Aviabiletebi avia.ge
მთავარი წაკითხვა გვერდი 210

სახარინი ასპარტამი #300ტ

ავერსი

კომპანია „ავერსი“ 1994 წლის 14 ნოემბერს დაარსდა. დამფუძნებლის ინიციატივით, მის სახელწოდებად იმთავითვე იქნა შერჩეული ლათინური სიტყვა, რომლის მნიშვნელობაც ყველაზე უკეთ შეესატყვისებოდა კომპანიის განვითარების პრინციპს - უწყვეტ და თანაბარზომიერ განვითარებას, სპირალურ წინსვლას.

იხილეთ ვრცლად

კარივალანი 12.5მგ/7.5მგ #56ტ

111.09 ლარი
104.42 ლარი

ქვეყანა: საფრანგეთი

მწარმოებელი: სერვიე საფრანგეთი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ამლოკარდი 10მგ #30ტ

ამლოკარდი – სანოველი
10მგ ტაბლეტები

შემადგენლობა
პრეპარატის ერთი ტაბლეტი შეიცავს 10გ ამლოდიპინის ექვივალენტურ ამლოდიპინის ბესილატს. (amlodipine)

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა: ამლოდიპინი წარმოადგენს კალციუმის იონების ანტაგონისტს, კალციუმის ნელი არხების ბლოკირების საშუალებით იგი აფერხებს კალციუმის იონების შეღწევას გულის კუნთში და სისხლძარღვების გლუვკუნთოვან ელემენტებში. ამლოდიპინის ჰიპოტენზიური მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია სისხლძარღვთა გლუვ კუნთებზე მისი მარელაქსირებელი ზემოქმედებით. ამლოდიპინის ანტიანგინალური ეფექტი ხორციელდება შემდეგი ორი გზით:
- ამლოდიპინი აფართოებს პერიფერიულ არტერიოლებს და, ამგვარად, ამცირებს სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიულ წინააღმდეგობას (პოსტდატვირთვას), რის დასაძლევადაც იხარჯება გულის მუშაობა. ვინაიდან გულისცემის შეკუმშვის სიხშირე არ იცვლება, დატვირთვის შემცირება გულზე იწვევს ენერგიისა მოხმარებისა და ჯანგბადზე მოთხოვნილების შემცირებას.
- ამლოდიპინის მოქმედების მექანიზმი სავარაუდოდ მოიცავს აგრეთვე მთავარი კორონარული არტერიებისა და კორონარული არტერიოლების გაფართოვებას როგორც ინტაქტურ ასევე იშემიზირებულ ზონაში. აღნიშნული დილატაცია ზრდის ჯანგბადის მიწოდებას ვაზოსპასტიური (პრინცმეტალის ანუ ვარიანტული) სტენოკარდიით დაავადებულ პაციენტებში.
ფარმაკოკინეტიკა: თერაპიულ დოზებში პერორალურად მიღების შემდეგ ამლოდიპინი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და აღწევს მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლში 6-12 სთ-ის შემდეგ. წონასწორული სტაბილური კონცენტრაცია პლაზმაში აღინიშნება 7 დღის განმავლობაში. განაწილების მოცულობა უტოლდება დაახლოებით 21კგ/ლ-ზე, პლაზმის ცილებს უკავშიორდება ამლოდიპინის დაახლოებით 95%. პლაზმიდან მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 35-50სთ-ს, რაც შეესაბამება პრაპარატის მიღებას ერთხელ დღეში. ამლოდიპინი მეტაბოლიზირდება ღვიძლში არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით. იგი გამოიყოფა ორგანიზმიდან შარდთან ერთად უცვლელი სახით (10%), მეტაბოლიტების სახით (60%) და განავალთან ერთად (20-25%).
არტერიული ჰიპერტენზიით დაავადებულ პაციენტებში ამლოკარდის ერთჯერადი სადღეღამისო დოზა (5 ან 10მგ) უზრუნველყოფს არტერიული წნევის კლინიკურად მნიშვნელოვან დაქვეითებას 24 სთ-ის განმავლობაში. ამლოდიპინი არ იწვევს რეფლექტორულ ტაქიკარდიასა და პოსტურალურ ჰიპოტენზიას. სტენოკარდიით დაავადებულ პაციენტებში ამლოკარდის ერთჯერადი სადღეღამისო დოზა ამცირებს გამოსაყენებელი ნიტროგლიცერინის ტაბლეტების რაოდენობას, სტენოკარდიული შეტევების სიხშირეს და ზრდის ფიზიკური დატვირთვის შესრულების ხანგრძლივობას. ამლოდიპინი თერაპიულ დოზებში ხასიათდება კარგი ამტანობით. იგი არ იწვევს არასასურველ ზემოქმედებას, როგორც სხვა გულ-სისხლძარღვთა სისტემის პრეპარატები.

ჩვენებები
ამლოდიპინი ნაჩვენებია არტერიული ჰიპერტენზიის სამკურნალოდ და პაციენტების უმრავლესობაში შესაძლებელია მისი გამოყენება მონოთერაპიის სახით. საჭიროების შემთხვევაში ჰიპერტენზიით დაავადებულ პაციენტებში გამოიყენება ამლოდიპინის კომბინაცია თიაზიდურ დიურეზულ საშუალებებთან, ბეტა-ადრენობლოკატორებთან ან ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან.
ამლოდიპინი ნაჩვენებია სტაბილური სტენოკარდიისა და ვაზოსპასტიური (პრინზმეტალის ან ვარიანტული) სტენოკარდის, აგრეთვე ვაზოსპაზმისა ან ვაზოკონსტრიქციის სამკურნალოდ. ამლოდიპინი შეიძლება გამოყენებული იქნას იმ შემთხვევაშიც, როდესაც კლინიკური სურათი უფლებას გვაძლევს ვივარაუდოთ ვაზოსპაზმი, ვაზოკონსტრიქცია, მიუხედავად იმისა, რომ ასეთი სპაზმის არსებობა ზუსტად დადგენილი არ არის.

უკუჩვენებები
ამლოდიპინი უკუნაჩვენებია დიჰიდროპირიდინის წარმოებულების მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას.

განსაკუთრებული მითითებები
- თირკმელების უკმარისობის შემთხვევაში არ აღინიშნება ამლოდიპინის ფარმაკოკინეტიკის მნიშვნელოვანი ცვლილებები.
- ამლოდიპინი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში დარღვეული ღვიძლის ფუნქციით, რადგანაც ამ დროს იზრდება მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი.
- ამლოდიპინი ხასიათდება კარგი ამტანობით როგორც ხანდაზმულ, ასევე ახალგაზრდა პაციენტებში.
- ხანდაზმულ პაციენტებში ამლოდიპინის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს საშუალო რეკომენდებულს.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულთა C კატეგორია.
ამლოდიპინის გამოყენების უსაფრთხოება ორსულებში დადგენილი არ არის, ამიტომ ორსულობის პერიოდში პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მისი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

გვერდითი მოვლენები
კლინიკური კვლევებით დადგინდა, რომ თერაპიულ დოზებში ამლოდიპინი ხასიათდება კარგი ამტანობით. აღნიშნული გვერდითი მოვლენები ატარებენ მსუბუქ და გარდამავალ ხასიათს. გვერდითი მოვლენების მიზეზით პრეპარატის მიღება შეწყვიტა პაციენტების 1,5%-მა, ხოლო შედეგი არ განსხვავდებოდა პლაცებოსაგან. გვერდითი მოვლენებიდან ყველაზე ხშირია თავის ტკივილი და შეშუპება.
დოზადამოკიდებული გვერდითი მოვლენებია: შეშუპება, თავბრუსხვევა, სახის სიწითლე, პალპიტაცია (გულისცემის შეგრძნება).
პაციენტთა 1%-ზე ნაკლებს აღენიშნებოდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები (მათი დამოკიდებულება პრეპარატის დოზაზე დადგენილი არ არის): თავის ტკივილი, დაღლილობა, გულისრევა, მუცლის ტკივილი, ძილიანობა. შეშუპება, სახის სიწითლე, პალპიტაცია (გულისცემის შეგრძნება), ძილიანობა უმეტესად აღენიშნებათ ქალებს.
პაციენტთა 0,1%-ზე მეტსა და 1%-ზე ნაკლებს აღენიშნებოდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები (პრეპარატის მიღებასთან კავშირი დადგენილი არ არის): არითმიები (პარკუჭოვანი ტაქიკარდიისა და წინაგულების ციმციმის ჩათვლით), ბრადიკარდია, ტკივილი გულმკერდის არეში, ჰიპოტენზია, პერიფერიული იშემია, გონების დაბინდვა, ტაქიკარდია, პოსტურალური თავბრუსხვევა და ჰიპოტენზია, სისხლძარღვთა ანთება, ჰიპოსთეზია, პერიფერიული ნეიროპათია, პარესთეზია, ტრემორი, თავბრუსხვევა, ანორექსია, ყაბზობა, დისპეფსია, ყლაპვის გაძნელება, დიარეა, შებერილობა, პანკრეატიტი, ღებინება, ღრძილების ჰიპერპლაზია, ალერგიული რეაქციები, ასთენია, უეცარი ტემპერატურული რეაქცია EMP, სისუსტე, ტკივილები, სხეულის წონის მომატება, ართრალგია, ართროზი, კუნთების კრუნჩხვები, მიალგია, სქესობრივი დისფუნქცია, უძილობა, გაღიზიანება, დეპრესია, ღამის კოშმარები, G შიშის შეგრძნება, ქოშინი, სისხლდენა ცხვირიდან, ანგიონევროზული შეშუპება, გამონაყარი, მხედველობითი ფუნქციის დარღვევა, კონიუქტივიტი, თვალის ტკივილი, ხმაური ყურებში, შარდის შეუკავებლობა, ნიქტურია, პირის სიმშრალე, მომატებული ოფლიანობა, ჰიპერგლიკემია, დეჰიდრატაცია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.
პაციენტთა 0,1%-ზე ნაკლებს აღენიშნებოდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები: გულის უკმარისობა, გულის რიტმის დარღვევა, ექსტრასისტოლები, კანის პიგმენტაციის ცვლილებები, ჭინჭრის ციება, კანის სიმშრალე, ალოპეცია, დერმატიტი, კუნთების ატროფია, ნერვული ტიკები, კოორდინაციის დარღვევა, ჰიპერტონია, შაკიკი, აპათია, ამნეზია, გასტრიტი, მომატებული მადა, ფაღარათი, ხველება, რინიტი, დიზურია, პოლიურია, გემოვნებითი და ყნოსვითი შეგრძნებების დარღვევა, აკომოდაციის დარღვევა, ქსეროფთალმია. ამლოდიპინით მკურნალობისას ლაბორატორიული კვლევის მაჩვენებლები არ იცვლება. ცვლილებები არ აღინიშნება აგრეთვე შემდეგ მაჩვენებლებში: კალიუმისა და გლუკოზის დონე სისხლში, საერთო ქოლესტერინი, შარდმჟავა, შარდოვანას აზოტი, კრეატინინი.
ამლოდიპინი ფართოდ გამოიყენება ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებების, გულის უკმარისობის, პერიფერიული სისხლძარღვების დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტისა და დარღვეული ლიპიდური პროფილის არსებობისას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ამლოდიპინისა და დიგოქსინის ერთდროული გამოყენებისას არ იცვლება დიგოქსინის დონე სისხლის პლაზმაში და მისი თირკმლისმიერი კლირენსი.
უსაფრთხოა ამლოდიპინის ერთდროული მიღება თიაზიდურ დიურეზულ საშუალებებთან, ბეტა-ადრენობლოკატორებთან, ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან, ნიტროგლიცერინთან, ციმეტიდინთან, არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან, ანტიბიოტიკებთან და პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატებთან ერთად.

დოზირების რეჟიმი
არტერიული ჰიპერტენზიისა და სტენოკარდიის დროს, ჩვეულებრივ, ამლოდიპინის საწყისი დოზა შეადგენს 5მგ-ს ერთხელ დღეში. შესაძლებელია ამ დოზის მაქსიმალურ 10მგ-მდე გაზრდა პაციენტის ინდივიდუალური რეაქციის მიხედვით. პრეპარატის დოზის კორექცია საჭირო არ არის ამლოდიპინისა და თიაზიდური დიურეზული საშუალებების, ბეტა-ადრენობლოკატორების და ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორების ერთდროული მიღებისას.

ჭარბი დოზირება
არსებული მონაცემების მიხედვით შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ მნიშვნელოვანი დოზის გადაჭარბება გამოიწვევს პერიფერიულ ვაზოდილატაციასა და არტერიული წნევის ხანგრძლივ დაქვეითებას. ამლოკარდის ჭარბი დოზირებით გამოწვეული გამოხატული ჰიპოტენზია საჭიროებს აქტიური ღონისძიებების ჩატარებას, რომლებიც მიმართულია გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის შესანარჩუნებლად, და მოიცავს გულისა და ფილტვების ფუნქციის, ცირკულირებადი სისხლის მოცულობისა და დიურეზის მონიტორინგს. სისხლძარღვთა ტონუსისა და არტერიული წნევის აღსადგენათ შესაძლოა სასარგებლო იყოს სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი პრეპარატის გამოყენება უკუჩვენებების არარსებობის შემთხვევაში. ჭარბი დოზირებისას ჰემოდიალიზის ეფექტურობა ნაკლებად სავარაუდოა, რადგანაც ამლოდიპინი მნიშვნელოვნად უკავშირდება პლაზმის ცილებს.

შენახვის პირობები
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე 25°С-მდე.

შეფუთვა
შეფუთვაში 30 ტაბლეტი

გაიცემა ექიმის რეცეპტით

-პრეპარატის მიღებამდე ყურადღებით გაეცანით ინსტრუქციას.
-შეინახეთ ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

რეგისტრაციის მფლობელი და მწარმოებელი:
Sanovel Pharmaceutical Products Industry Inc.

დილუტიქსი 75მგ #28ტ

დილუტიქსი 

 

ათქ კლასიფიკაციის კოდი

B01AC04

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 14 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

კლოპიდოგრელი . . . . . . . . . . . . . 75 მგ 

(კლოპიდოგრელის ჰიდროსულფატის ფორმით 97.875 მგ)

დამხმარე ნივთიერებები: უწყლო ლაქტოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, (Avicel PH  102), ნატრიუმის კროსკარმელოზა, სილიციუმის დიოქსიდი, (Aerosil 200), ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, Opadry II Pink  32K14834 (ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ჰიპრომელოზა, ტიტანის დიოქსიდი, ტრიაცეტინი, რკინის წითელი ოქსიდი)

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი

ანტიაგრეგანტი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

კლოპიდოგრელი – წამლის წინა ფორმაა, რომელიც სელექციურად ბლოკავს ადენოზინდიფოსფატის (ადფ) კავშირს ადფ რეცეპტორებთან, რომლებიც განლაგებულნი არიან თრომბოციტების ზედაპირზე და იწვევენ GPIIბ/IIIა კომპლექსის შემდგომ აქტივაციას, რომელიც მიმდინარეობს ადფ მონაწილეობით, რის გამოც ითრგუნება თრომბოციტების აგრეგაცია. კლოპიდოგრელის დღეში 75 მგ დოზით ხანგრძლივად მიღებისას, ადფ დამოკიდებული თრომბოციტების აგრეგაციის შეფერხება იწყება მკურნალობის პირველი დღიდანვე, ეს მოქმედება თანდათან იზრდება და 3-7 დღის განმავლობაში აღწევს წონასწორულ მდგომარეობას. თრომბოციტების აგრეგაცია და სისხლდენის დრო მკურნალობის შეწყვეტიდან 5 დღის განმავლობაში თანდათან აღდგება.

ფარმაკოკინეტიკა

კლოპიდოგრელი 75 მგ, პერორალურად ერთჯერადად ან განმეორებით მიღებისას, სწრაფად შეიწოვება. კლოპიდოგრელის მეტაბოლიტების შარდით გამოყოფის მონაცემების თანახმად კლოპიდოგრელის აბსორბცია შეადგენს 50%. In vitro კლოპიდოგრელი და მისი მოცირკულირე მეტაბოლიტი უკავშირდება პლაზმის ცილებს (98% და 94%-ის შესაბამისად). კლოპიდოგრელი აქტიურად განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში. ადამიანის მიერ პერორალურად მიღებიდან 120 საათის განმავლობაში 14С -დანიშნული კლოპიდოგრელის 50% გამოიყოფა შარდით და დაახლოებით 46% განავლით.

ჩვენებები

ათეროთრომბოზული გართულებების პროფილაქტიკა პაციენტებში:

- მიოკარდიუმის ინფარქტით, იშემიური ინსულტით ან პერიფერიული არტერიების დიაგნოსტირებული ოკლუზიური დაავადებით;

- მწვავე კორონარული სინდრომით შთ სეგმენტის სიმაღლეში მომატების გარეშე (არასტაბილური სტენოკარდია ან მიოკარდის ინფარქტი Q კბილის გარეშე), იმ პაციენტების ჩათვლით რომლებსაც გაუკეთდა აორტა-კორონარული შუნტირება (სტენტირებით ან სტენტირების გარეშე);

- მწვავე კორონარული სინდრომის შთ სეგმენტის სიმაღლეში მომატებით (მიოკარდის მწვავე ინფარქტი) მედიკამენტური მკურნალობისას და თრომბოლიზური თერაპიის აცეტილსალიცილის მჟავასთან კომბინაციის დროს.

- ათეროთრომბული და თრომბოემბოლიური გართულებების (ინსულტის ჩათვლით) პროფილაქტიკა წინაგულების ფიბრილაციის დროს;

- მოზრდილ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ სისხლძარღვოვანი გართულებების განვითარების ერთი რისკ ფაქტორიც კი, არ შეუძლიათ К ვიტამინის ანტაგონისტების მიღება და აქვთ სისხლდენის განვითარების დაბალი რისკი (აცეტილსალიცილის მჟავასთან კომბინაციაში).  

დოზირების რეჟიმი

პრეპარატი ინიშნება დღეში ერთხელ საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად. მიოკარდის ინფარქტის, იშემიური ინსულტის ან დიაგნოსტირებული პერიფერიული არტერიების ოკლუზიური დაავადების დროს ინიშნება 75 მგ დღეში ერთხელ.

მწვავე კორონარული სინდრომის დროს:

- შთ სეგმენტის სიმაღლეში მომატების გარეშე (არასტაბილური სტენოკარდია ან მიოკარდის ინფარქტი Q კბილის გარეშე) კლოპიდოგრელით მკურნალობა უნდა დაიწყოს ერთჯერადი დატვირთვის დოზით 300 მგ, ხოლო შემდეგ გაგრძელდეს დღეში ერთხელ 75 მგ (დღეში 75-325 მგ აცეტილსალიცილის მჟავასთან ერთად კომბინაციაში);

- შთ სეგმენტის სიმაღლეში მომატებით (მიოკარდის მწვავე ინფარქტი) კლოპიდოგრელით მკურნალობა უნდა დაიწყოს ერთჯერადი დატვირთვის დოზით 300 მგ, ხოლო შემდეგ გაგრძელდეს დღეში ერთხელ 75 მგ, აცეტილსალიცილის მჟავასთან კომბინაციაში თრომბოლიზურ საშუალებებთან ერთად ან მათ გარეშე. 75 წელზე მეტი ხნის პაციენტებს დატვირთვის დოზას არ უნიშნავენ. კომბინირებულ თერაპიას იწყებენ სიმპტომების გამოვლენისთანავე და აგრძელებენ 4 კვირის განმავლობაში მაინც.

წინაგულების ფიბრილაციის დროს კლოპიდოგრელი ინიშნება 75 მგ ერთხელ დღეში. კლოპიდოგრელთან კომბინაციაში უნდა დაინიშნოს აცეტილსალიცილის მჟავა და გაგრძელდეს მკურნალობა 75-100 მგ დოზით დღეში.

გვერდითი მოვლენები

გვერდითი მოვლენების სიხშირე: ძალიან ხშირად (≥1/10); ხშირად ( ≥1/100 დან

სისხლმბადი და ლიმფური სისტემის მხრივ: არცთუ ხშირად - თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, ეოზინოფილია; იშვიათად - ნეიტროპენია, მძიმე ნეიტროპენიის ჩათვლით; ძალიან იშვიათად - თრომბული თრომბოციტოპენიური პურპურა, აპლასტიური

ანემია, პანციტოპენია, აგრანულოციტოზი, მძიმე თრომბოციტოპენია, გრანულოციტოპენია, ანემია; უცნობი სიხშირით - შეძენილი ჰემოფილია. 

იმუნური სისტემის მხრივ: ძალიან იშვიათად - ანაფილაქტოიდური რეაქციები; უცნობი სიხშირით - ჯვარედინად რეაქტიული ჰიპერმგრძნობელობა თიენოპირიდინებთან (მაგ. ტიკლოპიდინთან, პრაზუგრელთან).

ფსიქიკის მხრივ: ძალიან იშვიათად - ჰალუცინაცია, ცნობიერების მოშლა.

ნერვული სისტემის მხრივ: არცთუ ხშირად - ინტრაკრანიალური სისხლჩაქცევა (არის ინფორმაცია ცალკეული ფატალური შემთხვევების შესახებ) თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, პარესთეზია; ძალიან იშვიათად - გემოვნების მოშლა.

მხედველობის ორგანოთა მხრივ: არცთუ ხშირად - თვალშიდა სისხლჩაქცევები (კონიუნქტივური, რეტინული).

სმენის ორგანოსა და ლაბირინთული სისტემის მხრივ: იშვიათად – ვერტიგო. 

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ხშირად - ჰემატომა; ძალიან იშვიათად - სეროზული სისხლჩაქცევები, ვასკულიტი, ჰიპოტენზია.

სასუნთქი სისტემის, გულ-მკერდის ორგანოების და შუასაყრის მხრივ: ხშირად - სისხლდენა ცხვირიდან; ძალიან იშვიათად - ბრონქოსპაზმი, ინტერსტიციური პნევმონიტი, ეოზინოფილური პნევმონია.

საჭმლის მომნელებელი ორგანოების მხრივ: ხშირად - სისხლდენა კუჭ-ნაწლავიდან, დისპეფსია, ეპიგასტრული ტკივილი,

დიარეა; არცთუ ხშირად - გულისრევა, გასტრიტი, მეტეორიზმი, შეკრულობა, ღებინება, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლული;

იშვიათად - მუცლის ღრუს სისხლჩაქცევები; ძალიან იშვიათად - მუცლის ღრუსა და კუჭ-ნაწლავის სისხლდენა ლეტალური

გამოსავლით, პანკრეატიტი, კოლიტი (მათ შორის წყლულოვანი კოლიტი ან ლიმფოციტარული კოლიტი), სტომატიტი.

ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ: ძალიან იშვიათად - ჰეპატიტი, მწვავე ღვიძლისმიერი უკმარისობა, ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების ცვლილება.

კანისა და კანქვეშა უჯრედისის მხრივ: ხშირად – ჰემატომები; არცთუ ხშირად - გამონაყარი, ქავილი, კანის სისხლჩაქცევები (პურპურა); ძალიან იშვიათად - ბულოზური დერმატიტი, (ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზი, სტივენ-ჯონსის სინდრომი, მრავალფორმიანი ერითემა), ანგიონევროზული შეშუპება, წამლისმიერი ჰიპერმგრძნობელობა, წამლისმიერი გამონაყარი ეოზინოფილიით და სისტემური სიმპტომებით (DRESS სინდრომი), ერითემატოზული და ექსფოლიატური გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, ეგზემა, წითელი ბრტყელი ლიქენი.

ძვალ -კუნთოვანი სისტემისა და შემაერთებელი ქსოვილების მხრივ: ძალიან იშვიათად - სისხლჩაქცევები კუნთებში და სახსრებში (ჰემართროზები), ართრიტი, ართრალგია, მიალგია.

თირკმელებისა და შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: არცთუ ხშირად – ჰემატურია; ძალიან იშვიათად - გლომერულონეფრიტი, სისხლში კრეატინინის დონის მომატება. 

საერთო და ადგილობრივი რეაქციები: ხშირად - სისხლდენა სისხლძარღვების პუნქტირების ადგილიდან; ძალიან იშვიათად - ციებ-ცხელება. 

ლაბორატორიული მაჩვენებლები: არცთუ ხშირად - სისხლდენის დროის მომატება, ნეიტროფილების და თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება.

არასასურველი ეფექტების გამოვლენის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს

უკუჩვენებები

მომატებული მგრძნობელობა კლოპიდოგრელის ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ; ღვიძლის მძიმე უკმარისობა;

მწვავე პათოლოგიური სისხლდენა (მაგ. სისხლდენა პეპტიური წყლულიდან ან ინტრაკრანიალური სისხლდენა).

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა (კატეგორია B): ორსულობისას კლოპიდოგრელის კლინიკური გამოყენების შესახებ მონაცემების არარსებობის გამო, მისი გამოყენება ამ პერიოდში რეკომენდებული არ არის.

ლაქტაცია: ფარმაკოკინეტიკურ/ტოქსიკოლოგიურმა გამოკვლევებმა აჩვენეს, რომ კლოპიდოგრელი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად. ამიტომ საჭიროების შემთხვევაში კლოპიდოგრელით თერაპიისას უნდა იქნას შეწყვეტილი ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები

კლოპიდოგრელით მკურნალობის დროს, რადგან არსებობს სისხლდენის და არასასურველი ჰემატოლოგიური რეაქციების განვითარების საშიშროება, შესაძლოა სისხლდენის კლინიკური სიმპტომების გამოვლენისას, აუცილებელია სისხლის ანალიზის ჩატარება. ისევე როგორც სხვა ანტიაგრეგატული საშუალებები, კლოპიდოგრელიც სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში სისხლდენის რისკის მომატების შემთხვევაში, ტრავმების, ქირურგიული ჩარევის ან სხვა პათოლოგიური მგდომარეობების დროს, ასევე პაციენტებში, რომლებიც იღებენ აცეტილსალიცილის მჟავას, ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებს, ჰეპარინს, IIბ/IIIა გლიკოპროტეინების ინჰიბიტორებს და თრომბოლიზურ საშუალებებს. კლოპიდოგრელით მკურნალობის დროს, განსაკუთრებით პირველ დღეებში და/ან კარდიოლოგიური ინვაზიური პროცედურების ან ქირურგიული ჩარევის შემთხვევაში, საჭიროა პაციენტების მდგომარეობის მკაცრი კონტროლი, რათა გამოირიცხოს სისხლდენის ნიშნები (მათ შორის ფარული სისხლდენის). გეგმიური ქირურგიული ჩარევის დროს, როცა ანტითრომბოციტული ეფექტი არასასურველია, კლოპიდოგრელის მიღება უნდა შეწყდეს ოპერაციამდე 7 დღით ადრე. რადგან კლოპიდოგრელი ახანგრძლივებს სისხლდენის დროს, სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში რომლებიც მიდრეკილნი არიან სისხლდენებისაკენ (განსაკუთრებით კუჭნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენა და თვალშიგა სისხლჩაქცევები).  პაციენტები ინფორმირებულები უნდა იყვნენ, რომ კლოპიდოგრელის მკურნალობის ფონზე განვითარებული სისხლდენა ხანგრძლივია, ამიტომ აუცილებელია აცნობონ ექიმს ყოველი სისხლდენის შესახებ. პაციენტი ასევე ვალდებულია, აცნობოს ექიმს (მათ შორის სტიმატოლოგს), თუ მას სჭირდება ქირურგიული ჩარევა, კლოპიდოგრელის მიღების შესახებ, აგრეთვე ახალი მედიკამენტით მკურნალობის დაწყების წინ. 

პაციენტებს თირკმლის ფუნქციის დარღვევით, საკმარისი კვლევების არარსებობის გამო, პრეპარატი ენიშნებათ სიფრთხილით. არსებობს ჰემორაგიული დიათეზის განვითარების საშიშროება ღვიძლის ფუნქციის საშუალო ხარისხის დარღვევის დროს. პრეპარატი დილუტიქსი შეიცავს ლაქტოზას. ამიტომ პაციენტებს, რომლებსაც აქვთ გალაქტოზის აუტანლობის იშვიათი მემკვიდრული ფორმა, ლაქტაზის დეფიციტი, ლაპა ან გლუკოზა-გალაქტოზური მალაბსორბცია, პრეპარატი არ ენიშნებათ.

დილუტიქსის თითოეული ტაბლეტი შეიცავს ნატრიუმის არა ნაკლებ 0.000167 მმოლს (0.0038 მგ-ზე ნაკლები). ნატრიუმის ასეთი რაოდენობის არსებობა არ მოითხოვს განსაკუთრებულ მითითებებს. გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში. 

ზემოქმედება სატრანსპორტო საშუალებების და სხვა პოტენციურად საშიში მექანიზმების მართვაზე: პრეპარატის მიღება არ ახდენს არავითარ გავლენას სატრანსპორტო საშუალებების და სხვა პოტენციურად საშიში მექანიზმების მართვაზე 

ჭარბი დოზირება

კლოპიდოგრელის ჭარბი დოზით მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს სისხლდენის დროის მომატება, ჰემორაგიული გარათულებები. სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს. გახანგრძლივებული სისხლდენის დროის კორექციისთვის რეკომენდებულია თრომბოციტური მასის გადასხმა. 

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

პერორალური ანტიკოაგულანტები: კლოპიდოგრელისა და პერორალური ანტიკოაგულანტების ერთდროული მიღება არ არის რეკომენდებული (შესაძლებელია სისხლდენის ინტესივობის გაძლიერება). 

IIბ /IIIა გლიკოპროტეინების ინჰიბიტორები: კლოპიდოგრელი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ IIბ /IIIა გლიკოპროტეინების ინჰიბიტორებს.

აცეტილსალიცილის მჟავა: აცეტილსალიცილის მჟავა არ ცვლის კლოპიდოგრელის დამთრგუნველ მოქმედებას თრომბოციტების ადფ- ინდუცირებულ აგრეგაციაზე, თუმცა კლოპიდოგრელი პოტენციურად ზრდის აცეტილსალიცილის მჟავის მოქმედებას თრომბოციტების კოლაგენ-ინდუცირებულ აგრეგაციაზე. აცეტილსალიცილის მჟავის 500 მგ-ის 1 დღეში 2-ჯერადი და კლოპიდოგრელის ერთდროული მიღება არ იწვევდა სისხლდენის დროის მნიშვნელოვან გაზრდას. კლოპიდოგრელსა და აცეტილსალიცილის მჟავას შორის შესაძლებელია ფარმაკოლოგიური ურთიერთქმედება, რომელიც იწვევს სისხლდენის განვითარების რისკის ზრდას, ამიტომ მათი ერთდროულად გამოყენების შემთვევაში საჭიროა სიფრთხილე.

ჰეპარინი: ჯანმრთელ მოხალისეებზე ჩატარებული გამოკვლევების მონაცემებით, კლოპიდოგრელთან ერთად გამოყენების დროს, არ იყო საჭირო ჰეპარინის დოზის კორექცია და არ იცვლებოდა მისი ანტიკოაგულური მოქმედება. თრომბოციტების აგრეგაციაზე კლოპიდოგრელის დამთრგუნველი მოქმედება არ იცვლება ჰეპარინის და კლოპიდოგრელის ერთდროული გამოყენების დროს.

კლოპიდოგრელსა და ჰეპარინს შორის შესაძლებელია ფარმაკოლოგიური ურთიერთქმედება, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს სისხლდენის განვითარების რისკის გაძლიერება, ამიტომ ამ პრეპარატების ერთდროული გამოყენება მოითხოვს სიფრთხილეს.

თრომბოლიზური საშუალებები: კლოპიდოგრელის და ფიბრინოსპეციფიური და არასპეციფიურ თრომბოლიზური საშუალებებისა და ჰეპარინის ერთდროული უსაფრთხო გამოყენების შესაძლებლობა გამოკვლეული იქნა მწვავე მიოკარდის ინფარქტის მქონე

პაციენტებში. კლინიკურად მნიშვნელოვანი სისხლდენების სიხშირე ისეთივე იყო, როგორიც თრომბოლიზური საშუალებებისა და ჰეპარინის აცეტილსალიცილის მჟავასთან ერთად გამოყენების დროს. ამიტომ კლოპიდოგრელისა და სხვა თრომბოლიზური საშუალებების ერთდროული გამოყენების შემთხვევაში საჭიროა სიფრთხილე.

ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები: ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატებისა (ცოგ-2 ის ინჰიბიტორების ჩათვლით) და კლოპიდოგრელის ერთდორული თერაპია საჭიროა ჩატარდეს სიფრთხილით.

CYP2C19 იზოფერმენტის ინჰიბიტორები: კლოპიდოგრელი და CYP2C19 იზოფერმენტის ინჰიბიტორები ერთად არ უნდა დაინიშნოს, როგორიცაა: ომეპრაზოლი, ეზომეპრაზოლი, ფლუვოქსამინი, ფლუოქსეტინი, მოკლობემიდი, ვორიკონაზოლი, ფლუკონაზოლი, ტიკლოპიდინი, ციპროფლოქსაცინი, ციმეტიდინი, კარბამაზეპინი, ოქსკარბამაზეპინი და ქლორამფენიკოლი.

პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები: შესაძლებელია კლოპიდოგრელისა და პანტოპრაზოლის ერთდროული გამოყენება.

სხვა მედიკამენტები: კლოპიდოგრელისა და ატენოლოლის და/ან ნიფედიპინის ერთდროული გამოყენების დროს, რაიმე კლინიკურად მნიშვნელოვანი ფარმაკოლოგიური ურთიერთქმედება არ აღინიშნებოდა. კლოპიდოგრელის ფარმაკლოგიური აქტივობა მნიშვნელოვნად არ იცვლებოდა მისი ფენობარბიტალთან ან ესტროგენებთან ერთდროული გამოყენებისას. ანტაციდური საშუალებები არ ცვლიან კლოპიდოგრელის აბსორბციას. ფენიტოინისა და ტოლბუტამიდის კლოპიდოგრელთან კომბინირება უსაფრთხოა. კლინიკურ კვლევებში არ გამოვლენილა რაიმე კლინიკურად მნიშვნელოვანი არასასურველი ურთიერთქმედება დიურეზულ საშუალებებთან, ბეტაბლოკატორებთან, აგფ ინჰიბიტორებთან, კალციუმის ანტაგონისტებთან, ჰიპოლიპიდემურ საშუალებებთან, კორონარულ ვაზოდილატატორებთან, ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან, ჰორმონჩამნაცვლებელ პრეპარატებთან. 

შენახვის პირობები და ვადა 

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა
2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

სანურენი #30ტ

სანურენი 
შემადგენლობა:
- თირკმლის ჩაი ( Ortosifon staminal ) 70 მგ
- პიტნა (Mentha piperita) 70 მგ
- სვიის ექსტრაქტი (Luppolo e.s. ) 70 მგ
- სიმინდის ულვაშის ექსტრაქტი (Mais stigmi e.s.) 50 მგ
- ფიჭვის გირჩების ექსტრაქტი (Pinus pinaster e.s.) 40 მგ
- ველური სტაფილოს ექსტრაქტი (Carota e.s.) 25 მგ
- ბორნეოლი (Borneolo) 15 მგ
- თავშავას ეთერზეთი (o.e. Origano) 10 მგ
- მაგნიუმის ციტრატი (Magnesium citrate) 25 მგ

 

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: უროსეპტიური, შარდმდენი, ტკივილგამაყუჩებელი, სპაზმის მომხსნელი, ანტისეპტიური, ნაღველმდენი საშუალება.

სანურენი
ფარმაკოლოგიური თვისებები: მცენარეული წარმოშობის კომბინირებული პრეპარატი სპაზმოლიზური, დიურეზული, ლითოლიზური, ანტიბაქტერიული, ანთების საწინააღმდეგო ეფექტით. ხელს უწყობს ორგანიზმიდან შარდმჟავას მარილების, ტოქსინების და მძიმე მეტალთა მარილების გამოყოფას.

თირკმლის ჩაის ფოთლები შეიცავს გლიკოზიდ ორთოსიფონინს (0.01%), ალკალოიდებს, ცხიმოვან ზეთებს (2.7%), ღვინის მჟავას (1.5%), ლიმონმჟავას, ეთეროვან ზეთებს (0.2-0.66%), საპონინებს, რომელთა გასაპვნის რეაქციების შემდეგ გამოიყოფა α- ამირინი, β-სიტოსტერინი და ტანინი.
მედიცინაში თირკმლის ჩაი გამოიყენება ძირითადად, როგორც შარდმდენი საშუალება თირკმლების მწვავე და ქრონიკული დაავადებების დროს, ავადმყოფებში თავის ტვინის გამოხატული ათეროსკლეროზით და ჰიპერტონული დაავადებით, რომელთაც თან სდევს თირკმლის ფუნქციების დარღვევა შეშუპება, აზოტის დაგროვება, ალბუმინურია, თირკმლის კენჭოვანი დაავადებები. გამოიყენება აგრეთვე ცისტიტების, ურეთრიტების, დიაბეტის, ქოლეცესტიტის, ნაღვლის კენჭოვანი დაავადების დროს. შარდის დიდი რაოდენობით გამოყოფასთან ერთად ორგანიზმიდან გამოიდევნება შარდოვანა, შარდმჟავა და ქლორიდები. თირკმლის ჩაის მიღება რეკომენდირებულია საგულე გლიკოზიდებთან ერთად, გულის უკმარისობის II და III ხარისხის დროს.

პიტნის ძირითადი კომპონენტი ეთერზეთი მენთოლია, რომელსაც სასიამოვნო სუნი და გამაგრილებელი ეფექტი აქვს. მცენარის ფოთლებში მენთოლი 2,2-2,75%-ია, ყვავილებში – დაახლოებით 5%. პიტნის ფოთოლი აგრეთვე მდიდარია კაროტინით (40 მგ-მდე), ფლავონოიდებით, ბეტაინით და სხვა სასარგებლო ნივთიერებებით. სწორედ მენთოლის დამსახურებაა პიტნის ტკივილგამაყუჩებელი, სპაზმის მომხსნელი, ანტისეპტიკური, სისხლძარღვთა გამაფართოებელი, ნაღველმდენი ეფექტი.

სვიის  გირჩები შეიცავს ეთერზეთს (0, 2-1, 7%), მწარე ნივთიერებებს: ჰუმულინს და ლუპულონს, რომელიც ფლოროგლუცინის წარმოებულია. მათი დაშლისას გამოიყოფა იზოვალერიანის მჟავა. შეიცავს ასევე ქოლინს, ასპარაგენს, ორგანულ მჟავებს: ვალერიანის, იზოვალერიანის, ამინობენზოის და სხვა მჟავებს. ლეიკოანთოციანიდებს; შეიცავს ესტროგენულად მოქმედ ნივთიერებებს. მასში შემავალ კომპონენტებს გააჩნიათ ანტიბაქტერიული მოქმედება, დადგენილია დიურეზული მოქმედებაც. მას იყენებენ ნეფრიტების, ცისტიტების დროს. ნაღვლის ბუშტისა და ღვიძლის დაავადების, წყლულოვანი დაავადებების დროს.გააჩნია აგრეთვე ჰიპოსენსიბილური და ტკივილგამაყუჩებელი თვისება.

სიმინდის ულვაშში აღმოჩენილია მწარე გლიკოზიდური ნივთიერებები 1.15%, საპონინები 3.18%, ცხიმოვანი ზეთები 2.5%, კრიპტოსანტინი, ასკორბინის და პანტოტენის მჟავა,ვიტამინი K, ინოზიტი, სიტოსტეროლი, სტიგმასტეროლი. სიმინდის მარცვლები შეიცავს სახამებელს (61.2%), სიმინდის ზეთს, დიდი რაოდენობით პენტოზანებს (7.4%), ბიოტინს, ნიკოტინის და პანტოტენის მჟავებს, კვერცეტინს და სხვა. სიმინდის ულვაში გამოიყენება  როგორც შარდმდენი, ნაღვლმდენი, სისხლის შემაჩერებელი საშუალება (სხვადასხვა წარმოშობის სისხლდენების, გინეკოლოგიური დაავადებების დროს). ქოლეცისტიტების, ჰეპატიტების, უროლოგიური დაავადებების, თირკმელკენჭოვანი დაავადებს, ნეფრიტის, შეშუპების დროს .აგრეთვე ჰელმინთებით ინვაზიების დროს. სიმინდის ულვაშის პრეპარატები ზრდის ნაღვლის სეკრეციას, ამცირებს მის სიბლანტეს და შედარებით სიმკვრივეს,ამცირებს ბილირუბინის შემცველობას.

ფიჭვის  კვირტები  შეიცავს ეთერზეთს, ფისს, ასკორბინის მჟავას, ნაფტოქინონს, რუტინს, კაროტინს, სათრიმლავ ნივთიერებებს, პინიპიკრინს. წიწვები შეიცავენ ასკორბინის მჟავას, სათრიმლავ ნივთიერებებს, ეთერზეთს, უმნიშვნელო რაოდენობით ალკალოიდებს. გააჩნიათ ანტისეპტიკური თვისება და აქვთ ნახველის გამოყოფისა და მისი გაწოვის უნარი. მოქმედებს ყელ-ყურ-ცხვირის პათოგენურ მიკროფლორაზე ბაქტერიოციდულად. აქვთ აგრეთვე სუსტი შარდმდენი და ნაღველმდენი თვისება. გამოიყენება კენჭოვანი დაავადების, თირკმლის ჭვალის დროს.

ველური სტაფილოს ნაყოფი შეიცავს 2%-მდე ეთერზეთებს, რომელთა შემადგენლობაში შედის 30% გერანიოლი. ველური ნაყოფი წარმოადგენს ასევე ნედლეულს კუმარინისა და ფუროკუმარინის მისაღებად. აღმოჩენილია აგრეთვე ალკალოიდები – პიროლიდინი და დაუცინი, ხოლო ნაყოფში ფიტოსტერინი-ჰიდრიკაროტინი და დაუკოსტერინი. გამოიყენებენ როგორც ტკივილგამაყუჩებელ, ხველის საწინააღმდეგო, ტუბერკულიოზის, თირკმლის კენჭოვანი დაავადების, თირკმლის, ღვიძლის დაავადების, ჰელმინთებით ინვაზიის, თავბრუსხვევის, ლაქტაციის გასაუმჯობესებელ საშუალებას.

ბორნეოლი ერთ-ერთი ძირითადი ეთერზეთია, რომელიც მრავალ სამკურნალო მცენარის შემადგენლობაში შედის, როგორიცაა გვირილა, სამკურნალო კატაბალახა, ლავანდა. გააჩნია დამამშვიდებელი, ანქსიოლიზური (ანტიფობიური), ტკივილგამაყუჩებელი, საანესთეზიო და ლითოლიზური მოქმედება, იწვევს კუნთების რელაქსაციას, ამცირებს პერიფერიულ სისხლძარღვთა წინააღმდეგობას და აუმჯობესებს მიკროცირკულაციას. გამოიყენება თირკმელკენჭოვანი და ნაღვლკენჭოვანი დაავადებების სამკურნალოდ.

თავშავას ბალახი შეიცავს 0,2-1,2% ეთერზეთს, რომლის შემადგენლობაში შედის (44%) თიმოლი და კარვაკროლი; მთრიმლავ ნივთიერებებს (20%), ასკორბინისმჟავას. თავშავას გააჩნია ტკივილგამაყუჩებელი, დამამშვიდებელი, ამოსახველებელი, შარდმდენი, ოფლმდენი, ნაღვლმდენი მოქმედება, აძლიერებს საჭმლის მომნელებელი და ბრონქიალური ჯირკვლების სეკრეციას, აძლიერებს კუჭ-ნაწლავის პერისტალტიკას და ამაღლებს მის ტონუსს.
გამოიყენება უძილობის დროს, როგორც დამამშვიდებელი საშუალება ნერვული მოშლილობის დროს, ჰიპო  და ანაციდური გასტრიტის, კუჭის და თორმეტგოჯა  ნაწლავის წყლულის, მეტეორიზმის, ენტეროკოლიტის, ნაწლავების ატონიის დროს. გამოიყენება როგორც ამოსახველებელი საშუალება ბრონქიტის და ბრონქოექტაზის დროს, ასევე როგორც მადისმომგვრელი საშუალება.

მაგნიუმის ციტრატი წარმოადგენს ორგანიზმისთვის ასათვისებლად ყველაზე ხელსაყრელ მაგნიუმის ფორმას, რადგან ციტრატები აძლიერებენ უჯრედში შეღწევადობას. სუფთა მაგნიუმის შემცველობა მაგნიუმის ციტრატის შემადგენლობაში შეადგენს დაახლოებით 11%.

მაგნიუმის ციტრატს გააჩნია ფარმაკოლოგიური მოქმედების ფართო სპექტრი (ანალგეზიური, დამამშვიდებელი, საძილე, სტრესის, კრუნჩხვის, ანტიარითმიული, ოსტეოპოროზის საწინააღმდეგო, ნაღვლმდენი და დიურეზული მოქმედება). მაგნიუმი (Мg) - წარმოადგენს უჯრედშიდა აქტიურ ელემენტს და ორგანიზმის ცხოველმყოფელობის ბევრი პროცესი დამოკიდებულია მაგნიუმის შემცველობაზე. მაგნიუმის უკმარისობა შარდში ოქსალატების - მჟაუნმჟავა მარილების მომატებას იწვევს. მაგნიუმის 2+ იონი უკავშირდება შარდში ოქსალატების კრისტალებს, ზრდის ოქსალატების ხსნადობას, თრგუნავს კრისტალიზაციას და თირკმელკენჭოვანი დაავადების განვითარებას.

ჩვენებები:
- შარდსასქესო სისტემის მწვავე და ქრონიკული ანთებითი დაავადებები (ურეთრიტი, ცისტიტი, პიელონეფრიტი, ვულვიტი, ვაგინიტი);
- დიზურიული მოვლინებები;
- თირკმელებში მარილების (ურატები, ოქსალატები, ფოსფატები, კარბონატები) დიდი რაოდენობით წარმოქმნა;
- თირკმლის კენჭოვანი დაავადება (ნეფროლითიაზი), წვრილი უროლითიაზი;
- კენჭის წარმოქმნის რეციდივის პროფილაქტიკა კონკრემენტის მოცილების შემდეგ;
- “ნეფროზული სინდრომი“;
- არტერიული ჰიპერტენზია, გულის უკმარისობა;
- ქოლეცისტიტი, ღვიძლის ციროზი, ასციტი, სპასტიკური კოლიტი, ჰელმინთური ინვაზიები;
- შარდის და ნაღვლის გამომყოფი გზების სპაზმი.

უკუჩვენება: მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ.

გვერდითი მოვლენები: სანურენი კარგად აიტანება ორგანიზმის მიერ, იშვიათად ფიქსირდება ალერგიული რეაქციები;

გამოყენების წესი და დოზირება: სანურენი ინიშნება მოზრდილებში: ქრონიკული პროცესების დროს 1 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში, მწვავე პროცესების დროს 2 ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში ჭამიდან 20 წუთის შემდეგ. ბავშვებში: 8 წლიდან 1 ტაბ 2-ჯერ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა 2-8 კვირა.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს: ორსულობის (II-III ტრიმესტრი) და ლაქტაციის დროს პრეპარატის მიღება შესაძლებელია ექიმის რეკომენდაციით.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან: სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება გამოვლენილიარ არის.

გამოშვების ფორმა: ტაბლეტი № 30

შენახვის პირობები: შეინახეთ მშრალ, სინათლისგან დაცულ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას არაუმეტეს25 °C ტემპერატურაზე.

შენახვის ვადა: მითითებულია შეფუთვასა და ბლისტერზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა: გაიცემა რეცეპტის გარეშე. 

კარივალანი 12.5მგ/5მგ #56ტ

100.11 ლარი
94.10 ლარი

ქვეყანა: საფრანგეთი

მწარმოებელი: სერვიე საფრანგეთი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ამლოკარდი 5მგ #30ტ

ამლოკარდი – სანოველი
5მგ ტაბლეტები

შემადგენლობა
პრეპარატის ერთი ტაბლეტი შეიცავს 5მგ ამლოდიპინის ექვივალენტურ ამლოდიპინის ბესილატს. (amlodipine)

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა: ამლოდიპინი წარმოადგენს კალციუმის იონების ანტაგონისტს, კალციუმის ნელი არხების ბლოკირების საშუალებით იგი აფერხებს კალციუმის იონების შეღწევას გულის კუნთში და სისხლძარღვების გლუვკუნთოვან ელემენტებში. ამლოდიპინის ჰიპოტენზიური მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია სისხლძარღვთა გლუვ კუნთებზე მისი მარელაქსირებელი ზემოქმედებით. ამლოდიპინის ანტიანგინალური ეფექტი ხორციელდება შემდეგი ორი გზით:
- ამლოდიპინი აფართოებს პერიფერიულ არტერიოლებს და, ამგვარად, ამცირებს სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიულ წინააღმდეგობას (პოსტდატვირთვას), რის დასაძლევადაც იხარჯება გულის მუშაობა. ვინაიდან გულისცემის შეკუმშვის სიხშირე არ იცვლება, დატვირთვის შემცირება გულზე იწვევს ენერგიისა მოხმარებისა და ჯანგბადზე მოთხოვნილების შემცირებას.
- ამლოდიპინის მოქმედების მექანიზმი სავარაუდოდ მოიცავს აგრეთვე მთავარი კორონარული არტერიებისა და კორონარული არტერიოლების გაფართოვებას როგორც ინტაქტურ ასევე იშემიზირებულ ზონაში. აღნიშნული დილატაცია ზრდის ჯანგბადის მიწოდებას ვაზოსპასტიური (პრინცმეტალის ანუ ვარიანტული) სტენოკარდიით დაავადებულ პაციენტებში.
ფარმაკოკინეტიკა: თერაპიულ დოზებში პერორალურად მიღების შემდეგ ამლოდიპინი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და აღწევს მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლში 6-12 სთ-ის შემდეგ. წონასწორული სტაბილური კონცენტრაცია პლაზმაში აღინიშნება 7 დღის განმავლობაში. განაწილების მოცულობა უტოლდება დაახლოებით 21კგ/ლ-ზე, პლაზმის ცილებს უკავშიორდება ამლოდიპინის დაახლოებით 95%. პლაზმიდან მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 35-50სთ-ს, რაც შეესაბამება პრაპარატის მიღებას ერთხელ დღეში. ამლოდიპინი მეტაბოლიზირდება ღვიძლში არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით. იგი გამოიყოფა ორგანიზმიდან შარდთან ერთად უცვლელი სახით (10%), მეტაბოლიტების სახით (60%) და განავალთან ერთად (20-25%).
არტერიული ჰიპერტენზიით დაავადებულ პაციენტებში ამლოკარდის ერთჯერადი სადღეღამისო დოზა (5 ან 10მგ) უზრუნველყოფს არტერიული წნევის კლინიკურად მნიშვნელოვან დაქვეითებას 24 სთ-ის განმავლობაში. ამლოდიპინი არ იწვევს რეფლექტორულ ტაქიკარდიასა და პოსტურალურ ჰიპოტენზიას. სტენოკარდიით დაავადებულ პაციენტებში ამლოკარდის ერთჯერადი სადღეღამისო დოზა ამცირებს გამოსაყენებელი ნიტროგლიცერინის ტაბლეტების რაოდენობას, სტენოკარდიული შეტევების სიხშირეს და ზრდის ფიზიკური დატვირთვის შესრულების ხანგრძლივობას. ამლოდიპინი თერაპიულ დოზებში ხასიათდება კარგი ამტანობით. იგი არ იწვევს არასასურველ ზემოქმედებას, როგორც სხვა გულ-სისხლძარღვთა სისტემის პრეპარატები.

ჩვენებები
ამლოდიპინი ნაჩვენებია არტერიული ჰიპერტენზიის სამკურნალოდ და პაციენტების უმრავლესობაში შესაძლებელია მისი გამოყენება მონოთერაპიის სახით. საჭიროების შემთხვევაში ჰიპერტენზიით დაავადებულ პაციენტებში გამოიყენება ამლოდიპინის კომბინაცია თიაზიდურ დიურეზულ საშუალებებთან, ბეტა-ადრენობლოკატორებთან ან ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან.
ამლოდიპინი ნაჩვენებია სტაბილური სტენოკარდიისა და ვაზოსპასტიური (პრინზმეტალის ან ვარიანტული) სტენოკარდის, აგრეთვე ვაზოსპაზმისა ან ვაზოკონსტრიქციის სამკურნალოდ. ამლოდიპინი შეიძლება გამოყენებული იქნას იმ შემთხვევაშიც, როდესაც კლინიკური სურათი უფლებას გვაძლევს ვივარაუდოთ ვაზოსპაზმი, ვაზოკონსტრიქცია, მიუხედავად იმისა, რომ ასეთი სპაზმის არსებობა ზუსტად დადგენილი არ არის.

უკუჩვენებები
ამლოდიპინი უკუნაჩვენებია დიჰიდროპირიდინის წარმოებულების მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას.

განსაკუთრებული მითითებები
- თირკმელების უკმარისობის შემთხვევაში არ აღინიშნება ამლოდიპინის ფარმაკოკინეტიკის მნიშვნელოვანი ცვლილებები.
- ამლოდიპინი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში დარღვეული ღვიძლის ფუნქციით, რადგანაც ამ დროს იზრდება მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი.
- ამლოდიპინი ხასიათდება კარგი ამტანობით როგორც ხანდაზმულ, ასევე ახალგაზრდა პაციენტებში.
- ხანდაზმულ პაციენტებში ამლოდიპინის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს საშუალო რეკომენდებულს.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულთა C კატეგორია.
ამლოდიპინის გამოყენების უსაფრთხოება ორსულებში დადგენილი არ არის, ამიტომ ორსულობის პერიოდში პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მისი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

გვერდითი მოვლენები
კლინიკური კვლევებით დადგინდა, რომ თერაპიულ დოზებში ამლოდიპინი ხასიათდება კარგი ამტანობით. აღნიშნული გვერდითი მოვლენები ატარებენ მსუბუქ და გარდამავალ ხასიათს. გვერდითი მოვლენების მიზეზით პრეპარატის მიღება შეწყვიტა პაციენტების 1,5%-მა, ხოლო შედეგი არ განსხვავდებოდა პლაცებოსაგან. გვერდითი მოვლენებიდან ყველაზე ხშირია თავის ტკივილი და შეშუპება.
დოზადამოკიდებული გვერდითი მოვლენებია: შეშუპება, თავბრუსხვევა, სახის სიწითლე, პალპიტაცია (გულისცემის შეგრძნება).
პაციენტთა 1%-ზე ნაკლებს აღენიშნებოდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები (მათი დამოკიდებულება პრეპარატის დოზაზე დადგენილი არ არის): თავის ტკივილი, დაღლილობა, გულისრევა, მუცლის ტკივილი, ძილიანობა. შეშუპება, სახის სიწითლე, პალპიტაცია (გულისცემის შეგრძნება), ძილიანობა უმეტესად აღენიშნებათ ქალებს.
პაციენტთა 0,1%-ზე მეტსა და 1%-ზე ნაკლებს აღენიშნებოდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები (პრეპარატის მიღებასთან კავშირი დადგენილი არ არის): არითმიები (პარკუჭოვანი ტაქიკარდიისა და წინაგულების ციმციმის ჩათვლით), ბრადიკარდია, ტკივილი გულმკერდის არეში, ჰიპოტენზია, პერიფერიული იშემია, გონების დაბინდვა, ტაქიკარდია, პოსტურალური თავბრუსხვევა და ჰიპოტენზია, სისხლძარღვთა ანთება, ჰიპოსთეზია, პერიფერიული ნეიროპათია, პარესთეზია, ტრემორი, თავბრუსხვევა, ანორექსია, ყაბზობა, დისპეფსია, ყლაპვის გაძნელება, დიარეა, შებერილობა, პანკრეატიტი, ღებინება, ღრძილების ჰიპერპლაზია, ალერგიული რეაქციები, ასთენია, უეცარი ტემპერატურული რეაქცია EMP, სისუსტე, ტკივილები, სხეულის წონის მომატება, ართრალგია, ართროზი, კუნთების კრუნჩხვები, მიალგია, სქესობრივი დისფუნქცია, უძილობა, გაღიზიანება, დეპრესია, ღამის კოშმარები, G შიშის შეგრძნება, ქოშინი, სისხლდენა ცხვირიდან, ანგიონევროზული შეშუპება, გამონაყარი, მხედველობითი ფუნქციის დარღვევა, კონიუქტივიტი, თვალის ტკივილი, ხმაური ყურებში, შარდის შეუკავებლობა, ნიქტურია, პირის სიმშრალე, მომატებული ოფლიანობა, ჰიპერგლიკემია, დეჰიდრატაცია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.
პაციენტთა 0,1%-ზე ნაკლებს აღენიშნებოდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები: გულის უკმარისობა, გულის რიტმის დარღვევა, ექსტრასისტოლები, კანის პიგმენტაციის ცვლილებები, ჭინჭრის ციება, კანის სიმშრალე, ალოპეცია, დერმატიტი, კუნთების ატროფია, ნერვული ტიკები, კოორდინაციის დარღვევა, ჰიპერტონია, შაკიკი, აპათია, ამნეზია, გასტრიტი, მომატებული მადა, ფაღარათი, ხველება, რინიტი, დიზურია, პოლიურია, გემოვნებითი და ყნოსვითი შეგრძნებების დარღვევა, აკომოდაციის დარღვევა, ქსეროფთალმია. ამლოდიპინით მკურნალობისას ლაბორატორიული კვლევის მაჩვენებლები არ იცვლება. ცვლილებები არ აღინიშნება აგრეთვე შემდეგ მაჩვენებლებში: კალიუმისა და გლუკოზის დონე სისხლში, საერთო ქოლესტერინი, შარდმჟავა, შარდოვანას აზოტი, კრეატინინი.
ამლოდიპინი ფართოდ გამოიყენება ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებების, გულის უკმარისობის, პერიფერიული სისხლძარღვების დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტისა და დარღვეული ლიპიდური პროფილის არსებობისას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ამლოდიპინისა და დიგოქსინის ერთდროული გამოყენებისას არ იცვლება დიგოქსინის დონე სისხლის პლაზმაში და მისი თირკმლისმიერი კლირენსი.
უსაფრთხოა ამლოდიპინის ერთდროული მიღება თიაზიდურ დიურეზულ საშუალებებთან, ბეტა-ადრენობლოკატორებთან, ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან, ნიტროგლიცერინთან, ციმეტიდინთან, არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან, ანტიბიოტიკებთან და პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატებთან ერთად.

დოზირების რეჟიმი
არტერიული ჰიპერტენზიისა და სტენოკარდიის დროს, ჩვეულებრივ, ამლოდიპინის საწყისი დოზა შეადგენს 5მგ-ს ერთხელ დღეში. შესაძლებელია ამ დოზის მაქსიმალურ 10მგ-მდე გაზრდა პაციენტის ინდივიდუალური რეაქციის მიხედვით. პრეპარატის დოზის კორექცია საჭირო არ არის ამლოდიპინისა და თიაზიდური დიურეზული საშუალებების, ბეტა-ადრენობლოკატორების და ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორების ერთდროული მიღებისას.

ჭარბი დოზირება
არსებული მონაცემების მიხედვით შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ მნიშვნელოვანი დოზის გადაჭარბება გამოიწვევს პერიფერიულ ვაზოდილატაციასა და არტერიული წნევის ხანგრძლივ დაქვეითებას. ამლოკარდის ჭარბი დოზირებით გამოწვეული გამოხატული ჰიპოტენზია საჭიროებს აქტიური ღონისძიებების ჩატარებას, რომლებიც მიმართულია გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის შესანარჩუნებლად, და მოიცავს გულისა და ფილტვების ფუნქციის, ცირკულირებადი სისხლის მოცულობისა და დიურეზის მონიტორინგს. სისხლძარღვთა ტონუსისა და არტერიული წნევის აღსადგენათ შესაძლოა სასარგებლო იყოს სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი პრეპარატის გამოყენება უკუჩვენებების არარსებობის შემთხვევაში. ჭარბი დოზირებისას ჰემოდიალიზის ეფექტურობა ნაკლებად სავარაუდოა, რადგანაც ამლოდიპინი მნიშვნელოვნად უკავშირდება პლაზმის ცილებს.

შენახვის პირობები
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე 25°C-მდე.

შეფუთვა
შეფუთვაში 30 ტაბლეტი

გაიცემა ექიმის რეცეპტით

-პრეპარატის მიღებამდე ყურადღებით გაეცანით ინსტრუქციას.
-შეინახეთ ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

რეგისტრაციის მფლობელი და მწარმოებელი:
Sanovel Pharmaceutical Products Industry Inc.

კარვიდილი 25მგ #28ტ

კარვიდილი
Carvedilolum

საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება:
კარვედილოლი

სამკურნალწამლო ფორმა.
ტაბლეტები.

ძირითადი ფიზიკო-ქიმიური მახასიათებლები:

6,25 მგ-იანი ტაბლეტი_ მრგვალი, ორმხრივამოზნექილი, მოყვითალო ფერის, მუქი ყვითელი ჩანართებით, ერთ მხარეს გამყოფი ხაზით.
12,5 მგ-იანი ტაბლეტი _ მრგვალი, ორმხრივამოზნექილი, ღია ვარდისფერი, მუქი ვარდისფერი ჩანართებით, ერთ მხარეს გამყოფი ხაზით.
25 მგ-იანი ტაბლეტი  _ მრგვალი, ორმხრივამოზნექილი, თეთრი ფერის, ერთ მხარეს გამყოფი ხაზით.

შემადგენლობა.
1 ტაბლეტი შეიცავს 6,25; 12,5 ან 25 მგ კარვედილოლს.
დამხმარე ნივთიერებანი. ლაქტოზას მონოჰიდრატი (Pharmatose 90M), მიკროკრისტალური ცელულოზა (Avicel PH 102), კროსპოვიდონი (Polyplasdone XL), კოლოიდური სილიციუმის ორჟანგი, უწყლო (Aerosil 200), მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ყვითელი ოქსიდი E 172(6,25 და 12,5 მგ-იან ტაბლეტებში), რკინის წითელი ოქსიდი E 172 (12,5 მგ-იან ტაბლეტებში).

სამკურნალწამლო ფორმა. ტაბლეტები

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი.
ალფა- და ბეტა- ადრენორეცეპტორების ბლოკატორი.
ATX კოდი: C07A G02

ჩვენებები
არტერიული ჰიპერტენზია, სტენოკარდია, გულის ქრონიკული უკმარისობა (დიურეზულებთან, დიგოქსინთან და აგფ-ინჰიბიტორებთან ერთად).

უკუჩვენებები
მომატებული მგრძნობელობა.
გულის დეკომპენსირებული უკმარისობა (ΙV ფუნქციური კლასი NYHA-ს მიხედვით), II და III ხარისხის გულის AV ბლოკადა, გამოხატული ბრადიკარდია, სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომი, კარდიოგენური შოკი.
არტერიული ჰიპოტენზია (სისტოლური არტერიული წნევა 85 მმ ვწყ. სვ.-ზე ნაკლები).
ღვიძლის უკმარისობა.
ბრონქული ასთმა.
ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი.
ბავშვთა და მოზარდთა ასაკი 18 წლამდე (არაა დადგენილი უსაფრთხოება და ხმარების ეფექტურობა).
სიფრთხილით უნდა ვიხმაროთ ბრონქოსპაზმური სინდრომის, ქრონიკული ბრონქიტის, ფილტვების ემფიზემის, პრინცმეტალის სტენოკარდიის, დიაბეტის ან ჰიპოგლიკემიის, ჰიპერთირეოზის, პერიფერიული სისხლძარღვების დაავადების, ფეოქრომოციტომის, დეპრესიის, მიასთენიის, ფსორიაზის, თირკმლის უკმარისობის დროს.
თუ თქვენ გაქვთ რომელიმე ზემოჩამოთვლილი დაავადება აცნობეთ ექიმს მკურნალობის დაწყებამდე!

სიფრთხილე
სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში, რომლებიც ხმარობენ კონტაქტურ ლინზებს (ცრემლდენის შემცირების გამო).
მოხსნა უნდა განხორციელდეს თანდათანობით ("მოხსნის" სინდრომის განვითარების თავიდან ასაცილებლად), რამოდენიმე დღის განმავლობაში (განსაკუთრებით, გულის იშემიური დაავადებით ავადმყოფებში). სინათლეზე შენახვისას შესაძლებელია ტაბლეტების  ფერის შეცვლა. შეიძლება შეინიღბოს თირეოტოქსიკოზისა და ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები. პედიატრიულ პრაქტიკაში კარვედილოლის გამოყენების კლინიკური გამოცდილება არ მოიპოვება. ქირურგიული ჩარევის აუცილებლობის შემთხვევაში ანესთეზიოლოგი უნდა იყოს გაფრთხილებული კარვედილოლით ადრე ჩატარებული მკურნალობის შესახებ. მკურნალობის ფონზე გულის უკმარისობის პროგრესირებისას უნდა გავზარდოთ დიურეზულების დოზა, თირკმლების უკმარისობისას დოზას არეგულირებენ თირკმლების ფუნქციურ მდგომარეობასთან დამოკიდებულებაში. მკურნალობის პერიოდში უნდა  გამოირიცხოს ეთანოლის მოხმარება.

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება
იგი აძლიერებს ინსულინისა და სულფანილშარდოვანას წარმოებულების (ერთდროულად ნიღბავს ან ასუსტებს რა ჰიპოგლიკემიის სიმპტომების გამოხატვას, ამცირებს რა ღვიძლის გლიკოგენის დაშლას გლუკოზამდე), ჰიპოტენზიური პრეპარატების (ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორების, თიაზიდური შარდმდენების, ვაზოდილატატორების) მოქმედებას. სიფრთხილით ხმარობენ ანტიარითმიულ პრეპარატებთან (მატულობს ბრადიკარდიისა და მიოკარდიუმის დათრგუნვის რისკი) და  კალციუმის ნელი არხების ბლოკატორებთან ერთად: მატულობს ბრადიკარდიისა და AV ბლოკადის რისკი (დილთიაზემი), მძიმე ჰიპოტენზიისა და გულის უკმარისობის რისკი (ნიფედიპინი და შესაძლოა ნისოლდიპინი), ასისტოლია, მძიმე ჰიპოტენზია და გულის უკმარისობა (ვერაპამილი). ამ პრეპარატების ინტრავენური შეყვანა უკუნაჩვენებია კარვედილოლით მკურნალობის ფონზე. პრეპარატი ზრდის დიგოქსინის შემცველობას სისხლის შრატში. საგულე გლიკოზიდებთან ერთად შასაძლოა AV ბლოკადა და ბრადიკარდია. სისტემური სანარკოზო საშუალებები აძლიერებენ მის უარყოფით ინოტროპულ და ჰიპოტენზიურ ეფექტებს. ფენობარბიტალი და რიფამპიცინი აჩქარებენ მეტაბოლიზმს და ამცირებენ კარვედილოლის კონცენტრაციას პლაზმაში. მიკროსომული დაჟანგვის ინჰიბიტორები (ციმეტიდინი) აძლიერებს მის  ეფექტს. დიურეზულები  და ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორები აძლიერებენ  კარვიდილის ჰიპოტენზიურ ეფექტს.
პრეპარატით მკურნალობის დაწყებამდე შეატყობინეთ ექიმს იმ პრეპარატებზე, რომელსაც იღებთ!

განსაკუთრებული მითითებები
თუ პრეპარატის მიღების დროს აღინიშნება  დაღლილობა ან თავბრუსხვევა არ შეიძლება სატრანსპორტო საშუალებების  და მექანიზმების მართვა.
პაციენტებმა ლაქტოზის აუტანლობით უნდა იცოდნენ, რომ 1 ტაბლეტი შეიცავს 50მგ (6.25მგ ტაბლეტი), 100მგ (12.5მგ ტაბლეტი) და 200მგ (25მგ ტაბლეტები) ლაქტოზას.
თუ პაციენტს დაავიწყდა დროზე კარვიდილის მიღება, იგი მან დაუყონებლივ უნდა მიიღოს. თუ ახლოვდება შემდეგი დოზის მიღების დრო, დოზა არ ორმაგდება. საჭიროა გაგრძელდეს პრეპარატის მიღება დანიშნულებისამებრ, ჩვეული ინტერვალებით.

მიღების წესი და დოზირება.
შიგნით მისაღებად, სითხის საკმარისი ოდენობის მიყოლებით.
არტერიული ჰიპერტენზიისას _ 12,5 მგ ერთხელ დღეში პირველი ორი დღის განმავლობაში, შემდეგ _ 25 მგ დღეში ერთხელ, დოზის შესაძლო თანდათანობითი გადიდებით, სულ მცირე, 2 კვირის ინტერვალით მაინც. მაქსიმალური დოზა 50მგ ერთჯერადათ ან ორ მიღებაზე.
სტენოკარდიისას _ 12,5 მგ ერთხელ დღეში პირველი ორი დღის განმავლობაში, შემდეგ _ 25 მგ დღეში 2-ჯერ (მაქსიმუმი _ 100 მგ-მდე, გაყოფილი ორ მიღებაზე).
გულის ქრონიკული უკმარისობისას (სათითურას პრეპარატებით, დიურეზულებით და ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებით შერჩეული მკურნალობის ფონზე) _ იწყებენ 3,125 მგ-დან 2-ჯერ დღეში 2 კვირის განმავლობაში, შემდეგ (კარგი ამტანობის შემთხვევაში) ამ დოზას ზრდიან 6,25 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში, შემდეგ _ 12,5 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში (85 კგ-ზე ნაკლები სხეულის მასის დროს მაქსიმალური დოზა შეადგენს 25 მგ-ს 2-ჯერ დღეში, 85 კგ-ზე მეტი მასის დროს კი _ 50 მგ-ს 2-ჯერ დღეში). თუ მკურნალობა წყდება 2 კვირაზე მეტი ხნით, მაშინ მისი განახლება ისევ 3,125 მგ იწყება დოზის შემდგომი მომატებით.

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: არტერიული წნევის გამოხატული შემცირება (სისტოლური წნევა _ 80 მმ. ვწყ. სვ. და უფრო ქვემოთ), ბრადიკარდია (50 ნაკლები წუთში), სუნთქვითი ფუნქციის მოშლა (მათ შორის, ბრონქოსპაზმი), გულის უკმარისობა, კარდიოგენული შოკი, გულის გაჩერება.
მკურნალობა: კარდიოტონური საშუალებები, გულ-სისხლძარღვთა სისტემისა და სუნთქვის ორგანოთა სისტემის, ასევე თირკმლების ფუნქციის მონიტორინგი.
ჭარბი დოზირებისას დაუყონებლივ მიმართეთ ექიმს!

გვერდითი მოვლენები
ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, სინკოპეს მდგომარეობა, კუნთების სისუსტე (უფრო ხშირად, მკურნალობის დასაწყისში), ძილის დარღვევა, დეპრესია, პარესთეზიები.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ბრადიკარდია, ორთოსტატური ჰიპოტენზია, სტენოკარდია, AV ბლოკადა, იშვიათად _ "ხანგამოშვებითი" კოჭლობა, პერიფერიული სისხლმიმოქცევის ოკლუზიური  სახის მოშლილობანი, გულის უკმარისობის პროგრესირება.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირის სიმშრალე, გულისრევა, მუცლის ტკივილები, დიარეა ან ყაბზობა, ღებინება, "ღვიძლის" ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება.
სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია.
შარდის გამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმლების ფუნქციის მძიმე დარღვევები, შეშუპებები.
ალერგიული რეაქციები: კანის ალერგიული რეაქციები (ეგზანთემა, ჭინჭრის ციება, ქავილი, გამონაყარი), ფსორიაზული გამონაყარის გამწვავება, ცემინება, ცხვირის დაცობა, ბრონქოსპაზმი, ქოშინი (წინასწარგანწყობილ პაციენტებში)
სხვა: გრიპისმაგვარი სინდრომი, ტკივილები კიდურებში, ცრემლის გამოყოფის შემცირება, სხეულის მასის ზრდა.

შენახვის პირობები.
მშრალ, ბნელ ადგილას, არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე.
შეინახეთ მედიკამენტი ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას!
არ გამოიყენოთ პრეპარატი შეფუთვაზე მითითებულ ვადის გასვლის შემდეგ!

შენახვის ვადა: 3 წელი

გაცემის პირობები. ექიმის რეცეპტით.

გამოშვების ფორმა
14 ტაბლეტი ბლისტერში. 2 ბლისტერი შეკვრაში.

მწარმოებელი
სს “გრინდექსი”, კრუსტპილსის ქ. # 53, რიგა, LV-1057, ლატვია.
ტელეფონი: +371 67083  205
ფაქსი: +371 67083  505
ელ.ფოსტა: [email protected]

სალხინო #90კაფს

სალხინო
SALCHINO

შემადგენლობა:
ქართული ყოჩივარდა  _ Cyclamen ibericum Stev. (C. vernum Sveet)
დაფხვნილი ნაწილები: მიწისქვეშა ნაწილები _ 0,08 გ;
მიწისზედა ნაწილები (ფოთლები, ტოტები, ყვავილები) _ 0,12 გ;
კაფსულების შიგთავსის მასა _ 0,2 გ;

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
პრეპარატს ახასიათებს ანტიბაქტერიული, ანტისეპტიკური, სპაზმოლიზური, ტკივილგამაყუჩებელი, შარდმდენი და ნაღვლმდენი მოქმედება. ხსნის შეშუპებებს, არეგულირებს სხეულის ტემპერატურას.

ჩვენება:
გამოიყენება მასტიტების, მასტოპათიების, ჭრილობების, კანისა და ლორწოვანის ჩირქოვანი და ანთებითი პროცესების დროს. პირის ღრუს, სასუნთქი და საშარდე სისტემის ჩირქოვანი ანთებითი დაავადებების: ბრონქიტის, რინიტის, გინგივიტის, პაროდონტიტის, პიელონეფრიტის, კოლპიტის, ენდომეტრიოზის, პროსტატიტის, ცისტიტის, შარდის შეუკავებლობის,  ქოლეცისტიტის, კოლიტის,  ბუასილის მკურნალობისა და პროფილაქტიკისთვის, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოქმედების მოსაწესრიგებლად, რბილი ქსოვილების ჩირქოვანი ანთებითი პროცესების სამკურნალოდ.
სალხინო ეფექტურია მასტიტის, მასტოპათიების ყველა ფორმის დროს. რეკომენდებულია პრეპარატის მიღება მშობიარობის შემდეგ მასტიტის პროფილაქტიკისათვის და ბავშვის რძით კვების გასაუმჯობესებლად.

უკუჩვენება:  მკურნალობის დროს დაუშვებელია ალკოჰოლის, მწარე და ცხარე საჭმლის, ღორის და ცხვრის ხორცის მიღება.

გვერდითი მოვლენები: არ არის გამოვლენილი.

მიღების წესი და დოზირება:

დასაწყისში ინიშნება თითო კაფსულა 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს. მკურნალობის დაწყებიდან 6-7 დღის შემდეგ “სალხინო” სასურველია მიღებულ იქნას 3-ჯერ დღეში ჭამამდე 20-30 წუთით ადრე, მეოთხედ _ ძილის წინ, თითოეული კაფსულის მიღების დროს აუცილებელია 200მლ-მდე წყლის მიყოლება. დისკომფორტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა გაგრძელდეს ისევ ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ. შესაძლებელია დოზის შემცირება _ დღეში 2-ჯერ. დოზის გაზრდა შეიძლება განხორციელდეს მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით.
მცირეწლოვან ბავშვებში მისაღები დოზა არ არის შესწავლილი.

გამოშვების ფორმა:
პირველადი შეფუთვა: 90 კაფსულა ნარინჯისფერი მინის ან პოლიმერული მასალის ფლაკონში;
მეორადი შეფუთვა: ფლაკონი მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში ინსტრუქციასთან ერთად.
 
ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

შენახვის პირობები: ინახება გრილ, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე.

აფთიაქიდან გაცემის წესი: ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:

შპს "ნეოფარმი" შპს “სალხინო”-სთვის.
საქართველო, თბილისი, დავით აღმაშენებლის ხეივანი მე-12 კმ.
ტელ/ფაქსი: +995 (32) 59-57-90, 59-64-46
მარტვილის რ-ნი. სოფელი "სალხინო". ტელ. 95-90-60;

ამლოვალტანი 5მგ/80მგ #30ტ

ამლოვალტანი / AMLOVALTAN

  • საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): amlodipine, valsartan
  • კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გულ-სისხლძარღვთა სისტემა → ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები → კალციუმის არხების ბლოკატორები გულ-სისხლძარღვთა სისტემა → ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები → ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტები
  • მწარმოებელი კომპანია: ჯი-ემ-პი
  • მწარმოებელი ქვეყანა: საქართველო
  • გამოშვების ფორმა: 5მგ/80მგ გარსით დაფარული ტაბლეტი №14
  • გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

შემადგენლობა

აპკიანი გარსით დაფარული ერთი ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერებების - ამლოდიპინის 5 მგ-სა და ვალსარტანის 80 მგ-ს ან

აპკიანი გარსით დაფარული ერთი ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერებების - ამლოდიპინის 10 მგ-სა და ვალსარტანის 160 მგ-ს;

დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, პოლივინილპიროლიდონი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი.

მოქმედების მექანიზმი

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ანტიჰეპერტენზიული საშუალება.

კომბინირებული ჰიპოტენზიური(ანტიჰიპერტენზიული) საშუალება, რომლის შემადგენელი კომპონენტები ხასიათდებიან სინერგიული (ურთიერთგამაძლიერებელი) მოქმედებით.

ამლოდიპინი კალციუმის ანტაგონისტია, ხოლო ვალსარტანი - ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტი. ამ კომპონენტების კომბინაცია, ერთმანეთის დამატებითი ანტიჰიპერტენზიული მოქმედების მეშვეობით უფრო ეფექტურად ახორციელებენ არტერიული წნევის კონტროლს, ვიდრე თითოეული პრეპარატი მონოთერაპიაში. 

ამლოდიპინი - აინჰიბირებს კალციუმის იონების ტრანსმემბრანულ შეღწევადობას გულისა და სისხლძარღვების გლუვ კუნთებში. ამლოდიპინის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი დაკავშირებულია სისხლძარღვების გლუვ კუნთებზე მის პირდაპირ რელაქსაციურ მოქმედებასთან, რაც იწვევს საერთო პერიფერიული სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის შემცირებასა და არტერიული წნევის დაქვეითებას. ამასთან, მისი ხანგრძლივად მიღების ფონზეც კი, არტერიული წნევის დაქვეითებას თან არ ახლავს გულის შეკუმშვათა სიხშირისა და კატექოლამინების დონის ცვლილება. ამლოდიპინი არ ცვლის სინოატრიალური კვანძის ფუნქციასა და ატრიო-ვენტრიკულურ გამტარობას. 

ვალსარტანი - ანგიოტენზინ II რეცეპტორების სპეციფიკური ანტაგონისტი. შერჩევითად აინჰიბირებს AT1 ქვეტიპის რეცეპტორებს, რომლებიც პასუხისმგებელია ანგიოტენზინ II-ის ეფექტებზე. პრეპარატის მიღების შემდეგ, პლაზმაში თავისუფალი ანგიოტენზინ II-ის გაზრდილმა დონემ შესაძლოა მოახდინოს AT2 რეცეპტორების სტიმულირება, თუმცა ვალსარტანის აფინურობა AT1 რეცეპტორების მიმართ 20000-ჯერ მეტია AT2 რეცეპტორებთან შედარებით. ვალსარტანი არ იწვევს ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (რომელიც ასევე ცნობილია როგორც კინინაზა II) ინჰიბირებას, რომელიც ანგიოტენზინ I-ს გარდაქმნის ანგიოტენზინ II-ად და იწვევს ბრადიკინინის დაშლას.

ვალსარტანის ერთჯერადად მიღებისას ჰიპოტენზიური ეფექტი 2 საათში მიიღწევა, მაქსიმუმს აღწევს 4-6 საათში და შენარჩუნებული რჩება 24 საათის განმავლობაში. განმეორებითი მიღების შემთხვევაში მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა მკურნალობიდან 2-4 კვირაში და შენარჩუნებული რჩება ხანგრძლივი თერაპიის პირობებში. ვალსარტანის მიღების სწრაფი შეწყვეტა არ იწვევს არტერიული წნევის სწრაფ მატებას ან სხვა არასასურველ კლინიკურ გამოვლინებებს. პაციენტებში, გულის ქრონიკული უკმარისობით (NYHA-ს კლასიფიკაციით II-IV კლასი) ვალსარტანის მიღება მნიშვნელოვნად ამცირებს ჰოსპიტალიზაციის სიხშირეს.

ფარმაკოკინეტიკა

ამლოდიპინის თერაპიული დოზით პერორალურად მიღებისას Cmax 6-12 საათში მიიღწევა. საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს მის ბიოშეღწევადობაზე. ამლოდიპინი  ინტენსიურად (დაახლოებით 90%) მეტაბოლიზდება ღვიძლში და გარდაიქმნება აქტიურ მეტაბოლიტად. პლაზმიდან გამოიყოფა ორ ფაზად, T1/2 30-დან 50 საათამდე შეადგენს. გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით 10% შეუცვლელი ამლოდიპინისა და 60% ამლოდიპინის მეტაბოლიტის სახით. 

ვალსარტანის პერორალურად მიღების შემდეგ Cmax 2-3 საათში მიიღწევა. საშუალო აბსოლიტური ბიოშეღწევადობა 23%-ს შეადგენს. მნიშვნელოვანი ნაწილი (94-97%) უკავშირდება პლაზმის ცილებს, უმეტესად ალბუმინებს. ვალსარტანი არ განიცდის მნიშვნელოვან მეტაბოლიზმს. შეუცვლელი სახით გამოიყოფა ნაწლავის გზით (83%), ხოლო თირკმლების საშუალებით - 13%. T1/2 6 სთ-ს შეადგენს.  

პრეპარატის პერორალურად მიღების შემდეგ ვალსარტანისა და ამლოდიპინის Cmax მიიღწევა შესაბამისად 3 საათისა და 6-8 საათის შემდეგ. პრეპარატის აბსორბციის სიჩქარე და ხარისხი ამლოდიპინისა და ვალსარტანის ბიოშეღწევადობის ექვივალენტურია. 

ჩვენება

- არტერიული ჰიპერტენზია (პაციენტებისათვის კომბინირებული თერაპიის ჩვენებით).

უკუჩვენება   

- პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა; 

- ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი.

პრეპარატის უსაფრთხოება დადგენილი არ არის შემდეგი კატეგორიებში: 

- პაციენტები თირკმლის არტერიის ორმხრივი ან ცალმხრივი სტენოზით ან ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზი;

- პაციენტები, ახლო წარსულში თირკმლის ტრანსპლანტაციით;

- ბავშვები და 18 წლამდე ასაკის პაციენტები.

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება შემდეგ შემთხვევებში: 

- ღვიძლის ფუნქციის დარღვევები (განსაკუთრებით სანაღვლე გზების ობსტრუქციული დაავადებების დროს);

- თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევები (კრეატინინის კლირენსი

- პაციენტები მიტრალური ან აორტული სტენოზით, ჰიპერტროფული ობსტრუქციული კარდიომიოპათიით;

- ჰიპერკალემიის, ორგანიზმში ნატრიუმის დეფიციტის ან/და მოცირკულირე სისხლის მოცულობის შემცირების დროს.

უსაფრთხოების ზომები 

პაციენტებში გააქტივებული რენინ-ანგიოტენზინის სისტემით (ნატრიუმის და/ან მოცირკულირე სისხლის მოცულობის შემცირებით და დიურეზული საშუალებების დიდი დოზით მიღების დროს), რომლებიც იღებენ ანგიოტენზინ-რეცეპტორების ბლოკატორებს, შესაძლებელია სიმპტომური არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარება. მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა ორგანიზმში ნატრიუმის და/ან მოცირკულირე სისხლის მოცულობის კორექცია, ან თერაპია  უნდა დაიწყოს მუდმივი სამედიცინო მეთვალყურეობის ქვეშ. ჰიპოტონიის განვითარების შემთხვევაში, უნდა მოხდეს არტერიული წნევის სტაბილიზაცია, და ამის შემდეგ შესაძლებელია მკურნალობის გაგრძელება.

ამლოვალტანით მკურნალობის დაწყებამდე ბეტა-ადრენობლოკატორების მოხსნის აუცილებლობისას, მათი დოზის შემცირება უნდა მოხდეს ეტაპობრივად. ვინაიდან ამლოდიპინი არ წარმოადგენს ბეტა-ადრენობლოკატორულ საშუალებას, პრეპარატის მიღება არ უზრუნველყოფს ბეტა-ბლოკატორებით მკურნალობის სწრაფი შეწყვეტით გამოწვეული “მოხსნის სინდრომის” განვითარების თავიდან აცილებას.

ამლოვალტანი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ღვიძლის დაავადებებით (განსაკუთრებით სანაღვლე გზების ობსტრუქციული დაავადებების დროს), რადგან ვალსარტანი შეუცვლელი სახით ძირითადად სანაღვლე გზებით გამოიყოფა, ხოლო ამლოდიპინი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში.

პაციენტები თირკმლის მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსი (კკ) 30-50 მლ/წთ) ამლოვალტანის დოზის კორექციას არ საჭიროებენ, ხოლო თირკმლების ფუნქციის მძიმე დარღვევისას (კკ

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება არასტაბილური სტენოკარდიის, მიტრალური ან აორტული სტენოზისა და ჰიპერტროფული ობსტრუქციული კარდიომიოპათიის დროს.

არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის გამოყენების შესახებ პაციენტებში თირკმლის არტერიის ცალმხრივი ან ორმხრივი სტენოზით.

პრეპარატის უსაფრთხოების მონაცემები პაციენტებში, ახლო წარსულში თირკმლის ტრანსპლანტაციით, არ მოიპოვება.

18 წლამდე ასაკის პაციენტებში პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდებული, ამ კატეგორიის პაციენტებში კვლევების არარსებობის გამო.

ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა

ავტოტრანსპორტისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვისას საჭიროა სიფრთხილის დაცვა, რადგან პრეპარატის მიღებამ შესაძლოა თავბრუსხვევა ან მომატებული დაღლილობის შეგრძნება გამოიწვიოს.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი

პრეპარატი არ ინიშნება ორსულებსა და დაორსულების სურვილის მქონე ქალებში. მკურნალობის პერიოდში პაციენტის დაორსულების შემთხვევაში, პრეპარატი უნდა მოიხსნას შეძლებისდაგვარად სწრაფად. ამლოვალტანის მიღება ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.

დოზისგ ადაჭარბება 

სიმპტომები: არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება და თავბრუსხვევა, პერიფერიული ვაზოდილატაცია და რეფლექტორული ტაქიკარდია, იშვიათად – გამოხატული და გახანგრძლივებული არტერიული ჰიპოტენზია, შოკისა და ლეტალური გამოსავლის ჩათვლით.

მკურნალობა: დოზის გადაჭარბების შემთხევაში საჭიროა ღებინების გამოწვევა (თუ პრეპარატის მიღებიდან მცირე დროა გასული) ან კუჭის ამორეცხვა, ასევე ინიშნება აქტივირებული ნახშირი. საჭიროა აქტიური ზომების მიღება გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციების შესანარჩუნებლად, მათ შორის გულის ფუნქციის და სასუნთქი სისტემის, ასევე მოცირკულირე სისხლის მოცულობის და შარდის გამოყოფის ხშირი კონტროლი. უკუჩვენების არარსებობის შემთხვევაში, არტერიული წნევისა და სისხლძარღვთა ტონუსის შესანარჩუნებლად, შესაძლოა ვაზოკონსტრიქტორის (სიფრთხილით) დანიშვნა. კალციუმის არხების ბლოკადის მოხსნის მიზნით დასაშვებია კალციუმის გლუკონატის ინტრავენური შეყვანა. ამლოდიპინისა და ვალსარტანის ორგანიზმიდან გამოდევნისათვის ჰემოდიალიზი ნაკლებად გამოიყენება. 

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება

ამლოვალტანი სიფრთხილით ინიშნება კალიუმის შემცველ ბიოლოგიურად აქტიურ დანამატებთან, კალიუმის დამზოგველ დიურეზულ საშუალებებთან, კალიუმის შემცველ მარილებთან ან ისეთ პრეპარატებთან კომბინაციაში, რომლებმაც შესაძლოა სისხლში კალიუმის დონის მატება გამოიწვიოს (მაგ.: ჰეპარინი). ასეთ შემთხვევებში აუცილებელია კალიუმის დონის მუდმივი კონტროლი.

ამლოდიპინით მონოთერაპიისას კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება არ ვლინდება შემდეგ საშუალებებთან კომბინაციაში: თიაზიდური დიურეზული საშუალებები, ბეტა-ადრენობლოკატორები, აგფ-ინჰიბიტორები, გახანგრძლივებული მოქმედების ნიტრატები, სუბლინგვალური ნიტროგლიცერინი, დიგოქსინი, ვარფარინი, ატორვასტატინი, სილდენაფილი, მაალოქსი (გელი ალუმინის ჰიდროქსიდის, მაგნიუმის ჰიდროქსიდისა და სიმეტიკონის შემცველობით), ციმეტიდინი, ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები, ანტიბიოტიკები და პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებები.

ვალსარტანის მონოთერაპიისას კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება არ ვლინდება შემდეგ საშუალებებთან კომბინაციაში: ციმეტიდინი, ვარფარინი, ფუროსემიდი, დიგოქსინი, ატენოლოლი, ინდომეტაცინი, ჰიდროქლორთიაზიდი, ამლოდიპინი, გლიბენკლამიდი.

დოზირება და მიღების წესი

პრეპარატი ინიშნება პერორალურად, კვების რეჟიმისაგან დამოუკიდებლად, დღეში ერთხელ მცირე რაოდენობის წყალთან ერთად. 

პაციენტებში, რომლებშიც არტერიული წნევის რეგულირება ვერ ხერხდება ამლოდიპინის ან ვალსარტანის მონოპრეპარატებით, ნაჩვენებია ამლოვალტანით კომბინირებული თერაპიის დაწყება.

რეკომენდებული დღიური დოზაა 1 ტაბლეტი (5 მგ/80 მგ ან 10 მგ/160 მგ).

პაციენტებს, რომლებიც იღებენ ამლოდიპინს და ვალსარტანს ცალ-ცალკე, ენიშნებათ ამლოვალტანი კომპონენტების იგივე დოზით (5 მგ/80 მგ ან 10 მგ/160 მგ).

ასაკოვანი პაციენტები, ასევე პაციენტები თირკმლის ფუნქციის სუსტი ან საშუალო სიმძიმის დარღვევით (კკ>30 მლ/წთ), ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით ან ქოლესტაზით გამოვლენილი ღვიძლის დაავადებებით, დოზის კორექციას არ საჭიროებენ.

ამლოვალტანის მაქსიმალური დღიური დოზაა 1 ტაბლეტი (5 მგ/80 მგ ან 10 მგ/160 მგ).

გვერდითი მოვლენები

სასუნთქი სისტემის მხრივ: ხშირად - ნაზოფარინგიტი, გრიპის მსგავსი სიმპტომები; ზოგჯერ – ხველება, ტკივილი ყელის ან ხორხის არეში.

მგრძნობელობის ორგანოების მხრივ: იშვიათად - მხედველობის დარღვევა, ხმაური ყურებში; ზოგჯერ – ვესტიბულური აპარატის ფუნქციასთან დაკავშირებული თავბრუსხვევა.

ცნს-სა და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: ხშირად - თავის ტკივილი; ზოგჯერ - თავბრუსხვევა, ძილიანობა, ორთოსტატული თავბრუსხვევა, პარესთეზია; იშვიათად - შფოთვა.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ზოგჯერ - ტაქიკარდია, გულისცემის შეგრძნება, ორთოსტატული ჰიპოტენზია; იშვიათად - სინკოპალური მდგომარეობა, არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ზოგჯერ - დიარეა, გულისრევა, ტკივილი მუცლის არეში, შეკრულობა, პირის სიმშრალე.

დერმატოლოგიური რეაქციები: ზოგჯერ - გამონაყარი კანზე, ერითემა; იშვიათად - ჰიპერჰიდროზი, ჭინჭრის ცხელება, ეგზანთემა, ქავილი.

ძვალ-სახსართა სისტემის მხრივ: ზოგჯერ - სახსრების შეშუპება, წელის ტკივილი, ართრალგია; იშვიათად - კუნთების სპაზმი, სიმძიმის შეგრძნება მთელ სხეულში.

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: იშვიათად – პოლაკიურია, პოლიურია, შარდოვანას აზოტის მატება.

სასქესო ორგანოთა მხრივ: ერექციული დისფუნქცია.

სხვა: ხშირად - პასტოზურობა, სახისა და პერიფერიული შეშუპება, დაღლილობის შეგრძნება, სახის წამოხურება, ასთენია, სიცხის შეგრძნება.

ალერგიული რეაქცია: იშვიათად – პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა.

ვარგისობა და შენახვის პირობები

პრეპარატის ვარგისობის ვადა - 3 წელი. 

ინახება არა უმეტეს 30°C,  სინესტისა და სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა

აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი - 5 მგ ამლოდიპინი / 80 მგ ვალსარტანი; 30 ტაბლეტი ბლისტერებში, მეორადი შეფუთვა - მუყაოს კოლოფში.

აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი - 10 მგ ამლოდიპინი / 160 მგ ვალსარტანი; 30 ტაბლეტი ბლისტერებში, მეორადი შეფუთვა - მუყაოს კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტით.

Don`t copy text!