ქვეყანა: გერმანია

მწარმოებელი: მერკ კგაა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები; ანტითირეოიდული პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
5 მგ-იანი 20, 50, 100 ტაბ.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
თიროზოლი 5 - თირეოსტატული ჯგუფის სამკურნალო პრეპარატი.
მოქმედი ნივთიერება ­ თიამაზოლი - გააჩნია თვისება, შეამციროს ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების ჭარბი სინთეზი თირეოტოქსიკოზის დროს, რის შედეგადაც ხდება ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის და ორგანიზმის ჰორმონული სტატუსის ნორმალიზება.

ჩვენებები
თირეოტოქსიკოზი; თერაპიის მიზანი – ეუთირეოიდული მდგომარეობისა და ხანგრძლივი რემისიის მიღწევა.
თირეოტოქსიკოზის ქირურგიული მკურნალობისათვის მზადება. ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევა თიამაზოლის ოპერაციისწინა მიღებით 3­4 კვირის განმავლობაში, ზოგიერთ შემთხვევაში უფრო ხანგრძლივადაც, ვინაიდან ეს ამცირებს ოპერაციის დროს სისხლდენის წარმოქმნისა და თირეოტოქსიური კრიზის წარმოშობის რისკს; რადიოაქტიული იოდით თირეო­ ტოქსიკოზის მკურნალობისათვის მზადება, განსაკუთრებით მძიმე შემთხვე­ ვებისას თირეოტოქსიკოზის განვითარების რისკის თავიდან აცილების მიზნით.
რადიოაქტიული იოდის მოქმედების ლატენტურ პერიოდში თერა­ პია. ხდება რადიოაქტიული იოდის მოქმედების დაწყებამდე (4­6 თვის გან­ მავლობაში).
გამონაკლის შემთხვევებში ­ თირეოტოქსიკოზის ხანგრძლივი შე­მანარჩუნებელი მკურნალობა, თუ საერთო მდგომარეობისა ან პირადი მიზეზების გამო გარკვეული თერაპიული ღონისძიებების ჩატარება შეუ­ ძლებელია.
თირეოტოქსიკოზის პროფილაქტიკა იოდის პრეპარატების დანიშ­ ვნისას (იოდის შემცველი რენტგენოკონტრასტული საშუალებების გამო­ ყენების შემთხვევების ჩათვლით) ანამნეზში ლატენტური თირეოტოქსიკოზის, ავტონომიური ადენომების ან თირეოტოქსიკოზის არსებობისას.

მიღების წესები და დოზები
თირეოტოქსიკოზი
დაავადების სიმძიმის გათვალისწინებით ნიშნავენ თიამაზოლის 20­40 მგ დღე­ღამეში 3­6 კვირის განმავლობაში. ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის ნორმალიზების შემდეგ (ჩვეულებრივ 3­8 კვირაში) გადადიან შემანარჩუნებელ დოზაზე 5­20 მგ დღე­ღამეში. ამ დროიდან რეკომენდე­ ბულია დამატებით ლევოთიროქსინის მიღება. თირეოტოქსიკოზის ქირურგიული მკურნალობისთვის მზადებისას ნიშნავენ თიამაზოლის 20­40 მგ დღე­ღამეში, ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე. ამ დროიდან რეკომენდებულია დამატებით ლევოთიროქსინის მიღება. ოპერა­ ციის მზადებისთვის საჭირო დროის შესამცირებლად, დამატებით ნიშნავენ ბეტა­ადრენობლოკატორებს და იოდის პრეპარატებს.
რადიოაქტიური იოდით მკურნალობისთვის მზადებისას, ნიშნავენ თიამაზოლის 20­40 მგ დღე­ღამეში ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე. მითითება: თიამაზოლმა და თიაშარდოვანას წარმონაქმნებმა შეიძლება დააქვეითოს ფარისებრი ჯირკვლის ქსოვილის მგრძნობელობა სხივური თერაპიისადმი.
რადიოაქტიული იოდის მოქმედების ლატენტურ პერიოდში მკურნალობა: დაავადების სიმძიმის გათვალისწინებით, ნიშნავენ თიამაზოლის 5­20 მგ დღე­ღამეში რადიოაქტიური იოდის მოქმედების დაწყებამდე (4­6 თვე).
ხანგრძლივი თირეოსტატიკური შემანარჩუნებელი თერაპია
თიამაზოლის 1.25­2.5­10 მგ დღე­ღამეში ლევოთიროქსინის მცირე დოზების დამატებითი მიღებით. თირეოტოქსიკოზის პროფილაქტიკა იოდის პრეპარატების დანიშვნისას (იოდის შემცველი რენდგენოკონტრასტული საშუალებების გამოყენების შემთხვევების ჩათვლით) ანამნეზში ავტო­ ნომიური ადენომების ლატენტური თირეოტოქსიკოზის ან თირეოტოქ­ სიკოზის არსებობისას ­ იოდისშემცველი საშუალებების მიღების წინ 8­10 დღის განმავლობაში ნიშნავენ თიამაზოლის 10­20 მგ დღე­ღამეში და 1 გრ კალიუმის პერქლორატს დღეში.
დოზირება ბავშვებში
ბავშვებს საწყის დოზად უნიშნავენ ყოველდღიურად თიამაზოლის 0.3­0.5 მგ/კგ სხეულის მასაზე. შემანარჩუნებელი დოზა: დღეში 0.2­0.3 მგ/კგ სხეულის მასაზე. აუცილებლობის შემთხვევაში დამატებით ნიშნავენ ლევო­ თიროქსინს.
ტაბლეტების მიღება უნდა ხდებოდეს ჭამის შემდეგ დაუღეჭავად, სითხის საკმაო რაოდენობის მიყოლებით.სადღეღამისო დოზა ინიშნება ერთჯე­ რადად ან დოზის 2­3 ჯერ მიღებით. მკურნალობის დასაწყისში ერთჯერადი დოზების დღის განმავლობაში მიიღება მკაცრად განსაზღვრულ ერთიდა­ იგივე დროს. შემანარჩუნებელი დოზის მიღება ხდება ერთჯერადად დილით, საუზმის შემდეგ. თირეოტოქსიკოზის მკურნალობისას თერაპიის ხანგრძლივობა 1.5­-დან 2 წლამდეა. ხანგრძლივი მკურნალობისას გამოჯანმრთელების ალბათობა იზრდება.
თირეოტოქსიკოზით დაავადებულ პაციენტთა ოპერაციისთვის მზადებისას თიროზოლი® 5­ით მკურნალობა ხდება დაგეგმილ ოპერაციამდე 3­4 კვირის განმავლობაში (ზოგჯერ უფრო ხანგრძლივადაც), ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე და მთავრდება ერთი დღით ადრე ოპერაციამდე. ყველა შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობას ადგენს ექიმი.

გვერდითი მოვლენები
ზოგიერთ შემთხვევაში აღინიშნება კანის ალერგიული რეაქციები (ქავილი, შეწითლება, გამონაყარი). ჩვეულებრივ ისინი მსუბუქი ფორმით მიმდინარეობს და ხშირად, ხანგრძლივი მკურნალობისას, შექცევადი ხასიათისაა. მძიმე ფორმების დროს გენერალიზებული დერმატიტი მხოლოდ ერთეულ შემთხვევებშია აღწერილი.
ტემპერატურის მომატება, გემოვნების დარღვევები იშვიათად აღინიშნება და შექცევად ხასიათს ატარებს.
შემთხვევების დაახლოებით 0.3­0.6%-­ში წარმოიქმნება აგრანუ­ ლოციტოზი. მისი სიმპტომები შესაძლოა გამოვლინდეს მკურნალობის დაწყებიდან რამოდენიმე კვირის ან თვის შემდეგაც, რაც შეიძლება გახდეს პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტის მიზეზი. ზემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომების წარმოქმნისთანავე საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტაცია.
ერთეულ შემთხვევებში აღწერილია ტკივილი სახსრებში, რომელიც, როგორც წესი, ნელა ვითარდება პრეპარატით ხანგრძლივი მკურნალობის შედეგად. სახსრების ანთების ნიშნები არ აღინიშნება.
აღწერილი არის სიყვითლის ცალკეული შემთხვევები, რომელიც გამოწვეულია ნაღვლის შეგუბებით ან ღვიძლის ტოქსიური ანთებით.
ცალკეულ შემთხვევებში აღწერილია: გენერალიზებული ლიმფა­ დენოპათია, სანერწყვე ჯირკვლის მწვავე შეშუპება, თრომბოციტოპენია, პანციტოპენია, ნევრიტი, პოლინეიროპათია, მგლურასმაგვარი რეაქცია, აგრეთვე ინსულინის აუტოიმუნური სინდრომი სისხლში შაქრის დონის მკვეთრი დაწევით.
თიროზოლი 5­ის მოქმედებით მცირდება ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპერფუნქციით გამოწვეული გაზრდილი ენერგეტიკული მოთხოვნა. ეს იმას ნიშნავს, რომ თიროზოლით მკურნალობის დროს ჩვეულებრივი კვებისას შესაძლოა აღინიშნოს სხეულის მასის მომატება. სამედიცინო თვალსაზრისით ეს სასურველი შედეგია.
პრეპარატის მაღალი დოზის მიღებისას შესაძლოა განვითარდეს სუბკლინიკური და კლინიკური ჰიპოთირეოზი. აგრეთვე შესაძლია ფარისებრი ჯირკვლის ზომაში გაზრდა, რაც დაკავშირებულია სისხლში თტჰ­ის შემცველობის ზრდასთან. ამიტომ ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევის შემდეგ, საჭიროა თიამაზოლის დოზის შემცირება მინიმალურ ეფექტურ დოზამდე და დამატებით ლევოთიროქსინის დანიშვნა. არ არის მიზანშეწონილი თიროზოლის სრული შეწყვეტა და შემდგომ ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონებით მკურნალობაზე გადასვლა. თიროზოლით მკურნალობისას უკვე გადიდებული ფარისებრი ჯირკვლის შემდგომი ზრდა, თირეოტროპული ჰორმონის დათრგუნული დონის შემთხვევაში, უნდა განიხილოს როგორც ძირითადი დაავადების შედეგი და ამ დროს დამატებით არ უნდა იქნას ჩართული ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონები.
ენდოკრინული ოფტალმოპათიის წარმოქმნა ან გამწვავება არ წარმო­ ადგენს სწორად დანიშნული, თიროზოლით მკურნალობის გვერდით მოქმედებას.
იშვიათ შემთხვევაში, მკურნალობის დასრულების შემდეგ შესაძლოა წარმოიქმნას დაგვიანებული ჰიპოთირეოზი, რომელიც პრეპარატის გვერდით მოქმედებას კი არ წარმოადგენს, არამედ დაკავშირებულია ძირითადი დაავადების ჩარჩოში ფარისებრი ჯირკვლის ქსოვილში მიმდინარე ანთებით და დესტრუქციულ პროცესებთან.

უკუჩვენება
 თიამაზოლის ან თიოშარდოვანას წარმოებულებისადმი ჰიპერმგ­რძნობელობა.
 ანამნეზში კარბიმაზოლით ან თიამაზოლით ჩატარებული თერაპიის შედეგად აგრანულოციტოზის არსებობა.
 გრანულოციტოპენია.
 მკურნალობის წინ აღმოჩენილი ქოლესტაზის არსებობა.
 ლაქტაციის პერიოდი.
შედარებით წინააღმდეგჩვენებად ითვლება ადრე შენიშნული მსუ­ ბუქი ფორმით მიმდინარე კანის ალერგიული რეაქციების არსებობა თიოშარდოვანას წარმოებულებზე.

ორსულობა და ლაქტაცია
თიამაზოლი გადის პლაცენტურ ბარიერს და ნაყოფის სისხლში აღწევს იგივე კონცენტრაციას, როგორიც დედას აღენიშნება. ამიტომ ორსულობის დროს პრეპარატის მიღება უნდა ხდებოდეს მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში, ყველაზე დაბალი ქმედითი დოზირებით. თიამაზოლის მაღალმა დოზამ შესაძლოა ნაყოფში გამოიწვიოს ჩიყვის და ჰიპოთირეოზის წარმოქმნა. ტერატოგენული ეფექტები არ აღინიშნება. თიამაზოლი ნანახია დედის რძეში იმავე კონცენტრაციით, რომელიც შეესაბამება თიამაზოლის დონეს დედის სისხლში. თუ ლაქტაციის პერიოდში აუცილებელია თირეოტოქსიკოზის მკურნალობის გაგრძელება, ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს ან გამოყენებულ იქნას პროპილთიოურაცილი, ვინაიდან იგი, თიამაზოლისგან განსხვავებით, მეტი ხარისხით უკავშირდება პლაზმის ცილებს.

განსაკუთრებული მითითებები
ღვიძლის უკმარისობის შემთხვევაში ინიშნება პრეპარატის მინიმალურად ეფექტური დოზა. ავადმყოფებს, რომელთაც აღენიშნებათ ფარისებრი ჯირკვლის მნიშვნელოვანი გადიდება, რომელიც ავიწროვებს ტრაქეის სანათურს, თიროზოლი ენიშნებათ ხანმოკლე დროის განმავლობაში ლევოთიროქსინთან კომბინაციაში, ვინაიდან ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლოა ჩიყვის გადიდება და ტრაქეის უფრო მეტი შევიწროვება. აუცილებლობის შემთხვევაში უნდა ხდებოდეს ავადმყოფზე ზედმიწევნითი დაკვირვება (თირეოტროპული ჰორმონის დონისა და ტრაქეის სანათურის კონტროლი).
პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია პერიფერიული სისხლის სურათის რეგულარული კონტროლი.
იოდის ნაკლებობა აძლიერებს, ხოლო სიჭარბე ასუსტებს თიამაზოლის მოქმედებას.
თუ პრეპარატით მკურნალობისას უეცრად აღმოცენდება ყელის ტკივილი, ყლაპვის გაძნელება, სხეულის ტემპერატურის მომატება, სტომატიტის ნიშნები ან ფურუნკულოზი (აგრანულოციტოზის შესაძლო სიმპტომები), უმალ მიმართეთ ექიმს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ექიმი ინფორმირებული უნდა იყოს რა პრეპარატებით ხდება მკურნალობა.
მაღალი დოზებით იოდისშემცველი რენტგენოკონტრასტული საშუალებების გამოყენების შემდეგ პრეპარატის დანიშვნისას შესაძლოა თიროზოლი® 5­ის მოქმედების შესუსტება. პაციენტებში, რომლებიც თი­ რეოტოქსიკოზის გამო მკურნალობენ თიროზოლი® 5­ით, ეუთირეოიდუ­ ლი მდგომარეობის მიღწევის შემდეგ, შეიძლება აღმოცენდეს საგულე გლიკოზიდების (დიგოქსინი და დიგიტოქსინი), ამინოფილინის დანიშნული დოზების შემცირების, ასევე ვარფარინისა და სხვა ანტიკოაგულანტების (კუმარინისა და ინდანდიონის წარმოებულების) დანიშნული დოზების გაზრდის აუცილებლობა.
ცნობები სხვა სამკურნალო საშუალებების მოქმედების შესახებ, პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკასა და ფარმაკოდინამიკაზე არ არის ცნობილი. საყურადღებოა ის ფაქტი, რომ თირეოტოქსიკოზის დროს აჩქარებულია ნივთიერებების მეტაბოლიზმი და ელიმინაცია, ამიტომ რიგ შემთხვევებში სხვა პრეპარატების დოზის კორექციაა საჭირო. სულფანილამიდების ერთდროული მიღებისას ლეიკოპენიის განვითარების რისკი იზრდება. თიამაზოლთან ლეიკოგენისა და ფოლიუმის მჟავას ერთდროული მიღება კი, ამცირებს ლეიკოპენიის განვითარების რისკს. გენტამიცინი აძლიერებს თიამაზოლის ანტითირეოიდულ მოქმედებას.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება უნდა ხდებოდეს ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა
5 წელი. არ შეიძლება სამკურნალო საშუალების მიღება მისი ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
merk KGaA ნიკომედისთვის,
გერმანია.

ქვეყანა: გერმანია

მწარმოებელი: მერკ კგაა

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები; ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
125 მკგ. ლევოთიროქსინის შემც.ტაბ.

ჩვენებები
ჩიყვი ფარისებრი ჯირკვლის ნორმალური ფუნქციით (ეუთირეოიდუ­ ლი ჩიყვი).
პირველადი და მეორადი ჰიპოთირეოზი.
ფარისებრი ჯირკვლის ან მისი ნაწილის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა.
ფარისებრი ჯირკვლის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომ ჩანა­ ცვლებითი თერაპია.
დიფუზური ტოქსიური ჩიყვი: თირეოტოქსიკოზის თირეოსტატი­ კებით კომპენსაციის შემდეგ (როგორც მონოთერაპია ან კომბინირებული თერაპიის შემადგენელი).
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის სადიაგნოზო ტესტი.

ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზა
ჩიყვი (ეუთირეოიდული ჩიყვი)
 მოზრდილებში .................................................................. 75 – 200 (მკგ)
 მოზარდებში .................................................................. 50 – 150 (მკგ)
ფარისებრ ჯირკვალზე ჩატარებული ოპერაციული მკურნალობის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა
ამოკვეთის შემდეგ .................................................................. 75 – 200 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქცია
 მოზრდილებში მკურნალობის დასაწყისში .......................... 25 – 50 (მკგ)
 ხანგრძლივი მკურნალობისას ........................................ 125 – 250 (მკგ)
 ბავშვებში მკურნალობის დასაწყისში .................................... 25 – 50 (მკგ)
 ბავშვებში ხანგრძლივი მკურნალობისას ........................ 100 – 150 (მკგ) სხეულის ზედაპირის 1 მ2­ზე
კომპლექსური მკურნალობა
 თირეოსტატიკებთან ერთად .................................................. 50 – 100 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის სუბტოტალური
ამოკვეთის შემდეგ ................................................................ 150 – 300 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის
სადიაგნოზო ტესტი ................................................ 200 (მკგ)
მკურნალობის ხანგრძლივობა
ჰიპოთირეოზისას, ასევე ფარისებრი ჯირკვლის სრული ან ნაწილობრივი ამოკვეთის შემდეგ ეუთიროქსით მკურნალობა, ჩვეულებრივ, მთელი სიცოცხლის მანძილზე გრძელდება. ჰიპერთირეოზის დროს ეუთიროქსი გამოიყენება კომბინირებულ თერაპიაში თირეოსტატიკებთან ერთად ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე.ყველა შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი.

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატის სადღეღამისო დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად ჩვენების მიხედვით. მთელი სადღეღამისო დოზა მიიღება დილით უზმოზე, არანაკლებ 30 წუთით ადრე საკვების მიღებამდე, მცირე რაოდენობით სითხესთან ერთად. არ შეიძლება ტაბლეტის დაღეჭვა. ჩვილ ბავშვებს ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზას აძლევენ ერთჯერადად ჭამამდე 30 წუთით ადრე, პრეპარატს ხსნიან მცირე რაოდენობით წყალში ერთგვაროვანი მასის მიღებამდე. მედიკამენტის ასეთი სახით მომზადება ჩვილი ბავშვებისთვის უნდა მოხდეს უშუალოდ მიღების წინ და შემდეგ მედიკამენტს უნდა დააყოლონ მცირე რაოდენობით წყალი.

გვერდითი მოვლენები
ეუთიროქსის სწორი მიღებისას, ექიმის კონტროლის ქვეშ, გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება. დიდი დოზების აუტანლობის ან პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შესაძლოა ჰიპერთირეოზისთვის დამახასიათებელი სიმპტომების განვითარება: გაძლიერებული გულისცემა, გულის რითმის დარღვევა, ტრემორი, შინაგანი მოუსვენრობა, უძილობა, ჭარბი ოფლიანობა, სხეულის მასის დაქვეითება, ფაღარათი. ამ შემთხვევაში ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ საჭიროა სადღეღამისო დოზის შემცირება ან პრეპარატის მიღების დროებითი შეწყვეტა. გვერდითი მოვლენების გაქრობის შემდეგ საჭიროა მკურნალობის განახლება პრეპარატის უფრო მცირე დოზებით. ჰიპოფიზის დაზიანებით გამოწვეული ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქციისას აუცილებლად გამოსაკვლევია, აღინიშნება თუ არა ამავე დროს თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა. ამ შემთხვევაში უნდა მოხდეს მისი მკურნალობა ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონებით თერაპიის დაწყებამდე.

უკუჩვენება
არანამკურნალები ჰიპერთირეოზი.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის მიღება, თუ ის დანიშნულია ჰიპოთირეოზის სამკურნალოდ, უნდა გაგრძელდეს. ორსულობის დროს, პრეპარატის მიღება თირეოსტატიკურ საშუალებებთან კომბინაციაში წინააღმდეგნაჩვენებია, ვინაიდან შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის უკმარისობა. ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა პრეპარატის სიფრთხილით გამოყენება.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ გულ­სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების, მათ შორის სტენოკარდიის, მიოკარდიუმის ინფარქტისა და არტერიული ჰიპერტონიის მქონე პაციენტებს. პრეპარატის გამოყენებამ შაქრიანი დიაბეტის, უშაქრო დიაბეტის ან თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობის მქონე პაციენტებში შეიძლება ამ დაავადებათა სიმპტომატიკის გაძლიერება გამოიწვიოს. ამ პერიოდში აუცილებელია ყურადღებით შეირჩეს ზემოთ აღნიშნულ დაავადებათა სამკურნალო საშუალებები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ლევოთიროქსინმა შეიძლება გამოიწვიოს ანტიკოაგულანტების (კუმარინის წარმოებულები) მოქმედების გაძლიერება, ასევე შეიძლება შეამციროს შაქრის დამაქვეითებელი პრეპარატების ეფექტურობა. ლევოთიროქსინითა და ზემოთ აღნიშნული პრეპარატებით ერთდროული მკურნალობისას საჭიროა სისხლის შედედების მაჩვენებლებისა და სისხლში გლუკოზის კონტროლი.
ქოლესტერამინი იწვევს ლევოთიროქსინის შეწოვის შენელებას, რის გამოც ეუთიროქსის მიღება უნდა მოხდეს ქოლესტერამინის მიღებამდე 4­5 საათით ადრე.
ფენიტოინის სწრაფი ინტრავენური შეყვანისას შესაძლოა თავისუფალი ლევოთიროქსინის დონის მომატება სისხლის პლაზმაში და შეიძლება აღინიშნოს გულის შეკუმშვათა რითმის დარღვევა.
სალიცილატებმა, დიკუმარინმა, ფუროსემიდის მაღალმა დოზებმა (250 მგ), კლოფიბრატმა შეიძლება გამოიწვიონ ეუთიროქსის მოქმედების გაძლიერება.

შენახვის პირობები და ვადები
ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25°C.
ვარგისიანობის ვადა
მითითებულია შეფუთვაზე. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ვარ­ გისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
merk KGaA ნიკომედისთვის,
გერმანია.

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები; ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
75 მკგ. ლევოთიროქსინის შემც.ტაბ.

ჩვენებები
ჩიყვი ფარისებრი ჯირკვლის ნორმალური ფუნქციით (ეუთირეოიდუ­ ლი ჩიყვი).
პირველადი და მეორადი ჰიპოთირეოზი.
ფარისებრი ჯირკვლის ან მისი ნაწილის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა.
ფარისებრი ჯირკვლის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომ ჩანა­ ცვლებითი თერაპია.
დიფუზური ტოქსიური ჩიყვი: თირეოტოქსიკოზის თირეოსტატი­ კებით კომპენსაციის შემდეგ (როგორც მონოთერაპია ან კომბინირებული თერაპიის შემადგენელი).
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის სადიაგნოზო ტესტი.

ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზა
ჩიყვი (ეუთირეოიდული ჩიყვი)
 მოზრდილებში .................................................................. 75 – 200 (მკგ)
 მოზარდებში .................................................................. 50 – 150 (მკგ)
ფარისებრ ჯირკვალზე ჩატარებული ოპერაციული მკურნალობის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა
ამოკვეთის შემდეგ .................................................................. 75 – 200 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქცია
 მოზრდილებში მკურნალობის დასაწყისში .......................... 25 – 50 (მკგ)
 ხანგრძლივი მკურნალობისას ........................................ 125 – 250 (მკგ)
 ბავშვებში მკურნალობის დასაწყისში .................................... 25 – 50 (მკგ)
 ბავშვებში ხანგრძლივი მკურნალობისას ........................ 100 – 150 (მკგ) სხეულის ზედაპირის 1 მ2­ზე
კომპლექსური მკურნალობა
 თირეოსტატიკებთან ერთად .................................................. 50 – 100 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის სუბტოტალური
ამოკვეთის შემდეგ ................................................................ 150 – 300 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის
სადიაგნოზო ტესტი ................................................ 200 (მკგ)
მკურნალობის ხანგრძლივობა
ჰიპოთირეოზისას, ასევე ფარისებრი ჯირკვლის სრული ან ნაწილობრივი ამოკვეთის შემდეგ ეუთიროქსით მკურნალობა, ჩვეულებრივ, მთელი სიცოცხლის მანძილზე გრძელდება. ჰიპერთირეოზის დროს ეუთიროქსი გამოიყენება კომბინირებულ თერაპიაში თირეოსტატიკებთან ერთად ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე.ყველა შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი.

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატის სადღეღამისო დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად ჩვენების მიხედვით. მთელი სადღეღამისო დოზა მიიღება დილით უზმოზე, არანაკლებ 30 წუთით ადრე საკვების მიღებამდე, მცირე რაოდენობით სითხესთან ერთად. არ შეიძლება ტაბლეტის დაღეჭვა. ჩვილ ბავშვებს ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზას აძლევენ ერთჯერადად ჭამამდე 30 წუთით ადრე, პრეპარატს ხსნიან მცირე რაოდენობით წყალში ერთგვაროვანი მასის მიღებამდე. მედიკამენტის ასეთი სახით მომზადება ჩვილი ბავშვებისთვის უნდა მოხდეს უშუალოდ მიღების წინ და შემდეგ მედიკამენტს უნდა დააყოლონ მცირე რაოდენობით წყალი.

გვერდითი მოვლენები
ეუთიროქსის სწორი მიღებისას, ექიმის კონტროლის ქვეშ, გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება. დიდი დოზების აუტანლობის ან პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შესაძლოა ჰიპერთირეოზისთვის დამახასიათებელი სიმპტომების განვითარება: გაძლიერებული გულისცემა, გულის რითმის დარღვევა, ტრემორი, შინაგანი მოუსვენრობა, უძილობა, ჭარბი ოფლიანობა, სხეულის მასის დაქვეითება, ფაღარათი. ამ შემთხვევაში ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ საჭიროა სადღეღამისო დოზის შემცირება ან პრეპარატის მიღების დროებითი შეწყვეტა. გვერდითი მოვლენების გაქრობის შემდეგ საჭიროა მკურნალობის განახლება პრეპარატის უფრო მცირე დოზებით. ჰიპოფიზის დაზიანებით გამოწვეული ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქციისას აუცილებლად გამოსაკვლევია, აღინიშნება თუ არა ამავე დროს თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა. ამ შემთხვევაში უნდა მოხდეს მისი მკურნალობა ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონებით თერაპიის დაწყებამდე.

უკუჩვენება
არანამკურნალები ჰიპერთირეოზი.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის მიღება, თუ ის დანიშნულია ჰიპოთირეოზის სამკურნალოდ, უნდა გაგრძელდეს. ორსულობის დროს, პრეპარატის მიღება თირეოსტატიკურ საშუალებებთან კომბინაციაში წინააღმდეგნაჩვენებია, ვინაიდან შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის უკმარისობა. ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა პრეპარატის სიფრთხილით გამოყენება.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ გულ­სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების, მათ შორის სტენოკარდიის, მიოკარდიუმის ინფარქტისა და არტერიული ჰიპერტონიის მქონე პაციენტებს. პრეპარატის გამოყენებამ შაქრიანი დიაბეტის, უშაქრო დიაბეტის ან თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობის მქონე პაციენტებში შეიძლება ამ დაავადებათა სიმპტომატიკის გაძლიერება გამოიწვიოს. ამ პერიოდში აუცილებელია ყურადღებით შეირჩეს ზემოთ აღნიშნულ დაავადებათა სამკურნალო საშუალებები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ლევოთიროქსინმა შეიძლება გამოიწვიოს ანტიკოაგულანტების (კუმარინის წარმოებულები) მოქმედების გაძლიერება, ასევე შეიძლება შეამციროს შაქრის დამაქვეითებელი პრეპარატების ეფექტურობა. ლევოთიროქსინითა და ზემოთ აღნიშნული პრეპარატებით ერთდროული მკურნალობისას საჭიროა სისხლის შედედების მაჩვენებლებისა და სისხლში გლუკოზის კონტროლი.
ქოლესტერამინი იწვევს ლევოთიროქსინის შეწოვის შენელებას, რის გამოც ეუთიროქსის მიღება უნდა მოხდეს ქოლესტერამინის მიღებამდე 4­5 საათით ადრე.
ფენიტოინის სწრაფი ინტრავენური შეყვანისას შესაძლოა თავისუფალი ლევოთიროქსინის დონის მომატება სისხლის პლაზმაში და შეიძლება აღინიშნოს გულის შეკუმშვათა რითმის დარღვევა.
სალიცილატებმა, დიკუმარინმა, ფუროსემიდის მაღალმა დოზებმა (250 მგ), კლოფიბრატმა შეიძლება გამოიწვიონ ეუთიროქსის მოქმედების გაძლიერება.

შენახვის პირობები და ვადები
ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25°C.
ვარგისიანობის ვადა
მითითებულია შეფუთვაზე. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ვარ­ გისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
merk KGaA ნიკომედისთვის,
გერმანია.

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები; ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
50 მკგ. ლევოთიროქსინის შემც.ტაბ.

ჩვენებები
ჩიყვი ფარისებრი ჯირკვლის ნორმალური ფუნქციით (ეუთირეოიდუ­ ლი ჩიყვი).
პირველადი და მეორადი ჰიპოთირეოზი.
ფარისებრი ჯირკვლის ან მისი ნაწილის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა.
ფარისებრი ჯირკვლის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომ ჩანა­ ცვლებითი თერაპია.
დიფუზური ტოქსიური ჩიყვი: თირეოტოქსიკოზის თირეოსტატი­ კებით კომპენსაციის შემდეგ (როგორც მონოთერაპია ან კომბინირებული თერაპიის შემადგენელი).
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის სადიაგნოზო ტესტი.

ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზა
ჩიყვი (ეუთირეოიდული ჩიყვი)
 მოზრდილებში .................................................................. 75 – 200 (მკგ)
 მოზარდებში .................................................................. 50 – 150 (მკგ)
ფარისებრ ჯირკვალზე ჩატარებული ოპერაციული მკურნალობის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა
ამოკვეთის შემდეგ .................................................................. 75 – 200 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქცია
 მოზრდილებში მკურნალობის დასაწყისში .......................... 25 – 50 (მკგ)
 ხანგრძლივი მკურნალობისას ........................................ 125 – 250 (მკგ)
 ბავშვებში მკურნალობის დასაწყისში .................................... 25 – 50 (მკგ)
 ბავშვებში ხანგრძლივი მკურნალობისას ........................ 100 – 150 (მკგ) სხეულის ზედაპირის 1 მ2­ზე
კომპლექსური მკურნალობა
 თირეოსტატიკებთან ერთად .................................................. 50 – 100 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის სუბტოტალური
ამოკვეთის შემდეგ ................................................................ 150 – 300 (მკგ)
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვის
სადიაგნოზო ტესტი ................................................ 200 (მკგ)
მკურნალობის ხანგრძლივობა
ჰიპოთირეოზისას, ასევე ფარისებრი ჯირკვლის სრული ან ნაწილობრივი ამოკვეთის შემდეგ ეუთიროქსით მკურნალობა, ჩვეულებრივ, მთელი სიცოცხლის მანძილზე გრძელდება. ჰიპერთირეოზის დროს ეუთიროქსი გამოიყენება კომბინირებულ თერაპიაში თირეოსტატიკებთან ერთად ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევამდე.ყველა შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი.

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატის სადღეღამისო დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად ჩვენების მიხედვით. მთელი სადღეღამისო დოზა მიიღება დილით უზმოზე, არანაკლებ 30 წუთით ადრე საკვების მიღებამდე, მცირე რაოდენობით სითხესთან ერთად. არ შეიძლება ტაბლეტის დაღეჭვა. ჩვილ ბავშვებს ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზას აძლევენ ერთჯერადად ჭამამდე 30 წუთით ადრე, პრეპარატს ხსნიან მცირე რაოდენობით წყალში ერთგვაროვანი მასის მიღებამდე. მედიკამენტის ასეთი სახით მომზადება ჩვილი ბავშვებისთვის უნდა მოხდეს უშუალოდ მიღების წინ და შემდეგ მედიკამენტს უნდა დააყოლონ მცირე რაოდენობით წყალი.

გვერდითი მოვლენები
ეუთიროქსის სწორი მიღებისას, ექიმის კონტროლის ქვეშ, გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება. დიდი დოზების აუტანლობის ან პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შესაძლოა ჰიპერთირეოზისთვის დამახასიათებელი სიმპტომების განვითარება: გაძლიერებული გულისცემა, გულის რითმის დარღვევა, ტრემორი, შინაგანი მოუსვენრობა, უძილობა, ჭარბი ოფლიანობა, სხეულის მასის დაქვეითება, ფაღარათი. ამ შემთხვევაში ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ საჭიროა სადღეღამისო დოზის შემცირება ან პრეპარატის მიღების დროებითი შეწყვეტა. გვერდითი მოვლენების გაქრობის შემდეგ საჭიროა მკურნალობის განახლება პრეპარატის უფრო მცირე დოზებით. ჰიპოფიზის დაზიანებით გამოწვეული ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქციისას აუცილებლად გამოსაკვლევია, აღინიშნება თუ არა ამავე დროს თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა. ამ შემთხვევაში უნდა მოხდეს მისი მკურნალობა ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონებით თერაპიის დაწყებამდე.

უკუჩვენება
არანამკურნალები ჰიპერთირეოზი.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის მიღება, თუ ის დანიშნულია ჰიპოთირეოზის სამკურნალოდ, უნდა გაგრძელდეს. ორსულობის დროს, პრეპარატის მიღება თირეოსტატიკურ საშუალებებთან კომბინაციაში წინააღმდეგნაჩვენებია, ვინაიდან შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფის ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის უკმარისობა. ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა პრეპარატის სიფრთხილით გამოყენება.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ გულ­სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების, მათ შორის სტენოკარდიის, მიოკარდიუმის ინფარქტისა და არტერიული ჰიპერტონიის მქონე პაციენტებს. პრეპარატის გამოყენებამ შაქრიანი დიაბეტის, უშაქრო დიაბეტის ან თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობის მქონე პაციენტებში შეიძლება ამ დაავადებათა სიმპტომატიკის გაძლიერება გამოიწვიოს. ამ პერიოდში აუცილებელია ყურადღებით შეირჩეს ზემოთ აღნიშნულ დაავადებათა სამკურნალო საშუალებები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ლევოთიროქსინმა შეიძლება გამოიწვიოს ანტიკოაგულანტების (კუმარინის წარმოებულები) მოქმედების გაძლიერება, ასევე შეიძლება შეამციროს შაქრის დამაქვეითებელი პრეპარატების ეფექტურობა. ლევოთიროქსინითა და ზემოთ აღნიშნული პრეპარატებით ერთდროული მკურნალობისას საჭიროა სისხლის შედედების მაჩვენებლებისა და სისხლში გლუკოზის კონტროლი.
ქოლესტერამინი იწვევს ლევოთიროქსინის შეწოვის შენელებას, რის გამოც ეუთიროქსის მიღება უნდა მოხდეს ქოლესტერამინის მიღებამდე 4­5 საათით ადრე.
ფენიტოინის სწრაფი ინტრავენური შეყვანისას შესაძლოა თავისუფალი ლევოთიროქსინის დონის მომატება სისხლის პლაზმაში და შეიძლება აღინიშნოს გულის შეკუმშვათა რითმის დარღვევა.
სალიცილატებმა, დიკუმარინმა, ფუროსემიდის მაღალმა დოზებმა (250 მგ), კლოფიბრატმა შეიძლება გამოიწვიონ ეუთიროქსის მოქმედების გაძლიერება.

შენახვის პირობები და ვადები
ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25°C.
ვარგისიანობის ვადა
მითითებულია შეფუთვაზე. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ვარ­ გისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
merk KGaA ნიკომედისთვის,
გერმანია.

ციკლოდინონი
CYCLODYNON
ЦИКЛОДИНОН

მწარმოებელი: BIONORICA, AG
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
გარსით დაფარული ტაბლეტები, მომწვანო–მოცისფრო ფერის, გლუვი ზედაპირით, მრგვალი, ორმხრივ ამოზნექილი.
1ტაბ.ადამის ხის ან ხეპილპილას (Aqnus castus) მშრალი ექსტრაქტი .............. 3,2 – 4,8მგ
რაც შეესაბამება სამკურნალო მცენარის ნედლეულის 40 მგ–ს.
დამხმარე ნივთიერებები:პოვიდონი, სილიციუმის დიოქსიდის კოლოიდი, კარტოფილის სახამებელი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი.
გარსისი შემადგენლობა: ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი (IV) E171, რინის ყვითელი ოქსიდი E172, ინდიგოიტი E132, მაკროგოლი 6000, ემეტაკრილის და ეტაკრილის მჟავას სოპოლიმერი.
15 ცალი – 2 ბლისტერი.
შიგნით მისაღები წვეთები გამჭვირვალე, მოყვითალო–მოყავისფრო ხსნარი, შემადგენელი მცენარის დამახასიათებელი სუნით; შესაძებელია მცირე ნალექის გამოყოფა შენახვის პროცესში.
100გხეპილპილას მშრალ ექსტრაქტი .............. 192–288მგ,
რაც შეესაბამება 2.4 გ სამკურნალო მცნარეულ ნედლეულს.
დამხმარე ნივთიერებები:პოვიდონი, სორბიტოლი 70% (არაკრისტალიზებული), პოლისორბატი 20, ნატრიუმის საქარატის დიჰიდრატი, პიტნის არომატიზატორი, ეთნოლი 96%, გასუფთვებული წყალი.50მლ მუქი მინის ფლაკონი, საწვეთურით.
კლინიკო–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ფიტოპრეპარატი, გამოყენებული მენსტრუაციული ციკლის დარღვევისას, მასტოდინიის და წინამენსტრუაციული სინდრომის სამკურნალოდ.
ფარმაკოლოგიური მოქმედება: ფიტოპრეპარატი, რომლის კომპონენტები უზრუნველყოფენ სასქესო ჰორმონების ნორმალიზაციას. ახდენს დოფამინონერგულ მოქმედებას, რაც იწვევს პროლაქტინის პროდუქციის შემცირებას ე.ი. ჰიპერპროლაქტინემიას აწესრიგებს. პროლაქტინის მომატებული კონცენტრაცია არღვევს გონადოტროპინის სეკრეციას, რის შედეგადაც შეიძლება მოხდეს დარღვევები ფოლიკულის მომწიფებაში, ოვულაციაში და ყვითელი სხეულის ფაზაში, რაც შემდგომში იწვევს დისბალანს ესტრადიოლსა და პროგესტერონს შორის. სწორედ ეს ჰორმონული დისბალანსი იწვევს მენსტრუალური ციკლის დარღვევას და მასტოდინიას. ციკლოდინონი ნორმალურს ხდის გონადოტროპულ ჰორმონებს შორის თანაფარდობას, რაც იწვევს მენსტრუალური ციკლის მეორე ფაზის ნორმალიზაციას.პროლაქტინი ახდენს აგრეთვე პირდაპირ მასტიმულირებელ გავლენას სარძევე ჯირკვლების პროლიფერაციულ პროცესებზე, ძლიერდება შემაერთებლი ქსოვილის წარმოქმნა, რაც იწვევს სარძევე სადინარების გაფართოებას. პროლაქტინის შემცველობის დაქვეითება იწვევს სარძევე ჯირკვალში პათლოგიური პროცესის უკუგანვითარებას და ხდება ტკივილის სინდრომის კუპირება.
ფარმაკოკინეტიკა:
ხეპილპილას ნაყოფისაგან დამზადებული ექსტრაქტის მოქმედება წარმოადგენს მისი კომპონენტების მოქმედების ერთობლიობას, ამიტომ ფარმაკოკინეტიკური კვლევა შეუძლებელია.
მიღების ჩვენებები:
მენსტრუალური ციკლის დარღვევა;
მასტოდინია;
წინამენსტრუალური სინდრომი;
მიღების რეჟიმი: ინიშნება 40 წვეთი ან 1 ტაბლეტი 1–ჯერ დღეში დილით. მკურნალობის კურისი – არა ნაკლებ 3 თვე უწყვეტ რეჟიმში. თუ მკურნალობის დამთავრების შემდეგ ჩივილები კვლავ განახლდა, აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია მკურნალობის შემდგომ გაგრძელებაზე.ტაბლეტები მიიღება დაუღეჭავად. ფლაკონი წვეთებით გამოყენების წინ უნდა შეინჯღრეს, გამოყენების დროს დაიჭირეთ ვერტიკალურ მდგომარეობაში.
გვერდითი მოქმედება:
ალერგიული რექციები: იშვიათად – კანის რეაქციები.ცნს–ის მხრიდან: იშვათდ – ფსიქომოტორული აგზნება, გონების არევა, ჰალუცინაციები.
უკუჩვენებები:
* პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
ორსულობა და ლაქტაცია:
პრეპარატი მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს არ არის რეკომენდებული.
განსაკუთრებული მითითებები:
წვეთები არ მიიღება ანტიალკოჰოლური წარმატებული თერაპიიის შემდეგ. ტაბლეტები შეიცავს რძის შაქარს (ლაქტოზას). ლაქტოზის აუტანლობა შეიძლება იყოს  შესაძლო მიზეზი პრეპარატით მკურნალობისას კუჭის არეში განვითარებული ტკივილისა და დიარეისა.პაციენტი გაფრთხილებული უნდა იყოს, რომ თუ პრეპარატით მკურნალობისას განვითარდება სისუსტე,  დეპრესია, ტკივილი სარძევე ჯირკვლებში, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა აუცილებლად მიმართოს ექიმს.შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებს შეუძლიათ  ციკლოდინონის წვეთებისა და ტაბლეტების მიღება, რამდენადაც ციკოლოდინონის ერთჯერადი დოზა შეიცავს 0,03 პე–ზე ნაკლებს.
ჭარბი დოზირება:
რეკომენდირებული დოზირების დაცვისას დოზის გადაჭარბება არ აღინიშნება.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
დოპამინური რეცეპტორების ანტაგონისტებთან ერთდროული მიღებისას შესაძლებელია ეფექტურობის ურთიერთ შესუსტება. სხვა ურთიერთქმედება არ არის აღწერილი.
აფთიაქიდან გაცემის წესი: გაიცემა რეცეპტით.
შენახვის პირობები და ვადები: სასურველია პრეპარატის შენახვა მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე 250C ტემპერატურაზე. ვადა – 3 წელი.

წყარო: http://www.mkurnali.ge/enciklopedia.html?task=term&id=7984

ცეფანორმი
(CEFANORM)

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ანტიჰიპერპროლაქტინემიური პრეპარატი

შემადგენლობა:
1 კაფსულა აქტიური ნივთიერების სახით შეიცავს Agnus Castus-ის (აბრაამის ხის) ნაყოფების მშრალი ექსტრაქტის 4 მგ-ს, რაც შეესაბამება 40 მგ მცენარეულ პრეპარატს.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
ცეფანორმის აქტიური ნივთიერება _ Agnus Castus-ის ნაყოფების მშრალი ექსტრაქტი  ელექტიურად ასტიმულირებს ჰიპოფიზის (ლაქტოგენური) უჯრედების D2-რეცეპტორებს, აინჰიბირებს პროლაქტინის გამოთავისუფლებას და აღადგენს გონადოტროპინების ფიზიოლოგიურ სეკრეციას და მენსტრუალურ ციკლს. ახდენს მარეგულირებელ ზემოქმედებას პროლაქტინის დონეზე. პროლაქტინის დაბალი დონისას მისი სეკრეცია იზრდება, მაღალი დონისას კი _ ინჰიბირდება. არეგულირებს ესტროგენ-პროჟესტერინულ დისბალანსს, აინჰიბირებს ლაქტაციას, ამცირებს მასტოდინიის სიმპტომების გამოვლინებას, ასტაბილურებს და/ან აღადგენს დარღვეულ მენსტრუალურ ციკლს, ასტიმულირებს ყვითელი სხეულის განვითარებას, ხსნის სომატურ და ფსიქიურ სიმპტომებს, რომლებიც ვლინდება მენსტრუაციის ლუთეინურ ფაზაში.

ჩვენებები:
მენსტრუალური ციკლის დარღვევები, ყვითელი სხეულის უკმარისობა, უნაყოფობა, სარძევე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი დაავადებები (მასტოდინია, მასტოპათია), პრემენსტრუალური სინდრომი, კლიმაქტერული სინდრომი.

მოხმარების წესი და დოზირება:
ცეფანორმი მოზრდილებში მიიღება 1 კაფსულა 1-ჯერ დღეში სითხის მცირე რაოდენობასთან ერთად (სასურველია ერთსა და იმავე დროს).
მკურნალობის კურსიშეადგენს _ 3 თვეს (მენსტრუაციის დროს შესვენების გარეშე).

უკუჩვენებები:
მომატებული მგრძნობელობა Agnus Castus-ის (აბრაამის ხის) ნაყოფების, ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ. ჰიპოფიზის სიმსივნეები, სარძევე ჯირკვლის კარცინომა.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს:
არ არის რეკომენდებული ცეფანორმის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში. ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:
ცეფანორმის დოფამინის რეცეპტორების ანტაგონისტებთან ერთად დანიშვნისას შესაძლებელია მისი ეფექტურობის შემცირება.

გვერდითი მოვლენები:
იშვიათ შემთხვევაში _ ვლინდება ალერგიული რეაქციები კანზე გამონაყრის სახით.

გამოშვების ფორმა:
ცეფანორმი კაფსულები №30 ბლისტერ-შეფუთვით.