ფარმაკოლოგიური თვისებები

ჰიდროქსიზინი წარმოადგენს ანქსიოლიზურ და სედატიურ საშუალებას, H_1- ჰისტამინური რეცეპტორების ბლოკატორს. პრეპარატი ხასიათდება აგრეთვე მ-ქოლინომაბლოკირებელი აქტივობით და ღებინების საწინააღმდეგო ეფექტით.

ჩვენებები

• აგზნებით, ემოციური დაძაბულობით, მოუსვენრობით მიმდინარე ნევროზი და ნევროზული მდგომარეობა;
• აგზნებით მიმდინარე ცნს-ის ორგანული დაზიანებები;
• ქრონიკული ალკოჰოლიზმით გამოწვეული აბსტინენციის სინდრომი; პრემედიკაცია ქირურგიული ოპერაციების ჩატარების წინ;
• ღებინების პროფილაქტიკა და კუპირება ოპერაციის შემდგომ პერიოდში;
• კანის ქავილი.

დოზირების რეჟიმი

პრეპარატის ერთჯერადი დოზა მოზრდილებში მისი პერორალურად მიღებისას მერყეობს 25 მგ-დან 100 მგ-მდე; მიღების ინტენსივობა დამოკიდებულია ჩვენებებზე და შეადგენს 1-4 მიღებას დღეში.

სწრაფი თერაპიული ეფექტის მისაღწევად ჰიდროქსიზინის ხსნარი შეჰყავთ ღრმად კუნთებში 50-100 მგ დოზით, შემდგომში შესაძლებელია პრეპარატის 4-6 სთ-იანი ინტერვალით შეყვანა.

გვერდითი მოვლენები

ძილიანობა, ტრემორი, კრუნჩხვები, პირის სიმშრალე.

უკუჩვენებები

* ჰიდროქსიზინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

* პორფირია, ორსულობა და ლაქტაცია.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში, რომელთა მუშაობა მოითხოვს ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს.

♦  ჰიდროქსიზინი აძლიერებს ალკოჰოლის, ტკივილგამაყუჩებელი, ანქსიოლიზური საშუალებების, ბარბიტურატების მოქმედების ეფექტს.

♦  ჰიდროქსიზინის კანქვეშა ინექციების დროს შესაძლებელია ქსოვილთა დაზიანება, ხოლო ვენაში შეყვანისას - ჰემოლიზი.

ფარმაკოდინამიკა

ჰიდროქლოროთიაზიდის დიურეზული მოქმედება განპირობებულია ნატრიუმისა და ქლორის იონების რეაბსბორბციის შემცირებით თირკმელების კლაკნილი მილაკების პროქსიმალურ (ნაწილობივ დისტალურ) ნაწილში. კალიუმისა და ბიკარბონატების რეაბსორბცია ასევე ინჰიბირდება, თუმცა ნაკლები ხარისხით. ძლიერი ნატრიურეზის გამო ჰიპოთიაზიდი მიეკუთვნება აქტიურ სალურეზულ საშუალებებს. იგი ამჟღავნებს ეფექტს როგორც აციდოზის, ასევე ალკალოზის დროს.

ჩვენებები

• პრეპარატი გამოიყენება სხვადასხვა გენეზის შეშუპების (გულის, ღვიძლის ან თირკმელების პათოლოგიის შედეგად) და არტერიული ჰიპერტონიის სამკურნალოდ.

დოზირების რეჟიმი

პრეპარატის დოზა დგინდება ინდივიდუალურად ექიმის მუდმივი მეთვალყურეობის მიხედვით. სასურველი ეფექტი მიიღწევა და შენარჩუნებულია უმცირესი თერაპიული დოზებით.

ტაბლეტები მიზანშეწონილია მივიღოთ ჭამის შემდეგ.

- მოზრდილებში პრეპარატი, როგორც დიურეზული საშუალება ჩვეულებრივ მიიღება დოზით 25 -100 მგ დღეში ერთხელ ან 2-ჯერ, აღნიშნული დოზა შეიძლება მივიღოთ ყოველ 2 დღეში ერთხელ.

- პრემენსტრუალური შეშუპების დროს ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს 25 მგ-ს და მიიღება მენსტრუალური სიმპტომების გაჩენიდან მის დაწყებამდე.

- როგორც ჰიპოტენზიური საშუალება პრეპარატის მიღების ჩვეულებრივ საწყისი დღეღამური დოზა შეადგენს 25 -100 მგ-ს, შესაძლოა 100 მგ-ის მიღება დღეში ერთხელ ან რამდენჯერმე. შემდგომში შესაძლებელია დოზის როგორც შემცირება, ასევე მომატება. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 200 მგ-ს რამდენიმე მიღებად.

- ჰიდროქლოროთიაზიდის კომბინაცია სხვა ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან შესაძლებელია. არტერიული წნევის უეცარი დაქვეითების თავიდან ასაცილებლად სხვა ჰიპოტენზიური პრეპარატების დოზები შესაბამისად უნდა შემცირდეს.

- პოლიურიის შესამცირებლად უშაქრო დიაბეტის დროს ჩვეულებრივ დღეღამური დოზა შეადგენს 50-150 მგ (შესაძლებელია დავყოთ რამოდენიმე მიღებად).

ბავშვებში საშუალო დღეღამური დოზა შეადგენს 2 მგ-ს 1 კგ სხეულის წონაზე 2 მიღებად:

- 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში წონის მიხედვით მიიღება დოზით 12.5-37.5 მგ

- 3-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი გამოიყენება დოზით 37.5-100 მგ დღეში;

- 6 თვემდე ასაკის ბავშვებში აუცილებლობის შემთხვევაში პრეპარატის დღეღამური მაქსიმალური დოზა შეიძლება შეადგენდეს 3.5 მგ/კგ წონაზე.

გვერდითი მოვლენები

ჰიდროქლოროთიაზიდის მიღებისას შესაძლოა განვითარდეს უმადობა, გულისრევა, ღებინება, ჩივილები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ, მომატებული წყურვილის შეგრძნება, თავბრუსხვევა, კუნთების სპაზმი, ძილიანობა, თავის ტკივილი, ტაქიკარდია, მხედველობის დარღვევა, ალერგიული რეაქციები.

ალერგიული რეაქციების წარმოშობის შემთხვევაში და შარდის გამოყოფის გაძნელებისას პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს. ზემოთჩამოთვლილი სიმპტომების შესახებ უნდა ვაცნობოთ მკურნალ ექიმს.

ჰიდროქოლოროთიაზიდის ხანგრძლივად გამოყენების შემთხვევაში რეკომენდებულია პაციენტის კვების რაციონი გავამდიდროთ კალიუმის შემცველი პროდუქტებით (ხილი, ბოსტნეული).

უკუჩვენებები

* პრეპარატის მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია ანურიის დროს და სულფონამიდების მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას.

ორსულობა და ლაქტაცია

ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი არ მიიღება. ორსულებსა და შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში პრეპარატი მიიღება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ პრეპარატის ხანგრძლივი დროით მიღებისას რეკომენდებულია კალიუმით მდიდარი საკვების მიღება.

♦ პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის უკმარისობის შემთხვევაში.

♦ პრეპარატის მიღების დროს საჭიროა თავი შევიკავოთ ალკოჰოლური სასმელების გამოყენებისაგან.

♦ ვინაიდან პრეპარატი მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე, მისი მიღებისაგან საჭიროა თავი შევიკავოთ მანქანის მართვისაგან და ისეთი სამუშაოების შესრულებისაგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მაღალ კონცენტრირებას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

ჰიდროქლოროთიაზიდის მიღება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან კომბინაციაში შესაძლებელია მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით.

პრეპარატისა და ლითიუმის მარილების კომბინაცია არ არის რეკომენდებული.

პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება:

- ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან;

- საგულე გლიკოზიდებთან;

- ორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებებთან;

- არადეპოლარიზაციული ტიპის მიორელაქსანტებთან;

- ამანტადინთან, კურარეს ალკალოიდებთან;

- კორტიკოსტეროიდულ პრეპარატებთან, კალციტონინთან;

- ქოლესტირამინთან;

- არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან;

- ალკოჰოლთან, ბარბიტურატებთან, ნარკოტიკებთან.

კლინიკო–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტაციდური პრეპარატი.

ფარმაკოლოლგიური თვისებები:

ჰიდროტალციდი წარმოადგენს მესამე თაობის ანტაციდურ, ბადისებრ–ფენოვანი სტრუქტურის პრეპარატს, რომელიც შეიცავს მცირე რაოდენობით ალუმინს და სხვა ლითონებს. პრეპარტს გააჩნია გასტროპროტექტული მოქმედება. პეფსინთან და მარილმჟავასთან ხანგრძლივი ურთიერთქმედების მეშვეობით იგი იცავს კუჭის ლორწოვან გარსს. პრაქტიკულად არ გააჩნია გვერდითი მოვლენები. ანტაციდური პრეპარატები ტრადოციულად გამოიყენება კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მწვავე და ქრონიკული დაავადებების, აგრეთვე იმ მდგომარეობის დროს, რომელთა თანხმლებია მომატებული მჟავიანობა.

ჩვენებები:

* კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის ლორწოვანი გარსის მწვავე და ქრონიკული ანთება (გასტრიტი, დუოდენიტი);

* კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება;

* კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციის დარღვევა, რომელიც დაკავშირებულია არასწორ კვებასთან და იმ პრეპარატების მიღებასთან და იმ პრეპარატების მიღებასთან, რომლებსაც გააჩნიათ ლორწოვანი გარსის გამაღიზიანებელი მოქმედება.

* რეფლუქს–ეზოფაგიტი;

* კუჭის არეში წვის შეგრძნება, ბოყონი, კუჭის გადატვირთვის შეგრძნება.

დოზირება:

მოზრდილებში პრეპარატი ინიშნება 1–2 ტაბლეტის ოდენობით ჭამიდან 1–2 სთ–ის შემდეგ, უშუალოდ ძილის წინ. ბავშვებში პრეპარატი მიიღება მოზრდილების ნახევარი დოზის ოდენობით.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის ხანგრძლივმა მიღებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს დიარეა.

უკუჩვენებები:

პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდირებული პაციენტებში, რომლებსაც დარღვეული აქვთ თირკმელების ფუნქცია.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პეიოდში პრეპარატის მიღების დროს არასასურველი ეფექტები გამოვლენილი არ არის ცნობილი.

ჭარბი დოზირება:

ჰიდროტალციდის მიღებისას ჭარბი დოზირების შემთხვევები არ არის ცნობილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ჰიდროტალციდის ერთდროული მიღება ტეტრაციკლინის ჯგუფის ანტიბიოტიკებთან და ფტორქინოლონების წარმოებულებთან (ციპროფლოქსაცინი, ოფლოქსაცინი) არ არის რეკომენდებული, ვინაიდან ისინი ხელს უშლიან პრეპარატის შეწოვას.

რკინის შემცველი საშულებების, დიგოქსინის, ციმეტიდინის, აგრეთვე კუმარინების წარმოებული პრეპარატების მიღება შესაძლებელია ჰიდროტალციდის მიღებამდე 1–2 სთ–ით ადრე ან მოგვიანებით.

ზოგადი დახასიათება :

ძირითადი ფიზიკო - ქიმიური თვისებები:   თეთრი ფერის ბრტყელცილინდრული ფორმის ტაბლეტები გამჭვირვალე ოდნავ შესამჩნევი ჩანართებით, ნაჭდევით.

შემადგენლობა :

1 ტაბლეტი შეიცავს 1.5 გ ჰიდროპერიტს;

წყალბადის ზეჟანგის შემცველობაა დაახლოებით 35%;

გამოშვების ფორმა :

გარეგანი გამოყენების ხსნარის მოსამზადებელი ტაბლეტები.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი :

ანტისეპტიკური და მადეზინფიცირებელი საშუალებები. წყალბადის ზეჟანგი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა . გარეგანი გამოყენების დამჟანგველების ჯგუფში შემავალი ანტისეპტიკური საშუალება . პრეპარატის ხსნარის კონტაქტისას დაზიანებულ კანთან და ლორწოვან გარსებთან წყალბადის ზეჟანგი უჯრედული ფერმენტების ( პეროქსიდაზა , კატალაზა ) მოქმედებით იშლება თავისუფალი ჟანგბადის გამოთავისუფლებით , რომელსაც გააჩნია ანტიმიკრობული , დეზოდორანტის , დეპიგმენტაციური თვისებები . პრეპარატის გამოყენებისას ხდება მიკროორგანიზმების რაოდენობის მხოლოდ დროებითი კლება , ამიტომაც მისი გამოყენება სტერილიზაციისათვის მიზანშეწონილი არ არის .

ჰიდროპერიტი ასრულებს ასევე სისხლდენის ადგილობრივად შემაჩერებელ , მაღალი კონცენტრაციისას კი – მოწვის ფუნქციებს ; აქვს ზომიერი კერატოლიზური მოქმედებაც .

ფარმაკოკინეტიკა არ გამოკვლეულა.პრეპარატი განკუთვნილია გარეგანი გამოყენებისათვის. არ შეიწოვება სისხლის მიმოქცევის სისტემაში.

ჩვენება:

• გამორეცხვისა და გამოვლებისათვის სტომატიტების, გინგივიტების, ანგინების, გინეკოლოგიური დაავადებების დროს;
• ანაერობული მიკროფლორით ინფიცირებული ჭრილობების გამოსარეცხად; როგორც ჰემოსტატიკური საშუალება – სისხლმდენი ჭრილობების და კაპილარული სისხლდენების (მთ შორის ცხვირიდან ) დროს.

გამოყენების მეთოდი და დოზები :

ჭრილობების გამოსარეცხად ჰიდროპერიტის 2 ტაბლეტი იხსნება 100 მლ ანადუღარ წყალში, რაც შეესაბამება დაახლოებით წყალბადის ზეჟანგის 1%- იან ხსნარს . პირის ღრუში და ყელში გამოსავლებად 1 ტაბლეტი იხსნება 1 ჭიქა (200 მლ ) ანადუღარ წყალში, რაც შეესაბამება დაახლოებით წყალბადის ზეჟანგის 0.25%- იან ხსნარს.

გამოყენებულ უნდა იქნას ახლადმომზადებული ხსნარი.

გვერდითი მოვლენები:

შესაძლებელია წვის შეგრძნება ჭრილობის დამუშავების დროს ; ზოგ შემთხვევაში კანის ალერგიული რეაქცია .

პირის ღრუს გამოსავლებად ჰიდროპერიტის ხანგრძლივი გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს ენის დვრილების ჰიპერტროფია.

უკუჩვენება:

* წყალბადის ზეჟანგის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა .

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები : მაღალი კონცენტრაციის წყალბადის ზეჟანგის (20-40% ხსნარი , მისი მომზადებისას დაშვებული შეცდომის გამო ) კანზე მოხვედრისას   - კანის გათეთრება , დამწვრობა ბუშტუკების წარმოქმნით . აუცილებელია დამწვრობის ადგილის ჩამობანა ცივი წყლით . შიგნით მიღებისას – კუჭ - ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვანი გარსის დამწვრობა . მკურნალობა სიმპტომატიურია .

გამოყენების თავისებურებები :

არ შეიძლება ჰიდროპერიტის ხსნარის შეყვანა ღრმა ჭრილობებში და ღრუებში. უნდა მოვერიდოთ ხსნარის მოხვედრას კუჭ - ნაწლავის ტრაქტსა და თვალებში.

პრეპარატის წყალხსნარი არასტაბილურია ტუტე გარემოში , მეტალების მარილების და ზოგიერთი ოქსიდანტების არსებობისას, ასევე სინათლეზე და სითბოში.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებთან :

ტუტეებთან , დამჟანგველ და აღმდგენ საშუალებებთან კონტაქტისას პრეპარატის ხსნარის აქტივობა ქვეითდება . რამდენადმე ზრდის კანზე წასასმელი სამკურნალო საშუალებების რეზორბციას .

შენახვის პირობები და ვადები : ინახება სინათლისა და ნესტისაგან დაცულ ადგილას არაუმეტეს 20 ˚C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

გაცემის პირობები : რეცეპტის გარეშე.

შეფუთვა : ტაბლეტი №6 კონტურულ უჯრედოვან ან არაუჯრედოვან შეფუთვაში ; №8 კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში .

მწარმოებელი : " ლუგანსკის ქიმიკო - ფარმაცევტული ქარხანა ".

უკრაინა.

საერთაშორისო დასახელება:

HYDROCORTISONE         

მწარმოებელი: Pharmaceutical Company JELFA S.A.

მოქმედი ნივთიერება: ჰიდროკორტიზონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გარეგანი მოხმარების კორტიკოსტეროიდული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის მალამო: ტუბში 3 გ.

1 გ.

ჰიდროკორტიზონის აცეტატი ......... 5 მლ

ვრცლად ჰიდროკორტიზონ–პოსი

ფარმაკოლოგიური თვისებები

გლუკოკორტიკოიდი. ახდენს შოკის საწინააღმდეგო, ანთების საწინააღმდეგო, ალერგიის საწინააღმდეგო მოქმედებას გარეგანი და ადგილობრივი გამოყენებისას - ანტიექსუდაციურ და ქავილსაწინააღმდეგო მოქმედებას, ხელს უწყობს გლიკოგენის დაგროვებას ღვიძლში, ზრდის სისხლში გლუკოზის რაოდენობას, ამცირებს Na-ის და წყლის გამოყოფას, ზრდის ორგანიზმიდან K-ის გამოყოფას. არღვევს ჰისტამინის სინთეზს, ახდენს ანტიმეტაბოლურ მოქმედებას. ამცირებს ანთებით უჯრედულ ინფილტრატებს, ამცირებს ანთების უბანში ლეიკოციტებისა და ლიმფოციტების მიგრაციას.

ჩვენებები

• პარენტერალური გამოყენებისათვის თირკმელზედა ჯირკვლის მწვავე უკმარისობა;
• მწვავე ალერგიული რეაქცია;
• ასთმური სტატუსი;
• შოკის პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
• მიოკარდიუმის ინფარქტი, გართულებული კარდიოგენური შოკით;
• თირეოტოქსიკური კრიზი;
• თირეოიდიტი;
• თირკმელზედა ჯირკვლების თანდაყოლილი ჰიპერპლაზია;
• სიმსივნური დაავადებების შედეგად ჰიპერკალციემია;
• რევმატიული დაავადების მწვავე პერიოდში მოკლე და დამატებითი თერაპია, კოლაგენური დაავადებანი;
• ბულოზური ჰერპეტიფორმული დერმატიტი (დიურინგის დაავადება);
• პოლიმორფული ბულოზური ერითემა;
• ექსფოლიატიური დერმატიტი, სოკოვანი მიკოზი, ფსორიაზის მძიმე ფორმები და სებორიული დერმატიტი;
• თვალის დაზიანებისას მძიმედ მიმდინარე მწვავე და ქრონიკული ალერგიული და ანთებითი პროცესები;
• სიმპტომატური სარკოიდოზი, ლეფლერის სინდრომი, რომელიც არ ექვემდებარება სხვა სახის თერაპიას;
• ბერილიოზი;
• ტუბერკულოზის მწვავე და დისემინირებული ფორმები ერთდროული ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო ქიმიოთერაპიის გამოყენებისას, ასპირაციული პნევმონია;
• მოზრდილებში იდიოპათიური თრომბოციტოპენიური პურპურა (მხოლოდ ინტრავენურად);
• მოზრდილების მეორადი თრომბოციტოპენია, შეძენილი (აუტოიმუნური), ჰემოლიზური ანემია, ერითრობლასტოპენია, შეძენილი (ერთდროული) ჰიპობლასტიური ანემია, მოზრდილებში ლეიკოზებისა და ლიმფომების დროს პალიატიური თერაპია, ბავშვებში მწვავე ლეიკოზები;
• დიურეზის გაძლიერებისათვის და ნეფროზული სინდრომის დროს ურემიის გარეშე პროტეინურიის შემცირება, იდიოპათიური ტიპის ნეფროზული სინდრომისა და წითელი მგლურას დროს;
• მწვავე სტადიაში წყლულოვანი კოლიტისა და რეგიონალური ენტერიტი (როგორც სისტემური მკურნალობა).
• ტუბერკულოზური მენინგიტი

სუბრაქნოიდული ბლოკირების განვითარებისა და მისი საშიშროებისას (ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო ქიმიოთერაპიის თანხლებისას) ნერვული ქსოვილისა და მიოკარდიუმის დაზიანებით მიმდინარე ტრიხინელოზი;

ბრონქიალური ასთმა;

• სახსრების დაავადებანი;
• თვალის კაკლის წინა ნაწილის ანთება, რქოვანას დაურღვეველი ეპითელიუმისა და ტრავმის შემდეგ და თვალის კაკალზე ქირურგიული ჩარევა.

გარეგანი გამოყენებისას:

• ალერგიული დერმატიტი, სხვადასხვა ფორმის ეგზემა, ნეიროდერმიტი, ფსორიაზი.

დოზირების რეჟიმი

პარენტერალური გამოყენებისას დოზების რეჟიმი ინდივიდუალურია. იყენებენ ინტრავენურად ნაკადად, ინტრავენურად წვეთოვნად, იშვიათად - კუნთებში. გადაუდებელი თერაპიისას რეკომენდებულია ინტრავენური შეყვანა. საწყისი დოზა შეადგენს 100 მგ (შეყვანა ხდება 30 წმ-მდე ) - 500 მგ (შეიყვანება 10 წთ-ში), შემდეგ განმეორებით ყოველ 2-6 სთ-ში, კლინიკური სიტუაციიდან გამომდინარე. პრეპარატი დიდი დოზებით ინიშნება ავადმყოფის მდგომარეობის სტაბილიზაციაზე, მაგრამ ჩვეულებრივ არა უმეტეს 48-72 სთ-ისა, რადგანაც შეიძლება განვითარდეს ჰიპერნატრიემია. ბავშვებს ენიშნებათ დოზით არა ნაკლებ 25 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღეში. პრეპარატი დეპო-ფორმის სახით შეიყვანება შიგნით ან პერიარტიკულარულად 5-50 მგ-ის დოზით ერთჯერადად 1-3 კვირის ინტერვალით.

კუნთებში 125-250 მგ/ დღეღამეში. თვალის მალამო შეიყვანება კონიუნქტივიტის ბალიშში დღეში 2-3-ჯერ.

გარეგანი ხმარებისას პრეპარატი კრემის, მალამოს ან ლოსიონის სახით ინიშნება 1-3-ჯერ დღეში. ქრონიკული ლიხენიზირებული და ჰიპერტროფული ცვლილებებისას რეკომენდირებული ოკლუზიური ნახვევის გამოყენება.

გვერდითი მოვლენები

ორგანიზმში ნატრიუმის და წყლის შეკავება, გულის შეგუბებითი უკმარისობა, კალიუმის დაკარგვა, ჰიპოკალიემიური ალკალოზი, არტერიული ჰიპერტონია, მხრისა და ბარძაყის ძვლების თავის ასეპტიური ნეკროზი, სტეროიდული მიოპათია, კუნთოვანი სისუსტე, ოსტეოპოროზი, პათოლოგიური მოტეხილობები, ულცეროგენული მოქმედება, გულისრევა, პანკრეატიტი, ეზოფაგოტი, რეგენერაციის დარღვევა, პეტეხიები და ეკხიმოზები, კანის განლევა, ცილების კატაბოლიზმის გამო უარყოფითი აზოტური ბალანსი, ფსიქიური მოშლილობა, კრუნჩხვითი გულყრა, მენსტრუაციული ციკლის დარღვევა, იცენკო-კუშენგის სინდრომი, ჰიპოფიზისა და თ.ჯ.-ების ფუნქციის დათრგუნვა, სტეროიდული დიაბეტი, ბავშვებში ზრდის დათრგუნვა, უკანა სუბკაფსულარული კატარაქტა, თვალის შიდა წნევის მომატება, ეგზოფტალმი, იმუნიტეტის დათრგუნვა.

კორტიკოსტეროიდების პარენტერალური გზით შეყვანისას განვითარებული რეაქციები: ანაფილაქსიური რეაქცია ცირკულატორული კოლაფსით, გულის გაჩერებით, ბრონქოსპაზმით, გულის რიტმის დარღვევით, არტერიული ჰიპერტონია, არტერიული ჰიპერტენზია.

თვალის მალამოს ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია თვალშიდა წნევის მომატება, კატარაქტის წარმოქმნა, გარეგანი გამოყენებისას იშვიათად - კანის გაღიზიანება. ხანგრძლივი გამოყენებისას ან დიდ ფართობზე მისი დადებისას შესაძლებელია სისტემური გვერდითი ეფექტი.

უკუჩვენებები

პარენტერალური გამოყენებისას:

ჰიპერტონული დაავადების და იცენკო-კუშინგის დაავადების მძიმე ფორმები, ფსიქოზები, ნეფრიტი, ოსტეოპოროზი, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება, ტუბერკულოზის აქტიური ფორმები სპეციფიკური მკურნალობის არარსებობისას, შაქრიანი დიაბეტი, ახლადგადატანილი ოპერაციები, სისტემური სოკოვანი დაავადებანი, ფეხმძიმობა, პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

ექსტრემალური მდგომარეობის დროს უკუჩვენებები შეიძლება განახლდეს როგორც შეფარდებითი გარეგანი გამოყენებისას. ბაქტერიული, ვირუსული, კანის სოკოვანი დაავადებანი, კანის ტუბერკულოზი, კანის სიფილისური გამოვლინება, კანი სიმსივნე.

ორსულობა და ლაქტაცია

ფეხმძიმობის, ლაქტაციის პერიოდში და ახალშობილებში პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ უკიდურესი საჭიროების შემთხვევაში და ექიმის უშუალო კონტროლის ქვეშ. ბავშვები, რომელთა დედები ფეხმძიმობის პერიოდში იღებდნენ ჰიდროკორტიზონს, საჭიროებენ გულდასმით დაკვირვებას, რათა თავიდან იყოს აცილებული თ.ჯ.-ის უკმარისობა.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ ჰიდროკორტიზონის არასაკმარისი ეფექტურობისას 48-72 სთ-ის განმავლობაში და კორტიკოსტეროიდული თერაპიის უფრო ხანგრძლივი საჭიროებისას, მიზანშეწონილია ჰიდროკორტიზონის შენაცვლება  კორტიკოსტეროიდული პრეპარატით, რომელიც არ იწვევს ნატრიუმის შეკავებას ორგანიზმში.

♦ ჰიდროკორტიზონით მკურნალობის დროს რეკომენდებულია დიეტის დანიშვნა ნატრიუმის ნაკლებობითა და კალიუმის რაოდენობის მომატებით.

♦ ავადყმოფებში თვალის ჰერპესული ინფექციით პრეპარატი უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით, რადგანაც აუცილებელია არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტის, დივერტიკულის, კუჭის ახლადადებული ანასტომოზების, თირკმლის არასაკმარისი ფუნქციის, არტერიული ჰიპერტონიის, ოსტეოპოროზის, ავთვისებიანი მიასთენიის დროს. უკმარისობა შეიძლება შენარჩუნებულ იყოს რამოდენიმე თვის განმავლობაში პრეპარატის მოხსნის შემდეგ.

♦ ამ პრეპარატში წარმოქმნილი სტრესული სიტუაციების გათვალისწინებით, ჰორმონალურ თერაპიას აღადგენენ მარილების ან მინერალოკორტიკოიდების ერთდროული დანიშვნით. კორტიკოსტეროიდული თერაპია წარმოადგენს დამატებითს და არ შეუძლია ძირითადი დაავადებების მკურნალობის შენაცვლება.

♦ ტუბერკულოზის აქტიური ფორმით დაავადებულებში ჰიდროკორტიზონის დანიშვნა შესაძლებელია შესაბამისი ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო თერაპიასთან. ტუბერკულოზის ლატენტური ფორმის დროს საჭიროა ავადმყოფის მდგომარეობის გულდასმითი კონტროლი. საჭიროების შემთხვევაში კი ქიმიოპროფილაქტიკის ჩატარება. მკურნალობის შემთხვევაში არ არის მიზანშეწონილი ვაქცინაციის ჩატარება.

♦ გამხსნელის შემადგენლობაში პრეპარატის ზოგიერთი ფორმები შეიცავენ ბენზილის სპირტს, რომელთანაც ხშირად აკავშირებენ „ქოშინის სინდრომის“ განვითარებას ლეტალური გამოსავლით (“Casping Syndrom”) დღენაკლულ ბავშვებში.

საერთაშორისო დასახელება:

HYDROCORTISONE

მწარმოებელი: URSAPHARM ARZNEMITTEL GmbH, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: ჰიდროკორტიზონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გლუკოკორტიკოსტეროიდი ადგილობრივი გამოყენებისათვის ოფთალმოლოგიაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის მალამო 1%: ტუბში 2.5 გ.

1 გ.

ჰიდროკორტიზონის აცეტატი ............... 10 მგ

თვალის მალამო 2.5%: ტუბში 2.5 გ.

1 გ.

ჰიდროკორტიზონის აცეტატი ............    25 მ

დამხმარე ნივთიერებები:

თეთრი ვაზელინი, თხევადი პარაფინი, ლანოლინი 1 გ-მდე.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი აქტიური კომპონენტის სახით შეიცავს ჰიდროკორტიზონის აცეტატს -გლუკოკორტიკოსტეროიდს. ადგილობრივი გამოყენებისას ჰიდროკორტიზონის აცეტატი თრგუნავს ანთებით და ალერგიულ რეაქციებს, რომლებიც ვლინდება თვალის გარე გარსებისა და წინა მონაკვეთის მიდამოებში.

ჩვენებები:

ჰიდროკორტიზონ-პოს 1% და 2.5 % თვალის მალამო გამოიყენება შემდეგი დაავადებების მკურნალობისას:

• ალერგიული კონიუქტივიტი, ბლეფარიტი, ბლეფაროკონიუნქტივიტი;
• მწვავე და ქრონიკული რინიტი, ირიდოციკლიტი;
• ანთებითი მოვლენები თვალის კაკალზე ქირურგიული ჩარევის შემდეგ.
• გადატანილი კერატიტების, ქიმიური დამწვრობების შემდეგ ნეოვასკულარიზაციის დათრგუნვა.

გამოიყენეთ მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით!

მიღების წესი და დოზირება:

ექიმის სხვა რეკომენდაციების არ არსებობის დროს ზუსტად უნდა შესრულდეს ჰიდროკორტიზონი-პოს 1% და 2.5% თვალის მალამოს გამოყენების ინსტრუქცია.

- მალამოს 1 სმ სიგრძის ზოლი იდება 2-3-ჯერ დღეში ქვედა ქუთუთოზე.

ამისათვის გახსენით ტუბი, ოდნავ დახარეთ თავი უკან და დაიდეთ მალამოს 1 სმ სიგრძის ზოლი ქვედა ქუთუთოზე. ფრთხილად დახუჭეთ თვალი. გამოყენების შემდეგ მაგრად დახურეთ ტუბი.

- თვალის მალამოთი აპლიკაციისას აარიდეთ ტუბი კანის ან კონიუქტივის ზედაპირს.

- თვალის სამკურნალო რამდენიმე საშუალების ერთდროული გამოყენებისას რეკომენდებულია ჰიდროკორტიზონ-პოს 1% და 2.5% თვალის მალამო დაიდოთ თვალის წვეთების გამოყენებიდან არანაკლებ 15 წუთის შემდეგ.

- ჰიდროკორტიზონ-პოს 1% და 2.5% თვალის მალამოთი მკურნალობის ხანგრძლივობა, ჩვეულებრივ, არა აღემატება 2, მაქსიმუმ 3 კვირას.

გვერდითი მოვლენები:

♦ თუ ჰიდროკორტიზონ-პოს 1% და 2.5% თვალის მალამო მკურნალობისას განვითარდა გვერდითი ეფექტი, რომელიც არ არის მოცემული ინსტრუქციაში, ან პაციენტი არაა დარწმუნებული პრეპარატის ეფექტურობაში, საჭიროა მიეწოდოს ინფორმაცია ამის შესახებ ექიმს ან ფარმაცევტს.

♦ პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენება შეიძლება გახდეს მეორადი გლაუკომისა და კატარაქტის განვითარების მიზეზი, ამიტომ პრეპარატის 2 კვირაზე მეტ ხანს გამოყენებისას და ასევე ანამნეზში გლაუკომის მქონე პაციენტებისათვის რეკომენდებულია თვალშიდა წნევის რეგულარული კონტროლი.

♦ გვერდითი ეფექტების გამოვლენის შემთხვევაში უნდა შეწყდეს პრეპარატის გამოყენება და, რაც შეიძლება უფრო სწრაფად მიმართეთ ოფთალმოლოგს.

უკუჩვენებები:

* რქოვანას ზედაპირული ჰერპესი;

* ეპითელის მთლიანობის დარღვევა და რქოვანას დაზიანება;

* თვალის ტუბერკულოზური, ბაქტერიული ან სოკოვანი ინფექციები.

* ჰიდროკორტიზონ-პოს 1% და 2.5% თვალის მალამოთი მკურნალობისას არ არის რეკომენდებული კონტაქტური ლინზების გამოყენება.

განსაკუთრებული მითითებები:

ჰიდროკორტიზონ-პოს 1% და 2.5 % თვალის მალამოს უშუალოდ გამოყენების შემდეგ შეიძლება გამოვლინდეს მხედველობის სიმახვილის დარღვევა, რაც იწვევს ფსიქიკური და ფიზიკური რეაქციების შენელებას. ამიტომ პრეპარატის გამოყენება მექანიზმებთან მუშაობისა და ავტოტრანსპორტის მართვის წინ არ არის რეკომენდებული.

პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში, ორსულობასა და ლაქტაციის დროს:

ორსულობასა და ლაქტაციის პერიოდში, ასევე ბავშვებში ჰიდროკორტიზონ-პოს N 1% და 2.5% თვალის მალამოს გამოყენების შესახებ კლინიკური გამოკვლევების მონაცემები არ არსებობს.

ჰიდროკორტიზონ-პოს N 1% და 2.5% თვალის მალამოს გამოყენება შესაძლებელია ბავშვებში 1 წლის ასაკის ზევით, ორსულებისა და მეძუძური დედების სამკურნალოდ მკურნალი ექიმის დანიშვნით. თუ მოსალოდნელი  სამკურნალო ეფექტი აღემატება მოსალოდნელი გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკს. პაციენტების მოცემული კატეგორიისთვის პრეპარატის გამოყენების ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს 7-10 დღეს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

HYDROCORTISONE

მწარმოებელი: GEDEON RICHTER, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: ჰიდროკორტიზონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გლუკოკორტიკოსტეროიდი ინექციისთვის-დეპო ფორმა

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სუსპენზია ინექციისათვის: ფლაკონში 5 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ 1 ფლ.

ჰიდროკორტიზონი ...............  25 მგ 125 მგ

ვრცლად ჰიდროკორტიზონი (დოზირება ინდივიდუალური)

შემადგენლობა:

თითოეული ტაბლეტი შეიცავს:

ამილორიდის ჰიდროქლორიდი ............   5 მგ

ჰიდროქლოროთიაზიდი ...................     50 მგ

მოქმედების მექანიზმი

ჰიდიკალი შეიცავს ამილორიდის ჰიდროქლორიდს   და ჰიდროქლოროთიაზიდს , ორ ნატრიურეზულ საშუალებებს , რომლებიც მაღალეფექტურნი არიან შეშუპებისა და ჰიპერტენზიის მართვის დროს .

ჰიდროქლოროთიაზიდი აბლოკირებს ნატრიუმისა და ქლორის რეაბსორბციას დისტალური მილაკების ადრეულ სეგმენტში და ამის შედეგად ხელს უწყობს ნატრიუმის , ქლორისა და წყლის თირკმლისმიერ ექსკრეციას . ეს ეფექტურად აქვეითებს სისხლის მომატებულ წნევას ექსტრაცელულური სითხის მოცულობისა და გულის კუმშვადობის სიმძლავრის დაქვეითებით . ჰიდროქლორთიაზიდით ხანგრძლივი თერაპიის დროს , პერიფერიულ სისხლძარღვთა რეზისტენტობა მცირდება , ხოლო გულის კუნთის შეკუმშვის ძალა ნორმალიზდება .

ამილორიდის HCI - კალიუმის შემნახველი დიურეზულია , რომელიც ხელს უშლის ნატრიუმის რეაბსორბციას და კალიუმის სეკრეციას დისტალური მილაკებში ურთიერთგაცვლის ადგილზე . ამიტომ, ის ზრდის ნატრიუმის თირკმლისმიერ ექსკრეციას და ამცირებს კალიუმის დანაკარგს.

ამგვარად , ამილორიდის HCI და ჰიდროქლოროთიაზიდი , რომლებიც მოქმედებენ კომპლემენტური მექანიზმით, უზრუნველყოფენ დიურეზულ და ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტებს კალიუმის ნორმალური დონის შენარჩუნებით. ამ თვისებების გამო , ჰიდიკალი ფართოდ გამოიყენება ჰიპერტენზიისა და შეშუპებით მიმდინარე მდგომარეობების დროს .

ჩვენებები:

სუსტი და ზომიერი ჰიპერტენზია

შეშუპება გულის შეგუბებითი უკმარისობით , ნეფროზული სინდრომი , ღვიძლის ციროზი და შეშუპებითი სხვა მდგომარეობები .

დოზირება:

ერთი - ორი ტაბლეტი დღეში ან ექიმის დანიშნულებით .

გვერდითი ეფექტები:

ჰიდიკალი უსაფრთხოა ხანგრძლივი გამოყენების დროსაც . იშვიათად , შეიძლება აღინიშნოს ჰიპერურიკემია , ჰიპერგლიკემია ან თავბრუსხვევა . თუ აღინიშნა გულისცემის სიხშირის მხრივ დარღვევები,   სუნთქვის გაძნელება ან სისუსტე , საჭიროა ექიმის კონსულტაცია .

უკუჩვენებები:

* თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევა , ჰიპერკალიემია ან ჰიპერმგრძნობელობა ჰიდიკალის რომელიმე კომპონენტის მიმართ .

სიფრთხილე:

ჰიდიკალთან ერთად არ შეიძლება კალიუმის მარილების მიღება ,   თუ არ არის ჰიპოკალიემიური მდგომარეობა .

შეფუთვა:

კოლოფი შეიცავს 20 ტაბლეტს .

შენახვის წესები :

ინახება სითბოსგან , სინათლის სხივების პირდაპირი მოქმედებისგან დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას ოთახის ტემპერატურაზე .

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი

აფთიაქიდან გაცემა:

გაიცემა რეცეპტით

მწარმოებელი:

ფარკო ფარმაცევტიკალსისი

Kilo 31 Alexandria-Cairo Desert Road, ალექსანდრია , ეგვიპტე.

კლინიკო–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ბეტა–ადრენომიმეტური საშუალება

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ჰექსოპრენალი წარმოადგენს საშვილოსნოს კუნთების მომადუნებელ, β_{2 –} ადრენომიმეტურ საშუალებას. ჰექსოპრენალის მოქმედებით მცირდება საშვილოსნოს შეკუმშვის სიხშრე და ინტენსიობა. პრეპარატი თრგუნავს სპონტანურ და ასევე ოქსიტოცინით გამოწვეულ სამშობიარო შეტევებს. ჰექსოპრენალის მოქმედებით უმრავლეს შემთხვევაში შესაძლებელი ხდება ნაადრევი სამშობიარო აქტივის შეჩერება და ორსულობის გახანგრძლივება ნორმალურ ვადამდე. ჰექსოპრენალი თავისი  β_{2 –} სელექტიური ეფექტით უმნიშვნელო მოქმედებას ხდენს, როგორც ორსულთა გულის მუშაობაზე, ასევე ნაყოფის სისხლის მიმოქცევაზე.

ფარმაკოკინეტიკა:

ჰექსოპრენალი შედგება ორი კატექოლამინური ჯგუფისგან, რომლებიც კატექოლამან –O- მეთილტრანსფერაზას საშუალებით ორგანიზმში განიცდიან მეთილირებას. ჰექსოპრენალინი ბიოლოგიურ აქტიობას კარგავს მხოლოდ ორივე კატექოლამინური ჯგუფის მეთილირების შემთხვევაში. ჰექსოპრენალის აღნიშნული თვისება და ზედაპირზე ადჰეზიის მაღალი უნარი განაპირობებს მის ხანგრძლივ მოქმედებას.

ჩვენებები:

ტოკოლიზური მოქმედებისათვის: მშობიარობის დროს სამშობიარო შეტევების შეკავება, საშვილოსნოსშიდა ასფიქსია, საკეისრო კვეთის წინ საშვილოსნოს იმობილიზაცია, ნაყოფის გარდიგარდმო მდგომარეობიდან შემობრუნების წინ, ჭიპლარის პროლაფსის შემთხვევაში, სამშობიარო შეტევების გართულებისას; აგრეთვე ნაადრევი მშობიარობის შემთხვევაში, ორსულის საავადმყოფოში გადაყვანის წინ ექსტრემალური საშულების სახით.

ტოკოლიზი: ნაადრევი სამშობიარო შტევების შეკავება საშვილოსნოს გახსნილი ყელის დროს.

ხანგრძლივი ტოკოლიზის მიზნით: საშვილოსნოს გაუხსნელი ყელის მდგომარეობაში დაწყებული გაძლიერებული და გახშირებული სამშობიარო შეტევების დროს ნაადრევი მშობიარობის პროფილაქტიკისათვის. საშვილოსნოს იმობილიზეციისათვის ოპერაციამდე, მისი მსვლელობის დროს და მის შემდეგ.

დოზირების რეჟიმი:

დოზირება:

მწვავე ტოკოლიზის მიზნით:

ინტრავენურად ნელა შეჰყავთ 10მლ ნატრიუმის ქლორიდში ან 5% გლუკოზაში გახსნილი 10მკგ ჰექსოპრენალინი 10–15წთ–ის განმავლობაში. აუცლებლობის შემთხვევაში პრეპარატის შეყვანა გრძელდება 0,3მკგ/წთ ინტრავენური ინფუზიით.

ინტენსიური ტოკოლიზის მიზნით:

თავდაპირველად ნელა შეჰყავთ ინტრავენურად 10მკგ ჰექსოპრენალინი, ხოლო შემდგომში აგრძელებენ მის შეყვანას ინტრავენური ინფუზიით 0,3 მკგ/წთ სიჩქარით. შეიძლება პრეპარატის 0,3 მკგ/წთ სიჩქარით შეყვანა წინასწარი ინტრავენური ინექციის გარეშე.

ინტრავენურად წვეთოვანი სახით შეყვანა (2–წვ=1მლ): საინფუზიო კონცენტრატი იხსნება 500მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში ან 5% გლუკოზის ხსნარში.

დოზირების გამოთვლა:

ამპულების რაოდენობა              ინტრავენური შყვანის სიჩქარე

1 (25მკგ)                                              120 წვ/წთ–ში

2 (50მკგ)                                                 60 წვ/წთ–ში

3 (75მკგ)                                                 40 წვ/წთ–ში

4 (100მკგ)                                               30 წვ/წთ–ში

სადღეღამისო დოზის 430მკგ–ს გადაჭარბება ხდება მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევაში.

ხანგრძლივი ტოკოლიზი:

რეკომენდებული დოზა – 0,075 მკგ/წთ საინფუზიო კონცენტრატი იხსნება 500მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში ან 5% გლუკოზის ხსნარში.

თუ 48 სთ–ში არ აქვს ადგილი სამშობიარო შტევების განახლებას, მკურნალობის გაგრძლება შეიძლება 500მკგ–იანი ტაბლეტებით. მითითებული დოზირების გამოყენება შეიძლება ორიენტირის სახით, ტოკოლიზის დროს მისი რეგულირება წარმოებს ინდივიდუალურად.

ჰექსოპრენალის მიღებისას საჭიროა დედის პულსის, არტერიული წნევის და ნაყოფის გულისცემის კონტროლი. რეკომენდებულია ეკგ–ს რეგისტრირება მკურნალობამდე და მის პროცესში. პაციენტებს, რომელთაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა სიმპათომიმეტური საშუალებებისადმი ჰექსოპრენალი ენიშნებათ მცირე დოზებით, ექიმის მუდმივი მეთვალყურეობის ქვეშ. დედის გულისცემის სიხშირი მნიშვნელოვანი მომატების შემთხვევაში (წთ–ში 130 დარტყმაზე მეტი) და/ან არტერიული წნევის მნიშვნელოვანი დაქვეითებისას საჭიროა დოზის შემცირება; სუნთქვის განელების, გულის არეში ტკივილის შგრძნებისას და გულის უკმარისობის ნიშნების მანიფესტირების დროს ჰექსოპრენალის მიღება უნდა შეწყდეს.

შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ ორსულებში საჭიროა ნახშირწყლოვანი ცვლის მონიტორინგი, ვინაიდან ჰექსოპრენალის მიღების საწყის სტადიაში მოსალოდნელია სისხლში შაქრის დონის გაზრდა. თუ მშობიარობა უშუალოდ ჰექსოპრენალის გამოყენებას მოყვება, გასათვალისწინებელია ახალშობილში ჰიპერგლიკემიისა და აციდოზის განვითარების შესაძლებლობა, ვინაიდან ამ დროს ადგილი აქვს ნივთიერებათა ცვლის მჟავე პროდუქტების ტრანსპლანტაციურ შეღწევას. ცალკეულ შემთხვევაში ჰექსოპრენალის ინფუზიის დროს კორტიკოსტეროიდების ერთდროულმა მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ფილტვების შეშუება, რის გამოც ინფუზიური თერაპიის ჩატარებისას აუცილებელია პაციენტი იმყოფებოდეს მუდმივი მეთვალყურეობის ქვეშ. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია თანმხლები დაავადების მქონე პაციენტების კომბინირებული მკურნალობისას კორტიკოსტეროიდებით, რაც სითხის შეკავებას უწყობს ხელს (თირკმლის დაავადებები). ფილტვების შეშუპების განვითარების საშიშროება შესაძლებლობის მიხედვით მოითხოვს ინფუზიის მოცულობის შეზღუდვას. ამ დროს გამხსნელად უნდა გამოვიყენოთ ხსნარები, რომლებიც არ შეიცავენ ელექტროლიტებს.

უნდა შეიზღუდოს საკვებთან ერთად მარილის მიღება.

ტოკოლიზიური თერაპიის წინ აუცილებელია კალიუმის პრეპარატების მიღება, ვინაიდან ჰიპოკალიემიის დროს ძლიერდება სიმპატომიმეტური საშუალებების მოქმედება მიოკარდზე. ზოგიერთი სანარკოზე (ჰალპტანი) და სიმპათომიმეტური საშუალებების ერთდროულმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს გულის რითმის დარღვევა. ნარკოზისათვის ჰალოტანის გამოყენების შემთხვევაში უნდა შეწყდეს ჰექსოპრენალინის მიღება. ტოკოლიზური საშუალებებით ხანგრძლივი მკურნალობისას აუცილებელია დავრწმუნდეთ, რომ პლაცენტა არ არის მოცილებული. ტოკოლიზური თერაპიის ფონზე შეიძლება შეინიღბოს პლაცენტის ნაადრევი მოცილების ნიშნები.

სანაყოფე ბუშტის დაზიანებისა და საშვილოსნოს ყელის 2–3 სმ–მდე გახსნის შემთხვევაში ტოკოლიზური თერაპია ნაკლებ ეფექტურია.

გვერდითი მოვლენები:

ჰექსოპრენალის მიღება კარგი ტოლერანტობით ხასიათდება. მისი გამოყენებისას გვერდითი ეფექტებიდან შესაძლებელია განვითარდეს: თავის ტკივილი, ტრემორი, ოფლიანობა, ტაქიკარდია, თავბრუსხვევა, უფრო იშვიათდ – გულისრევა და პირღებინება.

ბრონქული ასთმითა და სულფატებისადმი მგრძნობიარე პაციენტებში პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს ალერგიული რეაქციები, რომელთა შესაძლოა სიმპტომებია: დიარეა, გაძნელებული სუნთქვა, ცნობიერბის დაბინდვა ან დაკარგვა, ბრონქოსპაზმი ან ანაფილაქსიური შოკი. შესაძლებელია დედის გულისცემის უმნიშვნელო გახშირება. ამ დროს ნაყოფის გულისცემის სიხშირე უცვლელი რჩება ან სუსტად იცვლება, ამასთანავე, შესაძლებელია არტერიული წნევის, განსაკუთრებით დიასტოლურის დაქვეითება, იშვიათად აღინიშნება პარკუჭოვანის ექსტრასისტოლიები და გულის არეში ტკივილი. პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემდეგ ყველა ეს სიმტომები სწრაფად ქრება.

პრეპარატის გლიკოგენოლიზური მოქმედება ვლინდება შაქრის შემცველობის ზრდით სისხლში, რომელიც უფრო გამოხატულია შაქრიანი დიაბეტის შემთხვევაში.

დიურეზი მცირდება, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში. მკურნალობის პირველ დღეებში სისხლის შრატში მცირდება კალიუმის რაოდენობა, ხოლო მკურნალობის შემდგომ პროცესში ხდება მისი ნორმალიზება. სისხლის შრატში შესაძლებელია ტრანსამინაზების აქტიობის დროებითი მომატება, ნაწლავების პერისტალტიკის შესუსტება, იშვიათ შემთხვევებში ადგილი აქვს ნაწლავების ატონიას, რის გამოც ტოკოლიზური თერაპიის დროს აუცილებელია ყურადღება მიექცეს კუჭის მოქმედების რეგულაციას.

პრეპარატის დოზის გადაჭარბება:

ჰექსოპრენალის დოზის გადაჭარბება განისაზღვრება: დედის გულისცემის სიხშირის განსაკუთრებული ზრდით, ტრემორით, თავის ტკივილით და ოფლიანობის განვითარებით. როგორც წესი პრეპარატის დოზის შემცირებისას ყველა ეს მოვლენა ქრება. პრეპარატი დოზის გადაჭარბების მძიმე სიმპტომების მოხსნა წარმოებს ჰექსოპრენალინის ანტაგონისტებით – არასელექტიური ბეტა–ადრენომაბლოკირებელი პრეპარატებით, რომლების იწვევენ ჰექსოპრენალინის მოქმედების სრულ ნიველირებას.

უკუჩვენებები:

პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა (განსაკუთრებით ბრონქული ასთმით დაავადებული და სულფატებისადმი მგრძნობიარე პაციენტები);

ჰიპერთირეოზი:

გულ–სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებებისას, განსაკუთრებით ტაქიკადიით მიმდინარე გულის რითმის დარღვევა, მიოკარდიტი, მიტრალური სარქვლის მანკი დ აორტის სტენოზი;

ღვიძლისა და თირკმელების მძიმე დაავადებები;

დახურულკუთხოვანი გლაუკომა;

საშვილოსნოშიდა ინფექციები;

ლაქტაციის პერიოდი:

გართულებების თავიდან აცილების მიზნით პრეპარატის მიღება შეიძლება მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არასელექტიური β_– ადრენობლოკატორები ასუსტებენ ან ხსნიან ჰექსოპრენალინის ეფექტს.

მეთილქსანტინები (მაგ;თეოფილინი) აძლიერებენ ჰექსოპრენალინის მოქმედებას.

ჰექსოპრენალინის მოქმედებით მცირდება ღვიძლში გლუკოკორტიკოიდების მიღებით განპირობებული გლიკოგენის დაგროვების ინტენსიობა. ჰექსოპრენალინი ამცირებს ანტიდიაბეტური საშუალებების ჰიპოგლიკემიურ ეფექტს. საჭიროა თავის შეკავება ჰექსოპრენალინისა და სხვა სიმპათომიმეტური საშუალებები (სისხლმომქცევის მარეგულირებელი და ასთმის საწინააღმდეგო საშუალებები) ერთდროული მიღებისაგან, ვინაიდან შესაძლებელია გულზე მასტიმულირებელი ზემოქმედების გაძლიერება და დოზის გადაჭარბების სიმპტომების განვითარება. ჰექსოპრენალინის მიღება ჭვავის რქის ალაკალოიდებთან, ვიტამის D–თან, კალციუმის შემცველ პრეპარატებთან, დიჰიდროტაქსისტერინთან ან მინერალოკორტიკოიდებთან რეკომენდებული არ არის. სულფატი მაღალაქტიური კომპონენტია, რის გამოც საჭიროა თავის შეკავება ჰექსოპრენალინის სხვა ხსნარებთან შერევისაგან ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონური ხსნარისა და 5% გლუკოზის ხსნარის გარდა.