ზიმაგრა - ODS 50

სილდენაფილის ციტრატი ორალური

დეზინტეგრირებადი სტრიპი 50 მგ

სავაჭრო დასახელება

ზიმაგრა-ODS 50

საერთაშორისო არადაპატენტებული დასახელება

სილდენაფილის ციტრატი

ფარმაცევტული ფორმა

ორალური დეზინტეგრირებადი სტრიპი

შემადგენლობა

ყოველი ორალური დეზინტეგრირებადი სტრიპი შეიცავს:

სილდენაფილის ციტრატი UშP

50 მგ სილდენაფილის ექვივალენტური

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: უროლოგიური; ერექტილური დისფუნქციის დროს გამოყენებული პრეპარატები.

ათქ კოდი: G04B E03

ფარმაკოლოგიური მახასიათებლები

ფარმაკოდინამიკა

მოქმედების მექანიზმი: სილდენაფილი აინჰიბირებს მე-5 ტიპის cGMP-ფოსფოდიესთერაზას (PDE5), რომელიც პასუხისმგებელია პენისის კავერნოზულ სხეულში მდებარე cGMP-ს დეგრადაციაზე. სექსუალური სტიმულაციის დროს პენისის ერექცია განპირობებულია პენისში სისხლის მიწდოების გაზრდით, რაც განპირობებულაი პენისის არტერიების  და კავერნოზული სხეულის გლუვი კუნთების რელაქსაციით. ეს პასუხი მედიატირებულია ნერვული დაბოლოებებიდან და ენდოთელური უჯრედებიდან აზოტის ოქსიდის (NO) გამოთავისუფლებით, რომელიც ასტიმულირებს cGMP-ს სინთეზს გლუვი კუნთების უჯრედებში. ციკლური GMP იწვევს გლუვი კუნთების რელაქსაციას და კავერნოზულ სხეულში სისხლის ნაკადის ზრდას. სილდენაფილის მიერ 5 ტიპის  ფოსფოდიესთერაზას ინჰიბირება (PDE5) აძლიერებს ერექტიულ ფუნქციას cGMP-ს რაოდენობის მომატებით.

ფარმაკოდინამიური ეფექტები: სილდენაფილი სელექციურია PDE5-ისთვის, რომელიც ჩართულია ერექციის პროცესში. მისი ეფექტი უფრო ძლიერია PDE5-ისთვის, ვიდრე სხვა ცნობილი ფოსფოდიესთერაზებისთვის. 10 პუნქტით მეტია სელექციურობა ვიდრე PDE6-ზე, რომელიც ჩართულია ბადურში ფოტოტრანსდუქციაში. მაქსიმალური რეკომენდებული დოზებით აღინიშნება 80 პუნქტით მეტი სელექციურობა PDE1-ზე და 700 პუნქტით მეტი სელექციურობა PDE2, 3, 4 7,8,9,10 და 11-ზე. კერძოდ სილდენაფილს გააჩნია 4,000 პუნქტით მეტი სელექციურობა PDE5-ისთვის ვიდრე PDE3-ისთვის, რომელიც არის ფოსფოდიესთერაზას cGMP-სპეციფიური იზოფორმა და ჩართულია გულის შეკუმშვის კონტროლში.

ფარმაკოკინეტიკა

აბსორბცია: სილდენაფილი სწრაფად შეიწოვება. პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 30-120 წუთის განმავლობაში (საშუალოდ 60 წუთი) ორალური მიღების შემდეგ უზმო მდგომარეობაში. საშუალო აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს 41%-ს (მერყეობა 25-63%). სილდენაფილის ორალური დოზირების შემდეგ AUC და Cmax იზრდება დოზის პროპორციულად (25-100 მგ). როდესაც სილდენაფილი მიიღება საკვებთან ერთად შეწოვის სისწრაფე მცირდება Tmax საშუალო გახანგრძლივებით 60 წუთით და Cmax საშუალო შემცირებით 29%-ით.

განაწილება: მყარ მდგომარეობაში სილდენაფილის საშუალო განაწილების მოცულობა (Vd) შეადგენს 105 ლ-ს, რაც ქსოვიელბში განაწილებაზე მიუთითებს. 100 მგ-ს ერთჯერადი ორალური დოზირების შემდეგ პლაზმაში სილდენაფილის საშუალო მაქსიმალური ტოტალური კონცენტრაცია დაახლოებით 440 ნგ/მლ-ს შეადგენს (CV 40%). რადგან სილდენაფილი (და მისი მთავარი მოცირკულირე N-დესმეთილ მეტაბოლიტი) 96%-ით უკავშირდება პლაზმის ცილებს, ეს განაპირობებს პლაზმაში სილდენაფილის საშუალო მაქსიმალურ კონცენტრაციას-18 ნგ/მლ-ს (38nM). ცილებთან კავშირი დამოკიდებული არ არის პრეპარატის ტოტალურ კონცენტრაციაზე.

ბიოტრანსფორმაცია: მთავარი მოცირკულირე მეტაბოლიტი წარმოიქმნება სილდენაფილის N-დემეთილირებით. ამ მეტაბოლიტს გააჩნია ფოსფოდიესთერაზას სილდენაფილის მსგავსი სელექციურობა და PDE5-ისთვის in vitro პოტენციალი დაახლოებით წინაპარი წამლის 50%-ს შეადგენს. პლაზმაში ამ მეტაბოლიტის კონცენტრაციები დაახლოებით სილდენაფილის 40%-ს შეადგენს. N-დესმეთილ მეტაბოლიტი შემდგომში მეტაბოლიზდება, ტერმინალური ნახევარგამოყოფის პერიოდი დაახლოებით 4 საათს შეადგენს.

ელიმინაცია: ორგანიზმიდან სილდენაფილის ტოტალური კლირენსი შეადგენს 41 ლ/სთ-ს, შედეგად ტერმინალური ნახევარგამოყოფის ფაზა შეადგენს 3-5 საათს. ორალური ან ინტრავენური მიღების შემდეგ სილდენაფილი მეტაბოლიტების სახით გამოიყოფა ძირითადად ფეკალური მასებით (მიღებული ორალური დოზის დაახლოებით 80%) და ნაკლებად შარდით (მიღებული ორალური დოზის დაახლოებით 13%).

თერაპიული ჩვენება

• სილდენაფილი ნაჩვენებია ერექტილური დისფუნქციის მქონე მოზრდილი მამაკაცებისთვის, რაც არის პენისის ერექციის მიღწევის ან შენარჩუნების შეუძლებლობა, რაც საკმარისია სრულყოფილი სქესობრივი აქტისთვის.
• სილდენაფილის ეფექტურობისთვის საჭიროა სექსუალური სტიმულაცია.

დოზირება და მიღების წესი

დოზირება:

მოზრდილები: რეკომენდებული დოზაა 50 მგ საჭიროებისამებრ, სქესობრივ აქტამდე დაახლოებით 1 საათით ადრე. ეფექტურობის და ტოლერნტობის საფუძველზე დოზა შეიძლება გაიზარდოს 100 მგ-მდე ან დაქვეითდეს 25 მგ-მდე. მაქსიმალური რეკომენდებული დოზაა 100 მგ. დოზირების მაქსიმალური რეკომენდებული სიხშირეა დღეღამეში ერთხელ. თუ სილდენაფილი მიიღება საკვებთან ერთად აქტივობის დაწყება შეიძლება დაგვიანდეს უზმო მდგომარეობასთან შედარებით.

განსაკუთრებული პოპულაციები:

ხანდაზმულები: დოზირების ცვლილება საჭირო არ არის ხანდაზმულებისთვის (≥65წლის).

თირკმლის და ღვიძლის უკმარისობა: სილდენაფილის კლირენსი მცირდება თირკმლის მწვავე უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსი

პედიატრული პოპულაცია: სილდენაფილი განკუთვნილი არ არის 18 წლამდე ასაკის პაციენტებში გამოყენებისთვის.

რიტონავირის გარდა, რომლის სილდენაფილთან ერთად გამოყენებაც რეკომენდებული არ არის, პაციენტებისთვის, რომლებიც იტარებენ CYP3A4 ინჰიბიტორებით მკურნალობას, უნდა გაითვალისწინონ 25 მგ საწყისი დოზა.

მიღების წესი:

ენაზე მოთავსება, გახსნა და ორალურად გადაყლაპვა.

უკუჩვენება

სილდენაფილი უკუნაჩვენებია:

• პაციენტებისთვის, რომლებსაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა სილდენაფილის ან ზიმაგრაში გამოყენებული რომელიმე შემავსებლის მიმართ.
• აზოტის ოქსიდზე/ციკლურ გუანოზინ მონოფოსფატზე (cGMP) ცნობილი ეფექტის გამო სილდენაფილმა გამოავლინა ნიტრატების ჰიპოტენზიური ეფექტების ზრდა და აქედან გამომდინარე მისი გამოყენება აზოტის ოქსიდის დონორებთან (როგორიცაა ემილნიტრიტი) ან ნებისმიერი ფორმის ნიტრატებთან ერთად უკუნაჩვენებია.
• PDE5 ინჰიბიტორების მიღება სილდენაფილის ჩათვლით გუანილატციკლაზას სტიმულატორებთან ერთად როგორიცაა რიოციგუატი უკუნაჩვენებია, რადგან ამან შეიძლება გამოიწვიოს სიმპტომური ჰიპოტენზია.
• ერექტილური დისფუნქციის სამკურნალო საშუალებები, სილდენაფილის ჩათვლით არ უნდა გამოიყენონ მამაკაცებში, რომელთა სქესობრივი აქტივობაც არასასურველია (მაგ. მწვავე კარდიოვასკულური დარღვევების მქონე პაციენტები, როგორიცაა არასტაბილური სტენოკარდია ან გულის მწვავე უკმარისობა).
• სილდენაფილი უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებმაც ერთ თვალში მხედველობა დაკარგეს არაარტერიული წინა იშემიური ოპტიკური ნეიროპათიის გამო (NAION), იმის მიუხედავად ეს ეპიზოდი დაკავშირებული იყო თუ არა PDE5 ინჰიბიტორისადმი წინა ექსპოზიციასთან.
• სილდენაფილის ეფექტურობა შესწავლილი არ იყო  პაციენტების შემდეგ ქვეჯგუფებში და აქედან გამომდინარე მისი გამოყენება უკუნაჩვენებია: ღვილის მწვავე უკმარისობა, ჰიპოტენზია (სისხლის წნევა

განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები

სამედიცინო ანამნეზი და ფიზიკალური გამოკვლევა უნდა გაითვალისწინონ ერექტილური დისფუნქციის დიაგნოსტიკის და მისი მიზეზების გარკვევისთვის მედიკამენტოზურ ჩარევამდე.

გულ-სისხლძარღვთა რისკ-ფაქტორები: ერექტილური დისფუნქციის მკურნალობის დაწყებამდე ექიმებმა უნდა გაითვალისწინონ პაციენტების გულ-სისხლძარღვთა სტატუსი, რადგან არსებობს სქესობრივ აქტივობასთან დაკავშირებული გულის გარკვეული რისკი. სილდენაფილს გააჩნია ვაზოდილატატორული მახასიათებლები, რაც იწვევს სისხლის წნევის მსუბუქ და ტრანზიტორულ შემცირებას. სილდენაფილის დანიშვნამდე ექიმმა უნდა განსაზღვროს აქვს თუ არა მის პაციენტს რაიმე მდგომარეობა, რომელზეც შეიძლება ცუდად იმოქმედოს ვაზოდილატაციამ, განსაკუთრებით სქესობრივ აქტივობასთან კომბინაციაში. ვაზოდილატაციისადმი განსაკუთრებით მგრძნობიარე პაციენტები მოიცავს იმ პირებს, რომლებსაც აღენიშნებათ მარცხენა პარკუჭიდან სისხლის ნაკადის ოსბტრუქცია, (მაგ. აორტის სტენოზი, ჰიპერტროფული ობსტრუქციული კარდიომიოპათია), მრავლობითი სისტემური ატროფიის იშვიათი სინდრომი, რაც ვლინდება სისხლის წნევის ავტონომიული კონტროლის მწვავე დაზიანებით.

სილდენაფილი აძლიერებს ნიტრატების ჰიპოტენზიურ ეფექტს.

პრიაპიზმი: ერექტილური დისფუნქციის სამკურნალო აგენტები, სილდენაფილის ჩათვლით სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ პენისის ანატომიური დეფორმაციები (როგორიცაა ანგულაცია, კავერნოზული ფიბროზი ან პეირონის დაავადება) ან პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ პრიაპიზმისადმი წინასწარგანწყობის ფაქტორები (როგორიცაა ნამგლისებრუჯრედოვანი ანემია, მრავლობითი მიელომა ან ლეიკოპენია).

სხვა PDE5 ინჰიბიტორებთან ან ერექტილური დისფუნქციის სამკურნალო პრეპარატებთან ერთად გამოყენება: ამ ტიპის კომბინაცია რეკომენდებული არ არის.

მხედველობაზე ეფექტები: პაციენტებს უნდა ურჩიონ რომ მხედველობის უეცარი ნებისმიერი დეფექტის შემთხვევაში შეწყვიტონ სილდენაფილის მიღება და დაუყოვნებლივ მიმართონ ექიმს.

რიტონავირთან ერთად გამოყენება: სილდენაფილის რიტონავირთან ერთად გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

ალფა-ბლოკერებთან ერთად გამოყენება: სილდენაფილის 25 მგ დოზის მიღების დაწყება უნდა გაითვალისწინონ. დამატებით ექიმებმა პაციენტებს უნდა ურჩიონ რა უნდა გააკეთონ პოსტურალური ჰიპოტენზიური სიმპტომების შემთხვევაში.

ეფექტი სისხლდენაზე: არ არსებობს სილდენაფილის გამოყენების უსაფრთხოების შესახებ მონაცემები პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ სისხლდენა ან აქტიური პეპტიური წყლული. აქედან გამომდინარე სილდენაფილი ამგვარ პაციენტებში უნდა გამოიყენონ  მხოლოდ რისკის-სარგებლის ფრთხილი შეფასების შემდეგ.

ურთიერთქმედება სხვა სამედიცინო პროდუქტებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

სხვა სამედიცინო პროდუქტების ეფექტები სილდენაფილზე

in vitro კვლევები: სილდენაფილის მეტაბოლიზმი ძირითადად მედიატირებულია ციტოქრომ P450 (CYP)  3A4 იზოფორმებით (ძირითადი გზა) და 2C9-თი (მცირე გზა). აქედან გამომდინარე ამ იზოენზიმების ინჰიბირებამ შეიძლება შეამციროს  სილდენაფილის კლირენსი.

in vivo კვლევები: კლინიკური კვლევების მონაცემების პოპულაციური ფარმაკოკინეტიკის ანალიზმა აჩვენა სილდენაფილის კლირენსის შემცირება CYP3A4 ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას (როგორიცაა კეტოკონაზოლი, ერითრომიცინი ან ციმეტიდინი). თუმცა გვერდითი მოვლენების სიხშირის ზრდა არ აღინიშნა ამ პაციენტებში, როდესაც სილდენაფილი გამოიყენება CYP3A4 ინჰიბიტორებთან ერთად უნდა გაითვალისწინონ საწყისი 25 მგ დოზა.

სილდენაფილთან ერთად (100 მგ დღეღამეში) მყარ მდგომარეობაში აივ-პროტეაზას ინჰიბიტორის რიტონავირის, რომელიც არის P450-ის ძლიერი ინჰიბიტორი (500 მგ ორჯერ დღეღამეში) აღინიშნა სილდენაფილის Cmax-ის 300%-ით (4 პუნქტით) ზრდა და პლაზმაში AUC-ს 1000%-ით (11 პუნქტით) ზრდა. 24 საათის შემდეგ პლაზმაში სილდენაფილის დონე შეადგენდა დაახლოებით 200 ნგ/მლ-ს (5 ნგ/მლ-სთან შედარებით როდესაც მხოლოდ სილდენაფილი გამოიყენებოდა). ეს შეთავსებადია რიტონავირის აღნიშნულ ეფექტებთან P450 სუბსტრატების ფართო სპექტრზე. სილდენაფილს არ ქონდა ეფექტი რიტონავირის ფარმაკოკინეტიკაზე. ამ ფარმაკოკინეტიკური შედეგების საფუძველზე სილდენაფილის რიტონავირთან ერთად მიღება სასურველი არ არის და არავითარ შემთხვევაში სილდენაფილის დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს 25 მგ-ს 48 საათის განმავლობაში. სილდენაფილთან ერთად (100 მგ დღეღამეში) მყარ მდგომარეობაში აივ-პროტეაზას ინჰიბიტორის საქვინავირის რომელიც არის CYP3A4-ის ძლიერი ინჰიბიტორი (1200 მგ სამჯერ დღეღამეში) აღინიშნა სილდენაფილის Cmax-ის 140%-ით ზრდა და AUC-ს 210%-ით ზრდა. სილდენაფილი არ მოქმედებდა საქვინავირის ფარმაკოკინეტიკაზე. CYP3A4-ის უფრო ძლიერ ინჰიბიტორებს, როგორიცაა კეტოკონაზოლი და იტრაკონაზოლი, სავარაუდოდ ექნებათ უფრო ძლიერი ეფექტები.

როდესაც სილდენაფილის ერთჯერადი 100 მგ დოზა გამოიყენებოდა ერითრომიცინთან (CYP3A4-ის სპეციფიური ინჰიბიტორი) ერთად მყარ მდგომარეობაში (500 მგ ორჯერ დღეღამეში, 5 დღის განმავლობაში), აღინიშნებოდა სილდენაფილის სისტემური ექსპოზიციის (AUC) 182%-ით ზრდა. ნორმალურ ჯანმრთელ მამაკაც მოხალისეებში არ აღინიშნა აზიტრომიცინის ეფექტის მტკიცებულება (500 მგ დღეღამეში, სამი დღის განმავლობაში) სილდენაფილის და მისი მთავარი მოცირკულირე მეტაბოლიტების AUC, Cmax, Tmax ელიმინაციის სისწრაფის კონსტანტაზე, ან შემდგომ ნახევარდაშლის პერიოდზე. ჯანმრთელ მოხალისეებში ციმეტიდინი (800 მგ) ციტოქრომ P450-ის ინჰიბიტორი და CYP3A4-ის არასპეციფიური ინჰიბიტორი იწვევდა პლაზმაში სილდენაფილის კონცენტრაციის 56%-ით ზრდას, ჯანმრთელ მოხალისეებში სილდენაფილთან (50 მგ) ერთად გამოყენებისას.

გრეიპფრუტის წვენი არის ნაწლავის კედელში CYP3A4-ის მეტაბოლიზმის სუსტი ინჰიბიტორი და შეიძლება გამოიწვიოს პლაზმაში სილდენაფილის დონის მცირედ ზრდა.

ანტაციდების (მაგნიუმის ჰიდროქსიდი/ალუმინის ჰიდროქსიდი) ერთჯერადმა დოზებმა არ იმოქმედა სილდენაფილის ბიოშეღწევადობაზე.

ნიკორანდილი არის კალიუმის არხის აქტივატორი და ნიტრატის ჰიბრიდი. ნიტრატული კომპონენტის გამო გააჩნია სილდენაფილთან სერიოზული ურთიერთქმედების პოტენციალი.

სილდენაფილის ეფექტები სხვა სამედიცინო პროდუქტებზე

in vitro კვლევები: სილდენაფილი არის ციტოქრომ P450-ის იზოფორმების 1A2, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1, 3A4-ის სუსტი ინჰიბიტორი (IC₅₀>150µM). რეკომენდებული დოზების გამოყენების შემდეგ პლაზმაში სილდენაფილის კონცენტრაციის პიკის-დაახლოებით 1µM-ს გათვალისწინებით ნაკლებსავარაუდოა სილდენაფილის მოქმედება ამ იზოენზიმების სუბსტრატების კლირენსზე.

არ არსებობს მონაცემები სილდენაფილის და არასპეციფიური ფოსფოდიესთერაზას ინჰიბიტორების ურთიერთქმედების შესახებ, როგორიცაა თეოფილინი ან დიპირიდამოლი.

in vivo კვლევები: აზოტის ოქსიდის/cGMP გზებზე ცნობილი ეფექტის საფუძველზე სილდენაფილმა გამოავლინა ნიტრატების ჰიპტენზიური ეფექტის გაძლიერების უნარი აქედან გამომდინარე აზოტის ოქსიდის დონორებთან ან ნებისმიერი ფორმის ნიტრატებთან ერთად მისი გამოყენება უკუნაჩვენებია. სილდენაფილის იმ პაციენტებში გამოყენებამ, რომლებიც ალფა-ბლოკერებით თერაპიას იტარებენ შეიძლება გამოიწვიოს სიმპტომური ჰიპოტენზია რამდენიმე მიდრეკილ ინდივიდში. ამის განითარება ყველაზე მეტად მოსალოდნელია სილდენაფილის მიღებიდან 4 საათის შემდეგ. წამალთაშორისი ურთიერთქმედების სამ სპეციფიურ კვლევაში ალფა-ბლოკერი დოქსაზოზინი (4 მგ და 8 მგ) და სილდენაფილი (25, 50 ან 100 მგ) გამოიყენებოდა პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებოდათ პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზია (BPH), რომელიც სტაბილიზებული იყო დოქსაზოზინით თერაპიისას. ამ საკვლევ პოპულაციებში აღინიშნა გულაღმა მწოლიარე მდგომარეობაში სისხლის წნევის 7/7 მმ, 9/5 მმ და 8/4 მმ საშუალო დამატებითი შემცირება და ვერტიკალურ მდგომარეობაში 6/6 მმ, 11/4 მმ და 4/5 მმ შემცირება. როდესაც სილდენაფილი და დოქსაზოზინი ერთდროულად გამოიყენებოდა პაციენტებში, რომელთა მდგომარეობაც სტაბილიზებული იყო დოქსაზოზინით თერაპიისას, იშვიათად აღწერილი იყო სიმპტომური პოსტურალური ჰიპოტენზია. ეს სიმპტომები მოიცავდა თავბრუსხვევას და თავში სიმსუბუქის შეგრძნებას, მაგრამ არა სინკოპეს. მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება არ აღინიშნებოდა, როდესაც სილდენაფილი (50 მგ) გამოიყენებოდა ტოლბუტანიდთან (250 მგ) ან ვარფარინთან (40 მგ) ერთად, რომლებიც მეტაბოლიზდება CYP2C9-თი. სილდენაფილი (50 მგ) არ აძლიერებს აცეტილ სალიცილის მჟავათი გამოწვეული (150 მგ) სისხლდენის ზრდის დროს.

სილდენაფილი (50 მგ) არ აძლიერებდა ალკოჰოლის ჰიპოტენზიურ ეფექტს ჯანმრთელ მოხალისეებში, რომელთა სისხლშიც ალკოჰოლის საშუალო მაქსიმალური დონე შეადგენდა 80 მგ/მლ-ს. ანტიჰიპერტენზიული მედიკამენტების შემდეგი კლასების შეჯამებამ: დიურეტიკები, ბეტა-ბლოკერები, აგფ ინჰიბიტორები, ანგიოტენზინ II ანტაგონისტები, ანტიჰიპერტენზიული სამედიცინო პროდუქტები (ვაზოდილატაციური და ცენტრალური მოქმედების), ადრენერგული ნეირონების ბლოკატორები, არ გამოავლინა გვერდითი ეფექტების პროფილის განსხვავება პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ სილდენაფილს და პლაცებოს. სპეციფიური ურთიერთქმედების კვლევაში, როდესაც სილდენაფილი (100 მგ) გამოიყენებოდა ამლოდიპინთან ერთად ჰიპერეტნზიით დაავადებულ პაციენტებში აღინიშნა გულაღმა მწოლიარე მდგომარეობაში სისტოლური წნევის 8 მმ-თი დამატებით შემცირება. გულაღმა მწოლიარე მდგომარეობაში დიასტოლური წნევა დამატებით შემცირდა 7 მმ-ით. სისხლის წნევის დამატებითი შემცირება იგივე მაგნიტუდის იყო, როგორც ჯანმრთელ მოხალისეებში მხოლოდ სილდენაფილის გამოყენებისას. სილდენაფილი (100 მგ) არ მოქმედებდა აივ პროტეაზას ინჰიბიტორების,  საქვინავირის და რიტონავირის ფარმაკოკინეტიკაზე მყარ მდგომარეობაში, რომლებიც წარმოადგენენ CYP3A4 ინჰიბიტორებს.

ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაცია:

სილდენაფილი განკუთვნილი არ არის ქალებში გამოყენებისთვის.

გავლენა ავტომობილის მართვის და მექანიზმების გამოყენების უნარზე:

არ ჩატარებულა კვლევები ავტომობილის მართვის და მექანიზმების გამოყენების უნარზე აღნიშნული ეფექტის შესწავლისთვის.

რადგან სილდენაფილის კლინიკურ კვლევებში აღწერილია თავბრუსხვევა და მხედველობის დარღვევა, პაციენტებმა ყურადღება უნდა მიაქციონ სილდენაფილზე რეაქციას ავტომობილის მართვის და მექანიზმების გამოყენებამდე.

არასასურველი ეფექტები:

სიხშირის ჯგუფები განსაზღვრულია შემდეგნაირად: ძალიან ხშირი (≥1/10), ხშირი (≥1/100-

ძალიან ხშირი: თავის ტკივილი.

ხშირი: თავბრუსხვევა, ფერადი მხედველობის დარღვევები, მხედველობის დარღვევები, დაბინდული მხედველობა, ალები, ცხვირის შეგუბება, გულისრევა, დისპეფსია.

ნაკლებად ხშირი: რინიტი, ჰიპერსენსიტიურობა. ძილიანობა, ჰიპოესთეზია, ლაკრიმაციის დარღვევები, თვალის ტკივილი, ფოტოფობია, ფოტოფსია, თვალის ჰიპერემია, მხედველობის სიკაშკაშე, კონიუნქტივიტი, ვერტიგო, ტინიტუსი, ტაქიკარდია, პალპიტაცია, ჰიპერტენზია, ჰიპოტენზია, ეპისტაქსისი, სინუსების შეგუბება, გასტრო-ეზოფაგეალური რეფლუქსური დაავადება, ღებინება, მუცლის ზედა ნაწილის ტკივილი, პირის სიმშრალე, გამონაყარი, მიალგია, კიდურების ტკივილი, ჰემატურია, გულმკერდის ტკივილი, დაღლილობა, სიცხის შეგრძნება, გულისცემის გახშირება.

იშვიათი: ცერებროვასკულური შემთხვევა, ტრანზიტორული იშემიური შეტევა, კრუნჩხვა, კრუნჩხვის რეციდივი, სინკოპე, არა-არტერიული წინა იშემიური ოპტიკური ნეიროპათია (NAION), რეტინას ვასკულური ოკლუზია, რეტინული ჰემორაგია, არტერიოსკლეროზული რეტინოპათია, ბადურას დარღვევები, გლაუკომა, მხედველობის ველის დეფექტი, დიპლოპია, მხედველობის სიმკვეთრის შემცირება, მიოპია, ასთენოპია, ბროლის ტივტივი, ირისის დარღვევბი, მიდრიაზი, Halo მხედველობა, თვალის დარღვევები, კონიუნქტივალური ჰიპერემია, თვალში ანომალური შეგრძნება, სკლერას დისკოლორაცია, სიყრუე, უეცარი კარდიალური სიკვდილი, მიოკარდიუმის ინფარქტი, ვენტრიკულური არითმია, წინაგულების ფიბრილაცია, არასტაბილური სტენოკარდია, ყელის შებოჭილობა, ნაზალური შეშუპება, ცხვირის სიმშრალე, ორალური ჰიპოესთეზია, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი (SJS), ტოქსიური ეპიდერმალური ნეკროლიზი (TEN), პენისის ჰემორაგია, პრიაპიზმი, ჰემატოსპერმია, ერექციის ზრდა, გაღიზიანება.

ჭარბი დიზირება

800 მგ-ს დროს აღნიშნული გვერდითი მოვლენები მსგავსი იყო ეფექტების, რომლებიც ვითარდებოდა უფრო მცირე დოზებისას, მაგრამ მომატებული იყო მათი სიხშირე და სიმწვავე. 200 მგ დოზები არ იწვევდა ეფექტურობის მომატებას, მაგრამ იზრდებოდა გვერდითი რეაქციების (თავის ტკივილი, ალები, თავბრუსხვევა, დისპეფსია, ცხვირის შეგუბება, მხედველობის დარღვევა) სიხშირე. დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში უნდა მიიღონ სტანდარტული დამხმარე ზომები. თირკმლის დიალიზით სილდენაფილის კლირენსის ზრდა მოსალოდნელი არ არის რადგან იგი დიდი მასშტაბით უკავშირდება პლაზმის ცილებს და არ გამოიყოფა შარდში.

კლინიკამდელი უსაფრთხოების მონაცემები

არაკლინიკურმა მონაცემებმა არ გამოავლინა ადამიანებისთვის განსაკუთრებული საფრთხე უსაფრთხოების ფარმაკოლოგიის, განმეორებითი დოზების ტოქსიურობის, გენოტოქსიურობის კარცინოგენობის პოტენციალის და რეპროდუქციული და განვითარების ტოქსიურობის კვლევებში.

შეუთავსებლობა

უცნობია

გამოშვების ფორმა და შეფუთვა

10 x 1 სტრიპი.

4 x 1 სტრიპი.

შენახვის ვადა

3 წელი.

განსაკუთრებული უსაფრთხოების ზომები შენახვისთვის

ინახება არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, სინათლისგან და ნესტისგან დაცულ ადგილას.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - III ჯგუფი, გაიცემა რეცეპტის გარეშე 

წარმოებულია

ZIM LABORATORIES LIMITED-ს მიერ (ზიმ ლაბორატორის ლიმიტედ)

ბ-21/22 მიდც არეა, კალმეშვარი

ნაგპური 441 501, მაჰარაშტრას შტატი

ინდოეთი

დამზადებულია თინორალის^® ტექნოლოგიის გამოყენებით.

ქვეყანა: ინდოეთი

მწარმოებელი: ზეე ლაბორატორია

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

მცოცავი ჭანგას (Agropyron repens) აქტივირებული ექსტრაქტი.
მანიტოლი
სიმინდის სახამებელი
მაგნიუმის სილიკატი

რენალოფი® – პრეპარატია, რომელიც ხელს უწყობს კენჭების დაშლას, ქვიშის და კენჭების გამოდევნას თირკმელებიდან და შარდსადენი არხებიდან.
რენალოფ®-ის გამოყენებამ უმეტესობა პაციენტებს საშუალება მისცა მიეღწიათ საუკეთესო შედეგებისათვის, რომელიც დასტურდება კლინიკური კვლევებით.
რენალოფ®-ის ძირითად მოქმედ ნივთიერებას განეკუთვნება მცოცავი ჭანგას (Agropyron repens) ფესვების აქტივირებული ექსტრაქტი. მცოცავი ჭანგას (Agropyron repens) ფესვები შეიცავს ბევრ აქტიურ ნივთიერებას: ტრიტიცინი, გლუკოზა,მანიტი, აგროპირონი, აგრეთვე რკინას და სხვა მინერალებს.
მცოცავი ჭანგას (Agropyron repens) აქტივირებული ექსტრაქტის დიურეტული თვისება უზრუნველყოფს კენჭების ჩქარ და უმტკივნეულ ელიმინაციას შარდსადენი სისტემიდან.
რენალოფ®-ის გამოყენება გაძლევთ საუკეთესო ეფექტს , როდესაც კენჭი შედგება კალციუმის ოქსალატისგან.

შარდ-კენჭოვანი დაავადება

უპირატესობანი:
დამზადებულია ნატურალური კომპონენტებისგან
ობიექტურად აუმჯობესებს მდგომარეობას
გვერდითი მოვლენების გარეშე
რენალოფ®-ის გამოყენების კლინიკური კვლევა ნეფროლითიაზისა და მიკროლითიაზის მკურნალობისას
დასკვნა:
რენალოფი® მზადდება ბუნებრივი ნივთიერებებისგან და 100 %-ანი ტოლერანტობით. მკურნალობის მთელი პერიოდის განმავლობაში არ იყო შემჩნეული არავითარი გვერდითი ეფექტები პაციენტებში.
მიუხედავად იმისა რომ კვლევის მიზანი გათვლილი იყო მოკლე პერიოდში (30 დღე), არის ელემენტები, რომლებიც ვარაუდობენ ორ მნიშვნელოვან ფაქტორების არსებობის ზემოქმედებას, რომელთა მიღწევა შესაძლებელია უფრო დიდი ხნით მკურნალობის შედეგად: პროფილაქტიკურ მკურნალობას ყოველ ნახევარ წელიწადში ერთხელ 30 დღის განმავლობაში იმ პაციენტებში რომელთაც აქვთ სხვადასხვა ტიპის ლითიაზი ანამნეზში, შეუძლია რეციდივის აღმოფხვრა.
არის ნიშნები, რომლებიც ვარაუდობენ, რომ რენალოფ®-ით უფრო დიდი ხნით (3-6 თვე) მკურნალობის შედეგად შეიძლება მივიღოთ კალციუმის მასის შემცირების ეფექტი, პროფუზური ლითიაზის შემთხვევაში.
უმთავრესი შედეგები, მიღებული კვლევებით:რენალოფი® თავისი რბილი, ტკივილგამაყუჩებელი შარდმდენი ზემოქმედებით, ხელს უწყობს შარდსადინარში მცირე და საშუალო სიდიდის კენჭების ჩქარ დაშლას.
რენალოფი® წარმოადგენს ძალიან ეფექტურ საშუალებას პიელო-კალციუმის ლითიაზის 5-6 მმ. კენჭების მკურნალობისას, მათი დაშლით და ელიმინაციით.
რენალოფი® მოქმედებს როგორც საუკეთესო ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატი. აყუჩებს და ამსუბუქებს ტკივილს თირკმლის ტრაქტში, რომელიც დაავადებულია ქრონიკული თირკმლის ლითიაზით. იგივე თვისებები აღინიშნება ანთებითი პროცესების დროს თირკმლის ტრაქტის სხვა არეებში.
რენალოფი® წარმოადგენს ეფექტურ დამატებით სამკურნალო საშუალებას იმ პაციენტთათვის, რომლებიც ღებულობენ დადებით ეფექტს ექსტრა-კორპორალური ლიტოტრიფსიისგან, სწრაფად და უმტკივნეულოდ ლიტოტრიფსიის შედეგად დარჩენილი ფრაგმენტების მოსაცილებლად.

რენალოფი® მიიღება დიდი რაოდენოთ წყლით, ნახევარი საათით ადრე საჭმლის მიღებამდე, 1 კაფსულა 3- ჯერ დღეში . 

აკრძალული კვების პროდუქტების ჩამონათვალი შარდ-კენჭოვანი დაავადების მკურნალობისას
ოქსალინის მჟავას რაოდენობა 100 გრ.-ში
რევანდის (ღჰეუმ) ფესვი 900 მგ
ნიახური 620მგ.
ახალი ისპანახი 320 მგ.
დაკონსერვებული ისპანახი 900 მგ.
კაკაო 500 მგ.
წითელი ჭარხალი 338 მგ.
ოხრახუში 165 მგ.
შოკოლადი 80 მგ.

რენალოფი® – ნატურალი პროდუქტი გვერდითი ეფექტების და უკუჩვენების გარეშე.

რენალოფი® – ნატურალი პროდუქტი გვერდითი ეფექტების და უკუჩვენების გარეშე.

Newclean-Uro

საკვები დანამატი დამატკბობლით,

 პერორალურად მისაღები ფხვნილი პაკეტებში

■ წამლის ფორმა და შეფუთვა:

ფხვნილი პაკეტებში

სუფთა წონა:

1) 7 პაკეტი, ყოველი პაკეტი შეიცავს   3.29 გ ფხვნილი პერორალურად მისაღები ხსნარის მოსამზადებლად (23.03 გ).

რეკომენდებული დღიური დოზა შეადგენს 1 პაკეტს.

ინგრედიენტები:

 *CFU= კოლონიის წარმომქმნელი ერთეული

ინგრედიენტები:

D- მანოზა;ცოცხალი ლიოფილიზებული საფუარის კულტურა Saccharomyces cerevisiae  var boulardii I-3799; მჟავიანობის მარეგულირებელი: ლიმონმჟავა, ნატრიუმის ჰიდროგენკარბონატი; კოწახურის  არომატი: მალტოდექსტრინი, სტაბილიზატორი: მოდიფიცირებული სახამებელი, ადსორბენტი: გლიცერინის ტრიაცეტატი, სტაბილიზატორი: ცხიმოვანი მჟავების მონო - და დიგლიცერიდების მონო და დიაცეტილი ტარტარის მჟავის ეთერები; დამატკბობელი: სტევიოლ  გლიკოზიდები.

■ რისთვის გამოიყენება Newclean-Uro?

Newclean-Uro არის საკვები დანამატი, რომლის შემადგენლობაში შედის:

• D- მანოზა;
• ცოცხალი ლიოფილიზებული საფუარის კულტურა Saccharomyces cerevisiae  var boulardii I-3799;

■ როგორ გამოვიყენოთ  Newclean-Uro -ს პაკეტები?

• ერთი პაკეტის შიგთავსი  გახსენით 100მლ წყალში. მიიღეთ ახლად მომზადებული.
• Newclean-Uro-ს მიღება რეკომენდირებულია საღამოს, ძილის წინ ცარიელ კუჭზე. დამატებით წყლის მიღება საჭირო არ არის .
• გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში, მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
• პაკეტი შეიძლება გაიბეროს, რაც ნორმალურია.
• 3 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვების და მოზრდილების შემთხვევაში: ყოველდღიურად 1 პაკეტი.
• არ გადააჭარბოთ რეკომენდირებულ ყოველდღიურ დოზას.
• საკვები დანამატი არ უნდა იქნას გამოყენებული, როგორც მრავალფეროვანი დიეტის  და ჯანსაღი ცხოვრების წესის შემცვლელი.
• მნიშვნელოვანია დაბალანსებული დიეტის და ჯანსაღი ცხოვრების წესის შენარჩუნება.

მიღების ჩვენებები:

• საშარდე გზების ინფექციები, შარდის ბუშტისა და ურეთრის ინფიცირება (ურეთრიტი, პროსტატიტი, ცისტიტი, ვულვიტი, ვაგინიტი)

•  საშარდე გზების ინფექცურ-ანთებითი დაავადებები ორსულობის პერიოდში 
  ბაქტერიურია, პროტეინურია 

• მწვავე და ქრონიკული პიელონეფრიტი (კომპლექსური მკურნალობა) 

• საშარდე გზების ინფექციების რეციდივი 

• საშარდე გზების გაურთულებელი ინფექციები 

• ანტიბიოტიკოთერაპიასთან კომპლექსში 

• უროლითიაზი (პროფილაქტიკა, კომპლექსური მკურნალობა) *დარტყმითტალღოვანი ლითოტრიფსიის შემდგომი პერიოდი 

• დიაბეტური ნეფროპათია. 

შეფუთვაზე აღნიშნული პიქტოგრამები არის მარტივი ინსტრუქცია, თუ როგორ უნდა გამოიყენოთ პროდუქტი სწორად.

პიქტოგრამების მნიშვნელობა:

• ყურადღებით გაეცანით გამოყენების ინსტრუქციას.
• ფხვნილი გახსენით წყალში.

■ უსაფრთხოების ზომები

• აღნიშნული პროდუქტის მიღებამდე ორსულობის  ან ლაქტაციის პერიოდში მყოფმა პაციენტებმა უნდა მიმართონ ექიმს.
• ჰიპერ- და ჰიპოგლიკემიის მქონე პაციენტებმა რეგულარულად უნდა შეამოწმონ სისხლში გლუკოზის დონე.
• იშვიათ შემთხვევებში, D- მანოზამ შეიძლება გამოიწვიოს  ხშირი თხელი განავალი და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში აირების გამოყოფის გახშირება.

■ შენახვის პირობები:

• შეინახეთ მშრალ და ბნელ ადგილას,  15-25 ^oC-ზე დაბალ ტემპერატურის პირობებში.
• პროდუქტი შეინახეთ  ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

■ მწარმოებელი:

შპს PharmaS, Radnička cesta 47, HR-10000 ზაგრები, EU

Pharmas Switzerland.S.A.ლიცენზიის თანახმად

წარმოშობის ქვეყანა:   EU

www.pharmas-group.com

ნეფუროლი

შემადგენლობა: პეპელიას თესლი (Pepelia Colchica), ნიახურის თესლი (Apium Graveolens), დათვის კენკრის თესლი (A. Uva Ursi), წითელი სიმინდის მარცვალი (Zea Mays Averta).

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ნეფუროლი ამცირებს ორგანიზმში აზოტის დონეს აზოტემიის დროს. ხელს უწყობს ურატების და ოქსალატების დაშლას და არეგულირებს თირკმლის ფუნქციას. ნეფუროლი ამცირებს ცილების, ლეიკოციტების და ერითროციტების რაოდენობას შარდში. გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო, ანტიბაქტერიული და შარდმდენი ეფექტი.

ჩვენება:

• აზოტემია.
• თირკმლის კენჭოვანი დაავადება.
• თირკმლის და საშარდე გზების დაავადებები (პიელონეფრიტი, ნეფროზი, ცისტიტი, ურეთრიტი).

დოზირება და მიღების წესი:
მოზრდილები: 2 კაფსულა 3-ჯერ დღეში, საკვების მიღებიდან 1სთ-ის შემდეგ. მკურნალობის ხანგრძლივობა 6 დღე.
ბავშვები: (1 წლიდან):½ კაფსულა 2-ჯერ ან კაფსულა 3-ჯერ დღეში, საკვების მიღებიდან 1სთ-ის შემდეგ. დღიური დოზა 1კაფსულა. მკურნალობის კურსი 2-3 დღე.
უკუჩვენებები: არ აღინიშნება.

გვერდითი მოვლენები: იშვიათად ალერგიული რეაქციები.

ორსულობა და ლაქტაცია: პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენები არ არის. მიიღება ექიმის რეკომენდაციით.
განსაკუთრებული მითითება: პრეპარატის მიღება ანტიბიოტიკოთერაპიის დროს არ არის რეკომენდებული.

გამოშვების ფორმა: 0,4გ კაფსულა #20, პოლიეთილენის ქილაში.
მწარმოებელი: შპს ნეოფარმი. თბილისი, დ. აღმაშენებელის ხეივანი 12.  შპს ნეოფარმი . თბილისი, დ. აღმაშენებელის ხეივანი 12.

შეფუთვა: შპს ივერთა . თბილისი, სანაპიროს 10.
ანოტაცია მოწოდებულია: Med-Doctor.Net-ის მიერ.

ვიაგრა

შემადგენლობა

აქტიური ნივთიერება: სილდენაფილი (სილდენაფილის ციტრატის სახით) 25, 50 ან 100 მგ;
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, კალციუმის ჰიდროფოსფატი (უწყლო), ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი, ფირფიტოვანი საფარველი Opadry ® ცისფერი და Opadry ® გამჭვირვალე.
აღწერილობა
ცისფერი, ფირფიტოვანი გარსით დაფარული, რომბისებრი ფორმის ტაბლეტები, ოდნავ ორმხივამობურცული ჩამოჭრილი და მომრგვალებული კიდეებით, ერთ მხარეზე დასმულია “Pfizer”, ხოლო მეორეზე – “VGR 25”, “VGR 50” და “VGR 100” შესაბამისად.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
მოქმედების მექანიზმი. სილდენაფილი არ ახდენს პირდაპირ მომადუნებელ გავლენას იზოლირებულ მღვიმოვან სხეულზე, მაგრამ აძლიერებს NO_ის მომადუნებელ ეფექტს ფდე5-ის ინჰიბირების გზით, რომელიც პასუხისმგებელია ც გმფ-ის დაშლაზე მღვიმოვან სხეულში.
სილდენაფილის ზეგავლენით ფდე5-ის ინჰიბირება იწვევს ც გმფ-ის დონის მატებას მღვიმოვან სხეულში, რის შედეგადაც ხდება გლუვი კუნთების მოდუნება და სისხლის ნაკადის გაზრდა მღვიმოვან სხეულში.
სექსუალური სტიმულაციის გარეშე სილდენაფილის მიღება რეკომენდებული დოზით არაეფექტურია.
სილდენაფილი სელექტიურია ფდე5-ის მიმართ ინ ვიტრო, მისი აქტივობა ფდე5-ის მიმართ აღემატება აქტივობას ფოსფოდიესთერაზას სხვა ცნობილი იზოფერმენტების მიმართ: ფდე6 - 10-ჯერ; ფდე1 80-ჯერ და მეტად; ფდე2, ფდე4, ფდე7 - ფდე11 – 700-ჯერ და მეტჯერ; ფდე5-ის მიმართ სილდენაფილის აქტივობა დაახლოებით 4 000-ჯერ აღემატება აქტივობას ფდე3-ის, ც ამფ-სპეციფიკური ფოსფოდიესთერაზას მიმართ, რომელიც გულის შეკუმშვებში მონაწილეობს. ზოგიერთ პაციენტს პრეპარატის 100 მგ მიღებიდან 1 სთ-ის შემდეგ Farnsworth-Munsell ტესტის საშუალებით უვლინდებოდა ფერების (ლურჯი / მწვანე) ტონების გარჩევის უნარის მსუბუქი და გარდამავალი დარღვევა; 2 საათის შემდეგ ეს დარღვევები აღარ აღინიშნებოდა. ითვლება, რომ ფერების აღქმის დარღვევა განპირობებულია ფდე6-ის ინჰიბირებით, რომელიც მონაწილეობს ბადურაზე სინათლის გადაცემის პროცესში. სილდენაფილი არ ახდენს გავლენას მხედველობის სიმახვილეზე, კონტრასტულობის აღქმაზე, ელექტრორეტინოგრამაზე, თვალშიდა წნევაზე ან გუგის დიამეტრზე.

ფარმაკოკინეტიკა
სილდენაფილის ფარმაკოკინეტიკა დამოკიდებულია დოზაზე შიგნით მიღებისას რეკომენდებული დოზების დიაპაზონში.
შეწოვა
შიგნით მიღების შემდეგ სილდენაფილი სწრაფად შეიწოვება. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა საშუალოდ შეადგენს დაახლოებით 40%-ს (25 – 63 %). Iნ ვიტრო სილდენაფილი კონცენტრაციით 1,7 ნგ/მლ (3,5 ნმ) თრგუნავს ადამიანის ფდე5-ს 50%-ით. 100 მგ სილდენაფილის ერთჯერადი მიღების შემდეგ თავისუფალი სილდენაფილის საშუალო მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში შეადგენს დაახლოებით 18 ნგ/მლ (38 ნმ). Cmax შიგნით მიღებისას უზმოზე მიიღწევა 30-120 წუთში (საშუალოდ 60 წუთში). ცხიმიან საკვებთან ერთად მიღებისას შეწოვის სიჩქარე ქვეითდება; Cmax მცირდება საშუალოდ 29%-ით, ხოლო მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო (თმახ) იზრდება 60 წუთით.
განაწილება
სილდენაფილის განაწილების მოცულობა წონასწორულ მდგომარეობაში საშუალოდ შეადგენს 105 ლ-ს.
სილდენაფილის და მისი ძირითადი მოცირკულირე N-დემეთილური მეტაბოლიტის ცილებთან დაკავშირება დაახლოებით 96%-ია და არ არის დამოკიდებული პრეპარატის საერთო კონცენტრაციაზე. დოზის 0,0002%-ზე ნაკლები (საშუალოდ 188 ნგ) აღმოჩენილია სპერმაში პრეპარატის მიღებიდან 90 წუთის შემდეგ.
მეტაბოლიზმი
სილდენაფილი ძირითადად მეტაბოლიზდება ღვიძლში ციტოქრომ P450–ის მიკროსომული იზოფერმენტების მოქმედებით: CYP3A4 (ძირითადი გზა) და CYP2C9. ძირითადი მოცირკულირე აქტიური მეტაბოლიტი, რომელიც სილდენაფილის N-დემეთილირების გზით მიიღება, ექვემდებარება შემდგომ მეტაბოლიზმს. ამ მეტაბოლიტის სელექტიურობა ფდე-ის მიმართ ტოლფასია სილდენაფილის სელექტიურობისა, ხოლო მისი აქტივობა ფდე5-ის მიმართ ინ ვიტრო შეადგენს სილდენაფილის აქტივობის დაახლოებით 50%-ს. მეტაბოლიტის კონცენტრაცია პლაზმაში შეადგენს სილდენაფილის კონცენტრაციის დაახლოებით 40%-ს. N-დემეთილური მეტაბოლიტი განიცდის შემდგომ მეტაბოლიზმს. მისი ნახევარგამოყოფის საბოლოო პერიოდი შეადგენს 4 საათს.
გამოყოფა
სილდენაფილის საერთო კლირენსი ორგანიზმიდან შეადგენს 41 ლ/სთ, ხოლო ნახევარგამოყოფის საბოლოო პერიოდი – 3-5 სთ. შიგნით მიღების შემდეგ სილდენაფილი გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით ძირითადად განავლით (დოზის დაახლოებით 80%) და მცირე რაოდენობით შარდით (დაახლოებით 13%).
ხანდაზმული პაციენტები
ხანდაზმულებში (65 წლის და უფროსი ასაკის) სილდენაფილის კლირენსი დაქვეითებულია, ხოლო თავისუფალი სილდენაფილის კონცენტრაცია პლაზმაში 40%-ით მეტია, ვიდრე ახალგაზრდებში (18-45 წწ). ასაკი არ ახდენს კლინიკური მნიშვნელობის მქონე გავლენას გვერდითი ეფექტების განვითარების სიხშირეზე.
თირკმლის უკმარისობა
თირკმლის უკმარისობის მსუბუქი (კრეატინინის კლირენსი 50-80 მლ/წთ) და საშუალო ხარისხის (კრეატინინის კლირენსი 30-49 მლ/წთ) დროს სილდენაფილის ფარმაკოკინეტიკა 50 მგ-ის ერთჯერადი შიგნით მიღების შემდეგ არ იცვლება. თირკმლის მძიმე უკმარისობის (კრეატინინის კლირენსი ≤ 30 მლ/წთ) დროს სილდენაფილის კლირენსი ქვეითდება, რაც იწვევს კონცენტრაცია-დროის ფამაკოკინეტიკური მრუდის ქვეშ ფართობის ორმაგ გაზრდას (AUC - 100%-ით) და Cmax –ის დაახლოებით ორჯერ მატებას (88%) იმ მაჩვენებლებთან შედარებით, რაც აღინიშნება თირკმლის ნორმალური ფუნქციების შემთხვევაში იგივე ასაკობრივ ჯგუფში.
ღვიძლის უკმარისობა
პაციენტებში ღვიძლის ციროზის დროს (Caild-piu A და B) სილდენაფილის კლირენსი ქვეითდება, რაც იწვევს AUC –ის (84 %-ით) და Cmax –ის (47 %-ით) მატებას იმ მაჩვენებლებთან შედარებით, რაც აღინიშნება ღვიძლის ნორმალური ფუნქციონირების დროს იგივე ასაკობრივ ჯგუფში.

ჩვენებები
სამკურნალოდ ერექციის დარღვევების დროს, როდესაც მოშლილია სასქესო ასოს ერექციის მიღწევის ან შენარჩუნების უნარი, რაც აუცილებელია დამაკმაყოფილებელი სქესობრივი აქტისთვის.
სილდენაფილი ეფექტურია მხოლოდ სექსუალური სტიმულაციის არსებობის პირობებში.

მიღების წესები და დოზები
გართულებების თავიდან ასაცილებლად მიიღება მკაცრად ექიმის დანიშნულებით!
რეკომენდებული დოზა პაციენტების უმეტესობისთვის არის 50 მგ შიგნით მისაღებად, დაახლოებით 1 საათით ადრე სექსუალურ აქტივობამდე. პრეპარატის ეფექტურობისა და ამტანობის გათვალისწინებით დოზა შეიძლება გაიზარდოს 100 მგ-მდე ან შემცირდეს 25 მგ-მდე. მიღების მაქსიმალური რეკომენდებული ჯერადობა – დღეში ერთხელ.
თირკმლის უკმარისობა
თირკმლის უკმარისობის მსუბუქი და საშუალო ხარისხის (კრეატინინის კლირენსი 30-80 მლ/წთ) დროს დოზის კორექცია არ არის საჭირო, თირკმლის მძიმე უკმარისობის (კრეატინინის კლირენსი ≤ 30 მლ/წთ) დროს – დოზას აქვეითებენ 25 მგ-მდე.
ღვიძლის უკმარისობა
პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის უკმარისობის დროს დოზა შეიძლება შემცირდეს 25 მგ-მდე.
გამოყენება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად
რიტონავირთან ერთად გამოყენებისას მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა უნდა შეადგენდეს 25 მგ-ს, არაუხშირეს ერთხელ 48 საათში (იხ. “ურთიერთქმედება”).
ციტოქრომ P450–ის 3A4–ის ინჰიბიტორებთან ერთად მიღებისას (როგორიცაა ერითრომიცინი, საკვინავირი, კეტოკონაზოლი, იტრაკონაზოლი) საწყისი დოზა შეადგენს 25 მგ-ს. (იხ. “ურთიერთქმედება”).
ალფა-ადრენობლოკერების მიღების შემთხვევაში, პოსტურალური ჰიპოტენზიის რისკის მინიმიზაციის მიზნით სილდენაფილის მიღება ასეთ პაციენტებში შეიძლება მხოლოდ მას შემდეგ, რაც დასტაბილიზდება ჰემოდინამიკა. ამას გარდა, განიხილება სილდენაფილის საწყისი დოზის შემცირების საკითხიც. (იხ. “ურთიერთქმედება”).
ხანდაზმული პაციენტები – დოზის კორექცია არ არის საჭირო.

გვერდითი მოვლენები
გვერდითი ეფექტები ჩვეულებრივ გარდამავალი და მსუბუქია ან ზომიერად გამოხატული.
გვერდითი ეფექტების გამოვლენის სიხშირე იზრდება დოზის ზრდასთან ერთად.

რეკომენდებულზე მაღალი დოზით გამოყენების შემთხვევაში გვერდითი ეფექტები ზემოთ მოყვანილის მსგავსი იყო, მაგრამ აღინიშნებოდა უფრო ხშირად.
იმუნური სისტემა: მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები (მათ შორის კანზე გამონაყარი);
გულ-სისხლძარღვთა სისტემა: ტაქიკარდია, არტერიული წნევის დაქვეითება, გულისწასვლა, ცხვირიდან სისხლდენები;
საჭმლის მომნელებელი სისტემა: ღებინება;
თვალი: თვალებში ტკივილი, თვალების სიწითლე / სკლერების ინიექციები; შარდ-სასქესო სისტემა: გახანგრძლივებული ერექცია და / ან პრიაპიზმი;

უკუჩვენება
პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;
სილდენაფილი აძლიერებს ნიტრატების ჰიპოტენზიურ ეფექტს, ამიტომ, მისი გამოყენება უკუნაჩვენებია იმ პაციენტებში, რომლებიც მუდმივად ან გარკვეული ინტერვალებით ღებულობენ აზოტის ოქსიდის დონატორებს, ორგანულ ნიტრატებს ან ნებისმიერი ფორმის ნიტრატებს (იხ. “ურთიერთქმედება”).
სიფრთხილით: სასქესო ასოს ანატომიური დეფორმაცია (მათ შორის, ანგულაცია, კავერნოზული ფიბროზი ან პეირონის დაავადება), დაავადებები, რომლებიც განაწყობს პრიაპიზმისკენ (როგორიცაა ნამგლისებრ-უჯრედებიანი ანემია, მრავლობითი მიელომა, ლეიკოზი, თრომბოციტემია), სისხლდენით მიმდინარე დაავადებები, წყლულოვანი დაავადების გამწვავება, მემკვიდრეობითი პიგმენტური რეტინიტი, გულის უკმარისობა, არასტაბილური სტენოკარდია, ბოლო 6 თვეში გადატანილი მიოკარდიუმის ინფარქტი, ინსულტი ან სიცოცხლისთვის საშიში არითმიები, არტერიული ჰიპერტენზია (არტერიული წნევა > 170/100 მმ ვცწყ. სვეტი), ან ჰიპოტონია (არტერიული წნევა 18 წლამდე ასაკი
რეგისტრირებული ჩვენებით პრეპარატი არ არის გამოსაყენებლად გამიზნული 18 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ორსულობა და ლაქტაცია
რეგისტრირებული ჩვენებით პრეპარატი არ არის გამიზნული ქალებისთვის.

განსაკუთრებული მითითებები
ერექციის დარღვევის სადიაგნოსტიკოდ, მისი შესაძლო მიზეზების დასადგენად და ადეკვატური მკურნალობის ასარჩევად საჭიროა სრული სამედიცინო ანამნეზის შეგროვება და ფიზიკალური გამოკვლევების ჩატარება.
სექსუალური აქტივობა გარკვეულ რისკს წარმოადგენს გულის დაავადებების დროს, ამიტომ, ერექციის დარღვევების მკურნალობის დაწყებამდე ექიმმა უნდა მიმართოს პაციენტი გულ-სისხლძარღვთა სისტემის გამოსაკვლევად. სექსუალური აქტივობა არასასურველია გულის უკმარისობის, არასტაბილური სტენოკარდიის, ბოლო 6 თვის მანძილზე გადატანილი მიოკარდიუმის ინფარქტის ან ინსულტის შემთხვევაში, სიცოცხლისთვის საშიში არითმიების, არტერიული ჰიპერტენზიის (არტერიული წნევა > 170/100 მმ. ვცწყ. სვეტი) ან ჰიპოტონიის (არტერიული წნევა სილდენაფილი ახდენს სისტემურ ვაზოდილატაციურ მოქმედებას, რაც იწვევს არტერიული წნევის გარდამავალ დაქვეითებას, რასაც კლინიკური მნიშვნელობა არ აქვს და რაიმე შედეგს არ იწვევს პაციენტთა უმრავლესობაში. თუმცა, სილდენაფილის დანიშვნამდე ექიმმა უნდა შეაფასოს ვაზოდილატაციური ეფექტის შესაძლო არასასურველი გამოვლინებების რისკი პაციენტებში თამამდევი დაავადებებით, განსაკუთრებით სექსუალური აქტივობის ფონზე. ვაზოდილატატორებისადმი მომატებული მიმღებლობა აქვთ პაციენტებს მარცხენა პარკუჭის გამოსავალი ტრაქტის ობსტრუქციით (მათ Aშორის აორტის სტენოზით, ჰიპერტროფიულ ობსტრუქციული კარდიომიოპათიებით), ასევე იშვიათი მრავლობითი სისტემური ატროფიის სინდრომით, რომელიც ხასიათდება არტერიული წნევის ვეგეტატიური ნერვული სისტემის მხრიდან რეგულაციის მძიმე დარღვევით.
ფდე5-ის ყველა ინჰიბიტორის, მათ შორის სილდენაფილის მიღების ფონზე იშვიათ შემთხვევებში გამოვლინდა არაარტერიული გენეზის წინა იშემიური ოპტიკური ნეიროპათია, როგორც მიზეზი მხედველობის გაუარესების ან დაკარგვისა. ამ პაციენტების უმრავლესობას აღენიშნებოდა რისკ ფაქტორები, როგორიცაა მხედველობის ნერვის თავის ექსკავაცია (ჩაღრმავება), ასაკი 50 წლის ზემოთ, შაქრიანი დიაბეტი, არტერიული ჰიპერტენზია, გულის იშემიური დაავადებები, ჰიპერლიპიდემია, თამბაქოს წევა. მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი ფდე5-ის ინჰიბიტორების მიღებასა და არაარტერიული გენეზის წინა იშემიურ ოპტიკურ ნეიროპათიას შორის არ არის გამოვლენილი. ექიმმა უნდა მოახდინოს პაციენტის ინფორმირება არაარტერიული გენეზის წინა იშემიური ოპტიკური ნეიროპათიის განვითარების რისკის შესახებ, თუ ეს მდგომარეობა მას უკვე აღენიშნებოდა.
რამდენადაც სილდენაფილისა და ალფა-ადრენობლოკერების მიღება ცალკეულ მგრძნობიარე პაციენტში იწვევს სიმპტომური ჰიპოტენზიის განვითარებას, სილდენაფილი ინიშნება სიფრთხილით ალფა-ადრენობლოკერების მიღების ფონზე. (იხ. “ურთიერთქმედება”). პოსტურალური ჰიპოტენზიის რისკის მინიმიზაციისთვის იმ პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ ალფა-ადრენობლოკერებს, სილდენაფილის მიღება შეიძლება დაიწყოს მხოლოდ მას შემდეგ, რაც დასტაბილიზდება ჰემოდინამიკა. განიხილება სილდენაფილის საწყისი დოზის შემცირების საკითხიც. (იხ. “მიღების გზები და დოზირება”). გარდა ამისა, ექიმი აწვდის პაციენტს ინფორმაციას, თუ რა ღონისძიებებს მიმართოს მან პოსტურალური ჰიპოტენზიის ნიშნების გამოვლენის შემთხვევაში.
სილდენაფილი აძლიერებს ნატრიუმის ნიტროპრუსიდის (აზოტის ოქსიდის დონატორი) ანტიაგრეგაციულ ეფექტს ინ ვიტრო ადამიანის თრომბოციტებზე.
კლინიკურ კვლევებში სილდენაფილის მიღების შემთხვევაში პლაცებოსთან მიმართებაში არ აღინიშნება განსხვავება მიოკარდიუმის ინფარქტის განვითარების სიხშირეებს (1,1 100 ადამიანზე წელიწადში) შორის ან გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების გამო განვითარებული სიკვდილიანობის სიხშირეებს შორის (0,3 100 ადამიანზე წელიწადში). პაციენტების მცირე რიცხვში მემკვიდრული პიგმენტური რეტინიტით აღინიშნება ბადურას ფოსფოდიესთერაზების ფუნქციის დარღვევა. ასეთ პაციენტებში სილდენაფილის მიღების უსაფრთხოების შესახებ მონაცემები არ არის, ამიტომ მათში სილდენაფილი ინიშნება სიფრთხილით.
ერექციის დისფუნქციის სამკურნალო საშუალებები არ უნდა დაინიშნოს მამაკაცებში, რომელთა შემთხვევაშიც არ არის სასურველი სექსუალური აქტივობა.
სილდენაფილის ეფექტურობა და უსაფრთხოება ერექციის დისფუნქციის სამკურნალო სხვა საშუალებებთან ერთად კომბინაციაში გამოყენებისას შესწავლილი არ არის, ამიტომ, ამგვარი კომბინაციების გამოყენება არ არის რეკომენდებული.
ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე გავლენა
პრეპარატ ვიაგრას მიღების ფონზე ავტომობილის ან სხვა ტექნიკური საშუალებების მართვაზე უარყოფითი გავლენა არ არის გამოვლენილი, თუმცა, რადგანაც პერპარატის მიღებისას შესაძლებელია არტერიული წნევის დაქვეითება, ქრომატოფსიის, მხედველობის დაბინდვის და სხვ. განვითარება, საჭიროა პრეპარატის ინდივიდუალური მოქმედების გათვალისწინება აღნიშნულ სიტუაციებში, განსაკუთრებით მკურნალობის დაწყებისას და დოზირების რეჟიმის შეცვლისას.

ჭარბი დოზირება
პრეპარატის 800 მგ-მდე ერთჯერადი მიღების შემთხვევებში გვერდითი მოვლენები იყო მსგავსი, რაც სილდენაფილის უფრო დაბალი დოზების გამოყენების შემთხვევებში, მაგრამ აღინიშნებოდა უფრო ხშირად.
მკურნალობა სიმპტომურია. დიალიზი არ აჩქარებს სილდენაფილის კლირენსს, რადგან ეს უკანასკნელი მჭიდროდ უკავშირდება პლაზმის ცილებს და შარდთან ერთად არ გამოიყოფა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
სხვა სამკურნალო საშუალებების გავლენა სილდენაფილზე
სილდენაფილის მეტაბოლიზმი მიმდინარეობს ძირითადად ციტოქრომ P450–ის იზოფერმენტების მოქმედებით: CYP3A4 (ძირითადი გზა) და CYP2C9. ამიტომ, ამ იზოფერმენტების ინჰიბიტორებმა შეიძლება შეამცირონ სილდენაფილის კლირენსი. აღნიშნულია სილდენაფილის კლირენსის შემცირება CYP3A4 ინჰიბიტორებთან ერთდროული მიღებისას (როგორიცაა კეტოკონაზოლი, ერითრომიცინი, ციმეტიდინი). ციმეტიდინი (800 მგ), CYP3A4 არასპეციფიკური ინჰიბიტორი, 50 მგ სილდენაფილთან ერთად მიღებისას იწვევს სილდენაფილის კონცენტრაციის მატებას პლაზმაში 56%-ით. სილდენაფილის 100 მგ-ის ერთჯერადი მიღებისას ერითრომიცინთან ერთად (500 მგ/დღეში, 2-ჯერ დღეში 5 დღის მანძილზე), რომელიც წარმოადგენს CYP3A4-ის სპეციფიკურ ინჰიბიტორს, სისხლში ერითრომიცინის მუდმივი კონცენტრაციის მიღწევის ფონზე აღინიშნება სილდენაფილის AUC-ის მატება 182%-ით. სილდენაფილის (100 მგ ერთჯერადად) მიღებისას საკვინავირთან ერთად (1200 მგ/დღეში, 3ჯერ დღეში), რომელიც წარმოადგენს აივ-პროტეაზას და CYP3A4-ის ინჰიბიტორს, სისხლში საკვინავირის მუდმივი კონცენტრაციის მიღწევის ფონზე აღინიშნება სილდენაფილის ჩმახ-ის მატება 140%-ით, ხოლო სილდენაფილის AUC-ის მატება 210%-ით. სილდენაფილი არ ახდენს გავლენას საკვინავირის ფარმაკოკინეტიკაზე. CYP3A4-ის უფრო ძლიერ ინჰიბიტორებს, როგორიცაა კეტოკონაზოლი და იტრაკონაზოლი, შეუძლიათ სილდენაფილის ფარმაკოკინეტიკის უფრო ძლიერი ცვლილებების გამოწვევა.
სილდენაფილის (100 მგ ერთჯერადად) მიღებისას რიტონავირთან ერთად (500 მგ 2-ჯერ დღეში), რომელიც წარმოადგენს აივ-პროტეაზას და ციტოქრომ P450-ის მძლავრ ინჰიბიტორს, სისხლში რიტონავირის მუდმივი კონცენტრაციის მიღწევის ფონზე აღინიშნება სილდენაფილის Cmax-ის მატება 300%-ით (4-ჯერ), ხოლო სილდენაფილის AUC-ის მატება 1000%-ით (11-ჯერ). 24 საათის შემდეგ სილდენაფილის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში შეადგენს დაახლოებით 200 ნგ/მლ (მხოლოდ სილდენაფილის ერთჯერადი მიღების შემდეგ – 5 ნგ/მლ).
თუ პაციენტები სილდენაფილს ღებულობენ რეკომენდებული დოზებით, CYP3A4 ძლიერი ინჰიბიტორების მიღების ფონზე, თავისუფალი სილდენაფილის ჩმახ არ აღემატება 200 ნმ-ს, და პრეპარატი კარგად აიტანება.
ანტაციდის ერთჯერადი მიღება (მაგნიუმის ჰიდროქსიდი / ალუმინის ჰიდროქსიდი) არ ახდენს გავლენას სილდენაფილის ბიოშეღწევადობაზე.
CYP2C9-ის ინჰიბიტორები (როგორიცაა ტოლბუტამიდი, ვარფარინი), CYP2D6-ის ინჰიბიტორები (სეროტონინის უკუშეწოვის სელექტიური ინჰიბიტორები, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები), თიაზიდური და თიაზიდის მაგვარი დიურეტიკები, აგფ ინჰიბიტორები და კალციუმის ანტაგონისტები – არ ახდენენ გავლენას სილდენაფილის ფარმაკოკინეტიკაზე.
აზიტრომიცინი (500 მგ/დღეში 3 დღის მანძილზე) არ ახდენს გავლენას სილდენაფილის Cmax, AUC, Tmax-ზე, გამოყოფის სიჩქარის კონსტანტაზე და ნახევარგამოყოფის პერიოდზე ან მის ძირითად მოცირკულირე მეტაბოლიტზე.
სილდენაფილის გავლენა სხვა სამკურნალო საშუალებებზე
სილდენაფილი წარმოადგენს ციტოქრომ P450-ის იზოფერმენტების – 1A2, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1, 3A4 - სუსტ ინჰიბიტორს (იკ 50 > 150 მკმოლ). სილდენაფილის რეკომენდებული დოზით მიღებისას მისი ჩმახ შეადგენს 1 მკმოლ, ამიტომ, ნაკლებ სავარაუდოა, რომ სილდენაფილმა გავლენა მოახდინოს ამ იზოფერმენტების სუბსტრატების კლირენსზე. სილდენაფილი აძლიერებს ნიტრატების ჰიპოტენზიურ ეფექტს, როგორც ამ უკანასკნელთა ხანგრძლივი მიღებისას, ისე მათი მწვავე ჩვენებით დანიშვნის დროს. ამიტომ, სილდენაფილის მიღება ნიტრატებთან ან აზოტის ოქსიდის დონატორებთან ერთად უკუნაჩვენებია.
ალფა-ადრენობლოკერის დოქსაზოზინის (4 მგ და 8 მგ) და სილდენაფილის (25, 50 ან 100 მგ) ერთდროული მიღებისას პაციენტებში პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიით და სტაბილური ჰემოდინამიკით აღინიშნა სისტოლური / დიასტოლური წნევის საშუალო დამატებითი დაქვეითება: ზურგზე წოლის დროს – 7/7 მმ. ვცწყ. სვეტით, 9/5 მმ. ვცწყ. სვეტით და 8/4 მმ. ვცწყ. სვეტით, შესაბამისად, ხოლო ფეხზე მდგომ მდგომარეობაში - 6/6 მმ. ვცწყ. სვეტით, 11/4 მმ. ვცწყ. სვეტით და 4/5 მმ. ვცწყ. სვეტით, შესაბამისად. ასეთ პაციენტებში ნაჩვენები იქნა იშვიათ შემთხვევებში სიმპტომური პოსტურალური ჰიპოტენზიის განვითარება, რაც გამოვლინდა თავბრუსხვევით (გულის წასვლის გარეშე). ცალკეულ მგრძნობიარე პაციენტებში ალფა-ადრენობლოკერების მიღების ფონზე სილდენაფილის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს სიმპტომური ჰიპოტენზია.
ტოლბუტამიდთან (250 მგ) ან ვარფარინთან (40 მგ), რომლებიც მეტაბოლიზდებიან CYP2C9-ის მეშვეობით, სილდენაფილის მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება არ არის გამოვლენილი.
სილდენაფილი (100 მგ) არ ახდენს გავლენას აივ-პროტეაზების ინჰიბიტორების ფარმაკოკინეტიკაზე, როგორიცაა რიტონავირი და საკვინავირი, რომლებიც წარმოადგენენ CYP3A4 სუბსტრატებს, სისხლში მათი მუდმივი კონცენტრაციის პირობებში. სილდენაფილი (50 მგ) არ იწვევს სისხლდენის დროის დამატებით მატებას აცეტილსალიცილის მჟავას (150 მგ) მიღების ფონზე.
სილდენაფილი (100 მგ) არ აძლიერებს ალკოჰოლის ჰიპოტენზიურ ეფექტს ჯანმრთელ მოხალისეებში, სისხლში ალკოჰოლის მაქსიმალური კონცენტრაციის 0,08 % (80 მგ/დლ) პირობებში.
არტერიული ჰიპერტონიით დაავადებულებში სილდენაფილის (100 მგ) ურთიერთქმედების ნიშნები ამლოდიპინთან არ არის გამოვლენილი. არტერიული წნევის საშუალო დამატებითი დაქვეითება შეადგენს წოლით მდგომარეობაში - 8 მმ. ვცწყ. სვეტს (სისტოლური) და 7 მმ. ვცწყ. სვეტს (დიასტოლური). 
ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან ერთად სილდენაფილის მიღება არ იწვევს დამატებით გვერდით ეფექტებს.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება 30˚C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
შენახვის ვადა: 5 წელი
ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ არ გამოიყენება!

ნეფუროლი

შემადგენლობა: პეპელიას თესლი (Pepelia Colchica), ნიახურის თესლი (Apium Graveolens), დათვის კენკრის თესლი (A. Uva Ursi), წითელი სიმინდის მარცვალი (Zea Mays Averta).

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ნეფუროლი ამცირებს ორგანიზმში აზოტის დონეს აზოტემიის დროს. ხელს უწყობს ურატების და ოქსალატების დაშლას და არეგულირებს თირკმლის ფუნქციას. ნეფუროლი ამცირებს ცილების, ლეიკოციტების და ერითროციტების რაოდენობას შარდში. გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო, ანტიბაქტერიული და შარდმდენი ეფექტი.

ჩვენება:

• აზოტემია.
• თირკმლის კენჭოვანი დაავადება.
• თირკმლის და საშარდე გზების დაავადებები (პიელონეფრიტი, ნეფროზი, ცისტიტი, ურეთრიტი).

დოზირება და მიღების წესი:
მოზრდილები: 2 კაფსულა 3-ჯერ დღეში, საკვების მიღებიდან 1სთ-ის შემდეგ. მკურნალობის ხანგრძლივობა 6 დღე.
ბავშვები: (1 წლიდან):½ კაფსულა 2-ჯერ ან კაფსულა 3-ჯერ დღეში, საკვების მიღებიდან 1სთ-ის შემდეგ. დღიური დოზა 1კაფსულა. მკურნალობის კურსი 2-3 დღე.
უკუჩვენებები: არ აღინიშნება.

გვერდითი მოვლენები: იშვიათად ალერგიული რეაქციები.

ორსულობა და ლაქტაცია: პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენები არ არის. მიიღება ექიმის რეკომენდაციით.
განსაკუთრებული მითითება: პრეპარატის მიღება ანტიბიოტიკოთერაპიის დროს არ არის რეკომენდებული.

გამოშვების ფორმა: 0,4გ კაფსულა #20, პოლიეთილენის ქილაში.
მწარმოებელი: შპს ნეოფარმი. თბილისი, დ. აღმაშენებელის ხეივანი 12.  შპს ნეოფარმი . თბილისი, დ. აღმაშენებელის ხეივანი 12.

შეფუთვა: შპს ივერთა . თბილისი, სანაპიროს 10.
ანოტაცია მოწოდებულია: Med-Doctor.Net-ის მიერ.