თიმოპრესი 0.5% 5მლ თვ.წვეთები

~~10.00 ლარი~~
9.40 ლარი

ქვეყანა: უზბეკეთი

მწარმოებელი: ასეპტიკა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

თიმოლოლ-ოფთანი 0.5% 5მლ ფლ

ოფთან თიმოლოლი

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: თიმოლოლი

ქიმიური სახელწოდება: (S)–1 ბუტილამინო)– 3_ [(4–მორფოლინო–1.2.5-ტიადიაზოლი _ 3–ილ) ოქსი]_2_პროპანოლ მალეატი.

წამლის ფორმა: 0.25% და 0.5% ხსნარი (თვალის წვეთები).

შემცველობა 1 მლ-ში:
0.25% ხსნარი:
აქტიური ნივთიერებები:
თიმოლოლის მალეატი თიმოლოლზე გადათვლით – 2,5 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ბენზალკონიუმის ქლორიდი – 0,1 მგ
ნატრიუმის ფოსფატი ერთჩანაცვლებული 2-წყლის, ნატრიუმის ფოსფატი ორჩანაცვლებული 12-წყლის, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი.

0,5% ხსნარი:
აქტიური ნივთიერებები:
თიმოლოლის მალეატი თიმოლოლზე გადათვლით – 5 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ბენზალკონიუმის ქლორიდი – 0,1 მგ
ნატრიუმის ფოსფატი ერთჩანაცვლებული 2-წყლის, ნატრიუმის ფოსფატი ორჩანაცვლებული 12-წყლის, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი.

აღწერილობა:
გამჭვირვალე უფერო ხსნარი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ბეტა – ადრენობლოკატორი.

კოდი ATC: S0ED01

გამოყენების ჩვენებები:
– თვალშიდა წნევის მომატება (თვალის ჰიპერტენზია);
– ღიაკუთხიანი გლაუკომა;
– გლაუკომა დაავადებულ თვალზე და მეორადი გლაუკომის სხვა სახეები;
– დამატებითი საშუალების სახით თვალის შიდა წნევის დასაწევად დახურულკუთხოვანი გლაუკომის დროს (მიოტიკებთან კომბინაციაში);
– თანდოყოლილი გლაუკომა (სხვა თერაპიული ზომების ნაკლებობისას)

უკუჩვენება
ოფთან-თიმოლოლის მიღება მიზანშეწონილი არ არის, თუ ადრე აღინიშნებოდა მომატებული ინდივიდუალური მგრძნობელობა თიმოლოლის მიმართ. პრეპარატის მიღება ასევე მიზანშეწონილი არ არის პაციენტებისათვის, რომელთა ანამნეზში არსებობს შემდეგი დაავადებები:
– ბრონქიალური ასთმა ან სასუნთქი ორგანოების სხვა მძიმე ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებები;
– სინუსური ბრადიკარდია (შენელებული გულისცემა);
– II ან III ხარისხის ატრიოვენტრიკულარული ბლოკადა;
– გამოხატული გულის უკმარისობა;
– ალერგიული რეაქცია თიმოლოლ მალეატზე ან ბენზალკონიუმის ქლორიდზე;
ოფთან თიმოლოლი სიფრთხილით უნდა იქნეს გამოიყენებული თირკმლის უკმარისობის, მძიმე ცერებროვასკულარული უკმარისობის, ქრონიკული გულის უკმარისობის, შაქრიანი დიაბეტის, ჰიპოგლიკემიის, თირეოტოქსიკოზის, მიასთენიის მქონე ავადმყოფებში და სხვა ბეტა-ადრენობლოკატორების ერთდროულად დანიშვნის დროს.

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის დროს:
ორსულობის და ლაქტაციის დროს, აგრეთვე ბავშვებში, პრეპარატის გამოყენების გამოცდილება არ არსებობს, მაგრამ დამტკიცებულია, რომ თიმოლოლი გადის პლაცენტარულ ბარიერს, და ასევე ხვდება დედის რძეში. შესაძლებელია ოფთან თიმოლოლის გამოყენება ბავშვების, ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში მყოფი ქალების სამკურნალოდ მკურნალი ექიმის დანიშნულების თანახმად, თუ მოსალოდნელი სამკურნალო ეფექტი აღემატება სავარაუდო გვერდითი ეფექტის განვითარების რისკს.
თუ პრეპარატი გამოიყენებოდა უშუალოდ მშობიარობის წინ ან ლაქტაციის პერიოდში, მაშინ ახალშობილნი უნდა იმყოფებოდნენ ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ დაბადებიდან რამოდენიმე დღის განმავლობაში და მეძუძური დედების პრეპარატ ოფთან თიმოლოლით მკურნალობის მთელი პერიოდის განმავლობაში.

მიღების წესი და დოზირება
პრეპარატ ოფთან თიმოლოლის 0,25% და 0,5% ხსნარის 1-2 წვეთი დაზიანებულ თვალში 2-ჯერ დღეში.
თუ თვალის შიდა წნევა ნორმალიზდება რეგულარული გამოყენებისას, უნდა შეზღუდოთ დოზირება 1 წვეთამდე დღეში ერთხელ დილით.
როგორც წესი, ოფთან თიმოლოლით მკურნალობა ხორციელდება ხანგრძლივი დროის განმავლობაში. შეწყვეტა ან დოზირების შეცვლა უნდა მოხდეს მხოლოდ მკურნალი ექიმის მითითებით.

გვერდითი მოქმედება:
ადგილობრივი რეაქციები: კონიუნქტივის გაღიზიანება და ჰიპერემია, წვა და ქავილი თვალებში, ცრემლდენა, წერტილოვანი ზედაპირული კერატოპათია, რქოვანას ჰიპოსთეზია, თვალების სიმშრალე. მაფისტულიზირებული ანტიგლაუკომატოზური ოპერაციების ჩატარებისას, შესაძლებელია მოხდეს თვალის სისხლძარღოვანი გარსის ჩამოცლა პოსტოპერაციულ პერიოდში.

სისტემური რეაქციები:
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრიდან: ბრადიკარდია, ბრადიარითმია, არტერიალური წნევის დაწევა, კოლაფსი, ატრიოვენტრიკულარული ბლოკადა, ტვინის სისხლის მიმოქცევის გარდამავალი დარღვევა.
სასუნთქი სისტემის მხრიდან: ქოშინი, ბრონქოსპაზმი, ფილტვების უკმარისობა. ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრიდან: თავის ტკივილი, თავბრუხვევა, სისუსტე.
ალერგიული რეაქცია: ჭინჭრის გამონაყარი.
გვერდითი ეფექტების გამოვლინების შემთხვევაში, უნდა შეწყვიტოთ პრეპარატის გამოყენება და რაც შეიძლება სწრაფად მიმართოთ მკურნალ ექიმს (ოფთალმოლოგს).

ჭარბი დოზირება
შესაძლებელია ბეტა – ადრენობლოკატორებისთვის დამახასიათებელი ზოგადრეზორბციული ეფექტების განვითარება: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, არითმია, ბრადიკარდია, ბრონქოსპაზმი, გულისრევა, ღებინება.
მკურნალობა: დაუყოვნებლივ ამოირეცხეთ თვალები წყლით ან ფიზიოლოგიური ხსნარით, სიმპტომური თერაპია.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
ოფთან თიმოლოლის გამოყენებამ ადრენალინის შემცველ თვალის წვეთებთან ერთად, შესაძლოა გამოიწვიოს თვალის გუგის გაფართოება.
პრეპარატის სპეციფიკური მოქმედება – თვალის შიდა წნევის დაწევა იზრდება ეპინეფრინის და პილოკარპინის შემცველ თვალის წვეთების ერთობლივი გამოყენებისას, ორი ბეტა – ადრენობლოკატორის თვალებში ჩაწვეთება მიზანშეწონილი არ არის.
არტერიალური წნევის დაწევა და გულის რითმის შენელება შეიძლება გაძლიერდეს პრეპარატის კალციუმის ანტაგონისტებთან, რეზერპინთან და სისტემურ ბეტა-ადრენობლოკატორებთან ერთობლივი გამოყენებისას.
ერთობლივმა გამოყენებამ ინსულინთან ან დიაბეტის საწინააღმდეგო ორალურ საშუალებებთან შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოგლიკემია.
თიმოლოლი აძლიერებს მიორელაქსანტების მოქმედებას, ამის გამო საჭიროა დაგეგმილ ქირურგიულ ჩარევამდე, რომელიც ტარდება საერთო ნარკოზის გამოყენებით, 48 საათით ადრე გაუქმდეს პრეპარატის მიღება.
ეს მონაცემები ასევე შესაძლოა შეეხოს იმ სამკურნალო პრეპარატებს, რომლებიც გამოიყენებოდა ადრე.

განსაკუთრებული მითითებები
საჭიროა რეგულარულად მიმართოთ ექიმს თვალის შიდა წნევის გასაზომად და რქოვანას გამოსაკვლევად.
თუ პაციენტი ატარებს რბილ კონტაქტურ ლინზებს, მაშინ მან არ უნდა გამოიყენოს თვალის წვეთები ოფთან თიმოლოლი 0.25% და 0.5% ხსნარი, რადგან კონსერვანტი შეიძლება დაილექოს რბილ კონტაქტურ ლინზებში და მოახდინოს არასასურველი ზემოქმედება თვალის ქსოვილებზე.
პრეპარატის ჩაწვეთამდე მყარი კონტაქტური ლინზები უნდა მოიხსნათ და ისევ გაიკეთოთ მხოლოდ 15 წუთის შემდეგ.
ავადმყოფების თიმოლოლზე მკურნალობის გადაყვანისას, შეიძლება საჭირო გახდეს რეფრაქციის კორექცია, ადრე გამოყენებული მიოტიკებით გამოწვეული ეფექტების გამო.
ზოგადი ნარკოზის ქვეშ დაგეგმილი ოპერაციული ჩარევის შემთხვევაში, საჭიროა, 48 საათით ადრე შეწყდეს პრეპარატის მიღება.

გამოშვების ფორმა:
0,25% და 0,5% თვალის წვეთების ხსნარი 5 მლ. პლასტიკურ საწვეთურიან ფლაკონში.
ყოველ ფლაკონ_საწვეთურს ათავსებენ მუყაოს ყუთში პრეპარატის სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

ვარგისიანობის ვადა
3 წელი. ვარგისიანობის ვადა ფლაკონის გახსნის შემდეგ 1 თვე.
არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

შენახვის პირობები:
სია ბ. +15 +25ºC ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა
ექიმის რეცეპტით

მწარმოებელი:
სს „სანტენ“, ნიიტტიჰაანკატუ 20, 33720 ტამპერე, ფინეთი

ვალტანი 160მგ #30ტ GMP

ვალტანი / VALTAN

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): valsartan

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გულ-სისხლძარღვთა სისტემა → ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები → ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტები

მწარმოებელი კომპანია: ჯი-ემ-პი

მწარმოებელი ქვეყანა: საქართველო

გამოშვების ფორმა: 160მგ ტაბლეტი #14

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

შემადგენლობა

პრეპარატის ერთი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების – ვალსარტანის 80 მგ ან 160 მგ-ს.

დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, კროსკარმელოზა ნატრიუმი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, პოლივინილპიროლიდონი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი, შემოსაგარსი ფხვნილი.

მოქმედების მექანიზმი

ანგიოტენზინ II-ს რეცეპტორების სპეციფიკური ანტაგონისტი. ამორჩევითად აინჰიბირებს AT1 ქვეტიპის რეცეპტორებს, რომელიც პასუხისმგებელია ანგიოტენზინ II-ის ეფექტზე. ვალსარტანი აბლოკირებს ანგიოტენზინით გამოწვეული სისხლძარღვების შევიწროვებასა და ალდოსტერონის გამოყოფას. პრეპარატის მიღების შემდეგ, პლაზმაში ანგიოტენზინ II-ის გაზრდილმა დონემ შესაძლოა მოახდინოს AT2 რეცეპტორების სტიმულირება, თუმცა ვალტანის აფინურობა AT1 რეცეპტორების მიმართ 20000-ჯერ მეტია AT2 რეცეპტორებთან შედარებით.

პრეპარატის ერთჯერადად მიღებისას ჰიპოტენზიური ეფექტი 2 საათში მიიღწევა, მაქსიმუმს აღწევს 4-6 საათში და შენარჩუნებული რჩება 24 საათის განმავლობაში. განმეორებითი დოზირების შემთხვევაში მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა მკურნალობიდან 2-4 კვირაში და შენარჩუნებული რჩება ხანგრძლივი თერაპიის შემთხვევაში.

პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში არ ვითარდება მოხსნის სინდრომი. პრეპარატი არ მოქმედებს ანგიოტენზინის გარდამქმნელ ფერმენტზე, არ ხდება ბრადიკინინის დეგრადაცია და შესაბამისად მცირეა ხველის განვითარების რისკი. ვალსარტანი გავლენას არ ახდენს შრატში საერთო ქოლესტერინის, შარდმჟავას, ტრიგლიცერიდებისა და გლუკოზის დონეზე.

ვალსარტანი ასუსტებს გულის უკმარისობის სიმპტომებს, აფერხებს დაავადების პროგრესირებასა და ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევებს, აუმჯობესებს სიცოცხლის ხარისხს.

ფარმაკოკინეტიკა

პერორალურად მიღებული ვალსარტანი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა 23%-ია. 94-97% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მიღებული პრეპარატის ნაწილი (70%) გამოიყოფა ფეკალურ მასებთან ერთად, ხოლო 30% შეუცვლელი სახით – შარდთან ერთად.

ჩვენება

– ჰიპერტონიის მკურნალობა;

– გულის უკმარისობა (II-IV კლასის NYHA-ს კლასიფიკაციით), როდესაც სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებები, როგორიცაა შარდმდენები, სათითურას პრეპარატები, აგფ ინჰიბიტორები, ბეტა-ბლოკატორები არაეფექტურია;

– ინფარქტის შემდგომი მდგომარეობა. აუმჯობესებს მარცხენა პარკუჭის უკმარისობისა ან/და სისტოლური დისფუნქციის სიმპტომებს, მაჩვენებლებს და რენტგენოლოგიურ მონაცემებს კლინიკურად სტაბილურ პაციენტებში.

უკუჩვენება

– პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა;

– ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;

ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ღვიძლის ბილიარული ციროზით, სანაღვლე გზების გაუვალობით; თირკმლის უკმარისობით (კკ

უსაფრთხოების ზომები

იშვიათ შემთხვევაში მკურნალობის საწყის ეტაპზე, პაციენტებში ნატრიუმის ან მოცირკულირე სისხლის მოცულობის (სცმ) გამოხატული დეფიციტით, შესაძლოა განვითარდეს სიმპტომური ჰიპოტენზია. შესაბამისად მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა ნატრიუმის ან მოცირკულირე სისხლის მოცულობის დეფიციტის კორექცია. ჰიპოტონიის განვითარების შემთხვევაში პაციენტმა უნდა მიიღოს ჰორიზონტალური მდგომარეობა და საჭიროების მიხედვით მოხდეს ფიზიოლოგიური ხსნარის ი/ვ ინფუზია. არტერიული წნევის დარეგულირების შემთხვევაში შესაძლებელია ვალტანით მკურნალობის გაგრძელება.

პაციენტები თირკმლის უკმარისობით არ საჭიროებენ დოზის კორექციას, ხოლო თირკმლის გამოხატული უკმარისობის შემთხვევაში (კკ

პაციენტები ღვიძლის უკმარისობით დოზის კორექციას არ საჭიროებენ, ხოლო პაციენტებში, სანაღვლე გზების ობსტრუქციით, ვალტანი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება.

პაციენტებში, გულის უკმარისობით ან ინფარქტის შემდგომ პერიოდში, რომლებიც იღებენ ვალტანს რეკომენდებული დოზით, შესაძლოა განვითარდეს არტერიული წნევის უმნიშვნელო დაქვეითება, რომელიც პრეპარატის მოხსნას არ საჭიროებს. ხოლო პაციენტებში გულის მძიმე ხარისხის უკმარისობით, რომელთა თირკმლის ფუნქციური აქტივობა დამოკიდებულია რენინ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემაზე, ვალტანით მკურნალობამ შესაძლოა გამოიწვიოს ოლიგურია ან/და აზოტემია, ხოლო იშვიათად – თირკმლის მწვავე უკმარისობა. ამიტომ პაციენტის მდგომარეობის შეფასებისას, გულის უკმარისობის და ინფარქტის შემდგომ პერიოდში, საჭიროა თირკმლის ფუნქციური მდგომარეობის განსაზღვრა.

18 წლამდე ასაკის პაციენტებში პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის.

ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა

ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება მექანიკური საშუალებებისა და ავტოტრანსპორტის მართვისას.

დოზის გადაჭარბება

დოზის გადაჭარბებამ შესაძლოა გამოიწვიოს გამოხატული ჰიპოტონია, გონების დაკარგვა, კოლაფსი ან შოკი.

მკურნალობა: ღებინების ინდუცირება (თუ პრეპარატი მიღებულია მცირე ხნის წინ), ჰიპოტენზიის შემთხვევაში რეკომენდებულია ი/ვ ფიზიოლოგიური ხსნარის ინფუზია. ჰემოდიალიზი ნაკლებად ეფექტურია.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობის პერიოდში პრეპარატის მიღება უკუნაჩვენებია. ხოლო მკურნალობის პერიოდში პაციენტის დაორსულების შემთხვევაში პრეპარატი რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მოიხსნას. ვალტანის მიღება ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება

ვალტანის სხვა სამკურნალო საშუალებებთან, როგორიცაა ციმეტიდინი, ვარფარინი, ფუროსემიდი, დიგოქსინი, ატენოლოლი, ინდომეტაცინი, ჰიდროქლორთიაზიდი, ამიოდარონი და გლიბენკლამიდი, კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება გამოვლენილი არ არის.

ვინაიდაინ ვალსარტანი არ განიცდის მეტაბოლიზმს, პრეპარატები, რომლებიც აინჰიბირებენ ან ინდუცირებას უკეთებენ ციტოქრომ P450 ფერმენტულ სისტემას, კლინიკურად ნაკლებად მნიშვნელოვან ურთიერთქმედებას ავლენენ.

კალიუმის დამზოგველ დიურეტიკებთან (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამიოდარონი), კალიუმის შემცველ პრეპარატებთან ან მარილებთან კომბინაციაში ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება კალიუმის დონის შესაძლო მატების გამო.

პაციენტებში გულის უკმარისობით, ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება აგფ ინჰიბიტორებთან და ბეტა-ბლოკატორებთან კომბინაციაში.

დოზირება და მიღების წესი

ვალტანის რეკომენდებული დღიური დოზაა 80 მგ დღეში, ყოველდღიურად.

პრეპარატის ანტიჰიპერტონული ეფექტი მკურნალობის დაწყებიდან 2 კვირაში ვლინდება, ხოლო მაქსიმალური ეფექტი 4 კვირაში მიიღწევა. პაციენტებს, რომლებიც არტერიული წნევის დასარეგულირებლად საჭიროებენ მეტ დოზას, დღიური დოზა შესაძლოა გაიზარდოს 160 მგ-მდე ან დამატებით შარდმდენები დაინიშნოს.

პაციენტები თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობით დოზის კორექციას არ საჭიროებენ, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც ღვიძლის უკმარისობა არ არის განპირობებული ან არ მიმდინარეობს ქოლესტაზით.

გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს საწყისი რეკომენდებული დოზა 40 მგ-ია 2-ჯერ დღეში ყოველდღიურად. დოზა შესაძლოა გაიზარდოს 80 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში, ხოლო კარგად გადატანის შემთხვევაში – 160 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში. შარდმდენებთან ერთდროული მიღების შემთხვევაში შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის შემცირება. მაქსიმალური დღიური დოზაა 320 მგ 2-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები

გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები სუსტი და გარდამავალი ხასიათისაა და იშვიათად მოითხოვს მკურნალობის შეწყვეტას.

ხშირად: ორთოსტატული ჰიპოტონია, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ვირუსული და ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, ხველა, დიარეა, საერთო სისუსტე, რინიტი, სინუსიტი, წელის ტკივილი, ტკივილი მუცლის არეში, გულისრევა, ფარინგიტი, ართრალგია, ნეიტროპენია;

იშვიათად: ალერგიული რეაქცია, ვასკულიტი, ასთენია, ჰიპერკალიემია, უძილობა, ლიბიდოს დაქვეითება;

ძალიან იშვიათად: თრომბოციტოპენია, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, თირკმლის მწვავე უკმარისობა, მიალგია, ანგიონევროზული შეშუპება, გამონაყარი კანზე, ქავილი, ღებინება, გულის უკმარისობა.

ვარგისობა და შენახვის პირობები

პრეპარატის ვარგისობის ვადა-3 წელი.

ინახება არა უმეტეს 30°C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა

გარსით დაფარული ტაბლეტი 80 მგ ან 160 მგ; 30 ტაბლეტი ბლისტერებში; მეორადი შეფუთვა – მუყაოს კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტით.

ვალტანი 80მგ #30ტ GMP

ვალტანი / VALTAN

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): valsartan

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გულ-სისხლძარღვთა სისტემა → ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები → ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტები

მწარმოებელი კომპანია: ჯი-ემ-პი

მწარმოებელი ქვეყანა: საქართველო

გამოშვების ფორმა: 160მგ ტაბლეტი #14

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

შემადგენლობა

პრეპარატის ერთი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების – ვალსარტანის 80 მგ ან 160 მგ-ს.

დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, კროსკარმელოზა ნატრიუმი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, პოლივინილპიროლიდონი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი, შემოსაგარსი ფხვნილი.

მოქმედების მექანიზმი

ანგიოტენზინ II-ს რეცეპტორების სპეციფიკური ანტაგონისტი. ამორჩევითად აინჰიბირებს AT1 ქვეტიპის რეცეპტორებს, რომელიც პასუხისმგებელია ანგიოტენზინ II-ის ეფექტზე. ვალსარტანი აბლოკირებს ანგიოტენზინით გამოწვეული სისხლძარღვების შევიწროვებასა და ალდოსტერონის გამოყოფას. პრეპარატის მიღების შემდეგ, პლაზმაში ანგიოტენზინ II-ის გაზრდილმა დონემ შესაძლოა მოახდინოს AT2 რეცეპტორების სტიმულირება, თუმცა ვალტანის აფინურობა AT1 რეცეპტორების მიმართ 20000-ჯერ მეტია AT2 რეცეპტორებთან შედარებით.

პრეპარატის ერთჯერადად მიღებისას ჰიპოტენზიური ეფექტი 2 საათში მიიღწევა, მაქსიმუმს აღწევს 4-6 საათში და შენარჩუნებული რჩება 24 საათის განმავლობაში. განმეორებითი დოზირების შემთხვევაში მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა მკურნალობიდან 2-4 კვირაში და შენარჩუნებული რჩება ხანგრძლივი თერაპიის შემთხვევაში.

პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში არ ვითარდება მოხსნის სინდრომი. პრეპარატი არ მოქმედებს ანგიოტენზინის გარდამქმნელ ფერმენტზე, არ ხდება ბრადიკინინის დეგრადაცია და შესაბამისად მცირეა ხველის განვითარების რისკი. ვალსარტანი გავლენას არ ახდენს შრატში საერთო ქოლესტერინის, შარდმჟავას, ტრიგლიცერიდებისა და გლუკოზის დონეზე.

ვალსარტანი ასუსტებს გულის უკმარისობის სიმპტომებს, აფერხებს დაავადების პროგრესირებასა და ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევებს, აუმჯობესებს სიცოცხლის ხარისხს.

ფარმაკოკინეტიკა

პერორალურად მიღებული ვალსარტანი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა 23%-ია. 94-97% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მიღებული პრეპარატის ნაწილი (70%) გამოიყოფა ფეკალურ მასებთან ერთად, ხოლო 30% შეუცვლელი სახით – შარდთან ერთად.

ჩვენება

– ჰიპერტონიის მკურნალობა;

– გულის უკმარისობა (II-IV კლასის NYHA-ს კლასიფიკაციით), როდესაც სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებები, როგორიცაა შარდმდენები, სათითურას პრეპარატები, აგფ ინჰიბიტორები, ბეტა-ბლოკატორები არაეფექტურია;

– ინფარქტის შემდგომი მდგომარეობა. აუმჯობესებს მარცხენა პარკუჭის უკმარისობისა ან/და სისტოლური დისფუნქციის სიმპტომებს, მაჩვენებლებს და რენტგენოლოგიურ მონაცემებს კლინიკურად სტაბილურ პაციენტებში.

უკუჩვენება

– პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა;

– ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;

ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ღვიძლის ბილიარული ციროზით, სანაღვლე გზების გაუვალობით; თირკმლის უკმარისობით (კკ

უსაფრთხოების ზომები

იშვიათ შემთხვევაში მკურნალობის საწყის ეტაპზე, პაციენტებში ნატრიუმის ან მოცირკულირე სისხლის მოცულობის (სცმ) გამოხატული დეფიციტით, შესაძლოა განვითარდეს სიმპტომური ჰიპოტენზია. შესაბამისად მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა ნატრიუმის ან მოცირკულირე სისხლის მოცულობის დეფიციტის კორექცია. ჰიპოტონიის განვითარების შემთხვევაში პაციენტმა უნდა მიიღოს ჰორიზონტალური მდგომარეობა და საჭიროების მიხედვით მოხდეს ფიზიოლოგიური ხსნარის ი/ვ ინფუზია. არტერიული წნევის დარეგულირების შემთხვევაში შესაძლებელია ვალტანით მკურნალობის გაგრძელება.

პაციენტები თირკმლის უკმარისობით არ საჭიროებენ დოზის კორექციას, ხოლო თირკმლის გამოხატული უკმარისობის შემთხვევაში (კკ

პაციენტები ღვიძლის უკმარისობით დოზის კორექციას არ საჭიროებენ, ხოლო პაციენტებში, სანაღვლე გზების ობსტრუქციით, ვალტანი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება.

პაციენტებში, გულის უკმარისობით ან ინფარქტის შემდგომ პერიოდში, რომლებიც იღებენ ვალტანს რეკომენდებული დოზით, შესაძლოა განვითარდეს არტერიული წნევის უმნიშვნელო დაქვეითება, რომელიც პრეპარატის მოხსნას არ საჭიროებს. ხოლო პაციენტებში გულის მძიმე ხარისხის უკმარისობით, რომელთა თირკმლის ფუნქციური აქტივობა დამოკიდებულია რენინ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემაზე, ვალტანით მკურნალობამ შესაძლოა გამოიწვიოს ოლიგურია ან/და აზოტემია, ხოლო იშვიათად – თირკმლის მწვავე უკმარისობა. ამიტომ პაციენტის მდგომარეობის შეფასებისას, გულის უკმარისობის და ინფარქტის შემდგომ პერიოდში, საჭიროა თირკმლის ფუნქციური მდგომარეობის განსაზღვრა.

18 წლამდე ასაკის პაციენტებში პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის.

ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა

ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება მექანიკური საშუალებებისა და ავტოტრანსპორტის მართვისას.

დოზის გადაჭარბება

დოზის გადაჭარბებამ შესაძლოა გამოიწვიოს გამოხატული ჰიპოტონია, გონების დაკარგვა, კოლაფსი ან შოკი.

მკურნალობა: ღებინების ინდუცირება (თუ პრეპარატი მიღებულია მცირე ხნის წინ), ჰიპოტენზიის შემთხვევაში რეკომენდებულია ი/ვ ფიზიოლოგიური ხსნარის ინფუზია. ჰემოდიალიზი ნაკლებად ეფექტურია.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობის პერიოდში პრეპარატის მიღება უკუნაჩვენებია. ხოლო მკურნალობის პერიოდში პაციენტის დაორსულების შემთხვევაში პრეპარატი რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მოიხსნას. ვალტანის მიღება ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება

ვალტანის სხვა სამკურნალო საშუალებებთან, როგორიცაა ციმეტიდინი, ვარფარინი, ფუროსემიდი, დიგოქსინი, ატენოლოლი, ინდომეტაცინი, ჰიდროქლორთიაზიდი, ამიოდარონი და გლიბენკლამიდი, კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება გამოვლენილი არ არის.

ვინაიდაინ ვალსარტანი არ განიცდის მეტაბოლიზმს, პრეპარატები, რომლებიც აინჰიბირებენ ან ინდუცირებას უკეთებენ ციტოქრომ P450 ფერმენტულ სისტემას, კლინიკურად ნაკლებად მნიშვნელოვან ურთიერთქმედებას ავლენენ.

კალიუმის დამზოგველ დიურეტიკებთან (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამიოდარონი), კალიუმის შემცველ პრეპარატებთან ან მარილებთან კომბინაციაში ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება კალიუმის დონის შესაძლო მატების გამო.

პაციენტებში გულის უკმარისობით, ვალტანი სიფრთხილით ინიშნება აგფ ინჰიბიტორებთან და ბეტა-ბლოკატორებთან კომბინაციაში.

დოზირება და მიღების წესი

ვალტანის რეკომენდებული დღიური დოზაა 80 მგ დღეში, ყოველდღიურად.

პრეპარატის ანტიჰიპერტონული ეფექტი მკურნალობის დაწყებიდან 2 კვირაში ვლინდება, ხოლო მაქსიმალური ეფექტი 4 კვირაში მიიღწევა. პაციენტებს, რომლებიც არტერიული წნევის დასარეგულირებლად საჭიროებენ მეტ დოზას, დღიური დოზა შესაძლოა გაიზარდოს 160 მგ-მდე ან დამატებით შარდმდენები დაინიშნოს.

პაციენტები თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობით დოზის კორექციას არ საჭიროებენ, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც ღვიძლის უკმარისობა არ არის განპირობებული ან არ მიმდინარეობს ქოლესტაზით.

გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს საწყისი რეკომენდებული დოზა 40 მგ-ია 2-ჯერ დღეში ყოველდღიურად. დოზა შესაძლოა გაიზარდოს 80 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში, ხოლო კარგად გადატანის შემთხვევაში – 160 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში. შარდმდენებთან ერთდროული მიღების შემთხვევაში შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის შემცირება. მაქსიმალური დღიური დოზაა 320 მგ 2-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები

გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები სუსტი და გარდამავალი ხასიათისაა და იშვიათად მოითხოვს მკურნალობის შეწყვეტას.

ხშირად: ორთოსტატული ჰიპოტონია, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ვირუსული და ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, ხველა, დიარეა, საერთო სისუსტე, რინიტი, სინუსიტი, წელის ტკივილი, ტკივილი მუცლის არეში, გულისრევა, ფარინგიტი, ართრალგია, ნეიტროპენია;

იშვიათად: ალერგიული რეაქცია, ვასკულიტი, ასთენია, ჰიპერკალიემია, უძილობა, ლიბიდოს დაქვეითება;

ძალიან იშვიათად: თრომბოციტოპენია, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, თირკმლის მწვავე უკმარისობა, მიალგია, ანგიონევროზული შეშუპება, გამონაყარი კანზე, ქავილი, ღებინება, გულის უკმარისობა.

ვარგისობა და შენახვის პირობები

პრეპარატის ვარგისობის ვადა-3 წელი.

ინახება არა უმეტეს 30°C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა

გარსით დაფარული ტაბლეტი 80 მგ ან 160 მგ; 30 ტაბლეტი ბლისტერებში; მეორადი შეფუთვა – მუყაოს კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტით.