Aviabiletebi avia.ge
მთავარი წაკითხვა გვერდი 128

დ.ტაისი ანისულ.ზეთ#30კაფ მუკოპ

ანისულის  ზეთი
DR. THEISS  OLEUM ANISI

გამოყენების ინსტრუქცია

ფორმა:
კაფსულები

შემადგენლობა:

1 კაფსულა (405მგ.) შეიცავს:
ანისის ზეთი    100მგ.
რაფსის ზეთი   170მგ.
გარსის შემადგენლობა:
ჟელატინი 89.06მგ გლიცერინი 85%, 37,64მგ,  საღებავი E 141 8,1მგ, წყალი.
დახასიათება: ჟელატინის რბილი, გამჭვირვალე კაფსულები ოვალური ფერის. შეიცავს მოყვითალო ფერის, ანისის სუნის სითხეს.

ფრამაკოთერაპიული ჯგუფი:

მცენარეული წარმოშობის ამოსახველებელი საშუალება.
ფარმაკოდინამიკა:
ანისულის ზეთის ფგარმაკოლოგიურ აქტივობას განაპირობებს მისი შემადგენლობა: ტრანსანეთოლი (84-94%), ცის-ანეთოლი, ანისულის ალდეგიდი, ესტრაგოლი, ლინალოოლი, და a-ტერპინეოლი. პრეპარატს ახასიათებს ამოსახველებელი, სპაზმოლიტური, ანტიმიკროული მოქმედება. ასტიმულირებს ბრონქიოლებისა და მოციმციმე ეპითელის მოტორულ ფუნქციას. რაც ხელს უწყობს ექსუდატის გამოყოფას ზედა სასუნთქი სისტემიდან. აძლიერებს ბრონქოილური ჯირკვლების სეკრეციას. ამცირებს ნახველის სიბლანტეს.       

ჩვენება:
პრეპარატი გამოიყენება, როგორც ამოსახველებელი საშუალება ზემო სასუნთქი გზების დაავადებების დროს, როდესაც აღინიშნება ხველა ძნელად გამოსაყოფო ნახველით.
 
წინააღმდეგჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.
ბავშვები 12 წლამდე.
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

მიღების წესი და დოზირება:
მოზრდილებში და ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზევით 1 კაფსულა 2-3 ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ საკმარისი რაოდენობა წყლის დაყოლებით. მკურნალობის კურსი 2-3 კვირა. განმეორებითი მკურნალობის კურსი ტარდება ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:
შესაძლებელია ალერგიული რეაქცია.

განსაკუთრებული მითითებები:

თუ დაავადების სიმპტომები არ გაივლის მკურნალობის 3 დღის შემდეგ, საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

შენახვის ვადა:
3 წელი
ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატი პრეპარატი არ გამოიყენება.

შენახვის პირობები:
არა უმეტეს +25ºC ტემპერატურაზე
ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

შეფუთვა:
100 მგ-ანი ჟელატინის კაფსულები. 10 ცალი ბლისტერში, 3 ბლისტერი მუყაოს შეფუთვაში.

გაიცემა ურეცეპტოდ

მწარმოებელი:

DR. Theiss Naturwaren GmbH
Michelinstr. 10
66424 Homburg- Saar
Germany

კასტემონტი 10მგ #28ტ

 კასტემონტი

CASTEMONT 

კასტემონტი 10 მგ აპკიანი გარსით დაფარული  ტაბლეტი

მიიღება პერორალურად.

  • პრეპარატის სუბსტანცია: შეიცავს 10 მგ მონტელუკასტს (10.4 მგ მონტელუკასტის ნატრიუმის სახით)
  • დამხმარე საშუალებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი (მიღებული ხბოს რძისგან), მიკროკრისტალური ცელულოზა , კროსკარმელოზას ნატრიუმი,  ჰიდროქსიპროპილ ცელულოზა (E463), მაგნიუმის სტეარატი (E572) ჰიდროქსიპროპილ მეთილ ცელულოზა (E464), ტიტანის დიოქსიდი (E171) რკინის ოქსიდი ყვითელი (E172), წითელი რკინის ოქსიდი (E172)

 

ამ პრეპარატის გამოყენების წინ ყურადღებით წაიკითხეთ ეს ინსტრუქციის ფურცელი. მასში მოცემულია თქვენთვის მნიშვნელოვანი ინფორმაცია.

  • შეინახეთ ეს ინსტრუქცია. შეიძლება დაგჭირდეთ მისი კვლავ წაკითხვა.
  • დამატებითი კითხვების შემთხვევაში, მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.
  • ეს პრეპარატი დაგენიშნათ მხოლოდ თქვენ. არ მისცეთ ის სხვებს.
  • გამოყენების დროს, ექიმთან ან საავადმყოფოში ვიზიტისას, უთხარით თქვენს ექიმს, რომ იღებთ ამ პრეპარატს.
  • მკაცრად დაიცავით ამ ინსტრუქციაში მოცემული მითითებები. არ გამოიყენოთ თქვენთვის რეკომენდებულზე უფრო მაღალი ან დაბალი დოზები.

 

ამ ინსტრუქციაში

1. რა არის კასტემონტი და რისთვის გამოიყენება
2. რა უნდა იცოდეთ კასტემონტის გამოყენების წინ
3. როგორ გამოიყენება კასტემონტი
4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები
5. როგორ ინახება კასტემონტი

 

მოცემული თემები შეიცავს:

1.რაარის  კასტემონტი და რისთვის გამოიყენება    

კასტემონტი წარმოდგენილია 28 ტაბლეტიანი შეფუთვით. ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 10 მგ მონტელუკასტს. ტაბლეტი შეიცავს ლაქტოზის მონოჰიდრატს, რომელი მიღებულია ხბოს რძისგან.

კასტემონტი არის ლეიკოტრიენის რეცეპტორის ანტაგონისტი (სუბსტანციები, რომლებიც ავლენენ საწინააღმდეგო ეფექტს), რომელიც აინჰიბირებს სუბსტანციებს სახელწოდებით ლეიკოტრიენები. ლეიკოტრიენების ინჰიბირებით ახდენს ასთმის სიმპტომების მოხსნას და ალერგიული რინიტის განკურნებას.

კასტემონტი არ არის სტეროიდი (ორგანული ნაერთი ლიპიდური სტრუქტურით, ასოცირებული ქოლესტერინთან). კვლევებმა აჩვენა, რომ მონტელუკასტი არ მოქმედებს ბავშვებში ზრდის დაჩქარებაზე (მეტი ინფორმაცია ასთმისა და ალერგიული რინიტის შესახებ მოცემულია ქვემოთ პუნქტებში).

კასტემონტი ინიშნება პერისტენტული ასთმის სამკურნალოდ და რინიტის სიმპტომების აღმოსაფხვრელად:

ასთმა: კასტემონტი  გამოიყენება პერსისტენტული ასთმის სამკურნალოდ 15 წლის ასაკის პაციენტებში  და ზევით.

არ გამოიყენოთ კასტემონტი ასთმის შეტევისას ხანმოკლე  მოხსნის ეფექტისთვის.

ასთმის შეტევისას უნდა მოიქცეთ ისე, როგორც ექიმმა გითხრათ ასთმის შეტევების სამკურნალოდ.

ალერგიული რინიტი:

კასტემონტი გამოიყენება ალერგიული რინიტის სიმპტომების საკონტროლოდ (ცემინება, ცხვირში შეგუბება, გამონადენი ცხვირიდან და ცხვირის ქავილი). კასტემონტი გამოიყენება სეზონური ალერგიული რინიტის, წლის განმავლობაში მიმდინარე ალერგიული რინიტის სიმპტომების მოსახსნელად 15 წლის ასაკის  პაციენტებში და ზევით.

რა არის ასთმა?

ასთმა არის მუდმივი (ქრონიკული) ანთება ბრონქულ სასუნთქ გზებში, საიდანაც ჰაერი მიეწოდება ფილტვებს. ასთმის სიმპტომებია:

  • ხველა • ხიხინი● მოჭერა გულის არეში• ქოშინი

რა არის ალერგიული რინიტი?

  • სეზონური ალერგიული რინიტი, რომელიც ასევე ცნობილია, როგორც თივის ცხელება, გამოწვეულია გარე (სახლის გარეთ) ალერგენებით, როგორიცაა ხეების, ბალახისა და მცენარის მტვერი.
  • მთელი წლის განმავლობაში მიმდინარე რინიტი (რომელიც გრძელდება ხანგრძლივი პერიოდი) შეიძლება აღინიშნოს მთელი წლის განმავლობაში და როგორც წესი, გამოწვეულია შიდა (სახლის შიგნით) ალერგენებით, როგორიცაა სახლის მტვერი, შინაურ ცხოველთა ქერტლი და/ან ობის სპორები. 
  • ალერგიული რინიტის სიმპტომები შეიძლება იყოს:

- ცხვირში შეგუბება, გამონადენი ცხვირიდან და/ან ცხვირის ქავილი

-  ცემინება

2. რა უნდა იცოდეთ კასტემონტის გამოყენების წინ

არ გამოიყენოთ კასტემონტი შემდეგ სიტუაციებში

თუ: 

• გაქვთ ალერგია (მომატებული მგრძნობელობა) მონტელუკასტის ან პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

კასტემონტი სიფრთხილით გამოიყენეთ შემდეგ სიტუაციებში

თუ: 

• გამწვავდა სუნთქვა ან ასთმა, დაუყოვნებლივ აცნობეთ თქვენს ექიმს.

• პერორალური კასტემონტი განკუთვნილი არ არის ასთმის მწვავე შეტევების სამკურნალოდ. თუ განვითარდა შეტევა, შეასრულეთ თქვენი ექიმის მითითებები. ყოველთვის თან იქონიეთ ინჰალატორი, რომელიც გამოიყენება ასთმის შეტევებისას.

• მნიშვნელოვანია, რომ გამოიყენოთ თქვენი ან თქვენი შვილის ასთმის საწინააღმდეგო ყველა ის პრეპარატი, რომლებსაც ექიმი დაგინიშნავთ. კასტემონტი არ გამოიყენება თქვენი ექიმის მიერ დანიშნული ასთმის სამკურნალო სხვა პრეპარატების სანაცვლოდ.  

• ყველა პაციენტს, რომელიც იყენებს ასთმის საწინააღმდეგო პრეპარატებს, უნდა მიეცეთ გაფრთხილება, რომ ექიმს მიმართოთ შემდეგი სიმპტომების განვითარებისას: გრიპის, ხელებისა და ფეხების დაბუჟების ან ჩხვლეტის შეგრძნების, პულმონური სიმპტომების და/ან გამონაყარის კომბინაცია.

• თუ გაქვთ ასთმა და მდგომარეობა უარესდება აცეტილსალიცილმჟავას (ასპირინის) მიღებისას, ეცადეთ, კასტემონტის გამოყენებისას არ მიიღოთ ასპირინი ან სხვა ტკივილგამაყუჩებლები - არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები.

კასტემონტის მიღებისას აღინიშნება ხასიათის ცვლილებები (აგრესიული ქცევა ან აჟიტაცია, მათ შორის მტრული განყობა, აგზნება, დეპრესია, დეზორიენტაცია, ძილის დარღვევები, მათ შორის ღამის კოშმარები, ჰალუცინაციები, უძილობა, მოუსვენრობა, მობილურობა, ძილში სიარული, სუიციდური აზრები და ქცევა (მათ შორის, სუიციდის მცდელობა) და ტრემორი.

თუ ეს გაფრთხილებები თქვენზე ვრცელდება, მაშინაც კი, თუ ეს მოვლენები წარსულში აღინიშნა, კონსულტაციისთვის მიმართეთ თქვენს ექიმს.

კასტემონტის მიღება საკვებთან და სასმელთან:

კასტემონტის გამოყენება შეიძლება საკვებთან ან ცალკე.

ორსულობა:

ნებისმიერი პრეპარატის მიღებამდე კონსულტაციისთვის მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

თუ ხართ ორსულად ან გეგმავთ დაორსულებას, კასტემონტის გამოყენების წინ კონსულტაციისთვის მიმართეთ თქვენს ექიმს. ექიმი გადაწყვეტს, შეგიძლიათ თუ არა ამ პერიოდში კასტემონტის გამოყენება.

თუ მკურნალობის დროს აღმოაჩენთ, რომ ხართ ორსულად, კონსულტაციისთვის დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

ლაქტაცია:

ნებისმიერი პრეპარატის მიღებამდე კონსულტაციისთვის მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

ცნობილი არ არის გადადის თუ არა კასტემონტი დედის რძეში. თუ ძუძუთი კვებავთ ბავშვს ან გეგმავთ ბავშვის ძუძუთი გამოკვებას, კასტემონტის გამოყენების წინ კონსულტაციისთვის მიმართეთ თქვენს ექიმს.

ავტომობილებისა და მექანიზმების მართვის უნარი:

მოსალოდნელი არ არის, რომ კასტემონტმა გავლენა მოახდინოს ავტომობილების ან მექანიზმების მართვის უნარზე. მიუხედავად ამისა, სხვადასხვა ადამიანებში პასუხი პრეპარატებზე შეიძლება სხვადასხვაგვარი იყოს. კასტემონსტის გამოყენებისას ძალიან იშვიათად გამოვლენილმა გვერდითმა ეფექტებმა (თავბრუსხვევა და ძილიანობა) ზოგიერთ პაციენტში შეიძლება გავლენა მოახდინონ ავტომობილების ან მექანიზმების მართვის უნარზე.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია კასტემონტის ზოგიერთი დამხმარე საშუალების შესახებ

ასპარტამი:  შეიცავს წყაროს ფენილალანინისთვის. შეიძლება საზიანო იყოს ფენილკეტონურიის მქონე პაციენტებისათვის.

სხვა პრეპარატების გამოყენება:

ზოგიერთმა პრეპარატმა შეიძლება შეცვალოს კასტემონტის ეფექტი ან კასტემონტმა შეიძლება შეცვალოს სხვა პრეპარატების მოქმედების მექანიზმი.

თუ იღებთ შემდეგ პრეპარატებს, კასტემონტით მკურნალობის დაწყების წინ უთხარით თქვენს ექიმს:

  • ფენობარბიტალი (გამოიყენება ეპილეფსიის სამკურნალოდ)
  • ფენიტოინი  (გამოიყენება ეპილეფსიის სამკურნალოდ)
  • რიფამპიცინი (გამოიყენება ტუბერკულოზის და ზოგიერთი სხვა ინფექციის სამკურნალოდ)

თუ ამჟამად იღებთ ან წარსულში იღებდით რეცეპტით ან ურეცეპტოდ გასაცემ პრეპარატებს, აცნობეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

3. როგორ გამოიყენება კასტემონტი

ინსტრუქცია სათანადო გამოყენებისა და დოზის/დოზირების ინტერვალების შესახებ:

15 წლის ასაკის და ზევით ასთმის მქონე ბავშვებში:

კასტემონტი ბავშვს მიეცით დღეში ერთხელ, საღამოს (იხილეთ მიღების წესი). პრეპარატის მიღების დრო დამოკიდებული არ არის საკვების მიღების დროზე.  

კასტემონტი ბავშვს ყოველ დღე უნდა მისცეთ, ექიმის მიერ დანიშნული პერიოდის განმავლობაში, იმ შემთხვევაშიც კი, თუ ბავშვს არ აქვს ასთმის სიმპტომები.

 • ასთმის სიმპტომების გაუარესებისას ან ასთმის შეტევებისთვის განკუთვნილი ინჰალატორის უფრო ხშირად გამოყენებისას საჭიროებისას, დაუყოვნებლივ დაუკავშირდით თქვენს ექიმს.

არ გამოიყენოთ კასტემონტი ასთმის შეტევების დროებით მოსახსნელად.

როდესაც ბავშვს უვითარდება ასთმის შეტევა, უნდა მიიღოთ ის ზომები, რაც ექიმმა გითხრათ ასთმის შეტევების სამკურნალოდ.

• ყოველთვის თან იქონიეთ ბავშვისათვის დანიშნული ინჰალატორი ასთმის შეტევებისთვის.

• ექიმის მითითების გარეშე არ შეწყვიტოთ და არ შეამციროთ ასთმის სამკურნალო სხვა პრეპარატების დოზები.

სეზონური ალერგიული რინიტის და მთელი წლის განმავლობაში მიმდინარე ალერგიული რინიტის მქონე ბავშვები (15 წლის ასაკის პაციენტებში და ზევით):

• მიეცით ბავშვს კასტემონტი  დღეში ერთხელ, ყოველ დღე ერთსადაიმავე დროს.

•  ბავშვს კასტემონტი უნდა მისცეთ დღეში ერთხელ იმ პერიოდი განმავლობაში, რასაც ექიმი დაგინიშნავთ.

კასტემონტის მიცემა შეიძლება საკვების მიღებისაგან დამოუკიდებლად.

მიღების წესი

კასტემონტი გამოიყენება მხოლოდ პერორალურად.

კასტემონტი  მიღება შეიძლება უზმოზე ან საკვებთან ერთად.

გადაყლაპეთ ტაბლეტები წყლის საკმარისი რაოდენობის მიყოლებით (ე.წ. ჭიქა წყლით) დაღეჭვის გარეშე.

სხვადასხვა ასაკობრივი ჯგუფები:

გამოყენება ბავშვებში

კასტემონტი 4 მგ საღეჭი ტაბლეტების გამოყენება შეიძლება 2-5 წლის ასაკის ბავშვებში.

კასტემონტი 5 მგ საღეჭი ტაბლეტების გამოყენება შეიძლება 6-14 წლის ასაკის ბავშვებში.

გამოყენება ხანდაზმულებში:

არ მოითხოვება დოზის კორექცია ასაკის მხიედვით.

გამოყენების სპეციალური პირობები:

თირკმლის/ღვიძლის უკმარისობა:

დოზის კორექცია საჭირო არ არის თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში. დოზის კორექცია საჭირო არ არის ღვიძლის მსუბუქი და საშუალო ხარისხის უკმარისობისას. არ არსებობს მონაცემები ღვიძლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში გამოყენების შესახებ.

თუ ფიქრობთ, რომ კასტემონტის მოქმედება ძალიან ძლიერი ან ძალიან სუსტია, მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

თუ გამოიყენეთ იმაზე მეტი კასტემონტი, ვიდრე უნდა გამოგეყენებინათ:

ჭარბი დოზირების შესახებ ცნობებში არ დაფიქსირებულა გვერდითი ეფექტები. მოზრდილებსა და ბავშვებში ჭარბი დოზირებისას ყველაზე გავრცელებული სიმპტომებია მუცლის ტკივილი, ძილიანობა, წყურვილი, თავის ტკივილი, ღებინება და ჰიპერმობილურობა.

თუ გამოიყენეთ იმაზე მეტი კასტემონტი, ვიდრე უნდა გამოგეყენებინათ, მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

თუ დაგავიწყდათ კასტემონტის გამოყენება:

ეცადეთ პრეპარატი გამოიყენოთ რეკომენდებული წესის მიხედვით.

თუ დაგავიწყდათ პრეპარატის ერთი დოზის მიღება, გამოტოვეთ დოზა და გააგრძელეთ დადგენილი რეჟიმით მისი მიღება.

არ მიიღოთ ორმაგი დოზა გამოტოვებული დოზის კომპენსირების მიზნით.

შესაძლო ეფექტები კასტემონტით მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ:

თუ ბავშვი გააგრძელებს კასტემონტის გამოყენებას, პრეპარატი უზრუნველყოფს ასთმის მკურნალობას. მნიშვნელოვანია, რომ პრეპარატის გამოყენება მოხდეს ექიმის მიერ დანიშნული პერიოდის განმავლობაში. კასტემონტი ხელს შეუწყობს ასთმის კონტროლს.

თუ გაქვთ დამატებითი შეკითხვები ამ პრეპარატის გამოყენების შესახებ, კონსულტაციისთვის მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები

როგორც ყველა პრეპარატის შემთხვევაში, შეიძლება აღინიშნოს გვერდითი ეფექტები იმ პირებში, რომელებიც მგრძნობიარე არიან კასტემონტი რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ. 4 მგ მონტელუკასტის საღეჭი ტაბლეტებით ჩატარებული კლინიკური კვლევებისას (ნამკურნალები 100-დან მინიმუმ ერთ პაციენტში და ნამკურნალები 10-დან

● მუცლის ტკივილი 

● თავის ტკივილი

კასტემონტის გვერდითი ეფექტები, როგორც წესი, არის მსუბუქი ხასიათის და ისინი უფრო ხშირად ვლინდება იმ პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ მონტელუკასტით, პლაცებოსთან შედარებით (ტაბლეტები, რომლებიც არ შეიცავს პრეპარატს).

გვერდითი მოვლენები ჩამოთვლილია ქვემოთ განსაზღვრული კატეგორიების მიხედვით.

ძალიან ხშირი: ვითარდება 10-დან მინიმუმ ერთ პაციენტში.

ხშირი: ვითარდება 100-დან 1-10 პაციენტში.

არახშირი: ვითარდება 1000-დან 1-10 პაციენტში.

იშვიათი: ვითარდება 10000-დან 1-10 პაციენტში.

ძალიან იშვიათი: ვითარდება 10000-დან ერთზე ნაკლებ პაციენტში.

გარდა ამისა, პოსტმარკეტინგულ პერიოდში აღინიშნა შემდეგი მოვლენები.

ძალიან ხშირი:

- ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები

ხშირი: - დიარეა, გულისრევა, ღებინება

- გამონაყარი

- ცხელება

- ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატება

არახშირი:

- ალერგიული რეაქციები [სახის, ტუჩების, ენის და/ან ყელის  შეშუპება (შეიძლება გამოიწვიოს სუნთქვის ან ყლაპვის გაძნელება])

- ქცევისა და ხასიათის ცვლილებები [ძილის დარღვევები, მათ შორის ღამის კოშმარები, ძილის გაძნელება, ძილში სიარული, აგრესია ან ზედმეტი რეაგირება მოვლენებზე, აგზნება, მოუსვენრობა, აგრესიული ქცევა ან აჟიტაცია, მათ შორის მტრული განწყობა, დეპრესია]

- თავბრუსხვევა, სტუპორი, ჩხვლეტა/დაბუჟება, შეტევები [კრუნჩხვები (კუნთების უნებლიე შეკუმშვა) ან კრიზისი]

- ცხვირიდან სისხლდენა

- პირის სიმშრალე, მოუნელებლობა, ჩალურჯებები, ქავილი, ჭინჭრის გამონაყარი

- სახსრების ან კუნთების ტკივილი, კუნთების სპაზმი

- დაღლილობა, შეუძლოდ ყოფნა, შეშუპება

იშვიათი:

- სისხლდენის ტენდენციის მომატება

- პალპიტაციები

- ყურადღების დარღვევა

- გულმავიწყობა

ძალიან იშვიათი:

- ჰალუცინაციები (არარეალური საგნების დანახვა)

- დეზორიენტაცია (დროის-ადგილის შეგრძნების დაკარგვა)

- სუიციდური აზრები და ქცევა (მათ შორის სუიციდი)

- ჰეპატიტი (ღვიძლის ანთება)

- სიწითლე კანის ქვეშ, უფრო ხშირად წვივის ძვალზე, სიწითლე და შესიება ტკივილით შეხებისას (erythema nodosum), კანზე ალერგიული გამონაყარი, მძიმე რეაქციები კანზე, რომლებიც ვლინდება ნიშნების გარეშე (მულტიფორმული ერითემა).

ძალიან იშვიათ შემთხვევებში, იმ პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ მონტელუკასტით, აღინიშნა შემდეგი სიმპტომების კომბინაცია: გრიპი, ხელებისა და ფეხების დაბუჟება ან ჩხვლეტის შეგრძნება, პულმონური სიმპტომების გამწვავება და/ან გამონაყარი (ჩარგ-შტრაუსის სინდრომი). თუ განვითარდა რომელიმე ასეთი ერთი ან მეტი სიმპტომი, უთხარით თქვენს ექიმს.

გვერდითი ეფექტების ინფორმირება

მიმართეთ თქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს, თუ განვითარდა ისეთი გვერდითი ეფექტი, რომელიც მითითებული არ არის ამ ინსტრუქციაში. გარდა ამისა, ინფორმაცია გამოვლენილი გვერდითი ეფექტების შესახებ მიაწოდეთ თურქეთის ფარმაკოზედამხედველობის ცენტრს, რისთვისაც უნდა ეწვიოთ ვებ-გვერდს www.titck.gov.tr, „პრეპარატის გვერდითი ეფექტის ინფორმირება“ ან დარეკეთ ნომერზე 0800 314 00 08. გვერდითი ეფექტების შესახებ ინფორმაციის მიწოდებით ხელს შეუწყობთ ამ პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ მეტი ინფორმაციის შეგროვებას.

თუ შენიშნავთ ისეთ გვერდით ეფექტს, რომელიც მითითებული არ არის ამ ინსტრუქციაში, აცნობეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

5. როგორ ინახება კასტემონტი

კასტემონტი  შეინახეთ საკუთარ შეფუთვაში, ბავშვებისაგან მიუწვდომელ ადგილას.

შეინახეთ 250C-მდე, სინათლისა და ნესტისაგან დაცულ ადგილას.

გამოყენება ვარგისიანობის ვადის დაცვით

არ გამოიყენოთ კასტემონტი , შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

არ გამოიყენოთ კასტემონტი, თუ შენიშნავთ პროდუქტის და/ან შეფუთვის დეფექტებს.

არ გადაყაროთ პრეპარატები, რომელთა ვარგისიანობის ვადა ამოიწურა ან რომელბსაც აღარ იყენებთ! ასეთი პრეპარატები მიაწოდეთ გარემოსა და ურბანიზაციის სამინისტროს მიერ დადგენილ შემაგროვებელ სისტემას.

გაცემის წესი:  ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

ლიცენზიის მფლობელი:

ბიოფარმა ილაჩ სან. ვე ტიკ. ა.შ.

სანჯაკტეპე/სტამბული/თურქეთი

აკპინარ მაჰ. ოსმანგაზი კად. N156

ტელ.:  (0216) 398 10 63

ფაქსი: (0216) 398 10 20

მწარმოებელი:

ბიოფარმა ილაჩ სან. ვე ტიკ. ა.შ.

აკპინარ მაჰ. ოსმანგაზი კად. N156

სანჯაკტეპე/სტამბული/თურქეთი

ტელ.:  (0216) 398 10 63

ფაქსი: (0216) 398 10 20

ვეზიფიქსი 5მგ #30ტ

58.00 ლარი
54.52 ლარი

ქვეყანა: თურქეთი

მწარმოებელი: ნობელი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

პრენესა 8მგ #30ტ

პრენესა


სავაჭრო დასახელება

პრენესა

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება
პერინდოპრილი

წამლის ფორმა
2მგ, 4მგ, 8მგ ტაბლეტები

შემადგენლობა
ერთი ტაბლეტი შეიცავს
მოქმედი ნივთიერება - პერინდოპრილ ერბუმინი 2მგ, 4მგ, ან 8მგ. დამხმარე ნივთიერება: კალციუმის ქლორიდჰექსაჰიდრატი, ლაქტოზის მონოდიჰიდრატი, კროსპოვიდონი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კრემნიუმის დიოქსიდი უწყლო კოლოიდური, მაგნიუმის სტეარატი.

აღწერილობა
მრგვალი, ორმხრივად მცირედ ამობურცული თეთრი, ან თითქმის თეთრი ფერის ტაბლეტები ღარით (დოზირებისათვის 2მგ).
ოვალური, ორმხრივად მცირედ ამობურცული თეთრი, ან თითქმის თეთრი ფერის ტაბლეტები ერთ მხარეს გლუვი და ღარით მეორე მხარეს (დოზირებისათვის 4მგ).
მრგვალი, ორმხრივად მცირედ ამობურცული თეთრი, ან თითქმის თეთრი ფერის ტაბლეტები ერთ მხარეს გლუვი და ღარით მეორე მხარეს (დოზირებისათვის 8მგ).

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
რენნინ-ანგიოტენზინის სისტემაზე მოქმედი პრეპარატები. ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორი.
კოდი ATC Co9AA04

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოკინეტიკა
შიგნით მიღების შემდეგ სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) მიიღწევა 1 საათში (TCmax) მიღებიდან. პერინდოპრილის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 65-70%. რამდენადაც საკვებთან ერთად მიღება ამცირებს პერინდოპრილის პერინდოპრილატად გარდაქმნას და პრეპარატის ბიოშეღწევადობას, პერინდოპრილის მიღება აუცილებელია ერთხელ დილით, საუზმის წინ.
განაწილების მოცულობა დაახლოებით შეადგენს 0.2 ლ/კგ არადაკავშირებული პერინდოპრილისათვის.
პერინდოპრილის ბმა სისხლის პლაზმის ცილებთან უმნიშვნელოა, ნაკლები 30% და დამოკიდებულია კონცენტრაციაზე. ღვიძლში ექვემდებარება მეტაბოლიზმს აქტიური მეტაბოლიტის და 5 არააქტიური მეტაბოლიტის წარმოქმნით. სისხლის შრატსი პერინდოპრილის მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 3-4 საათში. პერინდოპრილატი ადვილად ადის ჰისტოჰემატიურ ბარიერებს, ჰემატოენცეფალური ბარიერის გამოკლებით, უმნიშვნელო რაოდენობა აღწევს პლაცენტაში და დედის რძეში. გამოიყოფა თირკმელებით. არადაკავშირებული ფრაქციის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3-5 საათს. პერინდოპრილატის დისოციაცია აგფ-თან არსებული კავშირიდან განაპირობებს ნახევარგამოყოფის “ეფექტურ” დროს, რომელიც ექვივალენტურია 25 საათისა. წონსწორობის მდგომარეობა მიიღწევა 4 დღეში. არ კუმულირდება. ხანდაზმულ პაციენტებში თირკმლების და გულის უკმარისობით პერინდოპრილატის გამოყოფა შენელებულია, ამიტომ რეკომენდირებულია დოზის შემცირება კრეატინინის კლირენსის (კკ) მაჩვენებლებიდან გამომდინარე.
გამოიყოფა ჰემოდიალიზისას (სიჩქარე 70მლ/წთ, 1.16მლ/წმ) და პერიტონეალური დიალიზისას.

ფარმაკოდინამიკა
პრენესა - ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატი, რომლის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია აგფ მოქმედების დათრგუნვასთან, რომელიც ახდენს ანგიოტენზინ I გარდაქმნას ანგიოტენზინ II, თავიდან აცილებს ანგიოტენზინ II ვაზოკონსტრიქციულ მოქმედებას, ამცირებს ალდოსტერონის სეკრეციას. აგფ, ან კლინინაზა II მიეკუთვნება ოქსოპეპტიდაზებს, გარდაქმნის ანგიოტენზინ I ვაზოკონსტრიქტორ ანგიოტენზინ II და შლის ვაზოდილატატორ ბრადიკინინს არააქტიურ ჰექტაპეპტიდად. ხელს უწყობს მსხვილი არტერიული სისხლძარღვების ელასტიურობის აღდგენას, ამცირებს მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიას, წნევას ფილტვის კაპილარებში. ამცირებს მიოკარდიუმის ჰიპერტროფიას, არეგულირებს გულის მუშაობას. ამცირებს პრედატვირთვას და პოსტდატვირთვას, მარცხენა პარკუჭის ავსების წნევას, საერთო პერიფერიულ სისხლძარღვოვან წინააღმდეგობას (სპსწ), ზომიერად აიშვიათებს გულის შეკუმშვათა სიხშირეს (გშს), აძლიერებს რეგიონალურ სისხლის მიდინებას კუნთებში. საშუალო ერთჯერადი დოზის შიგნით მიღების შემდეგ მაქსიმალური ჰიპოტენზიური ეფექტი მიიღწევა 4-6 საათის შემდეგ და ნარჩუნდება 24 საათის განმავლობაში. 24 საათის შემდეგ პრეპარატი უზრუნველყოფს 87-100% მაქსიმალურ ეფექტს. სტაბილური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა მკურნალობიდან რამოდენიმე კვირის შემდეგ.

მიღების ჩვენებები
•    არტერიული ჰიპერტენზია
•    გულის ქრონიკული უკმარისობა

მიღების წესი და დოზები
შიგნით მისაღებად 1ჯერ დღეღამეში საუზმის წინ.
პერინდოპრილის მიღება შეიძლება მონოთერაპიის სახით, ან კომბიაციაში სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან.
არტერიული ჰიპერტენზია: პაციენტებში ესენციური არტერიული ჰიპერტენზიით რეკომენდირებული საწყისი დოზა შეადგენს 4მგ დღეღამეში, მიიღება დილით. ერთთვიანი მკურნალობის შემდეგ დოზა შეიძლება გაიზარდოს 8მგ-მდე დღეღამეში. პაციენტებისათვის, რომლებიც იღებენ შარდმდენებს, აგფ ინჰიბიტორების დამატება შესაძლოა გახდეს არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების მიზეზი, ამასთან დაკავშირებით რეკომენდირებულია დიურეტიკების მირების შეწყვეტა 2-3 დღით ადრე პრენესით მკურნალობის დაწყებამდე, ან პრეპარატ პრენესით მკურნალობის დაწყება საწყისი დოზით 2მგ დღეღამეში ერთ მიღებაზე.
პაციენტებისათვის რენოვასკულარული ჰიპერტენზიით რეკომენდირებული საწყისი დოზა შეადგენს 2მგ დღერამეში ერთ მირებაზე. შემდგომში აუცილებლობისას დოზა შეიძლება შეიცვალოს.
ხანდაზმული ასაკის პაციენტების მკურნალობა უნდა დაიწყოს დოზით 2მგ, რომელიც აუცილებლობისას შეიძლება თანდათან გაიზარდოს 8მგ-მდე.
გულის უკმარისობა: რეკომენდიებული საწყისი დოზა შეადენს 2მგ დილით. 1-2 კვირის შემდეგ დოზა შეიძლება გაიზარდოს 4მგ-მდე დღეღამეში 1 მიღებაზე.
გულის ქრონიკული უკმარისობისათვის (ქგუ) ცვეულებრივ ახდენენ კალიუმის არაშემნახვველ დიურეტიკებთან, ß-ადრენობლოკატორებთან და/ან დიგოგსინთან კომბიირებას. მკურნალობა უნდა დაიწყოს მკაცრი სამედიცინო კონტროლის ქვეშ და რეკომენდირებული საწყისი დოზების გამოყენებით.
თირკმლის უკმარისობა: პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით პრეარატ პრენესას დოზა უნდა შეირჩეს თირკმლის უკმარისობის ხარისხიდან გამომდინარე (კკ). პაციენტის მდგომარეობაზე დაკვირვება ჩვეულებრივ მოიცავს სისხლში კალიუმის კონცენტრაციის და კრეატინინის დონის განსაზღვრას.
რეკომენდირებული დოზები:

 კრეატინინის კლირენი რეკომენდირებული დოზა
 კრეატინინის კლირენსი ≥ 60 მლ/წთ 4მგ დღეღამეში
 კრეატინინის კლირენსი 30-60 მლ/წთ 2მგ დღეღამეში
 კრეატინინის კლირენსი 15-30 მლ/წთ 2მგ დღეღამეში დღეგამოშვებით

ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტებისათვის რეკომენდირებული დოზა (კკ ნაკლები 15 მლ/წთ) 2მგ დიალიზის დღეს, ინიშნება დიალიზის პროცედურის შემდეგ.
პერინდოპრილატის დიალიზური კლირენსი არის 70 მლ/წთ.
არ არის აუცილებელი დოზის კორეგირება პციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევებით.

გვერდითი მოვლენები
ხშირი
•    თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, პარესთეზიები
•    მხედველობის დაქვეითება, ხმაური ყურებში
•    ჰოპოტენზია და მასთან დაკავშირებული მოვლენები
•    ხველა, ქოშინი
•    გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი, დისგეზია, დისპეპსია, დიარეა, შეკრულობა
•    გამონაყარი, ქავილი
•    კუნთების კრუნჩხვები
•    ასტჰენია
არახშირი
•    ძილის დარღვევა, ან გუნება-განწყობილების ცვალებადობა
•    ბრონქოსპაზმი
•    პირის სიმშრალე
•    ანგიონევროზული შეშუპება
•    თირკმლის უკმარისობა, იმპოტენცია
•    ოფლიანობა
იშვიათი
•    პანკრეატიტი
ძალიან იშვიათი
•    ჰემოგლობინის და ჰემატოკრიტის დონის დაქვეიტება, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია/ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, პანციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია (ზოგიერთ პაციენტში თანდაყოლილი გლუკოზო-6-ფოსფატ დეჰიდროგენაზის დეფიციტით)
•    ცნობიერების არევა
•    მიოკარდიუმის ინფარქტი, ან ინსულტი, შესაძლოა განმეორებითი, გამოხატული ჰიპოტენზიის შედეგად მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში, არითმიები, სტენოკარდია
•    რინიტი, ეოზინოფილური პნევმონია
•    ჰეპატიტი
•    მულტიფორმული ერითემა
•    თირკმლის მწვავე უკმარისობა
•    სისხლში შარდოვანას დონის და პლაზმაში კრეატინინის მომატება
•    ჰიპერკალიემია, რომელიც შექცევადია პრეპარატის მოხსნის შემდეგ, განსკუთრებით პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით, მძიმე გქუ-თი და რენოვასკულარული ჰიპერტენზიით
•    შრატში ღვიძლის ფერმენტების და ბილირუბინის დონის მომატება

უკუჩნებები
•    მომატებული მგრძნობელობა პრეინდოპრილის, სხვა აგფ ინჰიბიტორების და პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ
•    ანამნეზში ანგიონევროზული შეშუპება (მემკვიდრული, იდიოპათიური, ან ანგიონევროზული შეშუპება აგფ ინჰიბიტორების მიღების შედეგად)
•    ბავშვთა და მოზარდთა ასაკი 18 წლამდე (ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის)
•    ორსულობა და ლაქტაცია
•    გალაქტოზემია, ლაპას ლაქტაზის დეფიციტი, ან გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსრბციის სინდრომი

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან
პრეპარატ პრენესას ერთდოული მიღებისას:
•    სულფონილშარდოვანას წარმოებულებთან და ინსულინთან იზრდება ჰიპოგლიკემიური მოქმედება. ჰიპოგლიკემია დიდი ალბათობით ვითარდება კომბინირებული თერაპიის პირველ კვირებში პაციენტებში თირკმელების დაზიანებით
•    ბაკლოფენომთან, ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან, ანტიფსიქოზულ სამკურნალო საშუალებთან (ნეიროლეპტიკები) და სალურეტიკებთან ძლიერდება ჰიპოტენზიური მოქმედება და იზდრება ორთოსტატიკული ჰიპოტენზიის (ადიტიური ეფექტი) განვითარების რისკი
•    ანტაციდურ საშუალებებთან მცირდება აგფ ინჰიბიტორების ბიოშეღწევადობა
•    გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან, არასტეროიდულ ანტების საწინაარმდეგო პრეპარატებთან ქვეითდება ჰიპოტენზიური მოქმედების გამოხატულება (სითხის და ელექტროლიტების შეკავება). აასს და აგფ ინჰიბიტორები ახდენენ ადიტიურ ეფექტს სისხლში კალიუმის დონის მომატებასთან კავშირში, რამაც შეიძლება გამოწვიოს ფუნქციების გაუარესების პროვოცირება. ეს ეფექტი ჩვეულებრივ შექცევადია. იშვიათ შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს თირკმლის მწვავე უკმარისობა, განსაკუთრებით პაციენტებში თირკმლის კომპრომიტირებული ფუნქციით (მაგ. ხანდაზმულ, ან გაუწყლოვნებულ პაციენტებში)
•    კალიუმის შემნახველ დიურეტიკებთან (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი) კალიუმის პრეპარატები ზრდიან ჰიპოკალემიის განვითარების რისკს. არ არის რეკომენდირებული ერთდროულად აგფ-ინჰიბიტორების და  იმ სამკურნალო საშუალებების გამოყენება, რომლებიც იწვევენ ჰიპოკალემიას, გარდა იმ სემთხვევისა, როცა სახეზეა მძიმე ჰიპოკალემია (სისხლის შრატში კალიუმის შემცველობის კონტროლი).
•    ლითიუმის პრეპარატებით შესაძლოა ორგანიზმიდან ლითიუმის გამოყოფის შენელება (აუცილებელია სისხლში ლითიუმის შემცველობის რეგულარული კონტროლი). პერინდოპრილით და ლითიუმის პრეპარატებიტ ერთდროული თერაპია არ არის რეკომენდირებული. ასეთი კომბინირებული თერაპიის აუცილებლობისას, ის ტარდება სისხლში ლითიუმის დონის რეგულარული კონტროლით.
•    დიურეტიკებით, ზოგადი ანესთეზიის საშუალებებით და მიორელაქსანტებით ეტანოლით იზრდება არტერიული წნევის მკვეთრად დაქვეითების რისკი. კლინიკურად გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი შესაძლოა შევამციროთ დიურეტიკების მიღების შეწყვეტით რამოდენიმე დღით ადრე პერინდოპრილით მკურნალობის დაწყებამდე.
•    სხვა ანტიჰიპერტენზიული საშუალებებით შეიძლება პერინდოპრილის ანტიჰიპერტენზიული მოქედების გაძლიერება.
•    ნიტროგლიცერინით, სხვა ნიტრატებით, ან ვაზოდილატატორებით შესაძლოა არტერიული წნევის დაქვეითება.
•    აცეტილსალიცილის მჟავასთან (კარდიოლოგიურ დოზებში), თრომბოლიტიკებთან და ß-ადრენობლოკატორებთან-უსაფრთხოა
•    სიმპატომიმეტიკებთან შესაძლოა აგფ-ინჰიბიტორები ანტიჰიპერტენზიული მოქმედების დაქვეითება

განსაკუთრებულ მითითებები
სიფრთხილით გამოყენეთ თირკმლის უკმარისობისას და მძიმე არტერიული ჰიპერტენზიისას. პრეპარატ პრენესათი მკურნლობის დაწყებამდე დამკურნალობის დროს რეკომენდირებულია თირკმელების ფუნქციის გამოკვლევა: კრეატინინის, ელექტროლიტების და შარდოვანას კონცენტრაციის განსაზღვრა. პრეპარატ პრენესათი მკურნალობის პერიოდში საჭიროა თირკმლის ფუნქციების სისხლში “ღვიძლის” ფერმენტების, პერიპერიული სისხლის სურათის (განსაკუთრებით პაციენტებში შეამერთებელი ქსოვილის დაავადებებით, პაციენტებში, რომლებიც იღებენ იმუნოდეპრესიულ საშუალებებს, ალოპურინოლს) რეგულარული კონტროლი. პაციენტებში ჰიპოვოლემიით და ჰიპონატრიემიით მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია წყალ-ელექტროლიტური დარღვევების კორექცია.
აგფ ინჰიბიტორების მიღებისას საჭიროა არტერიული წნევის და თირკმლის ფუნქციის გულმოდგინე კონტროლი. აუცილებელია ასევე სისხლის შრატში კალიუმის კონცენტრაციის კონტროლი.
პაციენტებში, რომლებიც განეკუთვნებიან რისკ ჯგუფს, განსაკუთრებით გულის ქრონიკული უკმარისობით დეკომპენსაციის ფაზაში, ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში, ასევე პაციენტებში დაბალი საწყისი არტერიული წნევით, თირკმლის ფუნქციის დარღვევით, ან პაციენტებში, რომლებიც იღებენ დიურეტიკებს დიდი დოზებით, პრეპარატის მიღების დაწყებისას საჭიროა ექიმის კონტროლი. პაციენტებში გულის ქრონიკული უკმარისობით აღიისნებოდა თირკმლის მწვავე უკმარისობის შემთხვევები, რომლებიც ჩვეულებრივ შექცევადი იყო.
აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა ქირურგიული ჩარევის წინ 12 საათით ადრე და ექიმ-ანესთეზიოლოგის გაფრთხილება პრეპარატ პრენესას მიღების შესახებ.
პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში არ შეიძლება ჰემოდიალიზის ჩატარება პოლიაკრილნიტრილური მემბრანების გამოყენებით (ნაფილაქსიური რეაქციების განვითარების რისკი). აუცილებლობისას ჰემოდიალიზის ჩატარება საჭიროა სხვა ტიპის მემბრანის გამოყენებით.
ანაფილაქტოიდური რეაქციები დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების (დსლ-აფერეზი) აფერეზისას: პაციენტებში, რომლებიც იღებენ აგფ ინჰიბიტორებს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების აფერეზის დროს დექსტრანის სულფატით იშვიათ შემთხვევებში შესაძლოა გამოვლინდეს სიცოცხლისათვის საშისი ანაფილაქტოიდური რეაქციები. ამ რეაქციების განვითარების თავიდან აცილება შესაძლოა აგფ ინჰიბიტორების მიღების დროებით შეწყვეტით აფერეზის ყოველი პროცედურის წინ.
ანაფილაქტოიდური რეაქციები დესენსიბილიზაციის დროს: პაციენტებში, რომლებიც იღებენ დესენსიბილიზაციის კურსის პერიოდში აგფ ინჰიბიტორებს ფუტკრის, ან კრაზანის ნექტარით, იშვიათ შემთხვევებში შესაძლოა გამოვლინდეს სიცოცხლისათვის საშიში ანაფილაქტოიდური რეაქციები. ამ რეაქციების განვითარების თავიდან აცილება შესაძლოა აგფ ინჰიბიტორების მიღების დროებით შეწყვეტით დესენსიბილიზაციის ყოველი პროცედურის წინ.
აგფ ინჰიბიტორებით ტერაპიისას იშვიათ შემთხვევაში შესაძლოა განვითარდეს ისეთი სინდრომი, რომელიც იწყება ქოლესტატიური სიყვითლით და შემდეგ პროგრესირებს ღვიძლის ფულმინანტურ ნეკროზამდე (ზოგჯერ) ლეტალური გამოსავლით. ამ სინდრომის განვითარების მექანიზმი უცნობია. თუ აგფ ინიბიტორის მიღების დროს ვითარდება სიყვითლე, ან იმატებს ღვიძლის ფერმენტების დონე, პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს, ხოლო პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს გულმოდგინე დაკვირვების ქვეშ და აუცილებლობის შემთხვევაში ჩაუტარდეს ადექვატური თერაპია.
პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ აგფ ინჰიბიტორებს აღინიშნებოდა ნეიტროპენიის/აგრანულოციტოზის, თრომბოციტოპენიის და ანემიის განვითარების შემთხვევები. პაციენტებში თირკმლის ნორმალური ფუნქციით სხვა გართულებების არარსებობისას იშვიათად ვითარდება ნეიტროპენია. პერინდოპრილი საჭიროა იქნას გამოყენებული დიდი სიფრთხილით პაციენტებში კოლაგენოზებით (მაგ. სისტემური წითელი მგლურა, სკლეროდერმია), რომლებიც იმყობებიან იმუნოსუპრესიულ თერაპიაზე, ანოპურინოლი, ან პროკაინამიდი, ასევე ამ ფაქტორების თანაარსებობისას განსაკუთრებით თირკმლის ფუნქციის დარღვევის არსებობისას. ასეთ პაციენტებში შეიძლება განვითარდეს მძიმე ინფექციები, რომლებიც არ ექვემდებარება ანტიბიოტიკოტერაპიას. პრეპარატის დანიშვნისას: რეკომენდირებულია პერიოდულად სისხლში ლეიკოციტების რაოდენობის კონტროლი. პაციენტი გაფრთხილებული უნდა იყოს იმის შესახებ, რომ ინფექციის რაიმე ნისნების გამოვლენის შემთხვევაში აუცილებელია დაუყოვნებლივ მიმართოს ექიმს.
აგფ ინჰიბიტორებით თერაპიისას შეიძლება განვითარდეს ძლიერი, არაპროდუქტიული ხველა, რომელიც გაივლის პრეპარატის მიღების შეწყვეის შემდეგ. ეს გათვალისწინებული უნდა იყოს ხველის დიფერენციალური დიაგნოსტიკისას.
ხანდაზმულებში მკურნაობის დაწყებისას რეკომენდირებულია დაბალი დოზების გამოყენება და თირკმლის ფუნქციების კონტროლი.
პაციენტებს, რომლებსა ესაჭიროებათ დიდი ქირურგიული ჩარევები, ან საანესთეზიო პრეპარატები, რომლებიც იწვევენ ჰიპოტენზიას, აგფ ინჰიბიტორებმა პერინდოპრილის ჩათვლით შეიძლება დაბლოკოს ანგიოტენზინ II წარმოქმნა რენინის კომპენსატორული გამონთავისუფლებისას. ოპერაციამდე ერთი დღით ადრე აგფ ანჰიბიტორებით თერაპია უნდა შეწყდეს. თუ აგფ ინჰიბიტორის მიღების შეწყვეტა შეუძლებელია, მაშინ ჰიპოტენზია, რომელიც აღწერილი მექანიზმით ვითარდება შეიძლება კორეგირებულ იქნას ცირკულირებადი პლაზმის მოცულობის გაზრდით (ცსმ).
აგფ ინჰიბიტორებით თერაპიისას პერინდოპრილის ჩათვლით პაციეტებს თირკმლის უკმარისობით, შაქრიანი დიაბეტით და რომლებიც იღებენ კალიუმის შემნახველ დიურეტიკებს, კალიუმის პრეპარატები, ან სხვა პრეპარატები, რომლებიც იწვევენ ჰიპერკალიემიას (მაგ. ჰეპარინი) აქვთ ჰიპერკალიემიის განვითარების რისკი. რეკომენდირებულია შრატში კალიუმის შემცვეობის რეგულარული კონტროლი.
პაციენტებში შაქრიანი დიაბეტიტ, რომლებიც იღებენ პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებებს, ან ინსულინს, აგფ ინჰიბიტორებიტ თერაპიის პირველი რამოდენიმე თვის განმავლობაში აუცილებელია სისხლში გლუკოზის დონის კონტროლი.

პრეპარტი უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით:
•    პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი
•    შემაერთებელი ქსოვილის დაავადებები (მათ შორის სისტეური წითელი მგლურა, სკლეროდერმია)
•    თირკმლის არტერიის ორმხრივი სტენოზი, ერთადერთი თირკმლის არტერიის სტენოზი, თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი მდგომარეობა, აორტალური სტენოზი
•    გულის ქრონიკული უკმარისობა დეკომპენსაციის სტადიაში
•    არტერიული ჰიპოტენზია
•    ღვიძლის მძიმე უკმარისობა (აზოტემია)
•    მნიშვნელოვანი ჰიპოვოლემია და ნატრიუმის დაკარგვა (უმარილო დიეტა და/ან დიურეტიკებით მკურნალობა, დიარე)
•    ჰიპერტროფიული ობსტუქციული კარდიომიოპათია (ჰკმპ)
•    ცერებროვასკულარული დაავადებები (მათ შორის თავის ტვინის მიმოქცევის უკმარისობა, გულის იშემიური დაავადება, კორონარული უკმარისობა-არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითების რისკია)
•    იმუნოდეპრესანტების მიღების ფონზე ძვლის ტვინის სისხლწარმოქმნის უნარის დაქვეითება (ნეიტროპენიის განვითარების რისკი)
•    შაქრიანი დიაბეტი
•    ხანდაზმული ასაკი
•    ქირურგიული ჩარევა (ზოგადი ანესთეზია)
სამკურნალო საშუალების გავლენის თავისებურება სატრანსპორტო საშუალების მართვასა და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებზე
თავბრუსხვევის და არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების საშიშროებასთან დაკავშირებით აგფ ინჰიბიტორები სიფრთხილიტ უნდა დაენიშნოს პირებს, რომლებიც მართავენ სატრანსპორტო საშუალებებს და რომელთა საქმიანობაც მოითხოვს სწრაფ ფსიქომოტორულ და მამოძრავებელ რეაქციებს.

დოზის გადაჭარბება
სიმპტომები: არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება, შოკი, სტუპორი, ჰიპერვენტილაცია, ტაქიკარდია, ბრდიკარდია, ელექტროლიტური დარღვევები, (ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია), თირკმლის უკმარისობა, თავბრუსხვევა, შფოთვა და ხველა.
მკურნალობა: პაციენტი გადაყავთ ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში დაბალი სასთუმლით. მსუბუქ შემთხვევებში ნაჩვენებია კუჭის გამორეცხვა და შიგნით მარილოვანი ხსნარის მიღება, უფრო სერიოზულ შემთხვევში ღონისძიებები, რომლებიც მიმართულია არტერიული წნევის სტაბილიზაციისკენ, ინტრავენურად ფიზიოლოგიური ხსნარის, პლაზმის შემცვლელების შეყვანა, აუცილებლობისას ინტრავენურად ანგიოტენზინ II შეყვანა, ბრადიკარდიის განვითარებისას-ატროპინი, შესაძლოა საჭირო გახდეს რითმის ხელოვნური წამყვანის (პეისმეიკერი) დაყენება.
გამოიდევნება ჰემოდიალიზისას (სიჩქარე 70მლ/წთ, 1.17მლ/წმ) და პერიტონეალური დიალიზისას - არ გამოიყენოთ მაღალი შეღწევადობის მქონე პოლიაკრილნიტრილური მემბრანები.
დოზის გადაწარბებისას რეკომენდირებული მკურნალობა - მარილოვანი ხსნარის ინტრავენური შეყვანა. ჰიპეტენზიის განვითარებისას პაციენტი უნდა მოთავსდეს იმ მდგომარეობაში, როგორც შოკისას, შეძლებისდაგვარად შეყავთ ანგიოტენზინ II და/ან კატექოლამინები. პერინდოპრილატი სისხლიდან შეიძლება გამოდევნილი იქნას ჰემოდიალიზის გზით. მდგრადი ბრადიკარდიისას, რომელიც არ ექემდებარება მედიკამენტურ თერაპიას ნაჩვენებია რითმის წამყვანის (პეისმეიკერი) დაყენება. აუცილებელია სასიცოცხლო მნიშვნელობის ფუნქციების და კრეატინინის კონცენტრციის და შრატში ელექტროლიტების უწყვეტი კონტროლი.

გამოშვების ფორმა და შეფუთვა
2მგ, 4მგ ან 8მგ ტაბლეტები
10-15 ან 30 ტაბლეტი კონტურულ შეფუთვაში. 3, 6 ან 9 კონტურული შეფუთვა (10 ტაბლეტიანი ბლისტერი), 2, 4 ან 6 კონტურული შეფუთვა (15 ტაბლეტიანი ბლისტერი) ან 1, 2 ან 3 კონტურული შეფუთვა (30 ტაბლეტიანი ბლისტერი) მუყაოს ყუთში სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები
შეინახეთ მშრალ ადგილას არაუმეტეს 30ºC ტემპერატურის პირობებში.
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას!

ვარგისიანობის ვადა
2 წელი.
არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები
გაიცემა რეცეპტით.

მწარმოებელი
КРКА, д.д ნოვო მესტო, სლოვენია

ვეზიკოფენი 5მგ #30ტ

45.30 ლარი
42.58 ლარი

ქვეყანა: თურქეთი

მწარმოებელი: ფარმაქტივ ილაჩ

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

თეოტარდი 350მგ #40კაფს

თვის შეთავაზება kirurgia.ge
მხოლოდ 150 ლარად – გულმკერდის ღრუს (ფილტვების, ბრონქების, საყლაპავის, გულმკერდის მალების, სარძევე ჯირკვლების)  კომპიუტერული ტომოგრაფია!

მხოლოდ 150 ლარად – გულმკერდის ღრუს (ფილტვების, ბრონქების, საყლაპავის, გულმკერდის მალების, სარძევე ჯირკვლების) კომპიუტერული ტომოგრაფია!

ჰერბიონი ისლან.ხავსი150მლ სირ.

14.55 ლარი
13.68 ლარი

ქვეყანა: სლოვენია

მწარმოებელი: კა_ერ_კა სლოვენია

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

პრენესა 4მგ #30ტ

პრენესა


სავაჭრო დასახელება

პრენესა

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება
პერინდოპრილი

წამლის ფორმა
2მგ, 4მგ, 8მგ ტაბლეტები

შემადგენლობა
ერთი ტაბლეტი შეიცავს
მოქმედი ნივთიერება - პერინდოპრილ ერბუმინი 2მგ, 4მგ, ან 8მგ. დამხმარე ნივთიერება: კალციუმის ქლორიდჰექსაჰიდრატი, ლაქტოზის მონოდიჰიდრატი, კროსპოვიდონი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კრემნიუმის დიოქსიდი უწყლო კოლოიდური, მაგნიუმის სტეარატი.

აღწერილობა
მრგვალი, ორმხრივად მცირედ ამობურცული თეთრი, ან თითქმის თეთრი ფერის ტაბლეტები ღარით (დოზირებისათვის 2მგ).
ოვალური, ორმხრივად მცირედ ამობურცული თეთრი, ან თითქმის თეთრი ფერის ტაბლეტები ერთ მხარეს გლუვი და ღარით მეორე მხარეს (დოზირებისათვის 4მგ).
მრგვალი, ორმხრივად მცირედ ამობურცული თეთრი, ან თითქმის თეთრი ფერის ტაბლეტები ერთ მხარეს გლუვი და ღარით მეორე მხარეს (დოზირებისათვის 8მგ).

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
რენნინ-ანგიოტენზინის სისტემაზე მოქმედი პრეპარატები. ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორი.
კოდი ATC Co9AA04

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოკინეტიკა
შიგნით მიღების შემდეგ სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) მიიღწევა 1 საათში (TCmax) მიღებიდან. პერინდოპრილის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 65-70%. რამდენადაც საკვებთან ერთად მიღება ამცირებს პერინდოპრილის პერინდოპრილატად გარდაქმნას და პრეპარატის ბიოშეღწევადობას, პერინდოპრილის მიღება აუცილებელია ერთხელ დილით, საუზმის წინ.
განაწილების მოცულობა დაახლოებით შეადგენს 0.2 ლ/კგ არადაკავშირებული პერინდოპრილისათვის.
პერინდოპრილის ბმა სისხლის პლაზმის ცილებთან უმნიშვნელოა, ნაკლები 30% და დამოკიდებულია კონცენტრაციაზე. ღვიძლში ექვემდებარება მეტაბოლიზმს აქტიური მეტაბოლიტის და 5 არააქტიური მეტაბოლიტის წარმოქმნით. სისხლის შრატსი პერინდოპრილის მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 3-4 საათში. პერინდოპრილატი ადვილად ადის ჰისტოჰემატიურ ბარიერებს, ჰემატოენცეფალური ბარიერის გამოკლებით, უმნიშვნელო რაოდენობა აღწევს პლაცენტაში და დედის რძეში. გამოიყოფა თირკმელებით. არადაკავშირებული ფრაქციის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3-5 საათს. პერინდოპრილატის დისოციაცია აგფ-თან არსებული კავშირიდან განაპირობებს ნახევარგამოყოფის “ეფექტურ” დროს, რომელიც ექვივალენტურია 25 საათისა. წონსწორობის მდგომარეობა მიიღწევა 4 დღეში. არ კუმულირდება. ხანდაზმულ პაციენტებში თირკმლების და გულის უკმარისობით პერინდოპრილატის გამოყოფა შენელებულია, ამიტომ რეკომენდირებულია დოზის შემცირება კრეატინინის კლირენსის (კკ) მაჩვენებლებიდან გამომდინარე.
გამოიყოფა ჰემოდიალიზისას (სიჩქარე 70მლ/წთ, 1.16მლ/წმ) და პერიტონეალური დიალიზისას.

ფარმაკოდინამიკა
პრენესა - ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატი, რომლის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია აგფ მოქმედების დათრგუნვასთან, რომელიც ახდენს ანგიოტენზინ I გარდაქმნას ანგიოტენზინ II, თავიდან აცილებს ანგიოტენზინ II ვაზოკონსტრიქციულ მოქმედებას, ამცირებს ალდოსტერონის სეკრეციას. აგფ, ან კლინინაზა II მიეკუთვნება ოქსოპეპტიდაზებს, გარდაქმნის ანგიოტენზინ I ვაზოკონსტრიქტორ ანგიოტენზინ II და შლის ვაზოდილატატორ ბრადიკინინს არააქტიურ ჰექტაპეპტიდად. ხელს უწყობს მსხვილი არტერიული სისხლძარღვების ელასტიურობის აღდგენას, ამცირებს მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიას, წნევას ფილტვის კაპილარებში. ამცირებს მიოკარდიუმის ჰიპერტროფიას, არეგულირებს გულის მუშაობას. ამცირებს პრედატვირთვას და პოსტდატვირთვას, მარცხენა პარკუჭის ავსების წნევას, საერთო პერიფერიულ სისხლძარღვოვან წინააღმდეგობას (სპსწ), ზომიერად აიშვიათებს გულის შეკუმშვათა სიხშირეს (გშს), აძლიერებს რეგიონალურ სისხლის მიდინებას კუნთებში. საშუალო ერთჯერადი დოზის შიგნით მიღების შემდეგ მაქსიმალური ჰიპოტენზიური ეფექტი მიიღწევა 4-6 საათის შემდეგ და ნარჩუნდება 24 საათის განმავლობაში. 24 საათის შემდეგ პრეპარატი უზრუნველყოფს 87-100% მაქსიმალურ ეფექტს. სტაბილური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა მკურნალობიდან რამოდენიმე კვირის შემდეგ.

მიღების ჩვენებები
•    არტერიული ჰიპერტენზია
•    გულის ქრონიკული უკმარისობა

მიღების წესი და დოზები
შიგნით მისაღებად 1ჯერ დღეღამეში საუზმის წინ.
პერინდოპრილის მიღება შეიძლება მონოთერაპიის სახით, ან კომბიაციაში სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან.
არტერიული ჰიპერტენზია: პაციენტებში ესენციური არტერიული ჰიპერტენზიით რეკომენდირებული საწყისი დოზა შეადგენს 4მგ დღეღამეში, მიიღება დილით. ერთთვიანი მკურნალობის შემდეგ დოზა შეიძლება გაიზარდოს 8მგ-მდე დღეღამეში. პაციენტებისათვის, რომლებიც იღებენ შარდმდენებს, აგფ ინჰიბიტორების დამატება შესაძლოა გახდეს არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების მიზეზი, ამასთან დაკავშირებით რეკომენდირებულია დიურეტიკების მირების შეწყვეტა 2-3 დღით ადრე პრენესით მკურნალობის დაწყებამდე, ან პრეპარატ პრენესით მკურნალობის დაწყება საწყისი დოზით 2მგ დღეღამეში ერთ მიღებაზე.
პაციენტებისათვის რენოვასკულარული ჰიპერტენზიით რეკომენდირებული საწყისი დოზა შეადგენს 2მგ დღერამეში ერთ მირებაზე. შემდგომში აუცილებლობისას დოზა შეიძლება შეიცვალოს.
ხანდაზმული ასაკის პაციენტების მკურნალობა უნდა დაიწყოს დოზით 2მგ, რომელიც აუცილებლობისას შეიძლება თანდათან გაიზარდოს 8მგ-მდე.
გულის უკმარისობა: რეკომენდიებული საწყისი დოზა შეადენს 2მგ დილით. 1-2 კვირის შემდეგ დოზა შეიძლება გაიზარდოს 4მგ-მდე დღეღამეში 1 მიღებაზე.
გულის ქრონიკული უკმარისობისათვის (ქგუ) ცვეულებრივ ახდენენ კალიუმის არაშემნახვველ დიურეტიკებთან, ß-ადრენობლოკატორებთან და/ან დიგოგსინთან კომბიირებას. მკურნალობა უნდა დაიწყოს მკაცრი სამედიცინო კონტროლის ქვეშ და რეკომენდირებული საწყისი დოზების გამოყენებით.
თირკმლის უკმარისობა: პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით პრეარატ პრენესას დოზა უნდა შეირჩეს თირკმლის უკმარისობის ხარისხიდან გამომდინარე (კკ). პაციენტის მდგომარეობაზე დაკვირვება ჩვეულებრივ მოიცავს სისხლში კალიუმის კონცენტრაციის და კრეატინინის დონის განსაზღვრას.
რეკომენდირებული დოზები:

 კრეატინინის კლირენი რეკომენდირებული დოზა
 კრეატინინის კლირენსი ≥ 60 მლ/წთ 4მგ დღეღამეში
 კრეატინინის კლირენსი 30-60 მლ/წთ 2მგ დღეღამეში
 კრეატინინის კლირენსი 15-30 მლ/წთ 2მგ დღეღამეში დღეგამოშვებით

ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტებისათვის რეკომენდირებული დოზა (კკ ნაკლები 15 მლ/წთ) 2მგ დიალიზის დღეს, ინიშნება დიალიზის პროცედურის შემდეგ.
პერინდოპრილატის დიალიზური კლირენსი არის 70 მლ/წთ.
არ არის აუცილებელი დოზის კორეგირება პციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევებით.

გვერდითი მოვლენები
ხშირი
•    თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, პარესთეზიები
•    მხედველობის დაქვეითება, ხმაური ყურებში
•    ჰოპოტენზია და მასთან დაკავშირებული მოვლენები
•    ხველა, ქოშინი
•    გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი, დისგეზია, დისპეპსია, დიარეა, შეკრულობა
•    გამონაყარი, ქავილი
•    კუნთების კრუნჩხვები
•    ასტჰენია
არახშირი
•    ძილის დარღვევა, ან გუნება-განწყობილების ცვალებადობა
•    ბრონქოსპაზმი
•    პირის სიმშრალე
•    ანგიონევროზული შეშუპება
•    თირკმლის უკმარისობა, იმპოტენცია
•    ოფლიანობა
იშვიათი
•    პანკრეატიტი
ძალიან იშვიათი
•    ჰემოგლობინის და ჰემატოკრიტის დონის დაქვეიტება, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია/ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, პანციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია (ზოგიერთ პაციენტში თანდაყოლილი გლუკოზო-6-ფოსფატ დეჰიდროგენაზის დეფიციტით)
•    ცნობიერების არევა
•    მიოკარდიუმის ინფარქტი, ან ინსულტი, შესაძლოა განმეორებითი, გამოხატული ჰიპოტენზიის შედეგად მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში, არითმიები, სტენოკარდია
•    რინიტი, ეოზინოფილური პნევმონია
•    ჰეპატიტი
•    მულტიფორმული ერითემა
•    თირკმლის მწვავე უკმარისობა
•    სისხლში შარდოვანას დონის და პლაზმაში კრეატინინის მომატება
•    ჰიპერკალიემია, რომელიც შექცევადია პრეპარატის მოხსნის შემდეგ, განსკუთრებით პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით, მძიმე გქუ-თი და რენოვასკულარული ჰიპერტენზიით
•    შრატში ღვიძლის ფერმენტების და ბილირუბინის დონის მომატება

უკუჩნებები
•    მომატებული მგრძნობელობა პრეინდოპრილის, სხვა აგფ ინჰიბიტორების და პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ
•    ანამნეზში ანგიონევროზული შეშუპება (მემკვიდრული, იდიოპათიური, ან ანგიონევროზული შეშუპება აგფ ინჰიბიტორების მიღების შედეგად)
•    ბავშვთა და მოზარდთა ასაკი 18 წლამდე (ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის)
•    ორსულობა და ლაქტაცია
•    გალაქტოზემია, ლაპას ლაქტაზის დეფიციტი, ან გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსრბციის სინდრომი

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან
პრეპარატ პრენესას ერთდოული მიღებისას:
•    სულფონილშარდოვანას წარმოებულებთან და ინსულინთან იზრდება ჰიპოგლიკემიური მოქმედება. ჰიპოგლიკემია დიდი ალბათობით ვითარდება კომბინირებული თერაპიის პირველ კვირებში პაციენტებში თირკმელების დაზიანებით
•    ბაკლოფენომთან, ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან, ანტიფსიქოზულ სამკურნალო საშუალებთან (ნეიროლეპტიკები) და სალურეტიკებთან ძლიერდება ჰიპოტენზიური მოქმედება და იზდრება ორთოსტატიკული ჰიპოტენზიის (ადიტიური ეფექტი) განვითარების რისკი
•    ანტაციდურ საშუალებებთან მცირდება აგფ ინჰიბიტორების ბიოშეღწევადობა
•    გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან, არასტეროიდულ ანტების საწინაარმდეგო პრეპარატებთან ქვეითდება ჰიპოტენზიური მოქმედების გამოხატულება (სითხის და ელექტროლიტების შეკავება). აასს და აგფ ინჰიბიტორები ახდენენ ადიტიურ ეფექტს სისხლში კალიუმის დონის მომატებასთან კავშირში, რამაც შეიძლება გამოწვიოს ფუნქციების გაუარესების პროვოცირება. ეს ეფექტი ჩვეულებრივ შექცევადია. იშვიათ შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს თირკმლის მწვავე უკმარისობა, განსაკუთრებით პაციენტებში თირკმლის კომპრომიტირებული ფუნქციით (მაგ. ხანდაზმულ, ან გაუწყლოვნებულ პაციენტებში)
•    კალიუმის შემნახველ დიურეტიკებთან (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი) კალიუმის პრეპარატები ზრდიან ჰიპოკალემიის განვითარების რისკს. არ არის რეკომენდირებული ერთდროულად აგფ-ინჰიბიტორების და  იმ სამკურნალო საშუალებების გამოყენება, რომლებიც იწვევენ ჰიპოკალემიას, გარდა იმ სემთხვევისა, როცა სახეზეა მძიმე ჰიპოკალემია (სისხლის შრატში კალიუმის შემცველობის კონტროლი).
•    ლითიუმის პრეპარატებით შესაძლოა ორგანიზმიდან ლითიუმის გამოყოფის შენელება (აუცილებელია სისხლში ლითიუმის შემცველობის რეგულარული კონტროლი). პერინდოპრილით და ლითიუმის პრეპარატებიტ ერთდროული თერაპია არ არის რეკომენდირებული. ასეთი კომბინირებული თერაპიის აუცილებლობისას, ის ტარდება სისხლში ლითიუმის დონის რეგულარული კონტროლით.
•    დიურეტიკებით, ზოგადი ანესთეზიის საშუალებებით და მიორელაქსანტებით ეტანოლით იზრდება არტერიული წნევის მკვეთრად დაქვეითების რისკი. კლინიკურად გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი შესაძლოა შევამციროთ დიურეტიკების მიღების შეწყვეტით რამოდენიმე დღით ადრე პერინდოპრილით მკურნალობის დაწყებამდე.
•    სხვა ანტიჰიპერტენზიული საშუალებებით შეიძლება პერინდოპრილის ანტიჰიპერტენზიული მოქედების გაძლიერება.
•    ნიტროგლიცერინით, სხვა ნიტრატებით, ან ვაზოდილატატორებით შესაძლოა არტერიული წნევის დაქვეითება.
•    აცეტილსალიცილის მჟავასთან (კარდიოლოგიურ დოზებში), თრომბოლიტიკებთან და ß-ადრენობლოკატორებთან-უსაფრთხოა
•    სიმპატომიმეტიკებთან შესაძლოა აგფ-ინჰიბიტორები ანტიჰიპერტენზიული მოქმედების დაქვეითება

განსაკუთრებულ მითითებები
სიფრთხილით გამოყენეთ თირკმლის უკმარისობისას და მძიმე არტერიული ჰიპერტენზიისას. პრეპარატ პრენესათი მკურნლობის დაწყებამდე დამკურნალობის დროს რეკომენდირებულია თირკმელების ფუნქციის გამოკვლევა: კრეატინინის, ელექტროლიტების და შარდოვანას კონცენტრაციის განსაზღვრა. პრეპარატ პრენესათი მკურნალობის პერიოდში საჭიროა თირკმლის ფუნქციების სისხლში “ღვიძლის” ფერმენტების, პერიპერიული სისხლის სურათის (განსაკუთრებით პაციენტებში შეამერთებელი ქსოვილის დაავადებებით, პაციენტებში, რომლებიც იღებენ იმუნოდეპრესიულ საშუალებებს, ალოპურინოლს) რეგულარული კონტროლი. პაციენტებში ჰიპოვოლემიით და ჰიპონატრიემიით მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია წყალ-ელექტროლიტური დარღვევების კორექცია.
აგფ ინჰიბიტორების მიღებისას საჭიროა არტერიული წნევის და თირკმლის ფუნქციის გულმოდგინე კონტროლი. აუცილებელია ასევე სისხლის შრატში კალიუმის კონცენტრაციის კონტროლი.
პაციენტებში, რომლებიც განეკუთვნებიან რისკ ჯგუფს, განსაკუთრებით გულის ქრონიკული უკმარისობით დეკომპენსაციის ფაზაში, ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში, ასევე პაციენტებში დაბალი საწყისი არტერიული წნევით, თირკმლის ფუნქციის დარღვევით, ან პაციენტებში, რომლებიც იღებენ დიურეტიკებს დიდი დოზებით, პრეპარატის მიღების დაწყებისას საჭიროა ექიმის კონტროლი. პაციენტებში გულის ქრონიკული უკმარისობით აღიისნებოდა თირკმლის მწვავე უკმარისობის შემთხვევები, რომლებიც ჩვეულებრივ შექცევადი იყო.
აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა ქირურგიული ჩარევის წინ 12 საათით ადრე და ექიმ-ანესთეზიოლოგის გაფრთხილება პრეპარატ პრენესას მიღების შესახებ.
პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში არ შეიძლება ჰემოდიალიზის ჩატარება პოლიაკრილნიტრილური მემბრანების გამოყენებით (ნაფილაქსიური რეაქციების განვითარების რისკი). აუცილებლობისას ჰემოდიალიზის ჩატარება საჭიროა სხვა ტიპის მემბრანის გამოყენებით.
ანაფილაქტოიდური რეაქციები დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების (დსლ-აფერეზი) აფერეზისას: პაციენტებში, რომლებიც იღებენ აგფ ინჰიბიტორებს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების აფერეზის დროს დექსტრანის სულფატით იშვიათ შემთხვევებში შესაძლოა გამოვლინდეს სიცოცხლისათვის საშისი ანაფილაქტოიდური რეაქციები. ამ რეაქციების განვითარების თავიდან აცილება შესაძლოა აგფ ინჰიბიტორების მიღების დროებით შეწყვეტით აფერეზის ყოველი პროცედურის წინ.
ანაფილაქტოიდური რეაქციები დესენსიბილიზაციის დროს: პაციენტებში, რომლებიც იღებენ დესენსიბილიზაციის კურსის პერიოდში აგფ ინჰიბიტორებს ფუტკრის, ან კრაზანის ნექტარით, იშვიათ შემთხვევებში შესაძლოა გამოვლინდეს სიცოცხლისათვის საშიში ანაფილაქტოიდური რეაქციები. ამ რეაქციების განვითარების თავიდან აცილება შესაძლოა აგფ ინჰიბიტორების მიღების დროებით შეწყვეტით დესენსიბილიზაციის ყოველი პროცედურის წინ.
აგფ ინჰიბიტორებით ტერაპიისას იშვიათ შემთხვევაში შესაძლოა განვითარდეს ისეთი სინდრომი, რომელიც იწყება ქოლესტატიური სიყვითლით და შემდეგ პროგრესირებს ღვიძლის ფულმინანტურ ნეკროზამდე (ზოგჯერ) ლეტალური გამოსავლით. ამ სინდრომის განვითარების მექანიზმი უცნობია. თუ აგფ ინიბიტორის მიღების დროს ვითარდება სიყვითლე, ან იმატებს ღვიძლის ფერმენტების დონე, პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს, ხოლო პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს გულმოდგინე დაკვირვების ქვეშ და აუცილებლობის შემთხვევაში ჩაუტარდეს ადექვატური თერაპია.
პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ აგფ ინჰიბიტორებს აღინიშნებოდა ნეიტროპენიის/აგრანულოციტოზის, თრომბოციტოპენიის და ანემიის განვითარების შემთხვევები. პაციენტებში თირკმლის ნორმალური ფუნქციით სხვა გართულებების არარსებობისას იშვიათად ვითარდება ნეიტროპენია. პერინდოპრილი საჭიროა იქნას გამოყენებული დიდი სიფრთხილით პაციენტებში კოლაგენოზებით (მაგ. სისტემური წითელი მგლურა, სკლეროდერმია), რომლებიც იმყობებიან იმუნოსუპრესიულ თერაპიაზე, ანოპურინოლი, ან პროკაინამიდი, ასევე ამ ფაქტორების თანაარსებობისას განსაკუთრებით თირკმლის ფუნქციის დარღვევის არსებობისას. ასეთ პაციენტებში შეიძლება განვითარდეს მძიმე ინფექციები, რომლებიც არ ექვემდებარება ანტიბიოტიკოტერაპიას. პრეპარატის დანიშვნისას: რეკომენდირებულია პერიოდულად სისხლში ლეიკოციტების რაოდენობის კონტროლი. პაციენტი გაფრთხილებული უნდა იყოს იმის შესახებ, რომ ინფექციის რაიმე ნისნების გამოვლენის შემთხვევაში აუცილებელია დაუყოვნებლივ მიმართოს ექიმს.
აგფ ინჰიბიტორებით თერაპიისას შეიძლება განვითარდეს ძლიერი, არაპროდუქტიული ხველა, რომელიც გაივლის პრეპარატის მიღების შეწყვეის შემდეგ. ეს გათვალისწინებული უნდა იყოს ხველის დიფერენციალური დიაგნოსტიკისას.
ხანდაზმულებში მკურნაობის დაწყებისას რეკომენდირებულია დაბალი დოზების გამოყენება და თირკმლის ფუნქციების კონტროლი.
პაციენტებს, რომლებსა ესაჭიროებათ დიდი ქირურგიული ჩარევები, ან საანესთეზიო პრეპარატები, რომლებიც იწვევენ ჰიპოტენზიას, აგფ ინჰიბიტორებმა პერინდოპრილის ჩათვლით შეიძლება დაბლოკოს ანგიოტენზინ II წარმოქმნა რენინის კომპენსატორული გამონთავისუფლებისას. ოპერაციამდე ერთი დღით ადრე აგფ ანჰიბიტორებით თერაპია უნდა შეწყდეს. თუ აგფ ინჰიბიტორის მიღების შეწყვეტა შეუძლებელია, მაშინ ჰიპოტენზია, რომელიც აღწერილი მექანიზმით ვითარდება შეიძლება კორეგირებულ იქნას ცირკულირებადი პლაზმის მოცულობის გაზრდით (ცსმ).
აგფ ინჰიბიტორებით თერაპიისას პერინდოპრილის ჩათვლით პაციეტებს თირკმლის უკმარისობით, შაქრიანი დიაბეტით და რომლებიც იღებენ კალიუმის შემნახველ დიურეტიკებს, კალიუმის პრეპარატები, ან სხვა პრეპარატები, რომლებიც იწვევენ ჰიპერკალიემიას (მაგ. ჰეპარინი) აქვთ ჰიპერკალიემიის განვითარების რისკი. რეკომენდირებულია შრატში კალიუმის შემცვეობის რეგულარული კონტროლი.
პაციენტებში შაქრიანი დიაბეტიტ, რომლებიც იღებენ პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებებს, ან ინსულინს, აგფ ინჰიბიტორებიტ თერაპიის პირველი რამოდენიმე თვის განმავლობაში აუცილებელია სისხლში გლუკოზის დონის კონტროლი.

პრეპარტი უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით:
•    პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი
•    შემაერთებელი ქსოვილის დაავადებები (მათ შორის სისტეური წითელი მგლურა, სკლეროდერმია)
•    თირკმლის არტერიის ორმხრივი სტენოზი, ერთადერთი თირკმლის არტერიის სტენოზი, თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი მდგომარეობა, აორტალური სტენოზი
•    გულის ქრონიკული უკმარისობა დეკომპენსაციის სტადიაში
•    არტერიული ჰიპოტენზია
•    ღვიძლის მძიმე უკმარისობა (აზოტემია)
•    მნიშვნელოვანი ჰიპოვოლემია და ნატრიუმის დაკარგვა (უმარილო დიეტა და/ან დიურეტიკებით მკურნალობა, დიარე)
•    ჰიპერტროფიული ობსტუქციული კარდიომიოპათია (ჰკმპ)
•    ცერებროვასკულარული დაავადებები (მათ შორის თავის ტვინის მიმოქცევის უკმარისობა, გულის იშემიური დაავადება, კორონარული უკმარისობა-არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითების რისკია)
•    იმუნოდეპრესანტების მიღების ფონზე ძვლის ტვინის სისხლწარმოქმნის უნარის დაქვეითება (ნეიტროპენიის განვითარების რისკი)
•    შაქრიანი დიაბეტი
•    ხანდაზმული ასაკი
•    ქირურგიული ჩარევა (ზოგადი ანესთეზია)
სამკურნალო საშუალების გავლენის თავისებურება სატრანსპორტო საშუალების მართვასა და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებზე
თავბრუსხვევის და არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების საშიშროებასთან დაკავშირებით აგფ ინჰიბიტორები სიფრთხილიტ უნდა დაენიშნოს პირებს, რომლებიც მართავენ სატრანსპორტო საშუალებებს და რომელთა საქმიანობაც მოითხოვს სწრაფ ფსიქომოტორულ და მამოძრავებელ რეაქციებს.

დოზის გადაჭარბება
სიმპტომები: არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება, შოკი, სტუპორი, ჰიპერვენტილაცია, ტაქიკარდია, ბრდიკარდია, ელექტროლიტური დარღვევები, (ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია), თირკმლის უკმარისობა, თავბრუსხვევა, შფოთვა და ხველა.
მკურნალობა: პაციენტი გადაყავთ ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში დაბალი სასთუმლით. მსუბუქ შემთხვევებში ნაჩვენებია კუჭის გამორეცხვა და შიგნით მარილოვანი ხსნარის მიღება, უფრო სერიოზულ შემთხვევში ღონისძიებები, რომლებიც მიმართულია არტერიული წნევის სტაბილიზაციისკენ, ინტრავენურად ფიზიოლოგიური ხსნარის, პლაზმის შემცვლელების შეყვანა, აუცილებლობისას ინტრავენურად ანგიოტენზინ II შეყვანა, ბრადიკარდიის განვითარებისას-ატროპინი, შესაძლოა საჭირო გახდეს რითმის ხელოვნური წამყვანის (პეისმეიკერი) დაყენება.
გამოიდევნება ჰემოდიალიზისას (სიჩქარე 70მლ/წთ, 1.17მლ/წმ) და პერიტონეალური დიალიზისას - არ გამოიყენოთ მაღალი შეღწევადობის მქონე პოლიაკრილნიტრილური მემბრანები.
დოზის გადაწარბებისას რეკომენდირებული მკურნალობა - მარილოვანი ხსნარის ინტრავენური შეყვანა. ჰიპეტენზიის განვითარებისას პაციენტი უნდა მოთავსდეს იმ მდგომარეობაში, როგორც შოკისას, შეძლებისდაგვარად შეყავთ ანგიოტენზინ II და/ან კატექოლამინები. პერინდოპრილატი სისხლიდან შეიძლება გამოდევნილი იქნას ჰემოდიალიზის გზით. მდგრადი ბრადიკარდიისას, რომელიც არ ექემდებარება მედიკამენტურ თერაპიას ნაჩვენებია რითმის წამყვანის (პეისმეიკერი) დაყენება. აუცილებელია სასიცოცხლო მნიშვნელობის ფუნქციების და კრეატინინის კონცენტრციის და შრატში ელექტროლიტების უწყვეტი კონტროლი.

გამოშვების ფორმა და შეფუთვა
2მგ, 4მგ ან 8მგ ტაბლეტები
10-15 ან 30 ტაბლეტი კონტურულ შეფუთვაში. 3, 6 ან 9 კონტურული შეფუთვა (10 ტაბლეტიანი ბლისტერი), 2, 4 ან 6 კონტურული შეფუთვა (15 ტაბლეტიანი ბლისტერი) ან 1, 2 ან 3 კონტურული შეფუთვა (30 ტაბლეტიანი ბლისტერი) მუყაოს ყუთში სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები
შეინახეთ მშრალ ადგილას არაუმეტეს 30ºC ტემპერატურის პირობებში.
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას!

ვარგისიანობის ვადა
2 წელი.
არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები
გაიცემა რეცეპტით.

მწარმოებელი
КРКА, д.д ნოვო მესტო, სლოვენია

ვეზიკარი 5მგ #30ტ


საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება)
- solifenacin
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი - G04B D08

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
შარდსადენი გზების გლუვი კუნთის ტონუსზე მოქმედი საშუალებები; სპაზმოლიზური საშუალებები მ-ქოლინომაბლოკირებელი და მიოტროპული მოქმედებით

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა

5მგ გარსით დაფარული ტაბლეტი №30

ერთი 5მგ ტაბლეტი შეიცავს: ბირთვი – აქტიური ნივთიერება – სოლიფენაცინის სუქცინატი 5მგ, დამხმარე ნივთიერება – ლაქტოზის მონოჰიდრატი, სიმინდის სახამებელი, ჰიპრომელოზა 3 мПа.с, მაგნიუმის სტეარატი, გამოხდილი წყალი; აპკიანი გარსის შემადგენლობა: ყვითელი ოპადრაი 03F12967 (ჰიპრომელოზა 6 мПа.с, მაკროჰოლი 8000, ტიტანის დიოქსიდი, რკინის ყვითელი ოქსიდი).

აღწერილობა:
5 მგ ტაბლეტი – მრგვალი ორმხრივამოზნექილი, ღია ყვითელი ფერის გარსით დაფარული ტაბლეტი, რომელსაც აქვს მარკირება “150” და კომპანიის ლოგოტიპი ერთ მხარეს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
in vitro და in vivo ჩატარებულმა ფარმაკოლოგიურმა კვლევებმა აჩვენა, რომ სოლიფენაცინი წარმოადგენს მუსკარინული რეცეპტორების სპეციფიურ კონკურენტულ ინჰიბიტორს, განსაკუთრებით კი M3 ქვეტიპის. ასევე დადგინდა, რომ სოლიფანეცინს გააჩნია დაბალი ან საერთოდ არ გააჩნია მსგავსება სხვა რეცეპტორებთან და იონურ არხებთან.
5 მგ და 10 მგ დოზის ვეზიკარის ეფექტურობა, რომელიც შესწავლილი იქნა რამდენიმე ორმაგი ბრმა, რანდომიზირებულ, კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში მამაკაცებში და ქალებში, რომლებსაც აღენიშნებოდათ ჰიპერაქტიური შარდის ბუშტის სინდრომი, შეიმჩნეოდა მკურნალობის უკვე პირველ კვირაში და სტაბილიზდებოდა მკურნალობის შემდგომი 12 კვირის განმავლობაში. ვეზიკარის მაქსიმალური ეფექტი შეიძლება გამოვლინდეს 4 კვირის შემდეგ. ეფექტურობა ნარჩუნდება ხანგრძლივი გამოყენების პერიოდში (სულ მცირე 12 თვე).

ფარმაკოკინეტიკა
ზოგადი მახასიათებლები
აბსორბცია:
მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში (Cmax) მიიღწევა 3-8 საათის შემდეგ. მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო (tmax) არ არის დამოკიდებული დოზაზე. Cmax და მრუდქვეშა ფართობის დამოკიდებულება დროზე იზრდება მომატებული დოზის პროპორციულად 5-დან 40 მგ-მდე. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა არის 90%. საკვების მიღება არ ახდენს ზეგავლენას სოლიფენაცინის Cmax და მრუდქვეშა ფართობზე.
განაწილება:
სოლიფენაცინის განაწილების მოცულობა ინტრავენური შეყვანის შემდეგ, შეადგენს დაახლოებით 600ლ-ს. სოლიფენაცინი მნიშვნელოვანი ხარისხით (დაახლოებით 98%) დაკავშირებულია პლაზმის პროტეინებთან, განსაკუთრებით α1-მჟავა გლიკოპროტეინებთან.
მეტაბოლიზმი:
სოლიფენაცინი აქტიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში, უპირატესად ციტოქრომ P450 3A4 (CYP3A4). თუმცა არსებობს ალტერნატიული მეტაბოლური გზები, რომელთა საშუალებითაც შეიძლება განხორციელდეს სოლიფენაცინის მეტაბოლიზმი. სოლიფენაცინის სისტემური კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 9.5 ლ/საათს, ხოლო ნახავარგამოყოფის საბოლოო პერიოდი 45-68 საათს. პრეპარატის შიგნით მიღების შემდეგ პლაზამში სოლიფენაცინთან ერთად იდენტიფიცირებული იყო შემდეგი მეტაბოლიტები: ერთი, ფარმაკოლოგურად აქტიური (4R- ჰიდროქსისოლიფენაცინი) და სამი, არააქტიური (N- გლუკორონიდი, N-ოქსიდი და 4R- ჰიდროქსი -N- სოლიფენაცინის ოქსიდი).
გამოყოფა:
10მგ 14C- მარკირებული სოლიფენაცინის ერთჯერადი შეყვანის შემდეგ რადიოქატივობის დაახლოებით 70% აღმოჩენილი იქნა შარდში და 23% განავალში. შარდში რადიაოქტივობის დაახლოებით 11% აღმოჩენილი იქნა შეუცვლელი არააქტიური ნივთიერების, დაახლოებით 18% N- ოქსიდური მეტაბოლიტის, 9% 4R- ჰიდროქსი -N- ოქსიდური მეტაბოლიტის და 8% 4R- ჰიდროქსი მეტაბოლიტის სახით (აქტური მეტაბოლიტი).
სოლიფენაცინის ფარმაკოკინეტიკა დოზის თერაპიულ დიაპაზონში ხაზობრივია.
ფარმაკოკინეტიკს თავისებურებანი პაციენტების გარკვეულ კატეგორიებში
ასაკი: არ არის საჭირო დოზის კორექცია ავადმყოფის დოზაზე დამოკიდებულების მიხედვით. კვლევების მიხედვით, მრუდქვეშა ფართობის სახით გამოხატული სოლიფენაცინის (5 და 10 მგ) ექსპოზიცია მსგავსი იყო ჯანმრთელი ხანდაზმული ინდივიდების (65-80 წელი) და ჯანმრთელ ახალგაზრდა ინდივიდების ( სოლიფენაცინის ფარმაკოკინეტიკა ბავშვებში და მოზარდებში განსაზღვრული არ არის.
სქესი: სოლიფენაცინის ფარმაკოკინეტიკა არ არის დამოკიდებული პაციენტის სქესზე.
რასა: რასული კუთვნილება არ ახდენს ზეგაველენას სოლიფენაცინის ფარმაკოკინეტიკაზე.
თირკმლის უკმარისობა: სოლიფენაცინის მრუდქვეშა ფართობი და Cmax იმ პაციენტებში, რომელბსაც აღენიშნებათ თირკმლის სუსტი და ზომიერი უკმარისობა, უმნივნელოდ განსხავავდება ჯანმრთელი მოხალისეების იგივე მაჩვენებლებისგან. თირკმლის მწვავე უკმარისობის პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი ≤ 30 მლ/წთ) სოლიფენაცინის ექსპოზიცია მნიშვნელოვნად მაღალია - Cmax mატება შეადგენს დაახლოებით 30%-ს, მრუდქვეშა ფართობი - -100%-ზე მეტს და t1/2 -60%-ზე მეტს. აღინიშნა სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთკავშირი კრეატინინის კლირენსსა და სოლიფენაცინის კლირენსს შორის. ჰემოდიალიზს დაქვემდებარებული პაციენტების ფარმაკოკინეტიკა არ არის შესწავლილი.
ღვიძლის უკმარისობა: პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ღვიძლის ზომიერი უკმარისობა (ჩაილდ-პიუს მაჩვენებელი 7-დან 9-მდე) Cmax სიდიდე არ იცვლება. მრუდქვეშა ფართობი – იზრდება 60%-ით და t1/2 – ორჯერ. ღვიძლის მწვავე უკმარისობის მქონე პაციენტების ფარმაკოკინეტიკა არ არის განსაზღვრული.

ჩვენებები
შარდის ურგენტული (იმპერატიული) შეუკავებლობის, შარდის გახშირებული გამოყოფის და შარდის ურგენტული (იმპერატიული) გამოყოფის მკურნალობა, რომელიც დამახასიათებელია ჰიპერაქტიური შარდის ბუშტის სინდრომთან.

მიღების წესები და დოზები
5მგ დღეში ერთხელ შიგნით მისაღებად. სითხესთაან ერთად, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად. საჭიროებისას შეიძელბა დოზის გაზრდა 10მგ-მდე დღეში ერთხელ.

გვერდითი მოვლენები
ვეზიკარმა შეიძლება გამოიწვიოს ანტიქოლინერგულ მოქმდებასთან დაკავშირებული გვერდითი ეფექტები, უმეტესწილად სუსტი ან ზომიერი გამოხატულების. ამ არასასურველი ეფექტების სიხშირე დამოკიდებულია დოზაზე. ვეზიკარის ყველაზე ხშირად გამოხატული გვერდითი ეფექტი არის პირის სიმშრალე. ეს შეიმჩნევა პაციენტების 11%-ში, რომლებიც იღებენ 5მგ დოზას დღეში, პაციენტების 22%-ში, რომლებიც იღებენ 10მგ-ს დღეში და 4%-ში, რომლებიც იღებენ პალაცებოს. პირის სიმშრალის გამოხატულება ჩვეულებრივ იყო სუსუტი და მხოლოდ იშვიათ შემთხვევბში საჭიროებდა მკურნალობის შეწყვეტას. მთლიანობაში დაქვემედებარება (თავსებადობა) იყო ძალიან მაღალი. ცხრილში მოცემულია დანარჩენი გვერდითი ეფექტები რომლებიც დარეგისტრირდა ვეზიკარის კლინიკური გამოკვლევისას:

 ხშირი ( > 1/100, არახშირი ( > 1/1000,იშვიათი ( > 1/10000,
 დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ ყაბზობა, გულისრევა, დისპეფსია, ტკივილი მუცელში გასტროეზოფაგეალური რეფლუქსური დაავადება, ყელის სიმშრალე მსხვილი ნაწლავის გაუვალობა, კოპროსტაზი
 ინფექციები და ინვაზიები  საშარდე გზების ინფექცია 
 დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ   
 დარღვევები მხედველობის ორგანოების მხრივ მხედველობის სიმახვილის დარღვევა (აკომოდაციის დარღვევა) თვალის სიმშრალე 
 ზოგადი მდგომარეობის დარღვევები  დაღლილობა, ქვედა კიდურების შეშუპება 
 დარღვევები სუნთქვის ორგანოების, გულმკერდის და შუასაყარის მხრივ  ცხვირის ღრუს სიმშრალე 
 დარღვევები კანის და კანქვეშა სტრუქტურების მხრივ  კანის სიმშრალე 
 დაღრვევები თირკმელების და საშარდე სისტემის მხრივ  შარდის გამოყოფის გაძნელება შარდის გამოყოფის შეკავება

                
ალერგიული რეაქციები კლინიკური კველვების დროს არ აღნიშნულა. თუმცა ალერგიული რეაქციების შესაძლებლობა არ უნდა გამოირიცხოს.

უკუჩვენება
• შარდის გამოყოფის შეკავება
• კუჭ-ნაწლავის მწვავე დაავადებები (მათ შორის ტოქსიური მეგაკოლონი)
• miastenia gravis.
• დახურულკუთხიანი გლაუკომა
• ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.
• ჰემოდიალიზზე ყოფნა
• ღვიძლის მწვავე უკმარისობა
• თირკმლის მწვავე უკმარისობა ან ღვიძლის ზომიერი უკმარისობა CYP3A4 ძლიერი ინჰიბიტორებით, მაგალითად კეტოკონაზოლით მკურნალობისას.

ორსულობა და ლაქტაცია
არ არსებობს კლინიკური მონაცემები იმ ქალების შესახებ, რომლებიც დაფეხმძიმდნენ სოლიფენაცინის გამოყენების დროს. ცხოველებში ჩატარებულმა კვლევებმა არ გამოავლინა პირდაპირი არასასურველი ზეგავლენა ფერტილობაზე, ემბრიონის/ნაყოფის განვითარებაზე და მშობიარობაზე. სიფრთხილის დაცვაა საჭირო მოცემული პრეპარატის გამოყენებისას ორსულ ქალებში.
არ არსებობს მონაცემები სოლიფენაცინის დედის რძეში გამოყოფის შესახებ. ვეზიკარის გამოყენება არ არის რეკომენდირებული ძუძუთი კვების პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები
• ვეზიკარით მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა დადგინდეს არის თუ არა შარდის გახშირებული გამოყოფის სხვა მიზეზი (გულის უკმარისობა ან თირკმელების დაავადება). თუ გამოვლენილია საშარდე გზების ინფექცია, საჭიროა შესაბამისი ანტიბაქტერიული მკურნალობის დაწყება.
• ვეზიკარი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში:
• შარდის ბუშტის გამომავალი ხვრელის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ობსტრუქციით, რომელიც იწვევს შარდის შეკავების განვითარების რისკს;
• კუჭ-ნაწლავის ობსტრუქციული დაავადებებით;
• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის შემცირებული მოტორიკის რისკით;
• თირკმლის მწვავე უკმარისობის პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი ≤ 30 მლ/წთ) და ღვიძლის ზომიერი უკმარისობის (ჩაილდ-პუჰის მაჩვენებელი 7-დან 9-მდე). ამ პაციენტების დოზებმა არ უნდა გადააჭარბოს 5 მგ-ს.
• იმავდროულად მიღებული CYP3A4 ძლიერი ინჰიბიტორებით, მაგალითად კეტოკონაზოლით მკურნალობისას.
• დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თაიქრით, გასტროეზოფაგეალური რეფლუქსით და პაციენტებში, რომლებიც იმავდროულად იღებენ სამკურნალო საშუალებებს (მაგალითად ბიფოსფონატები), რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიონნ ან გააძლიერონ ეზოფაგიტი.
• ავტონომიური ნეიროპათით.
• პაციენტებმა გალაქტოზის აუტანლობის თანდაყოლილი იშვიათი დარღვევებით, ლოპარების (საამების) ლაქტაზური უკმარისობით, გლუკოზო-გალაქტოზური მალაბსორბციით არ უნდა მიიღონ პრეპარატი.

პრეპარატის ზეგავლენა ავტომანქანის და სხვა მექანიზმების მართვაზე.
სოლიფენაცნმა სხვა ანტიქოლინერგული პრეაპარტების მსგავსად შეიძლება გამიწვიოს მხედველობის სიმახვილის დარღვევა, ასევე (იშვიათად) ძილიანობა და დაღლილობის შეგრძნება, რომელიც შეიძლება უარყოფითად აისახოს ავტომანქანის და სხვა მექანიზმების მართვაზე.

ჭარბი დოზირება
სოლიფენაცინის ყველაზე მაღალი დოზა რომელიც გამოიყენებოდა მოხალისეების მიერ, შეადგენდა 100მგ-ს ერთჯერადი დოზის სახით. ასეთი დოზის შემთხვევაში ხშირად აღინიშნებოდა შემდეგი გვერდითი ეფექტები: თავის ტკივილი (მსუბუქი), პირის სიმშრალე (ზომიერი), თავბრუსხვევა (ზომიერი), ძილიანობა (მსუბუქი) და მხედველობის სიმახვილის დარღვევა (ზომიერი). დოზის მწვავე გადაჭარბების შესახებ მონაცემები არ არსებობს. დოზის გადაჭარბებისას საჭიროა აქტივირებული ნახშირის დანიშვნა, კუჭის ამორეცხვა, მაგრამ არ არის რეკომენდირებული ღებინების პროვოცირება. ისევე როგორც სხვა ანტიქოლინერგული პრეპარატებით დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში სიმტომების განკურნება ხდება შემდეგი სახით:
• ცენტრალური მოქმედების ანტიქოლინერგული პრეპარატების მწვავე ეფექტების დროს (ჰალუცინაციები, გამოხატული აგზნებადობა) – ფიზოსტიგმინი ან კარბახოლი.
• კრუნჩხვების ან გამოხატული აღგზნებადობის დროს - ბენზოდიაზეპინები
• რესპირატორული უკმარისობის დროს - ხელოვნური სუნთქვა
• ტაქიკარდიის დროს - ბეტა-ბლოკატორები
• შარდის გამოყოფის შეკავებისას –კათეტერიზაცია
• მიდრიაიზის დროს - პილოკარპინის ჩაწვეთება თვალში ან/და ავადმყოფის მოთავსება ბნელ შენობაში.
ისევე როოგორც სხვა ანტიქოლინერგული პრეპარატების დოზის მწვავე გადაჭარბების შემთხვევაში, განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს იმ პაციენტებს, რომლებსაც დადგენილი აქვთ QT ინტერვალის გახანგრძლივება (მათ შორის ჰიპოკალიემია, ბრადიკარდია ან ისეთი პრეპარატების იმავდროულად მიღება, რომლებიც იწვევვენ QT ინტერვალის გახანგრძლივებას) და პაციენტებს, გულის დაავადებებით (მიოკარდის იშემია, არითმიები, გულის კონგესტიური უკმარისობა)

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ფარმაკოლოგიური ურთიერთქმედება
ანტოქოლინერგული თვისებების მქონე პრეპარატებით თანმხლებმა მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს უფრო მკვეთრად გამოხატული თერაპიული და არასასურველი ეფექტები. სოლიფენაცინის მიღების შეწყვეტის შემდეგ უნდა გაკეთდეს მიახლოებით ერთკვირიანი შესვენება, სანამ დაიწყება მკურნალობა სხვა ანტიქოლინერგული პრეპარატებით. თერაპიული ეფექტი შეიძლება დაქვეითდეს ქოლინერგული რეცეპტორების აგონისტების მიღების შემთხვევაში. სოლიფენაცინმა შეიძლება დასწიოს სამკურმალო პრეპარატების ეფექტი, რომლებიც ასტიმულირებენ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკას, მაგალითად - მეტოკლოპრამიდის და ციპრაზიდის.

ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქემდება.
In vitro გამოკვლევებმა გვაჩვენეს, რომ თერაპიული კონცენტრაციებით სოლიფენიცინი არ აინჰიბირებს CYP1A ½, 2C9, 2C19, 2D6 და 3A4, რომლებიც გამოიყოფიან ადამიანის ღვიძლის მიკროსომებიდან. ამის გამო, ნაკლებ სავრაუდოა, რომ სოლიფენიცინი შეცვლის იმ პრეპარტების კლირენსს, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან ამ – CYP ფერმენტებით.

სხვა სამკურნალო საშუალებების ზემოქმედება სოლიფენაცინის ფარმაკოკინეტიკაზე
სოლიფენაცინი მეტაბოლიზდება CYP3A4- ით. კეტოკონაზოლის (200 მგ დღეში) და ძლიერი ინჰიბირტორის CYP3A4-ის ერთდროული შეყვანა იწვევდა მრუდქვეშა ფართობის კონცენტრაციის ორმაგ გაზრდას სოლეფინიცინის დროსთან დამოკიდებულებით, ხოლო 400 მგ/დღე დოზით –სამმაგ გაზრდას. ამის გამო ვეზიკარის მაქსიმალური დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 5 მგ-ს, თუ ავადმყოფი ერთდროულად იღებს კეტოკონაზოლს ან სხვა ძლიერი CYP3A4- ის ინჰიბიტორების თერაპიულ დოზებს (როგორიცაა რიტონავირი, ნელფინავირი, იტრაკონაზოლი). სოლიფენაცინით და ძლიერი ინჰიბიტორით CYP3A4 ერთდროული მკურნალობა უკუნაჩვენებია თირკმლის მწვავე უკამრისობის ან ღვიძლის ზომიერი უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში. იმდენად რამდენადაც სოლიფენაცინი მეტაბოლიზდება CYP3A4- ით, შესაძლებელია ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება CYP3A4- ის სხვა სუბსტრატებთან უფრო მაღალი მსგავსებით (ვერაპამილი, დილთიაზემი) და CYP3A4- ის ინდუქტორებთან (რიფამპიცინი, ფენიტოინი, კარბამაზეპინი).

სოლიფენაცინის ზემოქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებების ფარმაკოკინეტიკაზე
პერორალური კონტრაცეპტივები: არ არის გამოვლენილი სოლიფენაცინის და კომბინირებული პერორალური კონტრაცეპტივების (ეთინილესტრადიოლი /ლევონორგესტროლი) ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება.
ვარფარინი: ვეზიკარის მიღებამ არ გამოიწვია R- ვარფარინის და S- ვარფარინის ფარმაკოკინეტიკის ცვლილება. ან მათი ზემოქმედების ცვლილება პროთრომბინის დროზე.
დიგოქსინი: ვეზიკარის მიღებამ არ მოახდინა რაიმე ზეგავლენა დიგოქსინის ფარმაკოკინეტიკაზე.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება არა უმეტეს 25ºC ბავშვებისგან მიუწვდომელ ადგილას.
შენახვის ვადა 3 წელი
არ შეიძლება პრეპარატის მიღება შეფუთვაზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.
მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
ასტელლას ფარმა იუროპ ბ.ვ
ნიდერლანდები

ბრონქომაქსი 100მლ სიროფი

თვის შეთავაზება kirurgia.ge
მხოლოდ 150 ლარად – გულმკერდის ღრუს (ფილტვების, ბრონქების, საყლაპავის, გულმკერდის მალების, სარძევე ჯირკვლების)  კომპიუტერული ტომოგრაფია!

მხოლოდ 150 ლარად – გულმკერდის ღრუს (ფილტვების, ბრონქების, საყლაპავის, გულმკერდის მალების, სარძევე ჯირკვლების) კომპიუტერული ტომოგრაფია!

Don`t copy text!