ენტეროლი 250მგ პაკეტები #10

შემადგენლობა: თითოეული პაკეტი შეიცავს 282,5 მგ ლიოფილიზირებულ
Saccharomyces boulardii-ს (250 მგ სამკურნალო საფუარი და 32,5 მგ ლაქტოზა)
დამხმარე ნივთიერება: მაგნიუმის სტეარატი.

გამოშვების ფორმა: კოლოფი 10 პაკეტით და ფლაკონი 10 კაფსულით.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ანტიდიარეული მიკრობული პრეპარატი

ჩვენება:
-მწვავე ბაქტერიული და ვირუსული დიარეა.
-მწვავე და ქრონიკული გასტროენტერიტი და გასტროენტეროკოლიტი.
– ანტიბიოტიკების, ონკოსტატიკების, ქიმიოპრეპარატების მიღებითა და სხივური თერაპიით გამოწვეული დისბაქტერიოზის მკურნალობა და პროფილაქტიკა
-Clostridium difficile-თი გამოწვეული მორეციდივე ფსევდომემბრანოზული კოლიტი.
-შიდსთან ასოცირებული დიარეა.
-გაღიზიანებული მსხვილი ნაწლავის სინდრომი.
-დიარეა, რომელიც გამოწვეულია ზონდით ხანგრძლივი კვებით.

უკუჩვენება: მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტზე.
უკუნაჩვენებია პაციენტებისათვის ცენტრალური ვენური კათეტერით.

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება:
არ შეიძლება მიღება სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ერთად.

დოზირება და მიღების წესი:
1 წლამდე:  1/2 პაკეტი 2-ჯერ დღეში.
1-10 წლამდე: 1 პაკეტი ან კაფსულა 2-ჯერ დღეში.
10 წლის ზემოთ: 1-2 პაკეტი ან კაფსულა 2-ჯერ დღეში.
კაფსულა უნდა გადაიყლაპოს წყლის მიყოლებით. პაკეტის შიგთავსი უნდა გაიხსნას წყალსა ან რძეში. არ შეიძლება ძალიან ცივი ან ცხელი წყლის გამოყენება.

გვერდითი მოვლენები:
იშვიათად, ცენტრალური ვენური კათეტერის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია განვითარდეს ფუნგემია.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

შენახვის პირობები: ინახება ოთახის ტემპერატურაზე ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გაცემის წესი: ურეცეპტოდ

მწარმოებელი: ლაბორატორია ბიოკოდექსი. ბარბესი 19. 92120 მონრუჟი, პარიზი, საფრანგეთი

ექსიტუმ B12

შემადგენლობა:

1 ამპულა (3 მლ) შეიცავს: 

მოქმედი ნივთიერებები: დიკლოფენაკის ნატრიუმი – 75,0 მგ; ბეტამეთაზონის ნატრიუმის ფოსფატი – 2,0 მგ; ციანკობალამინი – 10,0 მგ. 

დამხმარე ნივთიერებები: ბენზილის სპირტი, ნატრიუმის მეტაბისულფიტი, პროპილენგლიკოლი, საინექციო წყალი. 

ფარმაკო-თერაპიული ჯგუფი:

ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული საშუალებები, ძმარმჟავას წარმოებულები და მონათესავე ნივთიერებები 

ATC Code – M01AB55

ჩვენებები და გამოყენება:

ექსიტუმ B12 გამოიყენება ინტენსიური მტკივნეული ანთებითი პროცესებისას. ნაჩვენებია ასევე არტიკულური და არაარტიკულური რევმატული მდგომრეობებისას, ფიბრომიალგიის, მიალგიის, ზურგის ქვედა ნაწილის ტკივილის, იშიაზის, ნევრიტის, ნევრალგიის, რადიკულიტის (მათ შორის ხერხემლის რეგენერაციული დაავადების დროს) ფიზიკური ტრავმებისა და დაჭიმულობების დროს. 

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ექსიტუმ B12 ერთ-ერთი აქტიური ინგრედიენტის სახით შეიცავს დიკლოფენაკის ნატრიუმის მარილს. დიკლოფენაკი არის არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატი, ძლიერი ანალგეზიური და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებით. მისი ფარმაკოლოგია და მოქმედების მექანიზმი ნაწილობრივ განპირობებულია პროსტაგლანდინების სინთეზის და გამოთავისუფლების ინჰიბირებით ანთებითი პროცესის დროს. ამ მხრივ, დიკლოფენაკი თრგუნავს დღეისათვის ცნობილ ორივე ციკლოოქსიგენაზას იზოფერმენტს   (COX-1  და  COX-2).  ცნობილია, რომ დიკლოფენაკის მაღალი კონცენტრაციები აინჰიბირებენ არაქიდონის მჟავას მეტაბოლიტების, მათ შორის ლეიკოტრიენების და 5-ჰიდროქსიეიკოზატეტრაენოის მჟავას (5-HETE). დიკლოფენაკმა შეიძლება ასევე დათრგუნოს ლეიკოციტების მიგრაცია, მათ შორის პოლიმორფონუკლეური ლეიკოციტების, ანთების უბნებში და აინჰიბირებს ADP- და კოლაგენ-ინდუცირებული თრომბოციტების აგრეგაციას. დიკლოფენაკი აგრეთვე აინჰიბირებს ლიზოსომური ფერმენტის გამოთავისუფელბას პოლიმორფონუკლეური ლეიკოციტებიდან და შეიძლება დათრგუნოს სუპეროქსიდის წარმოება და ლეიკოციტის ქემოსტაქსისი. მისი ანალგეზიური მოქმედება დაკავშირებულია ნოცოცეპტური გზის მედიატორებთან, რომელიც ახდენს პერიფერიული ნერვული სისტემის იმპულსების გენერაციის ბლოკირებას. იყენებს მოქმედების არაოპიოიდურ მექანიზმს ჰიპოთალამუსის დონეზე.  

დიკლოფენაკს აგრეთვე გააჩნია სიცხის დამწევი მოქმედება, რაც დაკავშირებულია ჰიპოთალამუსში თერმომარეგულირებელ ცენტრში პროსტაგლანდინის აქტივობის შემცირებასთან.

ბეტამეთაზონი არის ანთების საწინააღმდეგო სტეროიდი.

ფიზიოლოგიური გლუკოკორტიკოიდები (კორტიზონი და ჰიდროკორტიზონი) მნიშვნელოვანი მეტაბოლური ჰორმონებია; სინთეზური კორტიკოსტეროიდები, როგორიცაა ბეტამეთაზონი, ძირითადად გამოიყენება მათი ძლიერი ანთების საწინააღმდეგო მოქმდების გამო. ბეტამეთაზონის მაღალმა დოზებმა შეიძლება შეამცირონ ორგანიზმის იმუნური პასუხი. მის მიერ ნატრიუმის შეკავება და მეტაბოლური ეფექტი უფრო სუსტია, ვიდრე ჰიდროკორტიზონის.

ციანკობალამინი მოქმედებს როგორც კოფერმენტი სხვადასხვა მეტაბოლური ფუნქციებისთვის, მათ შორის, ცხიმოვანი და ნახშირწყლების მეტაბოლიზმისა და პროტეინების სინთეზისათვის. ის მნიშვნელოვანია ზრდის პროცესისთვის, უჯრედების დაყოფისთვის, ჰემოპოეზისთვის და მიელინისა და ნუკლეოპროტეინის სინთეზისთვის, ძირითადად მეთიონინის, ფოლის მჟავასა და მალონის მჟავას მეტაბოლიზმე მოქმედების გამო. დადასტურებულია, რომ ციანკობალამინის მაღალ (ფარმაკოლოგიური) დოზებს გააჩნია მნიშვნელოვანი ანტინევროზული მოქმედება.

ფარმაკოკინეტიკა:

დიკლოფენაკის კუნთებში შეყვანისას მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაციები მიიღწევა დაახლოებით 20 წუთში. კუნთებში ინექციის შემდეგ მიღწეული ფართობი კონცენტრაცია-დროის მრუდის ქვეშ თითქმის ორჯერ მეტია, ვიდრე იმავე დოზის პერორალურად მიღების შემდეგ. დიკლოფენაკის ცილებთან შეკავშირება 99%-ზე მაღალია და მისი განაწილების მოცულობა არის 0,12-0,17 ლ/კგ. 

პიკური პლაზმური კონცენტრაციის მიღწევის შემდეგ, სინოვიური სითხის კონცენტრაცია უფრო მაღალია ვიდრე პლაზმური კონცენტრაციის და ეს თანაფარდობა გრძელდება 12 საათი მიღების შემდეგ. სინოვიალური სითხის ნახევარგამოყოფის პერიოდი არის 3-6 საათი. პლაზმიდან დიკლოფენაკის საერთო სისტემური კლირენსი არის 263+56 მლ/წთ. ნახევარგამოყოფის პერიოდი არის 1-2 საათი. დიკლოფენაკი მეტაბოლიზდება ღვიძლით და ელიმინირდება საშარდე და ბილიარული ექსკრეციით, ძირითადად გლუკორონიდის ან სულფატის მეტაბოლიტების სახით. შარდით ელიმინირებული დოზის მხოლოდ 1% არ შეიცავს დიკლოფენაკს; კონიუგატები შეადგენენ შარდში აღდგენილი დოზის 5-10%-ს. დოზის 5%-ზე ნაკლები ელიმინირდება ნაღველით. ადამიანებში ძირითადი მეტაბოლიტი არის 4-ჰიდროქსი დიკლოფენაკი, რომელიც მთლიანი ექსკრეციის დაახლოებით 40%-ია. დიკლოფენაკის დანარჩენი სამი მეტაბოლიტი (3-ჰიდროქსი, 5-ჰიდროქსი, 4,5-დიჰიდროქსი დიკლოფენაკი) შეადგენს შარდით ექსკრეტირებული დოზის დაახლოებით 10-20%-ს. 

დიკლოფენაკის და მისი მეტაბოლიტების ელიმინაცია არის სწრაფი. დოზის დაახლოებით 99% ელიმინირდება მიღებიდან პირველ 12 საათში. დიკლოფენაკის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები არ იცვლება ჯანმრთელ პაციენტებში განმეორებითი მიღების შემდეგ, თუმცა, პრეპარატი და/ან მისი მეტაბოლიტები შეიძლება აკუმულირდეს თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კლინიკური მნიშვნელობის გარეშე). ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში (ქრონიკული ჰეპატიტი, ციროზი პორტალური დეკომპენსაციის გარეშე) აღინიშნება ისეთივე მეტაბოლიზმი და კინეტიკა, როგორიც ჯანმრთელ პაციენტებში.

კუნთებში ინექცირებისას ციანკობალამინი სრულად აბსორბირდება და პიკური პლაზმური კონცენტრაცია მიიღწევა მიღებიდან დაახლოებით 1 საათში. სისტემურ ცირკულაციაში მოხვედრის შემდეგ ციანკობალამინი უკავშირდება სპეციფიკური ტრანსპორტის პროტეინის ტრანსკობალამინს. განისაზღვრება სამი ტრანსკობალამინი  (TC I, TC II და TC III). ტრანსკობალამინ-შეკავშირებული ციანკობალამინის პლაზმური კლირენსი არის სწრაფი და ძირითადად ნაწილდება პარენქიმურ უჯრედებში. მოზრდილებში, ციანკობალამინის რეზერვი 90%-მდე არის ღვიძლში. ნაღველი წარმოადგენს ციანკობალამინის ექსკრეციის ძირითად ფორმას. მისი ორი-მესამედი გამოიდევნება ნაღველში და შემდეგ ხელახლა აბსორბირდება ილეალური სეგმენტით, წარმოქმნის რა ენტეროჰეპატიკურ ციკლს. დანარჩენი ელიმინირდება განავლით და ციანკობალამინის რაოდენობა შეიძლება გაიზარდოს მომნელებელი ტრაქტის ეპითელიური დესქვამაციის და ნაწლავური ბაქტერიების მიერ გამოწვეული სინთეზის შედეგად. 

ჩვეულებრივ პირობებში ციანკობალამინის შარდისმიერი ექსკრეცია ძალიან სუსტია. დოზის ტიტრირების ფონზე მატულობს გლომერულური ფილტრაცია.

ბეტამეთაზონის დინატრიუმის ფოსფატის კუნთებში შეყვანისას უმაღლესი პლაზმური კონცენტრაციები მიიღწევა დაახლოებით 60 წუთში. თერაპიული დოზის რეკომენდებულ ფარგლებში პლაზმურ ცილებთან შეკავშირება – ძირითადად ალბუმინთან – არის 60-70%. ბეტამეთაზონის განაწილების მოცულობა არის 1,4+0,3 ლ/კგ. ბეტამეთაზონის დინატრიუმის ფოსფატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი პერორალური ან პარენტერალური მიღებისას არის  5 საათი, მისი ბიოლოგიური ნახევარგამოყოფის პერიოდი – 36-54 საათი, ხოლო მისი თირკმლისმიერი კლირენსი 2,9+0,9 მლ/წთ/კგ. ბეტამეთაზონის ეთერების ჰიდროლიზი ვლინდება ინექციის ადგილას ქსოვილურ დონეზე. ბეტამეთაზონი მეტაბოლიზდება ღვიძლში, ისევე როგორც გლუკოკორტიკოიდები და მისი ბილიარული ელიმინაცია კონიუგირდება გლუკორონის მჟავასთან. 

სპეციალური მითითებები:

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისა და ჰიპოთირეოიდიზმის დროს, გლუკოკორტიკოიდის მეტაბოლიზმი მნიშვნელოვნად უფრო ნელია, რამაც შეიძლება გააძლიეროს ბეტამეთაზონის ფარმაკოლოგიური მოქმედება. გარდა ამისა, ჰიპოალბუმინემიამ და ჰიპერბილირუბინემიამ შეიძლება გამოიწვიოს პროტეინ-შეუკავშირებელი აქტიური ინგრედიენტის შრატისმიერი კონცენტრაციების არასასურველი მომატება. გლუკოკორტიკოიდების ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება ორსულობის დროს და პლაზმური კლირენსი უფრო დაბალია ახალშობილებში, ვიდრე მეძუძურ ჩვილებსა და მოზრდილებში.

დოზირება და მიღების წესი:

დოზირება განისაზღვრება ინდივიდუალურად, სამედიცინო კრიტერიუმებისა და პაციენტის კლინიკური პროფილის შესაბამისად.

რეკომენდებული დოზა: მოზრდილებსა და ბავშვებში 12 წლის ასაკიდან: 1-2 ამპულა დღეში.

ინექცია კეთდება ღრმად კუნთებში. ინექცირება ხდება ნელა.

უკუჩვენებება:

ექსიტუმ B12 უკუნაჩვენებია მისი რომელიმე კომპონენტის მიმართ დადასტურებული ალერგიის მქონე პაციენტებში. ასევე უკუნაჩვენებია კუჭ-ნაწლავის აქტიური წყლულის, ღვიძლის და/ან თირკმლის მძიმე უკმარისობის, გულის დეკომპენსირებული უკმარისობის, მძიმე ჰიპერტენზიის, ასთმის მქონე პაციენტებში ანამნეზში მწვავე ასთმით, რინიტის ან ურტიკარიული შეტევებისას; აქტიური ტუბერკულოზის, სისტემური მიკოზების, ვირუსული დაავადებების, მწვავე გლომერულონეფრიტის, მწვავე ფსიქოზის, ოსტეოპოროზის, ღვიძლის პორფირიის, ორსულობისა და ლაქტაციის დროს, ასევე 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ორსულობა:

ორსულობისას, განსაკუთრებით ორსულობის ბოლო სტადიაზე თავიდან უნდა იქნას აცილებული არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების გამოყენება არტერიული სადინრის ნაადრევი დახურვის რისკის გამო.

ლაქტაცია:

იმ პოტენციური არასასურველი რეაქციების გამო, რას შესაძლებელია გამოიწვიოს პრეპარატის მიღებამ ძუძუთი კვებაზე მყოფ ბავშვებში, რისკი-სარგებელის გათვალისწინებით უნდა შეწყდეს  დედის მიერ პრეპარატის მიღება ან ლაქტაცია.  

გამოყენება ბავშვთა ასაკში: არ გამოიყენება 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

გაფრთხილებები:

კორტიკოსტეროიდის მიღებამ შეიძლება ხელი შეუწყოს ინფექციების განვითარებას, ჰიდროზალინის შეკავებას და აციდოპეპტიკური გასტროდუოდენური პირობების გამწვავებას.

კუჭ-ნაწლავური ეფექტები ასოცირებული არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით და/ან კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობასთან: აუცილებელია იმ პაციენტთა მკაცრი ზედამხედველობა, რომლებსაც ანამნეზში აქვთ პეპტიკური წყლული და კუჭ-ნაწლავური სისხლდენა.

შესაძლებელია განვითარდეს ანაფილაქსიური რეაქციები იმ პაციენტებში, რომლებშიც მანამდე არ ყოფილა გამოყენებული პრეპარატის კომპონენტები. ეს პრეპარატი არ გამოიყენება იმ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ასპირინული ტრიადა ან დადასტურებული ალერგია სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ. აღნიშნული სიმპტომების კომპლექსი ჩვეულებრივ ვლინდება ასთმის მქონე პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ რინიტი ნაზალური პოლიპებით ან მათ გარეშე ან რომლებსაც უვითარდებათ მძიმე ბრონქოსპაზმი ასპირინის ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღების შემდეგ. ასეთ პაციენტებში აღინიშნა უკიდურესად მძიმე რეაქციები.

თირკმლის დაავადების მქონე პაციენტებში, როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით, მკურნალობა უნდა დაიწყოს მხოლოდ თირკმლის ფუნქციის მკაცრი კონტროლის ქვეშ.

დიკლოფენაკის გამოყენება თავიდან უნდა იქნას აცილებული ღვიძლის პორფირიის მქონე პაციენტებში, ვინაიდან, როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების შემთხვევაში, ეს პათოლოგია შეიძლება გამოწვეული იყოს პორფირინის პრეკურსორის დელტა-ამინოლევულინის მჟავას სინთეტაზას ინდუქციით.

კორტიკოსტეროიდები სიფრთხილით გამოიყენება შემდეგი მდგომარეობების მქონე პაციენტებში: წყლულოვანი კოლიტი (პერფორაციის რისკი), ინტესტინალური ანასტომოზი, თირკმლის უკმარისობა, ჰიპერტენზია, ოსტეოპოროზი, მიასთენია გრავისი, დიაბეტი. ზოგიერთ პაციენტში, განსაკუთრებით ხანდაზმულებში, შეიძლება აღინიშნოს მსუბუქი ძილიანობა, ამიტომ აუცილებელია ყურდაღების გამოჩენა ისეთი საქმიანობის შესრულებისას, რაც მოითხოვს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს. 

გვერდითი მოვლენები:

როგორც არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების შემთხვევაში, დიკლოფენაკით მკურნალობისას პაციენტებში აღინიშნა ასეპტიკური მენინგიტის იშვიათი შემთხვევები ცხელებით და კომით. თუმცა, შესაძლოა ეს უფრო მეტად განვითარდეს სისტემური წითელი მგლურას და მასთან დაკავშირებული შემაერთებელი ქსოვილების დაავადებების მქონე პაციენტებში. თუ მენინგიტის სიმპტომები და ნიშნები ვითარდება დიკლოფენაკის მიმღებ პაციენტებში, განხილული უნდა იყოს მათი კავშირი დიკლოფენაკთან. 

ასთმის მქონე პაციენტთა დაახლოებით 10%-ში შეიძლება აღინიშნოს ასპირინ-სენსიტიური ასთმა. ასპირინის გამოყენება ასპირინ-სენსიტიურ პაციენტებში ასოცირებულია ბრონქოსპაზმის მძიმე ეპიზოდებთან, რაც შეიძლება უკიდურესად სერიოზული იყოს. ვინაიდან ამგვარი ასპირინ-სენსიტიურ პაციენტებში შეიძლება აღინიშნოს ჯვარედინი რეაქციები ასპირინსა და არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებს შორის ბრონქოსპაზმის ჩათვლით. დიკლოფენაკი არ გამოიყენება ასპირინ მგრძნობელობის ამგვარი ფორმის მქონე პაციენტებში და მათი გამოყენება უნდა მოხდეს სიფრთხილით, მანამდე ასთმის მქონე ყველა პაციენტში.

დიკლოფენაკის ფარმაკოლოგიურმა აქტივობამ შეიძლება შეამციროს ცხელება და ანთება. აღინიშნა მხედველობის დაბინდვა, მხედველობის დაქვეითება, ცლილებები ფერების დანახვის მხრივ. თუ პაციენტს აღენიშნება ამგვარი ჩივილები დიკლოფენაკის მიღებისას, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს და პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს ოფთალმოლოგიური გამოკვლევა. არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღებისას, განსაკუთრებით ხანგრძლივად, რეკომენდებულია ჰემატოლოგიური პარამეტრების პერიოდული შეფასება ანემიის ან მათ გამოყენებასთან ასოცირებული სხვა მდგომარეობების დროულად აღმოსაჩენად. 

კორტიკოსტეროიდები სიფრთხილით გამოიყენება შემდეგი მდგომარეობების მქონე პაციენტებში: წყლულოვანი კოლიტი (პერფორაციის რისკი), ინტესტინალური ანასტომოზი, თირკმლის უკმარისობა, ჰიპერტენზია, ოსტეოპოროზი, მიასთენია გრავისი, დიაბეტი. ზოგიერთ პაციენტში, განსაკუთრებით ხანდაზმულებში, შეიძლება აღინიშნოს მსუბუქი ძილიანობა, ამიტომ აუცილებელია ყურდაღების გამოჩენა ისეთი საქმიანობის შესრულებისას, რაც მოითხოვს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს. 

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან: აცნობეთ მკურნალ ექიმს ყველა მედიკამენტის შესახებ, რომელსაც იღებთ ან იღებდით ახლო წარსულში. ზოგიერთმა პრეპარატმა შეიძლება ხელი შეუშალოს ექსიტუმ B12-ის მოქმედებას. ასეთ შემთხვევაში, შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის კორექტირება ან მკურნალობის შეწყვეტა.

მნიშვნელოვანია აცნობოთ ექიმს, თუ თქვენ იღებთ ან ახლო წარსულში იღებდით შემდეგ მედიკამენტებს:

– ასპირინი ან სხვა ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები;

– ანტიკოაგულანტები;

– მეტოტრექსატი;

– ციკლოსპორინები;

– ლითიუმი;

– დიურეტიკები;

– დიაბეტის სამკურნალო საშუალებები;

– მაღალი არტერიული წნევის სამკურნალო საშუალებები;

– რიფამპიცინი ან რიფაბუტინი;

– კარბამაზეპინი;

– ფენიტოინი;

– პრიმიდონი;

– ფენობარბიტონი;

– ამინოგლუტეტიმიდი;

– ეფედრინი.

ჭარბი დოზირება: არ არის აღწერილი.

გავლენა ავტომობილების მძღოლებზე და პოტენციურად საშიშ მანქანა-დანადგარებთან მომუშავე პერსონალზე:  პრეპარატის დოზირებული მიღება არანაირ ზემოქმედებას  არ ახდენს ავტოტრანსპორტის და მექანიზმების მართვის უნარზე. თუმცა, თუ გაწუხებთ თავბრუსხვევა, ძილიანობა, მხედველობის დარღვევა არ მართოთ ავტოტრანსპორტი და სხვა მექანიზმები.

წამლის ფორმა და შეფუთვა: 3 მლ ი.მ. საინექციო ხსნარი ამპულაში. N3 ან N6 ამპულა მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები: 

ინახება სინათლისაგან დაცულს ადგილას, არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

ინახება ბავშვებისაგან მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობის ვადა:

2 წელი

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

ენტეროლი 250მგ კაფსულები

შემადგენლობა: 
თითოეული კაფსულა შეიცავს 282,5 მგ ლიოფილიზირებულ
Saccharomyces boulardii-ს (250 მგ სამკურნალო საფუარი და 32,5 მგ ლაქტოზა)
დამხმარე ნივთიერება: ლევულოზა(ფრუქტოზა), არომატიზატორი “tutti frutti”.

გამოშვების ფორმა: ფლაკონი 10 კაფსულით.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ანტიდიარეული მიკრობული პრეპარატი

ჩვენება:
-მწვავე ბაქტერიული და ვირუსული დიარეა.
-მწვავე და ქრონიკული გასტროენტერიტი და გასტროენტეროკოლიტი.
– ანტიბიოტიკების, ონკოსტატიკების, ქიმიოპრეპარატების მიღებითა და სხივური თერაპიით გამოწვეული დისბაქტერიოზის მკურნალობა და პროფილაქტიკა
-Clostridium difficile-თი გამოწვეული მორეციდივე ფსევდომემბრანოზული კოლიტი.
-შიდსთან ასოცირებული დიარეა.
-გაღიზიანებული მსხვილი ნაწლავის სინდრომი.
-დიარეა, რომელიც გამოწვეულია ზონდით ხანგრძლივი კვებით.

უკუჩვენება: მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტზე.
უკუნაჩვენებია პაციენტებისათვის ცენტრალური ვენური კათეტერით.

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება:
არ შეიძლება მიღება სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ერთად.

დოზირება და მიღების წესი:
1 წლამდე:  1/2 პაკეტი 2-ჯერ დღეში.
1-10 წლამდე: 1 პაკეტი ან კაფსულა 2-ჯერ დღეში.
10 წლის ზემოთ: 1-2 პაკეტი ან კაფსულა 2-ჯერ დღეში.
კაფსულა უნდა გადაიყლაპოს წყლის მიყოლებით. პაკეტის შიგთავსი უნდა გაიხსნას წყალსა ან რძეში. არ შეიძლება ძალიან ცივი ან ცხელი წყლის გამოყენება.

გვერდითი მოვლენები:
იშვიათად, ცენტრალური ვენური კათეტერის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია განვითარდეს ფუნგემია.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

შენახვის პირობები: ინახება ოთახის ტემპერატურაზე ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გაცემის წესი: ურეცეპტოდ

მწარმოებელი: ლაბორატორია ბიოკოდექსი. ბარბესი 19. 92120 მონრუჟი, პარიზი, საფრანგეთი

ექსისტენი  – სანოველი ფორტე
15 მგ,  ტაბლეტები
EXISTEN  – sanovel FORT
15 მგ, TABLETS

შემადგენლობა
პრეპარატის ერთი ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების  მელოქსიკამის 15მგ-ს.

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალება
ათქ კლასიფიკაციის კოდი _ M01AC06

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა:
მელოქსიკამი წარმოადგენს ენოლის მჟავას წარმოებულ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებას, რომელსაც ახასიათებს გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი მოქმედება.
პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ციკლოოქსიგენაზა-2-ს ინჰიბირებით,  რაც ამცირებს პროსტაგლანდინების სინთეზს. მელოქსიკამის ულცეროგენული და ანთების საწინააღმდეგო დოზებით ჩატარებულმა კვლევამ ართრიტით დაავადებულ ვირთაგვებზე გამოავლინა მისი ანთების საწინააღმდეგო სხვა არასტეროიდულ პრეპარატებთან შედარებით უფრო ფართო თერაპიული სიგანე.
პრეპარატის უსაფრთხოება განპირობებულია მისი შერჩევითი მოქმედებით ცოგ-2-ზე.
In vitro კვლევები ჩატარდა განსხვავებული სისტემის უჯრედებზე; ერთის მხრივ ცხოველურ მაკროფაგებსა და აორტის ენდოთელიუმის უჯრედებზე (ცოგ-1-ზე მოქმედების გამოსავლენად), მეორეს მხრივ თაგვის მაკროფაგებზე (ცოგ-2-ზე მოქმედების გამოსავლენად). ამ კვლევებმა გამოავლინა მისი სელექტიური აქტივობა ცოგ-2-ის მიმართ. პრეპარატის ამ თვისებიდან გამომდინარე მცირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ ისეთი გვერდითი მოვლენების ინტენსივობა, როგორიცაა პერფორაცია, წყლულები და სისხლდენა წყლულიდან.
ფარმაკოკინეტიკა:
პერორალური  მიღების დროს მელოქსიკამი კარგად შეიწოვება (89%). საკვების მიღება არ მოქმედებს მისი აბსორბციის ხარისხზე. პერორალური დოზის ზრდასთან ერთად 7,5მგ-დან 15მგ-მდე პროპორციულად იზრდება მისი კონცენტრაცია პლაზმაში. წონასწორული მდგომარეობა მიიღწევა 3-5 დღეში. პრეპარატის ხანგრძლივი მიღება (ერთ წელიწადზე მეტი) არ იწვევს მისი კონცენტრაციის მომატებას მიღწეულ წონასწორულ კონცენტრაციასთან შედარებით. სისხლის ცილებთან შეკავშირების ხარისხი შეადგენს 99%-ს. პლაზმაში საშუალო კონცენტრაციის დონე მერყეობს მინიმალური 0,4მკგ/მლ-დან მაქსიმალურ 1,0მკგ/მლ-მდე დღეში 7,5მგ დოზის მიღებისას. 15მგ-ს მიღების დროს შესაბამისად 0,8მკგ/მლ-დან 2,0მკგ/მლ-მდე.
მელოქსიკამი კარგად აღწევს სინოვიალურ სითხეში, სადაც მისი კონცენტრაცია პლაზმური კონცენტრაციის 50%-ს შეადგენს. პრეპარატი თითქმის ბოლომდე მეტაბოლიზდება. მისი 5%-ზე ნაკლები უცვლელი სახით გამოიყოფა განავალთან ერთად, ხოლო შარდთან ერთად ელიმინირდება პრეპარატის უმნიშვნელო რაოდენობა. მეტაბოლიტების 50% გამოიყოფა შარდთან,  დანარჩენი 50% _ განავალთან ერთად. მელოქსიკამის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 20 საათს.
ღვიძლის უკმარისობა პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკურ მაჩვენებლებზე არ მოქმედებს. პლაზმური კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 8 მლ/წთ,  მოხუცებში ეს სიდიდე უფრო მცირეა.
განაწილების მოცულობა შეადგენს 11ლ-ს. ეს მაჩვენებელი სხვადასხვა პაციენტებში მერყეობს 30-40%-მდე.

ჩვენებები
რევმატოიდული ართრიტის,  ოსტეოართრიტის (ართროზის) ნიშნებისა და სიმპტომების შესამსუბუქებლად.

უკუჩვენებები
მელოქსიკამის ან სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
პრეპარატი უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებსაც აცეტილსალიცილის მჟავას და სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მიღების შემდეგ უვითარდებათ ბრონქოსპაზმი, პოლიპები,  სისხლძარღვოვანი შეშუპება ან ურტიკარია.
პრეპარატი უკუნაჩვენებებია აგრეთვე ქვემოდმოცემულ შემთხვევებში:
-პეპტიური წყლული აქტიურ ფაზაში;
-ღვიძლის მწვავე უკმარისობა;
-თირკმელების უკმარისობა დიალიზის ჩატარების გარეშე;
-15 წლამდე ასაკის ბავშვები;

უსაფრთხოების ზომები
ისევე როგორც სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ენიშნებათ პაციენტებს ანამნეზში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილის დაავადებებით; აგრეთვე პაციენტებს,  რომლებიც იღებენ ანტიკოაგულანტებს. პეპტიური წყლულის ან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან  სისხლდენის დაწყებისას საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები იწვევენ პროსტაგლანდინების ინჰიბირებას, რომლებიც მონაწილეობას იღებენ თირკმელების სისხლით მომარაგების პროცესში. მელოქსიკამის გამოყენებამ პაციენტებში თირკმელების სისხლით მომარაგების და ცირკულაციაში მყოფი სისხლის მოცულობის დარღვევებით შესაძლებელია გამოიწვიოს თირკმელების უკმარისობის განვითარება, თუმცა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებებით მკურნალობის შეწყვეტისას  თირკმელების ფუნქცია საწყისს მდგომარეობას უბრუნდება.
მსგავსი რეაქციების განვითარების რისკი უფრო მაღალია პაციენტებში დეჰიდრატაციის, გულის შეგუბებითი უკმარისობის, ღვიძლის ციროზის, ნეფროზული სინდრომის და თირკმელების მძიმე დაავადებების,  დიურეზული საშუალებების მიღების,  აგრეთვე ოპერაციის შემდგომი ჰიპოვოლემიის დროს. ამ დროს მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია აღნიშნული პაციენტების თირკმელების ფუნქციის და დიურეზის სისტემატიური მონიტორინგი.
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები იშვიათად იწვევენ ინტერსტიციულ ნეფრიტს, გლომერულონეფრიტს, თირკმლის ტვინოვანი ნივთიერების ნეკროზს ან ნეფროზულ სინდრომს. თირკმელების უკმარისობის ბოლო სტადიით,  ან ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში მელოქსიკამის დღიური  დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 7,5მგ-ს. პაციენტებში კრეატინინის კლირენსით >25მლ/წთ დოზის კორექცია საჭირო არ არის.
ზოგჯერ ადგილი აქვს ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის ან სხვა მაჩვენებლის მომატებას. ამ შემთხვევებში საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა და საკონტროლო ლაბორატორიული გამოკვლევების ჩატარება.  კლინიკურად ღვიძლის არაპროგრესირებადი ციროზის დროს პრეპარატის დოზის შემცირება საჭირო არ არის. მკურნალობის დროს, ცნს-ის მხრივ გვერდითი ეფექტების განვითარების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება ეკრძალებათ ავტოტრანსპორტის მძღოლებს და იმ პირებს, რომელთა მუშაობა მოითხოვს განსაკუთრებულ ყურადღებას.

ორსულობა და ლაქტაცია
მიუხედავად იმისა, რომ პრეკლინიკურ კვლევებში პრეპარატის ტერატოგენული ეფექტი არ არის აღწერილი,  ორსულებსა და მეძუძურ ქალებში მისი გამოყენება არ არის მიზანშეწონილი.

გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:
პაციენტების 1%-ზე მეტს აღენიშნება: დისპეფსია,  გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, ყაბზობა,  მეტეორიზმი,  დიარეა; პაციენტების 0,1-1%-ს- ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების გარდამავალი ცვლილებები (ტრანსამინაზების ან ბილირუბინის მაჩვენებლების მომატება),  ბოყინი,  ეზოფაგიტი,  კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული, კუჭიდან და ნაწლავებიდან ფარული და ხილული სისხლდენები; პაციენტების 1%-ზე ნაკლებს  კოლიტი;
სისხლის სურათის მხრივ: პაციენტების 1%-ზე მეტს _ ანემია, პაციენტების 0,1-1%-ს _ პერიფერიული სისხლის სურათის ცვლილებები, მათ შორის ლეიკოპენია და თრომბოციტოპენია. მიელოტოქსიკური პრეპარატების,  კერძოდ მეტოტრექსატის ერთდროული დანიშვნა იწვევს ციტოპენიას.
კანის და ლორწოვანი გარსების მხრივ: პაციენტების 1%-ზე მეტს აღენიშნება ქავილი, კანზე გამონაყარი; პაციენტების 0,1-1%-ს _ სტომატიტი,  ჭინჭრის ციება, პაციენტების 1%-ზე ნაკლებს- ფოტოსენსიბილიზაცია.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: პაციენტების 1%-ზე ნაკლებს აღენიშნებათ ბრონქული ასთმის მწვავე შეტევები.
ცნს-ის მხრივ: პაციენტების 1%-ზე მეტს  თავის ტკივილი, პაციენტების 0,1-1%-ს თავბრუსხვევა, ყურებში შუილი, ძილიანობა,  მხედველობის დარღვევა.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: პაციენტების 1%-ზე მეტს  შეშუპება, პაციენტების 0,1-1%-ს  არტერიული წნევის მომატება, ტაქიკარდია, ჰიპერემია.
შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: პაციენტების 0,1-1%-ს  თირკმელების ფუნქციის ცვლილებები (კრეატინინის და/ან სისხლის შარდოვანას მაჩვენებლების).

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება
მელოქსიკამის და აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების ერთდროული გამოყენება რეკომენდებული არ არის, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენისა და წყლულის შესაძლო განვითარების გამო.
არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტებთან, ციკლოპიდინთან, ჰეპარინთან, თრომბოლიზურ საშუალებებთან კომბინაცია ზრდის სისხლდენის რისკს. თუ ასეთი მკურნალობა მაინც აუცილებელია, საჭიროა ანტიკოაგულანტების ეფექტის მუდმივი კონტროლი.
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები ლითიუმთან კომბინაციით იწვევენ ამ უკანასკნელის კონცენტრაციის მომატებას სისხლის პლაზმაში.
სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მსგავსად მელოქსიკამი  აძლიერებს მეტოტრექსატის ტოქსიკურ ეფექტს ჰემოპოეზზე. ამ შემთხვევაში აუცილებელია სისხლის სურათის პერიოდული კონტროლი.
მელოქსიკამისა და საშვილოსნოსშიდა კონტრაცეპტივების კომბინაციით ქვეითდება ამ უკანასკნელთა მოქმედების ეფექტი.
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები იწვევენ დიურეზული საშუალებების მოქმედების შესუსტებას. დეჰიდრატირებულ პაციენტებში მოსალოდნელია თირკმელების მწვავე უკმარისობის განვითარება, ამიტომ მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა თირკმელების ფუნქციის გამოკვლევა.
მელოქსიკამის და ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების (ბეტა-ბლოკერები, აგფ-ინჰიბიტორები, ვაზოდილატატორები, დიურეზული საშუალებები) ერთდროულად დანიშვნისას, მელოქსიკამის მიერ პროსტაგლანდინ- ვაზოდილატატორების ბლოკირებით ქვეითდება ანტიჰიპერტენზიული მოქმედების ეფექტი. ქოლესტირამინი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში უკავშირდება მელოქსიკამს, რაც იწვევს ორგანიზმიდან მისი გამოყოფის პროცესის დაჩქარებას.
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების და ციკლოსპორინის ერთად მიღების დროს შესაძლებელია ამ უკანასკნელის ნეფროტოქსიურობის გაძლიერება. აქედან გამომდინარე მკურნალობის პროცესში  საჭიროა თირკმელების ფუნქციის პერიოდული კონტროლი.
მელოქსიკამის ანტაციდებთან, ციმეტიდინთან, დიგოქსინთან ან ფუროსემიდთან კომბინაციისას მნიშვნელოვან ურთიერთქმედებას ადგილი არა აქვს.
მხედველობაში უნდა ვიქონიოთ ანტიდიაბეტურ პერორალურ პრეპარატებთან შესაძლო ურთიერთქმედება.

დოზირება და მიღების წესი
რევმატოიდული ართრიტი: რეკომენდებული დოზაა 15 მგ ერთხელ დღეში. მნიშვნელოვანი თერაპიული ეფექტის მიღწევისას შესაძლებელია დოზის შემცირება 7,5 მგ-მდე.
ოსტეოართრიტი: რეკომენდებული დოზაა 7,5 მგ ერთხელ დღეში აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის გაზრდა 15 მგ-მდე.
არასასურველი ეფექტების განვითარების რისკის მქონე პაციენტებში პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 7,5 მგ-ს.
თირკმელების მძიმე უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, პრეპარატის სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 7,5 მგ-ს.
პრეპარატის მაქსიმალური დოზა შეადგენს 15 მგ-ს.
ვინაიდან ბავშვებში პრეპარატის დოზა დადგენილი არ არის,  იგი ენიშნებათ მხოლოდ მოზრდილებს.
ტაბლეტებს იღებენ ჭამის დროს წყალთან ან სხვა სითხესთან ერთად.

ჭარბი დოზირების მკურნალობა
მელოქსიკამის მიმართ სპეციფიკური ანტოდოტი არ არსებობს. ამ დროს საჭიროა კუჭის ამორეცხვა და სიმპტომატური მკურნალობა. დადგენილია,  რომ ქოლესტირამინი აჩქარებს ორგანიზმიდან მელოქსიკამის გამოყოფის პროცესს.

შენახვის პირობები და ვადა
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე 30°C- მდე,  ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა _ 3 წელი.

შეფუთვა
შეფუთვაში 10,  20 და 30 ტაბლეტი.

სხვა ფორმები
ექსისტენი – სანოველი 7,5 მგ,  10,  20 და 30 ტაბლეტი

გაიცემა ექიმის რეცეპტით
პრეპარატის მიღებამდე ყურადღებით გაეცანით ინსტრუქციას.

რეგისტრაციის მფლობელი და  მწარმოებელი:
სანოველ ილაჩ სანაი ვე თიჯარეთ ა. შ.
მწარმოებლის მისამართი:
ქ. ჩანთა, კარტალტეპეს დასახლება, E-5 ავტოტრასა, სილივრი/სტამბული, თურქეთი

ქვეყანა: სან მარინო

მწარმოებელი: ერბოზეტა

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ენტენორმი
(ENTENORM)

ზოგადი დახასიათება:
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
გამჭვირვალე კრემისფერი მყარი ჟელატინის კაფსულები, შევსებული თეთრი ან მოყვითალო თეთრი ფერის ფხვნილით (დასაშვებია უფრო მუქი ფერის გრანულების არსებობა);

შემადგენლობა:                      
1 კაფსულა შეიცავს 2 მილიარდ ცოცხალ უჯრედს: ლაქტობაცილა აციდოფილუსი – 9.0 მგ, ლაქტობაცილა ბიფიდუსი – 5.0 მგ, იოგურტის კულტურა  – 20.0 მგ;
დამხმარენივთიერებები: რძის მშრალი შრატი, ლაქტოზა, მაგნიუმის სტეარატი, ასკორბინის მჟავა.

გამოშვების ფორმა:
კაფსულები.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ეუბიოტიკი, ნაწლავების მიკროფლორის მარეგულირებელი საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოქმედების ნორმალიზაცია. პრეპარატში შემავალი რძემჟავა ბაქტერიები შედიან ნორმული ნაწლავების მიკროფლორის შემადგენლობაში. ისინი მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ იმუნიტეტის სტიმულაციაში, ვიტამინების წარმოქმნაში, დეტოქსიკაციური და საჭმლის მომნელებელი ფუნქციების უზრუნველყოფაში.
ენტენორმის ანტიმიკრობული აქტივობა გამოხატულია სტაფილოკოკების, პროტეუსის, ენტეროპათოგენური ნაწლავის ჩხირის მიმართ და დაკავშირებულია მიკრობთა უნართან წარმოქმნან რძემჟავა, ლაქტოცინი, წყალბადის ზეჟანგი, ლიზოციმი და სხვა.
რძემჟავა ბაქტერიები აქვეითებენ ნაწლავების pH-ს და ამით ხელს უშლიან პათოგენური და პირობით პათოგენური მიკროფლორის ზრდასა და განვითარებას.

ჩვენება:
ენტენორმი ინიშნება სხვადასხვა წარმოშობის დისბაქტერიოზის (ძირითადად გამოწვეული ანტიბიოტიკების და ქიმიოპრეპარატების მიღებით) პროფილაქტიკისა და მკურნალობისათვის მოზრდილებსა და ბავშვებში; მწვავე და ქრონიკული გასტროენტეროკოლიტის და კოლიტის, დიარეის, მეტეორიზმის დროს; ანტიბიოტიკო-, ქიმიო- და სხივურ თერაპიასთან ერთად ან მათ შემდეგ; ალერგიული დაავადებების კომპლექსურ თერაპიაში.
 
მიღების წესი და დოზირება:
პროფილაქტიკის მიზნით მოზრდილებში და 12 წლის ასაკის ზევით მოზარდებში ინიშნება თითო კაფსულა დღეში ერთხელ ჭამის დროს.
სამკურნალოდ: 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში – 1/2 კაფსულა დღეში ერთხელ ჭამის დროს (კაფსულის შიგთავსი ერევა მცირე რაოდენობით სითხეს ან საკვებს);
1-3 წლამდე ასაკის ბავშვებში – 1-2 კაფსულა დღეში ერთხელ ჭამის დროს;
3-12 წლამდე ასაკის ბავშვებში – 1 კაფსულა 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს. მკურნალობის ხანგრძლივობაა 20-30 დღე;
მოზრდილებში და 12 წლის ასაკის ზევით მოზარდებში – 1-2 კაფსულა 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს, მკურნალობის ხანგრძლივობაა 25-30 დღე.
საჭიროების შემთხვევაში შესაძლებელია კურსის გამეორება.

გვერდითი მოვლენები:
ინდივიდუალური მგრძნობელობა ჟელატინის კაფსულებისა და პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ.

უკუჩვენება:
არ არის გამოვლენილი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
გამოიყენება კომპლექსურ თერაპიაში სულფანილამიდებთან, ანტიბიოტიკებთან, მეტრონიდაზოლთან და სხვა ანტიბაქტერიულ პრეპარატებთან ერთად.

ჰიპერდოზირება:
არ არის გამოვლენილი.

ორსულობა და ლაქტაცია:
შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე ზემოქმედება:
ენტენორმის გამოყენება არ მოითხოვს უსაფრთხოების განსაკუთრებული ზომების დაცვას.

შეფუთვა:
20 კაფსულა პოლიეთილენის ფლაკონში.

შენახვის პირობები:
ინახება მაცივარში (2-10)ºC ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა :
3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:
ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).
მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

ქვეყანა: იტალია

მწარმოებელი: ესკულაპი იტალია

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

DEFLOR Saccharomyces Boulardii

დეფლორი კაფსულა

საკვები დანამატი

ფორმულის შემადგენლობა: ერთი კაფსულა შეიცავს ლიოფილიზებულ Saccharomyces boulardii-ს 5X10⁹, მალტოდექსტრინი, ინულინი, მარწყვის არომატიზატორი.

დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები და ფარმაკოდინამიკური თავისებურებები: Saccharomyces boulardii ეს არის ბიოლოგიური ანტიდიარეული საშუალება. იგი ცოცხლობს ნაწლავში და ხელს უწყობს ნაწლავის ლორწოვანის მიერ სპეციალური მედიატორების გამომუშავებას, რაც აჩერებს დიარეას. Saccharomyces boulardii-ის გააჩნია მიკრობული ანტაგონიზმი უამრავი ბაქტერიისა და კანდიდას სოკოს მიმართ in vitro და in vivo. ცოცხალ ორგანიზმში ის ასინთეზებს B ჯგუფის ვიტამინებს, როგორებიცაა B1, B2, B6, პანტოთენის მჟავა, ნიკოტინის მჟავა. ბიოლოგიურ ექსპერიმენტში Saccharomyces boulardii ავლენს დადებით ეფექტს იმუნური სისტემის ფუნქციაზეც.

Saccharomyces boulardii რეზისტენტულია კუჭის, ნაწლავის, ღვიძლისა და პანკრეასის წვენების მიმართ; იგი რეზისტენტულია ანტიბაქტერიული და სულფონამიდური პრეპარატების მიმართაც.

ფარმაკოკინეტიკა: ორალურად მიღებისას Saccharomyces boulardii ნაწლავებამდე აღწევს კოლონიზაციის გარეშე. მკურნალობის შეწყვეტიდან 2-5 დღეში იგი სრულიად ელიმინირდება ორგანიზმიდან.

მიღების რეკომენდაციები:

1. ინფექციური და არაინფექციური გენეზის დიარეა
2. საჭმლის მომნელებელი სისტემის დისფუნქცია, რომელიც თან ახლავს ანტიბიოტიკების მიღებას
3. საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის დისფუნქცია, რომელიც თან ახლავს ქიმიოპრეპარატებით მკურნალობას.

უკუჩვენებები: ჰიპერმგრძნობელობა შემადგენელი კომპონენტების მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები: არ გამოიყენება ისეთ პირებში, ვისაც ჩაყენებული აქვს ცენტრალური ვენური კათეტერი.

გვერდითი მოვლენები: Saccharomyces boulardii პაციენტის მიერ აიტანება კარგად. ზოგიერთ კლინიკურ კვლევაში დაფიქსირდა დისკომფორტის შეგრძნება ეპიგასტრიუმის არეში და მეტეორიზმი (აირების დაგროვება), თუმცა, ასეთ დროს მკურნალობის შეწყვეტა არ არის აუცილებელი.

თუ შენიშნავთ ისეთ სიმპტომს, რომელიც ანოტაციაში აღწერილი არ არის, მიმართეთ ექიმს.

წამალთა ურთიერთქმედება: Saccharomyces boulardii, მისი უჯრედული სტრუქტურიდან გამომდინარე, მგრძნობიარეა ანტიფუნგალური მედიკამენტების მიმართ.

დოზირება და მიღების წესი: თუ არ გაქვთ ექიმის დანიშნულება, მიიღეთ დეფლორი შემდეგი დოზირების რეჟიმით

ბავშვები: 1 კაფსულა დღეში;

მოზრდილები: 1-2 კაფსულა დღეში.

შესაძლებელია კაფსულის გახსნა და შერევა წყალსა ან საკვებში.

დელორის მიღება შესაძლებელია დღის ნებისმიერ მონაკვეთში. დეფლორი უმჯობესია მიღებული იქნას ჭამამდე, მაქსიმალური და სწრაფი ეფექტისთვის.

თუ დეფლორის მიღება ხდება ანტიბიოტიკის პარალელურად, უმჯობესია პაციენტმა ორივე დალიოს ერთდროულად.

დოზის გადაჭარბება: არ არსებობს სპეციალური ანტიდოტი. დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში ტარდება სიმპტომური მკურნალობა, საჭიროების მიხედვით.

შენახვის პირობები: ინახება გრილ, მშრალ, ბნელ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 25˚C ტემპერატურისა.

აფთიაქიდან გაცემის წესი: გაიცემა ექიმის რეცეპტის გარეშე.

გამოშვების ფორმა: კაფსულა N10

პროდუქტის მფლობელი:

Istanbul Ilac Koz. Tur. San. ve Tic. LTD. Sti.

Eyüp Sultan Mah. Ulubatli Hasan Cd. No:16

Sancakteoe IST. Tel.: +90 216 313 71 10

www.dermoclean.com

Exclusive agent in Georgia

Brochem Georgia

Address: 145 Beliashvili street 0159

Tbilisi, Georgia

E-mail: [email protected]

www.brochem.ge

ექსკლუზიური დისტრიბუტორი საქართველოში: შპს. ბროქემ გეორგია

ეფექტი ჩაი – გეო
(EPHACT TEA – GEO)

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: პარაცეტამოლი, ფენილეფრინი, ფენირამინი,
ასკორბინის მჟავა;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
თეთრი ფერის ფხვნილი, დასაშვებია ღია ყვითელი ფერის ან/და ნარინჯისფერი ჩანართების არსებობა;

შემადგენლობა:
1 პაკეტი შეიცავს: პარაცეტამოლს-500 მგ, ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდს-10 მგ, ფენირამინის მალეატს-20 მგ, ასკორბინის მჟავას-50 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: იზომალტი (Е 953), უწყლო ლიმონმჟავა, ღვინის მჟავა, ნატრიუმის საქარინი, ნატრიუმის ციტრატი, საქაროზა, ლიმონის არომატიზატორი Lime 3306, უწყლო კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, საღებავი: Quinoline Уellow supra (E104).

გამოშვების ფორმა:
დოზირებული ფხვნილი პაკეტებში, 13გ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პარაცეტამოლი კომბინაციაში სხვა პრეპარატებთან (ნეიროლეპტიკების გარდა).
ათქ-კოდი: N02BE51.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ეფექტი ჩაი-გეო წარმოადგენს კომბინირებულ პრეპარატს.
პარაცეტამოლი ეფექტური ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი საშუალებაა, რომელსაც ასევე გააჩნია სუსტად გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება. პარაცეტამოლი ახდენს ზეგავლენას ჰიპოთალამუსში ლოკალიზებულ თერმორეგულაციის ცენტრზე და აინჰიბირებს პროსტაგლანდინების სინთეზს უპირატესად ცნს-ში. ეფექტურად და საიმედოდ ხსნის გაციებასთან დაკავშირებულ ყელის, თავის, კუნთებისა და სახსრების ტკივილს. პარაცეტამოლი გავლენას არ ახდენს წყალ-ელექტროლიტურ ბალანსზე (არ იწვევს ნატრიუმისა და წყლის შეკავებას ორგანიზმში) და არ აზიანებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსს.
ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი მიეკუთვნება a₁-ადრენომიმეტურ საშუალებებს. პრეპარატს გააჩნია გამოხატული ვაზოკონსტრიქციული მოქმედება. ზედა სასუნთქი გზების (ცხვირის ღრუ, დანამატი წიაღები, ხახა) ლორწოვანი გარსის ჰიპერემიისა და შეშუპების შემცირების გზით, იგი ამცირებს რინორეას, ცემინებას, ცრემლდენას, რომელიც გამოწვეულია გრიპით, გაციებითა და ალერგიული
დაავადებებით და აღადგენს ცხვირით სუნთქვას. ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი აბლოკირებს ჰისტამინისა და სეროტონინის გამოთავისუფლებას, ახდენს ბრონქოლიზურ მოქმედებას, რაც ხელს უწყობს გაციების სიმპტომების შემცირებას.
ფენირამინის მალეატი – Н1 რეცეპტორების ბლოკატორია, ამცირებს სისხლძარღვების გამტარობას, ცრემლდენას, ცხვირის და თვალების ქავილს. ასკორბინის მჟავა გაციებისა და გრიპის დროს, განსაკუთრებით საწყის სტადიაზე, აკმაყოფილებს ორგანიზმის მომატებულ მოთხოვნილებას C ვიტამინის მიმართ და ზრდის იმუნიტეტს. 

ფარმაკოკინეტიკა:
პარაცეტამოლი პერორალური მიღებისას სწრაფად და თითქმის მთლიანად აბსორბირდება. მაქსიმალური კონცენტრაცია (C_max) პლაზმაში მიიღწევა 1 სთ-ში. ანალგეზიური ეფექტი ვლინდება პრეპარატის მიღებიდან 0.5-2 სთ-ის განმავლობაში. პარაცეტამოლის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80%-ს. პლაზმის ცილებს უკავშირდება პრეპარატის 20%. ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T_1/2) შეადგენს 2-3 სთ-ს. პარაცეტამოლი მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში. წარმოქმნილი კონიუგატები (გლუკურონიდები და სულფატები) ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით.
ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი ადვილად შეიწოვება პერორალური მიღებისას. მაქსიმალურ კონცენტრაციას (C_max) პლაზმაში აღწევს 1-2 სთ-ში, ბიოშეღწევადობა შეადგენს 40%-ს, ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T_1/2) _ 2-3 სთ-ს, მეტაბოლიზდება ღვიძლში და ნაწლავებში ფერმენტ მონოამინოოქსიდაზას საშუალებით. ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა ორგანიზმიდან თირკმლების საშუალებით.
ფენირამინის მალეატი კარგად შეიწოვება საჭმლის მომნელებელი სისტემიდან, მეტაბოლიზდება ღვიძლში, გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 16-18 სთ-ს.
პერორალური მიღებისას ასკორბინის მჟავა მთლიანად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში შეადგენს დაახლოებით 10-20 მკგ/მლ-ს, ხოლო კავშირი პლაზმის ცილებთან – 25%-ს.

ჩვენება:
ეფექტი ჩაი-გეო გამოიყენება მწვავე რესპირატორულ-ანთებითი დაავადებების და გრიპის სიმპტომების სამკურნალოდ:
თავის ტკივილი, მაღალი ტემპერატურა, შემცივნება, ციებ-ცხელება, ცხვირით სუნთქვის გაძნელება, სურდო და ცემინება, ყელის ტკივილი, სახსრების და კუნთების ტკივილი, ტკივილის შეგრძნება ცხვირის წიაღების არეში.

მიღების წესი და დოზირება:
ეფექტი ჩაი-გეო მიიღება პერორალურად. მოზრდილებსა და 14 წლის ზემოთ ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1 პაკეტი ყოველ 4-6 სთ-ში ერთხელ, არაუმეტეს 3 პაკეტისა 24 სთ-ის განმავლობაში. 1 პაკეტის შემცველობა ჩაყარეთ ჭიქაში, დაასხით ადუღებული წყალი და კარგად მოურიეთ ფხვნილის გახსნამდე. ეფექტი ჩაი-გეო მიღების ხანგრძლივობა არის 3-5 დღე.

გვერდითი მოვლენები:
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, ძილის დარღვევა (უძილობა), თავბრუ, დაღლილობის შეგრძნება;
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: უმნიშვნელო არტერიული ჰიპერტენზია, ტაქიკარდია, შესაძლებელია, აღინიშნოს გაძლიერებული გულისცემა;
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: შესაძლებელია პირის სიმშრალე, გულისრევა, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში;
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი;
შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: შარდის შეკავება;
ალერგიული რეაქციები: შესაძლებელია გამონაყარი, ქავილი.
იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის
აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ; ღვიძლის და/ან თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები; შაქრიანი დიაბეტი; ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი; ბავშვთა ასაკი 14 წლამდე.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
ანტიდეპრესანტებთან, ფენოთიაზინის ჯგუფის ანტიფსიქოზურ პრეპარატებთან, პარკინსონის საწინააღმდეგო საშუალებებთან ეფექტი ჩაი-გეო ერთდროული გამოყენებისას იზრდება შარდის შეკავების, ყაბზობის, პირის სიმშრალის განვითარების რისკი. ეფექტი ჩაი-გეოს ბარბიტურატებთან, დიფენინთან, კარბამაზეპინთან, რიფამპიცინთან და სხვა მიკროსომური ფერმენტების ინდუქტორებთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ჰეპატოტოქსიკური მოქმედების განვითარების რისკი. პრეპარატის ჰალოტანთან კომბინაცია ზრდის პარკუჭოვანი არითმიის განვითარების საშიშროებას. ეფექტი ჩაი-გეოს გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან მიღებისას იქმნება გლაუკომის განვითარების რისკი. ანტიკოაგულაციურ საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი. პრეპარატის მიღება ტრანკვილიზატორებთან, საძილე და ფსიქოტროპულ საშუალებებთან ერთად აძლიერებს მათ სედაციურ ეფექტს. არასასურველია პრეპარატის დანიშვნა მაო-ს ინჰიბიტორებთან, ქოლინომაბლოკირებელ საშუალებებთან, ადრენომაბლოკირებელ საშუალებებთან და პარაცეტამოლის შემცველ სხვა პრეპარატებთან ერთად.
ფენილეფრინი აქვეითებს გუანეტიდინის ჰიპოტენზიურ ეფექტს. გუანეტიდინი აძლიერებს ალფა-ადრენომასტიმულირებელ ეფექტს, ხოლო ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები – ფენილეფრინის სიმპატომიმეტურ ეფექტს.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, მძიმე შემთხვევებში ვითარდება ღვიძლის დაზიანების ნიშნები, თირკმლის უკმარისობა, ენცეფალოპათია და კომატოზური მდგომარეობა.
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა და გააქტივებული ნახშირის მიღება; აუცილებლობის შემთხვევაში ტარდება სიმპტომური თერაპია. პარაცეტამოლით მოწამვლისას გამოიყენება სპეციფიკური ანტიდოტი – აცეტილცისტეინი.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია.

გამოყენების თავისებურებები:
ეფექტი ჩაი-გეო მიიღება მხოლოდ რეკომენდებული დოზით. თუ გრიპისა და გაციების სიმპტომები შენარჩუნებულია 5 დღიანი კურსის შემდეგ, აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმის კონსულტაცია. ღვიძლის ტოქსიკური დაზიანების თავიდან ასაცილებლად ეფექტი ჩაი-გეოს გამოყენებისას პაციენტები უნდა მოერიდონ ალკოჰოლური სასმელების მიღებას. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის დანიშვნა ქრონიკული ალკოჰოლიზმით დაავადებულ პაციენტებში. არ შეიძლება პრეპარატით სარგებლობა დაზიანებული პაკეტიდან. ეფექტი ჩაი-გეო სიფრთხილით მიიღება ანტიდეპრესანტებთან, β-ადრენობლოკატორებთან, მაო-ს ინჰიბიტორებთან ერთად და მათი მიღების შეწყვეტიდან 14 დღის განმავლობაში. ეფექტი ჩაი-გეო გამოყენება შეზღუდულია არტერიული ჰიპერტენზიის, გლაუკომის, თირკმლისა და ღვიძლის დაავადებების, წინამდებარე ჯირკვლის ადენომის, თირეოტოქსიკოზის დროს.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება ისეთი ქმედებებისაგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას.

შეფუთვა:
10 პაკეტი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში
პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III – გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი,
ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge