ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: პარაცეტამოლი, ფენილეფრინი, ასკორბინის მჟავა;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
ღია ყვითელი ფერის გრანულირებული ფხვნილი, დამახასიათებელი ლიმონის არომატით;
შემადგენლობა:
1 პაკეტი შეიცავს: პარაცეტამოლს-750 მგ, ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდს-10 მგ, ასკორბინის მჟავას-60 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: უწყლო ლიმონმჟავა, ღვინის მჟავა, ნატრიუმის საქარინი, ნატრიუმის ციტრატი, საქაროზა, ლიმონის არომატიზატორი Lime 3306, უწყლო კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, საღებავი: Quinoline yellow supra (E104).

გამოშვების ფორმა:
დოზირებული ფხვნილი პაკეტებში, 5გ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პარაცეტამოლი კომბინაციაში სხვა პრეპარატებთან (ნეიროლეპტიკების გარდა).
ათქ-კოდი: N02BE51.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ეფექტი ჩაი-ავერსი წარმოადგენს კომბინირებულ პრეპარატს.
პარაცეტამოლი ეფექტური ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი საშუალებაა, რომელსაც ასევე გააჩნია სუსტად გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება. პარაცეტამოლი ახდენს ზეგავლენას ჰიპოთალამუსში ლოკალიზებულ თერმორეგულაციის ცენტრზე და აინჰიბირებს პროსტაგლანდინების სინთეზს უპირატესად ცნს-ში. ეფექტურად და საიმედოდ ხსნის გაციებასთან დაკავშირებულ ყელის, თავის, კუნთებისა და სახსრების ტკივილს. პარაცეტამოლი გავლენას არ ახდენს წყალ-ელექტროლიტურ ბალანსზე (არ იწვევს ნატრიუმისა და წყლის შეკავებას ორგანიზმში) და არ აზიანებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსს.
ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი მიეკუთვნება α₁-ადრენომიმეტურ საშუალებებს. პრეპარატს გააჩნია გამოხატული ვაზოკონსტრიქციული მოქმედება. ზედა სასუნთქი გზების (ცხვირის ღრუ, დანამატი წიაღები, ხახა) ლორწოვანი გარსის ჰიპერემიისა და შეშუპების შემცირების გზით, იგი ამცირებს რინორეას, ცემინებას, ცრემლდენას, რომელიც გამოწვეულია გრიპით, გაციებითა და ალერგიული დაავადებებით და აღადგენს ცხვირით სუნთქვას. ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი აბლოკირებს ჰისტამინისა და სეროტონინის გამოთავისუფლებას, ახდენს ბრონქოლიზურ მოქმედებას, რაც ხელს უწყობს გაციების სიმპტომების შემცირებას.
ასკორბინის მჟავა გაციებისა და გრიპის დროს, განსაკუთრებით საწყის სტადიაზე, აკმაყოფილებს ორგანიზმის მომატებულ მოთხოვნილებას C ვიტამინის მიმართ და ზრდის იმუნიტეტს.

ფარმაკოკინეტიკა:
პარაცეტამოლი პერორალური მიღებისას სწრაფად და თითქმის მთლიანად აბსორბირდება. მაქსიმალური კონცენტრაცია (C_max) პლაზმაში მიიღწევა 1 სთ-ში. ანალგეზიური ეფექტი ვლინდება პრეპარატის მიღებიდან 0.5-2 სთ-ის განმავლობაში. პარაცეტამოლის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80%-ს. პლაზმის ცილებს უკავშირდება პრეპარატის 20%. ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) შეადგენს 2-3 სთ-ს. პარაცეტამოლი მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში. წარმოქმნილი კონიუგატები (გლუკურონიდები და სულფატები) ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით.
ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი ადვილად შეიწოვება პერორალური მიღებისას. მაქსიმალურ კონცენტრაციას (C_max) პლაზმაში აღწევს 1-2 სთ-ში, ბიოშეღწევადობა შეადგენს 40%-ს, ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) – 2-3 სთ-ს, მეტაბოლიზდება ღვიძლში და ნაწლავებში ფერმენტ მონოამინოოქსიდაზას საშუალებით. ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა ორგანიზმიდან თირკმლების საშუალებით.
პერორალური მიღებისას ასკორბინის მჟავა მთლიანად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში შეადგენს დაახლოებით 10-20 მკგ/მლ-ს, ხოლო კავშირი პლაზმის ცილებთან – 25%-ს.

ჩვენება:
ეფექტი ჩაი-ავერსი გამოიყენება მწვავე რესპირატორულ-ანთებითი დაავადებების და გრიპის სიმპტომების სამკურნალოდ:
თავის ტკივილი, მაღალი ტემპერატურა, შემცივნება, ციებ-ცხელება, ცხვირით სუნთქვის გაძნელება, სურდო და ცემინება, ყელის ტკივილი, სახსრების და კუნთების ტკივილი, ტკივილის შეგრძნება ცხვირის წიაღების არეში.

მიღების წესი და დოზირება:
ეფექტი ჩაი-ავერსი მიიღება პერორალურად. მოზრდილებსა და 12 წლის ზემოთ ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1 პაკეტი ყოველ 4-6 სთ-ში ერთხელ, არაუმეტეს 4 პაკეტისა 24 სთ-ის განმავლობაში. 1 პაკეტის შემცველობა ჩაყარეთ ჭიქაში, დაასხით ადუღებული წყალი და კარგად მოურიეთ ფხვნილის გახსნამდე. ეფექტი ჩაი-ავერსის მიღების ხანგრძლივობა არის 5 დღე.

გვერდითი მოვლენები:
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, ძილის დარღვევა (უძილობა), თავბრუ, დაღლილობის შეგრძნება;
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: უმნიშვნელო არტერიული ჰიპერტენზია, ტაქიკარდია, შესაძლებელია, აღინიშნოს გაძლიერებული გულისცემა;
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: შესაძლებელია პირის სიმშრალე, გულისრევა, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში;
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი;
შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: შარდის შეკავება;
ალერგიული რეაქციები: შესაძლებელია გამონაყარი, ქავილი.
იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის
აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ; ღვიძლის და/ან თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები; შაქრიანი დიაბეტი; ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი; ბავშვთა ასაკი 12 წლამდე.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
ანტიდეპრესანტებთან, ფენოთიაზინის ჯგუფის ანტიფსიქოზურ პრეპარატებთან, პარკინსონის საწინააღმდეგო საშუალებებთან ეფექტი ჩაი-ავერსის ერთდროული გამოყენებისას იზრდება შარდის შეკავების, ყაბზობის, პირის სიმშრალის განვითარების რისკი. ეფექტი ჩაი-ავერსის ბარბიტურატებთან, დიფენინთან, კარბამაზეპინთან, რიფამპიცინთან და სხვა მიკროსომური ფერმენტების ინდუქტორებთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ჰეპატოტოქსიკური მოქმედების განვითარების რისკი. პრეპარატის ჰალოტანთან კომბინაცია ზრდის პარკუჭოვანი არითმიის განვითარების საშიშროებას. ეფექტი ჩაი-ავერსის გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან მიღებისას იქმნება გლაუკომის განვითარების რისკი. ანტიკოაგულაციურ საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი. პრეპარატის მიღება ტრანკვილიზატორებთან, საძილე და ფსიქოტროპულ საშუალებებთან ერთად აძლიერებს მათ სედაციურ ეფექტს. არასასურველია პრეპარატის დანიშვნა მაო-ს ინჰიბიტორებთან, ქოლინომაბლოკირებელ საშუალებებთან, ადრენომაბლოკირებელ საშუალებებთან და პარაცეტამოლის შემცველ სხვა პრეპარატებთან ერთად.
ფენილეფრინი აქვეითებს გუანეტიდინის ჰიპოტენზიურ ეფექტს. გუანეტიდინი აძლიერებს ალფა-ადრენომასტიმულირებელ ეფექტს, ხოლო ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები – ფენილეფრინის სიმპატომიმეტურ ეფექტს.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, მძიმე შემთხვევებში ვითარდება ღვიძლის დაზიანების ნიშნები, თირკმლის უკმარისობა, ენცეფალოპათია და კომატოზური მდგომარეობა.
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა და გააქტივებული ნახშირის მიღება; აუცილებლობის შემთხვევაში ტარდება სიმპტომური თერაპია. პარაცეტამოლით მოწამვლისას გამოიყენება სპეციფიკური ანტიდოტი – აცეტილცისტეინი.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია.

გამოყენების თავისებურებები:
ეფექტი ჩაი-ავერსი მიიღება მხოლოდ რეკომენდებული დოზით. თუ გრიპისა და გაციების სიმპტომები შენარჩუნებულია 5 დღიანი კურსის შემდეგ, აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმის კონსულტაცია. ღვიძლის ტოქსიკური დაზიანების თავიდან ასაცილებლად ეფექტი ჩაი-ავერსის გამოყენებისას პაციენტები უნდა მოერიდონ ალკოჰოლური სასმელების მიღებას. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის დანიშვნა ქრონიკული ალკოჰოლიზმით დაავადებულ პაციენტებში. არ შეიძლება პრეპარატით სარგებლობა დაზიანებული პაკეტიდან. ეფექტი ჩაი-ავერსი სიფრთხილით მიიღება ანტიდეპრესანტებთან, β-ადრენობლოკატორებთან, მაო-ს ინჰიბიტორებთან ერთად და მათი მიღების შეწყვეტიდან 14 დღის განმავლობაში. ეფექტი ჩაი-ავერსის გამოყენება შეზღუდულია არტერიული ჰიპერტენზიის, გლაუკომის, თირკმლისა და ღვიძლის დაავადებების, წინამდებარე ჯირკვლის ადენომის, თირეოტოქსიკოზის დროს.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება ისეთი ქმედებებისაგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას.
შეფუთვა:
10 პაკეტი მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში
პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისიანობის ვადა :
3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III – გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი,
ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

ეფექტი ჩაი – გეო
(EPHACT TEA – GEO)

ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: პარაცეტამოლი, ფენილეფრინი, ფენირამინი,
ასკორბინის მჟავა;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
თეთრი ფერის ფხვნილი, დასაშვებია ღია ყვითელი ფერის ან/და ნარინჯისფერი ჩანართების არსებობა;

შემადგენლობა:
1 პაკეტი შეიცავს: პარაცეტამოლს-500 მგ, ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდს-10 მგ, ფენირამინის მალეატს-20 მგ, ასკორბინის მჟავას-50 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: იზომალტი (Е 953), უწყლო ლიმონმჟავა, ღვინის მჟავა, ნატრიუმის საქარინი, ნატრიუმის ციტრატი, საქაროზა, ლიმონის არომატიზატორი Lime 3306, უწყლო კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, საღებავი: Quinoline Уellow supra (E104).

გამოშვების ფორმა:
დოზირებული ფხვნილი პაკეტებში, 13გ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პარაცეტამოლი კომბინაციაში სხვა პრეპარატებთან (ნეიროლეპტიკების გარდა).
ათქ-კოდი: N02BE51.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ეფექტი ჩაი-გეო წარმოადგენს კომბინირებულ პრეპარატს.
პარაცეტამოლი ეფექტური ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი საშუალებაა, რომელსაც ასევე გააჩნია სუსტად გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება. პარაცეტამოლი ახდენს ზეგავლენას ჰიპოთალამუსში ლოკალიზებულ თერმორეგულაციის ცენტრზე და აინჰიბირებს პროსტაგლანდინების სინთეზს უპირატესად ცნს-ში. ეფექტურად და საიმედოდ ხსნის გაციებასთან დაკავშირებულ ყელის, თავის, კუნთებისა და სახსრების ტკივილს. პარაცეტამოლი გავლენას არ ახდენს წყალ-ელექტროლიტურ ბალანსზე (არ იწვევს ნატრიუმისა და წყლის შეკავებას ორგანიზმში) და არ აზიანებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსს.
ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი მიეკუთვნება a₁-ადრენომიმეტურ საშუალებებს. პრეპარატს გააჩნია გამოხატული ვაზოკონსტრიქციული მოქმედება. ზედა სასუნთქი გზების (ცხვირის ღრუ, დანამატი წიაღები, ხახა) ლორწოვანი გარსის ჰიპერემიისა და შეშუპების შემცირების გზით, იგი ამცირებს რინორეას, ცემინებას, ცრემლდენას, რომელიც გამოწვეულია გრიპით, გაციებითა და ალერგიული
დაავადებებით და აღადგენს ცხვირით სუნთქვას. ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი აბლოკირებს ჰისტამინისა და სეროტონინის გამოთავისუფლებას, ახდენს ბრონქოლიზურ მოქმედებას, რაც ხელს უწყობს გაციების სიმპტომების შემცირებას.
ფენირამინის მალეატი – Н1 რეცეპტორების ბლოკატორია, ამცირებს სისხლძარღვების გამტარობას, ცრემლდენას, ცხვირის და თვალების ქავილს. ასკორბინის მჟავა გაციებისა და გრიპის დროს, განსაკუთრებით საწყის სტადიაზე, აკმაყოფილებს ორგანიზმის მომატებულ მოთხოვნილებას C ვიტამინის მიმართ და ზრდის იმუნიტეტს. 

ფარმაკოკინეტიკა:
პარაცეტამოლი პერორალური მიღებისას სწრაფად და თითქმის მთლიანად აბსორბირდება. მაქსიმალური კონცენტრაცია (C_max) პლაზმაში მიიღწევა 1 სთ-ში. ანალგეზიური ეფექტი ვლინდება პრეპარატის მიღებიდან 0.5-2 სთ-ის განმავლობაში. პარაცეტამოლის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80%-ს. პლაზმის ცილებს უკავშირდება პრეპარატის 20%. ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T_1/2) შეადგენს 2-3 სთ-ს. პარაცეტამოლი მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში. წარმოქმნილი კონიუგატები (გლუკურონიდები და სულფატები) ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით.
ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი ადვილად შეიწოვება პერორალური მიღებისას. მაქსიმალურ კონცენტრაციას (C_max) პლაზმაში აღწევს 1-2 სთ-ში, ბიოშეღწევადობა შეადგენს 40%-ს, ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T_1/2) _ 2-3 სთ-ს, მეტაბოლიზდება ღვიძლში და ნაწლავებში ფერმენტ მონოამინოოქსიდაზას საშუალებით. ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა ორგანიზმიდან თირკმლების საშუალებით.
ფენირამინის მალეატი კარგად შეიწოვება საჭმლის მომნელებელი სისტემიდან, მეტაბოლიზდება ღვიძლში, გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 16-18 სთ-ს.
პერორალური მიღებისას ასკორბინის მჟავა მთლიანად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში შეადგენს დაახლოებით 10-20 მკგ/მლ-ს, ხოლო კავშირი პლაზმის ცილებთან – 25%-ს.

ჩვენება:
ეფექტი ჩაი-გეო გამოიყენება მწვავე რესპირატორულ-ანთებითი დაავადებების და გრიპის სიმპტომების სამკურნალოდ:
თავის ტკივილი, მაღალი ტემპერატურა, შემცივნება, ციებ-ცხელება, ცხვირით სუნთქვის გაძნელება, სურდო და ცემინება, ყელის ტკივილი, სახსრების და კუნთების ტკივილი, ტკივილის შეგრძნება ცხვირის წიაღების არეში.

მიღების წესი და დოზირება:
ეფექტი ჩაი-გეო მიიღება პერორალურად. მოზრდილებსა და 14 წლის ზემოთ ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1 პაკეტი ყოველ 4-6 სთ-ში ერთხელ, არაუმეტეს 3 პაკეტისა 24 სთ-ის განმავლობაში. 1 პაკეტის შემცველობა ჩაყარეთ ჭიქაში, დაასხით ადუღებული წყალი და კარგად მოურიეთ ფხვნილის გახსნამდე. ეფექტი ჩაი-გეო მიღების ხანგრძლივობა არის 3-5 დღე.

გვერდითი მოვლენები:
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, ძილის დარღვევა (უძილობა), თავბრუ, დაღლილობის შეგრძნება;
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: უმნიშვნელო არტერიული ჰიპერტენზია, ტაქიკარდია, შესაძლებელია, აღინიშნოს გაძლიერებული გულისცემა;
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: შესაძლებელია პირის სიმშრალე, გულისრევა, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში;
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი;
შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: შარდის შეკავება;
ალერგიული რეაქციები: შესაძლებელია გამონაყარი, ქავილი.
იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის
აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ; ღვიძლის და/ან თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები; შაქრიანი დიაბეტი; ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი; ბავშვთა ასაკი 14 წლამდე.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
ანტიდეპრესანტებთან, ფენოთიაზინის ჯგუფის ანტიფსიქოზურ პრეპარატებთან, პარკინსონის საწინააღმდეგო საშუალებებთან ეფექტი ჩაი-გეო ერთდროული გამოყენებისას იზრდება შარდის შეკავების, ყაბზობის, პირის სიმშრალის განვითარების რისკი. ეფექტი ჩაი-გეოს ბარბიტურატებთან, დიფენინთან, კარბამაზეპინთან, რიფამპიცინთან და სხვა მიკროსომური ფერმენტების ინდუქტორებთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ჰეპატოტოქსიკური მოქმედების განვითარების რისკი. პრეპარატის ჰალოტანთან კომბინაცია ზრდის პარკუჭოვანი არითმიის განვითარების საშიშროებას. ეფექტი ჩაი-გეოს გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან მიღებისას იქმნება გლაუკომის განვითარების რისკი. ანტიკოაგულაციურ საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი. პრეპარატის მიღება ტრანკვილიზატორებთან, საძილე და ფსიქოტროპულ საშუალებებთან ერთად აძლიერებს მათ სედაციურ ეფექტს. არასასურველია პრეპარატის დანიშვნა მაო-ს ინჰიბიტორებთან, ქოლინომაბლოკირებელ საშუალებებთან, ადრენომაბლოკირებელ საშუალებებთან და პარაცეტამოლის შემცველ სხვა პრეპარატებთან ერთად.
ფენილეფრინი აქვეითებს გუანეტიდინის ჰიპოტენზიურ ეფექტს. გუანეტიდინი აძლიერებს ალფა-ადრენომასტიმულირებელ ეფექტს, ხოლო ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები – ფენილეფრინის სიმპატომიმეტურ ეფექტს.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, მძიმე შემთხვევებში ვითარდება ღვიძლის დაზიანების ნიშნები, თირკმლის უკმარისობა, ენცეფალოპათია და კომატოზური მდგომარეობა.
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა და გააქტივებული ნახშირის მიღება; აუცილებლობის შემთხვევაში ტარდება სიმპტომური თერაპია. პარაცეტამოლით მოწამვლისას გამოიყენება სპეციფიკური ანტიდოტი – აცეტილცისტეინი.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია.

გამოყენების თავისებურებები:
ეფექტი ჩაი-გეო მიიღება მხოლოდ რეკომენდებული დოზით. თუ გრიპისა და გაციების სიმპტომები შენარჩუნებულია 5 დღიანი კურსის შემდეგ, აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმის კონსულტაცია. ღვიძლის ტოქსიკური დაზიანების თავიდან ასაცილებლად ეფექტი ჩაი-გეოს გამოყენებისას პაციენტები უნდა მოერიდონ ალკოჰოლური სასმელების მიღებას. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის დანიშვნა ქრონიკული ალკოჰოლიზმით დაავადებულ პაციენტებში. არ შეიძლება პრეპარატით სარგებლობა დაზიანებული პაკეტიდან. ეფექტი ჩაი-გეო სიფრთხილით მიიღება ანტიდეპრესანტებთან, β-ადრენობლოკატორებთან, მაო-ს ინჰიბიტორებთან ერთად და მათი მიღების შეწყვეტიდან 14 დღის განმავლობაში. ეფექტი ჩაი-გეო გამოყენება შეზღუდულია არტერიული ჰიპერტენზიის, გლაუკომის, თირკმლისა და ღვიძლის დაავადებების, წინამდებარე ჯირკვლის ადენომის, თირეოტოქსიკოზის დროს.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება ისეთი ქმედებებისაგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას.

შეფუთვა:
10 პაკეტი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში
პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III – გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი,
ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

ეფექტი ფლუ
(ანალგეზიური და სიცხის დამწევი საშუალება)

ზოგადი დახასიათება:
არაპატენტირებული საერთაშორისო დასახელება: პარაცეტამოლი, ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი და ქლორფენირამინის მალეატი.
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები: გაუმჭვირვალე თეთრი ფერის მყარი ჟელატინის კაფსულები, შევსებული თეთრი ფერის ფხვნილით.
შემადგენლობა:
1 კაფსულა შეიცავს:
პარაცეტამოლს _ 500 მგ,
ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდს _ 10 მგ,
ქლორფენირამინის მალეატს _ 2 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: სიმინდის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი.

გამოშვების ფორმა:
კაფსულები.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანალგეზიური და სიცხის დამწევი საშუალება. ათქ-კოდი: N02BE51.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ეფექტი ფლუ კომბინირებული პრეპარატია, რომლის მოქმედება განპირობებულია მასში შემავალი კომპონენტების თვისებებით.
პარაცეტამოლი წარმოადგენს ეფექტურ ტკივილგამაყუჩებელ და სიცხის დამწევ საშუალებას, რომელსაც ასევე გააჩნია სუსტად გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება. პრეპარატი ახდენს ზეგავლენას ჰიპოთალამუსში ლოკალიზებულ თერმორეგულაციის ცენტრზე და აინჰიბირებს პროსტაგლანდინების სინთეზს უპირატესად ცნს-ში. პარაცეტამოლი ეფექტურად და საიმედოდ ხსნის გაცივებასთან დაკავშირებულ ყელის, თავის, კუნთებისა და სახსრების ტკივილს. პარაცეტამოლი გავლენას არ ახდენს წყალ-ელექტროლიტურ ბალანსზე (არ იწვევს ნატრიუმისა და წყლის შეკავებას ორგანიზმში) და არ აზიანებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსს.
ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი მიეკუთვნება ადრენომიმეტურ საშუალებებს. პრეპარატს გააჩნია გამოხატული ვაზოკონსტრიქციული მოქმედება. ზედა სასუნთქი გზების (ცხვირის ღრუ, დანამატი წიაღები, ხახა) ლორწოვანი გარსის ჰიპერემიისა და შეშუპების შემცირების გზით, იგი ამცირებს რინორეას, ცემინებას, ცრემლდენას და აღადგენს ცხვირით სუნთქვას, რომელიც დარღვეულია გრიპის, გაცივებისა და ალერგიული დაავადებების დროს.
ქლორფენირამინის მალეატი წარმოადგენს ჰისტამინური H₁-რეცეპტორების ბლოკატორს, ხელს უშლის ალერგიული რეაქციების განვითარებას. იგი ხასიათდება პერიფერიული ანტიქოლინერგული აქტივობით, გააჩნია ასევე სედატიური და ქავილის საწინააღმდეგო მოქმედება. აქვეითებს სისხლძარღვების განვლადობას, ამცირებს კონიუნქტივის, ცხვირის, ცხვირხახისა და დანამატი წიაღების ლორწოვანი გარსის შეშუპებასა და ჰიპერემიას.

ფარმაკოკინეტიკა:
პარაცეტამოლი პერორალური მიღებისას სწრაფად და თითქმის მთლიანად     აბსორბირდება. მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში 1 სთ-ში აღწევს. ანალგეზიური ეფექტი ვლინდება პრეპარატის მიღებიდან 0.5–2 სთ-ის განმავლობაში. პარაცეტამოლის ბიოშეღწევადობა ქსოვილებში შეადგენს 80%-ს. პლაზმის ცილებს უკავშირდება მისი 20%. პლაზმიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2-3 სთ-ს. პარაცეტამოლი მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში. წარმოქმნილი კონიუგატები (გლუკურონიდები და სულფატები) ორგანიზმიდან თირკმლების საშუალებით გამოიყოფა.
ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი ადვილად შეიწოვება პერორალური მიღებისას. მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში აღწევს 1-2 სთ-ში, ბიოშეღწევადობა შეადგენს 40%-ს, ნახევარგამოყოფის პერიოდი _ 2-3 სთ-ს, მეტაბოლიზდება ღვიძლში და ნაწლავებში ფერმენტ მონოამინოოქსიდაზას საშუალებით. ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა ორგანიზმიდან თირკმლების  საშუალებით.
ქლორფენირამინის მალეატი პერორალური მიღებისას ადვილად შეიწოვება.     მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში აღინიშნება 2 სთ-ის შემდეგ, ბიოშეღწევადობა ქსოვილებში შეადგენს 25-50%-ს, საწყისი ნივთიერების ნახევარგამოყოფის პერიოდი _ დაახლოებით 20 სთ-ს. მეტაბოლიზდება ღვიძლში და ელიმინირდება თირკმლებისა   და ნაწლავების საშუალებით. 

ჩვენება:

• გაცივებისა და ზედა სასუნთქი გზების ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების (მწვავე რესპირატორულ-ვირუსული ინფექცია, გრიპი, მწვავე რინიტი, ჰაიმორიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი) სიმპტომური მკურნალობა;
• ზომიერად და სუსტად გამოხატული ტკივილის სინდრომი (თავისა და ყელის ტკივილი, მიალგია, ართრალგია);
• ზედა სასუნთქი გზების ალერგიული მდგომარეობები (ცემინება, რინიტი, რინორეა).

მიღების წესი და დოზირება:
მოზრდილებსა და ბავშვებში 12 წლის ასაკიდან ინიშნება თითო კაფსულა 3-ჯერ დღეში. 6-დან 12 წლამდე ბავშებში _ 1 კაფსულა 2-ჯერ დღეში. პრეპარატი მიიღება კვების შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:
პრეპარატის რეკომენდებული დოზით მიღებისას გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება.
იშვიათად მოსალოდნელია:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: მადის დაქვეითება, დისპეფსიური მოვლენები;
შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: შარდის შეკავება;
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ტაქიკარდია, არტერიული ჰიპერტენზია;
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი;
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, ჭინჭრის ციება;
სხვა: ლორწოვანი გარსების სიმშრალე, ძილიანობა, მოუსვენრობა, სისუსტე.
 
უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ,
ფერმენტ გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას გენეტიკური დეფიციტი, სისხლის სისტემის დაავადებები, ღვიძლის ან/და თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები, ჟილბერის სინდრომი (კონსტიტუციური ჰიპერბილირუბინემია), არტერიული ჰიპერტენზიისა და გულის იშემიური დაავადების მძიმე ფორმები, გლაუკომა, პროსტატის ჰიპერტროფია, ჰიპერთირეოზის მძიმე ფორმები.
სიფრთხილით ინიშნება ეპილეფსიით დაავადებულებში.  

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:  
ეფექტი ფლუს და ბარბიტურატების, დიფენინის, კარბამაზეპინის,         რიფამპიცინის, ზიდოვუდინის და ღვიძლის მიკროსომული ფერმენტების სხვა ინდუქტორების, აგრეთვე მეტოკლოპრამიდის, დომპერიდონის და ქოლესტირამინის ერთდროული გამოყენებისას მოსალოდნელია ჰეპატოტოქსიკური მოქმედების გაძლიერება. არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულაციურ საშუალებებთან (მათ შორის, ვარფარინთან) ერთდროული გამოყენებისას იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი. არასასურველია პრეპარატის დანიშვნა მონოამინოოქსიდაზას ინჰიბიტორებთან, ქოლინობლოკატორებთან, ადრენობლოკატორებთან და პარაცეტამოლის შემცველ პრეპარატებთან ერთად. პრეპარატის მიღება ტრანქვილიზატორებთან, საძილე და ფსიქოტროპულ საშუალებებთან ერთად აძლიერებს მათ სედატიურ ეფექტს.

ჰიპერდოზირება:
პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში მოსალოდნელია შემდეგი სიმპტომები: სიფერმკრთალე, თავბრუსხვევა, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის  არეში. მძიმე შემთხვევების დროს ვითარდება ღვიძლის დაზიანების ნიშნები, თირკმლის უკმარისობა, ენცეფალოპათია და კომატოზური მდგომარეობა.     
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, ნაწლავების გაწმენდა, ადსორბენტების (გააქტივებული ნახშირი) დანიშვნა და სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება. შეიძლება გამოყენებულ იქნას შესაბამისი ანტიდოტები: მეთიონინი ჰიპერდოზირებიდან 8-9 სთ-ის შემდეგ და N-აცეტილცისტეინი _ 12 სთ-ის შემდეგ.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

გამოყენების თავისებურებები:
სიფრთხილით გამოიყენება პრეპარატი ღვიძლისა ან/და თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში, გულის ქრონიკული დაავადებების, ჰიპერთირეოზის დროს, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში. ღვიძლის ტოქსიკური დაზიანების თავიდან ასაცილებლად პრეპარატის მიღება დაუშვებელია ალკოჰოლთან ერთად. 
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება ისეთი ქმედებებისაგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას.

შეფუთვა:
10 კაფსულა კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში, 1 კონტურული შეფუთვა მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).
მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.
www.aversi.ge

ქვეყანა: უნგრეთი

მწარმოებელი: ეგისი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ეტრიციბი 120

ETRICIB 120 

ეტორიკოქსიბი ტაბლეტები 120 მგ

სავაჭრო სახელწოდება

ეტრიციბი 120

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება

ეტორიკოქსიბი

ფარმაცევტული ფორმა

აპკით შემოგარსული ტაბლეტები

შემადგენლობა:
ყოველი აპკით შემოგარსული ტაბლეტები შეიცავს:

ეტორიკოქსიბი 120 მგ

ფარმაკოლოგიურითვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატიული პროდუქტები, არასტეროიდები, კოქსიბები.

ათქ კოდი: M01AH05

მოქმედების მექანიზმი:

პერორალური გამოყენების პრეპარატი ეტორიკოქსიბი, დოზების კლინიკური დიაპაზონის ფარგლებში გამოყენებისას ციკლოოქსიგენაზა-2-ის (COX-2) სელექციური ინჰიბიტორია. კლინიკურ ფარმაკოლოგიურ კვლევებში ეტორიკოქსიბი დოზადამოკიდებულად, დღეში 150 მგ დოზის გამოყენებისას ახდენდა COX -2-ის ინჰიბირებას COX-1-ის ინჰიბირების გარეშე. ეტორიკოქსიბი არ აინჰიბირებს კუჭის პროსტაგლანდინების სინთეზს და არ მოქმედებს თრომბოციტების ფუნქციაზე. ციკლოოქსიგენაზა პროსტაგლანდინების სინთეზს განაპირობებს. იდენტიფიცირებულია ორი იზოფორმა: COX-1 და COX-2. COX -2 წარმოადგენს იმ ფერმენტის იზოფორმას, რომელიც ანთების საწინააღმდეგო იმპულსებით ინდუცირდება და განიხილება, როგორც ტკივილის, ანთებისა და ცხელების პროსტანოიდული მედიატორების სინთეზზე პასუხისმგებელი ძირითადი ფაქტორი. COX-2 ასევე ჩართულია ოვულაციის, იმპლანტაციისა და არტერიული სადინრის დახურვის პროცესებში, თირკმლებისა და ცენტრალური ნერვული სისტემის რეგულაციაში (ცხელების ინდუქცია, ტკივილის შეგრძნება, კოგნიტიური ფუნქცია); იგი ასევე მონაწილეობს წყლულების შეხორცების პროცესში. COX-2 იდენტიფიცირებულია ადამიანის კუჭის წყლულის ქსოვილებში, მაგრამ წყლულის შეხორცებაში მისი მნიშვნელობა დადგენილი არ არის. 

ფარმაკოკინეტიკა:
აბსორბცია: ეტორიკოქსიბი პერორალური მიღებისას კარგად შეიწოვება. მისი აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა დაახლოებით 100%. ჭამის დროს (ცხიმების მაღალი შემცველობის მქონე საკვები) 120 მგ დოზით ეტორიკოქსიბის მიღებისას აბსორბციის ხარისხზე მნიშვნელოვანი გავლენა არ აღნიშნულა. აბსორბციის სიჩქარე იცვლებოდა, რაც Cmax-ის 36%-ით დაქვეითებითა და Tmax-ის 2 საათით გაზრდით ხასიათდებოდა.

განაწილება: ეტორიკოქსიბის დაახლოებით 92% ადამიანის სისხლის  პლაზმის ცილებს 0,05-5 მკგ/მლ კონცენტრაციის საზღვრებში უკავშირდება. ადამიანში განაწილების მოცულობა (V_dss) წონასწორული მდგომარეობის დროს დაახლოებით 120 ლ-ს შეადგენს.

ბიოტრანსფორმაცია: ეტორიკოქსიბი აქტიურად მეტაბოლიზდება, დოზის 1%-ზე ნაკლები შარდთან ერთად საწყისი პრეპარატის სახით გამოიყოფა. მეტაბოლიზმის ძირითადი გზაა CYP-ფერმენტების საშუალებით განხორციელებული კატალიზაციის გზით 6’-ჰიდროქსიმეთილ დერივატის ფორმირება.  CYP3A4 ეტორიკოქსიბის ინ ვივო-მეტაბოლიზმს განაპირობებს. ინ ვიტრო კვლევები მიუთითებს, რომ CYP2D6, CYP2C9, CYP1A2 და CYP2C19 შეუძლიათ მეტაბოლიზმის ძირითადი გზის კატალიზი, მაგრამ მათი რაოდენობრივი მახასიათებლები ინ ვივო შესწავლილი არ არის. ადამიანში იდენტიფიცირებულია ხუთი მეტაბოლიტი. ძირითადი მეტაბოლიტია ეტორიკოქსიბის დერივატი 6’-კარბოქსილმჟავა, რომელიც დერივატ 6’-ჰიდროქსიმეთილის შემდგომი დაჟანგვით ფორმირდება. ეს ძირითადი მეტაბოლიტები  ან არ ახდენს ზომიერი აქტივობის დემონსტრირებას, ან მხოლოდ COX-2-ის სუსტად აქტიურ ინჰიბიტორებს წარმოადგენს. ამ მეტაბოლიტთაგან არც ერთი არ ახდენს COX -1-ის ინჰიბირებას. 

გამოყოფა:

ეტორიკოქსიბის გამოყოფა, ძირითადად, მეტაბოლიზმის საშუალებით და თირკმლების მიერ შემდგომი გამოყოფით ხორციელდება. ეტორიკოქსიბის წონასწორული კონცენტრაციების მიღწევა, დაგროვების დაახლოებითი მაჩვენებლის – 2-ის თანხლებით, დღე-ღამეში  ერთხელ 120 მგ-ის მიღებისას შვიდი დღის განმავლობაში ხდება, რაც შეესაბამება ნახევარგამოყოფის პერიოდის დაახლოებით 22 საათს. ინტრავენურად 25 მგ-ს შეყვანის შემდეგ სისხლის პლაზმის კლირენსი დაახლოებით 50 მლ/წთ-ს შეადგენს.

გამოყენებისჩვენებები:

ეტორიკოქსიბი ნაჩვენებია მოზრდილებში და 16 წლის ან მეტი ასაკის მოზარდებში ოსტეოართრიტების, რევმატოიდული ართრიტის, მაანკილიზებელი სპონდილიტის სიმპტომების შესუსტებისათვის, ასევე მწვავე პოდაგრული ართრიტის დროს ტკივილებისა და სიმპტომების შემცირებისათვის. ეტორიკოქსიბი ნაჩვენებია მოზრდილებში და 16 წლის ან მეტი ასაკის მოზარდებში სტომატოლოგიური ოპერაციების ჩატარების შედეგად განვითარებული ზომიერი ინტენსივობის ტკივილის ხანმოკლე მკურნალობისათვის. სელექციური COX-2 ინჰიბიტორის დანიშვნის გადაწყვეტილება უნდა ეფუძნებოდეს პაციენტისათვის ყველა ინდივიდუალური რისკის შეფასებას.

მიღებისგზებიდადოზირება:

მიღებისგზები

ეტორიკოქსიბის მიღებისას გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ გართულებების რისკი შესაძლოა გაიზარდოს დოზისა და მიღების ხანგრძლივობის გაზრდის დროს, ამიტომ მაქსიმალურად მოკლე დროის მანძილზე მინიმალურად ეფექტური დოზების გამოყენება უნდა მოხდეს. პერიოდულად საჭიროა, გადაფასდეს სიმპტომების შესუსტების აუცილებლობა და ჩატარებულ მკურნალობაზე რეაქია, განსაკუთრებით ოსტეოართრიტით დაავადებულ პაციენტებში.

ოსტეოართრიტი:
რეკომენდებული დოზა არის 30 მგ ერთჯერ დღეში. ზოგიერთ პაციენტში სიმპტომების არასაკმარისად შესუსტების შემთხვევაში, დღეში ერთჯერ 60 მგ-ს მიღებამ შეიძლება გაზარდოს ეფექტი. გაუმჯობესების ეფექტის არარსებობისას საჭიროა მკურნალობის სხვა შესაძლო მეთოდების განხილვა.

რევმატოიდულიარტთრიტი:

რეკომენდებული დოზა არის 60 მგ ერთხელ დღეში. ზოგიერთ პაციენტში სიმპტომების არასაკმარისად შესუსტების შემთხვევაში, დღეში ერთჯერ 90 მგ-ს მიღებამ შეიძლება გაზარდოს ეფექტი. როგორც კი პაციენტი კლინიკურად დასტაბილურდება, დოზა უნდა შემცირდეს 60 მგ ერთხელ დღეში. გაუმჯობესების ეფექტის არარსებობისას საჭიროა მკურნალობის სხვა შესაძლო მეთოდების განხილვა.

მაანკილიზებელისპონდილიტი:

რეკომენდებული დოზა არის 60 მგ ერთხელ დღეში. ზოგიერთ პაციენტში სიმპტომების არასაკმარისად შესუსტების შემთხვევაში, დღეში ერთჯერ 90 მგ-ს მიღებამ შეიძლება გაზარდოს ეფექტი. როგორც კი პაციენტი კლინიკურად დასტაბილურდება, დოზა უნდა შემცირდეს 60 მგ ერთხელ დღეში. გაუმჯობესების ეფექტის არარსებობისას საჭიროა მკურნალობის სხვა შესაძლო მეთოდების განხილვა.

მწვავეტკივილისმდგომარეობებისდროს:  მწვავე ტკივილის მდგომარეობების დროს, ეტორიკოქსიბი გამოიყენება მხოლოდ მწვავე სიმპტომატიკის პერიოდის მანძილზე.

მწვავეპოდაგრულიართრიტი: რეკომენდებული დოზა არის 120 მგ ერთხელ დღეში. მწვავე პოდაგრული ართრიტის მკურნალობის კლინიკურ კვლევებში ეტორიკოქსიბი გამოიყენებოდა 8 დღის მანძილზე.

ოპერაციისშემდგომიტკივილისტომატოლოგიაში: რეკომენდებული დოზა შეადგენს 90 მგ-ს დღეში ერთხელ, არაუმეტეს 3 დღის მანძილზე. ზოგიერთი პაციენტისათვის შესაძლოა აუცილებელი გახდეს ოპერაციის შემდგომი დამატებითი გაუტკივარება ეტორიკოქსიბთან ერთად 3 დღის მანძილზე..

თითოეული ჩვენებისათვის რეკომენდებულზე მაღალი დოზების გამოყენებისას დამატებითი ეფექტურობა ან არ აღინიშნებოდა, ან არ ყოფილა შესწავლილი.

ამიტომ:

– ოსტეოართრიტის დროს გამოყენებული დოზა დღე-ღამეში 60 მგ-ს არ უნდა აღემატებოდეს.

– რევმატოიდული არტთრიტისა და მაანკილიზებელი სპონდილიტის დროს გამოყენებული დოზა დღე-ღამეში 90 მგ-ს არ უნდა აღემატებოდეს.

– მწვავე პოდაგრის დროს გამოყენებული დოზა არ უნდა აღემატებოდეს დღე-ღამეში 120 მგ-ს, მკურნალობის ხანგრძლივობა კი 8 დღეს არ უნდა აჭარბებდეს.

– სტომატოლოგიური ოპერაციების შემდგომ განვითარებული მწვავე ტკივილის დროს გამოყენებული დოზა დღე-ღამეში 90 მგ-ს არ უნდა აღემატებოდეს, მკურნალობის ხანგრძლივობა კი 3 დღეს არ უნდა აჭარბებდეს. 

განსაკუთრებული პოპულაციები:

ხანდაზმული პაციენტები

ხანდაზმული პაციენტებისათვის დოზის კორექციის აუცილებლობა არ არსებობს. როგორც სხვა პრეპარატების გამოყენებისას, ხანდაზმულ პაციენტებში სიფრთხილის დაცვაა საჭირო.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტები:

პრეპარატის გამოყენების ჩვენებისაგან დამოუკიდებლად, ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი ხარისხის (ჩაილდ-პიუს სკალის მიხედვით 5-6 ბალი) დარღვევების მქონე პაციენტებში, სადღეღამისო დოზამ 60 მგ-ს არ უნდა გადააჭარბოს. ღვიძლის ფუნქციის საშუალო ხარისხის (ჩაილდ-პიუს სკალის მიხედვით 7-9 ბალი) დარღვევის მქონე პაციენტებში, პრეპარატის გამოყენების ჩვენებისაგან დამოუკიდებლად, სადღეღამისო დოზამ 30 მგ-ს არ უნდა გადააჭარბოს.

თირკმლებისფუნქციისდარღვევის მქონე პაციენტები:

კრეატინინის ≥ 30 მლ/წთ კლირენსის მქონე პაციენტებში პრეპარატის დოზის კორექციის აუცილებლობა არ არსებობს. ეტორიკოქსიბის გამოყენება უკუნაჩვენებია კრეატინინის

პედიატრიული პოპულაციები: ეტორიკოქსიბი უკუნაჩვენებია  ბავშვებში და 16 წლამდე ასაკის მოზარდებში.  

მიღების წესი:

მიიღება პერორალურად

ეტორიკოქსიბი მიიღება პერორალურად და პრეპარატის მიღება შესაძლებელია საკვებთან ერთად ან მის გარეშე. ეფექტი უფრო სწრაფად    იწყება, თუ პრეპარატის მიღება ჭამის წინ მოხდება, რაც სიმპტომების სწრაფად შესუსტების აუცილებლობისას უნდა გავითვალისწინოთ.

უკუჩვენებები:

ეტორიკოქსიბი უკუნაჩვენებია

• ჰიპეპრმგრძნობელობა ეტორიკოქსიბის ან ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ. 
• აქტიური პეპტიური წყლული ან კუჭ-ნაწლავური სისხლდენა. 
• პაციენტები, რომლებშიც ჩნდებოდა ბრონქოსპაზმი, მწვავე რინიტი, ნაზალური პოლიპები, ანგიონევროტული შეშუპება, ჭინჭრის ციება ან სხვა ალერგიული რეაქციები აცეტილსალიცილის მჟავას ან არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების გამოყენების შემდეგ, COX-2 (ციკლოოქსიგენაზა 2)-ის ინჰიბიტორების ჩათვლით.
• ორსულობის და ლაქტაცია.
• ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევები (სისხლის შრატის ალბუმინი
• დადგენილი თირკმელების კრეატინინის კლირენსი
• ბავშვები და მოზარდები 16 წლამდე ასაკის. 
• ნაწლავის ანთებითი დაავადებები.
• გულის შეგუბებითი უკმარისობა (NYHA II–IV).
• პაციენტები ჰიპერტენზიით, რომელთა არტერიული წნევის მაჩვენებლები მუდმივად 140/90 მმ ვწყ.სვ-ზე მაღალია და საკმარისად არ კონტროლირდება. 
• გულის დადგენილი იშემიური დაავადება, პერიფერიული არტერიების დაავადებები და/ან გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები.

განსაკუთრებული გაფრთხილება და სიფრთხილისზომები:

გავლენაკუჭ–ნაწლავისტრაქტზე:

რეკომენდირებულია არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების სიფრთხილით გამოყენება პაცინეტების მკურნალობის დროს კუჭ-ნაწლავის მხრივ გართულებების განვითარების მაღალი რისკით; ხანდაზმული პაციენტები რომლებიც ერთდროულად იღებენ ნებისმიერ სხვა არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებს ან აცეტილსალიცილის მჟავას ან პაციენტები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ისეთი დაავადებებით ანამნეზში, როგორიცაა წყლული ან კუჭ-ნაწლავური სისხლდენა. 

გავლენაგულ–სისხლძარღვთასისტემაზე:

პაციენტებში გულ-სისხლძარღვთა გართულებების განვითარების რისკის გამოხატული ფაქტორებით (როგორიცააჰიპერტენზია, ჰიპერლიპიდემია, შაქრიანი დიაბეტი, მწეველობა) ეტორიკოქსიბით მკურნალობა უნდა ჩატარდეს მხოლოდ ასეთი შესაძლებლობის სათანადო განხილვის შემდეგ.  COX-2 სელექციური ინჰიბიტორები არ წარმოადგენენ აცეტილსალიცილის მჟავას შემცვლელებს გულ-სისხლძარღვთა თრომბოემბოლიური დაავადებების პროფილაქტიკისათვის, ვინაიდან არ ახდენენ მოქმედებას თრომბოციტებზე. ამიტომ არ არის რეკომენდირებული ანტიაგრეგანტული პრეპარატების გამოყენების შეწყვეტა. 

გავლენათირკმელებზე:

ეტორიკოქსიბის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს პროსტაგლანდინების წარმოქმნის შემცირება და ამის შედეგად თირკმლის სისხლის ნაკადის შემცირება და თირკმელების ფუნქციის დასუსტება. ასეთი რეაქციის რისკი უფრო მაღალია პაციენტებში უკვე მნიშვნელოვნად დასუსტებული თირკმელების ფუნქციით, არაკომპენსირებული გულის უკმარისობით ან ციროზით. ასეთ პაციენტებში უნდა იქნას განხილული თირკმელების ფუნქციის კონტროლის შესაძლებლობა.

სითხისშეკავება, შეშუპებადაჰიპერტენზია:

პრეპარატს სიფრთხილით უნიშნავენ პაციენტებს, რომელთაც ანამნეზში აქვთ გულის უკმარისობა, მარცხენა პარკუჭის ფუნქციის დარღვევა ან ჰიპერტენზია, ასევე პაციენტებს ნებისმიერი სხვა მიზეზით გაჩენილი შეშუპებებით. ასეთი პაციენტების მდგომარეობის გაუარესების კლინიკური ნიშნების დროს საჭიროა შესაბამისი ზომების გამოყენება, ეტორიკოქსიბის მოხსნის ჩათვლით. ჰიპერტენზია უნდა იყოს კონტროლის ქვეშ ეტორიკოქსიბით მკურნალობის დაწყების წინ, ასევე განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს არტერიული წნევის კონტროლს ეტორიკოქსიბით მკურნალობის დროს. არტერიული წნევა უნდა კონტროლირდებოდეს მკურნალობის დაწყებიდან 2 კვირის განმავლობაში, შემდეგ კი – პერიოდულად. თუ არტერიული წნევა მნიშვნელოვნად იზრდება, უნდა განიხილოს ალტერნატიული მკურნალობის შესაძლებლობა.

ზემოქმედებაღვიძლზე:

ღვიძლის უკმარისობის ნიშნების ან ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების მდგრადი პათოლოგიური ცვლილებების დროს (ნორმის ზედა ზღვარზე სამჯერ უფრო მაღალი) ეტორიკოქსიბი უნდა მოიხსნას. 

ზოგადი:
შესაბამისი სამედიცინო დაკვირვება უნდა ჩატარდეს ეტორიკოქსიბის გამოყენებისას ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში და პაციენტებში თირკმელების, ღვიძლის და გულის ფუნქციის დარღვევებით. სიფრთხილით უნდა იქნას დაწყებული ეტორიკოქსიბით მკურნალობა პაციენტებში დეჰიდრატაციით. რეკომენდირებულია რეჰიდრატაციის ჩატარება ეტორიკოქსიბის გამოყენების წინ.  ეტორიკოქსიბი უნდა მოიხსნას კანზე გამონაყარის პირველივე გამოვლინების, ლორწოვანი გარსის დაზიანების ან ჰიპერმგრძნობელობის სხვა ნიშნების დროს. ეტორიკოქსიბს შეუძლია ციებ-ცხელების ან ინფექციების სხვა ნიშნების გამოვლინებების შენიღბვა. სიფრთხილით ნიშნავენ ერთდროულად ეტორიკოქსიბს და ვარფარინს ან სხვა პერორალურ ანტიკოაგულანტებს. ეტორიკოქსიბის, როგორც ციკლოოქსიგენაზას და პროსტოგლანდინების სინთეზის მაინჰიბირებელი სხვა პრეპარატების გამოყენება, არ არის რეკომენდირებული ქალებისათვის, რომლებიც გეგმავენ ორსულობას.

ურთიერთქმედებასხვასამკურნალოპროდუქტებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:

პერორალური ანტიკოაგულანტები: პაციენტებში, რომლებიც იღებენ პერორალურ ანტიკოაგულანტებს, ხშირად უნდა შემოწმდეს საერთაშორისო ნორმალიზებული თანაფარდობის პროთრომბინული დროის მაჩვენებლები, განსაკუთრებით ეტორიკოქსიბის მიღების პირველ დღეებში ან ეტორიკოქსიბის დოზის შეცვლისას. დიურეტიკები, ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორები და ანგიოთენზინ  II ანტაგონისტები: ასეთი კომბინაცია უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით, განსაკუთრებით ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში. პაციენტებში საჭიროა ადეკვატური ჰიდრატაციის ჩატარება და თირკმელების ფუნქციის მონიტორინგის ჩატარების შესახებ საკითხის განხილვა კომბინირებული მკურნალობის დასაწყისში, ასევე გარკვეული პერიოდულობით შემდგომში.

აცეტილსალიცილისმჟავა:

არ არის რეკომენდირებული ეტორიკოქსიბის ერთდროული გამოყენება აცეტილსალისილის მჟავასთან დოზებით, რომლებიც აღემატება დადგენილს გულ-სისხლძარღვთა გართულებების პროფილაქტიკისათვის, ასევე სხვა არასტეროუდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან. 

ციკლოსპორინი და ტაკროლიმუსი: საჭიროა თირკმელების ფუნქციის კონტროლირება ამ პრეპარატებიდან ნებისმიერთან ეტორიკოქსიბის ერთდროულად გამოყენებისას. 

ეტორიკოქსიბის მოქმედება სხვა პრეპარატების ფარმაკოკინეტიკაზე:

ლითიუმი: ატარებენ სისხლში ლითიუმის დონის ხშირ კონტროლს და ახდენენ ლითიუმის დოზის კორექციას ამ პრეპარატების ერთდროულად გამოყენების პერიოდისათვის, ასევე არასტეროუდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მოხსნის დროს. მეტოტრექსატი: ეტორიკოქსიბის და მეთოტრექსატის ერთდროულად გამოყენებისას საჭიროა მეთოტრექსატის ტოქსიკურობის შესაბამისი მონიტორინგის ჩატარება. პერორალური კონტრაცეპტივები: ეთინილესტრადიოლის ექსპოზიციის ზრდას შეუძლია პერორალური კონტრაცეპტივების გამოყენებასთან დაკავშირებული გვერდითი რეაქციების გაჩენის სიხშირის ზრდა (მაგალითად, ვენების თრომბოემბოლია რისკის ჯგუფის ქალებში).

ჰორმონოჩანაცვლებითი თერაპია: ყურადღებაში უნდა იქნას მიღებული ესტროგენების კონცენტრაციის ასეთი მომატება პოსტმენოპაუზის პერიოდში გამოსაყენებლად ჰორმონალური პრეპარატის არჩევისას ეტორიკოქსიბთან ერთდროულად გამოყენებისას, ვინაიდან  ესტროგენების ექსპოზიციის ზრდამ შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი რეაქციების რისკი გაჩენის მომატება ჩანაცვლებითი ჰორმონოთერაპიის დროს.   

დიგოქსინი: ეტორიკოქსიბის და დიგოქსინის ერთდორულად გამოყენებისას საჭიროა პაციენტების მდგომარეობის დაკვირვება მაღალი რისკით დიგოქსინის ტოქსიკური მოქმედების მიმართ. ეტორიკოქსიბის ზემოქმედება პრეპარატებზე, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან სულფოტრანსფერაზებით:

მიზანშეწონილია ეტორიკოქსიბის სიფრთხილით დანიშვნა ერთდროულად სხვა პრეპარატებთან, რომლებიც მეტაბოლიზდება, უპირატესად, ადამიანის სულფოტრანსფერაზებით (მაგალითად, პერორალური სალბუტამოლი და მინოქსიდილი). 

ფერტილობა, ორსულობა, ლაქტაცია:

ორსულობა: ეტორიკოქსიბის გამოყენება უკუნაჩვენებია ორსულობის პერიოდში. თუ ორსულობა დადგა მკურნალობის პერიოდში, ეტორიკოქსიბი უნდა მოიხსნას. 

ლაქტაცია: ქალებმა, რომლებიც იყენებენ ეტორიკოქსიბს, ძუძუთი არ უნდა კვებონ.

ფერტილობა: ეტორიკოქსიბის, როგორც COX-2-ის მაინჰიბირებელი სხვა პრეპარატების გამოყენება, არ არის რეკომენდირებული ქალებისათვის, რომლებიც გეგმავენ ორსულობას.

ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე:

პაციენტებმა, რომლებსაც ეტორიკოქსიბის გამოყენებისას აღენიშნებათ თავბრუსხვევა, ვერტიგო ან ძილიანობა, არ უნდა მართონ ავტოტრანსპორტი და მექანიზმები.

არასასურველი მოვლენები:

უარყოფითი რეაქციების სიხშირე განსაზღვრულია როგოც: ძალიან ხშირი (≥1/10), ხშირი (≥1/100-დან

ძალიან ხშირი: მუცლის ტკივილი

ხშირი: ალვეოლური ოსტიტი, შეშუპება/სითხის შეკავება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, აჩქარებული გულისცემა, არითმია, ჰიპერტენზია, ბრონქოსპაზმი, ყაბზობა, მეტეორიზმი, გასტრიტი, გულძმარვა/მჟავას რეფლუქსი, დიარეა, დისპეპსია/დისკომფორტის შეგრძნება ეპიგასტრალურ არეში, გულისრევა, ღებინება, ეზოფაგიტი, წყლული პირის ღრუში, ალანინამინოტრანსფერაზას დონის მომატება, ასპარტატამინოტრენსფერაზას დონის მომატება, ეკქიმოზი, ასთენია/სისუსტე, გრიპის მსგავსი სიმპტომები;

არახშირი: გასტროენტერიტი, ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, საშარდე ტრაქტის ინფექციები, ანემია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მადის დაქვეითება ან გაძლიერება,  სხეულის მასის მომატება, აღგზნებადობა, დეპრესია, გონებრივი აქტიურობის გაუარესება, ჰალუცინაციები, დისგევზია, უძილობა, პარესთეზია/ჰიპესთეზია, ძილიანობა, ბუნდოვანი ხედვა, კონიუქტივიტი, შუილი ყურებში, ვერტიგო, წინაგულის ფიბრილაცია, ტაქიკარდია, გულის შეგუბებითი უკმარისობა, არასპეციფიური ცვლილებები ელექტროკარდიოგრამაზე, სტენოკარდია, მიოკარდიუმის ინფარქტი, წამოცხელება, ინსულტი, ტრანზიტორული იშემიური დარღვევები, ჰიპერტონიული კრიზი, ვასკულიტი, ხველა, ქოშინი, ცხვირიდან სისხლდენა,  მუცლის შებერვა, ნაწლავის პერისტალტიკის ხასიათის ცვლილება, პირის სიმშრალე, პეპტიური წყლულები, გასტროინტესტინალური პერფორაციის და სისხლდენის ჩათვლით, გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი, პანკრეატიტი, სახის შეშუპება, ქავილი, გამონაყარი, ერითემა, ჭინჭრის ციება, კუნთების სპაზმები/კრუნჩხვები, ძვალ-კუნთოვანი ტკივილი/შებოჭვა, პროტეინურია, სისხლის შრატში კრეატინინის დონის მომატება, თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, თირკმელების უკმარისობის ჩათვლით, გულმკერდის ტკივილი,  სისხლში შარდოვანას აზოტის დონის მომატება, კრეატინფოსფოკინაზას დონის მომატება, ჰიპერკალიემია, შარდის მჟავას დონის მომატება.

იშვიათი: სისხლში ნატრიუმის დონის შემცირება, ცნობიერების დაბინდვა, შფოთვა, ჰეპატიტი,  ღვიძლის უკმარისობა, სიყვითლე, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზი.

ჭარბი დოზა:

ყველაზე ხშირი გვერდითი რეაქციები იყო შეთავსებადი ეტორიკოქსიბის უსაფრთხოების პროფილთან (მაგალითად, რეაქციები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან, კარდიორენალური რეაქციები). ჭარბი დოზირების შემთხვევაში მიზანშეწონილია ჩვეულებრივი შემანარჩუნებელი ზომების მიღება, როგორიცაა არააბსორბირებული პრეპარატის მოცილება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, კლინიკური დაკვირვების ჩატარება და აუცილებლობის შემთხვევაში, შემანარჩუნებელი თერაპიის ჩატარება. არ ხდება ეტორიკოქსიბის დიალიზირება ჰემოდიალიზის დროს; უცნობია, ხდება თუ არა პრეპარატის დიალიზირება პერიტონეალური დიალიზის დროს. 

წინაკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები:

უსაფრთხოების ფარმაკოლოგიურ კვლევებზე დაყრდნობით არცერთ კლინილურ კვლევაში არ გამოვლენილა განსაკუთრებული გავლენა ადამიანებზე, განმეორებითი დოზის ტოქსიკურობა, გენოტოქსიურობა, კანცეროგენული ტოქსიურობა, ტოქსიურობა რეპროდუქციის მიმართ.

შეუთავსებლობა:

არ არის მოცემული

გამოშვების ფორმა და შეფუთვა:

1×10 ტაბლეტი ალუმინის ბლისტერზე შეფუთვაში

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი

შენახვის განსაკუთრებული პრობები:

ინახება არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე. მოარიდეთ სინათლეს და ნესტს.

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

წარმოებულია: ZIM LABORATORIES LIMITED-ს მიერ

B-21/22, MIDC AREA, კალმეშვარი, ნაგპური 441501,

მაჰარაშტრას შტატი, ინდოეთი

Bifoval® Forte
ბიფოვალი® ფორტე

პრეპარატის ერთი კაფსულის შემადგენლობა:
-არანაკლებ 5 x 109 (5 ბილლ. CFU) ცოცხალი ლიოფილიზირებული ბაქტერიები:

Lactobacillus acidophilus 3,75×109 КОЕ
Lactobacillus rhamnosus 0,25×109 КОЕ
Bifidobacterium lactis 1×109 КОЕ

-ფრუქტოოლიგოსაქარიდები 13,3 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ბიფოვალი® ფორტე – პრო- და პრებიოტიკების კომპლექსი, აწესრიგებს ნაწლავის მიკროფლორას. ის შეიცავს ,,სასარგებლო’’ ბაქტერიებს და მათ საკვებ ნივთიერებებს – ფრუქტოოლიგოსაქარიდებს – რაც საჭიროა სასარგებლო ბაქტერიების ნორმალური ზრდისა და გამრავლებისთვის.
ფრუქტოოლიგოსაქარიდები ზრდიან არა მხოლოდ სასარგებლო ბაქტერიების რაოდენობას, არამედ ამცირებენ ანთებითი პროცესების წარმოქმნას ნაწლავში.
ბიფოვალი® ფორტეს შემადგენლობაში შემავალი ბაქტერიები ავლენენ რეზისტენტობას მჟავა გარემოს მიმართ და ადვილად ადჰეზირებენ ნაწლავის ეპითელში.
ბიფოვალი® ფორტეს ბაქტერიები, ნახშირწყლების დაშლის შედეგად, პროდუცირებენ მჟავებს (რძემჟავა, ქარვის მჟავა), რაც იწვევს ნაწლავის pH რეგულაციას და საკუთარი ბიფიდობაქტერიების განვითარებას.
-წარმოქმნის ანტიბიოტიკის მსგავს სუბსტანციას – ბაქტერიოცინებს. ამგვარად, ლაქტო- და ბიფიდობაქტერიები აჩვენებენ მაღალ ანტაგონისტურ აქტივობას პათოგენური და პირობითად პათოგენური მიკროორგანიზმების ფართო სპექტრის მიმართ, ძირითადად თრგუნავენ სტაფილოკოკების, შიგელიების, როტავირუსების, პროტეუსების, ენტეროპათოგენული ნაწლავური ჩხირების სიცოცხლისუნარიანობას, თრგუნავენ მათ ადჰეზიას ნაწლავის ლორწოვან გარსზე.
-ბიფიდობაქტერიები და ლაქტობაქტერიები თრგუნავენ საკვები ჰისტიდინის დეკარბოქსილირების პროცესს, შედეგად, ამცირებენ ჰისტამინის სინთეზს და კვებითი ალერგიის რისკს
-ბიფოვალი® ფორტეს შემადგენლობაში შემავალი ბაქტერიები ააქტიურებენ საჭმლის მონელების პროცესს. მონაწილეობენ ცილების, ცხიმების, ნახშირწყლების ფერმენტულ დაშლაში და ნაღვლის მჟავებისა და ქოლესტერინის მეტაბოლიზმის პროცესში.
-ლაქტო- და ბიფიდობაქტერიები ახდენენ ამინომჟავების, პანტოტენის მჟავას, K ვიტამინის და B ჯგუფის ვიტამინების სინთეზს, ხელს უწყობენ რკინის, კალციუმისა და D ვიტამინის შეწოვას.
-ლაქტო- და ბიფიდობაქტერიები ზრდიან ორგანიზმის არასპეციფიურ რეზისტენტობას და ახდენენ იმუნური სისტემის სპეციფიური და არასპეციფიური რგოლის სტიმულაციას.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ნორმალური ფუნქციონირების დროს სასარგებლო და დაავადებების გამომწვევი მიკრობების თანაფარდობა დაბალანსირებულია. დისბაქტერიოზის დროს ეს თანაფარდობა ირღვევა და მცირდება სასარგებლო მიკრობების რაოდენობა.
დისბაქტერიოზს იწვევს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მწვავე და ქრონიკულ დაავადებები, ანტიბიოტიკებისა და ქიმიოპრეპარატების გამოყენება, არასრულფასოვანი კვება (კვების არასწორი რეჟიმი, დიეტა, შიმშილი, ავიტამინოზი, კონსერვანტები და კონსერვირებული საკვები), იმუნიტეტის დაწევა, ქლორირებული წყლის გამოყენება, არასასურველი ეკოლოგიური პირობები.
დისბაქტერიოზი ვლინდება შემდეგი სიმპტომებით: დიარეა, დისპეპსია (საჭმლის მონელების პროცესის დარღვევა), ყაბზობა, მეტეორიზმი (მუცლის შებერილობა), გულისრევა, ბოყინი, ღებინება, მუცლის ტკივილი, შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები კანის მხრიდან.
ბიფოვალი® ფორტე ხსნის ყველანაირ დისკომფორტის შეგრძნებას მუცლის არეში და ეფექტურად იცავს ნაწლავების პრობლემებისაგან.
ჩვენება
-სხვადასხვა ეტიოლოგიის ნაწლავის მიკროფლორის ბალანსის დარღვევა;
-ანტიბიოტიკების, ჰორმონული და ქიმიოთერაპიული პრეპარატების გამოყენებასთან დაკავშირებული დისბაქტერიოზი;
-მწვავე ვირუსული და ბაქტერიული ნაწლავური ინფექციების კომპლექსური თერაპია;
-დისპეპსიური სიმპტომები (დიარეა, გულისრევა, ღებინება, ბოყინი, მეტეორიზმი, ყაბზობა);
-კვებითი ინტოქსიკაცია;
-კლიმატის შეცვლასთან დაკავშირებული საჭმლის მომნელებელი ორგანოების ნორმალური მუშაობის დარღვევა (მაგალითად, ,,მოგზაურის დიარეა”); კვების რაციონის შეცვლა;
-იმუნიტეტის და ორგანიზმის რეზისტენტობის შესუსტება დაავადებების მიმართ;
-ატოპიური დერმატიტი და სხვა ალერგიული გამოვლინებები;
-კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებების კომპლექსური თერაპია (გასტროენტერიტები, კოლიტები, ენტეროკოლიტები, გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი, ქრონიკული ჰეპატიტი, ქოლეცისტიტი, დუოდენიტი, გასტრიტი და სხვა).
გამოყენების წესი და დოზები
ბიფოვალი® ფორტეს მიღება რეკომენდებულია კვებამდე ნახევარი საათით ადრე:
-12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში და მოზრდილებში მიიღება 1 კაფსულა 2-ჯერ დღეში.
-5-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში მიიღება 1 კაფსულა დღეში.
-5 წლამდე ასაკის ბავშვებში – ხდება 1/2 კაფსულის შემცველობის გახსნა წვენის ან დატკბილული სითხის მცირე რაოდენობაში.
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დისბაქტერიოზის განვითარების მიზეზზე და ორგანიზმის ინდივიდუალურ თავისებურებებზე.
თუ პაციენტი იღებს ანტიბიოტიკებს, პრეპარატის გამოყენება რეკომენდებულია ანტიბიოტიკების გამოყენებამდე 1 საათით ადრე ან გამოყენებიდან 1 საათის შემდეგ.
გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში
ითვლება, რომ პრეპარატი ბიფოვალი® ფორტეს გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არის უსაფრთხო, მაგრამ აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
გვერდითი მოქმედება
პრეპარატი კარგად გადაიტანება, პრეპარატის რეკომენდებული დოზების გამოყენებისას გვერდითი მოქმედება არ ვლინდება.
უკუჩვენება
ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების ან რძის პროდუქტების მიმართ.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
არასასურველი ურთიერთზემოქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან არ გამოვლენილა.
განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი არ გამოიყენება ცხელ სასმელთან, ალკოჰოლურ სასმელთან ან კონსერვირებულ საკვებ პროდუქტებთან ერთად, რადგან შესაძლებელია სასურველი ეფექტის შესუსტება.
პრეპარატის გამოყენებამდე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია, თუ:
-სხეულის ტემპერატურა არის 38°C მეტი;
-განავალში აღინიშნება სისხლისა და ლორწოს კვალი;
-დიარეა გრძელდება ორ დღეზე მეტი პერიოდი და თან ახლავს მწვავე ტკივილი მუცლის არეში, გაუწყლოვნება და წონაში კლება.
არ უნდა მოხდეს რეკომენდებული დოზის გადაჭარბება.
არ არის რეკომენდებული საკვების ბიოლოგიურად აქტიური დანამატით საკვების ჩანაცვლება.
ვარგისიანობის ვადა და შენახვა
ინახება შუქისაგან, ნესტისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
პრეპარატის გამოყენება არ უნდა მოხდეს ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.
გამოშვების ფორმა
შეფუთვაში 15 კაფსულა.
აფთიაქიდან გაცემის წესი
გაიცემა ურეცეპტოდ!
მწარმოებელი
Valentis AG, CH-6982 Agno-Lugano, შვეიცარია

ეტოდინ ფორტი
აპკიანი ტაბლეტი
ETODIN FORT
FILM TABLET
(Etodolac)

შემადგენლობა:
ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 400 მგ ეტოდოლაკს და საღებავის სახით რკინის წითელ ოქსიდს, ტიტანის დიოქსიდს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ეტოდოლაკი არის ინდოლის წარმოებული, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატი. ეტოდოლაკი არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატებისაგან გამოირჩევა ტეტრაჰიდროპირანოინდოლური ბირთვებით.

ფარმაკოდინამიკური თვისებები:
ეტოდოლაკს გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო, ანალგეზიური და ანტიპირეტიული თვისებები.
ეტოდოლაკი ახდენს ანთებით ქსოვილში პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბირებას. ის უზრუნველყოფს ანთების მედიატორების (ჰისტამინი, სეროტონინი და ქინინი) მიმართ ტკივილის რეცეპტორების მგრძნობელობის შემცირებას და ტკივილის თავიდან აცილებას. ეტოდოლაკი ახდენს ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზას (პროსტაგლანდინის სინთეტაზას) ინჰიბირებას და ხელს უშლის არაქიდონის მჟავიდან პროსტაგლანდინების. გარდა ამისა, ეტოდოლაკს გააჩნია ურიკოზურული აქტივობა.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები:
პერორალური მიღებისას ეტოდოლაკი კაგრად აბსორბირდება და პლაზმაში უმაღლეს კონცენტრაციებს აღწევს დაახლოებით 1 საათში. მისი უმაღლესი კონცენტრაცია პლაზმაში არის 18 უგ/მლ. პლაზმაში ის მჭიდროდ უკავშირდება პროტეინებს და მისი თავისუფალი ნაწილი მერყეობს 1.2%-სა და 4.7%-ს შორის. მისი ბიოშეღწევადობა არის 68 უგ/მლ/სთ; გამოყოფის საშუალო ნახევარპერიოდია 7 საათი, განაწილების მოცულობა – 0.4 ლ/კგ, ხოლო პლაზმის კლირენსი 41 მლ/სთ/კგ. ეტოდოლაკის ბიოშეღწევადობაზე გავლენას არ ახდენს საკვები ან ანტაციდები.

ჩვენებები:
ეტოდინ ფორტი აპკიანი ტაბლეტი ნაჩვენებია:
– რევმატული დაავადებების დროს, როგორიცაა რევმატოიდული ართრიტი, ანკილოზური სპონდილიტი;
– ართროზის დროს, რომელიც მიმდინარეობს ტკივილითა და მოძრაობის შეზღუდვით ;
– მწვავე ოსტეოართრიტის ხანგრძლივი მკურნალობისათვის.
– ტკივილის მართვისათვის.

უკუჩვენებები:
ეტოდინ ფორტის აპკიანი ტაბლეტი არ გამოიყენება იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა ეტოდოლაკის მიმართ ან რომლებსაც ადრე ჰქონდათ პეპტიკური წყლული. ჯვარედინი რეაქციის ალბათობის გამო, ეს პრეპარატი არ გამოიყენება იმ პაციენტებში, რომლებსაც ასპირინით ან არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატებით მკურნალობისას უვითარდებათ ასთმა, რინიტი ან ურტიკარია.

გაფრთხილებები/სიფრთხილის ზომები:
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატების მსგავსად, ეტოდოლაკმა შეიძლება, გამოიწვიოს თრომბოციტების ფუნქციის შემცირება. კერძოდ, აუცილებელია იმ პაციენტთა კონტროლი, რომლებიც კუჭ-ნაწლავის მხრივ სიმპტომების გამო იმყოფებიან ანტიკოაგულანტურ თერაპიაზე, ხოლო  სისხლდენის განვითარების შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს.
ეტოდინი ფორტი აპკიანი ტაბლეტი არ გამოიყენება 15 წლამდე ასაკის ბავშვებში. გულის უკმარისობის, თირკმლისა და ღვიძლის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებში, ციროზიან ან ნეფროზის მქონე პაციენტებში, ასევე იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ დიურეტიკებს და განსაკუთრებით, ხანდაზმულ პაციენტებში მკურნალობის დასაწყისში აუცილებელია თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციების კონტროლი.
პროსტაგლანდინის სინთეზის მაინჰიბირებელმა პრეპარატებმა ცხოველებში შეიძლება გამოიწვიოს დისტოცია და დაგვიანებული მშობიარობა. ზოგიერთმა პროსტაგლანდინის სინთეტაზას ინჰიბიტორმა შეიძლება გამოიწვიოს სადინრების (დუქტუს არტერიოზუს) ნაადრევი დახურვა. ეტოდოლაკი არ გამოიყენება ორსულობის და ლაქტაციის დროს, ვინაიდან ამ ჯგუფში პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება არ არის დადგენილი.

არასასურველი რეაქციები:
კუჭ-ნაწლავის მხრივ:
აღინიშნება გულისრევა, დიარეა, მუცლის შებერილობა და ყაბზობა. ეს ეფექტები ზომიერი და დროებითი ხასიათისაა. კვლევებით დამტკიცებულია, რომ ეტოდოლაკი უფრო ნაკლებად იწვევს გასტროინტესტინალურ სისხლედნას, ვიდრე არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატები.

ჰიპერმგრძნობელობითი რეაქციები:
– დერმატოლოგიური (გამონაყარი, ქავილი);
– რესპირატორული (ასთმის შეტევები შეიძლება განვითარდეს იმ პაცინეტებში, რომლებსაც ასპირინით ან არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატებით მკურნალობისას განუვითარდათ ასთმა, რინიტი და ურტიკარია).
ღვიძლის მხრივ:
შეიძლება აღინიშნოს შრატში ტრანსამინაზების მცირე და დროებითი მომატება.
ნევროლოგიური:
შეიძლება გამოვლინდეს თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა და დაღლილობა.
არასასურველი ეფექტის გამოვლენის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს.

პრეპარატის ურთიერთქმედება:
ვინაიდან ეტოდინ ფორტის აპკიანი ტაბლეტი მჭიდროდ უკავშირდება პროტეინებს, მისი იმ პრეპარატებთან (ანტიკოაგულანტები) ერთად გამოყენებისას, რომლებიც ასევე მჭიდროდ უკავშირდებიან პროტეინებს, საჭიროა დოზის კორექცია.
– ეტოდოლაკმა შეიძლება გააძლიეროს პერორალური ანტიკოაგულანტებისა და ჰეპარინის თერაპიული ეფექტი და გამოიწვიოს კუჭის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება.
– ეტოდოლაკმა შეიძლება გამოიწვიოს სულფამიდების ჰიპოგლიკემური ეფექტების გაძლიერება.
– ამ ორი საშუალების გამოყენებისას აუცილებელია პლაზმაში ლითიუმის კონცენტრაციის კონტროლი, ვინაიდან ეტოდოლაკმა შეიძლება გამოიწვიოს პლაზმაში ლითიუმის კონცენტრაციის მომატება.
– ეტოდოლაკმა შეიძლება გააძლიეროს მეტოტრექსატის ჰემატოლოგიური ტოქსიკურობის გაძლიერება.
– ეტოდოლაკმა შეიძლება შეასუსტოს დიურეტიკების აქტივობა.
– ეტოდოლაკი იწვევს დამატებით ურთიერთქმედებას, როდესაც ის გამოიყენება შემდეგ საშუალებებთან ერთად:
ის ზრდის თრომბოციტებზე ტიკლოპიდინის ანტიაგრეგაციულ მოქმედებას. მათი ერთდროული გამოყენებისას საჭიროა სისხლდენის დროის კონტროლი.
როდესაც ეს პრეპარატი გამოიყენება არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატებთან ერთად, წყლულისა და ჰემორაგიის რისკი იზრდება.
ის აძლიერებს ფენიტოინის აქტივობას.
ბილირუბინის რაოდენობის განსაზღვრის მიზნით ერლიხის რეაქტანტის გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ცრუ დადებითი შედეგის მიღება (შარდში ეტოდოლაკის ფენოლური მეტაბოლიტების არსებობა).

დოზირება და მიღების წესი:
ეტოდინ ფორტის აპკიანი ტაბლეტის რეკომენდებული დღიური დოზა არის 400-1200მგ.
ეტოდინ ფორტის აპკიანი ტაბლეტი გამოიყენება დღეში ორჯერ (დილით და საღამოს).
ეტოდინ ფორტის აპკიანი ტაბლეტის მიღება შეიძლება მცირე ინტერვალებით მწვავე მტკივნეული მდგომარეობების დროს.
მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 1200მგ-ს. 60კგ ან ნაკლები წონის პაციენტებში, საერთო დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 20მგ/კგ-ს.
ბავშვებში გამოსაყენებელი დოზა არ არის განსაზღვრული.
ხანდაზმულებში არ არის საჭირო დოზის კორექცია.

ჭარბი დოზირება:
აუცილებელია ღებინების გამოწვევა და კუჭის ამორეცხვა. ასევე მიიღება აქტივირებული ნახშირი და გამოიყენება ზოგადი დამხმარე თერაპია.

შენახვის პირობები
პრეპარატი ინახება საკუთარ კონტეინერში 25ºC-მდე ტემპერატურის პირობებში, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

შეფუთვა
ეტოდინ ფორტის აპკიანი ტაბლეტი: ბლისტერში მოთავსებულია 7, 14 და 28 ტაბლეტი.

ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი

გაცემის წესი:
ურეცეპტოდ.

ლიცენზიის მფლობელი:
ნობელ ილაჩ სანაი ვე ტიკარეტ ა.ს.
ბარბაროს ბულვარი 76-78
34353 ბესიკტასი, სტამბული, თურქეთი.

ბიფლორაკი
BIFLORAC

შემადგენლობა:
პრეპარატი წარმოადგენს სიმბიოტიკს, პრობიოტიკურ და პრებიოტიკურ  კომპლექსს.
თითოეული კაფსულა პრეპარატისა შეიცავს:

პრობიოტიკური კომპლექსი:
Bifidobacterium bifidum I,
Bifidobacterium longum,
Lactobacillus fermenti,
Lactobacillus plantarum,
Lactobacillus acidofilus,
E-Coli  M17.
პრებიოტიკური კომპონენტი: ფრუქტოოლიგოსაქარიდი 50მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ბიფლორაკი არის კომპლექსური პრეპარატი. იგი წარმოადგენს ადამიანის ნორმალური ნაწლავური მიკროფლორის კომპონენტების-ბიფიდობაქტერიების, ლაქტობაქტერიების, და კოლიბაქტერიების ლიოფილურად გაშრობილი ცოცხალი უჯრედების ნარევს. პრეპარატი მზადდება ჩამოთვლილი მიკრობების ანტიბიოტიკრეზისტენტული შტამებისაგან, რაც განაპირობებს მისი კომპონენტების მდგრადობას სხვადასხვა ჯგუფის ანტიბიოტიკებისა  და სულფანილამიდების მიმართ.
პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ფრუქტოოლიგოსაქარიდი უცვლელი სახით აღწევს წვრილ და მსხვილ ნაწლავში, სადაც იწვევს შეყვანილი მიკრობების გამრავლების სტიმულაციას. იგი წარმოადგენს საკვებ ნიადაგს პრობიოტიკებისათვის. აგრეთვე იწვევს ადამიანის იმუნური სისტემის პოტენცირებას.

მოქმედების მექანიზმი:
ბიფლორაკის სამკურნალო ეფექტი განპირობებულია მის შემადგენლობაში შემავალი მიკრობული უჯრედების ანტაგონისტური მოქმედებით ნაწლავების პათოგენურ მიკროორგანიზმებზე. პრეპარატის მიღების შედეგად მიღწეული მიკროფლორის ნორმალური დონე მიკრობიოცენოზში, აწესრიგებს კუჭ-ნაწლავის მოქმედებას, აუმჯობესებს ნივთიერებათა ცვლის პროცესებს, ეწინააღმდეგება ნაწლავური დაავადებების ქრონიკული ფორმების განვითარებას; აძლიერებს ორგანიზმის არასპეციფიკურ რეზისტენტობას.

ჩვენებები:
· სხვადასხვა ეტიოლოგიის დისბიოზი, გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი
· მწვავე და ქრონიკული გასტროენტეროკოლიტები
· ანტიბიოტიკების და სულფანილამიდების მიღების ფონზე განვითარებული ან მიკრობული გენეზისის ნაწლავთა ფუნქციის დარღვევები
· მწვავე ნაწლავური დაავადებები რეკონვალესცენციის პერიოდში,
· ორგანიზმის არასპეციფიური რეზისტენტობის ამაღლება.
· ანტიბიოტიკოთერაპიის პარალელურად, როგორც მოსალოდნელი დისბიოზის საპროფილაქტიკო საშუალება.
რეკომენდებულია ვეგეტერიანელებისა და კვების განსაკუთრებულ რეჟიმზე მყოფი ადამიანებისათვის, რომელთა  რაციონიდან ამოღებულია რძისა და ხორცის პროდუქტები.

რეკომენდებულია ორსულებისა და მეძუძური დედებისათვის, როგორც ნაყოფისა და ჩვილის ნაწლავური ფლორის მარეგულირებელი საშუალება.

მოხმარების წესი:
მიიღება შიგნით, ჭამამდე 20 წუთით ადრე. მცირეწლოვან ბავშვებს პრეპარატს აძლევენ მცირე რაოდენობა წყალში გახსნილი სუსპენზიის სახით.

დოზირება:
მოზრდილებს 1 კაფსულა 3 ჯერ დღეში, ან 2 კაფსულა დილით, 1 კაფსულა საღამოს; ბავშვებს 2 დან 12 წლამდე 1 კაფსულა 2 ჯერ დღეში, 2 წლამდე ბავშვებს 0.5 კაფსულა 2 ჯერ დღეში.
მკურნალობის საშუალო კურსი:  7-15 დღე.
დასაშვებია მკურნალი ექიმის მითითებით კურსის გაგრძელება 1 თვემდე.

გვერდითი მოვლენები და უკუჩვენებები:
არ არის გამოვლენილი.

გამოშვების ფორმა:
10 კაფსულა ბლისტერში, მეორად შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

შენახვის პირობები:
მშრალ, გრილ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

შენახვის ვადა:
2 წელი

გაცემის წესი:
რეცეპტის გარეშე.

მწარმოებელი ფირმა:
სს “ბიოფარმი”,
თბილისი, საქართველო, გოთუას ქ #3