საერთაშორისო დასახელება – potassium Iodide
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი – H03CA

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები; იოდის შემცველი პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბ. 200 მკგ: 50ც.
ტაბ. 200 მკგ: 100ც.

ერთი ტაბლეტი მოქმედი კომპონენტის სახით შეიცავს 262 მკგ კალიუმის იოდიდს (რაც შეესაბამება 200 მკგ იოდს).
სხვა კომპონენტები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მსუბუქი ძირითადი მაგნიუმის კარბონატი, ჟელატინი, კარბოქსიმეთილსახამებლის ნატრიუმის მარილი (A ტიპი), მაღალდისპერსიული სილიციუმის დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი.

ჩვენებები
– ორგანიზმში იოდის უკმარისობის პროფილაქტიკა (მაგალითად, ჩიყვის განვითარების პრევენცია პაციენტებში, რომლებიც ცხოვრობენ რაიონებში, სადაც აღინიშნება იოდის დეფიციტი, და ორგანიზმში იოდის უკმარისობით გამოწვეული ჩიყვის ამოკვეთის ოპერაციების შემდეგ)
– ჩიყვის მკურნალობა ახალშობილებში, ბავშვებში, მოზარდებში და ახალგაზრდა მოზრდილებში.
ორგანიზმის იოდით საკმარისად მომარაგების მნიშვნელობა იოდი – ნატურალური მიკროელემენტია, რომელიც, ვიტამინებისა და მინერალური ნივთიერებების მსგავსად აუცილებელია სიცოცხლისათვის. იოდი ორგანიზმს სჭირდება ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების სინთეზისთვის, რომლებიც მონაწილეობენ მასში მომხდარ მრავალფეროვან პროცესებში. პატარა ბავშვებში ჰორმონები გადამწყვეტ როლს ასრულებენ მათ ზრდასა და გონებრივ განვითარებაში. მოზრდილებში ისინი პასუხს აგებენ ნივთიერებათა ცვლის მრავალი პროცესის რეგულირებაზე.
იოდი ორგანიზმს საკვებთან ერთად უნდა მიეწოდებოდეს. საკვები პროდუქტების უმეტესობაში იოდი არასაკმარისი რაოდენობითაა, რამაც შიძლება გამოიწვიოს ორგანიზმის იოდით მომარაგების უკმარისობა. იოდის შესაძლო უკმარისობის პრევენციისათვის – კერძოდ იოდზე მაღალი მოთხოვნილების პერიოდებში (ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი და სქესობრივი მომწიფების პერიოდი) – შეიძლება, მაგალითად, იოდის შემცველი ტაბლეტების მიღება.
ორგანიზმის იოდით არასაკმარისად მომარაგების შედეგები
სისხლიდან მეტი იოდის მისაღებად ფარისებრი ჯირკვალი ცდილობს მისი უკმარისობის კომპენსირება მოახდინოს თავისი მოცულობის გაზრდით, რაც იწვევს ჩიყვის განვითარებას.
იოდის მუდმივი უკმარისობისას მცირდება ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების წარმოქმნა. ამან შეიძლება გამოიწვიოს იოდის დეფიციტით გამოწვეული ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დაქვეითება აქედან გამომდინარე ჯანმრთელობისათვის ისეთი შედეგებით, როგორიცაა ზოგადი სისუსტე, აპათია, სწრაფი დაღლილობა, კონცენტრირების დარღვევა, პიროვნების შეცვლა, წონის მომატება, ყაბზობა, ჰიპერმგრძნობელობა სიცივის მიმართ, პულსის შენელება, თმის მტვრევადობა, ცვენა, კანის სიმშრალე, აქერცვლა და სიფერმკრთალე, კაცებში იმპოტენცია და ქალებში შობადობის უნარის დარღვევა.
ამგვარად, აღნიშნული მოვლენები, შეიძლება იყოს ორგანიზმში იოდის ნაკლებობის ნიშნები.
იოდის დეფიციტის აღმოფხვრა იწვევს სიცოცხლის ტონუსის მომატებას, აუმჯობესებს სწავლის უნარს მოსწავლეებში, შრომისუნარიანობასა და სიცოცხლის ხარისხს.

მიღების წესები და დოზები
1. ჩიყვის პროფილაქტიკა იოდის უკმარისობის დროს
იმ შემთხვევებში, როდესაც ორგანიზმში საკვებთან ერთად იოდის საკმარისი რაოდენობით, რაც შეადგენს არანაკლებ 150-300 მკგ დღეში (მჯო-ს მიერ განიხილება იოდზე მოთხოვნილების ზღვრული მნიშვნელობები მოზრდილებისათვის) მიწოდება არ ხდება, აუცილებელია შემდეგი, ქვემოთჩამოთვლილი იოდის რაოდენობების დამატებით შეყვანა:
– ჩვილები და ბავშვები:
დღეში ერთხელ იოდომარინი® 200-ის 1/2 ტაბლეტი (შეესაბამება 100 მკგ-მდე იოდს).
– მოზარდები და მოზრდილები:
დღეში ერთხელ იოდომარინი® 200-ის 1/2-1 ტაბლეტი (შეესაბამება 100-200 მკგ იოდს).
– ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი:
დღეში ერთხელ იოდომარინი® 200-ის 1 ტაბლეტი (შეესაბამება 200 მკგ იოდს).
2. ჩიყვის განმეორებითი ზრდის პროფილაქტიკა ჩიყვის მედიკამენტოზური მკურნალობის დასრულებისას, განპირობებულის იოდის უკმარისობით, ან მისი ამოკვეთის ოპერაციის შემდეგ:
– დღეში ერთხელ იოდომარინი® 200-ის 1/2-1 ტაბლეტი (შეესაბამება 100-200 მკგ იოდს).
3. იოდის უკმარისობით განპირობებული ჩიყვის მკურნალობა:
– ახალშობილები, ბავშვები და მოზარდები:
დღეში ერთხელ იოდომარინი® 200-ის 1/2-1 ტაბლეტი (შეესაბამება 100-200 მკგ იოდს).
– ახალგაზრდა ასაკის მოზრდილები:
დღეში ერთხელ იოდომარინი® 200-ის 1.5-2.5 ტაბლეტი (შეესაბამება 300-500 მკგ იოდს). პრეპარატი მიიღება ჭამის შემდეგ, საკმარისი რაოდენობით წყლის მიყოლებით (მაგალითად, ჭიქა წყალი).
ბავშვებში მიღება რეკომენდებულია საკვებთან (მაგალითად, წვნიანი) ან სასმელთან შერევით. ტაბლეტები ადვილად იხსნება სითხეში და ამიტომ მათი განზავება შეიძლება რძეში, წვენში. მიღების ეს წესი განსაკუთრებით რეკომენდებულია ახალშობილი და პატარა ბავშვებისათვის.
იოდომარინი® 200-ის პროფილაქტიკური გამოყენება ხანგრძლივად და რეგულარულად უნდა ტარდებოდეს, ჩვეულებრივ, რამოდენიმე წლის განმავლობაში, ზოგჯერ – მთელი სიცოცხლის განმავლობაში. იოდის შევსების წარმატება მით მეტია, რაც უფრო ადრე დაიწყო მკურნალობა და რაც უფრო ნაკლები ცვლილებებია მომხდარი ფარისებრი ჯირკვლის ქსოვილებში.
ახალშობილებში ჩიყვის სამკურნალოდ უმეტეს შემთხვევაში 2-4 კვირა საკმარისია, ხოლო ბავშვებში, მოზარდებსა და მოზრდილებში, როგორც წესი, საჭიროა 6-12 თვე ან მეტი.

გვერდითი მოვლენები
ყველა სამკურნალო საშუალებების მსგავსად, იოდომარინი® 200-საც შეიძლება გააჩნდეს გვერდითი მოქმედებები. ნებისმიერ ასაკში იოდიდის პროფილაქტიკური, ასევე ახალშობილებში, ბავშვებსა და მოზარდებში თერაპიული გამოყენებისას გვერდითი მოვლენები, როგორც წესი, არ აღინიშნება. მაგრამ სრულად არ შეიძლება იმის გამორიცხვა, რომ ფარისებრ ჯირკვალში ჰორმონების წარმომქმნელი უკონტროლო მონაკვეთების არსებობისას და იოდის 150 მკგ სადღეღამისო დოზებისას, შეიძლება გამოვლინდეს ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის მომატება.
მოზრდილებში ჩიყვის თერაპიისათვის პრეპარატის გამოყენებისას (დოზები 300-1000 მკგ იოდი დღეში) ცალკეულ შემთხვევებში, შეიძლება განვითარდეს იოდით გამოწვეული ჰიპერთირეოზი. ამის მიზეზად, უმეტეს შემთხვევაში, ითვლება ფარისებრ ჯირკვალში ჰორმონების წარმომქმნელი უკონტროლო მონაკვეთების არსებობა. ეს საშიშროება ემუქრება უპირველესად ხანდაზმულ პაციენტებს, რომლებსაც ჩიყვი ხანგრძლივი დროის განმავლობაში აწუხებთ.

უკუჩვენება
– ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის გამოხატული გაძლიერება;
– ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის ლატენტური მომატება დოზებში, რომლებიც აღემატება 150 მკგ იოდს დღეში;
– ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონწარმომქმნელი კეთილთვისებიანი სიმსივნე ან არაკონტროლირებად ჰორმონწარმომქმნელ მონაკვეთებში დოზებში 300-1000 მკგ იოდი დღე-ღამეში (ოპერაციის წინა მკურნალობის გარდა).
ზეგავლენა ავტომანქანის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
მითითებები ავტომანქანის მართვასა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარის შეზღუდვასთან დაკავშირებით არ არსებობს.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში მოთხოვნილება იოდზე მომატებულია. ორსული ქალი იოდით, ასევე, ამარაგებს ნაყოფს, ხოლო დედა (სრულად ძუძუთი კვების დროს) – ახალშობილს. თუ მუცლად ყოფნის დროს ან ჩვილ ასაკში ბავშვი ვერ იღებს საკმარისი რაოდენობით იოდს, შეიძლება განვითარდეს ახალშობილთა ჩიყვი ან განვითარების მძიმე დარღვევები, რომლებიც თითქმის არ ექვემდებარება კორექციას. ორსულობის დროს იოდისა და იოდის შემცველი პრეპარატების მიღება შეიძლება მხოლოდ ექიმის რჩევით, როდესაც კარგად არის შეფასებული მოსალოდნელი სარგებელი და შესაძლო რისკი.

განსაკუთრებული მითითებები
ახალშობილებსა და პარატა ბავშვებში იოდის უკმარისობის შედეგები განსაკუთრებით მძიმეა. არსებობს ფიზიკური და გონებრივი განვითარების მძიმე შეუქცევადი დარღვევების საშიშროება. ამიტომ, ბავშვების იოდით საკმარისი მომარაგება განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მათი ჯანმრთელობისათვის, ინტელექტისათვის და ზრდისათვის.

ჭარბი დოზირება
იოდომარინი® 200-ის ჭარბი დოზის მიღების შემთხვევაში, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.
იოდომარინი® 200-ის დოზის გამოტოვების შემთხვევაში მომდევნო დღეს უნდა მოხდეს ჩვეულებრივი რაოდენობის მიღება.
იოდომარინი® 200-ის გამოყენების დროზე ადრე შეწყვეტის შემთხვევაში (მაგალითად გვერდითი მოქმედებების მიზეზით) აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
სამკურნალო საშუალებებს შეუძლიათ ურთიერთქმედება ერთმანეთის მიმართ და გვერდით ეფექტებზე. ეს განსაკუთრებით ეხება გარკვეულ საშუალებებს, რომლებიც გამოიყენება დეპრესიის სამკურნალოდ (ლითიუმის მარილები); კალიუმის შემანარჩუნებელ შარდმდენ საშუალებებსა და ნივთიერებებს, რომლებიც თრგუნავენ ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციას.
პერქლორატი ან თიოციანატი ანელებენ ფარისებრი ჯირკვლის მიერ იოდის ათვისებას.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატის ვარგისიანობის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე.
შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება.
ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვომელ ადგილას, არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

აფთიაქში გაცემის წესი
გაიცემა რეცეპტით

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა:
BERLIN-CHEMIE AG
გერმანია

საერთაშორისო დასახელება – potassium Iodide
ათქ.კლასიფიკაციის კოდი – H03CA

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები; იოდის შემცველი პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბ. 100 მკგ; 100ც.

მოქმედი კომპონენტის სახით ერთი ტაბლეტი შეიცავს 131 მკგ კალიუმის იოდიდს (რაც 100 მკგ იოდს შეესაბამება).
სხვა კომპონენტები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მაგნიუმის კარბონატი, ჟელატინი, კარბოქსიმეთილსახამებლის ნატრიუმის მარილი (ტიპი A), კაჟბადის მაღალდისპერსიული დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი.

ჩვენებები
იოდომარინი® 100 გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში:
– ორგანიზმში იოდის უკმარისობის პროფილაქტიკა (მაგალითად, ჩიყვის განვითარების პრევენცია პაციენტებში, რომლებიც ცხოვრობენ რაიონებში, სადაც აღინიშნება იოდის დეფიციტი, და ჩიყვის ამოკვეთის ოპერაციების შემდეგ, რომელიც გამოწვეულია ორგანიზმში იოდის უკმარისობით),
– ჩიყვის მკურნალობა ახალშობილებში, ბავშვებში, მოზარდებში და ახალგაზრდა მოზრდილებში.
ორგანიზმის იოდით საკმარისად მომარაგების მნიშვნელობა
იოდი – ნატურალური მიკროელემენტია, რომელიც, ვიტამინებისა და მინერალური ნივთიერებების მსგავსად აუცილებელია სიცოცხლისათვის. იოდი ორგანიზმს სჭირდება ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების სინთეზისთვის, რომლებიც მონაწილეობენ მასში მიმდინარე მრავალფეროვან პროცესებში. პატარა ბავშვებში ჰორმონები ასრულებენ გადამწყვეტ როლს მათ ზრდასა და გონებრივ განვითარებაში. მოზრდილებში ისინი პასუხს აგებენ ნივთიერებათა ცვლის მრავალი პროცესის რეგულირებაზე.
იოდი ორგანიზმს საკვებთან ერთად უნდა მიეწოდებოდეს. საკვები პროდუქტების უმეტესობაში იოდი არასაკმარისი რაოდენობითაა, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ორგანიზმის იოდით მომარაგების უკმარისობა. იოდის შესაძლო უკმარისობის პრევენციისათვის – კერძოდ იოდზე მაღალი მოთხოვნილების პერიოდებში (ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი და სქესობრივი მომწიფების პერიოდი) – შეიძლება, მაგალითად, იოდის შემცველი ტაბლეტების მიღება.
ორგანიზმის იოდით არასაკმარისად მომარაგების შედეგები
სისხლიდან მეტი იოდის მისაღებად ფარისებრი ჯირკვალი ცდილობს მისი უკმარისობის კომპენსირება თავისი მოცულობის გაზრდის გაძლიერებით მოახდინოს. ეს იწვევს ჩიყვის განვითარებას.
იოდის მუდმივი უკმარისობისას მცირდება ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების წარმოქმნა. ამან შეიძლება გამოიწვიოს იოდის დეფიციტით გამოწვეული ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დაქვეითება აქედან გამომდინარე ჯანმრთელობისათვის ისეთი შედეგებით, როგორიცაა ზოგადი სისუსტე, აპათია, სწრაფი დაღლილობა, კონცენტრაციის დარღვევები, პიროვნების შეცვლა, წონის მომატება, ყაბზობა, ჰიპერმგრძნობელობა სიცივის მიმართ, პულსის შენელება, თმის მტვრევადობა, თმის ცვენა, კანის სიმშრალე, აქერცვლა და უფერობა, კაცებსა და ქალებში იმპოტენცია და შობადობის უნარის დარღვევა.
ამგვარად, აღნიშნული მოვლენები შეიძლება იყოს ორგანიზმში იოდის ნაკლებობის ნიშნები.
იოდის დეფიციტის აღმოფხვრა, სხვა ზომებთან ერთად, ზრდის სიცოცხლის ტონუსს, აუმჯობესებს სწავლის უნარს მოსწავლეებში, შრომისუნარიანობასა და სიცოცხლის ხარისხს.

მიღების წესები და დოზები
1. ჩიყვის პროფილაქტიკა იოდის უკმარისობის დროს
იმ შემთხვევებში, როდესაც ორგანიზმში საკვებთან ერთად იოდის საკმარისი რაოდენობით, რაც შეადგენს არანაკლებ 150-300 მკგ დღეში (მჯო-ს მიერ განიხილება იოდზე მოთხოვნილების ზღვრული მნიშვნელობები მოზრდილებისათვის) მიწოდება არ ხდება, აუცილებელია შემდეგი, იოდის ქვემეორე ჩამოთვლილი რაოდენობების დამატებით შეყვანა:
– ჩვილები და ბავშვები:
დღეში ერთხელ იოდომარინი® 100-ის 1/2-1 ტაბლეტი (შეესაბამება 50-100 მკგ იოდს).
– მოზარდები და მოზრდილები:
დღეში ერთხელ იოდომარინი® 100-ის 1-2 ტაბლეტი (შეესაბამება 100-200 მკგ იოდს).
– ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი:
დღეში ერთხელ იოდომარინი® 100-ის 2 ტაბლეტი (შეესაბამება 200 მკგ იოდს).
2. ჩიყვის განმეორებითი ზრდის პროფილაქტიკა ჩიყვის მედიკამენტოზური მკურნალობის დასრულებისას, განპირობებულის იოდის უკმარისობით, ან მისი ამოკვეთის ოპერაციის შემდეგ:
– დღეში ერთხელ იოდომარინი® 100-ის 1-2 ტაბლეტი (შეესაბამება 100-200 მკგ იოდს).
3. იოდის ნაკლებობით განპირობებული ჩიყვის მკურნალობა:
– ახალშობილები, ბავშვები და მოზარდები:
დღეში ერთხელ იოდომარინი® 100-ის 1-2 ტაბლეტი (შეესაბამება 100-200 მკგ იოდს).
– ახალგაზრდა ასაკის მოზრდილები:
დღეში ერთხელ იოდომარინი® 100-ის 3-5 ტაბლეტი (შეესაბამება 300-500 მკგ იოდს). პრეპარატი მიიღება ჭამის შემდეგ, საკმარისი რაოდენობით წყლის მიყოლებით (მაგალითად, ჭიქა წყალი).
ბავშვებში მიღება რეკომენდებულია საკვებთან (მაგალითად, წვნიანი) ან სასმელთან შერევით. ტაბლეტები ადვილად იხსნება სითხეში, და ამიტომ მათი განზავება შეიძლება რძეში, წვენში ან რაიმე მსგავსში. მიღების ეს წესი განსაკუთრებით რეკომენდებულია ახალშობილი და პატარა ბავშვებისათვის.
იოდომარინი® 100-ის პროფილაქტიკური გამოყენება ხანგრძლივად და რეგუარულად უნდა ტარდებოდეს, ჩვეულებრივ რამოდენიმე წლის განმავლობაში, არაიშვიათად – მთელი სიცოცხლის განმავლობაში. იოდის შევსების წარმატება მით მეტია, რაც უფრო ადრე დაიწყო მკურნალობა და რაც უფრო ნაკლები ცვლილებებია მომხდარი ფარისებრი ჯირკვლის ქსოვილებში.
ახალშობილებში ჩიყვის სამკურნალოდ უმეტეს შემთხვევაში 2-4 კვირა საკმარისია, ხოლო ბავშვებში, მოზარდებსა და მოზრდილებში, როგორც წესი, საჭიროა 6-12 თვე ან მეტი.

გვერდითი მოვლენები
ყველა სამკურნალო საშუალებების მსგავსად იოდომარინი® 100-საც შეიძლება გააჩნდეს გვერდითი მოქმედებები. მაგრამ ნებისმიერ ასაკში იოდიდის პროფილაქტიკური, ასევე ახალშობილებში, ბავშვებსა და მოზარდებში თერაპიული გამოყენებისას გვერდითი მოვლენები, როგორც წესი, არ აღინიშნება. მაგრამ სრულად არ შეიძლება იმის გამორიცხვა, რომ ფარისებრ ჯირკვალში ჰორმონების წარმომქმნელი უკონტროლო მონაკვეთების არსებობისას და იოდის 150 მკგ სადღეღამისო დოზებისას, შეიძლება გამოვლინდეს ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის მომატება.
მოზრდილებში ჩიყვის თერაპიისათვის პრეპარატის გამოყენებისას (დოზები 300-1000 მკგ იოდი დღეში) ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს იოდით გამოწვეული ჰიპერთირეოზი. ამის მიზეზად უმეტეს შემთხვევაში ითვლება ფარისებრ ჯირკვალში ჰორმონების წარმომქმნელი უკონტროლო უბნების არსებობა. ეს საშიშროება ემუქრება უპირველესად ხანდაზმულ პაციენტებს, რომლებსაც ჩიყვი ხანგრძლივი დროის განმავლობაში აწუხებთ.

უკუჩვენება
იოდომარინი® 100-ის გამოიყენება არ შეიძლება შემდეგ შემთხვევებში:
– ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის მოქმედი ნივთიერების ან სხვა რომელიმე კომპონენტების მიმართ,
– ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის მანიფესტური (რომელიც მიმდინარეობს სიმპტომების არსებობით) მომატება,
– ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის ლატენტური (რომელიც მიმდინარეობს სიმპტომების არარსებობით) მომატება დოზებში, რომლებიც აღემატება 150 მკგ იოდს დღეში,
– ფარისებრი ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰორმონების წარმომქმნელი სიმსივნე ან არაკონტროლირებადი ჰორმონების წარმომქმნელი მონაკვეთები დოზებში 300-1000 მკგ იოდი დღეში (ოპერაციის წინა მკურნალობის გარდა).

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში მოთხოვნილება იოდზე მომატებულია. ორსული ქალი იოდით ასევე ამარაგებს ჯერ კიდევ ჩანასახს, ხოლო დედა (სრულად ძუძუთი კვების დროს) – ახალშობილს. თუ მუცლად ყოფნის დროს ან ჩვილობაში ბავშვი ვერ იღებს საკმარისი რაოდენობით იოდს, შეიძლება განვითარდეს ახალშობილთა ჩიყვი ან განვითარების მძიმე დარღვევები, რომლებიც თითქმის არ ექვემდებარება კორექციას.
მაგრამ ორსულობის დროს იოდისა და იოდის შემცველი პრეპარატების მიღება შეიძლება მხოლოდ ექიმის რჩევით, როდესაც კარგად არის შეფასებული მოსალოდნელი სარგებელი და შესაძლო რისკი.
გაფრთხილება ბავშვებში ახალშობილებსა და პარატა ბავშვებში იოდის უკმარისობის შედეგები განსაკუთრებით მძიმეა. არსებობს ფიზიკური და გონებრივი განვითარების მძიმე შეუქცევადი დარღვევების საშიშროება. ამიტომ ბავშვების იოდით საკმარისად მომარაგება განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მათი ჯანმრთელობისათვის, ინტელექტისათვის და ზრდისათვის.

განსაკუთრებული მითითებები
ეს სამკურნალო საშულება შეიცავს ლაქტოზას. ამიტომ, თუ პაციენტისათვის ცნობილია, რომ მას გააჩნია შაქრის ზოგიერთი სახეობის აუტანლობა, იოდომარინი® 100-ის გამოიყენება შეიძლება მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.
ზეგავლენა ავტომანქანის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
მითითებები იმის შესახებ, რომ იოდომარინი® 100 ზღუდავს ავტომანქანის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარს არ არსებობს.

ჭარბი დოზირება
იოდომარინი® 100-ის ჭარბი დოზის მიღების შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.
იოდომარინი® 100-ის დოზის გამოტოვების შემთხვევაში მომდევნო დღეს უნდა მოხდეს ჩვეულებრივი რაოდენობის მიღება.
იოდომარინი® 100-ის გამოყენების დროზე ადრე შეწყვეტის შემთხვევაში (მაგალითად გვერდითი მოქმედებების მიზეზით) აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
სამკურნალო საშუალებებს შეუძლიათ ურთიერთქმედება ერთმანეთის მოქმედებასა და გვერდით ეფექტებზე. ეს განსაკუთრებით ეხება გარკვეულ საშუალებებს, რომლებიც გამოიყენება დეპრესიების სამკურნალოდ (ლითიუმის მარილები), კალიუმის შემანარჩუნებელ შარდმდენ საშუალებებსა და ნივთიერებებს, რომლებიც თრგუნავენ ფარისებრ ჯირკვალს.
პერქლორატი ან თიოციანატი ანელებენ ფარისებრი ჯირკვლის მიერ იოდის ათვისებას.

შენახვის პირობები და ვადები
3 წელი. ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება.
ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვომელ ადგილას, არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

აფთიაქში გაცემის წესი
ურეცეპტოდ

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა:
BERLIN-CHEMIE AG
გერმანია

იოდო – ფიქსი 200მგ.  

Iodo – Fix 200 mg.  

საერთაშორისო დასახელება  –  potassium iodide

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – საკვები დანამატი

შემადგენლობა: ერთი ტაბლეტი მოქმედი კომპონენტის სახით შეიცავს 262 მკგ კალიუმის იოდიდს  (რაც შეესაბამება 200 მკგ იოდს).

ჩვენებები:

იოდი აუცილებელია ფარისებური ჯირკვლისა და იმუნრი სისტემის ნორმალური ფუნქციონირებისათვის .

იოდი უზრუნველყოფს ფარისებური ჯირკვლის ჰორმონის წრმოქმნას და ენერგეტიკული ცვლის ბალნს.

ორგანიზმში იოდის უკმარისობის პროფილაქტიკა, პრევენცია პაციენტებში, რომლებიც ცხოვრობენ რაიონებში, სადაც აღინიშნება იოდის დეფიციტი.

იოდის შესაძლო უკმარისობის პრევენციისათვის – კერძოდ იოდზე მაღალი მოთხოვნილების პერიოდებში (ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი და სქესობრივი მომწიფების პერიოდი)

იოდის დეფიციტით გამოწვეული ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დაქვეითება აქედან გამომდინარე ჯანმრთელობისათვის ისეთი შედეგებით, როგორიცაა ზოგადი სისუსტე, აპათია, სწრაფი დაღლილობა, კონცენტრირების დარღვევა, პიროვნების შეცვლა, წონის მომატება, ყაბზობა, ჰიპერმგრძნობელობა სიცივის მიმართ, პულსის შენელება, თმის მტვრევადობა, ცვენა, კანის სიმშრალე, აქერცვლა და სიფერმკრთალე, კაცებში იმპოტენცია და ქალებში შობადობის უნარის დარღვევა.
ამგვარად, აღნიშნული მოვლენები, შეიძლება იყოს ორგანიზმში იოდის ნაკლებობის ნიშნები.
იოდის დეფიციტის აღმოფხვრა იწვევს სიცოცხლის ტონუსის მომატებას, აუმჯობესებს სწავლის უნარს მოსწავლეებში, შრომისუნარიანობასა და სიცოცხლის ხარისხს.

მიღების წესები და დოზირება:

ახალგაზრდა ასაკის მოზრდილები:

დღეში ერთხელ იოდო-ფიქსი  200-ის 1.-2. ტაბლეტი (შეესაბამება 200-400 მკგ იოდს).

პრეპარატი მიიღება ჭამის შემდეგ, საკმარისი რაოდენობით წყლის მიყოლებით.

მოზარდები და მოზრდილები:
დღეში ერთხელ იოდო-ფიქსი 200-ის 1 ტაბლეტი (შეესაბამება -200 მკგ იოდს).

ბავშვებში  1-12  წლამდე რეკემენდირებულია 50 -100 მკგ  .

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი:
დღეში ერთხელ იოდო-ფიქსი 200-ის 1 ტაბლეტი (შეესაბამება -200 მკგ იოდს).

უკუჩვენება:

ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის გამოხატული გაძლიერება;
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის ლატენტური მომატება დოზებში, რომლებიც აღემატება 150 მკგ იოდს დღეში;
ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონწარმომქმნელი კეთილთვისებიანი სიმსივნე ან არაკონტროლირებად ჰორმონწარმომქმნელ მონაკვეთებში დოზებში 300-1000 მკგ იოდი დღე-ღამეში (ოპერაციის წინა მკურნალობის გარდა).

გვერდითი მოვლენები:
ყველა სამკურნალო საშუალებების მსგავსად, იოდო-ფიქსი 200-საც შეიძლება გააჩნდეს გვერდითი მოქმედებები. ნებისმიერ ასაკში იოდიდის პროფილაქტიკური, ასევე ახალშობილებში, ბავშვებსა და მოზარდებში თერაპიული გამოყენებისას გვერდითი მოვლენები, როგორც წესი, არ აღინიშნება. მაგრამ სრულად არ შეიძლება იმის გამორიცხვა, რომ ფარისებრ ჯირკვალში ჰორმონების წარმომქმნელი უკონტროლო მონაკვეთების არსებობისას და იოდის 200 მკგ სადღეღამისო დოზებისას, შეიძლება გამოვლინდეს ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის მომატება.

განსაკუთრებული მითითებები:
ახალშობილებსა და პატარა ბავშვებში იოდის უკმარისობის შედეგები განსაკუთრებით მძიმეა. არსებობს ფიზიკური და გონებრივი განვითარების მძიმე შეუქცევადი დარღვევების საშიშროება. ამიტომ, ბავშვების იოდით საკმარისი მომარაგება განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მათი ჯანმრთელობისათვის, ინტელექტისათვის და ზრდისათვის.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში მოთხოვნილება იოდზე მომატებულია. ორსული ქალი იოდით, ასევე, ამარაგებს ნაყოფს, ხოლო დედა (სრულად ძუძუთი კვების დროს) – ახალშობილს. თუ მუცლად ყოფნის დროს ან ჩვილ ასაკში ბავშვი ვერ იღებს საკმარისი რაოდენობით იოდს, შეიძლება განვითარდეს განვითარების მძიმე დარღვევები, რომლებიც თითქმის არ ექვემდებარება კორექციას. ორსულობის დროს იოდისა და იოდის შემცველი პრეპარატების მიღება შეიძლება მხოლოდ ექიმის რჩევით, როდესაც კარგად არის შეფასებული მოსალოდნელი სარგებელი და შესაძლო რისკი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
სამკურნალო საშუალებებს შეუძლიათ ურთიერთქმედება ერთმანეთის მიმართ და გვერდით ეფექტებზე. ეს განსაკუთრებით ეხება გარკვეულ საშუალებებს, რომლებიც გამოიყენება დეპრესიის სამკურნალოდ (ლითიუმის მარილები); კალიუმის შემანარჩუნებელ შარდმდენ საშუალებებსა და ნივთიერებებს, რომლებიც თრგუნავენ ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციას.
პერქლორატი ან თიოციანატი ანელებენ ფარისებრი ჯირკვლის მიერ იოდის ათვისებას.

ჭარბი დოზირება:
იოდო-ფიქსი 200-ის ჭარბი დოზის მიღების შემთხვევაში, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.
იოდო-ფიქსი  200-ის დოზის გამოტოვების შემთხვევაში მომდევნო დღეს უნდა მოხდეს ჩვეულებრივი რაოდენობის მიღება.
იოდო-ფიქსი  200-ის გამოყენების დროზე ადრე შეწყვეტის შემთხვევაში (მაგალითად გვერდითი მოქმედებების მიზეზით) აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.

გამოშვების ფორმა  –  200 მგ. № 60 ტაბ.(10 აბი ბლისტერზე)

შენახვის პირობები და ვადები:
პრეპარატის ვარგისიანობის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე.
შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება.
ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვომელ ადგილას, არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

აფთიაქში გაცემის წესი:
გაიცემა ურეცეპტოთ

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა:

UNI-PHARMA-PharmaceuticalbLaboratories

Greece

ოფიციალური იმპორტიორი საქართველოში:

Rich Pharma LTD – United Kingdom

ქვეყანა: გერმანია

მწარმოებელი: მერკ კგაა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები; ანტითირეოიდული პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
5 მგ-იანი 20, 50, 100 ტაბ.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
თიროზოლი 5 – თირეოსტატული ჯგუფის სამკურნალო პრეპარატი.
მოქმედი ნივთიერება ­ თიამაზოლი – გააჩნია თვისება, შეამციროს ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების ჭარბი სინთეზი თირეოტოქსიკოზის დროს, რის შედეგადაც ხდება ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის და ორგანიზმის ჰორმონული სტატუსის ნორმალიზება.

ჩვენებები
თირეოტოქსიკოზი; თერაპიის მიზანი – ეუთირეოიდული მდგომარეობისა და ხანგრძლივი რემისიის მიღწევა.
თირეოტოქსიკოზის ქირურგიული მკურნალობისათვის მზადება. ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევა თიამაზოლის ოპერაციისწინა მიღებით 3­4 კვირის განმავლობაში, ზოგიერთ შემთხვევაში უფრო ხანგრძლივადაც, ვინაიდან ეს ამცირებს ოპერაციის დროს სისხლდენის წარმოქმნისა და თირეოტოქსიური კრიზის წარმოშობის რისკს; რადიოაქტიული იოდით თირეო­ ტოქსიკოზის მკურნალობისათვის მზადება, განსაკუთრებით მძიმე შემთხვე­ ვებისას თირეოტოქსიკოზის განვითარების რისკის თავიდან აცილების მიზნით.
რადიოაქტიული იოდის მოქმედების ლატენტურ პერიოდში თერა­ პია. ხდება რადიოაქტიული იოდის მოქმედების დაწყებამდე (4­6 თვის გან­ მავლობაში).
გამონაკლის შემთხვევებში ­ თირეოტოქსიკოზის ხანგრძლივი შე­მანარჩუნებელი მკურნალობა, თუ საერთო მდგომარეობისა ან პირადი მიზეზების გამო გარკვეული თერაპიული ღონისძიებების ჩატარება შეუ­ ძლებელია.
თირეოტოქსიკოზის პროფილაქტიკა იოდის პრეპარატების დანიშ­ ვნისას (იოდის შემცველი რენტგენოკონტრასტული საშუალებების გამო­ ყენების შემთხვევების ჩათვლით) ანამნეზში ლატენტური თირეოტოქსიკოზის, ავტონომიური ადენომების ან თირეოტოქსიკოზის არსებობისას.

მიღების წესები და დოზები
თირეოტოქსიკოზი
დაავადების სიმძიმის გათვალისწინებით ნიშნავენ თიამაზოლის 20­40 მგ დღე­ღამეში 3­6 კვირის განმავლობაში. ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის ნორმალიზების შემდეგ (ჩვეულებრივ 3­8 კვირაში) გადადიან შემანარჩუნებელ დოზაზე 5­20 მგ დღე­ღამეში. ამ დროიდან რეკომენდე­ ბულია დამატებით ლევოთიროქსინის მიღება. თირეოტოქსიკოზის ქირურგიული მკურნალობისთვის მზადებისას ნიშნავენ თიამაზოლის 20­40 მგ დღე­ღამეში, ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე. ამ დროიდან რეკომენდებულია დამატებით ლევოთიროქსინის მიღება. ოპერა­ ციის მზადებისთვის საჭირო დროის შესამცირებლად, დამატებით ნიშნავენ ბეტა­ადრენობლოკატორებს და იოდის პრეპარატებს.
რადიოაქტიური იოდით მკურნალობისთვის მზადებისას, ნიშნავენ თიამაზოლის 20­40 მგ დღე­ღამეში ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე. მითითება: თიამაზოლმა და თიაშარდოვანას წარმონაქმნებმა შეიძლება დააქვეითოს ფარისებრი ჯირკვლის ქსოვილის მგრძნობელობა სხივური თერაპიისადმი.
რადიოაქტიული იოდის მოქმედების ლატენტურ პერიოდში მკურნალობა: დაავადების სიმძიმის გათვალისწინებით, ნიშნავენ თიამაზოლის 5­20 მგ დღე­ღამეში რადიოაქტიური იოდის მოქმედების დაწყებამდე (4­6 თვე).
ხანგრძლივი თირეოსტატიკური შემანარჩუნებელი თერაპია
თიამაზოლის 1.25­2.5­10 მგ დღე­ღამეში ლევოთიროქსინის მცირე დოზების დამატებითი მიღებით. თირეოტოქსიკოზის პროფილაქტიკა იოდის პრეპარატების დანიშვნისას (იოდის შემცველი რენდგენოკონტრასტული საშუალებების გამოყენების შემთხვევების ჩათვლით) ანამნეზში ავტო­ ნომიური ადენომების ლატენტური თირეოტოქსიკოზის ან თირეოტოქ­ სიკოზის არსებობისას ­ იოდისშემცველი საშუალებების მიღების წინ 8­10 დღის განმავლობაში ნიშნავენ თიამაზოლის 10­20 მგ დღე­ღამეში და 1 გრ კალიუმის პერქლორატს დღეში.
დოზირება ბავშვებში
ბავშვებს საწყის დოზად უნიშნავენ ყოველდღიურად თიამაზოლის 0.3­0.5 მგ/კგ სხეულის მასაზე. შემანარჩუნებელი დოზა: დღეში 0.2­0.3 მგ/კგ სხეულის მასაზე. აუცილებლობის შემთხვევაში დამატებით ნიშნავენ ლევო­ თიროქსინს.
ტაბლეტების მიღება უნდა ხდებოდეს ჭამის შემდეგ დაუღეჭავად, სითხის საკმაო რაოდენობის მიყოლებით.სადღეღამისო დოზა ინიშნება ერთჯე­ რადად ან დოზის 2­3 ჯერ მიღებით. მკურნალობის დასაწყისში ერთჯერადი დოზების დღის განმავლობაში მიიღება მკაცრად განსაზღვრულ ერთიდა­ იგივე დროს. შემანარჩუნებელი დოზის მიღება ხდება ერთჯერადად დილით, საუზმის შემდეგ. თირეოტოქსიკოზის მკურნალობისას თერაპიის ხანგრძლივობა 1.5­-დან 2 წლამდეა. ხანგრძლივი მკურნალობისას გამოჯანმრთელების ალბათობა იზრდება.
თირეოტოქსიკოზით დაავადებულ პაციენტთა ოპერაციისთვის მზადებისას თიროზოლი® 5­ით მკურნალობა ხდება დაგეგმილ ოპერაციამდე 3­4 კვირის განმავლობაში (ზოგჯერ უფრო ხანგრძლივადაც), ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე და მთავრდება ერთი დღით ადრე ოპერაციამდე. ყველა შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობას ადგენს ექიმი.

გვერდითი მოვლენები
ზოგიერთ შემთხვევაში აღინიშნება კანის ალერგიული რეაქციები (ქავილი, შეწითლება, გამონაყარი). ჩვეულებრივ ისინი მსუბუქი ფორმით მიმდინარეობს და ხშირად, ხანგრძლივი მკურნალობისას, შექცევადი ხასიათისაა. მძიმე ფორმების დროს გენერალიზებული დერმატიტი მხოლოდ ერთეულ შემთხვევებშია აღწერილი.
ტემპერატურის მომატება, გემოვნების დარღვევები იშვიათად აღინიშნება და შექცევად ხასიათს ატარებს.
შემთხვევების დაახლოებით 0.3­0.6%-­ში წარმოიქმნება აგრანუ­ ლოციტოზი. მისი სიმპტომები შესაძლოა გამოვლინდეს მკურნალობის დაწყებიდან რამოდენიმე კვირის ან თვის შემდეგაც, რაც შეიძლება გახდეს პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტის მიზეზი. ზემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომების წარმოქმნისთანავე საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტაცია.
ერთეულ შემთხვევებში აღწერილია ტკივილი სახსრებში, რომელიც, როგორც წესი, ნელა ვითარდება პრეპარატით ხანგრძლივი მკურნალობის შედეგად. სახსრების ანთების ნიშნები არ აღინიშნება.
აღწერილი არის სიყვითლის ცალკეული შემთხვევები, რომელიც გამოწვეულია ნაღვლის შეგუბებით ან ღვიძლის ტოქსიური ანთებით.
ცალკეულ შემთხვევებში აღწერილია: გენერალიზებული ლიმფა­ დენოპათია, სანერწყვე ჯირკვლის მწვავე შეშუპება, თრომბოციტოპენია, პანციტოპენია, ნევრიტი, პოლინეიროპათია, მგლურასმაგვარი რეაქცია, აგრეთვე ინსულინის აუტოიმუნური სინდრომი სისხლში შაქრის დონის მკვეთრი დაწევით.
თიროზოლი 5­ის მოქმედებით მცირდება ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპერფუნქციით გამოწვეული გაზრდილი ენერგეტიკული მოთხოვნა. ეს იმას ნიშნავს, რომ თიროზოლით მკურნალობის დროს ჩვეულებრივი კვებისას შესაძლოა აღინიშნოს სხეულის მასის მომატება. სამედიცინო თვალსაზრისით ეს სასურველი შედეგია.
პრეპარატის მაღალი დოზის მიღებისას შესაძლოა განვითარდეს სუბკლინიკური და კლინიკური ჰიპოთირეოზი. აგრეთვე შესაძლია ფარისებრი ჯირკვლის ზომაში გაზრდა, რაც დაკავშირებულია სისხლში თტჰ­ის შემცველობის ზრდასთან. ამიტომ ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევის შემდეგ, საჭიროა თიამაზოლის დოზის შემცირება მინიმალურ ეფექტურ დოზამდე და დამატებით ლევოთიროქსინის დანიშვნა. არ არის მიზანშეწონილი თიროზოლის სრული შეწყვეტა და შემდგომ ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონებით მკურნალობაზე გადასვლა. თიროზოლით მკურნალობისას უკვე გადიდებული ფარისებრი ჯირკვლის შემდგომი ზრდა, თირეოტროპული ჰორმონის დათრგუნული დონის შემთხვევაში, უნდა განიხილოს როგორც ძირითადი დაავადების შედეგი და ამ დროს დამატებით არ უნდა იქნას ჩართული ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონები.
ენდოკრინული ოფტალმოპათიის წარმოქმნა ან გამწვავება არ წარმო­ ადგენს სწორად დანიშნული, თიროზოლით მკურნალობის გვერდით მოქმედებას.
იშვიათ შემთხვევაში, მკურნალობის დასრულების შემდეგ შესაძლოა წარმოიქმნას დაგვიანებული ჰიპოთირეოზი, რომელიც პრეპარატის გვერდით მოქმედებას კი არ წარმოადგენს, არამედ დაკავშირებულია ძირითადი დაავადების ჩარჩოში ფარისებრი ჯირკვლის ქსოვილში მიმდინარე ანთებით და დესტრუქციულ პროცესებთან.

უკუჩვენება
 თიამაზოლის ან თიოშარდოვანას წარმოებულებისადმი ჰიპერმგ­რძნობელობა.
 ანამნეზში კარბიმაზოლით ან თიამაზოლით ჩატარებული თერაპიის შედეგად აგრანულოციტოზის არსებობა.
 გრანულოციტოპენია.
 მკურნალობის წინ აღმოჩენილი ქოლესტაზის არსებობა.
 ლაქტაციის პერიოდი.
შედარებით წინააღმდეგჩვენებად ითვლება ადრე შენიშნული მსუ­ ბუქი ფორმით მიმდინარე კანის ალერგიული რეაქციების არსებობა თიოშარდოვანას წარმოებულებზე.

ორსულობა და ლაქტაცია
თიამაზოლი გადის პლაცენტურ ბარიერს და ნაყოფის სისხლში აღწევს იგივე კონცენტრაციას, როგორიც დედას აღენიშნება. ამიტომ ორსულობის დროს პრეპარატის მიღება უნდა ხდებოდეს მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში, ყველაზე დაბალი ქმედითი დოზირებით. თიამაზოლის მაღალმა დოზამ შესაძლოა ნაყოფში გამოიწვიოს ჩიყვის და ჰიპოთირეოზის წარმოქმნა. ტერატოგენული ეფექტები არ აღინიშნება. თიამაზოლი ნანახია დედის რძეში იმავე კონცენტრაციით, რომელიც შეესაბამება თიამაზოლის დონეს დედის სისხლში. თუ ლაქტაციის პერიოდში აუცილებელია თირეოტოქსიკოზის მკურნალობის გაგრძელება, ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს ან გამოყენებულ იქნას პროპილთიოურაცილი, ვინაიდან იგი, თიამაზოლისგან განსხვავებით, მეტი ხარისხით უკავშირდება პლაზმის ცილებს.

განსაკუთრებული მითითებები
ღვიძლის უკმარისობის შემთხვევაში ინიშნება პრეპარატის მინიმალურად ეფექტური დოზა. ავადმყოფებს, რომელთაც აღენიშნებათ ფარისებრი ჯირკვლის მნიშვნელოვანი გადიდება, რომელიც ავიწროვებს ტრაქეის სანათურს, თიროზოლი ენიშნებათ ხანმოკლე დროის განმავლობაში ლევოთიროქსინთან კომბინაციაში, ვინაიდან ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლოა ჩიყვის გადიდება და ტრაქეის უფრო მეტი შევიწროვება. აუცილებლობის შემთხვევაში უნდა ხდებოდეს ავადმყოფზე ზედმიწევნითი დაკვირვება (თირეოტროპული ჰორმონის დონისა და ტრაქეის სანათურის კონტროლი).
პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია პერიფერიული სისხლის სურათის რეგულარული კონტროლი.
იოდის ნაკლებობა აძლიერებს, ხოლო სიჭარბე ასუსტებს თიამაზოლის მოქმედებას.
თუ პრეპარატით მკურნალობისას უეცრად აღმოცენდება ყელის ტკივილი, ყლაპვის გაძნელება, სხეულის ტემპერატურის მომატება, სტომატიტის ნიშნები ან ფურუნკულოზი (აგრანულოციტოზის შესაძლო სიმპტომები), უმალ მიმართეთ ექიმს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ექიმი ინფორმირებული უნდა იყოს რა პრეპარატებით ხდება მკურნალობა.
მაღალი დოზებით იოდისშემცველი რენტგენოკონტრასტული საშუალებების გამოყენების შემდეგ პრეპარატის დანიშვნისას შესაძლოა თიროზოლი® 5­ის მოქმედების შესუსტება. პაციენტებში, რომლებიც თი­ რეოტოქსიკოზის გამო მკურნალობენ თიროზოლი® 5­ით, ეუთირეოიდუ­ ლი მდგომარეობის მიღწევის შემდეგ, შეიძლება აღმოცენდეს საგულე გლიკოზიდების (დიგოქსინი და დიგიტოქსინი), ამინოფილინის დანიშნული დოზების შემცირების, ასევე ვარფარინისა და სხვა ანტიკოაგულანტების (კუმარინისა და ინდანდიონის წარმოებულების) დანიშნული დოზების გაზრდის აუცილებლობა.
ცნობები სხვა სამკურნალო საშუალებების მოქმედების შესახებ, პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკასა და ფარმაკოდინამიკაზე არ არის ცნობილი. საყურადღებოა ის ფაქტი, რომ თირეოტოქსიკოზის დროს აჩქარებულია ნივთიერებების მეტაბოლიზმი და ელიმინაცია, ამიტომ რიგ შემთხვევებში სხვა პრეპარატების დოზის კორექციაა საჭირო. სულფანილამიდების ერთდროული მიღებისას ლეიკოპენიის განვითარების რისკი იზრდება. თიამაზოლთან ლეიკოგენისა და ფოლიუმის მჟავას ერთდროული მიღება კი, ამცირებს ლეიკოპენიის განვითარების რისკს. გენტამიცინი აძლიერებს თიამაზოლის ანტითირეოიდულ მოქმედებას.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება უნდა ხდებოდეს ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა
5 წელი. არ შეიძლება სამკურნალო საშუალების მიღება მისი ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
merk KGaA ნიკომედისთვის,
გერმანია.

ქვეყანა: გერმანია

მწარმოებელი: მერკ კგაა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები; ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
125 მკგ. ლევოთიროქსინის შემც.ტაბ.

ჩვენებები
ჩიყვი ფარისებრი ჯირკვლის ნორმალური ფუნქციით (ეუთირეოიდუ­ ლი ჩიყვი).
პირველადი და მეორადი ჰიპოთირეოზი.
ფარისებრი ჯირკვლის ან მისი ნაწილის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა.
ფარისებრი ჯირკვლის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომ ჩანა­ ცვლებითი თერაპია.
დიფუზური ტოქსიური ჩიყვი: თირეოტოქსიკოზის თირეოსტატი­ კებით კომპენსაციის შემდეგ (როგორც მონოთერაპია ან კომბინირებული თერაპიის შემადგენელი).
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის სადიაგნოზო ტესტი.

ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზა
ჩიყვი (ეუთირეოიდული ჩიყვი)
 მოზრდილებში ………………………………………………………… 75 – 200 (მკგ)
 მოზარდებში ………………………………………………………… 50 – 150 (მკგ)
ფარისებრ ჯირკვალზე ჩატარებული ოპერაციული მკურნალობის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა
ამოკვეთის შემდეგ ………………………………………………………… 75 – 200 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქცია
 მოზრდილებში მკურნალობის დასაწყისში …………………….. 25 – 50 (მკგ)
 ხანგრძლივი მკურნალობისას …………………………………. 125 – 250 (მკგ)
 ბავშვებში მკურნალობის დასაწყისში ……………………………… 25 – 50 (მკგ)
 ბავშვებში ხანგრძლივი მკურნალობისას …………………… 100 – 150 (მკგ) სხეულის ზედაპირის 1 მ2­ზე
კომპლექსური მკურნალობა
 თირეოსტატიკებთან ერთად ………………………………………….. 50 – 100 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის სუბტოტალური
ამოკვეთის შემდეგ ………………………………………………………. 150 – 300 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის
სადიაგნოზო ტესტი ………………………………………… 200 (მკგ)
მკურნალობის ხანგრძლივობა
ჰიპოთირეოზისას, ასევე ფარისებრი ჯირკვლის სრული ან ნაწილობრივი ამოკვეთის შემდეგ ეუთიროქსით მკურნალობა, ჩვეულებრივ, მთელი სიცოცხლის მანძილზე გრძელდება. ჰიპერთირეოზის დროს ეუთიროქსი გამოიყენება კომბინირებულ თერაპიაში თირეოსტატიკებთან ერთად ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე.ყველა შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი.

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატის სადღეღამისო დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად ჩვენების მიხედვით. მთელი სადღეღამისო დოზა მიიღება დილით უზმოზე, არანაკლებ 30 წუთით ადრე საკვების მიღებამდე, მცირე რაოდენობით სითხესთან ერთად. არ შეიძლება ტაბლეტის დაღეჭვა. ჩვილ ბავშვებს ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზას აძლევენ ერთჯერადად ჭამამდე 30 წუთით ადრე, პრეპარატს ხსნიან მცირე რაოდენობით წყალში ერთგვაროვანი მასის მიღებამდე. მედიკამენტის ასეთი სახით მომზადება ჩვილი ბავშვებისთვის უნდა მოხდეს უშუალოდ მიღების წინ და შემდეგ მედიკამენტს უნდა დააყოლონ მცირე რაოდენობით წყალი.

გვერდითი მოვლენები
ეუთიროქსის სწორი მიღებისას, ექიმის კონტროლის ქვეშ, გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება. დიდი დოზების აუტანლობის ან პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შესაძლოა ჰიპერთირეოზისთვის დამახასიათებელი სიმპტომების განვითარება: გაძლიერებული გულისცემა, გულის რითმის დარღვევა, ტრემორი, შინაგანი მოუსვენრობა, უძილობა, ჭარბი ოფლიანობა, სხეულის მასის დაქვეითება, ფაღარათი. ამ შემთხვევაში ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ საჭიროა სადღეღამისო დოზის შემცირება ან პრეპარატის მიღების დროებითი შეწყვეტა. გვერდითი მოვლენების გაქრობის შემდეგ საჭიროა მკურნალობის განახლება პრეპარატის უფრო მცირე დოზებით. ჰიპოფიზის დაზიანებით გამოწვეული ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქციისას აუცილებლად გამოსაკვლევია, აღინიშნება თუ არა ამავე დროს თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა. ამ შემთხვევაში უნდა მოხდეს მისი მკურნალობა ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონებით თერაპიის დაწყებამდე.

უკუჩვენება
არანამკურნალები ჰიპერთირეოზი.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის მიღება, თუ ის დანიშნულია ჰიპოთირეოზის სამკურნალოდ, უნდა გაგრძელდეს. ორსულობის დროს, პრეპარატის მიღება თირეოსტატიკურ საშუალებებთან კომბინაციაში წინააღმდეგნაჩვენებია, ვინაიდან შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის უკმარისობა. ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა პრეპარატის სიფრთხილით გამოყენება.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ გულ­სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების, მათ შორის სტენოკარდიის, მიოკარდიუმის ინფარქტისა და არტერიული ჰიპერტონიის მქონე პაციენტებს. პრეპარატის გამოყენებამ შაქრიანი დიაბეტის, უშაქრო დიაბეტის ან თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობის მქონე პაციენტებში შეიძლება ამ დაავადებათა სიმპტომატიკის გაძლიერება გამოიწვიოს. ამ პერიოდში აუცილებელია ყურადღებით შეირჩეს ზემოთ აღნიშნულ დაავადებათა სამკურნალო საშუალებები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ლევოთიროქსინმა შეიძლება გამოიწვიოს ანტიკოაგულანტების (კუმარინის წარმოებულები) მოქმედების გაძლიერება, ასევე შეიძლება შეამციროს შაქრის დამაქვეითებელი პრეპარატების ეფექტურობა. ლევოთიროქსინითა და ზემოთ აღნიშნული პრეპარატებით ერთდროული მკურნალობისას საჭიროა სისხლის შედედების მაჩვენებლებისა და სისხლში გლუკოზის კონტროლი.
ქოლესტერამინი იწვევს ლევოთიროქსინის შეწოვის შენელებას, რის გამოც ეუთიროქსის მიღება უნდა მოხდეს ქოლესტერამინის მიღებამდე 4­5 საათით ადრე.
ფენიტოინის სწრაფი ინტრავენური შეყვანისას შესაძლოა თავისუფალი ლევოთიროქსინის დონის მომატება სისხლის პლაზმაში და შეიძლება აღინიშნოს გულის შეკუმშვათა რითმის დარღვევა.
სალიცილატებმა, დიკუმარინმა, ფუროსემიდის მაღალმა დოზებმა (250 მგ), კლოფიბრატმა შეიძლება გამოიწვიონ ეუთიროქსის მოქმედების გაძლიერება.

შენახვის პირობები და ვადები
ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25°C.
ვარგისიანობის ვადა
მითითებულია შეფუთვაზე. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ვარ­ გისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
merk KGaA ნიკომედისთვის,
გერმანია.

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები; ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
75 მკგ. ლევოთიროქსინის შემც.ტაბ.

ჩვენებები
ჩიყვი ფარისებრი ჯირკვლის ნორმალური ფუნქციით (ეუთირეოიდუ­ ლი ჩიყვი).
პირველადი და მეორადი ჰიპოთირეოზი.
ფარისებრი ჯირკვლის ან მისი ნაწილის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა.
ფარისებრი ჯირკვლის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომ ჩანა­ ცვლებითი თერაპია.
დიფუზური ტოქსიური ჩიყვი: თირეოტოქსიკოზის თირეოსტატი­ კებით კომპენსაციის შემდეგ (როგორც მონოთერაპია ან კომბინირებული თერაპიის შემადგენელი).
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის სადიაგნოზო ტესტი.

ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზა
ჩიყვი (ეუთირეოიდული ჩიყვი)
 მოზრდილებში ………………………………………………………… 75 – 200 (მკგ)
 მოზარდებში ………………………………………………………… 50 – 150 (მკგ)
ფარისებრ ჯირკვალზე ჩატარებული ოპერაციული მკურნალობის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა
ამოკვეთის შემდეგ ………………………………………………………… 75 – 200 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქცია
 მოზრდილებში მკურნალობის დასაწყისში …………………….. 25 – 50 (მკგ)
 ხანგრძლივი მკურნალობისას …………………………………. 125 – 250 (მკგ)
 ბავშვებში მკურნალობის დასაწყისში ……………………………… 25 – 50 (მკგ)
 ბავშვებში ხანგრძლივი მკურნალობისას …………………… 100 – 150 (მკგ) სხეულის ზედაპირის 1 მ2­ზე
კომპლექსური მკურნალობა
 თირეოსტატიკებთან ერთად ………………………………………….. 50 – 100 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის სუბტოტალური
ამოკვეთის შემდეგ ………………………………………………………. 150 – 300 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის
სადიაგნოზო ტესტი ………………………………………… 200 (მკგ)
მკურნალობის ხანგრძლივობა
ჰიპოთირეოზისას, ასევე ფარისებრი ჯირკვლის სრული ან ნაწილობრივი ამოკვეთის შემდეგ ეუთიროქსით მკურნალობა, ჩვეულებრივ, მთელი სიცოცხლის მანძილზე გრძელდება. ჰიპერთირეოზის დროს ეუთიროქსი გამოიყენება კომბინირებულ თერაპიაში თირეოსტატიკებთან ერთად ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე.ყველა შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი.

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატის სადღეღამისო დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად ჩვენების მიხედვით. მთელი სადღეღამისო დოზა მიიღება დილით უზმოზე, არანაკლებ 30 წუთით ადრე საკვების მიღებამდე, მცირე რაოდენობით სითხესთან ერთად. არ შეიძლება ტაბლეტის დაღეჭვა. ჩვილ ბავშვებს ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზას აძლევენ ერთჯერადად ჭამამდე 30 წუთით ადრე, პრეპარატს ხსნიან მცირე რაოდენობით წყალში ერთგვაროვანი მასის მიღებამდე. მედიკამენტის ასეთი სახით მომზადება ჩვილი ბავშვებისთვის უნდა მოხდეს უშუალოდ მიღების წინ და შემდეგ მედიკამენტს უნდა დააყოლონ მცირე რაოდენობით წყალი.

გვერდითი მოვლენები
ეუთიროქსის სწორი მიღებისას, ექიმის კონტროლის ქვეშ, გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება. დიდი დოზების აუტანლობის ან პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შესაძლოა ჰიპერთირეოზისთვის დამახასიათებელი სიმპტომების განვითარება: გაძლიერებული გულისცემა, გულის რითმის დარღვევა, ტრემორი, შინაგანი მოუსვენრობა, უძილობა, ჭარბი ოფლიანობა, სხეულის მასის დაქვეითება, ფაღარათი. ამ შემთხვევაში ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ საჭიროა სადღეღამისო დოზის შემცირება ან პრეპარატის მიღების დროებითი შეწყვეტა. გვერდითი მოვლენების გაქრობის შემდეგ საჭიროა მკურნალობის განახლება პრეპარატის უფრო მცირე დოზებით. ჰიპოფიზის დაზიანებით გამოწვეული ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქციისას აუცილებლად გამოსაკვლევია, აღინიშნება თუ არა ამავე დროს თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა. ამ შემთხვევაში უნდა მოხდეს მისი მკურნალობა ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონებით თერაპიის დაწყებამდე.

უკუჩვენება
არანამკურნალები ჰიპერთირეოზი.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის მიღება, თუ ის დანიშნულია ჰიპოთირეოზის სამკურნალოდ, უნდა გაგრძელდეს. ორსულობის დროს, პრეპარატის მიღება თირეოსტატიკურ საშუალებებთან კომბინაციაში წინააღმდეგნაჩვენებია, ვინაიდან შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის უკმარისობა. ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა პრეპარატის სიფრთხილით გამოყენება.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ გულ­სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების, მათ შორის სტენოკარდიის, მიოკარდიუმის ინფარქტისა და არტერიული ჰიპერტონიის მქონე პაციენტებს. პრეპარატის გამოყენებამ შაქრიანი დიაბეტის, უშაქრო დიაბეტის ან თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობის მქონე პაციენტებში შეიძლება ამ დაავადებათა სიმპტომატიკის გაძლიერება გამოიწვიოს. ამ პერიოდში აუცილებელია ყურადღებით შეირჩეს ზემოთ აღნიშნულ დაავადებათა სამკურნალო საშუალებები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ლევოთიროქსინმა შეიძლება გამოიწვიოს ანტიკოაგულანტების (კუმარინის წარმოებულები) მოქმედების გაძლიერება, ასევე შეიძლება შეამციროს შაქრის დამაქვეითებელი პრეპარატების ეფექტურობა. ლევოთიროქსინითა და ზემოთ აღნიშნული პრეპარატებით ერთდროული მკურნალობისას საჭიროა სისხლის შედედების მაჩვენებლებისა და სისხლში გლუკოზის კონტროლი.
ქოლესტერამინი იწვევს ლევოთიროქსინის შეწოვის შენელებას, რის გამოც ეუთიროქსის მიღება უნდა მოხდეს ქოლესტერამინის მიღებამდე 4­5 საათით ადრე.
ფენიტოინის სწრაფი ინტრავენური შეყვანისას შესაძლოა თავისუფალი ლევოთიროქსინის დონის მომატება სისხლის პლაზმაში და შეიძლება აღინიშნოს გულის შეკუმშვათა რითმის დარღვევა.
სალიცილატებმა, დიკუმარინმა, ფუროსემიდის მაღალმა დოზებმა (250 მგ), კლოფიბრატმა შეიძლება გამოიწვიონ ეუთიროქსის მოქმედების გაძლიერება.

შენახვის პირობები და ვადები
ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25°C.
ვარგისიანობის ვადა
მითითებულია შეფუთვაზე. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ვარ­ გისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
merk KGaA ნიკომედისთვის,
გერმანია.

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი – ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები; ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
50 მკგ. ლევოთიროქსინის შემც.ტაბ.

ჩვენებები
ჩიყვი ფარისებრი ჯირკვლის ნორმალური ფუნქციით (ეუთირეოიდუ­ ლი ჩიყვი).
პირველადი და მეორადი ჰიპოთირეოზი.
ფარისებრი ჯირკვლის ან მისი ნაწილის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა.
ფარისებრი ჯირკვლის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომ ჩანა­ ცვლებითი თერაპია.
დიფუზური ტოქსიური ჩიყვი: თირეოტოქსიკოზის თირეოსტატი­ კებით კომპენსაციის შემდეგ (როგორც მონოთერაპია ან კომბინირებული თერაპიის შემადგენელი).
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის სადიაგნოზო ტესტი.

ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზა
ჩიყვი (ეუთირეოიდული ჩიყვი)
 მოზრდილებში ………………………………………………………… 75 – 200 (მკგ)
 მოზარდებში ………………………………………………………… 50 – 150 (მკგ)
ფარისებრ ჯირკვალზე ჩატარებული ოპერაციული მკურნალობის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა
ამოკვეთის შემდეგ ………………………………………………………… 75 – 200 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქცია
 მოზრდილებში მკურნალობის დასაწყისში …………………….. 25 – 50 (მკგ)
 ხანგრძლივი მკურნალობისას …………………………………. 125 – 250 (მკგ)
 ბავშვებში მკურნალობის დასაწყისში ……………………………… 25 – 50 (მკგ)
 ბავშვებში ხანგრძლივი მკურნალობისას …………………… 100 – 150 (მკგ) სხეულის ზედაპირის 1 მ2­ზე
კომპლექსური მკურნალობა
 თირეოსტატიკებთან ერთად ………………………………………….. 50 – 100 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის სუბტოტალური
ამოკვეთის შემდეგ ………………………………………………………. 150 – 300 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის
სადიაგნოზო ტესტი ………………………………………… 200 (მკგ)
მკურნალობის ხანგრძლივობა
ჰიპოთირეოზისას, ასევე ფარისებრი ჯირკვლის სრული ან ნაწილობრივი ამოკვეთის შემდეგ ეუთიროქსით მკურნალობა, ჩვეულებრივ, მთელი სიცოცხლის მანძილზე გრძელდება. ჰიპერთირეოზის დროს ეუთიროქსი გამოიყენება კომბინირებულ თერაპიაში თირეოსტატიკებთან ერთად ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე.ყველა შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი.

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატის სადღეღამისო დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად ჩვენების მიხედვით. მთელი სადღეღამისო დოზა მიიღება დილით უზმოზე, არანაკლებ 30 წუთით ადრე საკვების მიღებამდე, მცირე რაოდენობით სითხესთან ერთად. არ შეიძლება ტაბლეტის დაღეჭვა. ჩვილ ბავშვებს ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზას აძლევენ ერთჯერადად ჭამამდე 30 წუთით ადრე, პრეპარატს ხსნიან მცირე რაოდენობით წყალში ერთგვაროვანი მასის მიღებამდე. მედიკამენტის ასეთი სახით მომზადება ჩვილი ბავშვებისთვის უნდა მოხდეს უშუალოდ მიღების წინ და შემდეგ მედიკამენტს უნდა დააყოლონ მცირე რაოდენობით წყალი.

გვერდითი მოვლენები
ეუთიროქსის სწორი მიღებისას, ექიმის კონტროლის ქვეშ, გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება. დიდი დოზების აუტანლობის ან პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შესაძლოა ჰიპერთირეოზისთვის დამახასიათებელი სიმპტომების განვითარება: გაძლიერებული გულისცემა, გულის რითმის დარღვევა, ტრემორი, შინაგანი მოუსვენრობა, უძილობა, ჭარბი ოფლიანობა, სხეულის მასის დაქვეითება, ფაღარათი. ამ შემთხვევაში ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ საჭიროა სადღეღამისო დოზის შემცირება ან პრეპარატის მიღების დროებითი შეწყვეტა. გვერდითი მოვლენების გაქრობის შემდეგ საჭიროა მკურნალობის განახლება პრეპარატის უფრო მცირე დოზებით. ჰიპოფიზის დაზიანებით გამოწვეული ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქციისას აუცილებლად გამოსაკვლევია, აღინიშნება თუ არა ამავე დროს თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა. ამ შემთხვევაში უნდა მოხდეს მისი მკურნალობა ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონებით თერაპიის დაწყებამდე.

უკუჩვენება
არანამკურნალები ჰიპერთირეოზი.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის მიღება, თუ ის დანიშნულია ჰიპოთირეოზის სამკურნალოდ, უნდა გაგრძელდეს. ორსულობის დროს, პრეპარატის მიღება თირეოსტატიკურ საშუალებებთან კომბინაციაში წინააღმდეგნაჩვენებია, ვინაიდან შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის უკმარისობა. ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა პრეპარატის სიფრთხილით გამოყენება.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ გულ­სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების, მათ შორის სტენოკარდიის, მიოკარდიუმის ინფარქტისა და არტერიული ჰიპერტონიის მქონე პაციენტებს. პრეპარატის გამოყენებამ შაქრიანი დიაბეტის, უშაქრო დიაბეტის ან თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობის მქონე პაციენტებში შეიძლება ამ დაავადებათა სიმპტომატიკის გაძლიერება გამოიწვიოს. ამ პერიოდში აუცილებელია ყურადღებით შეირჩეს ზემოთ აღნიშნულ დაავადებათა სამკურნალო საშუალებები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ლევოთიროქსინმა შეიძლება გამოიწვიოს ანტიკოაგულანტების (კუმარინის წარმოებულები) მოქმედების გაძლიერება, ასევე შეიძლება შეამციროს შაქრის დამაქვეითებელი პრეპარატების ეფექტურობა. ლევოთიროქსინითა და ზემოთ აღნიშნული პრეპარატებით ერთდროული მკურნალობისას საჭიროა სისხლის შედედების მაჩვენებლებისა და სისხლში გლუკოზის კონტროლი.
ქოლესტერამინი იწვევს ლევოთიროქსინის შეწოვის შენელებას, რის გამოც ეუთიროქსის მიღება უნდა მოხდეს ქოლესტერამინის მიღებამდე 4­5 საათით ადრე.
ფენიტოინის სწრაფი ინტრავენური შეყვანისას შესაძლოა თავისუფალი ლევოთიროქსინის დონის მომატება სისხლის პლაზმაში და შეიძლება აღინიშნოს გულის შეკუმშვათა რითმის დარღვევა.
სალიცილატებმა, დიკუმარინმა, ფუროსემიდის მაღალმა დოზებმა (250 მგ), კლოფიბრატმა შეიძლება გამოიწვიონ ეუთიროქსის მოქმედების გაძლიერება.

შენახვის პირობები და ვადები
ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25°C.
ვარგისიანობის ვადა
მითითებულია შეფუთვაზე. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ვარ­ გისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
merk KGaA ნიკომედისთვის,
გერმანია.