიური პეპტიკური წყლული ან კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენა;
- საეჭვო ან დამტკიცებული ცერებროვასკულური სისხლდენა;
- ჰემორაგიული დიათეზი კოაგულაციური მოშლილობის ჩათვლით;
- პაციენტები, რომლებიც იმყოფებიან სრულ ანტიკოაგულაციურ თერაპიაზე, ჰეპარინის პროფილაქტიკური დაბალი დოზის ჩათვლით;
- პაციენტებს რომელთაც გაუკეთდათ ოპერაციები ჰემოსტაზის მაღალი რისკით;
- ასთმის ისტორია;
- ნებისმიერი მიზეზით ან გაუწყლოვანებით გამოწვეული ჰიპოვოლემია;
- ორსულობის დროს, სამშობიარო ტკივილები, მშობიარობისა და ძუძუთი კვების დროს;
- თირკმლის ფუნქციის საშუალო ან მძიმე ხარისხის დაზიანება.

არსებობს რისკი, რომ ორსულობის ბოლო რამოდენიმე კვირის განმავლობაში კეტოროლაკის რეგულარულმა გამოყენებამ გამოიწვიოს არასასურველი შედეგები ნაყოფის ან ჩვილის გულისა და სისხლის მიმოქცევის მხრივ. არ არის დადგენილი, რომ კეტოროლაკის მიერ გამოწვეული თანდაყოლილი დეფექტები ცხოველებში ჩატარებული კვლევების დროს. მიუხედავად ამისა, ცხოველებში ჩატარებულმა კვლევებმა გვიჩვენა, რომ ორსულობის ბოლო პერიოდში მიღებისას, კეტოროლაკმა შეიძლება გაზარდოს ორსულობის ხანგრძლივობა, მშობიარობის გახანგრძლივებული ტკივილები ან გამოიწვიოს სხვა პრობლემები მშობიარობის დროს. კეტოროლაკი გადადის დედის რძეში და ამან შეიძლება გამოიწვიოს არასასურველი შედეგები იმ ბავშვებში, რომლებიც დედის რძით იკვებებიან. შესაძლებელია თქვენთვის საჭირო გახდეს სხვა ტკივილგამაყუჩებლის გამოყენება ან ძუძუთი კვების შეწყვეტა მკურნალობის განმავლობაში. დარწმუნდით, რომ თქვენ უკვე იმსჯელეთ ამ წამლის გამოყენებაზე თქვენს ექიმთან.

კონტროლირებადი ჭარბი დოზირებისას, ხუთი დღის განმავლობაში (უმაღლესი რეკომენდირებული დოზა 3-ჯერ) კეტოროლაკის ტრომეთამინის IV/IM 360 მგ ყოველდღიური დოზების მიღებამ, გამოიწვია ანომალური ხასიათის ტკივილი და პეპტიკური წლული, რომლებიც გაქრა პრეპარატის მიღების შეწყვეტისას. მეტაბოლური აციდოზი გამოვლინდა წინასწარ განზრახული ჭარბი დოზირების შედეგად.
დიალიზს მნიშვნელოვნად არ იწვევს კეტოროლაკ ტრომეთამინის სისხლიდან ელიმინაციას.

კეტოროლაკი ძლიერად უკავშირდება ადამიანის პლაზმის პროტეინებს (საშუალო ხარისხი 99.2%), მისი კონცენტრაციისაგან – დამოუკიდებლად. კეტზი არ ცვლის დიგოქსიის კავშირს პროტეინებთან. ინვიტრო კვლევებში ნაჩვენები იქნა, რომ სალიცილატების (300 მკგ/მლ) გამოყენებისას კეტზის ზემოთ მითითებულ დოზებთან ერთად კეტზის შეკავშირება პლაზმის ცილებთან შემცირდა 97,5%-მდე. დიგოქსინის, ვარფარინის, პარაცეტამოლის, ფენიტოინის და ტოლბუტამიდის კონცენტრაციებმა არ შეცვალოს კეტზის პროტეინთან ბმა.

კეტზი ტაბლეტი: ურეცეპტოდ
კეტზი ამპულა: რეცეპტით
შენახვის პირობები: პრეპარატი ინახება მშრალ სინათლიგან დაცულ ადგილას.
მოარიდეთ ბავშვებს. დაიცავით კეტოროლაკის საინექციო ფორმა გაყინვისაგან. არ შეინახოთი მაცივარში. შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

ქვეყანა: რუმინეთი

მწარმოებელი: თერაპია რუმინეთი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ბიოლოგიურად აქტიური საკვები დანამატი, არ არის  სამკურნალო საშუალება

ტრიბიოტიკი

ხელს უწყობს ნაწლავური ფლორის ბალანსის აღდგენას

შემადგენლობა:  1 პაკეტი შეიცავს: Sacchromyces boulardii  250 მგ (7,5 მლრდ. კოლონიაწარმომქმნელი ერთეული), Lactobacillus rhamnosus  35 მგ (3,5 მლრდ. კოლონიაწარმომქმნელი ერთეული), Lactobacillus reuteri 10 მგ (100 მლრდ. კოლონიაწარმომქმნელი ერთეული), დამხმარე საშუალებები: მალტოდექსტრინი, სუკრალოზა, ბანანის არომატიზატორი.

ბიოლოგიური მახასიათებლები:

პრეპარატ ტრიბიოტიკის შემადგენლობაში შედის სასარგებლო მიკროორგანიზმები, რომელიც საჭიროა ნაწლავის ფლორის ნორმალიზებისთვის.

ტრიბიოტიკი ხელს უწყობს ნაწლავური ფლორის ბალანსის აღდგენას,  დიეტის დარღვევის, ანტიბიოტიკოთერაპიის, ემოციური და ფიზიკური სტრესის და ა.შ.  დროს.

ნაწლავის ეპითელიუმი მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ნაწლავის ნორმალური ფუნქციის შენარჩუნებაში.  ქმნის ფიზიოლოგიურ ბარიერს პათოლოგიური მიკრობების და მავნე ნივთიერებების მიმართ. ასევევ აქტიურად არეგულირებს იმუნურ ფუნქციებს და მონაწილეობს ნაწლავის ჰომეოსტაზის შენარჩუნებაში. სხვადასხვა პათოლოგიების, მათ შორის, ნაწლავური ანთებითი  დაავადებების, ბაქტერიული და ვირუსული ინფექციების დროს  ამ შრის მთლიანობა ირღვევა.

პრობიოტიკების მოქმედების ერთ-ერთი უპირველესი ადგილია ნაწლავის ეპითელური უჯრედები; მნიშვნელოვანი მტკიცებულებები მეტყველებს იმაზე, რომ პრობიოტული ბაქტერიები ასტიმულირებენ უჯრედულ პასუხს, აღდგენენ დაზიანებულ ნაწლავის ეპითელურ ბარიერს, ასინთეზირებენ ანტიბაქტერიულ ნივთიერებებს და დამცავ უჯრედულ ცილებს, ასევე აბლოკირებს ნაწლავის ეპითელიური უჯრედების აპოპტოზს, რომელიც ინდუცირებულია  ციტოკინებით.

Sacchromyces boulardii,   რომელიც შედის ტრიბიოტიკის შემადგენლობაში, ამჟღავნებს ანტიმიკრობულ, ტროფიკულ, იმუნომარეგულირებელ მოქმედებას. ნაწლავის სანათურში ავლენს ანტიმიკრობულ მოქმედებას პირდაპირი ანტიტოქსიური ეფექტის ხარჯზე, ასევე ახდენს პათოგენური მიკროორგანიზმების ზრდის  და ინვაზიის ინჰიბირებას. Sacchromyces boulardii -ს კლინიკური ეფექტურობა აღინიშნება მწვავე დიარეის და ანტიბიოტიკ-ასოცირებული დიარეის, ასევე გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის დროს.

Lactobacillus rhamnosus  ამცირებს ნაწლავის ეპითელური უჯრედების განადგურებას და ზრდის მუცინის პროდუქციას, რის გამოც ამჟღავნებს დამცავ ბარიერულ ფუნქციას. Lactobacillus rhamnosus  ერთ-ერთი ყველაზე მეტად შესწავლილი პრობიოტიკია კლინიკურ კვლევებზე დაყრდნობით, რომელმაც გამოავლინა მაღალი ეფექტურობა სხვადასხვა სახის დიარეის,  კუჭ-ნაწლავის ფუნქციური დარღვევების გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის და სხვა მდგომარეობების დროს.  

კლინიკური კვლევები ცხადყოფს, რომ ტრიბიოტიკის შემადგენლობაში შემავალი Lactobacillus reuteri -ს მიღება მნიშვნელოვნად ამცირებს სხვადასხვა წარმოშობის დიარეის სიხშირეს, სიმძიმეს და ამცირებს  კუჭ-ნაწლავის დაავადებების და ინფექციების განვითარების რისკს.L. reuteri- ის გავლენა  ძირითადი იმუნურ რეაქციებზე ადამიანის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში, შესაძლებელია გახდეს ინფექციებისგან დაცვის საფუძველი.  L. reuteri არის ეფექტური პრობიოტიკი კოლიკების დროს ახალშობილებში, რომლებიც იმყოფებიან ძუძუთი კვებაზე.

ჩვენებები:

• სხვადასხვა წარმოშობის დიარეა (ინფექციური, ანტიბიოტიკ-ასოცირებული, ფუნქციური და ა.შ)
•  კუჭ-ნაწლავის ფუნქციური დარღვევები
• ახალშობილთა კოლიკა
• ნაწლავის ნორმალური  ფლორის აღდგენა და შენარჩუნება
• ზოგადი იმუნური სტატუსის აღდგენა და ორგანიზმის მდგრადობის გაძლიერება ინფექციების წინააღმდეგ.

უკუჩვენებები:

• მომატებული მგრძნობელობა და/ან ალერგიული რეაქციები შემადგენელი კომპონენტების მიმართ
• თანდაყოლილი ან შეძენილი იმუნოდეფიციტური მდგომარეობა

განსაკუთრებული მითითებებიდა სიფრთხილის ზომები:

• პრეპარატი შეიძლება შეიცავდეს ლაქტოზას, არ გამოიყენოთ ლაქტოზას თანდაყოლილი აუტანლობის შემთხვევაში, მათ შორის მონო- და დისაქარიდების
• გვერდითი ეფექტების გამოვლენისას, დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს
• პრეპარატის გამოყენებისას იშვიათად ვითარდება ყაბზობა და წყურვილის შეგრძნება, ამ სიმპტომების გამოვლენისას აუცილებელია ექიმთან მიმართვა
• პრეპარატი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული ბავშვებში რომელთაც აქვთ განუვითარებელი იმუნური სისტემა ან მისი დისფუნქცია, თანდაყოლილი გულის მანკები, ასევე ნაადრევ ახალშობილებში.
• ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში რეკომენდებულია ექიმთან კონსულტაცია
• არ გამოიყენოთ პრეპარატი პაკეტის მთლიანობის დარღვევის შემთხვევაში
•  ტრიბიოტიკი წარმოადგენს ბიოლოგიურად აქტიურ საკვებ დანამატს და არ ანაცვლებს სრულფასოვანი კვების რაციონს და ჯანსაღი ცხოვრების წესს.

მიღების წესი:

მიიღება 1 პაკეტი ჭამამდე 1-2 ჯერ დღეში. პაკეტის შიგთავსი იხსნება წყალში. ექიმის სპეციფიური ინსტრუქციების არარსებობის შემთხვევაში, პრეპარატის გამოყენების ხანგრძლივობაა 7-14 დღე.

შენახვის პირობები:

ინახება ორიგინალურ შეფუთვაში, გრილ, მშრალ, სინათლისგან და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.

შენახვის ვადა: 2 წელი,

არ გამოიყენოთ პრეპარატი შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა: გაიცემა ურეცეპტოდ.

გამოშვების ფორმა: ტრიბიოტიკი -  პაკეტი 2 გრ. № 8 პაკეტი მუყაოს შეფუთვაში, გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

მწარმოებელი: ვალიუმედ ფარმა, სანმარინო

კეტამო - რაციონალი

KETAMO - RATIONAL

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: კეტოროლაკი;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები: გამჭვირვალე, უფერო ან ღია ყვითელი ფერის ხსნარი;
შემადგენლობა:
საინექციო ხსნარის 1 მლ შეიცავს:
კეტოროლაკის ტრომეთამინს – 30 მგ;
დამხმარე ნივთიერებები: ეთანოლი, ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი.

გამოშვების ფორმა:
საინექციო ხსნარი, 30 მგ/მლ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული პრეპარატები. ძმარმჟავას წარმოებულები.

ATC Code: M01AB15.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კეტამო-რაციონალი წარმოადგენს არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატს, რომელიც ხასიათდება მკვეთრად გამოხატული ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედებით, გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო და სიცხის დამწევი ეფექტი. პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზას ინჰიბირებით და პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით.
პრეპარატი არ მოქმედებს ოპიოიდურ რეცეპტორებზე, არ იწვევს სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვას, არ ახდენს სედაციურ და ანქსიოლიზურ მოქმედებას. გააჩნია თრომბოციტების აგრეგაციის დათრგუნვის უნარი.

ფარმაკოკინეტიკა:
კეტოროლაკის 30 მგ დოზით ინტრამუსკულური (ი/მ) გამოყენებისას მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში (C_max) შეადგენს 2.2 მკგ/მლ-ს, მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო (Т_max) – 50 წთ-ს.
10 მგ დოზით ინტრავენური (ი/ვ) შეყვანისას მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში (C_max) შეადგენს 2.4 მკგ/მლ-ს, მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო (Т_max) – 5.4 წთ-ს, განაწილების მოცულობა (Vd) – 0.15 ლ/კგ-ს.
პრეპარატის კავშირი პლაზმის ცილებთან შეადგენს 99%-ს.
პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს პრეპარატის განაწილების მოცულობა იზრდება.
კეტოროლაკი გაივლის პლაცენტურ და ჰემატოენცეფალურ ბარიერებს, გადადის დედის რძეში.
შეყვანილი დოზის 50%-ზე მეტი განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში. ძირითადად გამოიყოფა თირკმლების (91.4%) და ნაწლავების (6.1%) საშუალებით.
პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т^_1/2 ) 30 მგ დოზით ი/მ შეყვანისას შეადგენს 5.3 სთ-ს, 10 მგ დოზით ი/ვ შეყვანისას – 5.1 სთ-ს.
ხანდაზმულ პაციენტებში, ასევე თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს Pპრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т_1/2) იზრდება.
პრეპარატის საერთო კლირენსი 30 მგ დოზით ი/მ შეყვანის შემდეგ შეადგენს საშუალოდ 0.023 ლ/სთ/კგ-ს, 10 მგ დოზით ი/ვ შეყვანისას – 0.35 მლ/წთ/კგ-ს, ხანდაზმულ პაციენტებში 0.019 ლ/სთ/კგ-ს.

ჩვენება:
სხვადასხვა გენეზის საშუალო და ძლიერი ინტენსივობის ტკივილის სინდრომი, მათ შორის პოსტოპერაციულ, პოსტტრავმულ (მოტეხილობები, ნაღრძობები) პერიოდში, ტკივილი ონკოლოგიურ პაციენტებში, ძვალ-სახსროვანი ტკივილი (რადიკულიტი, ართროზი, ოსტეოართრიტი, ოსტეოქონდროზი), მენსტრუალური, თავის, ყურის და კბილის ტკივილი.

მიღების წესი და დოზირება:
დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად, ტკივილის სინდრომის სიმძიმის მიხედვით. პრეპარატის ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება აღინიშნება მისი მიღებიდან 30 წუთში, მაქსიმალური ეფექტი ვლინდება 1-2 სთ-ის შემდეგ, ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტის ხანგრძლივობა შეადგენს 4-6 სთ-ს.
საინექციო ხსნარი განკუთვნილია ინტრამუსკულური ან ინტრავენური შეყვანისთვის. პრეპარატი შეჰყავთ ღრმად კუნთში ნელა ან ვენაში ბოლუსური ინექციის სახით არა უმცირეს 15 წმ-ის განმავლობაში.
16-დან 65 წლამდე ასაკის პაციენტებში პრეპარატის მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა შეადგენს 10-30 მგ-ს, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა – 90 მგ-ს.
65 წლის ასაკის ზევით, 50 კგ-ზე ნაკლები წონის ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა შეადგენს 10-15 მგ-ს, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა – 60 მგ-ს.
საჭიროების შემთხვევაში შესაძლებელია პრეპარატის მიღება ყოველ 4-6 სთ-ში.
ოპერაციის შემდგომ პერიოდში საწყის ეტაპზე შესაძლებელია პრეპარატის შეყვანა ყოველ 2 სთ-ში. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს 2 დღეს.
გვერდითი მოვლენების თავიდან აცილების მიზნით პრეპარატი უნდა დაინიშნოს მინიმალური ეფექტური დოზით ხანმოკლე დროის განმავლობაში. რეკომენდებულია გამოყენება სტაციონარის პირობებში.

გვერდითი მოვლენები:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: პეპტიური წყლული, პერფორაცია და/ან სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, გულისრევა, ღებინება, ეზოფაგიტი, დისპეფსია, ანორექსია, დიარეა, ყაბზობა, მეტეორიზმი, კუჭის სისავსის შეგრძნება, მელენა, ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, პირის სიმშრალე, წყლულოვანი სტომატიტი, პანკრეატიტი, კოლიტისა და კრონის დაავადებების გამწვავება, ღვიძლის უკმარისობა, სიყვითლე, ჰეპატიტი;
ნერვული სისტემის მხრივ: სისუსტე, ძილიანობა, თავბრუ, თავის ტკივილი, პარესთეზიები, დეპრესია, ეიფორია, შფოთვა, კრუნჩხვა, ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა, უძილობა, ჰალუცინაციები, ჰიპერკინეზია;
საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: მიალგია;
შარდ-გამომყოფი სისტემის მხრივ: შარდვის გახშირება ან შეკავება, ოლიგურია, თირკმლის უკმარისობა, ჰიპონატრემია, ჰიპერკალემია, ჰემატურია, პროტეინურია, ჰემოლიზურ-ურემიული სინდრომი, შარდოვანას და კრეატინინის დონის მომატება შრატში, ინტერსტიციული ნეფრიტი, ნეფროზული სინდრომი, ტკივილი წელის არეში;
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ბრადიკარდია, გულის უკმარისობა, არტერიული ჰიპერტენზია, შეშუპება, ჰიპერემია, სიფერმკრთალე, ტკივილი მკერდის არეში;
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: პურპურა, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, აპლასტიური ანემია, ჰემოლიზური ანემია, ჰემატომები, სისხლის შედედების უნარის დაქვეითება, სისხლდენის დროის გახანგრძლივება, იშვიათად – სისხლდენა ცხვირიდან და პოსტოპერაციული ჭრილობიდან, რექტალური სისხლდენა;
სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქული ასთმა, ბრონქოსპაზმი, ფილტვების შეშუპება;
მგრძნობელობის ორგანოების მხრივ: გემოს შეგრძნების დარღვევა, მხედველობის დარღვევა, შუილი ყურებში, სმენის დაქვეითება;
დერმატოლოგიური რეაქციები: ქავილი, ჭინჭრის ციება, დერმატიტი, გამონაყარი კანზე, ფოტოსენსიბილიზაცია, ლაიელის სინდრომი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ექსფოლიატური დერმატიტი;
ალერგიული რეაქციები: ანაფილაქსია ან ანაფილაქტოიდური რეაქციები, ხორხის შეშუპება, ანგიონევროზული შეშუპება, სხვადასხვა დერმატოლოგიური რეაქციები;
ადგილობრივი რეაქციები: ტკივილი და წვის შეგრძნება შეყვანის ადგილას;
სხვა: ასთენია, სხეულის მასის მომატება, სახის, ენის, კიდურების შეშუპება, ოფლიანობა, გაძლიერებული წყურვილი, ტემპერატურის მომატება.
იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ; კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაავადებები გამწვავების ფაზაში, გასტროინტესტინური, ცერებროვასკულური ან სხვა გენეზის სისხლდენა/სისხლჩაქცევა, ჰემოფილია; ბრონქული ასთმა, ბრონქოსპაზმი, ანგიონევროზული შეშუპება, ცხვირის პოლიპები; გულის, თირკმლის, ღვიძლის მძიმე უკმარისობა; ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი; 16 წლამდე ასაკი. არ გამოიყენება ტკივილის კუპირებისთვის პრემედიკაციის მიზნით, ქირურგიული ოპერაციების დროს და სამეანო პრაქტიკაში.

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
კეტამო-რაციონალი არ გამოიყენება არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან, გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან კომბინაციაში, რადგან შეიძლება განვითარდეს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაზიანება და სისხლდენა. ერთდროული გამოყენება არაპირდაპირ ანტიკოაგულანტებთან, ჰეპარინთან, თრომბოლიზურ საშუალებებთან, ანტიაგრეგანტებთან, პენტოქსიფილინთან ზრდის სისხლდენის განვითარების რისკს.
ერთდროული გამოყენება ლითიუმის პრეპარატებთან, პრობენეციდთან, მიფეპრისტონთან, ტაკროლიმუსთან, ზიდოვუდინთან ზრდის ტოქსიკურობას.
კეტამო-რაციონალი აქვეითებს ჰიპოტენზიური და დიურეზული საშუალებების ეფექტს.
საგულე გლიკოზიდებთან ერთდროული გამოყენება იწვევს გულის უკმარისობის გამწვავებას.
კეტამო-რაციონალის კომბინაცია ქინოლონებთან ზრდის კრუნჩხვის განვითარების რისკს.
ერთდროული გამოყენება პარაცეტამოლთან, ციკლოსპორინთან, მეტოტრექსატთან ზრდის ნეფროტოქსიკურობას.
კეტამო-რაციონალთან კომბინაციაში ოპიოიდური ანალგეზიური საშუალებების ეფექტი იზრდება, რაც შესაძლებელს ხდის შემცირდეს ამ უკანასკნელის დოზა.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: თავის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, დიარეა, აგზნება, ძილიანობა, თავბრუ, არტერიული ჰიპერტენზია, გონების დაკარგვა, კრუნჩხვა, სუნთქვის დათრგუნვა, კომა. მძიმე მოწამვლის შემთხვევაში შესაძლებელია განვითარდეს თირკმლის მწვავე უკმარისობა და ღვიძლის დაზიანება.
მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, სიმპტომური და შემანარჩუნებელი თერაპიის ჩატარება. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია კეტოროლაკის პლაზმის ცილებთან მაღალი შეკავშირების გამო.

ორსულობა და ლაქტაცია:
პრეპარატის გამოყენება ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში უკუნაჩვენებია.

განსაკუთრებული მითითებები:
კეტამო-რაციონალი სიფრთხილით ინიშნება ქოლეცისტიტის, ქოლესტაზის, აქტიური ჰეპატიტის, გულის ქრონიკული უკმარისობის, არტერიული ჰიპერტენზიის, თირკმლის ფუნქციის დარღვევის, სეფსისის, სისტემური წითელი მგლურას დროს, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში.
ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების გამოვლენის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
კეტამო-რაციონალის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღების კონცენტრაციას და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

შეფუთვა:
1 მლ საინექციო ხსნარი გამჭვირვალე მინის ამპულაში, 10 ამპულა მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისგან დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისობის ვადა :
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

გაცემის წესი:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი,
ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

კეტამო
(KETAMO)

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: კეტოროლაკი;

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
ტაბლეტები: სუსტი მოყვითალო ელფერის თეთრი ფერის ბრტყელი ზედაპირის მქონე მრგვალი ფორმის ტაბლეტი, ნაზოლით;
საინექციო ხსნარი: გამჭვირვალე ოდნავ მოყვითალო ან მომწვანო-მოყვითალო ფერის ხსნარი;
შემადგენლობა:
1 შემოუგარსავი ტაბლეტი შეიცავს: კეტოროლაკის ტრომეთამინს _ 10 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი.
საინექციო ხსნარის 1 მლ შეიცავს: კეტოროლაკის ტრომეთამინს _ 30 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, დინატრიუმის ედეტატი, ნატრიუმის სულფიტი უწყლო, ბენზილის სპირტი, პოვიდონი, პროპილენგლიკოლი, 0.5 M ტრომეთამინის ხსნარი, საინექციო წყალი.

გამოშვების ფორმა:
შემოუგარსავი ტაბლეტი, 10 მგ.
საინექციო ხსნარი, 30 მგ/მლ.
 
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული პრეპარატები. ძმარმჟავას წარმოებულები. ათქ-კოდი:  M01AB15.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კეტამო ხასიათდება მკვეთრად გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, სიცხის დამწევი და ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედებით, რომელიც მნიშვნელოვნად აღემატება სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მოქმედებას და შეედრება მორფინის ანალგეზიურ აქტივობას.
პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზას ინჰიბირებით და პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით, რომლებიც წარმოადგენენ ტკივილის აღქმის, თერმორეგულაციის  და ანთების მედიატორებს.
პრეპარატი არ მოქმედებს ოპიოიდურ რეცეპტორებზე, არ იწვევს სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვას, არ ახდენს სედატიურ და ანქსიოლიზურ მოქმედებას, არ გააჩნია წამლისმიერი დამოკიდებულება და არ ახასიათებს მოხსნის სინდრომი.
კეტოროლაკი თრგუნავს თრომბოციტების აგრეგაციას, აქედან გამომდინარე შესაძლოა გაიზარდოს სისხლდენის დრო.
პრეპარატის ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება აღინიშნება მისი მიღებიდან 30 წთ-ის შემდეგ. მაქსიმალური ეფექტი ვლინდება მიღებიდან 1-2 სთ-ის შემდეგ, ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტის ხანგრძლივობა შეადგენს 4-6 სთ-ს.

ფარმაკოკინეტიკა:
კეტოროლაკი კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.
უზმოზე პრეპარატის 10 მგ დოზით მიღებიდან მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა 40 წთ-ის შემდეგ და შეადგენს 0.7-1.1 მკგ/მლ. ცხიმით მდიდარი საკვები აქვეითებს კეტოროლაკის კონცენტრაციას (Cmax) სისხლის პლაზმაში. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80-100%-ს.
კეტოროლაკის ი/მ შეყვანის შემდეგ 30 მგ დოზით მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში შეადგენს 1.74-3.1 მკგ/მლ, 60 მგ დოზით _ 3.23-5.77 მკგ/მლ-ს. Cmax მიღწევის დრო შესაბამისად შეადგენს 15-73 წთ-ს და 30-60 წთ-ს.
პრეპარატის კავშირი პლაზმის ცილებთან შეადგენს 99%-ს.
კეტოროლაკი გაივლის პლაცენტარულ და ჰემატოენცეფალურ ბარიერებს, გადადის დედის რძეში.
შეყვანილი დოზის 50%-ზე მეტი განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში, ფარმაკოლოგიურად არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით.   
კეტოროლაკი გამოიყოფა თირკმელების (91%) და ნაწლავების (6%) საშუალებით.
პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т1/2 )  საშუალოდ შეადგენს 5.3 სთ-ს (ი/მ შეყვანის შემდეგ 30 მგ დოზით _ 3.5-9.2 სთ-ს, პერორალური მიღებისას 10 მგ დოზით _ 2.4-9 სთ-ს).
ხანდაზმულ პაციენტებში, ასევე თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т1/2) იზრდება.    

ჩვენება:
სხვადასხვა გენეზის საშუალო და ძლიერი ინტენსივობის ტკივილის სინდრომი, მათ შორის ტკივილი პოსტოპერაციულ, პოსტტრავმულ (მოტეხილობები, ნაღრძობები), ონკოლოგიურ პაციენტებში, რადიკულიტის, ართროზის, ოსტეოართრიტის, ოსტეოქონდროზის, ოტიტის და კბილის ტკივილის დროს.  

მიღების წესი და დოზირება:
დოზა შეირჩევა ინდივიდუალურად, ტკივილის სინდრომის სიმძიმის მიხედვით.
ტაბლეტები:
მოზრდილებში სადღეღამისო დოზა შეადგენს 10 მგ-ს (1 ტაბ.) 4-6 სთ-ში ერთხელ. ძლიერი ტკივილის დროს შესაძლებელია დოზის მომატება 20 მგ-მდე 3-ჯერ დღე-ღამეში. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 60 მგ.
65 წლის ზევით, ან 50 კგ-ზე ნაკლები წონის მქონე პაციენტებში, აგრეთვე თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს საჭიროა დოზის შემცირება. მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 7 დღეს.
საინექციო ხსნარი:
ინტრამუსკულარულად პრეპარატი უნდა დაინიშნოს მინიმალური ეფექტური დოზით. პაციენტებში 65 წლამდე ინტრამუსკულარულად შეყავთ 10-30 მგ ერთჯერადად ან ტკივილის სინდრომის სიმძიმის მიხედვით _ 10-30 მგ ყოველ 8-12 სთ-ში.
პაციენტებში 65 წლის ასაკის ზევით ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას შეყავთ 10-15 მგ, საჭიროებისას _ ყოველ 4-6 სთ-ში.
ინტრამუსკულარული შეყვანისას კეტამოს მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 90 მგ-ს, 65 წლის ასაკის ზევით, 50 კგ-ზე ნაკლები წონის მქონე პაციენტებში ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას _ 60 მგ-ს.  მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 5 დღეს.

პაციენტებში 65 წლამდე კეტამოს პარენტერული მკურნალობიდან პერორალურზე გადასვლის დროს, პრეპარატის ორივე ფორმის ჯამური სადღეღამისო დოზა გადასვლის დღეს არ უნდა აღემატებოდეს 90 მგ-ს, ხოლო პაციენტებში 65 წლის ასაკის ზევით ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას _ 60 მგ-ს.
კეტოროლაკის პერორალურ ფორმაზე გადასვლის დღეს ტაბლეტების დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 30 მგ-ს.

გვერდითი მოვლენები:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დისკომფორტი, დისპეფსია,  გულისრევა, ღებინება, ანორექსია,  ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, მეტეორიზმი, ყაბზობა, დიარეა, იშვიათად _ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება (პერფორაცია და/ან სისხლდენა), მწვავე პანკრეატიტი, სტომატიტი, გლოსიტი;
ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ: ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ცვლილებები, ქოლესტაზური სიყვითლე;
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, აგზნებადობა, ძილის დარღვევა, იშვიათად _ ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა;
საყრდენ – მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: მიალგია;
შარდ-გამომყოფი სისტემის მხრივ: ტკივილი წელის არეში, ჰემატურია, ოლიგურია, იშვიათად _ ჰიპერკალემია, ჰიპონატრემია, შარდვის გახშირება ან შარდის შეკავება, ნეფრიტი, შარდოვანას და კრეატინინის დონის მომატება შრატში, შეშუპება;  
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ბრადიკარდია, არტერიული ჰიპერტენზია, ტკივილი მკერდის არეში;
სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: იშვიათად _ აპლასტიური ანემია, ეოზინოფილია, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია;
სასუნთქი სისტემის მხრივ: იშვიათად _  ბრონქოსპაზმი ან დისპნოე, რინიტი, ხორხის შეშუპება (ქოშინი, სუნთქვის გაძნელება);
ჰემოსტაზის მხრივ: იშვიათად – სისხლდენა ცხვირიდან და პოსტოპერაციული ჭრილობიდან, რექტალური სისხლდენა;
დერმატოლოგიური რეაქციები: ლაიელის სინდრომი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი,  ექსფოლიატური დერმატიტი, ქავილი, მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი, ჭინჭრის ციება;
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად _ ანაფილაქსია ან ანაფილაქტოიდური რეაქციები;
ადგილობრივი რეაქციები: ტკივილი და წვის შეგრძნება შეყვანის ადგილას.

იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ, “ასპირინული’’ასთმა, ბრონქოსპაზმი, ანგიონევროზული შეშუპება, ჰიპოვოლემია, დეჰიდრატაცია, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაავადებები გამწვავების ფაზაში, პეპტიური წყლული,  ჰიპოკოაგულაცია (მათ შორის ჰემოფილია), თირკმლისა და/ან ღვიძლის უკმარისობა, ჰემორაგიული ინსულტი, ერთდროული გამოყენება სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებთან, სისხლდენის განვითარების მაღალი რისკი (მათ შორის პოსტოპერაციული პერიოდი), ორსულობა და მშობიარობა, ლაქტაციის პერიოდი, 16 წლამდე ასაკი.
კეტამოს გამოყენება სამეანო პრაქტიკაში, ტკივილის კუპირებისთვის არ არის რეკომენდებული.

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
კეტამოს და აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების, კალციუმის პრეპარატების, გლუკოკორტიკოსტეროიდების, ეთანოლის ერთდროულად გამოყენების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაზიანება და სისხლდენა.
კეტამოს და პარაცეტამოლის ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ნეფროტოქსიკურობა, ხოლო კეტოროლაკის და მეტოტრექსატის ერთდროული გამოყენება ზრდის ჰეპატო- და ნეფროტოქსიკურობას. კეტამოს ერთდროული გამოყენებისას არაპირდაპირ ანტიკოაგულანტებთან, ჰეპარინთან, თრომბოლიზურ საშუალებებთან, ანტიაგრეგანტებთან, ცეფოპერაზონთან, ცეფოტეტანთან და პენტოქსიფილინთან იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი.
კეტამო აქვეითებს ანტიჰიპერტენზიული და დიურეზული საშუალებების ეფექტს.
კეტამოსთან კომბინაციაში შესაძლებელი ხდება ოპიოიდური ანალგეტიკების დოზის მნიშვნელოვნად შემცირება.
ანტაციდური პრეპარატები არ ახდენენ გავლენას პრეპარატის შეწოვაზე.
კეტამოს ერთდროული გამოყენებისას  ინსულინთან და პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან იზრდება მათი ჰიპოგლიკემიური მოქმედება.
საინექციო ხსნარის შერევა მორფინის სულფატთან, პრომეტაზინთან და ჰიდროქსიზინთან არ არის რეკომენდებული ნალექის წარმოქმნის თავიდან აცილების მიზნით.
ფარმაკოლოგიურად არაშეთავსებადია ტრამადოლის ხსნართან, ლითიუმის პრეპარატებთან.
საინექციო ხსნარი შეთავსებადია ფიზიოლოგიურ ხსნართან, 5% დექსტროზის ხსნართან, რინგერის ხსნართან, ასევე საინფუზიო ხსნარებთან, რომლებიც შეიცავენ ამინოფილინს, ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს, დოფამინის ჰიდროქლორიდს, ხანმოკლე მოქმედების ადამიანის ინსულინს და ჰეპარინის ნატრიუმის მარილს.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: სისუსტე, ძილიანობა, ტკივილი მუცლის არეში, გულისრევა, ღებინება, კუჭის პეპტიური წყლულის ან ეროზიული გასტრიტის განვითარება, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, მეტაბოლური აციდოზი.
მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის მიღება, სიმპტომური თერაპია (ორგანიზმის სასიცოცხლო ფუნქციების შენარჩუნება). დიალიზით კეტოროლაკის საკმარისი რაოდენობით გამოყოფა არ ხდება.

ორსულობა და ლაქტაცია:
პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში დაუშვებელია.

განსაკუთრებული მითითებები:
კეტამო სიფრთხილით ინიშნება ბრონქული ასთმის, ქოლეცისტიტის, ქოლესტაზის, აქტიური ჰეპატიტის, გულის ქრონიკული უკმარისობის, არტერიული ჰიპერტენზიის, თირკმლის ფუნქციის დარღვევის, სეფსისის, სისტემური წითელი მგლურას, ცხვირის და ცხვირხახის ლორწოვანი გარსის პოლიპების დროს, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში (65 წლის ზემოთ).
ისევე როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით მკურნალობისას, გვერდითი მოვლენების სიხშირე და სიმძიმის ხარისხი მატულობს კეტამოს დოზისა და თერაპიის ხანგრძლივობის მატებასთან ერთად.
კეტოროლაკი თრგუნავს თრომბოციტების აგრეგაციას, ზრდის სისხლდენის ხანგრძლივობას. კეტამო ხანმოკლე დროით მოქმედებს თრომბოციტების ფუნქციაზე, რომელიც ნორმალიზდება პრეპარატის მიღების შეწყვეტიდან 24-48 სთ-ის შემდეგ. დაუშვებელია პარაცეტამოლთან ერთდროული გამოყენება 5 დღეზე მეტად.
პრეპარატის ტაბლეტირებული ფორმა შეიცავს ლაქტოზას, ამიტომ ლაქტოზა-გალაქტოზას მიმართ მემკვიდრეობითი აუტანლობის მქონე პაციენტებში კეტამოს გამოყენება რეკომენდებული არ არის.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
კეტამოს გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღებას და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას.

შეფუთვა:
ტაბლეტები:
10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში, 10 კონტურული შეფუთვა მუყაოს კოლოფში.
საინექციო ხსნარი:
1 მლ საინექციო ხსნარი უფერო მინის ამპულაში, 10 ამპულა მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ტაბლეტები: ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
საინექციო ხსნარი: ინახება 15-25ºC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისიანობის ვადა:
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ტაბლეტები: გაიცემა ურეცეპტოდ (III ჯგუფი).
საინექციო ხსნარი: გაიცემა რეცეპტით (II ჯგუფი).

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:    
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge  

კეტამო
(KETAMO)

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: კეტოროლაკი;

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
ტაბლეტები: სუსტი მოყვითალო ელფერის თეთრი ფერის ბრტყელი ზედაპირის მქონე მრგვალი ფორმის ტაბლეტი, ნაზოლით;
საინექციო ხსნარი: გამჭვირვალე ოდნავ მოყვითალო ან მომწვანო-მოყვითალო ფერის ხსნარი;
შემადგენლობა:
1 შემოუგარსავი ტაბლეტი შეიცავს: კეტოროლაკის ტრომეთამინს _ 10 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი.
საინექციო ხსნარის 1 მლ შეიცავს: კეტოროლაკის ტრომეთამინს _ 30 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, დინატრიუმის ედეტატი, ნატრიუმის სულფიტი უწყლო, ბენზილის სპირტი, პოვიდონი, პროპილენგლიკოლი, 0.5 M ტრომეთამინის ხსნარი, საინექციო წყალი.

გამოშვების ფორმა:
შემოუგარსავი ტაბლეტი, 10 მგ.
საინექციო ხსნარი, 30 მგ/მლ.
 
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული პრეპარატები. ძმარმჟავას წარმოებულები. ათქ-კოდი:  M01AB15.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კეტამო ხასიათდება მკვეთრად გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, სიცხის დამწევი და ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედებით, რომელიც მნიშვნელოვნად აღემატება სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მოქმედებას და შეედრება მორფინის ანალგეზიურ აქტივობას.
პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზას ინჰიბირებით და პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით, რომლებიც წარმოადგენენ ტკივილის აღქმის, თერმორეგულაციის  და ანთების მედიატორებს.
პრეპარატი არ მოქმედებს ოპიოიდურ რეცეპტორებზე, არ იწვევს სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვას, არ ახდენს სედატიურ და ანქსიოლიზურ მოქმედებას, არ გააჩნია წამლისმიერი დამოკიდებულება და არ ახასიათებს მოხსნის სინდრომი.
კეტოროლაკი თრგუნავს თრომბოციტების აგრეგაციას, აქედან გამომდინარე შესაძლოა გაიზარდოს სისხლდენის დრო.
პრეპარატის ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება აღინიშნება მისი მიღებიდან 30 წთ-ის შემდეგ. მაქსიმალური ეფექტი ვლინდება მიღებიდან 1-2 სთ-ის შემდეგ, ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტის ხანგრძლივობა შეადგენს 4-6 სთ-ს.

ფარმაკოკინეტიკა:
კეტოროლაკი კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.
უზმოზე პრეპარატის 10 მგ დოზით მიღებიდან მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა 40 წთ-ის შემდეგ და შეადგენს 0.7-1.1 მკგ/მლ. ცხიმით მდიდარი საკვები აქვეითებს კეტოროლაკის კონცენტრაციას (Cmax) სისხლის პლაზმაში. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80-100%-ს.
კეტოროლაკის ი/მ შეყვანის შემდეგ 30 მგ დოზით მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში შეადგენს 1.74-3.1 მკგ/მლ, 60 მგ დოზით _ 3.23-5.77 მკგ/მლ-ს. Cmax მიღწევის დრო შესაბამისად შეადგენს 15-73 წთ-ს და 30-60 წთ-ს.
პრეპარატის კავშირი პლაზმის ცილებთან შეადგენს 99%-ს.
კეტოროლაკი გაივლის პლაცენტარულ და ჰემატოენცეფალურ ბარიერებს, გადადის დედის რძეში.
შეყვანილი დოზის 50%-ზე მეტი განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში, ფარმაკოლოგიურად არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით.   
კეტოროლაკი გამოიყოფა თირკმელების (91%) და ნაწლავების (6%) საშუალებით.
პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т1/2 )  საშუალოდ შეადგენს 5.3 სთ-ს (ი/მ შეყვანის შემდეგ 30 მგ დოზით _ 3.5-9.2 სთ-ს, პერორალური მიღებისას 10 მგ დოზით _ 2.4-9 სთ-ს).
ხანდაზმულ პაციენტებში, ასევე თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т1/2) იზრდება.    

ჩვენება:
სხვადასხვა გენეზის საშუალო და ძლიერი ინტენსივობის ტკივილის სინდრომი, მათ შორის ტკივილი პოსტოპერაციულ, პოსტტრავმულ (მოტეხილობები, ნაღრძობები), ონკოლოგიურ პაციენტებში, რადიკულიტის, ართროზის, ოსტეოართრიტის, ოსტეოქონდროზის, ოტიტის და კბილის ტკივილის დროს.  

მიღების წესი და დოზირება:
დოზა შეირჩევა ინდივიდუალურად, ტკივილის სინდრომის სიმძიმის მიხედვით.
ტაბლეტები:
მოზრდილებში სადღეღამისო დოზა შეადგენს 10 მგ-ს (1 ტაბ.) 4-6 სთ-ში ერთხელ. ძლიერი ტკივილის დროს შესაძლებელია დოზის მომატება 20 მგ-მდე 3-ჯერ დღე-ღამეში. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 60 მგ.
65 წლის ზევით, ან 50 კგ-ზე ნაკლები წონის მქონე პაციენტებში, აგრეთვე თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს საჭიროა დოზის შემცირება. მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 7 დღეს.
საინექციო ხსნარი:
ინტრამუსკულარულად პრეპარატი უნდა დაინიშნოს მინიმალური ეფექტური დოზით. პაციენტებში 65 წლამდე ინტრამუსკულარულად შეყავთ 10-30 მგ ერთჯერადად ან ტკივილის სინდრომის სიმძიმის მიხედვით _ 10-30 მგ ყოველ 8-12 სთ-ში.
პაციენტებში 65 წლის ასაკის ზევით ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას შეყავთ 10-15 მგ, საჭიროებისას _ ყოველ 4-6 სთ-ში.
ინტრამუსკულარული შეყვანისას კეტამოს მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 90 მგ-ს, 65 წლის ასაკის ზევით, 50 კგ-ზე ნაკლები წონის მქონე პაციენტებში ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას _ 60 მგ-ს.  მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 5 დღეს.

პაციენტებში 65 წლამდე კეტამოს პარენტერული მკურნალობიდან პერორალურზე გადასვლის დროს, პრეპარატის ორივე ფორმის ჯამური სადღეღამისო დოზა გადასვლის დღეს არ უნდა აღემატებოდეს 90 მგ-ს, ხოლო პაციენტებში 65 წლის ასაკის ზევით ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას _ 60 მგ-ს.
კეტოროლაკის პერორალურ ფორმაზე გადასვლის დღეს ტაბლეტების დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 30 მგ-ს.

გვერდითი მოვლენები:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დისკომფორტი, დისპეფსია,  გულისრევა, ღებინება, ანორექსია,  ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, მეტეორიზმი, ყაბზობა, დიარეა, იშვიათად _ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება (პერფორაცია და/ან სისხლდენა), მწვავე პანკრეატიტი, სტომატიტი, გლოსიტი;
ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ: ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ცვლილებები, ქოლესტაზური სიყვითლე;
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, აგზნებადობა, ძილის დარღვევა, იშვიათად _ ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა;
საყრდენ – მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: მიალგია;
შარდ-გამომყოფი სისტემის მხრივ: ტკივილი წელის არეში, ჰემატურია, ოლიგურია, იშვიათად _ ჰიპერკალემია, ჰიპონატრემია, შარდვის გახშირება ან შარდის შეკავება, ნეფრიტი, შარდოვანას და კრეატინინის დონის მომატება შრატში, შეშუპება;  
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ბრადიკარდია, არტერიული ჰიპერტენზია, ტკივილი მკერდის არეში;
სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: იშვიათად _ აპლასტიური ანემია, ეოზინოფილია, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია;
სასუნთქი სისტემის მხრივ: იშვიათად _  ბრონქოსპაზმი ან დისპნოე, რინიტი, ხორხის შეშუპება (ქოშინი, სუნთქვის გაძნელება);
ჰემოსტაზის მხრივ: იშვიათად – სისხლდენა ცხვირიდან და პოსტოპერაციული ჭრილობიდან, რექტალური სისხლდენა;
დერმატოლოგიური რეაქციები: ლაიელის სინდრომი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი,  ექსფოლიატური დერმატიტი, ქავილი, მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი, ჭინჭრის ციება;
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად _ ანაფილაქსია ან ანაფილაქტოიდური რეაქციები;
ადგილობრივი რეაქციები: ტკივილი და წვის შეგრძნება შეყვანის ადგილას.

იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ, “ასპირინული’’ასთმა, ბრონქოსპაზმი, ანგიონევროზული შეშუპება, ჰიპოვოლემია, დეჰიდრატაცია, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაავადებები გამწვავების ფაზაში, პეპტიური წყლული,  ჰიპოკოაგულაცია (მათ შორის ჰემოფილია), თირკმლისა და/ან ღვიძლის უკმარისობა, ჰემორაგიული ინსულტი, ერთდროული გამოყენება სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებთან, სისხლდენის განვითარების მაღალი რისკი (მათ შორის პოსტოპერაციული პერიოდი), ორსულობა და მშობიარობა, ლაქტაციის პერიოდი, 16 წლამდე ასაკი.
კეტამოს გამოყენება სამეანო პრაქტიკაში, ტკივილის კუპირებისთვის არ არის რეკომენდებული.

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
კეტამოს და აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების, კალციუმის პრეპარატების, გლუკოკორტიკოსტეროიდების, ეთანოლის ერთდროულად გამოყენების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაზიანება და სისხლდენა.
კეტამოს და პარაცეტამოლის ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ნეფროტოქსიკურობა, ხოლო კეტოროლაკის და მეტოტრექსატის ერთდროული გამოყენება ზრდის ჰეპატო- და ნეფროტოქსიკურობას. კეტამოს ერთდროული გამოყენებისას არაპირდაპირ ანტიკოაგულანტებთან, ჰეპარინთან, თრომბოლიზურ საშუალებებთან, ანტიაგრეგანტებთან, ცეფოპერაზონთან, ცეფოტეტანთან და პენტოქსიფილინთან იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი.
კეტამო აქვეითებს ანტიჰიპერტენზიული და დიურეზული საშუალებების ეფექტს.
კეტამოსთან კომბინაციაში შესაძლებელი ხდება ოპიოიდური ანალგეტიკების დოზის მნიშვნელოვნად შემცირება.
ანტაციდური პრეპარატები არ ახდენენ გავლენას პრეპარატის შეწოვაზე.
კეტამოს ერთდროული გამოყენებისას  ინსულინთან და პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან იზრდება მათი ჰიპოგლიკემიური მოქმედება.
საინექციო ხსნარის შერევა მორფინის სულფატთან, პრომეტაზინთან და ჰიდროქსიზინთან არ არის რეკომენდებული ნალექის წარმოქმნის თავიდან აცილების მიზნით.
ფარმაკოლოგიურად არაშეთავსებადია ტრამადოლის ხსნართან, ლითიუმის პრეპარატებთან.
საინექციო ხსნარი შეთავსებადია ფიზიოლოგიურ ხსნართან, 5% დექსტროზის ხსნართან, რინგერის ხსნართან, ასევე საინფუზიო ხსნარებთან, რომლებიც შეიცავენ ამინოფილინს, ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს, დოფამინის ჰიდროქლორიდს, ხანმოკლე მოქმედების ადამიანის ინსულინს და ჰეპარინის ნატრიუმის მარილს.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: სისუსტე, ძილიანობა, ტკივილი მუცლის არეში, გულისრევა, ღებინება, კუჭის პეპტიური წყლულის ან ეროზიული გასტრიტის განვითარება, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, მეტაბოლური აციდოზი.
მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის მიღება, სიმპტომური თერაპია (ორგანიზმის სასიცოცხლო ფუნქციების შენარჩუნება). დიალიზით კეტოროლაკის საკმარისი რაოდენობით გამოყოფა არ ხდება.

ორსულობა და ლაქტაცია:
პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში დაუშვებელია.

განსაკუთრებული მითითებები:
კეტამო სიფრთხილით ინიშნება ბრონქული ასთმის, ქოლეცისტიტის, ქოლესტაზის, აქტიური ჰეპატიტის, გულის ქრონიკული უკმარისობის, არტერიული ჰიპერტენზიის, თირკმლის ფუნქციის დარღვევის, სეფსისის, სისტემური წითელი მგლურას, ცხვირის და ცხვირხახის ლორწოვანი გარსის პოლიპების დროს, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში (65 წლის ზემოთ).
ისევე როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით მკურნალობისას, გვერდითი მოვლენების სიხშირე და სიმძიმის ხარისხი მატულობს კეტამოს დოზისა და თერაპიის ხანგრძლივობის მატებასთან ერთად.
კეტოროლაკი თრგუნავს თრომბოციტების აგრეგაციას, ზრდის სისხლდენის ხანგრძლივობას. კეტამო ხანმოკლე დროით მოქმედებს თრომბოციტების ფუნქციაზე, რომელიც ნორმალიზდება პრეპარატის მიღების შეწყვეტიდან 24-48 სთ-ის შემდეგ. დაუშვებელია პარაცეტამოლთან ერთდროული გამოყენება 5 დღეზე მეტად.
პრეპარატის ტაბლეტირებული ფორმა შეიცავს ლაქტოზას, ამიტომ ლაქტოზა-გალაქტოზას მიმართ მემკვიდრეობითი აუტანლობის მქონე პაციენტებში კეტამოს გამოყენება რეკომენდებული არ არის.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
კეტამოს გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღებას და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას.

შეფუთვა:
ტაბლეტები:
10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში, 10 კონტურული შეფუთვა მუყაოს კოლოფში.
საინექციო ხსნარი:
1 მლ საინექციო ხსნარი უფერო მინის ამპულაში, 10 ამპულა მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ტაბლეტები: ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
საინექციო ხსნარი: ინახება 15-25ºC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისიანობის ვადა:
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ტაბლეტები: გაიცემა ურეცეპტოდ (III ჯგუფი).
საინექციო ხსნარი: გაიცემა რეცეპტით (II ჯგუფი).

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:    
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

ქვეყანა: ჩინეთი

მწარმოებელი: სოუტერნ

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

სმექტა
(SMECTA)

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა: ფხვნილი პერორალური სუსპენზიის დასამზადებლად, პაკეტებში 3 გ, შეფუთვაში 10ც, 30ც. 1პაკ. შეიცავს დიოქტაედრულ სმექტიტს 3 გ, და დამხმარე ნივთიერებებს (გლუკოზა, ვანილინი, საქარინი)

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: დიარეის საწინააღმდეგო საშუალება

ჩვენებები: მწვავე და ქრონიკული დიარეის მკურნალობა, მათ შორის ბავშვებში, ასევე ეზოფაგიტით და გასტროდუოდენიტით გამოწვეული სიმპტომების და მსხვილი ნაწლავის დაავადებების მკურნალობა

დოზირება: 1წლამდე-ინიშნება 1 პაკეტი დღეში, 1-2 წლის ბავშვებში ინიშნება 1-2 პაკეტი დღეში, ბავშვებში 2 წლის ზემოთ-2-3 პაკეტი დღეში,
ბავშვებში პაკეტის შიგთავსის შერევა შესაძლებელია 50 მლ ტევადობის წყლიან ბოთლში, რის შემდეგაც იგი ნაწილდება რამოდენიმე მიღებაზე დღის განმავლობაში, ან შესაძლებელია მისი შერევა ნახევრად თხიერ საკვებში, კომპოტში, პიურეში და სხვა.
ეზოფაგიტის დროს პრეპარატის მიღება ხდება ჭამის შემდეგ, ხოლო სხვა შემთხვევაში საკვების მიღებებს შორის. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 7 დღეს

გვერდითი მოვლენები: იშვიათად აღინიშნება ყაბზობა. ამშემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის დოზის შემცირება

უკუჩვენება: მომატებული მგრძნობელობა

განსაკუთრებული მითითებები: ტემპერატურის მომატებით ან ღებინებით მიმდინარე ტკივილის შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია, სმექტის კომბინაცია სხვა პრეპარატებთან ნებადართული არ არის, სხვა პრეპარატების მიღება აუცილებელია 1-1,5 საათით ადრე სმექტის მიღებამდე
ვადა 4 წელი

საფრანგეთი, BEAFOUR IPSEN