ტრიბუქსი ფორტე 200მგ

შემადგენლობა

1 ტაბ.
ტრიმებუტინის მალეატი. . . . . . . . . 200 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონი, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი.

ტრიმებუთინი ზემოქმედებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის გლუვ მუსკულატურაზე, არეგულირებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკას. არ მოქმედებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე.

- კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკის დარღვევები, რომელიც განისაზღვრება როგორც გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი;
- კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციური დარღვევები: დიარეა, ყაბზობა, მუცლის ტკივილი, ნაწლავის სპასტიური მდგომარეობები.

ტრიბუქს ფორტე ყოველთვის მიიღება ექიმის რეკომენდაციის შესაბამისად. სამკურნალო საშუალების მიღებასთან დაკავშირებული ეჭვების შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან ან ფარმაცევტთან მიმართვა.
მოზრდილები 
ნახევარი ტაბლეტი (100 მგ) 3-ჯერ დღეში (300 მგ დღეში) ჭამამდე. გამონაკლის შემთხვევაში ექიმმა შესაძლებელია გაზარდოს დოზა დღეში 600 მგ-მდე. ასეთ შემთხვევაში მიიღება 1 ტაბლეტი (200 მგ) 3-ჯერ დღეში.
გამოყენება ბავშვებში
12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვები: ტრიმებუტინის გამოყენება შესაძლებელია 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში, დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 6 მგ/კგ სხეულის წონაზე დღეში.
12 წლამდე ასაკის ბავშვები: სამკურნალო საშუალება ტრიბუქს ფორტეს გამოყენება ამ ასაკობრივ ჯგუფში არ არის რეკომენდებული 
სამკურნალო საშუალება ტრიბუქს ფორტეს გამოყენება საკვებთან და სასმელებთან: სამკურნალო საშუალება მიიღება ჭამამდე, ჭიქა წყლის დაყოლებით.
გამოყენების წესი
ტაბლეტები უნდა ჩაიყლაპოს დაუღეჭავად, ერთი ჭიქა წყლის მიყოლებით. სამკურნალო საშუალება ტრიბუქს ფორტე გამოიყენება ხანმოკლე პერიოდით. პრეპარატის მიღების დროს განსაზღვრავს ექიმი.
ტრიბუქს ფორტეს გამოყენება ჭარბი დოზით: რეკომენდებულზე მეტი დოზის გამოყენებისას საჭიროა ექიმთან ან ფარმაცევტთან დაუყოვნებელი მიმართვა.
ტრიბუქს ფორტეს დოზის გამოტოვებისას: გამოტოვებული დოზის ანაზღაურების მიზნით არ ხდება ორმაგი დოზის მიღება.
იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტს დაავიწყდა პრეპარატის მიღება, სამკურნალო საშუალების მორიგი დოზის გამოყენება უნდა მოხდეს ჩვეულ დროს.
ტრიბუქს ფორტეს მიღების შეწყვეტა: პრეპარატის მიღებასთან დაკავშირებული ეჭვის შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან ან ფარმაცევტთან მიმართვა.

სხვა პრეპარატების მსგავსად, ტრიბუქს ფორტეს გამოყენებისას შესაძლებელია გამოვლინდეს გვერდითი ეფექტები, თუმცა ისინი არ ვითარდებიან ყველა პაციენტში. 
ხშირი: (ვლინდება 100-დან 1-10 ადამიანში): ძილიანობა, სისუსტე; დაღლა; თავბრუსხვევა; სიცხის ან სიცივის შეგრძნება; თავის ტკივილი;
აპათია; პირის სიმშრალე; გემოს აღქმის უნარის მოშლა; დიარეა; საჭმლის მონელების დარღვევა; ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში; პირის ღრუს დაბუჟება; გულისრევა; ღებინება; ყაბზობა; წყურვილი.
არახშირი (ვლინდება 1 000-დან 1-10 ადამიანში): გამონაყარი.
იშვიათი (ვლინდება 10 000-დან 1-10 ადამიანში): არარეგულარული გულისძგერა; ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, მათ შორის ღვიძლისმიერი ენზიმების A1AT და AspAT დონის ზრდა სისხლში.
ძალიან იშვიათი (ვლინდება 10 000-დან 1-ზე ნაკლებ ადამიანში, ცალკეული შემთხვევების ჩათვლით): შფოთვა; სმენის დაქვეითება; ჰეპატიტი; ცვლილებები კანის მხრიდან (ქავილი, ჭინჭრის ციება, სიწითლე, ვეზიკულები, პაპულები, ექსუდაცია, ერითემა); შარდის შეკავება; მენსტრუალური ციკლის დარღვევა; მკერდის მტკივნეული ზრდა ქალებში; მკერდის ზრდა მამაკაცებში (გინეკომასტია); მკერდის ტკივილი.

ჰიპერმგრძნობელობა ტრიმებუთინის ან სამკურნალო საშუალება ტრიბუქს ფორტეს შემადგენლობაში შემავალი ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ.
სამკურნალო საშუალება ტრიბუქს ფორტეს გამოყენება არ არის რეკომენდებული 12 წლამდე ბავშვთა ასაკში.

ორსულობა: ორსულობის დროს ტრიმებუთინის გამოყენებასთან დაკავშირებით არ არის მოწოდებული საკმარისი მონაცემები. შესაბამისად, ტრიბუქს ფორტეს გამოყენება არ არის რეკომენდებული ორსულობის მესამე თვის ბოლომდე. პრეპარატის დანიშვნა შესაძლებელია ორსულობის მეოთხე თვიდან, მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში.
ლაქტაცია: ტრიბუქს ფორტეს გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში შესაძლებელია მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ტრიბუქს ფორტეს შემადგენლობაში შემავალი ზოგიერთი კომპონენტის შესახებ: პრეპარატი შეიცავს ლაქტოზის მონოჰიდრატს. თუ პაციენტი ინფორმირებულია ზოგიერთი შაქრის აუტანლობის შესახებ, პრეპარატის მიღებამდე 
ზემოქმედება ავტოსატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მანქანებთან მუშაობის უნარზე: ტრიბუქს ფორტე, რეკომენდებული დოზირებით, არ ავლენს რაიმე ზემოქმედებას ავტოსატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მანქანებთან მუშაობის უნარზე, ასევე არ ამცირებს ფსიქოფიზიკურ აქტივობას.

რეკომენდებულზე მეტი დოზის გამოყენებისას საჭიროა ექიმთან ან ფარმაცევტთან დაუყოვნებელი მიმართვა.

საჭიროა ექიმის ინფორმირება, თუ პაციენტი იღებს ქვემოთ მითითებულ სამკურნალო საშუალებებს:
- ზოტეპინი (ფსიქოტროპული პრეპარატი);
- დ-ტუბოკურარინი (სპაზმოლიტიკი, გამოიყენება ზოგადი გაუტკივარების დროს);
- ციზაპრიდი (გამოიყენება კუჭ-ნაწლავის აშლილობის დროს);
- პროკაინამიდი (გამოიყენება გულის ფუნქციის დარღვევის დროს);
- კალციუმის არხების ანტაგონისტები (გამოიყენება ჰიპერტონიის და გულის დაავადებების დროს);
- კაპტოპრილი (გამოიყენება ჰიპერტონიის დროს);
- რეზერპინი (გამოიყენება ჰიპერტონიის დროს);
- მიდაზოლამი (გამოიყენება ძილის დარღვევის დროს).

პრეპარატი ინახება 15-25^oC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა - 3 წელი.

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ქვეყანა: გერმანია

მწარმოებელი: დენკ ფარმა გერმანია

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ქვეყანა: იტალია

მწარმოებელი: ეი ბი სი ფარმა იტალია

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ქვეყანა: თურქეთი

მწარმოებელი: ფარმაქტივ ილაჩ

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ქვეყანა: გერმანია

მწარმოებელი: დენკ ფარმა გერმანია

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ქვეყანა: თურქეთი

მწარმოებელი: ფარმაქტივ ილაჩ

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

სტოპექსი
Loperamide

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  დიარეის საწინააღმდეგო

შემადგენლობა
პრეპარატის ერთი კაფსულა შეიცავს აქტიური ნივთიერების - ლოპერამიდის ჰიდროქლორიდის 2 მგ-ს.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა, სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი.

მოქმედების მექანიზმი
დიარეის საწინააღმდეგო საშუალება.
ლოპერამიდი უკავშირდება ნაწლავის კედელში არსებულ ოპიოიდურ რეცეპტორებს, თრგუნავს აცეტილქოლინისა და პროსტაგლანდინების გამოთავისუფლებას, რის შედეგადაც მცირდება ნაწლავის გლუვი კუნთების ტონუსი და მოტორიკა, მცირდება პერისტალტიკა და იზრდება ნაწლავის შიგთავსის გადაადგილების დრო. ანალური სფინქტერის გაზრდილი ტონუსის შესაბამისად იზრდება ფეკალური მასების შეკავება და მცირდება დეფეკაციის მოთხოვნა.
ლოპერამიდის მოქმედება იწყება სწრაფად და გრძელდება დაახლოებით 4-6 საათი.
პერორალურად მიღებული პრეპარატის 40% აბსორბირდება. პლაზმის ცილებს, ძირითადად ალბუმინებს, უკავშირდება 95%. ღვიძლში ინტენსიურად მეტაბოლიზდება "პირველადი გავლის" ეფექტით. T1/2 შეადგენს 10.8 სთ-ს. ძირითადად გამოიყოფა ფეკალურ მასებთან ერთად, ხოლო უმნიშვნელო ნაწილი კონიუგირებული მეტაბოლიტების სახით - შარდთან ერთად.

ჩვენება
- სხვადასხვა გენეზის მწვავე და ქრონიკული დიარეა;
- ფეკალური მასების გამოყოფის რეგულირება პაციენტებში ილეოსტომით.

უკუჩვენება
- მწვავე დიზენტერია და საჭმლის მომნელებელი სისტემის სხვა ინფექციები (გამოწვეული Salmonella spp., Shigella spp., Campylobacter spp.);
- ნაწლავის გაუვალობა (მათ შორის პერისტალტიკის დაქვეითების თავიდან აცილების აუცილებლობისას);
- დივერტიკულოზი;
- მწვავე წყლულოვანი კოლიტი;
- ფსევდომემბრანული ენტეროკოლიტი (ანტიბიოტიკების მიღებით გამოწვეული დიარეა);
- ორსულობის I ტრიმესტრი და ლაქტაციის პერიოდი;
- 6 წლამდე ასაკის ბავშვები;
- პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა.

უსაფრთხოების ზომები
პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ღვიძლის უკმარისობით.
მკურნალობის ფონზე ყაბზობის (შეკრულობის) ან მუცლის შებერილობის განვითარებისას უნდა შეწყდეს პრეპარატის მიღება.
სტოპექსი გამოიყენება დიარეის სიმპტომური მკურნალობისთვის, ამიტომ მასთან ერთად მიზანშეწონილია ეტიოლოგიური თერაპიის ჩატარება.
დიარეის ფონზე, განსაკუთრებით ბავშვებში, შესაძლებელია ჰიპოვოლემიის განვითარება და ელექროლიტების შემცველობის დაქვეითება. ასეთ შემთხვევებში, მნიშვნელოვანია დაკარგული სითხისა და ელექტროლიტების აღდგენა ჩანაცვლებითი თერაპიის სახით. მწვავე დიარეის დროს, როდესაც მკურნალობის ფონზე 48 საათის განმავლობაში არ აღინიშნება კლინიკური გაუმჯობესება, უნდა შეწყდეს პრეპარატის მიღება და გამოირიცხოს დიარეის ინფექციური გენეზი.
პრეპარატი არ ინიშნება დიარეის სამკურნალოდ, როცა განავალში აღინიშნება სისხლი და პაციენტს აქვს მაღალი ტემპერატურა.
შიდსი-თ დაავადებულ პაციენტებში მუცლის შებერილობის პირველივე ნიშნებისას უნდა შეწყდეს სტოპექსით მკურნალობა, ვინაიდან ერთეულ შემთხვევებში, როგორც ვირუსული ასევე ბაქტერიული გენეზის კოლიტის დროს შესაძლოა მსხვილი ნაწლავის ტოქსიკური გაფართოება გამოიწვიოს.
პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით განსაკუთრებული მეთვალყურეობის ქვეშ უნდა იმყოფებოდნენ, რათა დროულად დაფიქსირდეს ცნს-ის ტოქსიკური დაზიანების ნიშნები.
მკურნალობის პროცესში რეკომენდებულია დიეტის დაცვა და საკმარისი რაოდენობის სითხის მიღება.
მკურნალობის პროცესში საჭიროა ავტომობილის მართვისა და სხვა აქტიური ქმედებებისგან თავის შეკავება, რომლებიც ყურადღების კონცენტრირებასა და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს მოითხოვენ.

დოზის გადაჭარბება
სიმპტომები: ცნს-ის დათრგუნვა - სტუპორი, კოორდინაციის დარღვევა, ძილიანობა, მიოზი, კუნთების მომატებული ტონუსი, სუნთქვის დათრგუნვა, ნაწლავის გაუვალობა. ბავშვები უმეტესად მგრძნობიარენი არიან პრეპარატის ცნს-ზე გავლენისადმი.
მკურნალობა: სიმპტომური მკურნალობა - კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის მიღება (სტოპექსის მიღებიდან არა უგვიანეს 3 საათის განმავლობაში), ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია. ანტიდოტი - ნალოქსონი. ვინაიდან ლოპერამიდს ნალოქსონთან შედარებით აქვს უფრო გახანგრძლივებული მოქმედება (1-3 სთ), შესაძლებელია საჭირო გახდეს ამ უკანასკნელის განმეორებითი მიღება. ცნს-ზე დამთრგუნველი ზეგავლენის გამოვლენისათვის პაციენტი 48 საათის განმავლობაში უნდა იმყოფებოდეს განსაკუთრებული მეთვალყურეობის ქვეშ.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ორსულობის I ტრიმესტრსა და ლაქტაციის პერიოდში სტოპექსი უკუნაჩვენებია. ორსულობის II და III ტრიმესტრში პრეპარატი ინიშნება იმ შემთხვევაში, როდესაც მისი გამოყენების საჭიროება დედისთვის აჭარბებს ნაყოფზე პრეპარატის გავლენის პოტენციურ რისკს.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
სტოპექსის სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება გამოვლენილი არ არის.

დოზირება და მიღების წესი
კაფსულები მიიღება დაუღეჭავად, საკმარისი რაოდენობის წყალთან ერთად.
მწვავე დიარეის დროს მოზრდილებში, მათ შორის ასაკოვან პაციენტებში: საწყისი დოზაა 4 მგ (2 კაფსულა), შემდეგში - თხიერი განავლის შემთხვევაში ყოველი დეფეკაციის შემდეგ 2 მგ (1 კაფსულა).
6 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში: საწყისი დოზაა 2 მგ (1 კაფსულა), შემდეგში - თხიერი განავლის შემთხვევაში ყოველი დეფეკაციის შემდეგ 2 მგ (1 კაფსულა).
ქრონიკული დიარეის დროს მოზრდილებში, მათ შორის ასაკოვან პაციენტებში: საწყისი დღიური დოზაა 4 მგ (2 კაფსულა). დოზის შემდგომი კორექცია ხდება ინდივიდუალურად, შემანარჩუნებელი თერაპიით - დღეში 2-12 მგ (1-6 კაფსულა), დეფეკაციის სიხშირის დღეში 1-2-ჯერ მიღწევამდე.
6 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში: საწყისი დოზაა 2 მგ (1 კაფსულა). დოზის შემდგომი კორექცია ხდება ინდივიდუალურად, შემანარჩუნებელი თერაპიით - დღეში 2-12 მგ (1-6 კაფსულა), დეფეკაციის სიხშირის დღეში 1-2-ჯერ მიღწევამდე.
მაქსიმალური დღიური დოზა მწვავე და ქრონიკული დიარეის შემთხვევაში მოზრდილებში შეადგენს 16 მგ-ს (8 კაფსულა), ხოლო ბავშვებში მაქსიმალური დღიური დოზაა 6 მგ/20 კგ სხეულის წონაზე.
პრეპარატის მიღება წყდება ნორმალური განავლის ფორმირების ან 12 საათის განმავლობაში განავლის არარსებობის შემთხვევაში.

გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: შეკრულობა და/ან მუცლის შებერილობა, ნაწლავური კოლიკა, ტკივილი ან დისკომფორტი მუცლის არეში, გულისრევა, ღებინება, პირის სიმშრალე. ერთეულ შემთხვევაში - ნაწლავის გაუვალობა;
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: დაღლილობა, ძილიანობა, თავბრუსხვევა;
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე;
სხვა: იშვიათად - შარდის შეკავება.

ვარგისიანობა და შენახვის პირობები
პრეპარატის ვარგისიანობის ვადაა 3 წელი.
ინახება 15-25oC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა
კაფსულა 2 მგ; შეფუთვაში 10 კაფსულა; მეორადი შეფუთვა - მუყაოს კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები
ექიმის რეცეპტის გარეშე!

დიკლოფეროლი N-გეო

(DIKLOFEROL N-GEO)

ზოგადი დახასიათება:
არაპატენტირებული საერთაშორისო დასახელება: დიკლოფენაკი;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
გამჭვირვალე, უფერო ან მოყვითალო ფერის ხსნარი სუსტი სპეციფიკური სუნით.
შემადგენლობა:
საინექციო ხსნარის 1 მლ შეიცავს:
დიკლოფენაკ ნატრიუმს – 25 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: მანიტოლი, ნატრიუმის მეტაბისულფიტი, ბენზილის სპირტი, პროპილენგლიკოლი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი.

გამოშვების ფორმა:
საინექციო ხსნარი, 75 მგ/3 მლ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალება. ათქ-კოდი: M01AB05.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
დიკლოფენაკ ნატრიუმი ხასიათდება მკვეთრად გამოხატული ტკივილგამაყუჩებელი, ანთების საწინააღმდეგო და სიცხის დამწევი მოქმედებით.
პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია არაქიდონის მჟავას ციკლის მთავარი ფერმენტის ციკლოოქსიგენაზას ინჰიბირებით და პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით, რომლებიც ძირითად როლს თამაშობენ ორგანიზმში ანთებითი პროცესების განვითარებაში. პრეპარატი ამცირებს ტკივილის შეგრძნებას, ჰიპოთალამუსში აქვეითებს თერმორეგულაციის ცენტრის მგრძნობელობას პიროგენების მოქმედების მიმართ, რომლებიც წარმოიქმნებიან ორგანიზმის მიერ ინფექციური აგენტებისა და ტოქსინების საპასუხოდ. ამის შედეგად მატულობს კანის სისხლმომარაგება, ოფლის გამოყოფა და სითბოს გაცემა.
დიკლოფენაკ ნატრიუმი ამცირებს ძლიერ და ზომიერად გამოხატულ ტკივილს. ტრავმისა და ოპერაციის შემდგომ პერიოდში იგი სწრაფად ამცირებს ტკივილს (როგორც სპონტანურს, ასევე მოძრაობით გამოწვეულს), ანთების და ჭრილობების შედეგად განვითარებულ შეშუპებას, ეფექტურად ხსნის შაკიკის შეტევითა და პირველადი დისმენორეით გამოწვეულ ტკივილს.

ფარმაკოკინეტიკა:
შეწოვა: დიკლოფენაკ ნატრიუმის პარენტერული შეყვანისას მაქსიმალური კონცენტრაცია (C_max) სისხლის პლაზმაში აღწევს 10-20 წთ-ში.
განაწილება: დიკლოფენაკ ნატრიუმის კავშირი პლაზმის ცილებთან შეადგენს 99.7%-ს (ძირითადად ალბუმინებთან). იგი აღწევს სინოვიურ სითხეში, სადაც მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 2-4 სთ-ით უფრო გვიან, ვიდრე სისხლის პლაზმაში.
მეტაბოლიზმი: პრეპარატის აქტიური ნივთიერების 50% ღვიძლში განიცდის პირველად მეტაბოლიზმს.
ელიმინაცია: მიღებული დოზის დაახლოებით 60% გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით თირკმლების საშუალებით, 1%-ზე ნაკლები უცვლელი სახით ექსკრეტირდება შარდთან ერთად, ხოლო დანარჩენი – ღვიძლის მიერ მეტაბოლიტების სახით.
აქტიური ნივთიერების სისტემური კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 263 მლ/წთ-ში.
პლაზმიდან პრეპარატის T_1/2 შეადგენს 1-2 სთ-ს, სინოვიური სითხიდან – 3-6 სთ-ს. პრეპარატი არ ხასიათდება კუმულაციის თვისებით.

ჩვენება:
• მწვავე ან ქრონიკული რევმატოიდული ართრიტი, ოსტეოართრიტი,
მაანკილოზებელი სპონდილიტი, პოდაგრა;
• ტკივილით, ანთებითი პროცესით და შეშუპებით მიმდინარე პოსტტრავმული და
პოსტოპერაციული პერიოდი;
• საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის დეგენერაციული და ქრონიკული ანთებითი
დაავადებები (ოსტეოქონდროზი, ოსტეოართროზი, პერიართროპათიები);
• რბილი ქსოვილების და საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის (დაჭიმულობა,
დაჟეჟილობა) ტრავმის შემდგომი ანთებები;
• ტკივილი ხერხემლის არეში, ნევრალგია, მიალგია, ართრალგიები;
• ტკივილით მიმდინარე გინეკოლოგიური დაავადებები;
• შაკიკით გამოწვეული ტკივილი;
• ნაღვლის ბუშტის და/ან თირკმლის კოლიკა;
• LOღ – ორგანოების ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები.

მიღების წესი და დოზირება:
დიკლოფეროლი N-გეო ინიშნება ინტრამუსკულურად ან ინტრავენურად.
მკურნალობის კურსი შეადგენს 2-5 დღეს.
მწვავე ტკივილის დროს ინტრამუსკულური ინექციის დღიური დოზა შეადგენს 75 მგ-ს. საჭიროებისას (ნაღვლის ბუშტის ან თირკმლის კოლიკა) დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 150 მგ-მდე (1 ამპულა 2-ჯერ დღეში).
ინტრავენურად პრეპარატი შეჰყავთ წვეთოვნად, ინფუზიის სახით.
1 ამპულა (75 მგ) იხსნება 100-500 მლ NaCl - ის 0.9 %-იან ან დექსტროზის 5% -იან ხსნარში.
ინფუზიისთვის მომზადებული ხსნარი უნდა იყოს გამჭვირვალე.
პოსტოპერაციული ტკივილის სინდრომის მკურნალობის დროს ინტრავენურად შეჰყავთ 75 მგ 30-120 წთ-ის განმავლობაში. საჭიროებისას პრეპარატი შეჰყავთ განმეორებით, რამოდენიმე საათის შემდეგ.
დიკლოფეროლი N- გეოს მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 150 მგ-ს.
პოსტოპერაციული ძლიერი ტკივილის კუპირებისათვის პრეპარატი შეჰყავთ დარტყმითი დოზით - 25-50 მგ 15-60 წთ-ის განმავლობაში. შემდეგ ინფუზია გრძელდება სიჩქარით 5 მგ/სთ, მაქსიმალური დღიური დოზის (150 მგ) მიღწევამდე.

გვერდითი მოვლენები:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, ანორექსია, ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, დისპეფსია, მეტეორიზმი, ყაბზობა, დიარეა, იშვიათად _ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიული დაზიანება, სისხლდენები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და პერფორაცია, სტომატიტი, გლოსიტი;
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუ, თავის ტკივილი, აგზნებადობა, ძილის დარღვევა, იშვიათად – პარესთეზიები, მხედველობის დარღვევა, კრუნჩხვები, ტრემორი;
სმენის ორგანოების მხრივ: ვერტიგო, შუილი ყურებში, სმენის დარღვევა;
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ტკივილი მკერდში, არტერიული ჰიპერტენზია, არტერიული ჰიპოტენზია, ვასკულიტი;
სუნთქვის ორგანოების მხრივ: ასთმა (დისპნოეს ჩათვლით), ბრონქოსპაზმი, პნევმონიტი;
შარდ-გამომყოფი სისტემის მხრივ: იშვიათად _ პროტეინურია, ჰემატურია, ნეფროზული სინდრომი;
ღვიძლის მხრივ: იშვიათად _ ჰეპატიტი, სიყვითლე, ტრანსამინაზების დონის მომატება, ჰეპატონეკროზი, ღვიძლის უკმარისობა;
სისხლის სურათის მხრივ: იშვიათად _ თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, ანემია (ჰემოლიზური და აპლასტიური ანემიის ჩათვლით);
ადგილობრივი რეაქციები: კუნთში ინექციის დროს – ადგილობრივად წვის შეგრძნება, ტკივილი, სიმაგრე, შეშუპება;
სხვა: იშვიათად _ ბრონქული ასთმა, ალერგიული რეაქციები, ანაფილაქტოიდურის ჩათვლით.
იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ; კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებები; ერითროპოეზის პროცესის დარღვევა; გულის, ღვიძლისა და თირკმლის უკმარისობა; მძიმე არტერიული ჰიპერტენზია; პორფირია (ანამნეზში); ბრონქული ასთმის შეტევები, ჭინჭრის ციება ან მწვავე რინიტი, რომლებიც გამოწვეულია აცეტილსალიცილმჟავისა ან სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მიღებით; 16 წლამდე ასაკი.

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
დიკლოფეროლი N- გეოს დიგოქსინთან და ლითიუმის პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნება სისხლის პლაზმაში მათი კონცენტრაციის მომატება.
დიურეზულ საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ნეფროტოქსიკურობის რისკი. Pპრეპარატის ერთდროული გამოყენება კალიუმის შემანარჩუნებელ დიურეზულ საშუალებებთან იწვევს სისხლის შრატში კალიუმის დონის მატებას.
მეტოტრექსატთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ამ უკანასკნელის ტოქსიკურობა, მისი ორგანიზმიდან გამოყოფის შემცირების გამო.
სალიცილატებთან ერთად გამოყენებისას მათი ეფექტურობა მცირდება.
ციკლოსპორინთან დიკლოფეროლი N-გეოს ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია ციკლოსპორინის ნეფროტოქსიკურობის რისკის გაზრდა.
ანტიკოაგულანტებთან ერთდროული გამოყენებისას აუცილებელია სისხლის შედედების რეგულარული კონტროლი.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: ჰიპოტენზია, თავის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, თირკმლის უკმარისობა, კრუნჩხვები, სუნთქვის დათრგუნვა, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება.
მკურნალობა: საჭიროა შემანარჩუნებელი და სიმპტომური თერაპიის ჩატარება.
სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.

ორსულობა და ლაქტაცია:
დიკლოფეროლი N-გეოს გამოყენება ორსულობისა (განსაკუთრებით ორსულობის III ტრიმესტრი) და ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:
დიკლოფეროლი N-გეო სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის და თირკმლის ფუნქციის დარღვევით გამოწვეული დაავადებების, ანამნეზში – კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებების, დისპეფსიური მოვლენების, ბრონქული ასთმის, არტერიული ჰიპერტონიის, გულის უკმარისობის დროს, აგრეთვე ხანდაზმულ პაციენტებში. პრეპარატის მიღების პერიოდში არ არის რეკომენდებული ალკოჰოლის მიღება, ვინაიდან მატულობს გასტრო-ინტესტინალური გართულებების, მათ შორის წყლულის ჩამოყალიბების რისკი.
დაუშვებელია ორი არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალების ერთდროული მიღება.
სიფრთხილეა საჭირო ოპერაციული ჩარევის საჭიროების შემთხვევაში, ვინაიდან დიდია სისხლდენის განვითარების რისკი.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
შესაძლებელია რეაქციის შენელება, რის გამოც სასურველია ავტოტრანსპორტისა და სხვა მექანიზმების მართვისაგან თავის არიდება.

შეფუთვა:
3 მლ საინექციო ხსნარი უფერო, გამჭვირვალე მინის ამპულაში, 5 ამპულა მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. დაუშვებელია საინექციო ხსნარის გაყინვა.

ვარგისობის ვადა :
3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.
ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III - გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი,
ჭირნახულის ქ. 14.

www.aversi.ge

ქვეყანა: თურქეთი

მწარმოებელი: მერკეზ ლაბორატორი ფარმაც

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

დიკლოფეროლი - ავერსი N
(DIKLOFEROL N)

ზოგადი დახასიათება:
არაპატენტირებული საერთაშორისო დასახელება: დიკლოფენაკი;

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
გამჭვირვალე უფერო ან მოყვითალო ფერის ხსნარი.

შემადგენლობა:   
საინექციო ხსნარის 1 მლ შეიცავს:
ნატრიუმის დიკლოფენაკს – 25 მგ;
დამხმარე ნივთიერებები: მანიტოლი, ნატრიუმის მეტაბისულფიტი, პროპილენ- გლიკოლი, ბენზილის სპირტი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი.                                

გამოშვების ფორმა:
საინექციო ხსნარი 25 მგ/მლ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალება. M01AB05.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ნატრიუმის დიკლოფენაკი ხასიათდება მკვეთრად გამოხატული ტკივილგამაყუჩებელი, ანთების საწინააღმდეგო და სიცხის დამწევი მოქმედებით.
პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია არაქიდონის მჟავას ციკლის მთავარი ფერმენტის ციკლოოქსიგენაზას ინჰიბირებით და პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით, რომლებიც ძირითად როლს თამაშობენ ორგანიზმში ანთებითი პროცესების განვითარებაში. პრეპარატი ამცირებს ტკივილის შეგრძნებას, ჰიპოთალამუსში აქვეითებს თერმორეგულაციის ცენტრის მგრძნობელობას პიროგენების მოქმედების მიმართ, რომლებიც წარმოიქმნებიან ორგანიზმის მიერ ინფექციური აგენტებისა და ტოქსინების საპასუხოდ. ამის შედეგად მატულობს კანის სისხლმომარაგება, ოფლის გამოყოფა და სითბოს გაცემა.
დიკლოფენაკი ამცირებს ძლიერ და ზომიერად გამოხატულ ტკივილს. ტრავმისა და ოპერაციის შემდგომ პერიოდში იგი სწრაფად ამცირებს ტკივილს (როგორც სპონტანურს, ასევე მოძრაობით გამოწვეულს), ანთების და ჭრილობების შედეგად განვითარებულ შეშუპებას, ეფექტურად ხსნის შაკიკის შეტევითა და პირველადი დისმენორეით გამოწვეულ ტკივილს.

ფარმაკოკინეტიკა:
შეწოვა: ნატრიუმის დიკლოფენაკის პარენტერული შეყვანისას Cmax სისხლის პლაზმაში აღწევს 10-20 წთ-ში.
განაწილება: ნატრიუმის დიკლოფენაკის კავშირი პლაზმის ცილებთან შეადგენს 99.7%-ს (ძირითადად ალბუმინებთან). იგი აღწევს სინოვიალურ სითხეში, სადაც მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 2-4 სთ-ით უფრო გვიან, ვიდრე სისხლის პლაზმაში. 
მეტაბოლიზმი: პრეპარატის აქტიური ნივთიერების 50% ღვიძლში განიცდის პირველად მეტაბოლიზმს.
ელიმინაცია: მიღებული დოზის დაახლოებით 60% გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით თირკმელების საშუალებით, 1%-ზე ნაკლები უცვლელი სახით ექსკრეტირდება შარდთან ერთად, ხოლო დანარჩენი – ღვიძლის მიერ მეტაბოლიტების სახით.
პრეპარატი არ ხასიათდება კუმულაციის თვისებით.
აქტიური ნივთიერების  სისტემური კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 263 მლ/წთ-ში. პლაზმიდან პრეპარატის Т1/2   შეადგენს 1-2 სთ-ს, სინოვიალური
სითხიდან _ 3-6 სთ-ს.

ჩვენება:
•  მწვავე ან ქრონიკული რევმატოიდული ართრიტი, ოსტეოართრიტი,
   მაანკილოზებელი სპონდილიტი, პოდაგრა;
•  ტკივილით, ანთებითი პროცესით და შეშუპებით  მიმდინარე პოსტტრავმული და
   პოსტოპერაციული პერიოდი;
•  საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის დეგენერაციული და ქრონიკული ანთებითი
   დაავადებები  (ოსტეოქონდროზი, ოსტეოართროზი, პერიართროპათიები);
•  რბილი ქსოვილების და საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის
   (დაჭიმულობა, დაჟეჟილობა) ტრავმის შემდგომი ანთებები; 
•  ტკივილი ხერხემლის არეში, ნევრალგიები, მიალგიები, ართრალგიები;     
•  ტკივილით მიმდინარე გინეკოლოგიური დაავადებები.
•  შაკიკით გამოწვეული ტკივილი;
•  ნაღვლის ბუშტის და/ან თირკმლის კოლიკა; 
•  LOR  -  ორგანოების ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები.

მიღების წესი და დოზირება:
დიკლოფეროლი N ინიშნება ინტრამუსკულარულად ან ინტრავენურად.
მკურნალობის კურსი შეადგენს 2-5 დღეს.
მწვავე ტკივილის დროს ინტრამუსკულარული ინექციის დღიური დოზა შეადგენს
75 მგ-ს. საჭიროებისას (ნაღვლის ბუშტის ან თირკმლის კოლიკა) დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 150 მგ-მდე (1 ამპულა 2-ჯერ დღეში).
ინტრავენურად პრეპარატი შეყავთ წვეთოვნად, ინფუზიის სახით.
1 ამპულა (75 მგ) იხსნება 100-500 მლ Nacl – ის 0.9%-იან ან დექსტროზის
5%-იან ხსნარში.
ინფუზიისათვის მომზადებული ხსნარი უნდა იყოს გამჭვირვალე.
პოსტოპერაციული ტკივილის სინდრომის მკურნალობის დროს ინტრავენურად შეყავთ 75 მგ 30-120 წთ-ის განმავლობაში. საჭიროებისას პრეპარატი შეყავთ განმეორებით, რამოდენიმე სთ-ის შემდეგ.
დიკლოფეროლი N-ის მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 150 მგ-ს.
პოსტოპერაციული ძლიერი ტკივილის კუპირებისათვის პრეპარატი შეყავთ დარტყმითი დოზით _ 25-50 მგ 15-60 წთ-ის განმავლობაში. შემდეგ ინფუზია გრძელდება სიჩქარით 5 მგ/სთ, მაქსიმალური დღიური დოზის (150 მგ) მიღწევამდე.
 
გვერდითი მოვლენები:
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, ანორექსია,  ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, დისპეფსია, მეტეორიზმი, ყაბზობა, დიარეა, იშვიათად _ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიული დაზიანება, სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და პერფორაცია, სტომატიტი, გლოსიტი.
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, აგზნებადობა, ძილის დარღვევა, იშვიათად _ პარესთეზიები, მხედველობის დარღვევა, კრუნჩხვები, ტრემორი.
შარდ-გამომყოფი სისტემის მხრივ: იშვიათად _ პროტეინურია, ჰემატურია, ნეფროზული სინდრომი.
ღვიძლის მხრივ: იშვიათად ჰეპატიტი სიყვითლით ან მის გარეშე.
სისხლის სურათის მხრივ: იშვიათად _ თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, ჰემოლიზური ანემია.
ალერგიული რეაქციები: იშიათად _ გამონაყარი კანზე, ქავილი.
ადგილობრივი რეაქციები: კუნთში ინექციის დროს _ ადგილობრივად წვის შეგრძნება.
სხვადასხვა: იშვიათია ასთმა, ალერგიული რეაქციები, ანაფილაქტოიდურის ჩათვლით.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ან მის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ; კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებები; ერითროპოეზის პროცესის დარღვევა; გულის, ღვიძლისა და თირკმლის უკმარისობა; მძიმე არტერიული ჰიპერტენზია; პორფირია (ანამნეზში); ბრონქული ასთმის შეტევები, ჭინჭრის ციება ან მწვავე რინიტი, რომლებიც გამოწვეულია აცეტილსალიცილმჟავას ან სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მიღებით; 16 წლამდე ასაკი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
დიკლოფეროლი N-ის დიგოქსინთან და ლითიუმის პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნება სისხლის პლაზმაში მათი კონცენტრაციის მომატება. 
დიურეზულ საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ნეფროტოქსიკურობის რისკი. დიკლოფეროლი N-ისა და კალიუმის შემანარჩუნებელი დიურეზული საშუალებების ერთდროული გამოყენება იწვევს სისხლის შრატში კალიუმის დონის მატებას.
მეტოტრექსატთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ამ უკანასკნელის ტოქსიკურობა, მისი ორგანიზმიდან გამოყოფის შემცირების გამო.
სალიცილატებთან ერთად გამოყენებისას მათი ეფექტურობა მცირდება.
დიკლოფეროლი N-ის ციკლოსპორინთან ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია  ციკლოსპორინის  ნეფროტოქსიკურობის რისკის გაზრდა.

ჰიპერდოზირება:
სიმპტომები: არტერიული წნევის დაქვეითება, თავის ტკივილი, თირკმლის უკმარისობა, კრუნჩხვები, სუნთქვის დათრგუნვა, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება.
მკურნალობა: საჭიროა შემანარჩუნებელი და სიმპტომური თერაპიის ჩატარება.
სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.
 
ორსულობა და ლაქტაცია:
დიკლოფეროლი N-ის გამოყენება ორსულობისა (განსაკუთრებით ორსულობის III ტრიმესტრი) და ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.

გამოყენების თავისებურებები:
დიკლოფეროლი N  სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის და თირკმლის ფუნქციის დარღვევით გამოწვეული დაავადებების, ანამნეზში _ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებების, დისპეფსიური მოვლენების, ბრონქული ასთმის, არტერიული ჰიპერტონიის, გულის უკმარისობის დროს, აგრეთვე ხანდაზმულ პაციენტებში.
პრეპარატის მიღების პერიოდში არ არის რეკომენდებული ალკოჰოლის მიღება, ვინაიდან მატულობს გასტროინტესტინალური გართულებების, მათ შორის  წყლულის ჩამოყალიბების რისკი.
დაუშვებელია ორი არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალების ერთდროული მიღება.
სიფრთხილეა საჭირო ოპერაციული ჩარევის საჭიროების შემთხვევაში, ვინაიდან დიდია სისხლდენის განვითარების რისკი.

შეფუთვა:
3 მლ საინექციო ხსნარი უფერო მინის ამპულაში, 5 ამპულა მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ინახება 5 _ 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას. დაუშვებელია საინექციო ხსნარის გაყინვა.   

ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:
შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).
მისამართი:
საქართველო 0198, თბილისი, ჭირნახულის ქ. 14.