კეტამო
(KETAMO)

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: კეტოროლაკი;

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
ტაბლეტები: სუსტი მოყვითალო ელფერის თეთრი ფერის ბრტყელი ზედაპირის მქონე მრგვალი ფორმის ტაბლეტი, ნაზოლით;
საინექციო ხსნარი: გამჭვირვალე ოდნავ მოყვითალო ან მომწვანო-მოყვითალო ფერის ხსნარი;
შემადგენლობა:
1 შემოუგარსავი ტაბლეტი შეიცავს: კეტოროლაკის ტრომეთამინს _ 10 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი.
საინექციო ხსნარის 1 მლ შეიცავს: კეტოროლაკის ტრომეთამინს _ 30 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, დინატრიუმის ედეტატი, ნატრიუმის სულფიტი უწყლო, ბენზილის სპირტი, პოვიდონი, პროპილენგლიკოლი, 0.5 M ტრომეთამინის ხსნარი, საინექციო წყალი.

გამოშვების ფორმა:
შემოუგარსავი ტაბლეტი, 10 მგ.
საინექციო ხსნარი, 30 მგ/მლ.
 
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული პრეპარატები. ძმარმჟავას წარმოებულები. ათქ-კოდი:  M01AB15.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კეტამო ხასიათდება მკვეთრად გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, სიცხის დამწევი და ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედებით, რომელიც მნიშვნელოვნად აღემატება სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მოქმედებას და შეედრება მორფინის ანალგეზიურ აქტივობას.
პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზას ინჰიბირებით და პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით, რომლებიც წარმოადგენენ ტკივილის აღქმის, თერმორეგულაციის  და ანთების მედიატორებს.
პრეპარატი არ მოქმედებს ოპიოიდურ რეცეპტორებზე, არ იწვევს სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვას, არ ახდენს სედატიურ და ანქსიოლიზურ მოქმედებას, არ გააჩნია წამლისმიერი დამოკიდებულება და არ ახასიათებს მოხსნის სინდრომი.
კეტოროლაკი თრგუნავს თრომბოციტების აგრეგაციას, აქედან გამომდინარე შესაძლოა გაიზარდოს სისხლდენის დრო.
პრეპარატის ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება აღინიშნება მისი მიღებიდან 30 წთ-ის შემდეგ. მაქსიმალური ეფექტი ვლინდება მიღებიდან 1-2 სთ-ის შემდეგ, ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტის ხანგრძლივობა შეადგენს 4-6 სთ-ს.

ფარმაკოკინეტიკა:
კეტოროლაკი კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.
უზმოზე პრეპარატის 10 მგ დოზით მიღებიდან მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა 40 წთ-ის შემდეგ და შეადგენს 0.7-1.1 მკგ/მლ. ცხიმით მდიდარი საკვები აქვეითებს კეტოროლაკის კონცენტრაციას (Cmax) სისხლის პლაზმაში. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80-100%-ს.
კეტოროლაკის ი/მ შეყვანის შემდეგ 30 მგ დოზით მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში შეადგენს 1.74-3.1 მკგ/მლ, 60 მგ დოზით _ 3.23-5.77 მკგ/მლ-ს. Cmax მიღწევის დრო შესაბამისად შეადგენს 15-73 წთ-ს და 30-60 წთ-ს.
პრეპარატის კავშირი პლაზმის ცილებთან შეადგენს 99%-ს.
კეტოროლაკი გაივლის პლაცენტარულ და ჰემატოენცეფალურ ბარიერებს, გადადის დედის რძეში.
შეყვანილი დოზის 50%-ზე მეტი განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში, ფარმაკოლოგიურად არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით.   
კეტოროლაკი გამოიყოფა თირკმელების (91%) და ნაწლავების (6%) საშუალებით.
პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т1/2 )  საშუალოდ შეადგენს 5.3 სთ-ს (ი/მ შეყვანის შემდეგ 30 მგ დოზით _ 3.5-9.2 სთ-ს, პერორალური მიღებისას 10 მგ დოზით _ 2.4-9 სთ-ს).
ხანდაზმულ პაციენტებში, ასევე თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т1/2) იზრდება.    

ჩვენება:
სხვადასხვა გენეზის საშუალო და ძლიერი ინტენსივობის ტკივილის სინდრომი, მათ შორის ტკივილი პოსტოპერაციულ, პოსტტრავმულ (მოტეხილობები, ნაღრძობები), ონკოლოგიურ პაციენტებში, რადიკულიტის, ართროზის, ოსტეოართრიტის, ოსტეოქონდროზის, ოტიტის და კბილის ტკივილის დროს.  

მიღების წესი და დოზირება:
დოზა შეირჩევა ინდივიდუალურად, ტკივილის სინდრომის სიმძიმის მიხედვით.
ტაბლეტები:
მოზრდილებში სადღეღამისო დოზა შეადგენს 10 მგ-ს (1 ტაბ.) 4-6 სთ-ში ერთხელ. ძლიერი ტკივილის დროს შესაძლებელია დოზის მომატება 20 მგ-მდე 3-ჯერ დღე-ღამეში. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 60 მგ.
65 წლის ზევით, ან 50 კგ-ზე ნაკლები წონის მქონე პაციენტებში, აგრეთვე თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს საჭიროა დოზის შემცირება. მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 7 დღეს.
საინექციო ხსნარი:
ინტრამუსკულარულად პრეპარატი უნდა დაინიშნოს მინიმალური ეფექტური დოზით. პაციენტებში 65 წლამდე ინტრამუსკულარულად შეყავთ 10-30 მგ ერთჯერადად ან ტკივილის სინდრომის სიმძიმის მიხედვით _ 10-30 მგ ყოველ 8-12 სთ-ში.
პაციენტებში 65 წლის ასაკის ზევით ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას შეყავთ 10-15 მგ, საჭიროებისას _ ყოველ 4-6 სთ-ში.
ინტრამუსკულარული შეყვანისას კეტამოს მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 90 მგ-ს, 65 წლის ასაკის ზევით, 50 კგ-ზე ნაკლები წონის მქონე პაციენტებში ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას _ 60 მგ-ს.  მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 5 დღეს.

პაციენტებში 65 წლამდე კეტამოს პარენტერული მკურნალობიდან პერორალურზე გადასვლის დროს, პრეპარატის ორივე ფორმის ჯამური სადღეღამისო დოზა გადასვლის დღეს არ უნდა აღემატებოდეს 90 მგ-ს, ხოლო პაციენტებში 65 წლის ასაკის ზევით ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას _ 60 მგ-ს.
კეტოროლაკის პერორალურ ფორმაზე გადასვლის დღეს ტაბლეტების დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 30 მგ-ს.

გვერდითი მოვლენები:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დისკომფორტი, დისპეფსია,  გულისრევა, ღებინება, ანორექსია,  ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, მეტეორიზმი, ყაბზობა, დიარეა, იშვიათად _ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება (პერფორაცია და/ან სისხლდენა), მწვავე პანკრეატიტი, სტომატიტი, გლოსიტი;
ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ: ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ცვლილებები, ქოლესტაზური სიყვითლე;
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, აგზნებადობა, ძილის დარღვევა, იშვიათად _ ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა;
საყრდენ – მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: მიალგია;
შარდ-გამომყოფი სისტემის მხრივ: ტკივილი წელის არეში, ჰემატურია, ოლიგურია, იშვიათად _ ჰიპერკალემია, ჰიპონატრემია, შარდვის გახშირება ან შარდის შეკავება, ნეფრიტი, შარდოვანას და კრეატინინის დონის მომატება შრატში, შეშუპება;  
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ბრადიკარდია, არტერიული ჰიპერტენზია, ტკივილი მკერდის არეში;
სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: იშვიათად _ აპლასტიური ანემია, ეოზინოფილია, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია;
სასუნთქი სისტემის მხრივ: იშვიათად _  ბრონქოსპაზმი ან დისპნოე, რინიტი, ხორხის შეშუპება (ქოშინი, სუნთქვის გაძნელება);
ჰემოსტაზის მხრივ: იშვიათად – სისხლდენა ცხვირიდან და პოსტოპერაციული ჭრილობიდან, რექტალური სისხლდენა;
დერმატოლოგიური რეაქციები: ლაიელის სინდრომი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი,  ექსფოლიატური დერმატიტი, ქავილი, მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი, ჭინჭრის ციება;
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად _ ანაფილაქსია ან ანაფილაქტოიდური რეაქციები;
ადგილობრივი რეაქციები: ტკივილი და წვის შეგრძნება შეყვანის ადგილას.

იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ, “ასპირინული’’ასთმა, ბრონქოსპაზმი, ანგიონევროზული შეშუპება, ჰიპოვოლემია, დეჰიდრატაცია, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაავადებები გამწვავების ფაზაში, პეპტიური წყლული,  ჰიპოკოაგულაცია (მათ შორის ჰემოფილია), თირკმლისა და/ან ღვიძლის უკმარისობა, ჰემორაგიული ინსულტი, ერთდროული გამოყენება სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებთან, სისხლდენის განვითარების მაღალი რისკი (მათ შორის პოსტოპერაციული პერიოდი), ორსულობა და მშობიარობა, ლაქტაციის პერიოდი, 16 წლამდე ასაკი.
კეტამოს გამოყენება სამეანო პრაქტიკაში, ტკივილის კუპირებისთვის არ არის რეკომენდებული.

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
კეტამოს და აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების, კალციუმის პრეპარატების, გლუკოკორტიკოსტეროიდების, ეთანოლის ერთდროულად გამოყენების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაზიანება და სისხლდენა.
კეტამოს და პარაცეტამოლის ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ნეფროტოქსიკურობა, ხოლო კეტოროლაკის და მეტოტრექსატის ერთდროული გამოყენება ზრდის ჰეპატო- და ნეფროტოქსიკურობას. კეტამოს ერთდროული გამოყენებისას არაპირდაპირ ანტიკოაგულანტებთან, ჰეპარინთან, თრომბოლიზურ საშუალებებთან, ანტიაგრეგანტებთან, ცეფოპერაზონთან, ცეფოტეტანთან და პენტოქსიფილინთან იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი.
კეტამო აქვეითებს ანტიჰიპერტენზიული და დიურეზული საშუალებების ეფექტს.
კეტამოსთან კომბინაციაში შესაძლებელი ხდება ოპიოიდური ანალგეტიკების დოზის მნიშვნელოვნად შემცირება.
ანტაციდური პრეპარატები არ ახდენენ გავლენას პრეპარატის შეწოვაზე.
კეტამოს ერთდროული გამოყენებისას  ინსულინთან და პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან იზრდება მათი ჰიპოგლიკემიური მოქმედება.
საინექციო ხსნარის შერევა მორფინის სულფატთან, პრომეტაზინთან და ჰიდროქსიზინთან არ არის რეკომენდებული ნალექის წარმოქმნის თავიდან აცილების მიზნით.
ფარმაკოლოგიურად არაშეთავსებადია ტრამადოლის ხსნართან, ლითიუმის პრეპარატებთან.
საინექციო ხსნარი შეთავსებადია ფიზიოლოგიურ ხსნართან, 5% დექსტროზის ხსნართან, რინგერის ხსნართან, ასევე საინფუზიო ხსნარებთან, რომლებიც შეიცავენ ამინოფილინს, ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს, დოფამინის ჰიდროქლორიდს, ხანმოკლე მოქმედების ადამიანის ინსულინს და ჰეპარინის ნატრიუმის მარილს.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: სისუსტე, ძილიანობა, ტკივილი მუცლის არეში, გულისრევა, ღებინება, კუჭის პეპტიური წყლულის ან ეროზიული გასტრიტის განვითარება, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, მეტაბოლური აციდოზი.
მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის მიღება, სიმპტომური თერაპია (ორგანიზმის სასიცოცხლო ფუნქციების შენარჩუნება). დიალიზით კეტოროლაკის საკმარისი რაოდენობით გამოყოფა არ ხდება.

ორსულობა და ლაქტაცია:
პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში დაუშვებელია.

განსაკუთრებული მითითებები:
კეტამო სიფრთხილით ინიშნება ბრონქული ასთმის, ქოლეცისტიტის, ქოლესტაზის, აქტიური ჰეპატიტის, გულის ქრონიკული უკმარისობის, არტერიული ჰიპერტენზიის, თირკმლის ფუნქციის დარღვევის, სეფსისის, სისტემური წითელი მგლურას, ცხვირის და ცხვირხახის ლორწოვანი გარსის პოლიპების დროს, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში (65 წლის ზემოთ).
ისევე როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით მკურნალობისას, გვერდითი მოვლენების სიხშირე და სიმძიმის ხარისხი მატულობს კეტამოს დოზისა და თერაპიის ხანგრძლივობის მატებასთან ერთად.
კეტოროლაკი თრგუნავს თრომბოციტების აგრეგაციას, ზრდის სისხლდენის ხანგრძლივობას. კეტამო ხანმოკლე დროით მოქმედებს თრომბოციტების ფუნქციაზე, რომელიც ნორმალიზდება პრეპარატის მიღების შეწყვეტიდან 24-48 სთ-ის შემდეგ. დაუშვებელია პარაცეტამოლთან ერთდროული გამოყენება 5 დღეზე მეტად.
პრეპარატის ტაბლეტირებული ფორმა შეიცავს ლაქტოზას, ამიტომ ლაქტოზა-გალაქტოზას მიმართ მემკვიდრეობითი აუტანლობის მქონე პაციენტებში კეტამოს გამოყენება რეკომენდებული არ არის.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
კეტამოს გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღებას და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას.

შეფუთვა:
ტაბლეტები:
10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში, 10 კონტურული შეფუთვა მუყაოს კოლოფში.
საინექციო ხსნარი:
1 მლ საინექციო ხსნარი უფერო მინის ამპულაში, 10 ამპულა მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ტაბლეტები: ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
საინექციო ხსნარი: ინახება 15-25ºC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისიანობის ვადა:
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ტაბლეტები: გაიცემა ურეცეპტოდ (III ჯგუფი).
საინექციო ხსნარი: გაიცემა რეცეპტით (II ჯგუფი).

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:    
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge  

კეტამო
(KETAMO)

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: კეტოროლაკი;

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
ტაბლეტები: სუსტი მოყვითალო ელფერის თეთრი ფერის ბრტყელი ზედაპირის მქონე მრგვალი ფორმის ტაბლეტი, ნაზოლით;
საინექციო ხსნარი: გამჭვირვალე ოდნავ მოყვითალო ან მომწვანო-მოყვითალო ფერის ხსნარი;
შემადგენლობა:
1 შემოუგარსავი ტაბლეტი შეიცავს: კეტოროლაკის ტრომეთამინს _ 10 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი.
საინექციო ხსნარის 1 მლ შეიცავს: კეტოროლაკის ტრომეთამინს _ 30 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, დინატრიუმის ედეტატი, ნატრიუმის სულფიტი უწყლო, ბენზილის სპირტი, პოვიდონი, პროპილენგლიკოლი, 0.5 M ტრომეთამინის ხსნარი, საინექციო წყალი.

გამოშვების ფორმა:
შემოუგარსავი ტაბლეტი, 10 მგ.
საინექციო ხსნარი, 30 მგ/მლ.
 
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული პრეპარატები. ძმარმჟავას წარმოებულები. ათქ-კოდი:  M01AB15.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კეტამო ხასიათდება მკვეთრად გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, სიცხის დამწევი და ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედებით, რომელიც მნიშვნელოვნად აღემატება სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მოქმედებას და შეედრება მორფინის ანალგეზიურ აქტივობას.
პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზას ინჰიბირებით და პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით, რომლებიც წარმოადგენენ ტკივილის აღქმის, თერმორეგულაციის  და ანთების მედიატორებს.
პრეპარატი არ მოქმედებს ოპიოიდურ რეცეპტორებზე, არ იწვევს სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვას, არ ახდენს სედატიურ და ანქსიოლიზურ მოქმედებას, არ გააჩნია წამლისმიერი დამოკიდებულება და არ ახასიათებს მოხსნის სინდრომი.
კეტოროლაკი თრგუნავს თრომბოციტების აგრეგაციას, აქედან გამომდინარე შესაძლოა გაიზარდოს სისხლდენის დრო.
პრეპარატის ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება აღინიშნება მისი მიღებიდან 30 წთ-ის შემდეგ. მაქსიმალური ეფექტი ვლინდება მიღებიდან 1-2 სთ-ის შემდეგ, ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტის ხანგრძლივობა შეადგენს 4-6 სთ-ს.

ფარმაკოკინეტიკა:
კეტოროლაკი კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.
უზმოზე პრეპარატის 10 მგ დოზით მიღებიდან მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა 40 წთ-ის შემდეგ და შეადგენს 0.7-1.1 მკგ/მლ. ცხიმით მდიდარი საკვები აქვეითებს კეტოროლაკის კონცენტრაციას (Cmax) სისხლის პლაზმაში. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80-100%-ს.
კეტოროლაკის ი/მ შეყვანის შემდეგ 30 მგ დოზით მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში შეადგენს 1.74-3.1 მკგ/მლ, 60 მგ დოზით _ 3.23-5.77 მკგ/მლ-ს. Cmax მიღწევის დრო შესაბამისად შეადგენს 15-73 წთ-ს და 30-60 წთ-ს.
პრეპარატის კავშირი პლაზმის ცილებთან შეადგენს 99%-ს.
კეტოროლაკი გაივლის პლაცენტარულ და ჰემატოენცეფალურ ბარიერებს, გადადის დედის რძეში.
შეყვანილი დოზის 50%-ზე მეტი განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში, ფარმაკოლოგიურად არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით.   
კეტოროლაკი გამოიყოფა თირკმელების (91%) და ნაწლავების (6%) საშუალებით.
პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т1/2 )  საშუალოდ შეადგენს 5.3 სთ-ს (ი/მ შეყვანის შემდეგ 30 მგ დოზით _ 3.5-9.2 სთ-ს, პერორალური მიღებისას 10 მგ დოზით _ 2.4-9 სთ-ს).
ხანდაზმულ პაციენტებში, ასევე თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т1/2) იზრდება.    

ჩვენება:
სხვადასხვა გენეზის საშუალო და ძლიერი ინტენსივობის ტკივილის სინდრომი, მათ შორის ტკივილი პოსტოპერაციულ, პოსტტრავმულ (მოტეხილობები, ნაღრძობები), ონკოლოგიურ პაციენტებში, რადიკულიტის, ართროზის, ოსტეოართრიტის, ოსტეოქონდროზის, ოტიტის და კბილის ტკივილის დროს.  

მიღების წესი და დოზირება:
დოზა შეირჩევა ინდივიდუალურად, ტკივილის სინდრომის სიმძიმის მიხედვით.
ტაბლეტები:
მოზრდილებში სადღეღამისო დოზა შეადგენს 10 მგ-ს (1 ტაბ.) 4-6 სთ-ში ერთხელ. ძლიერი ტკივილის დროს შესაძლებელია დოზის მომატება 20 მგ-მდე 3-ჯერ დღე-ღამეში. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 60 მგ.
65 წლის ზევით, ან 50 კგ-ზე ნაკლები წონის მქონე პაციენტებში, აგრეთვე თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს საჭიროა დოზის შემცირება. მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 7 დღეს.
საინექციო ხსნარი:
ინტრამუსკულარულად პრეპარატი უნდა დაინიშნოს მინიმალური ეფექტური დოზით. პაციენტებში 65 წლამდე ინტრამუსკულარულად შეყავთ 10-30 მგ ერთჯერადად ან ტკივილის სინდრომის სიმძიმის მიხედვით _ 10-30 მგ ყოველ 8-12 სთ-ში.
პაციენტებში 65 წლის ასაკის ზევით ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას შეყავთ 10-15 მგ, საჭიროებისას _ ყოველ 4-6 სთ-ში.
ინტრამუსკულარული შეყვანისას კეტამოს მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 90 მგ-ს, 65 წლის ასაკის ზევით, 50 კგ-ზე ნაკლები წონის მქონე პაციენტებში ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას _ 60 მგ-ს.  მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 5 დღეს.

პაციენტებში 65 წლამდე კეტამოს პარენტერული მკურნალობიდან პერორალურზე გადასვლის დროს, პრეპარატის ორივე ფორმის ჯამური სადღეღამისო დოზა გადასვლის დღეს არ უნდა აღემატებოდეს 90 მგ-ს, ხოლო პაციენტებში 65 წლის ასაკის ზევით ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას _ 60 მგ-ს.
კეტოროლაკის პერორალურ ფორმაზე გადასვლის დღეს ტაბლეტების დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 30 მგ-ს.

გვერდითი მოვლენები:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დისკომფორტი, დისპეფსია,  გულისრევა, ღებინება, ანორექსია,  ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, მეტეორიზმი, ყაბზობა, დიარეა, იშვიათად _ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება (პერფორაცია და/ან სისხლდენა), მწვავე პანკრეატიტი, სტომატიტი, გლოსიტი;
ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ: ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ცვლილებები, ქოლესტაზური სიყვითლე;
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, აგზნებადობა, ძილის დარღვევა, იშვიათად _ ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა;
საყრდენ – მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: მიალგია;
შარდ-გამომყოფი სისტემის მხრივ: ტკივილი წელის არეში, ჰემატურია, ოლიგურია, იშვიათად _ ჰიპერკალემია, ჰიპონატრემია, შარდვის გახშირება ან შარდის შეკავება, ნეფრიტი, შარდოვანას და კრეატინინის დონის მომატება შრატში, შეშუპება;  
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ბრადიკარდია, არტერიული ჰიპერტენზია, ტკივილი მკერდის არეში;
სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: იშვიათად _ აპლასტიური ანემია, ეოზინოფილია, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია;
სასუნთქი სისტემის მხრივ: იშვიათად _  ბრონქოსპაზმი ან დისპნოე, რინიტი, ხორხის შეშუპება (ქოშინი, სუნთქვის გაძნელება);
ჰემოსტაზის მხრივ: იშვიათად – სისხლდენა ცხვირიდან და პოსტოპერაციული ჭრილობიდან, რექტალური სისხლდენა;
დერმატოლოგიური რეაქციები: ლაიელის სინდრომი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი,  ექსფოლიატური დერმატიტი, ქავილი, მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი, ჭინჭრის ციება;
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად _ ანაფილაქსია ან ანაფილაქტოიდური რეაქციები;
ადგილობრივი რეაქციები: ტკივილი და წვის შეგრძნება შეყვანის ადგილას.

იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ, “ასპირინული’’ასთმა, ბრონქოსპაზმი, ანგიონევროზული შეშუპება, ჰიპოვოლემია, დეჰიდრატაცია, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაავადებები გამწვავების ფაზაში, პეპტიური წყლული,  ჰიპოკოაგულაცია (მათ შორის ჰემოფილია), თირკმლისა და/ან ღვიძლის უკმარისობა, ჰემორაგიული ინსულტი, ერთდროული გამოყენება სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებთან, სისხლდენის განვითარების მაღალი რისკი (მათ შორის პოსტოპერაციული პერიოდი), ორსულობა და მშობიარობა, ლაქტაციის პერიოდი, 16 წლამდე ასაკი.
კეტამოს გამოყენება სამეანო პრაქტიკაში, ტკივილის კუპირებისთვის არ არის რეკომენდებული.

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
კეტამოს და აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების, კალციუმის პრეპარატების, გლუკოკორტიკოსტეროიდების, ეთანოლის ერთდროულად გამოყენების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაზიანება და სისხლდენა.
კეტამოს და პარაცეტამოლის ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ნეფროტოქსიკურობა, ხოლო კეტოროლაკის და მეტოტრექსატის ერთდროული გამოყენება ზრდის ჰეპატო- და ნეფროტოქსიკურობას. კეტამოს ერთდროული გამოყენებისას არაპირდაპირ ანტიკოაგულანტებთან, ჰეპარინთან, თრომბოლიზურ საშუალებებთან, ანტიაგრეგანტებთან, ცეფოპერაზონთან, ცეფოტეტანთან და პენტოქსიფილინთან იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი.
კეტამო აქვეითებს ანტიჰიპერტენზიული და დიურეზული საშუალებების ეფექტს.
კეტამოსთან კომბინაციაში შესაძლებელი ხდება ოპიოიდური ანალგეტიკების დოზის მნიშვნელოვნად შემცირება.
ანტაციდური პრეპარატები არ ახდენენ გავლენას პრეპარატის შეწოვაზე.
კეტამოს ერთდროული გამოყენებისას  ინსულინთან და პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან იზრდება მათი ჰიპოგლიკემიური მოქმედება.
საინექციო ხსნარის შერევა მორფინის სულფატთან, პრომეტაზინთან და ჰიდროქსიზინთან არ არის რეკომენდებული ნალექის წარმოქმნის თავიდან აცილების მიზნით.
ფარმაკოლოგიურად არაშეთავსებადია ტრამადოლის ხსნართან, ლითიუმის პრეპარატებთან.
საინექციო ხსნარი შეთავსებადია ფიზიოლოგიურ ხსნართან, 5% დექსტროზის ხსნართან, რინგერის ხსნართან, ასევე საინფუზიო ხსნარებთან, რომლებიც შეიცავენ ამინოფილინს, ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს, დოფამინის ჰიდროქლორიდს, ხანმოკლე მოქმედების ადამიანის ინსულინს და ჰეპარინის ნატრიუმის მარილს.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: სისუსტე, ძილიანობა, ტკივილი მუცლის არეში, გულისრევა, ღებინება, კუჭის პეპტიური წყლულის ან ეროზიული გასტრიტის განვითარება, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, მეტაბოლური აციდოზი.
მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის მიღება, სიმპტომური თერაპია (ორგანიზმის სასიცოცხლო ფუნქციების შენარჩუნება). დიალიზით კეტოროლაკის საკმარისი რაოდენობით გამოყოფა არ ხდება.

ორსულობა და ლაქტაცია:
პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში დაუშვებელია.

განსაკუთრებული მითითებები:
კეტამო სიფრთხილით ინიშნება ბრონქული ასთმის, ქოლეცისტიტის, ქოლესტაზის, აქტიური ჰეპატიტის, გულის ქრონიკული უკმარისობის, არტერიული ჰიპერტენზიის, თირკმლის ფუნქციის დარღვევის, სეფსისის, სისტემური წითელი მგლურას, ცხვირის და ცხვირხახის ლორწოვანი გარსის პოლიპების დროს, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში (65 წლის ზემოთ).
ისევე როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით მკურნალობისას, გვერდითი მოვლენების სიხშირე და სიმძიმის ხარისხი მატულობს კეტამოს დოზისა და თერაპიის ხანგრძლივობის მატებასთან ერთად.
კეტოროლაკი თრგუნავს თრომბოციტების აგრეგაციას, ზრდის სისხლდენის ხანგრძლივობას. კეტამო ხანმოკლე დროით მოქმედებს თრომბოციტების ფუნქციაზე, რომელიც ნორმალიზდება პრეპარატის მიღების შეწყვეტიდან 24-48 სთ-ის შემდეგ. დაუშვებელია პარაცეტამოლთან ერთდროული გამოყენება 5 დღეზე მეტად.
პრეპარატის ტაბლეტირებული ფორმა შეიცავს ლაქტოზას, ამიტომ ლაქტოზა-გალაქტოზას მიმართ მემკვიდრეობითი აუტანლობის მქონე პაციენტებში კეტამოს გამოყენება რეკომენდებული არ არის.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
კეტამოს გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღებას და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას.

შეფუთვა:
ტაბლეტები:
10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში, 10 კონტურული შეფუთვა მუყაოს კოლოფში.
საინექციო ხსნარი:
1 მლ საინექციო ხსნარი უფერო მინის ამპულაში, 10 ამპულა მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ტაბლეტები: ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
საინექციო ხსნარი: ინახება 15-25ºC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისიანობის ვადა:
2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ტაბლეტები: გაიცემა ურეცეპტოდ (III ჯგუფი).
საინექციო ხსნარი: გაიცემა რეცეპტით (II ჯგუფი).

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:    
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

ქვეყანა: ჩინეთი

მწარმოებელი: სოუტერნ

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

სმექტა
(SMECTA)

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა: ფხვნილი პერორალური სუსპენზიის დასამზადებლად, პაკეტებში 3 გ, შეფუთვაში 10ც, 30ც. 1პაკ. შეიცავს დიოქტაედრულ სმექტიტს 3 გ, და დამხმარე ნივთიერებებს (გლუკოზა, ვანილინი, საქარინი)

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: დიარეის საწინააღმდეგო საშუალება

ჩვენებები: მწვავე და ქრონიკული დიარეის მკურნალობა, მათ შორის ბავშვებში, ასევე ეზოფაგიტით და გასტროდუოდენიტით გამოწვეული სიმპტომების და მსხვილი ნაწლავის დაავადებების მკურნალობა

დოზირება: 1წლამდე-ინიშნება 1 პაკეტი დღეში, 1-2 წლის ბავშვებში ინიშნება 1-2 პაკეტი დღეში, ბავშვებში 2 წლის ზემოთ-2-3 პაკეტი დღეში,
ბავშვებში პაკეტის შიგთავსის შერევა შესაძლებელია 50 მლ ტევადობის წყლიან ბოთლში, რის შემდეგაც იგი ნაწილდება რამოდენიმე მიღებაზე დღის განმავლობაში, ან შესაძლებელია მისი შერევა ნახევრად თხიერ საკვებში, კომპოტში, პიურეში და სხვა.
ეზოფაგიტის დროს პრეპარატის მიღება ხდება ჭამის შემდეგ, ხოლო სხვა შემთხვევაში საკვების მიღებებს შორის. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 7 დღეს

გვერდითი მოვლენები: იშვიათად აღინიშნება ყაბზობა. ამშემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის დოზის შემცირება

უკუჩვენება: მომატებული მგრძნობელობა

განსაკუთრებული მითითებები: ტემპერატურის მომატებით ან ღებინებით მიმდინარე ტკივილის შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია, სმექტის კომბინაცია სხვა პრეპარატებთან ნებადართული არ არის, სხვა პრეპარატების მიღება აუცილებელია 1-1,5 საათით ადრე სმექტის მიღებამდე
ვადა 4 წელი

საფრანგეთი, BEAFOUR IPSEN

ქვეყანა: შვეიცარია

მწარმოებელი: სანიენსე

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

სიმბიო ორაფიქსი / CYMBIO ORAFIX

• მწარმოებელიკომპანია: Sanience
• მწარმოებელიქვეყანა: შვეიცარია
• გამოშვებისფორმა: საღეჭი ტაბლეტები #25

შემადგენლობა:

ინგრედიენტები: ცოცხალი პრობიოტიკური ბაქტერიები 4X107     CFU L. Bulgaricus, Strept.Thermophilus და ინულინი  (ოლიგოფრუქტოზა – ხსნადი პრებიოტიკური უჯრედისი)

შემავსებლები: სორბიტოლი, დექსტროზა, ვანილი, მაგნიუმის სტეარატი, შესაძლოა შეიცავდეს მცირე რაოდენობით რძის პროტეინს.

აქვს გემრიელი ვანილის ნაყინის გემო.

თვისებრივი მახასიათებლები და მოქმედება:

ანტიბიოტიკებით ან დაბალი იმუნიტეტით განპირობებული პირის ღრუს მიკროფლორის დისბალანსის მკურნალობისთვის სპეციალურად შექმნილი ფორმულა. ამცირებს St. Mutans – ის,  (ყველაზე ფართოდ გავრცელებული კარიესის გამომწვევი ბაქტერია კბილის ბიოაპკში),  რაოდენობას და აქტივობას. აფერხებს გინგივიტის და პერიოდონტალური დაავადებების გამომწვევი ,,ცუდი“ პათოგენური ბაქტერიების გამრავლებას. სასარგებლო რძემჟავა ბაქტერიების უნიკალური ფორმულა საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის ჯანმრთელობისთვის. შეიცავს სორბიტოლს (დამატკბობელს), რომელიც არ იწვევს კარიესს.

უზრუნველყოფს სასარგებლო შტამების ოპტიმალურ რაოდენობას და მიკროფლორის სწრაფ აღდგენას პირის ღრუში,  ამცირებს დისბიოზით გამოწვეული აუტოინფექციის რისკს,  ამაღლებს ნერწყვში SIgA-ს დონეს და აძლიერებს ადგილობრივ იმუნიტეტს.

ჩვენებები:
– მიკროფლორის დისბალანსის და იმუნიტეტის დაქვეითებით გამოწვეული პირის ღრუს დაავადებების  (კარიესი, სტაომატიტი, ფარინგიტი, პერიოდონტალური დაავადებები, ჰალითოზი, ორალური კანდიდოზი) მკურნალობა და პრევენცია;
– ხშირად მოავადე ბავშვებში რესპირატორული და ნაწლავური ინფექციების პრევენცია;
– ანტიბიოტიკების მიღებისას და შემდგომ, ნორმალური მიკროფლორის დაცვა და ბალანსის შენარჩუნება;
– კარიესის გამომწვევი ბაქტერიების აქტივობის და რაოდენობის შემცირება;
– ყელ-ყურ-ცხვირის ორგანოების იმუნიტეტის გაძლიერება და ზემო სასუნთქი გზების დაავადებების რეციდივების შემცირება;
– სამოგზაუროდ წასვლისას ნორმალური მიკროფლორის ბალანსის შენარჩუნება.|
– ქიმიო და სხივური თერაპიით გამოწვეული ორალური მუკოზიტის პრევენცია და მკურნალობა.

დოზირება და მიღების წესი:
მოზრდილები და 12 წლის ზევით მოზარდები: 1-2 საღეჭი ტაბლეტი დღეში.
ბავშვები: 1 საღეჭი ტაბლეტი დღეში.
მკურნალობის კურსს განსაზღვრავს ექიმი. არ არსებობს ჰიპერდოზირების რისკი. პირის ღრუს ჯანმრთელობისა და ზემოს სასუნთქი გზების დაავადებების პრევენციისთვის და იმუნიტეტის გაძლიერებისთვის რეკომენდებულია 3 თვის განმავლობაში  1-2 საღეჭი ტაბლეტის მიღება დღეში.

არ შეიცავს: საღებავებს, გლუტეინს, კონსერვანტებს და GMO-ს.

შენახვის პირობები: შეინახეთ 250C ტემპერატურამდე, მშრალ ადგილას, ორიგინალურ შეფუთვაში.

არ გადააჭარბოთ დღიურ დოზას. შეინახეთ ბავშვებისგან მიუწვდომელ ადგილას, საკვები დანამატი არ ცვლის ბალანსირებულ დიეტას და ჯანსაღი  ცხოვრების წესს.

გამოიყენება კოლოფზე მითითებული ვადის ფარგლებში.

საკვები დანამატი.

შეფუთვა: მუყაოს კოლოფი, ბოთლი #25  საღეჭი ტაბლეტით

შვეიცარული ფორმულა, წარმოებულია ევროკავშირში GMP  სტანდარტის შესაბამისად ექსკლუზიურად Sanience S.R.L. -თვის.

შემადგენლობა

აღწერილობა: მყარი, ღია ყავისფერი ჟელატინის კაფსულები, ზომა #0, ღია ყვითელი-ყავისფერი ფხვნილის შემცველობით.
შემადგენლობა
1 კაფსულა შეიცავს:
აქტიური ნივთიერებები:
ლიოფილიზებული ბაქტერიები 2.5 × 109CFU:
– Lactobacillus bulgaricus 0.5 × 109CFU
– Streptococcus thermophilus 0.8 × 109CFU
– Lactobacillus acidophilus 0.8 × 109CFU
– Bifidobacterium ssp. (Bifidobacterium bifidum,
Bifidobacterium longum, Bifidobacterium infantis) 0.4 × 109CFU
ინულინი 150.0მგ
დამხმარე ნივთიერებები: 
მაგნიუმის სტეარატი.
კაფსულის გარსის შემცველობა: რკინის შავი ოქსიდი, რკინის წითელი ოქსიდი, ტიტანის დიოქსიდი, რკინის ყვითელი ოქსიდი, ჟელატინი.

როტაბიოტიკი – კომბინირებული პრობიოტიკი, რომლის შემადგენლობაშიც შედის ლაქტო- და ბიფიდობაქტერიების შტამები: Lactobacillus bulgaricus, Lactobacillus acidophilus, Bifidobacterium ssp., აგრეთვე Streptococcus thermophilus. როტაბიოტიკი ახდენს ორგანიზმის ფუნქციის ოპტიმიზაციას, არეგულირებს წონასწორობას და ანორმალიზებს ნაწლავური მიკროფლორის შემადგენლობას.
როტაბიოტიკის შემადგენლობაში შემავალი ლაქტობაქტერიები ახდენენ ნახშირწყლების დაშლას რძემჟავის წარმოქმნით. მათ მიერ წარმოქმნილი მჟავა გარემო ხელს უწყობს ბიფიდობაქტერიების განვითარებას, რომლებიც შეადგენენ ადამიანის ორგანიზმის ნაწლავური მიკროფლორის 85-95%-ს. Lactobacillus bulgaricus და Streptococus thermophilus-ის კულტურები ავლენენ სიმბიოზს, აკომპენსირებენ რა ერთმანეთის მეტაბოლიზმს და ასტიმულირებენ ურთიერთზრდას. ინულინი – მცენარეული პოლისაქარიდი, D-ფრუქტოზის პოლიმერი, ზრდის კალციუმისა და მაგნიუმის შეწოვას, ხელს უწყობს ლიპიდური და ნახშირწყლოვანი ცვლის ნორმალიზებას, ამცირებს სისხლში ქოლესტერინისა და გლუკოზის კონცენტრაციას. ინულინი დადებით გავლენას ახდენს ნაწლავურ ფლორაზე და ასტიმულირებს ბიფიდობაქტერიების ზრდას. ბიფიდობაქტერიებსა და ლაქტობაქტერიებს გააჩნიათ მაღალი ანტაგონისტური აქტივობა პათოგენური და პირობითად პათოგენური მიკროორგანიზმების ფართო სპექტრის წინააღმდეგ, თრგუნავენ სტაფილოკოკების, შიგელების, როტავირუსების, პროტეუსის, ენტეროპათოგენური ნაწლავის ჩხირის, ზოგიერთი საფუარი სოკოს სიცოცხლისუნარიანობას, აფერხებენ მათ ადჰეზიას ნაწლავების ლორწოვან გარსთან. ლაქტო- და ბიფიდობაქტერიები ქმნიან ხელსაყრელ პირობებს ნაწლავის სასარგებლო მიკროფლორის განვითარებისთვის, არეგულირებენ ნაწლავური მიკროფლორის წონასწორობას, ხელს უწყობენ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მიკრობიოცენოზის ნორმალიზაციას. ლაქტო- და ბიფიდობაქტერიები ამაღლებენ ორგანიზმის არასპეციფიურ რეზისტენტობას, გააჩნიათ იმუნომოდულაციური მოქმედება.
როტაბიოტიკის შემადგენლობაში შემავალი ნორმალური მიკროფლორის ბაქტერიები ააქტიურებენ საჭმლის მონელებას, მონაწილეობენ ცილების, ცხიმების, ნახშირწყლების ფერმენტულ დაშლაში, ნაღვლის მჟავებისა და ქოლესტერინის მეტაბოლიზმის პროცესებში (ავლენენ ჰიპოქოლესტერინემიულ მოქმედებას). ლაქტო- და ბიფიდობაქტერიები ახდენენ ამინომჟავების, პანტოთენის მჟავის, K ვიტამინისა და B ჯგუფის ვიტამინების სინთეზს, ხელს უწყობენ რკინის, კალციუმისა და D ვიტამინის შეწოვას.

– ნაწლავური მიკროფლორის აღდგენა და ნორმალიზაცია;
– ბავშვებსა და მოზრდილებში ანტიბიოტიკებისა და ქიმიოთერაპიული საშუალებების მიღებასთან დაკავშირებული დისბაქტერიოზის პროფილაქტიკა და მკურნალობა,;
– კვების რაციონის შეცვლასთან, მოგზაურობასთან და სხვა მიზეზებთან დაკავშირებული ნაწლავების ტრანზიტორული დისფუნქციის (დიარეა, ყაბზობა) მკურნალობა;
– საჭმლის მონელების დარღვევა (დისპეფსია): დიარეა, ყაბზობა, გულისრევა, ღებინება, ბოყინი, მეტეორიზმი;
– გასტროენტერიტები, კოლიტები, ენტეროკოლიტები (მწვავე და ქრონიკული);
– იმუნიტეტისა და დაავადებების მიმართ ორგანიზმის საერთო წინააღმდეგობის ამაღლება.

როტაბიოტიკი მიიღება შიგნით, ჭამის შემდეგ, მცირე რაოდენობის სითხის მიყოლებით.
3 წლამდე ასაკის ბავშვებისა და იმ პაციენტებისათვის, რომლებსაც არ შეუძლიათ მთლიანი კაფსულის გადაყლაპვა, კაფსულა უნდა გაიხსნას, მისი შემცველობა მოთავსდეს კოვზზე და შეერიოს მცირე რაოდენობის სითხე.
1-დან 3 წლამდე ასაკის ბავშვები: 1 კაფსულა დღეში 2-ჯერ.
3-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვები: 1 კაფსულა დღეში 3-ჯერ.
მოზრდილები და მოზარდები 12 წლის ზემოთ: 1-2 კაფსულა დღეში 3-ჯერ.
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დისბაქტერიოზის განვითარების მიზეზსა და ორგანიზმის ინდივიდუალურ თავისებურებებზე.
გამოყენება პედიატრიაში
ერთი წლის ასაკიდან ბავშვებში საკუთარი ნაწლავური მიკროფლორის განვითარების მიზნით, პრობიოტიკური პრეპარატების გამოყენება ამ ასაკობრივი კატეგორიის ავადმყოფებში შეიძლება მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით.

შესაძლებელია ალერგიული რეაქციების განვითარება რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის შედეგად (ძალიან იშვიათად).

დადასტურებული მომატებული მგრძნობელობა რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

გამოყენება ორსულ და მეძუძურ ქალებში შეიძლება მხოლოდ მკურნალ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.

პაციენტთა შემდეგი ჯგუფებისათვის პრობიოტიკური თერაპია ტარდება მხოლოდ ექიმის მეთვალყურეობით:
– პაციენტები, რომლებსაც აღენიშნებათ იმუნური სისტემის დარღვევა ან დათრგუნვა, განსაკუთრებით პაციენტები, შიდსის გვიან სტადიაზე ან ალოტრანსპლანტანტების მქონე პაციენტები, აგრეთვე ქიმიოთერაპიაზე მყოფი პაციენტები;
– პაციენტები, ენდო- ან მიოკარდიტით, გადატანილი ოპერაციით მსხვილ ნაწლავზე, პირის ღრუში ან კბილებზე;
– პაციენტები, რომლებსაც აღენიშნებათ კუჭქვეშა ჯირკვლის ფუნქციის სერიოზული დარღვევა, მათ შორის 
ინსულინდამოკიდებული დიაბეტიკები. პრობიოტიკებს შესწევთ უნარი გააუმჯობესონ შაქრის შეთვისება და ამასთან გამოიწვიონ ინსულინური შოკი. პრობიოტიკების მიღებისას აუცილებელია სისხლში გლუკოზის დონის მუდმივად გაზომვა და ინსულინის დოზის შესაბამისად შემცირება;
– მოკლე ნაწლავების სინდრომის მქონე ბავშვები, რომლებსაც აღენიშნებათ D-ლაქტური აციდოზი. აუცილებელია შტამებით D-ლაქტატის პროდუცირების თავიდან ასაცილებელი ზომების მიღება;
– სისხლიანი დიარეის მქონე პაციენტები. 
ყველა ზემოთ ჩამოთვლილ შემთხვევებში, პრობიოტიკების სასარგებლო მოქმედება აღემატება შესაძლო რისკს. 
ზემოქმედება ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე
როტაბიოტიკი გავლენას არ ახდენს ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე.

ამჟამად ცნობილი არ არის როტაბიოტიკით ჰიპერდოზირების შემთხვევების შესახებ.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედების შედეგად განვითარებული გვერდითი ეფექტების ან არასასურველი რეაქციების შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

ინახება ნესტისგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას არა უმეტეს 18°C-ტემპერატურაზე. 
ფლაკონის გახსნის შემდეგ ინახება მაცივარში და გამოიყენება ერთი თვის განმავლობაში.
ვარგისიანობის ვადა
2 წელი წარმოების თარიღიდან.
არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

კამელოტი
CAMELOT
(MELOXICAM)

შემადგენლობა
პრეპარატის ერთი ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების – მელოქსიკამის 7.5 მგ-ს ან 15 მგ-ს.

მოქმედების მექანიზმი
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალება, ცოგ-2-ის სელექციური ინჰიბიტორი. ენოლის მჟავას წარმოებული, განეკუთვნება ოქსიკამების ჯგუფს. ახასიათებს გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი მოქმედება. მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბირებასთან. ამასთან, პროსტაგლანდინების სინთეზს თრგუნავს უპირატესად ანთების კერაში, ვიდრე კუჭის ლორწოვანსა და თირკმლებში, რაც განპირობებულია ცოგ-2-ის შერჩევითი ინჰიბირებით.
პერორალური მიღების შემდეგ მელოქსიკამი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მელოქსიკამის აბსორბციაზე არ მოქმედებს საკვების მიღება. პრეპარატის 7.5 მგ დოზის მიღების შემდეგ ჩმახ მიიღწევა 4-6 საათში. ბიოშეღწევადობა შეადგენს 90%-ს. სინოვიალურ სითხეში მელოქსიკამის კონცენტრაცია პლაზმის კონცენტრაციის 50%-ს შეადგენს. მელოქსიკამი თითქმის მთლიანად მეტაბოლიზდება არააქტიურ მეტაბოლიტებად. მელოქსიკამის T1/2 20 საათია. იგი ორგანიზმიდან თირკმლების და ნაწლავის გზით თითქმის თანაბარი პროპორციით გამოიყოფა.
ღვიძლის და თირკმლების მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის უკმარისობა არსებითად არ მოქმედებს მელოქსიკამის ფარმაკოკინეტიკაზე.

ჩვენება
– სახსრების ანთებითი და დეგენერაციული დაავადებები (ართროზი, ოსტეოართროზი);
– რევმატოიდული ართრიტი;
– მაანკილოზებელი სპონდილიტი.

უკუჩვენება
– კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების ფაზაში;
– ღვიძლის ფუნქციების გამოხატული დარღვევები;
– თირკმლების უკმარისობა (ჰემოდიალიზის ჩატარების გარეშე);
– ორსულობა, ლაქტაცია;
– ბავშვთა და 15 წლამდე მოზარდთა ასაკი;
– მელოქსიკამის ან სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მიმართ (მათ შორის სალიცილატებისადმი) მაღალი მგრძნობელობა.

უსაფრთხოების ზომები
სიფრთხილით გამოიყენება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზოგიერთი დაავადების, ასევე ანტიკოაგულანტებით მკურნალობის დროს.
პეპტიკური წყლულის გაჩენის ან კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენის შემთხვევაში, ასევე კანის ან ლორწოვანი გარსების მხრივ გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა მელოქსიკამის მიღების შეწყვეტა.
პაციენტებში შემცირებული მოცირკულირე სისხლის მოცულობით და დაქვეითებული თირკმლის პერფუზიით, მელოქსიკამმა შესაძლოა თირკმლის უკმარისობის კლინიკური გამოხატულება გამოიწვიოს, რაც შექცევადია პრეპარატის მოხსნის შემდეგ. ამ გართულების რისკის ჯგუფის პაციენტებს განეკუთვნებიან პაციენტები დეჰიდრატაციის ნიშნებით, გულის შეგუბებითი უკმარისობით, ღვიძლის ციროზით, ნეფროზული სინდრომით, თირკმლების კლინიკურად გამოხატული დაავადებებით, ასევე, პაციენტები რომლებიც იღებენ დიურეზულ საშუალებებს და ქირურგიული ოპერაციების შემდგომ აქვთ გაუწყლოვანების ნიშნები.
ღვიძლის ტრანსამინაზების ან სხვა ფუნქციური მაჩვენებლების მყარი და მნიშვნელოვანი მატებისას საჭიროა მელოქსიკამის მოხსნა და შესაბამისი საკონტროლო ტესტების ჩატარება.
მელოქსიკამი სიფრთხილით გამოიყენება ასაკოვან პაციენტებში თირკმლის, ღვიძლის და გულის ფუნქციების დარღვევის მაღალი ალბათობით.
მელოქსიკამის და სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას იზრდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაზიანებების და სისხლდენის განვითარების რისკი; ანტიკოაგულანტებთან კომბინაციაში – სისხლდენის განვითარების რისკი; მეტოტრექსატთან ერთად – მიელოდეპრესიის გაძლიერება; დიურეზულ საშუალებებთან – თირკმლის უკმარისობის განვითარების რისკი; ციკლოსპორინთან – ნეფროტოქსიკური მოქმედების გაძლიერება.
პრეპარატის მიღებისას, გვერდითი მოვლენების სახით თავბრუსხვევის და ძილიანობის გამოვლინებისას, რეკომენდებულია მანქანის მართვისა და სხვა აქტიური სამუშაოების შესრულებისგან დროებით თავის შეკავება.
მელოქსიკამი უკუნაჩვენებია ორსულობის დროს. ლაქტაციის პერიოდში მელოქსიკამის გამოყენების აუცილებლობისას საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.
დოზის გადაჭარბების დროს: აღინიშნება აღწერილი გვერდითი მოვლენების გაძლიერება.
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა და სიმპტომური თერაპია. სპეციფიკური ანტიდოტი და ანტაგონისტი არ არსებობს.

დოზირება და მიღების წესი
რევმატოიდული ართრიტის და მაანკილოზებელი სპონდილიტის დროს პრეპარატი ინიშნება დღეში 15 მგ, დადებითი თერაპიული ეფექტის მიღების შემდეგ შესაძლებელია დოზის შემცირება დღეში 7.5 მგ-მდე.
ოსტეოართროზის დროს დღიური დოზა შეადგენს 7.5 მგ-ს, საჭიროებისას დასაშვებია დოზის გაზრდა 15 მგ-მდე დღეში. მაქსიმალური დღიური დოზა 15 მგ-ია.
გვერდითი ეფექტების გამოვლინების მაღალი რისკის პაციენტებში მკურნალობა იწყება 7.5 მგ-ით დღეში.
პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით ან რომელთაც უტარდებათ ჰემოდიალიზი პრეპარატი ინიშნება 7.5 მგ/დღეში. თირკმლების ფუნქციის უმნიშვნელო ან ზომიერი დაქვეითების დროს (კკ 25 მლ/წთ-ზე მეტი) დოზის კორექცია საჭირო არ არის.
ტაბლეტები ინიშნება ჭამის დროს წყალთან ერთად, დღეში ერთხელ.

გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, ყაბზობა, ნაწლავის კოლიკა, დიარეა, ეზოფაგიტი, სტომატიტი; იშვიათად – კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებანი.
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ანემია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქოსპაზმი (პაციენტებში “ასპირინული ტრიადით”).
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული წნევის მატება, შეშუპება, წამოხურება.
ცნს-ის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ყურებში შუილი, ძილიანობა.
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმლის ფუნქციების ლაბორატორიული მაჩვენებლების ცვლილებები.
ალერგიული რეაქციები: ფოტოსენსიბილიზაცია, კანის ქავილი, გამონაყარი, ჭინჭრის ციება.

ვარგისიანობა და შენახვის პირობები
პრეპარატის ვარგისიანობის ვადაა 2 წელი, ინახება 10-25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა
ტაბლეტი 7.5 მგ ან 15 მგ, შეფუთვაში 20 ტაბლეტი.

დანიშნულება
ექიმის რეცეპტის გარეშე!

მწარმოებელი ფირმა:
შ.პ.ს. “ჯი-ემ-პი”

ქვეყანა: იტალია

მწარმოებელი: შედირ ფარმა

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო